PANTIP.COM : Y4749871 อยากถามว่าท่านนบีมะหะหมัดหลังจากได้รับคำสั่งโองการจากพระอะเลาะห์แล้ว หลังจากนั้นได้ติดต่อกับพระอะเลาะห์อีกหรือไม่ []

ความคิดเห็นที่ 20

ขอความสันติสุขจงมีแด่ทุกท่านครับ

ในทัศนะของอิสลามนะครับ

1.คำพูดของพระเจ้า หรือ พระคัมภีร์อะไรก็ตาม ที่อ้างว่ามาจากพระเจ้า หรือได้รับการดลใจจากพระเจ้าก็ตาม...สมควรจะมีข้อบกพร่อง มีข้อขัดแย้งในตนเองมั้ยครับ เพราะอะไร?

>>>เมื่อพระเจ้าเป็นความสมบูรณ์ สิ่งที่พระองค์ตรัส หรือ บัญชาให้เป็นย่อมสมบูรณ์ด้วย...สมบูรณ์อย่างไร

...คำว่าสมบูรณ์ ไม่ได้หมายความว่า สิ่งนั้นต้องสวยงามเสมอ อย่างเช่น มนุษย์คนหนึ่งเกิดมาพิการ เราจะเรียกว่า นั่นเป็นการแสดงออกถึงความไม่สมบูรณ์ของพระเจ้าได้หรือไม่ครับ

...คำตอบคือ ไม่ใช่ครับ คุณลักษณะประการหนึ่งของพระเจ้าคือ "อิรอดัต" หรือ ทรงมีเจตนา นั้น หมายความถึง ทุกสรรพสิ่งเป็นไปด้วยพระบัญชาของพระองค์อย่างสมบูรณ์

มีหะดิษ เล่าจากอิบนุอุมัร จากท่านนบี (ซ.ล) ได้กล่าวว่า

"ทุก ๆ สิ่งดำเนินไปตามกำหนดของพระผู้เป็นเจ้า แม้กระทั่งความอ่อนแอและความเฉลียวฉลาด"
(หะดิษรายงานโดยบุคอรี มุสลิม และมาลิก)

นั่นคือ แม้แต่สิ่งที่บกพร่องที่สุด ก็ล้วนแต่เป็นการบันดาลให้เกิดโดยสมบูรณ์ ของพระองค์

...นอกจากนี้ การที่ทุกสรรพสิ่งล้วนมีกำเนิด ในขณะที่ผู้สร้างไม่มีกำเนิด เป็นข้อพิสูจน์ความสมบูรณ์ในตัวผู้สร้างเอง กล่าวคือ สิ่งที่ไม่สมบูรณ์ย่อมไม่อาจเป็นปฐมเหตุแห่งสิ่งที่สมบูรณ์กว่าได้ และไม่อาจเป็นปฐมเหตุให้เกิดสิ่งอื่น ๆ ได้อย่างสมบูรณ์ปกติได้เช่นกัน

เช่นกัน..พระเจ้าที่ทรงคุณลักษณะอ่อนแอ หรือบกพร่อง ย่อมไม่อาจ เป็นที่มาของความสมบูรณ์ ไม่บกพร่องได้
...และไม่อาจเป็นที่มาของสรรพสิ่งอื่น ๆ ที่ถูกนิยามว่า สมบูรณ์ได้เช่นกัน

...นี่คือ ความสมบูรณ์ ในทัศนะของอิสลาม

ทีนี่ ในประเด็นเรื่อง พระบัญชา หรือ พระคัมภีร์ที่มาจากพระเจ้า นั้นก็เช่นกัน

..กุรอาน ถูกถือว่า เป็นข้อพิสูจน์การมีอยู่ของพระเจ้า เป็นมั๊วญิซาต (ปาฏิหาริย์ ,สิ่งที่ถูกประทานจากพระเจ้า) แก่ท่านนบีมูฮัมหมัด ศ.ล. หากว่ากุรอานมีข้อบกพร่อง นั่นก็คือการบ่งบอกถึงความบกพร่องของพระองค์เช่นกัน และหากว่ามันสมบูรณ์ นั่นก็คือข้อพิจน์ความสมบูรณ์ของพระองค์เช่นกัน

...ถามว่า แล้วเป็นไปได้มั้ย หากว่ากุรอาน จะมีข้อบกพร่อง คำตอบคือเป็นไปได้ครับ...ถ้าหากว่า กุรอานยืนยันว่า ตัวมันเองมีข้อบกพร่อง และนั่นก็คือพระประสงค์ของพระองค์เช่นกัน

แต่กุรอาน ไม่ได้กล่าวเช่นนั้น และไม่มีทางเป็นเช่นนั้น กุรอานกล่าวว่า

"แท้จริงเราได้ให้ข้อตักเตือน (อัลกุรอาน) ลงมา และแท้จริงเราเป็นผู้รักษามันอย่างแน่นอน..." (กุรอาน 15:9)

"และจงอ่านสิ่งที่ถูกวะฮี (วิวรณ์)แก่เจ้า จากคัมภีร์ของพระผู้เป็นเจ้าของเจ้า ไม่มีผู้ใดเปลี่ยนแปลงคำกล่าวของพระองค์ และเจ้าจะไม่พบที่พึ่งใด ๆ เลยนอกจากพระองค์" (กุรอาน 18:27)

"บรรดาการสรรเสริญเป็นของอัลลอฮผู้ทรงประทานคัมภีร์แก่บ่าวของพระองค์ และพระองค์มิได้ทรงทำให้มันมีการบิดเบือนแต่อย่างใด" (กุรอาน 18:1)

"พวกเขาไม่พิจารณาดูอัล-กุรอานบ้างหรือ ? และหากว่า อัล-กุรอานมาจากผู้ที่ไม่ใช่ พระเจ้า แล้ว แน่นอนพวกเขาก็จะพบว่าในนั้นมีความขัดแย้งกันมากมาย" (กุรอาน 4:82)

สรุปคือ พระคัมภีร์หรือสิ่งที่มาจากพระเจ้า (คือ กุรอาน) ย่อมสมบูรณ์ ไม่ขัดแย้ง ไม่บกพร่อง ครับ

จากคุณ : kheedes

จากคุณ : beckmee - [ 29 ก.ย. 49 22:41:19 ]

ความคิดเห็นที่ 21

คือการประทานกุรอาน หรือวะห์ยู (วิวรณ์) โองการแต่ละโองการลงมานั้น ผู้ที่เป็นสาวกจะสังเกตได้ครับ เนื่องจากผู้ที่เป็นรอซู้ล (ผู้นำสาส์นจากพระเจ้า) นั้นจะมีลักษณะการรับโองการ แบ่งเป็น 4 ประการ คือ

1.การรับวะห์ยูโดยตรง คือการที่พระเจ้าดลใจหรือตรัสกับรอซู้ล โดยตรง โดยไม่มีสื่อกลางใด ๆ ซึ่งการรับวะห์ยูประเภทนี้ จะเห็นได้ชัดคือ คือมีรายงานว่า รอซู้ล จะมีอาการเหมือนคนอยู่ในภวังค์ ไม่ใช่การหลับหรือฝันไป แต่เกิดในภาวะที่ร่างกายเป็นปกติ มีอาการเหมือนถูกของที่หนักมากกดทับอยู่

2.วะห์ยูที่นำมาโดยมาลาอิกะห์ (เทวทูต) คือการที่ท่านญิบรีล นำโองการลงมาให้ท่านรอซู้ล โดยมาในลักษณะของการกล่าวให้ได้ยิน หรือพูดให้ฟังเหมือนเสียงคนธรรมดา ซึ่งมีทั้งรูปแบบของการปรากฏให้เห็นตัวตน และไม่ปรากฏให้เห็น

3.การรับวะห์ยู โดยการชี้นำให้รู้ด้วยจิตของท่านรอซู้ลเอง ซึ่งเป็นลักษณะของความเข้าใจในเจตนาและโองการต่าง ๆ ที่พระเจ้าได้ประทานลงมา

4.การรับวะห์ยูในความฝัน คือการที่มาลาอิกะห์เข้ามาหาท่านในฝันและบอกกล่าวเรื่องราวต่าง ๆ

...4 ประการในการรับวะห์ยูข้างต้นนั้น 2 ประการแรกเป็นการรับวะห์ยูที่เป็น โองการในกุรอาน 2 ประการหลังคือที่มาของซุนนะห์นบีที่ถูกบันทึกเป็นหะดิษในเวลาต่อมา

...แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า ท่านรอซู้ลไม่โกหก...คำตอบคือ การที่จะเป็นรอซู้ลได้นั้นจะต้องมีคุณสมบัติพื้นฐาน 4 ประการ คือ

1.ศิดกุน - วาจาสัตย์ ไม่กล่าวเท็จ
2.อะมานะห์ - ไว้วางใจได้ ซื่อสัตย์สุจริต
3.ตั๊บลีฆ - ไม่ปิดบังอำพราง
4.ฟะตอนะห์ - เฉลียวฉลาด ทันคน ไม่โง่เขลา

...ซึ่งตามประวัติแล้ว ท่านรอซู้ลมูฮัมหมัดนั้นได้รับฉายาในหมู่ชาวอาหรับด้วยกันว่า "อัลอะมีน" แปลว่า ผู้ซื่อสัตย์ ผู้ไว้ใจได้ นอกจากนี้ยังมีรายงานที่กล่าวเกี่ยวกับท่านรอซู้ลมูฮัมหมัดอีก เช่น ..."รายงานของ อบูซุฟยานที่ให้การต่อ จักรพรรดิแห่งโรมัน"... ซึ่งประเด็นสำคัญคือ อบูซุฟยาน ในขณะนั้นไม่ใช่มุสลิมแต่เป็นกาเฟรฺและต่อต้านท่านรอซู้ลมาตลอด เนื้อความมีอยู่ว่า

---------------------------

ในช่วงที่ฉัน (คือ อบูซุฟยาน) กำลังต่อต้าน ท่านร่อซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม นั้น ฉันกำลังเดินทาง และในขณะที่ฉันอยู่ที่ประเทศชาม ก็ได้มีผู้นำสาส์นจากท่านนบีไปมอบให้กับ ฮิร็อกลฺ จักรพรรดิแห่งโรมันและผู้ที่ถือสาส์นนั้น คือ ดียะฮฺกัลบีย์ ได้มอบสาส์นดังกล่าวให้แก่ข้าหลวงเมืองบุศรอ เพื่อนำไปมอบให้จักรพรรดิโรมันอีกต่อหนึ่ง เมื่อจักรพรรดิได้รับสาส์นดังกล่าวแล้ว จึงกล่าวว่า

"มีใครสักคนไหมในที่นี้ ที่เป็นพวกของชายที่อ้างตนว่าเป็นนบี"
บรรดาข้าราชบริพารจึงทูลว่า " มีพะยะค่ะ"
อบู ซุฟยาน กล่าวต่อไปว่า "ฉันก็ถูกเรียกตัวเข้าไปในวังพร้อมกับชาวกุเรชอีกหลายคนเพื่อตอบข้อซักถามของจักรพรรดิโรมันโดยตรง โดยเริ่มคำถามที่ว่า

"ใครเป็นญาติใกล้ที่สุดของชายผู้นี้(มุฮัมมัด) "
อบูซุฟยานตอบว่า "ฉันเองที่เป็นญาติสนิทของเขา"
ดังนั้นข้าราชบริพารจึงให้ฉันขยับไปนั่งข้างหน้าจักรพรรดิ และให้พวกของ ฉันขยับมาอยู่ด้านหลังฉัน จักรพรรดิได้เรียกล่ามประจำพระองค์และพูดว่า

" บอกพวกของเขา(อบูซุฟยาน)ว่า ฉันจะถามเขาถึงบุคคลที่อ้างตนว่าเป็นนบี หากว่าเขาโกหกก็ขอให้พรรคพวกของเขาบอกมาเลยว่าโกหก"

อบูซุฟยาน จึงกล่าวว่า
" ขอสาบานต่อพระเจ้าว่า หากว่าฉันไม่กลัวผู้คนจะประณามว่าฉันเป็นคนโกหกแล้วละก็ฉันก็จะโกหกเขา"

ฺฮิร็อกลฺ กล่าวผ่านล่ามว่า
"ถามเขาซิว่า เชื้อสายตระกูลของเขา(มุฮัมมัด) เป็นมาอย่างไร"
อบูซุฟยานกล่าวว่า
ฉันตอบว่า "เขา(มุฮัมมัด)สืบเชื้อสายมาจากตระกูลที่มีเกียรติในหมู่พวกเรา"

ฺฺฮิร็อกลฺ ถามอีกว่า "บรรพบุรุษของเขานั้น มีใครเคยเป็นกษัตริย์หรือไม่" ฉันตอบว่า "ไม่มี"

ฺฮิร็อกลฺ ถามอีกว่า "ก่อนที่เขาจะประกาศตนว่าเป็นนบี พวกท่านเคยกล่าวหาว่าเขาเป็นคนโกหกหรือไม่" ฉันตอบว่า "ไม่"

ฺฮิร้อกลฺ ถามว่า "มีใครบ้างที่ปฎิบัติตามเขา เป็นคนที่มีฐานะ หรือเป็นคนที่ไม่มีฐานะ" ฉันตอบว่า
"ครับ แท้จริงผู้ที่ปฎิบัติตามเขาล้วนมาจากผู้ที่ไม่มีฐานะ"

ฺฮิร็อกลฺ ถามว่า "ผู้ที่ปฎิบัติตามเขานั้น ต่อมาก็ออกจากศาสนา อันเนื่องมาจากไม่ชอบศาสนานั้น มีบ้างหรือไม่"
ฉันตอบว่า "ไม่มี"

ฺฮิร็อกลฺ ถามอีกว่า "พวกท่านสู้รบกับเขาหรือไม่"
ฉันตอบว่า "ถูกแล้วเราต่อสู้กับเขา"

ฺฮิร็อกลฺ ถามอีกว่า "การสู้รบปรากฎผลเป็นเช่นใดบ้าง"
ฉันตอบว่า "ก็ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะ"

ฺฮิร็อกลฺ ถามอีกว่า "เขาเป็นผู้ผิดสัญญาหรือไม่"
ฉันตอบว่า "เขาไม่เคยผิดสัญญา"

และในขณะนี้ก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าเขาจะเอาอย่างไรกับเราแน่ (ขณะนั้นท่านนบีกำลังทำสัญญาฮุดัยบียะฮฺ กับพวกมุชริกีน)

---------------------------------------

...นอกจากนี้ ประวัติศาสตร์ตอนหนึ่งได้ระบุว่า ท่านนบีมูฮัมหมัดได้ขึ้นไปบนยอดเขา อัศเศาะฟา และส่งเสียงเรียกร้องว่า

"โอ้...ประชาชนชาวกุร็อยซฺ" เมื่อท่านตะโกนออกไป ชาวเมืองต่างก็มาชุมนุมกัน และตะโกนถามท่านว่า มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น...

ท่านนบีจึงกล่าวว่า "พวกท่านบอกข้าพเจ้าสิ...ว่า ถ้า ข้าพเจ้าบอกท่านว่า ข้าพเจ้าเห็นทหารม้ากองหนึ่งอยู่ตรงภูเขาฟากโน้น ท่านจะเชื่อมั้ย?"

ชาวเมืองต่างตอบว่า "แน่นอน.. เราเชื่อท่าน เพราะเราไม่เคยเห็นท่านพูดเท็จเลยซักครั้ง ท่านเป็นคนสัตย์จริงเสมอ"

...ดังนั้น ท่านนบีจึงได้เรียกร้องให้ชาวเมืองเข้ามารับศาสนาอิสลาม เมื่อชาวเมืองรู้ดังนั้น จึงพากันแยกย้ายกันออกไป อบูละฮับผู้เป็นลุงของท่าน ถึงกับหัวเสีย อารมณ์ฉุนเฉียว และกล่าวว่า "ขอความวิบัติ จงมีแก่เจ้า (มูฮัมมัด)ในวันนี้ ที่เจ้าเรียกเรามาชุมนุมด้วยเรื่องแค่นี้เองรึ!"

....จากประเด็นข้างต้น จึงสรุปได้เป็นอย่างดีว่า ความซื่อสัตย์ของท่านนบีนั้น ไม่ใช่ถูกยกย่องในหมู่มุสลิมเท่านั้น หากแต่ผู้ที่เป็นศัตรูของท่านนบีต่างก็ยอมรับในเรื่องนี้เช่นกัน

----------------------------------------------------

...นอกจากนี้ ในเรื่องของการจัดลำดับว่า อันใดเป็นหะดิษ อันใดเป็นกุรอานนั้น ก็มีความชัดเจนตั้งแต่แรก...เนื่องจาก เมื่ออิสลามเริ่มขยายตัวและมีสาวกเพิ่มขึ้น ท่านนบีก็ได้จัดแบ่งหน้าที่ของสาวกไว้เป็นหมวดหมู่... มีรายงานว่าผู้ที่ทำหน้าที่บันทึกกุรอาน เพียงอย่างเดียวนั้น มีถึง 30 ท่าน...โดยยังไม่นับรวมผู้ที่บันทึกแบบไม่ประจำ (มือสมัครเล่น...นั่นแหละ ) นอกจากนี้ยังแบ่งสาวกผู้บันทึกในหน้าที่ต่าง ๆ เช่น คนเขียนสาส์น คนบันทึกหะดิษ คนเขียนบันทึกประจำวันในเรื่องต่าง ๆ เป็นต้น และจำนวนผู้ที่ทำหน้าที่บันทึกก็มากขึ้น เมื่ออพยพไปสู่มาดีนะห์ มีรายงานว่า เมื่อท่านนบีเสียชีวิตนั้น มีผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นสาวก (คือผู้ที่บันทึก และท่องจำ รวมทั้งมีความรู้ทางศาสนาในด้านต่าง ๆ ) ถึง 144,000 ท่าน

...ดังนั้นความคลาดเคลื่อนในการบันทึกกุรอานจึงเกิดได้น้อยมาก จนแทบไม่เกิดเลย เนื่องจาก จำนวนผู้บันทึกที่มากถึง 30 ท่าน(มืออาชีพ) ที่จะต้องบันทึกได้ตรงกัน รวมทั้ง บันทึกต้องตรงกับกุรอานที่สาวกกลุ่มที่ท่องจำจดจำไว้ได้ด้วยอีกหลายท่าน และต้องสอบทานกันเองและกับท่านนบีอยู่เสมอ...ดังนั้น จึงอาจกล่าวได้ว่าไม่มีความผิดพลาดในระบบการบันทึกเลย

------------------------------------------------------

ส่วนในเรื่องหะดิษนั้น นอกจากจะมีการรายงานถึงที่มาจาผู้รายงานคนใดแล้ว ยังมีการจัดแบ่งเป็นชนิดต่าง ๆ เช่น

1.หะดิษศอเฮี้ยะ คือหะดิษที่มีสายรายงานยืนยันได้แน่นนอนและถูกต้อง ประกอบด้วยคุณสมบัติดังนี้

- ต้องมีสายโยงแห่งการรายงานติดต่อกันอย่างไม่ขาดสาย ตั้งแต่ผู้รายงานคนแรก จนถึงท่านนบีมุหัมมัด (ช.ล.) หรือ สาวก และหรือบุคคลในสมัยถัดมา

- ต้องไม่ขัดแย้งกับลักษณะของหะดิษที่มีความเชื่อถือได้มากกว่า ทั้งนี้ ในกรณีที่ไม่สามารถจะประสานกันได้ แต่หากสามารถประสานกันได้ ก็จะไม่ทำให้มีฐานะด้อยลงไปแต่ประการใด

- ต้องเป็นหะดิษที่ไม่มีความบกพร่อง ไม่ว่าจะบกพร่อง โดยเปิดเผย หรือ แอบแฝง ก็ตาม การบกพร่องโดยเปิดเผย เช่น ผู้รายงานท่านหนึ่ง อ้างว่าได้รายงานหะดิษนี้ มาจากผู้รายงานอีกท่านหนึ่ง ซึ่งคนทั่วไป ต่างก็ทราบว่า ทั้งสองคนนั้นไม่เคยพบปะกันเลย อย่างนี้เป็นต้น ส่วนการบกพร่องโดยแอบแฝง เช่น ผู้รายงานทั้งสองเป็นบุคคลที่อยู่ร่วมสมัยกัน ซึ่งผู้รายงานคนหนึ่ง อ้างว่าได้ยินหะดิษนี้มาจากผู้รายงานคนที่สอง แต่แท้ที่จริงแล้ว มิได้เป็นเช่นนั้น

- ผู้รายงานหะดิษในสายรายงานทุกคนต้องมีความจำดีเยี่ยม การมีความจำดีเยี่ยมนี้ จะต้องเป็นอยู่ตลอดเวลา หากสามารถจดจำได้ดีเป็นบางครั้ง อย่างนี้ไม่ถือว่ามีความจำดีเยี่ยม

- ผู้รายงานต้องเป็นผู้มีคุณธรรม อันหมายถึง ต้องเป็นมุสลิมบรรลุศาสนภาวะ และไม่เคยประกอบความผิด สถานหนัก หรือ เป็นผู้กระทำความผิด สถานเบาอยู่เสมอ

หะดิษศอเฮี้ยะ แบ่งย่อยลงไปเป็น 7 ระดับคือ

ระดับที่ 1 หะดิษที่รายงานโดยบุคอรีย์และมุสลิม

2. หะดิษที่รายงานโดยบุคอรีย์

3. หะดิษที่รายงานโดยมุสลิม

4. หะดิษที่มีสายรายงานเช่นเดียวกับบุคอรีและมุสลิม

5. หะดิษที่มีสายรายงานเช่นเดียวกับบุคอรีย์

6. หะดิษที่มีสายรายงานเช่นเดียวกับมุสลิม

7. หะดิษที่มีสายรายงานเช่นเดียวกับบุคคลอื่นที่เชื่อถือได้

2.หะดิษ หะซัน คือ หะดิษที่มีคุณสมบัติเช่นเดียวกับหะดิษซอเฮี๊ยะห์ ผิดกันตรงที่ผู้รายงานหะดิษในสายรายงานบางคน มีความจำในระดับที่ไม่ดีเยี่ยมและไม่ถึงกับเลอะเลือนเท่านั้น

3. หะดิษ ฎออีฟ คือ หะดิษที่มีฐานะต่ำกว่าหะดิษหะซัน โดยขาดเงื่อนไขประการหนึ่งประการใดอันเป็นที่ยอมรับไป.....

4.หะดิษ เมาเฎาะว์ คือ หะดิษปลอม...ไม่สามารถใช้รายงานได้

-----------------------------------------------------

...ส่วนสาเหตุ ที่ท่านอบูบักรฺ และอุมัรฺ สั่งเผาหะดิษ นั้น ...เล่าย่อ ๆ นะครับ เป็นเพราะว่า ท่านทั้งสองกลัวว่า ในภายภาคหน้า กุรอานจะเป็นเหมือนไบเบิ้ลครับ คือ มีข้อความที่เขียนจากสาวกเข้าไปรวบรวมอยู่ด้วย ท่านจึงสั่งให้ทำลายหะดิษทั้งหมดทิ้ง...

...ถามว่าแล้วท่านไม่กลัวหะดิษเหล่านั้นจะสูญหายหรือ...คำตอบคือ ในสมัยนั้นมีผู้ที่ท่องจำหะดิษได้มากมาย จึงไม่จำเป็นต้องมีการจดบันทึก และถือว่า กุรอานนั้นก็เพียงพอแล้ว

หลักฐาน คือ ท่านอบูบักรฺนั้นก็เป็นหนึ่งในผู้ที่บันทึกหะดิษด้วย แต่ต่อมา ท่านก็ทำลายหะดิษ จำนวน 500 หะดิษของท่านทิ้งทั้งหมด

ท่านอุมัรฺ เคยกล่าวว่า "ความจริง ฉันตั้งใจจะให้มีการบันทึกหะดิษของท่านรอซู้ล แต่ฉันเกิดนึกถึงประชาชาติยุคก่อนหน้าพวกท่าน ซึ่งบันทึกสิ่งอื่นควบคู่กับวจนะพระเจ้า ในที่สุดเขาเหล่านั้นก็ละทิ้งคัมภีร์ของพระองค์...ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ ฉันจะไม่ยอมให้สิ่งอื่นปะปนกับวจนะของพระองค์อัลลอฮฺเด็ดขาด"

...นอกจากนี้ ท่านอะลีเองก็เป็นหนึ่งในกลุ่มศอฮาบะห์ (สาวก) ที่ไม่เห็นด้วยกับการบันทึกหะดิษ เช่นกัน อบูมูซา อัล อัชอารี เคยกล่าวแก่บุตรของตนว่า

" ความจริงพวกบนีอิสรออีล (ยิว) ได้บันทึกตำราเล่มหนึ่ง (เช่น ตัลมูด) และปฏิบัติตามตำราเล่มนั้น โดยที่พวกเขาไม่ใส่ต่อเตารอต (โทร่าห์) เลย"

...ดังนั้นการห้ามบันทึกหะดิษในยุคต้นนั้น สาเหตุหลัก ๆ เลยคือการป้องกันการบิดเบือนกุรอาน และการแทรกแทรงหะดิษเข้าไปในเนื้อความกุรอาน รวมทั้งเกรงว่า ผู้คนจะละทิ้งกุรอานและไปให้ความสนใจต่อหะดิษมากกว่า

...ซึ่งถ้าเรามองให้ครบตลอดเรื่องราว จะเห็นได้ว่า เมื่อมีการรวบรวมกุรอานสมบูรณ์และกุรอานถูกสถาปนาไว้อย่างมั่นคงแล้ว จึงมีการอนุญาตให้บันทึกหะดิษได้ในเวลาต่อมาครับ

ด้วยจิตคารวะ

แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 49 18:14:27

จากคุณ : kheedes

จากคุณ : beckmee - [ 29 ก.ย. 49 22:42:47 ]