ความคิดเห็นที่ 1 เลือกจักรยานทัวริ้งสักคัน เลือกไม่ถูก เอาแบบไหนดี ก่อนอื่น คงต้องแยก รุปแบบหรือรูปลักษณ์ของจักรยาน ออกจากรูปแบบการขี่จักรยานเสียก่อน รถจักรยานที่มีขายหลายยี่ห้อ ที่มักจะบอกว่า เป็นทัวริ่งแท้ มีคุณสมบัติอย่างไร แล้วแบบไหนเป็นทั่วริ่งไม่แท้ รถจักรยานทัวริ่งแท้ จริงๆแล้ว ไม่มี เพราะทั่วริ่งแท้ จะเป็นเหมือน จักรยานที่ตายแล้ว คือ เป็นมาตราฐานดั้งเดิม ซึ่งอาจจะเหมาะสมกับการใช้งานของเราหรืออาจจะไม่เหมาะก้ได้ จักรยานที่บอกว่าทัวริ่งแท้ เมื่อเราซื้อมาแล้ว อาจจะต้องถูกปรับเปลี่ยนไปจนแทบไม่เหลือสภาพเดิม เพราะมันเอามาขี่ในรูปแบบของเราเองไม่ได้ เนื่องมาจากข้อจำกัดหลายๆด้าน เช่น ร่างกายของเอง, สภาพภูมิประเทศ และรูปทรงองศาเฟรมของรถ จักรยานทั่วริ่งแท้ จึงต้องเป้นจักรยานที่เหมาะสมกับเราและการใช้งานของเรามากที่สุด เมื่อเราขี่มันแล้ว เรามีความสุขไปกับมันในทุกหนทุกแห่ง ไม่ว่าจะ ขึ้นเขา ลงห้วย บุกน้ำลุยโคลน ฝนตกหนัก แดดร้อน เมื่อเราแยกรูปแบบจักรยานแล้ว เราคงต้องดูรูปแบบการขี่ว่า เราขี่จักรยานทัวริ่งแบบใด การขี่จักรยานทัวริ่ง มันก็คือการเดินทางรูปแบบหนึ่ง ที่ให้จักรยานเป็น "พาหนะ" เป็นอุปกรณ์ที่ต้องช่วยเราแบกสัมภาระในการเดินทาง เมื่อเราเลือกจะขี่จักรยานแบบทัวริ่ง เราก้เลือกจักรยานที่เหมาะสมกับเรา และมันก้เป็นรูปแบบหนึ่งของการท่องเที่ยว และการใช่ชีวิต การเลือกจักรยานทัวริ่ง จากที่มีขายกันอยู่ในปัจจุบัน เลือกยาก หรือเลือกไม่ได้เลยสำหรับมือใหม่ เนื่องจากร้านที่ขายจักรยานส่วนมาก จะประกอบจักรยานตามมาตราฐานของผู้ผลิต, จากอุปกรณ์และอะไหล่ที่มีอยู่ในร้าน โดยพยายามรักษารูปแบบดั้งเดิมของจักรยานทัวริ่งให้มากที่สุด แต่เมื่อมือใหม่ซื้อมาขี่แล้ว ส่วนมากมักจะขี่ไม่ได้ ไม่สนุก แล้วพาลไปโทษร้านค้า โทษจักรยานว่าไม่ดีบ้าง หลอกขายของบ้าง การเริ่มต้นจักรยานทัวริ่ง ซึ่งมักจะมีราคาแพง อาจจะต้องราอเวลาสักหน่อย ด้วยการใช้จักรยานราคาประหยัด ไม่เกินหมื่นบาท ขี่เล่นๆไปก่อน ขี่ออกกำลังกายขี่ออกทริปกับเพื่อน เพื่อเป็นการเตรียมร่างกายตัวเอง และที่สำคัญคือ เป็นการค้นหาตัวเองให้เจอว่าตัวเองชอบขี่จักรยานทัวริ่งจริงๆและจะขี่ทัวริ่งแบบไหน บางคนเลิกล้มความคิดที่จะซื้อจักรยานทัวริ่งไปเลยเพราะว่าขี่ เสือภูเขา มันสนุกกว่า มันกว่า หรือขี่เสือหมอบเร็วจี๊ด สนุกมาก หรือขี่รถพับ ไปกินขนมกินของอร่อยช่วงวันหยุดก็สนุกแล้ว แบบนี้ไม่ต้องซื้อจักรยานทัวริ่งก็ได้ จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 10:40:15

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อตัดสินใจได้แน่นอนแล้วว่า จะขี่จักรยานทัวริ่ง เพื่อท่องเที่ยว เรามักจะมองที่จักรยานทัวริ่งแท้หรือแนวออก Vintage แต่ในปัจจุบัน พัฒนาการของรถจักรยานมีความหลากหลาย และสร้างความสะดวกสบายให้นักทั่วริ่ง อย่างมาก Vintage แบบเดิมๆ ที่นักจักรยานสมัยก่อนเคยขี่คงต้องยอมรับนับถือ ในความอดทนต่อความยากลำบากบนหลักอานจริงๆ จานหน้า คันนี้ มี 3 จาน 52 42 28 เฟืองหลัง 6 เฟือง 11-28 อัตราทดที่เบาแรงที่สุดคือ 28:28 หรือ 1:1 น้ำหนักรถ 18 กก สัมภาระ ประมาณ 25 กก การเดินทางความเร็วยืนต่อเนื่องแค่ 16 กม/ชม ถ้าเดินทางกรุงเทพไปเขียงใหม่ อย่างน้อยๆควรมี 7-8 วัน ทรมานบันเทิงจริงๆ แบบนี้ไม่ไหว จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 10:50:50

ความคิดเห็นที่ 3 ลองใหม่ เอาจักรยานเก่า ซื้อซากมาไม่ถึง หนึ่งพันบาท ทิ้งอุปกรณ์ทุกอย่าง เหลือใช้ได้แต่เฟรม เอามาใส่ส่วนประกอบอื่นๆเข้าไป แล้วลองทดสอบเพื่อจะใช้งานเป็นรถทัวริ่ง การเซ็ทรถเพื่อให้ประหยัดแรงด้วยการเซ็ทแบบแข่งขันหรือกึ่งแข่งขัน ท่านั่งบนรถเหมือนการเดินเร็วๆ อุปกรณ์ที่ใช้คือ จานหน้า Acera 44-32-22 เฟืองหลัง sun race 11-34 จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 10:56:03

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อได้รถมาแล้วมันก็ใช้งานได้ ทำความเร็วได้ดี พอสมควร ความเร็วยืน 25-28 กม/ชม ระยะทางประมาณ 25 กม รถทังริ่งโดยธรรมชาติมักจะขี่ได้ช้ากว่านี้ และหนักแรงกว่า นี้ รถทัวริ่งหลายๆยี่ห้อ จะให้จานหน้า 48 ฟัน ซึ่งมากเกินไป การใช้งานจะไม่ครบหรือการเฉลี่ยการใช้งาน ไม่ครบทุกจานไม่ครบทุกเฟืองเท่าๆกัน เช่น การเดินทางกรุงเทพ เชียงใหม่ เกียร์ 48:11 อาจจะมีโอกาสได้ใช้แค่ไม่เกิน 100 กม จาก 700 กม รถทัวริ่งที่ดีควรมีการใช้งานอุปกรณ์ ได้อย่างคุ้มค่าคุ้มเงิน และคุ้มแรง ที่ออกแรงถีบลูกบันไดลงไป จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 11:03:21

ความคิดเห็นที่ 5 อุปกรณ์ต่างๆที่ประกอบขึ้นเป็นรถทังริ่ง ไม่จำเป็นต้องแพง ไม่จำเป็นต้องเบา แต่ที่จำเป็นคือ ต้องมีความทนทาน ถึกและอึด ซ่อมแซมได้ง่าย อะไหล่สามารถหาได้ไม่ยาก ในกรณีที่เดินทางไกลๆ และที่สำคัญมากคือ ต้องไหลลื่น ไม่ฝืดไม่ติดขัด ดุมล้อ แบบเรียงเม็ดจะไหลลื่นมากกว่าแบบแบริ่ง กะโหลกเหลี่ยมราคาถูกๆ ทำงานได้ดีมาก เซรามิค เป็นความสิ้นเปลือง โดยไม่จำเป็น นอกเสียจากว่าเงินทองเหลือเฟือ เอาดุม Dura ace มาใช้ ก็ไม่ว่ากัน แต่มันแพงเกิน จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 11:12:47

ความคิดเห็นที่ 6 เมื่อได้จักรยานมาแล้ว มันอาจจะไม่ค่อยเข้าที่เข้าทางสักเท่าไหร่ ก็ไม่ต้องทำอะไร ขี่มันไปแบบนั้น ขี่ซ้อมเพื่อเตรียมร่างกาย ให้ร่างกายสร้างกล้ามเนื้อและความแข็งแรงเพื่อควบคุมรถให้มั่นคง นักจักรยานมือใหม่ มักจะมีอาการไม่พึงประสงค์ หลังจากขี่จักรยานช่วง 2-3 วันแรก ๆ สิ่งที่พบบ่อยๆคือ มีคำถามว่า ควรต้องปรับอะไรบ้าง หลักอาน เบาะ สเตม แฮนด์ ฯลฯ แต่มือใหม่มักจะไม่มีคำถามว่า ฉันจะปรับตัวอย่างไรให้เข้ากับจักรยาน  มือใหม่หลายคนต้องเสียเงิน ให้ร้านจักรยาน เปลี่ยน สเตม เปลี่ยนแฮนด์ และเปลี่ยน เปลี่ยนๆๆๆๆ จากเดิมราคาจักรยาน เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาจักรยานราคาหลายหมื่น แต่ตนเองขี่จักรยานเพียง วันเสาร์อาทิตย์ ระยะทางประมาณ วันละ 10-15 กม เมื่อซื้อจักรยานมาใหม่ ไม่ว่าจะขี่เพื่ออะไร ให้ขี่ติดต่อกัน 7 วัน อย่าหยุดขี่แม้เพียงสักวัน ระยะทางไม่ต้องมาก แต่เพียงตัวเองขี่ไหว โดยใช้เกียร์ที่เบาขามากที่สุด เอาแค่พอทรงตัวได้ รถไม่ล้ม การเริ่มต้นแบบนี้เป็นการเริ่มต้นของการรักษาและควบคุมสภาพจิตใจ แดดร้อน ฝนตก ขี่ลุยไปเลย เมื่อผ่าน 7 ได้แล้ว การขี่ช่วงต่อไป จิตใจเราเองจะมั่นคง ไม่ขี้เกียจและไม่พยายามหาข้ออ้างเพื่อหยุดขี่ การขี่จักรยานทัวริ่ง ในบางโอกาสบางเวลา หรือทุกโอกาสทุกเวลา เราเลือกไม่ได้ ความมั่งคงอดทนของจิตใจสำคัญมากกว่ากำลังแรงกาย จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 11:25:45

ความคิดเห็นที่ 7 การฝึกซ้อมสำหรับผู้ที่ขี่จักรยานทัวริ่ง สิ่งแรกต้องพึงระลึกอยู่เสมอก็คือ เราไม่ใช่นักจักรยานอาขีพ เราไม่ซ้อมไปแข่ง Tour de france เราไม่ได้ขี่เพื่อเอาถ้วยชนะเลิศ การฝึกซ้อมของนักทัวริ่งมือใหม่ ง่ายมาก คือ ขี่วันละน้อยๆ ความเร็วไม่ต้องมาก ใช้เวลาไม่นาน อธิบายก็คือ เมื่อเริ่มต้นขี่จักรยาน ร่างกายและกล้ามเนื้อของเรายังไม่พร้อมสำหรับการทำงานหนัก เราต้องค่อยๆสอนให้กล้ามเนื้อรวมทั้งหัวใจของเราให้ค่อยๆเต้นเร็วขึ้น ทีละนิด นั่นคือการออกกำลังกายใน aerobic zone ระยะของ zone ของแต่ละคนไม่เท่ากัน ตามเงื่อนไข เรื่อง  อายุ โรคประจำตัว สภาพร่างกาย เพศ ฯลฯ การซ้อมเพื่อการขี่ทัวริ่ง จึงต้องไม่กดดันตัวเอง ให้ทำความเร็วได้เท่าๆกับคนอื่น การซ้อมที่ดีที่สุดสำหรับมือใหม่ คือ การซ้อมจักรยานทางไกล ระยะทาง 100 กม แบบที่ทริปลุงโทชวนปั่นไปอยุธยา นักจักรยานมือใหม่สามารถทำได้แม้เป็นการขี่จักรยานวันแรก แต่การขี่ต้องมีวินัยในตัวเองสูงมาก มีการเตรียมตัวก่อนขี่ ระหว่างขี่ และหลังขี่ มือใหม่ 100 กม ควรทำอย่างไร ก่อนวันขี่ 100 กม 1-2 วันให้หยุดออกกำลังกายทุกชนิด เพื่อให้ร่างกายสะสมพลังงาน อย่าอดนอน งดเครื่องดื่มแลกอฮอล์ กินอาหาที่ให้พลังงาน เช่น ข้าว ขนมปัง มันฝรั่ง ผลไม้หลายๆชนิด ก่อนเริ่มขี่ในวันนั้น ให้ดื่มน้ำอย่างน้อย 500 CC หากกินอาหารให้กินก่อนขี่ประมาณ 1 ชั่วโมงและอย่ากินจนแน่นท้อง ระหว่างขี่ ให้ดื่มน้ำทุกระยะ ประมาณ 2-3 กม ดื่มน้ำหนึ่งอึก ทุกๆ 5 กมให้กินขนมปังครึ่งก้อน ไปจนตลอดทาง น้ำเกลือแร่ไม่จำเป็นสำหรับการขี่จักรยาน 100 กม แต่หากจะดื่มก็ดื่มได้ แต่ให้หลังจากผ่านการขี่ไปแล้วประมาณ 60 กม และเมื่อดิ่มน้ำเกลือแร่ ต้องแน่ใจว่าสามารถดื่มน้ำเปล่าได้อีกอย่างน้อย 500 cc นักจักรยานหลายท่านเข้าใจผิดว่า เครื่องดื่มเกลือแร่จะช่วยป้องกันการเป็นตะคริว จริงๆแล้วเครื่องดื่มเกลือแร่เป็นตัวการหนึ่งที่ทำให้เกิดตะคริว หากดื่มโดยไม่ได้เติมน้ำเปล่าเพื่อรักษาสมดุลย์ของน้ำในร่างกายที่ถุกนำไปใช้ในการระบายความร้อน หากดื่มน้ำเกลือแร่ เลือดจะเข้มข้นมากขึ้นการไหลเวียนไปเลี้ยงกล้ามเนื้อไม่ดีพอ จะเกิดตะคริว เรียกว่าเป็นตะคริวเนื่องจากความเข้าใจผิด การออกกำลังฝึกซ้อม ต้องมีการเติมน้ำเติมอาหารตลอดเวลา นักจักรยานหลายท่านไม่ค่อยแบบกน้ำไปด้วย เนื่องจากต้องการลดน้ำหนัก และมีร้านขายน้ำดื่มระหว่างทาง แต่การฝึกซ้อมจักรยานทางไกล การดื่มน้ำบนรถ เป็นการรักษาสภาพน้ำในร่างกายให้สมดุลย์ตลอดเวลา  เราต้องดื่มน้ำก่อนกระหาย กินอาหารก่อนที่จะหิว เปลี่ยนอรอยาบาก่อนจะเกิดอาการเจ็บ หรือมือชา หลังจากการออกกำลังกายทุกครั้ง จะมีการตายของเซล เส้นเลือดฝอยที่ได้รับบาดเจ็บ มือใหม่ หลังจากการซ้อม ให้ใช้น้ำแข็งประคบต้นขา น่อง ข้อเท้าและบริเวณกล้ามเนื้อส่วนต่างๆที่คาดว่าจะมีอาการปวดเมื่อย การออกกำลังกายใน aerobic zone ในการลดไขมันลดความอ้วนและปรับปรุงระบบต่างๆของร่างกาย ซึ่งมีความจำเป็นต่อการขี่จักรยานทัวริ่งอย่างมาก จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 12:24:50

ความคิดเห็นที่ 8 การหายใจ ระหว่างขี่จักรยาน เราเข้าใจว่า เมื่อเราหายใจเข้า เนื่องจากร่างกายต้องการออกซิเจน แต่ในระบบของร่างกายแล้ว เหตุที่เราต้องหายใจเข้า เนื่องจากในร่างกายของเรามีคาร์บอนไดออกไซด์มาจนถึงจุดหนึ่งที่ร่างกายต้องเอาออกซิเจนเข้าไปใช้  นักจักรยานหลายคนจะหายใจเร็วเวลาเหนื่อย แต่นั่นเป็นวิธีการที่ผิดเพราะจะทำให้เกิดอาการหน้ามืดเป็นลม เนื่องจากการหายใจเข้าออกช้าๆและสั้น จะมีคาร์บอนไดออกไซด์สะสม จากบริเวณพื้นที่ว่างในร่างกายของเราเอง ที่เรียกว่า Death Air Space เช่น ที่หลอดลม โพรงจมูก เมื่อหายใจ เข้าออกสั้นการแลกเปลี่ยนก๊าซออกซิเจนไม่ดีพอจึงหน้ามืดเป็นลมหรืออย่างเบาหน่อยก็คือ ไม่มีแรงกดบันได การหายใจเข้าออกยาวๆช่วยให้เลือดที่สะอาดไหลเวียนไปเลี้ยงกล้ามเนื้อได้ดี กล้ามเนื้อก็มีกำลัง นักจักรยานทางไกลหรือนักทัวริ่ง จำเป็นต้องฝึกฝน เพราะในการเดินทางจริง จะมีภูมิประเทศที่เป็นเนินเขา ภูเขา การรักษาแรงของเราด้วยการหายใจจะช่วยให้เราเดินทางไปได้เรื่อยๆแม้ว่าจะเป็นเนินเขาที่เป็นเนินยาวๆหรือเนินชัน และเมื่อหมดกำลังที่จะขี่ต่อไปได้ ให้หยุดรถลงมายืนประมาณ 30 วินาทีแล้วเร่มขี่ขึ้นเนินต่อไป เมื่อช่วงเริ่มต้นที่จะขี่ต่อ เกียร์ที่เบามากๆก่อนที่เราจอดจะไม่สมดุลย์กับแรงขาของเรา ทำให้เราขี่ขึ้นไปไม่ได้ เพราะรถจะทรงตัวได้ยากหรือทรงตัวไม่ได้ ดังนั้นเมื่อต้องจอดพักบนเนินแม้เพียง 30 วินาทีให้ปรับเกียร์ให้หนักขึ้น 2-3 เกียร์ทุกครั้งแล้วเริ่มขี่ต่อไป ตรงนี้เอง ที่แฮนด์หมอบ และระบบเกียร์แบบสับถัง หรือ ปลายแฮนด์จะสร้างความยุ่งยากค่อนข้างจะไม่สะดวก การทรงตัวเริ่มต้นของแฮนด์หมอบ มีน้อยกว่าแฮนด์ตรง สับถังและปลายแฮนด์ สะดวกน้อยกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับมือใหม่ อุปกรณ์ทั้งสองแบบ จะทำให้การขี่จักรยานทัวริ่งแนว Vintage กลายเป็นภาระกรรมในการเดินทาง สร้างความเหนื่อยล้าจนเกินกว่าจะไปโพสท์ท่าสวยๆถ่ายรูปกับจุดชมวิว จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 12:49:02

ความคิดเห็นที่ 9 นักจักรยานทางไกลหรือนักทัวริ่ง มักจะถูกคนทั่วไปมองว่า เป็นพวก สุดยอดพลังแรด ถึกอึด อนทน แข็งแรง แต่ในความเป็นจริง นักทัวริ่ง เป้นนักจักรยานที่มีความแข็งแรงน้อยที่สุด เมื่อเปรียบเทียบกับนักจักรยานประเภทออื่นๆ เนื่องจากว่า การขี่จักรยานทางไกลหรือทัวริ่ง หัวใจหลัก ไม่ได้อยู่ที่ แรง แต่อยู่ที่การบริหารจัดการ แรง ที่มีอยู่จำกัดให้ใช้งานได้นานที่สุด โดยที่ ร่างกายไม่บอบช้ำบาดเจ็บ หากการขี่จักรยานทางไกลหรือทัวริ่งเป็นรถยนต์ มีน้ำมัน 40 ลิตร ต้องการเดินทางไปเชียงใหม่ ถ้าเราใช้ความเร็ว 130-140 กม/ชม เราอาจจะน้ำมันหมดที่นครสวรรค์ เครื่องยนต์ร้อนจัด แต่ถ้าเราใช้ความเร็ว 90 เราอาจจะไปได้ไกลถึง อ.เถิน จักรยานทัวริ่งจึงจต้องเป็นจักรยานที่ประหยัดแรงให้เรามากที่สุด เราออกแรงน้อยๆแต่เราออกแรงได้นานๆ นักจักรยานทัวริ่งบางคนสามารถทำระยะทางต่อวันได้ถึงวันละ 200 กม หรือมากกว่านั้น โวยการเติมน้ำเติมอาหารและจอดพักเป้นระยะ การเติมอาหาร เหมือนกับเราเติมเชื้อเพลิงในหัวรถจักรไอน้ำ อาหารจำพวกแป้งให้พลังงานได้ช้าแต่ให้ได้นานๆ เหมือนกับเราเติมไม้ฟืน ในหม้อต้มน้ำ น้ำจะเดือดไปเรื่อยๆ แต่ถ้าเราเติมน้ำตาลก็เหมือนกับเราเติม แก๊ซ LPG หรือน้ำมันเข้าไปในเตา จะให้พลังงานสูงรวดเร็วทันที แต่ก็หมดไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน นอกจากจั้นการเติมน้ำตาลอาจจะมีผลเสียหากเติมมากเกินไปเพราะจะทำให้ร่างกายต้องใช้น้ำที่ใช้ในการระบายความร้อนนำไปใช้ในการปรับสมดุลย์ความเข้มข้นของเลือด ทำให้เราต้องดื่มน้ำตามในอัตราส่วนที่เหมาะสม ถ้าไม่เหมาะสม ก็อาจเป็นตะคริวได้เช่นกัน การเติมน้ำตาลหรือเกลือแร่จึงเหมาะกับการให้พลังงานระยะสั้นสำหรับนักจักรยานแข่งขัน ที่ต้องใช้ความเร็วสูงๆ แต่สำหรับทัวริ่ง ไม่จำเป้นเลย น้ำและแป้งสำคัญและมีประโยชน์มากที่สุด จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 13:08:25

ความคิดเห็นที่ 10 นักจักรยานทัวริ่ง มักให้ความเห็นว่า ช่วงเช้าๆ แรงยังดีๆ ให้ขี่เร็วหน่อย ทำระยะทางให้มาก เผื่อว่าตอนบ่ายหมดแรง และ ในวันแรกๆ ให้ทำระยะทางให้มากไว้ก่อน เผื่อว่าวันหลังๆจะหมดแรง ความคิดเห้นแบบข้างบนเหมือนคนที่ไม่มีประสบการณ์การขี่จักรยานทางไกลหรือจักรยานทัวริ่ง ในตอนเช้า ร่างกายและกล้ามเนื้อยังไม่ขยายตัว พลังงานที่มีสะสมไว้ตั้งแต่เมื่อวานเย็นก็มีจำกัด การเค้นความเร็วในตอนเช้า เป็นสาเหตุที่ทำให้ช่วงบ่ายๆหมดแรง ในช่วงวันแรกๆของการเดินทาง ก็เช่นเดียวกัน หากทำระยะทางมากๆและเค้นแรงออกมามากๆเพื่อนให้ได้ระยะทางไกลๆ วันหลังๆจะหมดแรงหรืออย่างเลวร้ายก็คือ เกิด อาการจมกรดแลคติค จนขี่ต่อไม่ได้ การขี่จักรยานทางไกลหรือทัวริ่ง ต้อเริ่มต้นแบบค่อยเป็นค่อยไป ในตอนเช้าๆ ออกเดินทางจากที่พัก ค่อยๆปั่นข้าๆ รอบขาไม่เร็ว ความเร็วไม่มาก เป็นการ warm up กล้ามเนื้อ เหมือนเป้นการแจ้งไปยังกล้ามเนื้อว่า ต่อจากนี้ไป พวกแกต้องมีงานหนัก ขอให้ทำงานอย่างตั้งใจ เราจะเติมน้ำเติมอาหารให้เรื่อยๆ การขี่จักรยานทางไกลแบบนี้ ช่วงที่ทำเวลาได้ดีที่สุดจะเป็นช่วงที่ผ่าน กิโลเมตรที่ 80 ไปแล้ว และเมื่อทำแบบนี้ทุกวัน วันที่ขี่จักรยานได้ดีที่สุด สนุกที่สุกจะเป็นวันที่ 5 หรือวันที่ 6 ของทริป อย่างไรก็ตามถ้าเดินทางหลายวันมากๆ หรือ เส้นทางทุรกันดารมากๆ มีแต่ภูเขาสูงชันทุกๆวันต่อเนื่องกัน วิธีการรักษาสภาพกล้ามเนื้อก็คือ ใช้น้ำแข็งประคบกล้ามเนื้อทุกเย็นและหยุดพักที่ กิโลเมตรที่ 600-700 หรือประมาณวันที่ 7 ของการเดินทาง เพื่อให้ร่างกายฟื้นฟูสภาพ ในระหว่างวัน การหบุดพักไม่จำเป็นต้องกำหนดตายตัว ความแข็งแรงของแต่ละคนไม่เท่ากัน แต่ไม่ควรเกิน 1 ชั่วโมง ต้องหยุดพักประมาณ 5-10 นาที ระหว่างที่หยุดพักก็กายบริหารเบาๆเพื่อให้เลือดไหลเวียนได้สะดวก จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 13:22:07

ความคิดเห็นที่ 11 จักรยานทัวริ่ง เป็น อลูหรือว่าเป็นโครโมลี 26 นิ้วหรือ 700C ถ้าเอาความเหมาะสมในการใช้งานจริง คือ โครโมลี ข้อดีของโครโมลีก็คือ การยืดหยุ่น ที่ดีกว่า เมื่อรวมกับน้ำหนักบรรทุก ระบบเกียร์ที่เหมาะสม และการปรับตำแหน่งของหลักอาน เบาะ สเตมและแฮนด์ และการใช้ดุมและกระโหลกที่ที่ลื่นไหลแล้ว ในระยะทางไกล จะเหมาะสมกว่า รถโครโมลี จะออกแรงเติมน้อยกว่าหลังจากที่ความเร็วรถลอยตัวแล้ว แต่การทำความเร็วเพื่อเร่งแซง หรือการทำความเร็วสูงสุดจะไม่ค่อยมาก และการออกตัวจะช้ามาก ในรถอลูนิเนียม การออกตัวรวดเร็วมากแม้ว่าจะมีการแบกน้ำหนักบรรทุก ในความเร็วยืนเมื่อเราหยุดออกแรงที่ลูกบันได ความเร็วรถจะลดลงอย่างเห็นได้ชัด และความเร็วในการไหลลงเขาหรือลงเนินจะน้อยกว่า รถ Nishiki Amust ในภาพเป็นโครโมลี 4130 ซึ่งเป็นเกรดที่ต่ำสุดของ โครโมลี หลายท่านบอกว่าคุณภาพดีพอใช้ได้ แต่เมื่อเทียบกับอลูเกรดสูงๆ อลูเกรดสูงจะดีกว่าอย่างเทียบกันไม่ติด แต่ในการใช้งานจริงเมื่อเซ็ทรถที่เหมาะสมถูกต้อง โครโมลีเกรดต่ำกับขี่ได้ดีกว่า พุ่งและไหลลื่นกว่า เมื่อนำมาใช้เป็นรถทัวริ่ง ขี่ได้สบายมาก และใช้แรงน้อย จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 13:54:29

ความคิดเห็นที่ 12 ขี่ไปเรื่อยๆเหนื่อยก็พัก จากคุณ : หมาส้มสมหวัง เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 14:24:28

ความคิดเห็นที่ 13 Thnx krub พี่โอ' ^.^ จากคุณ : red wings เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 18:17:23

ความคิดเห็นที่ 14 ตำราเทพ!!  เก็บเข้าคลังกระทู้ให้แล้วครับ ฝากคำถามนิดนึง  เครื่องมือตัดต่อโซ่ และข้อต่อโซ่สำรอง  จำเป็นขนาดไหนครับ? พอดีกำลังจะซื้อเครื่องมือพกพาตัวใหม่ ถ้าจำเป็นมากจะได้ซื้อแบบที่ตัดโซ่ได้ในตัวเลย จากคุณ : แมวเหมียวร่าเริง เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 18:32:13

ความคิดเห็นที่ 15 กระทู้ดี มีสาระ ความรู้แน่นเอียด ขอบคุณมากๆครับ จากคุณ : tiny worm เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 18:52:43

ความคิดเห็นที่ 16 26 นิ้วหรือ 700C เรามักจะได้ยินคำว่า "รถทัวริ่งแท้ๆ" รถทัวริ่งแท้ๆ มีหรือไม่ คงเป็นเรื่องของการนิยามคำว่าทัวริ่งแม้ทัวริ่งไม่แท้ของแต่ละบุคคล ทัวริ่งแท้คืออะไร ล้อ 700c แฮนด์หมอบ มีตะแกรงหน้า/หลังมีบังโคลน มีหางหลังหรือ chain stay ที่ยาวเพื่อเวลาขี่แล้วขาไม่โดนกระเป๋า และเพื่อความนุ่มนวลมากขึ้น ทัวริ่งไม่แม้คืออะไร เสือภุเขา ติดตะแกรงหน้า/หลัง เสือภูเขาใส่ล้อตะเกียบ มีตะแกรงหน้าหลัง แต่ถ้ารถทั้งสองประเภท ใช้เดินทางไปถึงที่หมายได้เหมือนกัน ก็น่าจะเรียกว่าเป็นรถทัวริ่งได้เหมือนกัน เพราะช่วยให้คนขี่สามารถทำกิจกรรมได้เหมือนกัน นั่นคือ การขี่ทางไกลเพื่อการท่องเที่ยว เมื่อเป็นเช่นนี้ รถทัวริ่งแท้นั้นย่อมไม่มี และทัวริ่งไม่แท้ก็ไม่มีเหมือนกัน การเลือกจักรยานเพื่อทัวริ่ง ต้องพิจารณาหลายเรื่องมาก สิ่งที่ต้องพิจารณาอย่างแรกเลยก็คือ พิจารณาตัวเอง ว่าชอบการเดินทาง แบบทัวริ่งหรือเปล่า และเมื่อคิดว่าชอบแล้ว มันก็มีรายละเอียดปลีกย่อย ของการเดินทางอีกหลายอย่าง เช่น ที่พัก อาหาร เพื่อนร่วมทาง ที่สำคัญก็คืออย่าคิดเลือกขี่จักรยานทัวริ่งเพราะคิดว่า มันเท่เหลือเกิน เก๋มาก ไปเที่ยวต่างจัวหวัดขึ้นเขาลงห้วย ก็ขี่จักรยานไป เพราะนั่นอาจจะไม่ใช่ตัวของเราเองเมื่อต้องพบและเผชิญกับอุปสรรค การเลือกรถจักรยานไม่ควรขึ้นอยู่กับความสวยงาม โดยเพาะอย่างยิ่งหากเป็นนักจักรยานมือใหม่ เพราะรถที่สวยอาจจะไม่ใช่รถที่เหมาะสม รถที่ราคาแพงก็ไม่ใช่ว่าจะขี่ได้ดีทุกคัน จักรยานที่ดีคือจักรยานที่สามารถ ผสมกลมกลืนกับร่างกายของเราได้มากที่สุด ไม่มีจักรยานคันใดในโลกที่ผลิตมาแล้วจะพอดีเหมาะสมกับทุกคน ตัวคนขี่ต้องปรับตัวเข้าหาจักรยาน จักรยานที่เหมาะสมก็คือจะเป็นจักรยานที่คนขี่ปรับตัวน้อยมากที่สุดแล้วสามารถขี่ได้อย่างมีความสุข ล้อรถ 26 นิ้ว กับ 700c เป็นปัญหามากเรื่องหนึ่งของการเลือกรถเพื่อขี่ทัวริ่ง นักจักรยานมือใหม่มักจะมองไปที่ 700c โดยที่ไม่ได้คำนึงถึงการใช้งานจริง ในฐานะที่ตัวเองยังเป็นมือใหม่ ล้อ 700c ของรถทัวริง ก็ขนาดเดียวกับรถเสือหมอบ แต่ความเร็วต่างจากเสือหมอบแบบเทียบกันไม่ได้ ล้อ 700c จะมีการควงรอบขอหรือการออดแรงกดบันไดแบบช้าๆ หน่วงๆและกว้างๆ การขี่ลักษณะนี้ จะมีการฝึกฝนร่วมกับการใช้เกียร์ ที่ต้องมีการไล่รอบจากรอบสูงไปหารอบต่ำเพื่อรักษาแรงบิดเอาไว้ให้รถวิ่งไปได้เรื่อยๆ เหมือนรถบรรทุกสิบล้อ กล้ามเนื้อต้นขาต้องมีความแข็งแรงและมีความทนทาน เพื่อที่จะพารถเคลื่อนที่ไปข้างหน้า การควบคุมรถที่ใช้ 700c สำหรับคนตัวเล็กจะทำได้ยาก จะมีความรู้สึกโงนเงนหรือไม่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับรถ ความรู้สึกจะเหมือนคนที่ไม่เคยขับรถตู้แล้วลองขับครั้งแรก ต้องใช้เวลานานพอสมควรในการปรับความรู้สึกในกรณีที่เป็นมือใหม่ ล้อ 26 นิ้ว จะมีการควงรอบขาที่เร็วกว่า การควบคุมรถจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับรถ และมีความคล่องตัวสูงเหมือนกับการขับรถ SUV เพื่อการท่องเที่ยว ซึ่งแบกสัมภาระก็ได้มากพอสมควร การขี่ก็แคล่วคล่องว่องไว กระชับ และหากจัดชุดขับเคลื่อนที่เหมาะสม และไหลลื่น จะเป้นการเดินทางที่สนุกมากจริงๆ จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 19:01:51

ความคิดเห็นที่ 17 ตอบคำถาม คุณแมวเหมียว เลยก็แล้วกันครับ เรื่องอุปกรณ์สำรองและเครื่องมือ ในการเดินทางทัวริ่งแต่ละครั้ง อุปกรณ์สำรองที่ห้ามลืมเด็ดขาดมีดังนี้ 1 ยางในสำรองและอุปกรณ์ปะยาง ข้อนี้คงไม่ต้องบอกว่าเอาไว้ทำอะไร ^^ 2 ประแจหกเหลี่ยมที่ครอบคุลมขนาดของน็อตทุกตัวบนรถที่เราขี่ไป 3 น็อตสำรอง สำหรับจุดที่มีการสั่นสะเทือนจนอาจทำให้น็อตขาด เช่น  รูจับตะแกรง น็อตขาวีเบรค 4 โซ่สำรองขนาดเท่ากับโซ่ที่ใช้อยู่ประมาณ 5-6 ข้อ ซึ่งต้องมีเครื่องมือตัดต่อโซ่ติดมาด้วย และถ้ามีตัวข้อปลดเร็วติดไปด้วยก็ยิ่งดีมาก 5 ซี่ลวดสำรอง อย่างน้อย 3 เส้น และเครื่องมือหมุนซี่ลวด 6 สูบลมขนาดเล็ก แต่สามารถสูบแรงดันสูงๆได้ อย่างน้อย 100 PSI 7 น้ำมันหล่อลื่นสำหรับหยอดโซ่ การซ่อมแซมรถจักรยานระหว่างเดินทาง สำรับทัวริ่ง เป็นเรื่องปกติ ในการเดินทางแต่ละครั้ง ทุกๆระยะ 600 กม หรือน้อยกว่านั้น ควรล้างรถ ด้วยการใช้น้ำมันโซล่า และแปรงทางสีอันเล็กๆ การล้างโซ่จำเป็นมาก และหยอดน้ำมันโซ่ตามข้อโซ่ทุกข้อ โดยไม่ต้องชโลมน้ำมัน เพราะมันเปลืองหยอดแค่ตรงข้อต่อก็เพียงพอแล้ว หากมีซี่ลวดที่หย่อนหรือสังเกตได้ว่าล้อรถมีอาการแกว่งๆก็หงายท้องรถแล้ว ไขซี่ลวดจนให้พอดีทุกซี่ถ้าซี่ลวดขาดก็เปลี่ยนใหม่ ซี่ลองเส้นละประมาณ 3 บาท ผมใช้ซี่ลวดเหล็ก ซื้อตามร้านจักรยานธรรมดาแถวๆบ้าน แล้วแต่ว่าจะซ่อมมากซ่อมน้อย ถ้าซ่อมน้อยๆก็ซ่อมเอง โดยปกติ การขี่จักรยานทัวริ่ง ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่อง ซี่ลวดหรือโซ่ขาด เพราะรถทัวริ่งไม่เหมาะสำหรับการขี่โลดโผน มากนัก บางครั้ง อาจจะต้อง เดินจูง เข็น หรือขออาศัยโบกรถกระบะที่ผ่านทางมาก็ได้ ถ้ามันไปไม่ไหวจริงๆ จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 19:18:50

ความคิดเห็นที่ 18 การเดินทางไม่ว่าจะใกล้หรือไกล อุบัติเหตุเล็กๆน้อยๆอาจะเกิดขึ้นได้ การเรียนรู้วิธีการปฐมพยาบาลเบื้องต้น และการเตรียมอุปกรณ์ มีความจำเป็นอย่างยิ่ง มีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับการบาดเจ็บบางเรื่อง ที่อยากจะแนะนำเอาไว้สองสามเรื่อง เรื่องแรกคือ การเกิดตะคริว เห็นหลายๆท่านพกยานวดคลายกล้ามเนื้อจำพวก Balm ต่างๆ เพื่อช่วยแก้ตะคริว จริงๆแล้ว พวกนี้ไม่ได้ช่วยแก้หรือรักษาอาการตะคริว สาเหตุของการเป็นตะคริวมากจาการที่ร่างกายขาดน้ำ ขาดเกลือแร่ และมีการเกร็งกล้ามเนื้อมากเกินไป วิธีการแก้ที่ดีที่สุดก็คือการป้องกัน นั่นคือการดื่มน้ำ และการรักษาความสมดุลย์ของน้ำ  อาหารและเกลือแร่ภายในร่างกาย การดื่มน้ำทุกๆ 2-3 กม เพื่อรักษาระดับน้ำ การออกกำลังกาย ด้วยการขี่จักรยานทัวริ่งจะอยู่ใน aerobic zone ซึ่งใช้เชื้อเพลิง คืออาหารแบบที่สะสมไว้เดิมและอาหารที่เติมเข้าไป ใช้ออกซิเจน เมื่อมีการเผาผลาญเชื้อเพลิง ก็เกิดความร้อน ร่างกายก็จะใช้น้ำที่มีอยู่ในการระบายความร้อน เมื่อน้ำที่มีอยู่เหลือน้อย ร่างกายจะดูดซึมน้ำที่เป็นส่วนผสมของเลือด เอาไปใช้ เมื่อนานๆเข้า เลือดก็จะข้นเมื่อเลือดข้น การไหลเวียนของเลือดที่ไปเลี้ยงกล้ามเนื้อไม่เพียงพอ อาการตะคริวก็จะตามมา แลเมื่อเกิดตะคริวแล้ว บางคนเข้าใจผิดรีบดื่มเครื่องเดื่มเกลือแร่เติมเข้าไปอีก ผลก็คือเลือดที่ข้นอยู่แล้วก็ยิ่งข้นมากขึ้นไปอีกเพราะร่างกายต้องเอาน้ำไปใช้ในการนำเกลือแร่ไปใช้ ดังนั้น หากจะดื่มน้ำเกลือแร่ ต้องดื่มน้ำให้มากพอด้วย โดยปกติ เราควรดื่มน้ำประมาณ 1-1.5 ลิตรทุกๆ 1 ชั่วโมง และนี่คือระยะทางที่พอดี ในการหยุดพัก ดิ่มน้ำ คลายกล้ามเนื้อทุกๆระยะ 25 กม หรือ 50 นาที ซึ่งระยะเวลาและระยะทางเท่านี้ เราก็ไม่เมื่อยมือ ไม่เจ็บตรูด ไม่ต้องเปลี่ยนอิริยาบทการจับแฮนด์ แล้วเราก็เดินทางได้เรื่อยๆ จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 19:32:30

ความคิดเห็นที่ 19 การติดตะแกรงหน้าและตะแกรงหลัง ส่วนมากจะติดแต่เพียงตะแกรงหลัง เนื่องจากการใช้จักรยานทางไกล หรือการขี่จักรยานทัวริ่งที่เห้นๆกันทั่วไปในประเทศไทยนั้นเป็นแบบ Light Touring การติดตะแกรงหลังแล้วแขวนกระเป๋า สิ่งที่ต้องคำนึงเสมอก็คือ ต้องไม่แบกน้ำหนักมากเกินไปจนรถจักรยานเสียสมดุลย์ ตะแกรงหลังส่วนมากจะรับน้ำหนักประมาณ 30 กก และถ้าเราแขวนกระเป๋า สัมภาระที่มีน้ำหนัก 30 กก จะเป็นการเดินทางที่น่ารำคาญมาก เพราะรถจะมีอาการหน้าลอย การควบคุมรถหรือขี่รถขึ้นเขา ก็จะยาก ต้องโน้มตัวไปไปข้างหน้าเพื่อถ่ายน้ำหนัก ถ้าเป็นเนิน2-3 เนินก็พอไหว แต่ถ้าเส้นทางต้องข้ามเข้าพระวอ จาก จ.ตากไป อ.แม่สอด คงไม่ไหวแน่ การติดตะแกรงหน้าตะแกรงหลังอาจจะดูรุงรัง แต่มันเป็นการเกลี่ยน้ำหนัก ให้รถเกิดสมดุลย์ เมื่อเวลาไหลลงเขาหน้ารถจะมั่นคงลดการส่ายไปส่ายมาหรือการสะบัดซ้ายขวาได้ แต่ถ้าการขี่ทัวริ่งระยะทางสั้น ใช้ตะแกรงหลังแขวนกระเป๋าก็เพียงพอแล้ว กระเป๋าใช้ ถ้าปีหนึ่ง ขี่ทัวริ่งแค่สองทริป ทริปละ 3 วันก็ไม่จำเป็นต้องซื้อกระเป๋าแพงๆ แบบ ortlieb ใช้ vincita ของไทยๆก็แล้ว การบรรจุของลงกระเป๋าทัวริ่ง ควรเอาของที่ใช้ไม่บ่อยหรือของที่มีน้ำหนักมากเอาไว้ด้านล่างๆ และพยายามจำให้ได้ว่าเอาของไว้ที่ไหน และมีของบางอย่างที่ไม่คิดว่าน่าจะได้ใช้แต่การออกทัวริ่งบางทีก็จำเป็น เช่น เชือก เส้นเล็กๆ ยาวประมาณ 4-5 เมตร ที่เป็นเชือกสำหรับขึงเต๊นท์ มันจะมีตัวเลื่อนสำหรับขึงให้ตึงได้ง่ายๆ เชือก เอาไว้ไว้ตากผ้า ตากเสื้อ ตากถุงเท้า ไม้หนีบผ้า ติดไปด้วย สัก 3-4 อัน รองเท้าแตะ ไดร์เป่าผมอันเล็กๆ ในกรณีที่ซักผ้าแล้วผ้าแห้งไม่ทันเอาไดร์เป่าผมเป่าไม่เกิน 5 นาที เสื้อทแห้งสนิท จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 19:52:29

ความคิดเห็นที่ 20 การขี่รถขึ้นเนิน สำหรับจักรยานทางไกลหรือทัวริ่ง ถ้าเคยขี่จักรยานออกทริปกับเพื่อนๆ ทั้งแบบกลุ่มใหญ่ๆหรือแบบกลุ่มเล็กๆ สิ่งที่จะเห็นบ่อยๆเมื่อเวลาขึ้นสะพาน หลายคนมีอาการกลัวสะพาน ว่าจะขี่ขึ้นไม่ไหว นักจักรยานจำนวนไม่น้อย ปรับเกียร์ให้เบาทันทีทั้งแต่เริ่มต้นที่เชิงสะพาน แล้วซอยรอบขาเร็วจี๋ เพื่อให้ขึ้นสะพานได้ ผลก็คือ ขึ้นได้ แต่ หอบหายใจเร็ว Heart rate ขึ่นสูงมาก การขึ้นสะพานด้วยวิธีนี้ก็ขึ้นได้ แต่ไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องเหมาะสม โดยเฉพาะเมื่อขี่จักรยานทางไกลไหรือทัวริ่ง การซอยรอบขาเร็วจัด จะทำให้หัวใจต้องทำงานมาก หัวใจเต้นเร็ว การเผาผลาญพลังงานสูง ทำให้หมดแรง เหมือนกับการที่เราวิ่งขึ้นบันไดตึก ทางบันไดหนีไฟ ที่มันจะชัน ถ้าเราซอยรอบขาเราเร็วมาก เราก็ขึ้นได้ แต่เราหอบแฮ่ก และเราจะขึ้นได้ไม่เกิน 2-3 ครั้ง แต่ถ้าเราค่อยๆเดินขึ้นช้าๆ ก้าวขาเนิบๆ หายใจช้าๆยาวๆ เข้าลึกออกลึก เราจะเดินขึ้นบันไดนั้นได้หลายครั้ง การขี่จักรยานทัวริ่งเราต้องเจอสภาพของบันไดหนีไฟหลายครั้ง ในบางช่วงของเส้นทาง เราอาจจะไม่เจอทางราบเลย เราจะเจอบันไดหนีไฟ ตลอดทาง บางแห่งอาจจะสั้น บางแห่งอาจจะยาว การรักษาพลังงานของเรา เพื่อให้เดินทางต่อไปได้เรื่อยๆก็มีวิธีการ เมื่อเราออกเดินทาง เราต้องรักษาแรงกดของขาของเราที่กระทำต่อลูกบันได ให้เท่าๆกัน ไม่ว่าเส้นทางนั้นจะเป็นทางขึ้นเขาชันมาก ชันน้อย ทางลงเขา ทางราบ ทวนลม ต้านลม เกียร์ที่เหมาะสมจะช่วยให้เรารักษาแรงกดเอาไว้ได้ การที่เกียร์หนักเกินไป ก็ขึ้นไม่ได้ หัวเข่าพังเสียหาย ใช้เกียรเบาเกินไปก็ขึ้นไม่ไหว เกียรทื่พอดี กับการกดบันไดแบบเนิบๆหน่วงๆ ทำให้เราขึ้นได้ทุกเขา เมื่อเป็นแบบนี้ ก็ต้องดูที่อัตราทดของเกียร์รถ รถทัวริ่งแบบสำเร็จรูปมักจะให้จานหน้า 48 36 28 เฟืองหลัง จะประมาณ 11-30 ถ้าเราจัดชุดเกียร์ 44-32-22 และ 11-34 น่าจะเป็นอัตราทดที่เหมะสม สำหรับการขี่ทัวริ่ง เพราะเราจะใช้เฟืองและจาน ได้ครบทุกชิ้น ไม่มีชิ้นใดติดมาให้แล้วไม่ได้ใช้ 44 : 11 ทำความเร็วแบบสบายๆที่ 33-35 กม/ชม 22 : 34 เบาขาขึ้นทุกภูสู้ทุกดอย จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 20:17:01

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากๆครับ ที่นำความรู้มาแบ่งปันกัน จากคุณ : N!-MO-N!C-z เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 21:36:03

ความคิดเห็นที่ 22 สุดยอดครับขอคารวะน้า q_cosmo มากครับ ผมเองก็เริ่มต้นจากการซื้อจักรยานโดย "คิดเอาเองว่า" เป็นแบบที่เราชอบ (เสือภูเขา) พอได้เริ่มมาขี่ ผมแทบไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรเลยจากโช๊คอัพหน้าที่แสนหนัก ขี่แต่ทางเรียบ ไปทริปลุงโท ปั่นไปอยุธยากับเพื่อน ไปทริปเมืองกาญจน์กับกลุ่มลุงโท ซึ่งทำให้ผมตกหลุมรักการขี่จักรยานท่องเที่ยวทางไกลโดยไม่รู้ตัว เริ่มแรก ก็หลงคิดไปว่า เราชอบ "จักรยานทัวริ่ง" แน่ๆ จิตกระเจิงฝันถึงแต่อยากได้รถทัวริ่งแท้ๆสักคัน ประเป๋าห้อยเต็มรถ ท่องเที่ยวไปเรื่อย แต่พอได้ค้นหาข้อมูลมากขึ้น ก็ค้นพบว่า "ทัวริ่ง" มันเป็นมากกว่าแค่ "จักรยาน" ไอ้รถที่เราขี่อยู่ทุกวันนี้ ปรับปรุงนิดหน่อยมันก็พาเราไปเที่ยวตามฝันได้ ไม่เห็นจำเป็นต้องไปเสาะหารถทัวริ่งราคาแพงมาใช้ ส่วนเรื่อง "ใจ" ผมเห็นด้วยร้อยเปอร์เซ็นต์เลยครับ ว่าถ้าใจเราถอยตั้งแต่ช่วงแรกที่เราเริ่มขี่ จักรยานมันก็จะกลายสภาพไปเป็นราวตากผ้าในไม่ช้า เพราะฉะนั้นต้องพยายามพาจักรยานของเราออกไปขี่ทุกๆวัน ไม่ต้องไกลมากแต่ให้เรารู้สึกว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของเรา จากคุณ : rujnaka เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 22:49:03

ความคิดเห็นที่ 23 ได้ความรู้มากเลยค่ะ ขอบคุณมากๆนะค่ะคุณ q_cosmo สำหรับแนะนำค้าา จากคุณ : M major เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 00:15:35

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณอย่างมากมายครับกระทู้นี้   ได้รับความรู้มากๆ เลยครับ จากคุณ : กุ๊ก - ดีไซน์ " Aye & KoOk " เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 06:18:30

ความคิดเห็นที่ 25 ได้ความรู้มากมาย ขอบคุณครับ จากคุณ : ฤ เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 09:10:48

ความคิดเห็นที่ 26 อ่ะโหย.....จะขี่จักรยานทั้งที่  มันมีขั้นตอน และ รายละเอียดเยอะเหมือนกันวุ้ย.........ไม่เคยรู้มาก่อนเลย จากคุณ : boy and girl เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 10:37:57

ความคิดเห็นที่ 27 กลายเป็นกระทู้แนะนำไปแล้ว ถ้าอย่างงั้นจะขอเขียนเรื่องจักรยานทั่วไปด้วยเลยก็แล้วกัน เผื่อว่าผู้ที่ไม่รู้จักจักรยาน จะได้รู้จักและเข้าใจจักรยานมากขึ้น เวลาใช้ถนนร่วมกัน จะได้เข้าใจกัน ------------------------------------------------- มีข้อสงสัยหรือ คำถามมากมายเกี่ยวการเดินทางบนถนน บนทางหลวง ที่เกี่ยวข้องกับอันตรายที่เกิดจากรถยนต์ หรือมิจฉาชีพที่จะทำร้าย เข้ามาจี้ปล้น ชิงทรัพย์ ระวังโดนสิบล้อสอยร่วงลงข้างทางนะ คำถามนี้โดนบ่อยๆ แต่ในความเป็นจริงของการขี่จักรยานบนทางหลวง รถยนต์ที่นิสัยดีที่สุด คือรถบรรทุกสิบล้อ การเดินทางบนถนน เป็นการเส้นทางร่วมกัน นักทัวริ่งต้องเข้าใจธรรมชาติ ของยานพาหนะอื่นๆด้วย รถบรรทุกจะวิ่งช้า แต่เมื่อความเร็วคงที่การหยุดรถ กระทันหันจะทำได้ยากหรือทำไม่ได้ บนทางหลวงนักจักรยานทัวริ่ง ไม่ควรขี่รถชิดซ้ายสุด หรือปั่นจักรยานตัวลีบ ด้วยความกลัวรถใหญ่ เพราะจะทำให้รถที่ตามหลังมาสังเกตเราได้ยาก การขี่ทัวริ่ง ให้ขี่ที่ไหล่ทาง ห่างจากเส้นไหล่ทางขวาประมาณ 0.5-1 เมตร รถบรรทุก จะหลบออกห่างออกไป เพื่อช่วยไม่ให้นักจักรยานโดนลมดูด จนรถเสียการทรงตัวหรือรถล้ม รถเก๋งจะเป็นปัญหากับจักรยานมากกว่า เพราะไม่ค่อยหลบ บางครั้งมักจะแซงใกล้ๆ เฉียดกับจักรยาน ดังนั้น จักรยานทัวริ่ง ควรมีกระจกมองหลังอย่างน้อยหนึ่งข้าง เพื่อให้สามารถสังเกตรถที่ตามมาข้างหลัง ถ้าเป็นรถเก๋งก็ให้หลบออกมาทางซ้ายของไหล่ทาง แต่ทั้งนี้ก็ต้องประเมินสถานการณ์ ตลอดเวลา เช่นเดียวกับการขับรถยนต์ คือไม่ใช่ว่า ก้มหน้าก้มตาปั่นจนไม่มองเพื่อนร่วมทางอื่นๆ   นักจักรยานทัวริ่งเมื่อขี่บนทางหลวงต้องทำตัวให้เป็นที่สังเกตง่ายๆ ไฟท้ายที่กระพริบได้ ควรเปิดเอาไว้แม้ว่าจะเป้นเวลากลางวัน มันอาจจะช่วยไม่ได้มากนัก อย่างน้อยก็ช่วยสะกิดสายตอคนขับรถอื่นๆได้ การติดธง อันเล็กๆที่ตะแกรงหลัง มีประโยชน์ อาจซื้อธงชาติ หรือธงเฉลิมพระเกียรติ ติดเอาไว้ เมื่อลมพัดชายธงสะบัด ก็เป็นที่สังเกต ได้เช่นกัน เมื่อนักทัวริ่ง ขี่บนทางหลวงในต่างจังหวัด รถมอเตอร์ไซคล์ที่ย้อนศรเป็นเรื่องปกติ สิ่งแรกที่นักทัวริ่งต้องทำก็คือ ทำใจยอมรับสภาพ เพราะบางครั้งชาวบ้านขี่รถไปยูเทริ์นก็ไม่ไหวเหมือนกัน เพราะอาจจะต้องไปไกลหลายกิโลเมตร รถมอเตอร์ไซคล์ย้อนศรในต่างจังหวัดจะแตกต่างจากกรุงเทพ เนื่องจากไหล่ทางจะกว้างกว่าใน กทม เมื่อขี่สวนกับย้อนศร จักรยานให้รักษาการขี่ให้ชิดซ้ายของไหล่ทางตลอดเวลา อย่าตกใจ การขี่แบบนี้ จะทำให้คันที่ย้อนศรมา รับรู้เส้นทางของเรา และหลบออกไปเอง การขี่รถงกๆเงิ่นๆ ทำให้ผู้อื่นคาดเดาทิศทาง ของจักรยานได้ยาก เพราะธรรมชาติของจักรยาน การเปลี่ยนเลน หรือเปลี่ยนเส้นทางจะว่องไวมาก ต้องขี่ให้นิ่งๆและชัดเจน การให้สัญญาณมือ เป็นสิ่งที่นักทัวริ่ง ต้องใช้เสมอ และต้องใช้จนเป็นนิสัย เมื่อต้องการจะข้ามสะพาน หรือผ่านทางร่วมทางแยก ต้องให้สัญญาณทุกครั้ง เพื่อให้รถคันอื่นรู้ว่าเราจะไปทางไหน ช่องทางที่เป็นปัญหาสำหรับจักรยานก็คือ ช่วงลงสะพาน แล้วมีช่องทางซ้ายมือ จุดนี้เป็นจุดอันตราย ต้องให้สัญญาณมือ โดยการที่ต้องรักษาเส้นทางเอาไว้เหมือนว่าเราเป็นรถยนต์คันหนึ่ง อย่าขี่ตัดทางออกไปชิดซ้ายทันที รถที่มาข้างหลังทางซ้ายจะเบรคไม่ทัน อย่างไรก็ตาม คนขับรถในประเทศไทย คงนับเป็นมาตราฐานได้ยาก บางคนขับรถเป็น บางคนแค่ขับรถได้ บางคนรอบคอบบางคนประมาท แต่ถ้านักจักรยานให้สัญญาณชัดเจนน่าจะช่วยให้คนขับรถเข้าใจ สถานการณ์และประเมินการเบรครถได้ง่ายขึ้น นอกจากบางคนที่มันนิสัยเสียจริงๆก็คงต้องทำใจและให้อภัย จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 10:49:52

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นบทความที่มีประโยชน์มากครับ ให้ความรู้ความเข้าใจได้ดีเยี่ยม เรื่องอาหารและน้ำที่ให้คำแนะนำนั้นสำคัญมาก จากประสบการณ์ส่วนตัว ขนมปังไม่แนะนำครับ กินยากฝืดคอ ในอดีตเวลาแข่งเราจะพกกันแต่กล้วยน้ำว้า สุดยอดอาหาร อยากออกทริปยาวๆเหมือนกัน กำลังวางแผนครับ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ค. 55 11:36:05 จากคุณ : Uncle Tee เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 11:33:42

ความคิดเห็นที่ 29 ที่พักของนักจักรยานทัวริ่ง ตลอดเส้นทางหลวงแผ่นดินสายหลักในประเทศไทย ที่เป็นเลขตัวเดียว จะมีที่พักตลอดทาง ซึ่งเป็นข้อดีของการเดินทางของนักทัวริ่ง เนื่องจากว่า การขี่จักรยานทัวริ่ง ไม่สามารถหรือไม่ควรกำหนด ตายตัวเรื่องจุดหมายหรือที่พักในแต่ละวัน เพราะสถานการณ์การขี่จักรยาน ในแต่ละวันไม่เหมือนกัน บางวันแดดร้อนมาก บางวันร่มๆครึ้มๆ ระยะทางในแต่ละวันจะไม่เท่ากัน การเสียแรงก้ไม่เท่ากัน โดยทั่วไปที่พักที่เหมาะสมสำหรับนักทัวริ่ง ควรจะนำจักรยาน เก็บไว้ในห้องได้ เพราะนอกจากจะป้องกันการสูญหายแล้ว ยังสะดวกในการหยิบของใช้ออกจากกระเป๋าได้สะดวก ที่พักระหว่างทางในประเทศไทย ถือว่าราคาไม่แพงเมื่อเทียบกับคุณภาพ ของห้องพัก และสิ่งอำนวยความสะดวก เช่น น้ำอุ่น ทีวี ตู้เย็น อินเตอรืเน็ต แต่ถ้าการเดินทางบางวันที่ออกนอกเส้นทางที่มีโรงแรมที่พัก สถานที่ราชการหลายแห่งสามารถใช้เป็นที่พักแรมได้ เช่น อุทยานแห่งชาติ, หมวดการทางของกรมทางหลวง, ป้อมตำรวจ ด่านชั่งน้ำหนัก, สถานีตำรวจ, โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพประจำตำบล, โรงเรียน, วัด เป็นต้น สถานที่เหล่านี้ แม้ว่าจะไม่สะดวกสบายเหมือนโรงแรม แต่ก็สามารถขอความอนุเคราะห์ ใช่สถานที่พักแรมได้ โดยทั่วไป นักทัวริ่ง แบบจริงจัง จะมีเต๊นท์ขนาดเล็กติดตัวไปด้วย ซึ่ง ประเทศไทยพื้นที่กว้างขวาง นักจักรยานมักจะได้รับการต้อนรับด้วยน้ำใจ ของชาวบ้านเสมอๆ จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 11:42:14

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณสำหรับข้อความที่ดีมากครับ จากคุณ : ลุงโถน เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 11:58:41

ความคิดเห็นที่ 31 นักจักรยานอยาได้อะไรบนท้องถนน เราคงคาดหวังกัยเส้นทางจักรยานในเมืองใหญ่ได้ยาก เนื่องจากพื้นผิวการจราจรมีจำกัด แต่สิ่งที่นักจักรยานอยากได้ก็คือ 1 พื้นที่เล็กๆ กว้างประมาณ 80-100 ซม บริเวณด้านซ้ายของถนน เพื่อที่จะขี่จักรยานได้ นักจักรยานมีหลายประเภทบนถนน แต่จักรยานที่มีจำนวนมากที่สุดคือ จักรยานที่ใช้ในขีวิตประจำวัน เพียงแต่จักรยานเหล่านั้น ไม่มีพื้นที่การสื่อสารในสังคม ถ้ารถยนต์แบ่งพื้นที่ให้บ้าง พวกเขาก็สามารถขี่ออกไปทำธุระ ไปซื้อกับข้าว ไปซื้อขนม หรือใช้ขนส่งสิ่งของระยะสั้นๆได้ 2 จักรยานเป็นพาหนะที่ใช้แรงจากคนที่ออกแรงถีบบันได การสร้างความเร็ว จนกระทั่งมีความเร็วมากพอจนเดินทางได้สะดวกต้องใช้เวลาพอสมควร ในทางร่วมทางแยก นักจักรยานอยากขอให้รถยนต์และมอเตอร์ไซคล์ไปก่อนเพราะเมื่อจักรยานหยุดรถหรือชลอความเร็ว จะทำให้การเพิ่มความเร็ว ทำได้ช้าการจราจรด้านหลังจักรยานจะช้าตามไปด้วย 3 จักรยานไม่สามารถหยุดหรือเบรคแบบกระทันหันได้ เนื่องจากจักรยานมีน้ำหนักเบา เมื่อเบรคกระทันหันที่ความเร็วไม่มาก อาจจะตีลังกาได้ การตัดหน้าจักรยานกระทันหัน คนขับรถยนต์อาจจะไม่มีความผิด แต่อาจจะทำให้คนขี่จักรยานเสียชีวิตได้ 4 รถยนต์ที่ออกจากซอย เป็นเงื่อนไขสำคัญของอุบัติเหตุของจักรยานอย่างมาก คนขับรถยนต์หลายคน เมื่อจะออกจากซอย จะมีการขับรถแบบไหลออกมาเรื่อยๆ การไหลออกมาเรื่อยๆ เพื่อช่วงชิงจังหวะการเข้าสู่เลนหรือถนนสายหลัก ทำให้จักรยานต้องหลบออกไปทางขวา ซึ่งในระยะกระชั้น จักรยานอาจจะโดนรถเมล์หรือมอเตอร์ไซคล์สอยร่วงได้ จักรยานเบรค กระทันหันไม่ได้ ถ้าเบรคได้อาจจะลอยไปตกลงบนฝากระโปรงหน้ารถ 5 จักรยานในเมือง ไม่ชอบมอเตอร์ไซคล์ย้อนศร เพราะเมื่อเวลย้อนศรมักจะขับชิดฟุตปาท ทำให้จักรยานต้องหลบออกไปทางขวา เสี่ยงต่อการโดนรถหลังสอยร่วงเช่นกัน เมื่อมอเตอร์ไซคล์ย้อนศร ท่านย่อมมองเห็นรถยนต์ที่มาตามเลนที่ถูกทางอยู่แล้วว่ามีรถหรือไม่มีรถ ท่านไม่ควรผลักภาระความเสี่ยง อันเนื่องมาจากการย้อนศรของท่านมาให้จักรยานรับภาระ ท่านควรไปรับความเสี่ยงด้วยตัวท่านเอง และที่สำคัญถ้าย้อนศรแล้วอย่ามาด่าว่าจักรยานว่าเกะกะ เพราะท่านกำลังทำผิดกฏจราจรอยู่   6 ทางจักรยานในเมืองไม่ค่อยมีประโยชน์ ถ้าคนขับรถยนต์ มีพฤติกรรม แบบที่เห็นในรูปประกอบ จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 12:01:21

ความคิดเห็นที่ 32 ความคิดเห็นที่ 28     เป็นบทความที่มีประโยชน์มากครับ ให้ความรู้ความเข้าใจได้ดีเยี่ยม เรื่องอาหารและน้ำที่ให้คำแนะนำนั้นสำคัญมาก จากประสบการณ์ส่วนตัว ขนมปังไม่แนะนำครับ กินยากฝืดคอ ในอดีตเวลาแข่งเราจะพกกันแต่กล้วยน้ำว้า สุดยอดอาหาร อยากออกทริปยาวๆเหมือนกัน กำลังวางแผนครับ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ค. 55 11:36:05 จากคุณ : Uncle Tee     -------------------------------------------------------------- มีวิธีการดื่มน้ำและกินอาหาร(ขนมปังแบบไม่ฝืดคอครับ)  ^^ กล้วยน้ำว้าเป็นอาหารสำหรับนักจักรยานที่มีประโยชน์มากที่สุดครับ แต่ข้อเสียของกล้วยน้ำว้าก็คือ มักจะขายทั้งหวี และในการเดินทางแบบทัวริ่งหนึ่งวันกล้วยมันจะช้ำจนกินแทบไม่ได้ครับ ข้อดีของกล้วยน้ำคือ มีทั้งแป้ง น้ำตาล และเกลือแร่ แต่ถ้าดีที่สุดคงเป็นกล้วยหอม แต่กล้วยหอมถ้าเอาทั้งหวีปั่นทัวริ่งไปทั้งวัน อาจจะต้องทิ้งกล้วยไปประมาณครึ่งหนึ่งเพราะเละจนกินไม่ได้ การกินขนมปังให้เกิดประโยชน์ ต้องกินกับน้ำแต่ไม่ไดหมายความว่ากินขนมปังแล้วกินน้ำตามครับ คือระหว่างที่เราขี่จักรยาน แล้วดื่มน้ำหนึ่งอึก นั้น อย่าเพิ่งรีบกลืนน้ำลงคอไปในทันที ให้อมน้ำเอาไว้ในปาก เพื่อให้น้ำปรับอุณหภูมิที่เหมาะสมก่อนที่ร่างกายนำไปใช้  จากนั้นค่อยๆกลืนน้ำลงคอช้าๆทีละนิดๆ ใช้เวลาประมาณ 1-2 นาที ระหว่างที่ยังอมน้ำไว้ในปาก น้ำจะช่วยให้ มีความชื้นในระบบการหายใจ และเป็นการบังคับให้ร่างกายต้องหายใจเข้าและออกทางจมูกเท่านั้น ในระหว่างการขี่จักรยาน เมื่อมีอาการเหนื่อย เราอาจจะเผลอหายใจทางปาก จะทำให้คอแห้ง การอมน้ำจะช่วยได้ ขนมปังนั้น เป็นเรื่องของความสะดวก เพราะมีห่อมิดชิด การกินขนมปังที่ดีที่สุดคือ การอมไว้ในปาก เอนไซม์ ในน้ำลายมีคุณสมบัติ ในการย่อยสลายแป้งให้เป็นน้ำตาล เท่ากับว่าเราใช้ประโยชน์จากน้ำลาย ขั้นต้นก่อนที่ร่างกายจะนำนำตาลไปใช้เป็นพลังงาน ในการขี่จักรยานทัวริ่ง เราต้องดื่มน้ำเป็นระยะอยู่แล้ว โดยปกติคือ ดื่มทุกๆ 2-3 กม แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าสามารถรักษากล้วยน้ำว้าสำหรับการเดินทางหนึ่งวัน ได้โดยกล้วยไม่เละ กล้วยจึงเป็นทางเลือกของอาหารอันดับแรก มีประโยชน์และราคาถูก จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 12:21:09

ความคิดเห็นที่ 33 เห็นด้วยทุกประการครับ รถโครโมเหมาะที่สุดปั่นเบาสบายไหลไปเรื่อยๆไม่ต้องเร็ว ปั่นขึ้นเนินอย่างที่ท่านว่ามาถูกต้องเลย บางเนินเราใช้จานหน้าใหญ่สุดก็ขึ้นได้แบบไม่เหนื่อยเลย จากคุณ : Gadget เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 13:13:17

ความคิดเห็นที่ 34 กระทู้นี้ผมชอบมาก การปั่นจักรยานนี่เป็นศาสตร์จริงๆ จากคุณ : fanclub เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 14:51:23

ความคิดเห็นที่ 35 สุ ด ย อ ด จากคุณ : ศรีย่าน เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 15:57:42

ความคิดเห็นที่ 36 แหล่มมมมมมมมมมม จากคุณ : tomaru_p เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 16:33:13

ความคิดเห็นที่ 37 แม้ว่าไม่ได้ปั่นจักรยาน...แต่ก็เข้ามาเก็บความรู้ครับ... ขอบคุณท่าน จขกท. จริง ๆ ครับ... ^.^ จากคุณ : aaa_a...ครับผม เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 16:38:08

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณที่เขียนกระทู้นี้ขึ้นมานะคะ เป็นประโยชน์กับมือใหม่จริงๆ ส่วนตัวเพิ่งจะเป็นมือใหม่ขี่รถพับ ก๊อกๆ แก๊กๆ ในวันเสาร์อาทิตย์ เวลาไปเที่ยวตามต่างจังหวัด ก็จะพกจักรยานไว้ในรถด้วย  พอเจอกลุ่มขี่ทัวร์ริ่งทีไร อยากจะจอดรถเดี๋ยวนั้นแล้วประกอบรถพับ อยากปั่นไปด้วยจริงๆ ค่ะ คงสนุกน่าดู  เดี๋ยวรอให้แกร่งๆ กว่านี้จะไปปั่นทัวร์ริ่งค่ะ (เหมือนซักวันหนึ่งเราจะโต๊...เราจะโต ) **** มีรูปหนึ่งจากเสฉวนมาฝาก คณะของเราไปดูนกที่ยอดเขา Balang shan ความสูง 4400 เมตร แค่เดินเฉยๆ ก็เหนื่อยแล้วหล่ะ ความสูงขนาดนี้ ตอนนั้นคุยกันว่า เส้นทางคดเคี้ยวแถมสูงขนาดนี้ ถ้ามีคนปั่นจักรยานขึ้นมาถึงบนยอดนี้ จะยกมือใหว้เลย :P   ปรากฎว่า มีคนปั่นจักรยานขึ้นมาจริงๆ แถมปั่นกันมาหลายกลุ่มด้วย  ต้องยอมยกมือไหว้ทุกกลุ่มเลย จากคุณ : มือใหม่แรงน้อย :P (จะไปลาสา) เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 17:11:41

ความคิดเห็นที่ 39 สุดยอดครับ  อ่านแล้วได้ความรู้จริงๆ จากคุณ : หมีขี้เกียจ เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 17:31:30

ความคิดเห็นที่ 40 ในการขี่จักรยานออกทริปทัวริ่ง แต่ละครั้ง การวางแผนการเดินทางถ้าทำได้ควรต้องทำ แต่บางครั้ง ที่วางแผนไว้มันก้ไม่เป็นไปตามแผน การไม่วางแผนล่วงหน้าอาจทำให้การเดินทางยากลำบาก บางครั้งลำบากมาก และลำบากมากที่สุด เมื่อช่วงต้นเดือนมิถุนายน ผมออกขี่ทัวริงคนเดียวไปเมืองกาญจน์ กระทู้ในห้องจักรยานหาไม่เจอแล้ว เอามาเขียนใหม่แล้วย่อๆที่นี่ก็แล้วกัน ด้วยวางใจว่ายังไม่มีฝนตก ก็ออกเดินทางจากบ้านไปเรื่อยๆ จนถึงเมืองกาญจน์จากการที่ไม่ได้กำหนดเส้นทางเอาไว้ล่วงหน้า ก็เลยเรื่อยๆเปื่อยไปถึงน้ำตกเอราวัณ ระยะทางก้ไม่ไกลมาก เพียงแค่ 70 กม กับทางขึ้นเนินบ้างตามสภาพภูมิประเทศ เพิ่งหากระทู้เก่าเจอครับ ทัวริ่งไปเมืองกาญจน์ http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2012/06/V12205904/V12205904.html แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 55 20:00:32 จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 20:01:55

ความคิดเห็นที่ 41 ถึงน้ำตกเอราวัณ อากาศก็ยังแจ่มใส โดยไม่ได้สนใจติดตาสภาพอากาศจากกรมอุตุฯ เลย เล่นน้ำสบายใจเฉิบ ก็เลยตัดสินใจเดินทางต่อไปที่ อุทยานแห่งชาติศรีนครินทร์ หรือน้ำตกห้วยแม่ขมิ้น ระยะทาง 45 กม ระยะทางเพียงแค่นี้ สำหรับจักรยานก็สบายๆ ถึงแม้จะมีเนินเขาชันบ้าง แต่มันก็ต้องมีทางที่ไหลลง ให้พักเอาขาเอาแรง ก็เลยไปเรื่อยๆ จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 20:06:02

ความคิดเห็นที่ 42 เส้นทางแบบนี้ ขึ้นเขาชันปานกลาง เฟืองเกียร์ 44-32-22 และ 11-34 เดินทางไปได้สบายมาก จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 20:07:49

ความคิดเห็นที่ 43 นอนพักเอาแรง กับบรรยากาศสวยๆ   เล่นน้ำพอมีเรียวแรงฟื้นตัว แทนที่จะกลับมาทางเดิม กลับเรื่อยเปื่อยต่อไปอีก จะออกไปถึงทองผาภูมิ ระยะทาง 75 กม จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 20:09:13

ความคิดเห็นที่ 44 ผลจากการไม่วางแผนการเดินทางให้รอบคอบ ไม่ติดตามพยากรณ์อากาศ   ผมก็ต้องพบกับความยากลำบากมากที่สุดของการเดินทาง นั่นคือเมื่อฝนที่ตกกระหน่ำมาเกือบตลอดคืนที่ห้วยแม่ขมิ้น ถนนที่เป็นดินลูกรัง ก็กลายเป็นถนนโคลนเหนียว แม้ว่าจะเป็นช่วงสั้นๆประมาณ 4 กม แต่มันก้ทำให้ผมขี่จักรยานต่อไปไม่ได้ จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 20:11:50

ความคิดเห็นที่ 45 รถจักรยานไม่ใช่รถ offroad ไม่มี limited slip ยางก็ไม่ใช่ swamper ลำพังแค่เดินบนทางโคลนเลน หนักแรงมากแล้ว ชาว offroad คงคุ้นเคยกับคามรู้สึกตอนลากวินช์ ไม่ว่าจะเป็น WARN หรือ Come-Up ก็ต้องใช้แรงมากพอดู จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 20:15:15

ความคิดเห็นที่ 46 คราวนั้นผมต้องใช้ผ้าขะม้า ผูกจักรยานเอาไว้ แล้วเอาผ้าคล้องสะพายไหล่ เดินแบกจักรยาน เป็นระยะทาง เกือบๆ 4 กม ใช้เวลาไป 3 ชั่วโมงกว่า นี่คือผลของการเดินทางแบบเรื่อยเปื่อย ไม่มีการวางแผน ทำให้การเดินทางที่น่าจะเป็นเรื่องบรรเทิง กลายเป็นการทรมานสังขาร จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 20:18:06

ความคิดเห็นที่ 47 การวางแผนการเดินทางที่ดีเริ่มต้นจากแผนที่ และ GPS นำทาง นอกจากนั้นยังมี Application ที่ใช้กับ smart phone ต่างๆ แผนที่ที่ดีควรจะเป็นแผนที่แผ่นใหญ่แผ่นเดียวเคลือบ laminate กันน้ำ แผนที่ประเทศไทยและอีกหลายๆประเทศในเอเชีย ผลิตในประเทศแถบยุโรป มีรายละเอียดความสูงของภูมิประเทศ หาซื้อได้ตามร้านหนังสือใหญ่ๆในเมือง ยี่ห้อที่แนะนำคือ Borch Map ผลิตในเยอรมัน ส่วน GPS คงหนีไม่พ้น Garmin เนื่องจากสามารถรับสัญญาณดาวเทียม เพื่อบอกตำแหน่งบนแผนที่ได้โดยตรงโดยไม่ต้องผ่านสัญญาณโทรศัพท์ หรืออาจจะใช้ smart phone ยี่ห้อ Asus Garmin ก็เป็นทางเลือกที่ดี เนื่องจาก ระบบรับสัญญาณดาวเทียมก็ไม่ผ่านสัญญาณโทรศัพท์เช่นกัน ส่วน application อื่นๆ ที่มีความจำเป็นเพื่อการติดต่อกับเพื่อนๆ หรือสมาชิกในครอบครัว ที่แนะนำก็คือ Find your Friend เป็น Free app เพื่อให้เพื่อนๆสามรถทราบว่าเราอยู่ตรงไหนของโลก อีก app หนึ่งก็คือ endomondo ซึ่งจะสามารถบันทึกเส้นทางการเดินทาง และส่งให้เพื่อนๆดูได้ หรือเป็นการทำแผนที่ในบันทึกการเดินทางของเราเอง แต่ข้อด้วยก็คือ ต้องมีสัญญาณโทรศัพท์ จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 20:35:09

ความคิดเห็นที่ 48 นักจักรยาน มักจะบ่นๆเรื่องถนนหนทาง สำหรับการขี่จักรยานเสมอๆ การขี่จักรยานบางครั้งเราก็คงต้องทำใจและยอมรับสภาพความเป็นไป และต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพเส้นทางให้ได้มากที่สุด มิฉะนั้นแล้วการเดินทางจะไม่มีความสุข ถนนหนทางในประเทศเพื่อนบ้านที่เราคิดว่าเจริญก้าวหน้ากว่าประเทศไทย แต่จริงๆแล้วกลับแย่กว่าประเทศไทยเสียด้วยซ้ำในบางพื้นที่ ในภาพนี้เป็นไหล่ทางของทางหลวงหมายเลข 1 ของมาเลเซีย ความกว้างของไหล่ทางนั้นเท่าๆกับความยาวของหางของลูกตะกวด ช่อทางเดินรถก็แคบมาก รถบรรทุกขนาดใหญ่ จะทับเส้นแบ่งเลน พอดี ขี่จักรยานจาก ปีนังไปถึง กัวลาลัมเปอร์ ขนหัวลุกไปตลอดทาง กลัวรถมาสอบร่วงลงข้างทาง ถนนหนทางในประเทศไทยโดยรวมๆแล้วถือว่าสภาพดีมาก โดยเฉพาะไหล่ทางที่เป็นช่องทางสำหรับจักรยาน แต่ทว่าช่องทางซ้าย มักจะกลายเป็นหลุมเป็นบ่อ ซึ่งอาจเกิดจาก การสร้างทางไม่ได้มาตราฐาน และการบรรทุกน้ำหนักเกิน นักจักรยานต้องให้สัญญาณรถที่ตามหลังมาเมื่อมีความจำเป็น ที่ต้องใช้ช่องทางนี้ เช่น เมื่อมีรถใหญ่จอดบนไหล่ทาง, แซงรถอีแต๋น การให้สัญญาณต้องทำล่วงหน้านานพอสมควรให้อยู่ในระยะที่รถตามหลัง สามารถเห็นทั้งจักรยานของเรา และรถที่จอดบนไหล่ทาง จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 20:46:02

ความคิดเห็นที่ 49 จากรูป ความคิดเห็นที่ 29 เปลแบบนั้นหนักเท่าไรครับ เต้นท์ที่ผมแบกไป หนัก 2.4 กก.ครับ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ยุงไม่กัดตูด มีคนเชียร์ MSR แยะ แต่ผมไม่ค่อยชอบ เพราะที่เค้าแนะนำ ต้องใช้ สมอบกเสมอ จากคุณ : juti เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 22:07:18

ความคิดเห็นที่ 50 http://www.youtube.com/watch?v จากคุณ : เปี๊ยก เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 23:16:49 A:223.207.10.155 X: TicketID:297903

ความคิดเห็นที่ 51 ความคิดเห็นที่ 49 เปลน้ำหนัก 1 กก. เมื่อม้วนพับแล้ว จะมีขนาดไม่ใหญ่ ตามรูปใน # 18 การเลือกเต๊นท์ สำหรับนักจักรยานทัวริ่ง นี่เป็นปัญหาพอสมควรครับ เพราะเต็นท์ที่ขนาดพอดี ที่กำลังนอนสบายทักจะมีน้ำหนักมากหรือมีขนาดใหญ่เกินไป ส่วนเต๊นท์ที่มีน้ำหนักเบา ก็มักจะต่างประเทศ เมื่อนำมาใช้ ในประเทศไทย มักจะร้อน ในกรณีที่อากาศไม่เย็นหรือหนาวมาก และที่สำคัญคือ ราคาแพงมาก การกันน้ำฝน เต็นท์ต่างประเทศอาจจะดีกว่า แต่เมื่อเจอฝนตกแบบ ในบ้านเรา ส่วนมากจะเอาไม่อยู่ครับ นอนแล้วมักจะชุ่มโชก   นักเดินทางบางคนอาจจะไม่คุ้นเคยกับการนอนเปล เนื่องจากยังไม่เคยนอน แต่ก็เหมือนกับการขี่จักรยาน คือต้องสร้างความคุ้นเคยกับมันสักระยะหนึ่งก่อน ผ่านการนอนเปลสัก 5-6 วันก็นอนสบายแล้ว และเมื่อขี่จักรยานทางไกล มักจะหลับง่ายอยู่แล้ว เปลแบบนี้จะมีมุ่งในตัว วัสดุที่ใช้ทำเปล จะเป็นเหมือนกับที่ทำเต็นท์ เหนียวและแน่น ยุงกัดไม่ทะลุ แต่ที่ยุงจะกัดได้ก็ส่วนที่เป็นมุ้งตาข่าย หากเราไม่ใช้ไม้ค้ำมุ้ง และเชือกขึ้งรั้งให้สูงขึ้นยุงจะกัดแขน และหน้าได้ ส่วนปัญหายุงกัดตูดยังไม่เคยโดนครับ เพราะเปลจะตึงมาก โดยทั่วไปเปลแบบนี้จะรับน้ำหนักได้ประมาณ 120-150 กก จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 10:22:59

ความคิดเห็นที่ 52 อ่านแล้วอยากขี่ทัวริ่งขึ้นอีกโขเลย เพิ่งซื้อ fullsus แบบถูกๆ มาเริ่มปั่นครับ แถวบ้านทางไม่ค่อยเรียบ ก็เหมาะสมดี จากคุณ : Finx เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 10:29:10

ความคิดเห็นที่ 53 ดังใหญ่แล้วพี่ O จากคุณ : bomz เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 16:04:25

ความคิดเห็นที่ 54 แล้วระหว่าง2คันนี้ล่ะครับ เอกคันไหนดี Giant CS3000 http://www.giant.co.jp/giant08/bike_datail.php?p_id=L1440095&action=outline louis garneau tr-1 http://www.louisgarneausports.com/bike/bikes-tr1.html จากคุณ : ANUBIS[TJ] เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 20:17:57

ความคิดเห็นที่ 55 ตอบ # 54 ถ้าในสภาพร่างกายของผมตอนนี้ กับการใช้งานแบบของผม แล้วมี Choice เพียงแค่สองรุ่นนี้ ผมเลือก Giant Cross3000 เหตุผล 1 ราคาถูกกว่า 2 ชุดขับเคลื่อนของทั้งสองรุ่นไม่ต่างกันมากในแง่ของอัตราทด แต่ผมเป็นคนที่กล้ามเนื้อมัดใหญ่ รอบขาต่ำ เป็นพวกรถดีเซล Giant 48 38 28 : 14-34 แต่ของ LG 42 34 24 : 11-32 อัตราทดของทั้งสองรุ่นไม่ต่างกันมากในแต่ละช่วงเกียร์ แต่ถ้าในอนาคตอยากจะเปลี่ยนชุดเกียร์ให้เร็วขึ้น Giant ทำได้ง่ายกว่า คือเปลี่ยนเฟืองหลัง เป็น 13-30 หรือเปลี่ยนจาก 21sp เป็น 27 sp ก็สามารถใช้เฟือง 11-34 ที่ครอบคุลม การใช้งานที่มากขึ้นได้ (แต่ต้องเปลี่ยน Shifterด้วย ซึ่งราคาไม่แพง) ส่วน LG หากจะเปลี่ยนในอนาคตก็เปลียนได้ หากต้องการความเร็ว คือ เปลี่ยนจานหน้า เป็น 48 38 28 ซึ่งหากเปลี่ยนแล้ว ก็ควรเปลี่ยนเฟืองหลังด้วย เพราะ 48 : 11 สำหรับรถทัวริ่งโอกาสใช้ไม่มาก ไม่เหมาะ แต่ถ้าเปลี่ยนจานหน้าเป็น 44 36 22 ซึ่งจะไปสมดุลย์กับ 11 34 ที่มี 9 เฟือง (ของเดิมมี 8 เฟือง) แล้วต้องเปลี่ยน Shifter ด้วย เสียเงินมากกว่า สรุปว่า ในระยะเริ่มต้น ทั้งสองรุ่นไม่แตกต่างกัน แต่ถ้าพอขี่ไปสักพักหนึ่ง ต้องการจะปรับเปลี่ยนรถ Giant ทำได้ง่ายและประหยัดกว่า 3 ท่อคอของ Giant ยาวกว่าของ LG ขี่ระยะทางไกลๆ สบายกว่าแต่ความเร็วจะไม่สูงมาก หากต้องการ set รถเพื่อให้ท่านั่ง ทำได้ทั้งสองแบบ คือ Upright Position คือแบบ ทังริ่ง ลมพัดชายเขา ก็ขี่สบายๆ Racing Postion คือ แบบ แข่งขันก็จะให้ความเร็วเพิ่มขึ้นได้ เมื่อขี่ทางไกล ก็จะประหยัดแรงกว่า ไปได้เร็วกว่า 4 ตะเกียบ Cromoly ช่วยในการขับขี่ทางไกลได้ดีกว่า Shock Absorber ของ LG รถทังริ้งมักจะใช้ทางเรียบๆ ทางถนนเป็นส่วนมาก shock AB คู่หน้า ทำให้หนักแรงมากเกินไป 5 เฟรมของ Giant สามารถปรับแต่งเพื่อการขี่ที่หลากหลายรูปแบบมากกว่า ด้วยการปรับองศาของ สเตม แฮนด์ หลักอาน และอาน เพื่อทำให้ท่านั่ง ส่งแรงทั้งหมดไปที่แกนกระโหลก ได้มากทำให้ขี่ได้เร็วขึ้น ถ้าตาม link ของ LG จะเห็นภาพเปรียบเทียบ MTB กับ เสือหมอบ ลองวาดภาพอีกภาพหนึ่ง ซึ่งสามารถนำมาปรับ Giant ให้ขี่ได้เร็ว ในตำแหน่งการนั่งคล้ายๆเสือหมอบได้ ด้วยการขยายหลักอาน ปรับองศาสเตม เปลี่ยนตำแหน่งอาน ก็ได้ครับ ทั้ง 5 ข้อ เป็นความเห็นตามสภาพที่ผมจะใช้งานจริงๆ ในภูใประเทศและเส้นทางแบบที่ผมใช้เดินทาง ส่วนท่านจะเลือกรุ่นไหน คงต้องมีองค์ประกอบอื่นๆ ด้วย เช่น อายุ สภาพร่างกาย ภาพการใช้งาน ระยะทางการใช้งาน ภูมิประเทศที่ท่านจะใช้งาน ด้วยครับ จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 21:08:49

ความคิดเห็นที่ 56 จาก web link ตาม คห # 54 มี LG Touring รุ่นนี้ครับ รุ่นนี้เป็นรุ่นที่เรามักจะบอกว่าเป็นทัวริ่งแท้ เพราะ เป็น แฮนด์หมอบ มีบังโคลน มั eyelet ที่ตะเกียบเอาไว้ติดตะแกรงหน้า ในรถคันนี้มีทั้งข้อดีและข้องเสีย คือ ล้อ 26 นิ้ว และรูปทรงของเฟรมเหมาะสำหรับคนเอเซีย คือไม่ใหญ่เทอะทะ และทำเฟรมที่สามารถปรับหรือเซ็ท ให้คนที่มีสัดส่วนแตกต่างกันมากๆได้ แต่คันนี้ไม่เหมาะกับนักทั่งริ่งมือใหม่ เพราะชุดเกียร์ 48 38 28 : 11-32 มือใหม่อาจจะขี่ไม่ไหว อีกทั้ง แฮนด์หมอบที่ไม่ค่อยเหมาะกับมือใหม่ แต่ถ้ามือเก่าขี่มาสักระยะหนึ่งแล้ว ตัวนี้ก็เป็นตัวเลือกที่ดี จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 21:23:28

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบคุณมากครับที่กรุณาอธิบายเพิ่มเติมเรื่องอาหาร ลืมไปว่าจขกท.กำลังอธิบายถึงการขี่แบบทัวริ่งระยะไกล ขี่ชิลๆได้ ที่ผมพูดถึงกล้วยน้ำว้าก็เพราะประสบการณ์แข่งจักรยานทางไกล จะกินยังต้องเหลือบดูเลยว่าชาวบ้านเขาจะทิ้งเราหรือเปล่า กินน้ำยังต้องกินพร้อมๆกัน เผลอไม่ได้เลย จากคุณ : Uncle Tee เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 23:18:09

ความคิดเห็นที่ 58 เวลาแข่งทางไกลผมก็กล้วยนํ้าว้าเหมือนกันครับ ใส่กระเ่ป๋าหลังไว้ ใช้่ปากปอกเปลือกกล้วย ปากกัดตรีนถีบ ของจริงเลย 555 จากคุณ : via iPhone (q_cosmo) เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 55 23:58:59

ความคิดเห็นที่ 59 ถามเพิ่มอีก เจ้าคันประกอบเองของท่านq_cosmoหมดไปเท่าไหร่ครับ จากคุณ : ANUBIS[TJ] เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 08:28:07

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณมากครับ อ่านสองรอบแล้ว ตอนนี้กำลังศึกษา จะถอย MTB ไว้ออกกำลังกายก่อนซักคันครับ จากคุณ : JudasJr เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 09:05:42

ความคิดเห็นที่ 61 ตอบ #59 Nishiki Amust ราคา 7,500 บาท เป็นรถเก่าจากญี่ปุ่นทั้งคันครับ เดิมๆ เอามาขัดล้างๆ อัดจารบี หยอดน้ำมัน เปลี่ยนโซ่เท่านั้น Gary Fisher Zebrano ราคา Frame 990 บาท ส่วนประกอบอื่นๆ ล้อ จานหน้า เฟืองหลัง สับจาน ตีนผี shifter ถ้วยคอสายเบรค สายเกียร์ ผ้าเบรค  6,830 บาท มีช่างฝีมือสุดยอดทำให้ครับ จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 19:50:52

ความคิดเห็นที่ 62 ที่ถามเพราะปัญหาสำคัญคือเงินครับ มันตึงจริงๆ ตึงแบบที่เก็บเงินเป็นปีอาจได้แค่ครึ่งคัน แล้วตอนนี้มีซากจักรยานธรรมดาที่เฟรมอลู เลยคิดดัดแปลงใส่เกียร์ซะหน่อย ยิ่งเห็นท่านq_cosmo แปลงเฟรมเก่ามาใส่เกียร์รุ่นที่ตรงใจผมยิ่งอยากได้เข้าไปอีก พอจะบอกรายละเอียดส่วนประกอบของ Gary Fisher Zebranoของท่านq_cosmoได้มั้ยครับ ผมก็เล็งๆshimano acera9sp+sun raceเหมือนกัน แต่รู้จักส่วนประกอบไม่กี่อย่าง โดยเฉพาะเรื่องล้อ ยาง เบรก ความเข้ากันได้ของส่วนประกอบต่างๆ พอจะแนะนำร้านที่ถ้าเราเอาเฟรมไปเอง ซื้อของร้านเขาแล้วรับประกอบให้ด้วยได้มั้ยครับ จากคุณ : ANUBIS[TJ] เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 22:47:23

ความคิดเห็นที่ 63 #48 ถูกใจหน่วยวัดและเครื่องมือวัดครับ แม่นยำชัดเจนมาก ผมเข้าใจว่ารถทัวริ่งน่าจะเคลื่อนที่ได้เบาเท้ากว่า MTB ยางวิบาก จริงไหมครับ ยังไม่เคยขับทัวริ่งจริงๆซักที ใกล้เคียงสุดก็รถแม่บ้านมีเกียร์ จากคุณ : ZiaSong เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 08:27:25

ความคิดเห็นที่ 64 เข้ามาดูเฉยๆ เขียนได้ดีและละเอียดมากครับ จากคุณ : SEPULTURA_FROM_HELL เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 08:42:40

ความคิดเห็นที่ 65 คํ่าๆจะมาตอบครับ ทํารถก่อนครับ --" จากคุณ : via iPhone (q_cosmo) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 09:44:29

ความคิดเห็นที่ 66 น้า q_cosmo ครับ นี่ผมอ่านไม่ผิดใช่ป่ะครับ เฟรม Gary ราคา เก้าร้อยเก้าสิบบาท ... น้าพิมพ์ตกหรือเปล่าครับ จากคุณ : meow-meow (piggy_and_kitty) เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 13:50:24

ความคิดเห็นที่ 67 ตอบ # 66 ราคาเฟรม 990 บาท จริงๆครับ ไม่ได้พิมพ์ผิด เฟรมนี้ซื้มาในสภาพเกือบจะเป็นเศษเหล็กอยู่แล้วครับ เป็นของฝรั่งคนหนึ่งทำงานด้านอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมที่ภูเก็ต แล้วพอหมดวาระการทำงาน ต้องเดินทางไปทำงานประเทศอื่นก็เลยขายให้ ในราคาถูก คนที่ซื้อมาทีแรกไม่ใช่ผมครับ แต่เป็นน้องผู้หญิงที่ทำงานด้วยกัน ผมลองวัดสัดส่วนดู (สัดส่วนจักรยาน) ท่องนั่ง ยาว 20.5 นิ้ว คันใหญ่มาก ใหญ่เกินไป ก็เลยเสร็จผม(จักรยาน) รายละเอียดบนรถมีสติกเกอร์ของร้าน Probike ติดไว้ด้วย แต่พอสืบประวัติรถรุ่นนี้ พบว่า ผลิตออกมามากกว่า 20 ปีแล้ว เฟรมเป็น Chromoly 4130 สนิมไม่มีที่ตัวเฟรมแต่มีที่บริเวณ ถ้วยคอ เฟือง ซี่ลวด จานหน้า สายเบรคสายเกียร์สนิมเขรอะ ตอนที่นำ gary fisher มาชุบชีวิต ผมเขียนกระทู้ไว้ที่ห้องนี้ แต่หาไม่เจอแล้ว ครับ ตอนนั้นให้ MJ Bike ทำให้ หมดค่าอะไหล่ ไปแค่ 6,830 บาท ปัจจุบันนี้ มีเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย คือ เปลี่ยนจาก 7 เฟือง เป็น 9 เฟือง ก็หมดเงินไปไม่มากเท่าไหร่ ตอบคุณ ANUBIS[TJ] # 62 จักรยานที่มีอยู่เดิมเอามาบูรณะใหม่ สิ่งแรกที่ต้องทำคือ ต้องตอบคำถามตัวเองให้ได้ก่อนครับ ว่าจะขี่จักรยานแบบไหน ช่างจักรยานที่ทำจักรยานให้ผม มีชื่อเสียงในเรื่องการ ปับแต่งและโมดิฟาย เพื่อให้จักรยานตอบสนองความต้องการของคนขี่ได้ เหมาะสมที่สุด ราคาจักรยาน แบบง่ายๆ ราคา 6,500-7,000 คุณภาพดีๆที่เป็นรถเก่าจาก ญี่ปุ่นที่ถูกรื้อทั้งคัน แล้วประกอบ ปรับเปลี่ยนชิ้นส่วนจั้นพอหาได้ครับ เพียงแต่ว่าต่อไปอาจจะต้องปรับเปลี่ยนอีก จะทำให้เสียเงินหลายครั้ง คำถามนี้ดีนะครับ จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 19:13:40

ความคิดเห็นที่ 68 มีเพื่อนฝูงมิตรสหายที่รู้จักมักคุ้นกันมักจะถามผมเสมอๆเรื่องจะเลือกซื้อจักรยาน แต่ผมมักจะตอบไม่ได้ เพราะ ผมไม่ทราบวัตถุประสงค์ในการขี่จักรยานที่แท้จริงของพวกเขา เมื่อผมตามกลับไปเรื่องวัตถุประสงค์ ของการขี่จักรยาน 100 % ของคำตอบที่ได้รับก็คือ "ขี่เพื่อการออกกำลังกาย" และมากกว่า 80 % หลังจากที่ขี่ไปแล้ว จะไปไกลเกินกว่า การออกกำลังกายหลายเท่า ในปัจจุบันที่เราเห็นๆกันอยู่ จะมีนักจักรยานสมัครเล่น จำนวนมาก ที่เริ่มต้นจากการขี่จักรยานเพื่อออกกำลังกาย เพื่อการลดน้ำหนัก (ที่ตั้งใจจะขี่ทัวริ่งตั้งแต่แรกมักจะไม่ค่อยมี) แต่หลังจากที่ขี่ไปได้สักพักหนึ่ง ความต้องการในการขี่จักรยานจะขยาย ขอบเขตออกไป กลายเป็นพวกนิยมความเร็วขี่แข่งขัน บ้างก็เป็น พวกนิยมบุกป่าฝ่าทางวิบาก บ้างก็เป็นพวกที่ชอบขี่ออกทริปไปเที่ยวกันเป็นกลุ่มๆ, บ้างก็ไปขี่จักรยานทางไกล Light Touring และ Full load Touring สำหรับมือใหม่ ไม่เคยขี่จักรยานมาก่อน ต้องนิยาม คำว่า จักรยาน ในใจของตัวเองให้ได้ก่อนครับ ว่า จักรยานคืออะไร บางคนขี่จักรยานเพื่อออกกำลังกาย เพื่อออกทริปกับเพื่อน บางคนครอบครองจักรยานเพราะความสวยงาม บางคนขี่จักรยานโชว์สาวๆ (ผมก็คนหนึ่งเหมือนกัน อิอิ) มีจำนวนไม่น้อย ไม่ได้ขี่จักรยาน แต่ชอบสะสมจักรยาน หรือบางคนก็ชอบ แต่งจักรยานมีรุ่นใหม่ๆออกมาก็ up รถกัน บางกลุ่มบางพวก็ไม่ค่อยได้ขี่ up รถแข่งกัน คนที่มีเงินน้อย บางทีก็เลิกขี่จักรยานไปเลย อันนี้ก็ว่ากันไปตามรสนิยม ว่ากันไม่ได้ เงินใครเงินมัน ถ้ามีเงินน้อยก็ใช้จักรยานพอสมตามฐานะ จักรยาน เป็นสิ่งที่แปลกประหลาดที่หยุดการวิวัฒนาการแล้ว ในแง่ของฟิสิคส์ จักรยานเป็นพาหนะที่ไม่สามารถพัฒนาต่อไปได้อีกแล้ว ยกเว้นแต่การพัฒนาวัสดุ เพื่อประกอบขึ้นมาเป็นจักรยานชนิดต่างๆ หลักการโบราณดั้งเดิมของจักรยานที่แสนง่ายก็คือ การใช้รอก เฟืองและโซ่ ส่วนปลีกย่อยอื่นๆก็ต้องอิงอยู่กับหลักการโบราณนี้ จักรยานยังแปลกประหลาดอีกข้อหนึ่งคือ เป็นยานพาหนะที่ไม่เหมาะสมสำหรับทุกคน แต่จะเหมาะสมเฉพาะบุคคล จักรยานขนาดเดียวกัน ทำทุกอย่างเหมือนกันหมด แต่ให้คนสองคนมาขี่จะได้ผลแตกต่างกัน เช่น จักรยานเหมือนกัน ให้คนอายุ 20 มาขี่ กับคนที่อายุ 60 มาขี่ จะได้ผลการขี่ไม่เหมือนกัน จักรยานสำเร็จรูปจากโรงงานหรือผู้ผลิต จึงไม่สามารถตอบสนองการขี่ที่เหมาะสมของทุกคนได้ แต่จักรยานก็มีเรื่องประหลาดอีกก็คือ สามารถปรับแต่งได้หลากหลาย มากมาย จนทำให้นึกถึงร้านขาย พาสต้าร้านหนึ่ง ที่เกษรพลาซ่า (เลิกกิจการไปแล้ว) ที่คนกินสามารถเลือกส่วนผสมเองได้ตาบใจชอบ   ชื่อของพาสต้าจึงมีจำนวนไม่จำกัด การซื้อจักรยาน เราคงมีทางเลือกไม่มาก เพราะเราคงต้องซื้อจักรยานที่มีอยู่ตามร้านทั่วไป ซึ่งถ้าจะว่าไปแล้ว มันก็ไม่ค่อยพอดีกับเราสักเท่าไหร่ เกือบจะ 100 % ขี่ไปสักพัก ก็จะมีการ up รถ เวลามีใครถามผมว่าเอารุ่นไหนดีกว่ากัน ผมมักจะตอบว่า อะไรก็ได้ เอาถูกๆ ราคาประหยัดไว้ก่อน เพราะว่า รถจักรยานสำเร็จรูปไม่ว่าจะแพงแค่ไหน พอขี่ไปแล้วก็ต้องมาปรับเปลี่ยนอะไหล่และชิ้นส่วนอยู่ดี  หรือบางครั้งเปลี่ยนทั้งคันก็มีบ่อยๆ หลังจากขี่จักรยานที่ซื้อมาได้สักพักแล้ว ตัวเราเองจะบอกได้เองว่า จักรยานที่เราขี่อยู่นั้น มันมีอะไรไม่เหมาะสม เช่น เราซื้อ MTB มาคันหนึ่ง ยาง 2.125 มี Shock Absorber V Brake 27 speed พอขี่ออกทริปกับเพื่อน แล้วทำไมตามเพื่อนไม่ทันล่ะ สงสัยยางใหญ่เกินไปเปลียนยางดีกว่า เอาหน้าแคบ 1.50 ทางเรียบดีกว่า พอขี่ไปอีกสักหน่อยมีพลังกำลังดีแล้ว ไปแข่งเสือทางเรียบกะเขาบ้างดีกว่า พอไปแข่งก็ยังขี่ไม่ทันเขาอีก สงสัยเป็นเพราะ Shock Abrorber ถ้างั้นเปลี่ยนเป็นตะเกียบ พอเปลี่ยนตะเกียบแล้ว เห็นมีการจัดทริปทัวริ่งไปต่างจังหวัด งั้นเอามาติดตะแกรงซื้อกระเป๋าแขวน ไปทางทัวริ่งอีกแล้ว สนุกดีเหมือนกัน พอใช้จักรยานมากๆเข้าชักติด ขี่ไปทำงานซะเลย ประหยัดค่าน้ำมัน ไม่ปล่อยมลพิษ อนุรักษ์ธรรมชาติ ลดโลกร้อน  ฯลฯ (แต่ก็ยังต้องใช้น้ำมันหล่อลื่นอยู่ใช้น้ำมันพืชก็ดูท่าจะไม่ได้)   จักรยานแทนที่จะมีคันเดียว คราวนี้ก็เลยมีหลายคัน (ผมเองก็มีหายคัน ^^) จักรยาน สำหรับคนที่มีเงินจำกัด ควรจะเป็นจักรยานที่สามารถตอบสนองความต้องการได้หลากหลายรูปแบบ เช่น ขี่ไปซื้อกับข้าวได้, ขี่ออกทริปกับเพื่อนๆเกาะกลุ่มไปกับเขาได้, ขี่ออกกำลังกายประจำวันได้, ขี่ทัวริ่งทางไกลได้ หรืออย่างแย่ๆในวันฝนตก เอามาทำราวตากผ้าก็ได้ แต่หากมีเงินไม่จำกัด ก็แล้วแต่รสนิยม ไม่ได้ปล้นเงินใครมาซื้อ(นี่หว่า) จากคุณ : q_cosmo เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 19:55:45

ความคิดเห็นที่ 69 ขอบคุณครับ จากคุณ : click เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 55 22:31:36 A:58.9.169.207 X: TicketID:224655

ความคิดเห็นที่ 70 ใช่ครับ ผมก็เคยเห็นแต่ค้นจากกูเกิลแล้วไม่เจอ ไม่รูใครเก็บเข้าคลังกระทู้บ้างเดี๋ยวลองไล่ดูเรื่อยๆเผื่อเจอ ไม่ทราบเขียนไว้เดือนไหนครับพอเจอได้มั้ย จากคุณ : ANUBIS[TJ] เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 55 06:05:06

ความคิดเห็นที่ 71 ขอบคุณครับ อ่านแล้วมีพลังในการใช้จักรยานขึ้นมาอีกครั้งจริงๆ จากคุณ : แบร์วิชสีฟ้า เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 15:16:48

ความคิดเห็นที่ 72 ตามมาเก็บความรู้ในการปั่นทัวร์ริ่งจากมือโปร... ขอบคุณครับ... จากคุณ : หิ่งห้อยน้ำมันหอย... (หิ่งห้อยน้ำมันหอย) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 16:34:56