ขอบพระคุณ "คุณเซนฯ(F=9b)" ที่ช่วยเสนอ "พุทธยันต์"
ผมจึงกลับไปเข้าเฝ้า "พระผู้มีพระภาคเจ้า"
แม้จะพระองค์จะถูกเรียกเพียงว่า "ฉบับสำหรับประชาชน"
"มหามกุฏราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์" เป็นผู้จัดพิมพ์ ครั้งที่ 17/2550
อาจารย์สุชีพ ปุญญานุภาพ เป็นผู้เรียบเรียง
*********************************
กับความจำที่เคยอ่านเมื่อบรรพชาอุปสมบทเป็นพระภิกขุ
เมื่อได้อ่านพระไตรปิฎก ด้วยความกลัวว่าเราอาจจะทำอะไรๆที่เป็นการอาบัติโดยไม่รู้ตัว
เมื่อได้อ่านเล่มที่ 1-2 จากความจำ จำได้ว่า เมื่อพระพุทธองค์จะทรงบัญญัติพระวินัย
ย่อมเกิดจากเหตุต่างๆ โดยเฉพาะที่พบว่า ถูกติเตียนจากชาวบ้านร้านตลาด
หมู่พระภิกษุสงฆ์ติเตียนกันเอง
จนเสียงติเตียนนั้น ได้ถึงพระกรรณของพระพุทธองค์
จึงทรงเรียกมา ชี้แจง ให้เหตุผลต่างๆเป็นอันมาก
หรือจะมองว่าทรงเรียกมาตำหนิ - - -ก็เป็นไปได้
(ลองไปอ่านดูละกันครับ)
**********************************
1. จุดที่ผมพบเห็นคือ พระวินัยที่อยู่ในพระไตรปิฎกแต่ละเรื่องนั้นถูกจัดเป็นหมวดหมู่แล้ว
และเท่าที่ความจำลางๆ ผมจำได้นั้นก็ไม่ได้กำหนดว่า
"มีการระบุเรื่องที่ทรงตรัสบัญญัติเรื่องนี้เมื่อเวลาเท่าใด"
ยกเว้นเรื่องปาราชิกข้อที่ 1 ที่พอจะประมาณการว่า ณ เวลาใดได้
แม้ก่อนหน้านั้นพระสารีบุตรจะได้ขอพุทธานุญาติให้ทรงบัญญัติสิกขาบท แต่ก็ยังไม่ทรงรับ
ดังนั้น
จึงเป็นที่มาของแนวคิดที่เสนออยู่นี้
2. ผมได้นึกถึงนักปราชญ์ต่างๆในอดีตที่ผ่านมา ท่านจะไม่เห็นเรื่อง 150 ข้อนี้กระนั้นหรือ
เช่น สมเด็จพระสังฆราชทุกพระองค์แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ฯ
ท่านพระอาจารย์พุทธทาส
ท่านพระอาจารย์ปัญญานันทภิกขุ
พ่อแม่ครูจารย์หลวงปู่มั่น หลวงปู่เสาร์ หลวงตาพระมหาบัว หลวงปู่ชา ฯลฯ
โดยเฉพาะท่านพระพุทธทาสที่มักจะมี อะไรๆ กับพระไตรปิฎก ที่เอื้อเฟื้อต่อพระธรรมวินัย
3. ทำไม เรื่องนี้จึงไม่เป็นประเด็นสำคัญสมัยที่ท่านพระพุทธทาสยังดำรงชีพอยู่
ผมเห็นว่า ถ้าท่านมีความเห็นแบบผม/โดยแนวคิดนี้ล่ะ
- - - สม-มะ-ติ / สมมติฐาน - - - นะครับ
ที่เห็นว่า พระพุทธองค์ไม่ได้ทรงบัญญัติ พระปาฏิโมกข์หมวดนี้จบแล้ว
จึงทรงบัญญัติเรื่องต่อไป
แต่ด้วยเหตุการณ์จากเรื่องที่ชาวบ้านติเตียน
หรือพระสงฆ์ทรงติเตียนกันเอง
หรือเกิดจากที่ทรงบัญญัติแล้ว ทำให้หมู่พระสงค์สาวกเกิดอัตกิลมถานุโยค
คือหมู่พระสงค์สาวกไม่กล้าฝ่าฝืนสิกขาบทที่ทรงบัญญัติ
เช่น ตัวเองจะป่วยไข้ไม่สบายก็ตาม
จึงทรงบัญญัติแก้ใหม่ เป็นกรณีๆ ไป
หรือศัพท์ฝรั่งเรียกว่า เป็น case ๆไป ตามที่มีเรื่อง/เกิดปัญหาใหม่ๆตามมา
สิกขาบทที่ทรงบัญญัติ ในกรณีต่างๆนั้น บางหมวดก็ครบแล้ว
บางหมวดอาจจะบัญญัติไปบางส่วนแล้ว แต่มาครบในภายหลัง
(รวมถึงมีการที่ทรงบัญญัติเพิ่มเติม/แก้ไขภายหลัง)
ดังนั้น จำนวนที่ทรงบัญญัติพระวินัยในหมวดพระไตรปิฎกที่เกิดจากการรวบรวมเรียงแล้ว
กับสิกขาบทที่ทรงบัญญัติในสมัยที่ยังทรงพระชนมชีพอยู่ ย่อมมีการเพิ่มขึ้น/เปลี่ยนแปลงได้
แต่สุดท้าย ก็สรุปเป็น
ธรรมและวินัยที่แสดงไว้ บัญญัติไว้ จักเป็นศาสดาของพวกเธอ เมื่อเราล่วงลับไป
---------------อย่าลืม พุทธยันต์ นะครับ ----------------
*******************************
สิ่งต่างๆที่ผมนำเสนอ
สำหรับผมไม่ได้มุ่งหมายที่จะเอาชนะหรือคัดค้านกับศรัทธา
หรือความเชื่อของบุคคลใดๆ
หรือพระภิกษุสงฆ์ผู้ปฏิบัติเพื่อออกจากทุกข์รูปใดๆ
เพียงต้องการนำเสนออีกมุมมองหนึ่ง
สุดท้ายสำหรับนักภาวนา นักปฏิบัติธรรมทั้งหลายครับ
สิ่งที่ท่านทั้งหลายบำเพ็ญอยู่แล้วในทาน ศีล ภาวนา ตามพุทธวจน
ย่อมไม่พลาดในประโยชน์สุขที่พึงได้พึงถึง
ตามปัจจัยที่กระทำไว้
เรื่องต่างๆที่ผมชี้แจงไปต่างนั้นๆบางเรื่องอาจจะกระทบใจก็พึงรับและวางลงเบาๆ
หรือจะโยนทุ่มทิ้งทะเลหลวงไปแล้วกลับมามุ่งบำเพ็ญ ทาน ศีล ภาวนาต่อไป
ก็ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ
*************
แก้ไขครั้งที่ 1 - - -แก้ไขคำผิด+อธิบายเพิ่มเติม
แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 54 16:59:26
แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 54 08:10:26