ความคิดเห็นที่ 1 วัดนี้กันดารมาก มีพระสิบกว่ารูป ชาวบ้านยากจน ไม่ค่อยมีอะไรใสบาตร ผมเป็นคนชอบทำอาหาร ผมเลยตื่นแต่เช้ามืดมาทำอาหารถวาย ที่วัดนี้ มี เมียของอีตามัคทายก มาช่วยกันทำครัวกับผมแต่เช้ามืดทุกวันครับ จนสนิทกับแฟนผมเลยแหละ หลวงพ่อท่านเมตตาอุปถมป์ครอบครัวนี้มาตั้งกะตอนก่อร่างสร้างวัดแล้ว แฟนผมไปๆมา วัดนี้อีกหลายเดือนถัดมา วันดีคืนดี เมียของมัคทายกคนนี้ได้บวชเป็นชี ผมก็อนุโมทนาสาธุด้วย อีกไม่กี่เดือนต่อมา แฟนผมมาบอกว่า ชีคนนี้ ได้บรรลุธรรมชั้นสูง ผมฟังแล้วก็ยัง งงๆ แต่ก็สาธุไปด้วย แต่ก็สงสัยนิดๆ ทำไปทำมา จากปาก ต่อปาก กลายเป็น  แม่ชีท่านนี้ เพียงไม่กี่เดือน กลับมีภูมิธรรมสูงส่งกว่าหลวงพ่อเจ้าอาวาส ที่บวชมากว่า 30 พรรษา ! ถึงตรงนี้ ผมเริ่มไม่ค่อยไปวัดนี้กับแฟนผมแล้วนะครับ มันรู้สึกยังไงชอบกล แม่ชีนี้ มีลูก ลูกแม่ชีมีลูกเล็กๆคนนึง ที่ผมเห็นมาตั้งแต่แบเบาะ ทำไปทำมา ยังไงไม่ทราบ เด็กคนนี้กลายเป็นหลวงปู่อะไรสักอย่างกลับชาติมาเกิดอีกด้วยซ้ำ ! ผมไม่ชอบเรื่องอะไรอภินิหารอ่ะครับ และมันชักจะเยอะไปหน่อยแล้ว อะไรๆเป็นปาฏิหาริย์ไปหมด วันนึงหลังจากวัดนี้จัดทริปไปอินเดีย ก็เกิดการแตกวง ระหว่างแม่ชี (ซึ่งขณะนี้มีผู้สนับสนุนมากมาย) กับหลวงพ่อเจ้าอาวาสที่ผมเคารพนับถือ โดยแม่ชีเอ่ยปากว่า พลวงพ่อ “อิจฉา” ความสำเร็จของแม่ชี ในที่สุดแม่ชีคนนี้ก็ขนลูก ขนผัว ออกไปตังสำนักใหม่ที่กาญจนบุรี และภรรยาผมก็ติดตามไปอุปถัมป์ทำบุญสม่ำเสมอ ในทางการเงิน แฟนผมหมดเงินไปกับสำนักนี้แล้วเป็นตัวเลข 7 หลัก ภายในเวลาไม่เท่าไหร่เลย นั่นไม่สำคัญเท่ากับการที่เธอต้องไปวัดนี้ บ่อยมากๆ และไม่สนใจอะไรอื่นอีกเลย  ผมกลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเธอไปเลย จากคุณ : รักจริงหวังแต่ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 22:03:23

ความคิดเห็นที่ 2 วันนึงเธอเลิกจากงานที่สุวรรณภูมิ ตอนตีสอง และเธอจะขับรถไปสำนักนี้เลยในทันที ผมท้วงว่า มันดึกมากแล้วนะ ทำงานมาทั้งวัน และต้องขับรถไปหนองปรือ อีก เกือบ 4 ชั่วโมง ผมเป็นห่วงนะ เธอบอกว่า กลัวไม่ทันใส่บาตร ผมแย้งว่าก็ไหนว่าจะไปอยู่หลายวัน คืนนี้กลับบ้านนอนให้หายเหนื่อยพรุ่งนี้ค่อยไปก็ไม่สาย ยังมีโอกาสใส่บาตรอีกตั้งหลายวัน เธอกลับมาสอนผมว่า โลกนี้เป็นอนิจจัง เราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น เราอาจจะไม่ได้ใส่บาตรแล้วก็ได้ ต้องไปวันนี้ เดี๋ยวนี้ ! ระห่ำดีไหมครับ แฟนผม ? ถึงฐานะทางการเงินของเราสองคนจะไม่ลำบาก แต่การเอาเงินจำนวนมากๆไป “ซื้อ” บุญ น่ะ ไม่ใช่จริตของผมครับ สำหรับผม ทำบุญให้พอเหมาะ พอสมแก่กำลังของตน นี่เป็น 7 หลักเข้าไปแล้วครับ ผมเคยถามเธอว่า ทำไมคุณแม่ชี เขาขาดเธอไม่ได้ ไม่มีคนอื่นทำบุญบ้างเลยหรือ ทำไมมันดูเหมือนสำนักนี้จะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ เธอตอบผมว่า เป็นตัวเธอเองต่างหาก ที่ขาดแม่ชีไม่ได้ ! จากนั้นมาครอบครัวเราไม่เหมือนเดิมมาจนถึงวันนี้ครับ ผมเตือนอะไรเธอไม่ได้เลย เตือนมากไปเธอก็หาว่าไปก้าวล่วงคุณแม่ชีซะอีก ผมบอกว่า ไม่ว่าเป้าหมายมันจะยิ่งใหญ่ สูงส่ง และบริสุทธิ์ผุดผ่องขนาดไหน คนเราจำเป็นต้องพิจารณา “วิธี” ที่เราจะเดินไปหามันด้วย ไม่ใช่ขับรถตะบึงจนหมาตาย ชนแมวตายไปเป็นเบือ แล้วอ้างว่าจะรีบไปทำบุญ ! วันนึงผมทนถูกทอดทิ้งไม่ไหว ผมทำอีเมลไปหาหลวงพี่องค์หนึ่ง ที่สนิทสนมกัน เอาเรื่องนี้ไปบอกหลวงพี่ ให้หลวงพี่ช่วยบอกแม่ชี ให้เตือนแฟนผมบ้าง อย่าให้มันบ้าบุญให้มันมากนัก ครอบครัวมันชักจะเสียหาย สองสามวันต่อมาแม่ชีโทรศัพท์หาผม บอกว่าผมไม่ต้องห่วง แม่ชีจะดูแลสอนให้อย่างดี จากคุณ : รักจริงหวังแต่ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 22:04:22

ความคิดเห็นที่ 3 หลายเดือนถัดมาแฟนผมไปพบอีเมลฉบับนี้ เธอโกรธผมแทบตาย ต่อว่า ว่าผมทรยศ หักหลังเธอ ต่างๆนานา ทั้งๆที่มันเป็นเพียงการร้องขอความช่วยเหลือของผม ! แฟนผมเอาแต่ไปสำนักนี้เป็นว่าเล่น ราวกับว่าวัดนี้อยู่แถวมีนบุรี ขับรถ 10 นาทีก็ถึง คุณแม่ชี ก็มีธุระอะไรผมก็ไม่ทราบ ที่ทำให้แฟนผมสามารถขับรถไปสำนัก ทีละ 4 ชั่วโมง  กลับอีก 4 ชั่วโมง และสามารถ ไป-กลับได้หลายครั้งต่อสัปดาห์ ! เช้าวันนึง ผมบอกว่าผมรักเธอมาก แต่ผมสงสัย ว่าเธอยังรักผมไหม ง่ายๆเหมือน ไขกุญแจรถ เธอตอบผมว่า “ไม่” แล้วความเป็นครอบครัวนี่มันไม่มีความหมายอะไรบ้างเลยหรือ เราแยกห้องกันในที่สุด วันพระ ถ้าผมจะส่งของให้เธอด้วยมือ ก็ห้ามถูกตัวกัน ไม่มีหอมหัว หอมแก้มกันอีกต่อไป ผมทนอยู่ที่บ้านหลังนั้น ที่เราเพิ่งแยกจากครอบครัวใหญ่ ย้ายมาอยู่ด้วยกัน อยู่มาอีกหลายเดือน จนหลังๆผมไม่ไหว กลับมาบ้านแล้วน้ำตาไหลทุกวัน ผมนอนร้องไห้ทุกคืน และไม่สามารถจะทำอะไรกับเรื่องนี้ได้เลย เราขายบ้านนั้นไปในที่สุด เธอไปซื้อคอนโดอยู่ ผมต้องไปนอนที่ออฟฟิศ วันนี้จากการเป็นผู้บริโภค “บุญ” ในลักษณะ end user แฟนผมกลายเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรนั้นไปแล้ว ทุกวันนี้ก็ใช้เงินซื้อข้าวของไปถวายมาอีกหลายแสน เป็นหนี้เป็นสินบัตรเครดิต ผมให้เงินไปเคลียร์บัตรเครดิต ก็ไม่ เอาไปใส่สำนักเหมือนเดิม มีเท่าไหร่ไปหมด ! มีแสนหมดแสน มีล้านหมดล้าน ! ใช้เงิน รักษาสถานภาพ และหน้าตา ตัวตนของเธอในองค์กรนี้ ให้เป็นที่หนึ่งในใจของคุณแม่ชี ! จากคุณ : รักจริงหวังแต่ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 22:04:57

ความคิดเห็นที่ 4 เดือนมีนา ผมป่วยหนัก เพื่อนต้องหามเข้าโรงพยาบาล เธอก็มาดูหน่อยนึง เมื่อช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมาผมป่วยหนักอีก อยู่โรงพยาบาลอีกครึ่งเดือน ผมโทรฯหาเธอวันที่เธอจะกลับจากอินเดีย มาเมืองไทย บอกว่าผมป่วยหนัก อยู่โรงพยาบาล เธอตอบว่าไงไหมครับ .เธอบอกว่า “ว่างแล้วจะไปดู” หึ หึ ดีกว่าตอบว่า “เรื่องของมรึง” นิดนึง ว่าไหมครับ กลับจากอินเดีย แล้วอีกสองสามวันเธอค่อยมา “ดู” สามี ก็บอกแล้วไงว่า ว่างแล้วจะมาดู ซึ้งไหมครับ มีคนบอกผมว่า ให้ผมรอ... วันนึงเธอจะเห็นเองแหละ ว่าอะไร เป็นอะไร และเมื่อถึงวันนั้น เรา (หมายถึงผม) ต้องอภัยให้เธอให้ได้ ผมน่ะอภัยอยู่แล้ว แต่ผมไม่แน่ใจ ว่าผมอยากให้เธอกลับมาหรือเปล่า เพราะวันที่เธอเกิดสำนึกได้ขึ้นมา นั่นจะเป็นวันที่เธอเจ็บช้ำที่สุดในชีวิต ! เพราะเธอทำผมไว้มากเหลือเกิน ไม่นับครอบครัวผม ไม่นับครอบครัวพ่อแม่พี่น้องของเธอเอง ที่เธอตัดขาดไปด้วย ผมรักเธอมาก ผมไม่แน่ใจว่าผมอยากให้เธอ “สำนึก” ได้หรือเปล่า หากการสำนึกได้ มันต้องทำให้เธอ “เจ็บ” ขนาดนั้น ผมว่า ผมไม่อยากให้เธอเกิด “สำนึก” ถึงผมจะบอบช้ำมามากจากความเสียใจ ช้ำใจ และโดดเดี่ยวจากเธอ ผมก็ยังหวังเช่นกัน ให้เธอเดินไปให้สุดทาง ให้ไปสิ้นลมหายใจ กับความตั้งใจบรรลุธรรมของเธอแบบที่เธอเป็นอยู่นี่แหละ ผมไม่อยากให้เธอเสียใจ ผมทำกระทู้นี้มาเพื่อ เล่าสู่กันฟัง กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับผม อาจจะเป็นประโยชน์กับใครบ้าง อาจจะสอนให้เพื่อนๆระวัง อย่าปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้นกับครอบครัวของท่าน ไม่ได้มีเจตนาที่จะประจานภรรยาตัวเอง ไม่ได้มีเจตนาที่จะประจานสำนักดังกล่าว ไม่ได้มีเจตนาที่จะสื่อให้ เกิดความเปลี่ยนแปลงใดๆ และใครเคยผ่านอะไรแบบเดียวกับผมมา ก็อยากจะบอกว่า คุณไม่ได้เป็นอย่างนั้นคนเดียวในโลก มีผมอีกคน ที่โดนมา “หนัก” จริงๆ และเป็นกำลังใจ ให้คุณด้วย ขออวยพรให้ผ่านช่วงเวลาหฤโหดเหล่านี้ไปได้เร็วๆ ขอบคุณครับ จากคุณ : รักจริงหวังแต่ง เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 22:06:16

ความคิดเห็นที่ 5 เอ่อ...อ่านเห็นชื่อ จขกท.แล้วต้องเลื่อนไปอ่านชื่อห้อง  งงๆ เอ๊ะ  หรือเราเข้ามาผิดห้อง  อิอิ เรื่องสำนักแม่ชีคนนั้น  ไม่รู้จะว่าไง คนเชื่อกันจริงจังนะคะ  แต่หลายคนไม่เชื่อ เห็นคนในห้องนี้ให้ความเห็นเหมือนกัน เดี๊ยวคงมีคนใจดีเข้ามาช่วยตอบ ขอให้ปัญหาคลี่คลายไปได้ด้วยดีค่ะ ส่วนซอนต๊อก ไม่เคยไปที่นั่น   ได้คุยกับคนที่เคยไปมาเหมือนกัน  ดูแปลกๆ ศรัทธาห้ามยาก จากคุณ : ซอนต๊อก เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 22:30:35

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นเรื่องที่น่าเห็นใจคุณพี่ จขกท มากครับ ขอตอบคำถามตามหัวกระทู้ว่า หากเป็นสัมมาทิฐิทั้งคู่ จะไม่แตกแยกครับ จากคุณ : x-philes เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 22:50:44

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องนี้ผมว่าไม่ใช่ความเห็นต่างในธรรม จะว่าเป็นความเห็นที่ต่างกันได้ไหม เพื่อนบ้านผมคล้ายแต่ไม่เหมือนแล้ววันนี้เธอก็กลับมา ส่วนตัวถ้าเป็นผมๆเลิกเพราะผมเป็นคนแบบนี้ ถ้าถามว่าทำไมเพราะคนเราอยู่ด้วยกันได้ที่ใจถ้าเดินจากไปผมไม่รอเพราะผมไม่แน่ใจในวันหน้า ขอกลับเป็นตัวเองดีกว่า จากคุณ : ซุนจื๊อ เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 23:00:15

ความคิดเห็นที่ 8 มีไม่น้อยที่เน้นศรัทธาจนงมงาย ทำลายทุกสิ่งอย่างของชีวิต จากปกติทำให้เป็นอปกติ นี่แหละที่ว่าศาสนาทำให้งมงายเพราะเน้นศรัทธา มีอยู่ทั่วไปในทุกศาสนา พูดไปก็จะมีคนมาต่อว่าอย่างแน่นอน ว่าศาสนามีแต่คุณซึ่งไม่จริงตัวอย่างมีให้เห็น แต่ไม่ยอมให้พูดถึงทางลบบ้าง จากคุณ : Faraday เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 23:27:43

ความคิดเห็นที่ 9 น่าสงสารแฟน จขกท ที่อยากบรรลุธรรม แต่เลือกทางที่มีมิจฉาทิฐิ การกู้หนี้ยืมสินไปทำบุญ ได้แต่บาป จากคุณ : anindita เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 23:44:15

ความคิดเห็นที่ 10 การเห็นต่างในธรรมแล้ว   ครอบครัวแตกแยกมีมากเลยครับ ส่วนใหญ่ลงเอยไม่ค่อยดีกันครับ สาเหตุส่วนใหญ่มาจากทางวัดครับ  คล้ายว่าสอนผิดกันเยอะมาก ที่เห็นธรรมต่างกันแล้ว แต่ดีขึ้นในภายหลัง ครอบครัวมีความสุขมากขึ้น ก็มีครับ  อันนี้อยู่ที่ธรรมมะว่า  ของวัดใดสอนตามพุทธองค์ตามจริงหรือไม่ มีอยู่วัดหนึงที่ จขกทเล่ามา มีอยู่วัดหนึ่งผมก็เคยไปมาครับ แต่เสียดายแทนจขกทจัง พบแล้วแต่อะไรมาบังเสียเล่า  ถึงไมได้ไปวัดนี้อีก บางคนบอกว่าไม่ได้อยู่ที่วัด แต่ผมเชื่อว่าวัดเป็นเหตุผลแรกเพราะ -ถ้าวัดสอนตามพุทธองค์จริงแท้ ไม่แปลกปลอมไปจากพระไตรปิฎกเดิม ผมเชื่อว่า  คนผิดชั่วยังไงก็มีโอกาสกลับตัวกลับใจได้ เหมือนองค์คุลีมาร - แต่ถ้าวัดเป็นตรงกันข้าม  คนดีๆที่ซื่อทางธรรม  ก็มีโอกาสแตกแยก ผิดศีลผิดธรรมกันมากขึ้น     อย่างวัดดังด้านทำบุญวัดนั้น สอนอะไรกันก็ไม่รู้ คนที่เข้าวัดกลับมา ขายรถ ขายบ้าน กิจการไม่ดูแล หนักหน่อยปิดกิจการไปเลยทั้งๆที่กว่าจะสร้าง ขึ้นมาได้  ไปวัดได้ไม่กี่วันกี่เดือนบอกสำเร็จแล้ว  กลับไปขายบ้าน ขายรถ เงินในบ/ช ถอนมาให้วัดน่ะ คุณสำเร็จแล้ว อะไรกัน สอนอะไรกันเนี่ย บางคนบอกว่าอย่าโทษวัด บางคนบอกต้องโทษที่คนนั้น แต่ผมก็เห็นแบบนี้ว่า ก่อนไม่เข้าวัด คนเขาก็รักกัน ผูกพันกัน เห็นอกเห็นใจกัน สร้างหลักสร้างฐาน ร่ำรวยพอที่คนอื่นเห็นแล้วอยากจะหลอก  แต่ว่า พอหลังเข้าวัด แล้วอะไรเล่ากลายเป็นเช่นนี้ ถ้าวัดดี คนดีก็ดีขึ้น คนเลวก็กลับเป็นคนดีได้ แต่ถ้าวัดไม่เป็นตามนั้น  ก็.... เอาเป็นว่าน่ะ  ถ้าผมเป็นจขกท เสียหายขนาดนี้แล้วก็ต้องคิดว่า สัตย์โลกเป็นไปตามกรรม ใช้สติ  เริ่มต้นใหม่ที่ตัวเราพอ จากคุณ : สวรรค์บรรเลง เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 23:46:38

ความคิดเห็นที่ 11 เมื่อต้นปี เธอก็ไปปฏิบัติความเพียร เดินรอบภูเขาไปสามร้อยรอบ หลายวัน หลายคืน จนเล็บเท้าหลุดไปหลายเล็บ... เพื่อแสดงมุทิตาจิตแก่หลวงพ่อที่สำนักนี้ เนื่องในวันเกิดหลวงพ่อ... หลวงพ่อที่ใครๆในวัดกล่าวว่าท่านบรรลุธรรมขั้น "อรหันต์" เดือนก่อนก็ไปเดินรอบเขาอีกไม่รู้กี่ร้อยรอบ... เพื่อแสดงมุทิตาจิต เนื่องในวันเกิดคุณแม่ชี แม่ชีที่ใครๆในวัดกล่าวว่าท่านบรรลุธรรมขั้น "อรหันต์" ผมไม่รู้นะครับ ว่าทำไม อรหันต์ทั้งสองท่านนี้ กลับ "วาง" สมมุติ เช่น "วันเกิด" ของตัวเองไม่ลง... ผมไม่เข้าใจจริงๆครับ ! จากคุณ : รักจริงหวังแต่ง เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 55 00:11:41

ความคิดเห็นที่ 12 #11 จขกท รักจริงหวังแด่ง ใครบอกหรอครับ ว่าท่านๆเหล่านั้นบรรลุ อรหันต์ แล้วน่ะครับ จากคุณ : เกียดเกียด เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 55 00:34:52

ความคิดเห็นที่ 13  ความคิดเห็นที่ 317 นานมาแล้ว ปี 30 น้องสะใภ้แต่งกับน้องชายผม ทอง 30 บาท และทั้งหมดที่ได้มาจากครอบครัวของเธอและน้องชายของผม สินสอดอะไรต่าง ๆ  เธอมอบให้วัดธรรมกายทั้งหมด ปัจจุบันเธอคงเป็นชีอยู่ที่วัดธรรมกาย  รูปถ่ายการบริจาคจนหมดตัวมีเป็นหลักฐาน ผมต้องเลี้ยงหลานชายตั้งแต่อายุสามเดือน เลี้ยงดูจนสองขวบปี จนถึงคุณปู่คุณย่ามาช่วยรับไปเลี้ยง ตอนนี้หลานผม เขาอยู่นิวซีแลนด์ อายุสิบเจ็ดปีแล้ว แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 54 14:00:53 แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 54 13:47:19 แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 54 13:30:07 จากคุณ : JitZungkabuai   เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 13:18:32  ความคิดเห็นที่ 318 ผมไม่รับอโหสิกรรมอะไรทั้งสิ้น เพราะไม่จำเป็น ผมเลี้ยงหลานชายของผม แม่เขาทิ้ง พ่อเขาก็ไม่สนใจ ผมอโหสิกรรมให้เธอและน้องชายทั้งหมด ทั้งที่ผมไม่ได้ทำอะไร ผมอยู่ของผมเฉยๆ เลี้ยงลูกให้พวกเขา ผมทำอะไรให้ใครต้องอโหสิกรรมให้ผมหรือ เปล่าเลย ปาโอ เด็กคนนี้จะต้องเป็นเด็กดี และไม่เกี่ยวข้องกับธรรมกาย แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 54 13:22:43 จากคุณ : JitZungkabuai   เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 13:21:07 Y10561326 หลวงพ่อสดบอกว่า : ธัมมชโยปาราชิก เป็นมาร เป็นคนทำลายวิชชา ! ! ! ! ! ? ? ? http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2011/05/Y10561326/Y10561326.html ขอเป็นกำลังใจให้คุณรักจริงหวังแต่งมีกำลังใจที่เข้มแข็งน่ะครับ จากคุณ : ทวนทอง เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 55 04:48:20

ความคิดเห็นที่ 14 น่าเห็นใจครับ คนที่ศึกษาศาสนามาน้อยก็มีโอกาสเป็นตกเหยื่อได้ด้วยความงมงาย วิธีแก้ก็ลำบากเพราะคุณทำตัวให้เสียเครดิตซะแล้ว ขอให้ผ่านพ้นปัญหาไปได้ด้วยดีนะครับ จากคุณ : นิแรน เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 55 08:54:30

ความคิดเห็นที่ 15 เฮ้อ.... แทนที่จะอยู่กับปัจจุบันที่ตรงหน้า  กลับไปอยู่กับอนาคตที่เลื่อนลอย   ปฏิบัติธรรมตรงไหนนี่   ตึงเกินไปมันก็ขาด  หย่อนเกินไปมันก็ไม่ดี   เอาแค่พอดีก็พอ  อันนี้บอกได้เลยว่า......หลงจนไม่รู้ว่าสิ่งใดคืออะไรแล้ว ไหนๆแฟนคุณก็หลงไปแล้ว  ก็ถามหน่อยไปหน่อยแล้วกันว่า ธรรมะ  คืออะไร   แล้วที่คุณทำมันเรียกว่าอะไร   อดีต  ปัจจุบัน  อนาคต  สิ่งใดสำคัญที่สุด   สอนให้หล่อนอยู่กับปัจจุบันดีกว่านะ จากคุณ : tripper 95 เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 55 10:40:55

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่มีครอบครัวไหนแตกแยกเพราะ "ธรรม" หรอกครับ หากปฏิบัติธรรมแบบถูกทาง มีสัมมาทิฏฐิ จะทำให้เข้าใจ เห็นใจกันและกันมากขึ้น เป็นคู่ทุกข์คู่ยาก ร่วมทุกข์ร่วมสุข ช่วยกันสร้างบารมีด้วยกันไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ ที่แตกแยกกัน ที่บ้านแตกสาแหรกขาดนั้นเป็นเพราะกิเลส กิเลสทั้งนั้น กรณีของภรรยาจขกท.เกิดจากกิเลส โลภ โกรธ หลง กับความเห็นผิดหรือมิจฉาทิฏฐิ แปลกไหมครับ ยิ่งปฎิบัติธรรมกิเลสยิ่งมากขึ้น ยิ่งเบียดเบียนตัวเองมากขึ้น ขาดสติมากขึ้น เป็นแบบนี้ไปได้อย่างไรกัน คนแบบนี้เหมือนขาดอะไรสักอย่าง ต้องวิ่งหาอะไรสักอย่างไว้เป็นที่พึ่ง ไว้ยึดเหนี่ยว ตอนแรกอาจเป็นจขกท. เมื่อคุณตอบสนองจิตใต้สำนึกของภรรยาไม่ได้อีกแล้ว เธอก็ต้องไปหาจากที่อื่น บางคนก็ไปหาลัทธิธรรมกาย บางคนไปหาอุบาสิกาทศพร บางคนก็ไปหาอะไรต่อมิอะไรแปลกๆ กรณีภรรยาของจขกท.ก็เช่นเดียวกัน ที่จริงแล้ว พระพุทธเจ้าสอนไว้ สอนแล้วสอนอีก สอนให้เห็นถึงศักยภาพของตัวเอง ให้เห็นถึงศักยภาพอันสูงสุดของมนุษย์ที่ทุกคนมีอยู่ในตัวเอง ทุกคนสามารถพึ่งตัวเองได้ ทุกคนเป็นพระอรหันต์ได้ ทุกคนบรรลุธรรมได้เช่นเดียวกับพระพุทธเจ้า การปฏิบัติธรรมก็เช่นเดียวกัน มีธรรมอยู่ที่ใด พระพุทธเจ้าก็อยู่ที่นั้น มีศีลอยู่ในใจ กราบลงตรงไหน พระอรหันต์ก็อยู่ตรงนั้น ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเรา พระพุทธเจ้าสอนไว้เตือนสติไว้ ไม่จำเป็นต้องทิ้งครอบครัว ทิ้งพ่อทิ้งแม่ทิ้งพระอรหันต์ในบ้านไปเฝ้าอรหันต์กำมะลอที่ไหนก็ไม่รู้ แต่บางคนกลับไม่เชื่อในตัวเอง ไม่มั่นใจในตัวเอง มัวแต่มองหาใครสักคนเป็นที่พึ่ง ว่าคนนั้นจะต้องช่วยฉันได้ ต้องเป็นครูบาอาจารย์ที่ช่วยให้ฉันพ้นทุกข์ เจอครูบาอาจารย์ที่ดีก็ดีไป เจอ "ของแปลก" เข้าก็กลายเป็นเหยื่อ ทั้งๆที่รู้ ทั้งๆที่เห็นว่าตัวเองตกเป็นเหยื่อ แต่คนอื่นพูดไม่ได้ เตือนสติไม่ได้ ไม่ยอมรับเด็ดขาด หากยอมรับก็เท่ากับว่าตัวเองทำผิด เห็นผิด เสียหน้าต่อคนอื่น สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม จขกท.ก็มีกรรมเป็นของตน ภรรยาเธอก็มีกรรมเป็นของตน เมื่อทำเต็มที่ ทำดีที่สุดแล้ว ก้คงต้องปล่อยเธอไป ครอบครัวแตกแยก ต้องจากกันก็คงต้องปล่อยให้เป็นไป คนเราทุกคนเกิดมาคนเดียว ตายไปก็ตายคนเดียว ต่างคนต่างมาต่างคนก็ต่างไป จะเร็วจะช้าก็ต้องจากกันอยู่ดี ไม่จากเป็นก็จากตาย ขอให้ระลึกถึงพระรัตนตรัย ขอให้มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่ง เป็นกำลังใจให้ครับ แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 55 23:01:28 จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 55 23:00:39

ความคิดเห็นที่ 17 ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน สภาพจิตไปด้วยกันได้ก็อยู่ยืด มิฉนั้นก็พัง อย่างไรเสีย.... ไม่จากตอนเป็นก็จากตอนตาย คิดให้ดี จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 03:05:48

ความคิดเห็นที่ 18 ครอบครัวจะแตกแยกหรือไม่  ถ้ามีธรรมต่างหรือ ไม่มีธรรม ฯลฯ ไม่น่าจะเป็นสาเหตุหลัก  ยกตัวอย่าง สามีหรือ ภรรยาไปมีกิ๊ก ลูกเชื่อเพื่อนมากกว่าพ่อแม่ คนในบ้านเข้าลัทธิความเชื่อต่างๆเตือนกันแล้วก็ไม่ฟังเป็นต้น.  น่าจะเกิดจากช่องว่างระหว่างกัน ระหว่างพ่อ แม่ ลูก/  สามี ภรรยา    ทำให้ผู้ที่เห็นช่องว่างสามารถดึงคนใกล้ตัวของเราออกไป   เมื่อมีช่องว่างแล้วมีผู้เติมเต็มให้  เขาย่อมทุ่มเททั้งทรัพย์ ฯลฯ ให้ด้วยศรัทธา. ลองดูซิค่ะช่องว่างระหว่างคุณกับเธอคืออะไร. อะไรที่ทำให้คุยกันไม่รู้เรื่อง อะไรที่คุณทำให้เธอเบื่อหรือไม่มีความสุข อย่าลืมว่าคนเราแสวงหาความสุขเกลียดทุกข์นะคะ หาโอกาสทำความเข้าใจกันใหม่ ถ้าเธอเห็นว่าคุณมีความดีมากพอแล้วคุณผิดตรงไหน  เมื่อเธอมีธรรม เธอคงมีความยุติธรรมสำหรับคุณนะคะ จากคุณ : Tiger Bood เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 06:06:44

ความคิดเห็นที่ 19  กลับไปบ้านวันนี้แล้วน้ำตาไหล...     ผมเพิ่งขายบ้านไปครับ พอดีสัญญากับผู้ซื้อไว้ว่าจะไปซ่อมประตูรีโมทให้ วันนี้ก็เลยกลับไป...ผู้ซื้อเขากำลังตกแต่งใหม่ วันนี้วันอาทิตย์ไม่มีช่างมาทำงาน ผมเลยเข้าไปเดินดู "บ้าน" "บ้าน" ที่เมื่อเดือนที่แล้ว ผมยังนอนเล่นอยู่ และอาศัยมา 7 ปีด้วยความสุขสบาย พอดีผมกับแฟนแยกทางกัน มันก็เลยต้องขายอ่ะครับ ผมรักบ้านหลังนี้มากครับ เป็นบ้านซื้อเองหลังแรกในชีวิต ผมตกแต่งทุกอย่างด้วยความคิดตัวเอง ให้เป็นบ้านที่ถูกใจเราสองคน ช่างเป็นบ้านที่สวยงามจริงๆ ผมคิดนะ... ผมรักต้นไม้ ผมตกแต่งสวนเป็นสวนป่า ครึ้ม ร่มรื่น สวนบ้านผมก็สวยนะครับ เคยลงหนังสือ "บ้านและสวน" ด้วย ขอคุยหน่อย ซ่อมประตูรีโมทให้เขาเสร็จ ก็ถือโอกาสเดินเข้าไปดูในบ้าน ใครเคยเป็นอย่างผมแล้วจะรู้สึกครับ ใจมันหายๆไงชอบกล... ผม "จูบ" ประตู แล้วเปิดเข้าไปในบ้าน เขาเอาโต๊ะกินข้าวใหม่มาลง เป็นหินอ่อน ว้า...มันช่าง คนละเรื่องกับโคมไฟเหนือโต๊ะอาหารเลยจริงๆนะเนี่ย มาเป็นหลุยส์เชียว.. ว้า...วอลล์เปเปอร์เขาก็เปลี่ยน มีกากเพชรวิบๆวับๆด้วย เสียดายจัง ขึ้นไปดูห้องนอนที่ผมเคยนอนตอนแยกห้องกะแฟน... อ้าว...เฮ้ย เอาวอลล์รูปสโนว์ไวท์มาติดเลอะเทอะเต็มห้องไปหมด  ผู้ซื้อเขามีลูกสาวสองคน น่ารักดี เฮ้อ...ก็ต้องเตือนตัวเองนะ บ้านเขาเฟ้ย มันเป็นบ้านเขาไปแล้ว ไม่ใช่บ้านเรา... เดินไปตรงไหนน้ำตามันก็จะไหล อย่าหาว่าผมเว่อร์เลยนะครับ มันเป็นอย่างนี้จริงๆ ผมเดินเอามือลูบต้นไม้ ใบไม้แทบทุกต้น แล้วบอกลาพวกเขา บอกเขาว่า พวกเราไม่ได้ตั้งใจให้มันต้องเป็นอย่างนี้ เราไม่อยากจะทอดทิ้งพวกเขาไป แต่มันจำเป็นต้องไป นี่ผมพิมพ์ไปก็น้ำตาไหลนะ... ผมก็นึกไม่ถึงเหมือนกัน ว่าผมจะผูกพันกับมันมากขนาดนี้ ก็รักษาบ้าน รักษาครอบครัวของท่านไว้ให้ดีนะครับ อย่าเป็นอย่างพวกเรา ที่ต้องแยกทางกันไป ผมไปอยู่ออฟฟิศ แฟนไปซื้อคอนโดอยู่ ไปกันคนละทาง แย่จังเลย... นึกถึงเพลงที่เปิดในวันแต่งงานของพวกเรา... ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่ แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม ขอบรั้วและริมทางเดิน ต้นหญ้าอยู่ในสนาม บ้านนี้จะมีความงามได้ถ้ามีเธอ เพราะเธอคือที่พักพิง คือทุกสิ่งที่มีความหมาย เมื่อเธออยู่เคียงชิดใกล้ เรื่องร้ายใดๆไม่เกรง แม้ข้างนอกจะต้องเจอะ กับเรื่องราวที่ใครข่มเหง แต่ฉันเอง ไม่คิดกลัว จากพื้นดินชนเพดาน นั้นมีความหวานอยู่ เพราะรู้ว่าฉันมีเธอคอยเป็นที่พักใจ จะรอคอยฉันจริงๆ เป็นหลักพึ่งพิงสุดท้าย จะล้มตัวลงเอนกายที่บ้านของฉัน ไม่ว่าวันเวลา จะเปลี่ยนหมุนเวียนไปเท่าไร ฉันยังคงมีแต่เธอ เป็นความหวังและความเข้าใจ พร้อมจะเก็บทุกสิ่ง ทิ้งความสุขทุกอย่าง และจะทำทุกทาง เพื่อบ้านหลังนี้ ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่ แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม ขอบรั้วและริมทางเดิน ก็ล้วนแต่มีคำถาม บ้านนี้จะงามอย่างไร ถ้าไม่มีเธอ ก็เพราะว่าใจของเธอคือบ้าน ของฉัน... จากคุณ : รักจริงหวังแต่ง   เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 55 23:54:20  ถูกใจ R12442544 กลับไปบ้านวันนี้แล้วน้ำตาไหล...  http://www.pantip.com/cafe/home/topic/R12442544/R12442544.html จากคุณ : ทวนทอง เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 20:37:44

ความคิดเห็นที่ 20 รักเธอจริง ก็ไปดึงเธอมาในทางที่ถูกที่ดีเถอะครับ จากคุณ : bosniak เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 10:04:38

ความคิดเห็นที่ 21  ความคิดเห็นที่ 20    รักเธอจริง ก็ไปดึงเธอมาในทางที่ถูกที่ดีเถอะครับ จากคุณ : bosniak   เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 10:04:38  คงยากที่จะอธิบาย   เพราะมันไม่ง่ายอย่างที่คุณ bosniak นึกคิดหรอกครับ จากคุณ : ทวนทอง เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 15:14:46

ความคิดเห็นที่ 22 ใช่สำนักใหญ่ๆ มีสิ่งปลูกสร้างใหญ่ๆ ที่มีข่าวรุกป่าที่กาญหรือเปล่าครับนั่น จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 55 18:05:27

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านแล้วเศร้า.. ขอบคุณ จขกท. ที่เตือนสติครับ... ผู้หญิงเป็นเพศ ที่อ่อนไหว โดนโน้มน้าวจิตใจง่าย โดยเฉพาะเรื่อง ศรัทธา ความเชื่อ...  ดูดวง ดูลายมือ... ส่วนใหญ่ก็ สาวๆทั้งนั้น... ผมก็เคยเจอ คล้ายๆกรณีของ จขกท. เป็นเพื่อนของแฟนผม.. บูชาเทพ  มีคนทักว่ามีองค์  นั่งสมาธิ เห็นนั้นนี่... กว่าจะดึงกลับลำ ให้มาใช้ชีวิตปรกติได้ เล่นเอาหมดเงิน หมดเวลาไปเยอะ.... ตามมาอ่านจากห้องชายคา... ผมเข้าใจ จขกท.เลย ต้องนอนอยู่คนเดียว... เศร้าใจ... ก็ขอให้กำลังใจ จขกท. นะครับ..... จากคุณ : ton_na_999 เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 15:20:49

ความคิดเห็นที่ 24 เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : นายถั่วพู เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 15:28:37

ความคิดเห็นที่ 25 เสียใจด้วยค่ะ จากคุณ : anthurium เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 18:30:15

ความคิดเห็นที่ 26 ศรัทธา ต้องมาคู่กับปัญญานะคะ ขอให้ จขกท. สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ จากคุณ : pollapoice เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 21:48:21

ความคิดเห็นที่ 27 น่าเห็นใจมากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : Pphufamily (pphufamily) เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 22:19:12

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นกำลังใจให้ครับ ไม่แน่ใจว่า การที่หลงผิดไปขนาดนี้ จะเป็นเพราะมีความผิดปกติ ของสารสื่อประสาทในสมองหรือไม่  มีหลงผิดเรื่องอื่นด้วยหรือไม่ อาจจัดเป็นกลุ่มผู้ป่วยที่มี delusional disorder ครับ แนะนำ ลองปรึกษาเพื่อน ๆ ที่เป็นจิตแพทย์ดูครับ ถ้าภรรยาป่วยเป็นโรคกลุ่มนี้จริง  เธอน่าสงสารมากนะครับ ส่วนผม มีคนในครอบครัวป่วยเป็น Bipolar disorder ก็รู้สึก เครียดและเป็นทุกข์ครับ จากคุณ : ป๋าน้องข้าวกล้อง เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 55 16:40:56

ความคิดเห็นที่ 29 //ขอเป็นกำลังใจให้ คุณ จขกท นะค่ะ  ขอให้ชีวิตในวันข้างหน้าพบแต่ในสิ่งที่ดีๆ //ขอเป็นกำลังใจและเอาใจช่วยให้ภรรยาคุณได้พบกับความสุขในทางธรรมที่แทน จริง ซึ่งเมื่อหากมีวันนั้นเกิดขึ้นหรือมาถึงจริง ๆ คงไม่เฉพาะภรรยาคุณเท่านั้น ที่จะมี ความสุขที่ได้จากการปฏิบัติธรรม และจะทำให้คนรอบๆ ข้าง ของภรรยาคุณได้ พบกับความสุขไปด้วยเช่นกันค่ะ // ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันข้อมูลในครั้งนี้ และหวังว่า กระทู้นี้จะเป็นสิ่งหนึ่งที่จะแบ่ง เปล่าความรู้สึกภายในใจของจขกทลงได้บ้างนะค่ะ จากคุณ : flowerpot เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 10:31:14

ความคิดเห็นที่ 30 โชคดี ที่หน้าบอกบุญไม่รับง่ะ จากคุณ : ross reel เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 15:06:09

ความคิดเห็นที่ 31 เข้ามาโหวตให้ค่ะ   พร้อมให้กำลังใจ จขกท. ให้ผ่านพ้นช่วงเวลานี้ให้ได้ค่ะ จากคุณ : Jintawanee เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 55 09:19:31

ความคิดเห็นที่ 32 คิดเสียว่าเป็นวิบากกรรมครับ ขอบคุณมากครับที่นำเรื่องมาแบ่งปัน ขอให้ผ่านเหตุการณ์เลวร้ายไปได้ด้วยดีและพบเจอแต่สิ่งดีๆตลอดไปภายภาคหน้าครับ จากคุณ : โหลยโท่ยman เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 55 22:00:10

ความคิดเห็นที่ 33 คุณอยู่ด้วยกัน ต้องมีบุญเสมอกัน   การทำบุญใด ๆ ตัวเองและครอบครัวต้องไม่ลำบาก และต้องไม่ทำให้คนอื่นเป็นทุกข์ด้วย อีกอย่างที่คิดคือภรรยาคุณอาจจะเหงา และหาที่พึ่งทางใจ หรือไม่ก็เหมือนอาจารย์ ร.ร. กวดวิชาหรือเปล่า จากคุณ : แก๊งเหมียวอาละวาด เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 12:33:57

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านจากต้นกระทู้รู้สึกว่า ทั้ง จขกท และ ภรรยานี่ทำบุญร่วมกันมาดีจัง เสมอกันหมดเกือบทุกเรื่องแล้วสุดท้ายกรรมก็จัดสรรเส้นทางเดินให้แยกจากกันพอศรัทธาไม่เสมอกันก็ไปกันคนละทิศคนละทางเลย ถ้าสมมุติว่าคุณยิ่งพัฒนาตัวเองไปในทางที่สว่างขึ้นไปอีกในขณะที่อดีตภรรยาคุณไปในเส้นทางที่มืด ก็ยิ่งจะห่างไกลกันสุดเอื้อมจริงๆ ถึงไม่จากกันวันนี้ก็ต้องจากกันอยู่ดี อย่าไปโทษเธอเลยนะคะ อวิชชาครองโลกมานานแล้วครอบงำทุกชีวิต เราเองก็ถูกความไม่รู้ชักนำชีวิต วันนี้เราอาจจะเห็นถูกแต่ก็ไม่รู้ว่าวันไหนจะเห็นผิดเหมือนกัน อาจจะมีวันของเราบ้างก็ได้ ชีวิตก็ไม่แน่ไม่นอนน่าเสียดายที่เธอมีศรัทธาแรงกล้าแต่ไม่ค่อยมีปัญญา (ขอโทษนะคะที่พูดคำนี้) ไปยึดถืออย่างอื่นที่ไม่ใช่ธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง ดิฉันพอเคยได้พูดคุยคลุกคลีกับผู้คนที่ศรัทธาแรงกล้าในทางธรรมะมาบ้างเหมือนกัน เข้าความรู้สึกอยากดีและอยากหลุดพ้นของคนที่มีทุกข์นะคะ เขาคิดว่าจะมีทางรอดแล้วก็เลยเข้าไปยึดเข้าไปพึ่งกันแบบสุดตัวจนสุดท้ายหลงจนกู่ไม่กลับจากแรกๆ แค่หาที่พึ่งดับร้อนในใจ จนกลายเป็นงมงายหลงผิดก็มี ได้ข้อคิดว่าธรรมะจากปุถุชนยังไงก็อย่าไปคาดหวังมาก ศึกษาว่าเนื้อแท้ ธรรมแท้คืออะไรดีกว่า อยากทุกข์น้อยก็เริ่มที่ตัวเองก่อน ดับไปทีละน้อยๆ ถึงไม่ได้คุณธรรมสูงส่งอะไรในชาตินี้ก็ทำให้ชีวิตร่มเย็นเป็นสุขได้ ต้องมีกัลยาณมิตรในทางธรรมคอยชักจูงแนะนำในสิ่งที่ดีจริงๆ ค่ะ ใครได้คนดีชี้ทางธรรมไม่ใช่ชี้ลงเหวนับว่าเป็นโชคอย่างหนึ่งในชีวิต แต่ไม่มีใครเตือนตัวเองได้ดีเท่าสติของเราล่ะคะ พึ่งตัวเองดีที่สุด ทุกวันนี้ศึกษาธรรมะแบบสะสมไปเรื่อยๆ ไม่เอารีบเอาด่วนทางลัดทางบุญแบบสุดตัว ชีวิตไม่ว่าจะดีร้ายแค่ไหนขอให้มีสัมมาทิฏฐิไว้ก่อนนะคะ ยากดีมีจนถ้าไม่เห็นถูกชีวิตก็ล่มอยู่ดี   ดิฉันเคยได้คุยกับสหายทางธรรมท่านหนึ่ง เธอกล่าวว่าจากไปของคนที่รักให้ของขวัญล้ำค่าคือการให้โอกาสทำให้เห็นทุกข์อย่างสาหัส เพื่อที่เราจะได้แสงสว่างทางธรรมด้วยการลดความยึดมั่นในตัวตน ดิฉันคิดว่าคุณศึกษาธรรมะมาเยอะก็คงเข้าใจอยู่แล้ว ดิฉันอ่านข้อความคุณที่พิมพ์มาแล้วดูไม่ฟูมฟายหรือระบายทุกข์มากเท่าไหร่ เหมือนกับคุณก็เข้าใจอะไรได้ดีและทำใจยอมรับได้แล้ว เดี๋ยวความทุกข์ของคุณจะค่อยๆ บรรเทาเบาบางเมื่อคุณปล่อยวางได้มากขึ้นเอง จากคุณ : วิฬาร์วรรณ (วิฬาร์วรรณ) เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 18:18:29

ความคิดเห็นที่ 35 เสียดายแทนภรรยาคุณเจ้าของกระทู้จริงๆ ที่มีศรัทธาอันแรงกล้า แต่ไม่ได้พบกับพุทธวจนของพระพุทธเจ้าเป็นเรื่องที่น่าเสียดายคะ   การครองตนเป็นฆราวาสก็สามารถบรรลุธรรมได้ไม่ต่างกันถ้าเรามีศรัทธาอันแรงกล้า... เป็นกำลังใจให้คุณเจ้าของกระทู้คะ  เราบอกตรงๆ เราอ่านกระทู้นี้แล้วเราเศร้านะ เพราะเราตามอ่านกระทู้ห้องอื่นของคุณเจ้าของกระทู้ด้วย จากคุณ : แสงนำทาง เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 55 20:26:28

ความคิดเห็นที่ 36 อ่านหลายกระทู้แล้ว จนได้ความคิดใหม่ว่า  หากมีคู่ครองก็ไม่ควรจะยุ่งย่ามกับใครมากนัก ใส่ใจภรรยา ใส่ใจสามี  อย่าเอาสังคมนอกบ้านมากนัก จนลืมสังคมในบ้านตัวเอง เพราะคำว่า ว่า ครอบ ครัวนั้น มันตรงความหมายอยู่แล้ว ถ้าครอบได้ก็จะอยู่กับตัว ถ้าครอบไม่ได้  แล้วไปครอบกับสิ่งอื่นมากเกินไป สิ่งภายนอกนั้นจะดึงคนของเราไปจนกู่ไม่กลับ โดยเฉพาะการทำบุญแบบสมัยนี้   ต้องตระหนักให้มาก เนี่ย ถึงกลัวการมีครอบครัวน่ะเเหละ  ไม่รู้ว่าจะเจอแบบไหน เรื่องมันผ่านมาแล้ว  ถือว่าเป็นบทเรียนก็แล้วกัน แต่ราคาแพงมาก ในชีวิต จขกท  แต่ก็ต้องทำใจให้ได้นะ   ฝากอ่านค่ะ เก็บตกจากดงปืน ตอน จองเวร เสียงจากโทรศัพท์ เช้านี้ “วันนี้ผมกลับบ้านที่ไม่มีเขา มันโล่งไปหมด ชีวิตแต่งงานกว่ายี่สิบปี อสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดอยู่ในชื่อของเขา เขาบอกผมว่าอะไรรู้ไหม อยากได้ไปฟ้องเอาซิ ผมไว้วางใจเขาทุกอย่าง ผม งง ว่ามันเกิดอะ...ไรขึ้นกับผม...มันเป็นไปได้อย่างไรกัน” เสียงผู้ชายอายุ เกือบห้าสิบปี แทบสั่น เมื่อเขาพูดต่อว่า “เขาทิ้งผมไปแล้ว เอาทรัพย์สมบัติไปด้วยทุกอย่าง ธุรกิจที่ผมทำ สร้างมาด้วยมือ มันจบลงแล้วครับ ...มัน จบลงแล้ว ผมไม่มีอะไรอีกแล้ว.....” ผู้เขียนจึงบอกว่า “คุณยังมีลูกอยู่นะคะ ทรัพย์สมบัติ หมดไปก็หาใหม่ได้ ลมหายใจ และ ลูก คือสิ่งที่สำคัญที่สุด” ปลายทาง ยังคงตั้งคำถามวนไปวนมา “มันเกิดขึ้นกับชีวิตผมได้ยังไง มันเป็นไปได้อย่างไร เขาต้องการอะไรผมก็ให้ทุกอย่าง ทำไม...ไม่เคยร้องไห้นะครับ แต่ครั้งนี้ ผมไม่ปฏิเสธว่า น้ำตามันไหล เจ็บปวด ทรมานแสนสาหัสครับ แค้น ด้้วย...” หลังจากที่ผู้เขียนฟังอยู่ระยะหนึ่ง จึงถามเขาว่า “เชื่อเรื่องเจ้ากรรมนายเวรไหม” เขาตอบว่า “เชื่อ แต่ครั้งนี้ มันโหดร้ายมากนะครับ ผมนั่งอยู่ในบ้านที่ไม่มีเขาแล้ว มันว่างเปล่า ผมนอนไม่หลับ มองความว่างเปล่านั้นจนเช้า ทำอะไรไม่ถูก ผมทำอะไรไม่ถูก” “สวดมนต์ซิคะ” “สวดแล้วครับ ไม่ดีขึ้นหรอก มันเจ็บปวด แสนสาหัสเลยนะครับ คนที่ถูกทิ้ง ผมให้เขาทุกอย่าง....ทุกอย่างที่เขาต้องการ..... เขาก็ได้ โฉนด ที่ดิน เงินในบัญชี เขาเป็นภรรยา เขาได้ทุกอย่างอยุ่แล้ว แต่คำว่า อยากได้ก็ไปฟ้องเอาซิ มัน ....มัน...ผมไม่เข้าใจ” “คุณสมภพ ใจเย็นซิคะ ลองคิดภาพว่า ผู้ชายที่มาแย่งชิงภรรยาคุณ เขาก็คงเคยนั่งอยู่ในห้องมืด ที่ว่างเปล่า ในเวลานั้น เขาคงเจ็บช้ำแสนสาหัส ไม่แตกต่างไปจากคุณ เขาอาจจะไม่มีทรัพย์สินอะไรเหลือเลย เพราะคุณอาจจะเอาของเขาไปหมด เขาคงเจ็บแค้น อาฆาต ..” “อะไรล่ะครับ ผมจะทำกับใครอย่างนั้นได้อย่างไรกัน ผมจะทำไปทำไม” คุณสมภพถามด้วยความงุนงง ผู้เขียนจึงอธิบายเหตุการแย่งชิง ให้คุณสมภพเข้าใจมากขึ้น “คุณ..คิดว่าคุณไม่เคยแย่ง แต่ อดีตชาติ คุณอาจจะต้องทำอะไรสักอย่างให้ได้มาซึ่ง ตัว เธอ และ ทรัพย์สมบัติที่ไม่ใช่ของ คุณ...” “อืม...ผม อาจจะ นะ...” คุณสมภพยังนึกไม่ออก ว่าเรื่องราวมันจะเป็นอย่างไร เมื่อนึกภาพไม่ออก หาเหตุไม่ได้ ก็ไม่สามารถเข้าใจเหตุแห่งทุกข์คร้้งนี้ได้ จะสวดมนต์ ขอขมาเจ้ากรรมนายเวร ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี ผู้เขียนจึงต้องแนะนำให้คุณสมภพเห็นภาพของเหตุแห่งทุกข์สักหน่อย “เคยคิดไหมคะ ว่าการตีบ้าน ตีเมือง แล้วกวาดต้อนเชลย ไป ทั้งทรัพย์สิน และ ทุกอย่างที่เป็นของเชลย ก็ย่อมตกเป็นของเรา” คุณสมภพ เริ่ม ทำสมาธิ จับภาพไปตามที่ผู้เขียนแนะนำ “แล้ววันนั้น ก็คงมีผู้ชายคนหนึ่ง ...นั่งอยู่ในความมืด ที่ว่างเปล่า หมดแล้วซึ่งทรัพย์สมบัติ และ หญิงคนรัก ....เขาคงเจ็บปวดแสนสาหัส ไม่น้อยไปกว่าคุณสมภพ ในตอนนี้ ใช่ไหมคะ” คุณสมภพ เริ่มเข้าใจ เหตุ..มนุษย์ทุกคนมีกรรมเป็นตัวกำหนด มีกรรมเป็นแดนเกิด ผู้เขียนจึงถามต่อ “เห็นไหมคะ ผู้ชายคนนั้น น่าสงสารเหลือเกิน....เราคงเคยทำกันมา ชาตินี้เขาจึงต้องเกิดมาแย่งชิงเราทุกอย่าง ความเจ็บปวดแสนสาหัส อาจจะทำให้เขาต้องตายไปกับความบอบช้ำ เป็นวิญญาณที่อาฆาด รอวันเอาคืน ณ เวลานี้ เขาก็คงได้คืนทุกอย่างแล้ว คุณสมภพ น่าจะดีใจที่ได้ชดใช้คืนให้กับเขาแล้วนะคะ จบแล้ว” “จริงนะครับ ...ผม เห็นภาพแล้ว ผมจะคืนให้ทุกอย่างเลย ผมไม่ติดใจอะไรทั้งสิ้น มีลมหายใจอยู่ไปหาเอาใหม่ได้จริง...ผม เริ่มเข้าใจมากขึ้นแล้ว” “คืนเขาไปนะคะ รักษาสุขภาพกายและใจเอาไว้ให้ดี เพราะเราเกิดมา คุณสมภพอาจจะมองเห็นว่าคุณไม่มีอะไรเหลืออีกแล้วในตอนนี้ แต่จริงๆ แล้วคุณกำลัง ได้ คืน สิ่งของให้กับเจ้าของเดิมแล้ว คุณได้น้อมรับ วิกฤติ ด้วยความอดทน นี่เป็นโอกาสที่สร้างความเพียร และ นี่คือโอกาสที่จะสร้างหัวใจที่เมตตา ให้กับ เจ้ากรรมนายเวรของคุณได้ ทำซิคะ โอกาสทองนี้ อยู่กับมันอย่างมีความสุข เพราะเวลานี้เท่านั้นที่คุณจะรู้จักรักษาจิตให้ไม่ประมาทในกรรม มองทุกข์ และอยุ่กับมันอย่างมีความสุข ต้องเข้าใจด้วย เริ่ม สงสาร และเห็นใจ ....เริ่ม มองเจ้ากรรมนายเวรของคุณด้วยความเมตตา แล้วใช่ไหมคะ “ “ครับ... ครับ...ผม เข้าใจแล้ว จิตใจ บางเบา สบายเลย ผมจะรับความทุกข์นี้อย่างมีความสุข ผมเข้าใจเหตุแล้ว ผมยังมีลมหายใจจริงๆ “ “ลมหายใจที่มีอยู่ เป็นของมีค่าที่สุด อย่าทำลายมันนะคะ เพราะถ้าทำให้มันหยุดไป กับจิตใจที่บอบช้ำ คุณก็จะอยู่กับจิตที่บอบช้ำอย่างนั้นไม่มีวันออกมาได้ เหมือนค่ำคืนนี้ คุณสมภพจิตเบาแล้วไม่พอ ยังรู้สึกเมตตาต่อเจ้ากรรมนายเวรอีก ตื่นเช้ามาก็จะมีพลังทำงานได้อย่างประหลาด ภาวนา ซิคะ ทรัพย์สิน บริวารใดๆ ที่่เคยเป็นของข้าพเจ้ามาก่อน ข้าพเจ้าขอคืนให้เจ้าของเดิมเขาไป และขออโหสิกรรมให้อย่างไม่มีเงื่อนใขใดๆ ทั้งสิ้น ปฏิบัติ ภาวนาซิคะ ภาวนาขออำนาจพระบารมีของพระพุทธเจ้าทำให้เจ้ากรรมนายเวรได้เห็นเหตุแห่งการจองเวรเหมือนกับที่ คุณสมภพได้เห็น และขอให้เห็น ความเมตตาอันเป็นสติ ของพระพุทธะ เป็นเสมือน้ำเย็นที่ลูบเจ้ากรรมนายเวรที่กำลังรุ่มร้อนให้ชื่นใจและโหสิกรรมให้กับคุณสมภพด้วย” คุณสมภพทวนคำตามที่บอก อภัยและเมตตาต่อศัตรู ต้องเข้าใจถึงเหตุแห่งการจองเวร บางครั้งคนเราโคจรมาพบเจอกัน แต่กลับเกลียดชังและทำลายล้างกันอย่างหาเหตุไม่ได้ เมื่อเข้าใจ คุณจะ ท่องภาวนาได้จากใจ ว่า... บัดนี้ แม้ข้าพเจ้าเจ็บช้ำเพียงไร ข้าพเจ้าก็จะไม่ขอเคืองแค้นต่อท่านแม้เพียงกระพี้ ข้าพเจ้าขออำนาจของพระพุทธเจ้า ช่วยเปิดตาให้ท่านได้เห็นและเข้าใจเหตุแห่งการจองเวร ขอให้ความเมตตาของพระพุทธะ ส่องสว่างในจิตใจของท่าน จนเป็นผู้สามารถเจริญในธรรมต่อไปได้ด้วย กาย วาจา ใจ ข้าพเจ้าขอเมตตาให้ท่านผู้จองเวร อย่างไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น จากนี้และตลอดไป กำหนดภาวนานี้กับ ลมหายใจ จนเป็นหนึ่งเดียวกัน กำหนดภาพของพระพุทธเจ้าผู้ทรงมีเมตตาขอพลังรัก และเมตตา จากท่าน ทำอย่างนี้ทั้งวัน จนเป็นหนึ่งเดียวกับลมหายใจ.... ขอทุกท่านจงเจริญ เครดิต คุณ ณ เสนา อรุโณทัย 3 พฤษภาคม 2555 แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 55 03:41:27 แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 55 03:26:54 จากคุณ : ผู้หญิงคนนั้น...คือฉัน เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 55 03:21:38

ความคิดเห็นที่ 37 เป็นไปได้ไหม ที่อดีตภรรยาคุณ เขาต้องเสียศูนย์ตอนที่คุณกิ๊กเเคดดี้น่ะ เเล้วถึงจะดูว่ากลับมาดีกันเเล้ว เเต่ในใจเธอยังไม่ลืม ก็เลยหาที่พึ่งทางใจ จนมาพบกับเเม่ชี เลยทำให้หน้ามืดตามัวไป ขอวิเคราะห์เเบบทางโลกเเล้วกันนะคะ เพราะผู้หญิงที่สามีเคยนอกใจ(ยังไม่พูดถึงนอกกายนะ) ไม่มีทางลืมความเจ็บปวดหรอกค่ะ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 55 07:25:48