ความคิดเห็นที่ 1 เดือนเดียวค่ะ จากคุณ : NICE130 - [ 17 พ.ย. 48 14:16:20 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าเป็นผมนะครับ จะเริ่มจากเล็กๆนะครับ  ขายของอะไรก็ได้ ทำให้เต็มที่เลยนะครับ  ไม่ต้องหลับต้องนอน พอไม่ไหว ค่อยนอนยาว หายเหนื่อยมาลุยต่อ  ทำแบบนี้นะครับ  พอได้สักก้อน ค่อยเอาเงินต่อเงินนะครับ โชคดีครับ แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 48 04:33:49 จากคุณ : aprilboy - [ 17 พ.ย. 48 14:23:03 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่มีประสบการณ์ แต่มาเป็นกำลังใจค่ะ ลองมองหากิจการที่เป็นของตัวเองมั้ยคะ อาจจะฟังดูยุ่งยาก แต่เริ่มจากเล็กๆก็ได้ เป็นร้านขายอะไรซักอย่าง แล้วค่อยๆขยับขยาย บางคนที่เค้าลำบากกว่า มีทางเลือกน้อยกว่า เค้าก็ยังมีทางเดินของเค้าได้เลย สู้ๆนะคะ จากคุณ : pigipinky - [ 17 พ.ย. 48 14:29:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คงต้องเริ่มจากงานง่ายๆ เจ้าของคนเดียวไปก่อน เช่น ขายลูกชิ้นปิ้ง อะไรทำนองนี้ไปก่อน อย่าปล่อยช่วงนาน เงินจะยิ่งร่อยหรอ รีบๆหาอะไรทำ ให้มีเงินไหลเข้าบ้าง ส่วนงานระยะยาว ก็ต้องค่อยๆหาไป เริ่มจากงานตำแหน่งต่ำๆเงินน้อยๆไปก่อน จากคุณ : ช่างไฟ - [ 17 พ.ย. 48 14:39:49 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เศรฐกิจมันไม่ดีเอามากๆเลยครับ ตอนนี้ ขนาดผมยังโดนลดเงินพิเศษเลยครับเนื่องจากยอดขายตก ผมทำเกี่ยวกับ อสังหา ครับ ยังไงเอาใจช่วยนะครับ  ตอนนี้ผมก็กะลังจะคิดว่าถ้าอยู่ต่อไปคงไม่ได้แน่ เลยจะออกมาทำเองดีกว่า กำลังเครียดกับตัวเองเหมือนกันครับ แล้วก้คิดว่า จะพยายามยอมรับ กับคำว่า "อย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนาครับ"  เอาใจช่วยครับ จากคุณ : พ่อบุญทุ่ม - [ 17 พ.ย. 48 14:40:55 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เอาใจช่วยนะครับ จากคุณ : s l a v e - [ 17 พ.ย. 48 14:41:38 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เคยตกงานอยู่ 4 เดือนครับ เหอๆ..... ลองหาอะไรเล็กน้อยๆทำดูก่อนสิครับ ขายขนมปัง แซนด์วิช ตอนเช้า ขายลูกชิ้นปิ้ง ขายไก่ทอดข้าวเหนียว อย่าท้อแท้และเหนื่อยหน่ายเลยครับ ไม่มีใครเกิดมาไม่เคยล้มหรอกครับ แต่จะล้มแล้วนอนอยู่แบบนั้นคงจะไม่ดีแน่   ถ้าล้มแล้วต้องลุกขึ้นยืน   แต่...เราไม่ได้ยืนเพื่อตัวเรานะครับ เราต้องยืนขึ้นเพื่อคนอื่น เพื่อคนที่เรารัก ลูก ภรรยา พ่อแม่ ที่เขายังรักและเป็นห่วงเราเสมอ  ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ เราก็ยังไม่หมดหวังนะครับ ผมยังเคยตกงานจนไม่มีข้าวกิน ต้องไปขอข้าวเพื่อนมากินแล้วโกหกว่าเอาไปให้หมากินเลยครับ เป็นกำลังใจให้กับผู้ที่ไม่ยอมแพ้ต่อความลำบากครับ จากคุณ : น้ำปลาเดือนห้า - [ 17 พ.ย. 48 14:43:40 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เราตกงานนานมากค่ะ ประมาณเกือบ 6 เดือนหรือมากกว่าจำไม่ค่อยได้ค่ะ - -"  พอมีใครถามว่าจบจากที่ไหน แทบไม่มีใครเชื่อเลยว่าจบมาจาก ม.รัฐที่มีชื่อเสียง แถมคณะที่จบก็ดูหรูเลิศ ทำไมตกงานนานจัง เลือกงานหรือเปล่า เราก็ไม่ได้เลือกมากนะ ช่วงนั้นเราอึดอัดมาก รู้สึกท้อเหมือนกัน สมัครงานเยอะมาก เฉพาะค่ารูปถ่าย เราเสียเงินไปพันกว่า (เราสมัคแอร์ด้วยไงคะ ค่ารูปเลยแพงหน่อย) :( เรารู้สึกเบื่อเลยยอมไปทำงานแถวบ้าน เป็นบริษัทเล็กๆ คุณรู้ไหมคะ งานที่ฉันทำเนี่ย ได้เงินวันละแค่ 120 บาท (ไม่น่าเชื่อใช่ไหมว่าคนจบ ป.ตรี ได้เงินกันเท่านี้) อายก็อายนะ แต่อย่างน้อยก็ยังมีงานทำ ได้เจอเพื่อนดีๆ มีความสุขดีค่ะ แต่ตอนนี้ ได้ทำงานเป็นพนักงานเต็มตัวแล้วค่ะ กว่าจะมาถึงวันนี้ก็เสียน้ำตาไปหลายปี๊บเหมือนกัน แล้วที่สำคัญที่สุด คุณรู้ไหมคะว่าใครอยู่เคียงข้างและให้กำลังใจเราอยู่ตลอด ว่าอย่าท้อนะ มันคงเป็นช่วงดวงตกนะ คุณแม่เราเองค่ะ พอเราทำงานได้ มีเงินเดือนเราก็ให้แม่ แบ่งเบาค่าใช้จ่ายในบ้าน ... รักแม่ค่ะ ปล.อย่าท้อนะคะ ตอนนี้ถือว่าคุณได้พักผ่อนเต็มที่ พอหายเหนื่อยก็ลุกขึ้นมาหางานใหม่ได้ค่ะ หรือว่าช่วงนี้ลองหาคอร์สสั้นๆ เรียนดีไหมคะ เพื่อเพิ่มศักยภาพให้ตัวเราค่ะ จากคุณ : prettynat - [ 17 พ.ย. 48 14:49:00 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เคยตกงานช่วงสั้นๆ1-2เดือน แต่พอดีช่วงนั้นมุ่งจะทำงานบริษัทเพื่อให้ได้ใช้วิชาความรู้ที่ได้เรียนมาจริงๆ คือถ้าคิดจะค้าขายคงเลือกสาขาเรียนง่ายๆไปแล้ว สิ่งที่อยากแนะนำคุณคือ มองวิกฤตให้เป็นโอกาส ช่วงนี้ว่าง ให้เวลาลูกมากขึ้น ไปรับส่งเขาที่โรงเรียน ให้เวลาเขามากขึ้น จากนั้นอาจจลองไปเดินหาหนังสือที่แนะนำวิชาชีพทำมาหากินซึ่งมีอยู่เยอะทีเดียว ลองอ่านๆไป หรือไม่ลองไปเดินหอสมุดแห่งชาติ ที่ซึ่งผมชอบมากแต่ไม่ค่อยว่างไปเลยหลังจากมาทำงาน ไปหอสมุดเพื่อค้นคว้าหาความรู้เรื่องต่างๆ มันจะต้องเจอจนได้ว่า คุณมีความสามารถทำอะไรได้ดีและแปลงสิ่งนั้นมาเป็นรายได้ สมมุต คุณทอดไข่เจียวอร่อยอย่าบอกใคร เปิดร้าน ผมจะไปอุดหนุนนะ เป็นกำลังใจให้คุณ เพราะผมเองก็อยากลาออกไปเหมือนกัน ประมาณคนในอยากอยู่ คนนอกอยากเข้า ช่วงนี้อย่าท้อแท้เพราะมีคนลำบากกว่าเราในสังคมอีกเยอะเลย เคยดูรายการคนค้นค้นไหมครับ ลองดูนะครับ มีคนต้องให้เราช่วยในสังคมอีกเยอะเลย สู้ๆ สู้ตาย จากคุณ : nobika - [ 17 พ.ย. 48 15:06:42 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ... 3เดือนค่ะ หลังจากทำงานมาสองปี (หมดสัญญาคะ) ... ชีวิตไม่มีไรดีขึ้น สมัครงานที่ไหนก็ไม่รับ แปลกมากเลยค่ะ สมัครไป10กว่าที่ มีเรียกไปสัมภาษณ์ 3-4ที่ ไม่รับเลย แม่เลยส่งไปนอกเมืองซะ.. ไปอยู่ในที่ไม่มีใครรู้จัก คิดไรได้เยอะ เริ่มมีกำลังใจ พอกลับมาก็หางานใหม่ ยังไม่ทันได้สมัคร มีคนมาเรียกไปสัมภาษณ์ เรียกให้ไปทำงานทันที แทบไม่ต้องหางานเลยค่ะ.. อยากบอกจขกท.ค่ะว่าอย่าคิดมาก เราว่าเป็นที่ช่วงจังหวะของชีวิตค่ะ ปีนี่แย่ ปีต่อไปอาจดีมากๆก็ได้ .. ถ้าคุณไม่อาย.. ลองไปเปิดท้ายขายของดูซิคะ ค้าขาย ยังไงก็ไม่อดตายค่ะ จากคุณ : 8uDtos@i - [ 17 พ.ย. 48 15:23:16 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ทำธุรกิจส่วนตัว เริ่มจากงานเล็กๆ พอทำจนชำนาญก็ค่อยขยับขยาย คุณพี่อายุขนาดนี้แล้วผมว่าพี่ต้องรู้บ้างว่าตัวเองถนัดอะไร ไม่มากก็น้อยแล้วก็เริ่มจากตรงนั้น แต่ขอเตือนว่าอย่าเสี่ยงอะไรที่มันเกินตัว เพราะถ้าหากบาดเจ็บสถานการณ์อาจจะเลวร้ายลงไปยิ่งกว่าเดิม ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไป....... โชคดีคับเพ่ จากคุณ : King Kop - [ 17 พ.ย. 48 15:27:07 A:202.133.154.222 X: TicketID:108222 ]

ความคิดเห็นที่ 12 2 ปี ระหว่างนั้นก็ส่งจดหมายสมัครงานให้ได้มากที่สุดเท่าที่การศึกษาและประสบการณ์ตัวเองจะใช้ได้ แล้วก็เปิดท้ายขายของตอยบ่าย-3 ทุ่ม ทำให้มีรายได้จุนเจือครอบครัวได้ส่วนหนึ่ง เป็นกำลังใจให้....สักวันต้องเป็นวันของเรา จากคุณ : จิงโจ้โล้สำเภา - [ 17 พ.ย. 48 15:38:15 ]

ความคิดเห็นที่ 13 "ธุรกิจมัจุดเริ่มต้น จุกพีค และจุดต่ำสุด อย่าหยุดแค่นี้นะครับ ชีวิตน่ะถ้ายังไม่ตายก็สามารถทำงานได้ทั้งนั้นแหละครับ ... คติชิวิตของผมนะครับ ... Only dead people can't work ..." ปล. เป็นกำลังใจให้จริงๆ ครับ ... ชีวิตต้องสู้ครับ จากคุณ : หนุ่ม No.7 - [ 17 พ.ย. 48 15:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สู้ๆครับเป็นกำลังใจให้นะครับ ผมจบแล้วตกงานมาเป็นปีเลย ผมว่าอายุ ขนาดคุณน้าแล้ว ลองทำกิจการของตัวเองก่อนดีมั้ยครับ เริ่มจากเล็กๆก่อนก็ได้เค้าว่าชีวิตเริ่มที่ 40 ครับ จากคุณ : ขนมปังปิ้ง - [ 17 พ.ย. 48 15:52:23 A:203.114.118.133 X: TicketID:090249 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆนะคับ จากคุณ : เด็กผี ปีศาจแดง - [ 17 พ.ย. 48 15:55:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 บางครั้งการสูญเสียอะไรบางอย่าง ก้ออาจเป็นจุดเริ่มต้นของอะไรบางอย่างที่ยิ่งใหญ่กว่า ครับ เอาใจช่วยครับ จากคุณ : องค์ชายรอง - [ 17 พ.ย. 48 16:06:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผมเห็นคนอายุ 50 กว่าๆ รับจ้างเข็นของในตลาดได้ครั้งละ 20 บาท ดูเค้าก็มีความสุขตามอัตภาพนะครับ ความรู้พี่ก็มีประสบการณ์ก็ไม่น้อย ยังมีช่องทางทำมาหากินอีกมากครับ ฉะนั้นอย่าเพิ่งท้อเลย ช่วงนี้ว่างๆแนะนำหนังสือชื่อ "ความสำเร็จที่มาจากพระพุทธเจ้า" ของคุณ ศิริพงษ์ อัครศรียุกต์ เจ้าของไอศรีมฮาเวลส์ มาอ่านครับ เล่มละ 230 บาทตามร้านหนังสือทั่วไป ไม่แน่พี่อาจจะเจอคำตอบที่ตัวเองต้องการก็ได้ครับ ขอให้โชคดี จากคุณ : ผ่านมาผ่านไป - [ 17 พ.ย. 48 16:09:13 A:61.47.106.205 X: TicketID:018015 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ของเรา 2 ปีค่ะ แต่ตกเพราะเรียนจบแล้วหางานไม่ได้ค่ะ เพราะจบช่วงเศรษฐกิจตกต่ำมากๆ (ตอนนี้ก็ยังตกต่ำอยู่ดีแหละ) ไม่รู้จะแนะนำอะไร แต่ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าท้อถอยเด็ดขาดนะคะ จากคุณ : ตุ๊กตาไขลาน - [ 17 พ.ย. 48 16:24:32 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เห็นด้วยกับคุณน้ำปลาเดือนห้าค่ะ อย่าปล่อยเวลาในล่วงเลยนานเกินไป จะยิ่งทำให้ตัวเองรู้สึกท้อได้ง่ายๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : angkaloong - [ 17 พ.ย. 48 16:34:12 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เคยตกงานนานสุด 6 เดือนค่ะ คือเรื่องมีอยู่ ต้องการไปเรียนต่อน่ะคะ ซึ่งคนอื่นในบริษัทก็มีเรียนอยู่ 2 คน เลยขอหยุดวันเสาร์ ..แต่ไม่สามารถตกลงกันเรื่องเวลาได้เลยลาออก ระหว่างนั้นก็หางานทำไปด้วย.......แต่มีน้อยมากที่ให้หยุด เสาร์-อาทิตย์   เลยนอนเป็นชาวเกาะ อยู่ 6 เดือนๆเต็ม หลังจากนั้นก็มีงานเค้ามาเรื่อยๆๆๆๆๆๆ จนวันนี้ทำงานบัญชีอยู่ค่ะ....... และคิดดว่าตัดสินใจถูกแล้วที่ลาออกตอนนั้น ........ ******แต่ช่วงนั้นก็เครียดๆน่ะคะ.........แต่ก็ผ่านมาได้ค่ะ ไง จขกท ลองหาอะไรมาทำซิค่ะ เพื่อจะมีรายได้เสริมน่ะคะ จากคุณ : ข้าวหอม-แป้ง - [ 17 พ.ย. 48 16:42:13 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สู้ ๆ ครับ อายุขนาดนี้ลองทำแบบคุณช่างไฟกะน้ำปลาเดือนห้าดู เหนื่อยหน่อยแต่ขยับขยายได้นะ ถ้าขยัน ๆ จากคุณ : ลองดู - [ 17 พ.ย. 48 16:56:26 A:61.47.102.87 X: TicketID:110499 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตกงานมาได้เดือนกว่า ๆ ค่ะ แล้วหางานใหม่ได้มาสองที่ ที่แรกก็ชอบ แต่งานหนักมากกก แต่ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ที่สำคัญคือหยุดวันเดียว มันเป็นปัญหาในการเรียนต่อค่ะ เลยไม่ทำซะเลย หางานอีกสองอาทิตย์ก็ได้งานค่ะ อันนี้หยุดเสาร์อาทิตย์ ก็เลยทำ จากคุณ : i-am-oui - [ 17 พ.ย. 48 16:58:38 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตกงานมาห้าปี แล้วครับ ลาออกมาเรียน แล้วไม่กลับไปทำงานอีกเลย ก้อกแก้ก อยู่กับบ้าน การเป็นพ่อค้า ปริญญาซะงั้น มีแต่คนถามว่าเรียนไปทำไมสูงๆ ก็ไม่สน บอกเรียนกันโดนหลอก สู้ๆครับ ยังหนุ่มอยู่ ถ้าไม่คิดมาก ไปฟังพวกขายประกันก็ดีครับ ไม่ต้องลงทุน  ว่างๆ ดีกว่าไม่มีไรทำ เผื่อรุ่ง ปล.ผมไม่ได้ขายประกันนะ บอกเฉยๆ เป็นอีกทางเลือก จากคุณ : เลขสาม - [ 17 พ.ย. 48 17:05:43 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เคยสองรอบค่ะ รอบแรกตอนเริ่มทำงานใหม่ๆ ไม่ชอบงานที่ทำเลยลาออกทั้งที่ยังไม่มีงานใหม่ โชคดีที่ตอนนั้นมีบอลโลก เลยไม่ค่อยเครียดมาก แต่ก็นิดนึง ตกงานอยู่ 1 เดือน แล้วได้งานชั่วคราว ทำไปทำมาเค้าเลยจ้างประจำ ตั้งแต่นั้นมา ก็บอกกับตัวเองว่าจะไม่ใจร้อนอีก ทำได้ 2 ปี เลยไปทำงานต่างประเทศ กลับมาเมื่อ 5 เดือนที่แล้ว ก็เตรียมใจมาหางานใหม่ ว่างแค่ 2 อาทิตย์ นายเก่าเรียกไปรับจ๊อบสั้นๆ พอเสร็จงาน อีกที่ก็ติดต่อให้มารับจ๊อบอีก 4 เดือน สรุปว่าตอนนี้เหมือนเป็น freelance กลายๆ แล้วมองหางานประจำไปพลางๆ ทุกวันนี้ก็มีความสุข ถึงไม่มั่นคงเหมือนคนอื่น แต่เราก็มีรายได้ที่ดี มีงานที่สบาย ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ เรื่องงาน จขกท ก็ลองมองหางานด้านเดิมที่เค้าต้องการ senior ดูนะคะ คำแนะนำคงไม่มีอะไรมาก เพราะผ่านโลกมาน้อยกว่า จขกท เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : ถ้วยกลม - [ 17 พ.ย. 48 17:07:09 ]

ความคิดเห็นที่ 25 - เปิดท้ายขายของตามตลาดนัดต่างๆ - ขายก๋วยเตี๋ยว, ข้าวต่าง ๆ , ลูกชิ้นปิ้ง, แซนวิชตอนเช้า ๆ เริ่มต้นเป็นนายตัวเองตอนนี้ อาจจะรวยกว่าที่เป็นลูกจ้างเค้าก็ได้ครับ ยังไม่เคยตกงานนาน ๆ นะครับ ปกติถ้าไม่ชอบงานที่ ทำ ก็จะสมัครงานไว้ล่วงหน้าไปเรื่อย ๆ ซักพักก็มีคนเรียก ไปสัมภาษณ์ อดทนครับ เพื่อครอบครัวของเราเอง จากคุณ : C ทรู - [ 17 พ.ย. 48 17:08:44 ]

ความคิดเห็นที่ 26 น้าชายอีชั้น โดนอดีตภรรยาโกง เอาเงินที่ได้จากการเซ้งร้านขายของที่เคยมี ไปเปิดร้านเสริมสวย  แล้วก็มีชู้  เชิดเงินไปหมด ชายวัย 60 จะทำไงดี ? ? แกอยู่บ้าน  เลี้ยงหลานค่ะ  แล้วก็เลี้ยงปลากัดด้วย แต่ปลากัดทำเงินค่ะ ขายส่งได้ตัวละหลายบาทอยู่นะคะ งานเล็กๆที่คุณไม่เคยมอง หรือเห็นว่าเป็นอาชีพ ลองไปหาดูนะคะ  ไม่แน่นะคะ คุณอาจมีความสุขกว่าการทำงานออฟฟิศก็ได้ จากคุณ : KHIMM - [ 17 พ.ย. 48 17:14:33 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ต้องออกจากงานโดยมีเวลาทำใจประมาณ 15 วัน และว่างงานอยู่ 1 ปี (2544) ซึ่งในช่วงนั้นเครียดมาก กลัวการสมัครงาน การไปสัมภาษณ์ ก็ไม่มีความมั่นใจ และในระหว่างนั้นก็หาเรียนคอร์สสั้น ๆ 6 เดือน ก็พอจะทำให้คลายเครียดลงได้ และพอได้งานก็ทำงานได้อีกประมาณ 8 เดือนก็ว่างงานอีก คราวนี้เครียดน้อยกว่าครั้งแรก แต่คนที่เครียดกว่าก็คือพ่อแม่ ว่างงานอยู่ประมาณ 6 เดือนก็ได้งานใหม่ทำคราวนี้ทำได้ 2 ปีหมดสัญญาตกงานอีก 7 เดือน ตอนนี้มีความสุขกับงานดีคะ แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 48 17:38:03 จากคุณ : sysee (sysee) - [ 17 พ.ย. 48 17:26:09 ]

ความคิดเห็นที่ 28 2 เดือนค่ะ  เดือนแรกทำพาร์ท ไทม์ที่เคยทำตอนเรียนต่อไป เดือน 2 มานอนตีพุงเกาะป๊ากะมี๊ จากคุณ : >>>แม่มดน้อย ร้อยลีลา<<< - [ 17 พ.ย. 48 17:52:39 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เคยไปเรียนคอร์สฝึกวิชาชีพสั้นๆน่ะค่ะ คิดว่าน่าสนใจ ลองหาดูนะคะ มีตั้งแต่ทำปาท่องโก๋ เบเกอรี่ อาหารว่าง ลองสมัครเรียนดูเผื่อได้ไอเดียทำอาชีพใหม่  จุดต่ำสุด ต่อไปก็เป็นจุดเริ่มต้นของจุดสูงสุดไม่ใช่เหรอคะ ถ้าไม่มีทางอื่นให้เลือกมากนัก ก็เลือกเดินทางเดียวให้ถึงที่สุด  เป็นกำลังใจให้ อย่าท้อนานนะคะ จากคุณ : yk - [ 17 พ.ย. 48 18:48:57 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อายุค่อนข้างมากนิดหน่อย... เริ่มจากดูว่าคุณชอบทำอะไรเป็นงานอดิเรก ..แล้วเริ่มสร้างอาชีพใหม่จากสิ่งที่คุณชอบน่าจะดีกว่า.. แต่ที่สำคัญตอนนี้อย่าเพิ่งคิดมากนะคะ... อย่าท้อแท้ค่ะ สู้ค่ะ.. เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : สิงโตพูนสิน - [ 17 พ.ย. 48 19:21:06 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตอนนี้ตกงานอยู่ค่ะ ว่างงานมาพร้อมๆกะคุณเลย ทำงานมา 1 ปีกะอีก 9 เดือน เป็นการลาออกเองค่ะ แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ เจ้านายโมโหมากเลยให้ออกเลย ไม่เสียใจเลยนะคะ เพราะทำงานอยู่ที่เดิมไม่ไหวแล้วมันอึดอัดมาก พักอยู่อาทิตย์นึง เลยเริ่มสมัครงาน ตอนนี้โดนเรียกสัมภาษณ์ทุกวันเลยค่ะ โดนข้อสอบวัดไอคิวทุกวัน จนปวดหมองไปหมดแล้ว อิอิ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าท้อแท้ค่ะ จากคุณ : อันโดรมาคี - [ 17 พ.ย. 48 19:24:14 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นกำลังใจให้นะครับ จากคุณ : ruby - [ 17 พ.ย. 48 20:14:56 A:58.11.35.57 X: TicketID:086066 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านดูแล้ว ผมคิดว่าคุณเป็นคนดีและเป็นห่วงอนาคตของลูกมากๆ เชื่อว่าสักวันคุณต้องมีหนทางครับ.. ผมเองยังเรียนไม่จบเลย อยากเป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : Bommel - [ 17 พ.ย. 48 20:36:38 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เป็นกระทู้ที่ดีครับ เหมาะกับสภาวะปํจจุบัน คนตอบก็จริงใจกันทุกคน มีกำลังใจอบอุ่นอย่างนี้อย่าท้อถอยง่ายๆนะครับ ลองเริ่มจากทำอะไรก็ได้ที่ไม่ต้องคาดหวังกับรายได้ให้มากนักในตอนแรก ทำไปเรื่อยๆคุณก็จะยิ่งมีโอกาสพบกับหนทางใหม่ๆได้มากขึ้น ดีกว่ายังไม่เริ่มนะครับ...ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ^ ^ จากคุณ : * (One jam) - [ 17 พ.ย. 48 21:17:15 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อาทิตย์เดียวอ่ะครับ TwT อยากตกงานนานๆจะได้พักซะที ตั้งแต่เรียนจบไม่ได้พักเลยอ่าาา :( จากคุณ : B@@M - [ 17 พ.ย. 48 21:57:32 ]

ความคิดเห็นที่ 36 พ่อผมโดนเพื่อนร่วมงานโกงเอาเงินไปลงทุนส่วนตัวเป็นล้าน หุ้นส่วนก้อทำเงินสูญจากการทำสินค้าไร้คุณภาพเป็นสิบล้าน บริษัทก้อต้องปิดตัวลง หลังจากนั้นก้อมาทำกับญาติแต่ก็อยู่ไม่ได้เพราะโดนเอาเปรียบสารพัด กลับมาทำกับเพื่อนอีกคน ทำหน้าที่ขายอย่างเดียวไม่ต้องลงทุน แต่สินค้าดันต้องรอจากโรงงาน รอ แล้ว รอเล่า รอเป็นปี ได้แต่นั่งเฉยๆ จู่ๆมาบอกเลิกกิจการ ขณะอายุ ห้าสิบกว่าปี ระยะเวลาไม่ต้องพูดถึงครับ ไอ้ที่ทำมาก็ไม่ได้อะไรเลย ********************************** นี่เพิ่งเริ่มกิจการใหม่ของครอบครัวกะลังสู้ยิบตากันอยู่ครับ จากคุณ : เทน้ำลงบนกองทราย - [ 17 พ.ย. 48 22:01:33 ]

ความคิดเห็นที่ 37 2 ปี ค่ะ กิน นอน เดิน เที่ยว เล่น สบายใจ ไปเรียนอะไรที่อยากเรียน ได้ทำอะไรที่อยากทำ โอย สุขสันต์หรรษา สู้ต่อไปค่ะ สักวันเปนของเรา ไม่นานหรอก สู้ๆ เข้าไว้ เดี๋ยวก็ได้งานค่ะ จากคุณ : อาซิ่ม - [ 17 พ.ย. 48 22:05:15 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ตกงาน 2 เดือนครับระหว่างงานแรกที่ทำไปสามเดือนช่วงจบใหม่ๆ ปัจจุบันทำงานที่เดิมมาสิบกว่าปี เงินเดือนหกหลักครับ อยากบอกว่า การที่คุณตกงาน 1 ความเป็นคนไม่ได้หมดไป 2 ความเป็นพ่อไม่ได้หมดไป 3 ลูกยังรักคุณเหมือนเดิม ไม่ว่า คุณจะเป็นจ่าแก่ๆ หรือ นายพล หรือ ทำงานอะไรก็แล้วแต่ ทุกคนจะตกงานตอนอายุ 60 หมด ในขณะที่อายุขัยเฉลี่ยชายไทยเพียง 68 แปลว่า คุณมีเวลาอยู่กับลูก แค่ 8 ปี มองโลกในแง่ดี เราไม่พิการ เรามีลูกที่น่ารัก เราได้พักผ่อนก่อนคนอื่น 15 ปี ทุกคนควรอิจฉาคุณ ผมจะตกงานตอนอายุ 39 ครับ ตอนนี้ผมสามสิบนิดๆ แต่จะออกจากงานมาใช้เวลาอยู่กับครอบครัวครับ ตอนนี้ผมเก็บเงิน 80% ของรายได้ครับ ในอนาคตเงินจะทำงานให้ผม อย่ากังวลเรื่อง รายได้ ความพอต่างหากที่ทำให้เราพบความสุขในชีวิต Positive thinking กับชีวิตครับ จากคุณ : หนุ่ม (Sirawit) - [ 17 พ.ย. 48 22:49:23 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ตกงานอยู่ 4-5 เดือนได้มั้งค่ะ ช่วงจบใหม่ๆ ฟองสบู่แตกพอดี ตอนเรียนเป็นวิชาชีพที่เฟื่องฟูมาก มาฟุบตอนที่จบ...จบเห่ - -" หว่านใบสมัครไปเท่าไหร่ก็ไม่มีใครเรียก เพราะเป็นช่วงที่ทยอยเลย์ออฟคนออกกัน เลยเป็นฟรีแลนซ์ พยายามรับจ๊อบเล็กๆ น้อยๆ อะไรก็ได้ ให้มีเงินเข้ามาบ้าง อยู่บ้านต่างจังหวัด ค่าครองชีพน้อย เกาะแม่กินบ้าง จนมาได้เป็นลูกจ้างของราชการ ทำได้สักสองปีมังคะ ก็บังเอิญว่าได้งานราชการอีกที่นึง ทำมาจนปัจจุบัน คุณ จขกท ลองแลๆ เล็งๆ แถวบ้านดูสิคะว่าขาดอะไร คุณสามารถทำเงินจากอะไรได้บ้าง หรืออย่างน้อยลองดูลู่ทางขายของตลาดนัด มูลค่าอาจไม่แพง แต่พวกนี้มักขายได้เยอะนะ สู้สู้ (^^)/ จากคุณ : jimkong - [ 17 พ.ย. 48 23:16:15 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เป็นกำลังใจให้ค่ะ เข้าใจความรู้สึกเลย แนะนำให้สวดมนต์ค่ะ พุทธคุณ พาหุง แล้วก็แผ่เมตตา จากคุณ : ก - [ 18 พ.ย. 48 00:11:56 A:222.166.160.62 X: TicketID:110159 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ลองสมัครไปตามโรงแรมต่างๆค่ะ ทุกโรงแรมมีแผนกจัดซื้อ กรุงเทพฯมีโรงแรมเป็นร้อยๆ ลองยื่นใบสมัครไปหลายๆที่ อย่าไปท้อค่ะ ถ้าไม่พยายามเขาก็ไม่รู้สิคะว่ามีคนมากประสบการณ์อยากทำงานให้เขาอยู่ตรงนี้ 45 ไม่น่าเป็นปัญหาในการหางานค่ะ โดยเฉพาะเพศชาย ถ้าไม่อยากทำงานบริษัทก็ลองขยับขยายมาทำกิจการส่วนตัว ขายอาหาร ดูเหมือนจะรวยเร็วที่สุด (และเจ๊งเร็วที่สุดถ้าทำไม่อร่อย บริการไม่ดี) จากคุณ : yinnerella - [ 18 พ.ย. 48 00:24:49 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขอโทษครับ อาจจะช่วยอะไรไม่ได้มาก เพราะว่าเงื่อนไขต่างกันเยอะเหลือเกิน ตอนนั้นตกงานเป็นเดือนเหมือนกันครับ แต่ไม่เครียดเลย ดีใจด้วยซ้ำ เพราะตอนทำงาน ทำไปร้องมอ ไป มีโอกาสหยุดนี้ก็เลยเที่ยวๆๆ สำหรับคุณ จขกท ทำงานด้านจัดซื้อ น่าจะรู้จักซัพพลายเออร์เยอะ ลองมองจากจุดนั้นมั้ยครับ ว่าพอจะทำอะไรได้บ้างมั้ย อย่างเช่นเป็นคนกลาง น่ะครับ จากคุณ : ZEROSUM - [ 18 พ.ย. 48 00:36:07 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบคุณทุกๆ ความเห็น ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่มีให้นะครับ ก่อนหน้านี้มัวแต่ไปดูหนังฟังเพลง อยู่ในห้องเฉลิมไทยบ้าง ห้องคอมพิวเตอร์บ้าง เพราะชีวิตไม่มีอะไรต้องซีเรียส เพิ่งเข้ามาห้องนี้ก็ตอนตกงานนี่แหละ เพราะมีเวลามากขึ้น และก็พบว่า ห้องนี้มีมิตรภาพที่อบอุ่นกว่าที่คิด แต่ละกระทู้จะมีคนเข้ามาตอบ มาให้กำลังใจกันมากมาย และแต่ละกระทู้ก็ให้ข้อคิด ให้ประสบการณ์ บทเรียน และข้อเตือนใจในการดำรงชีวิตได้เป็นอย่างดี เปรียบเป็นหนัง ก็เป็นหนังดราม่าหลากรส หลายสไตล์เลยล่ะครับ สัญญาครับว่าจะพยายามลุกขึ้นยืนอีกครั้งให้ได้ จะสู้เพื่อครอบครัวที่อบอุ่น และน่ารักของผม หากมีอะไรคืบหน้าไปในทางที่ดี ถ้ามีเวลาและโอกาส จะกลับมาเล่าให้เพื่อนๆในห้องนี้ฟังกันอีก ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับทุกๆความเห็น ทั้งที่ Post แล้ว และ จะ Post ต่อๆไป ขอบคุณสำหรับมิตรภาพ และความจริงใจของทุกคนที่มีให้ หวังว่าสักวันเราอาจจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันในอนาคต หากมี Meeting ครั้งต่อไป หากไม่ติดปัญหาอะไร (ขอเวลาตั้งหลักให้ได้ก่อนนะครับ) ถ้ามีโอกาส สัญญาว่าจะไปร่วมงานด้วยครับ จากคุณ : บีเจ - [ 18 พ.ย. 48 02:18:49 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เป็นกำลังใจจริงๆครับ ของผมตกอยู่ 1 ปี ตอนสามสิบกว่าๆ รู้สึกไร้ค่าและมืดมนมากๆ เพราะไม่มีเมียมีลูก ยิ่งทำให้ไร้เป้าหมายที่จะสู้ต่อ (คนที่มีครอบครัวอาจดูเหมือนเครียดกว่าเพราะมีภาระ แต่พลังความเป็นห่วงลูกเมียนี่แหละครับ เป็นแรงผลักดีนักละ) แต่เพราะผมตกงานนี้แหละ กลายเป็นว่า "เมื่อประตูบานหนึ่งปิด หน้าต่างก็จะเปิด" ผมได้ไอเดียทำกิจการของตัวเอง เริ่มตั้งแต่เล็กๆไปก่อน ให้มีรายได้ไหลเข้า โดยท่ำสิ่งที่พี่ชอบ และไม่คิดว่ามันจะเป้นงานที่ทำเงินให้ได้น่ะเองครับ พอเริ่มทำ เราจะเริ่มรู้สึกมีค่าขึ้นๆ ใจมันก็จะมาเองเมื่อเห็นว่าเราใช้เวลาว่างอย่างมีค่า และได้รายได้พิเศษเข้ามาเรื่อยๆไม่ขาดสาย อย่ารอสมัครงานประจำครับ เพราะเวลาที่ถูกปฏิเสธจะบั่นทอนกำลังใจเราจนหมด ทำให้เราเข้าใจตัวเองผิดว่าตัวเองหมดค่าแล้ว ทำงานอดิเรกที่รักที่ชอบ แต่ได้เงินด้วย ความนับถือตัวเองจะตามมาโดยอัตโนมัติครับ จากคุณ : ขอความดีช่วยชี้ทางให้พี่นะครับ - [ 18 พ.ย. 48 02:24:04 A:61.91.172.6 X: TicketID:022417 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เคยตกงานนาน 2เดือนครับ แต่ก่อนตกงานเคยโดนให้ออกจากงานในบริษัทโฆษณาแห่งหนึ่ง เป็น Copy Writer เพราะไปทะเลาะกับ Graphic designer คนเก่า มันมีรายละเอียดมากครับ จากนั้นไปทำ รายการโทรทัศน์บริษัทยักษ์ใหญ่ผลิตรายการทีวี ก็ออกมาไม่ผ่านโปรเบชัน เพราะเข้ากับคนที่ทำงานไม่ได้ ตอนนั้นแย่มาก รู้สึกว่าทำไมคนที่อยู่ในสังคมได้ต้องหน้าไหว้หลังหลอก ต้องแสดง ต้องเอาเปรียบคนอื่น ต้องเหยียบคนอื่นให้มิด ต้องไม่ให้โอกาส คิดดูทำงานโดนให้ออกสองที่ ผมกลับไปอยู่บ้านเลย ตกงาน หางานจากบ้าน ต่อจากนั้นก็ได้งานเป็นสำนักพิมพ์เล็กๆครับ แล้วก็เปลี่ยนงานมาทำ Content ตอนนี้ทำงานในหน่วยงานของรัฐที่ไม่ใช่ราชการครับ เงินเดือนน้อยแต่ก็โอเค เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : สมคำ (สมคำร่ำลือ) - [ 18 พ.ย. 48 11:44:36 ]

ความคิดเห็นที่ 46 จบปริญญาโทต่างประเทศ ตกงาน 5 ปีค่ะ อายุเยอะแล้วสมัครงานใหม่ยาก ช่วงนั้นขายของอย่างเดียวเลย ไปเรียนนวดแผนโบราณที่วัดโพธิ์ ฯลฯ ขวนขวายทุกอย่าง ตอนนี้มาได้งานตำแหน่งผู้จัดการก็ค่อยยังชั่วขึ้น ของก็ยังขายอยู่ แต่เลิกนวดละ ประสบการณ์ช่วงตกงานก็ได้นำมาใช้เหมือนกัน คิดซะว่าเป็นช่วงหนึ่งของการเรียนรู้ เอาใจช่วยนะคะ ขอให้คิดแต่ในทางดี ๆ ถึงชีวิตจะแย่แต่กำลังใจจะยังมีเสมอ จากคุณ : proudtobethai - [ 18 พ.ย. 48 12:21:22 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ขอให้ได้ทางออกที่ดีที่สุดเร็วๆนะครับ มีอะไรก็มาเล่ามาระบาย กับเพื่อนๆในนี้นะครับ จากคุณ : arbubagus - [ 18 พ.ย. 48 17:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : Auntie Anne's - [ 19 พ.ย. 48 17:05:12 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ให้กำลังใจด้วยคนค่ะ อย่าท้อนะคะ หลังฝนตกฟ้าจะสดใสเสมอค่ะ จากคุณ : My Dog is a Gangster - [ 20 พ.ย. 48 23:09:46 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ยังเรียนอยู่ค่ะ แต่เข้ามาเอาใจช่วย จากคุณ : M@y_Merry - [ 22 พ.ย. 48 18:21:55 ]