ความคิดเห็นที่ 1 รบกวนคณะผู้ศรัทธาในพระคึกฤทธิ์ ไม่ flood กระทู้ด้วยพระสูตรจนยืดยาว เพื่อเบี่ยงประเด็น หรือเสียดสีเหมือนที่ทำสม่ำเสมอ และก็ขอท่านอื่นไม่เสียดสีและฟลัดกระทู้ด้วยเช่นกัน รบกวนหลวงพี่ทั้งหลายที่วัดนาป่าพง (ผมคาดว่าท่านต้องเข้ามาอ่านอยู่) นำไปพิจารณา เพื่อทบทวนในความเข้าใจของท่านเอง เพื่อความบริสุทธิ์ในศีลสังวร เพื่อความกลับมีขึ้นของสัมมาทิฏฐิ รบกวนพระคึกฤทธิ์เมื่ออ่านแล้ว กรุณาทบทวนการกระทำของท่านเองต่อพระศาสนาด้วย ปล.  ขอความกรุณาคุณเนตังมม เป็นพิเศษ. รบกวนช่วยอ่านสิ่งที่พระพรหมคุณาภรณ์ตอบก่อนจะโพสความเห็นเถอะครับ (คห. 14 ท่านตอบเป็นเรื่องแรก) (คห. 21 22 24 30 ท่านพูดไว้แล้วในหลายหน้าถ้าคุณได้อ่าน).  ขอละครับ อย่าฟลัดกระทู้โดยไม่แม้แต่จะอ่านสิ่งที่ท่านตอบเลย. ไม่มีอะไรสายเกินแก้นะครับ ... ด้วยความหวังดีจากพุทธบริษัทคนหนึ่ง แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 10:53:08 แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 10:48:24 แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 00:45:51 แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 23:28:49 แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 54 23:27:22 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 23:26:58

ความคิดเห็นที่ 2 หน้า 1 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 23:48:19

ความคิดเห็นที่ 3 หน้า 2 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 23:48:41

ความคิดเห็นที่ 4 หน้า 3 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 23:49:07

ความคิดเห็นที่ 5 หน้า 4 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 23:49:41

ความคิดเห็นที่ 6 หน้า 5 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 23:50:17

ความคิดเห็นที่ 7 หน้า 6 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 23:50:53

ความคิดเห็นที่ 8 หน้า 7 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 54 23:51:42

ความคิดเห็นที่ 10 อย่างนี้ต้อง  โหวต  โหวต   โหวต  :-) จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 00:44:22

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณครับ จากคุณ : จันทร์สะท้อนเงา เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 01:02:17

ความคิดเห็นที่ 12 จะ 150 หรือ 227 ข้อ แต่หลวงปู่มั่น บอก ว่ารักษาที่ใจนี้ เพียงข้อเดียว สำคัญที่ใจ จากคุณ : kira freedom เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 01:39:31

ความคิดเห็นที่ 13 สาธุ อนุโมทนาแก่ พระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ ที่ได้ทำหน้าที่รักษาพระธรรมของพระพุทธเจ้าให้คงอยู่ แก้ปัญหาได้หมดจด ไม่เหลือข้อสงสัย และ จขกท คุณ Gurebu ที่ได้นำมาเผยแพร่ครับ จากคุณ : ksarot เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 03:17:22

ความคิดเห็นที่ 14 หนังสือพุทธรรมของท่านเจ้าคุณปยุตหน้า 600 แปล 150 ข้อไว้เช่นกันนะ พิมพ์ตั้งหลายครั้งแล้วก็ยัง 150ข้อเช่นเดิม ทำไมถึงไม่แปล 150ข้อกว่าล่ะ เพราะข้อนี้สำคัญมากนะท่านแปลผิดได้อย่างไร ถ้าจะบอกว่าพิมพ์ผิดอันนี้ฟังไม่ขึ้นเพราะข้อนี้สำคัญมากจะแปลผิดหรือพิมพ์ผิดคงไม่ได้เพราะมันตกไปคำว่า กว่าๆ นะ   เอ แต่ท่านพุทธทาสก็แปล 150 ข้อนะ ท่านแปลจากพระไตรปิฎกเองกับมือ 22ปีนะ ท่านแปลเหมือน 3 สำนักของจุฬา มหามงกุฏ และบาลีสยามรัฐ ฉบับไทยเลย ดูซิ ท่านพุทธทาสแปลไว้ในหนังสืออริยสัจจากพระโอษฐ์ เอ พระก็สวด 150.5 ก็ 150กว่าเหมือนกัน 151 152 153 ก็ความหมาย 150ข้อกว่าๆ ทั้งนั้นเลยนะ สับสนงงงวย จังเลย แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 06:15:57 จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 06:14:08

ความคิดเห็นที่ 15 คุณเนฯครับ ข้างบนเขาก็อธิบายเรื่องหนังสือพุทธธรรมแล้วนี่ครับ แล้วท่านก็ยอมรับในความผิดพลาดแล้วนี่ครับ คุณจะยกมาอีกทำไม หรือว่าไม่ได้อ่าน หรือว่าอ่านไม่แตก ผมไม่แปลกใจเลยที่คุณเป็นคนที่ Get อะไรยากมากแบบนี้ครับ จากคุณ : เป็ดจิ๋ว เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 07:14:55

ความคิดเห็นที่ 16 กรณีพระอาจารย์คึกฤทธิ์ ให้ตัดปาฏิโมกข์เหลือ ๑๕๐ ข้อ... http://www.youtube.com/watch?v=gAfvcPJjziY จากคุณ : นัยนะ เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 07:40:03

ความคิดเห็นที่ 17 มันฟังไม่ขึ้นนะค่ะ ไม่สมเหตุผล และ การที่จะมาแปลตอนนี้ว่า 150 ข้อกว่านี้ จะสวดอย่างไร 150.5 ก็กว่า 151 152 153 153 ก็กว่า ไม่ทราบว่าควรจะเชื่อได้อย่างไร แล้วทำไมสวดได้แค่ 150 ข้อ ไม่สวด อนิยตะและเสขิยวัต พวกท่านจะแปลอย่างไรที่จะไม่ให้ขัดกับความหมายของวัชชีปุตตะ เอ แล้วทำไมต้องสวด อนิยตะ และเสขิยวัตรด้วยในเมื่อไม่มีพุทธพจน์ตรัสเลย 227 ข้อเนี้ย ก็เวลาจะพูดอะไร อย่าสักแต่พูดๆๆ กรุณาให้เหตุผลและคัดง้างให้ได้ กระทู้เก่าก็ไม่เข้าไปแสดงความเห็นไม่เป็นไรยกมาตอบไปถามท่านเจ้าคุณปยุตให้ด้วย พวกคุณศิษย์ท่านเจ้าคุณปยุตหรือ ก็น่าจะตอบได้นะ ก็ไปหาคำตอบมาตอบเราซิว่า ทำไมต้องสวดอนิยตะ ขอเหตุผลล้วนๆเพราะศิษย์ท่านเจ้าคุณปยุตต้องอธิบายศีลข้อนี้ได้น่นอน วัดนาป่าพงสวดปาฎิโมกข์ตามพุทธพจน์เดียวคือ วัชชีปุตตและเสขสูตร2-4 ที่มี 150ข้อ และไม่สวดอนิยตะและเสขสูตร ดังนั้นถ้าท่านคิดว่าต้องสวดมากกว่า 150ข้อ กรุณาอธิบายตอบคำถามนี้ทั้งหมด เอาอันแรกก่อนศีลของอนิยตะ 1. รบกวนแปลอนิยตะ ความหมายของสิกขาบทนี้ว่ามีความหมายอย่างไร 2. อาบัติอะไรคืออาบัติอนิยตะ และพิจารณาอาบัติอนิยตอย่างไรค่ะ 3.  อนิยตะใช้อาบัติของกฎข้อใดในการพิจารณาความ 4.  ถ้าอนิยตะจะปลงอาบัติและระลึกอาบัติในความผิดข้อไหนค่ะ ก่อนสวด และขณะสวด 5. ศีลอนิยตทั้งข้อ 1และ 2 แตกต่างหรือเหมือนกับ ปาจิตตีย์ข้อ4+5 และ สังฆาทิเสสข้อ3อย่างไร 6.สิกขาบทปาฎิโมกข์นั้นจะมีอาบัติในสิกขาบทหรือไม่ เพราะอะไร 7. ทำไมต้องสวดอนิยตะในภาคพิสดาร หรือ สวดเต็มอีก กรุณาให้เหตุผล กรุณาตอบคำถามเพราะท่านๆบอกว่าต้องสวด 150ข้อกว่าๆหรือ 227ข้อคงจะตอบได้ไม่ยากนะ จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 08:13:54

ความคิดเห็นที่ 18 ในทางกลับกัน ประโยคท่อนสาธิก....ก็ไม่ได้บอกว่ามีปาราชิกฯลฯ อะไรต่อมิอะไรนะครับ ถ้าดูตามคำเเปลก็ฟังขึ้นว่า เกินกว่า ๑๕๐ ก็จบเเล้ว ทำไมท่านต้องเเจกเเจงด้วยล่ะครับว่า ๑๕๐ ข้อนั้นมีอะไรบ้าง เช่นนั้นเเล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องขยายความให้ยืดยาวว่า เกินกว่าร้อยห้าสิบมันมีอะไร จากคุณ : อวิหา เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 08:24:45

ความคิดเห็นที่ 19 เวลาผมอ่านหรือฟังการอธิบายของพระพรหมคุณาภรณ์ คุณจะพบว่า มันยากที่จะคัดค้านหรือตีความด้านอื่นได้ เพราะท่านจะอธิบายครอบคลุม และมีการยกตัวอย่างให้เห็นชัด เป็นพระที่ทรงปฏิสัมภิทา ประเด็นนี้เป็นประเด็นบาลี ก็ต้องคุยกันที่เรื่องบาลีนะ จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 08:41:13

ความคิดเห็นที่ 20 อนุโมทนาครับ ผมว่าท่านพระพรหมคุณากรณ์เขียนได้กระจ่างชัดเจนมากๆ . . . ส่วนคุณเนตังมม ไม่คิดจะอ่านซักนิดเลยเหรอครับ ท่านก็อธิบายไว้แล้วว่า พิมพ์ผิดอย่างไร เพราะเหตุใด จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:02:50

ความคิดเห็นที่ 21 จาก พระไตรปิฎก ฉบับ บาลีสยามรัฐ  (ภาษาไทย) เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒ อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต หน้าที่ ๒๒๒/๒๙๐หัวข้อที่ ๕๒๗   เสขสูตรที่ ๓ [๕๒๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิกขาบท ๑๕๐ ถ้วนนี้ ย่อมมาสู่อุเทศทุกกึ่งเดือน ซึ่ง กุลบุตรทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่ ดูกรภิกษุทั้งหลายสิกขา ๓ นี้ ที่สิกขาบท ๑๕๐ นั้นรวมอยู่ด้วยทั้งหมด สิกขา ๓ เป็นไฉน คืออธิศีลสิกขา ๑ อธิจิตตสิกขา ๑ อธิปัญญาสิกขา ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิกขา ๓นี้แล ที่สิกขาบท ๑๕๐ นั้นรวมอยู่ด้วยทั้งหมด ------------------------------------------------------------------------- พระไตรปิฎก ฉบับมหามกุฏฯ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๓๔ พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่มที่ ๑ ภาคที่ ๓ หน้าที่ ๔๕๙/๖๐๒ หัวข้อที่ ๕๒๗ [๕๒๗]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  สิกขาบทที่สำคัญ  ๑๕๐ นี้    ย่อมมาสู่ อุทเทสทุกกึ่งเดือน ฯลฯ*   นี้แล  สิกขา ๓ ที่สิกขาบททั้งปวงนั่นรวมกันอยู่ พระไตรปิฎก ฉบับมหาจุฬาฯ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒ อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต หน้าที่ ๓๑๔/๔๑๑ หัวข้อที่ ๘๘ {๕๒๗}[๘๘]    ภิกษุทั้งหลาย    สิกขาบท    ๑๕๐    ถ้วนที่กุลบุตรทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษาอยู่    มาถึงวาระที่จะยกขึ้นแสดงเป็นข้อ  ๆ    ตามลำดับทุกกึ่งเดือน -------------------------------------------------------------------- ส่วน ท่าน ที่บอกว่า 3 -4 สำนัก รวมทั้ง ฉบับ ของ มหาเถระสมาคม ด้วย แปลผิด ผมก็ จะยกแค่ตัวอย่าง ในการทำงาน แปลพระไตรปิฏก ว่า มีท่านใดที่ทำงาน แล้วแปลผิด ตามที่ท่านกล่าวอ้าง บ้าง ------------------------------------------------------------------------- • ๑๐ มกราคม ๒๕๓๗     มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย มีประกาศมหาวิทยาลัย ๓ ฉบับ คือ      (๑) ประกาศมหาวิทยาลัยที่ ๑/๒๕๓๗ ลงนามโดยพระสุเมธาธิบดี (บุญเลิศ ทตฺตสุทฺธิ) นายกสภามหาวิทยาลัย แต่งตั้งกรรมการที่ปรึกษาการแปล พระไตรปิฎก จำนวน ๖๖ รูป มีสมเด็จพระพุทธชินวงศ์ (สุวรรณ สุวณฺณโชโต) เป็นประธาน      (๒) ประกาศมหาวิทยาลัยที่ ๒/๒๕๓๗ ลงนามโดย พระสุเมธาธิบดี นายกสภามหาวิทยาลัย แต่งตั้งกรรมการตรวจสำนวนการแปลพระไตรปิฎก จำนวน๕๒ รูป/คน มีพระวิสุทธิวงศาจารย์ (พลอยาณสํวโร) เป็นประธาน พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) เป็นกรรมการและเลขานุการ      (๓) ประกาศมหาวิทยาลัยที่ ๓/๒๕๓๗ ลงนามโดยพระสุเมธาธิบดี แต่งตั้งกรรมการแปลพระไตรปิฎก จำนวน ๔๒ รูป/คน มีพระธรรมธีรราชมหามุนี (วิลาศ าณวโร) เป็นประธาน พระศรีสุทธิพงศ์ (อาทร อินฺทปฺโ) เป็นกรรมการ และเลขานุการ ๑๗ มกราคม ๒๕๓๗    มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย มีประกาศมหาวิทยาลัยที่ ๕/๒๕๓๗ ลงนาม โดยพระอมรเมธาจารย์ (นคร เขมปาลี) อธิการบดี แต่งตั้งคณะกรรมการจัดงานพิธี เปิดประชุมการแปลพระไตรปิฎก ประกอบด้วยกรรมการ ๒ คณะ คือ      (๑) คณะกรรมการอำนวยการ จำนวน ๙ รูป มีพระอมรเมธาจารย์ เป็น ประธาน      (๒) คณะกรรมการดำเนินงาน จำนวน ๓๓ รูป/คน มีพระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) เป็นประธาน พระศรีสุทธิพงศ์(อาทร อินฺทปฺโ) เป็น กรรมการและเลขานุการ ------------------------------------------------------------ พระไตรปิฎกฉบับสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ ปีพุทธศักราช ๒๔๓๖ การจัดพิมพ์พระไตรปิฏกฉบับสยามรัฐ พ.ศ. ๒๔๖๘ พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๗ ทรงพระกรุณาโปรดกล้าฯ ให้มีการจัดสร้างพระไตรปิฎก เพื่อถวายเป็นพระอนุสาวรีย์เชิดชูพระเกียรติยศ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖ โดยทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้มีการชำระและจัดพิมพ์ขึ้นใหม่ เรียกว่า “พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ” ต้นฉบับสำหรับตรวจชำระ และจัดพิมพ์ขึ้นใหม่ครั้งนี้ ใช้พระไตรปิฎกฉบับพิมพ์เมื่อครั้งรัชกาลที่ ๕ ซึ่งทรงสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๔๓๖ จำนวน ๓๙ เล่มเป็นพื้น พร้อมทั้งตรวจชำระเพิ่มคัมภีร์ ที่ยังมิได้จัดพิมพ์เมื่อครั้งรัชกาลที่ ๕ ให้ครบบริบูรณ์ด้วย รวบเป็นพระไตรปิฎกที่จัดพิมพ์ขึ้นใหม่ครั้งนี้ จำนวน ๔๕ เล่มจบบริบูรณ์ ในการตรวจชำระและจัดพิมพ์พระไตรปิฎกครั้งนี้ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้กราบทูล อาราธนา สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงชินวรสิริวัฒน์ ทรงเป็นประธานในการตรวจชำระ พร้อมทั้งทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้อาราธนา พระเถระผู้ชำนาญพระไตรปิฎกอีก ๘ รูป เป็นกรรมการตรวจชำระ การตรวจชำระและจัดพิมพ์ระไตรปิฎกครั้งนี้ เริ่มดำเนินการเมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๘ พิมพ์เสร็จบริบูรณ์เมื่อ พ .ศ. ๒๔๗๓ นับเป็นพระไตรปิฎกฉบับพิมพ์ที่สมบูรณ์ฉบับแรก ของพระพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาท ในการตรวจชำระและจัดพิมพ์พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ ดังกล่าวนี้ สมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ นอกจากจะทรงเป็นประธานในการตรวจชำระแล้ว พระองค์ยังได้ทรงตรวจชำระคัมภีร์อังคุตรนิกาย แห่งพระสุตตันปิฎก ตลอดพระคัมภีร์ด้วยพระองค์เอง รวมเป็นหนังสือ ๕ เล่มอีกด้วย นับเป็นพระเกียรติคุณในทางพระปริยัติธรรมอีกประการหนึ่ง ของสมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ พระองค์นั้น อนึ่ง พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ ดังกล่าวนี้ เมื่อได้ตรวจชำระและจัดพิมพ์ขึ้นเรียบร้อยแล้ว พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานกรรมสิทธิ์ในหนังสือพระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐนี้ แก่ “มหามกุฏราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์” ซึ่งเป็นสถาบันการศึกษาที่เผยแผ่พระพุทธศาสนา เพียงแห่งเดียวในประเทศไทยในขณะนั้น เพื่อประโยชน์แก่ความเจริญก้าวหน้าของการศึกษาทางพระพุทธศาสนา เพื่อพระปริยัติธรรมสืบไป ------------------------------------------------------------------ นี่ครับ คือ คณะทำงาน ที่ พวกท่านกล่าวอ้างว่า แปลผิด จากคุณ : รักเธอเกินกว่าฟ้าเดียวบรรยาย เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 54 10:21:18 ถูกใจ จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:06:18

ความคิดเห็นที่ 22 การแปลจากทั้ง 3สำนักพระไตรปิฏกอันดับแรกจากมหาจุฬาแปล 150 ข้อ จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:24:34

ความคิดเห็นที่ 23 ที่เอามาลง มันช่วยตอบคำถาม อธิบาย? ข้อไหน อย่างไร? หรือจะฟลัดกระทู้ไปเรื่อยๆ ... คล้ายธรรมกายเข้าไปทุกที จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:25:30

ความคิดเห็นที่ 24 การแปลจากพระไตรปิฎกของมหามงกุฏราชวิทยาลัย จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:26:23

ความคิดเห็นที่ 25 อย่าเอาทิฐิมานะ มาครอบงำดีกว่าครับคุณเนตังเม ผมคิดว่าท่านพรหมคุณากรณ์ท่านเมตตา อธิบาย ค่อนข้างชัดเจนแล้ว จริงๆแล้ว ความเห็นผิดไม่ใช่เรื่องใหญ่ ถ้ารู้ว่าผิดแล้วแก้ไข ไม่มีใครตำหนิ มีแต่คนสรรเสริญ มาลองมองโลกความเป็นจริงดูดีกว่าครับ คุณเน ถ้าสมัยพุทธกาล ท่องพระปาฎิโมกข์ 150 ข้อจริง ทำไมปัจจุบันถึงไม่มีเถรวาทใน ประเทศไหนที่ท่อง 150 ข้อ ก็แสดงว่าต้องมีการสรุปให้ท่อง 227 ข้อ ที่การสังคยนาครั้งใดครั้งหนึ่ง ซึ่งถือเป็นการตัดสินใจของสงฆ์ และถือเป็นข้อยุติ พุทธไทยสืบทอดมติ ท่อง 227 ข้อมาถึงปัจจุบัน ความเห็นส่วนตัวจะเห็นว่า ควรมี 150 ก็ควรท่อง 227 ตามมติ สงฆ์ ถ้าอยากท่อง 150 ก็ต้องให้คณะสงฆ์ ส่วนใหญ่เห็นชอบครับ การกระทำของคุณเน และพระอาจารย์คึกฤทธิ์ อาจเข้าข่ายการกำลังทำสังฆเภท ซึ่งไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ ส่วนคุณโขตาน การกระทำของคุณเหมือนใส่ไฟ ลงไปมากกว่าแก้ปัญหา กรุณายุติการกระทำของคุณดีกว่านะครับ จากคุณ : Pongkm (Pongkm) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:31:36

ความคิดเห็นที่ 26 สมควรยกขโยงไปขอรับความเห็นกับท่านอาจารย์คึกฤทธิ์ที่วัดนาป่าพงโดยตรง จะได้ไม่เป็นการฟังและตัดสินความข้างเดียว ข้าพเจ้าก็ยังไม่เข้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่เห็นว่าตัวเลข 150 เห็นมีอยู่จริงในพระสูตร แต่ตัวเลข 227 ไม่เห็นนะ มันไปอยู่ตรงไหนเล่า ที 150 กำหนดได้ ถ้า 227 ก็น่าจะกำหนดมั่งนะ (ถ้าจะมีอ่ะนะ) อีกอย่าง ข้าพเจ้าเชื่อว่า พระพุทธองค์จะไม่กำหนดอะไรแบบกำกวม เช่น อะไรที่มัน กว่าๆ อย่างนี้ เข้าใจยากมาก จากคุณ : KONICHIWA เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:32:04

ความคิดเห็นที่ 27 อย่าเอาทิฐิมานะ มาครอบงำดีกว่าครับคุณเนตังเม ผมคิดว่าท่านพรหมคุณากรณ์ท่านเมตตา อธิบาย ค่อนข้างชัดเจนแล้ว จริงๆแล้ว ความเห็นผิดไม่ใช่เรื่องใหญ่ ถ้ารู้ว่าผิดแล้วแก้ไข ไม่มีใครตำหนิ มีแต่คนสรรเสริญ มาลองมองโลกความเป็นจริงดูดีกว่าครับ คุณเน ถ้าสมัยพุทธกาล ท่องพระปาฎิโมกข์ 150 ข้อจริง ทำไมปัจจุบันถึงไม่มีเถรวาทใน ประเทศไหนที่ท่อง 150 ข้อ ก็แสดงว่าต้องมีการสรุปให้ท่อง 227 ข้อ ที่การสังคยนาครั้งใดครั้งหนึ่ง ซึ่งถือเป็นการตัดสินใจของสงฆ์ และถือเป็นข้อยุติ พุทธไทยสืบทอดมติ ท่อง 227 ข้อมาถึงปัจจุบัน ความเห็นส่วนตัวจะเห็นว่า ควรมี 150 ก็ควรท่อง 227 ตามมติ สงฆ์ ถ้าอยากท่อง 150 ก็ต้องให้คณะสงฆ์ ส่วนใหญ่เห็นชอบครับ ดูจากประวัตพระอาจารย์คึกฤทธ์ก็เป็นพระที่มีความตั้งใจดี ผมเชื่อว่าการท่องพระปาฎิโมกข์ 150 หรือ 227 ไม่ได้ มีผลต่อการบรรลุอริยมรรค แต่การกระทำของคุณเน และพระอาจารย์คึกฤทธิ์ อาจเข้าข่ายการกำลังทำสังฆเภท ซึ่งไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ ส่วนคุณโขตาน การกระทำของคุณเหมือนใส่ไฟ ลงไปมากกว่าแก้ปัญหา กรุณายุติการกระทำของคุณดีกว่านะครับ ปล 227 เกิดจาก สวดประกาศหมวดปาราชิก 4 ข้อ หมวดสังฆาทิเสส 13 ข้อ หมวดนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 30 ข้อ หมวดปาจิตตีย์ 92 ข้อ ปาฏิเทสนียะ 4 ข้อ อธิกรณสมถะ 7 ข้อ  รวมทั้งหมด 150 ข้อ พระวินัยที่ต้องสวดประกาศเพิ่มเติมให้ครบ 227 ข้อที่อนุญาตเพิ่มเติมในภายหลังคือ หมวดอนิยต 2 ข้อ หมวดเสขิยวัตร 75 ข้อ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 09:37:46 จากคุณ : Pongkm (Pongkm) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:33:10

ความคิดเห็นที่ 28 การแบ่งประเภททหารของกองทัพนาซี แบ่งทหารเป็น 4 จำพวก ดังนี้ 1. ขยัน + ฉลาด = ฝ่ายเสนาธิการ , กุนซือ 2. ขี้เกียจ แต่ ฉลาด = แม่ทัพนายกอง , ผู้บังคับหน่วย 3. ขี้เกียจ และ โง่ = (ก็ยังมีประโยชน์อยู่) ไพร่พล , พลทหาร 4. โง่ แต่ "ขยัน" = (เป็นภัยต่อกองทัพอย่างยิ่ง) ฮิตเลอร์ไม่ต้องการคนประเภทนี้ ---> ให้นำมันไปฆ่าเสียให้ตาย. จากคุณ : No Free Lunch เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:33:18

ความคิดเห็นที่ 29 ความคิดเห็นที่ 1     รบกวนคณะผู้ศรัทธาในพระคึกฤทธิ์ ไม่ flood กระทู้ด้วยพระสูตรจนยืดยาว     เพื่อเบี่ยงประเด็น หรือเสียดสีเหมือนที่ทำสม่ำเสมอ              ชัดเจน แต่อาจไม่ได้รับการร่วมมือ   แนะนำ :-              อ่านและค้นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม              อรรถกถาชาดกทั้งหมด ๕๔๗ เรื่อง              พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม     http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                สารบัญประเภทธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/d_type_index.php?                   หมวดหนังสือธรรมะ http://84000.org/tipitaka/book/              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html              เรื่อง สิ่งที่เป็นมงคล (มงคล ๓๘) http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html              เรื่อง ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:34:08

ความคิดเห็นที่ 30 การแปลจากพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับสยามรัฐ พระเถระในสมัยนั้นไม่เก่งเท่าพระสมัยนี้พากันแปลผิดหมดเลยหรือ?ไม่สมเหตุผล ดูจากรายนามพระเถระคณะที่แปลจากคหที่21แล้วท่านที่แปลนี้ก็ระดับที่พระเจ้าแผ่นดินยอมรับทั้งนั้นนะ จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:38:35

ความคิดเห็นที่ 31 คุณ Pongkm (Pongkm) มหานิกายกับ ธรรมยุติก็ลงอุโบสถแยกกันอยู่แล้วสมัยสมัยพระพุทธองค์ก็ไม่มี2นิกายนะ   ว่ากันตามหลักฐานพวกคุณจะมาตัดสินคำว่าทิฐิจากอะไร จากความคิดเห็นส่วนตนและที่โพสต์กันอยู่นี้ทิฐิใครจ๊ะ การแปลมาจากไหนแล้วใครเป็นผู้แปลได้ให้ข้อมูลในคหที่ 21 บอกที่มาหมดแล้ว จะแปล 150ข้อกว่าๆก็ต้องอธิบายเหตุผลตามที่ถามว่าทำไมต้องสวดอนิยตะและเสขิยวัตร  ก็ขนาดพุทธพจน์คุณยังไม่เชื่อ150ข้อ ถ้าพวกคุณรู้ลึกและอธิบายความหมายและหลักปฎิบัติได้ก็ว่ามา นั่งรอฟังอยู่  ไม่คุยกันให้จบตั้งกระทู้ใหม่ หมายความว่าไงทำแบบนี้ จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:53:15

ความคิดเห็นที่ 32 เข้ามาขอบคุณ  Gurebuและผู้ที่ส่งบทความมาให้ ครับ ขอบคุณมากๆ ครับที่เป็นธุระให้กับพระศาสนา เป็นบทความที่ชัดเจน และแสดงให้เห็นความเป็นผู้ใหญ่ของพระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ เมื่อมีข้อผิดพลาดใดๆ แม้ไม่ได้มาจากตัวท่าน  ท่านยังยอมรับว่ามีข้อผิดจริง และยังมองเป็นโอกาสอันดีที่จะแก้ไข ทำให้ถูกต่อไป ท่านไม่ได้ดื้อแพ่ง แสดงทิฏฐิมานะตนว่าถูกต้องแต่เพียงฝ่ายเดียว ผิดพลาดไม่เป็น ท่านถือประโยชน์ของพระศาสนาเป็นที่ตั้ง รู้สึกดีใจมากครับที่ได้อ่านบทความของท่าน ทั้งๆ ที่ได้ทราบมาว่าท่านไม่ค่อยสบาย คุณเนตังมม ค่อยๆ อ่าน ค่อยๆ ทำความเข้าใจนะครับ^^ ผมว่าคุณ เนตังมม เป็นคนที่อ่านเยอะ ท่านนึง ถ้าเปิดใจ  คงจะเข้าใจได้ไม่ยาก จากคุณ : สุบรรณภักดิ์ (สุบรรณภักดิ์) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 09:56:34

ความคิดเห็นที่ 33 ด้วยควาามเคารพ กรุณาอย่ามาคิดว่าผมลบหลู่ หรือปรามาสท่านพระพรหมคุณาภรณ์ นะครับ ผมก็เคารพศรัทธาท่านเหมือนกัน   ให้ตอบอย่างมีเหตุผล ดังบัณฑิตพึงกระทำ  จขกท.บอกห้ามเสียดสี  แต่พวกของฉันเสียดสีได้ อันนี้ขอยกไว้ คนมันมีนิสัยอย่างนั้น ห้ามไม่ได้ ตามความคิดเห็นของผม ที่ยกมาก็เป็นเพียงความเห็นของท่านเกี่ยวกับการแปลออกมาว่า  150 กว่า แต่อยากจะถามว่า  แล้วใครจะเป็นผู้ตัดสินว่าที่ผ่านมาแปล ว่า  150 ถ้วน ผิด  แล้วเป็นที่ยุติได้ แต่ละสำนักที่แปลออกมายอมรับว่า แปลผิด   พร้อมแก้ไขให้ถูกต้อง และตั้งแต่มีกรณีนี้ขึ้นมาผมก็ยังไม่เห็นสำนักที่พระไตรปิฏกออกมายอมรับ หรือแก้ไขว่ามันผิดเลย ดังนั้นสาธารณชนทั่วไป ก็ต้องถือว่า 150 ถ้วน  แปลถูกต้องแล้ว  เพราะยังไม่มีการแก้ไข จากคุณ : ซุ้มเฟื่องฟ้า เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 10:36:11

ความคิดเห็นที่ 34 กราบอนุโมทนา พระพรหมคุณาภรณ์... สำหรับพระอาจารย์คึกฤทธิ์ ผมสนับสนุนท่านที่ท่านให้ความสำคัญกับพุทธวจนะ... แต่การที่ท่านปฏิเสธอรรถกาจารย์ทั้งปวง ผมไม่เห็นด้วยเลย... หากธรรมจากพระสารีบุตร พระอานนท์ ก็ไม่ควรรับ ไม่ควรพิจารณา ควรปฏิเสธเสีย เพียงเพราะไม่ได้เปล่งจากพระโอษฐของพระศาสดา อย่างนั้นถูกต้องหรือ... ไม่ได้พิจารณาธรรมโดยธรรม พิจารณาธรรมเพียงว่าใครเป็นคนพูด ต้องพระพุทธองค์เท่านั้นถึงใช่ ถ้าไม่ใช้พระพุทธองค์ กลายเป็นผิดทั้งหมด ถ้าแนวคิดพระอาจารย์คึกฤทธิ์เป็นอย่างนี้ ท่านเองไม่ได้เป็นศิษย์ของพระพุทธองค์เสียแล้ว... อุปมาเหมือนจับแน่นอยู่กับจีวรพระพุทธองค์ แต่ไม่เห็นธรรมของพระพุทธองค์ จะได้ชื่อว่าเป็นศิษย์พระพุทธองค์ เห็นพระพุทธองค์ได้อย่างไร... จากคุณ : pae2010 เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 10:41:05

ความคิดเห็นที่ 35 ท่านเจ้าคุณอาจารย์แม้จะอยู่ในภาวะที่อาพาธบีบคั้น แต่ก็ยังเมตตาตอบ แก้ข้อสงสัยเพื่อเป็นส่วนหนึ่งในการช่วยแก้ไขปัญหาอธิกรณ์ในพระศาสนา กราบนมัสการแทบเท้า พระเดชพระคุณ ท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ ครับ จะว่าไป เมื่อวันก่อนผมก็ไปพบข้อความตอนหนึ่งในอรรถกถา ตอนอธิบายเรื่องปาราชิกสิกขาบทที่ ๑  มีเนื้อความที่น่าสนใจ ถึงแม้คณะวัดนาป่าพงนั้นท่านไม่ยอมรับอรรถกถาอยู่แล้วก็ตาม เห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์ ขอนำมาลงไว้ในที่นี้ บอกไว้นิดหนึ่งว่า อรรถกถาท่านอธิบายความตอนปาราชิกสิกขาบทที่ ๑ ว่า  เป็นสิกขาบทที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติขึ้น หลังจากสิกขาบทเบาๆทั้งหลาย ------------------------------ [พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงบัญญัติปฐมปาราชิกเมื่อ  ๒๐  พระพรรษา]        ได้ยินว่า  ในปฐมโพธิกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้า  ภิกษุทั้งหลายได้ประคองพระหฤทัยให้ทรงยินดีแล้วตลอด  ๒๐  ปี  มีได้ทำอัชฌาจาร  (ความประพฤติล่วงละเมิด)  เห็นปานนี้  (ให้เกิดขึ้นเลย).  พระผู้มีพระภาคเจ้า  ทรงหมายเอาอัชฌาจารนั้นนั่นเอง  จึงตรัสพระสูตรนี้ว่า  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย !  สมัยหนึ่ง พวกภิกษุได้ประคองจิตของเราให้ยินดีแล้วหนอ.        คราวนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า  เมื่อไม่ทรงเล็งเห็นอัชฌาจาร(ความประพฤติล่วงละเมิดเช่นนั้นของภิกษุทั้งหลาย) จึงมิได้ทรงบัญญัติปาราชิกหรือสังฆาทิเสส   แต่ได้ทรงบัญญัติกองอาบัติเล็กน้อย ที่เหลือไว้เพียง  ๕  กองเท่านั้น  ในเพราะเรื่องนั้น ๆ  เพราะเหตุนั้น  ท่านพระอุบาลีเถระ  จึงได้กล่าวไว้ว่า เพราะสิกขาบท  ยังมิได้ทรงบัญญัติไว้.   ------------------------------------- เป็นไปได้หรือไม่ว่า สิกขาบท ๑๕๐ ข้อ ที่มาในวัชชีปุตตสูตรเป็นต้นนั้น  "ยังไม่มีปาราชิก และสังฆาทิเสส" แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 11:03:43 แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 11:02:43 จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 10:52:29

ความคิดเห็นที่ 36 ถ้าหมายถึงว่า     150 ถ้วนนี้    แล้วทำเชิงอรรถโดยอ้างคำอธิบสยของอรรถกถา ว่า..  ณ.สมัยที่พระวัชชีบุตรกราบทูลพระผู้มีพระภาคนั้น สิกขาบทที่ทรงบัญญัติไว้มีเพียง 150 ข้อ    เท่านี้ก็มีเหตผลสมบูรณ์ที่สุดแล้ว และผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง  แต่หากจะแปลไปว่า สิกขาบท กว่า 150 (มีเกินไปกว่านี้อีก)  ก็จะยังมีปัญหาอยู่ต่อไปว่า  อย่างนั้นแล้วพระองค์ทรงคาดการณ์สิ่งที่ยังไม่เกิดไว้แล้วด้วยหรือ     ผมไม่เห็นด้วยว่าจะแปลให้เป็นอย่างนี้   น่าจะคงของเดิมไว้ดีกว่า จากคุณ : กัป' เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 12:32:08

ความคิดเห็นที่ 37 "แต่หากจะแปลไปว่า สิกขาบท กว่า 150 (มีเกินไปกว่านี้อีก) ก็จะยังมีปัญหาอยู่ต่อไปว่า  อย่างนั้นแล้วพระองค์ทรงคาดการณ์สิ่งที่ยังไม่เกิดไว้แล้วด้วยหรือ" อรรถะเนื้อความของคำนี้ ที่จริงแล้วมีข้อที่ควรพิจารณา คำว่า สิกขาบท "เกินกว่า" ๑๕๐  ที่ว่านี้ น่าจะหมายความว่า สิกขาบทที่มีเศษ ๑๕๐  (เช่นว่า สิกขาบท ๑๕๘, ๑๕๓ เป็นต้น) ท่านก็เลยให้จำนวนเศษไว้  แต่โดยปกติ ตัวเลขสังขยา ในคัมภีร์บาลี ไ่ม่นิยมลงเศษเอาไว้  เมื่อเวลาท่านจะกล่าวเนื้อหาอะไรขึ้น ท่านก็เลยพูดโดยรู้เข้าใจกันอยู่แล้วว่า   "สิกขาบทเกินกว่า ๑๕๐" ซึ่งก็หมายถึง สิกขาบท ๑๕๐ กว่าข้อ นั่นเอง  โดยไม่จำเป็นต้องระบุว่า "กว่า" เท่าไหร่ เพราะเป็นที่รู้กันในหมู่พระภิกษุในครั้งนั้น ทีนี้อรรถกถาท่านอธิบายอย่างนั้นก็เพราะว่า  ๑๕๐ กว่าข้อนี้ แสดงว่า ไม่ได้ไปถึง ๒๒๐ หรือเกินกว่านั้นจนตัวเลขหลัก ๒ เปลี่ยนไป เ่ช่น อาจจะเกินไปเป็น ๑๘๐ หรือ ๑๙๐ เป็นต้น เพราะเหตุนั้น อรรถกถาท่านจึงอธิบายว่า "นี่นะ ที่ว่าจำนวน ๑๕๐ (กว่า) นี้ เป็นสิกขาบทเท่าที่มีในครั้งนั้นเท่านั้น" คนที่อ่านบาลีไม่แตก แล้วก็ไม่เข้าใจอรรถแห่งภาษาบาลี ก็หลงพลาดไป พอมีคนบอกว่า "แปลว่า เกินกว่า " ก็หาว่า "โอ้ย แบบนี้แสดงว่าพระพุทธเจ้าตรัสถึงสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น เป็นไปไม่ได้"   ทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดอะไรขนาดนั้นเลย แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 13:03:48 แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 13:02:07 จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 13:01:45

ความคิดเห็นที่ 38 ท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ท่านได้อธิบายมีเหตุผลชัดเจน ควรแปลว่า "สิกขาบท ๑๕๐ ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" ก็ทำให้เข้าใจถึงปัญหาว่าิพระอาจารย์ คึกฤทธิ์ ท่านอาจจะตีความผิด เพราะพระไตรปิฎกแปลมาผิด และแม้แต่ในหนังสือพุทธธรรม ก็ยังใช้คำที่ผิด   แต่ถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็ต้องมีการรับรองจากหน่วยงานที่รับผิดชอบ หรือมหาเถระสมาคม เพราะคำอธิบายของท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ ไม่สามารถถือว่าเป็นข้อยุึติได้ ถ้ายังไม่มีการยืนยันว่าพระไตรปิฎกแปลผิด ก็คงไม่สามารถไปบอกได้ว่า พระอาจารย์ คึกฤทธิ์ ท่านทำผิด ถ้าท่านทั้งหลายที่เห็นว่าเรื่องนี้ควรได้รับการแก้ไข ก็ควรแจ้งให้ผู้ที่มีหน้าที่รับผิดชอบดำเนินเรื่องแก้ไขให้ถูกต้อง ดีกว่ามาถกเถียงกันแต่ในเว็บบอร์ดนะครับ และขอให้ใช้คำสุภาพกับพระที่ถือศีลมากกว่าฆราวาสด้วยครับ จากคุณ : ชนาธิป - พุทธแท้ เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 13:39:31

ความคิดเห็นที่ 39 จากความเห็นของคุณชนาธิป - พุทธแท้ ทำให้ผมสงสัยว่า ในเมื่อปัญหาคือการแปลนี้ผิดหรือถูก ทำไมคณะสงฆ์จากวัดนาป่าพงถึงไม่ไต่ถามไปทางเถระสมาคมก่อน(ก่อนที่จะทำอะไรลงไป) ปัญหาเรื่องนี้คือการแปลบาลีใช่มั้ย...? ถ้าใช่ก็ต้องมีวิธีสอบทาน ด้วยผู้รู้บาลี แต่เืนื่องจากผมเองก็ไม่ทราบว่าทางวัดนาป่าพงจะมีผู้รู้บาลีไปถกกับเขาด้วยหรือเปล่า เพราะเกรงว่าจะเสียเปรียบ หากทางเถระสมาคมได้มอบหมายให้ผู้รู้บาลีมาร่วมถกด้วย พระไตรปิฏกแปลผิดได้หรือเปล่า... ก็แปลโดยมนุษย์อะนะ ทำไมไม่เคยมีใครสงสัยกันเลยว่า พระที่ทรงบาลีเยอะแยะ ไม่เห็นจะมีปัญหากับประเด็นนี้ ก็ยังสวดปาฏิโมกข์ ๒๒๗ กันอยู่ร่ำไป พระในเถระสมาคมก็ทรงบาลีกันทั้งนั้น จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:06:13

ความคิดเห็นที่ 40 ความคิดเห็นที่ 38     ท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ท่านได้อธิบายมีเหตุผลชัดเจน ควรแปลว่า "สิกขาบท ๑๕๐ ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" ก็ทำให้เข้าใจถึงปัญหาว่าิพระอาจารย์ คึกฤทธิ์ ท่านอาจจะตีความผิด เพราะพระไตรปิฎกแปลมาผิด ------------- ประเด็นนี้ เป็นไปตามที่ คุณ chohokun กล่าวไว้คือ 1. ประเด็นใหญ่ไม่ใช่เรื่องการแปล 150 แบบไหน( ถ้าแปลว่า เกิน 150 ก็แสดงว่า การถือเพียง 150 ไม่ถูกต้อง  ในกรณีเฉพาะการแปล )  เพราะนั่นคือพระวินัยในระยะเวลานั้น   2. ต่อมาได้มีพระวินัยที่ต้องสวดในพระปาฎิโมกข์ เพื่มตามหลักฐานที่แสดงว่าต้องสวดเพื่มในข้อต่างๆที่ได้มีการแสดงไว้แล้ว  และรวบรวมมโดยสมบูรณ์แล้วในพระวินัยปิฎก จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:10:53

ความคิดเห็นที่ 41 สวด 227 ข้อ สวด 150 ข้อ ไม่ก็ต่างกันครับ ถ้าพระที่สวดและพระที่ฟัง ไม่รู้ว่ามันมีอะไรบ้าง ทุกวันนี้ก็ส่วนใหญ่ก็"นกแก้ว นกขุนทอง"กันทั่วบ้านทั่วเมือง จากคุณ : หลวงโยธา เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:26:33

ความคิดเห็นที่ 42 คุณ หลวงโยธา ครับ สิ่งที่ต้องระวังก็คือ อย่าเหมาโหลถูกกว่า ที่ว่า นกแก้ว นกขุนทอง กันทั้งนั้นนั่นต้องระวังครับ ลองพิจารณาดูก่อนว่า คำที่ว่านี้ เป็นธรรมกับท่านที่ฟังออกรู้บาลีหรือไม่ เพราะตอนที่ผมบวชลงโบสถ์ มีพระหลายรูปที่ท่านฟังแล้วรู้เรื่องมีอยู่นะครับ ระวังเรื่องการปรามาสพระสงฆ์องค์เจ้าหน่อยครับ จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:50:34

ความคิดเห็นที่ 43 เหมือน พระอาจารย์คึกฤทธิ์จะเคยกล่าวไปแล้วในกรณีที่ท่านพระพรหมคุณาภรณ์ชี้แจงว่า คำชี้แจงของท่าเจ้าคุณไม่ใช่คำของ พระพุทธเจ้า  นั่นเป็นคำของสาวก     พจ คึกฤทธิ์ ปฏิบัติตามคำของศาสดาเท่านั้น  ประมาณมาณนี้ จากความจำนะครับ ปล ผมไม่เห็นด้วยกับการสวด 150 นะครับ  แต่ผมชื่นชอบที่วัดนี้ใช้แนวการสอนแบบพุทธพจน์ : ) คือนำคำของศาสดามาสอน : ) จากคุณ : OnceWakeUp เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:58:08

ความคิดเห็นที่ 44 แล้วในเวลาที่พระองค์ตรัสนั้น   นับสิกขาบททั้งหมดได้เท่าไหร่  ครับ? จากคุณ : กัป' เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 16:08:21

ความคิดเห็นที่ 45 จาก คคห ที่ ๔๑ ของคุณหลวงโยธา ครับ สวด 227 ข้อ สวด 150 ข้อ ไม่ก็ต่างกันครับ ถ้าพระที่สวดและพระที่ฟัง ไม่รู้ว่ามันมีอะไรบ้าง ทุกวันนี้ก็ส่วนใหญ่ก็"นกแก้ว นกขุนทอง"กันทั่วบ้านทั่วเมือง จากคุณ : หลวงโยธา   เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 15:26:33   ถูกใจ : น้องฟลุ๊คน่ารัก, nslife2514 อย่าได้ประมาทพระสงฆ์ขนาดนั้นครับ อย่างน้อยที่สุด  พระรูปที่สวดปาฏิโมกข์ท่านก็แปลออกว่า  ที่ท่านกำลังสวดอยู่นั้นเป็นสิกขาบทอะไร  พระศาสดาทรงบัญญัติว่าอย่างไรครับ เพราะพระที่สวดปาฏิโมกข์ได้  เวลาท่องปาฏิโมกข์ท่านจะจำคำแปลด้วย เพราะมีประโยชน์ว่า  ถ้านึกภาษาบาลีไม่ออก  แต่จำคำแปลภาษาไทยได้  ก็พอจะช่วยให้นึกภาษาบาลีได้ด้วยครับ และพระ เณรที่ได้เรียนจนจบนักธรรมชั้นเอก ในข้อสอบนักธรรมเอก  วิชาวินัยบัญญัติ  มักจะมีข้อสอบที่ถามประมาณว่า จงเขียนปาฏิโมกข์  สิกขาบทที่ ......... มาให้ดู  (บางครั้ง) พร้อมความหมาย (คำแปล) ถ้าเขียนไม่ได้ก็คือ  ไม่ได้คะแนน ดังนั้น  อย่างน้อย  พระเณรที่เรียนจนจบนักธรรมเอก  ก็ต้องรู้ปาฏิโมกข์  จำคำแปลปาฏิโมกข์ได้  ถึงไม่ได้ครบทั้ง ๒๒๗ ข้อก็เถอะครับ ฉะนั้น  อย่าได้ปรามาสพระสงฆ์ในเรื่องที่เราไม่รู้จริง เลยครับ จากคุณ : คอแก้ง เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 18:02:33

ความคิดเห็นที่ 46 จาก คคห ที่ ๔๕ คุณกัป ครับ แล้วในเวลาที่พระองค์ตรัสนั้น   นับสิกขาบททั้งหมดได้เท่าไหร่  ครับ? จากคุณ : กัป'   เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 16:08:21     ก็ ๑๕๐ กว่า  หรือ  เกินกว่า ๑๕๐ นั่นไงครับ ถ้าจะเอาให้ชัวร์ ๆ ก็ไม่มีใครตอบได้  เพราะผู้ที่ตอบได้  หรือรู้ชัวร์ ๆ ก็มรณภาพ และตายไปกันหมดแล้ว ถ้าจะเอาประเภทที่  รู้ด้วย ญาณ ก็ไม่รู้ว่าจะเป็น ญาณ อะไร จะ ยานโตงเตง  หรือ ยานตอบแตบ แต่ที่มีข้อให้สังเกตก็คือ  เสขสูตร  หรือวัชชีปุตตสูตร นั้น  พระศาสดาทรงตรัสไว้ประมาณกลาง ๆ พุทธกาล ถ้า  คูณกัป  ได้ติดตามกระทู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มาตั้งแต่เดือนมิถุนายน  ผมคิดว่าน่าจะพอเข้าใจได้ไม่ยาก หรืออ่านกระทู้  ตามเงื่อนไขเวลา  ของคุณ ยามประจำวัน  ดูสิครับ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 18:17:32 จากคุณ : คอแก้ง เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 18:15:58

ความคิดเห็นที่ 47 จะสวด 227 หรือสวด150 ก็แล้วแต่ท่านๆ จะเห็นชอบใจอย่างไรๆ ปัญหาอยู่ที่จะปฏิบัติได้เท่าได  เท่าที่เห็นๆอยู่ก็อนุโลมกันหลายข้อเหลือเกิน แม้ศีลข้อสิบของเณรก็ยังเอาไว้ไม่ได้เลย จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 19:27:22

ความคิดเห็นที่ 48 http://blog.eduzones.com/smith/604 กาลามสูตร ๑๐ ประการ ตรัสไว้ กาลามสูตร แปลว่า พระสูตรที่ พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่ชาวกาลามะ หมู่บ้านเกสปุตติยนิคม แคว้นโกศล เรียกว่า เกสปุตตสูตร ก็มี กาลามสูตร เป็นหลักแห่งความเชื่อ ไม่ให้เชื่องมงายโดยไม่ใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นจริง ถึงคุณโทษ หรือดี ไม่ดี ก่อนเชื่อ มี ๑๐ ประการคือ ๑. อย่า​เพิ่งเชื่อตามที่ฟังๆ​ ​กัน​มา ๒. อย่า​เพิ่งเชื่อตามที่ทำ​ต่อๆ​ ​กัน​มา ๓. อย่า​เพิ่งเชื่อตามคำ​เล่าลือ ๔. อย่า​เพิ่งเชื่อ​โดย​อ้างตำ​รา ๕. อย่า​เพิ่งเชื่อ​โดย​นึกเดา ๖. อย่า​เพิ่งเชื่อ​โดย​คาดคะ​เนเอา ๗. อย่า​เพิ่งเชื่อ​โดย​นึกคิดตามแนวเหตุผล ๘. อย่า​เพิ่งเชื่อ​เพราะ​ถูก​กับ​ทฤษฎีของตน ๙. อย่า​เพิ่งเชื่อ​เพราะ​มีรูปลักษณ์ที่ควรเชื่อ​ได้ ๑๐. อย่า​เพิ่งเชื่อ​เพราะ​ผู้​พูด​เป็น​ครูบาอาจารย์ของตน เมื่อใด ท่าน ทั้ง หลายพึงรู้ ด้วย ตนเองว่า ธรรมเหล่านี้ เป็นกุศ ธรรมเหล่านี้ไม่มีโทษ ธรรมเหล่านี้ท่านผู้รู้สรรเสริญธรรมเหล่านี้​ใครสมาทานให้บริบูรณ์แล้ว เป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุข เมื่อนั้น ท่านทั้งหลายควรเข้าถึงธรรมเหล่านั้นอยู่                            เมื่อ กระทู้อ้าง "พุทธธรรม"  เพื่อ  "ผล" อะไรครับ? ********************************************************** ความคิดเห็นที่ 14 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน หนังสือพุทธรรมของท่านเจ้าคุณปยุตหน้า 600 แปล 150 ข้อไว้เช่นกันนะ พิมพ์ตั้งหลายครั้งแล้วก็ยัง 150ข้อเช่นเดิม ทำไมถึงไม่แปล 150ข้อกว่าล่ะ เพราะข้อนี้สำคัญมากนะท่านแปลผิดได้อย่างไร ถ้าจะบอกว่าพิมพ์ผิดอันนี้ฟังไม่ขึ้นเพราะข้อนี้สำคัญมากจะแปลผิดหรือพิมพ์ผิดคงไม่ได้เพราะมันตกไปคำว่า กว่าๆ นะ ความคิดเห็นที่ 38 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน ท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ท่านได้อธิบายมีเหตุผลชัดเจน ควรแปลว่า "สิกขาบท ๑๕๐ ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" ตกลง  ---- ฆราวาสทั้งหลาย  ที่ เข้ามา แสดง อะไรๆ ของท่าน ใน กระทู้นี้ จะ  ตั้ง สติ + สมาธิ + ปัญยา + สัมปชัญยะ อย่างไร? --- จึงจะ ชื่อว่า "ไม่ประมาท  เพราะพระบรมศษสดา ยังทรงยังอยู่" จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 19:28:56

ความคิดเห็นที่ 49 ความคิดเห็นที่ 38 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน ท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ท่านได้อธิบายมีเหตุผลชัดเจน ควรแปลว่า "สิกขาบท ๑๕๐ ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" 3. กรณีแปล สาธิกังผิดเป็น 150 ถ้วน (หน้า 5-7)   - อ้างอิงจากวัชชีปุตตสูตรที่พระคึกฤทธิ์อ้างถึง   - คำแปลที่แตกต่างกันในพระไตรปิฎกฉบับแปลไทย 3 ฉบับ   - หลักฐานที่ได้กล่าวไว้แล้วว่า 150 ถ้วนหมายถึง 150 ถ้วน ณ ขณะที่พระพุทธเจ้าทรงตรัส แต่ไม่ใช่ที่สุด (ซึ่งสนับสนุนตามที่คุณชาวมหาวิหารได้เคยบอกไว้)   - การแปลคำว่า สาธิกัง โดยแยกรากศัพท์ ตามหลักบาลีที่ถูกต้อง   - หลักฐานจากหลายแหล่ง ทั้งในส่วนพุทธพจน์ และ อรรถกถา ที่แปล สาธิกังว่าเกินกว่า   - การเน้นความสำคัญว่า ผู้วินิจฉัยจำเป็นต้องมีความรู้ในภาษาบาลี เพื่อมิให้เกิดความผิดพลาดในการตีความอย่างที่เป็นกรณีขึ้นมา ใคร "ค้าน" "ท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์"  ที่ ท่าน เสนอ ข้างบน ครับ (ควรแปลว่า "สิกขาบท ๑๕๐ ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้") จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 19:32:56

ความคิดเห็นที่ 50 เกี่ยวด้วย คห 48 รบกวนอ่านหน้าหนึ่งที่โพสซึ่งตอบคำถาม คห14 ด้วย มีพูดไปรอบหนึ่งแล้วใน คห1 กรุณาอ่านบทความให้หมดก่อน โดยเฉพาะเรื่องการแปลในพุทธธรรม คห 14 เขาคงโพสโดยไม่ได้อ่านที่ท่านเจ้าคุณเขียนอย่างถี่ถ้วน ถ้าได้อ่านที่โพสจริงๆ ย่อมทราบว่า คำตอบของคำถามใน คห14 คือ สิ่งที่ท่านเจ้าคุณตอบเป็นเรื่องแรก ก่อนที่จะอธิบายเรื่องอื่นเสียอีก แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 20:32:19 แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 20:00:42 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 19:53:39

ความคิดเห็นที่ 51 อ่านครับ โดยเฉพาะ -- ข้อความ --- โดยบทความนี้ได้รับความกรุณาจากผู้หวังดี ส่งมาให้ผมพิจารณา ก่อนจะตีพิมพ์เพื่อให้เกิดความเข้าใจอย่างถูกต้องเพื่อเป็นการรักษาพระธรรมวินัย และพระศาสนาให้ชนรุ่นหลัง ---- ที่คุณGurebu  ในฐานะ เจ้าของกระทู้ อ้าง (๑) ถ้าคุณGurebu  ไม่ นำลง ในกระดาน สาธารณะ " ที่มี สโลกแกน คำว่า" -- เพื่อสังคมออนไลน์คุณภาพ ฯ "ห้องนี้" ก็ ย่อม ไม่ ปรากฎ คคห นานา  รวมทั้ง คคห 48 + 49 --- จริงไหมครับ (๒) เมื่อ "ตัดสินใจ" เอาลง ---- "แล้ว จะ เอาแต่" --- กรุณาอ่านบทความให้หมดก่อนนะครับ โดยเฉพาะเรื่องการแปลในพุทธธรรม คห 14 เขาคงโพสโดยไม่ได้อ่านที่ท่านเจ้าคุณเขียนหน้าแรกด้วยซ้ำ ---นั้น "เรื่องของ เขานั้น" (๓) ผม เข้ามาอ่าน ในฐานะสมาชิก ห้องนี้ ฯ ผม สรุป  (สรุปผิดได้ เสมอ จริงไม่ครับ) ความ -- แล้ว เสนอ ตอนหนึ่ง ในคคห 48            --- เมื่อ กระทู้อ้าง "พุทธธรรม"  เพื่อ  "ผล" อะไรครับ? ---- นั้น                  ---อย่าลืม ผม อ้าง กาลามสูตร ด้วย นะครับ ----             แล้ว ผมก้อ้าง ข้อมูล ที่ปรากฎ ในกระทู้ นี้ ตาม คคห 49 เพื่อ ชี้ว่า ที่ผมเสนอ --- เมื่อ กระทู้อ้าง "พุทธธรรม"  เพื่อ  "ผล" อะไรครับ? ---- นั้น                  ---อย่าลืม ผม อ้าง กาลามสูตร ด้วย นะครับ ---- ผมพิจารณา ตาม ข้อมูลที่ปรากฎ ใน กระทู้นี้ "อันเป็นกระดานสาธารณะ  ที่สมาชิก เข้ามาแสดงความคิดเห็นได้ ตาม กฎ กติกา มารยาท และ ตามสโลแกน --- เพื่อสังคมออนไลน์คุณภาพ ฯ ประเด็นนี้คุณGurebu ไม่ เข้าใจ ตรงไหน ไหมครับ ******************************************************** คุณGurebu  ในฐานะ เจ้าของกระทู้นี้ คิดว่า ผม "ฟลัดกระทู้"  หรือครับ เมื่อ ผม เสนอ ใน--- ความคิดเห็นที่ 38 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน ว่า ท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ท่านได้อธิบายมีเหตุผลชัดเจน ควรแปลว่า "สิกขาบท ๑๕๐ ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" ใคร "ค้าน" "ท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์"  ที่ ท่าน เสนอ ข้างบน ครับ (ควรแปลว่า "สิกขาบท ๑๕๐ ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้") หมายเหตุ เสนอว่า --- ถ้าอ่านจบหน้าแรกคงไม่มีการตั้งความเห็น14 น่าจะแปลว่า ---- คุณGurebu  น่าจะ เสนอ ผิด "กระดานแล้ว มั๊งครับ" จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 20:48:12

ความคิดเห็นที่ 52 เจตนาหลักคือจะสื่อว่าได้มีการพูดถึง คห14 ไปแล้ว และก็มีการอธิบายโดยท่านเจ้าคุณในบทความ ไม่ได้มีเจตนาว่า คห48 49 ว่าเป็นการฟลัดนะ เอาเป็นว่าต่างคนต่างเสนอแล้วกัน ผมขอไม่ตอบโต้ในประเด็นที่กล่าวเจาะจงมาที่ตัวผมครับ จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 21:59:59

ความคิดเห็นที่ 53 ขอขอบคุณคุณ Gurebu ที่นำอรรถาธิบายของหลวงพ่อพระพรหมคุณาภรณ์มาลงไว้ เสียดายอยู่ว่า คุณ Gurebu น่าจะนำเสนอ "ต้นฉบับเดิมแท้" ไว้ก่อน ในการเผยแพร่ครั้งแรก หลังจากนั้น ถ้าประสงค์จะทำ highlight เส้นใต้ กรอบแดง และ comment box ตัวแดง ฯลฯ ก็อาจจะนำเสนอเป็นอีกเวอร์ชั่น กรณีหนังสือที่แพร่หลายแล้ว หาได้ทั่วไป แล้วมีผู้ใดนำหน้าหนังสือออกเผยแพร่ตามกระทู้ มีการทำเส้นใต้ แถบสี ฯลฯ ผู้อ่านที่อยากได้หน้าหนังสือต้นฉบับ ก็ยังพอมีทางไปค้นหาต้นฉบับแท้ๆ ได้จากแหล่งอื่นบ้าง แต่กรณีนี้ เข้าใจว่าต้นฉบับเพิ่งเผยแพร่ออกมาใหม่ ยากที่จะหาต้นฉบับได้ทั่วไป หากผู้ใดประสงค์จะนำอรรถาธิบายของหลวงพ่อไปเผยแพร่ต่อไป ก็จะต้องพาเอา highlight เส้นใต้ กรอบแดง และ comment box ตัวแดง ฯลฯ ของคุณ Gurebu ติดไปกับอรรถาธิบายของหลวงพ่อ เป็นการกระทบต่อสภาวะเดิมแท้ของต้นฉบับ ที่น่าเสียดายยิ่ง! ถ้าเผอิญผมมีต้นฉบับอยู่ในมือ ผมจะช่วยโพสให้ใหม่ แต่ผมก็จนใจครับ ------------------------------------------------ พระคึกฤทธิ์เคยเขียนบทความโจมตี ว่ากระทบ หลวงพ่อพระพรหมคุณาภรณ์ ลงในหนังสือรายสัปดาห์ฉบับหนึ่ง เจตนาในการเขียนบทความนั้นจะเป็นอย่างไรก็ตาม แต่เป็นเรื่องของการนำเสนอข้อมูลที่ไม่ถูกต้อง สร้างความเข้าใจผิดให้แก่หมู่ชน ต่อมา หลวงพ่อได้เมตตาชี้แจงแก้ไขการกล่าวที่ไม่ถูกต้องนั้น ในหนังสือ "พระไทยใช่เขาใช่เรา" (คุณเอิงเอยส่งมาให้ผมหนึ่งเล่ม นานแล้ว ยังระลึกถึงน้ำใจนั้นเสมอมา) วิญญูชนที่เคยได้อ่านคำชี้แจงอันเปี่ยมด้วยเมตตาของหลวงพ่อ ใน "พระไทยใช่เขาใช่เรา" แล้ว จะรู้สึกตรงกันว่า.. พระคึกฤทธิ์ควรจะได้สำนึกถึงความผิดพลาดนั้น และสมควรต้องไปกราบขอขมาหลวงพ่อพระพรหมคุณาภรณ์ แต่ "เรื่องดีๆ" อย่างนั้น ไม่เคยเกิดขึ้น! พวกสานุศิษย์ก็จึงเป็นอย่างที่เห็นฉะนั้น!! จากคุณ : ระนาดเอก เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 22:03:22

ความคิดเห็นที่ 54 คือผมไม่ได้กล้าค้านอะไรนะครับ  แต่คิดว่าถ้าแปลว่า กว่า(150) ก็จะมีปัญหาตามมาอีกได้   เว้นแต่จะบอกได้ว่า ในเวลาที่พระองค์ตรัสครั้งแรกนั้นสิกขาบทมีเกินกว่า 150 แล้ว       เห็นด้วยกับคุณวงกลม #40 แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 22:07:25 จากคุณ : กัป' เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 22:05:40

ความคิดเห็นที่ 55 คุณระนาดเอกครับ ข่าวดีครับ  ไม่ต้องเสียดายครับ  ดีแล้วที่คุณบอกมาเช่นนี้   ผมมีต้นฉบับ ตัวเต็มที่ไม่มีการ high-light อยู่ครับ ขอขอบพระคุณที่ชี้ประเด็นนี้ให้อย่างมาก  ผมเองก็ไม่ได้นึกถึง เพราะตอนที่โพสเมื่อคืนก็มุ่งแต่จะทำอย่างไรให้ท่านผู้อ่าน อ่านตามได้ตามประเด็นที่เห็นสำคัญ เรื่องที่ดีเช่นนี้ผมไม่วางเฉยแน่นอนครับ ขอเวลาสักครู่ในการจัดขนาดไฟล์ให้โพสลงกระทู้ได้ครับ เดี๋ยวจะมาแปะลงความเห็นๆ ต่อไป และจะแจ้งให้สาธารณชนทราบในต้นกระทู้ด้วยครับ จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 22:50:27

ความคิดเห็นที่ 56 แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 54 23:03:11 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 22:52:47

ความคิดเห็นที่ 57 ต้นฉบับหน้า 1 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 23:04:25

ความคิดเห็นที่ 58 ต้นฉบับหน้า 2 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 23:05:06

ความคิดเห็นที่ 59 ต้นฉบับหน้า 3 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 23:08:04

ความคิดเห็นที่ 60 ต้นฉบับหน้า 4 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 23:08:34

ความคิดเห็นที่ 61 ต้นฉบับหน้า 5 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 23:09:14

ความคิดเห็นที่ 62 ต้นฉบับหน้า 6 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 23:09:56

ความคิดเห็นที่ 63 ต้นฉบับหน้า 7 (สุดท้าย) ขออนุโมทนาคุณระนาดเอกอีกครั้งที่แนะนำให้โพสต้นฉบับลงด้วยครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 23:11:16

ความคิดเห็นที่ 64 คห.56 ดาวน์โหลดโดยตรงจากเวบของวัดญาณเวศกวันก็ได้ครับ http://www.watnyanaves.net/uploads/File/books/pdf/sikkha_150.pdf แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 54 23:33:26 จากคุณ : ปล่อย เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 54 23:31:34

ความคิดเห็นที่ 65 ด้วยความอนุเคราะห์ของคุณ Gurebu ผมจึงได้อ่านต้นฉบับอย่างสบายใจละ จากนั้นก็จะอ่านซ้ำที่คุณ Gurebu เน้นข้อความให้ อย่างมีอรรถรสแบบเสวนากระทู้ ดีเหลือเกิน ขอขอบคุณคุณ Gurebu เป็นอย่างสูง _/|\_ อนึ่ง คุณ Gurebu เขียนไว้ในหัวกระทู้ ผมเห็นตั้งแต่แรก จะท้วงไว้ก็รอประเด็นหลักเรื่องต้นฉบับเดิมแท้ก่อน ขอให้ช่วยแก้ไขข้อ 2 .. 2. เรื่องแทรกบางอย่างที่ควรรู้เกี่ยวกับพระไตรปิฎกทั้งหลายในประเทศไทย (หน้า 1-5)   - พระไตรปิฎก ฉบับสยามรัฐ (ภาษาบาลีเขียนด้วยภาษาไทย) ควรแก้เป็น "ภาษาบาลีเขียนด้วยอักษรไทย" ( ทำนองเดียวกับ พระไตรปิฎกบาลี อักษรโรมัน อักษรขอม อักษรพม่า ฯลฯ ) จากคุณ : ระนาดเอก เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 00:24:28

ความคิดเห็นที่ 66 เรียบร้อยครับ จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 00:34:47

ความคิดเห็นที่ 67 คห 53 คุณระนาดเอกครับ รบกวนเอาบทความข้อมูลที่พระคึกฤทธิ์เขียนโจมตีท่านเจ้าคุณพรหมมาลงด้วยครับ เพื่อสาวกวัดนาจะได้เลิกถามว่าทำไมคนเวปบอร์ดมารังแกพระที่ตนนับถือ  จะได้เข้าใจว่า   กรรมมีจริง จากข้อมูลที่ท่านGurebu เอามาลง  ทำให้เราเห็นถึงความเป็นบัณฑิตของท่านเจ้าคุณพรหม  ความอ่อนน้อมต่อธรรม  แม้ผิดพลาดท่านก็ยอมรับ  ท่าทีในการอธิบายก็ล้วนแต่มีเหตุผลครับ จากคุณ : Bitter Coffee เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 08:25:45

ความคิดเห็นที่ 68 คุณระนาดเอก มีเอกสารอ้างอิง ดังที่กล่าวว่า "พระคึกฤทธิ์เคยเขียนบทความโจมตี ว่ากระทบ หลวงพ่อพระพรหมคุณาภรณ์ ลงในหนังสือรายสัปดาห์ฉบับหนึ่ง" ไหมครับ ขอบคุณครับ ถ้าให้เดา .... นิตยสารของบ้านอารีย์ จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 09:11:52

ความคิดเห็นที่ 69 อยากอ่านค่ะ ใครช่วยนำมาลงก็จะขอบคุณมาก รวมทั้งที่หลวงพ่อได้ตอบใน พระไทยใช่เขาใช่เรา ด้วยนะคะ จากคุณ : แมวเก้าแต้ม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 11:29:41

ความคิดเห็นที่ 70 อ่ะ ให้ตัวอย่างที่ทันสมัยหน่อย เมื่อ 29 กรกฎาคม ที่ผ่านมานี่เอง  :-) เมื่อมีการท้วงว่า "แปลผิด"  การสอบทานก็ต้องทำกับ "เจ้าของภาษา" มิใช่จะมาตะแบงว่า กี่ครั้งกี่ครั้งอากู๋ก็แปลแบบนี้ ระดับอากู๋เชียวนะ คนใช้กันทั่วโลก จะมาบอกว่า "แปลผิดได้อย่างไรไม่มีเหตุผล"  เหอ เหอ จะแย้งว่า "ไม่ผิด" ต้องแย้งที่ต้นฉบับ ต้นภาษา ==> บาลี  นะจ๊ะ  นะจ๊ะ . จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 11:45:19

ความคิดเห็นที่ 71 (เข้ามาฮา คห บน ของสหายสาวยิ้ม) จากคุณ : ramai เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 11:58:05

ความคิดเห็นที่ 72 เอ้า..... ช่วยกันตั้งกระทู้เยอะๆๆๆๆๆ คราวนี้คงมี " ผู้มีธุลีในดวงตาน้อย" มีอินทรีย์บารมีได้พบ ได้เจอ คำพระตถาคตมากยิ่งกว่ามาก แล้วจะมาว่าท่าน พอจ ทำการตลาดดึงคนไม่ได้นะ ก็พวกท่านเองนั้นแหละจุดประกายให้ผู้ไม่รู้จักได้มารู้จัก ได้เข้าไปหาสัตบุรุษ เข้าไปนั่งใกล้ เงี่ยโสตลงสดับ ได้ฟังธรรม ทรงจำไว้ ใคร่ครวญธรรม ธรรมนั้นทนต่อการเพ่งพิสูจน์ ฉันทะย่อมเกิด มีความอุตสาหะ หาความสมดุลย์แห่งธรรม และตั้งตนไว้ในธรรมนั้น เรามาสนใจในคำสอนที่ทำให้เอาชนะความตายกันดีกว่าไหม พวกท่านทั้งหลาย.... จากคุณ : opae ula เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 12:01:51

ความคิดเห็นที่ 73 นี่ บ้านอารีย์ นี่  เป็นทั้งโรงปั้นพระ  และโรงทุบพระด้วยหรือนี่ จะเข้าทำนองเขียนด้วยมือแล้วลบด้วยเท้า รึเปล่า คงต้องกราบเรียน  ครูบาอาจารย์รุ่นใหม่ ๆ ให้ระวังตัวบ้างแล้วล่ะ จากคุณ : คอแก้ง เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 12:16:08

ความคิดเห็นที่ 74 คุณคอแก้งว่ามา ผมก็นึกตั้งนานว่าบ้านอารีย์เขาปั้นพระจริงๆเหรอ กว่าจะอ๋อก็สักพัก ทุบพระก็ทุบมาแล้วนี่ครับ แต่คนไทยเราเลือกที่จะเชื่อในเรื่องที่เราอยากจะเชื่อครับ จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 12:56:25

ความคิดเห็นที่ 75 พระไทย ใช่เขาใช่เรา? นิพพาน-อนัตตา ฉบับเพียงเพื่อไม่ประมาท อันที่จริงหนังสือเล่มนี้ ท่านเจ้าคุณไม่ต้องออกมาชี้แจงก็ได้ เพราะคำบรรยายของท่านในประเด็นดังกล่าวกระจ่างชัดอยู่ในหนังสือเล่มอื่นหลายเล่มอยู่แล้ว ชัดชนิดที่ถ้าคุณไม่จงใจเข้าใจความหมายของท่านให้ผิด ก็ไม่มีทางเข้าใจสิ่งที่ท่านพูดผิดได้เลย แต่คงด้วยเหตุเพียงเพื่อไม่ประมาทตามชื่อหนังสือนั่นแหละครับ ท่านจึงต้องพูดซ้ำย้ำกันอีกที พระไทย ใช่เขาใช่เรา? เป็นข้อตอบโต้บทความเรื่อง "อัตตา อนัตตา นิพพาน" คอลัมน์ "ธรรมวิจัย" ของพระคึกฤทธิ์ โสตฺถิผโล ในเนชันสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 3 เมษายน 2552 ซึ่งผู้เขียนบทความพูดทำนองเปรียบเทียบกรณีนิพพานว่า ธรรมกายบอกนิพพานอัตตา พระพรหมคุณาภรณ์บอกนิพพานอนัตตา หลวงตาบัวบอกนิพพานไม่ใช่ทั้งอัตตาและอนัตตา แต่นิพพานเป็นนิพพาน ในการแก้ข้อผิดพลาดจากบทความดังกล่าวของท่านเจ้าคุณก็ยึดสไตล์เดิมของท่าน คือชี้แจงละเอียดเป็นประเด็น ๆ อย่างประณีต (ถ้าคุณเป็นแฟนหนังสือของท่านคงเข้าใจคำว่าประณีตที่ผมพูดถึง แกจะไม่ใช้สำนวนโวหารทำความให้คลุมเคลือ) การชี้แจงแต่ละประเด็นอยู่ในรูปแบบบอกเล่าจากหลักฐานอ้างอิงที่น่าเชื่อถือ ไม่พูดเลื่อนลอย และไม่พูดโดยอิงประสบการณ์ส่วนตัว ผมชอบและศรัทธาพระที่สอนว่าพระพุทธเจ้าสอนอะไร และเวลาจะวินิจฉัยปัญหาใดก็มองกลับไปที่คำสอนของพระพุทธองค์ซึ่งถูกบันทึกรวบรวมไว้ในพระไตรปิฎก มากกว่าพระหรือคนที่สอนโดยพยายามคิดคำพูดเก๋ ๆ ของตัวเองขึ้นมา แล้วอ้างความเป็นพุทธศาสนาที่หาหลักฐานอ้างอิงอะไรมิได้ ผมให้   Create Date : 10 มีนาคม 2554 Last Update : 12 มีนาคม 2554 0:29:37 น. โดย คุณศล http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=zol&date=10-03-2011&group=3&gblog=413 จากคุณ : JitZungkabuai เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 12:59:51

ความคิดเห็นที่ 76 (ถ้าคุณเป็นแฟนหนังสือของท่านคงเข้าใจคำว่าประณีตที่ผมพูดถึง แก จะไม่ใช้สำนวนโวหารทำความให้คลุมเคลือ) คุณ จิต ครับ  เผลอคำว่า แก รึเปล่าครับ  ถ้าเผลอ แก้ด้วยครับ จากคุณ : คอแก้ง เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:09:24

ความคิดเห็นที่ 77 ลิ้งค์ "พระไทย ใช่เขา ใช่เรา?" นิพพาน-อนัตตา - ฉบับเพียงเพื่อไม่ประมาท พระพรหมคุณาภรณ์ http://www.watnyanaves.net/uploads/File/books/pdf/thai_monks_nibhan-anatta.pdf จากคุณ : วิเศษน้อย เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:20:07

ความคิดเห็นที่ 78 โปรดใช้ปัญญาในการวิเคราะห์และแปลพระสูตร หวังว่าผู้มีปัญญาจะเก็บไปพิจารณา จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:21:53

ความคิดเห็นที่ 79 ต่อจากคหที่78 จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:22:31

ความคิดเห็นที่ 80 ต่อคหที่79 จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:23:16

ความคิดเห็นที่ 81 ตอกย้ำกันหน่อย...ข้อความเด็ด !!! มีโอกาสได้ยินก็เพราะศิษย์ของพระคึกฤทธิ์นำคลิปมาโพสต์อ่ะแหละ  อิิอิ ================ เรื่อง สาธิกมิกัง แปลว่า เกินกว่า พระคึกฤทธิ์ ปฏิเสธแม้กระทั่งการแปลภาษาบาลีตามหลักไวยากรณ์ที่ถูกต้อง  โดยเห็นว่า  ตัวท่านเองแปลได้ถูกต้องกว่ามหาเปรียญ ๙ ประโยค  ทั้งๆ ที่ตัวท่านเองไม่ได้มีความรู้ด้านการแปลภาษาบาลีเลย หลักการเรียนบาลีไวยากรณ์ที่ถูกต้องเนี่ย – อาตมาว่าจริงๆ แล้วต้องสร้างใหม่ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 14:56:52

ความคิดเห็นที่ 82 ขออนุญาต จขกท นะคะ _/|\_ ขอแปะข้อความหน้าที่ 1 และ 2 จาก หนังสือ "พระไทย ใช่เขา ใช่เรา?" นิพพาน-อนัตตา - ฉบับเพียงเพื่อไม่ประมาท โดย พระพรหมคุณาภรณ์ 1-1 จากคุณ : วิเศษน้อย เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 15:32:39

ความคิดเห็นที่ 83 ขออนุญาต จขกท นะคะ _/|\_ ขอแปะข้อความหน้าที่ 1 และ 2 จาก หนังสือ "พระไทย ใช่เขา ใช่เรา?" นิพพาน-อนัตตา - ฉบับเพียงเพื่อไม่ประมาท โดย พระพรหมคุณาภรณ์ 1-2 จากคุณ : วิเศษน้อย เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 15:33:33

ความคิดเห็นที่ 84 ขออนุญาต จขกท นะคะ _/|\_ ขอแปะข้อความหน้าที่ 1 และ 2 จาก หนังสือ "พระไทย ใช่เขา ใช่เรา?" นิพพาน-อนัตตา - ฉบับเพียงเพื่อไม่ประมาท โดย พระพรหมคุณาภรณ์ 2-1 จากคุณ : วิเศษน้อย เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 15:34:12

ความคิดเห็นที่ 85 ขออนุญาต จขกท นะคะ _/|\_ ขอแปะข้อความหน้าที่ 1 และ 2 จาก หนังสือ "พระไทย ใช่เขา ใช่เรา?" นิพพาน-อนัตตา - ฉบับเพียงเพื่อไม่ประมาท โดย พระพรหมคุณาภรณ์ 2-2 อ่านต่อหน้า 3-69 ได้ที่ http://www.watnyanaves.net/uploads/File/books/pdf/thai_monks_nibhan-anatta.pdf แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 54 15:38:52 จากคุณ : วิเศษน้อย เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 15:36:15

ความคิดเห็นที่ 86 ขอบคุณครับคุณวิเศษน้อย จากคุณ : สุบรรณภักดิ์ (สุบรรณภักดิ์) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 15:41:18

ความคิดเห็นที่ 87 ส่วนภาพนี้เป็นบทความ "อัตตา อนัตตา นิพพาน" ของพระอาจารย์คึกฤทธิ์ ที่ตีพิมพ์ในเนชั่นสุดสัปดาห์ (ภาพเล็กหน่อยนะคะ เสิร์ชหาได้แค่นี้ค่ะ :-) ) ภาพจากเว็ป http://www.oknation.net/blog/print.php?id=419597 จากคุณ : วิเศษน้อย เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 15:44:49

ความคิดเห็นที่ 88 เรียน  คุณคอแก้ง คุณจิตก็อปมาจากบล็อกอีกทีค่ะ  ลองเข้าไปอ่านนะคะ จากคุณ : ป้ามีมี่ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 15:49:07

ความคิดเห็นที่ 89 ขอบคุณค่ะ  คุณวิเศษมาก  :-) จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 15:57:58

ความคิดเห็นที่ 90 ตอบคุณคอแก้งคห.ที่76 ครับ คห.75 ผมก๊อปมาครับจากBlogอ้างอิงท้ายความเห็นครับ เน้นตรง มาจากไหน คือเนชั่นสุดสัปดาห์... แต่ผมไม่สามารถค้นหาพบได้ จากคุณ : JitZungkabuai เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 16:26:16

ความคิดเห็นที่ 91 คคห #78 - #80 ที่ "ตังเม ปีละหกบรรทัด" ยกมานั้น สมควรเรียกว่า ความเห็นของ "คนแกล้งโง่" !! ยอมให้เป็น "แกล้งโง่" ไว้ก่อน ยังจะไม่เรียกว่า "(ไอ้)หนาโง่" เสียทีเดียว ก็เพราะไม่อยากจะเชื่อว่าโลกนี้มีคนที่ "โง่จริงๆ" ได้ถึงขนาดนี้ !! พระพรหมคุณาภรณ์ ท่านเป็นผู้แตกฉานในภาษาบาลี ท่านเป็นสามเณรองค์ที่ ๒ ที่สอบได้เปรียญ ๙ ประโยค ของยุคการศึกษาบาลีแผนใหม่ (องค์แรกคือสามเณรเสฐียรพงษ์ วรรณปก) ท่านเจ้าคุณอาจารย์ได้แสดงหลักการบาลี ที่ท่าน "รู้จริง" ไว้ว่า สาธิกํ เกิดจากคำ สห + อธิก แปลว่า "เกิน" ทั้งยังได้ยกตัวอย่างการแปลในพระไตรปิฎกมาแสดงให้เห็น มากแห่ง ส่วนคำว่า "ที่สำเร็จประโยชน์" นั้น ท่านก็กล่าวว่าเกิดจากความสับสน เพราะคำว่า สาธิกา หลักฐานยืนยันว่า สาธิกํ แปลว่า "เกิน" ไม่ใช่คำว่า สาธิกา (ที่แปลว่าสำเร็จฯ นั้น) ก็คือ สาธิกา จะไม่มีจำนวนตัวเลขตามหลัง แต่ สาธิกํ ในข้อความ "สิกขาบท ๑๕๐ ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" มาจากบาลี สาธิกมิทํ ภนฺเต ทิยฑฺฒสิกฺขาปทสตํ ซึ่งมีตัวเลขตามหลัง (สังขยา) ถูกตรงตามหลักการที่ท่านว่าไว้ แทนที่ "ฤทธีแกล้งโง่" จะแสดง "หลักภาษาบาลี" มาโต้แย้งพระพรหมคุณาภรณ์ โดยยกหลักภาษาบาลีมาแย้งให้ได้ว่า ในพระไตรปิฎกแปลไทยทุกแห่ง ที่ผู้แปล แปล สาธิกํ ว่า เกิน - นั้นแปลผิด และยกหลักภาษาบาลีมาแย้งให้ได้ว่า สาธิกา ที่ผู้แปลพระไทยปิฎกได้แปลว่า "ที่สำเร็จประโยชน์" - นั้นแปลผิด "ฤทธีแกล้งโง่" กลับใช้วิธีกล่าวหาพระพรหมคุณาภรณ์เป็นนัยว่า - พระพรหมคุณาภรณ์กล่าวตู่พุทธองค์ !! - พระพรหมคุณาภรณ์ไม่มีความเข้าใจในประเพณีการบัญญัติสิกขาบท !! - พระพรหมคุณาภรณ์มี "อคติ" มี "ธง" ที่ปักเอาไว้ในใจล่วงหน้าอยู่ก่อนแล้ว ด้วยตัวเลข 227 !! "ฤทธีแกล้งโง่" อ้าง "บรรดาภิกษุนักปราชญ์ทั้งหลาย" ได้เคยแปลไว้ว่า "สิกขาบท ๑๕๐ ถ้วนนี้" มาแต่เดิม แต่ฤทธีไม่ได้ลืมตามองเลยว่า "บรรดาภิกษุนักปราชญ์ทั้งหลาย" นั้น ท่านได้ออกตัวไว้แล้วว่า ..งานในคราวแรกนี้ อาจจะมีความผิดพลาดบกพร่องอยู่บ้าง ซึ่งหวังว่าคงได้รับความเมตตากรุณาชี้แนะจากท่านผู้รู้ทั้งหลาย เพื่อปรับปรุงแก้ไขให้มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้นในโอกาสต่อไป "ฤทธีแกล้งโง่" อ้าง "บรรดาภิกษุนักปราชญ์ทั้งหลาย" แต่ "ฤทธีแกล้งโง่" ไม่ได้ยกหลักภาษาบาลีที่ "บรรดาภิกษุนักปราชญ์ทั้งหลาย" ใช้แปลพระไตรปิฎก ว่าท่านแปล ""สิกขาบท ๑๕๐ ถ้วนนี้" ด้วยหลักภาษาบาลีอย่างไร "ฤทธีแกล้งโง่" ยังแกล้งบิดเบือนแทรกเติมทิฏฐิของตนลงไปอีก โดยตั้งเรื่องว่า พระพุทธองค์ย่อมไม่ตรัสถึงสิกขาบทไว้ล่วงหน้า คือ "ฤทธีแกล้งโง่" เจตนาจะบิดเบือนคำว่า "เกิน" ให้มีความหมายว่าเป็น "สิ่งที่ยังไม่เกิด" แต่ สาทิกํ ที่พระพรหมคุณาภรณ์ท่านแสดงหลักการแปลภาษาบาลี ทั้งยังได้ยกตัวอย่างมาให้ดูนั้น มีความหมายว่าเป็น "เศษ(ตัวเลข)" หรือ "(ตัวเลข)กว่าๆ" เช่น "เกิน 150" ก็คือ "150 เศษ" หรือ "150 กว่าๆ" นั่นคือ จะเป็นตัวเลข 151 หรือ 152 หรือ 153 ฯลฯ ก็ตาม ความหมายที่แท้จริงคืออย่างนี้ คือ กว่า คือ เศษ - ไม่ใช่ถ้วน ก็แค่นั้นเอง ไม่ใช่ว่า สาธิกํ "เกินขึ้นไปอีก" คือ "ตัวเลขที่ยังไม่เกิด" ( โธ่ ไอ้บ้า !! ) เมื่อบิดเบือนว่าคำว่า "มีเกินขึ้นไปอีก" ให้เป็นการตรัสถึงสิกขาบทล่วงหน้าแล้ว ทีนี้ "ฤทธีแกล้งโง่" ก็โมเมกล่าวหาว่า พระพรหมคุณาภรณ์กล่าวตู่พระพุทธองค์ว่าแสดงสิกขาบทไว้ล่วงหน้า อันเป็นการขัดผิดประเพณีการบัญญัติสิกขาบท !! แล้วย้ำสำทับว่า พระพรหมคุณภรณ์ท่านอาจจะแกล้ง "อคติ" โดยมี "ธง" อยู่ในใจก่อนแล้ว เพราะพระพรหมคุณาภรณ์ท่านจะยึดเลข 227 ให้ได้ คนอะไร มันช่าง "สารมม" ได้ถึงเพียงนี้ !! จากคุณ : ระนาดเอก เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 16:37:15

ความคิดเห็นที่ 92 ความจริงผม กะจะวางเฉย เรื่อง 150 นี้      (เพราะมีผู้ถ้วงติงผมในเรื่องสภาวะธรรมอยู่ ซึ่งระเอียดออ่นกว่านี้ เพราะเป็นเรื่องสภาวะธรรม ซึ่งมีหลักฐานในทั้งพระไตรปิฏกฉบับแปล และพระอรรถกถาฉบับแปล อย่างแน่นอน และในบาลีก็ยังมีความหมายใกล้เคียงกับฉบับแปลนั้นอยู่)    แต่ ผมต้องเข้ามาให้ "ถูกใจ" ในกระทู้นี้  เพราะคุณ Gurebu นำหลักฐาน การแปล   ความคิดเห็นที่ 63 ซึ่งอ้างอิงข้อมูล ได้ชัดเจน จากพระอรรถกถา และมีการแปล ที่มีความหมายว่า "เกินกว่า"  มายืนยันอย่างชัดเจน.    ความจริงในการศึกษาพระไตรปิฏกฉบับแปลไทย เมื่อไม่มั่นใจในคำใหนตรงส่วนใดส่วนหนึ่งของพระไตรปิฏก ก็ควรไปหาข้อมูลในพระไตรปิฏกฉบับแปลตรงส่วนอื่น ที่เทียบเคียงกันได้      ถ้าหาไม่ได้ในพระไตรปิฏกฉบับแปล ก็ต้องหาในพระอรรถกถา.    แต่จริงๆ แล้ว เรื่อง 150 หรือ 227 นั้นควรจบในพระไตรปิฏกฉบับแปลเอง เพราะเมื่อไม่มั่นใจใน 150 ข้อ จริงหรือไม่ ก็ควรไปนับในพระวินัย ก็จะได้ 227 น่าจะจบลงเพียงแค่นั้น ไม่น่าจะลุกลามใหญ่โตอย่างนี้เลย ในเมื่อมีฐานะเป็นพระภิกษุสงฆ์.      จนมีมลทินแรกเกิดขึ้นคือ สำนักใหญ่ได้ตัด ออกจากการเป็นสาขา นี้ถ็ถือว่าเป็นการลงพรหมทันณ์ ที่รุนแรง ซึ่งความจริงควรรีบหาข้อมูลและศึกษาจากหลายส่วนในตำราพุทธศาสนาและแก้ไขตนเองเสียก่อนตั้งแต่ตอนนั้น เพราะเป็นข้อมูลที่เทียบเคียงและค้นหาได้กับหลักฐานต่างๆ   แต่ถ้าเป็นปัญหาเรื่องสภาวะธรรมที่ละเอียดอ่อน ที่มีอยู่ในพระไตรปิฏกฉบับแปล และมีอยู่พระอรรถกถาฉบับแปลอยู่แล้ว บังเอิญมีตำราส่วนอื่นหรือผู้อื่นบอกว่า ไม่ใช่ หรือแปลผิด จึงสมควรเป็นเรื่องที่ถกกันหาที่จบไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องสภาวะธรรม และมีหลักฐานอ้างอิงได้อยู่ ทั้งในพระไตรปิฏกและอรรถกถา .    แต่ทั้งหมดทั้งสิ้นนั้น ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นจนเป็นทุกข์ ปรับให้ถูกต้องตามครรลองที่ควรปฏิบัติเพื่อสืบทอดพุทธศาสนา และสุดท้ายก็จะเป็นไปตามธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว.       "สิ่งใดที่เกิดย่อมเกิดจากเหตุ  สิ่งที่เกิดทั้งหมดทั้งมวลย่อมดับไปเป็นธรรมดา." แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 54 17:01:47 จากคุณ : P_vicha เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 16:58:38

ความคิดเห็นที่ 93 คุณระนาดเอก และท่านอื่นๆนะ เราไม่ได้พูดเองก็ท่านๆในพันทิปทั้งหลายบอกกลอกหูเราประจำเลยว่ามีบัญญัติขึ้นอีกภายหลัง จนครบ 227ข้อนะ เราก็สับสนไงพอมาเห็นท่านเจ้าคุณบอกว่าการแปลที่ถูกคือ  " 150ข้อทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้ " พระองค์จะบัญญัติศัพท์รอศีลที่จะผิดหรือมันแปลกอยู่นะ และไม่สมเหตุผลเลย สำหรับเรา แจ่มแจ้งแล้วว่าปาฎิโมกข์ของพระพุทธองค์มีเพียง 150ข้อเท่านั้นไม่ขาดไม่เกินมีพุทธพจน์เดียวด้วย คุณระนาดเอกขา เราว่าคุณฤทธีเขาพูดมีเหตุผลนะ เราศึกษาดูแล้วเชื่อถือได้ อย่าไปว่าเขาเลยเขาก็เห็นเหมือนเราเลย และเราก็เห็นเหมือนเขาว่า ควรแปล  "สิกขาบทสำเร็จแล้วด้วย ๑๕0ข้อ" เพราะเข้ากับหลักการที่ทรงบัญญัติสิกขาบทที่บัญญัติและความหมายของเสขสูตรครบถ้วนนะ เราอธิบายหมดแล้วนะ เหนื่อยแล้วโปรดใช้วิจารณาณนะ เพื่อนร่วมทุกข์ทั้งหลาย ดูอีกครั้งตัดเฉพาะเราเชื่อ  สิกขาบทสำเร็จแล้วด้วย ๑๕0 นี้ถูกต้องแล้วตามที่พระเถระทั้ง 3 ปิฎกแปลไว้ ท่านพุทธทาสแปลไว้ เราเชื่ออันนี้ด้วยเหตุผลนี้ และที่สำคัญเราเชื่อมั่นคำพูดของพระพุทธองค์บทพยัญชนะถูกความหมายถูก อธิบายถูก ปฎิบัติได้จริง  ไม่มีทางขัดแย้งและไม่มีใครแย้งได้นะปาฎิโมกข์  150ข้อนั้นถูกต้องตรงจริงไม่จำกัดกาล   แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 54 23:06:44 จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 18:04:37

ความคิดเห็นที่ 94 เห็นหาๆกันอยู่ เข้าไปฟัง "อัตตา อนัตตา นิพพาน" ของ พระอาจารย์คึกฤทธิ์ โสตฺถิผโล ได้ใน Link นี้ค่ะ http://truthoflife.fix.gs/index.php?topic=5475.0 จากคุณ : ยัยก้อย เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 18:15:46

ความคิดเห็นที่ 95 http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y10868785/Y10868785.html#180 เป็นต้นไป ลองอ่านดูครับ เรื่องของเติม ต.เต่า ไม่ใช่ด.เด็ก จากคุณ : JitZungkabuai เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 19:39:52

ความคิดเห็นที่ 96 ผมพึ่งจะทราบนะว่าข้อความทั้งหลายที่คุณเนตังมมโพสนี่ ส่วนหนึ่งมาจากนายฤทธีที่โดนอัปเปหิจากเวปบอร์ด นึกว่ามาจากทางคณะนาป่าพงอย่างเดียวเสียอีก ขอบคุณคุณระนาดเอกที่ทำให้ผมทราบครับ จะได้วางท่าทีต่อเรื่องนี้ถูก จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 21:39:08

ความคิดเห็นที่ 97 วัดนาป่าพงก็ยังไม่ได้ตอบเรื่องสิกขาบทที่เกิดขึ้นในภายหลังต่างหาก  ว่าทำไมถึงนำไปรวมกับสิกขาบท150 ที่วัดนาป่าพงยึดถืออยู่ได้    จะตัดออกด้วยหรือเปล่า  ถ้าตัดออกจะเพิ่มข้อใหนเข้าไปให้ครบ 150     และไม่ว่ายังไงวัดนาป่าพงก็ทำผิดแน่อยู่แล้ว  ส่วนการสวด 227 ไม่น่ามีปัญหา ไม่ว่าจะแปลว่าถ้วนหรือกว่า  ถึง(หากว่าจะ)เกิน ข้อที่เกินก็ยังนับเป็นพุทธดำรัส  (ดีหรือไม่ดี ?)     อยากให้วัดนาป่าพง ตอบตรงนี้ให้ชัดนะครับ  แล้วค่อยว่ากันต่อ จากคุณ : กัป' เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 22:28:30

ความคิดเห็นที่ 98 ความคิดเห็นที่ 97 MsgStatus(Msv[97], 97); วัดนาป่าพงก็ยังไม่ได้ตอบเรื่องสิกขาบทที่เกิดขึ้นในภายหลังต่างหาก  ว่าทำไมถึงนำไปรวมกับสิกขาบท150 ที่วัดนาป่าพงยึดถืออยู่ได้    จะตัดออกด้วยหรือเปล่า  ถ้าตัดออกจะเพิ่มข้อใหนเข้าไปให้ครบ 150  -------------------------------------------------------------------------- ตอบ   ไม่เข้าใจคำถามคุณกัปพูดอะไร อะไรคือสิกขาบทที่เกิดขึ้นในภายหลัง หรือตัดออกด้วยหรือเปล่า อะไรตัดออก หรืออะไรเพิ่มขึ้น ไม่เข้าใจ  วัดนาไม่มีตัดไม่เพิ่มอะไรนะ ก็สวดตามวัชชีปุตตและเสขสูตรนั้นแหละ ------------------------------------------------------------------      และไม่ว่ายังไงวัดนาป่าพงก็ทำผิดแน่อยู่แล้ว ตอบ ไม่ทราบว่าคุณกัป ตัดสินว่าวัดนาทำผิดจากอะไรค่ะ ------------------------------------------------------------------------  ส่วนการสวด 227 ไม่น่ามีปัญหา ไม่ว่าจะแปลว่าถ้วนหรือกว่า  ถึง(หากว่าจะ)เกิน ข้อที่เกินก็ยังนับเป็นพุทธดำรัส  (ดีหรือไม่ดี ?)     อยากให้วัดนาป่าพง ตอบตรงนี้ให้ชัดนะครับ  แล้วค่อยว่ากัน ฝากพระสูตรนี้ให้พิจารณาแล้วกัน ภิกษุ ท.! พวกภิกษุเล่าเรียนสูตร อันถือกันมาผิด ด้วยบท พยัญชนะที่ใช้กันผิด ; เมื่อบทและพยัญชนะใช้กันผิดแล้ว แม้ความหมายก็มีนัยอันคลาดเคลื่อน. ภิกษุ ท.! นี้ มูลกรณีที่หนึ่ง ซึ่งทำให้พระสัทธรรม เลอะเลือน จนเสื่อมสูญไปผู้ทำศาสนาเสื่อม จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 54 23:13:17