ความคิดเห็นที่ 1 คำว่า สาธิก ที่ปรากฏในพระไตรปิฎก เกี่ยวกับการนับ พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑๐ สุตฺตนฺตปิฏเก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค ชนวสภสุตฺต   /  ชนวสภสูตร (๑๘) [๑๘๗]......  สาธิกา   นวุติ   นาทิกิยา   [๑๘๗]......  ชาวบ้านนาทิกะกว่า ๙๐ คน พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑๒ อุปมาการเห็นคติของบุคคล หัวข้อที่ ๑๗๑ สาธิกโปริสา แปล  ลึกยิ่งกว่าชั่วบุรุษ พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑๒ สุตฺตนฺตปิฏเก เล่มที่ ๔ มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสกํ หัวข้อที่ ๑๗๒ ...เสยฺยถาปิ    สารีปุตฺต   คูถกูเป   สาธิกโปริโส   ปูโร   คูถสฺส   อถ ...ดูกรสารีบุตร เปรียบเหมือนหลุมคูถ ลึกยิ่งกว่าชั่วบุรุษ เต็มไปด้วยคูถ คำที่คล้ายกัน พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑๓ สุตฺตนฺตปิฏเก เล่มที่ ๕ มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสกํ หัวข้อที่ ๕๐ [๕๐]   เสยฺยถาปิ   คหปติ   องฺคารกาสุ   สาธิกโปริสา   ปูรา [๕๐] ดูกรคฤหบดี เปรียบเหมือนหลุมถ่านเพลิง ลึกกว่าชั่วบุรุษหนึ่ง เต็มด้วย พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑๖ สุตฺตนฺตปิฏเก เล่มที่ ๘ สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค หัวข้อที่ ๒๔๔ ๒๔๔...เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว องฺคารกาสุ   สาธิกโปริสา   ปุณฺณา   องฺคาราน วีตจฺจิกาน   วีตธูมาน ๒๔๔...มีหลุมถ่านเพลิงอยู่แห่งหนึ่ง ลึกมากกว่าชั่วบุรุษ เต็มไปด้วยถ่านเพลิง ไม่มีเปลว ไม่มีควัน* พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑๘ สุตฺตนฺตปิฏเก เล่มที่ ๑๐ สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค หัวข้อที่  ๓๓๓ [๓๓๓]...เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว  องฺคารกาสุ สาธิกโปริสา   ปุณฺณา   องฺคาราน   วีตจฺจิกาน  วีตธูมาน [๓๓๓]...ดูกรภิกษุทั้งหลายหลุมถ่านเพลิง ลึกกว่าชั่วบุรุษ เต็มด้วยถ่านเพลิงที่ปราศจากเปลว  ปราศจากควัน* หมายเหตุ...*   จะเห็นได้ว่าการแปลพระไตรปิฎก 2 เล่ม 2 หัวข้อนี้คือ ใช้คำต่างกัน คือคำว่า  ไม่มี กับ ปราศจาก อาจเป็นคนแปลต่างคนกันก็เป็นได้ แต่ก็สื่อความหมายเดียวกัน พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑๘ สุตฺตนฺตปิฏเก เล่มที่ ๑๐ สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค หัวข้อที่ ๖๔๘ [๖๔๘]...ย  ทุฏฺโ  โทสาธิกรณ [๖๔๘]...การที่บุคคลผู้ถูกโทสะประทุษร้ายแล้ว ความเห็นผู้เขียนควรแปลว่า  การที่บุคคลผู้ถูกโทสะ(ทั้งหลาย) ประทุษร้ายแล้ว ซึ่งมีจิตโทสะมากกว่า 1 ดวง พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑๙ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๑ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค หัวข้อที่  ๑๔๗๘ [๑๔๗๘]...สาธิกนวุติ  อานนฺท าติเก  อุปาสกา  กาลกตา  ติณฺณ   สฺโชนาน ปริกฺขยา ราคโทสโมหาน [๑๔๗๘]...อุบาสกทั้งหลายในหมู่บ้านแห่งหนึ่งเกินกว่า ๙๐ คน กระทำกาละแล้ว เป็นพระสกทาคามี เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไปและเพราะราคะ โทสะ โมหะเบาบาง ............................. พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๒๐ สุตฺตนฺตปิฏเก เล่มที่ ๑๒ องฺคุตฺตรนิกายสฺส เอก-ทุก-ติกนิปาตา หัวข้อที่ ๕๒๔ [๕๒๔]....สาธิกมิท   ภนฺเต   ทิยฑฺฒสิกฺขาปทสต   อนฺวฑฺฒมาส  อุทฺเทส  อาคจฺฉติ นาห  ภนฺเต  เอตฺถ  สกฺโกมิ ๑ สิกฺขิตุนฺติ ฯ สกฺขสิ ๒ ปน ตฺว ภิกฺขุ   ตีสุ สิกฺขาสุ   สิกฺขิตต   อธิสีลสิกฺขาย   อธิจิตฺตสิกฺขาย  อธิปฺาสิกฺขายาติ  ฯ [๕๒๔] ....ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ สิกขาบท  ๑๕๐ ถ้วนนี้ ย่อมมาสู่อุเทศทุกกึ่งเดือน ข้าพระองค์ไม่สามารถที่จะศึกษาในสิกขาบทนี้ พระเจ้าข้า พระผู้มีพระภาคตรัสถามว่า   ดูกรภิกษุ ก็ท่านสามารถจะศึกษาในสิกขา ๓ คืออธิศีลสิกขา ๑ อธิจิตตสิกขา ๑ อธิปัญญาสิกขา ๑ หรือ ฯ พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๒๐ สุตฺตนฺตปิฏเก เล่มที่ ๑๒ องฺคุตฺตรนิกายสฺส เอก-ทุก-ติกนิปาตา หัวข้อที่  ๕๒๖- ๕๒๘ [๕๒๖]...สาธิกมิท  ภิกฺขเว  ทิยฑฺฒสิกฺขาปทสต  อนฺวฑฺฒมาส อุทฺเทสฺ [๕๒๖]....ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิกขาบท ๑๕๐ ถ้วนนี้ มาสู่อุเทศทุกกึ่งเดือน [๕๒๗] สาธิกมิท  ภิกฺขเว  ทิยฑฺฒสิกฺขาปทสต  อนฺวฑฺฒมาส อุทฺเทส   [๕๒๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิกขาบท ๑๕๐ ถ้วนนี้ ย่อมมาสู่อุเทศทุกกึ่งเดือน [๕๒๘] สาธิกมิท  ภิกฺขเว  ทิยฑฺฒสิกฺขาปทสต  อนฺวฑฺฒมาส อุทฺเทส [๕๒๘] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิกขาบท ๑๕๐ ถ้วนนี้ ย่อมมาสู่อุเทศทุกกึ่งเดือน พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๒๖ สุตฺตนฺตปิฏเก เล่มที่ ๑๘ ขุทฺทกนิกายสฺส วิมานวตฺถุ-เปตวตฺถุ-เถรคาถา-เถรีคาถา หัวข้อที่ ๕๓ [๕๓] รสิ ปภากรสฺส  สาธิกวีสติ โยชนานิ        อาภา รตฺติมฺปิ จ ยถา ทิว กโรติ [๕๓]   และพระอาทิตย์ มีรัศมีแผ่ไป เกินกว่า ๒๐ โยชน์ และทำแม้กลางคืน ให้เป็นดุจกลางวัน พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๒๗ สุตฺตนฺตปิฏเก เล่มที่ ๑๙ ขุทฺทกนิกายสฺส ชาตกํ ภาค ๑:เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ หัวข้อที่ ๑๕๕๑ [๑๕๕๑] องฺคารานว ชลิต           กาสุ สาธิกโปริส             ผาลว ทิวสนฺตตฺต         กามา ทุกฺขตรา ตโต ฯ [๑๕๕๑] หลุมถ่านเพลิงลุกโพลงแล้ว ลึกกว่าชั่วบุรุษ ผาลที่เขาเผาร้อนอยู่ตลอดวัน จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:27:23

ความคิดเห็นที่ 2 พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑๐ สุตฺตนฺตปิฏเก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค  หัวข้อที่ ๒๗๔ [๒๗๔]  กถฺจ   ภิกฺขเว  ภิกฺขุ กาเย กายานุปสฺสี วิหรติ ฯ อิธ ภิกฺขเว ภิกฺขุ  อรฺคโต วา รุกฺขมูลคโต วา สุฺาคารคโต วา นิสีทติ   ปลฺลงฺก   อาภุชิตฺวา   อุชุ   กาย  ปณิธาย   ปริมุข  สตึ อุปฏฺเปตฺวา  ฯ   โส   สโต   ว  อสฺสสติ  สโต   ปสฺสสติ   ทีฆ วา   อสฺสสนฺโต   ทีฆ   อสฺสสามีติ   ปชานาติ   ทีฆ   วา  ปสฺสสนฺโต ทีฆ   ปสฺสสามีติ   ปชานาติ   รสฺส   วา  อสฺสสนฺโต  รสฺส  อสฺสสามีติ ปชานาติ พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค หัวข้อที่ ๒๗๔ [๒๗๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพิจารณาเห็นกายในกายอยู่อย่างไรเล่า   ภิกษุใน ธรรมวินัยนี้ ไปสู่ป่าก็ดี ไปสู่โคนไม้ก็ดี ไปสู่เรือนว่างก็ดี นั่งคู้บัลลังก์  ตั้งกายตรง ดำรงสติ ไว้เฉพาะหน้า เธอมีสติหายใจออก มีสติหายใจเข้า เมื่อหายใจออกยาว ก็รู้ชัดว่า เราหายใจออกยาว เมื่อหายใจเข้ายาว ก็รู้ชัดว่า เราหายใจเข้ายาว เมื่อหายใจออกสั้น ก็รู้ชัดว่า เราหายใจออกสั้น เมื่อหายใจเข้า จะพบว่าผู้แปลพระสูตรนี้ แปลคำว่า อสฺส ว่า หายใจออก   แปลคำว่า ปสฺส ว่าหายใจเข้า ข้อความพระสูตรนี้ตรงกับพระไตรปิฎก ฉบับมหามกุฏฯ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๔ แปลข้อความเดียวกันว่า อสฺส ว่า หายใจเข้า   แปลคำว่า ปสฺส ว่าหายใจออก พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑ วินยปิฏเก เล่มที่ ๑ มหาวิภงฺโค ภาค ๑หัวข้อที่ ๑๗๘ [๑๗๘]  ...อิธ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  อรฺคโต  วา   รุกฺขมูลคโต  วา  สุฺาคารคโต วา   นิสีทติ  ปลฺลงฺก  อาภุชิตฺวา  อุชุ  กาย  ปณิธาย   ปริมุข  สตึ อุปฏฺเปตฺวา ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ อยู่ในป่าก็ตาม อยู่ ณ โคนไม้ก็ตาม อยู่ในสถานที่สงัดก็ตาม นั่งคู้บัลลังก์ตั้งกายตรงดำรงสติบ่ายหน้าสู่กรรมฐาน ...โส  สโต  ว  อสฺสสติ  สโต  ปสฺสสติ   ทีฆ  วา  อสฺสสนฺโต  ทีฆ  อสฺสสามีติ  ปชานาติ   ทีฆ  วา  ปสฺสสนฺโต  ทีฆ  ปสฺสสามีติ  ปชานาติ   รสฺส  วา  อสฺสสนฺโต  รสฺส  อสฺสสามีติ  ปชานาติ   รสฺส  วา  ปสฺสสนฺโต  รสฺส  ปสฺสสามีติ  ปชานาติ ภิกษุนั้นย่อมมีสติหายใจเข้า มีสติหายใจออก เมื่อหายใจเข้ายาว ก็รู้สึกว่าหายใจเข้ายาว หรือเมื่อหายใจออกยาว ก็รู้สึกว่าหายใจออกยาว เมื่อหายใจเข้าสั้น ก็รู้สึกว่าหายใจเข้าสั้น หรือเมื่อหายใจออกสั้น ก็รู้สึกว่าหายใจออกสั้น จะพบว่าผู้แปลพระสูตรนี้ แปลคำว่า   อสฺส   ว่า หายใจเข้า                                 แปลคำว่า   ปสฺส  ว่าหายใจออก ซึ่งแตกต่างจาก นี้คือตัวอย่างการแปลบาลีในพระไตรปิฎก ที่พบว่าแปลต่างกัน และบางครั้งความหมายที่แปลก็ผิดไป พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑๐ แปลคำว่า อสฺส    ว่า หายใจออก             ปสฺส     ว่าหายใจเข้า เมื่อพบว่ามีการแปลต่างกันผู้ศึกษาต้องค้นหาต้นศัพท์ บาลี   อย่างกรณีอำว่า อสฺส และ ปสฺส ที่ยกมานี้ เห็นว่า มีความสำคัญ และพบบ่อยมากในพระไตรปิฎก ความหมายตามต้นศัพท์บาลี    อสฺส แปลว่า หายใจเข้า                                        ปสฺส แปลว่าหายใจออก จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:29:35

ความคิดเห็นที่ 3 หลักการตีความภาษา... การตีความ คำที่มีความหมายขัดกัน หลักสากล ทำอย่างไร ตามหลักสากลของภาษา ต้องใช้ หลักการตีความของภาษาดั้งเดิมเป็นหลัก ไม่ใช่เอาตามหลักภาษาท้องถิ่นของฉบับแปลเป็นหลัก เหมือนคุณเรียนภาษาอังกฤษ  ฝรั่งเศส  กรีก  คำตีความภาษานั้น ๆ ก็ต้องเอาคำศัพท์จากรากศัพท์นั้นเป็นหลัก ไม่ใช่เอาคำแปลไทยหรือของพระคึกฤทธิ์เป็นหลัก จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:30:44

ความคิดเห็นที่ 4 การที่ไปตีความ คำบาลี ว่า สาธิกมิทํ ว่า คือ 150 ถ้วนตามพระสูตรที่ยกมานั้น ก็ควรกลับไปดูที่บาลีเป็นหลัก ไม่ใช่เอาภาษาไทยเป็นหลัก ซึ่งเป็นที่รู้กันแล้วว่า คำว่า (สาธิก)มิทํ   มาจากคำว่า สห+ อธิก  ผู้เขียนก็เข้าใจว่าต้องเกินกว่า 1 แน่ แต่ไม่รู้ว่าเท่าไร คนที่จะรู้ได้ว่าเท่าไรแน่  มีข้ออะไรบ้าง ก็ต้องพระพุทธเจ้า หรือไม่ก็พระที่อยู่ในแคว้นวัชชี ขณะนั้น จะเปรียบเทียบ ว่า ถ้ามีเฉพาะ อธิก นำหน้า ก็เกินมาเพียง 1 เช่น ปีอธิกสุรทิน ก็แปลว่า มี มากกว่าปีปกติอยู่ 1 วัน คำว่าปีอธิกสุรทินนี้ก็มีรากศัพท์มาจากบาลี จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:31:28

ความคิดเห็นที่ 5 ทำไม หลายฉบับแปลว่า 150 ถ้วน ตรงกัน ตามความจริง ผู้เขียน ตอบว่าไม่ทราบ แต่ถ้าคาดเดา(ย้ำว่าเดา) เอาน่ะ  ลอกกันมา หรืออาจเห็นว่าฉบับเดิมๆแปลไว้เป็นแบบอย่าง ฉบับที่ทำขึ้นภายหลังก็ไม่กล้าเปลี่ยนเพราะเป็นส่วนที่สำคัญ เปลี่ยนแล้วกลัวบาป ...ส่วนฉบับ เฉลิมพระเกียรติ จัดพิมพ์เมื่อปี พ.ศ. 2549 โดยวัดเทวราชกุญชร มหาเถรสมาคม ให้การรับรอง  ก็แปลคำนี้ว่า  150 แต่มีเชิงอรรถ หมายเหตุไว้ว่า สิขาบทในขณะเวลานั้น มีอยู่จำนวนเท่านั้น แต่สมาคมบาลีปกรณ์ของอังกฤษ ก็แปลคำนี้ว่าเกินกว่า 150 จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:32:56

ความคิดเห็นที่ 6 จากพระสูตรดังกล่าวที่เป็นปัญหาการตีความของวัดนา...อยู่ในขณะนี้นั้น ผู้เขียนเข้าใจว่า การที่ พระพุทธเจ้ามิได้จำแนกโดยพิสดารว่ามีอะไรบ้าง เข้าใจว่า เนื่องจาก การแสดงปาฏิโมกข์ในขณะนั้น ภิกษุในแคว้นวัชชีรู้กันดี ว่ามีอะไรบ้าง คือจำนวน เท่ากับ สาธิกมิทํ ??? ทบทวนดังนี้.. ...ครั้งนั้นแล ภิกษุวัชชีบุตรรูปหนึ่งเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคแล้ว นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่งครั้นแล้วทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ สิกขาบท   ๑๕๐ ถ้วนนี้ ย่อมมาสู่อุเทศทุกกึ่งเดือน ข้าพระองค์ไม่สามารถที่จะศึกษาในสิกขาบทนี้ พระเจ้าข้า พระผู้มีพระภาคตรัสถามว่า ดูกรภิกษุ ก็ท่านสามารถจะศึกษาในสิกขา ๓ คืออธิศีลสิกขา ๑ อธิจิตตสิกขา ๑ อธิปัญญาสิกขา ๑ หรือ ฯ     ว. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์สามารถจะศึกษาได้ในสิกขา ๓ คือ อธิศีลสิกขา ๑ อธิจิตตสิกขา ๑ อธิปัญญาสิกขา ๑ พระเจ้าข้า ฯ** หมายเหตุ**คัดลอกจากพระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ จากคำที่ปรากฏดังกล่าว จะพบว่าวัชชีบุตร ท้อแท้ต่อสิขาบทในจำนวน สาธิกมิทํ ซึ่งเห็นว่าจำนวนมันมาก  แต่เมื่อพระพุทธองค์ ทรงเน้นให้เห็นว่า การศึกษา อธิศีล (ศีลอันประณีตที่เกิดขึ้นตั้งแต่ในระดับจิตใจ)  อธิจิต อธิปัญญา ซึ่งเป็นการสรุปสั้นๆ วัชชีบุตรกลับตอบว่า สามารถทำได้ การแสดงธรรม ของพระพุทธองค์ เมื่อมีผู้สงสัย หรือยังไม่หายสงสัย ท่านมักจะแสดงซ้ำ ถึง 3 ครั้ง หรือกรณี มีผู้กระทำผิด จะกล่าวตู่พระพุทธเจ้า แล้วพระพุทธเจ้าทรงทราบ ท่านก็มักจะแสดงคำถามซ้ำถึง 3 ครั้ง เช่นเรื่อง นิครนถ์ฯ(ไปหาอ่านจากพระไตรปิฎก)   เพื่อให้ผู้กล่าวตู่ยอมรับ จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:33:50

ความคิดเห็นที่ 7 (ขอนอกเรื่องเล็กน้อย เผื่อว่าจะเป็นประโยชน์) ส่วนในกรณีที่ท่านแสดงธรรมต่อผู้ที่มีปัญญามาก ท่านก็จะไม่ต้องแสดงซ้ำและใช้ตัวปัญญานำหน้า(สัมมาทิฏฐิ และ สัมมามังกัปปะ) ไม่ได้ใช้ศีลนำหน้า เช่น การแสดง อนัตตลักขณสูตร ต่อปัญจวัคคีย์ ท่านก็ใช้ปัญญานำหน้า โดยตรัสย้ำถึงความเป็น และให้เห็น  อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา และทรงย้ำว่า “พึงรู้เห็นตามความเป็นจริงด้วยปัญญาอันชอบว่า นั่นไม่ใช่ของเรา เราไม่เป็นนั่น นั่นไม่ใช่ตัวตนของเรา” จนในที่สุด ปัญจวัคคีย์ ก็บรรลุเป็น พระอรหันต์ หรือในกรณีแสดงธรรมต่อ ชฎิล 3 พี่น้องพร้อมบริวาร คือ อาทิตตปริยายสูตร ท่านก็แสดงโดยใช้ปัญญานำหน้า โดยให้พิจารณา ตัดวงจร ปฏิจจฯ ที่เวทนา ที่สุด ชฎิล 3 พี่น้อง และบริวารก็บรรลุเป็นพระอรหันต์ จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:35:10

ความคิดเห็นที่ 8 กลับมาเรื่อง สาธิกมิทํ ในจำนวน สาธิกมิทํ มีสิขาบทใดบ้าง และเกินกว่าเท่าไร เรา ท่าน คงไม่มีใครรู้ได้  เพราะมิได้บอกไว้ (เว้นแต่จะมีใครมั่ว...???) แต่จะให้ข้อสังเกตว่า ในขณะที่พระพุทธเจ้าตรัสพระสูตรนี้ น่าจะอยู่ใน พรรษาที่ประมาณ 21-25  เพราะ (...แนะนำให้ศึกษาความเกี่ยวเนื่องในเรื่องพุทธกิจ ตั้งแต่พรรษาที่ 1 ถึง 45) จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:36:50

ความคิดเห็นที่ 9 พรรษาที่ 20 ประทับจำพรรษา ณ เวฬุวันวิหาร กรุงราชคฤห์ ในพรรษานี้พระอานนท์ได้รับแต่งตั้งให้เป็น พุทธอุปัฏฐากประจำ ซึ่งก่อนหน้านี้แม้ว่าพระอานนท์จะทำหน้าที่อุปัฏฐาก แต่ก็มิได้ประจำ พระพุทธองค์ยังมิได้ทรงแต่งตั้งภิกษุรูปใดให้ทำหน้าที่นี้โดยเฉพาะ บางคราวพระนาคสมาละ พระนาคิตะ พระอุปวาณะ พระจุนทะ พระสาคตะ พระราธะ พระเมฆิยะ เปลี่ยนกันรับหน้าที่อุปัฏฐาก พระพุทธองค์ทรงปรารภว่า บัดนี้เราชราแล้ว พวกเธอจงเลือกภิกษุรูปหนึ่ง เพื่อเป็นอุปัฏฐากประจำเราของเรา พระสารีบุตรได้ฟังพระดำรัสนั้น จึงลุกจากอาสนะ ถวายบังคมแล้วกราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ขอรับหน้าที่อุปัฏฐาก พระพุทธองค์ตรัสว่า อย่าเลย สารีบุตร เธออยู่ในทิศใด ทิศนั้นไม่ว่างเปล่า เธอไม่ต้องทำหน้าที่อุปัฏฐากเราดอก จากนั้น พระสาวกองค์อื่นๆ ก็ลุกขึ้นกล่าวโดยทำนองเดียวกัน พระพุทธองค์ทรงห้ามสาวกเหล่านั้นทั้งหมด มีพระอานนท์รูปเดียวนิ่งอยู่ เหล่าภิกษุจึงกล่าวว่า ท่านอานนท์ ท่านกราบทูลขอตำแหน่งอุปัฏฐากจากพระองค์เถิด แต่เดิมพระพุทธองค์ไม่ทรงบัญญัติสิขาบท  เมื่อมีผู้เข้ามาบวชในพระศาสนามากขึ้นจึงมีพระที่ประพฤฒิผิดวิสัยของนักบวชมากขึ้น จากนั้นก็เริมบัญญัติขาบท แม้แต่ก่อนหน้าที่จะบัญญัติสิขาบท พระสารีบุตร เห็นว่ามีพระสงฆ์จำนวนมากขึ้นพระสารีบุตรขอให้พระพุทธองค์ทรงบัญญัติสิขาบท แต่พระองค์ก็ไม่ทรงเห็นด้วย. จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:37:17

ความคิดเห็นที่ 10 พรรษาที่ 21 พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ และ ขุททกนิกาย อุทาน กล่าวไว้ว่า   ขณะที่พระพุทธองค์ประทับอยู่ ณ มิคารมาตุปราสาท ในบุพพาราม ทรงดำริว่า บัดนี้อัปมงคลได้เกิดขึ้นในเหล่าภิกษุสงฆ์แล้ว บุคคลผู้ไม่บริสุทธิ์มายังอุโบสถ ตถาคตทั้งหลายย่อมไม่แสดงอุโบสถแก่บริษัทผู้ไม่บริสุทธิ์ เมื่อคถาคตไม่แสดงอุโบสถ   อุโบสถของภิกษุก็จะขาด พระพุทธองค์จึงตรัสกับภิกษุทั้งหลายว่า ตั้งแต่บัดนี้ไป เราจักไม่ทำอุโบสถ ไม่แสดงปาฏิโมกข์ พวกเธอเท่านั้นพึงทำอุโบสถพึงแสดงปาฏิโมกข์กันเองในหมู่สงฆ์ เพราะมิใช่ฐานะ มิใช่โอกาสที่ตถาคตจะพึงทำอุโบสถ หรือแสดงปาฏิโมกข์ในบริษัทผู้ไม่บริสุทธิ์ด้วยกาย วาจา และใจ จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:37:51

ความคิดเห็นที่ 11 ยังไม่จบอีก เหรอเนีอย......  สู้ๆๆๆ จากคุณ : อวิตถตา (รู้จริงย่อมเบื่อหน่าย) เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:39:10

ความคิดเห็นที่ 12 ความหมายของปาฏิโมกข์ ปาฏิโมกข์ มี 2 อย่าง คือ โอวาทปาฏิโมกข์ และ อาณาปาฏิโมกข์ โอวาทปาฏิโมกข์ คือ ปาฏิโมกข์ ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงด้วยพระองค์เอง ประกอบด้วยพระโอวาท สามคาถากึ่ง ทรงแสดงแก่พระอรหันต์ 1250 รูป(ไม่ต้องถามน่ะว่ามีชื่ออะไรบ้าง  และก็ขอร้องว่าอย่าพยายามหารายชื่อมาใส่) เป็นครั้งแรกในวัน จาตุรงคสันนิบาต ที่พระเวฬุวันวิหาร ราชคฤห์ และทรงแสดงในที่ประชุมสงฆ์ทุกกึ่งเดือน ตลอดมาจนถึงพรรษาที่ 20 จึงรับสั่งให้สงฆ์ทำอุโบสถ และแสดง ปาฏิโมกข์ กันเอง อาณาปาฏิโมกข์ คือ ปาฏิโมกข์ ที่สงฆ์แสดงกันเอง ในที่ประชุมสงฆ์ทุกกึ่งเดือน พระพุทธองค์โปรดให้สงฆ์แสดงอาณาปาฏิโมกข์ เริ่มตั้งแต่ พรรษาที่ 21 สืบต่อมา อันเป็นวินัยสงฆ์ สังฆอุโบสถ ภิกษุตั้งแต่ 4 รูปขึ้นไปประชุมกัน ต้องแสดงปาฏิโมกข์ ปริสุทธิอุโบสถ ภิกษุ 2 หรือ 3 รูป ประชุมกันไม่ต้องแสดงปาฏิโมกข์                    เพียงแจ้งความบริสุทธิ์ซึ่งกันและกัน ปุคคลอุโบสถ –อธิษฐานอุโบสถ ภิกษุเพียงรูปเดียวให้กำหนดใจตนเอง                    ว่าวันนี้เป็นวันอุโบสถ วันทำอุโบสถ    จาตุทสิกะ อุโบสถที่ทำในวันแรม 14 ค่ำ                     ปัณณรสิกะ อุโบสถที่ทำในวันขึ้น 15 ค่ำ  แรม 15 ค่ำ                     สามัคคีอุโบสถ   อุโบสถที่ทำในวันที่สงฆ์แตกกัน กลับมาปรองดองกันได้ แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 22:24:14 จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:39:46

ความคิดเห็นที่ 13 ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่า ในพระสูตร วัชชีปุตตสูตรนั้น   จำนวน สาธิกมิทํ นั้น ไม่มีสังฆาทิเสส ข้อที่ 10 และ 11 อย่างแน่แท้  เพราะอะไร ??? ตามประวัติการบัญญัติสิขาบทของพระพุทธองค์ ท่านทรงบัญญติสิขาบทเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามการกระทำของพระอันเป็นเหตุให้สงฆ์ ภิกษุณี หรือชาวบ้าน ไม่น่าเลื่อมใสต่อพระที่มาบวชในพุทธศาสนา สิขาบทจะหนัก เบา ก็ขึ้นอยู่กับ ความผิด ที่นักบวชได้กระทำ และไม่ทรงบัญญัติสิขาบทล่วงหน้า ตามหลักฐานที่ปรากฏในพระไตรปิฎก  พระพุทธองค์ตรัส วัชชีปุตตสูตร ประมาณ พรรษาที่ 21 – 25 แต่ สังฆาทิเสส ข้อที่ 10 และ 11 พระพุทธองค์บัญญัติขึ้นในพรรษาที่ 37 จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:40:45

ความคิดเห็นที่ 14 หลักฐาน...?? ....ที่มา  ต้นเหตุสิขาบท สังฆาทิเสสที่ 10  และ 11 ที่กล่าวว่าประมาณ พรรษาที่ 37 พระเทวทัตแสดงฤทธิ์จนพระเจ้าอชาตศัตรูหลงเชื่อ ว่าได้บรรลุมรรคผลแล้ว และยุยงให้พระเจ้าอชาตศัตรู  ปลงพระชนม์พระเจ้าพิมพิสารนั้นปรากฏข้อความในที่ตรงกันหลายแห่งคือ 1.ในวินัยจุลวรรค ทุติยภาค ข้อ348 กล่าวว่า ในระยะนั้นพระศาสดาเสด็จจาริกจาก  อนุปิยนิคม ไปยังกรุงโกสัมพี 2.ในขุททนิกาย ธรรมบท 1/2/1 หน้า187 กล่าวว่าเมื่อพระเทวทัตแสดงฤทธิ์ต่อพระเจ้าอชาติศัตรูนั้น พระศาสดาประทับอยู่ที่กรุงโกสัมพี 3.ใน DICTIONARY OF PALI PROPER NAMES (เข้าไป ดาวน์โหลดได้) 3.1 เล่ม 1 หน้า 1107 กล่าวว่า พระเทวทัต แสดงฤทธิ์ ก่อนพระศาสดาปรินิพพานประมาณ 8 ปี 3.2 เล่ม 2 หน้า 286 กล่าวว่า หลังจากพระเจ้าพิมพิสารถวายเวฬุวันแล้ว ต่อมาอีก 37 ปี ก็สวรรคต เพราะ  พระเจ้าอชาตศัตรู  ทำปิตุฆาต(ก่อนพระศาสดาปรินิพพานประมาณ 8 ปี) จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:41:24

ความคิดเห็นที่ 15 เรื่องนี้ ดูเหมือนจะยาวแฮะ  อิอิ จากคุณ : รถเรณู เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:42:11

ความคิดเห็นที่ 16 จึงนำมาเป็นข้อสันนิษฐานว่า ประมาณพรรษาที่ 37 นี้ เป็นปีที่พระเทวทัตเริ่มก่อเหตุ ตั้งแต่แสดงฤทธิ์ให้อชาตศัตรูหลงเชื่อ คิดว่าตนได้บรรลุมรรคผลแล้ว ต่อมาได้ยุให้อชาตศัตรูปลงพระชนม์พระเจ้าพิมพิสาร จนกระทั่งถึงพระเทวทัตกระทำสังฆเภท และเป็นต้นเหตุสิขาบท สังฆาทิเสสที่ 10 และสังฆาทิเสสที่ 11 (ตั้งข้อสังเกต สังฆาทิเสส เรื่องพระฉันนะ  ข้อที่ 12 อาจบัญญัติ หลังข้อ 11 ก็เป็นได้) การที่สำนักวัดนา...ยึดเอาคำแปลความคำว่า  สาธิกมิทํ  คือ 150 ถ้วน แล้วก็จัดแจง นำสิขาบทข้อนั้นบ้าง ข้อนี้บ้างใส่ลงไป ให้ได้ครบ 150   จำได้ว่าใน 150 ถ้วนของท่านนั้น มี สังฆาทิเสส ข้อ 10 และ 11 อยู่ด้วย ถ้าเปรียบเทียบตามเหตุการณ์ที่ปรากฏมาในพระไตรปิฎก ก็ต้องบอกว่า ผิดแน่นอน  เพราะสิขาบท 2 ข้อนี้ ทรงบัญญัติหลังจากแสดงพระสูตร(วัชชีปุตตสูตร)นี้หลายปี ??? จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:42:42

ความคิดเห็นที่ 17 เมื่อท่านฯ ยึดคำแปลว่า 150 ถ้วน (เกาะติด เคยชิน กับที่ไม่มีผู้ใดทักท้วงมาก่อน?) ก็เลยพยายามหาเหตุผล ตีความ ว่า สิขาบทข้อใด ใน 227 ข้อนั้น ข้อใดน่าจะอยู่ใน 150 บ้าง ?? อันไหน ที่ข้าฯเห็นว่าไม่ใช่ ตัดออกไป?? โดยไม่สนใจ ต่อ พระวินัยปิฏก ที่มีพระอรหันต์อุบาลี พระอรหันต์กัสสัปปะ พระอรหันต์อานนท์ และพระอรหันต์ รูปอื่นๆ อีก 497 รูป รวมเป็น 500 รูป เป็นผู้รวบรวมไว้...                ท่านฯรวมถึง สาวกของวัดนา..ก็ออกมาแสดงอาการล้วงลูกพระวินัยแต่ละข้อว่าจะต้องนำมาแสดงในปาฏิโมกข์หรือไม่ จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:44:37

ความคิดเห็นที่ 18 ลองอ่านตัวอย่างนี้.....อ่านให้ดี...ให้รอบคอบ..แล้วจึงพิจารณา.. ...ตำรวจท่านหนึ่งอายุประมาณ 48 ปีกว่าๆ ต้องการจับผู้ร้ายให้ได้ 150 คน จับไปแล้ว 148 คนในหลายคดี (ศาลก็ยังไม่ตัดสิน ว่า ใน 148 คนนี้ผิดจริงหรือไม่ อาจมีผู้บริสุทธิ์หลายคนก็ได้) ยังคงเหลือ อีก 2 คน  ???จะต้องจับให้ได้..ไม่งั้นไม่ครบ 150 (ฮา) จึงเกิดความเดือดร้อนใจ(วิปฏิสาร)    ...ด้วยความบังเอิญ....ปัง..ปัง... ตำรวจท่านนั้นได้ยินเสียงปืนดังขึ้นจากด้านหลัง..2 นัด ในเวลา ติดๆกัน จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:45:28

ความคิดเห็นที่ 19 นายตำรวจ...จึงหันไปมอง ห่างออกไปประมาณ 150 เมตร กว่าๆ..(ไม่ไกล หรือใกล้ จนเกินไป) มองเห็น ร่างคนลงไปนอนอยู่กับพื้น  เมื่อเข้าไปดูใกล้ๆ  และใกล้จนชิด พบว่าร่างที่นอนอยู่นั้นเป็นร่างชาย ถูกยิง...??  ที่ศรีษะ 1 ที่ และ ที่บริเวณ อกซ้าย 1 ที่ ผู้ถูกยิง ตายคาที่... ณ.ที่ตรงนั้น มีชาย อีก 2 คน วัยใกล้เคียงกัน อายุประมาณ 48 ปีกว่าๆ ชายทั้ง 2 คนนี้ ต่างก็ถือปืนสั้นอยู่ในมือ คนละกระบอก ตำรวจนายนั้น...ตรวจดูปืนของทั้งสองแล้วพบว่า กระสุนปืนหายไป กระบอกละ 1 ลูก ตำรวจนายนั้น..สงใสและปลงใจเชื่อว่า ชาย 2 คนนี้ คือผู้ร้าย ที่ใช้ปืนยิง ชายที่นอนตาย ??? (ก็ดูว่าหลักฐานแน่นขนาดนี้) จากเหตุการณ์นี้ ตำรวจ จับผู้ร้ายได้ครบแล้ว 150 คน ?? ได้ครบตามเป้าหมายแล้ว แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 22:02:51 จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:46:29

ความคิดเห็นที่ 20 ต่อมา ตำรวจนายนี้ก็มีหน้าที่ทำคดีส่งอัยการเพื่อพิจารณายื่นต่อศาล ในกระบวนการทำคดี ก็หาวิธีสารพัด ยัดข้อกล่าวหากับผู้ต้องหาทุกคน เพื่อให้ได้ดังที่ตนประสงค์ คือ ผู้ร้ายที่ตนจับมาทุกคนนั้นต้องเป็นตัวจริงเท่านั้น ไม่ใช่แพะ(ถ้าเป็นแพะก็จะเสียชื่อ) ในเวลาต่อมา ศาลพิพากษา บุคคลต้องสงสัย 2 คนล่าสุดก่อนคดีอื่นๆ ที่ถูกตำรวจนายนี้   จับกุม เพราะมีหลักฐานแน่นหนา มีปืนอยู่ในมือ ในที่เกิดเหตุ ...ศาลพิพากษาว่า... บุคคลทั้งสองเป็นผู้บริสุทธิ์ เพราะปืนที่ถือในมือของทั้งสองคนนั้น เป็นปืนต่างชนิดกับที่ปรากฏหลักฐานลูกปืนฝังอยู่ในศรีษะ และในหัวใจ ของผู้ตาย ??? แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 23:05:09 จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:47:22

ความคิดเห็นที่ 21 ตัวอย่างที่ยกมานี้เพียงแค่ 2 คน ก็เปรียบเหมือน สังฆาทิเสส ข้อที่ 10 และ 11 ที่ถูกพระคึกฤทธิ์จับไปใส่ไว้ในจำนวน 150 ทั้งๆที่ในปีพรรษานั้นยังไม่มีสิขาบทสังฆาทิเสสข้อ 10 และ 11 อีก 148 คน ที่ถูกจับไปก่อนหน้า ก็อาจมีแพะด้วยก็ได้ ทำนองเดียวกัน สิขาบท อีก 148 ข้อ ที่ถูกจับใส่ไว้ตามแนวคิดของพระคึกฤทธิ์ ก็อาจถูกบัญญัติขึ้นมาภายหลัง ก็เป็นได้ ส่วนข้อที่บัญญัติไว้ก่อนหน้ามิได้ถูกจับไปใส่ไว้ ภาษาตำรวจจับผู้ร้ายก็เรียกว่า จับแพะไป แต่ปล่อยผู้ร้ายลอยนวล แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 22:27:25 จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:49:15

ความคิดเห็นที่ 22 เหตุผลที่ยกมาแสดง เกี่ยวกับเรื่องการแปลความ คำบาลี เหตุผลที่ยกมาแสดง เกี่ยวกับเงื่อนเวลาปีพรรษา การบัญญัติสิขาบท และปีพรรษาการแสดงพระสูตรวัชชีปุตตสูตร ทั้ง 2 เหตุผลหลักนี้ นำมาแสดงชัดเจนดีแล้ว คงจะเป็นที่พอเข้าใจได้ว่า การที่สำนักวัดนา... ตัดสิขาบทที่ต้องใช้ เพื่อการแสดงปาฏิโมกข์เหลือเพียง 150 นั้น ควรเชื่อถือได้หรือไม่ และการที่สำนักของท่าน จัดหาสิขาบทตามทิฏฐิ ของท่าน โดยอ้างพุทธวจน ก็ต้องขอบอกว่า พุทธวจน แสดงไว้ว่า สาธิกมิทํ  ปรากฏจริงในพระสูตรนี้ แต่ไม่ได้บอกว่ามีอะไรบ้าง  ใครก็ตามที่บอกว่ามีอะไรบ้าง คือผู้ปลอมปน พุทธวจน ...ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุทั้งหลายจักไม่บัญญัติสิ่งที่ไม่เคยบัญญัติ จักไม่เพิกถอนสิ่งที่บัญญัติไว้แล้ว, จักสมาทานศึกษาในสิกขาบทที่บัญญัติไว้แล้ว อย่างเคร่งครัด อยู่เพียงใด, ความเจริญก็เป็นสิ่งที่ภิกษุทั้งหลายหวังได้ ไม่มีความเสื่อมเลย อยู่เพียงนั้น. มหาปรินิพพานสูตร มหา. ที. ๑๐ / ๘๙ / ๖๙ การที่ท่านจัดหาสิขาบทใส่เข้าไปเอง  ก็เท่ากับ มั่ว..ต่อ พุทธวจน.       และท่านกำลังบัญญัติพุทธวจน เพิ่มเติม??? จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:50:49

ความคิดเห็นที่ 23 ข้อเปรียบเทียบ ในกระบวนการทำคดีที่ยกตัวอย่าง ต่อกรณี ปาฯ 150   ....การจับผู้ต้องสงสัย** ท่านฯจับใส่ไปก่อน เพื่อให้ครบ 150 ....ก็หาวิธีสารพัด**    ท่านฯเปรียบเหมือนท่านพยายามขจัด อนิยต และเสขิยวัตร ออกไป ...ยัดข้อกล่าวหากับผู้ต้องหา**ท่านฯโดยอ้างว่า 2 หมวดนี้ เป็นอย่างนั้นๆเป็นอย่างนี้ ส่วนที่ใส่ไว้นั้นเพราะมีการปรับอาบัติ            “ทบทวนซ้ำอีกครั้ง...สิขาบท ภิกขุปาฏิโมกข์ มี 227 มิใช่ 150” เมื่อศึกษาข้อมูลนี้แล้ว วัดนา..จะกลับมาสวดปาฏิโมกข์ 227 ก็ยินดี จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:53:16

ความคิดเห็นที่ 24 อย่างไรก็ตาม... ผู้เขียน/เรียบเรียง    ยังเป็น ปุถุชน อาจมีความผิดพลาดเกิดขึ้นได้           หากพาดพิงถึงผู้ใด ในทางที่จะทำให้เกิดความหาย             ต้องกราบขออภัย ผู้อ่าน     ควรศึกษาเพิ่มเติมไห้มากจากพระไตรปิฎก  และการแปลคำบาลี ผู้อ่าน    ไม่ควรเชื่อเพราะว่าเป็นอาจารย์ที่เราเลื่อมในศรัทธาเท่านั้น ผู้ศึกษา  พุทธวจน  ก็ควรศึกษาเพิ่มเติมจากพระไตรปิฎกทั้งภาษาไทย และบาลี   เพราะจะได้รู้ที่มาที่ไป  พระพุทธองค์ ตรัสกับใคร ที่เมืองใด   เหตุผลของการตรัสพระสูตรต่างๆ เพราะอะไร ผลเป็นอย่างไร   เหตุผลในการบัญญัติสิขาบทแต่ละข้อเพราะอะไร ที่ไหน     ไม่ควร ศึกษาจากตำราหรือหนังสือ ที่ยกพระสูตรขึ้นมาลอยๆ ?? แนะนำ ซีดีธรรมบรรยาย เรื่อง ถ้ารู้ขั้นนี้ได้ ก็เริ่มถึงเนื้อในของพระพุทธศาสนา โดย ท่านพระพรหมคุณาภรณ์  ป.อ.ปยุตฺโต  ที่ www.watnyanaves.net   ผู้เขียน         ขอรับใช้พระพุทธศาสนาต่อไป.. ขอขอบคุณ  ทุกท่านที่เข้ามาอ่านและพิจารณา..                หวังว่าจะเป็นประโยชน์ เป็นกุศล    ต่อท่านบ้าง ขอขอบคุณ ครูบาอาจารย์ทุกท่านที่เมตตาเอื้อเฟื้อ แนะนำ ที่สุดนี้...ขอเวลาท่านสัก5 นาที หลับตาเนื้อ...เปิดตาปัญญา พิจารณา ระลึก .. อาตาปี สมฺปชาโน สติมา วิเนยฺย โลเก อภิชฺฌาโทมนสฺสํ ฯ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกออกเสียได้ ...เนตํมม   เนโสห  มสฺสมิ นเมโส  อตฺตาติ ...นั่นไม่ใช่ของเรา เราไม่เป็นนั่น นั่นไม่ใช่ตัวตนของเรา สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตา ธรรมทั้งหลายทั้งปวงเป็นอนัตตา  เกิดแต่เหตุปัจจัย บังคับบัญชาไม่ได้ ที่ปรมัตถ์....(หรือจะเกินกว่า 150 นาที ก็ยิ่งดี) แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 22:01:28 แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 22:00:46 จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:55:19

ความคิดเห็นที่ 25 กะว่าจะให้ กิฟว์ ทุก คคห เลย แต่เกรงใจง่ะ เอาไว้ คคห ต่อ ๆ ไป จะทะยอยให้นะครับ จากคุณ : คอแก้ง เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 23:26:41

ความคิดเห็นที่ 26 โหวตให้นะคะ ^^ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 23:36:42

ความคิดเห็นที่ 27 คำตอบของเรื่อง สิกขาบท150 นี้โดยพระพรหมคุณาภรณ์ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y10884264/Y10884264.html จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 01:02:25

ความคิดเห็นที่ 28 คุณยามประจำวันและทุกท่าน คงไม่ต้องคิดถึงเวลาในพุทธกาลซึ่งหลักฐานหาความแน่นอนไม่ได้เลย ในเมื่อผู้รู้เก่งๆแบบท่านทั้งหลายอยู่ ณ กระทู้นี้แล้ว วัดนาป่าพงสวดปาฎิโมกข์ตามพุทธพจน์เดียวคือ วัชชีปุตตและเสขสูตร2-4 ที่มี 150ข้อ และไม่สวดอนิยตะและเสขสูตร  ดังนั้นถ้าท่านคิดว่าต้องสวดมากกว่า 150ข้อ กรุณาอธิบายตอบคำถามนี้ทั้งหมด เอาอันแรกก่อนศีลของอนิยตะ 1. รบกวนแปลอนิยตะ ความหมายของสิกขาบทนี้ว่ามีความหมายอย่างไร 2. อาบัติอะไรคืออาบัติอนิยตะ และพิจารณาอาบัติอนิยตอย่างไรค่ะ 3.  อนิยตะใช้อาบัติของกฎข้อใดในการพิจารณาความ 4.  ถ้าอนิยตะจะปลงอาบัติและระลึกอาบัติในความผิดข้อไหนค่ะ ก่อนสวด และขณะสวด 5. ศีลอนิยตทั้งข้อ 1และ 2 แตกต่างหรือเหมือนกับ ปาจิตตีย์ข้อ4+5 และ สังฆาทิเสสข้อ3อย่างไร 6.สิกขาบทปาฎิโมกข์นั้นจะมีอาบัติในสิกขาบทหรือไม่ เพราะอะไร 7. ทำไมต้องสวดอนิยตะในภาคพิสดาร หรือ สวดเต็มอีก กรุณาให้เหตุผล กรุณาตอบคำถามเพราะท่านๆบอกว่าต้องสวด 150ข้อกว่าๆหรือ 227ข้อคงจะตอบได้ไม่ยากนะ จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 06:02:16

ความคิดเห็นที่ 29 ผู้เขียน เคยยกตัวอย่างเรื่องการทำโจทก์คณิตศาสตร์ เคมี ฟิสิกส์ เมื่อเริ่มต้นใช้สูตรผิด คำตอบจะเป็นอย่างไร ?? ผู้เริ่มต้นใช้สูตรผิด ก็จะหา วิธีทำสารพัด เพื่อยืนยัน ว่า ที่ตนแก้โจทก์ตามที่ตนกระทำนั้นถูกแล้ว ท่านจึงพยายามหาเหตุผลอื่นๆมาอ้าง ว่าของท่านถูกต้อง ถึงขนาดเข้าไปล้วงลึกเรื่อง อาบัติต่างๆ ของสิขาบท ?? การทำคดีความ ในเรื่องนี้ยกมาให้เห็นชัดเจน ตำรวจจับผู้ต้องสงสัยได้ ก็ต้องหาข้อมูล และบางทีก็ต้องยัดข้อหาสารพัด ???เพื่อให้ชนะคดี เรื่องเงื่อนเวลา ถ้าคุณจะต่อสู้ คุณก็ต้องต่อสู้เรื่องเงื่อนเวลา เราเรียนประวัติศาสตร์ เพื่ออะไร เพื่อประโยชน์หลายๆอย่าง แต่อย่างหนึ่งที่เราได้ คือเรียนรู้เรื่องลำดับเหตุการณ์ก่อนหลังก็คือเรื่องเงื่อนไขเกี่ยวกับเวลา อย่างเช่น กรุงศรีอยุธยา เราไม่มีข้อมูลบันทึกที่แท้จริงทั้งหมด เราก็เรียนรู้เทียบเคียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากการบันทึกเพิ่มเติม ของพวกฝรั่งที่เข้ามาค้าขายในสมัยนั้น แล้วก็นำมาลำดับเหตุการณ์ก่อนหลัง การเลียงลำดับ พระมหากษัตร เหตุการณ์การเสียกรุง ครั้ง ที่ 1 และ 2 เรื่องเงื่อนเวลา ขอแนะนำไว้แต่เพียงเท่านี้ เกี่ยวกับเรื่องนี้... ผู้มีปัญญาอันชอบ ย่อมคิด ย่อมพิจารณา ลำดับเหตุการณ์ที่ปรากฏหลักฐานในพระไตรปิฎกได้ ผู้เขียน ก็ไม่อาจบังคับบัญชาให้ใครเชื่อได้ และได้ให้ข้อคิดเห็นไว้ชัดเจนแล้ว ตั้งแต่ข้อที่ 1-24(ยกเว้น 11และ15) ทิ้งท้ายไว้เท่านี้ก่อน เพราะ มีเหตุผล ที่ต้องไปเข้า วิปัสสนา อนัตตา ที่สุดนี้...ขอเวลาท่านสัก 5นาที หลับตาเนื้อ...  เปิดตาปัญญา พิจารณา อาตาปี สมฺปชาโน สติมา วิเนยฺย โลเก อภิชฺฌาโทมนสฺสํ ฯ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกออกเสียได้ ...เนตํมม   เนโสห  มสฺสมิ นเมโส  อตฺตาติ ...นั่นไม่ใช่ของเรา เราไม่เป็นนั่น นั่นไม่ใช่ตัวตนของเรา สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตา ธรรมทั้งหลายทั้งปวงเป็นอนัตตา  เกิดแต่เหตุปัจจัย บังคับบัญชาไม่ได้ ที่ปรมัตถ์....(หรือจะเกินกว่า 150 นาที ก็ยิ่งดีน่ะ) จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 07:22:36

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นเรื่องคลาสสิคจริงๆ เรื่อง๑๕๐เนี่ย ในความเห็นของผม คุณยามประจำวันตั้งประเด็นมาแล้ว ถ้าเราจะถกจะคุยกัน ก็ควรจะถกคุยกันในประเด็นนั้นๆ ถ้าจะสร้างประเด็นใหม่ ก็ต้องอ้างอิงให้ได้ว่าประเด็นใหม่สำคัญกว่าดีกว่าประเด็นเก่าอย่างไร ไม่อย่างนั้นก็ไม่จบไม่สิ้น การที่เราคุยกันถกกันเพื่อเอาชนะก็ไม่ใช่เรื่อง เพราะที่นี่ไม่ใช่ศาล การคุยกันก็ควรลากเอาข้อมูลความเห็นในประเด็นนั้นๆมาจะดีกว่านะครับ แต่ถ้าคิดว่าเป็นศาลเล็กๆ เตี้ยๆ ก็ควรจะทำให้เหมือนกับเป็นศาลสักหน่อยก็ได้ เช่น ถ้ากำลังพิจารณาคดีปลอมแปลงเอกสาร แล้วเราก็เสนอให้ศาลพิจารณาด้วยว่า เอกสารตรงนี้แปลว่าอะไร หมายความว่าอย่างไร เราก็ต้องทำให้ศาลรับรู้รับทราบด้วยว่า เรื่องแปลและความหมายของเอกสารมันเกี่ยวอะไรกับรูปคดี จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 08:21:58

ความคิดเห็นที่ 31 ความคิดเห็นที่ 28     ........ จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม)     เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 06:02:16     -------------------- คนกลุ่มนี้  มีความบังอาจ ที่จะเลือกพระสูตรตามใจชอบ ว่าพระสูตรไหนจริง  พระสูตรไหนไม่จริง  ตามที่สอดคล้องกับความเห็นตนหรือไม่   - จาก[u]ตอนแรกที่จะบอกว่าต้องเป็นพุทธวจนะ - มาเป็นมีพระสูตรพุทธวจนะจริง  พระสูตรพุทธวจนะไม่จริง  ตามการพิจารณาของกลุ่มตน จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:19:34

ความคิดเห็นที่ 32 ถ้าไม่เลือก แล้วเชื่ีอไปหมด ก็ตายซิ ---------------------------- เช่น พวก ที่บอก ว่า สวด 227 ถามจริงๆ ที่อ่านเจอในไตรปิฏก อ่ะ บอกว่า ปาจิตตีย์ 92 เคยลองนับป๊ะว่ามัน 92 จริงๆ หรือ เปล่า? เราไกด์ให้ ก็ได้ ลองดู ปาจิตตีย์ เรื่อง ผ้าปิดฝีนะ ถ้านับแล้วได้เกิน ก็ ช่วยตอบหน่อยว่า ว่าต้องเชื่อว่า ปาจิตตีย์มี 92 หรือ เกินกว่า? งุงิ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 15:46:27 จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 13:20:42

ความคิดเห็นที่ 33 ความคิดเห็นที่ 32       ถ้าไม่เลือก แล้วเชื่อไปหมด ก็ตายซิ ---------------------------- เช่น พวก ที่บอก ว่า สวด 227 ถามจริงๆ ที่อ่านเจอในไตรปิฏก อ่ะ บอกว่า ปาจิตตีย์ 92 เคยลองนับป๊ะว่ามัน 92 จริงๆ หรือ เปล่า? เราไกด์ให้ ก็ได้ ลองดู ปาจิตตีย์ เรื่อง ผ้าปิดผีนะ ถ้านับแล้วได้เกิน ก็ ช่วยตอบหน่อยว่า ว่าต้องเชื่อว่า ปาจิตตีย์มี 92 หรือ เกินกว่า? งุงิ จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก   เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 13:20:42              ผมนับครบ 92 ข้อ              คำว่า                   เราไกด์ให้ ก็ได้ ลองดู ปาจิตตีย์ เรื่อง ผ้าปิดผีนะ              ตอบว่า คงจะเป็นผ้าปิดฝี ไม่ใช่ผ้าปิดผี              ก็เห็นว่า น่าหมายถึง รตนวรรค สิกขาบทที่ ๘              สงสัยว่า ถ้าหากไกด์ว่า -------->              จตุกกะปาจิตตีย์              [๗๗๐] ผ้าปิดฝี ตนทำค้างไว้ แล้วทำต่อจนสำเร็จ ต้องอาบัติปาจิตตีย์.              ผ้าปิดฝี ตนทำค้างไว้ แล้วใช้ผู้อื่นทำต่อจนสำเร็จ ต้องอาบัติปาจิตตีย์.              ผ้าปิดฝี ผู้อื่นทำค้างไว้ ตนทำต่อจนสำเร็จ ต้องอาบัติปาจิตตีย์.              ผ้าปิดฝี ผู้อื่นทำค้างไว้ ภิกษุใช้คนอื่นทำต่อจนสำเร็จ ต้องอาบัติปาจิตตีย์. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=2&A=14633&Z=14677#770top <---------              คงตลกน่าดู ถ้าจะนับเป็น 4 ข้อ              ย้อนกลับไปว่า 150 ข้อก็เลยกลายเป็น 150 - 1 + 4 = 153 ข้อ              ยิ่งตลกไปใหญ่ ไล่ไปไล่มา สวด 150 หรือ 153 หรือสิกขาบทนี้ไม่สวด                      พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒  พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๒              มหาวิภังค์ ภาค ๒              ๙. รตนวรรค สิกขาบทที่ ๘ http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=2&A=14633&Z=14677#770top                   สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ http://84000.org/tipitaka/read/?สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่_๒ แนะนำ :-              อ่านและค้นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม              อรรถกถาชาดกทั้งหมด ๕๔๗ เรื่อง              พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม     http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                สารบัญประเภทธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/d_type_index.php?                   หมวดหนังสือธรรมะ http://84000.org/tipitaka/book/              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html              เรื่อง สิ่งที่เป็นมงคล (มงคล ๓๘) http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html              เรื่อง ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html                      เรื่อง                           ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก                           การใช้ทรัพย์ ๕ ประการ                           มหาทาน                           ทานของสัตบุรุษนัยที่ ๑                           ทานของสัตบุรุษนัยที่ ๒                           กาลทาน ๕ อย่าง                           ให้ทานในที่ใดมีผลมาก                           ทานที่เจาะจงและไม่เจาะจง ๒๑ ประเภท                           สังฆทาน ๗ ประเภท                           ถวายภิกษุรูปเดียว ก็เป็นสังฆทาน                           ทัททัลลวิมาน-แสดงอานิสงส์ของสังฆทาน                                       เรื่องเศรษฐีเท้าแมว                           ความบริสุทธิ์แห่งทักษิณาทาน ๔                           อานิสงส์ของทาน ๕ อย่าง                           ทานที่มีผลมาก ไม่มีอานิสงส์มาก ๖                           ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก ๑ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 14:05:31

ความคิดเห็นที่ 34 งั้น ช่วย บอก ให้ความรู้แก่ฟลุ๊คหน่อย ได้ไหม? ว่า ทำไม ท่านๆ ก็แจกแจงว่า นี่เป็น ปาจิตตีย์ นับได้เพิ่มอีก 4 แล้วทำไม ตอนรวม นับเป็น  1 อันนี้ไม่รู้จริงๆนะ ไม่ได้ ตีรวน ก็ ถ้าบอกว่าเชื่อ ในไตรปิฏกหมด นับเจอ คำว่า ปาจิตตีย์ ก็น่าจะนับด้วยไม่ใช่เหรอ? หรือยังไงอ่ะ ขอความรู้ จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:23:58

ความคิดเห็นที่ 35 ความคิดเห็นที่ 32     ถ้าไม่เลือก แล้วเชื่ีอไปหมด ก็ตายซิ ---------------------------- เช่น พวก ที่บอก ว่า สวด 227 ถามจริงๆ ที่อ่านเจอในไตรปิฏก อ่ะ บอกว่า ปาจิตตีย์ 92 เคยลองนับป๊ะว่ามัน 92 จริงๆ หรือ เปล่า? เราไกด์ให้ ก็ได้ ลองดู ปาจิตตีย์ เรื่อง ผ้าปิดผีนะ ถ้านับแล้วได้เกิน ก็ ช่วยตอบหน่อยว่า ว่าต้องเชื่อว่า ปาจิตตีย์มี 92 หรือ เกินกว่า? งุงิ จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก   เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 13:20:42     ---------------- ถ้าเจ้าของความเห็น " ถ้าไม่เลือก แล้วเชื่ีอไปหมด ก็ตายซิ " หมายถึงการเลือกเชื่อพระสูตรไหนจริง พระสูตรไหนไม่จริง    แสดงว่าเจ้าของความเห็น รู้น้อย แต่ ปากสาวหาม มาก ถ้าเชื่อพระไตรปิฏก ไม่ตายหรอก  แต่พวกที่เลือกเชื่อ แต่ไม่รู้จักวิธีเลือก ไม่รุ้ว่าความจริงถ้วนทั่วเป็นอย่างไร แล้วตัดสินใจว่าจะเชื่อตามความรู้(ที่จำกัด)ของตัวเท่านั้น นั่นแหละจะตายเอง ----------- แนวทางหลักของพระไตรปิฎกมีอยู่พร้อมองค์ประกอบอื่น  ถ้าใครจะไปเลือกด้วย ภูมิรู้ของตนเอง คิดว่าตนเองเก่ง หาได้ รู้หมด (ทั้งที่ไม่ได้ปฏิบัติจนรู้ยิ่งเห็นจริง) โดยไม่ได้ดูว่า ครูบาอาจารย์ที่ท่านรู้ท่านเห็นถ้วนทั่วแล้ว ท่านบอกไว้แบบไหน   มีแต่จะไปผิดทางไปไกล --------- บอกเพื่อให้ได้สติ หยุดทำบาปเป็นกรรมต่อตนเองและเดินไปสู่การทำลายตนเอง จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:27:17

ความคิดเห็นที่ 36 ความคิดเห็นที่ 32     ถ้าไม่เลือก แล้วเชื่ีอไปหมด ก็ตายซิ ---------------------------- ... ... จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก   เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 13:20:42     ---------------- ถ้าเจ้าของความเห็น " ถ้าไม่เลือก แล้วเชื่ีอไปหมด ก็ตายซิ " หมายถึงการเลือกเชื่อพระสูตรไหนจริง พระสูตรไหนไม่จริง    แสดงว่าเจ้าของความเห็น รู้น้อย แต่ ปากสาวหาม มาก ถ้าเชื่อพระไตรปิฏก ไม่ตายหรอก  แต่พวกที่เลือกเชื่อ แต่ไม่รู้จักวิธีเลือก ไม่รุ้ว่าความจริงถ้วนทั่วเป็นอย่างไร แล้วตัดสินใจว่าจะเชื่อตามความรู้(ที่จำกัด)ของตัวเท่านั้น นั่นแหละจะตายเอง ----------- แนวทางหลักของพระไตรปิฎกมีอยู่พร้อมองค์ประกอบอื่น  ถ้าใครจะไปเลือกด้วย ภูมิรู้ของตนเอง คิดว่าตนเองเก่ง หาได้ รู้หมด (ทั้งที่ไม่ได้ปฏิบัติจนรู้ยิ่งเห็นจริง) โดยไม่ได้ดูว่า ครูบาอาจารย์ที่ท่านรู้ท่านเห็นถ้วนทั่วแล้ว ท่านบอกไว้แบบไหน   มีแต่จะไปผิดทางไปไกล --------- บอกเพื่อให้ได้สติ หยุดทำบาปเป็นกรรมต่อตนเองและเดินไปสู่การทำลายตนเอง จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:28:07

ความคิดเห็นที่ 37 ผ้าปิดผี  ถ้าจะนับปาจิตตีย์มากกว่า 92 น้องฟลุ๊กต้องรีบไปกลับไปบอกพระอาจารย์คึกฤทธิ์ให้สวด 153 ข้อนะจ๊ะ ตกลงมาช่วย หรือ มากระทืบซ้ำจ๊ะ งุงิ จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:38:53

ความคิดเห็นที่ 38 แบบนี้ มีอะไรเชื่อหมด เช่น พุทธเจ้า ขึ้นไปโปรดพุทธมารดา บน ดาวดึงส์ ? พุทธเจ้าบรรลุธรรม โดย ปราบพยามาร มีพระแม่ธรณีมาปีบมวยผม? มันคงทำให้ ศาสนา  ยั่งยืน มั้งตรงนี้ ----------------------------------- อีกอย่าง เรา(ฟลุ๊ค)  ก็ไม่ใช่คนเลือกอยู่ดี เราก็ พิจารณาอันที่ สับสนน้อยก่อน เช่น การทำ "อานาปานสติ" มีตรัสไว้หลายพระสูตร แต่ละพระสูตรไม่มี---คำบริกรรม---อะไร ? แบบนี้เราก็เลือกได้--- เชื่อได้--- แบบนี้เรียก รู้น้อย สามหาว? ทำไมเราต้องไปนั่ง ---บริกรรม---อะไร ตามคนอื่น ที่ไม่ใช่พุทธเจ้า บอกด้วยหล่ะ? เราเชื่อพุทธเจ้า ที่สุด เราผิด? ---ช่วยพิจารณาตรงนี้ด้วย--- ---------------------------- จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:45:15

ความคิดเห็นที่ 39 หนูฟลุ๊ค พระพุทธองค์จะทรงบัญญัติสิกขาบทขึ้น และหากมีเรื่องที่เกี่ยวกับเรื่องเดิม จะทรงมีอนุบัญญัติเพิ่มเติม แต่จะรวมอยู่ใน สิกขาบท เดียวกัน เข้าใจหรือยัง หนูฟลุ๊ค เพิ่มเติมอีกนิด คนหัวหมอน่ะมีมาแต่สมัยพระพุทธเจ้าแล้วไม่ใช่พึ่งมีในสมัยนี้ พอห้ามอย่างหนึ่งก็ไปกระทำอีกอย่างหนึ่ง เช่น ห้ามพูดขอ ก็ใช้เขียนบอกขอ ถือว่าไม่ผิด เลยต้องห้ามเขียน ห้ามแสดงกิริยาท่าทางสื่อให้รู้ ห้ามบอกให้คนอื่นขอ ห้ามบอกให้คนอื่นเขียนขอ ห้ามบอกให้คนอื่นแสดงกิริยาท่างสื่อให้รู้ ฯลฯ เีรียกว่าเลี่ยงทางไหนก็ต้องบัญญัติเพิ่มเข้าไปเรื่อยๆนั่นแหละ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 15:53:38 จากคุณ : Garcinia เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:48:12

ความคิดเห็นที่ 40 ความคิดเห็นที่ 34 งั้น ช่วย บอก ให้ความรู้แก่ฟลุ๊คหน่อย ได้ไหม? ว่า ทำไม ท่านๆ ก็แจกแจงว่า นี่เป็น ปาจิตตีย์ นับได้เพิ่มอีก 4 แล้วทำไม ตอนรวม นับเป็น  1 อันนี้ไม่รู้จริงๆ นะ ไม่ได้ ตีรวน ก็ ถ้าบอกว่าเชื่อ ในไตรปิฏกหมด นับเจอ คำว่า ปาจิตตีย์ ก็น่าจะนับด้วยไม่ใช่เหรอ? หรือยังไงอ่ะ ขอความรู้ จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก   เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:23:58                ตอบว่า คงนับเหมือนปาราชิกข้อที่ 1 เรื่องเสพเมถุน              คือเสพเมถุนกับมนุษย์ผู้หญิง ก็เป็นปาราชิก (เรื่องเสพเมถุน)              คือเสพเมถุนกับสัตว์ดิรัจฉานตัวเมีย ก็เป็นปาราชิก (เรื่องเสพเมถุน)                   คือเสพเมถุนกับมนุษย์บัณเฑาะก์ ก็เป็นปาราชิก (เรื่องเสพเมถุน)                   แต่ว่านับเป็นปาราชิก 1 สิกขาบท คือเรื่องเสพเมถุน เพราะว่า เป็นเรื่องเดียวกัน หมวดหมู่เดียวกัน.              หากนับแบบคุณน้องฟลุ๊คน่ารัก คงต้องนับเป็น 2, 3, 4 ...              ซึ่งถ้านับอย่างคุณน้องฟลุ๊คน่ารักจริงๆ คุณน้องฟลุ๊คก็ไม่ควรเลื่อมใส     การสวด 150 ข้อ ใช่ไหม? เพราะสวดไม่ครบยิ่งๆ ไปอีก.              แล้วเวลาประกาศการสวดปาราชิก (เรื่องเสพเมถุน) คุณน้องฟลุ๊คน่ารัก จะประกาศการสวดสิกขาบทเรื่องเสพเมถุนนี้กี่ข้อ?              ขอให้คุณน้องฟลุ๊คน่ารักพิจารณาให้รอบคอบนะครับ เรื่องนี้เรื่องใหญ่ ขอให้เลือกทางที่ถูกต้อง,              พระเถระจำนวนมาก ตั้งแต่พระมหากัสสปเป็นประธานใน การทำสังคายนา มีปัญญาด้วย เป็นพระอรหันต์ด้วย เป็นมหาสาวกด้วย เป็นเอตทัคคะด้วย.              จนถึงบัดนี้ พระเถระจำนวนมากๆ อุตสาหะรักษาพระธรรมวินัย ให้ดำรงอยู่จนถึงรุ่นที่เรามีชีวิต ได้โอกาสศึกษาพระธรรมวินัย.              แล้ววันหนึ่งมีคนหนึ่งกล่าวว่า พระเถระตั้งแต่พระมหากัสสป เหล่านั้นผิดหมดเลย ดังนี้แล้วควรหรือที่คุณน้องฟลุ๊คน่ารักจะถือคำของคนนี้ว่า ถูกต้อง.              ขอให้คุณน้องฟลุ๊คฯ อย่าโกรธต่อบุคคลที่ตักเตือนแม้ด้วยคำรุนแรง แนะนำ :-              อ่านและค้นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม              อรรถกถาชาดกทั้งหมด ๕๔๗ เรื่อง              พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม     http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                สารบัญประเภทธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/d_type_index.php?                   หมวดหนังสือธรรมะ http://84000.org/tipitaka/book/              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html              เรื่อง สิ่งที่เป็นมงคล (มงคล ๓๘) http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html              เรื่อง ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html                      เรื่อง                           ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก                           การใช้ทรัพย์ ๕ ประการ                           มหาทาน                           ทานของสัตบุรุษนัยที่ ๑                           ทานของสัตบุรุษนัยที่ ๒                           กาลทาน ๕ อย่าง                           ให้ทานในที่ใดมีผลมาก                           ทานที่เจาะจงและไม่เจาะจง ๒๑ ประเภท                           สังฆทาน ๗ ประเภท                           ถวายภิกษุรูปเดียว ก็เป็นสังฆทาน                           ทัททัลลวิมาน-แสดงอานิสงส์ของสังฆทาน                                       เรื่องเศรษฐีเท้าแมว                           ความบริสุทธิ์แห่งทักษิณาทาน ๔                           อานิสงส์ของทาน ๕ อย่าง                           ทานที่มีผลมาก ไม่มีอานิสงส์มาก ๖                           ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก ๑ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 16:06:40

ความคิดเห็นที่ 41 ไม่โกรธ เลย จ้า แถม ขอบคุณด้วย เคยเห็นเค้าโกรธเหรอ ตะเอง? แล้วก็ ขอบคุณคนที่ตอบตรงประเด็นแบบ คุณ ฐานาฯ และ Garcinia ด้วย แบบนี้ ค่อยน่าคุยด้วย เพราะ ฟลุ๊ค มะใช่พระ รู้ยังไงก็บอก ไม่รู้ตรงไหนก็ถาม แค่นั้น เอง จ้า จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 16:11:14

ความคิดเห็นที่ 42 อีกอย่าง ตรงนึงที่ฟลุ๊ครู้คือ พระพุทธเจ้า สอน ธรรม และ วินัย วินัย นี่ ฟลุ๊ครู้น้อย ตอบน้อยมาก แต่ธรรม นี่ฟลุ๊คบอกตามตรง หาจุดลงตัวได้จากทาง วัดนาฯ ก็เลย ตามอ่าน เพราะไม่มีคำอาจารย์เลย ยกพระสูตรมาให้ตลอด จะใช้คำสมัยนี้ว่า---ตรงจริต---ก็ได้มั้ง แบบนี้ ถือว่า ต้องเลือกข้างด้วยเหรอ? ฟลุ๊คแค่ อาศัย วัดนาฯในแง่ ของพระท่าน ป้อนสื่อที่ บริสุทธิ์กว่าที่อื่นหน่อย? ที่เข้ามาตอบแย้วๆ คือ ไม่อยากให้เกิดกระทู้แบบนี้ ทำให้คนเสียโอกาสในการเข้าถึง "พุทธวจน" ที่มีคน---รวบรวมแล้วให้อ่านโดยง่าย--- ไม่ทราบว่า ท่านๆในนี้เคยอ่านพุทธวจน 10 เล่มเล็กหรือยัง? ส่วนนี้ท่านๆได้พิจารณา ความถูกผิดไหม? หรือ จะเล่นแค่ 150 ? จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 16:18:16

ความคิดเห็นที่ 43 คุณน้องฟลุ๊คน่ารักครับ เรื่องธรรมะเราต้องเป็นคนเลือกเองครับ ถ้าเราไม่เลือก แล้วใครจะเลือก พระพุทธเจ้าสอนธรรมให้แต่ละคนก็มีไม่เหมือนกันตั้งเยอะ (แต่ไม่ขัดกัน) ไม่งั้นกรรมฐานจะแตกออกมาได้หลายสิบอย่างหรือ ตอนนี้พระพุทธเจ้าไม่สามารถแนะนำธรรมให้เราได้ เราต้องเลือกเอาจากพระสูตรมาปฏิบัติเอง พุทธเจ้า ขึ้นไปโปรดพุทธมารดา บน ดาวดึงส์ ? พุทธเจ้าบรรลุธรรม โดย ปราบพยามาร มีพระแม่ธรณีมาปีบมวยผม? มันคงทำให้ ศาสนา  ยั่งยืน มั้งตรงนี้ - คุณต้องแยกให้ออกก่อนว่า อะไรคือเหตุที่ทำให้ศาสนายั่งยืน กับอะไรคือสิ่งที่อยู่ในพระไตรปิฏก ผมว่าผู้เชี่ยวชาญด้านพุทธวัจนะ(จากหนังสือ?) น่าจะรู้นะครับ ว่าอะไรที่ทำให้ศาสนายั่งยืน และอะไรที่เหตุให้ศาสนาเสื่อมไป การบริกรรมก็เหมือนกัน อานาฯสูตรไม่มีคำบริกรรม คนที่อ่านพระสูตรใครๆก็รู้ แล้วใครว่ามี? การใช้คำบริกรรมในการภาวนาเป็นคำสอนของอาจารย์รุ่นหลัง เรื่องนี้มันพื้นฐานที่รู้กันอยู่แล้ว และเรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรด้วยกับกระทู้ เอาทีละประเด็นดีกว่ามั้ยครับ กระทู้มันจะได้ไม่เรื่อยเปื่อย กระทู้นี้มันเี่กี่ยวกับภาษาบาลีนะครับ (เพิ่มเติม) กระทู้ในโต๊ะศาสนาส่วนใหญ่ชอบที่จะอ้างอิงพระพุทธวัจนะกันอยู่แล้วครับ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 16:36:13 จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 16:22:59

ความคิดเห็นที่ 44 แต่ละพระสูตรไม่มี---คำบริกรรม---อะไร ? แบบนี้เราก็เลือกได้--- เชื่อได้--- แบบนี้เรียก รู้น้อย สามหาว? -------------------  พิจารณาจากการตอบ แม้รู้น้อย ปากสาวหาม ไปโดยไม่รู้ แต่คุณก็ยังพอมีสติพิจารณาในการตอบอยู่บ้าง   คุณยังไม่รู้จริงๆ   ที่คุณบอกว่า " แต่ละพระสูตรไม่มี---คำบริกรรม---อะไร ?" นั้นเพราะคุณยังไม่ได้รู้พระสูตร มากพอจึงยังไม่เคยเห็น   จึงว่าไม่มี   [u] แท้จริงแล้วในพระสูตรที่มีการบริกรรมนั้น มีอยู่       จึงบอกไว้ให้รู้ตัว จะได้ไม่ผิดพลาด ถลำลึกไปมากกว่านี้อีก ---- ขอให้สงบ  ตั้งสติ   หยุดเพื่อจะได้คิด พิจารณา ให้ดีก่อนกระทำอะไรลงไปอีก จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 16:26:35

ความคิดเห็นที่ 45 ยกพระสูตรมาให้ตลอด จะใช้คำสมัยนี้ว่า---ตรงจริต---ก็ได้มั้ง แบบนี้ ถือว่า ต้องเลือกข้างด้วยเหรอ? --------------- คุณคิดทำแบบนี้ ไม่ผิด  แต่ต้องรู้ว่า ระหว่างทำไป รู้ผิด เรียนผิด เข้าใจผิด  ก็หลงทางไปได้  เหมือนที่คุณกำลังเป็นอยู่ขณะนี้ จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 16:32:44

ความคิดเห็นที่ 46 ถ้าคุณ วงกลม รู้ก็บอก ซิ(เรื่องคำบริกรรม) จะได้รู้ด้วย อย่า แทงกั๊ก เราก็อยากรู้ นะตะเอง ------------------------------------------ ปล. ส่วนฟลุ๊คไม่ถลำไปไหนแล้ว จบ การปฏิบัติ เลือกไว้ที่ ---อานาปานสติ--- แล้ว จ้า ------------------------------------------ อีกอย่าง คนที่ควรตั้งสติให้มาก คือคน ตั้งกระทู้ สอย พระ ถ้าไม่รู้ไม่พอใจอะไร พระท่านไม่ได้เล่นเน็ต ---เดินมา โทรมา ขี่รถมา--- ท่านคงตอบให้อยู่ ลูกศิษย์ที่วัด ก็ไม่ใช่ยักษ์ ไม่ใช่มาร มีไม่ใช่คนอยู่ตัว---ไก่แจ้--- "จะมาถาม ---ดี---หรือ---ไม่ดี--- ได้คำตอบแน่นอน" ส่วนคุณจะพอใจไม่พอใจ นั้นอีกเรื่อง แต่การทำแบบนี้ไม่แฟร์กับพระ พูดลับหลังคนแบบนี้ ไม่น่าจะเป็น วิสัย ชาวพุทธที่หวังดีกับศาสนา จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 16:36:25

ความคิดเห็นที่ 47 ความคิดเห็นที่ 44 คุณยังไม่รู้จริงๆ   ที่คุณบอกว่า " แต่ละพระสูตรไม่มี---คำบริกรรม---อะไร ?" นั้นเพราะคุณยังไม่ได้รู้พระสูตร มากพอจึงยังไม่เคยเห็น   จึงว่าไม่มี   [u] แท้จริงแล้วในพระสูตรที่มีการบริกรรมนั้น มีอยู่       ________________________________________________________________ ด้วยความเคารพนะครับ คุณวงกลม ผมเพิ่งเริ่มหัดทำสมาธิ เมื่อก่อนก็ใช้คำบริกรรม ก็ใช้พุทธโธ แต่เมื่อได้ยินและเห็นทาง วัดนาป่าพง เอาพระสูตรมายืนยันว่าคถาคตไม่ได้สอนว่ามีคำบริกรรม ผมก็เชื่อตามนั้นเพราะเห็นพระสูตร แต่ถ้าคุณวงกลมมีพระสูตรที่สอนว่ามีคำบริกรรมจริงๆ ผมว่าควรนำมาแสดงครับ จะเป็นอานิสงส์มากๆเลย มันจะเป็นเครื่องยืนยันได้เลยครับว่าทาง วัดนาป่าพง ก็อาจจะศึกษาไม่ครบถ้วนทั้งหมด แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 19:00:24 จากคุณ : พิกุลแก้ว (nslife2514) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 18:27:35

ความคิดเห็นที่ 48 พระไตรปิฏก เล่มที่ ๒๖  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๘ ขุททกนิกาย วิมาน-เปตวัตถุ เถร-เถรีคาถา                จูฬปันถกเถรคาถา                คาถาสุภาษิตของพระจูฬปันถกเถระ [๓๗๓] เมื่อก่อน ญาณคติเกิดแก่เราช้า เราจึงถูกดูหมิ่น และพี่ ชายจึงขับไล่เราว่า จงกลับไปเรือนเดี๋ยวนี้เถิด เราถูกพี่ชายขับไล่แล้ว ไปยืนร้องไห้อยู่ที่ใกล้ซุ้มประตูสังฆาราม เพราะยังมีความอาลัยในศาสนา พระผู้มีพระภาคได้เสด็จมา ณ ที่นั้น ทรงลูบศีรษะเรา ทรงจับแขนเรา พาเข้าไปสู่สังฆาราม พระศาสดาทรงอนุเคราะห์ ประทานผ้าเช็ดพระบาท ให้แก่เรา ตรัสว่า จงอธิษฐานผ้าสะอาดผืนนี้ให้ตั้งมั่นดีโดย                มนสิการว่า  รโชหรณํๆ                ผ้าสำหรับเช็ดธุลีๆ จงตั้งจิตให้มั่น นั่ง ณ ที่ควรข้างหนึ่ง เราฟังพระดำรัสของพระองค์แล้ว เกิดความยินดีในศาสนา ได้ บำเพ็ญสมาธิให้เกิดขึ้นเพื่อบรรลุประโยชน์อันสูงสุด เราระลึกถึงชาติ                ก่อนๆ ได้ ชำระทิพยจักษุให้หมดจดแล้ว ได้บรรลุวิชชา ๓ คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำสำเร็จแล้ว พระจูฬปันถก- เถระได้เนรมิตตนขึ้นพันหนึ่ง นั่งอยู่ที่ชีวกัมพวันอันรื่นรมย์ จนถึง เวลาเขามาบอกนิมนต์ ครั้งนั้น พระศาสดาทรงส่งทูตไปบอกเวลา ภัตตาหารแก่เรา เมื่อทูตบอกเวลาภัตตาหารแล้ว เราได้เข้าไป เฝ้าโดยอากาศ ถวายบังคมพระยุคลบาทของพระศาสดาแล้ว นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ลำดับนั้น พระศาสดาทรงรับรองเราผู้ ถวายบังคมแล้วนั่งอยู่ เราเป็นผู้ควรบูชาของโลกทั้งปวง เป็นผู้ ควรรับของอันเขานำมาบูชา เป็นนาบุญแห่งหมู่มนุษย์ ได้รับ ทักษิณาทานแล้ว รโชหรณํ = ผ้าเช็ดธุลี  แม้จะเป็นคาถาสุภาษิตของพระจูฬปันถกเถระ ก็ยังอยู่ในหมวดพระสูตร มิใช่หรือครับ ถ้าพระสูตรนั้นหมายถึง พระสุตตันตปิฎก เป็นที่รวมของพระพุทธพจน์ที่เกี่ยวกับเทศนาธรรม ซึ่งประกอบด้วย เนื้อหาสาระ บุคคล เหตุการณ์ สถานที่ ตลอดจนบทประพันธ์ชาดก นะครับ จากคุณ : สุบรรณภักดิ์ (สุบรรณภักดิ์) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 19:05:47

ความคิดเห็นที่ 49 เอ๊ะ  มีเรื่องภิกษุณีที่บริกรรมว่า  นกยางกินปลา  ด้วยรึเปล่าครับ รบกวนคุณ สุบรรณภักดิ์  หน่อยนะครับ จากคุณ : คอแก้ง เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 19:53:36

ความคิดเห็นที่ 50 อ้างอิง - ความคิดเห็นที่ 48 ศิษย์วัดนาป่าพงครับ คุณว่าใช้ พุทธวจน หรือไม่ครับ ผมไม่เข้าใจว่าคำว่า พุทธวจน คือคำที่ออกจากพระโอฐจริงๆอย่างเดียว หรือ รวมคำที่มีบุคคลใดบอกว่ามาจากพระโอฐได้หรือไม่ ศิษย์วัดนาป่าพง ช่วยด้วยนะครับ จากคุณ : พิกุลแก้ว (nslife2514) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 20:34:21

ความคิดเห็นที่ 51 ความคิดเห็นที่ 38 จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก "แบบนี้ มีอะไรเชื่อหมด เช่น พุทธเจ้า ขึ้นไปโปรดพุทธมารดา บน ดาวดึงส์ ? พุทธเจ้าบรรลุธรรม โดย ปราบพยามาร มีพระแม่ธรณีมาปีบมวยผม? มันคงทำให้ ศาสนา  ยั่งยืน มั้งตรงนี้" ^^^ คุณน้องฟลุ๊คเข้าใจถูกต้องแล้วครับ ความเชื่อเหล่านั้นทำให้ศาสนายั่งยืน พระพุทธเจ้าขึ้นไปโปรดพุทธมารดาบนสวรรค์ นั่นพระอภิธรรมเลยนะครับ ตอนพระพุทธเจ้าบรรลุธรรมมีแม่พระธรณีบีบมวยผมขับไล่พญามาร และตอนที่พระพรหมอาราธนาพระพุทธเจ้าให้แสดงธรรมโปรดสัตว์โลกก็ด้วย "อีกอย่าง เรา(ฟลุ๊ค)  ก็ไม่ใช่คนเลือกอยู่ดี เราก็ พิจารณาอันที่ สับสนน้อยก่อน เช่น การทำ "อานาปานสติ" มีตรัสไว้หลายพระสูตร แต่ละพระสูตรไม่มี---คำบริกรรม---อะไร ? แบบนี้เราก็เลือกได้--- เชื่อได้---แบบนี้เรียก รู้น้อย สามหาว? ทำไมเราต้องไปนั่ง ---บริกรรม---อะไร ตามคนอื่น ที่ไม่ใช่พุทธเจ้า บอกด้วยหล่ะ? เราเชื่อพุทธเจ้า ที่สุด เราผิด? ---ช่วยพิจารณาตรงนี้ด้วย---" ^^^ จะภาวนาแบบไหนแล้วแต่จะตัดสินใจ ไม่มีถูกผิด อยู่ที่ความพอใจ ไม่มีใครห้าม แต่ที่โดนติเตียนว่ารู้น้อย อันนั้นจริง ก็เพราะรู้น้อยจริงๆนั่นแหละจึงมีความเห็นลักษณะนั้น และที่ผิดชัดเจนก็คือ การปรามาสอรรถกถาและปรามาสอรรถกถาจารย์ด้วยความตั้งใจและไม่ตั้งใจในหลายๆครั้ง อยากเรียนบอกคุณน้องฟลุ๊คด้วยความปรารถนาดีว่า อย่าทำอย่างนั้นเลย บาปกรรมนั้นมีจริง ในบางครั้งขณะที่คุณอนุโมทนากับพุทธวจนคุณก็ปรามาสอรรกถาไปพร้อมๆกัน กรรมที่เกิดมีทั้งกุศลกรรมและอกุศลกรรม ที่จะติดตัวไปทุกภพทุกชาติ เมื่อใดก็ตามที่เหตุและปัจจัยถึงพร้อม กรรมเหล่านั้นก็จะให้ผล โดยเฉพาะอกุศลกรรมที่ปรามาสพระอรรถกถาจารย์ น่ากลัวมาก เพราะท่านเหล่านั้นต่างก็เป็นพระอรหันต์ คุณน้องฟลุ๊คและศิษย์วัดนาเชี่ยวชาญพระไตรปิฏกถึงขั้นสามารถชี้ถูกชี้ผิดได้ คงจะระลึกถึงเรื่องที่พระพุทธเจ้าได้เคยปรามาสพระพุทธเจ้าองค์ก่อน(จำไม่ได้ว่าองค์ไหน)ว่าตรัสรู้เร็วขนาดนี้ การบรรลุธรรมง่ายมาก ด้วยอกุศลกรรมจากคำพูดแค่นี้ ทำให้พระพุทธเจ้าต้องทนทุกข์กิริยาถึง 6 ปี กว่าจะบรรลุธรรม ขนาดจะเป็นพระพุทธเจ้ายังไม่รอดพ้นจากวิบากกรรม แล้วพระคึกฤทธิ์กับศิษย์วัดนาล่ะ จะเป็นอย่างไร ที่สำคัญมากอีกประการหนึ่งคือ อรรถกถาที่พระคึกฤทธิ์กับศิษย์วัดนาไม่ให้ความเชื่อถือ ไม่ให้ความเคารพ และบางครั้งถึงกับปรามาสนั้น อยากจะถามท่าน(พระคึกฤทธิ์)จริงๆว่า ท่านเคยคิดบ้างหรือไม่ว่าเพราะอรรถกถาธรรมเหล่านั้น ได้ช่วยให้พุทธบริษัททั้งหลาย ได้ดวงตาเห็นธรรม ได้บรรลุธรรม มาแล้วมากมายขนาดไหน ก็อยากจะเตือนสติเอาไว้ตรงนี้ ศึกษาให้มากขึ้น ปฏิบัติให้มากขึ้น แล้ววันหนึ่งจะเข้าใจได้ด้วยตัวเอง ที่พูดนี่ผมเองก็ไม่ใช่จะรู้มาก แค่พอรู้เท่าที่รู้แค่นั้น . แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 23:34:17 จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 23:24:33

ความคิดเห็นที่ 52 กาลามสูตรกังขานิยฐาน 10 ข้อ 4. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการอ้างตำรา หรือคัมภีร์ (มา ปิฏกสมฺปทาเนน) ข้อ 10.อย่าปลงใจเชื่อ เพราะนับถือว่า ท่านสมณะนี้เป็นครูของเรา (มา สมโณ โน ครูติ) ผู้มีปัญญาอันชอบ เมื่อพิจารณา หลัก กาลามสูตร 2 ข้อนี้ คงจะพิจารณาได้ แต่หากมีปัญญาอันไม่ชอบ ก็คงไม่เข้าใจความหมายนี้   ต้องใช้เวลาทำความเข้าใจ.. ในข้อ 4. การที่ท่านฯอ้างตำรา การแปล ของหลายสำนักว่าแปลตรงกัน ก็ได้บอกเหตุผลไว้แล้ว ว่าน่าจะเพราะอะไร   ผู้มีปัญญาอันชอบ  ก็ควรต้องศึกษาเพิ่มเติม เรื่องหลักภาษา ไม่ใช่เจออะไรที่ตนพอใจก็ยกมาใช้ได้ทันที และเมื่อการตีความหลักภาษามีปัญหา ให้กลับไปอ่านที่ ข้อ ความคิดเห็นที่  3 ในกระทู้นี้ และก็เข้าไปศึกษาเพิ่มเติมได้จาก กระทู้  Y10884264 ซึ่งเจ้าของกระทู้นั้นได้นำเหตุผลมาแสดงชัดเจนดีแล้ว ย้ำ ย้ำ ย้ำ   ปัญหาเรื่องการแปลคำบาลีนั้นค้นหาง่าย ง่ายมากกว่าเที่ยวไปหาเหตุผลว่า สิขาบทข้อนี้มีอาบัติ  ข้อนี้ไม่มีอาบัติ  ข้อนี้ต้องอย่างนี้ ๆ เรื่อง ที่จะเข้ามาแสดงความคิดเห็นโต้แย้งเรื่องเงื่อนเวลา ก็ควรอยู่ในขอบเขตของเงื่อนเวลา ไม่ควรมั่วเอาเรื่องอื่นๆเข้ามา มีบางคำถาม ถามว่า  เจ้าของกระทู้มีประสงค์อะไร ? ตอบ  เพื่อรักษา พระพุทธศาสนาเถรวาท (ไม่ใช่คึกฤทธิ์วาท) ให้สืบไปนานเท่านาน ....... อย่างไรก็ตาม การเกิดเหตุ สวดปาฯ150 นี้ มีคุณต่อผู้เขียนนี้โดยประการที่ชัดเจนคือ ได้เอาเวลา ไปเรียนศึกษา ภาษาบาลี เพิ่มเติม   ขอบคุณ มา ณ.โอกาสนี้ด้วย ...เวลา ที่ปลีกออกมาเขียนนี้มีน้อยมาก ..ขอเท่านี้ก่อน. อาตาปี สมฺปชาโน สติมา วิเนยฺย โลเก อภิชฺฌาโทมนสฺสํ ฯ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสเสียได้ในโลก ที่ปรมัตถ์....(สัก 5 นาที ก็ยังดี) จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 07:01:51

ความคิดเห็นที่ 53 พระพุทธเจ้าไม่ได้เป็นผู้สังคายนานะครับ พระพุทธวัจนะก็ล้วนจำมาจากอัครสาวกทั้งนั้น เราถึงได้ศึกษาเรียนรู้กัน พูดให้ดีก็คือพระไตรปิฏกนั่นแหละพุทธวัจนะ แม้สาวกจะกล่าวก็เีรียนรู้จากพระปัญญาของพระพุทธองค์ชี้ทางทั้งสิ้น เหมือนใครแว๊บ ๆ จะชอบอ้างอิงพระไตรปิฏกแปลไทย งั้นอ่านนี่นิด จากมหามกุฎราชวิทยาลัย พระพุทธวจนะ คือ พระไตรปิฎก รวมเป็นศาสนธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า จัดเป็นองค์ ๙ คือ สุตตะ ได้แก่อุภโตวิภังค์ นิทเทส ขันธกะ ปริวาร พระสูตรต่างๆ มีมงคลสูตรเป็นต้น เคยยะ คือพระสูตรที่ประกอบไปด้วยคาถาทั้งหมด เวยยากรณะ คือพระอภิธรรมปิฎกทั้งหมด พระสูตรที่ไม่มีคาถา และพุทธวจนะที่ไม่ได้จัดเข้าใน องค์ ๘ ได้ชื่อว่าเวยยากรณะทั้งหมด คาถา คือพระธรรมบท เถรคาถา เถรีคาถา และคาถาล้วนๆ ที่ไม่มีชื่อว่าสูตรในสุตตนิบาต อุทาน คือพระสูตร ๘๒ สูตร ที่พระพุทธเจ้าทรงเปล่งด้วยโสมนัสญาณ อิติวุตตกะ คือพระสูตร 100 สูตร ที่ขึ้นต้นด้วยคำว่า ข้อนี้สมจริงดังคำที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ ชาดก เป็นการแสดงเรื่องในอดีตชาติของพระพุทธเจ้า มีอปัณณกชาดกเป็นต้น มีทั้งหมด ๕๕๐ อัพภูตธรรม คือพระสูตรที่ปฏิสังยุตด้วยอัจฉริยอัพภูตธรรมทั้งหมด เวทัลละ คือระเบียบคำที่ผู้ถามได้ความรู้แจ้งและความยินดี แล้วถามต่อๆ ขึ้นไป ดังจูฬเวทัลลสูตร สัมมาทิฏฐิสูตร และสักกปัญหสูตร เป็นต้น พระพุทธวจนะเหล่านี้ โดยสภาพแห่งธรรมแล้ว เป็นสัจธรรมที่ทรงแสดงว่า เป็นธรรมที่ลึกซึ้งรู้ได้ ยาก รู้ตามเห็นตามได้ยาก สงบประณีต ไม่อาจจะรู้ได้ด้วยการตรึก ละเอียด เป็นธรรมอันบัณฑิตจะรู้ได้ เพราะสภาวะแห่งธรรมมีลักษณะดังกล่าว จึงจำต้องชี้แจงให้เกิดความเข้าใจทั้งโดยอรรถะ และพยัญชนะ เพื่อให้สามารถหยั่งรู้ธรรมทั้งหลายตามความเป็นจริงในเรื่องนั้นๆ เนื่องจากพื้นเพอัธยาศัยของคนแตกต่างกันในด้านต่างๆ ซึ่งทรงอุปมาไว้เหมือนดอกบัว ๔ เหล่า พระพุทธเจ้าจึงทรงมีวิธีในการแสดงธรรม ตามอาการสอนธรรมของพระองค์ ๓ ประการ คือ ๑. ทรงสอนให้ผู้ฟังรู้ยิ่งเห็นจริง ในสิ่งที่ควรรู้ควรเห็น ๒. ทรงแสดงธรรมมีเหตุที่ผู้ฟังอาจตรองตามให้เห็นจริงได้ ๓. ทรงแสดงธรรมเป็นอัศจรรย์ คือผู้ปฏิบัติตามจะได้รับประโยชน์ตามสมควรแก่การประพฤติ ปฏิบัติ แต่เพราะพระพุทธเจ้าทรงประกอบด้วยปาฏิหาริย์ ทรงฉลาดในโวหารเพราะทรงเป็นเจ้าแห่งธรรม ก่อนจะทรงแสดงธรรมแก่ใคร ทรงตรวจสอบภูมิหลังด้านต่างๆ ของคนเหล่านั้นด้วยพระญาณแล้ว ผลจาก การฟังในพุทธสำนึกจึงไม่มีปัญหาว่า คนฟังจะไม่เข้าใจ ผลจากการฟังธรรมสมัยพุทธกาลจึงมีความอัศจรรย์ หลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว ทรงตั้งพระธรรมวินัยไว้เป็นพระศาสดาแทนพระองค์ ธรรมที่ทรงแสดงไว้ยังเป็นเช่นเดิม แต่ระดับสติปัญญา บารมี ความสนใจในธรรมของคนเปลี่ยนแปลงไป ทำให้การตีความพระธรรมวินัยตามความเข้าใจของตนเองเกิดขึ้น จนทำให้สูญเสียความเสมอกันในด้านศีล และทิฐิครั้งแล้วครั้งเล่า บางสมัยเกิดแตกแยกกันเป็นนิกายต่างๆ ถึง ๑๘ นิกาย พระอรรถกถาจารย์ผู้ทราบพุทธาธิบาย ทั้งโดยอรรถะและพยัญชนะแห่งพระพุทธวจนะ เพราะ การศึกษาจำต้องสืบต่อกันมาตามลำดับ มีฉันทะอุตสาหะอย่างสูงมาก ได้อรรถาธิบายพระพุทธวจนะ ใน พระไตรปิฎก ส่วนที่ยากแก่การเข้าใจ ให้เกิดความเข้าใจง่ายขึ้นสำหรับผู้ศึกษาและปฏิบัติ ความสำคัญแห่ง คัมภีร์ในพระพุทธศาสนาจึงมีลดหลั่นกันลงมา คือ ๑. พระสูตร คือพระพุทธวจนะที่เรียกว่า พระไตรปิฎกทั้งพระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก และ พระอภิธรรมปิฎก ๒. สุตตานุโลม คือพระคัมภีร์ที่พระอรรถกถาจารย์รจนาขึ้น อธิบายข้อความที่ยากในพระไตรปิฎก ๓. อาจริยวาท วาทะของอาจารย์ต่างๆ ตั้งแต่ชั้นฎีกาอนุฎีกา และบุรพาจารย์ในรุ่นหลัง ๔. อัตโนมติ ความคิดเห็นของผู้พูด ผู้แสดงธรรมในพระพุทธศาสนา ในกาลต่อมา มีการอธิบายธรรมประเภทอาจริยวาท คือ ถือตามที่อาจารย์ของตนสอนไว้ กับอัตโน มติ ว่าไปตามมติของตนกันมากขึ้น ทั้งนี้อาจจะเป็นเพราะพระคัมภีร์พระพุทธศาสนาที่เป็นหลักสำคัญ คือ พระไตรปิฎก และอรรถกถามีไม่แพร่หลาย อรรถกถาส่วนมากยังเป็นภาษาบาลี คนมีฉันทะในภาษาบาลี น้อยลง สำนวนภาษาบาลีที่แปลออกมาแล้วยากต่อการทำความเข้าใจของคนที่ไม่ได้ศึกษามาก่อน ขาด กัลยาณมิตรที่เป็นสัตบุรุษในพระพุทธศาสนาเป็นต้น การอธิบายธรรมที่เป็นผลจากการตรัสรู้ ของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น เป็นอันตรายมาก เพราะโอกาสที่จะเข้าใจผิด พูดผิด ปฏิบัติผิดมีได้ง่าย พระไตรปิฎกเป็นเหมือนรัฐธรรมนูญ กฎหมายทั่วไป จะขัดแย้งกับกฎหมายรัฐธรรมนูญไม่ได้ฉันใด การอธิบายธรรมขัดแย้งกับพระไตรปิฎกพุทธศาสนิกชนที่ดี ย่อมถือว่าทำไม่ได้เช่นเดียวกันฉันนั้น เพื่อให้พระพุทธวจนะอันปรากฏในพระไตรปิฎก แพร่หลายออกมาในรูปภาษาไทย และให้เกิด ความรู้ความเข้าใจพระพุทธศาสนา ตรงตามหลักที่ปรากฏในพระไตรปิฎก และที่พระอรรถกถาจารย์อธิบาย ไว้ จะได้เกิดทิฏฐิสามัญญตา ความเสมอกันในด้านทิฐิ และ สีลสามัญญตา ความเสมอกันในด้านศีล ของ ชาวพุทธทั้งฝ่ายบรรพชิตและคฤหัสถ์ มหามกุฏราชวิทยาลัยจึงได้จัดให้มีการแปลพระไตรปิฎกและอรรถ กถาขึ้น โดยมีหลักการในการดำเนินงานดังต่อไปนี้ คือ ๑. นำเอาพระสูตรและอรรถกถาแห่งพระสูตรนั้นๆ มาพิมพ์เชื่อมต่อกันไป เพื่อช่วยให้ท่านที่ไม่ เข้าใจข้อความในพระสูตร สามารถหาคำตอบได้จากอรรถกถาในเล่มเดียวกัน ๒. เนื่องจากพระวินัยปิฎกเป็นเรื่องของพระภิกษุสามเณรโดยเฉพาะ อรรถกถาพระวินัยได้แปลกัน มากแล้ว พระอภิธรรมปิฎกก็ได้แปลแพร่หลายแล้วพร้อมทั้งอรรถกถา แต่มีการศึกษากันในวงจำกัด การ ทำงานในคราวแรก จึงเริ่มที่พระสุตตันตปิฎกก่อน โดยเรียงตามลำดับนิกาย ๓. ในการแปลนั้นกำหนดให้ข้อความเป็นภาษาไทยมากที่สุด ในขณะเดียวกันต้องมองเห็นศัพท์ ภาษาบาลีด้วย เพื่อช่วยให้คนที่ไม่ศึกษาภาษาบาลีอ่านเข้าใจ และนักศึกษาภาษาบาลีได้หลักในการสอบทาน เทียบเคียง ๔. คณะกรรมการผู้ทำงานได้คัดเลือกท่านที่มีความชำนิชำนาญในภาษาบาลี มีความรักงาน มีความ เสียสละ พร้อมที่จะทำงานเพื่อเป็นพุทธบูชา ๕. ผลงานที่จะพิมพ์ขึ้นมาตามลำดับนั้น พยายามหาผู้ใจบุญช่วยเสียสละรับหน้าที่เป็นเจ้าภาพใน การพิมพ์แต่ละเล่ม เมื่อพิมพ์เสร็จแล้วจัดจำหน่ายด้วยราคาเกินทุนที่ใช้พิมพ์เพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพื่อให้ผู้มี ความสนใจทั่วๆ ไป สามารถซื้อหาไปอ่านได้ งานเหล่านี้จะดำเนินไปโดยลำดับ ตามกำลังทรัพย์และกำลังศรัทธาของท่านที่เห็นผลประโยชน์ จากงานนี้จะให้การสนับสนุน มหามกุฎราชวิทยาลัยหวังว่า งานแปลพระไตรปิฎก อรรถกถา และปริวรรตอรรถกถาแต่ละเล่ม คงอำนวยประโยชน์ให้แก่พระพุทธศาสนา พระภิกษุ สามเณร ท่านพุทธศาสนิกชนผู้สนใจในหลักธรรม และคงเป็นถาวรกรรมอันอำนวยประโยชน์ได้นานแสนนาน งานในคราวแรกนี้ อาจจะมีความผิดพลาดบกพร่องอยู่บ้าง ซึ่งหวังว่าคงได้รับความเมตตากรุณา ชี้แนะจากท่านผู้รู้ทั้งหลาย เพื่อปรับปรุงแก้ไขให้มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้นในโอกาสต่อไป มหามกุฎราชวิทยาลัย ต้องการให้พระคัมภีร์เล่มนี้ เป็นอนุสรณ์เนื่องในวโรกาสครบ 200 ปี แห่งพระราชวงศ์จักรีกรุงรัตนโกสินทร์อีกด้วย ขออานุภาพแห่งพระรัตนตรัย ได้ดลบันดาลให้ท่านผู้สนับสนุนในการแปล ปริวรรต ให้ทุน พิมพ์และจัดซื้อพระคัมภีร์แปลเล่มนี้ และเล่มอื่นๆ จงประสบความเจริญในธรรม อันพระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงประกาศไว้ดีแล้วโดยทั่วกัน. มหามกุฎราชวิทยาลัย ๒๕๒๗ จากคุณ : TheAcT เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 09:21:44

ความคิดเห็นที่ 54 เหนื่อยใจก็ท่านยังไม่รู้เลยว่าอันไหนพุทธพจน์หรือไม่ใช่พุทธพจน์แล้วท่านจะไปหาพุทธพจน์เจอได้อย่างไร พระไตรปิฏกทั้งเล่มคือพุทธพจน์หรือคุณเอาอะไรมาการันตีจ๊ะ แค่ปาฎิโมกข์พระไตรปิฎกมีทั้ง 150  220 บ้างคนยกมา 227 และ บางอัน 350 นี้ เอ้าถ้าอย่างนั้นทุกบทพยัญชนะในพระไตรปิฎกคงเป็นพุทธพจน์หมดแล้ว แถมยังจะต้องแปล 150เกินกว่าอีก ก็เกินทั้งนั้น 220 227 350 พระจะสวดถูกสักข้อ สวด 227 ก็ผิดนะเพราะยังมี 220 และ 350 เกินกว่า 150ด้วย อยากเห็นห้องศาสนามีผู้ที่รู้จริงจัง คือไม่กลัวคนรู้จริงแล้ว comment เพราะเราจะได้ความรู้แต่กลัวพวกกลวงๆ แล้วบอกว่ารู้นี้จะพากันลงคลองหมดแล้วยกมาแต่ละอย่างนะกลุ้มใจ ทีพุทธพจน์ที่เป็นคำที่ทรงตรัสเอง150ข้ออธิบายไว้ตั้ง 4 พระสูตรที่สอดคล้องกลับไปไม่เชื่อ ไม่เอา ไม่จริงต้อง 150เกินกว่าอีก สับสนนะเนี้ยหนูงงงวย อีกอย่าง ผู้ที่พูดว่าอานาปานสติที่พระพุทธองค์บัญญัตินี้มีคำบริกรรมอันนี้เราหมดราคาความรู้ทางธรรมเลยนะ พูดแบบนี้ แล้วทำให้เรารู้เลยว่า ไม่รู้จริงจริงๆ แล้วก็ดีแต่พูด แต่ท่านรู้ไหมการให้ข้อมูลแบบนี้มันบิดเบือนพุทธพจน์อย่างแท้จริง เวลาจะยกอะไรมา บอกแล้วว่าให้สอบทานหลายพุทธพจน์ว่ามันเหมือนกันไหม หลักมหาประเทศสี่ ทำไมไม่ใช้ ถึงได้ปล่อยของที่ไม่จริงออกมา ขี้เกียจตอบแล้ว  เอ ใครเคยอ่านอานาปานสติของพระอาจารย์มิตซูโอะบ้างนะ อานาปานสติวิถีแห่งสุข พระรูปนี้ก็สอนอานาปานสติแบบที่พุทธพจน์ตรัสเช่นกันนะ ไม่ใช่แค่วัดนาป่าพงทีเดียว ไปดูซิมีคำบริกรรมไหม  เออไปหาคำตอบมาด้วยนะว่า พระอาจารย์มิตซูโอะสอนอานาปานาสติแบบพุทธพจน์เช่นกันมีคำบริกรรมไหม ไม่รู้จริงอย่าวิจารณ์มันทำให้รู้หมดเลยว่าไม่รู้จริง แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 54 10:11:18 จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 09:46:23

ความคิดเห็นที่ 55 จับได้แล้วว่าอ่านไม่หมด ยัยหนูนี้ดื้อแล้วยังขี้เกียจอ่านอีกด้วย อ่านดี ๆ อ่านให้แตก ไม่ใช่เอาแต่ข้อคิดเพ้อเจ้อของนายฤทธีมาเป็นของตัวเองนะ นี่ ๆ อ่านตอนท้ายก็ยังดี ****************** ขออานุภาพแห่งพระรัตนตรัย ได้ดลบันดาลให้ท่านผู้สนับสนุนในการแปล ปริวรรต ให้ทุน พิมพ์และจัดซื้อพระคัมภีร์แปลเล่มนี้ และเล่มอื่นๆ จงประสบความเจริญในธรรม อันพระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงประกาศไว้ดีแล้วโดยทั่วกัน. มหามกุฎราชวิทยาลัย ๒๕๒๗ ****************** แหมเห็นอ้างจังฉบับแปลไทยเนี่ย ถ้าคนศึกษาจริง ๆเขาต้องเ้ข้าใจเรื่องพวกนี้นะ เอ้านี่สอนกันเลยแล้วกัน คืองี้ ถ้าเราจะศึกษาเนี่ย เราต้องอ่านหลาย ๆเล่ม ให้รู้ที่มาที่ไป ให้รู้ว่าเขาแปลกันก่อนหน้านี้อย่างไรบ้าง เรื่องสำนวนถิ่น เรื่องคำแทน อีกหลายเรื่องและหลายเล่มที่ต่างแปลออกมา เพื่อให้ชนแต่ละยุคแต่ละสมัยเข้าใจ อย่างคัมภีร์ต่าง ๆที่เราอ่าน แปลมาหลายรอบนะ ถ้าเราศึกษาก็ไล่สืบกันไป และต้องไปลงที่บาลีเดิม แปลไม่เป็นก็หาคนช่วยแปล ไม่ใช่เอาที่คนเดียวแปลแล้วจบนะ หากศึกษาเพื่อใช้งานจริง ๆเรื่องนี้ต้องรู้กันทุกคน เพราะต้องเอามาสอบทาน อย่างเรื่องสอนบริกรรมนี่มีเพียบ อย่ายึดอะไรให้มันมากนักเลย แม้แต่เป็นพระพุทธเจ้าก็อย่าพึ่งเชื่อ แหมเห็นพุทธพจน์ปั๊บก็จับเลย ใครหละมาแยก ก็ท่านพุทธทาส แล้วไม่ดีเหรอก็ดี แต่มีผลกับคนโง่มาก เพราะพุทธพจน์ละเอียดต้องไขความไม่ใช่ตีความตามอัตโนมัติของตน จึงต้องอาศัยอรรถกถา และคัมภีร์อื่นๆ ช่วยทำความเข้าใจ เพื่อให้ปฏิบัติได้ถูกตรง มันตรงนี้คือสำคัญ ไม่ใช่เถียง ๆแบบไม่ลืมหูลืมตา แล้วก็เอาความคิดคนอื่นมาเถียงอีกซะด้วย แหมขำกลิ้งเลยทางเนี้ย บวชนะเนี่ยเคยบวช ศีลอะไรก็พอได้รู้บ้าง ไม่ใช่ว่าเกี่ยวกับสิทธิสตรีนะ แต่จะบอกว่าเคยได้ลองเลย ลองเ็ป็นพระหนะ ที่พูดเรื่องนี้เพราะต้องมีสำเนียก คือรู้จักละอายใจบ้าง เป็นพระต้องสำรวมกว่าปรกติ ไม่ใช่อยากดังแล้วก็ลดนั่นตัดนี่ เขาเนรเทศออกจากหนองป่าพงก็น่าสำเนียกได้แล้วนะ นี่ท่านเจ้าคุณอาจารย์ก็แสดงโดยละเอียดแล้วยังจะเถียงอีก มันเรื่องอะไรขนาดนั้นหือ? มันไม่ได้เป็นวิชาการอะไรเลยนะหนิ ก็คนเขาอธิบายเคลียร์ไปถึงไหนต่อไหนแล้ว แม่คุณเอ้ยดื้อด้านเอาเรื่อง เอาใหม่นะ เริ่มใหม่ อย่าไปยึดแม้กระทั่งตัวพระพุทธองค์ ตั้งใจดี ๆ ข่าวว่าเถียงเขามาสองเดือนเหรอไง เอาเวลาไปภาวนาซะ แล้วจะได้ลดละวางไอที่แบกเนี่ย แล้วมันจะเบา มันไม่น่าอายหรอก วางได้ก็ชนะใจตัวเองนะยัยหนู ชิตังเม ชิตังเม ขอให้เจริญในธรรมนะ จากคุณ : TheAcT เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 10:10:55

ความคิดเห็นที่ 56 ความคิดเห็นที่ 5 MsgStatus(Msv[5], 5); ทำไม หลายฉบับแปลว่า 150 ถ้วน ตรงกัน ตามความจริง ผู้เขียน ตอบว่าไม่ทราบ แต่ถ้าคาดเดา(ย้ำว่าเดา) เอาน่ะ  ลอกกันมาหรืออาจเห็นว่าฉบับเดิมๆแปลไว้เป็นแบบอย่าง ฉบับที่ทำขึ้นภายหลังก็ไม่กล้าเปลี่ยนเพราะเป็นส่วนที่สำคัญ เปลี่ยนแล้วกลัวบาป ...ส่วนฉบับ เฉลิมพระเกียรติ จัดพิมพ์เมื่อปี พ.ศ. 2549 โดยวัดเทวราชกุญชร มหาเถรสมาคม ให้การรับรอง  ก็แปลคำนี้ว่า  150 แต่มีเชิงอรรถ หมายเหตุไว้ว่า สิขาบทในขณะเวลานั้น มีอยู่จำนวนเท่านั้น แต่สมาคมบาลีปกรณ์ของอังกฤษ ก็แปลคำนี้ว่าเกินกว่า 150 จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 21:32:56 -------------------------------------------------------------------------- จากความเห็นของคุณยามประจำวันที่บอกว่าแปล150ข้อนั้นผิด และ คุณยามประวันตอบว่าไม่ทราบ ว่าทำไมผิด และก็เดาเอา เราถามคุณยามประจำวันว่าคุณคิดว่าคุณมีภูมิรู้ภูมิธรรมดีกว่าพระเถระทั้ง 3สำนักที่พระเจ้าแผ่นดินนิมนต์ มาช่วยแปลพระไตรปิฎกและได้ 150ข้อนี้หรือ และจะก่อนที่จะวิจารณ์ว่าอะไรผิด แต่ตนไม่สามารถอธิบายที่ถูกต้องได้ หมายความว่าอย่างไร ไม่รู้จริงหรือมั่วอภิปรายไป และนั้นก็หลบหลู่พระเถระระดับประเทศเลยนะ ขนาดพระเจ้าแผ่นดินนับถือให้มาช่วยแปลให้ แต่ท่านกลับไม่เชื่อทั้งๆที่ตนเองก็ไม่รู้ คิดเอาต่อไปเราจะเชื่อสิ่งที่คุณโพสต์ได้หรือ นี่เป็นนามพระเถระผู้แปลพระไตรปิฎกทั้งสามสำนักที่แปลมา ๑๕0 ข้อที่ถูกนิมนต์มาช่วยให้เราได้ความรู้ในธรรมะจากพระไตรปิฎกทั้ง       จาก พระไตรปิฎก ฉบับ บาลีสยามรัฐ  (ภาษาไทย) เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒ อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต หน้าที่ ๒๒๒/๒๙๐หัวข้อที่ ๕๒๗   เสขสูตรที่ ๓ [๕๒๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิกขาบท ๑๕๐ ถ้วนนี้ ย่อมมาสู่อุเทศทุกกึ่งเดือน ซึ่ง กุลบุตรทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่ ดูกรภิกษุทั้งหลายสิกขา ๓ นี้ ที่สิกขาบท ๑๕๐ นั้นรวมอยู่ด้วยทั้งหมด สิกขา ๓ เป็นไฉน คืออธิศีลสิกขา ๑ อธิจิตตสิกขา ๑ อธิปัญญาสิกขา ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิกขา ๓นี้แล ที่สิกขาบท ๑๕๐ นั้นรวมอยู่ด้วยทั้งหมด ------------------------------------------------------------------------- พระไตรปิฎก ฉบับมหามกุฏฯ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๓๔ พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่มที่ ๑ ภาคที่ ๓ หน้าที่ ๔๕๙/๖๐๒ หัวข้อที่ ๕๒๗ [๕๒๗]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  สิกขาบทที่สำคัญ  ๑๕๐ นี้    ย่อมมาสู่ อุทเทสทุกกึ่งเดือน ฯลฯ*   นี้แล  สิกขา ๓ ที่สิกขาบททั้งปวงนั่นรวมกันอยู่ พระไตรปิฎก ฉบับมหาจุฬาฯ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒ อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต หน้าที่ ๓๑๔/๔๑๑ หัวข้อที่ ๘๘ {๕๒๗}[๘๘]    ภิกษุทั้งหลาย    สิกขาบท    ๑๕๐    ถ้วนที่กุลบุตรทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษาอยู่    มาถึงวาระที่จะยกขึ้นแสดงเป็นข้อ  ๆ    ตามลำดับทุกกึ่งเดือน -------------------------------------------------------------------- ส่วน ท่าน ที่บอกว่า 3 -4 สำนัก รวมทั้ง ฉบับ ของ มหาเถระสมาคม ด้วย แปลผิด ผมก็ จะยกแค่ตัวอย่าง ในการทำงาน แปลพระไตรปิฏก ว่า มีท่านใดที่ทำงาน แล้วแปลผิด ตามที่ท่านกล่าวอ้าง บ้าง ------------------------------------------------------------------------- • ๑๐ มกราคม ๒๕๓๗     มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย มีประกาศมหาวิทยาลัย ๓ ฉบับ คือ      (๑) ประกาศมหาวิทยาลัยที่ ๑/๒๕๓๗ ลงนามโดยพระสุเมธาธิบดี (บุญเลิศ ทตฺตสุทฺธิ) นายกสภามหาวิทยาลัย แต่งตั้งกรรมการที่ปรึกษาการแปล พระไตรปิฎก จำนวน ๖๖ รูป มีสมเด็จพระพุทธชินวงศ์ (สุวรรณ สุวณฺณโชโต) เป็นประธาน      (๒) ประกาศมหาวิทยาลัยที่ ๒/๒๕๓๗ ลงนามโดย พระสุเมธาธิบดี นายกสภามหาวิทยาลัย แต่งตั้งกรรมการตรวจสำนวนการแปลพระไตรปิฎก จำนวน๕๒ รูป/คน มีพระวิสุทธิวงศาจารย์ (พลอยาณสํวโร) เป็นประธาน พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) เป็นกรรมการและเลขานุการ      (๓) ประกาศมหาวิทยาลัยที่ ๓/๒๕๓๗ ลงนามโดยพระสุเมธาธิบดี แต่งตั้งกรรมการแปลพระไตรปิฎก จำนวน ๔๒ รูป/คน มีพระธรรมธีรราชมหามุนี (วิลาศ าณวโร) เป็นประธาน พระศรีสุทธิพงศ์ (อาทร อินฺทปฺโ) เป็นกรรมการ และเลขานุการ ๑๗ มกราคม ๒๕๓๗    มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย มีประกาศมหาวิทยาลัยที่ ๕/๒๕๓๗ ลงนาม โดยพระอมรเมธาจารย์ (นคร เขมปาลี) อธิการบดี แต่งตั้งคณะกรรมการจัดงานพิธี เปิดประชุมการแปลพระไตรปิฎก ประกอบด้วยกรรมการ ๒ คณะ คือ      (๑) คณะกรรมการอำนวยการ จำนวน ๙ รูป มีพระอมรเมธาจารย์ เป็น ประธาน      (๒) คณะกรรมการดำเนินงาน จำนวน ๓๓ รูป/คน มีพระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) เป็นประธาน พระศรีสุทธิพงศ์(อาทร อินฺทปฺโ) เป็น กรรมการและเลขานุการ ------------------------------------------------------------ พระไตรปิฎกฉบับสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ ปีพุทธศักราช ๒๔๓๖ การจัดพิมพ์พระไตรปิฏกฉบับสยามรัฐ พ.ศ. ๒๔๖๘ พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๗ ทรงพระกรุณาโปรดกล้าฯ ให้มีการจัดสร้างพระไตรปิฎก เพื่อถวายเป็นพระอนุสาวรีย์เชิดชูพระเกียรติยศ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖ โดยทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้มีการชำระและจัดพิมพ์ขึ้นใหม่ เรียกว่า “พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ” ต้นฉบับสำหรับตรวจชำระ และจัดพิมพ์ขึ้นใหม่ครั้งนี้ ใช้พระไตรปิฎกฉบับพิมพ์เมื่อครั้งรัชกาลที่ ๕ ซึ่งทรงสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๔๓๖ จำนวน ๓๙ เล่มเป็นพื้น พร้อมทั้งตรวจชำระเพิ่มคัมภีร์ ที่ยังมิได้จัดพิมพ์เมื่อครั้งรัชกาลที่ ๕ ให้ครบบริบูรณ์ด้วย รวบเป็นพระไตรปิฎกที่จัดพิมพ์ขึ้นใหม่ครั้งนี้ จำนวน ๔๕ เล่มจบบริบูรณ์ ในการตรวจชำระและจัดพิมพ์พระไตรปิฎกครั้งนี้ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้กราบทูล อาราธนา สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงชินวรสิริวัฒน์ ทรงเป็นประธานในการตรวจชำระ พร้อมทั้งทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้อาราธนา พระเถระผู้ชำนาญพระไตรปิฎกอีก ๘ รูป เป็นกรรมการตรวจชำระ การตรวจชำระและจัดพิมพ์ระไตรปิฎกครั้งนี้ เริ่มดำเนินการเมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๘ พิมพ์เสร็จบริบูรณ์เมื่อ พ .ศ. ๒๔๗๓ นับเป็นพระไตรปิฎกฉบับพิมพ์ที่สมบูรณ์ฉบับแรก ของพระพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาท ในการตรวจชำระและจัดพิมพ์พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ ดังกล่าวนี้ สมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ นอกจากจะทรงเป็นประธานในการตรวจชำระแล้ว พระองค์ยังได้ทรงตรวจชำระคัมภีร์อังคุตรนิกาย แห่งพระสุตตันปิฎก ตลอดพระคัมภีร์ด้วยพระองค์เอง รวมเป็นหนังสือ ๕ เล่มอีกด้วย นับเป็นพระเกียรติคุณในทางพระปริยัติธรรมอีกประการหนึ่ง ของสมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ พระองค์นั้น อนึ่ง พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ ดังกล่าวนี้ เมื่อได้ตรวจชำระและจัดพิมพ์ขึ้นเรียบร้อยแล้ว พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานกรรมสิทธิ์ในหนังสือพระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐนี้ แก่ “มหามกุฏราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์” ซึ่งเป็นสถาบันการศึกษาที่เผยแผ่พระพุทธศาสนา เพียงแห่งเดียวในประเทศไทยในขณะนั้น เพื่อประโยชน์แก่ความเจริญก้าวหน้าของการศึกษาทางพระพุทธศาสนา เพื่อพระปริยัติธรรมสืบไป ------------------------------------------------------------------ นี่ครับ คือ คณะทำงาน ที่ พวกท่านกล่าวอ้างว่า แปลผิด จากคุณ : รักเธอเกินกว่าฟ้าเดียวบรรยาย เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 54 10:21:18 --------------------------------------------------------------------- กรุณาพิจารณาข้อมูลก่อนจะปรามาสพระเพราะท่านได้กล่าวนั้นคือปรามาสความรู้ในพระเถระทั้งคณะเหล่านี้ที่ร่วมกันแปล มันจะผิดได้อย่างไรไม่มีเหตุผลเลย จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 10:26:45

ความคิดเห็นที่ 57 ทั้งๆที่ ท่านพระพรหมคุณาภรณ์ ได้กรุณาแจกแจง อธิบาย ไว้อย่างละเอียดถี่ยิบ ชนิดไม่อาจโต้แย้งได้ เนตังมม ก็ยังคงดื้อตาใส ไม่ยอมรับฟัง เอาแต่ปิดหูปิดตา เกิดประโยชน์อันใดเล่า นอกจากจะได้ "ปกป้องอัตตาและทิฏฐิของตน" ก็เท่านั้น จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 10:44:24

ความคิดเห็นที่ 58 คุณเนตังมม  อย่าประมาทปัญญาของผู้อื่นครับ สิ่งที่คุณเนตังมม รู้ในบางแง่อาจจะถูก และในบางแง่อาจจะผิด ความรู้ของท่านอื่นก็เช่นเดียวกัน บางแง่อาจถูกและผิดได้ ดังนั้นอย่าประมาทปัญญาผู้อื่นครับ ผู้ที่ประมาทปัญญาผู้อื่น คือผู้ประมาทปัญญาตนเอง " ผู้ที่พูดว่าอานาปานสติที่พระพุทธองค์บัญญัตินี้มีคำบริกรรมอันนี้เราหมดราคาความรู้ทางธรรมเลยพูดแบบนี้ " ที่ผมอ่านมา ไม่มีใครพูดเลยนะครับ ว่าอานาปานสติที่พระพุทธองค์บัญญัติ มีคำบริกรรม ใครๆ ก็ทราบดีครับ ว่าอานาปานสติขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านไม่มีคำบริกรรม คำบริกรรมชั้นหลังมาจากภูมิปัญญาของครูบาอาจารย์ที่ท่านเห็นว่าเหมาะสมและมีประโยชน์แก่ชนบางหมู่เหล่า เนื่องจากจับได้ง่ายกว่า   แต่สุดท้ายพอถึงจุด คำบริกรรมก็ต้องละ โดยธรรมชาติ อยู่แล้ว คำบริกรรม ที่พูดถึงนี่อยู่คนละส่วน คนเนตังมม อ่านๆ ดีๆ นะครับ เป็นธรรม เป็นกรรมฐาน อีกแบบหนึ่ง ซึ่งด้วยพระสัพพัญญูญาน เห็นแล้วว่าเหมาะแก่ พระจูฬปันถกเถร ค่อยๆ อ่านครับ จากคุณ : สุบรรณภักดิ์ (สุบรรณภักดิ์) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 10:46:57

ความคิดเห็นที่ 59 ความคิดเห็นที่ 56 [บางส่วน]              กรุณาพิจารณาข้อมูลก่อนจะปรามาสพระเพราะท่านได้กล่าวนั้น คือปรามาสความรู้ในพระเถระทั้งคณะเหล่านี้ที่ร่วมกันแปล มันจะผิดได้อย่างไรไม่มีเหตุผลเลย จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม)     เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 10:26:45              พระเถระทั้งคณะสวดปาติโมกข์กี่ข้อ? แนะนำ :-              อ่านและค้นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม              อรรถกถาชาดกทั้งหมด ๕๔๗ เรื่อง              พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม     http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                สารบัญประเภทธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/d_type_index.php?                   หมวดหนังสือธรรมะ http://84000.org/tipitaka/book/              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html              เรื่อง สิ่งที่เป็นมงคล (มงคล ๓๘) http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html              เรื่อง ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 54 10:57:09 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 10:48:55

ความคิดเห็นที่ 60 มันไม่ได้แปลกอะไรเลยที่จะแปลผิด นี่สิถึงถูก เหตุผลที่แปลผิดสารพัด เอาง่าย ๆ คำว่าโสมนัส นี่ำสำนวนบาลีแปลไทย เขาแปลว่ายินดี(เรายุคนี้อาจเข้าใจไปว่ายินดีพอใจ) ถ้าแปลตรงก็ว่าสุขที่เกิดทางใจ ถ้าเป็นรูปเรื่องยาว ๆก็เยอะ อย่างเช่นบุพพกรรมของพระโมคคัลลา บางที่แปลว่าท่านเคยฆ่าพ่อแม่ บางที่ว่าเพียงทุบตี นี่พระไตรปิฏกไทยนะครับ แปลเรื่องเดียวกันแท้ ๆ ปัญหาเรื่องต่างยุค ภาษาและสำนวนที่ใช้ก็ต่างกัน ภาษาถิ่นของไทย ฝรั่งแปลออกมาอีกแบบ เขาไม่มีคำแหวกแนวอย่างเรา คือว่ามีเยอะมากเลยในหัวตอนนี้ที่จะยกเหตุผลให้ฟังนะยัยหนู อย่างสำนวนแกงถั่วนี่ก็สำนวนสมัยนั้น บ้านเรางงเลยอะไร? อะไรมันแกงถั่ว หมายถึงอะไร อร่อยเหรอ? ก็แปลกันไป เล่มก่อนแปลไม่ได้ก็ซัดตรง ๆทับศัพท์เลย เล่มต่อมาพัฒนาขึ้นแก้ไขปรับปรุงให้เข้าใจดี พอเข้าใจง่ายแต่ก็ไม่ตรงทีเดียวก็มาก พอเจอการปฏิบัติแล้วเทียบทานนี่ก็เอาละปัญหาเรื่องภาษากับความเข้าใจด้วยการคิด มันไม่เหมือนเจอของจริงจากภาคปฏิบัติอีก เอาว่าสรุปเลยนะ คำว่า "มันจะผิดได้อย่างไรไม่มีเหตุผล" ขอตอบว่าเหตุผลเพียบ และก็มีการแก้ไขขยายความกันมาเสมอเลยลูกเอ้ย เรื่อย ๆเลยลูกเอ้ย ลองไล่ดูทุกเล่มในเรื่องเดียวกันดูสิ แล้วก็ดูว่าแต่ละภาษาเขาแปลว่าอย่างไร แต่ละเล่ม เช่นเล่มก่อนเขาแปลออกมาว่าอย่างไร ต่อมาพัฒนาการแปลว่าอย่างไร นี่ มันต้องอีแบบนี้ จากนั้นอย่ารีบเชื่อนะ ไปลองพิสูจน์ดูก่อน เรื่องบริกรรมนี่ถ้าคนเขาเจริญอานาปา แล้วเขาจะบริกรรมแล้วเจริญ ไม่ผิดนะครับ แหมมันเห็นได้เลยว่าผมไม่ได้คุยกับนักปฏิบัติ ไม่งั้นเขาคงเข้าใจกันอยู่แล้วในเรื่องพวกนี้ สมัยพุทธกาลคนไม่เคยเจอพระพุทธเจ้าเลย ไม่เคยเห็นไม่เคยได้ยินพระสุรเสียงท่านเลย แต่ฟังธรรมของสาวก บางครั้งเรื่องคล้ายกันไม่ตรงกันเปี้ย ไม่ตรงทุกคำหรอก เขาบรรลุธรรมเลยก็มีอยู่ เอ้านี่พูดเชิงปฏิบัติแล้วจะเข้าใจไหมหวาเนี่ย   เอาหละ ทำความเข้าใจใหม่นะ ว่าการผิดพลาดเกิดได้จากการแปลนี่หละ ให้พระอรหันต์ ไม่สิ ให้พระพุทธองค์ด้วยก็ยังแปลยังสอนให้คนทุกคนฟังเข้าใจไม่เท่ากันได้เลย ไม่ใช่ว่าท่านสอนผิดแปลผิด แต่สมัยต่างกันเวลาต่างกัน ความเข้าใจมันจังกว่ากันหรือบางกว่ากันนี่ก็สำคัญ (เข้าใจมั๊ยเนี่ย) ส่วนเรื่องที่เถียง ๆเนี่ย เพราะเขารู้กันดีอยู่เลย สวดก็สวด สวดเต็มนี่หละ ไม่งั้นจะได้ทวนเรื่องมารยาทและอื่น ๆได้ยังไง อันนี้นะเป็นอย่างนี้นะ ไม่สมควรนะผิดนะ แหนะ ท่านก็พาสวด ถ้าว่าเราถูกนะ คือเราสวด ๑๕๐ แล้วทะล้นว่าตนถูก ที่เหลือเ็ป็นไง ผิดหมดเหรอ มันต้องคิดสิคิด แถม สรุปว่าคำนำจากมหามกุฎราชวิทยาลัย ที่ได้นำมาให้อ่าน (ยาว ๆนั่นหนะ) นั่นไม่ใช่ครูบาอาจารย์หรอกหรือ ที่ท่านชี้ว่าพระไตรปิฏกนั่นแหละพุทธพจน์ ถ้าไม่เข้าใจ ก็แสดงว่าไม่เข้าใจความหมายจริง ๆแล้วหละ ว่าจะจบ แต่แหมมีหลายที่เหลือเกิน อย่างที่หนูใช้คำว่าเปิดธรรมมาคุยกัน (อยากร้องจ๊ากเลย) อะไรของหล่อนหว่า "เปิดธรรม" คือประมาณว่าเธอคิดว่าสิ่งที่บัญทึกคือธรรมะนะหนะ? แบบนั้นมันเถียงตามตัวอักษรแล้วยัยหนู ทุกอย่างเป็นธรรมะ มองให้ดี ไม่ใช่แค่ว่าจะยึดเอาแค่ตัวอักษร อันนั้นเป็นแค่แนวทางให้เข้าใจเบื้องต้นว่าจะต้องอะไรยังไง เรื่องเยอะอะถ้าต้องคุยกัน เอางี้ เลิกแบก ๑๕๐ นี่ก่อนละกัน เห็นมั๊ยหนะฝรั่งเขาประเทศใหญ่กว่าเราค้นยิ่งกว่าเราด้วยซ้ำ เขาก็แปลว่าเกิน ๑๕๐ ขึ้น คล้าย ๆ 18+ เนี่ยเขารู้กันว่าเกิน 18 ขึ้นไป อะไรแบบนั้นหละหนูเอ้ย อะไรอีกหละประเทศไหนอีกละ ลังกาเหรอ พม่าหรอ ไปสืบดูเอา อย่ามาอ้างพระมหากษัตริย์ อย่ามาอ้างสมเต็จใด ๆ เพราะหากท่านเป็นสมณเพศ ท่านก็ ๒๒๗ ครับ ฉะนั้นน้ำหนักมันไม่มีเลยหนูเอ้ย ไป ๆๆ ไปหาข้าวหาปลากิน วันนี้ปลาดุกผัดพริกเผากับแกงเขียวหวานไก่ กินข้าวกินปลากันก่อน จากคุณ : TheAcT เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 10:58:12

ความคิดเห็นที่ 61 ผมว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องบาลีนะครับ ดังนั้น เราควรจะคุยกันตั้งต้นด้วยว่า แล้ว บาลีที่แปลถูกควรแปลอย่างไร เหมือนอย่างเช่น คำภาษาอังกฤษ เมื่อพจนานุกรมยุคหนึ่งแปลคำหนึ่งว่าอย่างนี้ แต่เมื่อเราเอาไปใช้จริงแล้ว เจ้าของภาษาเขาบอกว่าผิด เราก็ต้องไปอิงที่เจ้าของภาษาใช่มั้ยครับ ไม่ใช่พจนานุกรม เรื่องนี้เป็นเรื่องบาลี ไม่มีใครใช้แล้วนอกจากพระ ดังนั้นก็ต้องอิงพระ พระก็มีหลักสูตรการแปลจากบาลีมาเป็นไทย ถ้าเรามีข้อสันนิษฐานว่าพระไตรปิฏกแปลไทยผิดไปคำหนึ่ง เราก็ควรตรวจสอบกันใช่มั้ยครับว่าควรจะแปลอะไร โดยอิงจากหลักการแปลบาลี (ซึ่งคนที่มาเถียงๆกันอยู่นี่ มีกี่คนที่รู้เรื่องบาลี) ก็ได้มีพระที่เชี่ยวชาญด้านนี้ให้ความเห็นมาว่า ตามหลักตามการนะน่าจะแปลแบบนี้ ซึ่งขัดแย้งกับพระไตรปิฏกที่แปลอีกอย่าง คำถามก็คือ ควรจะเชื่ออะไร... เชื่ออะไรก็ได้ เรื่องของแต่ละคน จะเถียงก็ควรมีประเด็นกันบ้าง เช่น การแปลบาลีได้อย่างนี้ เราจะบอกว่าพระไตรปิฏกท่านแปลอย่างนี้ เราจะยึดพระไตรปิฏกก็ได้ไม่มีใครว่า ใครจะแปลว่าเป็นอย่างอื่นก็เรื่องของเขา เราจะเอาอย่างนี้ก็ได้ แต่คำถามก็คือ เราประมาทเกินไปหรือเปล่าที่ยึุดพระไตรปิฏกที่มีคนแย้งว่าแปลผิด ถ้าเรามาทบทวนสักนิดหนึ่ง เช่น ไปอ่านบาลีเลยดีกว่าว่าท่านเขียนอย่างไรกันแน่ โดยเราต้องมีความรู้บาลีใช่มั้ย เพราะพระไตรปิฏกที่เรายึดนี่แปลภาษาไทยมา ปัญหาของเรื่องนี้มีหลายเรื่อง ถ้าเกี่ยวกับ ๑๕๐ ถ้วนเท่าที่ผมเห็นๆในบอร์ดนี้ก็คือ - การแปลบาลีที่ตามหลักเป็นอย่างหนึ่ง แต่ในพระไตรปิฏกฉบับแปลเป็นอีกอย่างหนึ่ง - ความรู้บาลีของผู้นำในเรื่อง ๑๕๐ ถ้วน หรือตรงๆเลยก็คือพระคึกฤทธิ์ยังเป็นที่น่าสงสัย - การยึดเอาเนื้อหา ๑๕๐ ถ้วน ในตอนกลางพุทธกาล ว่าเพียงพอแล้วกับการสวดปาฏิโมกข์ โดยไม่สนใจวินัยหลังจากนั้นเลย คำถามก็คือ พระวัดนาป่าพงสวดปาฏิโมกข์ไปเพื่ออะไรกันแน่ - เหตุใดเมื่อเกิดข้อขัดแย้งในเรื่องการสวดปาฏิโมกข์ ทางวัดนาป่าพงถึงไม่สนใจหมู่คณะ โดยแทนที่จะไปปรึกษาเถระสมาคม หรือทำกิจใดๆที่ทำให้เกิดกิจกรรมเพื่อความชัดเจนในเรื่องนี้เสียก่อนที่จะคิดอ่านปฏิบัติกันเอง เพื่อให้เกิดความเป็นหนึ่งเดียวกันในพุทธเถรวาท ไม่เกิดปัญหาตามมา และเกิดขึ้นจริงในขณะนี้ เพราะเรื่องมันมาถึงป่านนี้แล้วมีแต่เสียกับเสีย ทางวัดนาป่าพงเคยคิดถึงเรื่องนี้กันบ้างมั้ย จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 11:07:04

ความคิดเห็นที่ 62 กรุณาพิจารณาข้อมูลก่อนจะปรามาสพระเพราะท่านได้กล่าวนั้น คือปรามาสความรู้ในพระเถระทั้งคณะเหล่านี้ที่ร่วมกันแปล มันจะผิดได้อย่างไรไม่มีเหตุผลเลย จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม)     เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 10:26:45 ู^ ^ เห็นเขียนอวดอ้างภูมิความรู้ในหลายๆ กระทู้  ทำไมจู่ๆ ปล่อยข้อความ "โง่เฉียบพลัน" ออกมาแบบนี้ล่ะ ทีงี้ทำอ้าง "ปรามาสความรู้ในพระเถระ"  แต่ตอนที่บอกว่าสิ่งต่างๆ ที่พระอรหันต์ 500 รูป รวมกันถ่ายทอดคำสอนขององค์พระศาสดาไว้ในพระไตรปิฎก เหตุการณ์นี้กลับเถียงแข็งขัน ชนิดหัวชนฝาโป๊กๆ โนจนแตกแล้วมั๊ง....เถียงหน้าตาเฉยว่าบางตอน "ไม่ใช่พระพุทธพจน์" แต่งเติมขึ้นภายหลัง ...  ไอ้แบบนี้ไม่เรียกปรามาสเล๊ยยย ยอมแกล้งโง่เพื่อสร้างประโยชน์แห่งตนและสำนักที่ตนพยายามตีไข่ใส่ผงฟูให้เป็น "(ว่าที่)อรหันต์" รึเจ้าคะ ว่าที่จริง พระพุทธพจน์ที่อ้างๆ กันน่ะ ไม่มีสักประโยคที่พระพุทธเจ้าจะตรัสโดยตรงกับพระคึกฤทธิ์และสานุศิษย์ องค์พระศาสดาท่านล้วนตรัสผ่านอรหันต์สาวกของท่านทั้งสิ้น  แล้วทำไมจึง "บังอาจ" มาจาบจ้วงพระไตรปิฎก ตรงนี้ใช่ ตรงนั้นไม่ใช่ ตรงนี้แต่งใหม่ ตรงนี้สอดแทรก ฯลฯ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 11:16:43

ความคิดเห็นที่ 63 ของไม่แปลกจริง ๆครับในเรื่องการแปลผิด คุณ sirnitfi เห็นพม่าเขาแปล ๕ มาสก มั๊ยครับ ทุกวันนี้ไทยก็อีกแบบนึงเลย นี่เกี่ยวกับพระวินัยเหมือนกันเต็ม ๆ ทีนี้ยังไงหละ หรือเราอนุมานกันว่ากากนิก มาสก หน่วยเงินอะไรดี รูปี เอาแล้วเป็นเงินไทยเท่าไหร่ หรือว่า ๕ มาสกตีเป็นทอง ทองก็ผันผวนอีก นี่ไง หัวใจมันจึงควรเอาอย่างพระอานนท์ สมัยปฐมสังคายนา พระท่านควรเอาอย่างพระอานนท์ที่สงฆ์ส่วนใหญ่เห็นสมควรว่าปรับอาบัติ แม้ท่านแย้งด้วยเหตุผลแต่ท่านก็ยอมรับหมู่มาก ต้องแบบนี้ พระอรหันต์นะหนะ เอาอย่างนี้ ไปยุ่งเรื่องอื่นดีมั๊ย โฟกัสไปสิเรื่องภาวนา ไม่ใช่ว่าโยมมาวัดก็โยม นี่ ๑๕๐ หรามาเลยไม่เกี่ยวกับโยมเลยบอกทำไมเนี่ย อะไรแบบนี้ที่ควรเปลี่ยน ถ้าจะเคารพพระพุทธองค์ ไม่จำเป็นต้องเป็นตัวแปรในการทำพุทธพยากรให้เป็นจริง ด้วยการทำลายพระธรรมพระวินัยจากคนภายในขนาดนั้นก็ได้นะ ปิ๊ง !! ได้ข้อสรุป ลงพรมฑัณ <- เขียนไงหนิ  เอาเป็นว่าเลิกยุ่งเลิกใส่ข้าวใส่ปลาเลิกกระทำการกราบไหว้เป็นต้น แบบภิกษุชาวโกสัมภีไปเลย หนองป่าพงคงแม่นพระวินัยกว่าเรา ๆ เราก็เอาตามหมู่หนองป่าพงนี่ละ จากคุณ : TheAcT เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 11:19:00

ความคิดเห็นที่ 64 อ่ะ ให้ตัวอย่างที่ทันสมัยหน่อย เมื่อ 29 กรกฎาคม ที่ผ่านมานี่เอง  :-) เมื่อมีการท้วงว่า "แปลผิด"  การสอบทานก็ต้องทำกับ "เจ้าของภาษา" มิใช่จะมาตะแบงว่า กี่ครั้งกี่ครั้งอากู๋ก็แปลแบบนี้ ระดับอากู๋เชียวนะ คนใช้กันทั่วโลก จะมาบอกว่า "แปลผิดได้อย่างไรไม่มีเหตุผล"  เหอ เหอ จะแย้งว่า "ไม่ผิด" ต้องแย้งที่ต้นฉบับ ต้นภาษา ==> บาลี  นะจ๊ะ  นะจ๊ะ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 11:43:02

ความคิดเห็นที่ 65 เอ้า..... ช่วยกันตั้งกระทู้เยอะๆๆๆๆๆ คราวนี้คงมี " ผู้มีธุลีในดวงตาน้อย" มีอินทรีย์บารมีได้พบ ได้เจอ คำพระตถาคตมากยิ่งกว่ามาก แล้วจะมาว่าท่าน พอจ ทำการตลาดดึงคนไม่ได้นะ ก็พวกท่านเองนั้นแหละจุดประกายให้ผู้ไม่รู้จักได้มารู้จัก ได้เข้าไปหาสัตบุรุษ เข้าไปนั่งใกล้ เงี่ยโสตลงสดับ ได้ฟังธรรม ทรงจำไว้ ใคร่ครวญธรรม ธรรมนั้นทนต่อการเพ่งพิสูจน์ ฉันทะย่อมเกิด มีความอุตสาหะ หาความสมดุลย์แห่งธรรม และตั้งตนไว้ในธรรมนั้น เรามาสนใจในคำสอนที่ทำให้เอาชนะความตายกันดีกว่าไหม พวกท่านทั้งหลาย.... จากคุณ : opae ula เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 11:43:28

ความคิดเห็นที่ 66 ไม่ชนะหรอก ตายทุกคนครับ แต่จะตายอีกกี่ครั้งก็ว่ากันไป ฮี้วววว จากคุณ : TheAcT เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 11:57:32

ความคิดเห็นที่ 67 ด้วยความเคารพนะครับ คุณวงกลม ผมเพิ่งเริ่มหัดทำสมาธิ เมื่อก่อนก็ใช้คำบริกรรม ก็ใช้พุทธโธ แต่เมื่อได้ยินและเห็นทาง วัดนาป่าพง เอาพระสูตรมายืนยันว่าคถาคตไม่ได้สอนว่ามีคำบริกรรม ผมก็เชื่อตามนั้นเพราะเห็นพระสูตร แต่ถ้าคุณวงกลมมีพระสูตรที่สอนว่ามีคำบริกรรมจริงๆ ผมว่าควรนำมาแสดงครับ จะเป็นอานิสงส์มากๆเลย มันจะเป็นเครื่องยืนยันได้เลยครับว่าทาง วัดนาป่าพง ก็อาจจะศึกษาไม่ครบถ้วนทั้งหมด แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 19:00:24 จากคุณ : พิกุลแก้ว (nslife2514)     เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 18:27:35   ------------------ ส่งให้ทางโปรแกรมส่งข้อความแล้วนะครับ   ถ้าสงสัยถามได้ จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 12:00:07

ความคิดเห็นที่ 68 ศิษย์ไม่มีครู  ลูกไม่มีพ่อมีแม่  ก็ยังงี้แหละครับ มีครู  ก็พอให้ครูอาจารย์ได้ทักท้วง  หรือสอบถามครูบาอาจารย์ได้ มีพ่อมีแม่  ผิดหรือถูก  พ่อแม่ก็พอจะได้ว่ากล่าวสั่งสอนบ้าง นี่อะไร  บวชพรรษาเดียว  ก็ออกจากอุปัชฌาย์อาจารย์มาเป็น เอโกเถโร  มาตั้งตัวเป็นเจ้าสำนักซะแล้ว พอมีปัญหาในธรรมวินัย  ก็ไม่รู้จะถามใคร จะถามครูบาอาจารย์เก่าก่อน  ทิฏฐิมานะมันก็ขี่คออยู่ ครูบาอาจารย์แต่ก่อน  สู้กรูไม่ได้  กรูรู้มากกว่า  กูนับถือแต่พระพุทธพจน์  กรูแตกฉานพระไตรปิฎกมากกว่า พอมีคนทักท้วงขึ้น  ก็หาว่าเขาอิจฉา  เขารู้น้อยกว่า  อย่ามาสอนฉัน พระศาสดาทรงตรัสสอนให้  ไม่คลุกคลีด้วยหมู่คณะ  บ้างหล่ะ เป็นอย่างนี้นี่เอง  ครูบาอาจารย์ทางวัดป่า  เวลามีคนมาขอบวช  ถึงได้ให้บวชเป็นผ้าขาวถึงสองเดือนสามเดือนก่อน วัดหนองป่าพงเอง  ยังต้องให้เป็นผ้าขาวก่อน  แล้วค่อยให้บวชเป็นเณรอีกระยะหนึ่ง  แล้วถึงให้บวชเป็นพระ เพราะครูบาอาจารย์เจ้าสำนักจะได้ดูนิสัยก่อนว่า  สอนได้หรือสอนไม่ได้ ถ้าสอนได้ก็ให้บวช  สอนไม่ได้ก็ไม่ให้บวช  หรือไล่หนีให้ไปบวชที่สำนักอื่น สรุปแล้ว  จากทุก ๆ กระทู้ก็เริ่มต้นจาก  ทิฏฐิมานะ  เรื่องเดียวทั้งนั้น จาก คคห ที่ ๖๐ ท่าน TheAcT ครับ ไม่ใช่ท่านคนเดียวหรอกครับที่รำคาญ หรือ  ปรี๊ดดด แตก ท่านอื่น ๆ ในห้องศาสนามากกว่าครึ่งก็เป็นมาแล้ว ผมเองยังมองว่าคุณ เนตังมม เธอดื้อตาใส  ได้น่าหยิกน่า ....... จริง ๆ จากคุณ : คอแก้ง เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 12:13:01

ความคิดเห็นที่ 69 ความคิดเห็นที่ 50     อ้างอิง - ความคิดเห็นที่ 48 ศิษย์วัดนาป่าพงครับ คุณว่าใช้ พุทธวจน หรือไม่ครับ ผมไม่เข้าใจว่าคำว่า พุทธวจน คือคำที่ออกจากพระโอฐจริงๆอย่างเดียว หรือ รวมคำที่มีบุคคลใดบอกว่ามาจากพระโอฐได้หรือไม่ ศิษย์วัดนาป่าพง ช่วยด้วยนะครับ จากคุณ : พิกุลแก้ว (nslife2514)     เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 20:34:21     ------------------- ตอนนี้ คนกลุ่มนี้ไม่สามารถหาจุดยึคได้แล้วครับ  เนื่องด้วย 1. ตอนแรกกล่าวว่า ยึดถือพระสูตรพุทธวจนะ 2. เมื่อพระสูตรพุทธวจนะ ไม่ตรงกับความต้องการของตน ก็การกล่าวหาพระสูตรในพระไตรปิฎกว่าพระสูตรจริง พระสูตรนี้ไม่จริง  เอาตามใจชอบ เอาตามความต้องการในเรื่องจะให้พระปาฎิโมกข์ต้องเป็น 150 เท่านั้นของตน สรุปว่า ตอนนี้กลุ่มนี้ไม่มีอะไรยึดแล้ว  เอาเพียงความต้องการของตนเท่านั้น จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 12:17:02

ความคิดเห็นที่ 70 แย้งคุณ คอแก้ง นะครับ ผมมิได้ปรี๊ดด แตก แต่ผมตุ๊ดแตกเฉย ๆ จากคุณ : TheAcT เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 12:23:06

ความคิดเห็นที่ 71 เห็นคุณเนพูดถึงพอจ.มิตซูโอะเรื่องอานาปาณสติ  เคยไปอบรมกับท่านไหมคะ?? ถ้าเคยจะรู้ว่าท่านก็ยังสงสัยกับคำแปลในพระสูตรบทนี้ ที่ว่าหายใจเข้าก่อนหรือหายใจออกก่อน ปล.  แล้วท่านสวดปาติโมกข์ 227ข้อค่ะ  อย่าดึงท่านมาร่วมวง 150เลยค่ะ จากคุณ : ป้ามีมี่ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 12:38:08

ความคิดเห็นที่ 72 0/ ถามผม ๆ ผมอยากตอบ ผมไปบ่อย ท่านสอนว่าหายใจเข้าลึกลึ๊กกกก อะฮึ แบบเนี้ย หายใจออกก่อน โอ้ย อย่าไปซีเรียส มันอยู่ที่ว่าเห็นขันธ์มันทำงานไม่มีเรา จากคุณ : TheAcT เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 12:47:35

ความคิดเห็นที่ 73 เข้ามาฮาคุณSmiling-girl คุณTheAcT ผมไม่รู้เรื่อง ๕ มาสกของทางพม่าเลย และเรื่องเกี่ยวกับพระวินัย ตอนนี้เราจะไปอ้างพม่าได้หรือ คือเรื่องนี้คุยไปก็เท่านั้นนะครับ เพราะเหมือนคุยกับกำแพง แต่ให้ข้อมูลได้ แต่อย่าไปคุยกันเลย จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 12:54:07

ความคิดเห็นที่ 74 อ๋อ เรื่อง ๕ มาสกนี่เป็นเรื่องการแปลมูลค่าของสกุลเงินในสมัยพุทธกาลหนะครับ แล้วพอสมัยนี้เมื่อแปลออกมา ทางพม่าแปลไปเหมือนจะสองพันบาทไทยมั๊ง ส่วนไทยก็เท่าไหร่หว่า ผมจะสื่อว่าการแปลของแต่ละที่ ซึ่งย่อมมีความไม่ตรงกันได้ จะพม่า ไทย ลังกา หรือที่ไหน ก็ต้องตรงกันในพระบาลีเดิมหนะครับ เมื่อเป็นดังนี้ เราอ้างพระบาลีจากไหนได้หมดเลย ดังนั้นสารัตถะของการแปล โดยเฉพาะในส่วนพระวินัย ควรจะเป็นการสำเนียกให้จงดีสำหรับสมณะเหล่าใดก็ตาม มิใช่การพยายามจะตีความเพื่อเลี่ยงบางอย่าง เพื่อให้ต่างออกไป หรือเพราะกระไรก็มิอาจทราบได้ชัด แต่ที่แน่ ๆทำให้แตกแยกในหมู่สงฆ์ขึ้นแล้ว จะครบองค์สังฆเภทหรือไม่ก็อยู่ที่จ้าวสำนักนั้นได้ชักชวนสงฆ์ให้กระทำตามมติตนหรือยัง ลองเอาเรื่องของพระเทวทัศมาพิจารณาดูเอา สำคัญคือทิฏฐิที่แบกกันอยู่นี่ชัดมากแม้ไม่ต้องเป็นนักภาวนาก็รู้ได้ แต่ฉไนเรื่องยืดยาว เดาว่าเป็นนิยตมิจฉาทิฏฐิครับ และผมได้ข้อสรุปว่าต้องลงพรมฑัณ หากมีผู้ไม่เห็นด้วย และยึดถือผิด ก็เป็นธรรมดาตามพุทธพยากรเรื่องการเสื่อมของพระศาสนาอีกหละครับ จากคุณ : TheAcT เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 13:03:39

ความคิดเห็นที่ 75 ก็เห็นพูดว่าอานาปานสติต้องมีบริกรรม วัดนาป่าพงสอนผิด ก็ให้ไปดูวัดอื่นบ้าง ก็ท่านทั้งหลายดูแล้วเก่งๆทั้งนั้นเลยขอให้ตอบข้อธรรมเรื่องอนิยตะว่าทำไมต้องสวดนี้ก็ช่วยอธิบายมาซิจะได้เชื่อไงว่าต้อง 150เกินกว่า จะพูดกับเราจะมาแค่ความเห็นไม่ได้มันไม่สมเหตุผล ต้องหลักธรรมเท่านั้น นะ รบกวนตอบหน่อย เราจะได้เชื่อไงล่ะ ถ้าตอบไม่ได้เนี้ยเราเชื่อพระไตรปิฎก 150ข้อนี้ก็ถูกต้องแล้วนะ ดังนั้นถ้าท่านคิดว่าต้องสวดมากกว่า 150ข้อ กรุณาอธิบายตอบคำถามนี้ทั้งหมด เอาอันแรกก่อนศีลของอนิยตะ 1. รบกวนแปลอนิยตะ ความหมายของสิกขาบทนี้ว่ามีความหมายอย่างไร 2. อาบัติอะไรคืออาบัติอนิยตะ และพิจารณาอาบัติอนิยตอย่างไรค่ะ 3.  อนิยตะใช้อาบัติของกฎข้อใดในการพิจารณาความ 4.  ถ้าอนิยตะจะปลงอาบัติและระลึกอาบัติในความผิดข้อไหนค่ะ ก่อนสวด และขณะสวด 5. ศีลอนิยตทั้งข้อ 1และ 2 แตกต่างหรือเหมือนกับ ปาจิตตีย์ข้อ4+5 และ สังฆาทิเสสข้อ3อย่างไร 6.สิกขาบทปาฎิโมกข์นั้นจะมีอาบัติในสิกขาบทหรือไม่ เพราะอะไร 7. ทำไมต้องสวดอนิยตะในภาคพิสดาร หรือ สวดเต็มอีก กรุณาให้เหตุผล กรุณาตอบคำถามเพราะท่านๆบอกว่าต้องสวด 150ข้อกว่าๆหรือ 227ข้อคงจะตอบได้ไม่ยากนะ จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 13:25:59

ความคิดเห็นที่ 76 มีคนตอบเยอะแล้วหนิครับ ถามอะไรซ้ำ ๆซาก ๆหละครับ ขึ้นกับเราที่จะทำความเข้าใจตามคำตอบที่เราอุส่าห์ถามเสียมากมายมิใช่เหรอ? (คำถามที่มาก มาจากการฟุ้งซ่านที่มาก) พ่อแม่ครูอาจารย์สอนไว้ เมื่อมีคนเมตตาตอบ เราควรให้ความเคารพผู้ตอบด้วยการแทงตลอดในความรู้ที่ได้รับ ส่วนสมเด็จย่าท่านบอกว่าคนดีของฉันคือคนไม่ดันทุรัง ไม่รู้พอเกี่ยวกันไหมแต่คิดว่าพอใช้ได้ เอาเป็นว่าลองพิจารณาแบบไม่มีหลวงพ่อฉันสำนักฉันสักสิิบนาทีน่าจะดีนะครับ จากคุณ : TheAcT เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 13:31:10

ความคิดเห็นที่ 77 คำถามซ้ำซาก  วกวน  น่าจะทำขึ้นเพื่อ "ฝลัดกระทู้" เพราะมีผู้เมตตาตอบไปหลายครั้งหลายหน  จนคนตอบเบื่อหน่าย เอือมระอา ดังเช่นกระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y10884264/Y10884264.html ทั้งๆ ที่ ท่านหลวงพ่อเมตตาพูดถึงการแปลผิดในหนังสือพุทธธรรมในคำถาม "ข้อแรก" แต่ก็ยังมีคำถามดังที่ปรากฏใน คคห. #14 ประมาณ นู๋ไม่ย้อมมม หนูไม่ยอม ! . จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 13:57:32

ความคิดเห็นที่ 78 อย่าเข้าใจเจตนาของสมาชิกท่านอื่นๆ ผิดไปนะครับ  ศิษย์วัดนา การที่ พระคึกฤทธิ์  นำพระพุทธวจนะมาเผยแพร่  หรือ เผยแพร่แต่สิ่งที่เป็น  พระพุทธวจนะ  ไม่ได้มีใคร ๆ ในห้องศาสนานี้คัดค้านเลย (รวมทั้งผมด้วย  ถ้ามี  นำมาโพสต์ให้ดู ให้เห็นทั่ว ๆ กันด้วยครับ) แต่สิ่งที่ สมาชิกท่านอื่น ๆ คัดค้านอยู่ตอนนี้  คือเรื่องที่ พระคึกฤทธิ์เห็นว่า  สอนว่า  ต้องสวดปาฏิโมกข์ ๑๕๐ ข้อ จึงจะถูกต้อง  สวด ๒๒๗ ข้อผิด นั่นคือเรื่องที่ทำให้พระคึกฤทธิ์  ถูกโจมตีอยู่ในขณะนี้  เป็นเบื้องต้น  เป็นต้นเหตุของเรื่อราวอื่น ๆ ผมขอยอมรับด้วยความจริงใจว่า  ประเด็นปาฏิโมกข์ ๑๕๐ หรือ ๒๒๗ นี้ ทำให้ผมได้มีโอกาสทบทวนความรู้เก่า ๆ ด้านพระวินัยสงฆ์ และทำให้ได้เปิดหูเปิดตากับ  พระไตรปิฎก ที่สมาชิกท่านอื่น ๆ ได้เมตตานำมาแสดงให้ดู ที่สำคัญ  สมาชิกหลาย ๆ ท่านก็ได้เปิดเผย ตัวตนที่แท้จริง  ออมาให้สมาชิกท่านอื่น ๆ ได้รู้ได้เห็นกันด้วย จากคุณ : คอแก้ง เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:05:53

ความคิดเห็นที่ 79 หวังว่าจะมีปัญญาเก็บไปพิจารณาในการแปลพระสูตรและมีปัญญาเข้าใจได้ จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:24:35

ความคิดเห็นที่ 80 ต่อ จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:25:00

ความคิดเห็นที่ 81 ต่อ จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:25:19

ความคิดเห็นที่ 82 เรื่องอนิยตะว่าทำไมต้องสวดนี้ ก็ช่วยอธิบายมาซิจะได้เชื่อไงว่าต้อง 150เกินกว่า จะพูดกับเราจะมาแค่ความเห็นไม่ได้มันไม่สมเหตุผล ต้องหลักธรรมเท่านั้น นะ รบกวนตอบหน่อย เราจะได้เชื่อไงล่ะ ถ้าตอบไม่ได้เนี้ยเราเชื่อพระไตรปิฎก 150ข้อนี้ก็ถูกต้องแล้วนะ ... จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม)     เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 13:25:59     แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 54 14:55:56 จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:32:37

ความคิดเห็นที่ 83 พวกต้องการสร้างความเด่นดังโดย "ริ" สวดปาติโมกข์เพียง 150 ข้อ ก็อ้างพระไตรปิฎกฉบับแปลที่แปลคำบาลีว่า 150 ถ้วน เพื่อสร้าง "ตรรกะ" ให้เป็นความชอบธรรมที่ตนจะยึด 150 เมื่อผู้รู้ภาษาบาลีทักท้วงว่า 150 นั้นคือแปลผิด ท่านก็ได้แสดงหลักการบาลีไว้ชัด ทั้งได้ยกตัวอย่างการแปลคำเดียวกันนี้ในที่ต่างๆ ในพระไตรปิฎกให้พิจารณาอย่างหมดข้อกังขา พวกก็ยังยืนขาเดียว ชูพระไตรปิฎกแปลไทยว่าแปลโดย "คณะพระเถระ" เป็นคณะพระเถระเชียวนะ จะแปลผิดได้อย่างไร ทั้งๆ ที่ในคำนำของพระไตรปิฎกแปลไทยโดย "คณะพระเถระ" นั้น ก็ออกตัวไว้แล้วว่า มหามกุฎราชวิทยาลัยหวังว่า .. งานในคราวแรกนี้ อาจจะมีความผิดพลาดบกพร่องอยู่บ้าง ซึ่งหวังว่าคงได้รับความเมตตากรุณาชี้แนะจากท่านผู้รู้ทั้งหลาย เพื่อปรับปรุงแก้ไขให้มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้นในโอกาสต่อไป แทนที่พวกนาป่าพงจะนำพระไตรปิฎกแปลไทยที่ตนอ้างนั่นแหละ กลับไปหา "คณะพระเถระ" ผู้แปลนั้น ให้รับรองว่าแปลถูกหรือผิดด้วยหลักการบาลีอย่างไร ถ้าหากคณะพระเถระนั้นๆ สิ้นไปแล้ว เพราะบางฉบับแปลไทยก็แปลมานานกว่า 50 ปีแล้ว.. ก็กลับไปที่ "สถาบันที่เป็นเจ้าภาพการแปล" นั้นแหละ ให้จัดผู้ทรงคุณวุฒิ ให้รับรองว่าการแปลของสถาบันนั้น ถูกหรือผิดด้วยหลักการบาลีอย่างไร ก็ยังทำได้ แต่พวกนาป่าพงก็ไม่ทำ! พวกนาป่าพงยืนกรานที่จะชูการแปลของ "คณะพระเถระ" ที่สวดปาติโมกข์ 227 ข้อ มารับรองการสวดปาติโมกข์ 150 ข้อ ว่าถูกต้อง อ้างพระภิกษุที่สวดปาติโมกข์ 227 มาสนับสนุนการสวด 150 ?!? จะเรียกพฤติกรรมของพวกทุมมังกุพวกนี้ว่าอะไรดี? จากคุณ : ระนาดเอก เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:35:56

ความคิดเห็นที่ 84 นั่นแหละ  คนอื่นไม่มีปัญญา  ตัวเองมีปัญญาแต่ผู้เดียว มีปัญญาไป copy คคห. คนอื่นมาโพสต์ !!! จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:49:42

ความคิดเห็นที่ 85 พวกนาป่าพงยืนกรานที่จะชูการแปลของ "คณะพระเถระ" ที่สวดปาติโมกข์ 227 ข้อ มารับรองการสวดปาติโมกข์ 150 ข้อ ว่าถูกต้อง อ้างพระภิกษุที่สวดปาติโมกข์ 227 มาสนับสนุนการสวด 150 ?!? จะเรียกพฤติกรรมของพวกทุมมังกุพวกนี้ว่าอะไรดี? จากคุณ : ระนาดเอก   เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:35:56   ----------- ท่านระนาดเอกครับ  อ่านแล้ว  ฮา...........มากครับ จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 15:00:31

ความคิดเห็นที่ 86 แต่เราก็มีปัญญาเข้าใจได้นะว่าที่เขาโพสต์นั้นมีเหตุผลและmake sense แต่ที่พูดปาว ปาวนี้อธิบายหลักธรรมอะไรได้บ้างนะ มันตลกน่ะ เราเห็นท่านโพสต์แล้วหาความเข้าใจไม่ได้เลย กรุณาตอบคำถามหน่อยซิ ว่าควรจะเชื่อ ท่านเจ้าคุณปยุตหรือในส่วนที่เราแสดงความคิดเห็นไปน่ะ   ผิดหลักการบัญญัติสิกขาบทไหม แม้ต้องเกินกว่าไว้ก่อนหรือ แล้วตอนพุทธกาลทรงสวดมาก่อนอย่างไร แถมยังมาบอกว่าทรงบัญญัติเพิ่มที่หลังอีกจนได้ 227ข้อด้วย ยิ่งตลกมากเลย มึน มึน ขัดแย้งในตนเองหรือเปล่า จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 16:18:13

ความคิดเห็นที่ 87 คคห #80 และ 81 ที่ "ตังเม ปีละหกบรรทัด" ยกมานั้น สมควรเรียกว่า ความเห็นของ "คนแกล้งโง่" !! ยอมให้เป็น "แกล้งโง่" ไว้ก่อน ยังจะไม่เรียกว่า "(ไอ้)หนาโง่" เสียทีเดียว ก็เพราะไม่อยากจะเชื่อว่าโลกนี้มีคนที่ "โง่จริงๆ" ได้ถึงขนาดนี้ !! พระพรหมคุณาภรณ์ ท่านเป็นผู้แตกฉานในภาษาบาลี ท่านเป็นสามเณรองค์ที่ ๒ ที่สอบได้เปรียญ ๙ ประโยค ของยุคการศึกษาบาลีแผนใหม่ (องค์แรกคือสามเณรเสฐียรพงษ์ วรรณปก) ท่านเจ้าคุณอาจารย์ได้แสดงหลักการบาลี ที่ท่าน "รู้จริง" ไว้ว่า สาธิกํ เกิดจากคำ สห + อธิก แปลว่า "เกิน" ทั้งยังได้ยกตัวอย่างการแปลในพระไตรปิฎกมาแสดงให้เห็น มากแห่ง ส่วนคำว่า "ที่สำเร็จประโยชน์" นั้น ท่านก็กล่าวว่าเกิดจากความสับสน เพราะคำว่า สาธิกา หลักฐานยืนยันว่า สาธิกํ แปลว่า "เกิน" ไม่ใช่คำว่า สาธิกา (ที่แปลว่าสำเร็จฯ นั้น) ก็คือ สาธิกา จะไม่มีจำนวนตัวเลขตามหลัง แต่ สาธิกํ ในข้อความ "สิกขาบท ๑๕๐ ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" มาจากบาลี สาธิกมิทํ ภนฺเต ทิยฑฺฒสิกฺขาปทสตํ ซึ่งมีตัวเลขตามหลัง (สังขยา) ถูกตรงตามหลักการที่ท่านว่าไว้ แทนที่ "ฤทธีแกล้งโง่" จะแสดง "หลักภาษาบาลี" มาโต้แย้งพระพรหมคุณาภรณ์ โดยยกหลักภาษาบาลีมาแย้งให้ได้ว่า ในพระไตรปิฎกแปลไทยทุกแห่ง ที่ผู้แปล แปล สาธิกํ ว่า เกิน - นั้นแปลผิด และยกหลักภาษาบาลีมาแย้งให้ได้ว่า สาธิกา ที่ผู้แปลพระไทยปิฎกได้แปลว่า "ที่สำเร็จประโยชน์" - นั้นแปลผิด "ฤทธีแกล้งโง่" กลับใช้วิธีกล่าวหาพระพรหมคุณาภรณ์เป็นนัยว่า - พระพรหมคุณาภรณ์กล่าวตู่พุทธองค์ !! - พระพรหมคุณาภรณ์ไม่มีความเข้าใจในประเพณีการบัญญัติสิกขาบท !! - พระพรหมคุณาภรณ์มี "อคติ" มี "ธง" ที่ปักเอาไว้ในใจล่วงหน้าอยู่ก่อนแล้ว ด้วยตัวเลข 227 !! "ฤทธีแกล้งโง่" อ้าง "บรรดาภิกษุนักปราชญ์ทั้งหลาย" ได้เคยแปลไว้ว่า "สิกขาบท ๑๕๐ ถ้วนนี้" มาแต่เดิม แต่ฤทธีไม่ได้ลืมตามองเลยว่า "บรรดาภิกษุนักปราชญ์ทั้งหลาย" นั้น ท่านได้ออกตัวไว้แล้วว่า ..งานในคราวแรกนี้ อาจจะมีความผิดพลาดบกพร่องอยู่บ้าง ซึ่งหวังว่าคงได้รับความเมตตากรุณาชี้แนะจากท่านผู้รู้ทั้งหลาย เพื่อปรับปรุงแก้ไขให้มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้นในโอกาสต่อไป "ฤทธีแกล้งโง่" อ้าง "บรรดาภิกษุนักปราชญ์ทั้งหลาย" แต่ "ฤทธีแกล้งโง่" ไม่ได้ยกหลักภาษาบาลีที่ "บรรดาภิกษุนักปราชญ์ทั้งหลาย" ใช้แปลพระไตรปิฎก ว่าท่านแปล ""สิกขาบท ๑๕๐ ถ้วนนี้" ด้วยหลักภาษาบาลีอย่างไร "ฤทธีแกล้งโง่" ยังแกล้งบิดเบือนแทรกเติมทิฏฐิของตนลงไปอีก โดยตั้งเรื่องว่า พระพุทธองค์ย่อมไม่ตรัสถึงสิกขาบทไว้ล่วงหน้า คือ "ฤทธีแกล้งโง่" เจตนาจะบิดเบือนคำว่า "เกิน" ให้มีความหมายว่าเป็น "สิ่งที่ยังไม่เกิด" แต่ สาทิกํ ที่พระพรหมคุณาภรณ์ท่านแสดงหลักการแปลภาษาบาลี ทั้งยังได้ยกตัวอย่างมาให้ดูนั้น มีความหมายว่าเป็น "เศษ(ตัวเลข)" หรือ "(ตัวเลข)กว่าๆ" เช่น "เกิน 150" ก็คือ "150 เศษ" หรือ "150 กว่าๆ" นั่นคือ จะเป็นตัวเลข 151 หรือ 152 หรือ 153 ฯลฯ ก็ตาม ความหมายที่แท้จริงคืออย่างนี้ คือ กว่า คือ เศษ - ไม่ใช่ถ้วน ก็แค่นั้นเอง ไม่ใช่ว่า สาธิกํ "เกินขึ้นไปอีก" คือ "ตัวเลขที่ยังไม่เกิด" ( โธ่ ไอ้บ้า !! ) เมื่อบิดเบือนว่าคำว่า "มีเกินขึ้นไปอีก" ให้เป็นการตรัสถึงสิกขาบทล่วงหน้าแล้ว ทีนี้ "ฤทธีแกล้งโง่" ก็โมเมกล่าวหาว่า พระพรหมคุณาภรณ์กล่าวตู่พระพุทธองค์ว่าแสดงสิกขาบทไว้ล่วงหน้า อันเป็นการขัดผิดประเพณีการบัญญัติสิกขาบท !! แล้วย้ำสำทับว่า พระพรหมคุณภรณ์ท่านอาจจะแกล้ง "อคติ" โดยมี "ธง" อยู่ในใจก่อนแล้ว เพราะพระพรหมคุณาภรณ์ท่านจะยึดเลข 227 ให้ได้ คนอะไร มันช่าง "สารมม" ได้ถึงเพียงนี้ !! จากคุณ : ระนาดเอก เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 16:33:17

ความคิดเห็นที่ 88 แถมยังมาบอกว่าทรงบัญญัติเพิ่มที่หลังอีกจนได้ 227ข้อด้วย ยิ่งตลกมากเลย มึน มึน ขัดแย้งในตนเองหรือเปล่า จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม)     เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 16:18:13     ----------- ----------------------------------------------------------------------------------- ----- เพิ่งเห็นความเห็นที่ 87 ของท่านระนาดเอก ครับ แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 54 16:37:27 จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 16:35:27

ความคิดเห็นที่ 89 "..แถมยังมาบอกว่าทรงบัญญัติเพิ่มที่หลังอีกจนได้ 227ข้อด้วย ยิ่งตลกมากเลย มึน มึน ขัดแย้งในตนเองหรือเปล่า.." ตังเมหกบรรทัด มีหน้ามาบอกว่า บัญญัติเพิ่มทีหลังอีกจนได้ 227 ข้อ เป็นเรื่องตลก ?! เมื่อก่อนก็บอกว่า ยอมรับว่ามีสิกขาบทอยู่จริง ไม่ปฏิเสธ แต่จะสวดปาติโมกข์กันแค่ 150 เพราะอ้างว่าไม่มีพุทธพจน์เผงว่า 227 มีแต่ 150 มาวันนี้ พลิกลิ้น บอกว่า ไม่เคยบัญญัติสิกขาบทเพิ่ม ตอนนี้ จะเอาแค่ 150 อ้างว่าบัญญัติไว้แค่นี้ อะไรที่บัญญัติเพิ่มตามหลังนั้น ตลก มึน ขัดแย้ง ? หลัดๆ นี่เอง ! ทำเป็นลืมเฉยเลยว่าตนเคยพูดไว้อย่างไร ?! ไม้หลักปักขี้ควายจริงๆ พวกอีหกบรรทัดนี่!! จากคุณ : ระนาดเอก เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 16:47:36

ความคิดเห็นที่ 90 เย็น ๆ ไว้ครับ คุณระนาดเอก  อย่าเพิ่ง ปรี๊ดดดดด จนปรอทแตกสิ คงไม่ใช่ ตุ๊ดแตก แบบคุณ TheAcT นะครับ ลองมองว่าคุณ เนตังมม เธอดื้อตาใสได้น่ารักน่า ... หน่อยสิครับ จากคุณ : คอแก้ง เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 17:14:07

ความคิดเห็นที่ 91 คุณระนาดเอก เราไม่ได้พูดเองก็ท่านๆทั้งหลายในพันทิปบอกกลอกหูเราประจำเลยว่ามีบัญญัติขึ้นอีกภายหลัง จนครบ 227ข้อนะ เราก็สับสนไงพอมาเห็นการแปลที่ท่านเจ้าคุณบอกว่าที่ถูกคือ  " 150ข้อทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้ " พระองค์จะบัญญัติศัพท์รอศีลที่จะผิดหรือมันแปลกอยู่นะ และไม่สมเหตุผลเลย สำหรับเรา แจ่มแจ้งแล้วว่าปาฎิโมกข์ของพระพุทธองค์มีเพียง 150ข้อเท่านั้นไม่ขาดไม่เกินมีพุทธพจน์เดียวด้วย คุณระนาดเอกขา เราว่าคุณฤทธีเขาพูดมีเหตุผลนะ เราศึกษาดูแล้วเชื่อถือได้ อย่าไปว่าเขาเลยเขาก็เห็นเหมือนเราเลย และเราก็เห็นเหมือนเขาว่า ควรแปล  "สิกขาบทสำเร็จแล้วด้วย ๑๕0ข้อ" เพราะเข้ากับหลักการที่ทรงบัญญัติสิกขาบทที่บัญญัติและความหมายของเสขสูตรครบถ้วนนะ เราอธิบายหมดแล้วนะ เหนื่อยแล้วโปรดใช้วิจารณาณนะ เพื่อนร่วมทุกข์ทั้งหลาย ดูอีกครั้งตัดเฉพาะเราเชื่อ  สิกขาบทสำเร็จแล้วด้วย ๑๕0 นี้ถูกต้องแล้วตามที่พระเถระทั้ง 3 ปิฎกแปลไว้ ท่านพุทธทาสแปลไว้ เราเชื่ออันนี้ด้วยเหตุผลนี้ และที่สำคัญเราเชื่อมั่นคำพูดของพระพุทธองค์บทพยัญชนะถูกความหมายถูก อธิบายถูก ปฎิบัติได้จริง  ไม่มีทางขัดแย้งและไม่มีใครแย้งได้นะปาฎิโมกข์  150ข้อนั้นถูกต้องตรงจริงไม่จำกัดกาล   แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 54 23:20:50 แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 54 23:17:18 จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 17:22:45

ความคิดเห็นที่ 92 น่ารักน่า... จุด จุด จุด  อะไรน๊อออ... ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก....ปิ๊ง... จับตัดนิ้ว ป่ะ  จะได้เลิกพิมพ์ซะที !!!    จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 17:27:54

ความคิดเห็นที่ 93 เรื่อง สิกขาบท 150 (ไม่มีอนิยตะและ เสขยวัตร) ลองพิจารณา ก่อน พอเป็น จุดสังเกต จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 17:44:05