ความคิดเห็นที่ 1 มันมีหลายวิธีนะครับเรื่องความโกรธ เช่น รู้โทษแห่งความโกรธ ทำให้ผิวพันธุ์หยาบเป็นต้น แต่ที่ผมใช้บ่อยๆก็คือ เราจะเป็นทุกข์ด้วยเรื่องอย่างนี้จริงๆเหรอ คือคุยกับตัวเองครับ เวลาโกรธจะเงียบ ไม่พูด ไม่พูดอะไรเลย เพราะพูดเมื่อไหร่อาจจะขาดสติได้เลย ก็จะไม่พูด ไม่ปรุงแต่งเพิ่ม จะนั่งนิ่งๆ แล้วจะถามตัวเองว่า เราจะยอมโกรธเพราะเรื่องอย่างนี้นะเหรอ เราจะทำยอมทำลายเป้าหมายของเราเพราะเรื่องนี้เหรอ(เป้าหมายของผมคืออริยะนะครับ) อีกอย่างหนึ่งที่ต้องฝึกไปด้วยคือสติ.. สตินี่ถ้าจะฝึกต้องเจริญกรรมฐาน มันจะช่วยให้เร็วมากขึ้น โกรธปุ๊บสติมาปั๊บ พอมาปุ๊บมันจะตัดก่อนเลยครับ ไม่ให้เราฟุ้งซ่านปรุงแต่ต่อ จริงๆแล้วเรืองที่ทำให้โกรธส่วนใหญ่มันไม่ได้ใหญ่โตมากมาย ที่มันเป็นเรื่องเป็นราวเพราะเราปรุงแต่งต่อไปไม่มีที่สิ้นสุด จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 12:04:30

ความคิดเห็นที่ 2 เราเลยเดินกลับมาที่โต๊ะ สงบสติอารมณ์นานมาก ไปวิ่ง ไปออกกำัลังกาย ผมคิดว่า จขกท. ก็มีการตัดสินใจที่ดีนะครับ โกรธก็โกรธเถอะ แต่อย่าทำบาป อย่าใจตะวันตกดิน แล้วใจยังโกรธอยู่ ตราบที่เราอยู่ในโลกนี้ คงเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่โกรธเลย แต่เราควรเรียนรู้ที่จะควบคุมมัน ไม่ให้มีอำนาจเหนือสติปัญญาและเหตุผล และผมว่าบางครั้งเราควรเรียนรู้ที่จะโกรธ เรียนรู้ที่โกรธอย่างเหมาะสม ถ้าจะให้แนะนำ บางทีช่วงนี้หาทางแยกกันอยู่ก่อน รอให้เหตุการณ์มันดีขึ้น ค่อยมาคุยกันใหม่จะดีกว่าไหม จำได้มีหนังสือบอกว่า มาตกรที่ฆ่าคนตายอย่างอำหิต ลองไปถามว่ามันทำผิดไหม มันก็ไม่ยอมรับหรอก(น้อยคนจริงๆที่จะยอมรับผิด) ดังนั้น ในการเจรจาเพื่อยุติปัญหา ต้องใช้ความอดทน และให้อภัยซึ่งกันและกัน เรื่องใหญ่ก็ทำให้เป็นเรื่องเล็ก เรื่องเล็กๆน้อยๆ ก็ลืมมันไปซะ และบางที การแพ้ การเป็นคนโง่ ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรมากนัก การแพ้ในวันนี้ บางที่เป็นการปูชัยแห่งมิตรภาพในวันข้างหน้าครับ ถ้าเราจะรักเฉพาะคนที่รักเรา มันจะแปลกอะไรครับ แต่ถ้าเราสามารถรักคนที่ไม่น่ารักได้ ผมว่านั่นคือความหมายแห่งชีวิต ขอพระเจ้าอวยพระพรนะครับ จากคุณ : เกลือจืด เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 12:18:42

ความคิดเห็นที่ 3 สั้น ๆ คิดว่า "ธรรมชาติของเขาเป็นเช่นนั้นเอง" ถ้าคิดและทำได้ไม่ใช่เฉพาะกับคนนี้เท่านั้น แต่เวลาเจออะไรที่ทำให้เรารู้สึกโกรธอย่างรุนแรงมันก็จะเบาบางลงไปเยอะเลยค่ะ ^__^ จากคุณ : ชิฟฟอนคาปูชิโน่ เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 12:21:11

ความคิดเห็นที่ 4 ปัญหาคือเราต้องเลี่ยงที่จะพูดกับคนที่อารมณ์ร้อนครับ ถ้าคิดว่าเริ่มไม่ไหวก็เลี่ยงไปซะ ต่างคนต่างเย็นค่อยมาคุยกันใหม่  ถ้าจะเเอาแบบให้ผลระยะยาว ควบคุมอารมณ์ได้ดีก็ ตามที่คห1 ว่าไว้อะครับ ต้องฝึกเจริญสติ นั่งสมาธิ ฝึกบ่อยๆเราจะควบคุมอารมณ์ได้ดี จากคุณ : goodfriday เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 12:22:33

ความคิดเห็นที่ 5 ความโกรธ เกิดที่ไหน โกรธ เกิดที่ใจ ต้องดับที่ใจ กิเลส มันเล่นงาน ทุกข์ จริงๆ นั้น คือ ทุกข์ กาย แต่ โดนจิตมันปรุงแต่งอุปทานเข้าไปว่า เป็นตัวเรา ของเรา การรับรู้ ของเรา เลยโดนตัว ทุกข์ ที่หลายคน เจอ ก็ เป็นทางใจ แต่ปรากฏทางกาย คือ ปวดโน่น ปวดนี่ เพราะ ร่างกาย มันตึง ให้ค่อยๆ ดับทุกข์ ทีละทาง คือ ทุกข์กาย ก็พัก ให้ผ่อนคลายตัว หายใจยาวเข้า สัก ครั้ง แล้ว ปล่อยไปตาม สบาย ย ย จุดใดของร่างกายเกร็งก็ผ่อน คลาย ไปเที่ยวเล่นบ้าง เปลี่ยนบรรยากาศ ทุกข์ ใจ ก็ เกิดจากจิต คิดไปหลงไป ไหลไป ในอารมณ์ แล้วยึดสิ่งนั้น เกิดจากความคิด เค้าว่า เค้าด่าเรา มันจบไปนานแล้ว แต่จิตเราเอามาคิดต่อ ปรุงแต่งต่อไป ทำให้หลงไปในอารมณ์ทางมโนทวาร ไหลไปกับความคิด ปัจจุบันไม่มีใครว่าเรา แต่เมื่อเกิดสัญญา ความจำได้ทำให้เราไหลไปในความคิด หลงไปในความคิด ทำให้เกิดความชอบ และความไม่ชอบ ซึ่งเป็น กิเลสอย่างหนึ่ง เมื่อไม่เท่าทันความเป็นจริงในขณะปัจจุบัน จึงเป็นทุกข์ ไม่มีใครทำร้ายเราได้เท่ากับตัวเราเอง ตัวเราที่ว่านั้นประกอบด้วย รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ รูป คือ ร่างกายอันมี ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เอ็น กระดูก ตับ ไต ไส้ เยื่อกระดูก และ อื่นๆ ถึงเวลาก็แตกสลาย แยกย้ายไปเป็น ธาตุต่างๆ เวทนา คือ สุข ทุกข์ อุเบกขา สัญญา คือ ความจำได้ สังขาร คือความปรุงแต่งทางความคิด ซึ่งมีทั้งดีและไม่ดี วิญญาณ คือ การรับรู้ ทางอายตนะ ทั้ง 6 นี้ จิตนี้หลง ยึดติดว่าขันธ์ 5 นี้เป็นตัวเรา ทำให้เป็นทุกข์ จิตหลงในสัญญา อดีตที่เกิดมาแล้ว บางครั้งเราหลงปรุงแต่งไปเอง ทำให้เป็นทุกข์ แต่ทั้งหมดนั้น ไม่ใช่ตัวเรา เมื่อเท่าทันว่าขันธ์ ทั้ง 5 ไม่ใช่ตัวตนทั้งหมดทั้งสิ้น ทุกขณะจิต ก็หลุดจากความทุกข์ทั้ง สิ้นเชิง ไม่มีภาระต่อไป ไม่มีความเครียดใดๆที่จะเกิดขึ้นได้อีก อยู่กับปัจจุบัน ได้ยิน ก็ คือได้ยิน แค่นั้น ไม่ไหลไปกับอารมณ์ทางความคิด บางครั้ง ความคิดสักว่าความคิด ไม่ใช่ตัวตน ไม่ไปให้น้ำหนักกับมัน ความจำได้ก็คือ ความจำได้ แค่นั้น จากคุณ : naiART_Sikhiu เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 12:43:12

ความคิดเห็นที่ 6 คบคนพาล พาลพาไปหาผิด  อ่ะฮ้า โกรธเป็นไฟ เผาใจตน ใยโฉมยงค์ ยังคงให้ ไฟเผาใจ จขกท.นี่ ยังมีดีนะครับ ยังมีเครื่องรู้ ว่าโกรธ เป็นเหตุส่งผลให้เป็นเช่นไร ฝึกเลยครับ จิตเนี่ย อย่าไปตามใจจิตเรามากครับ และจะตัดได้ในที่สุดครับ ก็ไม่มีอะไรมากครับ ทำใจให้สบายครับ ไม่ต้องเอามาคิดครับ แต่ทำไงล่ะ รู้ทั้งรู้แต่ตัดไม่ได้ ชิมิ ชิมิ อย่าไปกังวลครับ ท่านเองก็ได้เห็นและรู้แล้วว่าอารมณ์โกรธนั้น ไม่ดีไม่ดี มีโทษให้ว้าวุ่นใจ จริงๆจะว่าง่ายก็ง่าย ยากก็ยาก เหมือนผงเข้าตา ครับ เริ่มจากรู้จักสังเกตุลมหายใจเราก่อนครับ เข้า-ออก เป็นไง เอาสติตามดู ตามรู้ จะเข้าให้รู้เข้า ออกให้รู้ออก หรือจะ จับพุทเข้า โธออก ก็ว่ากันไปครับ แล้วอย่านะครับ อย่าไปบังคับมันหายใจ อย่าไปฝืน มันเคยเป็นอย่างไรให้เป็นอย่างนั้นให้ตามรู้ ลูกเดียวครับ เอาสบายๆ แบบนี้แหละเป็นเบื้องต้นครับ มันจะหวั่นไหววุ่นวายใจ จะปวดเจ็บเมื่อย ก็ตามที ดูมันไปครับ ไม่ไหวจริง คันก็เกาครับ เมื่อยปวดก็หยุด หงุดหงิดใจ ก็พัก เปลี่ยนอริยาบทให้สบายครับ จะนอนทำ นั่งทำ หรือยืน เอาตามสะดวกครับ ให้สบายก่อน อย่าไปซีเรียสครับ มันจะง่วงก็อย่าฝืนครับหลับไปเลย แล้วไม่ต้องทำนาน แต่ให้ทำบ่อยๆ ซ้ำๆ มันจะชิน ครับ ตามประกบมันไปให้รู้ เป็นเบื้องต้น เท่านี้ก่อนครับ ไม่ต้องอื่นอีก เท่านี้ให้เคยตัวไปเลยครับ แค่นี้ ท่านก็เบาใจขึ้นเยอะครับ แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 54 12:54:16 จากคุณ : แมวสะเดิ่ง เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 12:47:09

ความคิดเห็นที่ 7 ง่ายๆ ได้ผลมาเเล้ว เรานี่เหละตัวอย่างของคน โกรธเเล้วกระทืบคนได้ โกรธเเล้ว ด่าเปิดเปิง อาละวาด ไม่เอาอะไรเลย ที่หาย เพราะ หัด ฟังธรรม และ เรียนรู้พฤติกรรมคนจากในบอร์ดห้องศาสนานี่แหละ พอดี อ่านคำสอนของพระพุทธเจ้า เรื่อง คนโกรธง่าย อะไรก็ฮึดฮัด จะทำให้ผิวพรรณทราม เท่านั้นเเหละ ชะงัด!!!!!! เรื่องอะไร จะกระทำตน เเละ สั่งสมความโกรธไว้ในจิต เพื่อให้นำไปสู้ทางหายนะของความสวย ก็ในเมื่อมีคำสอนของพระพุทธเจ้าตั้งมากมาย ที่นำไปสู่ความเจริญ แล้วทำไมจึงต้องไม่ทำ อิอิ ที่นำเสนอเนี่ย ก็ไม่ใช่จะบ้าความสวยอย่างเดียวหรอกนะ อะไรที่ดีๆ ก็ทำแค่นี้ล่ะ แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 54 12:55:22 จากคุณ : บุษกรจันทร์ เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 12:54:59

ความคิดเห็นที่ 8 มนุษย์ ทั้ง หลายที่มี ขันธ์5 หากยังดับกิเลสไม่สิ้น ก็ยังต้อง โดนทุกข์ ทางใจเข้าเล่นงาน มากน้อยตามกิเลสที่มี อยู่ในตน สัตว์ ทั้งหลายเกิดมา ล้วนเป็นเพื่อนเกิด เพื่อนแก่ เพื่อนเจ็บ และตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น เพราะมีกิเลสอยู่ จึงต้องเวียนว่ายตาย เกิดไม่จบไม่สิ้น ความโกรธ มีเพราะ ยังมีตัวกู ของกู ************************************** ร่างกายนี้ไม่นานหนอ จักนอนทับซึ่งแผ่นดินไม่เป็นประโยชน์ แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 54 13:00:34 จากคุณ : naiART_Sikhiu เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 12:57:29

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องอยากกระทืบ คน เราเคยคิดถึงขั้น จะเอาน้ำก๋วยเตี๋ยวร้อน ที่ปรุงเผ็ดๆ สาดหน้ามัน เเต่ตอนนี้ หายเเล้ว ความโกรธคือหนทางสู่ความหายนะ ท่องเอาไว้ ท่องเอาไว้ คำพระท่านสอน อ่านดีๆ ตรองดีๆ มีแต่ให้คุณ อ่านเเล้วเอาไปทำ ถ้าคุณยังโกรธ บำบัดด้วยดนตรี ก็ได้ สำหรับเรานะ เวลาเราโมโห เคยเอากำปั้น ทุบน้ำ ได้ผล ไม่ใช่หายโกรธนะ เจ็บเทน แรงปะทะของน้ำ ทำให้เจ๊บสะท้านไปถึงกระดูก แล้วเราจะทำร้ายตนเองไปทำไมกันเล่า ฟังเพลงเเนว linkin park มันส์ดี หายโกรธเลย เเล้วเปลี่ยนเป้นสะใจ ได้อารมณ์เเทน ก็ดูจิตใจตนเองไป มันหายโกรธได้เนี่ย แสดงว่า ไม่เที่ยง มันเปลี่ยนไปเรื่อยเเหละ อารมณ์ จากคุณ : บุษกรจันทร์ เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 13:00:12

ความคิดเห็นที่ 10 เห็น เพื่อนๆพี่ ตอบแล้ว ขออนุโมทนา กับกุศลที่ทุกท่านได้ทำนะครับ ^_____^ จากคุณ : naiART_Sikhiu เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 13:03:16

ความคิดเห็นที่ 11 จขกท. ท่านก็เยี่ยมนะครับ ที่สังเกตุได้แต่ละ ระยะ ของความโกรธ ความโกรธ นี้ ต้องระบาย ออกให้เร็วที่สุด ตอนที่ความโกรธ มันตั้งเค้ามา(แบบลมฝน จะพัด พายุใหญ่กำลังจะมา) นี่มันจะมาทางความคิดก่อน ให้สังเกตุว่า มันจะมีมาเป็น ตัวเขา ตัวเรา ตัวเขาไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้  มันคิดไปเรื่อย ไอ้ความคิดนี่ บางครั้งคนที่อยู่ด้วยกันไม่คุยกัน ก็ค่อยๆ สะสมความโกรธ ขึ้นมาได้ ดังนั้น หันหน้าเข้าหากัน ซื้อของไปฝาก ขอโทษก่อนก็น่าจะดี จะได้ไม่ต้องผูกโกรธ เป็นการกำจัดกิเลส ลดทิฐิ ที่ จิตไปยึดได้ อีกทางหนึ่ง แล้ว ท่าน จขกท ก็จะสบาย ใจ  ทำครั้งเดียว ยังไม่ดี ก็ทำหลายๆ ครั้ง ทำหลายๆ ครั้ง ก็จะเปลี่ยนนิสัย ตนได้ครับ ขอให้มีกุศล เยอะๆนะครับ ^____^  ทุกขณะจิตได้ยิ่งดี จากคุณ : naiART_Sikhiu เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 13:13:43

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ แต่ไม่ไหวเลย คืออย่างไรเสียก็ยังต้องอยู่ร่วมกัน ตอนนี้อยู่กันสองคน กับทอม เพราะเพื่อนอีกคนไปเรียน เมื่อเช้าเราพยายามดับโกรธ ถามไปว่า "จะลงไปกินข้าว เอาอะไรไหม" ทอมบอกว่า "ไม่" โอเค,, ถือว่าพูดกัน แต่พอเรากลับมาก็เมินเราเสียอย่างนั้น (นี่สรุปกูผิดทั้งขึ้นทั้งล่องเลยใช่ไหม -*-) เราหงุดหงิดนะคะ หงุดหงิดมาก มือไม้สั่น เดินผ่านนี่แบบ,, ทุบเลยดีมั้ย ชกเลย แต่ไม่ทำดีกว่า คิดอยู่ตลอดว่าพ่อแม่่ส่งมาเรียน ไม่ใช่มามีเรื่อง แต่จะทำอย่างไรดีคะ ถึงจะดับแค้นนี่ได้ ร้อนรุ่มจริงๆ โมโหมาก เนี่ย ขนาดตอนพิมพ์ยังหน้างอ มือไม้สั่นอยู่เลย จากคุณ : aki (Midou_Ban) เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 13:19:44

ความคิดเห็นที่ 13 จขกท. ที่ทำนั้นดีแล้ว แต่มีนิดหน่อย ต้องปรับปรุง คือ ความคิดที่ว่า "พอเรากลับมาก็เมินเรา ซะงั้น " อันนี้ ต้องวางให้ลง ปล่อย ความคิดไป เรื่องของความคิด เพราะ ถ้ายึดความคิดนี้ก็จะทำให้เป็นทุกข์ ที่จะพูดกับเพื่อนครั้งต่อๆไป ต้องพูดอีก ซื้อ ขนม มาฝากทั้ง สองคน เพื่อ อภัย ทำดีต่อไปเรื่อยๆ ถือว่า ฆ่า ความ มานะ ทิฐิ ของตนเอง จากคุณ : naiART_Sikhiu เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 13:34:02

ความคิดเห็นที่ 14 @13 ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์และคำแนะนำนะคะ แต่เราเหนื่อยมากเลย จากอะไรหลายๆอย่าง เราคิดอยู่นะคะว่า ทำไมแกไม่เข้าหาฉันบ้าง ทำไมต้องเป็นฉันตลอดเลยที่ต้องคอยถามไถ่แก ง้อแก ทำไม ทั้งที่แกเป็นคนเริ่มก่อน ฉันถึงต้องมาง้อแก ฯลฯ คงเพราะเรายังมีทิฐิมาก (แน่นอน เพื่อนคนนั้นก็มี) เราเองเหนื่อยมากค่ะ จริงๆนะคะ จากปัญหาหลายๆอย่าง ทำให้เราคิดว่า ทนหน่อยนะ อีกแค่เดือนกว่าๆ เราก็จะย้ายหอแล้ว ถึงตอนนั้นพวกแกก็ไม่ต้องทนแล้ว ทำนองนี้ค่ะ ป.ล.แต่ตอนนี้ยอมรับนะคะว่าหงุดหงิดอยู่มาก ในหัวยังวาดภาพยกหนังสือฟาดกบาลเพื่อนอยู่เลย แย่มาก :(( จากคุณ : aki (Midou_Ban) เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 13:42:14

ความคิดเห็นที่ 15 ผมก็โกรธง่าย ใจร้อน โมโหง่าย อะไรไม่ได้ดั่งใจ ไอ้ตัวโกรธ ขึ้นมาล๊ะ ทีนี้ พอมันโกรธใช่มั้ย กูรู้ตัวไปเลยเอ้า กูโกรธนะ เอาแค่นี้พอ แล้ว สังเกตดู เท้า มือ เกร็งไหม หน้า เกร็งไหม ใครจะพูดอะไรช่างมันก่อน ดูตัวเองก่อนครับ ดูไปนั่นหล่ะ มันหายไปเองไอ้ตัวโกรธเนี่ย แต่มันหายแปปเดียวนะ เด๋วก็มาใหม่ครับ   ก็รู้ ไปนั่นหล่ะ  เราก็จะควบคุมความโกรธได้ดีขึ้นครับ : ) แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 54 14:00:53 จากคุณ : OnceWakeUp เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 13:59:24

ความคิดเห็นที่ 16 ลิ้งค์เก่าเ้ข้าไปอ่านไม่ได้แล้ว ถ้า รู้ คำพูดที่ทะเลาะกัน คงจะวิเคราะห์ ได้มากกว่านี้ น้อง  จขกท ควรเล่าให้หมด มนุษย์เรา จะทะเลาะกัน ก็ด้วยเหตุผล แค่สองอย่าง  ทิฐิ และ ตัณหา แค่นั้นแหละ พี่เชื่อว่าน้อง จขทก ใช้คำว่าสมเหตุสมผล ที่ตรงไปตรงมา เท่านั้น แต่ไม่ได้คิดไปถึงความซับซ้อน ทางอามณ์ของมนุษย์ด้วย เช่น รูมเมท บางคน ทำเสียงดัง อาจจะเปิดวิทยุ ทีวีเสียง ดัง  รบกวนการอ่านหนังสือของเรา แต่พอเราไป เตือนเพื่อนคนนั้น  กลับถูกโมโห  (ซึ่งทั้งนี้ อาจจะขึ้นอยู่ กับ ลีลา ท่าทางน้ำเสียง ในการเตือนด้วย) เพราะมนุษย์ทั่วไป มักไม่ชอบรับผิด แม้จะผิดจริงๆก็ตาม นี่คือเหตุการณ์ตัวอย่างที่เกิดขึ้นจริงๆ บนโลกใบนี้ ว่าแม้จะเรื่องที่ถูกต้องตามหลักการ แต่ไม่ใช่ว่าทุกฝ่ายจะต้องยอมรับเสมอไป (ยอมรับว่าเป็นเรื่องที่น่าหงุดหงิดมากกกกกกก)  ซึ่งเราต้องมองอะไรรอบด้านก่อน ที่จะตัดสินใจ --------------------------------------- ประเด็นเรื่องความโกรธ ตอนนี้แก้ได้ยาก เพราะถือว่าเป็น วิบาก(รับผลกรรมไปแล้ว) ต้องรอเวลามันลดลงไปเอง  ซึ่งน้อง จขกท จะย้ายห้องไปแล้ว ตอนนี้ ที่ทำได้คือ หลีกเลี่ยงการพูด หรือติดต่อสื่อสารกันดีที่สุด จะได้ไม่ต้องทะเลาะ ส่วนเรื่องการฝึกฝน นับตั้งแต่นี้ก็ต้องมาหัดเริ่มต้น ภาวนา ปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง ยิ่ง ถ้าเป็นในโลกของการทำงานละก็ ถึงเกลียดกัน แต่ยังไงก็ต้องเจอกัน (เพราะเงินเดือน)   -------------- ทุกวันนี้ หลายๆครั้ง ที่อีกฝ่ายทำผิด แต่ผมก็เลือกที่จะเป็นฝ่ายขอโทษก่อน(เฉพาะประเด็นส่วนตัว)  เพราะอะไร  การอดโทษแล้วมันสบาย กว่าการโกรธ เลือกที่จะลองปรับก่อน สไตล์ผู้ชายนับ 3  แบบ สุดเขตเสลดเป็ด (มันฮาจริงๆ นะน้องไปดูเหอะ แก้เครียดได้ แต่มุขแป้ก ห้ามว่าแล้วกัน) ปรับไม่ได้ทำอย่างไร ก็ไม่ต้องปรับ เลี่ยงได้ก็เลี่ยงได้ก็เลี่ยง  ติดต่อเฉพาะเรื่องที่จำเป็น จากคุณ : Panda-baker เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 14:01:07

ความคิดเห็นที่ 17 @16 คือเราก็เสียดายนะคะ เพื่อนน่ะ คบมาตั้งปี T T ถ้าให้เล่าเรื่องที่พูดกัน เราน้อยใจทั้งสองคนที่พอเป็นแฟนกันแล้วละเลยเพื่อน ใส่ใจแฟนมากกว่า ว่างั้น อันนี้เราผิดเองแหละค่ะ มาคิดๆแล้ว มันก็ถูกแล้วที่คนเราจะใส่ใจแฟนมากกว่าเพื่อน (แต่ไอ้ประเด็นที่ว่าทะเลาะกันแล้วเดือดร้อนเรานี่ เรายังทำใจรับไม่ค่อยได้แฮะ -*-) พอคุยกัน ก็เคลียร์กันดีค่ะ แต่มันจะมาน่าโมโหตรงที่ทอมขึ้นเสียงกับเราสองครั้ง แต่เราก็ทนๆได้แหละ แต่อีตาหลัง เราขึ้นเสียงกับเขาบ้าง เขาก็เลยยวนเรา ถามว่าเราคิดว่าเรามีมือมีตีนคนเดียวหรือ ผลเลยแทบชกกันแน่ะค่ะ T T ก็ได้นะคะที่จะไม่ให้คุยกัน เราเองก็ลำบากใจ เหนื่อยมากด้วย นี่ก็ใช้คำสอนทุกรูปแบบปราบความโกรธในใจแล้ว แต่ไม่เห็นมันจะไปไหนเสียที จากคุณ : aki (Midou_Ban) เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 14:11:49

ความคิดเห็นที่ 18 น้องลองไปขอโทษ ทอม สิ  กล้าป่าวล่ะ :D จากคุณ : Panda-baker เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 14:40:28

ความคิดเห็นที่ 19 @18 หนูขอโทษแล้วค่ะ 2 รอบแล้ว T T แย่เหมียนเดิม จากคุณ : aki (Midou_Ban) เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 15:01:31

ความคิดเห็นที่ 20 ไล่ตั้งแต่ที่มีการเปลี่ยนแปลง คือ - เพื่อนทั้งสองเป็นแฟนกัน (สิ่งที่เกิดขึ้นจริง และไม่สามารถแก้ไขได้) - เพื่อนทั้งสองสวีทกันจนละเลยเรา พฤติกรรมของเพื่อนทำให้เราคิดมาก และน้อยใจ (แก้ไขได้โดยให้เพื่อนเปลี่ยนพฤติกรรม (ยาก) เปลี่ยนที่ความคิดของเรา (ยากหรือไม่ขึ้นอยู่กับเราจะยอมหรือไม่ยอม)) - เมื่อน้อยใจเพื่อนการแสดงออกของเรา ทำให้เพื่อนเริ่มไม่พอใจ ( แก้ไขได้โดยให้เพื่อนเปลี่ยนความคิดซะ (ยาก) เปลี่ยนการแสดงออกของเรา (ยากหรือไม่พิจารณาเอาเองว่าจะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยน) - ปรับความเข้าใจกัน ปรากฏว่า ไม่เข้าใจกันจนขึ้นเสียงยิ่งไปกันใหญ่ ดีที่ไม่ถึงขั้นลงไม้ลงมือ เพราะจะทำให้ปัญหาแก้ยากยิ่งขึ้น (ไม่เปลี่ยนทั้งคู่ ปัญหาไม่จบ) - เครียด นอนไม่หลับ เพื่อนจะเป็นเหมือนกันหรือเปล่าไมู่้รู้ อาจไม่เป็นก็ได้ ตั้งแต่เริ่มแรก ถ้า จขกท ยอมรับในความเป็นจริง ว่าเพื่อนเมื่อเปลี่ยนเป็นแฟนกัน ย่อมต้องสวีทหวานแหวว และอยากมีเวลาส่วนตัวมากเป็นพิเศษจนลืมเพื่อนอีกคนเป็นเรื่องธรรมดา หากยอมรับได้แล้ว ก็จะไม่มีการงอนเกิดขึ้น เหตุการณ์ต่างๆก็จะไม่ตึงเครียด ถึงตอนนี้ก็ยังไม่สายที่จะยอมรับความจริง และทำตัวเราให้เป็นเหมือนเดิมคือไม่คิดน้อยใจหรือโกรธเพื่อน เหตุการณ์ก็คงเป็นปกติ หากเพื่อนหวานแหววต่อหน้าเรามากๆ ก็แซวขำๆว่า เฮ้ยให้มันน้อยๆหน่อย เห็นใจตูบ้าง เราเองก็ไม่ต้องเครียดจนนอนไม่หลับ ถามว่าทำไม จขกท ต้องยอมด้วย ไม่ใช่ยอมนะ แต่ว่าเข้าใจและยอมรับต่างหาก ถ้ายังอยากเป็นเพื่อนกันอยู่นะ ยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น ว่ามันเปลี่ยนไปแล้ว จากคุณ : Garcinia เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 15:11:58

ความคิดเห็นที่ 21 งั้นก็ พอแล้ว ครับ :D เราขอโทษ ไม่ต้องไปหวัง ฟี๊ดแบค ครับ ว่าจะดีหรือไม่ งั้นตอนนี้ ที่ทำได้อย่าปล่อยให้ว่าง ครับ เพราะว่างๆ ความคิดคนเรามันฟุ้ง ครับ เรื่องนี้ เดี๋ยวนี้ หนู ก็หายเครียดครับ อีกอย่าง คิดว่าหนูต้อง แก้โรคติดเพื่อนด้วย ครับ จากคุณ : Panda-baker เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 15:13:56

ความคิดเห็นที่ 22 เอางี้ สั้นๆนะ วิธีที่1 โมโหขึ้นมาเมื่อไหร่ ออกจากตรงนั้นเดี๋ยวนั้นเลย  จากนั้นหาที่สงบ หลับตาหายใจยาวๆทิ้งซัก4-5 ที ก็จะดีขึ้นครับ อันนี้เอามาจากในห้องศาสนานี่แหละ จำไม่ได้ว่ากระทู้ไหน วิธีที่2 "หลอกใช้ความโกรธ" เหมาะสำหรับหลังจากวิธีที่ 1 แล้วยังมีตะกอนโกรธอยู่ในใจ หลอกใช้มันซะ ความโกรธมันเป็นไฟข้างใน ต้องเปลี่ยนความร้อนข้างในเป็นพลังงานภายนอก คือเปลี่ยนพลังงานด้านลบ(เช่นอยากตบ อยากชกมัน) เอาไปเป็นพลังบวกซะคือการใช้แรงให้เป็นประโยชน์เช่น ไปวิ่งจ๊อกกิ้ง ทำงานบ้าน ล้างจาน ซักผ้าด้วยมือได้ยิ่งดีทำอะไรก็ได้ที่ออกแรงใช้กำลังแล้วได้ประโยชน์ จะลดความโกรธลงได้มาก อันนี้ท่านว.วชิรเมธีแนะนำมา วิธีที่3 สำหรับอาการโกรธแค้นแบบว่าทำ 2วิธีข้างต้นก็แล้วยังไม่หายหงุดหงิด ถ้าไม่เคยนั่งสมาธิก็ใช้หลักการเดียวกัน นั่งสบายๆ หลับตา หายใจเข้าออกยาวๆ นึกโกรธก็โกรธไปแต่ให้รู้สึกถึงอารมณ์โกรธ เหมือนเรามองมันนานๆ หายใจเข้าก็"โกรธหนอ" หายใจออกก็ "โกรธหนอ" ทำจนหายโกรธแล้วก็เปลี่ยนเป็น1...2...1...2 ก็ได้ครับ ลองดูครับ ยังดีที่เรารู้ว่าตัวเราโกรธแล้วยั้งใจได้ อยากแก้ไข  แวะมาห้องนี้บ่อยๆครับ อย่างจขกท นี่มีแวว ถ้าได้ครูดีมีรุ่ง ถ้าเข้ามาบ่อยๆจะรู้ว่าการเจริญสติไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อ แต่มันเป็นการพัฒนาจิตใจและบุคลิกล้วนๆ เอาใจช่วยครับ จากคุณ : goodfriday เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 15:23:49

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นบททดสอบแบบแรกที่น่าพอใจ ที่ระงับอารมย์ได้ ขั้นต่อไปต้องอยู่จริตของเราละว่าจะไปทางธรรมหรือทางโลก ถ้าทางธรรมจะทำให้ชีวิตเราดีขึ้นทั้งปัจจุบันและอนาคตกาล ขอให้เจริญในธรรม จากคุณ : chiwat เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 16:03:47

ความคิดเห็นที่ 24 จิต นั้นหา สามารถปรุงแต่งได้ นับไม่ถ้วน มองดูความคิด ความปรุงแต่งของ จิต มองดู ธรรมารมณ์ ที่เกิดในจิต มองดู ความเหงา ดู สภาพ ร่างกาย ดู น้ำตาที่ไหล ว่า นั่นมัน ไม่ใช่ ตัวเรา เป็นเพียงธาตุ รู้ ทางอายตนะ ทั้ง6 คือ ทางตา เห็น รูป ทางหู ฟังเสียง ทางจมูก ได้กลิ่น ทางลิ้น ลิ้มรส ทางกาย ถูกต้อง โผฐัพพารมณ์ และ ทางใจ คือ รับรู้ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ เป็นเพราะ เข้าใจผิดว่า นี่ คือ ตัวเรา นั่นตัวเขา ทำให้ต้องแบกความทุกข์ นี้ไว้ ไม่มีคน สัตว์ สิ่งของใดๆ มีแต่การรับรู้ทางอายตนะทั้ง 6 แล้วปรุงแต่งต่อไป แค่นั้น มีแต่ธาตุ รู้ ทางตา ธาตุรู้ทางหู ธาตุรู้ทางจมูก ธาตุรู้ทางลิ้น ธาตุรู้ทางกาย ธาตุรู้ทางใจ ไม่มีอะไร ไม่มีใครต้องกังวล ไม่มีตัวตน คน สัตว์ สิ่งของ ขอทุกท่านเจริญในธรรม จากคุณ : naiART_Sikhiu เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 16:19:26

ความคิดเห็นที่ 25 ทำไมไม่หาทางย้ายบ้านล่ะจะได้ไม่ต้องได้มีปัญหา อยู่เห็นกันทุกวันก็กระทบกระทั้งกันอยู่อย่างนั้น จากคุณ : Rinta เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 16:44:27

ความคิดเห็นที่ 26 ลองมองให้เป็นเกมส์นะคะ แต่เกมส์นี้โหดหน่อย บทลงโทษสูงสุดคือไฟคลอกตาย สมมติให้โทสะของน้องเป็นไฟนะคะ แล้วให้โทสะของเพื่อน (คู่กรณี) เป็นน้ำมัน ทุกครั้งที่โทสะเกิดขึ้น น้องจะต้องพยายามดับไฟ (โทสะ) กองนั้นให้เร็วที่สุด หรือออกไปให้ห่างจากเพื่อน (คู่กรณี) มิเช่นนั้นห้องบึ้มมมมมมม !!!! ทั้งน้อง, เพื่อน (คู่กรณี) และเพื่อนรูมเมทอีกคนจะต้องถูกไฟคลอกตาย ขอเอาใจช่วยให้น้องชนะเกมส์นี้ค่ะ จากคุณ : พระจันทร์หลังเมฆดำ เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 16:51:35

ความคิดเห็นที่ 27 จขกท. ยังอายุน้อย การฝึกเจริญสติในสถานะการณ์อย่างนี้อาจไม่ทันกาล อยากให้ จขกท. ย้ายหอพักก่อนค่ะ  และเป็นบทเรียนว่าความโกรธไม่มีอะไรดีเลย พอย้ายออกมาแล้วจึงค่อยคิดพิจารณาความโกรธ นึกค่ะ..ว่า ถ้าเราไปมีเรื่องกับเค้าหากนิดหน่อยก็พอรับได้ แต่ถ้ามันไม่นิดหน่อย อาจเป็นเรื่องใหญ่ได้  ไฟโทสะไม่ได้เผาผลาญใคร เผาตัวเรานี่แหละ ย้ายหอออกมาก่อนดีกว่านะคะ จากคุณ : ที่ปรึกษาสาว เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 19:02:30

ความคิดเห็นที่ 28 อีกหนึ่งเดือนค่ะถึงจะย้ายได้ ระหว่างนี้จะทำอย่างไรดีคะ จึงจะอดทน อดกลั้นได้ จากคุณ : aki (Midou_Ban) เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 19:10:15

ความคิดเห็นที่ 29 ความโกรธก็เหมือนต้นไม้พิษ การที่คุณยิ่ง"ปรุงแต่ง"คิดถึงความไม่ดีของเขา ก็เหมือนกับเอาน้ำไปรดต้นไม้ ผลคือมันก็ยิ่งโตคับอกคับใจอย่างทุกวันนี้ ถ้า เราทำลืมรดน้ำต้นไม้ซะบ้าง จนในที่สุดไม่จับต้องไม่คิดถึงมันเลย ไม่นานนัก ต้นไม้นั้นก็เฉาตายไปเอง เราสั่งให้คนอื่นเปลี่ยนแปลงไม่ได้ แต่เราเปลี่ยนแปลงตัวเราเองได้ครับ ฝรั่ง อย่าง"ซาร์ต"ก็บอกว่าเราสามารถเปลี่ยนแปลงแม้แต่"อดีต"ได้ด้วยการตีความ และให้คุณค่าใหม่แก่มัน "อยู่กับมัน และมองว่าเป็นบทเรียนชีวิตที่มีค่า" แนะนำได้เท่านี้ครับ จากคุณ : สู่ฝัน...อันยิ่งใหญ่ เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 19:26:06

ความคิดเห็นที่ 30 ถ้ายังดับไม่ได้ ก็ลองพิจารณาสมมติ มีคนมาเผาบ้าน ควรโทษใครดี ระหว่างไฟที่เผา หรือคนที่เผา บ้านใหม้เพราะ"ไฟ" หรือ บ้านไหม้เพราะ"คน" ความโกรธที่เกิดขึ้น เราควรโทษโทสะจิต หรือคนที่ทำให้เราโกรธ เหตุเกิดที่ใหนดับเหตุที่นั่น -------------------------------------------------------- ผมฟังมาจากท่านอ.แนบ ท่านกล่าวสอนมาอย่างนี้ครับ จากคุณ : ใจพรานธรรม เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 19:34:00

ความคิดเห็นที่ 31 ปัญหาคือ ตอนนี้ น้องไปคาดหวังว่า ชั้นขอโทษเธอแล้วนะ ทำไม่เธอยังไม่อภัย แล้วก็ คิดว่า ทำไมต้องเป็นเรา ที่เป็นฝ่ายง้อ ทุกที นี่มันยึดติดไง ตัวเรา ตัวเขา ตัวฉัน ตัวเธอ ลองตั้งใจใหม่เลย ตั้งใจให้อภัย จริงๆ จากใจจริง การให้อภัย ย่อมไม่ต้องการสิ่งตอบแทน นะ แล้วปล่อยวางเลย อย่าคาดหวัง เห็นหน้าเขา ก็อย่าไปคิด ปรุงแต่งอารมณ์อะไรขึ้นมา ถ้ายังทำใจไม่ได้ ก็หลีกเลี่ยงซะ ตอนนี้ ถ้ายังโกรธมากอยู่ แนะนำให้ไปออกกำลังกายหนักๆ เลย จ๊อกกิ้งก็ได้ หรืออะไรก็ได้ เอาให้เหนื่อยชนิด หอบ ซี่โครงบาน แทบคลานนั้นแหละ ความโกรธจะหายไปได้ชั่วคราว จากนั้นก็อย่าไปเก็บอะไรมาเป็นอารมณ์อีก คิดเสียว่า เดี๋ยวก็ย้ายแล้ว แต่ก่อนพี่เป็นคนขี้โมโหมากนะ สุดๆเลย โกรธควันขึ้น ไม่ได้ด่าทอหรือต่อยตีนะ แต่มันสุมในอก ภาวะ"โกรธคือไฟเผาใจตน" นี่ พี่รู้จักดีสุดๆเลย เพราะเป็นคน ถือดี ทะนงตน จึงเจ้าอารมณ์เอาแต่ใจตนเป็นใหญ่ ความโกรธจึงเป็นเจ้าเรือน มาคิดได้เพราะผ่านการป่วยหนัก ต้องผ่านการรักษาที่ทารุณต่อสภาพร่างกาย เลยคิดได้ ว่าร่างกายเรา ไม่ใช่ของเรา อะไรก็ไม่ใช่ของเรา และความตาย อยู่ใกล้นิดเดียว นั่นแหละ เลยเลิกยึดมั่นถือมั่น ลงได้ ใจเป็นสุขขึ้นมาก และตอนนี้ยิ่งมาสวดมนต์ปฏิบัติกรรมฐานอย่างตั้งใจ ใจนิ่งเลย หายโกรธ หายบ้า ความโกรธมันหายไปไหนหมดไม่รู้ อย่ารอให้ถึงขนาดต้องป่วยแล้วจึงคิดได้ แบบพี่ (แต่อันที่จริง ถ้าน้องแวะเข้ามาปรึกษาห้องนี้ พี่ว่าน้องก็มีใจน้อมนำในทางดีอยู่แล้วนะ) เริ่มทำไปเลย แล้วจะรู้ว่า ได้สัมผัสสิ่งดีๆที่ไม่เคยคิดว่าจะได้พบ จากคุณ : LiTtle_LOliTa เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 21:22:07

ความคิดเห็นที่ 32 คิดถึงแมลงสาปเอาไว้ครับ พอจะโกรธหรือคิดถึงหน้าเพื่อนคุณ ให้คุณนึกถึงแมลงสาปเอาไว้ แมลงสาปอาจช่วยให้คุณหายโกรธได้ สงสารแมลงสาปเถอะครับ จะฆ่าแมลงสาปง่ายนิดเดียวเอง เอามันไปปล่อยดีกว่า จากคุณ : รวดเดียว เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 21:47:11

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะคะ ตอนนี้ยังเหนื่อยใจ+รำคาญใจไม่หาย แต่จะพยายามทำให้มันหายไปค่ะ ป.ล.ข่าวร้าย หอนอกจะว่างเดือนพฤษภาโน่น T T จากคุณ : aki (Midou_Ban) เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 21:49:37

ความคิดเห็นที่ 34 "ยอมแพ้คนเพื่อเอาชนะกิเลส หรือจะยอมแพ้กิเลสเพื่อเอาชนะคน" เรื่องที่เกิดขึ้น(เพื่อนเปลี่ยนไป) คิดซะว่ามันเป็นวิบากกรรม สิ่งที่เขาหยาบคายมา คือวิบากใหม่ที่เขาสร้าง ถ้าเรามีสติไม่สร้างวิบากใหม่ที่เลวๆ (พูดจาหยาบคาย หรือใช้กำลัง) เราก็ไม่เจอกับวิบากใหม่ที่เลวๆ(การหยาบคายหรือใช้กำลังตอบกลับมา ) เอาใจช่วยจขกท.ให้ผ่านวิบากไปด้วยดี นะจ๊ะ จากคุณ : รังสิโยภาส เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 22:24:33

ความคิดเห็นที่ 35 จริงๆ แล้ว ก่อนออกมาก็แค่บอกว่าไม่อยากเป็นก้างก็น่าจะจบ? ไม่ทราบครับว่าโกรธกันเรื่องอะไร เพราะเห็นบอกว่าเอาเหตุผลคุยกัน งง จากคุณ : นกไฟแห่งป่ามายา เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 54 18:20:16

ความคิดเห็นที่ 36 จขกท  ก็ทำถูกแล้วครับ   อย่างที่ทำนี่แหละรู้ว่าตัวโกรธ  หมายถึงมองเห็นความโกรธ  จึงหยุด ต่อจากนั้นคงต้องขยับขยายที่ทางใหม่  แล้ว  ไม่ต้องพยายามทำให้มันไม่โกรธ เพราะถ้ามันจะโกรธ  มันก็โกรธอยู่ดี   ที่ทำอยู่น่ะดีแล้วครับ  ขอให้เจริญในธรรมครับ จากคุณ : ผู้เดินทาง (todddough) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 21:38:30

ความคิดเห็นที่ 37 คุยกับคนพาล(เป็นทอมด้วย)แม้เราจะเข้าไปกราบไม่รู้มันจะให้อภัยเราหรือเปล่า พวกนี้ชอบข่มแสดงอำนาจว่าเหนือกว่าคนอื่น ทางที่ดีเลิกคบไปเลยจบ ไม่ต้องทะเลาะกันบ่อยๆให้จิตตก ถึงแม้เราจะแก้ที่ตัวเราได้ แต่เพื่อนเราไม่ยอมปรับปรุงตัว ก็คงมีค่าเท่าเดิม เพื่อนดีๆมีเยอะแยะอย่าไปเสียเวลากับคนพรรค์นี่เลยครับ ในระหว่างที่รอย้ายหอ คุณก็แค่พยายามไม่เผชิญหน้า พยายามไม่คุย วางเฉย ถ้าเลี่ยงไม่ได้ ก็คุยด้วยน้ำเสียงปกติ ถ้าเขาชวนทะเลาะ(แน่นอน) เราต้องเป็นฝ่ายเดินหนี ถ้ามีอารมณ์โกรธเราก็แค่รู้ รู้ว่าโกรธ ง่ายๆคือแยกตัวออกมามองดูตัวเอง พอไอ้ตัวโกรธมันรู้ว่าถูกมอง มันจะหายไปเอง ลองดูนะครับ ลองฝึกดู แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 54 13:10:20 จากคุณ : decimals3 เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 54 12:40:01