ความคิดเห็นที่ 1 ขอเริ่มต้นด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับอิสรอ เมียะรอจก่อนนะครับ ก่อนที่ท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยวะซัลลัม ทำการอพยพ 18 เดือน อัลเลาะฮ์ตาอาลา  ทรงประทานเกียรติแด่ท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม  ด้วยการอิสรออฺและเมี๊ยะอฺรอจญ์  การอิสรออฺ  หมายถึง  การเดินทางในเวลากลางคืน ซึ่งหมายถึงการเดินทางจากมัสยิดหรอมนครมักกะฮ์ไปยังมัสยิดอัลอักซอในเยรูซาลิมปาเลสไตน์  ซึ่งอยู่ไกลออกไปจากนครมักกะฮ์โดยใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 เดือน  แต่การเดินทางของท่านใช้เวลาเพียงแค่คืนเดียวเท่านั้น  ส่วนเมี๊ยะอฺรอจญ์ หมายถึง การขึ้นไปสู่บรรดาชั้นฟ้าของท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม  เพื่อได้แลเห็นสัญลักษณ์ต่าง ๆ ของอัลเลาะฮ์ อีกทั้งเยี่ยมสวรรค์และนรก  ซึ่งเหตุการณ์อิสรออฺเมี๊ยะอฺรอจญ์นี้  ได้ถูกระบุไว้ในอัลกุรอาน อันมีความว่า سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ "พระองค์ผู้ทรงมหาบริสุทธิ์ยิ่งนัก  พระองค์ผู้ทรงนำบ่าวของพระองค์(มุฮัมมัด) ให้เดินทางในยามค่ำคืนจากมัสยิดอัลฮะรอมสู่มัสยิดอัลอักซอ  ซึ่งเราได้ให้ความสิริมงคลแก่รอบ ๆ ของมัน  ทั้งนี้เพื่อเราจะให้เขามองเห็นบางส่วนแห่งสัญลักษณ์ของเรา  แท้จริงพระองค์ทรงเป็นผู้ได้ยินยิ่ง  อีกทั้งทรงมองเห็นยิ่ง" อัลอัสรออฺ 1 ท่านอิมามบุคอรีย์และมุสลิมได้รายงานเรื่องราวดังกล่าวจากท่านอะนัส ร่อฏิยัลลอฮุอันฮุ  ซึ่งมีเนื้อความว่า "ท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า ฉันได้เดินทางโดยบุร๊อก  ซึ่งบุร๊อกมีลักษณะคล้ายมากกว่าลาแต่ก็ไม่ถึงกับคล้ายล่อ  ซึ่งมันสามารถเดินเพียงก้าวเดียวก็ไปสุดลิบตา  ฉันได้ขี่มันจนไปถึงบัยตุลมักดิส คือ มัสยิดอัลอักซอ ฉันได้เข้าไปในมัสยิดและทำการละหมาดสองรอกะอัต  และฉันก็ออกมาจากมัสยิด  ดังนั้นญิบรีลได้มาหาฉันโโยนำภาชนะที่มีเหล้า และก็อีกภาชนะหนึ่งเป็นน้ำนม  และฉันก็เลือกดื่มน้ำนม  ญิบรีลกล่าวว่า "ท่านได้เลือกความบริสุทธิ์ (ซึ่งชี้ให้เห็นว่าศาสนาอิสลามเป็นศาสนาแห่งความบริสุทธิ์นั่นเอง) หลังจากนั้นท่านญิบรีลนำฉันขึ้นไปยังชั้นฟ้าที่ 1  ท่านญิบรีลจึงขออนุญาตเพื่อให้เปิดประตูชั้นฟ้าชั้นแรก  จึงเสียงกล่าวขึ้นว่า "ท่านเป็นใคร?" ญิบรีลตอบว่า "ฉันคือญิบรีล" และมีเสียงกล่าวขึ้นอีกว่า "ใครมาพร้อมกับท่านหรือ?" ญิบรีลตอบว่า "เขาคือมุฮัมมัด" และมีเสียงกล่าวอีกว่า "เขาถูกส่งมาที่นี้หรือ?" ญิบรีลตอบว่า "ใช่แล้ว เขาถูกส่งมาที่นี้"  ดังนั้นท้องฟ้าชั้นแรกจึงถูกเปิดให้แก่เรา  ทันใดนั้น  ฉันจึงพบกับนบีอาดำ  เขาได้ต้อนรับฉันและขอพรให้แก่ฉัน   จากนั้นญิบรีลได้นำฉันไปสู่ท้องฟ้าชั้นที่ 2 และขอเปิดชั้นฟ้าที่ 2 จึงมีเสียพูดอย่างเดิมเหมือนกับชั้นฟ้าชั้นแรก  แล้วทอ้งก็ถูกเปิดให้แก่เรา  ทันใดนั้นฉันจึงพบกับท่านนบียะห์ยาและนบีอีซา บุตร มัรยัม  ซึ่งทั้งสองได้ต้อนรับฉันและขอพรให้แก่ฉัน หลังจากนั้นท่านญิบรีลจึงนำฉันไปสู่ท้องฟ้าชั้น 3  และขอเปิดท้องฟ้าชั้นที่  3  และมีเสียงพูดอย่างเดิมเหมือนชั้นแรก  และท้องฟ้าก็ถูกเปิดให้แก่ฉัน  และฉันได้พบกับนบียูซุฟ  เขาได้ให้การต้อนรับและขอพรให้แก่ฉัน  จากนั้นเราขึ้นไปสู่ชั้นฟ้าชั้นที่ 4 ฉันจึงได้พบกับนบีอิดรีส  ดังนั้นเขาได้ต้อนรับฉันและขอพรให้แก่ฉัน  อัลเลาะฮ์ทรงตรัสไว้ในซูเราะฮ์มัรยัมความว่า "เราได้ยกเขา(คือนบีอิดรีส)สู่ที่พำนักอันสูงส่ง"  คือชั้นฟ้าชั้นที่ 4 นั่นเอง   หลังจากนั้นเราได้ขึ้นสู่ชั้นฟ้าชั้นที่ 5 ซึ่งเราได้พบกับนบีฮารูณ  เขาได้กล่าวต้อนรับฉันและขอพรให้แก่ฉัน  จากนั้นเราขึ้นไปสู่ชั้นฟ้าที่ 6 ซึ่งฉันได้เจอกับนบีมูซา  เขาได้ทำการต้อนรับฉันและขอพรให้แก่ฉัน  จากนั้นเราได้ขึ้นไปสู่ฟากฟ้าชั้นที่ 7 และได้พบกับนบีอิบรอฮีม นั่งพิงอยู่  ณ  ที่บัยตุลมะอฺมูร  ซึ่งจะมีมะลาอิกะฮ์เข้าไปทุกวันถึง 70000 (เจ็ดหมื่น) ท่าน หลังจากนั้น  ญิบรีล นำฉันไปสู่ต้นพุทรา(ซิดร่อตุลมุนตะฮา) ซึ่งเป็นต้นไม้ในสรวงสวรรค์  ซึ่งใบของมันเหมือนใบหูของช้าง  ผลขอมันเหมือนโอ่งดินเผา  ซึ่งบางครั้งต้นซิดร่อตุลมุนตะฮา ได้เปลี่ยนเป็นสีแดงบ้าง  สีเหลืองบ้าง  เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินบ้าง  สีเงินบ้าง  ซึ่งไม่มีผู้ใดที่จะสามารถพรรณาถึงความงดงามของมันได้ จากนั้นอัลเลาะฮ์ทรงวาฮีให้แก่ฉันกับการรับบทบัญญัติละหมาด 50 เวลาในหนึ่งวันกับหนึ่งคืน  ฉันจึงลงไปหาท่านนบีมูซา  เขากล่าวว่า "อะไรหรือที่พระผู้อภิบาลของท่านได้ฟัรดูเหนือประชาชาติของท่าน"  ฉันตอบว่า "ละหมาด 50 เวลา" นบีมูซากล่าวว่า "ท่านจงกลับไปขอผ่อนปรน (ไม่ใช่ต่อรอง) ต่อพระผู้อภิบาลของท่าน  เพราะอุมมะฮ์ของท่านไม่มีความสามารถในการปฏิบัติดังกล่าวเพราะฉันได้เคยทดสอบกับชาวนบีอิสรออีลมาแล้ว ท่านนบีมุฮัมมัดจึงกล่าวว่า "ฉันได้กลับไปยังพระผู้อภิบาลของฉันและกล่าวขอต่อพระองค์ว่า "โอ้พระเจ้าของฉัน  โปรดทรงผ่อนปรนให้อุมมะฮ์ของฉันด้วยเถิด  ดังนั้น พระองค์ทรงลดให้ฉันจนกระทั่งหลือ 5 เวลา"  จนกระทั่งอัลเลาะฮ์ตาอาลา ทรงตรัสกับนบีมุฮัมมัดว่า "โอ้มุฮัมมัดเอ๋ย ละหมาดนั้นมี 5 เวลา ในทุกหนึ่งวันและหนึ่งคืน  และทุกหนึ่งเวลาเท่ากับ 10 เวลาละหมาด  ดังกล่าวนั้นจึงเท่ากับ 50 เวลา  และผู้ใดที่ตั้งใจกระทำ 1 ความดี  แต่เขาไม่ได้ปฏิบัติมัน  ก็ย่อมถูกบันทึกให้แก่เขาหนึ่งความดี  และผู้ใดตั้งใจกระทำ 1 ความชั่ว แต่เขาไม่ได้ปฏิบัติมัน  ก็ไม่ถูกบันทึกบาปใด ๆ แก่เขา  และผู้ใดตั้งใจกระทำ 1 ความชั่ว  และได้กระทำมันลงไป  ก็จะถูกบันทึกให้แก่เขา 1 ความชั่วเท่านั้น ดังนั้นฉันจึงลงจากฟากฟ้าและได้พบกับนบีมูซาและทำการเล่าให้นบีมูซาฟัง  ท่านนบีมูซากล่าวว่า "ท่านจงกลับไปขอผ่อนปรนต่ออัลเลาะฮ์อีกเถิด"  ท่านนบีมุฮัมมัดกล่าวว่า "ฉันได้กลับไปยังพระผู้อภิบาลของฉันจนกระทั่งละอายต่อพระองค์เสียแล้ว" หลังจากนั้นท่านนบีจึงกลับไปยังนครมักกะฮ์ในตอนกลางคืน  เมื่อถึงตอนเช้าท่านจึงออกไปยังที่ชุมนุมชาวกุเรช  อบูญะฮัลจึงไปหาท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม  และท่านนบีก็พูดกับอบูญะฮัลในเรื่องที่เกิดขึ้นกับท่านเกี่ยวกับการเดนิทางไปยังบัยตุลมักดิส  อบูญะฮัลจึงกล่าวกับชาวมักกะฮ์ว่า "โอ้ นบีกะอับ บิน ลุอัยย์  พวกท่านทั้งหลายจงมาที่นี่ซิ"  พวกกุฟฟารจึงหันไปทางอบูญะฮัล  ดังนั้นท่านนบีจึงทำการบอกสิ่งที่เกิดขึ้นกับท่านในเมื่อคืนที่ผ่านมา (คือเรื่องอิสรออฺเมี๊ยะอฺร๊อจญ์) เมื่อพวกกุฟฟารได้ยินเรื่องดังกล่าว  พวกเขาต่างพากันปรบมือ หัวเราะ (เย้ยหยัน) และเอามือวางบนศีรษะเพื่อแสดงความแปลกใจและปฏิเสธ  ดังกล่าวจึงทำให้ผู้มีอีหม่านอ่อนแอตกศาสนา  เพราะเวลาเดินทางจากมักกะฮ์สู่บัยตุลมักดิสต้องใช้เวลาเดินทาง 2 เดือน แต่ท่านนบีไปกลับแค่คืนเดียว พวกเขาเชื่อว่าท่านนบีโกหก  จากนั้นพวกกุฟฟารกุร๊อชก็ไปหาท่านอบูบักรและเล่าเรื่องอิสรออ์ให้ฟัง  แต่ท่านอบูบักรกล่าวว่า "ถ้าหากมุฮัมมัดกล่าวเช่นนั้นแล้ว เขาย่อมพูดจริง" พวกกุฟฟารกล่าวกับอบูบักรว่า "ท่านเชื่อว่าสิ่งดังกล่าวนั้นเขาพูดจริงกระนั้นหรือ?" อบูบักรกล่าวตอบว่า "แท้จริงฉันจะเชื่อเขาในเรื่องที่เหลือเชื่อกว่านี้เสียอีก" และในวันนั้นอบูบักรจึงได้รับสมญานามว่า "อัศศิดดีก" (ผู้เชื่อในสัจธรรม) ต่อมาพวกกุฟฟารกุร๊อชฺทำการทดสอบท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม  ซึ่งพวกเขาถามท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ถึงคุณลักษณะของบัยตุลมักดิส  แต่ท่านนบีไม่เคยเห็นและไม่ได้สังเกตุลักษณะของมันมาก่อนเลย  ดังนั้นอัลเลาะฮ์ตาอาลา ทรงทำให้มันปรากฏต่อสองตาของท่านนบีและท่านก็ทำการบอกพรรณาทีละประตู  ทีละสถานที่  พวกเขาจึงกล่าวว่า "สำหรับการบอกถึงลักษณะบัยตุลมักดิสนั้น  ท่านบอกได้อย่างถูกต้อง  ดังนั้นท่านจงบอกเกี่ยวกับกองคาราวานของเราซิ  ซึ่งเวลานี้พวกเขายังมาไม่ถึง  ดังนั้นท่านนบีจึงบอกพวกเขาถึงจำนวนอูฐ  และลักษณะของมัน  และท่านนบียังกล่าวอีกว่า "กองคาราวานจะเดินทางมาถึงในวันนั้น  วันนั้น  ตอนดวงอาทิตย์ขึ้น  นำขบวนโดยอูฐสีเทา" เมื่อถึงวันนั้นพวกเขาจึงออกไปรอดูที่ อัษษะนียะฮ์ (ชื่อสถานที่) คนหนึ่งจากพวกเขากล่าว "ขอสาบาน นี้ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้ว"  แล้วอีกคนหนึ่งกล่าวขึ้นว่า "ขอสาบาน  กองคาราวานได้มุ่งหน้ามาแล้วโดยมีอูฐสีเทานำขบวน  ตามที่มุฮัมมัดเคยกล่าวเอาไว้"  แต่กระนั้นพวกเขากลับโอหังและดันทุรัง จนกระทั่งพวกเขากล่าวว่า "สิ่งนี้ย่อมเป็นมายากลอย่างชัดเจน"     ก่อนซุบฮ์เล็กน้อยของคืนอิสรออฺ  ท่านญิบรีลได้มาหาท่านร่อซูลุลลอฮ์ ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม  เพื่อทำการสอนท่านเกี่ยวกับวิธีละหมาด  และเวลาละหมาดคือ มี 2 ร่อกะอัตเมื่อแสงอรุณขึ้น  มี 4 ร่อกะอัตเมื่อดวงอาทิตย์คล้อย  4 ร่อกะอัตเมื่อเงาของสิ่งหนึ่งเท่าตัวมันเอง  3 ร่อกะอัตเมื่อดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า  4 ร่อกะอัตเมื่อแสงแดงลับขอบฟ้า  ก่อนที่ละหมาด 5 เวลา จะถูกบัญญัติขึ้นนั้น  ท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้เคยละหมาด 2 เวลา คือตอนเช้าและตอนเย็นเหมือนกับที่ท่านนบีอิบรอฮีม อะลัยฮิสลาม เคยปฏิบัติมาก่อนหน้านี้ วัลลอฮุอะลัม http://www.sunnahstudent.com/forum/index.php?topic=1071.0 จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 22:54:51

ความคิดเห็นที่ 2 ซึ่งกุรอ่านที่กล่าวถึงการเดินทางครั้งนี้ก็คือ กุรอ่านโองการนี้ครับ سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ "พระองค์ผู้ทรงมหาบริสุทธิ์ยิ่งนัก  พระองค์ผู้ทรงนำบ่าวของพระองค์(มุฮัมมัด) ให้เดินทางในยามค่ำคืนจากมัสยิดอัลฮะรอมสู่มัสยิดอัลอักซอ  ซึ่งเราได้ให้ความสิริมงคลแก่รอบ ๆ ของมัน  ทั้งนี้เพื่อเราจะให้เขามองเห็นบางส่วนแห่งสัญลักษณ์ของเรา  แท้จริงพระองค์ทรงเป็นผู้ได้ยินยิ่ง  อีกทั้งทรงมองเห็นยิ่ง" อัลอัสรออฺ 1 ซึ่งเราจะเห็นได้ว่า ไม่มีตรงไหนบอกว่าเป็นการเดินทางด้วยความฝัน หรือฝันไป แต่บอกชัดเจนว่าอัลลอฮฺทรงนำท่านนบีมุฮัมมัด เดินทางในยามค่ำคืน ซึ่งการเดินทางเราไม่ใช้กับความฝันนะครับ การอ้างว่านี่คือความฝัน จึงเป็นเรื่องที่ ไม่มีหลักเกณฑ์ หรือแหล่งอ้างอิงที่น่าเชื่อถือ นอกจากคำพูดลอยๆ เท่านั้น หรือฮะดีษ ที่ มีการยกมานั้น คือฮะดีษนี้ ซึ่งผมได้ไปสอบถามท่านผู้รู้มาได้ความดังนี้ " มุหัมมัด บิน ยูศุฟ เล่าให้เราฟังว่า : ศุฟยาน เล่าให้เราฟังว่า ,จากอิสมาอีล, จาก(อ่านไม่ออก น่าจะเป็นชะอฺบียฺ), จากมัสรูก, จากอาอิชะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ได้กล่าวว่า ใครพูดกับท่านว่า แท้จริงมุหัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม เห็นองค์อภิบาลของเขา แท้จริงเขาโกหก เพราะอัลลอฮฺดำรัสว่า สายตาทั้งหลายย่อมไม่ถึงพระองค์(6:103) และถ้าใครบอกกับท่านว่า แท้จริงเขารู้ในสิ่งเร้นลับ แท้จริงเขาโกหก เพราะอัลลอฮฺดำรัสว่า ไม่มีใครรู้ในสิ่งเร้นลับ นอกจากอัลลอฮฺ" หะดีษนี้ถูกต้อง(เศาะหี้หฺ)แต่ไม่เกี่ยวกับอิสรออ์และเมียะรอจญ์ และท่านเราะสูลไม่เคยอ้างว่าท่านได้เห็นอัลลอฮฺด้วยสายตา ซึ่งก็ไม่ได้บอกว่า ท่านนบีฝันไป หรือไม่ได้เดินทางไปจริงๆ แต่อย่างใดนะครับ อีกทั้งเรื่องที่เกิดในคืน อิสรอ เมียะรอจนั้น ไม่ใช่เรื่องที่เป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับนบีที่จะพบ แต่เป็นเรื่องอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นและพบเจอได้ ตัวอย่างเช่น ท่านนบีอีซา หรือพระเยซู ที่อัลลอฮฺทรงรับท่านขึ้นไปยังพระองค์ “หามิได้ อัลลอฮฺได้ทรงยกเขา (อีซา) ขึ้นไปยังพระองค์ต่างหาก” [อันนิซาอฺ 4:158] “จงรำลึกถึงขณะที่ อัลลอฮฺตรัสว่า โอ้อีซา ข้าจะเป็นผู้รับเจ้าไปพร้อมด้วยชีวิตและร่างกายของเจ้า[8]  และจะเป็นผู้ยกเจ้าขึ้นไปยังข้า” [อาละอิมรอน 3:55] เหล่านี้เป็นข้อยืนยันแล้วว่า เรื่องของคืนอิสรอ-เมียะรอจนั้น ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้แต่อย่างใด ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยอนุมัติของอัลลอฮฺทั้งสิ้น อีกทั้งท่านนบีก็ไม่ได้อ้างว่าท่านเห็นอัลลอฮฺด้วยสายตาตัวเองด้วย การยกฮะดีษ ที่ไม่เกี่ยวกับอิสรอ มาอ้างจึงเป็นเรื่องที่ ไม่สมเหตุสมผลอย่างยิ่ง จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 22:55:37

ความคิดเห็นที่ 3 ซึ่งจริงๆ แล้วเหตุการณ์อิสรอ-เมียะรอจนั้น ไม่ได้อ้างอิงจากกุรอ่านโองการเดียวอย่างที่ login แมทท์ ได้โกหกเอาไว้ แต่มีอีกดังนี้ครับ 53:12-18 แล้วพวกเจ้าจะโต้เถียงกับเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้เห็นอีกหรือ  และโดยแน่นอน เขาได้เห็นญิบรีลในการลงมาอีกครั้งหนึ่ง ณ ที่ต้นพุทธาอันไกลโพ้น ณ ที่นั้น คือสวนสวรรค์อันเป็นที่พำนัก (ขณะนั้น) สิ่งที่ปกคลุม (แสงประกาย) ได้ปกคลุมต้นพุทรา สายตา (ของมุฮัมมัด) มิได้เหลือบแลไปทางอื่น และมิได้ล่วงเกินไปโดยแน่นอนเขาได้เห็นสัญญาณอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าของเขา นี่ก็เป็นอีกบทหนึ่งที่กล่าวถึงการอิสรอ-เมียะรอจ ซึ่งท่านได้พบกับญิบรออีล เราจะสังเกตได้ว่า อีกครั้งหนึ่ง นั่นแปลว่า เป็นอีกครั้งหลังจากที่เคยพบมาแล้ว ซึ่ง โองการแรกๆ ของบทนี้ได้บอกแล้วว่า 53:4-11 อัลกุรอานมิใช่อื่นใดนอกจากเป็นวะฮีย.ที่ถูกประทานลงมา ผู้ทรงพลังอำนาจอันมากมาย (ญิบรีล) ได้สอนเขา ผู้ทรงพลังอันแข็งแรง ดังนั้นเขาจึงปรากฏในสภาพที่แท้จริง ขณะที่เขาอยู่บนขอบฟ้าอันสูงส่ง แล้วเขาได้เข้ามาใกล้ และเข้ามาใกล้จนชิด เขาเข้ามาใกล้ (จนอยู่) ในระยะของปลายคันธนูทั้งสอง หรือใกล้กว่านั้นอีก  ดังนั้นเขา (ญิบรีล) จึงนำวะฮียฺมาให้แก่บ่าวของพระองค์ (มุฮัมมัด) สิ่งที่เขาจะนำวะฮียฺมา จิตใจ (ของมุฮัมมัด) มิได้ปฏิเสธสิ่งที่เขาได้เห็น นี่คือการพบกับญิรออีลในสภาพที่แท้จริงตอนที่มีการประทานกุรอ่านให้กับท่านนบี ซึ่งก็ไม่ใช่ความฝัน ซึ่งเราจะพบว่า อิสรอ-เมียะรอจ นั้น มีอยู่ในกุรอ่านแล้ว แม้แต่การพบกับท่านญิบรออีล ก็ยังมีบอกไว้ในกุรอ่านด้วย ดังนั้นการพบปะญิบรออีล หรือการเมียะรอจนั้น จึงไม่ใช่เรื่องที่ต้องห้าม หรือไม่สมเหตุสมผล หรือเป็นไปไม่ได้แต่อย่างใด ซ้ำกุรอ่าน ยังบันทึกไว้อีกด้วย กุรอ่านย่อมไม่ขัดกันครับ ถ้าไม่มักง่าย หรือละเอียดรอบคอบสักหน่อย จะไม่มีใครกล้าบอกว่า การอิสรอ-เมียะรอจเป็นความฝันกันลอยๆ แบบนี้หรอกนะครับ เอาล่ะหวังว่าทุกท่านจะเข้าใจ จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 22:56:17

ความคิดเห็นที่ 4 เราจะเห็นได้ว่าการอิสรอ-เมียะรอจไม่ใช่ความฝัน และการบันทึกฮะดีษนี้ก็ไม่ใช่การโกหก หรือเป็นนิทานแต่อย่างใด ในความเป็นจริงแล้ว พวกที่ตามบรรพบุรุษต่างหากที่โกหก ตัวเองไม่รู้จักสอนลูกหลานให้ดี เลยไม่รู้ว่า กุรอ่านนั้น บันทึกเรื่องการอิสรอ-เมียะรอจไว้แล้ว และไม่มีแม้แต่ส่วนเดียวที่บอกว่าเรื่องนี้เป็นความฝัน ซ้ำยังมีโองการบอกชัดเจนว่า การได้เห็นท่านญิบรออีล นั้นเป็นการได้เห็นอีกครั้งหนึ่ง หลังจากการประทาน กุรอ่าน ซึ่งก็ไม่ใช่ความฝันเช่นกัน แล้วอะไรล่ะ ที่บ่งบอกว่า เรื่องอิสรอ-เมียะรอจเป็นความฝัน หรือเป็นเรื่องที่ แต่งขึ้น ก็ไม่มีครับ นอกจากความเห็นที่ไม่มีหลักการของ login แมทท์ ดังนั้นถ้าใครที่จะเป็น “ไอ้โกหก” อย่างที่ login แมทท์แปลแบบหยาบคายนั้น ก็คงเป็นตัว login แมทท์นั่นเอง ที่โกหกแล้ว ไม่สามารถรับผิดชอบคำพูดตัวเองได้ หลายครั้งหลายครา และนี่ก็เป็นอีกครั้ง ที่ login แมทท์ ได้แสดงความไม่รู้ศาสนาออกมา จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 22:56:37

ความคิดเห็นที่ 5 ส่วนคำพูดนี้ ฮาดีษบทนี้ เป็นฮาดีษที่ตรงกับ อัลกุรอานหลายอายะ  โดยเฉพาะ เรื่องที่เกียวกับการเดินทางไปสวรรค์ไปพบพระเจ้านั้น  นางอายอิซะกล่าวว่าเป็นเพียงควาวมฝันของท่านรอซูลซึ่งอัลลอฮ์ ทรงให้ท่านรอซูลได้เห็นในสิ่งต่างๆ  ที่เป็นสัญญาณของพระองค์ เท่านั้นในความฝัน,  และนางอายอิซะยืนยันว่า ในคืนวันนั้น ท่านรอซูล หลับนอนอยู่กับนางจนถึงรุ่งเช้า นั้นอยู่ฮะดีษบทไหน ของใคร เพราะเท่าที่ทราบ เหตุการณ์เกิดก่อนที่ท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยวะซัลลัม ทำการอพยพ 18 เดือน จากมัสยิดอัลฮะรอมด้วย ไม่ใช่บริเวณบ้านท่าน และที่สำคัญคือ ท่านนบีใช้ชีวิตร่วมกับท่านหญิงอาอิชะห์ ในปีที่ 3 หลังกการอพยพ แล้วฮะดีษบทนี้มาจากไหนกัน? จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 23:06:47

ความคิดเห็นที่ 6 แล้วข้อความนี้ แน่ใจหรือที่พิมพ์ไป ผมว่านี่คือ ความเกียจคร้านในการค้นคว้า และศึกษากุรอ่าน จนอาจจะกลายเป็นบรรพบุรุษเลวๆ ของลูกหลานต่อไปนะครับ ยิ่งลูกหลานที่น่าสงสารซึ่งอาจจะถูกสอนให้ทำตามบรรพบุรุษแบบงมงายด้วยแล้วล่ะก็ เขาจะ ปลอดภัยอย่างไรถ้า บรรพบุรุษของเขา พิมพ์อะไรแบบนี้ออกมาในที่สาธารณะ โดยไม่ศึกษาเสียก่อน จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 23:17:12

ความคิดเห็นที่ 7 แต่ความจริงแล้วกุรอ่าน บอกไว้แบบนี้ครับ 4:164. และมีบรรดาร่อซูล ซึ่งเราได้เล่าถึงพวกเขาแก่เจ้ามาก่อนแล้ว(*1*) และมีบรรดาร่อซูลซึ่งเรามิได้เล่าแก่เจ้าเกี่ยวกับพวกเขาและอัลลอฮฺได้ตรัส แก่มูซาจริงๆ 004.164 YUSUFALI: Of some messengers We have already told thee the story; of others We have not;- and to Moses Allah spoke direct;- PICKTHAL: And messengers We have mentioned unto thee before and messengers We have not mentioned unto thee; and Allah spake directly unto Moses; SHAKIR: And (We sent) messengers We have mentioned to you before and messengers we have not mentioned to you; and to Musa, Allah addressed His Word, speaking (to him): وَكَلَّمَ اللهُ مُوْسَى تَكْلِيْمًا อัลลอฮฺทรงเคยตรัสกับท่านนบีมูซาโดยตรง กุรอ่านของ login แมทท์ คนละเล่มกับมุสลิมหรือเปล่า? จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 23:21:25

ความคิดเห็นที่ 8 จาก ที่กล่าวมาข้างต้น จึงไม่พบฮะดีษใด หรือ กุรอ่านบทใดที่คัดค้านเหตุการณ์อิสรอ-เมียะรอจนะครับ และไม่มีที่ไหน บอกว่าการเดินทางของท่านนบีเป็นความฝัน ซ้ำยังมีกุรอ่าน บอกด้วยว่า ท่านนบีได้พบกับญิบรออีลอีกครั้ง ซึ่งเคยพบแล้วตอนที่มีการประทานกุรอ่าน ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่ความฝัน การที่บอกว่า เหตุการณ์ อิสรอ-เมียะรอจ เป็นความฝัน จึงเป็นการกล่าวอ้างที่ไม่มีสมเหตุสมผล และที่สำคัญ การจะคัดค้านฮะดีษ ต้องมี กุรอ่าน หรือฮะดีษที่น่าเชื่อถือกว่า มายืนยัน และโต้แย้ง ไม่ใช่นั้นก็ถือเป็นคำพูดลอยๆ ไร้สาระ ปราศจากความน่าเชื่อถือ เช่นที่บอกว่า ท่านหญิงอาอิชะห์อยู่กับท่านนบีตลอด ในคืนที่ เกิดเหตุการณ์ อิสรอ-เมียะรอจ ผมก็ัยังไม่พบฮะดีษบทนี้แต่อย่างใด จะว่าไปแล้ว ท่านนบี เริ่มอยู่กับท่านหญิงอาอิชะห์ นั้นเป็นปีฮิจเราะห์ที่ 3 ถ้าผมจำไม่ิผิด แต่เหตุการณ์อิสรอ-เมียะรอจเป็นเหตุการณ์ ก่อนการฮิจเราะห์ 18 เดือน หรือปีครึ่ง และใครที่บอกว่าฮะดีษไม่มีความแน่นอน ล่ะก็ อ่านกระทู้นี้ได้ครับ http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2009/12/Y8675502/Y8675502.html นี่เป็นหลักการเกี่ยวกับฮะดีษ สรุปคร่าวๆ ได้ดังนี้ นี่คือการแผ่ขยายของฮะดีษครับ ------------------------------------------------------------------------------        การที่อิสลามได้แพร่ขยายไปทั่วด้วยการพิชิตหัวเมืองต่างๆ เช่น ซีเรีย,อิรัค ในปีที่ 17 อียิปต์ และเปอร์เซีย ในปีที่ 21 และสะมัรกอนด์ ในปีที่ 56 ฮิจเราะห์ศักราช จึงทำให้หัวเมืองต่างๆ เหล่านี้อยู่ภายใต้อณาจักรอิสลาม ทั่วทุกสารทิศมีแต่การสรรเสริญสดุดีต่อพระองค์อัลลอฮ์        ผู้นำโลกอิสลามในขณะนั้นก็มิได้นิ่งนอนใจ ได้ทำการจัดส่งบรรดาศอฮาบะห์ไปประจำการอยู่ตามหัวเมืองต่างๆ เพื่อจะได้ชี้นำประชาชนในเมืองเหล่านั้นให้เข้าใจถึงหลักการของอิสลามอย่าง ถูกต้อง และด้วยการบากบั่นของบรรดาศอฮาบะห์เหล่านี้นี่เอง จึงทำให้ซุนนะห์ของท่านรอซูลแพร่กระจายไปทั่ว และตกทอดสู่คนยุคถัดมา ------------------------------------------------------------------------------ แล้วหลังจากซอฮาบะห์ล่ะไม่มีฮะดีษหรือ? เปล่าเลยครับ หลังจากยุคซอฮาบะห์ หรือสหายของท่านนบี ก็มีการถ่ายทอดฮะดีษ หรือแบบอย่างของท่านนบี ต่อไปอีกครับดังนี้ ------------------------------------------------------------------------------        หลังจากท่านรอซูลเสียชีวิต บรรดาศอฮาบะห์ได้แยกย้ายกันไปอยู่ตามหัวเมืองต่างๆ ซึ่งบรรดาศอฮาบะห์เหล่านั้นได้จดจำฮะดีษของท่านรอซูลไว้เป็นจำนวนมาก และหากมีคนใดเสียชีวิตก็อาจจำทำให้ซุนนะห์ของท่านรอซูลเลือนหายไปด้วย        เรื่องนี้ท่านค่อลีฟะห์ อุมัร อิบนุ ค็อตตอบ ได้ตระหนักถึงภาระหน้าที่ของท่านเป็นอย่างดี จึงได้ปรึกษากันเองในหมู่ศอฮาบะห์ เพื่อจะทำการรวบรวมซุนนะห์ของท่านรอซูลไว้ แต่ก็ยังไม่ได้ลงมือกระทำ เนื่องจากเกรงว่า บรรดาประชาชนจะหันไปสนใจซุนนะห์จนลืมอัลกุรอาน และอีกประการหนึ่งก็คือ เกรงว่าจะไปปะปนกับอัลกุรอาน        ต่อมาในปีที่ 99 ฮิจเราะห์ศักราช ซึ่งอยู่ในสมัยของค่อลีฟะห์ อุมัร บุตรของ อับดุลอะซีซ ท่านเกรงว่าซุนนะห์ของท่านรอซูลจะสูญหายเช่นเดียวกัน จึงได้ส่งสารถึงบรรดานักวิชาการตามหัวเมืองต่างๆ เพื่อทำการรวบรวมฮะดีษ ซึ่งได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดี จนทำให้การรวบรวมฮะดีษสำเร็จไปขั้นหนึ่งคือ ได้นำมาจัดไว้เป็นหมวดหมู่ และยังได้รวบรวมคำพูดของบรรดาศอฮาบะห์ พร้อมทั้งการฟัตวาของบรรดาตาบีอีนในยุคนั้นไว้ด้วย ------------------------------------------------------------------------------ เราจะเห็นได้ว่าฮะดีษมีมานานแล้วครับ ตั้งแต่ยุคนบีเลย แล้วจึงมีการรวบรวมครับ ไม่ใช่เขียนกันเองใหม่เมื่อ 200 ปี หลังจากสมัยท่านนบี จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 13:56:09

ความคิดเห็นที่ 9 การเรียนการสอนฮะดีษนั้นมีมาตั้งแต่แรกแล้ว ไม่ใช่เพิ่งมาบันทึก และสร้างวิธีการคัดกรอง หรือเรียงสายรายงานกันเองภายหลัง ดังนั้นถ้าจะรวบรวมฮะดีษจะทำอย่างไร            ก็ต้องไปศึกษาจากนักวิชาการต่างๆ ศูนย์การเรียนรู้ด้านศาสนาต่างๆ ที่ยังคงสืบทอด และมีนักวิชาการพิจารณาสายรายงาน และบันทึกฮะดีษต่างๆ อยู่ก่อนแล้ว จากนั้นจึงค่อยมารวบรวมไว้ในตำราครับ            ตัวอย่างก็ ในความคิดเห็น ที่ 14 เรื่องของอิหม่าม อัสเซารีย์นั่นแหละครับ ที่ท่านไม่ได้อยู่ห่างจากสมัยท่านรอซูลเป็นร้อยปี และสมัยท่านก็มีการสอนฮะดีษแล้วด้วย การจะไปรวบรวมจากชาวบ้านแล้วมาอ้างสายรายงานเอง จึงเป็นเรื่องเหลวไหล ไร้สาระ ที่แมทท์จินตนาการขึ้นเอง ไม่ได้ตั้งอยู่บนพื้นฐานความจริงแม้แต่นิดเดียว            นั่นเพราะถ้าอ้างถึงนักวิชาการท่านใดโดยพละการ ลูกศิษย์ลูกหา รวมทั้งลูกหลาน อีกทั้งชีวประวัติของท่านเหล่านั้นที่ถูกอ้าง จะยืนยันเองว่า จริงหรือไม่จริง            ตัวอย่างการพิจารณาฮะดีษ ที่ผมจะนำมาลงต่อไปนี้ จะทำให้เราทราบว่าฮะดีษนึงนั้น มีวิธีการรวบรวมอย่างไร ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------            ประเภทที่หนึ่ง  : การเพิ่มที่ขัดแย้งกับรายงานต่างๆของผู้รายงานที่เชื่อถือได้ (อัซซิก็อต الثقات ) การเพิ่มประเภทนี้ไม่เป็นที่ยอมรับ ตัวอย่าง : ฮะดีษที่รายงานโดยอิมามบุคอรีย์ ด้วยสายสืบดังนี้ :           จากอับดุลเลาะห์กล่าวว่า ข้าพเจ้าได้ถามท่านนบี  ว่า : การกระทำอย่างไหนเป็นที่รักยิ่งสำหรับอัลเลาะห์ ? ท่านนบีตอบว่า : “การละหมาดในเวลาของมัน” *(อัลบุอคอรีย์ : อัซซอฮีฮฺ ฮะดีษหมานเลข 527)            ท่านอัลฮาฟิซอิบนุหะญัร กล่าวว่า : ลูกศิษย์ทั้งหมดของ ชุอฺบะห์  (شعبة) รายงานฮะดีษบทนี้ตรงกันด้วยสำนวน “الصلاةعلى وقتها” ยกเว้นอะลี อิบนุ ฮัฟซฺ (على بن حفص) เพียงคนเดียวที่รายงานด้วยสำนวน “الصلاةفى أول وقتها” ซึ่งมีความหมายว่า “การละหมาดในตอนเริ่มของเข้าเวลา” *(อัล ฮากิม : อัลมุสตัดร็อก เล่ม 1 หน้า 188-189 อัลฮากิมถือว่าฮะดีษนี้ซอฮีฮฺ และอัซซะฮะบีย์ เห็นด้วย และอัดดารุกุฏนีย์ได้รายงานไว้ในหนังสืออัสสุนัน เล่ม 1 หน้า 246 )           อัดดารุกุฏนีย์ได้วิจารณ์ว่า : ข้าพเจ้าไม่คิดว่าท่านอาลี จะจดจำฮะดีษนี้ดีพอ เนื่องจากเขาอายุมาก และความจำของเขาเปลี่ยนแปลง *(อิบนุฮะญัร : ฟัตฮุ้ลบารีย์ เล่ม 2 หน้า 10 )            ในที่นี้จะสังเกตได้อย่างชัดเจนว่า การเพิ่มในตัวบทที่สองที่รายงานโดยอาลีนั้น ขัดแย้งกับตัวบทที่หนึ่งที่รายงานโดยผู้รายงานส่วนใหญ่ ด้วยเหตุนี้ท่านอิมาม อันนะวะวีย์ (สิ้นชีวิตในปั ฮ.ศ.676) และนักฮะดีษท่านอื่นๆจึงได้ตัดสิน (ฮุก่ม) ตัวบทที่สองว่าเป็นรายงานฏ่ออี๊ฟ (อ่อน) *(ดูอันนะวะวีย์ : อัลมุจญ์มู๊อฺ เล่ม 3 หน้า 51) ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- เราเห็นอะไรจากวิธีการตรวจสอบนี้            1.เลยนะครับ นักวิชาการเขาไม่บันทึกฮะดีษมาจากคนโนเนมที่ไหน แต่เขาบันทึกจากนักวิชาการ แล้วยังมีผู้รายงานอื่นเป็นจำนวนมากด้วยในฮะดีษเดียวกัน แล้วจึงนำมาเทียบ            2.เมื่อพบความขัดแย้งก็พิจารณาและบันทึกสาเหตุด้วย และสาเหตุก็อย่างที่อ่านนั่นคืออายุหรือความจำ นี่คือความละเอียดของฮะดีษ จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 13:56:24

ความคิดเห็นที่ 10 ดังนั้นฮะดีษ ไม่ว่าจะเกี่ยวกับอะไรก็ตาม ไม่สามารถลบล้างได้ด้วย คำพูดไร้สาระของพวกชอบตามบรรพบุรุษหรอกนะครับ เพราะอย่าว่าแต่การตรวจสอบที่เข้มงวดเลย ถ้ามีคนสอนละหมาดแบบนี้คิดว่าเค้าจะคัดค้านยังไง? จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 14:01:16

ความคิดเห็นที่ 11 ตอบกลับแครอท ไปแล้วนะครับ แต่ไม่มีข้อความยืนยัน เลยไม่แน่ใจว่าได้รับรึปล่าว จากคุณ : laliklalee เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 15:09:40

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณครับผม ญาซากัลลอฮฺ จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 15:39:18

ความคิดเห็นที่ 13 จากนั้นญิบรีลได้นำฉันไปสู่ท้องฟ้าชั้นที่ 2 และขอเปิดชั้นฟ้าที่ 2 จึงมีเสียพูดอย่างเดิมเหมือนกับชั้นฟ้าชั้นแรก  แล้วทอ้งก็ถูกเปิดให้แก่เรา  ทันใดนั้นฉันจึงพบกับท่านนบียะห์ยาและนบีอีซา บุตร มัรยัม  ซึ่งทั้งสองได้ต้อนรับฉันและขอพรให้แก่ฉัน .......................... พระเยซูคริสต์ ทรงประทับอยู่ท้องฟ้าชั้นที่สอง ขอเรียนถามว่า 1 พระเยซูคริสต์ที่ท่านนบีมุฮัมหมัดพบ อยู่ในสภาพมีเนื้อหนังเหมือนมนุษย์ไหมครับ 2 ข้อความตามวรรคข้างต้น แสดงว่าพระเยซูไม่ใช่พระเจ้า ใช่ไหมครับ 3 ในบอร์ดนี้ชาวคริสต์ได้ลงบทความว่า พระเยซูคริสต์ ยืนอยู่ข้างพระเจ้า นะครับ จากคุณ : narin-nar (Narin-nar) เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 09:32:34

ความคิดเห็นที่ 14 1. อันนี้ไม่แน่ใจนะครับเพราะยังไม่ได้ไปค้นคว้านะ 2. พระเยซู สำหรับมุสลิมไม่ใช่พระเจ้าครับ แต่เป็นศาสนฑูตท่านหนึ่ง 3. เรื่องพระเยซูยืนข้างพระเจ้าของคริสต์ ก็คนละความเชื่อกับมุสลิมนะครับ จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 11:31:10

ความคิดเห็นที่ 15 จาก รายละเอียดเรื่องฮะดีษ ทำให้เราทราบได้ว่า 1. ฮะดีษนั้นเป็นบันทึกที่ รัดกุม และผ่านการตรวจสอบอย่างเข้มงวด ไม่ใช่พูดอะไรก็ได้ บอกอะไรก็ได้ ใส่ไข่ใส่สี บิดเบือนอะไรก็ได้ เหมือนการเชื่อตามบรรพบุรุษ เพราะมีการบันทึกไว้อย่างละเอียด ตั้งแต่ตัวบท ไปจนถึงที่มา 2. ฮะดีษนั้นไม่ใช่ว่าเลือกมาใช้ได้ตามใจชอบ หรือตามอารมณ์ แต่ฮะดีษมีที่มาที่ไป มีเหตุการณ์แวดล้อมในการพิจารณา ว่าอยู่ในสถานการณ์ใด เรื่องใด ไม่สามารถอ้างได้ มั่วๆ เหมือนการอ้างบรรพบุรุษ 3. การลงมติหรือลงความเห็นของผู้รู้ในศาสนานั้น มีรากฐานจาก กุรอ่าน และฮะดีษ จึงไม่มีการตัดสินไปตามใจ แต่ใช้หลักการศาสนาดังกล่าวเป็นหลัก ซึ่งต่างจากการทำตามบรรพบุรุษ ที่ไม่มีสิ่งใดยืนยัน อยากจะอ้างอะไรก็อ้างได้ ไม่มีการตรวจสอบ 4. การพิจารณาว่าฮะดีษใดจริง ไม่จริง ยกเลิกหรือไม่ยกเลิกนั้น ไม่สามารถทำได้ตามใจนะครับ แต่ต้องดูตัวบทว่า ผู้รายงานคือใคร น่าเชื่อถือแค่ไหน ตรงกันหรือไม่ ขัดกับกุรอ่าน หรือเปล่า ไม่มีการยกเลิกหรือรับรองฮะดีษใด เพราะว่าถูกใจหรือไม่ถูกใจกับฮะดีษนั้นเด็ดขาด ดังนั้นแล้ว ไม่ว่า จะเป็นคำอ้างของใคร ภรรยาของท่าน สหายของท่าน หรือคนใกล้ชิดนั้น เราไม่ได้ดูเฉพาะว่าคำพูดนั้นมาจากไหน แต่เราพิจารณาว่า คำพูดนั้น มาจากภรรยา สหาย หรือ คนใกล้ชิดท่านจริงหรือไม่ เพราะการอ้างว่า ภรรยาท่านพูด สหายท่านพูด ใครก็อ้างได้ แต่ต้องดูว่ารับรายงานจากใคร มีใครได้ยินมาบ้าง น่าเชื่อถือแค่ไหน ซึ่งบันทึกกันตั้งแต่แรกแล้ว ดังบทความที่ผมนำมาให้อ่าน อีกอย่างคือเนื้อหาของรายงานเหล่านั้น ตรงกับเรื่องที่อ้างหรือไม่ เช่น จากอาอิชะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ได้กล่าวว่า ใครพูดกับท่านว่า แท้จริงมุหัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม เห็นองค์อภิบาลของเขา แท้จริงเขาโกหก เพราะอัลลอฮฺดำรัสว่า สายตาทั้งหลายย่อมไม่ถึงพระองค์(6:103) และถ้าใครบอกกับท่านว่า แท้จริงเขารู้ในสิ่งเร้นลับ แท้จริงเขาโกหก เพราะอัลลอฮฺดำรัสว่า ไม่มีใครรู้ในสิ่งเร้นลับ นอกจากอัลลอฮฺ ฮะดีษนี้ ไม่เกี่ยวกับการอิสรอเมียะรอจ เพราะท่านนบีไม่ได้บอกว่าเห็นอัลลอฮฺแต่อย่างใด และฮะดีษไม่เคยบอกเลยว่า ท่านนบีไม่อาจได้ฟังคำพูดของอัลลอฮฺได้ เหมือนที่พวกไม่เอาฮะดีษนั้นโกหก จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 11:49:21

ความคิดเห็นที่ 16 นี่คือการบิดเบือนฮะดีษ ของพวกที่ตามบรรพบุรุษ ตัวอย่างนี้ทำให้เราทราบถึงความฉ้อฉลของคนพวกนี้ได้อย่างดี จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 12:02:53

ความคิดเห็นที่ 17 นี่คือลักษณะของผู้ที่ปฏิเสธฮะดีษ คนพวกนี้พร้อมจะบิดเบือน ต่อเติม แอบอ้างอะไรก็ได้เข้าข้างตัวเองเสมอจนเป็นนิสัย ไม่นิยมยึดหลักการ หรือความถูกต้อง เอาแต่ความถูกใจเข้าว่าไว้ก่อน ตัวอย่างก็อย่างที่เห็น ฮะดีษบอกอย่างหนึ่ง แต่ไม่ครอบคลุมสิ่งตัวเองอ้าง ก็เลยต่อเติมฮะดีษ และกุรอ่าน ซะเลย นี่คือลักษณะ หรือจะเรียกว่าสันดานของ login แมทท์ ที่ไม่เอาฮะดีษก็ว่าได้ ซึ่งเป็นเรื่องจริง ที่ให้เราเห็นอยู่ชัดๆ ไม่ได้บิดเบือน จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 12:05:28

ความคิดเห็นที่ 18 อันไหนฮาดีษ อันไหนเรื่องเล่า แยกแยะเป็นไหมครับ ลุงแมทท์? เอามาร้อยเรียงเป็นเรื่องเดียวกันแบบนี้ ไม่ไหวๆ จากคุณ : laliklalee เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 15:02:30

ความคิดเห็นที่ 19 ไม่ เหมาะสมสำหรับชายผู้ศรัทธาและหญิงผู้ศรัทธาที่เมื่ออัลลอฮฺและรอ ซูลของพระองค์ได้ตัดสินใจในเรื่องได้ไปแล้ว พวกเขาจะมาเกี่ยงในเรื่องของพวกเขาอีกและใครก็ตามที่ไม่เชื่อฟังอัลลอฮฺและ รอซูลของพระองค์ แน่นอนพวกเขาได้หลงผิดไปอย่างชัดแจ้ง (กุรอาน 33:36) และ ผู้ใดเป็นปฏิปักษ์ต่อรอซูลหลังจากทางนำได้เป็นที่กระจ่างแก่เขาแล้ว และปฏิบัติตามแนวทางอื่นจากแนวทางของผู้ศรัทธา เราจะทิ้งเขาไว้ในทางที่เขาได้เลือกและเราจะทำให้เขาเข้าไปในนรกอันเป็นปลาย ทางที่ชั่วช้า (กุรอาน 4:115) จากคุณ : ThomasAnderson เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 08:31:43

ความคิดเห็นที่ 20 อย่างที่ได้กล่าวไว้แล้วในตอนต้นนะครับว่า การอิสรอ เมียะรอจนั้น ไม่ใช่ความฝัน แต่ก็ยังมีคนพยายามอ้างอยู่นั่นเองว่าเรื่องนี้เป็นเพียงความฝัน โดยยกกุรอ่านโองการที่ 17:60 มาเพื่ออ้างว่า โองการนี้เป็นเพียงความฝัน เพราะอ่านจากภาษาไทย นั่นแหละครับ ความจริงแล้วมีผู้อธิบายไว้ดังนี้ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلنَّاسِ And We made not the vision which we showed you (O Muhammad as an actual eye-witness and not as a dream on the night of Al-Isrâ') but a trial for mankind, (17:60) คำว่า   رُّؤيَا หรือ vision มีสองความหมายนะครับ ไม่ใช่แค่ฝันอย่างเดียวแต่มีคำว่า dream หรือ vision, view, sight ด้วย ผู้อรรถาธิบาย จะใช้คำว่า การเห็น ครับไม่ใช่ฝัน ที่สำคัญคือ โองการแรกเลยครับของ กุรอ่านบทนี้คือ سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى ใช้คำนี้ครับ ในการใช้คำว่า "นำ" บ่าวของพระองค์ "เดินทาง" ในเวลากลางคืน أَسْرَ ซึ่งเป็นการนำพาทั้งร่างก่าย และจิตวิญญาณ ไม่ใช่ นำไปเฉพาะวิญญาณ หรือทางความฝัน ซึ่งนี่ไม่ใช่โองการเดียวที่ใช้คำนี้เพื่อแสดงถึงการนำพา แต่มีโองการต่างๆ ดังนี้ด้วย فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ إِلاَّ امْرَأَتَكَ 11:81"...ท่านจงเดินทางไปในเวลากลางคืนพร้อมกับครอบครัวของท่านและคนใดในหมู่พวกท่านอย่าได้เหลียวหลังมองเว้นแต่ภริยาของท่าน..." ก็ใช้คำว่า أَسْرَ เช่นกันซึ่งโองการนี้เป็นการเดินทาง ด้วยร่างกายนะครับไม่ใช่ฝัน นี่ก็อีกครับ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ 15:65. “ดังนั้น ท่านจงเดินทางไปกับครอบครัวของท่าน ในช่วงเวลากลางคืน และจงตามหลังพวกเขา..." การเดินทางนี้ ก็ใช้คำว่า أَسْرِ เช่นกัน ยังมีอีกนะครับไม่ใช่เท่านี้ ที่ยกมาคือเหตุการณ์ที่ท่านนบีลูฎ ได้รับคำสั่งให้พาคนของท่านออกไป ทั้งร่างกายและวิญญาณ ไม่ใช่เอาไปแต่วิญญาณเท่านั้น จริงๆ ยังมีอีกครับไม่ใช่เท่านี้ ในการใช้คำว่า أَسْرِ ในเชิงร่างกาย ไม่ใช่เฉพาะจิตวิญญาณ การพยายามบอกว่า การอิสรอ และเมียรอจ เป็นความฝันจึงไม่ใช่ครับ ทราบไว้ด้วย ดังนั้นเรื่องที่เกิดขึ้นจึงไม่ใช่ความฝันหรอกนะครับคำถามประเภทที่ว่า ในฝันท่านนบีเห็นญิบรออีลหรืออัลลอฮฺ ก็ไม่ต้องถามแล้ว เพราะนี่ไม่ใช่ความฝัน ไม่มีตรงไหนบอกว่านี่คือความฝัน ซ้ำ โองการที่ 17:1 ที่กล่าวถึงเหตุการณ์อิสรอยังเป็นการแสดงถึงการไปทั้งร่างกายครับ ไม่ใช่ไป เฉพาะจิตวิญญาณหรือฝันไป ฉะนั้นใครจะถามว่าเรื่องต่อรองละหมาดอยู่โองการไหนหรือละหมาดตามญิบรออีลอยู่โองการไหนน่ะ หามาดีกว่าว่า ละหมาด 5 เวลา อยู่ตรงไหนของกุรอ่าน เพราะผมบอกแล้วว่า กุรอ่านมีคำสั่งให้ตามนบี และบอกว่านบีน่ะจะสอนเรื่องต่างๆ ดังนั้นเรื่องละหมาด 5 เวลา และการลดเวลา จาก ละหมาด 50 เวลา เหลือ 5 เวลา ก็อยู่ใน คำสอนของท่านนบีเช่นกัน แทนที่จะเที่ยวแสดงความไม่รู้ของตัวเองออกมาน่ะนะ ผมว่า น่าจะรับผิดชอบการต่อเติมกุรอ่านของตัวเองจะดีกว่าเพราะป่านนี้ ผมยังไม่เห็นการรับผิดชอบการต่อเติมกุรอ่านเลย ที่บอกว่า ไม่มีใครที่ได้ยิน และพูดจากับอัลลอฮฺได้ แต่กุรอ่าน มีโองการที่บอกว่า อัลลอฮฺตรัสกับท่านบีมูซาโดยตรง แค่เรื่องนี้ยังไปไม่รอด ดันมาบอกว่า เหตุการณ์ เมียะรอจเป็นนิทานเปอร์เซีย เห้อ น่าสังเวช จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 22:28:30

ความคิดเห็นที่ 21 กุรอ่านบอกไว้ชัดเจนนะครับว่า "ดัง ที่เราได้ส่งร่อ ซูลผู้หนึ่ง  จากพวกเจ้าเองมาในหมู่พวกเจ้า ซึ่งเขาจะอ่านบรรดาโองการของเราให้พวกเจ้าฟัง และจะทำให้พวกเจ้าสะอาดบริสุทธิ์ และจะสอนคัมภีร์ และความรู้เกี่ยวกับข้อปฏิบัติให้แก่พวกเจ้า และจะสอนพวกเจ้าในสิ่งที่พวกเจ้าไม่เคยรู้มาก่อน" (กุรอาน 2:151) ท่านนบี ไม่ได้สอนกุรอ่านอย่างเดียวครับ และฮะดีษก็เป็นแหล่งเดียว ที่บันทึก คำสอนข้อปฏิบัติของท่านนบี ที่ว่านั้น ใครที่บอกว่า ฮะดีษ เป็นนิทาน แต่ดันไปเชื่อบรรพบุรุษ ซึ่งไม่รู้หัวนอนปลายเท้า แบบนี้น่าขำมากๆ เลยครับ เพราะการเชื่อบรรพบุรุษ นี่มันยิ่งกว่านิทานซะอีก ไม่มีแหล่งอ้างอิง หาที่มาที่ไปไม่ได้เลย ถ้าใช้สติปัญญาพิจารณาจะทราบได้ทันทีครับว่า เรื่องอิสรอ เมียะรอจนั้น เกิดขึ้นจริง ไม่ใช่ความฝัน กุรอ่านบอกไว้ชัดครับเรื่องนี้ แต่คนที่อ้างว่าเป็นความฝัน ไปเอาหลักการมาจากไหนล่ะ นอกจากการมั่ว โกหก บิดเบือนกุรอ่าน อย่างที่ผม นำมาเสนอทุกท่านนั่นแหละ จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 22:33:57

ความคิดเห็นที่ 22 ถ้าจบเพียงแค่นี้ ย่อมไม่ครบถ้อยกระทงความในการกระชากหน้ากาก และขอดเกร็ดคนโกหกอย่างพวกที่ไม่เอาฮะดีษ ไม่สะดวก ประการต่อมา ที่เราจะทำให้เราทราบว่า เรื่องการละหมาดในอิสรอ-เมียะรอจนั้นมีอยู่ คือโองการนี้ครับ การละหมาดนั้นวายิบก่อนคืนอิสรออฺ  คือการวายิบนั้นในการละหมาดบางส่วนของคืนเหมือนกับที่อัลเลาะฮ์ตะอาลาได้ ระบุไว้ในซูเราะฮ์ อัลมุซซัมมิล และการวายิบละหมาดครั้งแรกนั้น  ก็ได้ระบุไว้ในช่วงแรกของซูเราะฮ์ดังกล่าว  ซึ่งพระองค์ได้ทรงตรัสว่า  "โอ้ผู้ห่มผ้า (หมายถึงนบีมุฮัมมัดซึ่งกำลังห่มผ้า) - 1 - เจ้าจงตื่นกลางคืน(เพื่อทำละหมาด)เถิด  ยกเว้นเพียง(เวลา)เล็กน้อย (เพื่อใช้ในการพักผ่อน) - 2 - (นั่นคือ) ครึ่งคืน  หรือจงลดลงจากนั้นลงมาสักเล็กน้อย - 3 - หรือจงเพิ่งขึ้นกว่านั้นอีก  และเจ้าจงอ่านอัลกุรอานให้ถูกต้องชัดเจน - 4 - " ซูเราะฮ์อัลมุซัมมิล  หลังจากหนึ่งปีอัลเลาะฮ์ก็ทรงยกเลิกสิ่งดังกล่าว  ด้วยคำตรัสของพระองค์ในท้ายซูเราะฮ์ที่ว่า "ดังนั้นพวกเจ้าจงอ่านส่วนที่ง่ายสำหรับพวกเจ้า" อัลมุซัมมิล 20  หลังจากนั้นพระองค์ก็ทรงยกเลิกการละหมาดในยามค่ำคืนในคืนอิสรออฺ  และได้กำหนดละหมาดฟัรดูในคืนนั้น..." นี่เป็นหลักฐานจากกุรอ่านชัดเจนครับว่า จงตื่นขึ้น เพื่อละหมาด ครับ ในเวลาละหมาด ของมุสลิม ที่มี 5 เวลานั้น มีเวลา 1.ซุบฮิ เช้ามืดก่อนพระอาทิตย์จะขึ้นครับ 2.ดุฮริ เวลาที่ดวงอาทิตย์คล้อยไปจากเวลาเที่ยงตรงแล้ว ซึ่งบางพื้นที่ คือเวลา เที่ยงกว่าๆ หรือบ่ายโมง 3.ฮัศริ คือเวลา บ่ายคล้อย ซึ่งจะเป็นเวลา 3-4 โมงเย็น แล้วแต่พื้นที่ และฤดูกาล 4.มัฆริบ คือเวลา พลบค่ำครับ 5.อิชา คือเวลากลางคืน แต่หลังจาก พลบค่ำเล็กน้อย ไม่ใช่กลางดึก หรือเวลาที่ตื่นขึ้นหลังจากนอนไปได้ระยะนึงแล้ว คำว่าจงตื่นขึ้นเพื่อละหมาดนั้น จึงไม่ใช่ทั้ง 5 เวลา ที่มุสลิมละหมาดเป็นภาคบังคับ แต่อย่างใด นี่คือละหมาดรูปแบบ ก่อนการอิสรอ เมียะรอจครับ ชัดเจน ครับ แล้วใครก็ตามที่มันบอกแบบนี้ มันคือ "ไอ้คนโกหกอย่างไม่ต้องสงสัย" จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 22:03:35

ความคิดเห็นที่ 23 ใครก็ตามที่บอกว่า ละหมาด 5 เวลา มนุษย์มีประสบการณ์มาแล้วก่อนอิสลาม หรือรูปแบบการละหมาด มีมาตั้งแต่สมัยท่านนบีอิบรอฮีม โดยไม่ผิดเพี้ยน จึงไม่ใช่ครับ เพราะกุรอ่านเอง กล่าวชัดเจนถึงเรื่องการละหมาด ว่า เวลาละหมาดก่อนหน้าจะอิสรอ-เมียะรอ กับ ปัจจุบัน ไม่เหมือนกัน เวลาต่างกันด้วย นี่เป็นการจับโกหกพวกปฏิเสธฮะดีษ โดยกุรอ่านเอง ที่พวกนี้อ้างว่ายึดไว้สิ่งเดียวนั่นแหละครับ แล้วยังมีกความพยายามจะบิดเบือน คำว่า رُّؤيَا ให้แปลว่า การมองเห็นด้วยจินตนาการ ซึ่งน่าขันอย่างยิ่ง เพราะถ้าแปลว่าเห็นด้วยจินตนาการ จะใช้คำว่า vision เพื่ออะไร? ที่สำคัญ มีโองการเหล่านี้ยืนยันครับว่า การอิสรอนั้น มิได้ไปเฉพาะร่างกาย ดังนี้ سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى ใช้คำนี้ครับ ในการใช้คำว่า "นำ" บ่าวของพระองค์ "เดินทาง" ในเวลากลางคืน أَسْرَ ซึ่งเป็นการนำพาทั้งร่าง ก่าย และจิตวิญญาณ ไม่ใช่ นำไปเฉพาะวิญญาณ หรือทางความฝัน ซึ่งนี่ไม่ใช่โองการเดียวที่ใช้คำนี้เพื่อแสดงถึงการนำพา แต่มีโองการต่างๆ ดังนี้ด้วย فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ إِلاَّ امْرَأَتَكَ 11:81"...ท่านจง เดินทางไปในเวลากลางคืนพร้อมกับครอบครัวของท่านและคนใดในหมู่พวก ท่านอย่าได้เหลียวหลังมองเว้นแต่ภริยาของท่าน..." ก็ใช้คำว่า أَسْرَ เช่นกันซึ่งโองการนี้เป็นการเดินทาง ด้วยร่างกายนะครับไม่ใช่ฝัน นี่ ก็อีกครับ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ 15:65. “ดังนั้น ท่านจงเดินทางไปกับครอบครัว ของท่าน ในช่วงเวลากลางคืน และจงตามหลังพวกเขา..." การเดินทางนี้ ก็ใช้คำว่า أَسْرِ เช่นกัน ยังมีอีกนะครับไม่ใช่เท่านี้ ที่ยกมาคือเหตุการณ์ที่ท่านนบีลูฎ ได้รับคำสั่งให้พาคนของท่านออกไป ทั้งร่างกายและวิญญาณ ไม่ใช่เอาไปแต่วิญญาณเท่านั้น จริงๆ ยังมีอีกครับไม่ใช่เท่านี้ ในการใช้คำว่า أَسْرِ ในเชิงร่างกาย ไม่ใช่เฉพาะจิตวิญญาณ ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่า โองการที่ 17:1 นั้น เป็นการเดินทางโดยกายภาพครับ จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 22:13:08

ความคิดเห็นที่ 24 นี่เป็นเหตุการณ์อิสรอ เมียะรอจครับ ซูเราะห์ที่ 53 1. ขอสาบานด้วยดวงดาวเมื่อมันคล้อยตกลงมา 2. สหาย(มุฮัมมัด) ของพวกเจ้ามิได้หลงผิดและเชื่อมั่นในทางที่ผิด 3. และเขามิได้พูดตามอารมณ์ (*1*) (1)  ตั้งแต่อายะฮ.ที่หนึ่งถึงอายะฮ. ตะอาลา ทรงยืนยันถึงการเป็นนะบีของมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ซึ่งเป็นบ่าวและร่อซูลของพระองค์ พระองค์ทรงสาบานด้วยดวงดาวเมื่อมันคล้อยตกลงมาว่ามุฮัมมัด ซึ่งเป็นลูกหลานของชาวกุเรซตั้งแต่เกิดมาจนกระทั่งมีอายุได้ 40 ปี เขามิได้เป็นคนหลงผิดซึ่งพวกเขาก็รู้กันดี เขาไม่เคยมีความเชื่อมั่นที่ผิด ๆ จึงจะพูดในสิ่งที่ผิด ๆ 4. อัลกุรอานมิใช่อื่นใดนอกจากเป็นวะฮีย.ที่ถูกประทานลงมา (*1*) (1)  อัลกุรอานเป็นวะฮีย.ที่ถูกประทานลงมาให้แก่มุฮัมมัด ดังนั้นสิ่งที่เขาพูดและเรียกร้องเชิญชวนและสิ่งที่เขาปฏิบัตินั้นเป็นวะ ฮีย.ที่ถูกประทานลงมาให้แก่เขา 5. ผู้ทรงพลังอำนาจอันมากมาย (ญิบรีล) ได้สอนเขา (*1*) (1)  ญิบรีลผู้มีพลังสูงส่ง นักตัฟซีรกล่าวว่า สิ่งที่เป็นพยานถึงการมีพลังอันสูงส่งของญิบรีลนั้นก็คือ การที่เขาพลิกคว่ำเมืองของกลุ่มชนลูฎ โดยใช้ปีกของเขายกเมืองทั้งเมืองขึ้นไปข้างบนแล้วพลิกคว่ำลงมา การแผดเสียงของเขาต่อกลุ่มชนซะมู๊ดจนตายราบเรียบ และการนำวะฮีย.ลงมาให้แก่บรรดานะบี และกลับไปอย่างรวดเร็วยิ่งกว่าการกระพริบตา 6. ผู้ทรงพลังอันแข็งแรง ดังนั้นเขาจึงปรากฎในสภาพที่แท้จริง 7. ขณะที่เขาอยู่บนขอบฟ้าอันสูงส่ง 8. แล้วเขาได้เข้ามาใกล้ และเข้ามาใกล้จนชิด 9. เขาเข้ามาใกล้ (จนอยู่) ในระยะของปลายคันธนูทั้งสอง หรือใกล้กว่านั้นอีก (*1*) (1)  ญิบรีลเป็นผู้ที่มีความสุขุมรอบคอบ ปรากฎตัวอยู่ในสภาพที่แท้จริงขณะที่อยู่บนขอบฟ้าอันสูงคือทางทิศตะวันออกอัล คอซินกล่าวว่า ญิบรีลเคยมาหาท่านร่อซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้ขอให้เขาแสดงตัวในรูปที่เขาถูกบังเกิดมา ญิบรีลได้แสดงตัวให้ท่านเห็นสองครั้ง ครั้งหนึ่งในแผ่นดิน และอีกครั้งหนึ่งในชั้นฟ้าชั้นเจ็ด แล้วญิบรีลได้เข้ามาใกล้มุฮัมมัด และเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้นจนชิดในระยะของปลายธนูทั้งสองข้างหรือใกล้กว่านั้นอีก 10. ดังนั้นเขา (ญิบรีล) จึงนำวะฮียฺมาให้แก่บ่าวของพระองค์ (มุฮัมมัด) สิ่งที่เขาจะนำวะฮียฺมา (*1*) (1)  อัลลอฮฺ ทรงให้ญิบรีลนำวะฮียฺมาให้แก่บ่าว และร่อซูลของพระองค์ มุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม 11. จิตใจ (ของมุฮัมมัด) มิได้ปฏิเสธสิ่งที่เขาได้เห็น (*1*) (1)  คือจิตใจของมุฮัมมัดมิได้ปฏิเสธสิ่งที่เขาเห็นด้วยสายตาของเขา คือรูปอันแท้จริงของญิบรีลอะลัยฮิสสลาม 12. แล้วพวกเจ้าจะโต้เถียงกับเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้เห็นอีกหรือ (*1*) (1)  คือพวกเจ้ามุชรีกีน จะเอาชนะและโต้เถียงกับมุฮัมมัด ในสิ่งที่เขาได้เห็น กับตาของเขาในคืนอัลอิสรออ.และอัลเมียะรอจกระนั้นหรือ? 13. และโดยแน่นอน เขาได้เห็นญิบรีลในการลงมาอีกครั้งหนึ่ง (*1*) (1)  มุฮัมมัดได้เห็นญิบรีลอีกครั้งหนึ่งในรูปแบบของมะลาอิกะฮ. ณ ที่ต้นพุทราอันไกลสุดโพ้นชั้นฟ้าชั้น7 ใกล้กับบัลลังก์ ณ ที่นั้นคือสวนสวรรค์อันเป็นที่พำนักของบรรดามะลาอิกะฮ. วิญญาณของพวกชะฮีดและบรรดาผู้ยำเกรงอัลมุตตะกีน 14. ณ ที่ต้นพุทธาอันไกลโพ้น 15. ณ ที่นั้น คือสวนสวรรค์อันเป็นที่พำนัก 16. (ขณะนั้น) สิ่งที่ปกคลุม (แสงประกาย) ได้ปกคลุมต้นพุทรา (*1*) (1)  คือมุฮัมมัดได้เห็นขณะที่มีสิ่งปกคลุมอันน่าประหลาดปกคลุมต้นพุทรา อัลหะซันกล่าวว่ารัศมีของพระองค์แห่งสากลโลกได้ปกคลุมต้นพุทรา แล้วมีแสงประกายออกมา 17. สายตา (ของมุฮัมมัด) มิได้เหลือบแลไปทางอื่น และมิได้ล่วงเกินไป 18. โดยแน่นอนเขาได้เห็นสัญญาณอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าของเขา (*1*) ------------------------------------------------------------------------------ เป็นการพบเจอกับญิบรออีล อีกครั้ง คำนี้บ่งบอกว่าเป็นญิบรออีลครับ "...ผู้ทรงพลังอันแข็งแรง ดังนั้นเขาจึงปรากฎในสภาพที่แท้จริง..." ถ้าใครบอกว่า พูดถึงอัลลอฮฺ เขาจะบอกหรือว่า อัลลอฮฺมีการจำแลงกายจนต้องปรากฎในสภาพที่แท้จริง? (อัสตัฆฟีรุลลอฮฺ) และกุรอ่านก็บอกเองมิใช่หรือครับว่า “สายตาของมนุษย์ผู้ใดไม่อาจจะมองเห็นพระองค์ได้ (6:103) และ ฮะดีษก็บอกว่า " มุหัมมัด บิน ยูศุฟ เล่าให้เราฟังว่า : ศุฟยาน เล่าให้เราฟังว่า ,จากอิสมาอีล, จาก(อ่านไม่ออก น่าจะเป็นชะอฺบียฺ), จากมัสรูก, จากอาอิชะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ได้กล่าวว่า ใครพูดกับท่านว่า แท้จริงมุหัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม เห็นองค์อภิบาลของเขา แท้จริงเขาโกหก เพราะอัลลอฮฺดำรัสว่า สายตาทั้งหลายย่อมไม่ถึงพระองค์(6:103) และถ้าใครบอกกับท่านว่า แท้จริงเขารู้ในสิ่งเร้นลับ แท้จริงเขาโกหก เพราะอัลลอฮฺดำรัสว่า ไม่มีใครรู้ในสิ่งเร้นลับ นอกจากอัลลอฮฺ" หรือ มีคนแปลเอาไว้แบบหยาบคายว่า และถ้ามีผุ้ใดเล่าว่า “ท่านศาสนทูตมูฮัมมัด ได้เห็น สิ่งที่ไม่อาจจะมองเห็นได้ (เช่น พระเจ้า, นรก, และสวรรค์ ฯลฯ) เขาผู้นั้นคือไอ้โกหก ทั้งนี้อัลลออ์กล่าวว่า ไม่มีผู้ใดจะเห็น สิ่งที่มนุษย์ไม่อาจจะเห็นได้นอกจากพระองค์เท่านั้น” อีกทั้งจากกุรอ่านโองการที่ 17:1 ก็บอกชัดเจนว่า ท่านนบีไปทั้งทางกายภาพ ไม่ใช่ความฝันแล้ว ผู้ที่ท่านนบีเห็นใน ซูเราะห์ที่ 53 ก็คือญิบรออีลครับ และเป็นการยืนยันเหตุการณ์อิสรอ-เมียะรอจด้วย จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 22:27:31

ความคิดเห็นที่ 25 เรื่องบุกร็อกนั้น ถ้าใครถามว่า ทำไมต้องมี ก็บอกได้ง่ายๆ ครับว่าเป็นพระประสงค์ของอัลลอฮฺนั่นเอง พระองค์จะให้ท่านนบีไปถึง บัยตุลมักดิศ หรือเมียะรอจไปยังชั้นฟ้า ที่ 7 ทันทีเลย นั้น ทุกอย่างอยู่ที่พระประสงค์ครับ เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องบันทึกในกุรอ่าน เรื่องนี้เป็นสิ่งปลีกย่อย ไม่มีอะไรขัดกับกุรอ่านเลย จึงไม่ใช่เหตุผลใดที่จะบอกว่า ฮะดีษไ่ม่น่าเชื่อ เพราะความน่าเชื่อถือของฮะดีษ อยู่ตรงที่การตรวจสอบ บันทึก และคัดกรองด้วยครับ ไม่ใช่ใครอยากพูด อย่างว่าอะไรก็ ว่า ไป บันทึกหมด แต่ฮะดีษต้องตรวจสอบ ตั้งแต่ ผู้รายงาน ไปจนถึง จำนวนผู้ที่รายงานเรื่องที่เป็นฮะดีษด้วย ต่างกับ การปฏิบัติศาสนกิจแล้วอ้างว่ามาจากบรรพบุรุษ ที่ไม่รู้ว่าเป็น นายแมว นายม้าที่ไหน สุดท้าย แม้แต่จะบอกว่า ละหมาด มีกี่เวลา ยังบอกแน่นอนไม่ได้เลย มันต่างกันครับ จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 22:33:37

ความคิดเห็นที่ 26 โดยสรุปแล้ว เราจึงไม่พบว่า เหตุการณ์สำคัญในอิสลามเรื่อง การอิสรอ-เมียะรอจนั้นมีตรงไหนคัดค้านหรือขัดกับกุรอ่าน และไม่มีตรงไหนบ่งบอกว่าฮะดีษในเรื่องนี้ขัดกับหลักการอิสลามเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งกุรอ่านเองยังยืนยันเหตุการณ์เหล่านี้ว่าเกิดขึ้นจริง และเป็นไปทางกายภาพ ไม่ใช่เฉพาะมโนภาพหรือความฝันอย่างเดียว ไม่ว่าจะโจมตีโดยเอาฮะดีษ ที่บอกว่า " มุหัมมัด บิน ยูศุฟ เล่าให้เราฟังว่า : ศุฟยาน เล่าให้เราฟังว่า ,จากอิสมาอีล, จาก(อ่านไม่ออก น่าจะเป็นชะอฺบียฺ), จากมัสรูก, จากอาอิชะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ได้กล่าวว่า ใครพูดกับท่านว่า แท้จริงมุหัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม เห็นองค์อภิบาลของเขา แท้จริงเขาโกหก เพราะอัลลอฮฺดำรัสว่า สายตาทั้งหลายย่อมไม่ถึงพระองค์(6:103) และถ้าใครบอกกับท่านว่า แท้จริงเขารู้ในสิ่งเร้นลับ แท้จริงเขาโกหก เพราะอัลลอฮฺดำรัสว่า ไม่มีใครรู้ในสิ่งเร้นลับ นอกจากอัลลอฮฺ" ก็พบว่า หะดีษนี้ถูกต้อง(เศาะหี้หฺ)แต่ไม่เกี่ยวกับอิสรออ์และเมียะรอจญ์ และท่านเราะสูลไม่เคยอ้างว่าท่านได้เห็นอัลลอฮฺด้วยสายตา และการเดินทางในครั้งนี้ กุรอ่านยังใช้คำที่บ่งบอกว่าเป็นการเดินทางโดยกายภาพครับ มีกุรอ่านโองการอื่นๆ ยืนยัน นี่จึงไม่ใช่การเดินทางโดยความฝัน อย่างที่พวกโจมตีฮะดีษทำการบิดเบือนเช่นกัน จึงมีการอ้างถึงบุร๊อกพาหนะที่ท่านนบีใช้เดินทางไปในการเดินทางนี้ ซึ่งก็อย่างที่ผมบอกว่านั่นเป็นรายละเอียดที่ไม่จำเป็นต้องมีในกุรอ่าน เพราะจะมีหรือไม่มี กุรอ่านก็ยืนยันชัดเจนแล้วล่ะครับว่า การเดินทางครั้งนี้เกิดขึ้นจริง เป็นการเดินทางโดยกายภาพ และไม่ใช่ความฝัน และที่สำคัญนี่ไม่ใช่การชิริกครับ เพราะไม่มีการกราบไหว้ สิ่งใดนอกจากอัลลอฮฺ ไม่มีการตั้งภาคี หรือหุ้นส่วนร่วมกับอัลลอฮฺ หรือเป็นการปฏิเสธอัลลอฮฺแต่อย่างใด การที่บอกว่าเรื่อง อิสรอ-เมียะรอจเป็นเรื่องที่ชิริก จึงเป็น การพูดพล่อยๆ ของ “ไอ้โกหก” เท่านั้นเอง จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 21:53:49

ความคิดเห็นที่ 27 คุณ Carroth อธิบายชัดเจนขนาดนี้ ใครที่ไม่เข้าใจโดยสุจริตใจ หรือพยายามไม่เข้าใจ ก็น่าจะเข้าข่าย "บัวใต้น้ำ" จริงๆครับ ว่ายังงัย "ลุงแมทท์"? จากคุณ : laliklalee เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 10:41:31