ความคิดเห็นที่ 1 เริ่มต้นด้วยการถามตัวเองครับ ว่าชอบที่จะค้าขายหรือทำกิจการประเภทไหน - หาทำเล และ กลุ่มเป้าหมายของลูกค้าที่เราจะขายสินค้าให้เขา - เสร็จแล้วก็หาเครื่องมือ (เฟรนไชน์) ว่าจะมีที่ไหน support หรือสนับสนุนความคิดเราบ้าง หามาเยอะ ๆ ครับ - แล้วก็ศึกษาของแต่ละเจ้า ว่ามีดี มีด้อยอย่างไร ขั้นตอนนี้คุณก็จะรู้แล้วล่ะว่า ค่าใช้จ่ายมีอะไรบ้าง เสียเงินซื้อเฟรนไชส์เท่าไหร่ประมาณนี้ครับ - หลังจากนั้น ถ้าเหลือ list ในมือ 2-3 เจ้า ก็ให้เริ่มตะเวณครับ หาร้านเฟรนไชส์ที่เขาซื้อไปแล้ว เข้าไปถามเลยครับว่า เป็นอย่างไรบ้าง บริษัทแม่ให้การสนับสนุนดีไหม ทำแล้วติดขัดเรื่องอะไรบ้างไหม ถึงตอนนี้ก็คงมีข้อมูลเพียบแล้วครับ แล้วค่อยมาตัดสินใจที่จะทำอย่างไรต่อไปครับ จากคุณ : FishLover - [ 15 ต.ค. 46 20:39:21 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ลักษณะของคุณคือความต้องการเป็นเจ้าของแฟรนด์ไชน์ คงเข้าใจไม่ผิดนะครับ ผมเห็นโพสของคุณเลยรีบตอบเลย เพราะถูกใจครับ ตัวผมเอง ถ้ามีเวลาก็อจะทำเหมือนกัน ขอตอบคุณเป็นข้อๆละกันครับ 1.ด้านอาหารน่าทำแฟรนด์ไชน์มากที่สุด ปัจจุบัน บะหมี่เกี้ยว ก๊วยเตี๋ยว ข้าวมันไก่ มีทำกันเกร่อแล้ว ลองมานึกดูสิครับ ว่ามีอะไรที่ยังน่าทำอีก สมมุติเช่น ก้วยเตี๋ยวเรือ ก๊วยเตี๋ยวเนื้อรสเด็ด หอยทอดผัดฉ่าสูตรกร้อบกรอบ หรือขณะนี้ ก๋วยเตี๋ยวสมุนไพร ยังสามารถทำแฟรนด์ไชน์ได้ และที่น่าทำที่สุดคือ ก้วยเตี๋ยวน้ำต้มยำกุ้ง ก้อคือต้มยำกุ้ง มาใส่เส้นก้วยเตี๋ยว แต่ต้องมีทีเด็ดอีกหลายๆอย่าง ถึงจะดึงดูดใจ(วันนี้เอาแค่นี้ก่อน เดี๋ยวไม่จบ) 2.จัดแจงจัดทำสูตรการทำที่แน่นอนด้วยการ ชั่ง ตวง วัด คำนวนแย่งแม่นยำ ว่า อัตราส่วนของแต่ละอย่าง ในจำนวนเท่าไร 3จัดทำสถานที่ติดต่อ อุปกรณ์การขาย กำหนดรูปแบบ และราคา เงื่อนไขออกมาเป็นระบบ 4.ทำเวบไซต์แนะนำในอินเตอร์เนต เพื่อหากลุ่มและรายชื่อลูกค้าให้จูงใจและน่าเชื่อถือมากที่สุด 5.ช๊อตเด็ด คือนำรายชื่อลูกค้าทั้งหมดไปคุยกับอิออน หรือสถาบันการเงิน เพื่อกำหนดคุณสมบัติของลูกค้าผู้กู้ซื้อแฟรนด์ไชน์ของคุณ หากไม่มีใครให้ความร่วมมือ ส่งอีเมล์ถึงนายกทักษินเลยว่า อยากรวย ขอให้ช่วยด้านสินเชื่อให้ด้วย สรุป จะเห็นได้ว่า ปัจจุบัน มีคนต้องการเข้ามาทำแฟรนด์ไชน์กันมาก แต่ความน่าเชื่อถือมีน้อยเหลือเกิน เพราะไม่สร้างมาตราฐานการผลิตที่ต่อเนื่องให้กับกลุ่มลูกค้า โดนละทิ้งปล่อยให้ทำกันเองจนเสียคุณภาพไปหมด ทำให้ภาพของแฟรนด์ไชน์ ถูกย่ำยีด้วยจิตใจคน วันนี้ หลังจากอ่านเสร็ฐ คุณถามแล้วตอบตัวเองเลย ว่า สมควรทำอะไรมากที่สุด แล้วถนัดทำอะไรมากที่สุด แล้วลงมือทำ เริ่มทำให้อร่อยก่อน ให้หลายๆคนชิม และอย่าทำซ้ำกับคนที่เขาทำกันแล้ว ปัจจุบัน อาหารเพื่อสุขภาพกำลังได้รับความนิยมทั้งในและต่างประเทศ ใครคิดทำขึ้นมา ให้รีบจดสิทธิบัตร แล้วเริ่มทำ ลองผิดลองถูกไปก่อน หลังจากนั้น ยังมีแนวทางประชาสัมพันธ์อีกหลายทาง ที่ไม่ต้องเสียเงิน เช่นรายการ ผู้หญิง ฯทางชอง 3 และอีกหลายๆรายการ ที่พร้อมจะแนะนำแฟรนด์ไชน์ของคุณ ผมอธิบายยังไม่ละเอียดนัก เพราะไม่มั่นใจ ว่าคุณจะทำจริงจังแค่ไหน..........ง เงินล่องลอยในอากกาศเยอะเหลือเกิน เก็บไม่ทัน เพราะมือสั้น แขนด้วน ตาบอด ขาขาด ฯลฯ ขึ้นอยู่กับตัวตนของผู้นั้นเอง จากคุณ : อนัตตา (godjiwa) - [ 15 ต.ค. 46 22:17:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ค่ะ ดิฉันมีสูตรอาหารเด็ดอันนึงเป็นเคล็ดลับของคุณเเม่ เเล้วดิฉันไม่เคยเห็นทีไหนทำเเละคิดว่าอยากทำเป็นเฟรนไชน์เพราะเป็นอะไรที่อร่อยที่สุดเเล้วเท่าที่ได้ทานมา เเละเป็นอะไรที่เฉพาะตัวด้วย เเต่ดิฉันอยากทราบว่าขั้นตอนการจะเริ่มทำเนี่ย ทำที่ดิฉันเข้าใจนะคะคือต้องจดสิทธิบัตรก่อนใช่ไหมคะ ค่าจดเท่าไร เเละต้องใช้เงินลงทุนล้านกว่าๆเนี่ยพอไหมคะ จากคุณ : Puchi - [ 15 ต.ค. 46 23:23:38 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เเต่คือดิฉันไม่มีร้านเป็นของตัวเอง พูดง่ายๆตอนนี้ไม่ได้มีกิจการอะไรเลย ดิฉันอยากเริ่มที่ต่างจังหวัดก่อนคุณว่ามันจะเวิร์คไหม(เป็นคนต่างจังหวัด) จากคุณ : Puchi - [ 15 ต.ค. 46 23:24:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ยังไงขอบคุณ คุณทั้งสองมากนะคะที่อุตส่าห์ตอบอยากรวดเร็ว จากคุณ : Puchi - [ 15 ต.ค. 46 23:25:49 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ท่าทางผมจะเข้าใจผิด อิอิ เข้าใจไปว่าคุณ puchi จะไปซื้อเฟรนไชส์มาทำ ต้องขอโทษด้วยครับที่อ่านไม่กระจ่าง จากคุณ : FishLover - [ 16 ต.ค. 46 15:13:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ใช้ทุนไม่เกินสองแสนบาทครับ ที่เหลือเก็บเอาไว้ให้ลูกเถอะครับ อยากทำจริงๆ ก็ให้บอก หรือเมล์มาปรึกษากับผมได้ ผมนะ ไม่คิดตังส์หรอกครับ และไม่ต้องไปเช้าหน้าร้านที่ไหนด้วย ให้เอาบ้านคุรนั่นแหละเป็นศูณย์รวมการซื้อขายแฟรนด์ไชน์ ถ้าคับแคบมาก ก็ขยับขยายเอาดีกว่า เพราะนั่นคือบ้านของเรา และอีกอย่าง จะสร้างอิมเมจให้ลูกค้าเชื่อถือด้วยครับ และถ้าคิดจะทำแฟรนด์ไชนื ตลาดต้องใหญ่และต้องเป็นศูณย์กลาง คือกรุงเทพครับ ข้อมูลคุณน้อย ผมต้องคอมเมนท์ในหลายๆจุด จะไม่ตรงประเด็น การจดสิทธิบัตร เสียเงินไม่กี่พันครับ แต่สมควรผ่านทนายความจะรอบคอบที่สุดครับ และควรจะจดทะเบียน นิติบุคคล เป็นห้างหุ้นส่วนจำกัดครับ อย่าจดเป็นบริษัทนะ เพราะคุณยังไค่อยรุ้เรื่องอะไร เอ้า ขอให้รวย ๆ ๆ ๆ จากคุณ : อนัตตา (godjiwa) - [ 16 ต.ค. 46 15:14:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผ่านมาอ่านค่ะ ไม่เข้าใจนิดนึง "อย่าจดเป็นบริษัทนะ เพราะคุณยังไค่อยรุ้เรื่องอะไร" แล้วหมายถึงเรื่องอะไรคะ ภาษีรึเปล่าคะ? คุณgodgiwa จากคุณ : O@ - [ 16 ต.ค. 46 17:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ยังยุ่งหัวปั่นอยู่ แต่อดเป็นห่วงไม่ได้สำหรับกระทู้นี้ ถามมาว่า ควรเริ่มต้นระบบแฟรนไชส์อย่างไร? ด้วยความเคารพ ขอตอบว่า ถ้าคุณไม่เคยทำธุรกิจใดๆ มาก่อนเลย โดยเฉพาะธุรกิจอาหาร โปรดลืมเรื่องระบบแฟรนไชส์ไปเสีย.. ถ้าคุณไม่เข้าใจ ว่า ทำไมแบมถึงให้ลืมเรื่องนี้ แปลว่าคุณยังไม่เคยศึกษาระบบแฟรนไชส์ โปรดไปศึกษาหาความรู้เรื่องนี้เสีย ถ้าคุณเข้าใจ ว่า ทำไมแบมถึงให้ลืมเรื่องนี้ แปลว่า คุณเคยศึกษาเรื่องระบบแฟรนไชส์มาบ้างแล้ว จึงเข้าใจสิ่งที่แบมพยายามจะบอกว่า ระบบแฟรนไชส์แบบไทยๆ ที่คุณเห็น เต็มบ้านเต็มเมืองอยู่ในขณะนี้นั้น ไม่ใช่ระบบแฟรนไชส์ที่ถูกต้องแท้จริง ระบบแฟรนไชส์ ไม่ได้เริ่มต้นกันง่ายๆ ขนาดนั้น การทำธุรกิจไม่ใช่สิ่งง่าย และ การทำธุรกิจเครือข่าย ยิ่งยากกว่าหลายสิบเท่า คุณพร้อมหรือยังสำหรับสิ่งที่จะตามมา ถ้าวันนี้ คุณชื่นชมจำนวนผู้ซื้อแฟรนไชส์ เจมส์ข้าวมันไก่ ที่มีจำนวนหลายร้อยคน ขอให้คุณจับตามองธุรกิจของหลายร้อยเจ้าของนี้ อีกหนึ่งปีข้างหน้า จะเป็นอย่างไร? ยังจะเหลือหลายร้อยอีกไหม? ถ้ายังเหลือเท่าเดิม บอกแบมด้วย แบมจะจัดงานแถลงข่าวชื่นชมคุณเจมส์ ว่าเป็นคนไทยรายแรกที่เข้าใจธุรกิจแฟรนไชส์อย่างแท้จริง จนสามารถประสบความสำเร็จได้ ถามมาเรื่อง ชายสี่หมี่เกี๊ยว ถูกต้องค่ะ เป็นระบบแฟรนไชส์ไทย และตามสถิติ ก็เป็นระบบแฟรนไชส์ไทยที่มีผู้ซื้อแฟรนไชส์มากที่สุดเสียด้วย เก่งกว่า ซีพี เจ้าของแฟรนไชส์ ไก่ย่าง 5 ดาว ที่รั้งตำแหน่งที่สองเสียอีก จะให้แบมอธิบายเรื่องแฟรนไชส์ในที่นี้ เห็นทีต้องตาลายกันไปหลายวัน แต่ด้วยความเป็นห่วง ขอร้องเลยค่ะ ขอให้ศึกษาให้ลึกซึ้ง ก่อนเริ่มคิดเรื่องนี้ต่อ ในมุมมองส่วนตัวของแบม ย้ำว่า ส่วนตัว แบมอยากให้คุณเริ่มต้นคิดที่การเป็นเจ้าของธุรกิจเล็กๆ ของตัวเอง ระหว่างที่คุณ Learning by doing กับธุรกิจของคุณ คุณก็ศึกษาเรื่องแฟรนไชส์ที่คุณอยากจะทำไปด้วยก็ได้ ไม่ผิดระเบียบ Think Global Act Local ค่ะ ไม่ผิดที่จะคิดและเตรียมตัวที่จะใหญ่ในอนาคต และไม่จำเป็นที่คุณจะต้องรีบใหญ่ตอนนี้ด้วย คุณมีทรัพยากรที่มีค่า คือ สินค้าที่มีความ Unique สูง เหมาะสำหรับทำระบบแฟรนไชส์มากกว่า ข้าวมันไก่เสียอีก ศึกษาให้ลึกซึ้ง และเตรียมทุกอย่างให้พร้อม เมื่อเวลาของคุณมาถึง ความก้าวหน้าอย่างยั่งยืนจะตามมา ส่งท้ายด้วยการสร้างความเข้าใจร่วมกันนิดนึง ว่า ระบบแฟรนไชส์ไม่ใช่ธุรกิจตามกระแส ไม่ใช่ธุรกิจตามแฟชั่น มันมีในโลกธุรกิจมานานแล้ว KFC McDonald คือตัวอย่างหนึ่งของระบบแฟรนไชส์ที่แข็งแกร่งที่คุณอาจพอไปสังเกตสังกา ได้ แฟรนไชส์ที่มาแรง มักไปเร็ว ส่วนแฟรนไชส์ที่คงอยู่อย่างยั่งยืน คือ แฟรนไชส์ที่มีแบรนด์ที่แข็งแกร่งและระบบการจัดการที่มีมาตรฐานเท่านั้นค่ะ โชคดีๆ ค่อยๆ คิดค่ะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 16 ต.ค. 46 17:53:47 ]

ความคิดเห็นที่ 10 การสร้าง แฟรนไชส์ ไม่รู้ว่าดีหรือไม่อย่างไร จากความคิดของผมก็อยากจะแนะนำเรื่องเหล่านี้ครับ.. 1. สูตรอาหาร - เรื่องนี้เป็นเรื่องโดยปกติไปแล้ว แต่อยากให้ทำในลักษณะที่ไม่สามารถลอกเลียนได้ คราวนี้ทำอย่างไรถึงลอกเลียนสูตรอาหารไม่ได้หละ ก็ต้องใช้การสกัดสารเคมี บางตัวที่ต้องการ เช่นต้องการความหอมของผักชี รวมกับ ความเผ็ดของพริกไท ก็ให้นักเคมีสกัดเอาเฉพาะสิ่งที่ต้องการออกมา ทำเป็นผงแป้ง หรือ น้ำก็ตาม แล้วนำมาเป็นสูตรที่ส่งไปให้ ลูกข่ายได้อย่างสบายใจ หรือ ทำเป็นอาหารกึ่งสำเร็จแล้วขายเป็นวัตถุดิบในการขายของ แฟรนไชส์ซี่ อย่าทำอาหารที่สำเร็จแล้วส่งไปให้ หรือแช่แข็งนานๆ ครับ เพราะรสชาติ และ คุณภาพของอาหารจะด้อยไป 2. การจดทะเบียนต่างๆ พร้อม ตราสินค้า และ ลิขสิทธิ์ - อันนี้ก็แล้วแต่คุณแล้วครับว่าจะจดทะเบียนอะไร แต่ตราสินค้า เป็นเรื่องสำคัญนะครับ 3. ร้านต้นแบบ - การสร้างร้านต้นแบบขึ้นมา ก็เพื่อนำมาศึกษาหาข้อดีข้อเสียของธุรกิจที่คุณกำลังทำว่ามีความสามารถเพียงใด ต้องใช้ค่าใช้จ่ายในการจัดตั้งเท่าใด ระบบการขายอย่างไร ระบบเก็บเงินอย่างไร.. หลายๆอย่างจะได้จากร้านต้นแบบ แต่ถ้าคุณมีร้านอยู่แล้ว ก็ต้องสร้างระบบควบคุมให้รัดกุม และ เป็นระบบที่สามารถกระจายการทำได้อย่างมีหลักมีเกณฑ์ 4. วัสดุอุปกรณ์ที่จะให้ แฟรนไชน์ซี่ - เมื่อมีร้านต้นแบบ คุณก็จะสามารถคำนวนได้แล้วว่าจะมีของอะไรบ้าง ป้ายโฆษณา โลโก้ ขาดไม่ได้เลยทีเดียว 5..ระบบการจัดการธุรกิจ และ การอบรม ร้านต้นแบบ เป็นจุดเริ่มต้น ระบบจัดการธุรกิจ ก็ต้องทำให้เป็นไปอย่างง่ายๆ เป็นระบบ สามารถทำการอบรม หรือ อ่านคู่มือแล้วสามารถดำเนินการได้ตามขั้นตอน เป็นต้น การอบรมให้ทำธุรกิจได้ก็เป็นเรื่องสำคัญ คุณภาพของสินค้าของเราจะดีหรือไม่ก็ขึ้นกับ คุณภาพของ แฟรนไชน์ซี่ด้วยว่า รับรู้วิธีการ และเข้าใจในการดำเนินการธุรกิจมากน้อยเพียงใด ดังนั้น การอบรม จึงเป็นวิธีการพื้นๆ แต่ได้ผลในการทำให้ระบบงานทั้งระบบ เป็นไปในทิศทางเดียวกัน 6. สัญญา และ มูลค่า แฟรนไชน์ การตั้งราคามูลค่าแฟรนไชส์ก็ควรตั้งให้เหมาะสม การทำสัญญาให้รัดกุมก็เป็นสิ่งที่จำเป็นมาก ปรึกษาทนาย และ ดูจากสัญญาของระบบงานอื่นดูบ้างก็ดีครับ.. 7. การจัดหาวัตถุดิบ และ ควบคุมคุณภาพ - สินค้าจะมีคุณภาพหรือไม่ วัตถุดิบก็มีส่วนสำคัญ คุณภาพของวัตถุดิบที่เราจะนำมาทำนั้น เป็นคุณภาพแบบไหน ความชื้นเท่าได ต้องรักษาและดูแลอย่างไรถึงจะรักษาคุณภาพของวัตถุดิบ ให้เป็นไปตามกำหนดได้ การจัดซื้อจากแหล่งใดก็ต้องหา Supplier ที่สามารถควบคุมคุณภาพให้เราได้เช่นกัน...คำเตือน อย่าตุนสินค้าไว้ในคลังเยอะเกินไป เพราะจะทำให้เงินหมุนเวียนขาด.. 8. การจัดการเรื่องการรับ และ ส่ง วัตถุดิบ - คุณต้องเข้าไปดูแลตั้งแต่การรับสินค้าจาก Supplier การเก็บเข้าคลัง และ การกระจายสินค้าออกไปสู่ แฟรนไชส์ซี่ การจัดทำ Packaging ที่ทำจากเครื่องเลย ก็มีส่วนช่วยให้ลดแรงงานลงไปได้..เช่นน้ำจิ้ม หรือ สูตรสำเร็จที่จะใส่ในน้ำซุปเป็นต้น 9. ราคาวัตถุดิบที่จะขายให้ แฟรนไชส์ซี่ - ราคาวัตถุดิบที่จะขายนั้น ควรจะเป็นราคาที่ไม่สูง หรือ ต่ำจนเกินไป ต้องรับรู้ว่า จริงๆแล้ว เราต้องการสิ่งเหล่านี้ไปโดยตลอด เป็นรายได้หลักของเราที่จะเข้ามาทุกวัน หากคุณภาพ และ ราคาไม่เหมาะกันแล้ว คุณอาจจะเสียลูกข่ายไปได้ง่ายๆ หรือ แฟรนไชส์ซี่ เล่นกลซื้อของอย่างอื่นมาใช้แทน คุณก็จะเสียรายได้หลักไปโดยปริยาย.. 10. การดูแลลูกข่าย - เพื่อให้คุณภาพถึงมือผู้บริโภค คุณต้องดูแลลูกข่ายในการจัดการเรื่องต่างๆ ช่วยแก้ปัญหา และ หาวิธีดำเนินการให้เรียบง่าย และ สอดคล้องกับนโยบายธุรกิจของคุณ คนที่ติดต่อกับลูกค้าจริงๆ เป็นแฟรนไชน์ซี่ ดังนั้น ปากต่อปาก มักมาจากคุณภาพของ แฟรนไชน์ซี่ จะดีหรือเลวก็มาจากพวกเค้า จะอยู่รอดปลอดภัยหรือไม่ก็มาจากพวกเค้าเหล่านั้น.. แล้วคุณจะดูแลพวกเค้าหรือไม่.. แล้วแต่คิดนะครับ 11. การเข้าสู่ตลาด และ การโฆษณาประชาสัมพันธ์ ตรงตัวครับ ต้องโฆษณา ต้องมีการประชาสัมพันธ์ ต้องมีกลุ่มพันธมิตร สื่อสารให้คนที่ต้องการซื้อระบบได้รับทราบ แสดงให้เห็นข้อดีของการซื้อแฟรนไชส์ของเรา และ ผลตอบแทนที่เค้าเหล่านั้นจะได้รับ ถ้าเขาเหล่านั้นเห็นความคุ้มค่ามากกว่ารายอื่น เค้าก็จะมาเป็นแฟรนไชน์ซี่ของคุณเองครับ. 12. การควบคุมคุณภาพของแต่ละลูกข่าย - คุณควรมีระบบตรวจสอบคุณภาพของลูกข่ายว่ายังคงดำเนินการตามวิธีการที่ตั้งไว้หรือไม่ คุณภาพของสินค้าที่จำหน่ายไปได้คุณภาพหรือไม่ ต้องทำเป็นประจำเพราะ คนไทย มักชอบหาหนทางลัดที่อาจจะทำให้ภาพพจน์ และ ธุรกิจโดยรวมของคุณเสียก็ได้... 13. การกระจายศูนย์เพื่อควบคุมลูกข่าย - เมื่อคุณขยายลูกข่ายออกไปมากๆ การควบคุมดูแลจะเริ่มมีปัญหา ดังนั้น การสร้างศูนย์ เพื่อควบคุมลูกข่ายเป็นหนทางแก้ปัญหาอย่างหนึ่งเช่น ศูนย์ภาคเหนือ ศูนย์ภาคอีสานเป็นต้น มีการอบรมพนักงานในศูนย์เป็นประจำ และ ตรวจสอบคุณภาพการให้บริการของศูนย์เหล่านั้น อยู่บ่อยๆด้วยครับ. 14. การรับเรื่องร้องเรียน จากลูกค้า และ ศูนย์ควบคุมลูกข่าย - การที่คุณเปิดช่องทางร้องเรียน จากลูกค้า หรือ จากลูกข่าย หรือ ศูนย์ควบคุมลูกข่าย คุณจะสามารถรับรู้ได้ว่า ตอนนี้ สถานการณ์โดยรวมของระบบงานของคุณนั้น อยู่ในสภาวะใด การที่ได้ยินคำติมากๆ หรือ คำชมมากๆ จะทำให้คุณรับทราบว่า คุณต้องทำสิ่งใดต่อไป.. ยังไงแล้ว ความต้องการและความพึงพอใจของลูกค้าเป็นสิ่งสำคัญนะครับ.. 15. การสื่อสารประชาสัมพันธ์ระหว่างเครือข่าย คุณควรจะสร้างระบบการสื่อสาร ประชาสัมพันธ์เรื่องต่างๆของธุรกิจ คู่แข่ง จุดแข็ง และ เรื่องต่างๆให้เครือข่ายรับทราบอยู่เป็นประจำ ทำให้เค้ารับรู้ว่า เขาทำงานกับระบบงานที่มั่นคง และ เราดูแลเขาเป็นอย่างดีเพื่อความก้าวหน้าและมั่นคงของธุรกิจ ตลอดไป.. 16. การขยายธุรกิจแนวอื่นๆ เมือถึงจุดหนึ่งของธุรกิจ จะถึงจุดอิ่มตัว คิดเรื่องการขยายธุรกิจแนวอื่นๆไว้ตั้งแต่เนิ่นๆได้เลยครับว่า คุณจะทำเรื่องใดเสริมเข้าไป หรือ ต่อยอดในเรื่องใดบ้าง เพื่อเป็นการเปิดตลาดในกลุ่มใหม่ๆ หรือให้บริการใหม่ๆ กับลูกค้าเจ้าประจำของคุณครับ... มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แต่อย่างที่แบมว่าแหละครับ ทำธุรกิจของคุณเองก่อนดีกว่า.. เพราะมันไม่ใช่เรื่องหมูๆถ้าคุณต้องการอยู่ยั่งยืนยงในสายนี้นะครับ ขอให้โชคดีในการสร้างฝีนให้เป็นจริง และ ประสบความสำเร็จในการประกอบธุรกิจทางด้านนี้นะครับ จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ 16 ต.ค. 46 18:48:06 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านความคิดเห็นของคุณแบมและคุณวิบูลย์แล้ว ก็ต้องขอตอบว่า ถูกต้อง คร้าบบบบบบบ เพราะทั้งคุณแบมและเฮียจุง จะเน้นติดเรื่องวิชาการ ส่วนตัวผม จะเน้นเรื่องปฏิบัติเป็นส่วนใหญ่ ถ้าเจ้าของกระทู้ไม่เริ่มคิดหรือเริ่มทำตั้งแต่วันนี้ คงไม่ม่โอกาสโตในวันข้างหน้า และถ้าจะมัวมารอให้ผม ให้คุณแบม ให้น้าจุง อากีโกะ มาตอบเช้าเย็น โอ้ย ใครจะมีเวลามาตอบ ถ้าตั้งโจทย์ สมการ ถอดแสควร์รูท ต้องเขียนสมการ แก้ เอ็ก แก้วาย กันยุ่งยาก แต่ถ้าในชีวิตคนเรา เมื่อรู้คำตอบให้ตัวเองว่า อาหารของเราดี เรามีกำลังคน กำลังทรัพย์สิน มีปัญญาในการดำเนินงาน ก็ให้ทดลองดำเนินการในช่วงแรกไปก่อน ให้คิดแค่เพียงว่า ตนเองเริ่มขายออกมาแล้ว มีกลุ่มลูกค้าชื่นชอบ ชื่นชม ก็ลองขยายสาขาออกไปเป็น 2 และ 3 และ 4 ไปเรื่อยๆ จนกล้าประกาศขายแฟรนด์ไชน์ ตัวผมเอง เรียนด้วยความเคารพว่า มองไม่เห็นความยากของแฟรนด์ไชน์ เพราะผมบริหารสินค้ามาหลายตัวกับผู้ผลิต รับจัดหาดิลเลอร์ หรือตัวแทนจำหน่ายมามากมาย เลยมองว่าทุกอย่างถ้าจะทำ มันจะดูง่าย แต่ในเคสของเจ้าของกระทู้ ผมไม่ทราบ ว่าจะทำได้หรือเปล่า ในสมัยธุรกิจอสังหาเฟื่องฟู มีนายทุนชื่นชอบลีลาท่าทาง และเคล์ดลับในการบริหารการขายของคุณเสรี วงศ์มณทา ได้มอบหมายให้ดำเนินการขาย แต่ในที่สุด คุณเสรี ทำได้ไม่ดีนัก เพราะความถนัดของคุณเสรี คือการพูด แต่ไม่สามารถเอ็นเตอร์เทนลูกค้าทุกรายไปได้เหมือนนักขายบ้านทั่วๆไปที่ชำนาญกว่า ข้าวมันไก่ของเจมส์ เจมส์ ไม่ได้ทำการตลาดเอง เขามีบริษัทรับขยายแฟรนด์ไชน์ให้ เจมส์มีทุน ก็ทำได้ แต่เจสม์จะมีความถนัด และสามารถยืนหยัด รักษากลุ่มลูกค้า และสร้างอิมเมจของตัวเองต่อไปได้นานสักเท่าไร ผมให้ 50/50 เพราะเจมส์ ไม่ใช่พ่อค้า เบนซ์ พรชิตา ทำเครื่องสำอางค์ เบนซ์เซ่ ก็ไม่ได้ผลิตหรือทำการตลาดเอง เป็นแต่เพียงนายทุน เพราะฉนั้น ในระยะยาว อนาคตของสินค้าสองตัวนี้ ยังขาดความมั่นคงแน่นอน จะสำเร็จหรือล้มเหลว ขึ้นอยู่กับความตั้งใจของผู้บริหารนั้นๆ ชายสี่ บะหมี่เกี้ยว แรกๆก็เริ่มจากการขยายสาขา เพราะแรกๆ เขายังไม่รู้จักคำว่าแฟรนด์ไชน์เลย เพราะเขาเองก็ไม่มั่นใจว่า ลูกค้าจะติดหรือเปล่า อย่างตัวผมเอง ทั้งผลิตแอร์ไปด้วย และคิดทำเครื่องผลิตเบียร์วุ้น ส่งร้านอาหารทั่วประเทศ ผมเอง ก้ไม่เรียกว่า ผมจะขายแฟรนด์ไชน์ แต่ผมยังเรียกตามระบบของผม คือ ตัวแทนจำหน่าย ดูแล้ว ยิ่งใหญ่กว่าแฟรนด์ไชน์มากกว่าเยอะเลย ใช้ภาวะสังคมเป็นโอกาส คือให้ตัวแทนจำหน่ายสามารถกู้สินเชื่อสินค้าของผมได้ทุกคน เสร็ฐแล้ว มีลูกค้าทุกจังหวัด ผมก้ขายแบรนด์ผมทั้งหมด ขายกลุ่มลูกค้าทั้งหมด พร้อมเซ็ทระบบให้นายทุนคนใหม่ไปจัดการต่อ กำไรหรือขาดทุน ขึ้นอยู่กับเขา การตลาดของสินค้าแต่ละตัว มีขึ้นมีลง ไม่สามารถเดินไปอย่างปกติสุขได้ ถ้าไม่มีการเคลื่อนไหวทางด้านการตลาด ผมยกตัวอย่างอาชีพขายปืน ซึ่ง ยังไม่รู้ว่าจะดำรงค์ต่อไปได้หรือไม่ได้ หรือแม้กระทั่ง โกดักส์ ที่ผลิตฟิล์มออกมาจำหน่าย แต่ปัจจุบัน มีกล้องดิจิตอลขึ้นมามากมาย และกำลังเป็นที่นิยม ธุรกิจฟิล์มถ่ายรูป กำลังจะมอดม้วยในอนาคตอันใกล้นี้แล้ว คุณเจ้าของกระทู้ครับ ชีวิตเป็นของคุณ ที่จะเลือกทางเดิน ฟังทั้งความคิดเห็นของผม และคุณแบม และคุณวิบูลย์ แล้วนำไปวิเคราะห์ จุดที่คุณคิดว่าทำได้ดีที่สุด และด้วยความเคารพอีกครั้งนะครับ ผมไม่มีเจตนาไม่บริสุทธ์ใจกับความคิดเห็นของใครนะครับ และไม่ได้มากลบความคิดเห้นของคุณแบมและน้าวิบูลย์ด้วย ยังไงๆ อโหสิกรรมให้นู๋ด้วยเด้อคับ จากคุณ : อหิงสกะ (godjiwa) - [ 16 ต.ค. 46 23:26:27 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แล้วอิคคิวซัง จะมาคอมเมนท์ใหม่นะ จากคุณ : ลูกพ่อก๊อต (godjiwa) - [ 17 ต.ค. 46 00:30:23 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แบมให้ความหมายของคำว่า ความรับผิดชอบ ของ แฟรนไซสซอร์( เจ้าของแฟรนไซส์ ) ค่อนข้างยิ่งใหญ่ ในขณะที่ในเมืองไทยไม่ค่อยจะมีกัน จึงมีผู้ที่หลงเข้าไปลองแล้วเสียทั้งเงินทั้งเวลามากมาย....... โชคดีที่หลายๆกิจการใช้เงินทุนไม่มาก เช่น ชาย4บะหมี่ และต้องการตลาที่ไม่ใหญ่เกินไป แต่ถ้าลงทุนมากๆและต้องการตลาดที่ใหญ่มากๆ เช่น ร้านมินิมาร์ท ก็น่าจะมีตัวอย่างของการฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายที่ เจ้าของแฟรนไซส์ ทำไม่ได้เหมือนโฆษณา แล้วปล่อยเกาะให้แฟรนไซสซี่ ให้กระเสือกกระสนสู้ด้วยตนเองแล้วสุดท้ายก็ปิดกิจการ.....ซึ่งเราเห็นอยู่มากมาย คุณวิบูลย์ ให้รายละเอียดค่อนข้างดี แต่อย่าลืมระบบ ซัพพลายเชน ว่า ทำอย่างไรค่าลงทุนในเรื่องสต๊อค ของแฟรนไซส์จะต่ำสุด(ซึ่งหมายถึงกำไรสูงสุด) ความละเอียดอ่อนที่ทำให้กำไรของการทำค้าปลีกจึงอยู่ตรงนี้... จากคุณ : มือเก่า - [ 17 ต.ค. 46 06:52:02 A:202.129.55.240 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 กราบปาป๊า ที่สรุปความเป็นห่วงของแบม ได้ด้วยคำสั้นๆ แค่ 3 บรรทัด .... ---> แบมให้ความหมายของคำว่า ความรับผิดชอบ ของ แฟรนไซสซอร์( เจ้าของแฟรนไซส์ ) ค่อนข้างยิ่งใหญ่ ในขณะที่ในเมืองไทยไม่ค่อยจะมีกัน จึงมีผู้ที่หลงเข้าไปลองแล้วเสียทั้งเงินทั้งเวลามากมาย....... ถูกต้อง ชัดเจน ความรับผิดชอบของแฟรนไชส์เซอร์ คือ สิ่งที่ผู้คิดที่จะทำธุรกิจแฟรนไชส์ต้องตระหนักเป็นสิ่งแรก ความรับผิดชอบในเรื่องธุรกิจระบบแฟรนไชส์ เป็นเรื่องที่ต้องวางแผนระยะยาว สามปี ห้าปี ข้างหน้า จะรับผิดชอบต่อผู้ซื้อแฟรนไชส์ของเราอย่างไร ความสามารถของเราในการสนับสนุนธุรกิจของผู้อื่น ที่อุตส่าห์ไว้เนื้อเชื่อใจและเชื่อมั่นมาร่วมธุรกิจกับเรา มีอย่างต่อเนื่องตลอดไปหรือไม่ จะรับผิดชอบต่อการแบรนด์ที่เราปลุกปั้นมาอย่างไร เราเป็นคนทำธุรกิจ เราคงไม่คิดแค่การกอบโกยค่าแฟรนไชส์ในระยะแรก แล้วหลงคิดไปว่านั่นคือผลสำเร็จในธุรกิจใช่หรือไม่? แต่เราตัดสินใจทำธุรกิจ เพราะเราคาดหวังการเจริญเติบโตที่ยั่งยืน เป็นเจ้าของแฟรนไชส์ เราก็คาดหวังที่จะเห็นแบรนด์ของเรารุ่งโรจน์ด้วยความร่วมแรงร่วมใจของผู้ซื้อแฟรนไชส์ทั้งหลายใช่หรือไม่? ถ้าคุณตอบว่า ใช่... ขอต้อนรับสู่ความยิ่งใหญ่ในโลกธุรกิจแฟรนไชส์ค่ะ จากคุณ : bam_ka@ - [ 17 ต.ค. 46 09:49:23 ]

ความคิดเห็นที่ 15 โลกธุรกิจวันนี้ ไม่มีที่ว่างสำหรับมือสมัครเล่น ไม่มีเวลาสำหรับการมาลองผิดลองถูก......แต่ต้องมืออาชีพเท่านั้นจึงจะยืนหยัดอยู่ได้. ดังนั้นธุรกิจแฟรนไซส์จึงเกิดมาเพื่อให้มือใหม่ๆได้มีธุรกิจทำโดยไม่ต้องไปเริ่มต้นที่ระดับอนุบาล ประถม แต่ก้าวมาที่แถวหน้าๆได้เลย... แต่ประเด็นคือ การทำธุรกิจไม่ได้อยู่ที่แค่ วัตถุดิบ การผลิต หรือปัจจัยการผลิต เท่านั้น แต่ยังมีปัจจัยอื่นๆมาประกอบเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะเรื่องของการจัดการ(ทั้งหน้าร้าน และ หลังร้าน) เรื่องบัญชี เรื่องการบริหารบุคคล ฯลฯ ซึ่งแฟรนไซส์ซอร์ส่วนใหญ่ไม่ได้มองประเด็นนี้ให้กับระบบแฟรนไซส์ จึงทำให้แฟรนไซส์ส่วนใหญ่ในเมืองไทยยังล้มเหลว หรือ ย่ำอยู่กับที่.. แต่นี่ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งของพัฒนาการทางธุรกิจ จนเมื่อเกิดนักธุรกิจที่มีจิตสำนึก มีความรับผิดชอบ กระบวนการนี้ก็จะขับเคลื่อนไปได้เอง และนั้นแหละ ความสำเร็จของธุรกิจนั้นๆก็จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน... วันนี้จึงมีการเกิด ระบบแฟรนไซส์มากมาย เพราะความเชื่อว่า เราเป็นมืออาชีพ เรามีกิจการที่สามารถขยายได้ เพียงแต่ลืมคิดไปว่า สิ่งนั้นเป็นเพียง หนึ่งปัจจัยเท่านั้น ซึ่งไม่ได้สรุปว่า เมื่อมีปัจจัยนี้แล้วจะสามารถทำธุรกิจนั้นๆให้เจริญเติบโตได้...... แต่อย่างไรก็ตาม การทำธุรกิจ อย่างน้อยก็ต้องมี การกล้าคิด กล้าลงมือทำ ความอดทน และ ความกระตือรือล้น ในการสร้างสิ่งใหม่ๆให้เกิดขึ้น นั่นแหละจึงจะเกิดวิญญาณของผู้ขายผู้บริการ ดังนั้นหากวันนี้ คิดจะทำธุรกิจ ก็ต้องมองลู่ทางแล้วลงมือเลย จึงจะเกิดความสำเร็จได้..... จากคุณ : มือเก่า - [ 17 ต.ค. 46 10:20:33 A:202.129.25.117 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 เรื่องแฟรนไชน์ ถ้าทำต้องทำอยู่ยั่งยืน การเป็นแฟรนไชน์เซอร์ก็เพื่อบริการแฟรนไชน์ซี่ คำแนะนำของผมเป็นเรื่องเล็กๆ สำหรับคนที่มีความคิดเป็นระบบทุกๆท่าน สามารถวิเคราะห์ออกมาได้ว่าควรทำอย่างไร ไม่ใช่ทฤษฎีที่ได้จากการอ่าน มันเป็นความคิดเพื่อเป็นแนวทางการวางแผนงานให้ยั่งยืนไม่ฉาบฉวย เพราะงานที่ผมรับผิดชอบต้องการความถูกต้องมากที่สุด ซึ่งตอนนี้ทำได้เพียง 99.995% ขาดไป 0.005% ถ้าเปรียบเทียบกับระบบที่สำคัญมากๆแล้วยังไม่ดีเพียงพอ พูดอย่างนี้อาจจะยากในการเข้าใจนะครับ ขอยกตัวอย่างประกอบละกันว่า ลองมองระบบการบริการของเครื่องบินที่ขึ้นลงในไทยดูนะครับ ปกติ มีประมาณวันละ 100-200 เที่ยว ถ้าเอา 0.005% ที่ทำให้เกิดผิดพลาดกับเครื่องบินจนเครื่องบินตก จะมีเครื่องบินตก 3-4 ลำต่อปีในไทย และ 240 ลำทั่วโลก ประมาณแล้วก็เกือบวันละลำ ถ้าเป็นอย่างนี้ ใครอยากขึ้นเครื่องบินบ้างครับ... ความคิดที่เป็นระบบสำคัญมากในการวางแผนระยะยาวเท่านั้น ผมเพียงแนะนำด้วยความคิดที่เป็นระบบของผม มันอาจจะไม่ดีพอแต่ก็สามารถช่วยท่านได้บ้างเท่านั้นนะครับ -=-=-=-=- ขอบคุณคุณมือเก่าครับที่แนะนำ.. จากคุณ : Wiboon Joong (wbj) - [ 17 ต.ค. 46 18:47:38 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เครียดไป เดี๋ยวความดันขึ้น หยุดดื่มกาแฟสักถ้วยเถอะ จากคุณ : อนิจจัง (godjiwa) - [ 17 ต.ค. 46 22:26:00 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ทุกสิ่งในโลก ไม่มีความยาก ในหมู่คนขยัน จากคุณ : ทุกขัง (godjiwa) - [ 17 ต.ค. 46 22:28:25 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณทุกท่านมากๆนะคะ ไปข้างนอกเเป๊บเดี๋ยวมาค่ะ จากคุณ : Puchi - [ 17 ต.ค. 46 23:05:48 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คิดเหมือนรคุณก๊อตค่ะ คนล้มเองเจ็บเอง รู้เอง แล้วต่อไปจะแก้ไขได้เอง ว่าทำอย่างไรไม่ให้ล้มท่าเดิม ที่เดิม เปลี่ยนไปล้มท่าใหม่แทน ทู้นี้มีประโยชน์มากๆจ้า จากคุณ : หนูจะไปแบกปูนไปโบกตึก (อบาคัส) - [ 17 ต.ค. 46 23:08:50 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ค่ะ คุณความเห็นที่9 ขอบคุณมากนะคะ จริงอยู่ที่เราไม่มีกิจการร้านอาหารของตัวเองเเต่ว่าการที่เรามาถามในกระทู้นี้ก็เพื่อเป็นการหาข้อมูล เเละได้ประโยชน์จริงๆ มีคำถามนะคะเรางงว่าเฟรนไชน์เนี่ยมันเกิดขึ้นง่ายๆได้อย่างไร จริงอยู่เฟรนไชน์ที่ดีนั้นน่าจะมีรากฐานความเชื่อถือของเเบรนด์ที่มั่นคงก่อนใช่ไหมคะ คุณเลยบอกว่าถ้าเรายังไม่เคยทำผลิตภัณท์ตัวนี้ ไม่เคยทำร้านอาหาร อย่าลงมือทำเฟรนไชน์เด็ดขาด ถูกไหมคะ โอเคค่ะ อยากถามว่าลองนึกเเคบๆ เเบรนด์เล็กๆดูเช่นเราเคยเห็นร้านชานมไข่มุกยังงี้ บางทีก็ไม่ได้ดังอะไรเเต่ก็สามารถขายเฟรนไชน์ได้ทั่ว หรืออย่างเจมส์ข้าวมันไก่เอง จู่ๆก็ผุดออกมาได้เลยอย่างรวดเร็ว คือคุณเจมส์คงก็ไม่ได้เปิดร้านข้าวมันไก่มาก่อน ทำไมเปิดเป็นเฟรนไชน์ได้ (มีลักษณะคือน้ำจิ้มพิเศษ ไหหลำ อะไรซักอย่างของเค้า) เเต่เราก็เข้าใจว่ามันรากฐานไม่มั่นคง อาจจะล่มเร็วใช่ไหมคะ คือขยายเยอะดูเเลคุณภาพไม่ทั่วถึง ที่เรายกตัวอย่างเจมส์เนี่ยไม่ได้ชื่นชมนะคะ เเค่พูดขึ้นมาเพราะยกตัวอย่างเท่าที่คิดได้เฉยๆ จากคุณ : Puchi - [ 18 ต.ค. 46 06:28:30 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ติดตามกระทู้นี้ตลอดเลย เพราะคิดว่าน่าสนใจค่ะ น่าสนใจในแง่ได้อ่านหลายท่านคิดน่ะค่ะ ส่วนถูกผิดดิฉันไม่ได้บอกน่ะ ขอตอบมั้งได้มั๊ยค่ะ ตอบตามฉบับชาวบ้านทั่วไป เพราะดิฉันไม่ได้คลุกคลีด้านธุรกิจ มาเกตติ้งอะไรทั้งสิ้น แต่ทำได้อย่างเดียว คือ ฟัง อ่าน เขียน ถ้าอยุ่ต่อหน้าต่อตาก็รวมพูดไปด้วย 5555555 ดิฉันก็สนใจเรื่องแฟรนไชส์เหมือนกับคุณ แต่ไม่ได้เริ่มสนใจเพราะ อยากเปิดสินค้า สร้างแฟรนไชส์เองน่ะ ที่สนใจเห็นเค้าเฮฮากันจังเลย แฟรนไชส์มีออกมาเป็นร้อยเลย พูดง่ายๆเค้าบูมๆกันดิฉันก็เลยไปหาความรุ้ใส่หัวไว้มั่ง กันเชย ฮิๆๆ เพราะตัวเองพูดมาก เค้าพูดไรมาเราได้ไม่เชย ถ้าดิฉันเป็นคุณ สมมุติน่ะมายมารดา ทำเครื่องแกงอร่อย ว้าวๆๆ อย่างนี้ต้องขายเลย ขายตลาดสดไม่ได้หรอก เพราะดิฉันเป็นคนรุ่นใหม่ คิดการณ์ไกลมากถึงดาวพลูโต ต้องแฟรนไชส์สิ แล้วหยิบเครื่องคำนวณ มาจิ้ม เอ มีแฟรนไชส์เท่านี้ ขายเท่านี้ รวยๆ แหมเห็นเงินลอยมาเลย ((ไม่แปลกเนอะ คนที่อยากทำอะไรต้องคิดเห็นเงินลอยมาก่อน)) ดูเจมส์สิขายแฟรนไชส์เชียวแหม แค่เป็นนักร้อง มีฐานที่คนรู้จักเยอะแค่เนี้ยะ ยังเอามาเป็นฐานเริ่มทำธุรกิจเลย อะฮั้น เนี่ยะทำงานคนรู้จักทั้งบริษัท หมู่บ้านที่อยู่คนก็รู้จักหมด เดินไปในตลาดซื้อมะนาวทุกวันแม่ค้าก็คุ้นเคย รู้จัก ถือว่าดังเหมือนกันน่ะ แล้วก็เริ่มมาคิดว่าจะทำได้มั๊ย เอ ไม่เคยทำน้ำพริกเองด้วยสิ แม่น่ะทำ แล้วจะให้แม่มาตำให้เหรอ แล้ว แฟรนไชส์นี่ต้องทำอย่างไร ตลาดสดก็ไม่ขาย เด๋วรวยไม่เร็ว แล้ว จะเริ่มจากตรงไหนล่ะ เริ่มแล้วความฝันเริ่มมั่วแล้ว ไม่ได้ฝันอย่างเดียวไม่ได้ต้องทำ แล้วก็เริ่ม เครื่องแกงตราคุณแม่ซู่ซ่าก็เกิดขึ้น ว่าแล้วต้องไปจดเครื่องหมายการค้าสักหน่อย ไม่งั้นเด๋วมีคนมาเลียนแบบเป็นคุณแม่ปู้ปี้ ล่ะแย่ ต้องมีโลโก้ด้วย ต้องไปที่กรมพาณิชย์น่ะ เพราะว่าจะไปจดที่ท่าเรื่อก็ไม่ใช่ จะจดเลยก็ไม่ได้เพราะงั้น ต้องศึกษาก่อนว่าเค้ามีระเบียบอะไรมั่ง แต่คนรุ่นใหม่น่ะ เข้าเวปไซส์ไปอ่านเตรียมตัวก่อน http://www.ipthailand.org มีเครื่องหมายการค้าแล้วล่ะ สบายใจได้ ต่อไป เอ แฟรนไชส์นี่ต้องเปิดบริษัทมั๊ย เจมส์ข้าวมันไก่เปิดน่ะ เอ แล้วอย่างอื่นล่ะ ไปถามเค้าดีมั๊ย ไม่ดี ใครจะบอกหว่า หาความรุ้เองก็ได้ รุ่นใหม่คิดการณ์ไกลซ่ะอย่าง http://www.thairegistration.com/index.phtml ได้แล้วล่ะเรื่องเกี่ยวกับว่าจะทำบริษัทดีมั๊ย ต่อไปเรื่องแฟรนไชส์ เอ คิดๆแล้วเราไม่รุ้อะไรเลย ต้องเริ่มหามาอ่านก่อน ถ้าไม่เข้าใจจะบุกทำเนียบ เอ้ย บุกไปถามหน่วยงานที่สนับสนุนถึงที่เลย โอเค เรียบร้อย ได้ความรู้มาเต็มกระเป๋าเลย ทั้ง จะลงทุนอย่างไร จะจัดการอย่างไร ทีนี้เริ่มคิดได้ว่า เอ ทำไมมันมากมายจัง ฉันจะทำต่อมั๊ยล่ะเครื่องแกงเนี่ยะ หรือชักหวั่นๆทำไมจากตอนแรกคิดเรื่องเงินกำไรจากแฟรนไชส์เริ่มหายไป ตอนนี้เริ่มคิดจะทำอย่างไร ก็มีความรู้แล้วนิ เอ ขั้นตอนแห่งความร่ำวยมากจัง แต่จะเสี่ยงมั๊ย ถ้าเสี่ยงก็ทำเลย ทำไปตามระบบของธุรกิจ หรือไม่เอาระบบมากจัง จะทำตามระบบที่ฉันเข้าใจนี่แหล่ะ นั้นคือ โขลกน้ำพริก แล้วหาคนซื้อแฟรนไชส์ แล้วฉันส่งน้ำพริกขาย แค่นี้ดีกว่า ไม่เห็นจะต้องศึกษาแผนก่อนเลย เลือกทำอันหลังล่ะกัน ง่ายๆดีน่ะ เพราะเงินทุนก็ของฉันเอง ที่เขียนมานี่ไม่ได้เรื่องได้ราวเลยใช่มั๊ย ถือว่าอ่านแก้เซ็งค่ะ อย่าซีเรียส ถ้าฉันเป็นคุณน่ะ หาความรุ้เองให้มาก ถามให้มาก ได้คำตอบแล้วก็ไปคิดเอง หาเองว่ามันจริงมั๊ย คำตอบจากคนอื่นเป็นกำไร เป็นจุดให้ค้นหา ไม่ใช่เรื่องที่จะมาถามต่อว่าทำไม อะไร เพราะ.....ไม่ใช่รายการโต้วาที.... อย่าคิดมากค่ะ และเรื่องที่คุณสงสัย ไม่ว่าเรื่องทุน เรื่องการเติบโตของธุรกิจ เรื่องการวางแผนน่ะ คุณเชื่อมั๊ยว่า คุณเท่านั้นแหล่ะเป็นผู้แก้ไขเอง ถ้าอยากเริ่มจริงๆน่ะ เพราะคุณมาถามคงไม่เอาความคิดเห็นไปทำตามเป๊ะๆหรอก เช่น ถามว่า ทุน เท่าไหร่ ดิฉันตอบว่า 1 ล้านบาท คุณจะทำมั๊ย แล้วมาถามดิฉันว่า โอ๊ย 1 ล้านมากจัง จะเอาไปทำอะไรย่ะ อ้าว ถามมาอะฮั้นก็ตอบนี่น่า ดิฉันไม่ได้เป็นคนทำนี่ ก็ไม่จำเป็นต้องไปค้นหารายละเอียดยุบยิบexactly มาหรอก งั้น คุณรอ คนต่อไป บอก 1 พันดีกว่า เย้ๆ ถูกใจบอกได้น้อยดี เด๋วไปเริ่มที่ 1 พัน น่ะ ถ้าไม่พอค่้อยมาถามต่อ ทำไมน้อยจัง แล้วทำไมแฟรนไชส์เกิดง่ายๆ แฟรนไชส์เกิดง่ายๆเพราะ คนเห็นแล้วอยากทำ ก็ทำเลย นี่ไงเกิดง่ายๆ แต่จะรอดมั๊ยไม่รู้น่ะ แต่คุณอาจคิดว่ามันเกิดง่ายๆเพราะคุณเห็นมันบูม เยอะแยะ คนที่เห็นอะไรบูมมาก็บูมไปนี่แหล่ะ ทำให้อะไรมันออกมาง่ายๆ เรื่องแบรนด์มั่นคง ฐานมั่นคง ดิฉันคิดว่า แบรนด์ใหม่ การวางแผนแน่นเปรี้ยะ อะไรจะผิดพลาดกันไว้หมด อย่างนี้ใหม่ไงก็ต้องมั่นคงได้ น้ำพริกแม่ค้าขายส่ง แบรนด์เก่า คนกินตรึม ส่งขายตรึม แต่มีปัญหาไรก็ไม่เกี่ยวน่ะ ฉันก็ทำอย่างเนี้ยะ เรื่องความมั่นคงของแบรนด์น่าจะมาจากความรับผิดชอบ และวางแผนมากกว่าดิฉันคิดว่างั้นน่ะ มันแล้วแต่คนที่ทำน่ะ ว่าจะเลือกแบบไหน ทำมีระบบรวย หรือไม่มีระบบรวย ส่วนเรื่องการทำร้านอาหารมาก่อน หรือไม่นั้น ดิฉันคิดว่าคุณแบมยกตัวอย่างให้ดูน่ะค่ะ ว่าถ้าคุณจะทำขายแฟรนไชส์จริงนั้น คุณเคยลองทำขายหรือยัง ไม่ต้องทำร้านก็ได้ ทำขายฝากขายส่งก็ได้ ตรงนี้เป็นการเช็คว่าสินค้าเราขายได้มั๊ย โอเคมั๊ย ถ้าคุณเริ่มเปิดบริืษัทแล้วมีคนมาซื้อแฟรนไชส์ไปแล้ว มันขายไม่ได้ล่ะ ไม่เฉพาะเสียเงินเท่านั้นน่ะ คนที่มาซื้อแฟรนไชส์คุณจะทำอย่างไรล่ะ คุณเจมส์ไม่ได้ขายข้าวมันไก่เอง เป็นแค่นักร้อง ทำไมทำได้ คุณอย่าลืมว่า คุณเจมส์น่ะ เค้ามีฐานเสียงเป็นที่รู้จักของคนในสังคม ต่อให้เค้าทำไม่เป็น แต่ถ้าเค้าเปิดสินค้ามา คนก็อยากลอง ลองแล้วติดใจไม่ติดใจก็อีกเรื่อง ชานมไข่มุก ที่คุณยกตัวอย่างมา คุณรู้ได้ไงว่าเจ้าของธุรกิจเค้าไม่ลองทำมาก่อนขาย ไปดีกว่า พูดมาก แล้วชักมั่วเนอะ มีแต่น้ำทั้งนั้นแหล่ะของดิฉันน่ะ 555555555 ถือว่าอ่านเอามันส์ เอ หรือไม่มันส์หว่า กร้ากๆๆๆๆ แนะอีกนิดเดียวน่ะ สั้นๆ ถ้าจะเริ่มทำแล้วให้ไปตามลิ้งค์ที่บอก อ่านให้เยอะ มีอะไรไม่เข้าใจจดๆ แล้ววางแผนที่คุณมี ว่าเป็นอย่างไร แล้วไปถามเจ้าหน้าที่ที่ให้ความรู้โดยตรงเลย โชว์เค้าไปเลยว่าคุณคิดงี้ๆ สงสัยงี้ๆ อย่างน้อยคุณได้ไม่พะว้าพะวงว่าคำตอบที่คุณได้มาจะถูกหรือไม่ จากคุณ : พูดได้ 2 สลึง ทำได้ ทอง 2 บาท (อบาคัส) - [ 18 ต.ค. 46 22:53:07 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ่ะน่ะ จากคุณ : อบาคัส - [ 19 ต.ค. 46 00:30:47 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ลองเข้าไปศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมในนี้ครับ www.thaismecenter.com เมื่อคุณได้อ่านความคิดเห็นของคุณอบาคัสแล้ว ลองเข้าไปดูในเวบไซต์ครับ ศึกษาจนคิดว่าตนเองพร้อมเมื่อไร เริ่มลงมือทำเลยครับ มีปัญหาอะไร ให้โพสมาใหม่ ยังมีเพื่อนๆเป็นแรงกระตุ้นให้คุณตลอดไป ในนี้ครับ จากคุณ : www.thaismecenter.com (godjiwa) - [ 19 ต.ค. 46 03:42:05 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณทุกท่านมากเลยนะคะ:) เดี๋ยวมาตอบไหมขอไปนอนก่อน ราตรีสวัสดิ์ค่ะ จากคุณ : Puchi - [ 19 ต.ค. 46 05:05:22 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ก่อนอ่านความคิดต่อไปนี้ขอขยายความคิดก่อนว่า มีหลายสิ่งในรัฐบาลนี้ดีขึ้นแต่ส่วนใหญ่ก็ยังดำรงอยู่คือ..... สังคมไทยเราเป็นสังคมที่ขาดสิ่งจำเป็นต่อชีวิตอยู่มากมายหลายสิ่ง แต่สิ่งที่ผมเห็นชัดๆอย่างน้อยที่สุดก็ 2 สิ่ง คือ ขาดความรับผิดชอบ และ ขาดข้อมูลข่าวสาร ความรับผิดชอบ เราไม่ได้สอนกันมาตั้งแต่อดีต เราสอนกันแต่ว่าชีวิตต้องมีความสะดวกสะบายแต่จะได้มาอย่างไรไม่ต้องสนใจ วันนี้คนไทยส่วนใหญ่จึงต้องดิ้นรนตามยะถากรรม คงจำกันได้ว่า เรามีเพลงประชดชีวิตขนาดเดินอยู่ดีๆก็ตกท่อที่ขุดเอาไว้โดยไม่มีคนรับผิดชอบ (พึ่งมีข่าวเมื่อเดือนที่แล้วที่ ศาลให้ตำรวจจ่ายเงินชดใช้ผู้ที่ถูกจับคุมขังที่ไม่มีความผิด) แต่ก็ยังมีหลายกรณีที่เราทำเพราะขาดความรับผิดชอบ ดังนั้นสิ่งที่แบม พยายามพูดถึงก็คือวันนี้การเป็นแฟรนไซส์ซอร์ของคนบ้านเรายังขาดความรับผิดชอบต่อแบรนด์ที่ตัวเองสร้างซึ่งเราเห็นอยู่เป็นจำนวนมาก..... การขาดข้อมูลข่าวสาร อันนี้ขาดมากจนเป็นเรื่องปกติ เพราะเราถือเป็นเรื่องธรรมดาที่เราไม่ต้องรู้ว่า เดียวนี้บ้านเรามีอะไร ทำอะไร ถึงไหนกันแล้ว ???? เรามีกระทรวง ทบวง กรมมากมาย แต่ถามจริงๆเรารู้เรื่องประเทศเราดีแค่ไหน ตัวเลขจริงๆที่พูดๆกันอยู่ผมกล้ารับรองว่าเป็นแค่ตัวเลขประมาณการเท่านั้น เช่น เรามีประชากรเท่าไร แยกเพศชายหญิง แยกอายุ แยกระดับการศึกษา ฯลฯ ผมเคยถามนักเกษตรที่บ้านผมว่า จริงๆบ้านเราปลูกข้าวกี่ไร่กันแน่?เป็นข้าวสารเท่าไร?? ข้าวเหนียวเท่าไร?ส่งขายปีละเท่าไร?ขายผ่านใคร?ได้เงินเท่าไร?ชาวบ้านมีต้นทุนเท่าไร?ปีๆมีกำไรเท่าไร? 555555555555 คนนั้นทำหน้าปั้นยากเหมือนกับว่า นี่เป็นคำถามที่ตอบยากที่สุดในชีวิต ทั้งๆที่เค้าทำงานกับมันมาเกือบครึ่งชีวิต..... เมื่อเราขาด 2 สิ่งนี้เราจะหวังว่าชีวิตเราจะได้รับสิ่งดีๆจากผู้รับผิดชอบได้อย่างไร?? ในฐานะประชาชน เราจะได้รับบริการที่ดีจากผู้บริหารได้อย่างไร??หรือในฐานะผู้บริโภค เราจะได้รับการเหลียวแลจากผู้ขายได้อย่างไร?? ผมยกตัวอย่างอีกอันที่ชัดๆ ค่าโดยสารรถไฟบ้านเรา ถ้าเทียบกับประเทศทางยุโรปแล้วผมว่าเราไม่ได้ถูกกว่าแน่นอน แต่การบริการต่างกันราวฟ้ากับดิน และที่สำคัญรถไฟเค้ากำไรดีจนต้องเอามาเดินระหว่างประเทศ แต่ของเราขาดทุนมาทุกปี อันนี้แหละที่ฟ้องว่าสังคมเราขาดความรับผิดชอบของผู้บริหาร.... ดังนั้น การตั้งแบรนด์สินค้าขายแฟรนไซส์บ้านเราทำๆไปแล้วก็เลิกจึงเป็นเรื่องธรรมดาเพราะเราเห็นแบบนี้จนชินตา แต่หากพูดถึงความรับผิดชอบ ก่อนจะตั้งแบรนด์ ก่อนจะเก็บเงินค่าฟรีเค้า ต้องทำจนมั่นใจว่า ระบบเราทำแล้วกำไรแน่นอนจึงกล้าจะเรียกเก็บเงิน ไม่ใช่แค่คิดว่า น้ำจิ้มตัวเองอร่อยก็ตั้งแฟรนไซส์แล้วพากันไปตายดาบหน้า...บ้านเราก็เป็นยังงี้แหละ จริงๆนะครับ... จากคุณ : มือเก่า - [ 19 ต.ค. 46 12:12:57 A:202.129.25.116 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 ที่นี่ล้วนเต็มไปด้วย...จอมยุทธและเจ้าสำนักทั้งนั้น...ขอคารวะ1จอก....5555 จากคุณ : จอมดาบกระบี่เหิรหาว (daxter) - [ 20 ต.ค. 46 00:21:32 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เจ๋ง จากคุณ : tomoko - [ 20 ต.ค. 46 11:04:20 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เคยฟัง อาจารย์ที่หน้าจีนๆ หัวเหน่ง ชื่อ อะไร ภาส จำไม่ได้ เธอว่า ในอเมริกา การจะเป็นเฟรนไชเซอร์ ต้องมีอายุงานในกิจการไม่ตำกว่า 5 ปี เพื่อเป็นการผู้ที่จะมาซื้อเฟรนส์ไช จากคุณ : พ่อไม้ (พ่อไม้) - [ 21 ต.ค. 46 16:10:22 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มีใครรู้บ้างไหมคะว่าร้านต้นเเบบของชายสี่หมี่เกี๊ยวเริ่มมาจากไหน คือที่เราสนใจอยากทำเฟรนไชส์ประมาณนี้ คืออยากให้คนที่รายได้น้อยๆก็มีโอกาสได้มีร้านของตัวเองหนะคะ จากคุณ : เจ้าของกระทู้ (Puchi) - [ 22 ต.ค. 46 23:15:56 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตอบแทนคุณแบมครับ คุณก๊อต เพราะผมว่า คุณแบมไม่เข้ามาต่อความแน่ๆ จุดประสงค์ของเธอคือ ความห่วงใยที่มีต่อเพื่อนมากกว่า คุณแบมไม่ได้ให้ความเห็นในฐานะนักวิชาการหรอกครับคนในแวดวงแฟรนไชส์รู้จักคุณแบมดีในฐานะนักการตลาดมือฉมังในการบริหารแบรนด์แฟรนไชส์ครับ ทั้งในระดับประเทศนี้ และในภูมิภาคเอเชีย ผมจึงเห็นว่า สิ่งที่เธอกล่าวมานั้น ผู้ที่กำลังก้าวเข้าสู่ธุรกิจแฟรนไชส์ควรให้ความใส่ใจเป็นพิเศษครับผม จากคุณ : ลุงหนวด - [ วันปิยมหาราช 01:26:02 A:169.210.0.192 X: ]

ความคิดเห็นที่ 32 เขียนต่อครับ ยังเขียนไม่เสร็จกดส่งไปเสียก่อน ผมไม่รู้หรอกครับว่าร้านต้นแบบชายสี่หมี่เกี๊ยวเริ่มมาจากไหน แต่ผมรู้ว่า ชายสี่หมี่เกี๊ยวไม่ได้ใช้เวลาแค่ 1-2 ปี กว่าจะหาจุดยืนของตัวเองเจอ ชายสี่หมี่เกี๊ยวก็ทำในลักษณะ Learning by Doing เหมือนที่คุณแบมว่ามาก่อนเหมือนกันครับ ตัวผมเองทำธุรกิจมาหลายปี กว่าจะหาจุดยืนของธุรกิจตัวเองเจอเหมือนกัน เป็นเพราะผมไม่เตรียมพร้อมในการเริ่มธุรกิจครับ ผมจึงต้องเสียเวลามากกว่าผู้อื่น ล้มลุกคลุกคลานมาเยอะครับ ไม่มีธุรกิจอะไรง่ายหรอกครับ แต่ถ้าจะคิดให้มันง่าย มันก็ง่ายได้ครับ ปั้นๆ ขึ้นมา เสร็จไปหนึ่งขั้นแล้วโยนทิ้ง ไปปั้นอันอื่น ก็ได้ครับ แต่ผมไม่คิดว่านั่นคือเส้นทางของนักธุรกิจ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเจ้าของกระทู้อาจลองผิดลองถูกเหมือนผมได้ครับ แต่วันนี้โลกหมุนเร็วขึ้นมากเลยครับ ช้ากว่าคนอื่นนิดเดียวก็ตายเลยครับ ผมเห็นว่า เจ้าของกระทู้ควรเตรียมความพร้อมของตัวเองก่อนตัดสินใจทำธุรกิจ เริ่มที่ 16 ข้อของคุณวิบูลย์ก็ได้ครับ ซึ่งผมคิดว่าสำคัญทั้งนั้นเลย ไม่ว่าจะทำแฟรนไชส์ขนาดเล็กหรือใหญ่ ระบบธุรกิจก็คือระบบธุรกิจครับ ขาดไปอย่างหนึ่งมันก็ไม่เรียกระบบแล้ว ลองดูแล้วกันนะครับ จากคุณ : ลุงหนวด - [ วันปิยมหาราช 01:38:41 A:169.210.0.192 X: ]

ความคิดเห็นที่ 33 คุณหนวดครับ ผมมิได้มีเจตนา กระทบใครหรอกครับ อย่างคุรแบม ผมทราบดีว่าเทอเก่ง และก็ชื่นชมเธอมาตลอด แต่ในความหมายของผม ต่อเจ้าของกระทู้ ที่ต้องการเริ่มสู่ชีวิตการเป็นเถ้าแก่ ถ้าไม่ลองวันนี้ มัวแต่ถูกกฏเกณท์ขีดขวาง แล้วเมื่อไร คุรเจ้าของกระทู้ จะเติบโตได้ คุณแบมคอมเมนทืได้ เพราะคุณแบม ไม่ได้ลงทุน เลยต้องปกป้องทุกอย่าง แต่ในโลกของความเป้นจริงในปัจจุบัน ธุรกิจ จำเป็นต้องมีทั้งบุ๋นและบู๊ บางครัง ยังต้องเลี้ยงโจรไว้ปราบโจร คุณดูผู้นำรัฐบาลสิครับ ให้เอาพระไปปราบโจรนะ ทำไม่ได้หรอกครับ พระจะตายเปล่า เมื่อมาถึงบรรทัดนี้ หากคำกล่าวไดๆของผม ผิดพลาดไป ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ แต่ผมก็ยังยืนยัน ให้คุณเจ้าของกระทู้ เริ่มทำธุรกิจแฟรนด์ไชส์ต่อไป นอกจากจะยืนยันแล้ว ผมยังจำให้คำปรึกาทุกๆเรื่องอีกด้วย ยังไงๆ ถ้าสร้างแบรนด์ขึ้นมาแล้ว ก้ต้องรักษาแบรนด์นั้นๆไว้ และสิ่งที่สำคัญของการค้า คือจรรยาบรรณ ต่อลุกค้า และต่อตนเอง ในชีวิตคนเรานะครับ ทุกคนล้วนต้องการทรัพย์สิน ชื่อเสียง การยอมรับในสังคม แต่กว่าจะสู้แล้วรวยนั้น ต้องล้มลุกคลุกคลานมามาก บางครั้ง การเริ่มต้นของธุรกิจ สำหรับมือใหม่ จะเกิดความผิดพลาดมากๆในหลายๆเรื่อง เนื่องจากการเจรจาต่อรอง ข้อมูลต่างๆ ยังด้อยประสบการณ์ ที่จะรู้ได้ว่า อะไรจะเกิดขึ้นตามมาอีก ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจ วีซีดี ที่แข่งขันกันดุเดือด และค่าใช้จ่ายเริ่มต้นที่สูงมาก โอกาสอยู่รอดนั้น 50/50 และมีเพื่อนๆเราในห้องนี้ กำลังจะเริ่มทำ แต่เพราะยังขาดการคำนวน fasibility study คือการศึกษาความน่าจะเป็นของโปรเจค เลยเกิดการผิดพลาด ซึ่งอาจจะต้องสูญเสียเงินไปเป้นเรือนแสน ฟรีๆ และบางท่าน ที่ อยากทำอพาร์ตเมนต์ แต่ไม่รุ้เรื่องก่อสร้างหรือระเบียบอะไรเลย เข้าไปหน่วยราชการกเดดนรีดเป็นทองคำเปลวเลย จึงจะเห้นได้ว่า การทำธุรกิจนั้น จำเป็นที่จะต้องมีประสบการณ์ รอบรู้ ในศาสตร์และศิลปื ต่างๆ ในการเจรจาต่อรอง เงื่อนไขหลายๆอย่าง ขอบคุณ คุณหนวดที่เป็นห่วงเรื่องนี้ บางครั้งการพูดในนี้ มันไม่ได้ยินน้ำเสียงและสำเนียง ว่าผู้พุด มีวัตถุประสงคือย่างไร แต่ผมนะ พุดด้วยความเคารพ และจริงใจครับ ยังไงๆ นี่ก็คือประชาธิปไตย ในการออกความคิดเห้น ถูกผิด ผมว่า ผุ้อ่านทุกคน คงจะนำไป พินิจพิจารณา ไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน ด้วยความรอบคอบอีกขั้นหนึ่ง ทุกความคิดเห้นล้วนมีคุณค่า กับผุ้อ่านที่ยังต้องการประสบการณ์ในการเรียนรู้ชีวิต ฉนั้น ควรใช้วิจารณญาณ ในการอ่านด้วยครับ จากคุณ : อนัตตา (godjiwa) - [ 25 ต.ค. 46 14:10:09 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขอแจมหน่อย ไอ้แฟรนไชส์เจมส์ หรือ ชายสี่หมี่เกี๊ยว มันทำแล้วก็รวยดีหรอก แต่ผมไม่เห็นด้วยสักนิด กับการมี รถเข็น หาบเร่ แผงลอยใดๆทั้งสิ้น พวกนี้เกะกะและทำให้สกปรก เงินภาษีที่ผมเสียไปทำถนน ทำทางเท้า กลับถูกจับจองเป้นของส่วนตัว วันก่อนผมไปธุระแถวสุขุมวิท จอดรถไว้ริมถนน แล้วออกมาตอนบ่ายสอง แม่ค้ามันมายืนรอด่าเลยว่ามาจอดได้ไงไม่รู้รึไงว่ามันต้องเปิดร้านตอนบ่ายสอง ตรงที่ผมจอด ผมไม่สนใจมัน แล้วขับไปเลย ในใจก็คิดว่ามันไม่เคยจ่ายภาษีสักบาทแต่กลับได้ใช้ทางเท้าของเราทำมาหากิน เมืองหลวงของผมกำลังเน่าเพราะมีคนพวกนี้อยู่เยอะ ช่วยย้ายๆออกไปซะทีเถอะพวกกาฝาก จากคุณ : ต้นไม้ใหญ่ - [ 26 ต.ค. 46 22:29:53 A:203.148.143.175 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอโทษนะครับ ถ้ามันฟังดูเห็นแก่ตัว ไม่แบ่งปันให้คนยากไร้ แต่การที่เขาเอาของส่วนรวมไปใช้ส่วนตัวมันเลวยิ่งกว่าอีก จากคุณ : ตมญ - [ 26 ต.ค. 46 22:31:22 A:203.148.143.175 X: ]

ความคิดเห็นที่ 36 ค่ะก็ไม่เห็นด้วยเหมือนกันนะคะถ้าเค้าไปตั้งขวางทางคุณอย่างงั้น เเต่ว่าถ้าเค้าไปอยู่ในที่ทางดีๆ คุณไม่คิดหรือคะว่ามันทำให้เค้ามีรายได้ มีงานทำ ดีกว่าเค้าไปปล้นขโมยใครเค้า จากคุณ : Puchi - [ 28 ต.ค. 46 02:07:02 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ถ้าต้องการทำ แฟรนไชส์ สิ่งแรกที่ควรดูคือ ความมีชื่อเสียงที่ได้รับการยอมรับ เพียงพอหรือไม่ ถ้าไม่ค่อยมีใครรู้จักก็อย่าเลือกดีกว่า เพราะไม่คุ้ม จากคุณ : ขอนแก่ - [ 29 ต.ค. 46 09:58:47 ]