ความคิดเห็นที่ 1 . สัตบุรุษ คือ คนดีจริง  เป็นผู้ที่ควรคบให้ดูอย่างนี้ว่า 1. แม้มีคนถามถึงความชั่วของคนอื่น  ก็ไม่ตอบหรือหลีกเลี่ยงไม่ตอบ   (คิดดูว่า ถ้าไม่มีคนถาม เขาจะพูดหรือไม่) ไม่เห็นด้วยครับ ในข้อที่ 1 คนชั่ว ไม่ควรปล่อยให้ลอยนวลครับ ชั่วก็ว่าชั่ว ดีก็ว่าดี คนไ่ม่ดี คนเป็นภัยต่อผู้อื่น ก็ควรบอกกล่าวคนอื่นครับ แต่ขณะที่เราพูดนั้น เราไม่ใช่การนินทา หรือ ใส่ร้ายป้ายสี . จากคุณ : Oasis (Thai_DeSeRT) เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 17:28:54

ความคิดเห็นที่ 2 . เราอ่านแล้วควรไตร่ตรองครับ # อย่าเพิ่งเชื่อตามที่ฟังๆ กันมา # อย่าเพิ่งเชื่อตามที่ทำต่อๆ กันมา # อย่าเพิ่งเชื่อตามคำเล่าลือ # อย่าเพิ่งเชื่อโดยอ้างตำรา หลักกามาลาสูตรท่านไปไหนละครับ? . จากคุณ : Oasis (Thai_DeSeRT) เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 17:35:55

ความคิดเห็นที่ 3 กรณี ที่ต้องผู้ถึงความไม่ดีของผู้อื่น นั้น ก็ต้องพิจารณาว่า บุคคลนั้น เป็นบุคคลสาธารณะ หรือไม่   หรือ พูดถึงความไม่ดีของเค้า แล้ว คนนั้น ๆ แล้ว ได้ ประโยชน์ กับผู้อื่น หรือ ไม่ ถ้าจำไม่ผิดนะครับ  ในทางกฎหมาย ถึงแม้ เค้าจะเป็นคนไม่ดี จริง ๆ คุณก็จะพูด ความจริง ที่เกี่ยวกับตัวเค้า แล้วให้คนอื่น ๆ รับรู้ ก็ไม่ได้ด้วยนะครับ ( ถ้าเค้าไม่ใช่ บุคคลสาธารณะ อย่าง นายกฯ เป็นต้น ) เพราะว่า จะถูกฟ้อง หมิ่นประมาท ได้ครับ ตรง ๆ นี้ จริง ๆ แล้ว ผมก็ยังไม่ค่อยมั่นใจมากนะครับ... ใคร ที่รู้ข้อกฎหมาย ก็ บอกหน่อย นะครับ ... ข้อนี้ ลองพิจารณา ง่าย ๆ ก็คือ มีคำสอนใด ของพระพุทธเจ้า ที่กล่าว ถึง ความไม่ดี ของผู้อื่น ๆ หรือ ไม่  แม้ว่า จะเป็นความจริง ก็ลอง ยกมาให้ดูหน่อย ก็ได้ครับ.... ผมก็อยากจะเห็นถ้อยคำดังกล่าว เหมือนกัน... :-) เพราะเท่าที่ผ่านมา ยอมรับว่า ยังไม่ค่อย จะเห็นเท่าไหร่ นัก ... หรือ ว่า ผมอ่านมาน้อย น่ะครับ  :-) ในทางธรรมชาติ แล้ว การพูดถึงสิ่งไม่ดี ไม่ว่า จะอย่างไร ก็แล้ว แต่ ผมว่า มันทำให้ จิตใจ เรา ไม่ค่อยจะสบายเท่าไหร่ หรอกครับ แม้ว่า มันจะเป็นความจริง ก็ตามที ผมคิดว่า เพราะการพูดนั้น ที่บอกว่าคนอื่นไม่ดีนั้น มันจะต้อง ประกอบด้วยทิฐิ ด้วยส่วนหนึ่ง จึงจะมี คำพูดแบบนั้น ออกมาได้ ครับ ในทางด้านการบริหารงานบุคคล ก็จะบอกให้พูด ถึงพฤติกรรมที่ไม่ดี มากกว่า ที่จะระบุ ว่า บุคคล นั้น ไม่ดี ... แม้กระทั่ง ในการสอนจิต ของตนเอง ในด้านบวก คำว่า ไม่อยากจะจน  เค้าก็จะไม่ให้พูดครับ เค้าให้พูดว่าอยากจะรวย เพราะคำว่าไม่ เป็นคำ ไม่บวก รวมทั้งคำว่า จนด้วย ดังนั้น ผมจึงค่อนข้าง เห็นด้วย กับ จขกท. ครับ... และ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๓ อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต สัปปุริสสูตร  ที่ยกมา ดังกล่าวข้างต้น ด้วยประการ ชะ นี้ ครับ....... แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 53 18:43:31 จากคุณ : trialuck เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 18:37:43

ความคิดเห็นที่ 4 แล้วถ้าเป็นแบบนิละ 1. เปิดเผยความชั่วของผู้อื่นแม้ไม่มีคนถาม     2. แม้ไม่มีคนถามถึงความดีของคนอื่น ก็พูดให้ฟัง     3.  แม้ไม่มีคนถามถึงความชั่วของตน ก็เปิดเผยให้ฟัง 4. พูดโอ้อวดความดีของตนแม้ไม่ถูกถาม   เค้าจะเรียกว่าแบบไหน แง่บๆ จากคุณ : itoursab (itoursab) เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 18:59:27

ความคิดเห็นที่ 5 การเปิดเผยความชั่วของผู้อื่นนี่...ผมว่าถ้าเป็นการตักเตือนเพื่อตัดไฟแต่ต้นลมนี่ก็น่าจะพออะลุ้มอล่วยได้บ้างนะครับ เช่น ในกรณีที่...เพื่อนของเรากำลังจะถูกนักต้มตุ่นหลอกเอาตังค์ เป็นต้น จากคุณ : นักศึกษาธรรมมะฝึกหัด...ครับ (Arltenis) เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 19:58:17

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าเปลี่ยนจาก "ความชั่ว" เป็น "ความเสียหาย" ล่ะ ความหมายจะถูกต้องตามพระสูตรมากกว่าหรือไม่ ควรเข้าไปอ่านโดยตรงใน http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=21&A=2079&Z=2128&pagebreak=0 หรือ http://www.larnbuddhism.com/grammathan/tripitakapatibat/sappu.html จากคุณ : mancunian เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 20:08:38

ความคิดเห็นที่ 7 คิดว่าต้องดูเจตนา เช่นถ้ามีคนถามเรื่องคนชั่ว ก็พูดคะนองไปด้วยความสนุก สมน้ำหน้า อยากให้เขาได้รับความเสียหายอย่างนี้ไม่ถูก แต่ถ้าไม่มีอคติ เช่น เพื่อให้ความรู้แก่ผู้อืนในการระมัดระวังตนในการที่จะคบคนนั้น คิดว่าเป็นเรื่องที่ยอมรับได้ ความยากอยู่ที่ ทำอย่างไรที่เราจะไม่ตัดสินผู้อื่นแบบผิดๆ ? เพราะเราเป็นปุถุชนเรารู้ไม่ตลอด เรื่องบางเรื่องละเอียดอ่อนมาก ขนาดเห็นด้วยตาตนเอง ยังเข้าใจผิดกันได้ เรื่องนี้เกิดขึ้นกับน้อมฯหลายครั้ง จึงยืนยันได้ว่าบางสิ่งที่ขนาดเห็นด้วยตาแต่กลับไม่ได้เป็นอย่างที่เห็นเสมอไป เราจะไปรู้เรื่องของคนอื่นทุกอย่างแม้แต่เจตนาและความคิดของเขาได้อย่างไร ดังนั้นคิดว่าสมเด็จพระผู้มีพระภาคท่านตรัสถูกต้องว่า บางทีการเงียบไปซะกว่ากลับเป็นผลดี จากคุณ : น้อมเศียรเกล้า เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 21:39:48

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วย อย่างแรง กับ คห.7 อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็น เพราะสิ่งที่เห็น เพราะเราจะเห็นแค่เสี้ยวเดียวเท่านั้น เราไม่ได้เห็นตลอด หรือ รู้แจ้งแทงตลอด ( หมายถึง รู้เหตุผล ทั้งหมด ที่เค้า กระทำลงไป ส่วนใหญ่ เราจะเห็น แค่ การกระทำช่วงนั้น ๆ ก่อนหน้านั้น ก็ไม่รู้ ไม่เห็น และ หลังจากนั้น ก็ไม่รู้ ไม่เห็นอีกเช่นกัน  ดังนั้น จะตัดสิน หรือ พูด อะไร เกี่ยวกับเค้า จึงอาจจะ ไม่เป็นความจริง  ) บางครั้ง แม้กระทั่ง ตัวเรา ก็ไม่รู้เหมือน กันว่า เราทำสิ่งนั้น สิ่งนี้ ไปเพื่ออะไร และทำไม เคยได้ยิน มั๊ย ว่า บางที ก็ยังไม่รู้ใจ ตัวเองเลย.... แล้ว จะเอา แค่เสี้ยว เดียว ไปตัดสิน คนอื่น  เป็นไปได้ ว่า จะไม่ถูกต้อง ร้อยเปอร์เซ็นต์ อย่างแน่นอน จะเรียกว่า เป็นสมมุติบัญญัติ มากกว่า ปรมัตถ์  ... คิดว่า ทุก ๆ ท่านในนี้ ส่วนใหญ่ จะเข้าใจ นะครับ ว่า คนเราชอบปรุงแต่ง .... เพราะถ้าไม่ปรุงแต่งแล้ว เห็น ก็ สักแต่ว่า เห็น ก็จะไม่ประเมิน อะไร ๆ ว่าดี หรือไม่ดี ใช่มั๊ยครับ... จากคุณ : trialuck เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 23:09:23

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นจริงตามนั้นค่ะ จากคุณ : Chulapinan เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 09:57:46

ความคิดเห็นที่ 10 แล้วพวกดารา ที่ชอบออกทีวี ทำบุญกับมูลนิธินั่น มูลนิธินี่ในวันเกิดตัวเอง ดูเหมือนเป็นการโอ้อวด โปรโมทตัวเองจังเลย อย่างนี้ถือเป็นการทำบุญไหมครับ จากคุณ : hasanzaa เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 14:17:28