(...ถือว่าคุยสบายๆ) ผมรอวันแบบที่เจ้าของกระทู้ คือ "ว่าง" ว่างพอ ว่างแบบเต็มที่ๆ จะอยากทำในสิ่งที่หวัง เพราะอายุก็ใกล้เลขห้าเข้าไปทุกที รอเออรี่จากงานหลวง ได้บำนาญพอเลี้ยงตัวเองอยู่ได้ ลูกเมียก็ไม่มี สนใจธรรมะอ่านมาตั้งแต่ มัธยมต้น ...ตอนนี้กลัวอย่างเดียวคือ กลัว สมอง ระบบความคิดที่แก่ขึ้นๆ โรคภัยไข้เจ็บที่กำลังมาเยือน กลัวจะอ่านหรือธรรมศึกษาธรรมได้ไม่คล่อง กลัวจะอ่านแล้วมึนฟังธรรมไม่เข้าใจ รู้สึกกับตัวเองแล้วว่าเงามัจจุราชมาเตือนแล้ว เริ่มปรากฎแล้ว (ความแก่ ความเจ็บ แล้วก็ตาย) ขณะที่ยังศึกษารู้เรื่องจึงเร่งพยายามอ่าน พยายามศึกษา หลังจากที่ปฏิบัติมั่วซั่วมานาน เชื่อทางโน้นที ทางนี้ที
หลงทางเป็นสิบๆ ปี ต้องมาปริยัติกันใหม่ อ่านพระไตรปิฏก
จนปฏิญาณกับตัวเองแล้วว่า อย่าทิ้งเด็ดขาด "พระไตรปิฏก"
พวกที่ทำให้หลงทางมีเยอะ สำนักนั้น สำนักนี้ ... เข็ด !
...เห็นยังไม่อยากศึกษาธรรม ก็ไม่ได้แนะนำ ...
เข้ามาคุย ...ชีวิตคนมีไม่มาก อยากทำอะไรก็รีบทำ ...
ตอนนี้ว่างมากต้องการหาอะไรทำ
