โดยส่วนตัวเคยใช้ขี้ผึ้งแล้วไม่หาย รู้สึกไม่ค่อยหวือหวาเท่าไหร่ ถ้าจัดเต็มแนะนำซีม่าร์ไปเลย แล้วน้องจะมีเรื่องเล่าไปบอกต่อเหล่าเพื่อนๆไปอีกนานแสนนาน
เฮ้อ.....ส่งหลังไมค์ก็ไม่ได้ ข้อความยาวเกิน เอาเป็นว่าแนะนำวิธีใช้ในนี้แล้วกัน
ที่ผมจะบอกต่อไปนี้เป็นประสบการณ์จริง ไม่ใช้ตัวแสดงแทน ไม่ใช้จีสตริงนะครับ เจ็บจริง แสบจริง อุปกรณ์ที่ต้องใช้ 1. ซีม่าร์ โลชั่น 1 ขวดเล็ก (เหลือเฟือ) 2. สำลีสำหรับทำแผล 3. พัดลมตั้งโต๊ะ 4. รองเท้าแตะ (ดาวเทียม) 1 ข้าง หมายเหตุ : ควรทำการรักษาในห้องมิดชิด
เริ่มความสยองกันเลยดีกว่า
- ทำความสะอาดน้องชายให้เรียบร้อย เตรียมพร้อมในท่าทำคลอด - เปิดพัดลมจ่อตรงบริเวณที่จะทำการรักษา (ถึงเวลายาออกฤทธิ์เราจะไม่มีกะจิดกะใจทำอย่างอื่น) - คาบรองเท้าดาวเทียมในท่าเตรียมพร้อม (นึกถึงหนังฝรั่งตอนพระเอกกำลังจะโดนผ่ากระสุนฝังใน) - เทน้ำยาซีม่าร์ลงในสำลีพอหมาดๆ - แตะสำลีตรงตำแหน่งที่เป็นสังคังจึ๊กนึง แล้วรอให้ยาออกฤทธิ์
*** คำเตือน : อย่าป้ายสำลีตรงตำแหน่งที่เป็นสังคังให้ทั่วทั้งหมดทีเดียว ผู้ป่วยอาจช๊อคได้ เหอๆๆๆ คนเคยเป็นจะรู้ว่าไม่ควรมากๆ
- ระหว่างที่ยาออกฤทธิ์จะรู้สึกแสบนิดๆขึ้นอยู่กับความรุนแรงของเชื้อ - รอจนอาการแสบลดลงแล้วค่อยแตะสำลีตรงตำแหน่งต่อไปอีกจึ๊กนึง - ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆจนทั่วตำแหน่งที่เป็นสังคัง - เสร็จแล้วก็กลับไปใช้ชีวิตตามปกติ
*** ระหว่างนี้ตำแหน่งที่น้องชายโดนทาซีม่าร์จะลอกคราบเป็นแผ่นสะเกิด (ประมาณ 2-5 วัน)
- รอจนแผ่นสะเก็ดหลุดลอกหมด ค่อยกลับมาเริ่มต้นขั้นตอนข้างบนใหม่ - ทำอย่างนี้ประมาณ 2-3 ครั้ง สังคังน่าจะหายพอดี
/**********************/
วิธีสังเกตุว่าสังคังหายรึยัง?
ง่ายมากๆ ก็เวลาเราทาซีม่าร์แล้วไม่รู้สึกแสบนั่นล่ะ หายขาด ชัวร์.......
ว่าแต่น้องชายโชคดีจัง มีพี่สาวน่ารักช่วยหาทางออกอย่างนี้ ปกติเรื่องแบบนี้เค้ารู้กันเฉพาะทาง (คล้ายๆกับแพทย์เฉพาะทางครับ อิอิ)
จากคุณ |
:
single_club
|
เขียนเมื่อ |
:
27 ม.ค. 55 11:10:38
|
|
|
|