ความคิดเห็นที่ 1 ตอนเราเลิกกับแฟน เราก็เป็นหนัก กินไม่ได้ นอนไม่หลับ คิดวน วน วน วน วนแต่ว่าเรามีคติประจำตัวเลยว่าถ้าเห็นธาตุแท้แล้วมันห่วยกว่าที่เพื่อนจะทำเพือเพื่อน ทำให้เราทุกข์ใจขนาดหนัก เราตัดเลยค่ะ ฉับเลย แล้วมาแก้ปัญหาที่ตัวเอง อันนี้ต้องแล้วแต่คนว่าใจแข็งแค่ไหนค่ะ เราใช้เวลา 3 ปีแหนะในการเลิกเอาเรื่องแฟนเก่ามาคิด เรื่องทำร้ายตัวเองไม่มีเพราะเรารักตัวเองมากๆค่ะ  แต่เอาจริงๆไอ้ที่คิดวนๆก็ทำให้เราเป็น bipolar ร้องให้ไม่หยุดบ่อยๆ เราก็ไปหาหมอ กินยา พยายามทำทุกวิธีที่จะให้ตัวเองดีขึ้นค่ะ จนหมอว่าคุณไม่ต้องพยายามขนาดนี้ก็ได้ เดี๋ยวยาเข้าที่มันก็อาการดีขึ้นเอง เพื่อนๆก็บ่นๆเหมือนกันว่าทำไมนานจังกว่าจะหายอกหัก อันนี้แล้วแต่คนค่ะ จะค่อยๆคิดได้เอง เรามีเพื่อนประเภทที่เลิกกับแฟนแล้วติดต่อตลอด ตัดไม่ขาดเป็นๆหายๆ เราบอกมันเลยว่าถ้าคิดถึงแฟนเมื่อไหร่ โทรมาหาเราแทน เราจะฟัง เราจะรับสายเสมอ ตอนแย่มากๆใครพูดไรไม่เข้าหูหรอกค่ะ จนกว่าเจ้าตัวจะปิ๊งขึ้นมาเอง สู้ๆนะคะ จากคุณ : unidon เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 54 23:48:35

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าเป็นเรา เราคงอยากให้มีคนที่คอยรับฟังอยู่ข้างๆ คอยปลอบใจ คอยบอกว่าเข้าใจ ก็พอค่ะ คนที่อกหักอารมณ์จะขึ้นๆลงๆไปสักพัก เดี๋ยวพอเวลาผ่านไป จิตใจก็จะเข้มแข็งขึ้นเอง ลองหาอะไรทำ เปลี่ยนบรรยากาศ ไปเที่ยว ไปออกกำลังกาย ดูหนังฟังเพลง ทำอะไรที่ต่างไปจากปกติบ้าง แต่10 ปี มันเยอะนะ จะให้เริ่งให้ทำใจเร็วๆก็คงยากค่ะ ต้องค่อยเป็นค่อยไป แต่คิดว่าวันนึงเค้าก็จะรู้สึกได้ค่ะ ว่าพ่อแม่พี่น้องนี่แหละที่รักเค้าจริงๆแบบไม่มีเงื่อนไข แล้วก็ไม่มีทางเปลี่ยนไป^^ จากคุณ : หายใจเข้าแล้วก็หายใจออก เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 00:05:07

ความคิดเห็นที่ 3 คนอกหักต้องการคนเข้าใจ มากกว่ามาตำหนิต่อว่า.. ตอนเรา พี่สาวก็คอยปลอบเหมือนกันและพี่สาวเราก็ไม่มีประสบการณ์แบบคุณเลย พี่สาวเราไปปรึกษาเพื่อนๆ ที่เคยผ่านเรื่องตรงนี้มาก่อน อาการแบบน้องสาวคุณแบบอาการปกติของคนอกหัก ให้เวลาสักพัก ตัดใจไม่ได้ง่ายๆ หรอกค่ะ คนอกหักอารมณ์แรง ยิ่งรู้สึกตัวเองด้อยค่าอยู่แล้ว สิ่งที่คนในบ้านต้องทำคือการทำให้น้องคุณรู้สึกว่ามีคนรับฟัง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็มีคนในบ้านคอยให้กำลังใจเสมอและรักในความเป็นตัวเค้าเสมอ กรณีนี้ผู้ชายก็นิสัยเสียมาก..สู้ทิ้งกันไปเลยดีกว่า ตอนนี้น้องคุณอาจยังอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ค่ะ เดี๋ยวพอทุกข์มากๆ เข้า เริ่มทุกข์กับสิ่งที่ตัวเองเป็น เค้าจะค่อยๆ รู้ตัวขึนมาเองค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ... จากคุณ : WorMHoliC เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 10:13:02

ความคิดเห็นที่ 4 “ใครจะพูดอะไรเธอก็ไม่รับฟัง บอกว่าไม่มีใครเข้าใจ มีแต่คนกดดันมัน” ^ ^ ใช่ค่ะ น้องคุณพูดถูก!!!  คุณจะไปกดดันน้องทำไม!! คนเสียใจ คุณเข้าใจป้ะว่าเค้าเสียใจ!!! น้องจะเสียด้วยเหตุผลอไร เรื่องของใคร เธอก็เสียใจ!! คุณจะมาพูดได้ยังไงว่า แค่ผู้ชายคนเดียว ผู้ชายคนเดียวแล้วไง? ต่อให้เป็นตอไม้ แต่ถ้ามันมีความหมายต่อชีวิตของน้องคุณ มันก็คือมีความหมาย คุณจะไปคิดแทนน้องคุณได้ยังไง ว่าควรหรือไม่ควรเสียใจอะไรให้ใครน่ะ ฮึ!! “แล้วเราต้องทำยังไง ถึงจะเข้าใจมันได้ล่ะ???” ^ ^ คุณก็ต้องยอมรับสิ!!!  ยอมรับน้องของคุณว่าเธอกำลังเสียใจ มันก็แค่นั้น!!!! คอยรับฟัง รับรู้ ไม่ว่าเธอจะฟูมฟายอะไรมาก็รับฟัง  เป้นที่ปรึกษาให้ อะไรที่น้องไม่ได้ร้องขอ หรือร้องถาม ก็ไม่ต้องไปทำอะไร!!!  ไม่ต้องไปเจือก เข้าใจป้ะ!! คุณจะบ้าเหรอ!! คุณจะให้คนอกหัก มารับฟังแล้วก็ทำตามคุณ น่ะเหรอ   บ้าไปแล้ว คุณมันจอมบงการชัดเลย บอกเลยว่า ทีน้องไม่ทำอย่างที่คุณบอกน่ะ มันเป็นปัญหาของคุณ!!! ไม่ใช่ปัญหาของน้อง!!! ปัญหาของน้องคือเธอเสียใจ!! ก็ปล่อยให้เสียใจไป เดี๋ยวเธอจะค่อยๆ ดีขึ้นเอง ให้เวลากันหน่อยสิ!!   เก็ทยัง? จากคุณ : แพรเพลง เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 11:01:20

ความคิดเห็นที่ 5 ถูกต้องที่สุดครับที่น้องจขกท.บอกว่าใครๆก็มากดดัน เลิกทำสิ่งที่เคยทำมาทั้งหมดครับ คอยดูแล คอยปลอบ คอยให้คำปรึกษา  คอย support ให้น้องค่อยๆดีขึ้นครับ ไม่ใช่สั่งให้น้องดีขึ้น สั่งให้ตายก็ไม่ได้ผลหรอก น้องไม่พยายามก็ไม่พยายาม ต้องเข้าใจนะครับ คนเราไม่อยากอยู่อย่างไม่มีความสุขหรอก แต่บางทีมันหมดเรี่ยวแรง อยากจะยืนก็ยังยืนไม่ไหว อะไรทำนองนั้น เมื่อใหร่ที่กำลังใจจากคนรอบข้างช่วยหนุน  + น้องเค้าเริ่มเข้มแข็งขึ้น เดี๋ยวเค้าก็ค่อยๆดีขึ้น ค่อยๆทำเอง เรื่องแบบนี้น้องเค้าต้องยืนขึ้นมาด้วย"ตัวเอง"  ถ้าเค้ายืนเองไม่ได้ ต่อให้ฉุดขึ้นมาดึงขึ้นมา เค้าก็ยังจะล้มลงไปเหมือนเดิมนั่นล่ะ จากคุณ : omeg เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 11:52:09

ความคิดเห็นที่ 6 อืม...เข้าใจอารมณ์และความรู้สึกน้องคุณค่ะ ในฐานะคนเคยอกหักแรงๆ มา 2-3 รอบ .. อกหักครั้งแรก หนักสุด เพราะไม่เคยรู้ว่าอกหักเป็นยังไง มันจะสับสน งงๆ เบลอๆ ไม่รู้ว่าต้องดำเนินชีวิตไปยังไง (สมัยเรียนมหาวิทยาลัย) คบกันมาตั้ง 4-5ปี คิดวนๆเวียนๆ ร้องไห้ได้ตลอดเวลา ใช้เวลาเป็นเดือนๆ ค่ะ ผลที่ได้คือ ผอมสวยกันไป 55+   แต่หายได้ เพราะวันนึง มันปิ๊งค่ะ คล้ายๆ กับที่ คห.ที่ 1 บอก คือมันต้องปิ๊งเอง คิดวนไป วนมา จนมันปิ๊ง  แล้วทุกอย่างก็จบเลย   ไอ้ที่คร่ำครวญที่ผ่านมา หายเกลี้ยง . . อกหักครั้งต่อมา  โตขึ้นแล้ว คบกันมา 8 ปี มาโดนบอกเลิกตอนอายุ 29 555+ จะว่าไป โดนบอกเลิกตอนจะ 30 นี่ เจ็บปวดเนาะ  คิดในใจ ฮ่วย...คงอยู่คนเดียวแล้วแน่แท้...จะไปเริ่มต้นใหม่กับใคร ยังไงล่ะ คนอื่นเค้าก็มีคู่กันแล้ว ไม่เป็นไร อยู่คนเดียวก็ได้ (ฟระ) . . คบ 8 ปีเชียวนะคะ จะว่าไป ก็คงไม่ต่างกับคู่ของน้องคุณเท่าไหร่   แต่ความรู้สึกหดหู่ เศร้าซึม น้อยลง ฟื้นตัวเร็วขึ้น คงเพราะเคยอกหักมาก่อน ประสบการณ์ที่ผ่านมา เลยทำให้ครั้งนี้ฟื้นเร็ว ผลคือ น้ำหนักไม่ลด (ฮ่วยย..) แต่ดูสวยขึ้นในวัย 30 ยังแจ๋ว 555+ ใช้ชีวิตตามที่ต้องการ หาเงินได้เองแล้ว ก็เอามาดูแลตัวเอง ไปเที่ยวในที่ที่อยากไป เริ่มดูหนังคนเดียว จนชอบเลยล่ะ ไม่ต้องรอใคร อยากดูเรื่องไหน ซื้อบัตรดูเลย อยากดูกี่เรื่องในวันเดียวกัน ก็ทำได้ แม้จะมึน อิอิ แต่รู้มั้ยคะ ทุกครั้งที่อกหัก  คนที่อยู่ข้างๆเราคือ "ครอบครัว" ค่ะ พ่อ-แม่,พี่-น้อง เรา  อยู่ข้างเราเสมอ และทุกครั้งไม่เคยกดดันหรือซ้ำเติมใดๆทั้งสิ้น ถึงแม้จะไม่ได้เข้ามาปลอบใจ หรือสอบถามอะไร (คงไม่กล้า เพราะเขินกัน) แต่ทุกคนพร้อมใจกันชวนเราไปกินข้าว หรือชวนไปเที่ยวนอกบ้านเสมอ.. เวลาเห็นเรานั่งซึมๆ แม่ก็คอยชวนคุยเฉไฉไปเรื่องนั้นเรื่องนี้ บอกพ่อให้ไปเดินห้างเล่น โดยชวนเราไปด้วย  น้องสาวเราถึงแม้จะโหดๆหน่อย นิสัยพูดจาขวาผ่าซาก แต่พอเห็นพี่สาวซึมๆ ก็เพลาฝีปากลง  แล้วก็ลากไปดูหนัง   คือยังไงล่ะ มันทำให้เราสัมผัสได้ถึงความรักที่คนในครอบครัวมีให้เราอย่างเต็มที่ มันทำให้เราไม่คิดทำร้ายตัวเอง และทำให้เรายังสามารถดำเนินชีวิตของเราได้ตามปกติ แถมพอเห็นเราเริ่มดีขึ้น คราวนี้ทุกคนในบ้านมาช่วยกันรุมประณามแฟนเก่าเรากัน แสดงให้เราเห็นว่า ไม่ว่ายังไง ครอบครัวก็อยู่ข้างเรา 100% ใครจะมาทำร้ายสมาชิกในครอบครัวไม่ได้... บรรดาแฟนเก่าเราเคยตบเท้าเข้ามาเพื่อจะขอคืนดีทั้ง 2 คน ... แต่เจอพ่อ-แม่เรา สกัดดาวรุ่งจนกลัวไปเลย พ่อเคยบอกว่าในเมื่อทิ้งไปก่อน คิดจะกลับมา ก็เตรียมเจอลูกปืนได้เลย 55... โม้ซะเยอะเชียว.. สรุปว่า...ท้ายที่สุดแล้ว "ครอบครัว" คือสถาบันที่แข็งแรง และแข็งแกร่งที่สุดในการช่วยบรรเทาสถานการณ์นี้ค่ะ .. น้องสาวของคุณจะหายขาดได้ โดยไม่จำเป็นต้องพึ่ง ยา หรือ หมอ  .. ที่ไหน ครอบครัวที่รัก,เข้าใจ, และพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างเค้า คือ "ยา" และ "หมอ" ที่ยอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่จะหาได้โลกนี้แล้วค่ะ ขอให้น้องคุณกลับมาน้องที่น่ารักคนเดิมได้ไวๆนะคะ...เอาใจช่วยค่ะ (^^ ) ปล...แง๊  พิมพ์ผิดเยอะจริงวุ้ย แก้ 3 รอบแย๊วว.. (>_< ) แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 54 12:27:59 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 54 12:25:32 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 54 12:22:42 จากคุณ : เฟริโอน่า เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 12:21:36

ความคิดเห็นที่ 7 ครอบครัวสำคัญมากค่ะ  เราเองก็เลิกกับคนที่คบมานาน กว่า 10 ปีนะ ตอนแรก ก็อาการแบบน้องสาวคุณแหล่ะ  สภาพซังกะตายมาก ที่บ้านต้องหามส่ง ร.พ.กันเลย แต่นั่นก็ทำให้ได้เห็นความรักที่ไม่เคยมองเห็นมาก่อน คือจากคนในครอบครัว คุณพี่สาวต้องให้กำลังใจน้องนะคะ ฟังให้มาก แนะนำให้น้อย ให้เค้าได้พูดได้ระบายให้หมด สิ่งที่ค้างคาใจ หาหนังสือธรรมมะ ให้อ่านก็ได้ค่ะ คือจริง ๆ น้องเค้าต้องคิดได้เอง เค้าถึงจะหลุดจากตรงนั้นได้   สำคัญมากนะคะ  ต้องทำให้น้องเค้าเห็นคุณค่าในตัวเอง ให้น้องเค้ารู้ว่า เค้ามีค่ากับครอบครัวมากขนาดไหน ให้เค้าได้เปลี่ยนจากสภาพแวดล้อม หรืออะไรเดิม ๆ ที่ทำให้เค้ารู้สึกดีขึ้นก็ได้ เช่น เปลี่ยนการแต่งตัว ออกกำลังกาย อย่าออกจากงานนะคะ  ทำไปเถอะค่ะ เพราะถ้าิยิ่งว่างจะยิ่งฟุ้งซ่าน ถ้าเค้ารู้สึกดีกับตัวเองได้เมื่อไหร่  เค้าจะเข้มแข็งขึ้น แต่ต้องใช้เวลาค่ะ อย่าเพิ่งท้อ ให้กำลังใจน้องมาก ๆ นะคะ   เห็นทุกข์ เห็นธรรมค่ะ     เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณพี่และคุณน้องนะคะ สู้สู้ค่ะ  แล้วมันจะผ่านไป จากคุณ : coincrab เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 12:26:16

ความคิดเห็นที่ 8 เราคิดว่าเค้าคงต้องการเพื่อนน่ะค่ะ เพื่อนที่สามารถรับฟัง ระบายทุกอย่างได้ ไม่จำเป็นต้องแสดงความคิดหรอก แค่อยู่ฟัง และเป็นเพื่อนก็พอ ระยะเวลาทำใจ มันขึ้นอยู่กับจิตใจค่ะ ว่าจะทำยังไงให้มันเข้มแข็งและกลับคืน มาเป็นตัวของตัวเองได้ ยังไงพักนี้ จขกท อย่าถามเรื่องความรู้สึกจะดีกว่า พยายาม อยู่เป็นเพื่อนน้อง และทำให้เค้ารู้ว่ายังมี พ่อ แม่ เพื่อน พี่สาว และอีกหลายๆ คนที่ยังรักเค้า อยู่ข้างๆ เค้า พาไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ และสังเกตพฤติกรรมแบบห่างๆ ค่ะ จากคุณ : *~ atlot ~* เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 13:15:00

ความคิดเห็นที่ 9 http://impimp.ไม่อนุญาตให้โฆษณา/journal/item/2/2  เคยอ่านจากพันทิพค่ะ คำตอบนี้ ลองอ่านดูนะคะ เพื่อนแนะนำให้ฉันไปทำ......"เสน่ห์ยาแฝด"....... ฉันกับแฟนคบกันมา 4 ปี มีโครงการจะแต่งงานกันสิ้นปีนี้ แต่แล้วจู่ ๆ เค้าก็มาบอกว่า “เราเลิกกัน” “เค้าไม่ได้รักฉันแล้ว ตอนนี้เค้าพบคนใหม่ ตลอดเวลาเค้าหลอกฉันมาตลอดว่ารัก เค้าจะแต่งงานกับผู้หญิงคนใหม่สิ้นปีนี้” ฉันทำทุกวิถีทางเพื่อจะฉุดรั้งเค้ากลับมา ฉันถามว่าฉันผิดตรงไหน ไม่ดีตรงไหน ฉันจะปรับปรุงตัวใหม่ เค้าต้องการอะไรฉันทำให้ได้ทุกอย่างและยอมทุกอย่าง ขอเพียงแค่ “กลับมาเหมือนเดิม” แต่สิ่งที่ฉันได้รับคือความเฉยชา,หงุดหงิด,รำคาญ ทำอะไรก็ผิดไปหมด “เพื่อน” แนะนำฉันให้ “ไปทำเสน่ห์” ปกติฉันเป็นคนที่กลัวเรื่องพวกนี้ไม่อยากยุ่งเกี่ยว ไม่อยากเข้าใกล้ แต่....ณ จุดจุดนี้ ไม่ได้แล้ว ความรักบังตาฉันยอมทุกอย่าง ขอเพียงได้เค้ากลับคืน อะไรก็ได้สำหรับฉัน ณ ตอนนี้ “ปู่ฤาษี” คือผู้ที่เพื่อนฉันพาไปหา เพื่อนบอกว่า “ท่านเก่ง ญาติของเพื่อน สามีหนีไปอยู่กับเมียน้อยท่านก็เป็นคนเรียกกลับมา ทุกวันนี้ทั้งรักทั้งหลงภรรยา ไม่ไปมีใหม่อีกเลย” บ้านปูนชั้นเดียว มีลานจอดรถที่พอจอดรถยนต์ได้ประมาณ 10 คัน วันแรกที่ฉันไปมีรถยนต์จอดอยู่ 3 คัน มองเข้าไปในบ้านมีคนนั่งจนล้นออกมาข้างนอกมีเสียงหัวเราะดังออกมาเป็นระยะ เพื่อนพาฉันเข้าไป ภาพที่ฉันเห็น “ชายหนุ่มอายุน่าจะประมาณ 28 – 29 ปี ผมยาวมีลายสักเต็มตัว นัยต์ตาหวานเยิ้ม มือคีบบุหรี่พูดไป ยิ้มไป ปล่อยมุกสนุกสนาน ทำให้ผู้ที่เข้ามาหาหัวเราะเป็นระยะ ๆ นุ่งชุดลายเสือ ดูดีมีเสน่ห์ “ คนนี้เรอะที่เพื่อนบอกว่าเป็นปู่ฤาษี ทำไมยังหนุ่ม แต่ ณ วินาทีนั้นความรักบังตาไม่ได้คิดอะไร เพื่อนบอกว่าดี ฉันก็เชื่อโดยที่ไม่ได้คิดถึงเหตุการณ์ในวันข้างหน้าเลย เราสองคนนั่งรออยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง คนที่เข้ามาล็อคแรกก็ออกไป ถึงคิวของฉัน เพื่อนแต่งขันธ์ห้า (ดอกไม้ 5 คู่ เทียน 5 คู่) พร้อมเงิน 100 บาท ให้ฉันเขียนชื่อ-นามสกุล พร้อมที่อยู่ ของฉันและของแฟน ยื่นให้ปู่ฤาษี “.........(เอ่ยชื่อฉัน) ดวงไม่ดี จะถูกแย่งของรัก ....... (เอ่ยชื่อแฟน) คนนี้เป็นแฟนใช่มั๊ย” ฉันตอบ “ใช่ค่ะ” มีอะไรจะถาม”ท่านถามฉัน ......เงียบ ......ฉันก็ไม่รู้จะถามอะไร เพื่อนหันมาสะกิด “ตอบไปซิ” ก็ไม่รู้จะตอบอะไร.......... ท่านนั่งหลับตาสวดคาถาประมาณ 5-10 คำ แล้วหันมาถาม “ รักเค้ามาก ตอนนี้ใจเศร้าหมอง มีแต่คิดจะฆ่าตัวตาย .........อยากได้เค้ากลับมามั๊ย” ท่านหันมาถาม “อยากได้ค่ะ” ฉันตอบ “ถ้าอยากได้คืน จะช่วย แต่จะต้องจ้างน่ะ มีเงินเท่าไหร่” “สองพันค่ะ” ท่านหลับตาสักพัก “ไม่ใช่หรอก ในกระเป๋าตังค์มีเงิน ห้าพันบาท ในสมุดบัญชีมีเงินอีก 3 หมื่น” ฉันตกใจ ท่านรู้ได้อย่างไง “ถ้าอยากได้คืน ปู่คิดค่าจ้าง 3 หมื่น” “ตกลงค่ะ” ฉันตอบตกลง “จะบ้าเหรอ.....3 หมื่นน่ะแก ไม่คิดก่อนหรือไง” เพื่อนฉันตกใจรีบหันมาถามฉัน แต่สำหรับฉันตอนนี้อะไรก็ไม่สำคัญเท่าการได้แฟนกลับคืนมา ปู่ฤาษี มองหน้ายิ้ม ๆ “ให้ไปเอา...................................” ท่านสั่งให้ฉันนำสิ่งของมาเข้าพิธี ............................................. รุ่งขึ้น เดินทางไปหาปู่ฤาษี ไปถึงก็มีคนมารอท่านเต็มอาศรมไปหมด รายแรก....มากันประมาณ 5-6 คน แต่งขันธ์ 5 จานเดียวใส่เงิน 100 บาท แต่มีรายชื่อในกระดาษประมาณ 10 ชื่อได้ ท่านรับขันธ์ 5 ไป หลับตาสวดมนต์ ดูให้ทีละคน การทำนายของท่านแม่นเหมือนตาเห็น ท่านจะทักเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยก่อนว่า เป็นลักษณะไหนอยู่ตรงไหนมีอะไรเป็นจุดเด่น (มาทราบภายหลังว่าท่านไม่ได้ดูจากวันเดือนปีเกิด แต่จะส่งจิตไปยังบ้านที่เราอาศัยอยู่เพื่อไปตรวจสอบยังสถานที่ ท่านจึงต้องถามว่าสถานที่ที่ท่านไปถูกต้องหรือไม่) ท่านจะทักแต่ละคนตามรายชื่อที่เขียนไป จนกระทั่งไปสะดุดที่ชื่อของลูกสาวของคนที่มาดู “มันหนีออกจากบ้านไปใช่มั๊ย” (จริง ๆ แล้วท่านจะพูดเป็นภาษาอีสาน แต่ว่าฉันแปลเป็นภาษาภาคกลางให้เพื่อจะได้เข้าใจ) “ใช่จ๊ะ” คนเป็นแม่พูด น้ำตาเริ่มไหล ท่านหลับตาสวดมนต์สัก 5-10 คำ “ มันหนีไปกับผู้ชายตอนนี้มันอยู่ กาฬสินธ์ อยู่บ้านเค้า” “ปู่ช่วยหน่อย ตามมันกลับมาให้หน่อย” แม่พูดไปพร้อมเช็คน้ำตา ฉันเองก็พาลจะน้ำตาไหลตามไปด้วย ท่านสวดมนต์สักพัก “เออ....ปู่จะช่วย วันจันทร์มันจะกลับมา พอมันมาแล้วให้พามันมาหาปู่ ..” ท่านพูดปลอบใจเขาสักพักแล้วก็เริ่มสอนให้เข้าใจถึงวิถีชีวิตของมนุษย์เป็นคำสอนตามแบบของศาสนา จนพ่อแม่ของน้องผู้หญิงผ่อนคลายหายเศร้าท่านจึงให้กลับ รายที่ สอง เป็นชาวบ้านมาประมาณ 4-5 คน รายนี้ภรรยาหนีตามชู้ไป ทิ้งสามีกับลูกสองคน สามีเค้ารักภรรยามาก อยากได้ภรรยาคืน ฤาษีท่านดูไปแล้วทักว่า ภรรยาของแกหนีตามผู้ชายข้างบ้านไป ผู้ชายคนนั้นก็มีภรรยาแล้วใส่เสน่ห์ภรรยาของแกด้วย พอท่านพูดถึงตรงนี้ ผู้หญิงที่มาด้วยบอกว่าเป็นสามีของแกเอง ปู่จึงหันมาถามว่าจะเอาคืนด้วยหรือ ฝ่ายหญิงตอบว่าไม่เอา ปู่จึงหันไปถาม ฝ่ายชายว่าจะเอาคืนจริง ๆ หรือ ไม่รังเกียจเค้าหรือที่เค้าทำแบบนี้ โกรธเค้าไหม เกียจเค้ามั๊ย ซึ่งฝ่ายชายก็ยืนยันคำเดียวว่าจะเอาคืน ท่านถามซ้ำ 3 ครั้ง ฝ่ายชายก็ยังยืนยันคำเดิม ท่านรับปากว่าจะช่วยแล้วให้บูชาของสิ่งหนึ่งไป เรียกเก็บเงิน 500 บาท ฉันเริ่มสงสัย เอ...ทำไมของฉัน 3 หมื่น ส่วนของคนนี้แค่ 500 บาท แต่ก็ยังไม่ได้ถามตอนนั้น รายที่ 3 เป็นคุณยาย พาหลานสาวมากราบท่าน บอกว่าเป็นคนนี้ที่หนีออกจากบ้านแล้วให้ท่านตามมาให้ กลับมาแล้วตามที่ท่านบอก ท่านเรียกน้องผู้หญิง (อายุประมาณ 16-17 ปี) เข้ามานั่งต่อหน้าท่านแล้วเริ่มสอน ซึ่งคำสอนของท่านฉันฟังแล้วน้ำตาแทบไหล..... “เห็นหน้ายายมั๊ย แกเสียใจขนาดไหน เค้าเลี้ยงเรามากี่ปี แต่ผู้ชายอีกคนพึ่งเจอกันไม่เท่าไหร่ ทำไมถึงทุ่มเททุกอย่างให้เค้าได้ขนาดนั้น ยายเค้าเสียใจขนาดไหนเห็นมั๊ย (คุณยายเริ่มเช็ดน้ำตา) ที่ปู่ช่วยไม่ได้อยากช่วยเราน่ะ ปู่สงสารยายของเราถึงได้ช่วยเรียกกลับมา............................” ท่านสอนอยู่นานพอควร เกือบบ่าย 2 ถึงคิวฉันซะที ท่านหันมายิ้ม “เดี๋ยวจะทำน้ำมนต์ให้อาบ” ท่านให้ฉันอาบน้ำมนต์โดยท่านเป็นผู้ปลุกเสก จะมีผู้ชายอีกคนเป็นคนอาบให้ ในระหว่างที่อาบเค้าก็จะสวดคาถาไปด้วย .....หลังจากอาบน้ำมนต์เสร็จ ท่านก็ให้นำของที่เตรียมมาให้ ทำพิธีอยู่ประมาณ 10 นาที หลังเสร็จพิธีท่านผูกแขนให้ฉันแล้วสั่งให้ฉันปฏิบัติตามคำสั่ง 1. ทุกวันตอนเย็น ให้ฉันเดิน 999 ก้าว โดยให้นับทีละก้าวห้ามนับผิด หากนับผิดหรือไม่แน่ใจให้เริ่มนับใหม่ 2. ก่อนนอนให้สวดมนต์ 99 จบ 3. ให้คุยกับ คุณพ่อหรือคุณแม่ทุกวัน เล่าเรื่องต่าง ๆ ให้ฟังให้หมด ห้ามปิดบังและโกหก 4. ไม่ให้รับรู้หรือพูดคุยกับแฟนโดยเด็จขาด ภายใน 15 วัน หากผิดคำสัญญาจะต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่จนกว่าจะครบ 15 วัน ท่านให้ฉันปฏิบัติอยู่ 15 วันแล้วให้กลับมาหาท่านใหม่ ซึ่งท่านสัญญาว่าภายใน 15 วัน หากฉันทำได้ตามคำสั่งแฟนของฉันจะกลับมาหาฉันแน่นอน ฉันรับปาก และเริ่มปฏิบัติตามที่ท่านสั่งไว้......เวลาเริ่มผ่านไปจากวันที่หนึ่ง เป็นวันที่สอง วันที่สาม วันที่สี่ วันที่ห้า.......วันที่สิบห้า วันที่ 15 ครบจำนวนวันที่ท่านสัญญาไว้ ฉันเดินทางไปหาท่านแต่เช้า....... “เป็นไง.....รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือเปล่า” ท่านถาม “ค่ะ สบายใจขึ้น มากแล้วค่ะ” “รักเค้ามากเลยหรือ” ท่านถาม “ค่ะ” “ได้โทรหาแม่ทุกวันหรือเปล่า” “โทรค่ะ” “แม่ว่าไง เค้าเสียใจมั๊ย” “แม่ไม่ว่าอะไรค่ะ ท่านจะคอยปลอบใจ แล้วท่านก็เสียใจมากค่ะ” “แม่เสียใจ แล้วเราเสียใจมั๊ย” .....ฉันเงียบ เริ่มคิด “เสียใจค่ะ” “ตอนเราร้องไห้ แม่เค้าว่าไง” “......แม่เค้าก็ร้องไห้ค่ะ....” “รักแม่มั๊ย” “รักค่ะ” “ใครทำให้เราเสียใจ ใครทำให้เราเป็นแบบนี้ ผู้ชายคนนั้นใช่มั๊ย” .......ฉันนั่งนิ่ง น้ำตาเริ่มไหล....... “ทำงานมาเคยให้เงินแม่บ้างมั๊ย....เวลาไปตลาดเห็นกับข้าวเคยจำได้มั๊ยว่าแม่ชอบกินอะไร จำได้หรือเปล่าว่าตัวเราชอบกินอะไร...............ทุกวันนี้กับข้าวที่ซื้อมากินเป็นที่เราชอบหรือเป็นที่ผู้ชายคนนั้นชอบ........ทำไมต้องให้เค้ามามีอิธิพลอยู่เหนือตัวเองขนาดนั้น เค้าทิ้งเราไปเพราะอะไร.......ตอบได้มั๊ย” “.......เค้าไปมีคนใหม่ค่ะ” “ทำไมเค้าไปมีคนใหม่” “......ไม่ทราบค่ะ” ฉันตอบไปพลางเช็คน้ำตา “เพราะสันดาน......เข้าใจคำว่าสันดานมั๊ย คนดี จะคิดดี ทำดี พูดดี คนไม่ดี ความคิดมันก็เลวไปด้วย อยากจะทุกข์ทรมารอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิต ก็จะเอามันคืนให้ แต่ถ้าอยากจะมีความสุข ไม่อยากให้แม่เสียใจ มีชีวิตที่ดี เจอคนดี ๆ ก็เลิกกับมันซะ ปู่ไม่เคยเห็นใครตายเพราะอกหัก แต่ที่คนมันตายก็เพราะมันสิ้นคิด เพราะแพ้ใจตัวเอง ใจอ่อนแอ ถ้าไม่คิดไม่นำจิตไปวางไว้กับมัน มันก็จะค่อย ๆ ดีขึ้นเอง บังคับตัวบังคับกายมันทำได้ แต่การบังคับใจถ้าไม่แกร่งจริงมันก็ยาก แต่ใจมันเป็นของเราถ้าเรายอมแพ้มัน เราก็จะแพ้ไปตลอดชีวิต ถ้าเราเคยเอาชนะมันได้บังคับมันได้ เราก็จะไม่มีทุกข์ ไม่มีใครช่วยเราได้หรอกหมอที่ไหนก็รักษาให้ไม่ได้ มีแต่ตัวเรากับเวลาเท่านั้นที่ช่วยตัวเราได้......สิบห้าวันผ่านมาเป็นไงบ้าง” “ไม่ได้คิดอะไร ก็รู้สึกดีค่ะ” “ทำต่อไปน่ะ ตัดใจซะ มันทำไม่ได้ทันทีหรอกแต่มันจะค่อย ๆ ดีขึ้น คิดถึงแม่ไว้ให้มาก ๆ ไม่สบายใจอะไรก็เล่าให้เค้าฟัง ให้มีสติ อย่าไปจดจ่ออยู่กับมัน 15 วันผ่านมาไม่มีเค้าเราก็อยู่ได้ ไม่เห็นจะตายไม่ใช่หรือ ตัดใจซะเอาสมาธิไปจดจ่ออยู่กับสิ่งอื่น อย่าไปใส่ใจกับมัน คนมันไม่ดีก็ปล่อยมันไปตามวิถีชีวิตของมัน........” ปู่ฤาษี หันไปหยิบของในย่าม เป็นเงิน 3 หมื่นบาท ยื่นคืนให้ฉัน “เงิน 3 หมื่น ปู่ไม่เอาหรอก ให้เอาไปเก็บไว้ 2 หมื่น เอาให้แม่ 5 พัน อีก 5 พัน ไปซื้อเสื้อผ้า เครื่องสำอาง แต่งตัวใหม่ให้ดูดีกว่านี้” พูดจบแกก็หัวเราะ “จำคำปู่ไว้ อย่าเชื่อใจคน อย่ามองเพียงแค่ภายนอก แล้วอย่าไปทำเสน่ห์ที่ไหนอีก ทุกคนมีเสน่ห์อยู่ในตัวเองอยู่แล้ว เพียงแต่เสน่ห์ที่เรามีจะถูกใจใครเท่านั้น พวกนุ่งผ้าเหลือง ผ้าขาว บางคนสักแต่เอาผ้ามาห่ม แต่ใจมันไม่ใช่คน เราเป็นผู้หญิงต้องระวังตัวให้ดี ถ้าเจอคนดีก็ดีไป ถ้าเจอพวกไม่ดีเราจะเสียทั้งตัว เสียทั้งเงิน เสียทั้งใจ จะไปโทษใครบอกใครก็ไม่ได้ เราโง่เอง ...หยุด...ห้ามไปทำเสน่ห์ที่ไหนอีก จำคำปู่ไว้ให้ขึ้นใจ วันนี้แฟนเราจะมาหา ก็ตัดสินใจเอาก็แล้วกัน” . ฉันกลับที่พัก เริ่มนั่งคิดทบทวน เรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านมา ความเจ็บปวดที่เคยมี ทุกครั้งฉันแทบจะทนไม่ได้ถ้าคิดถึงเค้า แต่ตอนนี้ทำไมความเจ็บปวดมันลดลง เริ่มมองเห็นสิ่งต่าง ๆที่ผ่านมา จิตใจที่เคยอ่อนแอ มันเริ่มแข็งแรงตั้งแต่เมื่อไหร่ฉันไม่รู้ น้ำตาที่เคยไหลไม่หยุดหากเมื่อไหร่ที่คิดถึงเค้า ทำไมมันหายไปไหน คำสอนของปู่ก้องอยู่ในสองหู ฉันตัดสินใจ.....จากนี้ต่อไปฉันต้องเข้มแข็ง ...........เสียงเคาะประตูหน้าห้อง..... “ใครค่ะ” ฉันถาม “เราเอง” เหมือนที่ปู่บอกไว้ไม่ผิด เค้ามาจริง ๆ ใจที่เคยเด็จเดี่ยวเมื่อครู่หายไปไหนหมด หัวใจเต้นแรง ใจเริ่มอ่อน เริ่มหวั่นไหว........ “มีธุระอะไร” ฉันไม่ยอมเปิดประตู “.....เราคิดถึง.....เปิดประตูให้เราหน่อย” .......ฉันเริ่มสับสน น้ำตาเริ่มไหล จะทำไงดี...คิดถึงคำพูดของปู่ฤาษี คิดถึงหน้าแม่....... “กลับไปก่อนน่ะ วันนี้เรายังไม่อยากคุย ตอนนี้เราอยู่กับแม่ กลับไปเถอะ” ฉันโกหกเพราะรู้ว่าตัวเองยังไม่เข้มแข็งพอ หากเจอเค้าวันนี้ฉันต้องใจอ่อนแน่นอน ........................................................ ทุกวันนี้ฉันฝากตัวเป็นศิษย์ของท่าน ผู้ให้ชีวิตใหม่แก่ฉัน ถ้าไม่มีท่านฉันก็ไม่รู้ว่าชีวิตของฉันจะต้องพบเจออะไร อาจจะเจอสิ่งที่เลวร้าย เจอพวกซาตานในคราบนักบุญ ต้องเสียทั้งตัว เสียทั้งใจ จึงอยากจะขอเตือนเพื่อน ๆ ที่คิดจะไปทำเสน่ห์ ให้ไตร่ตรองให้ดี ไม่ใช่ทุกคนจะโชคดีเหมือนฉันเสมอไปน่ะค่ะ น้องของเพื่อนก็เจอปัญหาแบบนี้เหมือนกันค่ะ เคยเสิชหาไปให้เขาเอาไปให้น้องอ่าน ลองดูนะคะ ป.ล. ฉัน  ในเนื้อเรื่อง        ไม่ใช่ ดิฉันผู้โพส ข้อความนะคะ เครดิตเจ้าของเรื่องตัวจริงไม่ทราบว่าเป็นใครค่ะ แก้ไข  ขอลบข้อความบางส่วนค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 54 14:33:53 จากคุณ : เมรีมิว เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 14:28:05

ความคิดเห็นที่ 10 10ปีมันเยอะมาก ต้องเสียใจมากเป็นธรรมดา เวลาจะช่วยรักษาเอง ระหว่างนี้ รับฟังและเป็นกำลังใจให้เธอค่ะ ถ้าศาสนาพุทธอาจชวนไปใส่บาตรเข้าวัดทำบุญฟังเทศน์ฟังธรรม หาหนังสือธรรมมะให้อ่าน จิตใจจะสบายขึ้น จากคุณ : joopkajoop เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 15:20:57

ความคิดเห็นที่ 11 พบจิตแพทย์ด่วนครับ อาการหนักแล้ว จากคุณ : the_architect เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 16:42:56

ความคิดเห็นที่ 12 อกหักเหมือนกันเลยค่ะ คุณพี่ที่แสนดี สิ่งที่ทำได้ ณ ตอนนี้คือ ปล่อยให้ร่างกายรักษาตัวเอง อยากร้องก็ให้ร้องๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ร้องเท่าที่อยากร้อง ไม่ต้องไปห้ามไม่ต้องสะกดน้ำตา ร้องๆๆๆๆๆๆๆ เชื่อเถอะค่ะว่าร่างกายคนเราจะรู้กลไล ร่างกายจะเหนื่อยและหลับสนิทไปเอง ไม่อยากกินก็ไม่ต้องฝืนเพราะสักพักร่างกายจะโหยหาอาหาร สมองจะเริ่มกลับมาทำงานอีกครั้งว่าอยากกินอะไร ถึงจะนานหน่อยแต่ก็รับรองว่ากินได้แน่ ไม่อยากคุยกับใครก็ไม่ต้องบังคับร่างกายให้ต้องคุย ช่างหัวคนอื่นสักพัก แล้วร่างกายจะมีกลไลอยู่ๆก็จะอยากคุยออกมาเอง ไม่อยากสวยก็ไม่ต้องฝืนสวยมาหลายปีและ จะโทรมสักเดือน 2เดือนก็ไม่เป็นไรเนอะ สักพักร่างกายจะมีกลไลให้เรามองกระจกและเห็นรอยยับ จนต้องสั่งตัวเองว่า ตรูปล่อยหน้ายับอย่างนี้ได้ไงวะ ทีนี่แหละครีมสาระพัดจะปะอยู่บนใบหน้า ทั้งหมดทั้งมวล ต้องไม่มีจิตคิดฆ่าตัวตายอย่างเด็ดขาด ถ้าคิดจะฆ่าตัวตาย ให้คิดเสมอว่า พ่อแม่พยายามเลี้ยงเรามาจนมีแฟนยังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณท่าน จำไวลมหายใจของเรามีค่าเท่ากับดวงใจของพ่อและแม่เรา อย่าทำลมหายใจของท่านหายไป ปล่อยชีวิตให้มันลอยๆบ้าง อยากด่าก็ด่า อยากพูดอะไรซ้ำๆก็พูดเลย ไม่ต้องเก็บ แล้วสักพัก ร่างกายอันแสนวิเศษของเราจะเนรมิตความแข็งแรงกับมาให้เราอีกครั้ง ทั้งคุณพี่และคุณน้อง อดทนนะค่ะ จากคุณ : คนโสด เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 16:44:44 A:203.157.72.229 X: TicketID:210771

ความคิดเห็นที่ 13 เหตุการณ์ผ่านไปแค่เดือนเดียวหรือไม่กี่เดือนมันยังเร็วไปที่จะกระเตื้องค่ะสำหรับคนที่คบกันมาเป็น 10 ปี เพื่อนเราเลิกกับแฟนที่คบกันมา 10 ปี ยังต้องใช้เวลาเป็นปีเพื่อลืมเลยค่ะ นี่ผ่านไปปีครึ่งก็ดูทำใจได้เยอะ แต่ก็ยังไม่ 100% เลยค่ะ ตอนเพื่อนเราเลิกกับแฟนใหม่ๆ ก็ฟูมฟาย วนคิดแต่ทำไมๆ หาวิธีให้เค้ากลับมา ถึงขั้นให้พ่อแม่โทรไปหาผู้ชาย ฯลฯ แนะนำอะไรไปก็เหมือนจะฟัง แต่ก็ทำไม่ได้ หลังๆ เลยรับฟังอย่างเดียว สุดท้ายเวลาผ่านไปมันจะถึง "จุด" ที่อยู่ๆ ก็ตัดใจได้เฉยเลยค่ะ เราว่าคุณใจเย็นๆ นะคะ ค่อยเป็นค่อยไป เดี๋ยวน้องก็ดีขึ้นเอง รับฟังมากๆ แนะนำน้อยๆ ตอนนี้น้องไม่มีกะใจจะทำตามคำแนะนำพวกนั้นหรอกค่ะ คอยระวังและพูดเตือนสติให้น้องหันกลับมารักตัวเอง อย่าคิดสั้น (ถึงขั้นกรีดแขนนี่ก็น่ากลัวนะคะ) เวลาจะช่วยรักษาแผลใจเป็นเรื่องจริงค่ะ จากคุณ : MaRiMeKKo เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 17:13:53

ความคิดเห็นที่ 14 ต้องขอชมเชยคุณนะ คุณเป็นพี่สาวที่รักน้องมากๆ เรื่องแบบนี้ เวลาจะช่วยรักษาใจของน้องคุณเองนะ คุณก็เพียงแต่อยู่ใกล้ๆ รับฟัง อยากให้คุณกอดน้องคุณนะ เวลาเขาร้องไห้ สำหรับผู้ชายคนนั้น ก็เลิกไปเถอะไม่ต้องไปติดต่อ เสียดายเวลาที่เหลือ ที่เราจะได้ไปเจอคนดีๆ จากคุณ : anny (A.D.1) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 17:26:03

ความคิดเห็นที่ 15 จะปลอบใจยังไงดีละ คนนอก เห็นอะไรแล้วก็ต้องบอกตามความรู้สึก ขอเขย่าหน่อยนะ เรียนกันถึงปริญญาโท มีหน้ามีตา ทำงานการก็ดี ครอบครัวก็รักใคร่... นี่หร่อน นึกถึงความเป็นจริงบ้าง ไม่ใช่แต่จะเรียกร้องไอ่สิบปีที่คบกันนั่น มันดีของมันอยู่แล้ว และปีต่อจากนี้ไปจะไม่ใช่ ยอมรับเสียบ้างค่ะ อกหักฟูมฟายน่าเห็นใจก็ใช่ แต่อย่าอกหักซะจนหักอกคนอื่นรอบข้างไปด้วย เห็นแก่ตัวได้แต่พอประมาณบ้างสิยะ เห็นผู้ชายออเซาะ หยอดนิด ก็ติดใจน้ำตาตื้นตัน แต่เห็นน้ำตาแม่ น้ำตาครอบครัว เสรือดหาว่ากดดัน !!! เรียน ป โท สาขาใจหินมาเหรอไง ??? จะทนโง่ดักดานไปอีกสักนิส ให้คนรอบข้างมันอกแตกกันไปเลยเอาม่ะ ยัยคนโง่ มัวแต่นึกถึงตัวเอง ถึงไอ่จ้อนสับปรับว่ามันโง้นงี้อยู่ได้ !!! แปดเดือนแล้ว !!! จะให้ตัวเองทนดักดานฟูมฟาย เสียเวลาดีๆของวัยสาวไปกับไอ่ฟายขี้จุ๊ มีจ้อนอันเดียวสักกี่ปีก็เอาเหอะนะ แต่อย่าลากคนรอบข้างโดยเฉพาะแม่ลงไปวุ่นวายด้วย เข้าใจเขาเสียบ้างย่ะ ว่าเขาเป็นห่วง ไม่ใช่อกหักแล้วอะไรๆๆๆก็จะพังทลายหมด โลกมืดมนๆๆๆ กุตายๆๆๆ กุโดนกระทำๆๆๆๆ แหกลูกกะตาออกมาเผชิญความจริงได้แล้ว อย่าให้เสียศักดิ์ศรีผู้หญิงสมัยนี้สิยะ เสียดายความสาว ไฟแรงวัยทำงานของหล่อนมากย่ะ อ่านแล้วจะเกลียดจะเคืองเดี๊ยนก็เอาเลยนะ เลือดลมจะได้สูบฉีดสักหน่อย ผิวพรรณจะได้ดูดี หันไปดูครอบครัวบ้างว่าห่วงคุณ แต่ดันสะเออะไปคิดว่าเค้ากดดัน หร่อนไม่ใช่เด็กอายุ 17 นะยะ !!! วุฒิภาวะหามาใช้ซะ !!! แล้วก็อย่าประชดว่าใครๆก็ทับถมนะยะ ขอให้คิดสักหนึ่งนาทีว่าครอบครัวเค้ารัก เค้าห่วง หร่อนไม่ต้องการยังงั้นเหรอ !!! ปล่อยไอ่จ้อนสับปรับนั่นไปเหอะ มันไม่มีค่าอะไรแล้ว แล้วก็ปล่อยตัวหร่อนซะ จะล่ามโซ่ตัวเองไปถึงไหนกัน !!! แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 54 18:11:22 จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 18:07:52

ความคิดเห็นที่ 16 บอกน้องว่า ไหนๆ ก็อกหักแล้ว หาอะไรทำแก้เครียด แก้เศร้า ฝากอันนี้ให้อ่าน http://nunakuzaa.diaryclub.com/20110818/DNA-Is-Not-Destiny-10 link มันโผล่มาตอน 10 แล้วอ่ะนะ ถ้ามีเวลาเยอะกว่านี้ก็ไล่ย้อนอ่านตั้งแต่ตอน 1 เราก็ไม่รู้จะปลอบยังไง แค่อยากอ่านให้รู้ว่า คุณไม่ได้ทุกข์ที่สุดในโลก คุณผ่านมันไปได้อยู่แล้ว จากคุณ : หนูนากระป๋อง เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 18:25:44

ความคิดเห็นที่ 17 ทนต่อไป แล้ววันหนึ่งก็จะลืม เขาเปรียบเสมือนยาขม ต้องขมกลืนนะ จากคุณ : thongprakai เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 19:34:36

ความคิดเห็นที่ 18 คนที่เป็นพี่สาว ต้องหาสาเหตุแบบชัดเจนให้ได้นะครับ ว่าตรงที่น้องเค้าเลิกกับแฟนนั้น มันเกิดมาจากอะไร เช่น - ฝ่ายชายแย่แบบสุดๆ ไหม คือเบื่อน้องสาวคุณ แล้วคิดมี ญ ใหม่ - หรือน้องสาวคุณ มีข้อเสียบางอย่าง และเคยมีปัญหากับแฟนกันมาก่อน จนฝ่ายชายถึงจุดอิ่มตัว พอไปเจอะสาวคนใหม่ มันก็เลยเป็นข้อเปรียบเทียบ ถ้าคุณหาสาเหตุอย่างแน่ชัด ได้ คุณก็ต้องพยายามพูดให้น้องเข้าใจให้ได้ และถ้า ผญ. เป็นแบบนี้นะครับ ซักวันจะคุ้มคลั่งได้นะครับ จะกลายเป็นคนบ้าได้อีกเช่นกัน เพราะคนเราเสียใจมาก คิดมาก และที่สำคัญ ถ้าเข้าข้างตัวเองนะ มันจะไปกันใหญ่ ถ้าน้องเค้ารับฟัง พูด เล่า อธิบาย หรือน้องอาจจะงัดแงะเหตุการณ์ในปีอื่นๆ ให้ฟัง คือพูดง่ายๆ ถ้าน้องพูดเป็นกลางๆ อย่าบ่ายเบี่ยงเข้าข้างตัวเอง บางทีมันก็ช่วยหาคำตอบได้นะครับ ว่า การที่ทั้งคู่เลิกกันนั้น มันเกิดมาจากใครมากกว่ากัน เนื้อหาที่คุณเล่ามาด้านบน มันแทบไม่ได้รู้อะไรเลย มันมีแต่เรื่องให้รันทด..กันซะส่วนใหญ่ คุณลองคิดแบบกลางๆ กันซิครับ ! การที่คนเราคบกันมาหลายๆ ปี ขนาดนี้ และถ้าน้องสาวของคุณ เค้าดีแสนดี มีหรอที่ฝ่ายชายจะคิดทิ้ง และบางทีนะครับ มันจะเป็นสาเหตุมาจากลักษณะของการสะสม...รึปล่าว จนฝ่ายชายถึงจุดที่สุด ถึงจุดอิ่มตัว ไม่ไหวแล้วจริงๆ บทจะจบกันดื้อๆ มันก็จบกันได้ มันต้องค้นให้ได้ครับ ดีกว่ามานั่งปลอบใจ และที่สำคัญ คุณคิดว่าน้องสาวคุณมีนิสัยแบบไหนบ้าง เช่น เอาแต่ใจมากเกินไปไหม -  ใครพูดก็ไม่เชื่อ - และสุดท้าย ยึดความคิดของตัวเองเป็นใหญ่...ไหม ผมไม่ได้หมายความว่า จะมาซ้ำเติมฝ่ายหญิงนะครับ แต่ของแบบนี้ "มันไม่แน่" แค่นั้นเอง มันไม่มีใครหรอกที่จะไม่มีข้อเสีย ถ้าคุณอยากรู้ คุณลองไปคุยกับฝ่ายชาย ลองให้เค้าพูดแบบเต็มที่ไม่ต้องมาเกรงใจคุณ ถ้าฝ่ายชายเล่าเหตุการณ์ต่างๆ ออกมา คุณก็เอาตรงที่เค้าเล่านั้นแหระ ไปอธิบายกับน้องอีกที (ตรงนี้) หากคุณพิจารณาแล้วว่า น้องคุณก็มีส่วนผิด...แล้วนะครับ คุณอธิบายตรงนั้นให้น้องฟัง เพื่อให้น้องยอมรับ ถ้าน้องยอมรับได้ อาการของคนอกหัก กลุ้มใจต่างๆ นาๆ มันก็จะเบาลงได้...อีกเช่นกัน (แต่) ก็ไม่รู้นะ ว่าน้องคุณจะมีเหตุผลรับรู้ ได้ขนาดไหน ผญ. และ ผญ. ด้วยกัน เวลามีใครอกหัก คุณคิดว่า ผญ. ซักกี่คนครับ จะมาพูดว่า " ชั้นแย่ - ชั้นมันไม่ดี - ชั้นผิด " ด้วยอารมณ์..ไงครับ อารมณ์อยากจะเอาชนะ และรู้ตัวเองดีว่ามันไม่สามารถเอาชนะใจของแฟนได้เลย มันก็เลยต้องมาฟูมฟาย...กันไง และคุณก็ลองถามน้องสาวด้วยว่า ฝ่ายโน้นเป็นคนอย่างไร งี่เง่าแบบไหน ไร้สาระอย่างไร  หากน้องไม่คิดเล่า แต่กำลังกลุ้มใจ เหมอลอย แค่นี้มันก็มีพิรุจสำหรับ ผญ. ได้อีกเช่นกัน  (แต่) คุณต้องถามยามที่น้องสาว อยู่ในอารมณ์ที่นิ่งเฉยนะ เพราะถ้าจะไปถามตอนที่น้ำตาไหลพรากๆ รับรองได้ว่า คงด่าฝ่ายชายแน่นอน ประเด็นสุดท้าย ไม่รู้คุณจะรับความคิดของผมได้ป่าวนะ แต่ประเด็นตรงนี้มันสำคัญสุดๆ น้องสาวคุณ ได้มีเรื่องนอนกับแฟนคนนี้ไปรึยัง ถ้าเคย มันก็ยิ่งหนักในอารมณ์ของน้อง ขึ้นไปอีก มันจะยิ่งพูด-ถาม กันลำบาก แต่ถ้าไม่เคย มันก็น่าจะพอพูด-คุย-ถาม กันได้ แต่ถ้าจะมาหาวิธีอื่นๆ นะ ผมคิดว่า....ยาก    เผลอๆ จะบ้า และประสาท ได้อีกเช่นกัน จากคุณ : Greenapple1 เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 54 21:59:38

ความคิดเห็นที่ 19 ...ฝากบอกน้องสาวคุณด้วย ...เขาไม่ใช่ผู้หญิงคนเดียวในโลกที่เจอเรื่องแบบนี้ ตอนนี้เวลานี้ก็อาจจะมีผู้หญิงที่ผิดหวังเสียใจนอนร้องให้ไปพร้อมๆกันกับเขา เพียงแต่เราไม่ใช่ผู้หญิงที่รู้จักกัน ...ดิฉันเองเคยจมอยู่ในทะเลน้ำตาเมื่อสิบกว่าก่อน เข้าใจได้ดีว่ามันเจ็บแค่ไหน มันเจ็บจริงๆนะ ...ทุกวันนี้ก็ไม่ได้ลืม หลังจากที่แสร้งทำเป็นว่า...ลืมไปแล้ว ...แต่จริงๆแล้วทุกความทรงจำก็มันยังคงอยู่ แต่มันไม่ได้สร้างความเจ็บช้ำอะไรอีกแล้ว เพราะเข้าใจแล้วว่ารักคืออะไร ...ฝากบอกน้องคุณด้วย ตอนนี้เหมือนชีวิตไม่ต้องการอะไรแล้วใช่ไหม...? ...อย่าเพิ่งคิดสั้นอย่าเพิ่งตายอยู่ไปทั้งเจ็บๆแบบนี้แหละ ... แล้วเวลามันจะนำพาบางอย่างมาให้ จากคุณ : มาอีส เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 54 01:52:33 A:91.178.113.241 X: TicketID:064840

ความคิดเห็นที่ 20 ถ้าวันไหนที่น้องสาวเจ้าของกระทู้รักตัวเองเป็น และเข้าใจสัจธรรมว่าเราไม่สามารถคบวคุมทุกอย่างในชีวิตได้ เขาจะหยุดเศร้าโศกและกลับมาเป็นปกติได้เอง ความเข้าใจและกำลังใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ค่ะ เพราะบทเรียนบางบทเรียนเจ้าตัวก็ต้องเรียนรู้ผ่านความเจ็บปวด ไม่ใช่จากการสั่งสอน ดุว่า หรือตักเตือนจากใคร ๆ หากเป็นไปได้ลองพาน้องไปทำบุญ เยี่ยมเด็กในสถานสงเคราะห์ หรือคุณตาคุณยายในบ้านพักคนชราดู เผื่อว่าจะทำให้น้องสาวคิดอะไรได้ค่ะ ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้น้องสาวเจ้าของกระทู้กลับมายืนหยัดได้ไว ๆ หรืออย่างน้อยก็เลิกติดต่อผู้ชายคนนั้นอย่างเด็ดขาดได้สำเร็จ เราเชื่อว่าน้องสาวเจ้าของกระทู้จะทำได้สำเร็จ และกลับมาเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งและสง่างามยิ่งกว่าเดิมค่ะ จากคุณ : * เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 54 04:28:51 A:78.149.146.55 X: TicketID:152752

ความคิดเห็นที่ 21 แวะมาให้กำลังใจ จขกท. และน้องสาวครับ จากคุณ : รากแก้วประดู่ เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 54 12:40:22

ความคิดเห็นที่ 22 มันจะมี limit ตัวนึงครับเมื่อถึงจุดๆนึงที่เจ็บจนเกินจะทนแล้วมันจะหยุดได้เอง จากคุณ : ไม่หมูนะครับ เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 54 13:57:19

ความคิดเห็นที่ 23 ขอขอบคุณทุกความเห็นค่ะ ตอบคุณ Greenapple1 นะคะ น้องเราเค้าไม่เกลียดผู้ชายคนนั้นค่ะ เค้าโทษตัวเองตลอด ว่าเค้าไม่ดีพอ (ทั้ง ๆ ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา มันเป็นฝ่ายให้เค้ามากกว่าที่มันได้รับ ซึ่งเราก็รับรู้มาตลอด แล้วก็คิดมาตลอดว่าน้องเราน่าจะได้แฟนที่ดีกว่านี้) จนถึงตอนนี้ น้องเราก็ยังโทษตัวเอง วันนึง น้องเราบอกว่าเค้ายังไม่อยากเริ่มชีวิตใหม่ น้องเราคิดว่าถ้าผู้ชายคนนั้นกลับมา แล้วตัวน้องเราเค้าก้าวเดินต่อไปแล้ว ผู้ชายคนนั้นจะทำยังไง? เราฟังแล้วของขึ้นเลยค่ะ คิดถึงตัวเองมั่งสิ นี่มันยังห่วงว่าถ้าเค้าไปไม่รอดแล้วกลับมา แต่มันไม่อยู่รอเค้าแล้ว เค้าจะทำยังไง -_-'''''' หลังจากอ่านหลาย ๆ ความเห็นเราก็ตั้งใจว่าจะฟังเค้าให้เยอะ พูดให้น้อยลง แต่ทุกวันนี้เค้าแทบจะไม่พูดกับใครเลยค่ะ เราก็ได้แต่หวังว่าจะมีจุด ๆ นึงที่เค้าจะมีสติ แล้วก็ระลึกได้เองว่าเค้าควรจะกลับมารักตัวเองได้ซะที ขอบคุณค่ะ จากคุณ : smoothy_berry เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 54 15:49:32

ความคิดเห็นที่ 24 #23 คะ ข้ออ้างที่น้องคุณบอกอ่ะ คนรู้จักเราก็ใช้ค่ะ กลัวเค้ากลับมาแล้วเค้าจะไม่มีใคร เฮ้อ ไม่รู้สิ ทำไมไม่นึกถึงสภาพความเป็นจริงมั่ง ว่าตอนนี้ ตัวคนถูกทิ้งแหละไม่มีใคร แล้วไอ้คนทิ้งมันได้เหลียวแลมั้งไหม ใครกันที่จะเป็นจะตาย ผู้ชายที่ทิ้ง หรือครอบครัว สุดท้าย เราว่าปล่อยให้เจ้าตัวเค้าคิดเองค่ะ คนอื่นช่วยได้แค่ย้ำเป็นกำลังใจให้ว่าเค้าไม่ได้อยู่คนเดียว แต่คนที่จะฉุดเค้าขึ้นมาได้น่ะ ตัวเค้าเองล้วนๆ คนรอบข้างอย่าไปเร่งเลยค่ะ แต่ละคนใช้เวลารักษาแผลไม่เท่ากัน จากคุณ : MooNymph เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 54 17:00:22

ความคิดเห็นที่ 25 เราเข้าใจอารมณ์น้องคุณนะคะ เราก็เคยเป็นมาก่อนถึงแม้จะคบไม่นานเท่า แฟนเก่าเราทำตัวเหมือนแฟนน้องคุณเปี๊ยบบ อยู่ๆอยากมีโลกส่วนตัวซะงั้น แต่เราจับไม่ได้เท่านั้นเองว่าเค้ามีใครหรือเปล่า ตอนนั้นเราใช้วิธีไม่อยู่คนเดียวค่ะ เพราะอยู่คนเดียวแล้วฟุ้งซ่านมาก คิดนู่นนี่ แล้วก็ร้องไห้ เราออกไปห้องสมุดกะเพื่อนทุกอาทิตย์ อยู่กันตั้งแต่ห้องสมุดเปิดจนปิด ทีนี้พอกลับบ้านต้องอยู่คนเดียวละ ปัญหาเริ่มมา อยากโทรหา อยากส่ง msg (ซึ่งบางทีก็ห้ามใจไม่ได้ ก็ทำ -*-) คิดมากหลายสิ่ง นอนไม่หลับทั้งคืน ก็มาปรึกษาคนห้องนี้ คุณทะเลสีดำ หัวใจสีชมพู บอกให้ตั้งสมาธิ จดจ่อกับการนับก้าวเดิน ซ้าย ขวา ซ้าย ก่อนนอนก็นับเลขไปเรื่อยๆ ก็เริ่มนอนหลับ ไม่คิดฟุ้งซ่าน เรื่องของผู้ชายคนนั้นก็ค่อยๆหายไปจากชีวิตเรา ทุกวันนี้ก็ยังนึกถึงบ้างนะคะ แต่ไม่โหยหาอยากกลับไป ส่วนตัวคุณ คอยอยู่ข้างๆน้องคุณเถอะค่ะ คอยรับฟัง อย่าไปกดดันน้อง เราว่าจริงๆน้องคุณอาจจะอยากระบายก็ได้นะ แต่กลัวว่าเล่าไปพวกพี่ๆจะดุเธอหรือเปล่า เพื่อนสนิทเรากะบรรดาน้องชายเราอยู่ข้างๆเราตลอดเลยนะคะ เพื่อนเราบอกเราแค่คำเดียวว่า "เมื่อไหร่ที่อยากพูด อยากระบาย ก็โทรมาได้ตลอดเวลา ไม่ต้องเกรงใจ มันเข้าใจเรา" ซึ่งเราก็โทรตลอด 555555 เพื่อนเราก็ฟังเราค่ะ ไม่เคยว่าเราเลยแม้แต่คำเดียว ปลอบเราตลอด ส่วนน้องชายเราก็ดูอยู่ห่างๆ ไม่ว่าอะไรทั้งนั้น แต่เค้าคือคนที่ทำให้เราเกิดดวงตาเห็นธรรม วันนึงเราร้องไห้กับน้องชายแล้วน้องเราลูบหัวเรา แล้วก็บอกเราแค่ว่า "ไม่เป็นไรๆๆๆ อย่าร้องๆๆๆ" แล้วน้องอีกคนนึงก็บอกเราแค่ว่า "ไม่เป็นไรนะเจ๊ เรามีครอบครัวที่ดี" พูดกันแค่นี้แต่เราอบอุ่นใจมากจริงๆ เรารู้สึกว่าเด็กผู้ชายพวกนี้ต่างหากที่เราควรดูแลและใส่ใจ..... จริงอยู่ค่ะ วันนึงน้องคุณจะเกิดอารมณ์ดวงตาเห็นธรรม คิดได้ขึ้นมาเอง แต่กว่าจะไปถึงจุดนั้นคุณต้องค่อยๆประคองเธอไปนะคะ เราว่ามันไม่ต้องไปถึงจิตแพทย์หรอกค่ะ แค่บรรดาพี่ๆอยู่ข้างๆกัน น้องคุณก็จะรู้สึกดีขึ้นอีกเย้ออออออ วันที่เกิดดวงตาเห็นธรรมของเรา คือ วันที่เราร้องไห้กับน้องชายแล้วน้องเราลูบหัวเรา แล้วก็บอกเราแค่ว่า "ไม่เป็นไรๆๆๆ อย่าร้องๆๆๆ" แล้วน้องอีกคนนึงก็บอกเราแค่ว่า "ไม่เป็นไรนะเจ๊ เรามีครอบครัวที่ดี" พูดกันแค่นี้แต่เราอบอุ่นใจมากจริงๆ เรารู้สึกว่าเด็กผู้ชายพวกนี้ต่างหากที่เราควรดูแลและใส่ใจ..... เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณและน้องคุณนะคะ ^______^ แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 54 20:49:36 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 54 20:49:07 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 54 20:46:38 จากคุณ : ขนมปุยฝ้ายสีชมพู เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 54 20:45:37

ความคิดเห็นที่ 26 จขกท ต้องรับฟังๆๆอย่างเดียวคะ อย่าพึ่งไปขัดหรือร้อนใส่น้องนะ เราเคยผ่านมาแล้ว ไม่ได้คบนานแบบน้อง จขกท หรอก ยังจะเป็นจะตาย อย่างกะคนซึมเศร้า ตอนนี้ก็ดีขึ้นมาระดับนึง(มั้ง) แต่ มันทรมานมากนะคะ ความสดใสและรอยยิ้มหายไปจากชีวิตเรา 3 เืดือนแล้ว ดีที่ยังกินอิ่มนอนหลับ ไม่เหมือนช่วงอาิทิตย์แรก แต่ กลายเป็นหลับแล้วฝันทุกทีสิ ตื่นมาพร้อมน้ำตา และความหดหู่ใจ TT เข้าบ่นเรื่องตัวเองซะงั้น แต่ สำหรับเรา เราต้องการคนรับฟังคะ เรานี่โทรหาทุกคนที่โทรได้ ระบายเป็นสิบๆรอบๆ เซ้าซี้สุดๆ กลัวคนรอบข้างรำคาน เหมือนกันตอนนี้ก็เลยพยามไม่พูดละ พยามไม่คิดด้วย ถ้าจะคิดก็บอกตัวเอง เดี๋ยวค่อยคิดๆ น้อง จขกท คบกันมา 10 ปีอะคะ มันนานมาก เราว่ามันต้องใช้เวลา อย่างมากๆเลยแหละ ตอนนี้ก็ได้แต่คอยพยุงและเป็นกำลังใจให้น้องนะคะ อกหักนี่มันจริงๆนะรู้สึกโลกแตกสลายไปต่อหน้าต่อตา เหมือนทุกอย่างพังทลาย ไม่เ้จอกับตัวไม่รู้นะ จากคุณ : CHACHAZ เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 54 13:20:48

ความคิดเห็นที่ 27 คบกันมา 10 ปี มันนานมากเลยนะคะ เวลาแค่เดือนเดียวยังไม่หายงายๆหรอกค่ะ ขนาดเรา คบ 5 ปี ผ่านไป 5 เดือน เพิ่งเริ่มดีขึ้น(แต่ก็ยังไม่หายนะคะ อ่านทู้ไปก็น้ำตาจะเล็ดคิดเรื่องเดิมๆอีกเหมือนกัน) เวลานี้ขอแค่คุณอยู่เป็นเพื่อนคอยรับฟัง คอยคุย หากิจกรรมให้ทำ พยายามอย่าให้อยู่คนเดียว...เพราะมันจะเศร้า คิด แล้วก็ร้องไห้ตลอดเวลา คอยเป็นกำลังใจ ให้ความเข้าใจเค้านะคะ คอยเตือนไม่ให้เค้าติดต่อกับแฟนเก่าอีก(เค้าจะเชื่อหรือไม่ก็อย่าไปว่านะคะ) แล้วเวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น แต่เวลาของแต่ละคนมักไม่เท่ากันค่ะ จากคุณ : Beauty lover เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 00:47:22

ความคิดเห็นที่ 28 เจ้าของกระทู้คะ  การที่น้องคุณยังอยู่ในภาวะโทษตัวเอง นั่นคือเป็นภาวะที่เกิดขึ้นได้ เป็นปกติของคนอกหักค่ะ ใจเย็นๆน๊า...เดี๋ยวเค้าก็ผ่านมันได้ค่ะ บางครั้ง  คนถูกบอกเลิก ไม่ใช่เป็นคนผิดหรือเป็นคนไม่ดีเสมอไป ยิ่งคบหากันเป็นระยะเวลานานๆ เกิน 3 ปีขึ้นไป เรามั่นใจว่า ทั้ง 2 คนต้องมีสิ่งดีๆ หรือมีความดีที่ถูกใจกันอยู่แล้ว แต่เวลาเปลี่ยน ใจคนเปลี่ยน มันเกิดขึ้นได้เสมอค่ะ ตอนนี้น้องคุณอาจจะยังรอแฟนเก่าให้กลับมาคืนดีอยู่ แต่ถ้าเค้าผ่านจุดนี้ไปได้ แล้วแฟนเก่าเกิดไปไม่รอดกับรักใหม่ หรือเพิ่งตาสว่างจากความหลงใหลในกิเลสของตัว จนอยากจะกลับมาขอคืนดีกับน้องสาวคุณ.. ตอนนั้นน้องสาวคุณจะเข้าใจเองค่ะว่า .. ผู้ชายคนนี้ไม่มีค่าพออีกต่อไปแล้ว สำหรับชีวิตของเค้า  แถมยังดูน่าสมเพชอีกด้วยค่ะ อย่างที่เราเคยเล่าเรื่องเราให้ฟังในความเห็นก่อนหน้านี้ แฟนเก่าเราทั้ง 2 คนเคยขอกลับมาคบกับเราทั้งคู่ คนที่ 2 นี่ถึงกับบอกว่าจะเอาขันหมากมาขอเลย ถ้าเรายอมให้อภัยเค้า เค้าให้ญาติพี่น้องของเค้าที่เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ที่เราเคารพโทรมาคุยกับเราเลยด้วย . . แต่เราอธิบายให้ทุกคนเข้าใจไปแล้วว่า มันไม่มีทางเป็นไปได้อีกแล้ว ถึงแม้ว่าเราจะยังไม่มีใครใหม่ เราก็ไม่คิดหวนกลับไปคบกับเค้าแล้ว เพราะเค้าเลือกที่จะเป็นฝ่ายเดินจากเราไปก่อน แถมหายไปเกือบ 1 ปี ระยะเวลานั้น เราเจ็บแค่ไหน เค้าไม่เคยรู้ เพราะเค้ากำลังมีความสุขกับรักครั้งใหม่ของเค้า แต่พอหมดโปร รู้ว่าไปกันไม่รอด ก็ค่อยมานึกถึงเรา ... แบบนี้เราบอกได้คำเดียวค่ะ ว่า "เห็นแก่ตัว" เอาคำว่า "แต่งงาน" มาล่อเรา คงเพราะคิดว่าเราไม่สามารถไปเริ่มต้นใหม่กับใครได้อีก แต่เราไม่สนใจค่ะ บอกไปแค่ว่า ถึงเราไม่มีใครใหม่ เราก็ขอเลือกเป็นโสด อยู่คนเดียวได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องมีใครมาเป็นภาระทางใจกับเราอีกต่อไป แนะนำให้เจ้าของกระทู้ พยายามชวนน้องคุยเยอะๆ เรื่องสัพเพเหระอะไรก็ได้ค่ะ หรือว่าลองชวนลางานไปเที่ยวทะเล ติดเกาะสัก 1-2 วัน ไปกันแบบตามประสาพี่น้องสาวๆ ด้วยกัน ชวนไปเปิดหูเปิดตานอกบ้าน ..เราว่าน่าจะช่วยให้จิตใจเค้าดีขึ้นบ้างค่ะ ยังเอาใจช่วยอยู่นะคะ ขอให้น้องคุณผ่านวิกฤตินี้ได้อีกไม่นานค่ะ (^^ ) จากคุณ : เฟริโอน่า เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 12:11:31

ความคิดเห็นที่ 29 คุณเจ้าของกระทู้น่ารักมาก ทำให้เรานึกถึงพี่สาวเราที่คอยอยู่เคียงข้างตอนที่เราอกหักเลยค่ะ เราว่าคงต้องให้เวลาน้องหน่อยนะคะ ตั้งสิบปีเป็นเวลาไม่ใช่น้อย จะให้ทำใจได้ปุ๊บปั๊บคงเป็นไปได้ยาก ที่ทำได้ก็คงคอยอยู่เป็นเพื่อน อย่าให้เค้าอยู่คนเดียว พาไปเที่ยว ทำนั่นทำนี่ให้หายเหงา แต่ก็ต้องเผื่อใจไว้ด้วยนะคะว่าพาไปเค้าก็อาจจะไม่สนุก แต่ก็ดีกว่าปล่อยให้เค้านั่งเศร้าอยู่คนเดียว ตอนเราอกหัก เราก็เคยไปหาจิตแพทย์ แต่ไม่ได้มีเรื่องคิดสั้นนะคะ เพียงแต่รู้สึกว่าทำไมชีวิตมันเศร้าอย่างนี้ อยากหาย อยากกลับมามีความสุขเหมือนเดิม ก็เลยไปหาจิตแพทย์ แต่ก็พบว่าจิตแพทย์เก่งแค่ไหน ก็ช่วยเราไม่ได้ ถ้าเราไม่คิดช่วยตัวเอง เราพยายามบอกตัวเองค่ะว่าเราต้องอยู่ได้อย่างมีความสุขโดยไม่มีผู้ชายคนนั้น ตอนอกหักแรกๆก็จะเป็นจะตาย อยู่ไม่ได้ถ้าขาดเค้า แต่คิดไปคิดมา เมื่อก่อนเราก็ไม่มีเค้าเราก็อยู่ได้ เรายังมีครอบครัว มีเพื่อนฝูงอีกเยอะแยะที่อยู่เคียงข้างเราเสมอ เป็นคนที่ไม่เคยทำให้เราเสียใจเลย ยังมีคนอีกมากมายที่รักเรา และเราก็ยังมีโอกาสที่จะเจอผู้ชายดีๆอีกมาก ไม่ใช่ว่าคนนี้เป็นคนเดียวในโลก และมันก็เป็นสัจธรรม (อันนี้เป็นคำพูดของพี่สาวเรา) เค้าบอกว่าอยู่ดีๆคนเรายังมารักกันได้ ไม่ต้องมีเหตุผล ทำไมอยู่ดีๆจะเลิกรักกันไม่ได้ ไม่ต้องไปหาเหตุผลหรอกว่าใครผิดใครถูก เลิกรักก็คือเลิกรัก เราก็ต้องก้าวต่อไป แต่สิ่งที่ทำให้คิดได้มากที่สุดคือ เราร้องไห้หนักมาก คุณแม่กับพี่สาวเราเข้ามากอดแล้วร้องไห้ไปกับเรา ในชีวิตเราเป็นเด็กดีมาตลอดชีวิต ไม่เคยทำให้คุณแม่ร้องไห้หรือเสียใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว คุณพ่อคุณแม่ พี่สาว ทุกคนในครอบครัวก็รักและดูแลเราเป็นอย่างดี ทะนุถนอมเราอย่างกับไข่ในหิน แล้วเค้าก็มาทำให้เราเสียใจ ทำให้คุณแม่เราต้องร้องไห้ เราเลยตัดสินใจได้ว่าเค้าไม่ใช่คนที่คู่ควรกับเรา ไม่ใช่คนที่คู่ควรกับความรักหรือจะมาสร้างครอบครัวกับเราในอนาคต แต่ก็ไม่ได้ตัดใจได้ทันทีหรอกนะคะ ก็ค่อยๆเป็นค่อยๆไป สุดท้ายเมื่อเวลาผ่านไปก็ทำใจได้ค่ะ จากคุณ : Salma เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 16:33:52