ความคิดเห็นที่ 1 อย่าท้อค่ะ มาพยายามด้วยกัน กินยา ทำให้โยโย่ง่าย สุดท้ายสูงสุดคืนสู่สามัญ ทางลัดไม่มีต้องเดินทางตรง ออกกำลังกายแบบเผาผลาญและสร้างกล้ามเนื้อคู่กัน ดูแลด้านอาหาร ไม่ใช่อดอาหารนะคะ ทานสามมื้อปรกติ แต่ลดแป้ง เน้นโปรตีนชนิดดี ไขมันชนิดดี จดบันทึก การทาน การออกกำลังกาย ให้กำลังใจตัวเองค่ะ เดินทางตรง ปีหน้าจะได้หุ่นดี นี่ก็กำลังพยายามอยู่เหมือนกัน พยายามกับทางตรง จากคุณ : jaa.mv เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 55 20:30:04

ความคิดเห็นที่ 2 มาสมัครมารายงานตัวในกระทู้ fit n firm สิครับ ลู่วิ่งยังว่าง มีที่คุย มีคนช่วยดู มีที่ระบายด้วยนะ จากคุณ : via iPhone (ซาตาน) เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 55 05:57:29

ความคิดเห็นที่ 3 โถๆๆๆๆ แค่ 75 เอง จิ๊บๆ พี่ตั้ง 86 ยังไม่ท้อเลย คนที่แย่กว่าน้องก็มีตั้งเยอะนะคะ เค้ายังสู้เลย  น้องหนักแค่นี้จะท้อเหรอคะ อย่ายึดติดกับอดีตค่ะ เราพลาดไปแล้วก็แล้วไป เอามันมาเป็นบทเรียนซะว่าการพึ่งยาน่ะมันผิด ถึงเวลาที่จะหันกลับมาดูแลตัวเองให้มีสุขภาพแข็งแรงแล้ว สู้ๆนะคะ ^^ จากคุณ : อิหนูหูเอียง เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 55 07:44:40

ความคิดเห็นที่ 4 ^ ^ เอ่อ....ขอโทดค่ะ รู้สึกจะพิมพ์ผิดกระทู้ยังไงชอบกล ตอนแรกคิดว่าเป็นกระทู้ที่ใช้ยาลดความอ้วน ^^" แต่ยังไงก็ยังอยากให้กำลังใจนะคะ ^^ จากคุณ : อิหนูหูเอียง เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 55 07:47:23

ความคิดเห็นที่ 5 เอดิสันบอกว่า "ต่อให้ผมได้พบว่า 10000 วิธีที่ผมใช้ นั้นไม่ได้ผล ผมก็ไม่ได้ล้มเหลวน่ะ และผมก็ไม่ได้หมดกำลังใจ เพราะผมกำลังตัดวิธีการที่ไม่ได้ผลออกไป แค่เพียงเพราะว่าผลลัพธ์ไม่ได้ดังใจคุณก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะล้มเหลวหรอก" คุณเพียงแค่เปลี่ยนวิธีการรับประทานอาหารและออกกำลังกายให้มากขึ้น จากคุณ : อาหลิง เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 55 09:41:21

ความคิดเห็นที่ 6 คงต้องใช้เวลาในการสร้างกล้ามเนื้อซักพักนึงค่ะ เพื่อให้ระบบการเผาผลาญอาหารกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม แต่ต้องเข้าใจนะคะว่า มันใช้เวลาค่อนข้างเยอะ เพราะเราเดินผิดทางมานาน ส่วนใหญ่จะถอดใจซะก่อน มันก็เลยไม่ค่อยสำเร็จกันซักเท่าไหร่ ดูแลอาหารการกินให้กินแต่อาหารที่มีประโยชน์ และออกกำลังกาย ---> Work !!! จากคุณ : BAKERITA เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 55 14:35:34

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ เพราะปล่อยให้ตัวเองอ้วนมาเกือบสิบปีแล้วค่ะ ปีที่แล้วเคยคิดจะลดน้ำหนักแต่เอาชนะใจตนไม่ได้ ปีนี้เลยคิดใหม่ ทำใหม่ วันไหนทานอะไร ก็บันทึกลงบล๊อคแกงค์ มันจะช่วยเป็นแรงกระตุ้นให้เรามีกำลังใจมากขึ้น หรือไม่ก็เข้าไปอ่านและแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับเพื่อนท่านอื่น ๆ ว่าเค้าทำยังไงถึง ประสบความสำเร็จ สู้ ๆ นะคะ บางครั้งอาจมีท้อบ้าง แต่ถ้าเราไม่ถอยซ่ะอย่าง ยังไงก็ เอาชนะมันได้ ลดไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องรีบร้อน เพราะเราต้องคิดไวเสมอว่า เราปล่อยตัวเอง ให้อ้วนมาได้ตั้งนาน แล้วจู่ ๆ จะให้ลดแบบรวดเร็วทันใจมันเป็นไปไม่ได้ค่ะ .......สู้ ๆๆๆ จากคุณ : น้อย (มี้นำโชค) เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 55 16:48:43

ความคิดเห็นที่ 8 ของเราตอนนี้ท้อมากๆ คะ ใช้วิธีคุมอาหารอย่างเดียว จาก 75 ลงมาเป็น 70 แล้วมาออกกำลัง ยกเวท + เต้น ได้ 1 เดือน วันละ 1 ชม  น้ำหนักกลับคงที่เลยไม่ลดเลย ตอนนี้ก็ไม่เป็น ออกไปทุกวันให้เป็นนิสัยละกัน T^T จากคุณ : kaemboum เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 55 18:28:18

ความคิดเห็นที่ 9 เราเคยหนักถึง 82 โลเลยค่ะ สูงแค่ 159 เอง แฟนเก่าชอบแขวะเราให้เราเจ็บบ่อยๆ เพราะแฟนเก่าของแฟนเก่าเรา เค้าเป็นนางแบบ เค้าเลยชอบแขวะเราว่าเราอ้วน ตินั่นนู่นนี่ จนวันนึงเราเกิดแรงฮึดค่ะ เราเลยมาเปลี่ยนตัวเองค่ะ ลดน้ำหนักอย่างยาวนาน 2-3 ปีต่อกัน ลดบ้างหยุดบ้างให้มันอยู่ตัว จากที่เคยหนัก 82 ลดเหลือ 43 ค่ะ (เราก็เลยไปเป็นนางแบบมั่ง 5555 เอาคืน แต่ตอนนี้เลิกแล้วค่ะ มาทำงานด้านดนตรีอย่างเดียว) เราท้อไหม บอกได้เลยระหว่างทางเราท้อมาก ร้องไห้ จนเกือบจะเป็นโรคซึมเศร้า แต่เราก็ไม่ถอยค่ะ เราใช้สูตรลดน้ำหนักแบบไม่เปลืองกำลังใจตัวเอง โดยการไม่ปล่อยให้ตัวเองหิวค่ะ เช้าเราจะกินข้าว กินอะไรที่เราอยากกิน แต่ไม่ใช่ของมันของทอดนะ ระหว่างนั้นถ้าหิว เรากินชาเขียว หรือ ไม่ก็นมขาดมันเนย กลางวัน เกาเหลา ส้มตำ สลัด แต่ต้องมีเนื้อสัตว์ด้วยเพื่อที่จะได้ไม่หิวบ่อย ระหว่างนี้ถ้าหิว กินผลไม้ไม่หวานมาก เช่น ชมพู่ แอ๊ปเปิ้ล หรือ เจเล่ไลท์ ทาโร่ อะไรประมานนี้ มื้อเย็น เรากิน นมสตอเบอรี่พร่องมันเนย กับ แอ๊ปเปิ้ล เราจะกินขนมหรืออาหารตามใจเรา 1 วันใน 1 อาทิตย์ แต่กินให้พออิ่มและไม่ยัดจนจุกนะคะ ออกกำลังกายก็ให้เป็น เสตป อาทิตย์แรกเริ่มจาก 15 นาที อาทิตย์ที่ 2 ออกเพิ่มขึ้นเป็น 30 นาที เราเพิ่ม อาทิตย์ละ 15 นาทีไปเรื่อยๆ จนเราเล่นครบ 2 ชม. ทุกวัน (แต่ไม่ต้องทำหนักเท่าเราก็ได้นะ มันโหดไป) ชั่งน้ำหนักสัก 2 อาทิตย์ครั้งพอ อย่าชั่งบ่อย ยิ่งชั่งทุกวันแล้วเห็นน้ำหนักไม่ลงจะยิ่งท้อ ให้ตั้งเป้าไว้สักเดือนละ 1-2 โล กำลังดีค่ะ ค่อยๆปรับตัวเองไปเรื่อยๆ จนรู้สึกไม่ทรมานกับมันนะคะ อย่าท้อนะคะ แก้ไขเมื่อ 13 พ.ย. 55 18:31:51 จากคุณ : เด็กเก็บศพ เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 55 18:30:18

ความคิดเห็นที่ 10 "กินเท่าที่อยากจะกิน และวิ่งเท่าที่ใจมันอยากจะผอม" ส่วนตัวผมคิดแค่นี้แหละครับ ผมเคย ใช้วิธีลดน้ำหนักด้วยการ อดอาหาร อาจจะเคยได้ผล ผม 89 มาเหลือ 59 ใน 1 ปี แต่ปีต่อมาเจอ โย่โย่ไปเต็มๆ บวกกับเจอสังคมทำงานประจำด้วย หนักสุดที่ 98 ตอนนี้ หนัก 74 เข้าฟิตเนส ปีนี้ปีที่ 3 ตอน 98 นี่เบื่อตัวเองสุด เดินขึ้นสะพานลอยนิดหน่อยก็หอบ อยากไปบริจากเลือดก็ไม่ผ่าน 5-6 เพราะวัดความดันแล้วความดันสูง เบื่อตัวเองตอนนั้นมากๆ เลยตัดสินใจ เข้าฟิตเนส ปีแรก สำหรับการสร้างวินัยการออกกำลัง กาย จนปีนี้ปีที่ 3 รู้สึกตัวผมเองจะเสพติดการออกกำลังกายร่ะ วันไหนไม่เข้าฟิตเนส ไม่ไปว่ายน้ำไม่ได้ต่อให้งานยุ่งแค่ไหน ต้องเจียดเวลาไปออกกำลังกายสักนิดสักหน่อยให้ได้ มันก็รู้สึกดีนะครับ  การที่ทำให้ตัวเองมีบุคลิกที่ดีขึ้นได้ จริงอยู่ว่า ตอนนี้ผมลดน้ำหนักให้ลงได้ไม่เท่าตอนที่อดอาหารแต่สิ่งที่ต่างกันคือ ตอนที่อดอาหารนะผมผอมโซมากและเหมือนเป็นคนที่ไม่มีเรียวแรงตลอดเวลา ต่างกันตอนนี้ ที่ไม่โทรมและดูแข็งแรงดี ที่สำคัญตั้งแต่ออกกำลังกายมา  3 ปีผมไม่เคยเป็นหวัดเลยสักครั้งเดียว เวลาไปบริจากเลือด ทุกครั้งที่วัดความดันพบาบาลก็จะยิ้มแล้วชมว่าผมดูแลสุขภาพดี เห็นไหมครับ ความแตกต่างระหว่างเราในอดีต กับเราในปัจจุบันเราสร้างได้ อย่ามองแต่อุปสรรคให้มองที่เป้าหมายเข้าไว้ครับ ผมยอมรับว่าทุกวันนี้ผมยังสนุกกัการกินอยู่แต่ผมก็คิดเสมอว่า กินให้มีแรงแล้ว ออกกำลังกายให้สนุก ผมทำได้คุณก็ต้องทำได้ ครับ วิ่งเท่าที่ใจมันอยากจะผอมเหนื่อยก็พัก มีแรงก็วิ่งต่อ มองที่เป้าหมายไม่ต้องแคร์ที่อุปสรรค สู้ๆครับ มีหลายคนที่เคยทำได้แล้ว หลายคน ร้อยกว่โลยังลดได้เลย เขาทำได้คุณก็ทำได้ครับ จากคุณ : Che (Che Guevara อดีตไม่ลืมเลือน) เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 14:42:27

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบ ความคิดเห็นที่ 10 ค่ะ "กินเท่าที่อยากจะกิน และวิ่งเท่าที่ใจมันอยากจะผอม" จากคุณ : อาหลิง เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 15:16:16

ความคิดเห็นที่ 12 เอามาฝาก เทคนิคเรื่อง "ใจ" ของเรา สู้ๆนะคะ http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L12926187/L12926187.html จากคุณ : The Field Where I Died เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 55 17:25:15