ความคิดเห็นที่ 2 กระทู้ก่อนหน้านี้ อภิธรรม(วันละ3นาที)ที่พันทิพ - ตอนที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11738372/Y11738372.html http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/02/Y11738372/Y11738372.html link สารบัญกระทู้อภิธรรม(วันละ3นาที)ทีพันทิพ http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=thepathofpurity&group=10 ----------------------------------------------------------- keyword ประจำวันนี้ :     - วิเสสลักษณะ หรือ ลักขณาทิจตุกะ ๔ (ได้แก่ ลักษณะ, รส, ปัจจุปัฏฐาน, ปทัฏฐาน)     - กามาวจรจิต, รูปาวจรจิต, อรูปาวจรจิต, โลกุตตรจิต แก้ไขเมื่อ 26 ก.พ. 55 19:16:44 จากคุณ : ชาวมหาวิหาร เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:44:22

ความคิดเห็นที่ 3 สามัญลักษณะ เป็นลักษณะของ จิต เจตสิก รูป เท่านั้นรึเปล่าครับ? ไม่น่าจะรวม พระนิพพาน นะครับ จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:02:59

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบพระคุณค่ะ เรียนจบรับใบประกาศที่ไหนคะนี่ :) อยากให้กิ๊ฟแต่หมดแล้วค่ะ ติดไว้ก่อนนะ จากคุณ : แมวเก้าแต้ม เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:17:57

ความคิดเห็นที่ 5 สามัญลักษณะ(ส่วนอนัตตา ) รวมนิพพานไว้ด้วยค่ะ :) ขอบคุณ คุณชาวมหาวิหารมากค่ะ :) จากคุณ : เอิงเอย เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:19:33

ความคิดเห็นที่ 6 โหวตเก็บเข้าคลังกระทู้แล้วครับ จากคุณ : เม่า_พอเพียง เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:25:56

ความคิดเห็นที่ 7 ความเข้าใจใน วิเสสลักษณะ ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะ  มีความละเอียดและแตกต่างกันไปในแต่ละสภาวธรรมนั้น  จะเอื้อให้เราเข้าใจ "ธรรม" ที่เกิด ได้คม ชัด ไม่คลุมเครือ แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 55 06:36:17 จากคุณ : เอิงเอย เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:40:47

ความคิดเห็นที่ 8 การจำเนื้อความตามหลักปริยัติ และแม้จะขบคิดจนคนนั้นคิดว่าตนเองเข้าใจหมดแล้วก็ตาม  ก็ไม่ช่วยให้บรรลุธรรมได้เลยสักนิดเดียว   ไม่ยังงั้นคงไม่มีกรณีแบบพระโปฏฐิละเกิดขึ้นในสมัยพุทธกาล หรือแม้ในสมัยนี้ก็ตาม  ที่มีผู้ทรงจำและเข้าใจเนื้อความของปริยัติธรรมมากมายทั้งในพม่า ไทย ศรีลังกาหรือที่อื่นๆก็ตาม ...  การจำหรือเข้าใจหลักการในปริยัติเพื่อเป็นเครื่องเทียบเคียงการปฏิบัติจริงๆเท่านั้น ว่าฝึกได้ผลถูกทางหรือไม่ การบรรลุธรรมจริงๆขึ้นอยู่กับความจริงของสภาวะของจิตในขณะปัจจุบันขณะนั้นเป็นสิ่งสำคัญ  ซึ่งจะเห็นว่า ในสมัยพุทธกาล  แต่ละท่านที่บรรลุธรรม  แทบไม่มีใครรู้เคยเรียนปริยัติมาก่อนเลย    แม้แต่พระโปฏฐิละผู้เชี่ยวชาญพระไตรปิฏกเองก็ตาม  เมื่อถึงคราวจะฝึกตนเองเพื่อบรรลุก็ฝึกแบบง่ายๆตามที่สามเณรอรหันต์แนะนำ แค่นั้น  คือให้ปิดทวารภายนอกทั้ง ๕ สังเกตเฉพาะมโนทวารเท่านั้น ..แค่นี้เอง คนที่เรียนปริยัติ  บางรายที่เรียนแบบขาดแยบคายก็เป็นการเรียนแบบเป็นงูพิษไปเสีย เพราะคนที่ฝึกจริงๆ  ต้องทำใจให้ลืมปริยัติทั้งหมดเสมือนไม่เคยเรียนรู้มาก่อน  จิตจึงจะค่อยๆเป็นไป ผลจะค่อยๆโผล่มา...  ถ้าลืมไม่ได้  ฝึกไปพันปีหมื่นปีก็ไม่เจอผลอะไร   ฟุ้งซ่านบานเบอะอยู่แค่ที่จำมา นึกๆคิดๆอยู่แค่นั้นเอง เหมือนโดนขังคุก  แค่จิตรวมสักวูบก็ทำไม่ได้สักที หรือเห็นนิมิตอะไรกับเขาบ้างก็ไม่ได้สักที  ไม่ต้องพูดถึงที่ละเอียดกว่านั้น  ซึ่งยังมีอีกมากมายหลายๆชั้น จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 01:44:06

ความคิดเห็นที่ 9 อนุโมทนาสาธุกับทุกๆท่านนะครับ #3 คำถามของคุณ ฮิมาวาริซซัง เป็นคำถามที่ดีนะครับ อธิบายได้ว่า จิต เจตสิก รูป ทั้ง ๓ นี้ มีสามัญลักษณะ ทั้ง ๓ ประการ คือ อนิจจลักษณะ ทุกขลักษณะ อนัตตลักษณะ ทั้งสามนี้รวมกันเรียกว่า "ไตรลักษณ์" ส่วน พระนิพพานนั้น มีสามัญลักษณะเพียงประการเดียว คือ "อนัตตลักษณะ" เท่านั้น  # 4 ตอบคุณแมวเก้าแต้ม ที่กระทู้นี้คงจะออกใบประกาศ ฯ ให้ไม่ได้นะครับ ผมให้ลิ้ง "ปริญญาสูตร" ไปแทนก่อนละกันนะครับ :) http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=18&A=694&Z=710&pagebreak=0 ว่าแต่เดี๋ยวถ้าตามอ่านจนถึงซักตอนที่ 200 เดี๋ยวอาจจะแนะนำให้ไปลง สนามสอบพระอภิธรรม ที่อภิธรรมโชติกวิทยาลัยดู ดีไหมครับ :) # 6 ขอบคุณครับ คุณ เม่า_พอเพียง # 7 ตอบคุณเอิงเอย นะครับ   - คำว่า วิเสสลักษณะนี้ เป็นตัวสภาวะของปรมัตถธรรม       ซึ่งถ้าเราพูดถึงหลักปริยัติแล้วอาจจะดูว่า ยาก เพราะมีรายละเอียดเยอะ      เมื่อเทียบกับ สามัญญลักษณะ แล้ว      สามัญญลักษณะ ก็ดูเหมือนว่าจะง่ายกว่า เพราะจำได้ง่ายๆคือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา   - แต่ในทางปฏิบัตินั้น ในการเจริญกรรมฐาน วิเสสลักษณะ หรือ สภาวะลักษณะนี้ ถือว่าเป็นขั้นต้น      ส่วนการประจักษ์ สามัญลักษณะ หรือไตรลักษณ์ จัดเป็นขั้นสูง เป็นของที่ยากกว่า     สำหรับวิเสสลักษณะ นั้น       แม้ผู้ปฏิบัติจะไม่อาจสาธยาย หรือบรรยาย วิเสสลักษณะนั้น แต่ผู้ปฏิบัติย่อมประจักษ์แจ้งแก่ใจตนเองได้       จะยกตัวอย่างกรณีที่เห็นได้ชัดที่สุดนะครับ คือ "วาโยธาตุ"         วาโยธาตุ นั้น มีวิเสสลักษณะ คือ             - มีความเคร่งตึง เป็นลักษณะ             - มีการไหว เป็นกิจ             - มีการเคลื่อนย้าย เป็นผล              - มีธาตุทั้ ๓ ที่เหลือ เป็นเหตุใกล้        จะเห็นได้ว่า ผู้ปฏิบัติสามารถประจักษ์ สภาวะของวาโยได้ด้วยตนเอง ตัวอย่างเช่น เมื่อ          คู้แขนเข้า, เหยียดแขนออก หรือในขณะที่เดิน          เมื่อมีสติกำหนดรู้ก็ย่อมประจักษ์ถึง ความเคร่งตึง-ไหว-เคลื่อนย้าย ได้ในขณะนั้น       นี่คือการเห็นวิเสสลักษณะในการปฏิบัติ จัดเป็นความเข้าใจเบื้องต้นในส่วนของ นามรูปปริเฉทญาณ     - ส่วนสามัญลักษณะ คือไตรลักษณ์นั้นถือว่า เป็นส่วนที่ลึกซึ้ง คือจะต้องเกิด วิปัสสนาญาณ ๙        และเป็นวิชากรรมฐานขั้นสูงของพุทธศาสนา ต้องสั่งสมเหตุปัจจัยไว้มาก ทั้ง ศีล สุตะ ภาวนา ฯลฯ      แม้ใน อภิธัมมัตถสังคหะ ที่ผมได้นำมาอธิบายทางกระทู้นี้          ในส่วนของ สามัญลักษณะ ก็จะได้อธิบายรายละเอียดกันอีกที ในปริเฉท(หรือบท)ที่ ๙             ส่วนตอนนี้ เรากำลังอยู่ใน ปริเฉทที่ ๑ เรื่อง จิต กันอยู่         ดังนั้น คำถามที่ถามนี้ถือว่า เลย บทเรียนขณะนี้ออกไปถึง ๘ บท เลยนะครับ :) #8 คุณโขตาน ได้ให้ความเห็นถึง คนที่เรียนปริยัติแต่โดยกิเลสต่างๆครอบงำ เช่น การเรียนปริยัติแบบงูพิษ    ซึ่ง การเรียนปริยัติอาจจะแบ่งออกได้ ๓ อย่าง ดังในลิ้งนี้    http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=01&i=1&p=2#ปริยัติ_๓_อย่าง    - การเรียนแบบงูพิษ มีการข่มกัน หรือเป็นไปด้วยอำนาจกิเลสนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ดี     - ส่วนการเรียนปริยัติ หรือเรียนพระอภิธรรมที่ดีนั้น คือ การเรียนเพื่อให้เป็นไปเพื่อความขัดเกลากิเลส ดังที่ได้แสดงไว้ว่า    "ปริยัติอันบุคคลเรียนดีแล้ว คือจำนงอยู่ซึ่งความบริบูรณ์แห่งคุณมีสีลขันธ์เป็นต้นนั่นแลเรียนแล้ว  ไม่เรียนเพราะเหตุมีความโต้แย้งเป็นต้น, ปริยัตินี้ ชื่อว่าปริยัติมีประโยชน์ที่จะออกจากวัฏฏะ ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงหมายตรัสไว้ว่า  ธรรมเหล่านั้นอันกุลบุตรเหล่านั้นเรียนดีแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุขสิ้นกาลนาน" -------------------------------------------------     - อนึ่ง การฟังธรรม การศึกษาเล่าเรียนพระอภิธรรมนั้น ย่อมเป็นปัจจัยแก่การเจริญสติปัฏฐาน         สมถะ-วิปัสสนากรรมฐาน ให้มีความเจริญก้าวหน้า และนอกนั้นยังจะเป็นปัจจัยให้ถึงอริยมรรค ด้วย        ดังที่แสดงใน สังคีติสูตร ว่า            [๒๔๐] องค์ของการบรรลุโสดา ๔ อย่าง                           ๑. สัปปุริสสังเสวะ         [การคบสัตบุรุษ]                           ๒. สัทธัมมัสสวนะ         [การฟังพระสัทธรรม]                           ๓. โยนิโสมนสิการ         [การกระทำไว้ในใจโดยแยบคาย]                           ๔. ธัมมานุธัมมปฏิปัตติ   [การปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม]             http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=11&A=4501&Z=7015      - และ การสั่งสมสุตะ นี้เอง ย่อมเป็นปัจจัย เป็นลำดับ ให้เกิดการปฏิบัติที่แตกฉานต่อไปในอนาคต              ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็การตั้งอยู่ ในอรหัตตผล ย่อมมีได้ด้วยการศึกษาโดยลำดับ               ด้วยการทำโดยลำดับ ด้วยความปฏิบัติโดยลำดับอย่างไร?               ดูกรภิกษุทั้งหลาย กุลบุตรในธรรมวินัยนี้ เกิดศรัทธาแล้วย่อมเข้าไปใกล้               เมื่อเข้าไปใกล้ย่อมนั่งใกล้ เมื่อนั่งใกล้ย่อมเงี่ยโสตลง               เมื่อเงี่ยโสตลงแล้วย่อมฟังธรรม ครั้นฟังธรรมย่อมทรงธรรมไว้              ย่อมพิจารณาเนื้อความแห่งธรรมที่ทรงไว้แล้ว เมื่อพิจารณาเนื้อความอยู่               ธรรมทั้งหลายย่อมทนได้ซึ่งความพินิจ                เมื่อธรรมทนความพินิจได้อยู่ ฉันทะย่อมเกิด เมื่อเกิดฉันทะแล้ว ย่อมอุตสาหะ              ครั้นอุตสาหะแล้ว ย่อมไตร่ตรอง ครั้นไตร่ตรองแล้ว ย่อมตั้งความเพียร               เมื่อมีตนส่งไปแล้ว ย่อมทำให้แจ้งชัดซึ่งบรมสัจจะด้วยกาย               และย่อมแทงตลอดเห็นแจ้งบรมสัจจะนั้นด้วยปัญญา.              http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/sutta_item.php?book=13&item=238#238 จากคุณ : ชาวมหาวิหาร เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 06:41:31

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบอ่านกระทู้แบบนี้มากครับ รวมถึงคอมเม้นท์ต่างๆของทุกคนโดยเฉพาะท่านโขตานครับ จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 08:23:01

ความคิดเห็นที่ 11 เรียนอะไร ก็ถือว่าดีทั้งนั้น ไม่ว่าจะเรียนปฎิบัติ หรือเรียนปริยัติ ที่จะทำให้ไม่ดี ก็คือ "คน" นี่แหละ  เป็นเรื่องเฉพาะคน  คนที่ชอบเอามาอวด มาข่มผู้อื่น ซึ่งมีให้เห็นทั้งผู้ที่อ้างตนเป็นนักปฎิบัติ  และอ้างตนเป็นนักอภิธรรม พระอภิธรรมช่วยให้เราเข้าใจหลักต่างๆ ได้ถูกต้อง ถูกทางยิ่งขึ้น เช่น เรื่องฌาน เป็นต้น ซึ่งหลักนั้น ก็คือ หลักที่มาจากพระพุทธเจ้านั่นเอง ปอลิง ทำไมข้าพเจ้าอ่าน วิเสสลักษณะ แล้ว ไม่เข้าใจหนอ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 08:44:47

ความคิดเห็นที่ 12 1.อภิธรรมล้วนๆแบบนี้ พระพุทธเจ้าเคยแสดงกับฆราวาสบ้างหรือเปล่าครับ 2.ในพระไตรปิฏกมีระบุบ้างไหมครับว่า พระพุทธเจ้าแสดงอภิธฆรรมล้วนๆกับใครบ้าง เช่น พระพุทธเคยแสดงจิต 84 ดวง แก่ใครครับ ในพระไตรปิฏก จากคุณ : nirota เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 09:22:18

ความคิดเห็นที่ 13 เวลา งงคาใจ ต้องการอธิบายที่ละเอียด และกว้างขวาง ถึงจะเข้าใจต่อได้ ดิฉันจะขอโอกาสถามตรงนี้ บอกคุณมหาวิหารไว้เลยนะคะ ส่วนมาก มันเรื่องง่ายๆคะ แต่ดิฉัน(จะ)ไม่เข้าใจเสียอย่าง เป็นปกติ ส่วนเรื่องยากๆ คำจำกัดความไม่ค่อยคุ้น มันไม่เคยเข้าใจอยู่แล้ว ก็จะขอผ่าน จะขอเอาแต่ส่วนที่เป็นประโยชน์เฉพาะตนไปต่อยอด เพื่อส่งเสริมการปฎิบัติเป็นหลัก  นะคะ   ถามเลย ต้องไปเปิดดู ว่าวาโย คือ ธาตุลม(นึกแล้วคุ้นๆ) วาโยธาตุ นั้น มีวิเสสลักษณะ คือ             - มีความเคร่งตึง เป็นลักษณะ.....ทำไมธาตุลม มีความเค่งตึงละคะ เขาดูจากอะไรคะ เวลาลมพัดโดนผ้า แล้วผ้ามันโป่งเคร่งตึงเหรอคะ หรือเวลาอยู่ในตัว มันจะทำไห้ส่วนที่ลมผ่าน มีลักษณะพอง มีอาการขยายส้รางความตึงบริเวณนั้น             - มีการไหว เป็นกิจ             - มีการเคลื่อนย้าย เป็นผล             - มีธาตุทั้ ๓ ที่เหลือ เป็นเหตุใกล้.....มีธาตุทั้ง3 ที่เหลือ แปลว่าไรคะ   แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 55 10:15:47 จากคุณ : น้องต๋าว เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 10:07:06

ความคิดเห็นที่ 14 อนุโมทนาค่ะ จากคุณ : มด2002 เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 10:10:19

ความคิดเห็นที่ 15 สาธุครับ จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 11:04:16

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบคำถามของคุณน้องต๋าว #13 ค่ะ  :) อยากทราบด้วยคน ... จากคุณ : เอิงเอย เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 12:40:35

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณครับ จะตามไปจนถึงตอนที่200 จากคุณ : แสวงหาปัญญา เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 16:06:57

ความคิดเห็นที่ 18 ความคิดเห็นที่ 12 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน 1.อภิธรรมล้วนๆแบบนี้ พระพุทธเจ้าเคยแสดงกับฆราวาสบ้างหรือเปล่าครับ 2.ในพระไตรปิฏกมีระบุบ้างไหมครับว่า พระพุทธเจ้าแสดงอภิธฆรรมล้วนๆกับใครบ้าง เช่น พระพุทธเคยแสดงจิต 84 ดวง แก่ใครครับ ในพระไตรปิฏก จากคุณ : nirota เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 09:22:18 [แก้ไข] ******************************************************* ตอบ คคห 12 เท่าที่ผม รู้ ฯ (ผิด ไม่ผิด สอบทานได้ครับ) (๑) 1.อภิธรรมล้วนๆแบบนี้  ถ้า หมายถึง "อภิธัมมัตถสังคหะ ๙ ปริเฉท"      พระพุทธเจ้าเคยแสดงกับฆราวาสบ้างหรือเปล่าครับ ภิกษุชาวลังกา สิงหล "แต่งขึ้น" เมื่อราวๆ พ.ศ. 1200 (ลบ 2555 = 1355 ปี ก่อน  ยังไม่มี สุโขทัย  ฯ) ครับ ดังนั้น พระพุทธเจ้าเคย  "ไม่  เคย" แสดง "อภิธรรมล้วนๆแบบนี้  ถ้า หมายถึง "อภิธัมมัตถสังคหะ ๙ ปริเฉท" ------ กับฆราวาส ที่  บวสช เป็นภิกษุสาวก  ในครั้งก่อน พ.ศ. 1 ครับ 2.ในพระไตรปิฏกมีระบุบ้างไหมครับว่า พระพุทธเจ้าแสดงอภิธฆรรมล้วนๆกับใครบ้าง เช่น พระพุทธเคยแสดงจิต 84 ดวง แก่ใครครับ ในพระไตรปิฏก ไม่มีครับ  พระเถระครั้งปฐมสังคายนา ท่าน ประชุมกัน ชนิด ไม่ ลด ไม่เพิ่ม สิ่งที่ตรัส บัญญัติไว้ ฯ สรุป คุณnirota  สอบทาน ที่ผมเสนอได้ ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 18:45:46

ความคิดเห็นที่ 19 สาธุกับท่านที่เข้ามาร่วมสนทนากันด้วยจิตเอื้อเฟื้อแก่พระธรรมนะครับ -------------------------------------------------------------------- #11 ตอบคุณ smiling-girl เรื่อง วิเสสลักษณะ ถ้ายังรู้สึกว่า ไม่คุ้น หรือเข้าใจยาก ก็อย่าพึ่งกังวลนะครับ ตอนนี้เป็นการรู้จักศัพท์ต่างๆไว้ก่อน  เดี๋ยวจะมีการกล่าวถึงบ่อยๆแล้วก็จะคุ้นเคยเอง -------------------------------------------------------------------- #12 สำหรับคำถาม คุณ nirota    ท่านผู้อ่านส่วนใหญ่คงจะทราบดีแล้วว่า พระอภิธรรมนี้เป็นวิสัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ทรงบำเพ็ญบารมี มาถึง ๔ อสงไขยกำไรแสนมหากัปป์ ได้สำเร็จพระสัพพัญญุตญาณ ได้ทรงพิจารณา พระอภิธรรมที่ ๗ วัน ณ เรือนแก้ว ที่ควงไม้โพธิ์ ได้ทรงแสดงแก่เหล่าเวไนยสัตว์เหล่าสาวกต่างๆ และได้สอนต่อๆกันมา ในครั้งปฐมสังคายนานั้น พระอานนท์ ก็เป็นผู้หนึ่งที่ได้ฟังอภิธรรมมาจากพระพุทธองค์ และได้เป็นผู้ตอบแสดงอภิธรรมปิฎก   "พระอานนทเถระได้เรียนธรรมจากพระพุทธเจ้ามา ๘๒,๐๐๐ ธรรมขันธ์ ได้เรียนมาจากสำนักภิกษุมีพระธรรมเสนาบดีเป็นต้น ๒,๐๐๐ ธรรมขันธ์ จึงรวมเป็นที่คล่องปากขึ้นใจ ๘๔,๐๐๐ ธรรมขันธ์" http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=26&A=8134&Z=8214 (พระอภิธรรมปิฎก มีพระธรรมขันธ์ จำนวน ๔๒,๐๐๐ ธรรมขันธ์ จากทั้งหมดแปดหมื่นสี่พัน) และเรื่องจิต ๘๙ นี้ก็มีแสดงอยู่ ในพระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๔ พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๑ ธรรมสังคณีปกรณ์ ดังหลักฐานว่า อกุศลจิต ๑๒            http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/275-337 อกุศลวิบากจิต ๗       http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/472-481 อเหตุกุศลวิบากจิต ๘  http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/338-398 อเหตุกกิริยาจิต ๓      http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/482-491 มหากุศลจิต ๘          http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/16-138 มหาวิบากจิต ๘         http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/415-416 มหากิริยาจิต ๘         http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/492-493 รูปวาจรกุศลจิต ๔      http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/139-148            (หรือ ๕)     http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/194 รูปาวจรวิบากจิต ๕     http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/417 รูปาวจรกิริยาจิต ๕     http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/494-495 อรูปาวจรกุศลจิต ๔    http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/192 อรูปาวจรวิบาก ๔      http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/418-421 อรูปาวจรกิริยา ๔      http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/496-500 โลกุตตรกุศลจิต ๔    http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/192 โลกุตตรวิบากจิต ๔   http://www.84000.org/tipitaka/read/?34/422-471 ปีติและโสมนัสอันไม่มีที่สุด    ย่อมเกิดแม้แก่ภิกษุผู้เรียนพระอภิธรรม ผู้พิจารณาอยู่ซึ่งตันติแห่งพระอภิธรรมว่า           "พระศาสดาของเราทั้งหลายเมื่อทรงจำแนกแม้ความแตกต่างแห่งขันธ์               แม้ความแตกต่างแห่งอายตนะ     แม้ความแตกต่างแห่งธาตุ             ความแตกต่างแห่งอินทรีย์   พละ   โพชฌงค์   กรรม   วิบาก           การกำหนดรูปและอรูป  ธรรมอันละเอียดสุขุม  ทรงกระทำแต่ละข้อ           ในรูปธรรมและอรูปธรรมให้เป็นส่วน ๆ แสดงไว้    เหมือนการ            นับดาวทั้งหลายในท้องฟ้าฉะนั้น." ............. ยํ  เอตฺถ  วุฑฺฒิมนฺโต  สลกฺขณา  ปูชิตา  ปริจฺฉินฺนา         วุตฺตาธิกา  จ  ธมฺมา  อภิธมฺโม  เตน  อกฺขาโต                     พระอภิธรรม บัณฑิตกล่าวว่า  พระอภิธรรม   เพราะเหตุที่พระอภิธรรมนี้   พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสถึงธรรมที่เจริญ  ๑   ธรรมที่ควรกำหนด  ธรรมที่ควรบูชา  ๑   ธรรมกำหนด (แยก)  ไว้  ๑     และธรรมที่ยิ่ง  ๑. (อัฏฐสาลินีอรรถกถา) ------------------------------------------- #13 ตอบ คุณน้องต๋าวนะครับ ตอนนี้ เรากำลังอยู่ในบทเรียนที่หนึ่ง คือ เรื่องจิตปรมัตถ์ ส่วน รูปปรมัตถ์ จะเป็นปริเฉทที่ ๖ และในบทนั้นจะมี บรรยายเรื่อง วาโยธาตุโดยละเอียดอีกทีครับ ถือโอกาสอธิบายให้คุณน้องต๋าว และท่านผู้อ่านทราบนะครับ ในหลักสูตร การเรียนการสอนที่อภิธรรมโชติกะวิทยาลัยนั้นปกติ จะเรียงลำดับดังนี้คือ ชั้น จูฬตรี จะเรียน อภิธัมมัตถสังคหะ ปริเฉทที่ ๑ ๒ ๖ ชั้น จูฬโท จะเรียน อภิธัมมัตถสังคหะ ปริเฉทที่ ๓ ๗ ชั้น จูฬเอก จะเรียน อภิธรรมปิฎก คัมภีร์ที่ ๑ ชั้น มัชฌิมตรี จะเรียน อภิธัมมัตถสังคหะ ปริเฉทที่ ๔ ๕ ชั้น มัชฌิมโท จะเรียน อภิธัมมัตถสังคหะ ปริเฉทที่ ๘ ๙ ชั้น มัชฌิมเอก จะเรียน อภิธรรมปิฎก คัมภีร์ที่ ๓ ชั้น มหาตรี โท เอก จะเรียน อภิธรรมปิฎก คัมภีร์ที่ ๖ ๗ ซึ่งตอนนี้ เรากำลังอยู่ใน ช่วง อภิธัมมัตถสังคหะ ปริเฉทที่ ๑ เป็นคัมภีร์พื้นฐานที่จะทำให้เราสามารถไปศึกษาอภิธรรมปิฎก อันมีความลึกซึ้งกว้างขวาง ต่อไปได้ในลำดับถัดๆไป ในที่นี้จะตอบ คุณน้องต๋าว เท่าที่จะตอบได้ก่อนนะครับ      1 เรื่อง วาโยธาตุ นี้ เรากำลังพูดถึง "ปรมัตถวาโย"            ส่วนวาโยที่คุณน้องต๋าวถามถึงนั้น คือ             " สสมฺภารวาโย"  (สัมภาระต่าง ๆ ที่ประชุมกันอยู่ รวมเรียกว่า ลม)                   - เช่น ลมพายุ ลมหายใจ ลมที่พัดมา            ลม สสัมภาระเหล่านี้ ยังไม่ใช่ตัวปรมัตถวาโย เป็นลมที่เรารู้ได้ด้วยการเห็น              หรือได้ยิน หรือนึกคิด หรือ การกระทบถูกสัมผัส              (แต่ลมเหล่านี้ ก็มีความเคร่งตึง เช่น ที่เราดูพยากรณ์อากาศ                 จะเห็นได้ว่า มีความกดอากาศต่ำ หรือสูง เกิดขึ้นก่อน                  จึงได้เกิดเป็นการเคลื่อนไหวของลม                  และการย้ายของลมของสสัมภาระเหล่านั้น เป็นต้น)             อย่างไรก็ดี สิ่งที่สำคัญในการเจริญสติปัฏฐาน ประจักษ์ด้วยตนเองนั้น               ตัวที่สำคัญคือ "ปรมัตถวาโย" อันเป็นวาโยธาตุ ภายในที่รู้ได้ทาง "กายปสาท"                วาโยในที่นี้ไม่ได้หมายถึง ลมที่พัดต่างๆ เหมือนสสัมภาระวาโย                แต่เป็นสภาวะ เคร่งตึงไหว-ความดัน-การสั่นสะเทือน-การเกร็งต่างๆ                 ที่เรารู้สึกได้ภายในกาย               เช่นเมื่อลองกำมือ-เหยียด มือ ช้าๆ   ไปเรื่อยๆ เราจะรู้สึกถึง                    "สภาวะ" ของวาโย โดยประจักษ์ด้วยตนเองได้ คือ                                  - มีความเคร่งตึง(จากการออกแรงก่อน) เป็นลักษณะ                                  - มีการไหว เป็นกิจ                                  - มีการเคลื่อนย้าย เป็นผล                                  แม้แต่การเดิน ก็ต้องอาศัย "ปรมัตถวาโย"  นี้เอง ที่ยังการขยับไหวให้เกิดขึ้นได้                   ดังความในอรรถกถาว่า                     คำว่า เดินได้เพราะอะไร ความว่า เดินได้เพราะการแผ่ไปของวาโยธาตุอันเกิดแต่การทำของจิต                      http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=10&i=273&p=2#อิริยาบถบรรพ ส่วนคำว่า                                 - มีธาตุทั้ ๓ ที่เหลือ เป็นเหตุใกล้                       ธาตุ ๓ ในที่นี้หมายถึง ปฐวีธาตุ เตโชธาตุ อาโปธาตุ นั้นเอง                       ซึ่งรายละเอียดจะได้ศึกษากันอีกทีในปริเฉทที่ ๖ ครับ จากคุณ : ชาวมหาวิหาร เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 21:17:29

ความคิดเห็นที่ 20 ^^ ขอบคุณคุณมหาวิหารคะ งั้นจะอดทน รอคะ แค่sample ก็น่าสนใจมากๆ แล้ว จากคุณ : น้องต๋าว เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 21:43:42

ความคิดเห็นที่ 21 สำหรับตอนที่ ๓ ติดตามต่อไปได้ที่ลิ้งนี้นะครับ (แก้ไข....) แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 55 22:05:32 จากคุณ : ชาวมหาวิหาร เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 21:44:31

ความคิดเห็นที่ 22 ลิงค์นี้ละม้างงคะ :) อภิธรรม(วันละ3นาที)ที่พันทิพ - ตอนที่ 3 - กามาวจรจิต 54 http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11747670/Y11747670.html จากคุณ : เอิงเอย เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 21:55:53

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณครับ  :)   (เอทำไมเร็วจัง) แก้ไขใหม่นะครับ..... --------------------------------------------------- สำหรับตอนที่ ๓ ติดตามต่อไปได้ที่ลิ้งนี้นะครับ อภิธรรม(วันละ3นาที)ที่พันทิพ - ตอนที่ 3 - กามาวจรจิต 54 http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11747670/Y11747670.html http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/02/Y11747670/Y11747670.html จากคุณ : ชาวมหาวิหาร เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 22:01:07

ความคิดเห็นที่ 24 ขออนุโมทนาคุณชาวมหาวิหาร และขออนุญาตเสริมค่ะ * เพื่อนสมาชิกท่านใด ต้องการรับหนังสือเรียนพระอภิธรรมครบทุกบท อ่านง่าย สามารถส่งเมลมาทางหลังไมค์เพื่อที่เราส่งเป็นไฟล์ไปให้ได้นะคะ เป็นไฟล์ Ms.Word ค่ะ เข้าใจได้ง่าย และเร็วกว่าการเรียนตามห้องเรียนค่ะ ไม่ข้ามขั้น ทั้งหมดมี 9 บท เป็นพระอภิธรรมจากไฟล์ของวัดมหาธาตุค่ะ **สำหรับเพื่อนสมาชิกที่ต้องการเรียนรู้ด้วยตนเองผ่านเวปไซด์ มีผู้เรียบเรียงเนื้อหาไว้ จากมูลนิธิอภิธรรมมูลนิธิ ครบทุกบทค่ะ ที่นี่http://www.abhidhamonline.org/online_study.htm แก้ไขเมื่อ 26 ก.พ. 55 10:44:22 จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 10:41:29

ความคิดเห็นที่ 25 มีบางท่านท่านกล่าวไว้ว่า พระอภิธรรมแต่งขึ้นในภายหลัง สมัยพุทธกาลไม่มีพระอภิธรรม หรือพระพุทธเจ้าไม่เคยแสดงพระอภิธรรมมาก่อน ขณะเดียวกัน ในพระไตรปิฎกกล่าวถึงพระพุทธเจ้าเสด็จไปโปรดพระพุทธมารดาบนสวรรค์ ธรรมที่พระพุทธเจ้าแสดงโปรดพุทธมารดาเทวบุตรคือพระอภิธรรม เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จกลับโลกมนุษย์ ท่านได้แสดงพระอภิธรรมนั้นแก่พระอานนท์อีกครั้งหนึ่ง และท่านที่ปฎิเสธพระอภิธรรมก็ปฏิเสธนรก ปฏิเสธสวรรค์ อ้างว่าเป็นบุคลาธิษฐานบ้าง ธรรมาธิษฐานบ้าง การปฎิเสธทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้เป็นอันตรายต่อพระพุทธศาสนาไม่ใช่น้อย แก้ไขเมื่อ 26 ก.พ. 55 12:42:40 จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 26 ก.พ. 55 12:41:55