PANTIP.COM : U9995506 ถ้านั่งรถไปกับคนที่ไม่ได้รู้จักไกลๆ จะคุยอะไรกัน [สังคม]

ความคิดเห็นที่ 13

ของผมก็รถไฟ..เมื่อสัก 5 ปีที่แล้ว เป็นสายอุดร กลับกทม.

ก็เนื่องมาจากรถเต็มครับ และมีคนมาขอเปลี่ยนที่กับผม โดยเป็นการขอเปลี่ยนที่นั่งของเด็กที่ต้องการอยู่ใกล้พ่อแม่ ผมจึงยอมเปลี่ยนให้ แรกทีเดียวนั้นผมไม่รู้หรอกครับว่า จะเจอหญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกันนั่งตรงข้าม เหตุเพราะเธอยังไม่มา ซึ่งถ้าเธอนั่งอยู่แล้วคงไม่กล้าเหมือนกัน ..

สักพักเธอก็มาถึง ผมยิ้มผงกหน้าให้ก่อนทันทีที่สบตา เธอยิ้มรับดูแววตาสดใสและเด็ดเดี่ยว ผมดูออกทันที แม้ไม่ใช่เสป็ค แต่เธอน่ารักมีเสน่ห์ในที ก็เธอมั่นมากๆ ในการนั่งรถไฟคนเดียวโดยที่หน้าตาไม่ขี้เหร่เลยจริงๆ การแต่งกายเธอก็รัดกุมครับ ไม่แต่หน้า ออกแนวเซอร์หน่อยๆ ตั๋วของเธอนั้นเป็นเตียงบน ส่วนผมเป็นเตียงล่าง

หลังจากเก็บสัมภาระเสร็จ เราก็นั่งกันคนละฟาก อ่านหนังสือกันคนละเล่ม สักพักนึง 20 นาทีหรือจำไม่ได้ ผมก็เริ่มก่อน ทนไม่ไหวครับแหะ แหะ สายตามันจะไม่ยอมมองหนังสือ เสียวๆจะไปมองเธอเข้าแล้วเธอจะหาว่าผมเจ้าชู้ ผมเริ่มเสนอให้เธอยืดขาได้ เธอซ้าย ผมขวา แก้เมื่อย เธอเอาด้วยครับ กล่าวขอบคุณพร้อมยิ้มให้ ผมก็เขยิบให้ แล้วเธอก็ค่อยๆเหยียดมา ผมก็เหยียดไป เธอถามผมกลับว่าผมอ่านหนังสือเล่มนี้ด้วยเหรอ (ต่วยตูนฉบับกระเป๋า) เนื่องจากเธอชอบแนวเขียนในบางคอลัมภ์ จากนั้นเราก็เริ่มคุยกัน ถูกคอทีเดียวครับ มีหัวเราะบ้าง ถามเพื่อต่อความกันบ้าง จนพอทราบว่าผมไปทำธุระอะไร และเธอไปทำอะไรที่นั่น เราเรียนกันที่ไหน ทำงานอะไรกันมา และงานช่วยเหลือสังคม เราช่างเหมือนจะเข้ากันได้จริงๆครับ และที่ลืมไม่ได้เลย เสียงเธอใสเหมือนดวงตา... อา.. ยังไงดีเว้ย.. ผมนึกในใจ ผมจะพูดยังไงดีหนอ ที่จะไม่จีบเธอ ไม่ชมเธอ ก็เราคุยกันมากเกือบสามชั่วโมง จนคล้อยเย็น .. ผมจึงนึกออก

ผมขอตัวไปหาอะไรทานที่ตู้เสบียง (ทุกครั้งที่นั่งรถไฟข้ามคืน ผมจะไปดื่มเบียร์สิงห์กินลมฟังเพลงปล่อยอารมณ์ไปจนดึก แล้วค่อยมานอน) โดยก่อนไปผมก็ยื่นหนังสืบต่วยตูนให้เธอ และแสดงความเป็นบุรุษแมนของผม โดยเสนอตัวเองนอนข้างบนแทนเธอ.. เธอนั่งนิ่งนิดนึง จะงงหรืออะไรไม่รู้ แต่ตาเธอมันยิ้มตอบครับ ผมก็ไม่กล้ามองต่อแล้วเดี๋ยวสป๊าคร์ รีบเดินไปตู้เสบียงทันที

ใจนึงก็คิดว่านี่มันอะไรกัน พระเจ้าจะให้เรามีกิ๊กหรืออย่างไร ใจนึงก็หวังว่าเธอจะตามมา ถ้าตามมาจริงกรูจะทำยังไงดีว้า?? เพราะผมมันเป็นประเภทถ้าถูกเนื้อต้องตัวก็คงหยุดลำบากแล้วนึกฝันไปเรื่อยจนเข้าขวดที่ 4... ลมเริ่มพัดแมลงมาติดที่หน้าเหนียวๆ สองทุ่มกว่าแล้ว ต้องกลับไป ต้องกลับไป...

ไปถึงก็.. เตียงปูเสร็จแล้ว เธอก็เข้าที่ในส่วนของเธอแล้ว ส่วนผมก็ปีนขึ้นไป.. นอน.. แต่ก็นอนไม่หลับ ตั้งโทรศัพท์ปลุกไว้เช้าๆ จะได้ลุกไปก่อนที่เธอจะตื่น กำลังเคลิ้มๆเลย... ได้ยินเสียงเคาะจากข้างล่าง ผมก็เลยโงกหน้ามา เจอหน้าเธอ เธอก็บอกว่า ขอบคุณค่ะ แล้วก็ราตรีสวัสดิ์... แล้วเธอก็ปิดม่านไป ผมสิ.. ตะลึงค้าง นอนไม่หลับคิดเป็นตุเป็นตะ ยาวเป็นชั่วโมง แทบต้องมัดตัวกับเตียงเลย...

เช้ามาสัก 6:30 ผมก็ตื่นก่อน ก็ว่าจะไป breakfast ที่ตู้เดิม ลงมาเห็นเธอยังเงียบก็เลยไปสีฟัน แล้วไปต่อตู้เสบียง.. จนเก้าโมง

กลับมา เห็นเธอให้เก็บเตียง และอ่านหนังสือของเราอยู่.. ก็ทักกันด้วยการยิ้มเหมือนเดิม .. เธอเริ่มคุยถึงอนาคต คุยถึงเมื่อถึงกทม. เธอจะทำอะไร แต่คราวนี้ผมฟังเป็นส่วนมากครับ เพราะกลัวจริงๆ คุยกันแล้วจะเริ่มลึกซึ้ง แล้วก็จะหยุดไม่อยู่ ใช่แล้ว.. ผมมีแฟนอยู่แล้ว ไม่อยากให้มันยุ่งเหยิง เพราะถ้าเธอเข้ามารู้จักผมเมื่อไหร่ ก็ต้องได้เสียแน่ ผมไม่อยากทำอย่างนั้นครับ

พอถึงหลักสี่ ผมก็บอกลา ไม่กล้าไปไกลกว่านี้กลัวหยุดไม่อยู่ ผมยื่นมือไปจับแบบ checkhand ที่ทำแบบนี้เพื่อหยุดความรู้สึกตัวเอง ให้มันเป็นแค่เพื่อนเดินทางเท่านั้น เธอจับมือตอบครับ แล้วบอกว่า .. อันที่จริง เธอต้องมากับเพื่อน แต่เพื่อนติดธุระกลับมาด้วยไม่ได้ จึงต้องมาคนเดียว และก็กลัวมากๆ ด้วย เจอผมแรกๆก็กลัวเหมือนกัน ผมตัวใหญ่ แต่พอได้คุยแล้วเธอรู้สึกดี ผมให้เกียรติเธอ คุยดีสุภาพ และเป็นบุรุษแมน เธอนอนหลับได้เพราะผมกรนเหมือนพ่อเธอ... (ผมว่าเธอรู้ว่าผมหลับสนิท เธอจึงหลับได้ลง ^^)

ผมไม่กล้าขอเบอร์ครับ หนังสือที่เธอหยิบไปอ่านก็ไม่กล้าเปิด กลัวเจอ..แบบที่ผมคิดเข้าข้างตัวเอง ผมคิดว่า อย่างนี้แหล่ะ ดีแล้ว...

ให้มันประทับใจไปตลอดเวลา อย่างนี้แหล่ะ ดีแล้ว ...

..

ยาวไปไหมครับ .. ^^

จากคุณ : Mrtouch69

เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 53 03:21:31 A:203.158.244.200 X: TicketID:118511