โดนน้องชายต่อยหน้าเพราะไปตักเตือน เราควรถอดใจรึยังคะ
|
 |
ปีใหม่กลับบ้านก็อยากเจอเรื่องดีๆนะ แต่กลับเป็นปีใหม่ที่เราไม่มีความสุขเลย
เรามีน้องชายอยู่คนนึงค่ะ ตอนนี้อายุ 18 โดนออกจากโรงเรียนมา 2 ที่แล้วเพราะเอาแต่เที่ยว ไม่ยอมเข้าเรียน
ตอนนี้ก็เลยไม่ได้เรียน ทำงาน หรือฝึกอะไรทั้งนั้น
อยู่หอแฟน(ที่เรียนมหาลัย)บ้าง กลับมาบ้านบ้าง
กล่าวได้ว่าทำให้พ่อแม่ทุกข์ใจมากๆ ใช้เงินเยอะ พอไม่ให้ก็ขโมย ถึงขั้นขู่แม่(พ่อทำงานไกลค่ะ กลับอาทิตย์ละครั้ง)
ขู่นี่คือขู่ทำร้าย ขว้างปาของใส่แม่ค่ะ พวกของในบ้านก็พังไปหลายชิ้น
ชอบค้นหาเงินในบ้าน ในกระเป๋าแม่ไปใช้ ไม่ใช่ไม่ด่าไม่สอน แต่ยังไงก็ทำอะค่ะ เหมือนฟังไปผ่านๆ
วันนี้เราพบว่าเงินในกระเป๋าเงินของเราหาย เราเลยเข้าไปต่อว่า
น้องเราก็โวยวายคืน ว่าเขาหลับอยู่ (ตอนเกือบเที่ยง)
และให้เราเกรงใจแขก ซึ่งก็คือแฟน ของน้อง
แต่เราโกรธ และอีกใจนึงคืออยากให้เค้ารู้สำนึกว่าสิ่งทีทำมันผิด
เลยยืนยันให้เค้าขอโทษเรา และยอมรับผิด แต่เค้าต่อยหน้าเรา บอกว่ามาพูดทำไมตอนนี้ คนจะหลับ
เราก็ใจเย็นว่า เออ ขอโทษที่มาปลุก แล้วเธอจะขอโทษที่เอาเงินเราไปมั้ย
มันก็เออ ขอโทษก็ได้ แล้วเราก็บอกว่าแล้วเธอจะขอโทษที่ต่อยมั้ย มันก็บอกว่าไม่ขอโทษ
เราก็เลยบอกว่า ก็จำไว้ละกัน
เราเสียใจมาก แค่เจ็บเราไม่กลัวหรอก แต่ไม่คิดว่าน้องชายที่เราเคยเลี้ยงจะเป็นได้ถึงขั้นนี้
แค่อยู่ในห้องทั้งวัน ออกแม่แค่ตอนกินข้าว เราก็เสียใจแล้วนะ แบบเฮ้ย โตมามันจะเป็นยังไง
หนักไม่เอาเบาไม่สู้ แถมยังเคยมีประวัติพัวพันยา แบบนี้ไม่ต้องให้แม่เลี้ยงไปจนตายเหรอ
บอกดีๆก็แล้ว ว่าก็แล้ว คือเราพยายามสอนแล้ว แต่เค้าไม่ยอมรับฟังจริงๆ
เราสงสารแม่ สงสารพ่อ แต่ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เราควรตัดใจหรือยังคะ
ถ้าเราไม่คาดหวัง ไม่สอนไม่ว่า ให้แม่เอาเงินไปให้น้องต่อไปกินอยู่เฉยๆอย่างงั้นจะดีกว่าเหรอ
เค้าจะมีทางดีขึ้นรึเปล่า
ใครเคยเจอปัญหาแบบนี้บ้างคะ เราว่าเราเป็นคนมีความอดทนแล้วนะ แต่แบบนี้มันจะหมดใจจริงๆ
ถ้าเราจบคือจบจริงๆ จะไม่สนไม่ถาม ไม่ถือเป็นน้อง แต่ก็สงสารแม่
กลัวแม่ต้องปวดหัวคนเดียว แต่อีกใจก็คิดว่าบางคนมันเปลี่ยนไม่ได้จริงๆ
| จากคุณ |
:
โยธิกาหน้าหนาว 
|
| เขียนเมื่อ |
:
2 ม.ค. 55 12:27:45
|
|
|
| 
