ความคิดเห็นที่ 1 .             พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๐             สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค             ตาลปุตตสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=18&A=7768&Z=7822&pagebreak=0             ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=18&i=589 แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 52 23:56:53 จากคุณ : Kengmanny - [ 28 พ.ค. 52 23:55:04 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ตัวอาชีพครับ ...แต่ประเด็นอยู่ที่ การก่อให้เกิดโลภะ โทสะ โมหะ เพราะแม้ไม่ประกอบอาชีพนี้.. แต่ไปชักชวน ไปยั่วให้เกิดกิเลส ย่อมไม่เป็นผลดีเป็นแน่ ลองพิจารณาถึงการสร้างละคร ภาพยนตร์พุทธประวัติ เป็นต้น.. ดีหรือร้าย? http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2009/03/Y7680747/Y7680747.html http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2008/03/Y6436083/Y6436083.html http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2008/08/Y6852550/Y6852550.html จากคุณ : He-Who-Must-Not-Be-Named - [ 29 พ.ค. 52 00:11:34 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เบื๊อ..เบื่อที่จะพูดถึงเรื่องนี้ อาชีพนักร้อง นักแสดง ขับระบำรำฟ้อน มีความผิดตามพระไตรปิฎก ต้อง..... http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2009/03/Y7680747/Y7680747.html ข้อเตือนใจ สำหรับดารา นักร้อง นักแสดง และผู้ที่ใฝ่ฝันอยากจะเป็น... http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2008/05/Y6635690/Y6635690.html คนที่เป็น Entertainer ชอบทำให้คนอื่นเฮฮา ต้องตกนรก หรือเกิดเป็นสัตว์ดิรัจฉาน http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2008/08/Y6852550/Y6852550.html นรกคือที่ไปสำหรับดารานักร้องนักแสดงทั้งหลาย http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2008/05/Y6606980/Y6606980.html จากคุณ : บุษยมาศ - [ 29 พ.ค. 52 00:13:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่รู้มีใครเคยสังเกตุไหม บั้นปลายดารา นักร้อง นักแสดง ไม่ได้ใครได้อยู่อย่างมีความสุขสักคน มีดารา นักร้อง นักแสดงหลายท่าน ที่มีชีวิตบั้นปลายที่มีความสุข และตายตามอายุขัยค่ะ ประเด็นในกระทู้นี้ พูดกันมาหลายครั้งแล้ว แนะนำให้ จขกท. ลองค้นกระทู้เก่าๆ ดูค่ะ สำหรับเรา เรามีความเห็นว่า ถ้าอาชีพที่เกี่ยวข้องกับศิลปะการแสดงทุกชนิดเป็นบาป ทุกอาชีพในโลกนี้ก็เป็นบาปได้หมด เพราะต่างก็เกี่ยวข้องกับการบำรุงบำเรอกามฉันทะด้านใดด้านหนึ่งของมนุษย์ด้วยกันทั้งนั้น ถ้าเป็นเช่นนั้น ทุกคนในโลกนี้ก็คงไม่ต้องประกอบอาชีพ ทำมาหากินอะไร สละโลกกันให้หมด นุ่งขาวห่มขาว ถึอศีล ๘ เป็นอย่างน้อย จะได้พ้นจากความบาป ถ้าพิจารณากันง่ายๆ อยู่แค่มีอาชีพเรื่องศิลปะการแสดงแล้วเป็นบาปหมด ลงนรกกันหมด ไม่พิจารณาเหตุปัจจัยอื่นร่วมด้วย ก็คงเป็นศาสนาพุทธเถรวาทแบบไทยๆ มากกว่าศาสนาพุทธที่แท้ เพราะวัฒนธรรมไทยนั้น เป็นวัฒนธรรมที่นิยมการนำศิลปะการแสดงชนิดต่างๆ เข้าไปรับใช้งานพระศาสนาอยู่เสมอ แต่ในขณะเดียวกันก็ดูถูกเหยียดหยามศิลปะการแสดง และก็มักจะหยิบยกเอาคำสอนในพุทธศาสนาที่เข้ากับทิฐิของตนเอง มาข่มคนที่มีอาชีพในด้านนี้อยู่เสมอ ในขณะที่ประเทศที่เป็นพุทธเถรวาทด้วยกัน ถือพระไตรปิฎกฉบับเดียวกัน เช่นพม่า ลังกา เค้าไม่มีพฤติกรรมอย่างงี้ พุทธมหายานยิ่งแล้วใหญ่ ดนตรีและศิลปะการแสดง กลายเป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมทางศาสนาที่ไม่มีใครอ้างพระไตรปิฎกเพื่อจะดูถูก มีแต่คนยกย่อง พูดอย่างงี้อาจจะดูเหมือนไม่เกี่ยวกับประเด็นที่ จขกท. ยกขึ้นมานะคะ แต่ประเด็นที่ จขกท.อ้างอิง ไม่ว่าจะเรื่องแม่ชี หรือดารานักแสดงที่ต้องทรมานมากๆ จากโรคภัยไข้เจ็บ หรือไม่ได้ตายดีนั้น ไม่ได้เป็นเพราะบาปจากการที่เค้ามีอาชีพดังกล่าว แต่เกี่ยวข้องกับวิบากกรรมในอดีตของเค้าค่ะ ไม่งั้นเราก็จะอ้างได้เหมือนกัน ว่าทำไมหลวงพ่อหลายๆ รูปที่มีศีลาจาริยวัตรงดงาม ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ คอยชักนำให้คนทำดีมีศีลธรรมอยู่เสมอ แต่กลับต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคร้าย และก็ไม่ได้มรณภาพอย่างดีๆ เช่นกัน ในเมื่อการบวชเป็นพระนั้น ไม่บาป ไม่ใช่เหรอคะ? จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 29 พ.ค. 52 00:27:07 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จะว่าเป็นบาปมันก็เกินไปล่ะครับ อยู่ที่เจตนามากกว่า ถ้าการแสดงโดยมีเจตนายั่วยุให้เกิดกิเลสนั่นก็ว่าไปอย่างล่ะครับ จากคุณ : Skalidis - [ 29 พ.ค. 52 00:57:06 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จริงๆในพระไตรปิฏกก็ชัดนะครับ ว่าอาชีพนักร้องนักแสดงนอกจากทำให้ตัวเองมัวเมาแล้วยังทำให้ผู้อื่นมัวเมาด้วย ซึ่งเป็นบาปอย่างแน่นอน  ศีล 8 ยังห้ามชมมหรสพเลย แต่ทีนี้ทำบาปมากบาปน้อยแค่ไหน ก็ขึ้นกับว่าดาราหรือนักร้องคนนั้นรับงานแนวไหน ผมตั้งข้อสังเกตุเพิ่มเติมอีกอย่างนึง ดาราที่สนใจธรรมะหรือมีชีวิตบั้นปลายที่มีความสุขจริงๆ พวกนี้มักไม่ดังเปรี้ยงปร้าง  ผิดกับดาราที่มีข่าวฉาวหรือมีภาพลักษณ์เซ็กซี่ เหมือนกับว่ามันเป็นสิ่งที่ขัดกันอยู่  ก็ลองสังเกตุดูแล้วกันครับ แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 52 01:51:00 จากคุณ : omeg - [ 29 พ.ค. 52 01:45:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คห. 4 การเป็นพระนั้นใช่ว่าจะจบเมื่อได้บวช เป็นพระแล้วทำบาปได้มากกว่าคนธรรมดาเสียอีกหากไม่ระวัง ใครจะรู้ก่อนที่จะบรรลุธรรมอาจพลั้งเผลอทำอะไรที่เป็นอกุศลมาก็ได้ ปัจจุบันทำดีใช่ว่าจะไม่มีกรรมเก่า อย่าลืมนะครับ จากคุณ : omeg - [ 29 พ.ค. 52 01:49:43 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ดาราหรือนักแสดงจะบาปหรือไม่ ไม่ได้อยู่ที่การแสดงของเขา แต่อยู่ที่ความประพฤติของเขาต่างหาก ทำดีย่อมได้ดี ทำไม่ดีย่อมได้ไม่ดีครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 29 พ.ค. 52 06:27:37 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มองในมุมกลับ ถึงไม่ประกอบอาชีพที่เกื้อกูลต่อการยั่วยุกิเลสผู้อื่น แต่ชอบยั่วยุกิเลสผู้อื่นเป็นนิตย์ เช่น มีนิสัยชอบยั่วยุ/ชักชวนคนอื่นไปเล่นอบายมุขกับตน (ชวนเที่ยวกลางคืน ชวนเล่นการพนัน ชวนดื่มสุรา/สิ่งเสพติด) คนเหล่านี้ย่อมได้รับผลจากการกระทำกรรมอันเป็นอกุศลต่อตนเอง และผู้อื่น จากคุณ : 44SFA1 - [ 29 พ.ค. 52 08:46:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตาลปุตตสูตร เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘  บรรทัดที่ ๗๗๖๘ - ๗๘๒๒.  หน้าที่  ๓๓๖ - ๓๓๘. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=18&A=7768&Z=7822&pagebreak=0 ท่าน ตาลบุตร ได้ทูลถามพระพุทธเจ้าว่า “ข้าพระองค์เคยได้ยินคำของนักเต้นรำ ผู้เป็นอาจารย์และปาจารย์ก่อนๆ กล่าวว่า นักเต้นรำคนใดทำให้คนหัวเราะ รื่นเริง ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาผู้ร่าเริง ในข้อนี้พระผู้มีพระภาคตรัสอย่างไร” ========================================================= ท่าน ตาลบุตร มีความเชื่อว่า  การทำให้คนหัวเราะรื่นเริง เป็นการทำบุญแบบหนึ่ง ผลจากบุญนี้ เมื่อตายไปจะทำให้เกิดในสวรรค์เป็นสหายแห่งเทวดาผู้ร่าเริง ========================================================= พระพุทธองค์ชี้แจงว่า [๕๙๑] ...ดูกรนายคามณี เมื่อก่อนสัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากราคะอันกิเลสเครื่องผูกคือราคะผูกไว้ นักเต้นรำรวบรวมเข้าไว้ซึ่งธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น เมื่อก่อนสัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากโทสะ อันกิเลสเครื่องผูก คือโทสะผูกไว้ นักเต้นรำ รวบรวมเข้าไว้ซึ่งธรรมเป็นที่ตั้งแห่งโทสะ ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น เมื่อก่อนสัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากโมหะ อันกิเลสเครื่องผูกคือโมหะผูกไว้ นักเต้นรำ ย่อมรวบรวมไว้ซึ่งธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งโมหะ ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น นักเต้นรำนั้น ตนเองก็มัวเมาประมาท ตั้งอยู่ในความประมาท เมื่อแตกกายตายไป ย่อมบังเกิดในนรกชื่อปหาสะ อนึ่ง ถ้าเขามีความเห็นอย่างนี้ว่า นักเต้นรำคนใดทำให้คนหัวเราะ รื่นเริงด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาชื่อปหาสะ ความเห็นของเขานั้นเป็นความเห็นผิด ดูกรนายคามณี ก็เราย่อมกล่าวคติสองอย่างคือ นรกหรือกำเนิดสัตว์เดียรัจฉาน อย่างใดอย่างหนึ่ง ของบุคคลผู้มีความเห็นผิด ฯ ======================================================= พระพุทธองค์บอกว่า นั่นไม่ใช่การทำบุญ เพราะบุญ คือ เครื่องชำระสันดาน, ความดี, กุศล, ความสุข, ความประพฤติชอบทางกายวาจาและใจ, กุศลธรรม ผลแห่งบุญ ย่อมนำไปสู่ การที่มี ราคะ โทสะ โมหะ ลดลง ผู้ที่คิดเอาเองว่ากำลังทำบุญ แต่จริง ๆ แล้วสิ่งที่ทำไม่ใช่บุญ คือผู้ที่มีความเห็นผิด นอกจากนี้คนที่เชื่อว่า การทำให้คนอื่นหัวเราะรื่นเริง ตายไปย่อมเกิดในสวรรค์ เป็นสหายกับเทวดาผู้ร่าเริงเป็นความเห็นผิด เราลองมาพิจารณาต่อว่า คนที่มีความเชื่อแบบนี้ จะขวนขวาย ทำบุญ  ให้ทาน รักษาศีล เจริญสติภาวนาหรือไม่ คงไม่ เพราะไม่รู้จะขวนขวายทำ ไปทำไม ก็ในเมื่อการทำให้คนอื่นหัวเราะรื่นเริง ก็เป็นหลักประกันว่าตายไปจะต้องไปเกิดในสวรรค์อยู่แล้ว แล้วลองพิจารณาต่ออีกว่าเขาจะอบรมกาย อบรมศีล อบรมปัญญาหรือไม่  ก็คงไม่   เพราะไม่รู้จะอบรมไปทำไม ก็ในเมื่อการทำให้คนอื่นหัวเราะรื่นเริง ก็เป็นหลักประกันว่า ตายไปจะต้องไปเกิดในสวรรค์อยู่แล้ว คนที่มีความเชื่อแบบนี้ จะกลัวการประกอบกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริตหรือไม่ คงไม่ เพราะไม่รู้จะกลัวไปทำไม ก็ในเมื่อการทำให้คนอื่นหัวเราะรื่นเริง ก็เป็นหลักประกันว่าตายไป จะต้องไปเกิดในสวรรค์อยู่แล้ว นี่แหละจึงเป็นเหตุผลว่า ทำไมคนที่มีความเห็นแบบนี้จึงเป็นมิจฉาทิฐิ การไม่ขวนขวายในการ ละชั่ว ทำดี ทำจิตใจให้บริสุทธิ์ ถือว่าเป็นผู้ตั้งอยู่ในความประมาท ========================================================= ในตอนท้ายพระพุทธเจ้ากล่าวว่า คติสองอย่างของบุคคลผู้มีความเห็นผิด คือ นรกหรือกำเนิดสัตว์เดียรัจฉาน อย่างใดอย่างหนึ่ง สังเกตนะครับ ไม่พุทธเจ้าไม่ได้ตรัสว่า เราย่อมกล่าวคติสองอย่างคือ นรกหรือกำเนิดสัตว์เดียรัจฉาน อย่างใดอย่างหนึ่ง ของบุคคลผู้มีอาชีพเป็นนักเต้นรำ ========================================================= จากคุณ : wichaphon_me - [ 29 พ.ค. 52 09:22:13 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เพิ่มเติม เหตุของการตกนรก กรรมปถวรรคที่ ๗ [๒๖๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ ย่อมเกิดในนรกเหมือนถูกนำมาทิ้งลง ธรรม ๔ ประการเป็นไฉน ฯลฯ... เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๑  บรรทัดที่ ๖๗๒๓ - ๖๗๘๔.  หน้าที่  ๒๘๘ - ๒๙๐. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=21&A=6723&Z=6784&pagebreak=0 พระสูตรที่ยกมาประกอบด้วย 10 เรื่อง - การฆ่าสัตว์ - การลักทรัพย์ - การประพฤติผิดในกาม - จากการพูดเท็จ - การพูดส่อเสียด - การพูดคำหยาบ - การพูดเพ้อเจ้อ - ความโลภ - ความพยาบาท - ความเห็นผิด ด้วยกริยา 4 คือ - การเป็นผู้ทำเอง - การชักชวน - การเห็นดีเห็นงาม(ในใจไม่แสดงออก) - การยกย่องสรรเสริญ (การเห็นดีเห็นงามแล้วแสดงออก) สำหรับนักร้องนักแสดง ในขณะแสดง - เขาเป็นพูดกระทำเอง คือ การกล่าวการแสดงออก ซึ่งคำเท็จ คำส่อเสีอด คำหยาบ คำเพ้อเจ้อ - เขาไม่ได้ชักชวนให้กระทำเรื่องเหล่านี้ (ผมยังไม่เคยได้ยินบทเพลง ที่ชักชวนให้กระทำเรื่องพวกนี้เลย) ในละครอาจจะมี(สำหรับตัวร้าย) แต่นักแสดงไม่มีเจตนาที่จะกระทำเรื่องพวกนี้เอง นอกจากนี้ ตอนท้าย ก็แสดงผลของกรรมที่ได้รับ ซึ่งถือเป็นการชักชวนให้งดเว้นนะครับ) - สำหรับการพอใจ และสรรเสริญ ก็มีแต่หัวหน้าตัวร้าย เพื่อนตัวร้ายที่กระทำ และในตอนท้ายของเรื่อง เขาก็ได้รับผลกรรมอย่างสาสมครับ) ผมมีความเห็นว่า "นักร้องนักแสดงศิลปินแขนงต่าง ๆ ตกนรก เพราะเหตุแห่งความเห็นผิดและความมัวเมาประมาท ไม่ได้เกิดจาก การเพิ่มราคะ โทสะ และโมหะให้แก่ผู้ชม ผู้ฟังครับ ศิลปินเหล่านี้ถึงแม้จะยังประกอบอาชีพนี้อยู่ แต่ถ้าไม่ใช่ผู้มีความเห็นผิด ไม่ใช่ผู้ที่มัวเมาประมาท เขาก็ไม่ต้องตกนรกหรือเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานครับ" ========================================================= ไม่ได้โน้มน้าวให้ใครมีเชื่อแบบผมครับ ผมแสดงความเห็นก็เพื่อให้คนสมาชิกที่เข้ามาอ่าน มีข้อมูลประกอบการพิจารณามากขึ้นเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการเชื่อนะครับ จากคุณ : wichaphon_me - [ 29 พ.ค. 52 09:22:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เพิ่มเติมเกี่ยวกับอาชีพต้องห้าม ๗. วณิชชสูตร [๑๗๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย การค้าขาย ๕ ประการนี้ อันอุบาสกไม่พึง กระทำ ๕ ประการเป็นไฉน คือ   การค้าขายศาตรา ๑   การค้าขายสัตว์ ๑   การค้าขายเนื้อสัตว์ ๑   การค้าขายน้ำเมา ๑   การค้าขายยาพิษ ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลายการค้าขาย ๕ ประการนี้แล อันอุบาสกไม่พึงกระทำ ฯ เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒  บรรทัดที่ ๔๘๓๘ - ๔๘๔๓.  หน้าที่  ๒๑๑. http://www.84000.org/tipitaka/read/v.php?B=22&A=4838&Z=4843&pagebreak=0 จากคุณ : wichaphon_me - [ 29 พ.ค. 52 09:25:56 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พระพุทธพจน์ท่านว่าไว้ว่า เป็นเพราะ การไปทำให้เกิด โทสะ โมหะ และอยู่ในความประมาท จึงทำให้ไปนรก นักเต้นรำรวบรวมเข้าไว้ซึ่งธรรมเป็นที่ตั้งแห่งโทสะ ในท่ามกลาง สถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น เมื่อก่อน สัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากโมหะ อันกิเลสเครื่องผูกคือโมหะผูกไว้ นักเต้นรำ ย่อมรวบรวมไว้ซึ่งธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งโมหะ ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่าม- *กลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น นักเต้นรำนั้น ตนเองก็มัวเมา ประมาท ตั้งอยู่ในความประมาท เมื่อแตกกายตายไป ย่อมบังเกิดในนรกชื่อปหาสะ พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๐            สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค            ตาลปุตตสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=18&A=7768&Z=7822&pagebreak=0            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=18&i=589 ดังนั้นทุกอาชีพ ที่ไปทำให้คนเขาเกิดอย่างนี้ก็ไปนรกครับ ไม่ว่าจะเป็นนักข่าว ที่เขียนข่าวไม่จริง หรือนักพูด อะไรก็ตาม แต่ถ้าเราไม่ทำอย่างนั้น ก็ไม่ไปนรกสิครับ ตัวอย่างเช่น ผมเคยเห็นคุณ ศรราม แสดงเรื่อง พุทธานุภาพ เล่นเป็นพระ เล่นดีมาก ซึ้งมาก ทำให้ศรัทธาในพระสงฆ์มาก ผมคิดว่าเขาได้บุญมากเลย แต่ถ้าเราไปแสดง ยั่วยวน หรือไปล้อเลียนพระสงฆ์องค์เจ้า ยิ่งเป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชัดว่าไม่ดี จึงอยู่ที่การกระทำนั่นเองครับ จากคุณ : จักรแก้ว - [ 29 พ.ค. 52 09:28:04 ]

ความคิดเห็นที่ 14 พระสูตรได้ ขมวดปิดท้ายไว้อย่างชัดเจนแล้วครับ "นักเต้นรำนั้น ตนเองก็มัวเมา ประมาท ตั้งอยู่ในความประมาท เมื่อแตกกายตายไป ย่อมบังเกิดในนรกชื่อปหาสะ " คอนเซปของศาสนาพุทธ เวลาตายแล้วไปอบาย  ลืมกันแล้วหรือครับ จากคุณ : Panda-baker - [ 29 พ.ค. 52 10:51:25 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สงสัยอ่ะ คนที่ทํางานโฆษณานี่ก็เป็นอาชีพที่ก่อให้เกิดโลภะโดยตรงเลยสิ บาปรึเปล่า แล้วคนทํางานศิลปะละ ถ้าไม่ได้วาดรูปพระรูปวัด จะบาปรึเปล่า เรามองอาชีพเต้นกินรํากินที่ว่า เป็นงานศิลปะอย่างหนึ่งนะ บาปหรือเปล่า น่าจะอยู่ที่เจตนามากกว่านะ แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 52 11:46:00 จากคุณ : Yogi Playgirl - [ 29 พ.ค. 52 11:31:24 ]

ความคิดเห็นที่ 16 #15 ขึ้นอยู่กับว่ามากน้อยตามส่วน ของเจตนา ตัวเองเดือดร้อน ผู้อื่นเดือดร้อน อย่างใดอย่างหนึ่งก็ไม่ดีแล้ว จากคุณ : locomotion - [ 29 พ.ค. 52 12:32:51 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผมให้ข้อสังเกตุว่า ในพระสูตร ไม่กล่าวถึง โลภ นะครับ ลองอ่านละเอียดดูสิครับ และสอง โลภ เป็นความอยากได้ของผู้อื่นมาเป็นของตนนะครับ และทำไมถึงว่า โฆษณา ทำให้เกิดความโลภ ละครับ ไม่เกิดก็ได้ อยากได้มาใช้โดยถูกทำนองคลองธรรมก็ได้นะครับ จากคุณ : จักรแก้ว - [ 29 พ.ค. 52 15:06:09 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอเพิ่มเติมพระสูตรที่มีลักษณะคล้ายกับตาลปุตตสูตร แต่เป็นอาชีพทหาร โยธาชีวสูตร เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘  บรรทัดที่ ๗๘๒๓ - ๗๘๖๑.  หน้าที่  ๓๓๘ - ๓๔๐. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=18&A=7823&Z=7861&pagebreak=0 อัสสาโรหสูตร เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘  บรรทัดที่ ๗๘๖๖ - ๗๙๐๓.  หน้าที่  ๓๔๐ - ๓๔๒. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=18&A=7866&Z=7903&pagebreak=0 ภูมกสูตร เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘  บรรทัดที่ ๗๙๐๔ - ๗๙๖๙.  หน้าที่  ๓๔๒ - ๓๔๔. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=18&A=7904&Z=7969&pagebreak=0 จากคุณ : wichaphon_me - [ 29 พ.ค. 52 17:09:13 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เมื่อแตกกายตายไป ย่อมบังเกิดในนรกชื่อปหาสะ บาปครับ บาปครับ . . . . ย้ำว่า บาป จากคุณ : Mr.Maximum - [ 29 พ.ค. 52 17:19:50 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ตอบ ค.ห.๗ คห. 4 การเป็นพระนั้นใช่ว่าจะจบเมื่อได้บวช เป็นพระแล้วทำบาปได้มากกว่าคนธรรมดาเสียอีกหากไม่ระวัง ใครจะรู้ก่อนที่จะบรรลุธรรมอาจพลั้งเผลอทำอะไรที่เป็นอกุศลมาก็ได้ ปัจจุบันทำดีใช่ว่าจะไม่มีกรรมเก่า อย่าลืมนะครับ จากคุณ : omeg    - [ 29 พ.ค. 52 01:49:43 ] สิ่งที่คุณตักเตือนนี้ เราทราบดีอยู่แล้วค่ะ เราจึงได้โพสต์ใน ค.ห.๔ ไงคะ ว่า... แต่ประเด็นที่ จขกท.อ้างอิง ไม่ว่าจะเรื่องแม่ชี หรือดารานักแสดงที่ต้องทรมานมากๆ จากโรคภัยไข้เจ็บ หรือไม่ได้ตายดีนั้น ไม่ได้เป็นเพราะบาปจากการที่เค้ามีอาชีพดังกล่าว แต่เกี่ยวข้องกับวิบากกรรมในอดีตของเค้าค่ะ ไม่งั้นเราก็จะอ้างได้เหมือนกัน ว่าทำไมหลวงพ่อหลายๆ รูปที่มีศีลาจาริยวัตรงดงาม ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ คอยชักนำให้คนทำดีมีศีลธรรมอยู่เสมอ แต่กลับต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคร้าย และก็ไม่ได้มรณภาพอย่างดีๆ เช่นกัน ขอบคุณที่ช่วยเตือนนะคะ เราแค่ยกตัวอย่างเปรียบเทียบให้ จขกท. เข้าใจว่า ตรรกะที่ จขกท. ยกมา (เรื่องดารานักแสดงที่ต้องทรมานมากๆ จากโรคภัยไข้เจ็บ หรือไม่ได้ตายดีนั้น) ไม่ใช่ผลจากบาปที่เกิดจากอาชีพนักร้องนักแสดง ค่ะ ที่เรายกตัวอย่างพระ เพราะประเด็นในกระทู้นี้ กล่าวถึงอาชีพนักร้องนักแสดงว่า บาป หรือไม่ เราก็เลยยกตัวอย่างการบวชเป็นพระ (ซึ่งเข้าใจว่า คุณ omeg คงทราบดีอยู่แล้วว่า การบวชเป็นพระ มิใช่การกระทำที่ เป็นบาป) มาเปรียบเทียบ เพื่อให้ จขกท. และหลายๆ ท่าน เห็นว่า การที่ต้องทรมานมากๆ จากโรคภัยไข้เจ็บ หรือไม่ได้ตายดีนั้น ไม่เกี่ยวกับอาชีพหรือสถานะใดๆ แต่เกี่ยวกับกรรมเก่าเป็นสำคัญ ชัดเจนแล้วนะคะ คุณ omeg ^ ^ จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 29 พ.ค. 52 22:19:38 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ^ ^ ^ ผมก็เห็นด้วยนะว่าโรคภัยต่างๆอาจมาจากกรรมที่ ไม่เกี่ยวกับอาชีพเสมอไป แต่ประเด็นที่ว่าอาชีพที่ทำการร้องรำ การแสดง เป็นบาปหรือไม่ ผมเห็นว่า"เป็น"แบบที่ไม่ต้องตีความเลย นางเอกทำให้คนดูรู้สึกรักหรือเศร้าใจ   ตัวอิจฉาทำให้คนดูรู้สึกหมั่นใส้,เกลียด ร้องเพลงเพราะจนคนดูเพลิดเพลินติดใจ   อารมณ์เหล่านี้เป็นกิเลสทั้งสิ้น และตนเองก็อยากที่จะแสดงเก่งๆ เต้นสวยๆ ร้องเพลงเพราะๆยิ่งๆขึ้นไปอีก เพื่ออะไร เพื่อให้คนมัวเมามากยิ่งๆขึ้นไป ตนเองจะได้มีความสำเร็จมากยิ่งขึ้น เป็นการทำให้กิเลสเฟื่องฟูทั้งนั้น แต่ทำไมอาชีพนี้ถึงไม่อยู่ในอาชีพต้องห้าม   อาชีพต้องห้ามในวณิชชสูตรนั้นเกี่ยวข้องกับเรื่องที่รุนแรงกว่านี้อีกมาก เช่นความตาย ยาพิษ บาปของนักแสดงย่อมที่จะเบาบางกว่าอาชีพในวณิชชสูตร  เพราะมัวเมายังไงคงไม่ถึงกับเกี่ยวข้องในการทำร้ายตนเองและผู้อื่น แม้แต่ศีล 8 ยังห้ามชมมหรสพ  ถ้ามหรสพเป็นของดีจริงๆ คงไม่ห้าม ถ้าผมจะรักษาศีล 8 มหรสพทุกชนิดเป็นศัตรูที่จะทำให้ศีลขาด ผมไม่ได้ดูถูกเหยียดหยามศิลปะ  แต่มันไปกันไม่ได้จริงๆกับการปฏิบัติธรรมแล้วจะมานั่งดูละคร หัวเราะไป ร้องให้ไป ปลื้มดาราไป ยังไงถ้าจะถกเรื่องนี้กรุณายกตัวอย่างที่มีเหตุผลบันทึกไว้จริงๆ  มากกว่าความชอบใจ,พอใจส่วนตัว  เพราะทุกวันนี้ชาวพุทธยึดเอาถูกใจมากกว่าถูกต้องเหลือเกิน หรือถ้าคุณหนอนดาวเรืองบอกว่าจริงๆนับถือศาสนาอื่นผมจะไม่ติดใจอีก แก้ไขเมื่อ 30 พ.ค. 52 20:33:42 แก้ไขเมื่อ 30 พ.ค. 52 14:47:59 จากคุณ : omeg - [ 30 พ.ค. 52 14:47:10 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อยู่ที่เจตนารึเปล่า ได้ยินว่าพระธิเบตต้องเต้นระบำหน้ากาก เพื่อบรรลุธรรม ?? ที่จริงละครจะดีหรือชั่ว คงต้องดูเจตนาด้วย ผู้จัดเขามีเจตนาอะไร นิยายบางเรื่องผู้เขียนเขามีเจตนาให้คนอ่านเข้าถึงสัจธรรม อ่านแล้วก็ดี แต่เอาไปทำละคร มุ่งเสนอแต่อารมณ์ วนเวียนอยู่กับโลกียวิสัย เพราะว่าจะทำให้ได้เรตติ้ง ได้เงินเยอะๆ ไม่สนใจผลที่ตามมา เราว่าอย่างงี้มันก็ไม่ซื้อตรงต่อวิชาชีพ ก็คงต้องมีบาปมั่งแหละ แต่ความเป็นละครนั้น ที่จริงทางตะวันออกก็ผูกพันกับศาสนามาตลอดไม่ใช่หรือคะ ? จากคุณ : chaosy - [ 30 พ.ค. 52 16:54:28 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอบคุณ omeg ค.ห.๒๑ ยังไงถ้าจะถกเรื่องนี้กรุณายกตัวอย่างที่มีเหตุผลบันทึกไว้จริงๆ  มากกว่าความชอบใจ,พอใจส่วนตัว  เพราะทุกวันนี้ชาวพุทธยึดเอาถูกใจมากกว่าถูกต้องเหลือเกิน ใช่ค่ะ เรื่องยึดเอาความถูกใจมากกว่าถูกต้องเนี่ย โดยเฉพาะกับชาวพุทธบางคนที่เที่ยวไปนินทาเรา หาช่องตอดเล็กตอดน้อยอยู่ตามกระทู้ของพวกไม่แน่จริงที่เก่งแต่ด่าเราลับหลัง แล้วก็ยังมาหาว่าเรานับถือศาสนาอื่นอีกน่ะค่ะ ลองพูดดีๆ ด้วยแล้วคุณอ้างแบบนี้ ก็คงไม่ต้องพูดดีๆ กันแล้วนะคะ คุณ omeg กระทู้ที่คุณนินทาเราลับหลังไว้ เราเซฟไว้หมดนะคะ เพราะงั้นก็อย่ามากล่าวหาเราว่านับถือศาสนาอื่นอีกนะคะ แต่ว่าก็ว่านะ ตอนนี้เราไม่อยากใช้พื้นที่ในกระทู้ของใครเช็กบิลพวกชอบตอดเล็กตอดน้อยคอยนินทา ก็ขอแค่ตอบส่วนที่เป็นประเด็นก็แล้วกัน แต่ประเด็นที่ว่าอาชีพที่ทำการร้องรำ การแสดง เป็นบาปหรือไม่ ผมเห็นว่า"เป็น"แบบที่ไม่ต้องตีความเลย นางเอกทำให้คนดูรู้สึกรักหรือเศร้าใจ   ตัวอิจฉาทำให้คนดูรู้สึกหมั่นใส้,เกลียด ร้องเพลงเพราะจนคนดูเพลิดเพลินติดใจ   อารมณ์เหล่านี้เป็นกิเลสทั้งสิ้น และตนเองก็อยากที่จะแสดงเก่งๆ เต้นสวยๆ ร้องเพลงเพราะๆยิ่งๆขึ้นไปอีก เพื่ออะไร เพื่อให้คนมัวเมามากยิ่งๆขึ้นไป ตนเองจะได้มีความสำเร็จมากยิ่งขึ้น เป็นการทำให้กิเลสเฟื่องฟูทั้งนั้น ตอบว่า ไม่ใช่คิดกันแบบนั้นทุกคนเสมอไป นักร้องนักแสดงจำนวนมากพยายามพัฒนาความสามารถในการแสดงออกของตน เพราะเห็นว่าเป็นศิลปะแขนงหนึ่ง และเป็นการแสดงความสามารถในทางที่ถูกที่ควร ไม่ได้คิดว่าจะเพื่อล่อลวงให้ใครลุ่มหลงมัวเมา อย่างที่คุณกล่าวหานะคะ คนที่เป็นนักแสดงจริงๆ เค้าถือว่า เค้าทำงานศิลปะ เค้าเหมือนศิลปิน ที่ต้องการนำเสนอศิลปะตามความสามารถ และความพอใจของเค้าออกสู่สาธารณชน เพียงแต่ศิลปะของเค้า ใช้ร่างกายของเค้าเป็นสื่อ ซึ่งก็ไม่แปลกอะไร ถ้าคนดูไม่มีอุปาทานในร่างกาย และการแสดงออกนั้นๆ ดังนั้น สิ่งที่ทำร้ายผู้ชมศิลปะเหล่านั้น (และศิลปะแขนงอื่นๆ) ก็คือ อุปาทาน และ กิเลสตัณหา ของคนเหล่านั้นเองต่างหากค่ะ ไม่ใช่เพราะนักแสดง อันเป็นผู้ทำงานศิลปะเหล่านั้นค่ะ ก็เหมือนกับถ้าคุณเห็นพระพุทธรูป แล้วคุณเกิดอารมณ์ทางเพศ นั่นก็เป็นปัญหาของคุณ ไม่ใช่ปัญหาของพระพุทธรูป หรือช่างที่ปั้นพระพุทธรูป ศิลปะแขนงไหนมันก็ไม่แตกต่างกันหรอกค่ะ ถ้าคุณศึกษาจริง ดูเป็น เข้าถึง คุณไม่มีอุปาทานกับมันหรอกค่ะ และนักแสดงจริง เค้าก็ไม่สนใจหรอกค่ะว่าใครจะหลงเค้า มันไม่ใช่ธุระของเค้าที่จะคอยสนใจ เค้าสนอยู่แค่ว่าจะทำงานของเค้าให้ดีที่สุด ใครจะว่ายังไงก็แล้วแต่ทรรศนะของแต่ละบุคคล แต่แน่นอน ในวงการศิลปะทุกชนิด ย่อมมีทั้งคนที่ทำงานศิลปะจริง และศิลปะประเภทที่คุณว่า คือศิลปะเชิงพาณิชย์ เป็นศิลปะเทียมที่มุ่งตอบสนองกิลเสตัณหาและรสนิยมอันดิบเถื่อนของผู้คนเป็นสำคัญ ในวงการบันเทิง นักร้องนักแสดงก็เช่นกัน จะว่าไม่มีเลย ไม่ได้ แต่ถ้าจะมาพูดแบบเหวี่ยงแห ว่าเป็นเหมือนกันไปทั้งหมด อย่างที่คุณแสดงความคิดเห็นมา อันนั้นถือว่าเป็นการเหมารวม ซึ่งถ้าจะกล่าวในทางพุทธศาสนา การคิดแบบเหมารวมนั้น พระพุทธเจ้าท่านก็ไม่ทรงยกย่องค่ะ แม้แต่ศีล 8 ยังห้ามชมมหรสพ  ถ้ามหรสพเป็นของดีจริงๆ คงไม่ห้าม ถ้าผมจะรักษาศีล 8 มหรสพทุกชนิดเป็นศัตรูที่จะทำให้ศีลขาด ผมไม่ได้ดูถูกเหยียดหยามศิลปะ  แต่มันไปกันไม่ได้จริงๆกับการปฏิบัติธรรมแล้วจะมานั่งดูละคร หัวเราะไป ร้องให้ไป ปลื้มดาราไป ก็แหงหละค่ะ ของพวกนี้เค้าไม่ได้ทำเอาไว้ให้พวกนักปฏิบัติธรรมดูนี่คะ เค้าทำเอาไว้ให้ปุถุชนคนธรรมดาทั่วไปดูค่ะ แล้วไงคะ ของที่ทำเอาไว้รองรับปุถุชนคนธรรมดาเนี่ย ไม่ดีใช่มั้ย บาปใช่มั้ย ต้องเป็นของสำหรับนักปฏิบัติธรรมเท่านั้นจึงจะดีใช่มั้ย จึงจะเป็นบุญใช่มั้ย? ถ้างั้นคุณก็เลิกเล่นเน็ตแล้วนุ่งขาวห่มขาวเข้าวัดไปเลยค่ะ เพราะคอมพิวเตอร์หรืออินเตอร์เน็ตเนี่ย ก็ไม่ได้ทำเอาไว้ให้นักปฏิบัติธรรม "เสพ" เหมือนกันแหละค่ะ จะบอกให้นะคะ ถ้าเป็นนักปฏิบัติธรรมตัวจริง เค้าไม่เดือดร้อนหรอกค่ะกับศิลปะการแสดง เสียงเพลง ละครโทรทัศน์ เพราะเค้าจะเห็นเป็นโอกาสที่จะได้ฝึกฝนตนเองให้ขจัดกิเลส ขจัดอุปาทาน ความยึดมั่นถือมั่น (ไม่ว่าในทางดี/ไม่ดี,พอใจ/ไม่พอใจ) ในสิ่งเหล่านั้น แปรเปลี่ยนสิ่งเหล่านั้นให้เกิดปัญญา มองเห็นธรรมชาติของสรรพสิ่งทั้งปวง อาจารย์ที่สอนคุณปฏิบัติธรรม ท่านไม่สอนคุณเรื่องแบบนี้เหรอคะ เราน่ะ ไม่เที่ยวไปโพนทะนาที่ไหนว่าเป็นนักปฏิบัติธรรมหรอกค่ะ แต่เรายังจำคำพูดของหลวงตาแก่ๆ ในวัดเล็กๆ ชนบททางอีสาน ที่เราไปกราบเป็นประจำได้ ท่านมักจะกล่าวว่า "โยมเอ๊ย ธรรมะน่ะมีในทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวโยมนะ ถ้าใจโยมอยู่ในธรรมะ ตาโยมเห็นอะไร หูโยมได้ยินอะไรก็เป็นธรรมะ" ก็ไม่รู้นะคะว่าศาสนาอะไรที่สอนเราแบบนี้ แล้วจริงๆ แล้ว ถ้าพูดถึงตัวนักร้องนักแสดงจริงๆ ก็มีหลายคนนะคะ ที่พอสั่งสมประสบการณ์ในอาชีพพวกนี้นานๆ เข้า ก็คืนสิ่งที่ดีๆ สู่สังคมด้วยการอาศัยความเชี่ยวชาญของตนเองน่ะแหละ ชักจูงคนให้สนใจเรื่องธรรมะ เรื่องศาสนา ตัวอย่างเช่น ภัทราวดีเธียเตอร์ แล้วละครเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา ของภัทราวดีเธียเตอร์ ที่มีทั้งการเต้น การร้องเพลง การเล่นดนตรี ฯลฯ แบบนี้ คุณ omeg จะกล่าวหาว่า ทำไป "เพื่อให้คนมัวเมามากยิ่งๆขึ้นไป ตนเองจะได้มีความสำเร็จมากยิ่งขึ้น เป็นการทำให้กิเลสเฟื่องฟู" มั้ยคะ? ก็อย่างที่คุณพูดแหละค่ะ ยังไงถ้าจะถกเรื่องนี้กรุณายกตัวอย่างที่มีเหตุผลบันทึกไว้จริงๆ  มากกว่าความชอบใจ,พอใจส่วนตัว  เพราะทุกวันนี้ชาวพุทธยึดเอาถูกใจมากกว่าถูกต้องเหลือเกิน คำพูดนี้ของคุณ ก็ควรเอาไว้เตือนตัวคุณเองด้วยค่ะ ปล.ยอมรับว่าตั้งแต่เข้ามาเล่นในห้องนี้ได้ปีกว่าๆ เพื่อจะมาหาความรู้เกี่ยวกับพุทธศาสนา ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกอยากเปลี่ยนศาสนาแล้วจริงๆ ค่ะ เพราะคนแบบคุณนี่แหละค่ะ แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 52 02:06:22 จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 31 พ.ค. 52 02:03:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ผมว่าเข้าใจตาลบุตรสูตรผิดแล้วนะผมว่าประเด็นหลัก ของตาลบุตรสูตรคือ 1 เดิมมีความเชื่อว่าการเป็นนักร้อง นักแสดงจะได้ไปสวรรค์ ซึ่งเป็นความ เชื่อที่ผิด 2 นักร้องนักแสดง ชักชวนให้คนอื่นหลงมัวเมาใน กามคุณและตัวเอง ก็หลงมัวเมาในกามคุณด้วย จึงไปอบายเพราะการกระทำของนักแสดงเอง ไม่ใช่เป็นนักร้องนักแสดง แล้วต้องไปนรกสถานเดียว ส่วนดังไม่ดังเท่าที่ศึกษามาเข้าใจว่าเกิดจากบุญส่วนอื่นๆ อย่างเป็นผู้ประกาศ ธรรมแพร่ขยายธรรม ไปเป็นวงกว้างจะได้บุญหนุนนำ ไม่ว่าทำอะไร ก็จะเด่น ดังไปเป็นคนทำอาชีพนักวิจัยอยู่ชั้นใต้ดินลึกสุด ก็ดังได้ถ้ามีบุญส่วนนี้มาหนุน อาชีพดาราเป็นอาชีพ ขายความดังเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว ยิ่งทำให้ง่าย ต่อการทำบุญประเภท ชักชวนคนอื่นมาทำบุญ บุญส่วนนี้เป็นส่วนทำให้ดัง ส่วนบาปก็อยุ่ส่วนบาปคือ ใช้ชีวิตมัวเมาหลงอยู่ในความประมาท ทำให้ ห่างธรรมะ วันๆ ต้องสนใจแต่รูปร่างหน้าตา ต้องเชพอัพ ต้องกินวันละ มดดม เช้าต้องบำรุงผิว บ่ายต้องอบไอน้ำ เย็นต้องเต้นแอโรบิค เล่นโยคะ เป็นชั่วโมงๆอันนี้ก้เป็นกรรม ในส่วนบาป จากคุณ : Pongkm (Pongkm) - [ 31 พ.ค. 52 10:18:18 ]

ความคิดเห็นที่ 25 งั้นในมหาภารตะ อรชุนปลอมตัวไปเป็นนักเต้นรำในวัง ก็บาปสิครับ จากคุณ : คุณฟิน - [ 31 พ.ค. 52 10:53:49 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านมาถึงตรงนี้ค่อยหายใจออกหน่อย ไม่งั้นเราลงนรกแหง๋เลย เพียงเพราะมีอาชีพทางนี้เนี่ย ส่วนตัวขอยืนยันว่า ศิลปะการแสดงทั้งตะวันตก และตะวันออก รวมทั้งพวกชนเผ่า ต่างก็มีรากฐานมาจากศาสนาและเทพเจ้าทั้งนั้นค่ะ เป็นสื่อถึงเทพเจ้ามาโดยตลอด (เว้นกรณีของพุทธศาสนา) ที่ศีล 8 ห้ามไว้ ก็เข้าใจ (เอาเอง) ว่า 1. เวลาดูการแสดงแล้วมันพาใจให้ไกลออกไปนอกตัวน่ะค่ะ 2. ดูแล้วอาจจะเกิดกิเลส เกิดติดใจรูปรสกลิ่นเสียง ไม่ดูเลยดีกว่า จะได้ไม่ต้องมานั่งดับอารมณ์ แต่คงไม่ใช่ว่าคนมีอาชีพทางนี้จะต้องตกนรกหมกไหม้ไปเสียทุกคนนะคะ ยังไงฉันก็ยังมาตามอ่านเป็นความรู้ต่อไปนะคะทุกท่าน จากคุณ : chaosy - [ 31 พ.ค. 52 13:21:56 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ค.ห.๒๕ เสริมคุณ Pongkm นิดนึงนะคะ การเล่นโยคะ ถ้าเล่นเพื่อรักษาสุขภาพ ไม่ใช่เพื่อความสวยงามของร่างกาย ไม่บาปค่ะ และการเล่นโยคะแต่เดิมนั้นเป็นส่วนหนึ่งของการรักษาสุขภาพทางกายควบคู่ไปกับการชำระจิต ซึ่งพระพุทธองค์ก็ได้ทรงศึกษาแนวทางนี้มาแล้วเช่นกันจากท่านอาฬารดาบส และอุทกดาบส ซึ่งเป็นสำนักโยคะที่ใหญ่ที่สุด ๒ แห่งในสมัยพุทธกาลค่ะ ความจริง การเล่นโยคะเพื่อความสวยงามนั้น ถือว่าเป็นผลพลอยได้ เพราะถ้าสุขภาพดี ผิวพรรณย่อมเปล่งปลั่งสดใสและมีบุคลิกภาพที่ดี แต่ยังไงๆ ก็ไม่ถึงกับเปลี่ยนรูปร่างหรือเพิ่ม-ลดสัดส่วนได้ตามต้องการอย่างที่สมัยนี้ชอบเอามาหลอกหลอนกันอยู่หรอกค่ะ ค.ห.๒๖ ถ้าแค่มีอาชีพทางนี้แล้วบาป เราเองก็คงตกนรกเช่นเดียวกับคุณ chaosy ค่ะ เพราะจบมาทางดนตรีและยังคงรับจ๊อบด้านนี้อยู่จนทุกวันนี้เหมือนกัน เรื่องดนตรี การร้องรำทำเพลงในศาสนาทั้งทางตะวันออกและตะวันตก เป็นเรื่องที่น่าสนใจและน่าศึกษาอีกมากจริงๆ ค่ะ เท่าที่สังเกตดู เห็นจะมีก็แต่พุทธศาสนาเถรวาท (แบบไทยๆ) กับศาสนาอิสลามที่ไม่ค่อยสนับสนุนเรื่องดนตรีเท่าไหร่ ซึ่งต่างก็มีเหตุผลของตนเองค่ะ จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 31 พ.ค. 52 22:57:07 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ถ้าเราระมัดระวัง เลือกทำเลือกร้องเลือกแสดงในสิ่งที่สมควรทำ ก็ไม่บาปหรอกครับ ชีวิตคนเราก็เลือกได้บ้างไม่ได้บ้าง เป็นธรรมดาการประกอบอาชีพ ก็มีบาปบ้างไม่บาปบ้าง พลั้งบ้าง พลาดบ้าง เพราะเราครองเรือนอยู่ บางอย่างมันจำเป็น อย่างชาวประมง ก็ต้องบาป แต่มันจำเป็น ก็ทำดีอื่นไป เจือจางไป อย่างนี้แหละครับ สำคัญเมื่อเรารู้มากขึ้น ก็จะได้ระวังมากขึ้นไปเองครับ อย่างผมตั้งใจถือศีล แต่บางทีก็ต้องยอมขาดนะครับ เพราะมีหน้าที่ ถ้าจะไม่ให้ขาด ผมต้องไปบวช ผมมีภาระ และก็ยังทำไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ ดังนั้น เราก็ทำดีที่สุด เท่าที่เราทำนั้นแหละครับ จากคุณ : จักรแก้ว - [ 1 มิ.ย. 52 10:48:50 ]

ความคิดเห็นที่ 29 จริงๆละครหรือการแสดงเกี่ยวกับพุทธศาสนานั้นถกเถียงกันมากจริงๆว่าจะได้อะไรกันแน่ ผมก็ว่ามันก็เหมือนเรื่องอื่นๆ คือได้ทั้งบุญและบาปปนๆกันไป อย่างละครเรื่องนึงคงไม่สามารถจะทำให้ผู้ชมโฟกัสไปที่อารมณ์เดียวได้ และคงจะไม่มีแต่คนดี 100% ในเรื่อง ฉากไหนทำใหู้้ผู้ชมเห็นคุณหรือระลึกถึงพระพุทธเจ้า  ก็เป็นการสร้างบุญ ฉากไหนตัวละครร้องให้ หัวเราะ หรือแสดงอย่างอื่นทำให้ผู้ชมเศร้า โกรษ  หัวเราะ ร้องให้ ก็เป็นบาปไป ผมเห็นด้วยกับคห.24 นะว่านักแสดงมีบาปเพราะการแสดงของตน คำว่ามัวเมาในตาลบุตตสูตร คือจากที่มีอารมณ์สงบ กลายเป็นดีใจ เสียใจ เพลิดเพลิน มีความกำหนัด ฯลฯ ไม่ต้องตีความให้ยุ่งยากเลยว่าผู้ใดกระทำเช่นนี้ด้วยความยินดีของตนก็ย่อมมีบาปเพราะนักแสดงย่อมอยากให้ผู้ัชมมีอารมณ์ร่วมกับบทบาทของตน คงไม่มีนักแสดงคนไหนอยากให้ผู้ชม เฉยๆกับการแสดงของตนน่ะ แต่เมื่อไม่ิผิดศีล 5  ก็คงบอกได้ว่ามันไม่ได้ร้ายแรงขนาด ลักทรัพย์ ดื่มสุรา  ผิดลูกเมีย พูดโกหก ฆ่าสัตว์ คงพอใจชื้นขึ้นนึดนึงนะ คือการกระทำเช่นนี้เป็นบาป (ถ้าไม่มีมิจฉาทิฏฐิร่วมด้วยว่าทำแบบนี้ได้บุญ) แต่เบาบางกว่าผิดศีล 5 อยู่พอสมควร ------------------------------------ ส่วนคุณหนอนดาวเรือง ผมดีใจนะที่ผมป๊อบขนาดคุณเก็บกระทู้ผมไว้ทุกอัน ขนาดผมมีเรื่องกระทบกระทั่งกับคุณผมยังไม่ใส่ใจจะเก็บกระทู้คุณไว้เลยให้รกสักอัน อยากจะทำอะไรก็ทำละกัน ล๊อกอินผมอยู่ยงคงกระพันมายังไม่เคยโดนขังเลย และเชื่อว่าจะอยู่ยงคงกระพันต่อไป จริงๆถ้าไม่ใช่ความเห็นเรื่องพุทธศาสนา ผมก็ชอบอ่านความเห็นคุณนะ อย่างเรื่องกุมารทองนี่ผมชอบคห.คุณจริงๆ ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลย เรื่องเทพเจ้าต่างๆผมก็ดูคห.คุณตลอดน่ะ อ่า ผมว่าผมโต้ตอบคุณไม่เคยใช้หลังไมค์น่ะ ด้านหน้าโต้งๆตลอดนี่ล่ะ แต่อาจมาดูกระทู้ช้าไปบ้าง ผมไม่นิยมเข้าข้างหลังครับ ห้องศาสนานี่มีผู้ที่มีจิตเมตตามากจริงๆครับ มีคนเป็นห่วงเป็นใยคุณด้วยน่ะ ผมนี่ซาบซึ้งจริงๆ  เลยไม่อยากให้ความปราถนาดีนี่เป็นหมัน คุณหนอนดาวเรืองอยากทำอะไรก็ทำไปล่ะกัน ผมไม่โต้ตอบกันคุณอีกแล้ว เอาเป็นว่าถึงผมไม่เห็นด้วยกันคุณ ผมก็จะเลี่ยงๆไปล่ะกัน  ขอความกรุณาว่าคุณอย่ามายุ่งกับผมนักก็แล้วกัน ---------------------------------------- ป.ล.ผมเล่นอินเตอร์เน็ต ใช้เพียงแค่เป็นช่องทางการสื่อสารเท่านั้น การพูดคุยกับผู้อื่นคงไม่ถูกเหมารวมว่าเป็น"บาป"กระมัง แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 52 14:54:34 แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 52 14:04:35 จากคุณ : omeg - [ 1 มิ.ย. 52 14:01:07 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ไม่เห็นด้วยก็พูดกันตรงๆ ได้ค่ะ ไม่ใช่ไปแอบนินทาลับหลัง หรือใช้มุขพลพรรคจานบินมาตั้งข้อสงสัยว่าเรานับถือศาสนาอื่น ซึ่งทุกคนที่ใช้มุขนี้ ส่วนมากใช้ตอนที่เถียงไม่ออก หรือไม่ก็นำมาใช้เพราะตัวเองมั่วเรื่องศาสนาอื่นแล้วเราดันจับได้ว่ามั่ว คุณไม่ได้ป๊อบขนาดเราต้องตามเก็บกระทู้คุณหรอกค่ะ เผอิญพวกกระทู้เกรียนที่ตั้งขึ้นมาด่าเราตอนเราไม่อยู่ มันมี ค.ห.ของคุณเข้าไปแจมด้วยเท่านั้นเอง ^ ^ ไม่งั้นเราก็ไม่เก็บกระทู้ หรือ ค.ห.ของคุณไว้ให้รกหรอกค่ะ เพราะมันก็เหมือนขยะจริงๆ ด้วย ว่าแต่คุณอ้างว่า มีเรื่องกระทบกระทั่งกับเรา เผอิญเราจำไม่ได้ค่ะ ว่าตั้งแต่ตอนไหน เวลาคุณไปนินทาเราในกระทู้อื่น คุณก็เที่ยวไปอ้างว่าเราเคยด่าคุณ ตอนนี้เราก็อยากรู้แล้วหละค่ะ ช่วยแสดงหลักฐานมาได้มั้ยคะ ว่าเราเคยไปด่าอะไรคุณไว้ตอนไหน ตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วด่าจริงหรือไม่ แล้วก็อย่ามามั่วบ่อยๆ แบบนี้: เอาเป็นว่าถึงผมไม่เห็นด้วยกันคุณ ผมก็จะเลี่ยงๆไปล่ะกัน  ขอความกรุณาว่าคุณอย่ามายุ่งกับผมนักก็แล้วกัน ในกระทู้นี้ คุณยุ่งกับเราก่อนนะคะ ความคิดเห็นที่ 7   คห. 4 การเป็นพระนั้นใช่ว่าจะจบเมื่อได้บวช เป็นพระแล้วทำบาปได้มากกว่าคนธรรมดาเสียอีกหากไม่ระวัง ใครจะรู้ก่อนที่จะบรรลุธรรมอาจพลั้งเผลอทำอะไรที่เป็นอกุศลมาก็ได้ ปัจจุบันทำดีใช่ว่าจะไม่มีกรรมเก่า อย่าลืมนะครับ จากคุณ : omeg    - [ 29 พ.ค. 52 01:49:43 ] แล้วเราก็ไม่เคยว่าคุณตอบโต้เราหลังไมค์นะ ไปเอามาจากไหน เขียนไว้ตรงไหน? เราใช้คำว่า "ลับหลัง" หมายถึงเวลามีเกรียนตั้งกระทู้หรือโพสต์ ค.ห.กัดเราตอนเราไม่อยู่ แล้วคุณเข้าไปแจมน่ะค่ะ จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 1 มิ.ย. 52 22:46:14 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้บอกว่าเล่นโยคะบาปครับ แต่ผมบอกว่า เพราะเพื่อรูปร่างหน้าตา อยู่ดีไม่ว่าดี ก็เลยต้องไปทรมานตัวเองด้วยการเล่นโยคะในเตาอบ สำหรับผม ผมคิดว่าการดูแลรูปร่างหน้าตานี่มันเป็นอะไร ที่ทรมาณเอาเรื่องนะครับ เคยดูพวก รายการศัลยกรรม แล้วโอ้โหอะไรจะทรมานตัวเองกันไปถึงไหน แต่สำหรับสาวๆ แล้วแค่ไหนก็เอา (ฮา) ก็เรื่องธรรมดาของโลก โดยส่วนตัวผมคิดว่า อาชีพดารานักแสดง เป็นอาชีพที่เล่นกับไฟ ครับคือไม่ใช่อาชีพที่โดนไฟลวกแน่ๆ แต่ก็ไม่ใช่อาชีพที่ปลอด ภัยนัก แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 52 22:57:13 จากคุณ : Pongkm (Pongkm) - [ 1 มิ.ย. 52 22:56:01 ]

ความคิดเห็นที่ 32 รู้จัก คุณแทนคุณหรือเป่าคะ ที่เป็นพิธีกรให้กับแฟนพันธ์แท้อ้ะค่ะ เคยได้ยินมาว่า มะก่อนเค้ารับเล่นละคร แต่หลังๆที่มาศึกษาธรรมมะ แล้วคงจะรู้สึกว่าละครมันคือการสร้างบาป เค้าเลยไม่เล่นอีกต่อไป รับแต่เป็นพิธีกร .. น่ารักจัง อิอิ จากคุณ : Ms.Browneyes - [ 13 มิ.ย. 52 10:07:39 ]

ความคิดเห็นที่ 33 บาปคร้าาาบ บาปๆๆ จากคุณ : Mr.Maximum - [ 13 มิ.ย. 52 19:55:52 ]