ตอบคุณ คห.80 ([Y][u][J][a][N][g])
ผมก็อธิบายแล้วนิครับ คุณโยงคำถาม-คำตอบ กันผิดข้อเอง แล้วหาว่าเฉไฉ -*-
ถาม : ทำไมกะอีแค่ชวนมาทำธุรกิจต้องมาอ้างว่าชวนไปกินข้าว คิดถึงเพื่อนเก่า ทั้งๆ ที่ใจจริงอยากหาดาวน์ไลน์
ตอบ : การนัดหมาย เป็นความจริงใจของแต่ละบุคคล แต่การที่ชักชวนเพื่อนมาได้รับรายได้ด้วยกัน มันเป็นการแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนมิใช่หรือ ? |
|
|
อ้อ...เห็นแล้วค่ะ แต่ว่ามันไม่ได้เป็นการแนะนำสิ่งดี ๆ ให้เพื่อนอ่ะค่ะ (เห็นทุกคนตอบแบบนี่ทุกคนจัง)
เพราะเพื่อนบางคนก็ไม่ได้สนใจอ่ะค่ะ มันเลยทำให้มีอคติกับการแนะนำแบบนี้ พอไม่สนใจ พวกนี้มักอยากเอาชนะ แระตื้ออยู่ได้อ่ะค่ะ (เราก็ไม่เข้าใจ จะตื้อทำไม)
ยกตัวอย่าง --> เพื่อนเราขี้ตื้อคนนี้
เรากับเพื่อนคนนี้คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียน พอเรียนจบเพื่อนก็ไปขายประกัน ตอนขายใหม่ๆ ก็โทรมหาขายเรา เราก็ปฏิเสธไปทุกครั้ง // ผ่านไป 5 ปี เรากลับมาเมืองไทย // เราโทรไปหาเพื่อนด้วยความคิดถึง เพิ่งกลับเมืองไทย อยากคุย พบปะ แต่เืพื่อนกลับอ้าปาก ขายประกันให้เราฟังซ๊ะ้ง้าน (คิดในใจ อะไรเนี่ย โทรไปหาครั้งแรก ก็มาขายประกันเราอีกแระ) พร้อมกับพูดว่า เพราะรักแระห่วงใย เลยอยากแนะนำสิ่งดี ๆ ให้ ด้วยการให้ทำประกันกับเพื่อน และแถมบอกอีกด้วยว่า ถ้าเราทำประกันกับเพื่อน เราจะโชคดี 2 อย่าง คือ
1. เราได้มีประกันชีวิต
2. ทุกครั้ืงที่เพื่อนมาหาเรา จะมาพร้อมกับดูแลเราไ้ด้ด้วย (( --> เอ่อ เวลาเราเจอเพื่อน ต้องการเจอเพื่อนเฉยๆ ไม่อยากเจอ+ธุรกิจอ่ะ))
เราได้ยินดังนั้นก็รู้สึกแย่อ่ะ ทำไมนะ เวลาคุยกับพวกทำขายตง ต้องมีเงินๆ ทองๆ แระผลประโยชน์มาเกี่ยวข้องทุกครั้ง ถ้าไม่มีผลประโยชน์ต่อกัน คุณยังจะคุยกับชั้นเป็นเพื่อนไหม?
สุดท้าย --> คุยไปคุยมา ทะเลาะกะเพื่อนคนนี้อีก เราโดนแฟนเพื่อนโทรมาต่อว่า หาว่าเราไปว่าอะไรเพื่อนเราจนร้องไห้ (อ้าว..ก็ตูปฏิเสธดีก็แล้ว ไม่ดีก็แล้ว จนต้องพูดแรงๆ อ่ะ) ปฏิเสธไปหลายครั้ง หลายวัน ตั้งแต่ 5 ปีที่แล้ว แ้ล้วด้วย แต่คุยทุกครั้ง ก็ต้องมีประกันทุกครั้ง จนเราเริ่มทนไม่ไหว อารมณ์เสียใส่สุดๆ
--> เรารู้ว่าประกัน น่าทำ แต่พอเจอคนขายแบบนี้ ไม่อยากทำเรยอ่ะ มันก็เรยเป็นผลพลอยไปว่า ทำไมเราไม่ทำประกัน ก็เพราะพนักงานขายประกันนิสัยแบบนี้นี่ไง
----------------------------------------------------------------------------------
## ส่วนเรื่องตรงนี้อคติมาตั้งแต่เด็กค่ะ เนื่องด้วย เพื่อนแม่ที่สนิทกันมาก (เหตุเกิดสมัย 20 กว่า ปีที่แล้วได้ เรายังไม่กี่ขวบเอง ไม่เกิน 7 - 8 ขวบ) ##
เพื่อนแม่ --> มาหาแม่ทีไร ต้องมาพร้อมกับการการตรง ตอนเด็กๆ นั่งฟังก็สนุกดี มาแนะนำสินค้า เอาของมาขาย เพื่อนแม่มาทีไร ต้องมีหนังสือแคตตาล็อคทุกที เปิดให้ดูทุกหน้า พร้อมกับ หน้าตาคนที่ได้ ระดับ เพชร พลอย มงกุฎ อะไรก็แล้วแต่ ทั้งพรีเซน ทดลอง ((ฟังไป ก็ตื่นเต้นค่ะ สนุกดี))
ต่อมาเราเริ่มโต ซัก 10 ก่าขวบ --> ก็เอ๊ะใจ ทำไมเด๋วนี้เพื่อนแม่คนนี้ไม่มาหาแล้วเลยเดินไปถามแม่ แม่ก็บอกว่า เพราะ ไม่ได้ซื้อของ แอมเวย์แล้ว เค้าก็ไม่ได้มา
พอเริ่มมหาลัย ก็เรยมานั่งทบทวนเรื่องเพื่อนแม่คนนี้ --> พอเราไม่มีผลประโยชน์กับเค้า ไม่ได้ซื้อของ สนใจสินค้าแล้ว เราก็เป็นเหมือนคนที่ไร้ผลประโยชน์ เค้าก็ไ่ม่มาหา เค้าก็เรยไปหาคนอื่นแทนที่ซื้อของๆ เค้าอยู่ จนตอนนี้ เี่ราก็แก่ละค่ะ เพื่อนแม่คนนี้ก็หายไปจากชีวิตแม่อีกเลย ไม่เห็นเค้าอีกเลย (( งง เรย ทั้งๆที่สมัยก่อนสนิทกันจะตาย ครอบครัวเค้า กะครอบครัวเรา ไปเที่ยว ต่างจังหวัดด้วยกันบ่อยๆ ))
---------------------------------------------------------------------------------
ที่เล่าคือ อยากแชร์ประสบการณ์ ที่ไม่ดี มันเรยทำให้อคติกับธุรกิจประเภทนี้ เราไม่ได้ว่า องค์กร หรือะไรนะคะ เข้าใจองค์กร แต่เราไม่เข้าใจ คนทำงานในองค์กรประเภทนี้ ทำไม นิสัยเหมือนกันทุกคน (ไม่เคยไม่เจอใครนิสัยไม่ใช่แบบนี้ หรือเราโชคร้ายก็ไม่รู้สิ ทุกคนในชีวิตเป็นแบบนี้หมด)
เตือนน้องๆ นศ อย่าไปเชื่อพวกขายตรงให้มันมากนัก
... เข้ามาดู
