Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ผมเมาแล้วขี่.....ชีวิตผมเลยเปลี่ยนไป ติดต่อทีมงาน

ครับ...ตามหัวข้อครับคำๆเดียวคือ เมา ครับชีวิตตอนนี้เปลี่ยนไปเลย

..................คือเมาครับกินเสร็จ.....ก็ขี่กลับที่พักเนื่องด้วยใกล้ๆกันอยู่ในซอย...หมวกกันน็อกไม่ใส่...เจอทางโค้งแต่มอไซค์คันหน้าอยู่ดีๆก็เบรค...เราก็แซงขวาบิดคันเร่งหมดปลอกเลย...ลืมนึกว่าทางหักศอก...ไมล์เสียเลยไม่รู้ว่าเร็วเท่าไร..แต่รู้ว่าไม่น่าต่ำกว่า 60-70 แน่...ตอนนั้นมือมันบิดไปแล้ว....แต่สมองมันคิดว่าทำไมเราทำอย่างนี้ล่ะ....รู้แล้วว่าอาจจะตายหรือพิการได้...แค่ช่วงเสี้ยววินาที...แล้วทุกอย่างก็ดับไป...ไม่เจ็บปวดไม่มีความรู้สึกใดๆ...เหมือนกับเราไม่มีตัวตน......มาฟื้นอีกที่ก็ รพ. ทั้งออกซิเจนทะลวงจมูก ทั้งสายถุงใหเลือด..แขน หัก กรามล่างแตกละเอียดปากรู้สึกว่า....เละพูดไม่ได้..แขนขาขยับไม่ได้ที่ขยับได้คือข้อมือขวาเท่านั้น...งง...กับตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้นอยู่ดีๆ...มานอน รพ. ทำไมแล้วตั้งสติคิด...ก็เลยจำได้ว่าตอนเมื่อวานกินเหล้าอยู่แล้วกลับบ้าน...(ช่วงชนจำไม่ได้เลยครับ...สงสัยสมองมันลบช่วงนั้นไป..เกือบ3สัปดาภาพค่อยๆจะออกมาที่ละภาพ)....



....................ตอนอยู่ รพ. แสนทรมานมากครับ ต้องคอยดูดเสมหะออกจากจมูกซ้ายเพราะหายใจไม่ออกหมอเค้าจะเอาสายยางเล็กๆยัดเข้าทางจมูกแหย่ลึกเกือบถึงคอมันทรมานมากครับ...จมูกขวาก็ออกซิเจนปิดตาย....(ท่อใหญ่มากคับแน่นจมูกมากแหย่ลึกไปถึงคอ...(บางวันก็จะอ้วกทั้งวันเพราะเราขยับไปโดนเส้นอะไรซักอย่างในคอ)....น้ำเกลือก็ให้แขนนี้....พรุนไม่หมด....จนพยาบาลบอกว่าจะไม่มีเจาะแล้ว.........พออาการดีขึ้น....น้ำเกลือไม่ให้แต่ยังให้ยาฆ่าเชื้ออยู่...ก็ให้อาหารทางจมูก...ตอนยัดครั้งแรกแทบตาย.....ยัดจากจมูกลงลึกถึงท้องเลย...ยิ่งตอนเอาสายออกนี้ยิ่งเจ็บแปลกๆ...เหมือนวิญญาญออกจะร่างเลย....ตอนนี้คางหมอทำให้แล้ว...แต่รูปหน้าเปลี่ยนไป....ฟันจากสวยๆไม่มีอุดเรียงสวย....ก็กลายไปหลุดไป5แตกบิ่นเยอะ....(ไม่เสียใจครับไม่ตายรอดมาได้ก็บุญล่ะ).....ตอนอยู่ รพ ทั้ง แม่ ทั้ง พ่อ น้อง มานอน ด้วยทุกคืน ตลอด1เดือนเต็ม......แต่ก่อนพ่อผมเวลาคุยกับผม....จะคุยกันไม่ค่อยได้เพราะจะทะเลากันตลอด...ผมกับน้องสาวก็จะไม่ค่อยถูกกันซักเท่าไร...แต่ตลอดที่ผมนอน รพ. เค้าไม่เคยให้ห่างจากสายตาเลย........เช็ดขี้เช็ดเหยี่ยว....ให้ผมตลอด....จนบางวันผมร้องไห้สงสารเค้า....พอล่ะไม่พูดล่ะน้ำตาเริ่มออกล่ะ......ตอนนี้สภาพร่างกายผม เดินได้ล่ะแต่สภาพยังไม่สมบูรณ์เดินมากเหมือนหน้ามืดเพราะแผลมันกินถึงเอ็น....มันตรึงมาก....มือขวาขยับล้างตูดตัวเองได้แล้ว...



....................ทุกวันนี้อยู่บ้านครับพึ่งออกจาก รพ.มา 9วัน....วันๆก็รักษาตัวให้หายวันๆผมจะรอ พ่อ กับ น้องสาวกลับจากที่ทำงาน...เพื่อที่จะช่วยหยิบอะไรเล็กๆน้อยให้เค้า....ส่วนแม่อยู่เฉยๆผมก็จะไม่กวนเค้าให้เค้านอนพักผ่อน....ช่วยอะไรที่ช่วยได้....ทุกวันนี้ผมรู้สึกว่าครอบครัวเรา....รักกันมากขึ้นอาจเป็นเพราะผมก็ได้มั้ง....แต่ก่อนไม่เคยมองเห็นค่า....กับไปมองเห็นเพื่อนมีค่าอีแค่กินเหล้า......ตอนนี้รัก พ่อ แม่ น้อง มากเปนห่วงเค้ามาก....คงพักอีกสัก 3-4 เดือน ชีวิตน่าจะปกติ ทำงานได้...ตอนนี้หดหู่ใจเรื่องไม่สามารถทำงานเลี้ยงหาและแม่ได้....แต่ที่ทำงานก็ดีมากครับเจ้าของบริษัทบอกหายก่อนแล้วก็มาเริ่มงานเลย



...................ผมรู้ว่าคงมีคนว่าผมว่าสมควร....ผมจะบอกว่าครับใช่เลยถูกต้อง...แต่ที่ผมระบายความในใจก็คือ ผมไม่อยากให้ใครเป็นแบบผมอีกตัวเองตายไปเลยไม่มีปัญหา....แต่คนที่คอยคุณล่ะ...พ่อ แม่ พี่น้องคุณเค้าจะเสียใจแค่ไหน.......ยังมีอีกเยอะที่เมาแล้วขับ....และข้อความของผมอาจมีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย....เพื่อใครขาดสติ

จากคุณ : ชีวิตเปลี่ยนนิดหน่อย
เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 16:53:28 A:183.89.209.229 X: TicketID:321098

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com