 |
เบื่อจังเลยครับ ทำงานเหนื่อย แต่ไม่เคยได้ใช้เงิน
|
|
ผมคบกับแฟนมา 6 ปี ยังไม่ได้แต่งงาน และยังไม่มีลูก เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่เจ้าชู้
ช่วง 2-3 ปีแรกที่คบกัน ก็สนุกกัน ไปเที่ยวนู่นนี่ ตามประสาวัยรุ่น
ใช้เงินกันไปเยอะ แต่ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร เพราะผมกับเธอได้เงินค่าขนมกันมากพอสมควร
ตอนนี้ผมเรียนจบและทำงานมาจะสามปีแล้ว ผมอายุ 26 ตอนนี้เงินเดือน 20k เพิ่งได้ขึ้นเงินเดือนเมื่อต้นปี ก่อนหน้านั้นได้ 15k
ส่วนเธออายุ 24 เรียนจบก่อนผม แต่ยังหางานที่ถูกใจเธอไม่ได้ เธอคอยแต่บอกว่า เรียนมาถ้าหางานตรงตามที่เรียนไม่ได้ ก็ไม่อยากทำ ตอนนี้เธอก็ไป
เรียนเพิ่มอีก โดยผมก็ออกค่าใช่จ่ายให้ทั้งหมด ผมก็อยากเรียนต่อเหมือนกันแต่เงินไม่พอ
ทั้งเธอและผม ไม่ได้ค่าขนมตั้งแต่เรียนจบ และไม่มีเงินเก็บกันเลย
ค่าใช้จ่ายทุกอย่างเลยมาตกอยุ่ที่ผม ทั้งค่าเช่า ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ ค่าเน็ต ค่าข้าว เดือนนึงเหลือเก็บ 2k ถ้าใช้เยอะก็ไม่เหลือเลย
ผมก็ยังไม่รู้ว่าเมื่อไรเธอจะทำงาน ผมไปถามเธอ เธอก็ชอบคิดว่าผมดูถูกเธอ มีบางครั้งที่ทะเลาะกัน และเธอก็จะพูดด้วยความโมโหว่า
"จะเลิกกันก็ได้นะ ต่อให้ไม่มีเธอชั้นก็เอาตัวรอดได้ อย่ามาดูถูกกัน" แต่ในใจผมคิด ไม่มีผมชีวิตเธอจะลำบากกว่านี้แน่ๆ
ก็ได้แต่คิดถึงวันแรกๆ ที่รักกัน เลยยอมเธออยู่หลายครั้ง ให้อภัยเธอ ทั้งที่คำบอกเลิกมันทำร้ายความรู้สึกผมมาก
เราสองคนคุยกันว่า ต้นปีหน้าจะแต่งงานกัน และผมต้องย้ายไปอยู่บ้านเธอ ซึ่งก็มี พ่อ แม่ ของเธอ
ซึ่งตอนนี้ พ่อ แม่ ของเธอไม่ได้ทำงานอะไร ใช้เงินเก็บของพ่อเธอ ซึ่งคาดว่าจะหมดในอีกไม่กี่ปี
ทำงานมาเหนื่อยแต่ไม่เคยได้ใช้ในสิ่งที่ตัวเองอยากใช้เลย อยากซื้ออะไรให้เป็นรางวัลตัวเอง แฟนก็บอกว่ามันไม่จำเป็น อยากเก็บเงินไว้บัญชีส่วนตัวก็ไม่
ได้
ซึ่งบางทีมันก็ไม่ได้แพงอะไรมากมาย ถึงจะซื้อไปก็ไม่ทำให้เราเดือดร้อน บางทีก็สับสนว่า รางวัลชีวิตกับความจำเป็น มันต้องมาคู่กันเสมอหรือเปล่า
และเธอก็ไม่เคยทำตัวว่าเธอต้องพึ่งพาผม บางทีก็ว่า ก็ด่า หงุดหงิดใส่ผม ทั้งที่มันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไรเลย
มีหลายครั้งที่ผมน้อยใจ ว่าทำไมเราก็ดีกับเธอ ช่วยเหลือเธอทุกอย่าง แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆ เธอก็ไม่ยอมปล่อยให้มันผ่านไป ทำให้ทะเลาะกันบ่อยๆ
เธอชอบบอกว่าผมเปลี่ยนไป ใช่ครับผมเปลี่ยนไป ผมเครียด ผมห่วงอนาคตของเรา ผมอยากมีเงินเก็บ(เป็นเรื่องแรกๆ ที่ผมเครียดมาก)
แต่เธอก็คอยบอกว่าเดี๋ยวเธอทำงานก็มีเก็บแล้ว(เธอพูดเมื่อปีที่แล้ว) เมื่อเร็วๆนี้เธอมาขอให้ผมช่วยค่าใช้จ่ายที่บ้านเธอเดือนละ 4,000 เธอไม่อยากให้
พ่อแม่เธอลำบาก
เธอบอกว่าเดี๋ยวเราก็แต่งงานกันแล้ว เงินใครก็เหมือนกัน
ตอนนี้ผมเริ่มวิตกแล้วครับ บางทีผมก็คิดว่าผมเป็นคนรักเธอรึเปล่า
เธอจะภูมิใจในตัวผมไหม หรือเธอคิดว่ามันเป็นหน้าที่ของผม ซึ่งบางครั้งเธอก็พูดทีเล่นทีจริง ว่ามันเป็นหน้าที่ของผม
ผมเริ่มไม่มั่นใจที่จะแต่งงานกันเธอ บอกตามตรงเลยว่าถ้าผมแต่งงานไป ผมก็อยากมีความสุข คงไม่มีใครอยากแต่งงานแล้วมีภาระเพิ่มขึ้น
มีโอกาสสูงว่าถ้าผมแต่งงานกับเธอ ค่าใช้จ่ายจะเยอะกว่านี้อีก เพราะมันรวมถึงค่าใช่จ่ายพ่อแม่เธอด้วย และไม่รุ้เมื่อไรเธอจะทำงาน
เธอเคยบอกว่าถ้าเธอเป็นอะไรไป ให้เลี้ยงดูพ่อแม่เธอด้วย ถ้าผมไม่ทำ ผมจะเลวมากใช่ไหม
ผมผิดด้วยหรือที่ผมอยากมีความสุข...
ผมผิดด้วยหรือที่ผมคิดว่าการเลี้ยงดูพ่อแม่มันควรเป็นหน้าที่ของลูก ไม่ใช่ของแฟนลูก...
บางทีก็คิดว่า ทำไมเธอไม่นึกถึงความรู้สึกผมบ้าง หรือว่าผู้ชายต้องเสียสละทุกอย่างเพื่อผู้หญิง...
ต้องทำตัวยังไงดีครับ เครียด สับสน
ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลามาอ่าน
| จากคุณ |
:
จขกท
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 มิ.ย. 53 11:25:53
A:58.8.96.189 X: TicketID:227088
|
|
|
| |
