 |
เมื่อคิดว่า มันมี มันก็มี มันไม่มี มันจะมี ได้ไฉน ดุจผีร้าย ผีตะกอน ผีฟอนไฟ เชื่อก็ไหม้ ใจก็ใหล ไฟรังแก
ป่วยจิต โดนสะกิด แผลก็เปิด ก็เตลิด ดุจมัจฉา ผวาแห ดุจกระบือ สนตะพาย วอดวายแพ้ ดุจงูแพ้ แก่พังพร ต้อนจนมุม
จงทำใจ ให้เป็น อิสระภาพ อย่าวูบวาบ เป็นกระต่าย คลายสุขุม อุเบกขา อุปทานใจ จะไม่รุม พระธรรมคุ้ม ด้วยปัญญา สง่าตน
...ทั้งแม่,ทั้งลุง,ทั้งสภาพการณ์,ทั้งอุปทาน,ทั้งผู้มุ่งร้าย....ทำให้ใจไม่สงบ ...ถ้าเชื่อเพียงสิบเปอร์เซ็นต์,สวดมนต์,ไหว้พระก็เอาไม่อยู่ครับ ...ต้องฝึกอุเบกขาจิตครับ
แก้ไขเมื่อ 17 ต.ค. 53 15:28:36
จากคุณ |
:
ธนะรัตน์ เอ็กโซติก
|
เขียนเมื่อ |
:
17 ต.ค. 53 15:27:18
|
|
|
|
 |