ผมเป็นคนอารมณ์ร้ายมากๆ
เป็นคนที่โกรธง่าย เวลาถูกใครขัดใจ หรือไม่พอใจ ผมจะต้องแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจออกมาอย่างรุนแรง จนเว่อร์ (รู้ตัวนะ)
เช่น นัดเพื่อนไว้ที่ไหนสักแห่ง แล้วเพื่อนมาสายไปแค่ 30 นาที พอเพื่อนมาถึง ผมก็จะด่า ด่า โวยวายโหวกเหวก แบบไม่ไว้หน้า เหมือนโดนผีสิง
(แล้วผมก็กลับมาคิดทีหลัง ในวันรุ่งขึ้นว่า ตูด่ามันทำไมวะ)
หรือ เวลาใครมาแซวผม หรือพูดถึงผมในแง่ลบ ซึ่งผมก็รู้ว่าแซวเล่น แต่ผมกลับโกรธมาก ด่ากลับไปอย่างรุนแรง จะท้าต่อยท้าตีให้ได้
(แล้วผมก็กลับมาคิดทีหลัง ในวันรุ่งขึ้นว่า ตูโกรธมันทำไมวะ)
หรือ เวลาผมชอบใคร แล้วคนที่ผมชอบไม่ชอบผม ผมก็จะโกรธมาก อาระวาด ด่าทั้งคนที่ผมชอบ ด่าทั้งคนที่เห็นด้วยที่คนๆนั้นปฏิเสธผม
ผมจะด่า จะอาระวาด ตามราวีเค้า ไม่เลิกลา เวลาผ่านไปเป็นปี ก็ไม่หายโกรธ เกลียดแบบฝังใจ
บางที ผมไปจีบคนๆนึง แล้วเค้าไม่ชอบผม ผมจะโกรธมาก วิ่งออกไปที่กำแพง แล้วต่อยกำแพง ปั่กๆๆๆๆ จนเลือดไหลซิบๆที่มือ
(ไม่รู้ว่าผมทำได้ไง ทำไปทำไม ทำไมถึงทำ เหมือนโดนผีสิงเลย)
บางที ผมไปรู้ข่าวว่า คนที่ผมเคยจีบเมื่อ2ปีก่อน ตอนนี้ไปเป็นแฟนกับคนอื่น ผมจะรู้สึกร้อนไปทั้งตัว ใจเต้นๆๆๆแรงมาก ร้อนไปทั้งตัวจริงๆนะครับ มือไม้เกร็งไปหมด อยากจะฆ่าพวกเค้า หรือทำยังไงก็ได้ให้พวกเค้าตาย จนนอนไม่หลับทั้งคืน
คิดดูสิครับ ขนาดเป็นแค่คนที่ผมเคยจีบ แต่ไม่ยังไม่ได้เป็นแฟนผม ผมยังออกอาการอาฆาตแค้นขนาดนี้เลย
บางทีก็เกลียดไปถึงสถาบันที่เค้าเรียน เกลียดไปถึงจังหวัดที่เค้าเกิด แค่ได้ยินชื่อสถาบันหรือจังหวัดที่เค้าเคยอยู่ก็พาลอารมณ์เสียแล้ว
ทั้งหมดนี้ ผมรู้ตัวนะ ว่าเป็นพฤติกรรมที่ ต่ำทราม ชั่วร้าย สิ้นดี
ทำไมผมถึงปล่อยวางไม่ได้? ทำไมผมใจเย็นไม่ได้? ทำไมผมอโหสิไม่ได้? ทำไมผมควบคุมสติไม่ได้? และทำไมผมต้องโกรธขนาดนั้น?
ผมว่าอาการของผมมันไม่ธรรมดาแล้วล่ะ
ผมอยากหายจากอาการนี้จริงๆ เพราะมันทรมานมากนะครับ มันทำให้คนรอบข้างเกลียดผม และทำให้ผมเสียสุขภาพจิตมากๆ
เคยปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็ให้ไปเข้าวัด ฟังเทศน์ ฟังธรรม ปรากฏว่าผมทนไม่ได้ครับ มันรู้สึกหงุดหงิดรำคาญใจ และทำให้ผมเครียดมากขึ้น ผมต้องลุกหนี เดินหนี ทนฟังเทศน์ หรือทนอยู่ในวัดได้ไม่เกิน 10 นาทั ผมก็อาระวาดแล้ว
จากคุณ :
เครียด
- [
9 ธ.ค. 49 08:06:30
A:125.25.76.97 X: TicketID:125113
]