๑. เมตฺตานิมิตฺตสฺส อุคฺคโห ศึกษาในเมตตานิมิต
๒. เมตฺตาภาวนานุโยโค ประกอบภาวนาในเมตตาเนืองๆ
๓. กมฺมสกตา ปจฺจเวกฺขณ พิจารณาว่าเป็นกรรมของตน
๔. ปฏิสงฺขาย พหุลีกตา ทำให้มากด้วยปัญญา
๕. กลฺยาณมิตฺตตา มีมิตรที่ดี ( ที่มีเมตตา )
๖. สปฺปายกถา ได้ฟังถ้อยคำที่สบาย ( เมตตากถา )
โมหมูลจิต แม้จะไม่ประจักษ์โทษโดยเด่นชัด แต่ก็มีโทษหาน้อยไม่เปรียบเสมือนสนิมเหล็กที่กัดกินเนื้อเหล็ก
ให้กร่อนลงทีละน้อย จนขาดผุไปอย่างไม่รู้ตัว ในสติปัฏฐานอรรถกถาจึงแสดงเหตุที่ประหารโมหะไว้ดังนี้ คือ
เหตุที่ประหารวิจิกิจฉา ๖ ประการ
๑. พหุสฺสุตตา เป็นพหูสูต ได้ยินได้ฟังมามาก
๒. ปริปุจฺฉกตา หมั่นสอบสวนทวนความ
๓. วินเยปกตญฺญุตา รอบรู้ชำนาญและเคร่งครัดในวินัย
๔. อธิโมกฺขพหุลตา มากด้วยการตัดสินใจเชื่อ
๕. กลฺยาณมิตฺตตา มีมิตรที่ดี
๖. สปฺปายกถา ได้ฟังถ้อยคำอันเป็นที่สบาย
เหตุที่ประหารอุทธัจจะ ๖ ประการ
เหตุที่ประหารอุทัธจจะ นี้ก็เหมือนกับเหตุที่ประหารวิจิกิจฉา นั้นเว้นแต่ข้อ ๔ เป็นดังนี้
๔. พุทฺธเสวิตา ได้ฟังธรรมของพระพุทธเจ้าบ่อยๆ
ส่วนข้ออื่นๆ มีข้อความเหมือนกันหมด
____________________________________________________
วันนี้ก็จะแสดงไว้เพียงเท่านี้นะครับ
อภิธรรม3นาที - ตอนที่ 16 ธรรมที่เป็นไปเพื่อละ โลภะ โทสะ โมหะ
