![](/cafe/image/w40px.gif) |
ตรงกับคำสอนข้อหนึ่ง พระสอนว่า
1. ความไม่โลภ รู้จักพอ ได้ก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ไม่เดือดร้อนเป็นลาภอันประเสริฐ
และ
2. ความไม่มีโรค ก็เป็นลาภอันประเสริฐ ในคาถาเดียวกัน
เหมือนว่า พระพุทธเจ้าทรงทราบว่าจะมีคำถามนี้ จึงทรงตรัสพระคาถานี้เมื่อ 2500 ปีที่แล้ว
อาโรคฺยปรมา ลาภา สนฺตุฏฺฐิปรมํ ธนํ วิสฺสาสปรมา ญาติ นิพฺพานํ ปรมํ สุขํ.
ลาภทั้งหลาย มีความไม่มีโรค เป็นที่สุด ทรัพย์มีความสันโดษ เป็นที่สุด ญาติมีความคุ้นเคย เป็นที่สุด พระนิพพาน เป็นความสุขที่สุด
แก้อรรถ บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า อาโรคฺยปรมา ความว่า มีความเป็นผู้ไม่มีโรคเป็นอย่างยิ่ง, จริงอยู่ ลาภทั้งหลาย แม้มีอยู่แก่คนมีโรค ไม่จัดเป็นลาภแท้ เพราะฉะนั้น ลาภทั้งปวงจึงมาถึงแก่คนไม่มีโรคเท่านั้น เหตุนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า "อาโรคฺยปรมา ลาภา."
บาทพระคาถาว่า สนฺตุฏฺฐิปรมํ ธนํ ความว่า ภาวะคืออันยินดีด้วยสิ่งที่ตนได้แล้ว ซึ่งเป็นของมีอยู่แห่งตน ของคฤหัสถ์หรือบรรพชิตนั่นแล ชื่อว่าสันโดษ, สันโดษนั้นเป็นทรัพย์อันยิ่งกว่าทรัพย์ที่เหลือ.
อ่านทั้งหมดได้จาก พระธรรมบทเรื่องพระเจ้าปเสนทิโกศล ค่ะ http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=25&p=6
จากคุณ |
:
Nina_AnGeLic
|
เขียนเมื่อ |
:
9 เม.ย. 54 12:58:43
|
|
|
|
![](/cafe/image/w40px.gif) |