ความคิดเห็นที่ 1 . . . ลองเล่าปัญหาให้เพื่อนๆ สวนลุมฯ ฟังก่อนก็ได้นะครับ . . . เผื่อหลายๆ ท่านอาจจะมีคำแนะนำดี สำหรับคุณ ^^ ส่วนเรื่องประสบการณ์รอท่านต่อไปนะครับ . . . จากคุณ : Shadow_V - [ 10 มิ.ย. 50 19:28:15 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ......ไปหาเถอะ...... จากคุณ : คาซีโอเพย่า. - [ 10 มิ.ย. 50 19:54:30 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เราเป็นผู้ป่วยโรคทางจิตเวชคนหนึ่งที่รับการรักษาจากจิตแพทย์อยู่ค่ะ รักษา มานานและค่อนข้างต่อเนื่อง ตั้งแต่ปี 2542 แต่ความไม่สบายของเรานั้นเกิด ขึ้นและสะสมมานาน ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ที่ต้องเข้าพบจิตแพทย์ในปี 2542 นั้น เนื่องจากมีเหตุให้เกิดความตึงเครียดและวิตกกังวลรุนแรง ซึ่งเป็น trigger ให้ ความซึมเศร้าและเครียดสะสมที่มีอยู่แต่เดิมลุกลามจนออกอาการชัดเจน แล้วในที่สุด หมอจึงวินิจฉัยว่าป่วยด้วยโรค major depressive disorder (โรคซึมเศร้า) อาการตอนนั้นมีหลายอย่าง ทั้งที่เกิดในหัวสมอง ในจิตใจ ในหัวใจ และในร่างกาย ซึ่งรวมทั้งอาการวิตกกังวลรุนแรง ที่ จขกท กำลัง รู้สึกว่าอาการนี้กำลังเกิดขึ้นกับตนเองอยู่ .. ตามที่เราเข้าใจ อาการวิตกกังวลที่เกิดขึ้น จะทำให้คนเรามีความสามารถใน การคิดและตัดสินใจที่สมเหตุผลน้อยลง ดังนั้น หมอจะให้ผู้ป่วยกินยา คลายความกังวล หรือยานอนหลับ อย่างน้อยเมื่อความกังวลลดลง ผู้ป่วยก็ จะมีกำลังกายและกำลังความคิดมากขึ้น ทำให้สามารถคิด ตัดสินใจและดำเนิน ชีวิตได้ตามปกติต่อไป .. นอกจากยาดังกล่าว หมออาจพิจารณารักษาด้วยการทำจิตบำบัดให้ จิตบำบัด มีหลายแนวทาง ขึ้นกับว่าหมอเห็นว่าแนวทางไหนเหมาะที่จะใช้รักษา เราเอง รับการรักษาด้วยจิตบำบัดมาแล้วหลายคอร์ส ล่าสุดหมอใช้วิธี cognitive- behavioural psychotherapy เนื่องจากสาเหตุหนึ่งของการเจ็บป่วยของเรา นั้นอยู่ที่รูปแบบการคิด (patterns of thought) ที่ไม่ healthy นัก อาทิ คิดแทน คนอื่น คิดมากเกินกว่าที่จำเป็นต้องคิด ฯลฯ หมอแนะนำให้พยายามรู้ตัวเมื่อเกิด ความคิดและอารมณ์ที่เป็นโทษต่อสุขภาพจิต เมื่อรู้ตัวแล้ว หมอขอให้หยุดตัว เอง .. สิ่งนี้ทำให้เราเริ่มมีความเข้าใจชุดใหม่เกิดขึ้น จากเดิมคิดว่าอารมณ์ควบคุม เรา เป็นว่าเราเองต่างหากที่ควบคุมอารมณ์ ความรู้สึกนึกคิดและพฤติกรรม ของตนเองได้ .. ที่กล่าวมาข้างต้นนั้น เป็นการรักษาที่เราได้รับอย่างดีจากจิตแพทย์หลาย ท่าน แม้ยังไม่หาย แต่ก็นับได้ว่าอาการดีขึ้นกว่าเดิมมาก .. นอกจากรับการรักษาจากจิตแพทย์แล้ว เรายังหาทางรักษาความไม่สบาย ของเราด้วยวิธีอื่นๆ อีก ซึ่งรวมทั้ง การทำสวน ปลูกและดูแลต้นไม้ ซึ่งเป็น กิจกรรมที่ชอบ ทั้งยังทำให้ได้ใช้แรงและได้ถูกแสงแดดบ้าง และนอกจาก นั้น เราอาศัยการศึกษาธรรมะ เพื่อเข้าใจความจริงของสรรพสิ่ง (รวมทั้ง ชีวิต) และพยายามเรียนรู้วิธีปฏิบัติสมาธิ เพื่อจะได้มีสติดำรงอยู่กับปัจจุบัน ให้ได้มากเท่าที่จะทำได้ .. ความวิตกกังวลมีสาเหตุส่วนหนึ่งมาจากการที่จิตใจของคนเรากระโดดจาก ปัจจุบันไปอยู่ที่อนาคตและอดีต .. และความไม่เข้าใจและยอมรับว่า ทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปตลอดเวลา ไม่มีสิ่งใดอยู่นิ่ง ทั้งความเปลี่ยน แปลงที่เกิดนั้นก็ไม่อยู่ในอำนาจของคนเราที่จะบังคับให้เป็นความเปลี่ยน แปลงที่เรายินดี เราพึงพอใจ .. สิ่งที่เราพอจะทำได้ก็เพียงทำเหตุให้ถูกต้อง โดยไม่ควรคาดหวังผล .. เพื่อจะได้มีสติอยู่กับปัจจุบัน เราพยายามเรียนรู้วิธีการฝึกสติและทำสมาธิมานาน แต่ก็ไม่ประสบผล จนกระทั่งไม่นานมานี้ มีกัลยาณมิตรท่านหนึ่งที่รู้จักผ่าน ทางพันทิปแห่งนี้ กรุณาแนะนำแนวทางและวิธีการต่างๆ ให้ ตลอดจนหาซื้อ หนังสือมากมายมาให้เราด้วย .. ในจำนวนหนังสือที่เพื่อนมอบให้นั้น มีเล่มหนึ่งที่ช่วยทำให้การทำสมาธิของ เราก้าวหน้าขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ นั่นคือ วิปัสสนานุบาล เขียนโดยคุณดังตฤณ .. ที่ผ่านมา พบว่าการรักษาโดยจิตแพทย์และการศึกษาธรรมะและฝึกสมาธิมี ความคล้ายคลึงกัน ราวกับเป็นสิ่งเดียวกัน เพียงแต่ใช้ถ้อยคำภาษาแตกต่าง กัน และต่างก็เอื้อประโยชน์ต่อกัน .. หวังว่าประสบการณ์ของเราจะเป็นประโยชน์แก่ จขกท และเพื่อนสวนลุมฯ อยู่ บ้าง .. และขออภัยที่เขียนยาว .. ขอส่งแรงใจเข้มแข็งให้ จขกท ผ่านพ้น ช่วงเวลาไม่สบายนี้ไปได้ในเร็ววันค่ะ ^^ แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 50 07:02:12 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 50 21:23:17 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 50 20:32:03 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 50 20:17:00 จากคุณ : Between the cradle - the grave (ipiup) - [ 10 มิ.ย. 50 19:56:46 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไปเถอะค่ะ กลัวทำไม หมอไม่กัดซะหน่อย จากคุณ : yingcs - [ 10 มิ.ย. 50 20:58:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ใช่ครับ ลองเล่้าปัญหา  สิ่งที่เกิดขึ้น บรรยายออกมาเป็นตัวอักษร เราจะได้เรียบเรียงความรู้สึกนึกคิดของเราเอง ซึ่งบางครั้ง ความสับสนในใจอาจจะบดบัง บางอย่าง จนทำให้เราไม่สามารถเข้าใจในสภาพความจริงที่เกิดขึ้นได้อย่างถ่องแท้ ระบายออกมาเถอะครับ เพื่อนๆ ห้องนี้พร้อมจะรับฟัง และช่วยคิดให้เสมอ จากคุณ : นายไวรัส - [ 10 มิ.ย. 50 21:00:30 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่มีใครช่วยเราได้หรอกครับ ถ้าไม่เริ่มที่จะช่วยตัวเองก่อน อย่างแรกน่าจะช่วยตัวเองด้วยการไปหาหมอ เพื่อหาแนวทาง ที่สำคัญที่สุด ต้องช่วยตัวเองควบคู่ไปด้วย ปล่อยวาง... จากคุณ : h2o870 - [ 10 มิ.ย. 50 22:41:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 การไปพบจิตแพทย์เป็นทางออกที่ดีนะคะ ดิฉันเองก็เป็นคนหนึ่งที่ต้องไปพบจิตแพทย์เพื่อรักษาโรคซึมเศร้า เดี๋ยวนี้การพบจิตแพทย์ค่อนข้างเป็นเรื่องปกติแล้วค่ะ ทางรพ.เองก็เก็บข้อมูลคนไข้เป็นความลับอยู่แล้ว ขนาดเวชระเบียนผู้ป่วยยังแยกกับแผนกโรคทางกายเลยค่ะ เอาใจช่วยให้คุณสบายใจขึ้น และกล้าไปปรึกษาหมอนะคะ จากคุณ : พับสา (พับสา) - [ 10 มิ.ย. 50 23:16:51 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไปเถอะครับ ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกครับ เรื่องบางอย่างเวลามันก็ช่วยไม่ได้นะครับ ให้หมอช่วยดีกว่า จากคุณ : ~Eternity Memories of Life~ - [ 11 มิ.ย. 50 00:56:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เช้าวันใหม่แล้ว แวะมาดูกระทู้นี้อีกครั้ง .. จขกท เป็นอย่างไรบ้าง ตัดสินใจอย่างไร .. ต้องการความช่วยเหลือใดใด หรือไม่ .. หากสะดวก ส่งข่าวให้เพื่อนๆ และเราด้วยนะคะ .. จากคุณ : Between the cradle - the grave (ipiup) - [ 11 มิ.ย. 50 06:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เข้ามาเหนด้วยกับ ipiup จากคุณ : atheist - [ 11 มิ.ย. 50 08:19:27 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ทำตามความคิดเห็นที่ 3 จากคุณ : Between the cradle - the grave (ipiup) เป็นคำแนะนำที่ดีมากจากคนที่มีประสบการณ์เรื่องนี้โดยตรง  ผมเป็นคนไม่มีประสบการณ์เรื่องนี้  แต่ก็อยากแนะนำให้ไปพบจิตแพทย์นะครับ  และทำความเข้าใจกับธรรมชาติของชีวิต  ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้  ไม่มีอะไรคงที่ถาวร  ล้วนเกิดแล้วดับทั้งนั้น   ความวิตกกังวล ก็ไม่ช่วยป้องกันหรือแก้ไขปัญหา  ถ้าฝึกใจให้รู้จักปล่อยวางได้  คงจะเบาสบายมากขึ้น    ถ้ามีปัญหาอะไร  น่าจะลองจดไว้ในสมุด  แล้วลองหาสาเหตุ   หาทางออกเอาไว้    และยอมรับผลที่เกิดขึ้นจากการตัดสินใจของเรา  พอถึงเวลานอน  ก็นอน   วางเรื่องอื่นไว้ก่อน   นอนพักผ่อนเอาแรง   พรุ่งนี้ค่อยคิดกันใหม่ ขอส่งกำลังใจและความปรารถนาดีมาให้คุณ   ขอให้เข้มแข็งและผ่านอุปสรรคต่างๆของชีวิตไปได้ด้วยดีนะครับ จากคุณ : Tolerant - [ 11 มิ.ย. 50 09:28:19 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไปเถอะครับ เพื่อตัวของคุณเองนะครับ จากคุณ : ผู้ชายที่ตามเกาะเธอตลอดชีวิต - [ 11 มิ.ย. 50 21:36:30 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ฟังคุณ Moo Moo บอกว่า "...จนมีผลต่อชีวิตประจำวัน" ตรงนี้แหละค่ะ ที่อยากแนะนำว่า น่าจะลองไปพูดคุยและปรึกษากับจิตแพทย์ดูนะคะ เพราะฟังดูแล้ว ที่ว่า "เดี๋ยวก็หายเอง" อาจจะไม่ง่ายอย่างที่คิด แล้วก็เกรงว่าแล้วยิ่งนานจะยิ่งไม่ดีต่อสุขภาพจิตเอาน่ะค่ะ อย่ากลัวการไปพบจิตแพทย์เลยนะคะ... คุณหมอจิตแพทย์ก็เหมือนกับหมอรักษาโรคทั่วไปนี่ล่ะค่ะ อาการบางอย่าง เมื่อรักษาร่วมกับยา ก็ทำให้อาการดีขึ้นได้มากในเกือบจะทันทีเลยนะคะ (ซึ่งจิตแพทย์เท่านั้นจึงจะรู้น่ะค่ะว่า อาการแบบไหน ควรใช้ยาไหม แบบไหน อย่างไรดี) บางทีก็ใช้ร่วมกับการทำจิตบำบัด หรือคุณหมอเองก็จะมีกระบวนการในการพูดคุย หรือเทคนิคอีกหลาย ๆ อย่าง ซึ่งสามารถช่วยได้จริงในหลาย ๆ เคส ซึ่งก็อาจจะต้องเปิดใจให้เวลาและความร่วมมือกับคุณหมอสักนิดนะคะ เพราะคงไม่ใช่ไปครั้งเดียวแล้วจะหายเป็นปลิดทิ้ง อะไรอย่างนั้นน่ะค่ะ อย่างน้อยลองดูแล้ว ถ้าไม่เวิร์กก็จะได้รู้ว่าไม่เวิร์ก และก็ไม่เสียหายอะไร แต่ถ้าเวิร์ก ก็คุ้มค่ากับสุขภาพจิตที่ดี ที่เราจะได้คืนมาไม่ใช่หรือคะ.... : ) ลองอ่านบรรยากาศคร่าว ๆ ดูดีไหมคะ มีจิตแพทย์ท่านหนึ่ง ซึ่งเป็นผู้สนใจปฏิบัติธรรมด้วย เขียนบทความลงนิตยสารออนไลน์ชื่อ "ธรรมะใกล้ตัว" อยู่เรื่อย ๆ เขาเขียนน่าอ่านดีค่ะ เป็นมุมมองของทั้งผู้เป็นจิตแพทย์ และผู้ปฏิบัติธรรมในคนเดียวกัน น่าสนใจดีเหมือนกันค่ะ การภาวนากับปัญหาสุขภาพใจ http://dungtrin.com/mag/?17.doctor กระดาษขีดความโกรธ http://dungtrin.com/mag/?16.doctor ไดอารี่ของพี่ระเบียบ http://dungtrin.com/mag/?15.doctor เพชฌฆาตความเครียด vs. เคล็ดวิชารู้ตามจริง http://dungtrin.com/mag/?12.doctor ปิดปาก... เปิดใจ http://dungtrin.com/mag/?11.doctor ปล่อยปลา... ปล่อยทุกข์ http://dungtrin.com/mag/?10.doctor ได้ยินว่าคุณหมอท่านนี้อยู่ที่ รพ.สมเด็จเจ้าพระยา นะคะ ถ้าสนใจจะลองไปที่นี่ดูก็ได้ค่ะ ขอให้โชคดีนะคะ จากคุณ : ปุญญ์ (ปุญญ์) - [ 17 มิ.ย. 50 00:26:04 ]