ความคิดเห็นที่ 1 เอ่อ สักประมาณ เกือบ ๆ ร้อยปีก่อน พ่อแม่คนจีนส่วนมากรักแต่ลูกชาย ผมขอบอกว่า                                      ..... จริงจร้า ร้อยละ แปดเก้าสิบเลยทีเลียวเจียวนะเจ้า ... ความคิดของคนจีนรุ่นเก่า  ไม่นิยมมีลูกสาว หรือไม่อยากมีให้มากนัก คนจีนรุ่นเก่า ให้ความสำคัญกับลูกชายมากกว่าลูกสาว คนจีนรุ่นเก่า มองแต่ว่า ลูกชายสามารถสืบสกุล สืบแซ่ต่อจากพ่อแม่ได้  หลาน ๆ ที่เกิดมา ใช้แซ่ของฝ่ายชาย ลูกสาว ในความเห็นของคนจีนรุ่นเก่า คิดแต่ว่า  ดูแลยาก ไม่เหมือนลูกชาย มีลูกสาวก็เหมือนมี Toilet อยู่หน้าบ้าน  ดูแลดีก็ปลอดกลิ่น  ดูไม่ดีก็รังแต่จะส่งกลิ่น ให้ขายหน้า มีลูกสาว เลี้ยงโตแล้ว สุดท้ายก็ยกให้คนอื่นไป  สาวชาวจีนสมัยก่อน แต่งงานไปแล้ว ต้องไปอยู่ก้บครอบครัวฝ่ายชาย  ยิ่งฐานะยากจน  ก็คล้าย ๆ กับ พ่อผัวแม่ผัว แต่งลูกสะใภ้เข้ามาเป็นสาวใช้นั่นเอง  เป็นทาสรับใช้ ไม่มีสิทธิ์ ไม่มีเสียง ทำงานงกงกเหมือนคนรับใช้ แต่ถ้าแต่งไปก้บครอบครัวฐานะดี ก็ค่อยยังชั่วหน่อย ในจีนแผ่นดินใหญ่ รัฐบาลกำหนดให้ เมื่อแต่งงานให้มีลูกแค่คนเดียว ยกเว้นฝาแฝด ถ้ามีคนที่สองจะไม่ได้รับสวัสดิการใด ๆ จากรัฐบาล บางครอบครัว อาการหนัก มีลูกสาวคนแรก ก็ยอม  ยอมจะมีลูกคนที่สองอีก เพื่อจะให้ได้ลูกชาย รุ่นโบราณ อาการหนักสาหัส  บ้านไหนสะใภ้มีแต่หลานสาวมากเกิน พอเกิดปุ๊ป แม่ผัวเอาเด็กไปทิ้งโถปัสสาวะให้ตายไปซะ  หรือ ยกยกให้คนอื่นไป  ไม่อยากได้ ... ในประเทศจีนสมัยโบราณ ลูกชายบ้านไหนแต่งงานนานแล้วไม่มีลูกชาย พ่อแม่ บางรายถึงกับกินไม่ได้ นอนไม่หลับ  บางรายอาการหนัก ถึงกับให้มีเมียน้อย ทำยังไงก็ได้ ขอให้มีหลานชายมาเชยชม  ถ้าสะใภ้มีแต่ลูกสาว  โดนด่า... ไม่ค่อยรักหลานนัก แต่ปัจจุบัน ความบ้าลูกชายของคนจีนรุ่นเก่า  คลายตัวลงมากกว่าแต่ก่อน  เพราะยุคสมัยเปลี่ยนไป การศึกษาก็เป็นส่วนสำคัญอย่างหนึ่ง ที่ทำให้ความคิดเฮงซวยนี่  ( ความคิดเฮงซวยนี่ เป็น คหสตผมเอง อิอิ ) ค่อยๆ หายไป คนรุ่นใหม่ ๆ  .....จะเป็นลูกชาย ลูกสาว ก็ไม่บ้าพลังเหมือนก่อนแล้ว  หญิงหรือชายก็ดีเหมือนกัน สมัยนี้ ลูกสาวหลายคน แต่งงาน โตไปแยกครอบครัวไปแล้ว กลับมาเลี้ยงดู ดูแลพ่อแม่ดีกว่าลูกชายเสียอีก ซิบอกไห่ แต่ก็ยังอดลำเอียงไม่ได้นิหน่อย อาซิ่มข้างบ้าน พูดกับผมบ่อยๆ ว่า   ครอบครัวทีลี แต่งงานกังเลี้ยว มังต้องมีลูกหลานแยะ ๆ  และต้องมีผู้ชายอย่างน้อยสองสามคง  มีแต่ลูกสาวอย่างเลียว มังไม่ลี ?????????????? พูดมาตั้งแยะ แต่ไม่ได้ตอบอะไร จขกทเลย ขออภัยนะครับ ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ จากคุณ : LODI เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 14:36:50

ความคิดเห็นที่ 2 คุณทำถูกแล้วล่ะครับ..พี่น้องกันนี่ตัวดีเลยครับ.. ให้กันตอนไม่มีจะกินจริง ๆ กันดีกว่า..แต่ยืมไปซื้อโน่นซื้อนี่..ไม่ให้เด็ดขาด.. จากคุณ : ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 14:40:25

ความคิดเห็นที่ 3 :'( จากคุณ : Fayewinds เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 14:43:24

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่มีอะไรพูดสู้มันไป นะคะ  จากเรา ซึ่งเป็นลูกสาวคนโตในครอบครัวคนจีนหัวเก่า แถมเรายังมีลูกสาว และถูกสามีทิ้ง คงไม่ต้องบอกว่าสภาพเป็นไง เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : moonny เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 14:46:48

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาเพื่อ อยากจะขอชมเชย คุณหาทางออกได้ดีสำหรับสถานการณ์แบบนี้ คุณได้แสดงความกตัญญูต่อแม่  แม่คุณได้แสดงความเอื้ออาทรต่อน้อง คุณเป็นลูกคนเดียว บางทีอาจจะยังไม่เข้าใจของคำว่า พี่ ซึ่งอยู่ในสถานะที่เป็นผู้ให้มาทั้งชีวิต ผมว่า น่าจะใช้คำว่า " แม่ของคุณ เป็นคนมีน้ำใจ " มากกว่าที่จะเป็นคนที่มีแนวคิดว่า จะต้องยอมให้คนอื่นกดขี่ มากกว่านะครับ  แล้วเค้าก็พยายามจะปลูกฝังความมีน้ำใจให้งอกเงยยิ่งๆขึ้นในตัวคุณ อย่าเสียใจ อย่าคิดมากอะไรเลยครับ คุณมาถูกทางแล้ว สักวันชีวิต ของคุณและแม่ จะดีขึ้นอย่างแน่นอน   ขอเป็นกำลังใจครับ จากคุณ : ตามหาตัวตน เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 14:49:00

ความคิดเห็นที่ 6 เราคิดว่าคนไทยก็ไม่ต่างกับคนจีนเท่าไหร่ บ้านแม่เรา ลูกสาวไม่ค่อยได้ทรัพย์สินอะไรเนื่องจาก คุณตาของเราคิดอยู่เสมอว่า ลูกชายเท่านั้นที่สืบทอดวงศ์ตระกูล จากคุณ : Ms_Econ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 14:55:10

ความคิดเห็นที่ 7 เราก็เป็นค่ะ แต่ไม่ใช่คุณพ่อคุณแม่เรานะคะ แต่เป็นคุณป้าพี่สาวแท้ๆ ของคุณพ่อ พวกเขาเป็นคนอีสาน มีเชื้อจีนมั้ยเราไม่ทราบ เอาเป็นว่าต่อให้มีก็คงน้อยมากมั้งคะ เพราะไม่เคยเห็นไหว้เจ้าอะไรกัน เขาสนใจแต่น้องชายของเรา ทั้งที่มัน เกเร ไม่ขยันเรียน ติดเกม ดื่มเหล้า แต่เราตั้งใจเรียนทุกอย่าง ไม่เคยเที่ยวกลางคืน เขากลับไม่เหลียวแลเรา แถมจะยกทุกอย่างให้น้องชาย เราเลยเกลียดผู้ชาย โดยเฉพาะพวกผู้ชายที่อะไรๆ ที่บ้านก็โอ๋มาก ชาตินี้เราคงจะไม่แต่งงาน เพราะไม่อยากเป็นทาสผู้ชาย ความเกลียดมันฝังใจเรามาก ใครไม่เจอกับตัวไม่มีทางรู้หรอก จากคุณ : น้องหมาของฉันน่ารักกว่าหลินปิง เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 15:04:10

ความคิดเห็นที่ 8 ที่บ้านผมพี่น้องชายหมด ไม่เคยเจอปัญหาแบบนี้ครับ ส่วนรุ่นพ่อแม่ก็ไม่มีเช่นเดียวกัน เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : Mandragola เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 15:14:39

ความคิดเห็นที่ 9 ครอบครัวทางพ่อเราก็เป็นคนจีน พ่อมีพี่น้อง 5 คน ผู้ชาย 2 ผู้หญิง 3 มีพี่คนโต เป็นผู้หญิง คือ ป้า ป้าก็ต้องออกจาก รร ตอน ป. 4 มาช่วยพ่อแม่ทำงานส่งน้องๆเรียน แต่น้องๆได้เรียนสูงทุกคน จบปริญญา เรื่องดียังอยู่ที่ว่า น้องๆเหล่านั้น ยังรู้สึกถึงบุญคุณของพี่สาวคนโต ที่ยอมทำงานทุกอย่าง เอาแรงเหงื่อแรงกายเข้าแลกให้น้องได้เรียน พอทุกคนทำงานได้ ก็แบ่งเงินมาให้พี่สาวคนโตเป็นรายเดือนจนตลอดชีวิตของพี่ พี่สาว แม้จะทำงานเหมือนคนรับใช้ในบ้าน แต่ก็ยังเป็นพี่สาวอยู่เสมอ จากคุณ : *Cookies* เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 15:54:04

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่ได้เกิดในครอบครัวคนจีน  แต่ญาติไปแต่งงานกับครอบครัวที่เชื้อสายจีน  เห็นว่าลูกสาวบ้านคนจีนต้องทำงานกับกงสีขณะที่ลูกชายมีอิสระกว่า นึกในใจดีแล้วที่พี่ๆน้องๆเราเกิดในครอบครัวไทย จากคุณ : Ter @ AFC เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:07:40

ความคิดเห็นที่ 11 อย่าว่าแต่คนจีนเลย คนไทยมีที่คล้ายๆกัน อย่างแม่เรา มีพี่น้องหกคน ผู้หญิงสอง ผู้ชายสี่ แม่เราบังเอิญเกิดมาแล้ว"ดำ" แต่พี่สาวคนโตขาว ตายายเลยใช้แต่แม่เราเข้าไร่ ดายหญ้า หักข้าวโพด ไปทำไร่ไกลๆ กับพี่น้องผู้ชายคนอื่นๆ ส่วนพี่คนโต สวย ขาว สูง เลยให้อยู่บ้าน ทำงานบ้าน ของดีๆ พี่ได้ก่อน แต่ทุกวันนี้แม่เราเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตมากกว่าพี่น้องทุกๆคน เพราะแม่บอกว่า ความลำบากสอนให้เรามีความอดทน จากคุณ : ชูก้าฟรี เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:20:48

ความคิดเห็นที่ 12 เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก ยิ่งเป็นแม่ที่ดียิ่งลำบาก  ขอให้คุณและคุณแม่ มีความสุขนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ อย่าคิดมาก รักแม่ ดีแล้วค่ะ เจริญ ๆ แน่นอน จากคุณ : ลุงจิ๊บ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:33:09

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาถอนใจกับโอกาสของคนที่ต่างกัน แต่สิ้งที่คุณทำน่าจะดีที่สุดสำหรับคุณและแม่แล้วนะคะ มีกันสองคนแม่ลูก เลี้ยงตัวเองก่อนค่อยช่วยเหลือคนอื่นเถอะค่ะ จากคุณ : Singing Blue Jay เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:35:43

ความคิดเห็นที่ 14 มันออกจะยาวไปเปล่า ตังก็อยู่ในมือคุณ บอกไม่ให้ สั้นๆก็น่าจะจบ ดราม่ากับแม่ซะยาวเลย อิๆ จากคุณ : ธีรภัทร์2 เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:58:04

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าเป็นผมนะ ผมจะบอกแม่ว่าได้ และจะติดต่อกับกู๋เอง จากนั้นจะโทรหากู่บอกว่าถ้าต้องการเงินต้องหาหลักประกันมาพร้อมกับดอกเบี้ย 20% หรือถ้าซื้อบ้านต้องเอาบ้านมาจดจำนองกับเรา คิดอะไรมาก ให้เราเชื่อใจเขา เขาก็ต้องเชื่อใจเราด้วย ญาติไม่ดีก็ไม่ต้องไปคบหรอก จากคุณ : TLL01 เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 17:00:21

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านเรื่องของ จขกท.แล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ  เข้าใจว่า จขกท.คงเจ็บปวดกับเรื่องราวของแม่มาก และก็คงเสียใจที่ทำให้คุณแม่ร้องให้ เท่าที่อ่านมารับรู้ได้เลยค่ะว่าคุณรักท่านมากมายแค่ไหน เราเองก็รักพ่อกับแม่เรามาก มากที่สุด และเราก็โชคดีที่ครอบครัวเราไม่แบ่งชายหญิง เราสามคนพี่น้องก็เลยสนิทและรักกันมากค่ะ อยากแบ่งความโชคดีให้ จขกท บ้าง... เอ่อ...อยากจะบอก จขกท ว่า ไม่ว่ายังไงก็ตามอย่าเอาเรื่องราวในอดีตมาตอกย้ำคุณแม่เลยนะค่ะ เพราะท่านคงจะเสียใจมากเมื่อรู้ว่าคุณเสียใจ และเจ็บปวดกับสิ่งที่ท่านเจอ ท่านคงไม่อยากให้ลูกชายที่ท่านรักต้องเสียใจเพราะเรื่องของท่านหรอกค่ะ ปอลอ  วันนี้อย่าลืมโทรไปบอกรักท่านด้วยนะคะ ......  ^_^   เพราะสิ่งที่คุณทำ มันน่ารัก มากเลยค่ะ จากคุณ : น้ำแข็งกรด เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 17:18:44

ความคิดเห็นที่ 17 จขกท เขียนเก่งมาก ๆ เลยค่ะ จากคุณ : ไชเท้าก๋วย เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 17:23:22

ความคิดเห็นที่ 18 แม่ผมเลี้ยงผมมาคนเดียวเหมือนกัน ไม่เคยถูกกดขี่ แต่ไม่เคยได้รับความช่วยเหลือเลยแม้สักครั้ง จนตอนนี้ มีญาติก็ไม่ต่างอะไรกับไม่มี เพราะผมเองก็ไม่ได้ไปเจอ แต่ไม่ได้แคร์ เพราะตอนผมกับแม่ลำบากกว่านี้... เคยขอความช่วยเหลือก็ได้รับคำตอบที่สวยหรู ดูไม่ใจร้าย แต่สรุปก็คือไม่ช่วย.... แต่ไม่โกรธครับ เลือกเกิดไม่ได้ ไม่แคร์ ขอไม่ได้ ก็ต้องทำเอง ในเมื่อมีแ้ล้วไม่ดี ก็ไม่มีเลยดีกว่า.... เป็นกำลังใจให้ผู้จัดกระทู้ อยากให้ จขกท เห็นใจแม่ด้วย เค้าเป็นแบบนี้มานาน "ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก" อยากไปใส่แรง ๆ ครับ ค่อย ๆ พูดกันดีกว่า ให้กำลังใจกัน คุณแม่รัก จขกท บางสิ่งที่ท่านทำอาจจะำไม่ควร นั้นไม่แปลก ไม่มีใครบนโลกไม่เคยทำพลาด     ดังนั้นค่อย ๆ พูดกัน ย้ำ อย่าให้ห่างกัน.. ท่านมีคุณคนเดียว... ผมรู้ว่าคุณก็รักท่านมาก ใจเย็นๆ  กับท่านนะครับ ดูแลท่านดี ๆ ขอให้ทั้ง จขกท และคุณแม่สุขภาพแข็งแรง รวย ๆ เฮง ๆ ตรุษจีนนะครับ มีแม่ที่รักคุณ และคุณเป็นลูกที่ดีรักแม่ นี้คือของขวัญในชีวิตที่มีค่ามากกว่าเงินทองครับ... ^_^ จากคุณ : returned_s เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 17:59:22

ความคิดเห็นที่ 19 เข้าใจจขกท. มากครับ เพราะครอบครัวผมเป็นจีนล้วนเลย ทั้งฝั่งคุณพ่อและคุณแม่ แม่ผมเป็นลูกคนที่ 3 จากทั้งหมด 9 คน และเป็นลูกสาวคนที่ 2 (อาม่าผมมีลูกชาย 2 คนนอกนั้นเป็นลูกสาวหมด) ตั้งแต่เด็กๆ แม่ผมจะโดนใช้งานให้ทำทุกอย่างครับ เป็นเหมือนกับลูกคนโตเลยด้วย เพราะว่าพี่สาวคนโตไปอาศัยอยู่กับญาติอาม่าอีกที ขณะที่พี่ชายคนโตสุดแทบจะไม่ต้องทำงานบ้านอะไรมาก ลูกทุกคนในบ้าน มีครั้งนึงอากงเคยจะขายแม่ผม ให้ไปเป็นลูกชาวเขาใช้แรงงานที่ไหนไม่รู้ เพราะตอนนั้นครอบครัวขัดสนเงินมาก แต่อาม่าเป็นคนห้ามไว้ (ตอนนั้นอาม่ามีลูก 5 คนได้แล้วครับ) อีกรอบอากงก็เคยจะให้แม่ผมลาออกจากการเรียนหนังสือด้วย มาช่วยงานภายในบ้าน แต่ก็โชคดีที่อาม่าเห็นคุณค่าของการศึกษาครับ แม่ผมเลยได้เรียนต่อ เพระาตัวอาม่าผมมาจากเมืองจีนเลย โดยที่ไม่รู้หนังสือ เลยไม่อยากให้แม่ต้องเป็นแบบอาม่าครับ ถึงทุกวันนี้ แม่ผมบอกว่าการที่แม่ได้ทำงานหนักมาตั้งแต่เด็ก ทำให้แม่มีความขยันอดทน สู้งาน และเข้าใจชีวิตมากขึ้นครับ ปล. ทางบ้านผมปกติ ทุกคนจะรู้ว่าแม่ผมไม่ค่อยมีเงิน ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยให้คุณแม่ผมเสียอะไรเท่าไรครับ แล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นทุกคนจะช่วยเหลือกันหมด เพราะว่าเป็นพี่น้องกันครับ เว้นบ้างก็แค่อากู๋คนโตครับ จากคุณ : เฉาก๊วยกะบ๊วยเค็ม - -" เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 18:40:40

ความคิดเห็นที่ 20 LIKE เจ้าของกระทู้เขียนได้ตรงไปตรงมา ตีแตกมากๆ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ถูกใจแนวคิดนี้มากๆ เป็นการส่วนตัว ขอให้เข้มแข็งสู้ต่อไป จากคุณ : itssmallworld (itssmallworld) เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 18:45:18

ความคิดเห็นที่ 21 แวะมาตบไหล่เบา ๆ พร้อมนั่งเป็นเพื่อน :) จากคุณ : rain&ant เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 18:48:04

ความคิดเห็นที่ 22 แม่เราครอบครัวคนไทยนี่แหละ มีพี่น้อง 6 คน ชาย 3 หญิง 3  โดนไม่ให้เรียนต่อเพราะเป็นลูกสาวคนโต  ต้องมานั่งเย็บผ้า ความรู้แค่ ป.4 แต่ก็เลี้ยงเราจนโตจบปริญญาได้คนเดียว โดยที่พ่อเราเลิกรากับแม่ไปก็ช่วยเหลือบ้างเล็กน้อย ไม่ประจำ แต่แม่เราต่างจาก แม่ จขกท. ตรงที่ว่าจะสอนเราเสมอให้เราเอาตัวรอดไว้ก่อน เพราะชีวิตแม่โดนมาเยอะ ญาตินี่ช่วยตอนเค้าลำบาก พอเค้าสบายไม่เห็นหัวเราขอความช่วยเหลือทีนี่เหมือนกับไปขอส่วนบุญ พี่น้องแม่ก็ไม่ได้ร้ายกาจอะไรแต่ก็นะ ไม่รู้ว่าเพื่อน ๆ จะมองว่าเห็นแก่ตัวรึเปล่านะ แต่แม่จะบอกเสมอว่าสุดท้ายเวลาที่ลำบากไม่มีใครช่วยเราได้ แม้แต่ตัวแม่เองก็อาจจะช่วยเราไม่ได้ อะไรที่ทำแล้วเราลำบากอย่าทำ ไว้เราพอมีพอกินไม่ลำบากก่อนค่อยคิดช่วยคนอื่น ช่วยคนอื่นลำบากตัวเอง เราก็จบเลยไม่ทำโดยเฉพาะเรื่องเงินยิ่งไม่เข้าใครออกใคร เล็ก ๆ น้อย ๆ ค่อยว่ากันอีกที ตอนนี้เราเลยกลายเป็นเหมือนผู้หญิงแกร่งอ่ะ มีเรื่องไรไม่ค่อยปรึกษาแฟน ชอบแก้ปัญหาคนเดียวเหมือนอยู่ตัวคนเดียว เค้าบอกว่าเหมือนไม่มีเค้าเราก็อยู่ได้ไรงี้ จากคุณ : pixell17 เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 19:14:53

ความคิดเห็นที่ 23 เพื่อนเราเป็นลูกสาวคนเดียวที่ไม่ได้แต่งงาน ในครอบครัวจีน กลายเป็นสิ่งไร้ค่า ในสายตาพ่อแม่ ต้องทำทุกอย่างให้พี่ให้น้อง น่าเศร้าจริง ๆ จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 19:17:21

ความคิดเห็นที่ 24 ยายของผมก็คล้ายๆกัน พ่อแม่ไม่ค่อยรัก มีน้องชายคนนึง หลังจากพ่อแม่ตายไป ที่ดินบ้านมรดก ก็ตกเป็นของน้องชาย ยายก็ออกมาอยู่บ้านกับแม่ผม โดยไม่ได้อะไรซักอย่าง ทั้งๆที่ต้องทำงานสารพัดให้ที่บ้าน ณ ปัจจุบัน ยายได้ไปสบายท่ามกลางความรักของลูกๆหลานๆ ในขณะที่น้องชายยาย ก็จากไปแล้วเหมือนกัน แต่จากไปด้วยโรคมะเร็งปอดเพราะสูบบุหรี่จัด ทรมาณพูดไม่ได้เป็นปี ลูกหลานในตอนนี้ก็ยังฟ้องร้องเอามรดกกันอยู่ต้องขึ้นศาล จากคุณ : Hyper_beam เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 20:10:19

ความคิดเห็นที่ 25 ผมขอขอบคุณครับ คำแนะนำและคอมเม้นต์ทุกรีพลายนะครับ ถึงแม้ว่าผมจะรู้ดีว่าในโลกนี้ มีคนที่พบเจอแบบแม่ อาม่าผมอยู่มากมาย หรือหนักกว่า แต่การที่ผมได้มานั่งอ่านเรื่องเล่าของคนหัวอกเดียว ได้รับกำลังใจจากคนอื่น มันรู้สึกมีกำลังใจมาก ผมดีใจมาก ที่คนที่ไม่รู้จักอวยพรให้แม่ผม ขอขอบคุณจากใจจริงนะครับ ขอบคุณมาก ๆ ครับ จากคุณ : taotao เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 20:21:40

ความคิดเห็นที่ 26 สมัยนี้ก็เป็นนะ เพื่อนเราคนไทยเชื้อสายจีน พี่ชาย 2 คน พี่สาว 1 คน ตอนนี้แบ่งสมบัติกันแล้ว แน่นอนพี่ชายคนโตได้เยอะสุด พี่ชายคนรองได้รองมา ส่วนพี่สาวกับตัวมันเองได้มานิดหน่อย มันยังบอกว่า ยังดีนะ ถ้าเกิดมาสมัยรุ่นพ่อรุ่นแม่ มันคงไม่ได้อะไรเลย แบบนี้ก็เหมือนถูกปลูกฝัง ยอมรับกลายๆ แหละนะ จากคุณ : love2loveU เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 21:04:09

ความคิดเห็นที่ 27 แม่ของฉันเป็นลูกสาวคนโต ครอบครัวของแม่มีพี่น้อง 11 คน  ตาเสียไปนานแล้ว ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องยายมากนัก เพราะเราอยู่คนละบ้าน รู้แค่ว่า หลังจากที่ตาเสีย ตายกบ้านหลังนั้นให้ลูกชายคนโตกับสะใภ้อยู่ ยายก็เลยมาอยู่กับลูกสาวคนเล็ก จนกระทั้งลูกสาวคนเล็กประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต แม่ของฉันก็ให้ยายมาอยู่บ้านที่แม่สร้างใหม่ บ้านใหม่นี้ แม่ตั้งใจสร้างเพื่อที่อยู่กับฉันและยาย แต่แม่บังเอิญเป็นมะเร็ง ก่อนตายแม่ฝากยายไว้กับฉัน ให้ยายอยู่บ้านที่ตกเป็นมรดกของฉัน  ฉันรักแม่ และฉันก็รู้ว่าแม่รักยายมาก ฉันจึงยินยอมให้ยายอยู่บ้านฉัน เราก็อยู่ด้วยกันอย่างราบรื่น ไม่ได้มีปัญหาอะไร และฉันก็ไม่ได้คิดอะไร ยายจะอยู่ก็ได้ เพราะฉันก็อยู่คนเดียว มีพื้นที่เหลือเฟือให้ยายอยู่ได้สบาย ฉันไม่เคยตั้งคำถาม ไม่เคยสงสัยเลยว่า ทำไมยายต้องมาอยู่กับฉัน จนกระทั้งน้ำท่วม อาม่าเก็บของหนีน้ำ จนหกล้มไปนอนโรงพยาบาลเอกชนเกือบเดือน ค่ารักษาพยาบาล เป็นเงินมรดกกองกลาง ที่แม่ของฉันเก็บไว้ให้ยายใช้ แม่ตายไป 5 ปี ยายยังใช้เงินแม่ไม่หมดเลย เป็นเงินที่คนตายเลี้ยงดูคนเป็น เป็นทั้งเงินเดือน เงินค่ารักษาพยาบาล ที่พี่น้องของฉันเต็มใจจ่าย ไม่มีใครคิดจะแย่งเงินของอาม่า มีแต่เอาเงินมาให้อาม่าใช้ อาม่านอนอยู่โรงพยาบาลตั้งหลายวัน พี่สาวของฉันโทรไปแจ้งลูกชายของเขา บอกน้าๆอากู๋ อาอี้ให้มาเยี่ยม คำพูดที่อากู๋ ลูกชายคนโต พูดกลับมาคือ " เอาอาม่าไปนอนโรงพยาบาลเอกชนทำไม ไปทิ้งศิริราชก็ได้ ไม่ต้องไปรักษาหรอก ปล่อยให้ตายๆไปซะ " เป็นคำพูดที่หลานๆ ทุกคนในครอบครัวฉันเดือด โกรธขึ้นมาทันที ทำอย่างนี้กับแม่ตนเองได้อย่างไรกัน  ฉันพึ่งเข้าใจว่าทำไม แม่ของฉันถึงรับยายมาเลี้ยงดู และยิ่งเข้าใจหนักขึ้น ลึกซึ้งตอนน้ำท่วมเนี่ยแหละ ว่าทำไมอาม่าต้องมาอยู่กับฉัน เพราะถึงเวลาน้ำท่วม หมอให้อาม่ากลับบ้านได้แล้ว ไม่ต้องอยู่โรงพยาบาล แต่บ้านของฉันน้ำท่วมไปแล้ว กลับเข้าบ้านไม่ได้ จะให้อาม่าไปอยู่บ้านอากู๋ อาอี้ ก็ไม่มีหลังไหน อยากรับเข้าไปอยู่ด้วย ไม่ใช่อาม่าฉันนิสัยไม่ดีนะ อาม่าเป็นคนที่ใจดี อารมณ์ดี น่ารักมาก เป็นคนไม่ได้คิดมากอะไร อยู่กับครอบครัวฉัน พี่น้องของฉันก็รักทุกคน แต่ทำไมลูกๆของเขาไม่มีใครเอาสักคน ไม่มีใครอยากมีภาระ เลี้ยงดูคนแก่ ที่ต้องกินยาเดือนเป็นหมื่น ต้องพาไปหมอทุกเดือน ต้องดูแลทุกอย่าง บางคนจนบอกไม่มีเงิน แต่คนมีเงินทำไมถึงเห็นแก่ตัว ฉันก็ไม่รู้ กว่าจะหาบ้านให้อาม่าได้ ผลักไสโยนไปโน้น ไปนี่ กันตั้งหลายบ้าน กว่าจะได้บ้านอยู่เล่นเอาเหนื่อย พอน้ำลดฉันให้อาม่ากลับมาอยู่กับฉันได้ตามเดิม แล้วอาม่าก็พึ่งจะเสียเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อนเอง ด้วยโรคหัวใจวายเฉียบพลัน อาม่ารู้สึกไม่ค่อยดี ก็รีบพาไปหาหมอ ตอนไปยังเดินขึ้นรถไปด้วยตนเอง ไปถึงโรงพยาบาล ก็ลงรถนั่งรถเข็นเข้าโรงพยาบาล แป๊บเดียว หมอปั๊บหัวใจ บอกอาม่าตายแล้ว เล่นเอางง ตกใจเลย เดินมาโรงพยาลไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หมอบอกตายแล้ว ปั้มหัวใจไม่ขึ้นด้วย งานศพ เป็นหน้าที่ลูกชาย ต้องโทรไปตามลูกชายคนโตเขามารับศพ โชคดีที่เขายินดีทำพิธีศพให้ แต่มันเรียบง่ายจนแทบไม่มีอะไรเลยในงาน จนพี่ๆของฉันทนไม่ได้ ต้องออกโรง ดำเนินค่าใช้จ่ายต่างๆให้แทน ส่วนฉัน กลายเป็นหมาหัวเน่าเลย ไม่ได้อยู่ในสายตาของใครๆเลย งานศพก็เป็นเหมือนแขกรับเชิญ บ้านนั้นเขาไม่ต้อนรับกันเลย ไปยุ่งอะไรกับเขาก็ไม่ได้ เพราะเป็นหลานนอก ไม่ใช่นอกธรรมดานะ มันนอกไกลๆเลย เพราะดันเป็นคนเล็กอีก ไม่ได้มีสิทธิ์ ไม่ได้อำนาจอะไรเลย สมบัติของอาม่า ลูกชายคนกลางเขามาขนไปหมด กลายเป็นว่าฉันไม่มีสิทธิ์ ทั้งที่เป็นบ้านของฉัน แม้แต่ขันสักใบ เก้าอี้สักตัว ของชิ้นเล็กชิ้นน้อยยังเก็บเกลี้ยงเลย  เจ้าบ้าน คนดูแลอย่างฉันไม่ได้อะไรเลย ตู้เตียงอะไร ขนไปไม่เหลือเลย ทั้งที่ไม่ได้รู้เลย ใครเป็นคนซื้อมาให้ เงินทองของอาม่า ลูกของเขาเก็บไปหมด ยังไปตีกันอีกนะ ไปทะเลาะแย่งทอง ทั้งที่ไม่เคยให้เงินอาม่าเลย เจ้าบ้านที่เป็นหลานอย่างฉัน ได้แต่ดูคนแก่ทะเลาะกัน อยากจะเอาอะไรก็เอาไป ไม่ได้ว่าอะไรสักคำ หลานสาวคนนี้ได้แค่ชั้นเปล่าๆ พื้นที่โล่งคืน แค่นั้นเอง เนี่ยแหละ หลานนอก ท้ายแถว จากคุณ : ..ฟ้าใส.. เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 21:09:19

ความคิดเห็นที่ 28 แม่ของจขกท.ก็โดนแบบแม่เราเลย แต่แม่เราสู้สู้และรักลูกมากนะ จขกท.ต้องรักแม่มากๆนะคะ ..เรื่องหลานนอก-หลานใน คนที่เคยคิดแบบนี้เคยเจอของจริงมาแล้วนะ เอาแต่หลานในในใน สุดท้ายหลานในกลายเป็นหลานเทียม เป็นอุทาหรณ์นะคะจิตไม่บริสุทธิ์แม้กับเลือดเนื้อเชื้อไขตัวเองก็คงต้องได้รับบทเรียน ขอให้โชคดีมีความสุขคะ จากคุณ : เอ (milly) เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 21:59:53

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณจขกท ที่เห็นใจเพศหญิงที่อ่อนแอกว่า ตระกูลเราก็จีนเหมือนกัน แต่สงสัยต่างจากจีนครอบครัวอื่น เพราะปู่ย่าไม่รักลูกชายมากกว่าลูกสาวนะ พ่อเราเป็นลูกชายคนโต หนังสือหนังหาก็ไม่ค่อยได้เรียน ต้องออกมาทำงานช่วยครอบครัว หาเงินส่งน้องๆ ทั้งน้องสาว น้องชาย เรียนซะงั้น ฟังแกเล่าเรื่องอดีตทีไร รันทดแทนทุกที จากคุณ : ค่ำคืนนี้มีเพียงดาว เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 22:08:34

ความคิดเห็นที่ 30 ให้กำลังใจ จขกท ค่ะ เราโชคดี เกิดเป็นหลานสาวคนแรก อาม่ารัก อาม่าหลง ถึงขั้นมากๆๆๆ เราทำอะไรก็ดีไปหมด น่ารัก เก่ง แต่ปกติอาม่าเราก็ใจดีอยู่แล้ว แม่เราเป็นสะใภ้ไม่ได้เรื่อง อาม่าก็ไม่เคยว่าซักคำ อาม่าขอแค่แม่เรามีงานทำ เลี้ยงลูกให้ดี ส่วนมาดูแลอาม่า อาม่าไม่ต้องการ อาม่าเล่าว่า แม่ของอากง ก็กดขี่ข่มเหงอาม่ามากๆๆๆๆๆๆๆ เหมือนกัน เวลาอาม่าเล่า อาม่าจะเสียงเศร้าๆ แล้วก็บอกว่า สมัยก่อนลำบากมากๆ แม่อากงใช้งานหนักมากๆ มากจนหลานคิดไม่ถึงเลยหละ พอเราอายุซักสิบปี อาม่าก็มีหลานคนที่สามเป็นผู้ชาย นี่อาม่าก็หลงเหมือนกัน แต่พอดีทุกคนช่วยกันหลง เราก็หลง ตามใจทุกอย่าง ตอนนี้เด็กคนนั้นก็ไม่ได้ดีเท่าที่คิดๆไว้ ตอนเราเด็กๆ แม่เราจะสอนให้รักอาม่า ช่วยงานอาม่า (เพราะแม่เราไม่ทำ) แต่หลานชายโดนโอ๋ แม่เค้าก็ตามใจ ไม่อยากทำงานก็ไม่เป็นไร เราเห็นหลายบ้านละ ลูกหลานที่ไม่โดนโอ๋ จะได้ดีทุกคน จขกท สู้ๆนะ ถือว่าขอบคุณความกดดัน ที่ทำให้คุณมีวันนี้ อย่าไปแอนตี้การมีครอบครัว เพราะครอบครัวเรา เราสร้างด้วยมือเราเอง ไม่เกี่ยวกับโชคชะตา ขอให้หยุดความคิดแย่ๆ ประเพณีห่วยๆ ไว้ที่ตัวเอง เหมือนอาม่าเรา แล้วลูกหลานจะอยู่เย็นเป็นสุข จากคุณ : AcuNa เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 22:14:43

ความคิดเห็นที่ 31 เป็นกำลังใจให้ค่ะ  อยากให้ลบอดีตของแม่ออกจากใจให้หมด เหลือไว้แต่แม่ที่อยู่ปัจจุบันกับตัว จขกท. กันแค่ 2 คนและ บอกรักกันให้มากๆ ส่วนคนที่ตายไปแล้วอย่าเก็บมาเจ้าคิดเจ้าแค้น เพราะอดีตก็คืออดีตจะกลับไปแก้ไขอะไรให้ดีขึ้นดั่งใจเราคงไม่ได้ อีกแล้ว ถ้าไม่พยายามลืมมันก็จะบั่นทอนจิตใจเราไม่รู้จบ ขอแค่ทำทุกๆวัน ณ ขณะนี้ให้มีแต่ความสุขสำหรับ 2 แม่ลูกก็พอนะคะ จากคุณ : ความรักมาทักทายแล้วหายไป เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 22:39:46

ความคิดเห็นที่ 32 มันยาวอ่ะนะ อ่านไม่จบ แต่อยากบอกว่า โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว บ้านผม คุณตา มาจากเมืองจีน คุณแม่ผมก็ทำงานหนักมาตั้งแต่เด็กเช่นกัน แต่แม่ผมไม่ยอม เพราะถ้าอยู่บ้านต่อไป ไม่ได้เรียนแน่นอน ก็เลย ดิ้นรนเอง ทำงาน และ เรียนต่อเอง จนจบ ป.ตรี ซึ่งเป็นเรื่องที่สุดยอดมากๆ และก็ออกมาจากครอบครัว และไม่นำเอาอะไรจีนๆติดออกมาเลย ตรุษจงตรุษจีน เผานั่นเผานี่ ก็ไม่มี ทำไปแล้วได้อะไร คุณแม่ผมนับถือศาสนาพุทธ เข้าวัด ฟังวิทยุธรรม อ่านหนังสือธรรม ไปศาล ไหว้จงไหว้เจ้า ที่ไม่มีตัวตน ไม่มีคำสอน ไม่มีหลักธรรมอะไร ขอนั่นขอนี่ ไม่เคยเลย ผมว่า การที่คนเรามีเหตุผล และเป็นตัวของตัวเอง มันทำให้เราหลุดพ้นจากสิ่งที่เราคิดว่าไม่ถูกต้องนะ จากคุณ : ขอเกิดชาติเดียว เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 23:16:18 A:58.8.220.56 X: TicketID:038237

ความคิดเห็นที่ 33 และ ณ ปัจจุบัน เพื่อนรุ่นผม คนจีนเยอะมากๆ ก็ไม่ค่อยเอากันแล้ว กับพวกไหว้จงไหว้เจ้า เผานั่นเผานี่ ถ้าคนแก่ไม่ทำ ก็ไม่มีทางจะทำกัน ทุกวันนี้ที่ช่วย ไม่ได้ช่วยเพราะไหว้เจ้านะ แต่ช่วย เพราะคนแก่ทำกันไม่ค่อยจะไหว เห็นเตรียมของเหนื่อยแล้วสงสาร และก็ไม่ใช่ขี้เกียจอะไรหรอก แต่มันไม่มีเหตุผลอ่ะ มันเป็นแค่ความเชื่อ ก็เหมือนๆกับ คนบ้านนอก ไปกราบไหว้ต้นไม้นั่นแหละ ไม่ได้ต่างกันเลย หลักการเดียวกัน ซึ่งเราไม่เชื่อก็ไม่ผิด ไม่ใช่เราอกตัญญู ซะหน่อย จากคุณ : ขอเกิดชาติเดียว เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 23:20:37 A:58.8.220.56 X: TicketID:038237

ความคิดเห็นที่ 34 บ้านเราแปลกตั้งแต่รุ่นคุณทวดแล้วล่ะค่ะ เป็นคนจีนนะ แต่ว่ารักลูกสาว อยากได้ลูกสาวมากกว่าลูกชาย แปลกเนอะ จนมาถึงรุ่นแม่เรา ก็อยากได้หลานสาวมากๆ แต่ว่าก็มีแต่หลานชาย แม่เรามาบ่นกับเราว่าถ้าเราแต่งงานเมื่อไหร่มีหลานสาวให้เค้าสักคนนะ ส่วนพ่อเราเป็นคนไทยได้ลูกหลานเป็นผู้หญิงหรือชายเค้าก็ยินดีหมด แต่ตอนนี้ชักอยากได้หลานสาวแล้ว เพราะมีหลานชายคนโต กับหลานชายแฝดอีกรวมเป็น 3 คนแล้ว แม่เราเล่าว่าก๋งเราก็รักลูกสาวมาก ลำเอียงให้แต่แม่มากเห็นๆ แล้วพอเราเกิดมา ก๋งก็รักเรามากให้อะไรเราเยอะเลย มากกว่าหลานคนอื่นๆ คืออยากได้ไรให้หมด ไม่ต้องมีข้อแม้เหมือนหลานคนอื่นที่ต้องเอาเกรดมาแลก ยายเราก็รักแม่มากสุดกว่าลูกชายลูกสาวคนอื่นๆ แต่ก๋งเรานะ เป็นลูกที่คุณทวดไม่ค่อยรัก เพราะว่าเป็นลูกชาย เป็นงั้นไป พิลึกจริงๆ แม่เคยพูดเสมอว่าบ้านเราแปลกกว่าครอบครัวจีนคนอื่นๆนะ แปลกตรงที่นิยมลูกสาว หลานสาว มากกว่าลูกชายหลานชาย **ก๋งเราเป็นลูกชายคนโตนะคะ แต่คุณทวดกลับไม่รัก แต่พอคุณทวดเสีย ทางโน้นเค้าก็ต้องมาตามก๋งเราไปทำพิธี เพราะเป็นลูกชายคนโต ตอนก๋งเราเสีย น้าชายเราก็ต้องเป็นคนทำพิธีต่างๆ (แต่บ้านเราออกค่าใช้จ่ายหมด ค่าฮวงซุ้ยก็ด้วย) แต่ทุกคนก็รู้ว่าบ้านเราน่ะแหล่ะเป็น:-)าน โดนใช้ให้ไปนั่งจุดธูปอยู่ พี่สาวเรากับน้องชายแล้วก็ลูกพี่ลูกน้องไปช่วยพับกระดาษเงินกระดาษทอง หล จำได้ว่าลูกพี่ลูกน้องที่เป็นลูกของน้าผู้ชายต้องไปทำพิธีอะไรด้วย แต่ไม่แน่ใจนะ เพราะมันนานมากกว่า 15 ปีมาแล้ว จำได้แต่ว่าถามไปว่าทำไมพวกนั้นทำได้ ทำไมเราทำไม่ได้ ใครสักคนบอกมาว่าเราเป็นหลานนอก เราไม่เข้าใจอะไรคือหลานนอก อะไรคือหลานใน ไม่เคยได้ยิน เพิ่งมาได้รู้ว่าเราคือหลานนอกก็ในงานศพนั่นแหล่ะ แต่ไม่มีใครกล้ามาเบ่งใส่หรืออะไรกับบ้านเราหรอก เพราะสมัยก่อนอ่ะบ้านเรามีเงิน ญาติๆหลายคนก็มาพึ่งพา ดังนั้นจึงเกรงใจบ้านเรามาก แม้ว่าแม่เราจะเป็นลูกผู้หญิง แม่เราเป็นพี่คนโต แต่น้องๆรักแล้วก็เกรงใจแม่กันทุกคน แม้ว่าตอนนี้บ้านเราจะลำบาก แต่น้องๆของแม่ก็คอยช่วยเหลือ แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 55 00:33:18 จากคุณ : Rita_Bunny เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 23:34:53

ความคิดเห็นที่ 35 บ้านคุณพ่อเราก็เป็นจีนค่ะ คุณย่ามีลูกสี่คน ชายสอง หญิงสอง พี่น้องพ่อ จะมีผู้ชายคนโต คนที่สองและสามเป็นหญิง และก็มาเป็นพ่อซึ่งเป็นลูกคนเล็ก อาจเป็นเพราะปู่เป็นคนจีนแต่ย่าเป็นคนไทย มันเลยไม่มีปัญหารักลูกชายทอดทิ้งลูกสาวเกิดขึ้น เพียงแต่เท่าที่เราดูย่าเรารักลูกคนละอย่าง ย่าจะห่วงป้า (ลูกคนที่สาม) มากๆ เพราะป้าเราคนนี้แกจะเป็นคนที่อาจมีปัญหาทางความคิดนิดนึงคือแกจะช้ามากกกกกก ช้ากว่าคนอื่นประมาณสองเท่าอะไรแบบนี้ เราเลยเห็นย่าจะห่วงป้าคนนี้ที่สุด ลุงลูกคนโตป้าจะห่วงเรื่องการเงินเพราะเท่าที่ดู ครอบครัวลุงคนนี้ติดนิสัยชอบใช้ชีวิตไฮโซทำให้มีปัญหาการเงินบ่อยแต่ย่าก็ยังรักนะหยิบยื่นเงินให้มากกว่าลูกคนอื่น จะมีป้า(ลูกคนที่สอง)และพ่อเรา ที่ย่าไม่ค่อยห่วงอะไรมากเพราะพวกเขาสองคนดูแลตัวเองและออกมามีครอบครัวอยู่ต่างจังหวัด เรื่องตลกก็คือ ย่าอาจจะมีความเชื่อติดมาบ้างว่าถ้าได้ลูกผู้ชายเป็นคนแรกน่ะดี ตอนแม่เราท้องแรกย่าก็มาคุยกับแม่ว่าย่าขอหลานชายนะ แม่เราเลยมาแอบคุยกับพ่อว่าแม่คุณน่ะบอกสั่งไว้เสร็จสรรพว่าในท้องนี้ต้องเป็นผู้ชาย สั่งยังกับสั่งก๋วยเตี๋ยว พ่อเลยหัวเราะ แต่ก็โชคดีที่พี่เราออกมาเป็นผู้ชายจริงย่าเลยรักน่าดู ตระกูลทางพ่อเนี่ยได้ลูกผู้ชายหมดเลย ย่าเลยมีแต่หลานชาย พอแม่ตั้งท้องเราเป็นหญิงย่าเลยเห่อซะงั้น เห็นแกบอกเบื่อผู้ชายแล้วเริ่มอยากได้หลานสาวบ้าง จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 00:14:58

ความคิดเห็นที่ 36 เข้าใจสภาพแบบนี้ที่สุดเลยค่ะ  บ้านเราอากง ป๊า ม๊า และพี่สาวอีกสองคนมาจากเมืองจีน มามีพี่ชาย กับเราที่เมืองไทย สรุป พี่ชายเป็นลูกชาย หลานชายคนเดียว คงนึกออก เนอะว่าผลมันจะเป็นยังไง เรายังโชคดีที่ได้เรียนจนจบมหาวิทยาลัย แต่ชีวิตวัยเด็ก มันทารุณต่อจิตใจจริงๆ ลูกสาวแต่งออก ก็เป็นคนอื่น มีหลานเค้าก็ถือว่าเป็นหลาน โดยตรงของทางฝ่ายชาย จึงมีคำเรียกว่าเป็นหลานนอก ตอนนี้บ้าน และกิจการทุกอย่างพ่อได้ให้พี่ชายไปหมดแล้ว เราก็ยังคิดอยู่ว่าถ้าเราเกิด มีปัญหาด้านการเงินขึ้นมา พี่ชาย เราจะช่วยเรามั๊ยน้อ  เพราะเค้าโตมาแบบทุกคนต้องเป็นฝ่าย ให้เค้า เค้าจะรู้จักให้อะไรใครมั๊ยน้อ เอ่อ บ่นมากไปหน่อย อิ อิ เราว่าหลังจากเหตุการณ์ครั้งนี้ ก็เหมือนเปิดใจคุยกับแม่ แม้ทำให้แม่เสียใจ คุณเองก็เสียใจ แต่เราว่ามันก็เป็นผล ดีเหมือนกัน ทำให้แม่คุณได้ฉุกใจคิดขึ้นมาบ้าง จากคุณ : ขาวฟู เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 00:52:16

ความคิดเห็นที่ 37 ขอคุยกับคุณฟ้าใส คห.27 ขอให้คุณจงทำดีแบบนี้ตลอดไป อย่าเสียกำลังใจนะครับ ครอบครัวญาติคุณแบบนี้ รับรองไม่มีความเจริญ ครอบครัวพี่น้องของพ่อผมเองครับเป็นตัวอย่าง เกี่ยงกันดูแลแม่ อายุมากแล้ว ทิ้งไว้ให้พ่อผมซึ่งเป็นลูกชายคนเล๊ก คอยจัดการดูแล สุดท้ายไม่มีบ้านไหนได้ดีสักบ้าน ยกเว้นบ้านผม จากคุณ : คนเดินผ่านมา เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 02:10:36 A:171.7.143.224 X: TicketID:346541

ความคิดเห็นที่ 38 ของบ้านเราอากงเป็นคนยุติธรรม ไม่ว่าจะลูกสาวหรือลูกชายก็ต้องทำงานกันหนักทุกคน ตื่นตี4ให้อาหารหมู หาบน้ำ เก็บฟืน ตัดผัก รดน้ำผัก หาบผักไปขาย ลูกคนไหนอยากเรียนก็พยายามหาส่งให้ได้เรียนสูงเท่าที่ีจะส่งได้ แต่เรื่องมันมาน้ำเน่าเอาตอนที่พ่อเรามาแต่งกับแม่ที่เป็นคนไทย อากงเราไม่มีปัญหากับสะใภ้ไทยเลย แต่น้องพ่อบางคนนี่สิดราม่าสุดๆดูถูกสะใภ้ไทย ทำยังกับแม่เราเป็นคนใช้เขาเลย จากคุณ : จะเอาอะไรกับลมปาก เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 02:32:32

ความคิดเห็นที่ 39 เรื่องนี้ทำให้คิดถึงครอบครัวฝ่ายพ่อ พ่อผมเป็นลูกครึ่งจีนก็ว่าได้ ก๋งผมเป็นคนจีนโพ้นทะเล อพยพมาตั้งแต่เด็ก ส่วนย่าเป็นสาวกรุงเทพ (แต่ปัจจุบันก๋งกับย่าก็ไปสวรรค์แล้วทั้งคู่) แต่ยังดีที่ว่า ก๋งรักลูกทุกคน ไม่ว่า ชาย หรือ หญิง ก็ส่งให้เรียนตามที่กำลังตัวเองจะมี ก๋งผมไม่รู้ว่าได้เรียนหนังสือหรือป่าว แต่เป็นคนที่ติดตามข่าวสาร(ช่อง CCTV) อ่านหนังสือพิมพ์จีนอยู่เสมอๆ เวลาผมไปหากับพี่สาว ก๋งทั้งดีใจ ที่ได้เจอหลานๆ ยิ่งลูกพี่ชายพ่อ เป็นหลานสาวคู่ ก๋งยิ่งรัก (ซึ่งแต่ก่อนผมก็คิดเหมือนจขกท ว่า คนจีนไม่ชอบลูกหลานที่เป็นผู้หญิง)  แต่มาิเจอกับครอบครัวตนเอง ผมถึงไม่เชื่อเท่าไหร่ว่าจะเป็นกันทุกคน แต่กับครอบครัวของเพื่อนบางคน มีหลายๆคนมาระบายกับผมเสมอ เรื่องที่พ่อ(เป็นเชื้อสายจีน) ไม่รักลูกสาว เท่าลูกชาย ปัจจุบันยังมีอยู่ครับ ถึงกับเพื่อนผมต้องไปเรียนไกลบ้านมากๆ เพื่อที่จะไม่เจอพ่อตัวเองเลย (น่าสงสารเขาอยู่นะ) จากคุณ : It_Nice เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 04:25:17

ความคิดเห็นที่ 40 บ้านเราเป็นคนจีนทั้งพ่อทั้งแม่   เรามีพี่น้องทั้งหมดสี่คน ลูกสาว 3 ลูกชาย 1 ตอนเด็กๆ น้องชายเราจะต้องได้ของที่ดีที่สุด เยอะที่สุด งานบ้านเป็นหน้าที่ของลูกสาวทั้ง 3 ลูกชายไม่ต้องทำอะไรเลย เราน้อยใจน่าดู พอเรามีแฟน แฟนเราเป็นคนไทย พ่อแม่ก็อคติ ว่าต้องหาแฟนคนจีนสิ เราบอกแม่เลยว่า เราไม่มีทางมีแฟนเป็นคนจีนหรอก เราไม่ชอบคนจีนที่อะไรๆ ก็ให้ความสำคัญแต่ผู้ชาย แฟนเราก่อนแต่งงานกับเรา พ่อเค้าบอกเค้าว่า ต้องช่วยเราทำงานบ้านด้วยนะ (ตอนนี้พ่อแม่เรารักแฟนเรามากๆ) แต่พออายุมากแล้วเราเข้าใจพ่อแม่นะ เรายังเคยบอกแม่เลยว่าแม่ไม่ได้ลำเอียงหรอกเรื่องรักลูก แต่เพราะแม่เกิดมาในสังคมแบบนั้น โตมาในสังคมที่ผู้ชายเป็นใหญ่ การกระทำเลยเป็นไปโดยอัตโนมัติ ตอนนี้พ่อแม่เรามีหลานจากพี่สาวเรา กลับหลงหลานสาวมากกว่าหลานชาย แถมแม่เรายังบอกว่าจริงๆ มีลูกสาวดีกว่ามีลูกชายนะ 555 จากคุณ : JanGi เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 07:45:47

ความคิดเห็นที่ 41 อาม่าเราก็เป็นแบบแม่จขกท.อ่ะค่ะ บังคับให้พ่อเราให้เงินช่วยพี่น้อง อยากจะบอกว่า 20 ปีผ่านไป กับเงินเป็นสิบล้าน ไม่ได้คืนแม้แต่บาทเดียวค่ะ แถมเอาบ้านเราไปด่าด้วย ไม่ไหวกับคนพวกนี้จริงๆ ยังดีที่เราเป็นหลานที่มีพาวเวอร์ในบ้านมาก ขนาดว่าพวกป้าๆมาด่าแม่เรา โดนเราด่ากลับแล้วไม่กล้าด่าเราซะงั้น เลยไม่ค่อยมีปัญหาตรงนี้เท่าไหร่ จากคุณ : เขียนบน iPhone (fern-eva) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 08:05:28

ความคิดเห็นที่ 42 ถึงคุณเจ้าของกระทู้ครับ อย่าไปด่าว่าคุณแม่มากนะครับ แค่เรื่องที่คุณแม่เจอกันในตอนเด็กๆก็เลวร้ายพอแล้ว ควรจะช่วยแบ่งเบาบ้าง บ่นพอเป็นพิธี เรื่องความช่วยเหลือญาติๆ อ่ะครับ ถ้าเค้ารวยจริงก็ไม่ต้องไปช่วย พูดกับคุณแม่ดีๆนะครับ ขอให้มีความสุขนะครับ พยายามเข้าสักวันก็จะดีเอง จากคุณ : ธนูเพลิง (ธนูเพลิง) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 09:03:04

ความคิดเห็นที่ 43 แค่เกิดมาก็ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ไม่หมดแล้ว จากคุณ : อ่อน (augaug) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 09:23:25

ความคิดเห็นที่ 44 เวลาอ่านเรื่องแบบนี้ทีไร เราจะรู้สึกแย่กับตัวเองทุกทีเลย เพราะชีวิตเรามีแต่คนรอบข้างหยิบยื่นทุกอย่างให้ตลอด เราเลยเป็นคนไม่กระตือรือร้นซักเท่าไหร่ ที่พูดนี้ไม่ใช่ว่ามันดีนะค่ะ เพราะรู้ตัวว่าเราคงไม่เป็นเด็กไปตลอดชีวิต(ตอนนี้ก็ไม่เด็กแล้วละ) ตอนเด็กๆเราอยู่กับปู่กับย่า เคยน้อยใจบ้างตามประสาเด็กว่าทำไมไมไ่ด้อยู่กับพ่อกับแม่ พอโตมา ถึงได้รู้ว่า เราไร้สาระมากๆ ที่คิดแบบนั้นตอนเด็ก แล้วยิ่งได้รู้เรื่องราวของคนอื่นอย่าง จขกท ด้วยนี้ เทียบไม่ได้เลย เป็นกำลังใจให้ จขกท นะ ความกตัญญูจะทำให้คุณมีชีวิตที่ดีแน่ๆค่ะ จากคุณ : บีแชยอง เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 09:26:19

ความคิดเห็นที่ 45 แม่ผมก็ลูกคนจีน เป็นคนเล็กสุดด้วย แต่ตระกูลผมตรงข้ามกับของคุณนะ ตั่วกู๋ออกจากโรงเรียนมาช่วยอาม่าขายของในตลาดและแยกออกไปขายของอื่นบ้างเป็นบางเวลาเพื่อหาเงินมาช่วยส่งน้องๆเรียน จนแม่ผมจบตรีได้ ในปัจจุบัน ตั่วกู๋ก็เป็นคนที่รวยสุดในตระกูล รวยจากการทำการค้านี่แหละ... ฮาดี จากคุณ : มึนตึน เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 09:28:03

ความคิดเห็นที่ 46 บ้านคนก็คนจีนค่ะ คุณตา คุณยาย มีลูกชายหญิง 7 คน ท่านส่งเสียให้ ลูกชาย และ หลานชาย ทั้งหมดเรียนหนังสือ จนมีหน้าที่การงานใหญ่โต คุณลุงของเรา 4 คน เป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่จนเกษียณ ตอนนี้ท่านเสียไปแล้ว 1 คน ป้าๆ ของเรา ไม่ได้เรียนหนังสือสูงกันซักเท่าไหร่ มีแต่แม่เราที่เรียนจบ ม 3 ในสมัยนั้น ซึ่งสูงมากแล้ว แม่เราก็เรียนตัดเสื้อผ้า เหมือนกันค่ะ เราคิดว่าสมัยก่อนมีผู้หญิงหลายคนที่ได้เรียนตัดเย็บเสื้อผ้า และ เสริมสวย สร้างรายได้ตัวเอง แม่แต่งงานกับพ่อ ซึ่งเป็นข้าราชการ ทางครอบครัวพ่อเองก็คนจีนค่ะ อาๆ ของเราก็มีทั้งเรียนหนังสือ และ ตัดเย็บเสื้อผ้า เราเป็นลูกสาวของครอบครัวคนจีน บ้านเรามีลูกสาวหมดเลย 4 คน เราเลยไม่เจอกับเรื่องลูกสาว ลูกชาย ในครอบครัวคนจีนเท่าไหร่ แต่ก็พอเข้าใจบ้างค่ะ อ่านเรื่องราวของ จขกท เราเห็นใจนะคะ แต่เราก็ยังชื่นชมว่าคุณเป็นลูกที่ดีของแม่ และแม่ก็รักคุณมาก ขอให้เป็นลูกที่ดีของท่านต่อไปค่ะ เรื่องครอบครัว อย่าได้กังวลเลยค่ะ ว่าคุณกลัวจะต้องทิ้งลูกหรือภรรยา แต่การที่คุณมีครอบครัวที่ดี โดยเริ่มจากการมีแฟนที่ดี ให้แม่ช่วยๆ ดูก็ได้ค่ะ แม่ของคุณจะได้สบายใจว่าคุณมีคนคอยดูแลในยามแก่เฒ่า เป็นเพื่อนกัน ช่วยดูแลกันในยามชรา แต่อย่างนึงคือ อย่าคิดว่าการมีครอบครัวเป็นการสิ้นเปลืองเงิน แล้วทำให้คุณจน หรือมีเงินไปดูแลแม่น้อยลงนะคะ มันคนละเรื่องกัน การมีครอบครัวที่ดีอย่างแท้จริง ต้องช่วยกันคิด ช่วยกันทำงาน สร้างฐานะ สร้างกำลังใจแก่กัน หาคนมาช่วยคิดเถอะค่ะ อ่านจากข้อเขียน ซึมซับได้ถึงความขยัน ประหยัด อดทน ของคุณนะคะ หาความสุขรอบตัวมาเพิ่มเติมเข้ามาบ้างค่ะ ชีวิตไม่ได้ยุ่งยากหรือลำบากซะขนาดนั้น ยังมีหนทางให้เดินอีกมากมาย สวัสดีปีใหม่จีนค่ะ จากคุณ : Dreams Catcher เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 09:57:52

ความคิดเห็นที่ 47 เห็นลูกชายคนจีนเสียผู้เสียคนก็เยอะนะ จากคุณ : แสนสุขสมนั่งชมวิหค เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 10:33:07

ความคิดเห็นที่ 48 บ้านเราก็คนจีน ตระกูลป๊า เรามีพีน้อง ห้าคน แค่มีแค่ป๊าเราเป็นผู้ชาย เลยไม่ค่อยกีดกันไรมาก จะมีก็แค่ ตามใจป๊าเรามากที่สุด เท่านั้นอ่ะ จากคุณ : shinkyo เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 10:36:38

ความคิดเห็นที่ 49 ดีนะที่เราไม่ได้ไปเป็นสะใภ้คนจีน ขอบคุณจริงๆๆ ที่ได้เลิกกันก่อน อิอิอิ เราไทยแท้ค่ะ แถมเป็นคนอีสานด้วย ^^ เคยรักกับลูกคนไทยเชื้อสายจีน แต่พ่อของเค้านี้จีนแท้ดั้งเดิมมาก มีีความเชื่อแบบเก่า ที่แน่ๆแอนตี้สะใภ้อีสานด้วย พอมาอ่านเรื่องราวนี้ เฮ้อ เหนื่อยแทนค่ะ สู้ๆๆ นะค่ะ รักแม่มากๆๆนะ จากคุณ : nuynananuy เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 11:13:18

ความคิดเห็นที่ 50 เจ้าของกระทู้คะ เราว่าคุณได้พูดเปิดอกกับคุณแม่ แม้จะแรงไปบ้าง แต่เราว่าดีกว่าไม่พูด แล้วปล่อยให้เรื่องเลยตามเลยไป หันมาพูดกัน แลกเปลี่ยนความคิดเห็น แม้จะต้องเสียน้ำตา แต่ไม่มีอะไรดีกว่า ความเข้าใจกัน แล้วค่ะ... เราว่าคุณแม่คุณ แม้เค้าจะเสียใจ แต่เค้าจะเข้าใจว่าคุณรักเค้ามากแค่ไหน จากนี้ไป เรื่องร้ายๆ ก็คงไม่มีแล้วนะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : lin&bukky เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 11:40:24

ความคิดเห็นที่ 51 ดีแล้วทีเดียวจบ เปิดใจไปเลย เหมือนเราเลยแต่แม่เราไม่ได้รักลูกไม่เท่ากันหรอกนะ แต่รักพี่รักน้องมากเกินเงินที่ลูกส่งให้ตัวก็ประหยัดกินประหยัดใช้แต่ให้ญาติยืมแบบไม่คืน นี่ล่าสุดให้โฉนดที่ดินเขาไปเอาเงินดอกมา ตอนนี้พวกเรากลุ้มกันมากๆ พูดไปแม่ก็ไม่เข้าใจไม่สำนึกแบบคุณเลยนะ ยังเถียงว่าเป็นที่ของแกเองจะทำอย่างไงก็ได้ ในขณะคนที่มายืมก็กินดีอยู่ดีใช้ชีวิตแบบหรูหรามีรถหลายคันพวกจนไม่ลง แต่เราสิยังไม่มีอะไร กลุ้มๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : งามหลาย (งามหลาย) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 11:55:55

ความคิดเห็นที่ 52 เข้าใจเลยคะ ครอบครัวคนจีนเราอยู่ก็อึดอัดก็ญาติๆ แบบนี้เหมือนกัน ดูอย่างแม่แฟนเรา ตอนอากงเค้าเสีัยไม่ให้สมบัติลูกผู้หญิงเลย ลูกชายได้ทั้งสวนทั้งบ้าน แถมลูกผู้หญิงทุกคนในบ้านยังต้องลาออกจากโรงเรียน มาช่วยทำสวนส่งลูกชายเรียนอีกต่างหาก สุดท้ายพออางกงเสีย ลูกชายที่ได้สวน เีรียนจบปริญญาก็ไม่อยากทำสวน มันเหนื่อยลำบาก พากันขายสวนยังดีแม่แฟนเราแกทำงานหนักมีเงินบ้าง ก็ทยอยซื้อ ผ่อนบ้าง จนมีสวนของตัวเอง พอมีลูกไม่ต้องบอกนะ ก็แข่งกันอวดลูก ลูกใครได้ดีนี่ยอมกันไม่ได้ ญาติเค้าบางคนพูดอวดลูกเค้าว่าได้ดีกว่าแฟนเรา ให้แม่แฟนเรารู้สึกว่าด้อยกว่า บอกว่าลูกเค้าติดนายร้อยเงินเดือน 2 หมื่นกว่า (จริงๆ แล้วเป็นนายสิบ เราจับได้แต่ไม่อยากพูด) พอเค้าไม่มีเงินมายืมเงินแม่แฟนเรา แกก็ดีนะไม่ให้เพราะแกรู้อยู่ว่าไม่ได้คืน แกจะบอกว่าเงินลูก ทองที่ใส่ลูกก็ซื้อให้ พวกนั้นจะไม่กล้าขอเพราะแฟนเราไม่สุงสิงไม่สนิทด้วย แฟนเราบอกญาติแบบนี้ไม่มีก็ไม่ตาย เพราะเค้าไม่เห็นเราเป็นญาติหรอก เค้าเห็นเราเป็นเบี้ยล่างเค้า จนปีก่อนแฟนเราพาพ่อแม่กับน้องไปเที่ยวเมืองนอก ญาติเค้าพากันอิจฉาบอกอยากไปๆๆ ทีหลังพาไปด้วย แม่แกบอกให้ลูกพาไปสิ นี้ลูกคนโตพาไป (เราจะบาปมั้ย มันสะใจเล็กๆ) จากคุณ : MIN เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 12:16:59 A:180.180.239.148 X: TicketID:340975

ความคิดเห็นที่ 53 เข้าใจว่าตอนนี้คุณกำลังหงุดหงิด เพราะคุณรู้สึกว่าคุณแม่ของคุณถูกกดขี่ และคุณก็ไม่พอใจที่เห็นว่าแม่เต็มใจยอมให้คนอื่นกดขี่ และก็โทษว่ามันเกิดจากการที่แม่คุณถูกเลี้ยงดูมาแบบผิดๆ แต่คุณรู้ไหมคะ คนบางคนที่เราเป็นทุกข์แทนเค้า เพราะเห็นว่าเค้าถูกกดขี่ บางครั้งตัวเขาเองกลับไม่คิดอย่างนั้น มาตรฐานความพอใจของคนเราก็ไม่เหมือนกันนะคะ คนบางคนมีความสุขอย่างยิ่ง กับการได้ทำตัวเป็นคนดีคอยช่วยเหลือคนอื่น และเค้าไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านั้น แม้ว่าคนนอกจะมองว่ามันเป็นการยอมให้คนอื่นเอาเปรียบ แต่เราว่า ตราบใดที่เค้าทำอย่างนั้น แล้วทำให้เค้าภูมิใจในตัวเอง ทำให้เค้ามีความสุขกับชีวิต มันก็ไม่ได้เสียเปรียบอะไร เพราะเค้าได้รับในสิ่งที่เค้าต้องการแล้ว คือความรู้สึกดีๆกับตัวเอง และสิ่งนั้นมันมีคุณค่ากับชีวิตอย่างประเมินค่าไม่ได้ มันไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ชีวิตเราสะดวกสบาย แต่มันเป็นสิ่งที่ทำให้เราอยู่กับความไม่สะดวกไม่สบายอย่างมีความสุข ถ้าคุณวัดค่าของการได้รับและเสียไป ด้วยเงินทอง แรงงาน มันอาจจะมองว่าเสียเปรียบ แต่ถ้าคุณวัดกันที่ความสุขของการเป็นผู้ให้ ผลที่ได้อาจจะต่างออกไป เราเข้าใจว่า ตอนนี้มันเกิดเหตุขึ้นว่าคุณแม่คุณชอบทำดีจนทำให้ตัวเองและคุณเดือดร้อน คุณก็ต้องแนะให้ท่านเดินในทางสายกลาง คุยกับท่านดีๆว่าการให้ โดยไม่ดูตัวเอง จนกลายเป็นการเบียดเบียนตัวเอง มันไม่ใช่เรื่องที่ควรทำ เสนอทางออกอื่นที่ดีกว่าให้กับท่าน ท่านจะได้ไม่รู้สึกเสียกำลังใจ แต่เราไม่อยากให้คุณโกรธท่าน หงุดหงิดว่าแม่เป็นเหยื่อของค่านิยมผิดๆแล้วก็พุ่งความโกรธนั้นไปที่ญาติพี่น้อง ไปที่คุณแม่ และสุดท้ายก็ที่ตัวคุณเอง เราอยากให้คุณเข้าใจท่าน ว่าท่านเป็นคนประเภทที่หล่อเลี้ยงชีวิตของท่านด้วยความสุขจากการเป็นผู้ให้ มากกว่าเงินทอง และเราก็บอกไม่ได้ว่าความคิดแบบนี้ เป็นความคิดที่ถูกหรือผิด ทำไมคนบางคนต้องยอมตกระกำลำบากเพื่อให้คนอื่นมีความสุข ? บางคนอาจจะมองว่าเขาโง่ที่บ้าอุดมการณ์ แต่บางคนก็มองว่ามันเป็นจิตวิญญาณที่สูงส่ง ดังนั้นเมื่อทัศนคติของคุณกับท่านไม่ค่อยตรงกัน ถ้าคุณเข้าใจท่าน ให้เกียรติในความคิดของท่าน (ที่อาจจะดูไม่เข้าท่าในสายตาคุณ) ให้เกียรติในตัวตนของท่าน คุยกับท่านดีๆอย่างเคารพในความคิดของท่าน คุณจะได้ไม่ต้องมาเสียใจในภายหลังอย่างนี้อีกนะคะ จากคุณ : A เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 12:19:44 A:101.109.234.40 X: TicketID:337075

ความคิดเห็นที่ 54 เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ เราก็เกิดในครอบครัวคนจีน... สมัยก่อนที่บ้านรักน้องชายเรามากๆ พวกญาติพี่น้อง อาม่าเอย ดีหน่อยที่ป๊ะป๋ารักลูกสาว จะว่าเราก็โชคดีนิดๆ ที่เกิดและเติบโตมายุคใหม่ ถ้าเกิดมาตอน 40-50 ปีที่แล้วคงแย่ ชีวิตจะเป็นยังไงก็ไม่รู้นะคะ ส่วนค่านิยมคนไทยเดิม ๆ เราว่าเขาค่อนข้างรักลูกสาวมากกว่าลูกชายนะคะ เวลาปลูกเรือนสมัยก่อน ต้องมาปลูกบ้านในที่ดินฝ่ายหญิง แล้วผู้ชายต้องเป็นฝ่ายหาเงินมาสร้างบ้าน เพราะงั้นครอบครัวจะติดกับฝั่งบ้านผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย เรื่องแม่สามี เรื่องข่มเหงกันมันเลยน้อย แต่ยุคหลังๆ ก็ได้วัฒนธรรมคนจีนเข้ามาเยอะเหมือนกัน อย่างพวกเรื่องผู้สืบตระกูลอะไรพวกนี้ จากคุณ : amakin เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 12:31:19

ความคิดเห็นที่ 55 เราเข้าใจเจ้าของกระทู้มากๆ เราเป็นลูกสาวคนโตของบ้านคนจีน มีน้องหลายคน โดนญาติๆ กดดันมาตั้งแต่เด็ก ทุกคนพอรู้ว่าเราเป็นผู้หญิงก็ส่ายหน้า บอกแต่เสียดายๆ ที่ไม่ใช่หลานชาย ตอนเด็กเราเลยทำตัวเหมือนผู้ชายด้วยความคิดแบบเด็กๆ เพื่อให้ทุกคนยอมรับ แต่พอโตขึ้นจึงรู้ว่ามันเปลี่ยนไม่ได้ ก็ต้องรับสภาพและปรับตัวไป เพราะโชคดีที่พ่อรักเรามาก เลยไม่ทำให้เรารู้สึกขาด แม้ว่าจะอยู่ในกลุ่มญาติที่คอยแต่จะรังแก ข่มเหง โดยเฉพาะพี่น้องทางพ่อ ที่นอกจากรังแกแม่ ยังเผื่อแผ่มารังแก ข่มเหงเราด้วย อาม่าทางพ่อเรา (เสียไปแล้ว) ก็ไม่ค่อยรัก เมื่อก่อนเสียใจมาก เหมือนเราเป็นหมาหัวเน่า คำสอนของพ่อทำให้เรามีความมานะ ตั้งใจเรียน เรียนจนจบสูงๆ ด้วยคะแนนดี ประวัติการศึกษาดี ทำตัวดีไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง ไม่นึกเลยเมื่อโตขึ้น แม่เราที่เป็นลูกคนจีน สะใภ้คนจีนที่โดนข่มเหงมาตลอด จะกลับมาทำสิ่งที่เค้าโดนรังแก โดนข่มเหงกับเรา ซึ่งเป็นลูกแท้ๆ ของเค้า เราจึงเข้าใจที่คุณเจ้าของกระทู้บอก คือ เค้าถูกเลี้ยงดูมาในสภาพแบบนั้น เค้าจึงเรียนรู้จากตัวอย่างที่เห็น แล้วกลับมาทำกับลูกตัวเอง โดยอาจจะไม่ตั้งใจ ตอนเรียนจบเราทำงานให้ที่บ้าน ทำทุกอย่างทั้งทำบัญชี ทำงานบ้านเหมือนคนใช้ แต่แม่เราเอาแต่ดุด่าเรา ทำอะไรไม่เคยดี ไม่ถูกใจ จนเราถึงที่สุดเพราะน้องสาว (ลูกรักของแม่) ไล่เราออกจากบ้าน เพราะตอนนั้นเราก็สุดทนเถียงกับแม่ ต่อมาที่บ้านหาคนใช้มาทำงานแทนเรา ทุกวันนี้ต้องใช้คนใช้สองคน น้องสาวเรา (คนที่ไล่เราออกจากบ้าน) มาทำบัญชี (เมื่อก่อนเราทำงานทั้งหมดที่ว่าคนเดียว จนซูบผอมไปเกือบยี่สิบโล) แม่เราไม่เคยว่าน้องสาวเราเลย มีแต่ยกย่องชื่นชม สิ่งที่เราเคยทำให้ ที่บ้านเราลืมไปหมดแล้ว เค้าบอกว่าเรื่องเก่า จำไม่ได้ แม่เราเค้ารักน้องเรามาก แม่เราบอกว่าน้องสาวเราเกิดปีที่เฮงกว่า ดวงเราไม่ดี อาภัพ (อาภัพเพราะความเชื่อของแม่นั่นแหละ) ขอไม่พูดถึงน้องชายหัวแก้วหัวแหวนอีกคนที่คอยสร้างปัญหาให้แม่ตลอด และเราต้องตามแก้ตลอด เดี๋ยวจะยาวเกินไป หลังจากนั้นเราก็ออกไปทำงานข้างนอก แต่ถ้าที่บ้านมีปัญหาเราก็ต้องลาออกไปช่วยทุกครั้ง ทุกครั้งก็เกี่ยวกับน้องๆ เรานั่นแหละ จนพ่อเราเกษียณมีเวลาอยู่กับแม่กับน้องเรา พ่อเราฟังคำของญาติทางแม่ มากดดันเราเรื่องงาน เรื่องเงินเดือน จนเราเครียดเป็นโรคเกี่ยวกับเส้นประสาท ทุกวันนี้มีอาการความจำเสื่อม ต้องออกจากงาน กลับมาอยู่บ้าน ตอนนี้เราเลยกลายเป็นหมาหัวเน่าสมบูรณ์แบบ เพราะเราไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดพ่อเรา และเราก็ไม่สามารถทำให้พ่อแม่ภูมิใจได้อีกแล้ว ต้องอยู่บ้านอย่างไร้ศักดิ์ศรี ทุกวันนี้เลยเหมือนตัวคนเดียว ไม่มีปากมีเสียงในบ้้าน ก็ต้องทน เราไม่เคยมีชีวิตของตนเองเลย แต่แม่เราก็ไม่เคยว่าเราว่าดีสักครั้ง ทั้งที่เราเป็นลูกคนเดียวที่เลี้ยงดูตัวเองตั้งแต่เรียนจบ ส่วนน้องๆ เราพ่อแม่เลี้ยงดูทุกคน น้องเราทำตัวไฮโซ เรียนนานาชาติ เราเรียนโรงเรียนวัด เราได้ทุนตลอดจนจบโทเมืองนอก น้องเราใช้เงินเข้าเรียนตลอด ถ้าหากไม่นับหน้าตาที่คล้ายกัน แทบจะไม่คิดว่าเราเป็นพี่น้องกันเลย ทุกวันนี้พ่อแม่เราอยากให้เราแต่งงานออกไปพ้นๆ จากบ้านเสียที เพราะเป็นสาวแก่ ไปไหนก็ไม่อยากพาไปด้วย อายญาติ ที่เรายังไม่ได้แต่งงาน จริงๆ เราเคยมีแฟน แต่เลิกกันไปเพราะแม่เราไม่ชอบ น้องๆ เราก็อยากให้เรารีบแต่งจะได้รีบๆ ออกไปไม่ต้องร่วมหารสมบัติพ่อแม่ (ตามธรรมเนียมจีนลูกสาวแต่งออก ไม่ได้อะไรเลย ซึ่งตรงนี้เรารู้อยู่แล้ว และเข้าใจมาตลอด) แต่ที่ทุกวันนี้เรายังไม่เข้าใจคือตกลงเราทำผิดอะไร แค่เกิดมาเป็นลูกสาวคนโตของบ้านคนจีนใช่ไหม ...ถึงตอนนี้เราก็ปลงแล้ว พยายามทำแต่ความดี คิดดีกับพ่อแม่และน้องๆ อาจมีน้อยใจเสียใจบ้าง แต่เราก็เชื่อว่าทำดีกับพ่อแม่ตอนที่ยังอยู่ ดีกว่าเค้าจากไปแล้วมาเสียใจทีหลัง เราตั้งใจว่าจะรักษาตัวจนหาย แล้วออกไปหางานทำอีกครั้ง... เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ จากคุณ : Exosphere เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 12:37:58

ความคิดเห็นที่ 56 ทำไมผมอ่านแล้วน้ำตาไหลก็ไม่รู้ เป็นกำลังใจให้นะครับ รักคุณแม่ให้มากๆ จากคุณ : Humble เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 13:16:08

ความคิดเห็นที่ 57 อ่านแล้วน้ำตาจะไหล รู้สึกซาบซึ้งมาก เราก็เป็นแม่คนนึง บอกได้เลยว่ารักลูกมากที่สุด มากกว่าตัวเอง เป็นกำลังใจให้จขกท. นะคะ ขอให้ผ่านมันไปได้ด้วยดี แต่เรื่องเงินไม่ให้จะดีกว่ามั๊ย เสียดายแทน จากคุณ : airtwoBS เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 14:48:36

ความคิดเห็นที่ 58 วันก่อนก็เพิ่งคุยกับแม่ ว่าจะกลับไปทำงานที่บ้าน แต่แม่ไม่ค่อยจะยอมรับสักเท่าไรนัก บอกว่ารอลูกชาย เลยถามแม่ไปว่า หนูเลือกเกิดไม่ได้แต่ทำไมแม่ไม่เลือกที่จะไว้ใจหนูล่ะ หนูอายุ30แล้วประสบการณ์ก็มี ทำไมแม่ถึงไม่ยอมให้โอกาสหนูทำ หนูก็มีผลงานให้แม่เห็นแล้วว่าทำได้ แม่กลับบอกว่า "เราเป็นผู้หญิง มันไม่คล่องตัวหรอก" เฮ่อ.... จากคุณ : โจรดอกบ๊วย เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 14:50:23

ความคิดเห็นที่ 59 เห็นภาพเลยฮะ... คนจีนหลายๆ คนในยุคนี้ก็ยังคงมีความคิดแบบนี้ฝังหัวอยู่ทั้งมากและน้อย (จะยอมรับหรือไม่ก็ตาม แต่นี่คือความจริง) และไม่ว่าจะดีขึ้นยังไง แต่ยังคงมีให้เห็นผลของความคิดแบบนี้อยู่มาก จขกท.เป็นคนกตัญญูซึ่งน่าชื่นชมมากครับ แต่เมื่อตัดสินใจอะไรไปแล้วอย่าคิดมากไปเลยนะฮะ ถือซะว่าทำบุญ และให้คุณแม่คุณสบายใจด้วย เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : Jeja เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 16:16:57

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านแล้วนำตาไหล ครอบครัวเราพ่อก็มาจากเมืองจีน พี่น้อง 7 คน คนโต ๆ เป็นผู้หญิงเสีย 5 คน เพราะพ่อรอลูกชายจนได้ลูกชาย 2 คน พี่สาวคนโตเสียสละเพื่อครอบครัวมาก ช่วยพ่อแม่ค้าขาย เกือบไม่ได้เรียนจนถึงปริญญาตรี แต่เธอก็ดันทุรังเรียนไปช่วยงานที่บ้านไป พ่อเองก็ใช้งานหัวปักหัวปำ งานของพ่อต้องมาก่อน จนพี่สาวไม่มีเวลาดูหนังสือสอบ พี่สาวเรากดดันมาก ในที่สุดแต่งงานไปดันได้ลูกเขยคนไทย พ่อแม่ไม่ปลื้มไม่ให้สมบัติอะไรอีก จนพ่อแม่เจ็บป่วยแทนที่จะคอยเรียกลูกชายให้พาไปหาหมอ ก็มีเรา พี่สาว น้องที่เป็นผู้หญิงคอยดูแล แม่บอกว่าไม่เรียกลูกชายเพราะเกรงใจงานเยอะ มีอยู่ครั้งหนึ่งแม่ให้โทรเรียกเราที่อยู่ห่างจากบ้านน้องชายให้พาไปหาหมอ พี่เราโกรธว่าเราอยู่ไกลทำไมไม่เรียกลูกชายที่อยู่ในบริเวณบ้านเดียวกัน เราไม่ว่าอะไร เรื่องพาพ่อแม่ไปหาหมอ เราคิดว่าเป็นบุญได้มีโอกาสทดแทน งานอื่นเรารอก่อนเพื่อพ่อแม่ไปได้เสมอ แม้พ่อแม่จะรักลูกชายมากกว่าก็ตาม เราถือว่าทุกคนต่างทำตามหน้าที่ตัวเอง เราและพี่สาวออกเรือนแล้ว พ่อแม่เราบอกว่าเป็นคนอื่นด้วยซ้ำ แต่เราไม่นำมาใส่ใจ งานการที่พ่อแม่ไหว้วานให้ทำ เราก็ทำอย่างสุดความสามารถ เราแปลกใจที่เราไม่คิดน้อยใจเลย คิดแต่ว่าพ่อส่งเราจนจบปริญญาตรีมีอาวุธให้เราแค่นี้เราก็พอใจแล้ว น้อง ๆ เราโชคดีหน่อยพ่อส่งไปเรียนปริญญาโท่ต่างประเทศ ยังไม่ล้าหลังเรื่องการศึกษา เราเห็นใจพ่อแม่ที่มีความคิดฝังหัวตามธรรมเนียมโบราณของจีน เพราะพวกเขาอยู่ในสังคมแบบนั้น ตอนนี้พ่อแม่เราเจ็บป่วย สุขภาพไม่ดี ก็ได้ลูกสาวทุกคนผลัดกันมาดูแลอย่างใกล้ชิด ลูกชายก็มาดูบ้างแต่ก็ไม่เท่าลูกสาวที่มีความละเอียดอ่อนกว่า ถึงตอนนี้เรามั่นใจว่าพ่อแม่เราเริ่มเปลี่ยนความคิดเดิม ๆ ว่าลูกชายจะต้องดีกว่าลูกสาว จขกท. ทำดีแล้ว คิดว่าเพื่อความสบายใจของแม่ ผ่อนปรนบอกแม่ตามเหตุผลบ้าง จะได้จูนกันได้ ขอให้ จขกท. รักแม่มาก ๆ และขอเป็นกำลังใจให้กับลูกสาวคนจีนที่ถูกเอาเปรียบทุกคน มองในด้านบวก ขอบคุณความอดทน ความยากลำบากที่หล่อหลอมให้เราแข็งแกร่ง เข้มแข็ง ยืนได้ด้วยตัวเอง จากคุณ : ชาขาว เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 17:14:33 A:58.8.156.143 X: TicketID:106984

ความคิดเห็นที่ 61 อ่านครึ่งแรกก็โอเคนะครับ แต่อีกครึ่งที่เหลือคุณ จขกท ดราม่าไปหน่อย ครอบครัวผมเป็นคนจีนที่ต่างจังหวัด แม่ผมก็เจอสภาพคล้าย ๆ กันคุณ จขกท อากงกับอาม่า (ปู่กับย่า) เป็นจีนแบบหัวโบราณ ไม่เห็นหัวเพศหญิง (ไม่เฉพาะลูกสะใภ้ กับลูกสาวตัวเองก็เป็น) แต่ความคิดนั้นตายไปกับคนรุ่นปู่ย่าแล้วครับ พ่อกับแม่ผมมีลูกชายเรียงลำดับกัน 3 คน แต่ก็รอที่จะมีลูกสาวจนได้เป็นคนสุดท้อง (นี่ถ้าน้องสาวมาเกิดเป็นคนที่ 3 สงสัยผมได้ไปเกิดในท้องหมาแน่เลย 55) แต่ญาติที่อยู่กรุงเทพฯ ยังมีความคิดที่ค่อนข้างหัวโบราณอยู่ ตอนลูกสาวผมเกิดเคยทักผมว่า "ว๊า ได้ลูกสาวเหรอ" ผมงี้อึ้งเลย ป้ามาจากสมัยเทียนฟงเหรอเนี่ย ในความคิดผม คนจีนที่กรุงเทพฯ ยังมีความคิดแบบโบราณมากกว่าคนจีนที่ต่างจังหวัดครับ จากคุณ : บรรเจิดจิต เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 17:49:37

ความคิดเห็นที่ 62 เป็นลูกสะใภ้คนจีน เคยโดนเหมือนกันที่แม่สามีจะให้ปรนนิบัติพัดวี เราทำให้แต่ทำตามพอสมควร ไม่ใช่ว่าต้องดีเลิศเลอ เราพูดกับแม่เราดีอย่างไร เราก็พูดกับเขาดีประมาณนั้น ไม่ได้เกี่ยง แต่ถ้าเมื่อไหร่ออกแนวข่ม เราแรงกลับทันที เราเรียนจบสูงคะ บ้านพอมีฐานะถึงไม่รวยมาก แต่เราพึ่งพาตัวเองได้มาตั้งแต่เด็กและไม่ค่อยง้อใคร ดังนั้นถ้าอะไรที่มันมากเกินเราจะต่อต้านทันที แต่ถ้าอะไรที่มันพอทนได้เราก็ยอมกันไป แม่สามีก็จะปลูกฝังค่านิยมโบราณ ที่เขาทำมาว่าเขาต้องทำนั้นโน่นนี้ ตอนนี้ก็เป็นหน้าที่เราต้องทำต่อ เพราะเราเป็นสะใภ้คนจีน เราก็ทราบคะแต่ไม่ทำ หญิงชายเท่าเทียม ทำงานหาเงินได้เหมือนกัน ดังนั้นในเมื่อมีเด็กทำงานบ้านแล้ว คงไม่ต้องถึงมือหนูมั้งคะแม่ พอดีว่าพ่อแม่หนูส่งหนูจับปากกา มากกว่าจับไม้กวาด จากคุณ : เด็กหญิงเจ้าเอย เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 19:07:43

ความคิดเห็นที่ 63 บ้านผมจีน 100% ผู้ชาย 2 ผู้หญิง 1 ผมเป็นลูกชายคนโต แต่คุณพ่อ คุณแม่จะรักน้องสาวคนเล็กมากที่สุด เรียกได้ว่าแทบจะเสกให้ได้ทุกอย่าง แต่ผมก็ไม่ได้อิจฉาน้องนะ เพราะทุกวันนี้ชีวิตความเป็นอยู่ก็ไม่ได้ขาดอะไร จากคุณ : หล่ออย่างพอเพียง เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 19:23:50

ความคิดเห็นที่ 64 ไม่อยากให้ จขกท. เอาเงินให้ญาติยืมไปเลย ถ้าแม่จะเสียคำพูด ก็ดีกว่า ให้ยืมแล้วไม่คืน แล้วต้องมาลำบากใจ เข้าหน้ากันไม่ติด เสียความรุ้สึก และลำบากกายทีหลัง ... บ้านเรา ทั้งทางพ่อทางแม่...จีนแท้ๆ แต่ไม่กดขี่ลูกสาวเลยค่ะ ลูกๆ ทุกคน ทั้ง ญ และ ช เท่าเทียมกัน เผลอๆ จะดูจะห่วงลูกหลานสาวมากกว่า จากคุณ : Halimeda Lover เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 19:28:06

ความคิดเห็นที่ 65 เราได้เข้ามาอยู่ในครอบครัวคนจีน ไม่ใช่ในฐานะลูกสะใภ้นะคะ ยังโดนกับตัวเองหรือว่าเราอาจคิดมากไปเอง ตื่นสายไม่ได้นะคะ 8 โมงนี่ยังไม่ตื่นนี่คำด่าทอหยาบคายมาแล้วพร้อมกับคำเสียดสี ทั้งๆที่เมื่อคืนเราทำงานหนักจนดึก แต่หาได้เอามาเป็นข้อแก้ตัวไม่ ตื่นมาปั๊บ ต้องมานั่งชงกาแฟ นั่งทำ อาหารเช้าค่ะ ระหว่างรอข้าวต้มเดือด อยู่นิ่งไม่ได้นะคะ จะโดนเสียดสีว่า นั่งทำอะไรอยู่คุณหญิงไม่กวาดบ้านหรือไง กวาดบ้าน ถูบ้าน เช็ดโต๊ะ เสริฟข้าว ทานกันเสร็จสะบัดก้นหนี เราต้องมานั่งตามเก็บ เศษข้าว เก็บจาน เก็บเศษกระดูกเช็ดโต๊ะ ทำเสร็จสักพัก ใกล้กลางวันโวยวายหิวข้าว ทำเหมือนตอนเช้าค่ะหาข้าวให้ทาน เสร็จ เก็บโต๊ะล้างจาน กวาดบ้านอีกรอบเพราะบอกบ้านมีแต่ฝุ่น   ต่อด้วยทำความสะอาดห้องน้ำ ที่ต้องทำเกือบทุกวันใช้กัน ได้โสโครกมากค่ะ เย็นก็ทำแบบกลางวันคือทำงานบ้านทั้งวันค่ะ ตามเก็บสิ่งที่พวกท่านๆ ทำรกรื้ออะไรออกมากองไว้ตรงนั้น ทำอะไรเลอะก็ปล่อยไว้แบบนั้น เราทำงาน เย็นเรายังต้องกลับไปทำค่ะ เพราะไม่มีคนทำ พอไม่ทำก็จะมีปากเสียง เราก็เลยเอาไปเปรียบเทียบกับลูกชายเขา เขาก็จะตอกกลับมาว่าก็ไปเกิดเป็นผู้ชายสิ พอเราจะย้ายออกมาอยู่ข้างนอกก็บอกว่า เนรคุณ เห็นแก่ตัวเอาตัวเองสบายคนเดียว จากคุณ : กรรมของแจ๊ส เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 19:40:52

ความคิดเห็นที่ 66 เราเองก็ครอบครัวคนจีนนะคะ ที่บ้านแม่เรา ลูกสาวหลานสาวของอากงอาม่าก็มีทั้งหมอ พยาบาล จบปริญญาเอก ไม่ได้ถูกกดขี่ขนาดนั้น เราเองก็เป็นหมอนะ แต่หมอรักษาสัตว์ หุหุ จริง ๆ เป็นกับบางคนและบางครอบครัวหรือเปล่านะ ญาติทางพ่อเราเป็นครอบครัวคนไทยก็มีค่านิยมว่าเป็นผู้หญิงต้องคอยดูแลรับใช้ผู้ชายนะ (แต่เขาไม่ได้ปิดโอกาสทางการศึกษา) สำหรับเราเรียนจบก็ออกมาอยู่คนเดียวละ ลุยงาน ตจว โลด ขอความอิสระ ไม่ค่อยชอบยุ่งวุ่นวายกับวงศาคณาญาติเท่าไหร่อ่าค่ะ รู้สึกว่าเรื่องมันเยอะ แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 55 19:54:49 จากคุณ : Destiny mind เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 19:47:03

ความคิดเห็นที่ 67 มาแสดงตัวว่าเป็นลูกสาวของ  "ลูกสาวคนเล็กในครอบครัวคนจีนที่แต่งงานกับผู้ชายที่พ่อแม่ไม่ชอบ" ไม่ได้มาเล่าอะไรให้ฟังหรอกนะคะ  เข้ามาให้กำลังลูกสาวครอบครัวคนจีนทุกท่านค่ะ (ส่วนเรื่องของเรานี่ เล่าไม่ไหว มันจุกอกมาก) จากคุณ : Avanyere เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 20:04:00

ความคิดเห็นที่ 68 บ้านเราคนไทยค่ะ แต่แม่เราก้อได้พบเจอในสิ่งที่คล้ายกับที่คุณแม่ จขกท เจอเหมือนกันค่ะ เริ่มจาก เรียนเก่ง แต่ให้ออกจากโรงเรียนมาเลี้ยงน้องชาย ช่วยตายายขายของ ไม่เคยได้หรือเคยมีอะไรเปนของตัวเอง จนกระทั่งแต่งงานกับพ่อเรา  แม่เรายังคงต้องลำบากอีกนานแสนนานเพราะยังต้องคอยช่วยเหลือน้องชายและครอบครัวอยู่ตลอดทั้งๆที่เขาเหล่านั้นเรียนสูงกว่าแม่ทุกคน เราก้อเฝ้ามองอยู่ห่างๆ ถึงแม้จะไม่พอใจแต่เราก้อไม่พูดออกมาเพราะพยายามจะเข้าใจแม่ที่รักน้อง   จนกระทั่งยายเราเปนอัมพาต คนที่คอยดูแลจนยายจนกลับมาเดินได้คือ แม่เราคนเดียว  ลูกคนอื่นๆไม่เคยเหลียวแล แต่ยายก้อยังไม่รักแม่อยู่ดี  วันที่ยายล้ม คำแรกที่พูดคือ ลูกชายมาหรือยัง  แม่โทรไปตามน้องชายของแม่ คำที่ได้ยินคือ "ยายอยู่กับหมอก้อดีแล้วเค้ายุ่งกลับไปก้อช่วยอะไรไม่ได้เพราะไม่ใช่หมอ"  สุดท้ายคนที่อยู่ตอนยายสิ้นใจก้อแม่เรา พอเราเรียนจบ มีงานทำ เราส่งเงินให้แม่ตลอดไม่ได้ขาด และทำด้วยควาเต็มใจบอกแม่ว่าถ้าเหนื่อยก้อไม่ต้องขายของแล้ว เราเลี้ยงได้  แต่แม่ก้อยังโทรมาเพื่อเล่าเรื่องน้องชายรวมทั้งบอกว่าน้องชายต้องการเงินให้เราฟังเสมอ  คำที่เราพูดกับแม่คือ  "เราให้เงินแม่แล้ว หากแม่จะเอาไปให้ใครนั่นก้อแล้วแต่แม่ แต่เราจะไม่ส่งให้เพิ่มจากที่เคยให้แน่นอน หากแม่จะให้น้องชายจนหมดเพราะความรัก เราก้อไม่ว่า  แต่เราไม่มีให้แม่เพิ่มนะ" เราไม่รู้หรอกว่าแม่จะเสียใจไหมกับสิ่งที่เราพูดไหม  แต่เราคิดว่าเราทำงานหนักเลี้ยงพ่อ แม่ และน้องอีก 2 คนก้อเพียงพอแล้ว เราไม่สามารถเลี้ยงพี่น้องแม่ได้หรอก เพราะพวกเค้าเองก้อมีครอบครัวและมีลูกเหมือนกัน ลูกๆเค้าก้อต้องดูแลพ่อแม่เค้ากันเอง เราเองทำงานก้อต้องการเกบเงินเพื่อสร้างอนาคตของตัวเองเหมือนกัน ไม่ได้รวยจนเหลือที่จะแจกเงินให้ใคร พักหลังๆ แม่ก้อไม่พูดเรื่องเงินๆทองๆกับเราอีกเลยเพราะรู้แน่นอนแล้วว่าเราไม่ช่วยเหลือน้องๆเค้าแน่ๆ และแม่เองก้อดูเหมือนว่าจะเข้าใจเรานะเพราะแม่มาเล่าให้ฟังว่า เวลาน้องๆเค้ามาเอ่ยปากเรื่องเงิน แม่ก้อจะปฏิเสธเสมอและบอกว่าเกรงใจเรา อยากได้ให้มาคุยเอง แต่ไม่มีใครกล้ามาคุยกับเราเลย 55555++ เพราะเวลาเราอยู่บ้านแล้วเค้ามาหา เราเดินเข้าห้องปิดประตูเลย  แสดงชัดเจน 5555++ สาเหตุสำคัญที่เราทำอย่างนั้นคือ   มีครั้งนึงเค้ามาขอยืมเงิน ร้องห่มร้องไห้ บอกว่าขอยืมเอาเงินไปเปนเงินประกันให้ลูกชายเค้าเข้าทำงาน  ยืม 2-3 เดือนเดวพอเงินเดือนออกเกบได้ครบก้อจะเอามาคืน  ....เวลาผ่านไปครบกำหนด แม่เราต้องใช้เงินไปจ่ายค่าเทอมเรา (ตอนนั้นเรายังเรียนอยู่) ไปทวงเค้า  เค้าไม่มีคืน แถมตะโกนเสียงดังใส่แม่เราว่า "คนมันไม่มี จะรีดเลือดกับปูหรือไง"  นั่นแหละคือสาเหตุเลย เราจำตั้งแต่วันนั้นว่าเราจะไม่มีทางให้เงินเด็ดขาด เพราะเค้าทำให้แม่เราต้องไปเดินๆๆหายืมเงินคนอื่นมาให้เราเปนค่าเทอม !! แถมยังต้องจ่ายดอกเบี้ยที่แพงมากด้วย บางทีมันก้อไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเปนลูกคนจีนหรือเปล่าหรอกค่ะ  ตายายเราเนี๊ยไทยมากกกกก  ยังเปนได้ขนาดนี้เลย จากคุณ : Laikuiy เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 20:49:21

ความคิดเห็นที่ 69 ตระกูลเราเป็นตระกูลใหญ่ ทั้งฝั่งแม่ฝั่งพ่อ... แต่ทั้งสองฝั่งไม่มีการเหยียดเพศกัน อากงออกจะรักลูกสาวมากกว่าซะด้วยซ้ำ ยิ่งพ่อของอากงจะรักแม่เรามาก เป็นหลานรักเลย แม่เราชี้ใครคนนั้นโดนทันที... แต่เชื่อเถอะ ยิ่งกว่าการกดขี่ทางเพศ ตระกูลเราก็มีมาแล้ว ถึงขั้นทำร้ายจิตใจลูกหลาน จนโตมาแบบไม่มีสังคม สอนให้ไม่เคารพญาติ โตมาพร้อมๆกับเสียงพ่อแม่ทำเลาะกัน เสียงทุบทีวี แล้วก็ความแค้น การแก้แค้น... ปัญหามันก็มีกันทุกครอบครัวแหละค่ะ อยู่ที่เราเลือกที่จะมอง ที่จะรับมาในมุมไหน กว่าที่ครอบครัวเราจะมาถึงทุกวันนี้ได้ ก็หนักไม่ใช่น้อย ไหนจะอนาคตที่ต้องเดินต่อไปอีก ถ้าเราเลือกที่จะรับแต่เรื่องแย่ๆ แล้วพรุ่งนี้ หากเราจะต้องก้าวเท้าต่อไป เราจะก้าวเดินต่อไปไหวอีกหรือ !? จากคุณ : ล็อกอินนี้หน้าตาดีมาก เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 21:16:37

ความคิดเห็นที่ 70 บ้านผมจีนแต้ๆเลยล่ะ แต่ขอบอกว่าชอบลูกสาว มากกว่าลูกชาย มากๆ ทำให้ผมก็ชอบ หลานสาวมากกว่าหลานชาย แต่มันดันมีช้างน้อยเยอะกว่าเนี่ยซิ กลุ้มจริง ก็เข้าใจและ เห็นใจ จขกท นะ แต่ผมแนะนำว่า คุณไม่ควรช่วยเค้าหรอก เพราะถ้าอย่างที่คุณบอกเค้า มีกินมีใช้แล้ว แสดงว่าเค้ามี "ต้นทุน" อยู่แล้ว ก็ให้เค้าใช้ต้นทุนของเค้าไปซิ คุณน่ะยังมี ภาระ คืนหนี้ที่ยืมเงินมาเรียน ซื้อบ้าน ซื้อรถ ให้คุณและแม่คุณ อย่าหาว่าผมด่าเลยนะ กู๋ หรือ เจ่ก คุณน่ะทำไม่ถูก เค้าน่าจะรู้นิสัยแม่คุณดี และพอรู้ว่า คุณก็มีเงินเลยอยากเบียดเบียน เป็นผม ผมจะใจเย็นกว่านี้ แล้วแจกแจงให้แม่เห็นว่าเรา ยังมีภาระ ต้องกิน ต้องใช้ เรายังช่วยเค้าไม่ได้หรอก แล้วก็เอาไปบอก กู๋หรือเจ่กคุณ แบบนี้ ไม่ต้องไปแคร์ว่าเค้าจะบอกว่าคุณงกหรอก เพราะมันเป็นเงินคุณ น้ำพักน้ำแรงคุณ ก็ อย่างที่คุณพูดไป ตอนคุณลำบากเค้าไม่ช่วย ทำไมตอนนี้พอคุณลืมตาอ้าปากได้ต้อง ช่วยเค้าล่ะ? เค้าไม่ได้ทำให้คุณเกิดมาซักหน่อย ช่วยทำไม? เพียงแต่เราต้องยก "เหตุ ผล" มาบอกปัดให้แม่เข้าใจ บังเอิญคุณใช้ "อารามณ์" มากไปหน่อยนะ ลองดูละกันครับ จากคุณ : โยชิซึเนะ เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 00:17:30

ความคิดเห็นที่ 71 บ้านเรามีเชื้อจีน แต่ใช้ชีวิตแบบครอบครัวไทย ไม่มีความลำเอียงเรื่องลูกสาวลูกชาย รู้สึกว่าตัวเองโชคดี.. มีเพื่อนเป็นคนจีน อยู่ในบ้านเป็นหมาหัวเน่า เพราะเป็นผู้หญิง ได้รับฟังเรื่องราวแบบนี้มาพอสมควร เรื่องเหยียดเพศ กดขี่เพศหญิง..ทำให้เราไม่ชอบคนจีนเลยค่ะ ผู้ชายคนไหนมาจีบ ถ้ามาจากครอบครัวคนจีน ไม่คุยด้วยเลยค่ะ ไม่อยากเกี่ยวข้องด้วยเลย จริงๆ จากคุณ : หนูปูน เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 02:04:53

ความคิดเห็นที่ 72 ครอบครัวเราก็เป็นจีนแท้ เรื่องความรักของพ่อแม่ต่อลูกสาว-ลูกชายไม่ต่างกัน จะต่างกันนิดหน่อยตรงที่ ลูกสาวจะได้เรียนสูงกว่าลูกชาย  เวลาแต่งงานไปจะได้ไม่โดนใครดูถูก ส่วนสมบัติลูกชายจะได้ไปเกือบหมด   เพราะเป็นผู้สืบตระกูล จากคุณ : salamis เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 05:12:13

ความคิดเห็นที่ 73 คนจีนเหมือนกัน ค่ะ  มีความเหลื่อมล้ำแบบเดียวกัน ตั้งแต่เด็ก แม่จะเลือกที่จะเลี้ยงลูกชาย แต่ ลูกสาวจะจ้างคนเลี้ยง การเรียน  ลูกชาย ได้เรียนเอกชน มีชื่อเสียง ทำอะไรก็ไม่ผิด              ลูกสาว  สอบเอง โรงเรียน รัฐ  ผิดมันไปซะทุกอย่าง เราไม่ชอบระบบ การเลี้ยงลูก แบบนี้เลย ถึงตอนนี้ แม่ก็ยังคนรัก ลูกชาย มากกว่าลูกสาว อย่างเรา เหมือนเคย เลือกเกิดไม่ได้ก็งี้อ่ะ จากคุณ : จิตพลู เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 09:12:22

ความคิดเห็นที่ 74 ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกกำลังใจ อ่านเรื่องราวแต่ละคนแล้ว เรื่องของผมกลายเป็นเรื่องเล็กไปเลย ขอเอาใจช่วย เป็นกำลังใจทุกคนที่เจอปัญหานี้นะครับ สำหรับคุณ A ความเห็นที่ 53   มุมมองของคุณเป็นมุมมองที่ดีมาก ผมชอบนะ ทำให้ผมเห็นและเข้าใจผมไม่ได้มองเลย ทั้ง ๆ ที่มันเห็นและผ่านเข้ามาในชีวิต แต่ผมกลับไม่เห็นคุณค่าของการมีน้ำใจอย่างแท้จริง ขอบคุณครับ ตอนนี้ผมกับแม่เข้าใจกันดีแล้วครับ และยังมีเรื่องดีเกิดขึ้นตรงที่ ผมได้ปรับเงินเดือนขึ้นอีก โทรไปบอกแม่เมื่อวานเย็น แม่ดีใจมากๆ  ^_^ จากคุณ : taotao เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 09:42:02

ความคิดเห็นที่ 75 เราต้องพยามคุณแม่บอกท่านให้เข้าใจถึงความเป็นจริงให้ได้ เราไม่ให้ใครยืมไม่ใช่ความผิด ปฏิเสทครั้งนึงยอมโกรธกันแป๊บเดียวดีกว่า ทุกวันนี้ พ่อแม่ของผมต้องทุกใจตลอดมาไม่หาย กับแค่การค้ำประกันคนคนนึงซึ่งเป็นญาติเราและยังไม่เคยคืนเงินส่วนที่ควรจะได้ในการประกอบธุรกิจกัน เรื่องเงินไม่เข้าใครออกใครเลือกทำให้มันถูกต้อง จะทำอะไรต้องมองให้ดี มองให้ยาว มองอนาคตด้วย จากคุณ : bluesoft เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 11:05:52

ความคิดเห็นที่ 76 อ่านทุก คคห แล้วน้ำตามันไหลอ่ะ ความรู้สึกอัดอั้นทั้งหลายมันพรั่งพรูออกมาเลย เพราะเป็นลูกสาวคนจีนที่เขาไม่รักเหมือนกัน จากคุณ : เตี้ยล่ำดำถึก เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 11:20:17

ความคิดเห็นที่ 77 (เผลอโพสซ้ำ ลบออก) แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 55 13:18:58 จากคุณ : คาน (คานเหล็กกล้าทาแล็กเกอร์) เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 13:18:20

ความคิดเห็นที่ 78 เรื่องคล้ายๆคุณแม่เราค่ะ บ้านเราจีนแท้ 100% เรื่องฝั่งแม่จะดราม่าเยอะเพราะจน แต่ฝั่งพ่อพอมีเงินฐานะปานกลาง ดราม่าเลยไม่ค่อยมี แม่เรามีพี่น้องผุ้หญิงอีกสามคน (แม่เป็นคนที่สอง) กับพี่น้องผู้ชายอีกคน พี่น้องผู้ชายคนนั้นเกเร เรียนถึงม.5 แล้วลาออก ไม่ทำงานทำการ (อาม่าโอ๋มาก) เราไม่รู้ว่าลูกชายอาม่า คนนี้อายุเท่าไหร่ เพราะไม่เคยเจอหน้า พวกแม่ ป้า น้า ไม่นับญาติกันแล้ว เราเลยไม่รู้จัก แ่ต่อาม่าเค้าก็ถูกอากงทิ้งอีกทอด อาม่าต้องเลี้ยงลูกห้าคน คนเดียว จนก็จน อาชีพเป็นแม่ค้าขายของในตลาด ส่วน ลูกสาว จบประถมภาคบังคับ อาม่าไม่ส่งเรียนต่อ แต่ป้าคนโตเค้าเป็นคนรักเรียน เป็นพวกเกรด4.00 เลยพาตัวเองกับน้องๆ ไปสมัครทำงานล้างจาน แล้วพาไปสมัครเรียนด้วย ก็อาศัยชิงทุนบ้าง ทำงานไปเรียนไป เค้าก็เล่าว่าชีวิตตอนนั้นลำบาก รองเท้ามีคู่เดียวคือรองเท้านักเรียน อาม่าก็บ่นทุกวันว่าให้พวกลูกสาวเลิกเรียนมาช่วยทำงาน ป้าคนโต เรียนได้ถึงแค่ม.6 หลังจากนั้นก็ไม่ไหว เปลี่ยนไปช่วยส่งน้องๆเรียนต่อแทน แม่เราเลยได้เรียนปริญญาตรี (แต่พอแม่เริ่มมีตังช่วยตัวเองไหว เค้าก็ส่งตัวเองจนจบโทเลย) แม่ยังเคยเล่าด้วยความน้อยใจว่า อาม่าจะให้ลาออกตอนเรียน สัตว์แพทย์จุฬาปี3 เพื่อจะเอาเงินมาซื้อมอไซต์ให้ลูกชายที่ไม่ทำการทำงาน แน่นอนว่าแม่ไม่ยอม ก็ทู่ซี้เรียน หกปี จนจบ ทำงานเสริมไปด้วยเรียนไปด้วย มีป้าคนโตช่วยสนับสนุนอยู่ด้วย แม่บอกว่าถ้าไม่มีป้าคนโต แม่คงจบที่ป.7 แหละ เด็กๆ ยังไม่รู้เรื่องอะไร ไม่คิดว่าต้องเรียนต่อ ตอนนี้ลูกสาวสองคน กลายเป็นว่าหน้าที่การงานไปไกลกว่าเพื่อน (แม่เราเอง อุอุ กับป้าคนโต ตอนนี้ป้าคนโตเค้ามีโรงพิมพ์เป็นของตัวเองเลย) อากงที่ทิ้งอาม่ากับลูกไปก็แก่ตัวแล้ว ตอนนี้กลับมาหา ให้ลูกสาวเลี้ยง เค้าก็สำนึกผิดน่ะค่ะ ดูจากการใช้ชีวิตของเขาแล้ว เขาทำตัวสมถะ ไม่บ่น ไม่พูดอะไรเลย พยายามทำตัวประหยัดที่สุดเท่าที่จะทำได้ เวลาป่วยก็ไม่ค่อยกล้าบอกพวกลูกสาวจนอาการหนักขึ้น (ลูกชายเกเรคนนั้นยังเอาตัวเองกับครอบครัวไม่รอดเลย แถมยังยืมเงินจากอากงบ่อยๆ เป็นเงินที่พวกลูกสาวให้ทั้งหมด แต่อากงเค้าก็ยอมๆตลอด) แม่บอกว่าที่อาม่าทำแบบนั้น เพราะตอนเด็กๆ อาม่าก็โดนมาแบบนั้น แล้วเขาไม่ได้เรียนหนังสือ เขาก็ทำตามสิ่งที่เขาเคยทำ อาม่าไม่ได้เข้าเรียนป.1 แต่ต้องเดินไปส่งพี่ชายที่โรงเรียนทุกวัน แล้วนั่งรอหน้าห้องเรียนจนกว่าพี่ชายจะเรียนเสร็จแล้วรับกลับพร้อมกัน ความรู้สึกของอาม่าก็โดนฝังมาลึกเหมือนกัน ใบแจ้งเกิดของอาม่า ยังช้าไปเกือบปี เพราะตอนแรกที่บ้านตั้งใจจะยกให้เป็นลูกของคนอื่น แต่ไม่ได้ยกให้ด้วยซ้ำ และเพราะพันธุกรรมรึไงไม่รู้ แม่เรา ป้าคนโต และน้าอีกสองคน ถึงได้แต่ลูกสาว มีลูกชายโผล่มาแค่สองคนเอง ตอนเราเด็กๆ อาม่าจะคอยบอกว่า พวกหนูทุกคนต้องเรียนสูงๆนะ จะได้หาเงินได้เยอะๆเหมือนแม่ อาม่าเค้าเปลี่ยนความคิดตอนที่เห็นลูกสาวได้ดิบได้ดี ^_^ ตอนนี้ทั้งอากง อาม่า ฝ่ายแม่เสียไปแล้วทั้งคู่ค่ะ ส่วนฝั่งบ้านพ่อ จะไม่ค่อยมีดราม่าอะไร เพราะอาม่าเป็นลูกสาวคนเล็ก เกิดมาตอบพ่อแม่กลายเป็นอาเสี่ยใหญ่ไปแล้ว อาม่าเลยได้เรียนถึงม.6 (สมัยนั้นไม่มีปริญญาตรีในไทย) ฝั่งพ่อ น้าที่เป็นน้องสาวเลยได้เรียนจนปริญญาตรีด้วย เรื่องของการกดขี่เพศหญิงในตระกูลก็เลยจบที่รุ่นแม่ =w= เหมือนแม่เค้ามีเพื่อนร่วมชะตากรรมเป็นพี่น้อง ญ ก็เลยช่วยๆเหลือกันมา แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 55 14:12:20 จากคุณ : คานเหล็กกล้าทาแล็กเกอร์ เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 13:18:35

ความคิดเห็นที่ 79 อืม...ทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกประสบกับความลำเอียงของครอบครัวคนจีนอยู่ แต่ไม่อยากพิมพ์อะไรมาก เพราะรักญาติทุกคนมากๆ เช่นกัน มันเป็นเรื่องที่ชินชาไปเอง :) จากคุณ : นักวิจัยฝุ่นตัวยง เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 14:00:40

ความคิดเห็นที่ 80 มันเป็นเรื่องจริงที่ใครไม่เจอไม่เข้าใจ เวลาไหว้บรรพบุรษ   ก็ให้จุดธูปทีหลังลูกชายกับสะใภ้ ของไหว้ก็ห้ามเอาไป    เชงเม้ง  ก็ห้ามลูกสาวเอาข้าวไปไหว้  เชื่อว่าจะดูดความรวยไปจากลูกชาย จะได้โชคมากกว่าลูกชาย  ตลกมาก  แต่ถ้าเรามีสติ   ก็อย่าไปคิดมากเลย  พยายามมองเป็นความเชื่อส่วนบุคคล  อย่าเสียอารมณ์ดีกว่า  โชคดี ร่ำรวยทุกคนน่ะค่ะ จากคุณ : ฝายน้ำ เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 15:00:15

ความคิดเห็นที่ 81 เข้ามาชื่นชมความรักที่ จขกท มีให้กับแม่ค่ะ อาอี๊เราก็เป็นคนที่รักหลานชายมากกว่าหลานสาวจนเห็นได้ชัด แอบน้อยใจเหมือนกันตอนเด็ก ๆ แต่เรายังโชคดีที่อากงและอาม่ารักเรามาก ^^ เป็นกำลังใจให้จขกท นะคะ จากคุณ : Violetina เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 16:50:54

ความคิดเห็นที่ 82 เราได้ขอมีลูก อยากได้ลูกสาว เพราะลูกผู้หญิง โตมาเลี้ยงพ่อแม่ จากคุณ : jeeban_2 เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 18:01:43

ความคิดเห็นที่ 83 อย่าว่ารุ่นของพ่อแม่เลยค่ะ รุ่นเราก็ยังมีรักลูกชายอยู่เลย (เราอายุยี่สิบกว่าๆ) เราว่านิสัยนี้ของคนจีนแก้ไม่หาย แม่เราก็บ่นอาม่าว่ารักลูกไม่เท่ากัน แต่แม่ก็ทำแบบเดียวกับอาม่า ไม่ใช่ว่าเราคิดไปเองนะคะ แต่เราไม่อยากพูดเยอะ แค่นี้ก็บาปแล้ว แต่เรามีแม่คนเดียว ยังไงก็รักนะคะ จากคุณ : มาดามสาวก เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 18:47:06

ความคิดเห็นที่ 84 เรื่องรักลูกชายมากกว่า ครอบครัวคนไทยส่วนใหญ่ก็เป็น (ส่วนใหญ่จะเป็นคุณแม่มากกว่าคุณพ่อด้วย) ไม่ว่าลูกชายจะเอี้ยขนาดไหน ก็รัก แต่ลูกสาวที่คอยหาข้าว หายาให้กิน ดันบอกว่าเป็นหน้าที่ ลูกชายทำงานบ้าน //ดีใจ ลูกชายบ้านนี้ดีเนอะ ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้านด้วย ลูกสาวทำงานบ้าน //อือ หน้าที่มัน, ถ้าไม่ทำ = ขี้เกียจ เรื่องนี้มันเป็นอะไรที่ฮามากๆ ในชีวิตฉันเลยแหละ เคยแซวแม่เล่นหลายๆ ทีเรื่องพวกเนี้ยะ แล้วก็โดนสายตาพิฆาตทุกที ^^ จากคุณ : จะงอนฯ เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 19:05:38

ความคิดเห็นที่ 85 เราคิดว่าความคิดแบบนี้มันจะหมดไปกับสมัยอากงอาม่าซะอีก โชคดีที่บ้านเราทั้งฝั่งป๊าและแม่ไม่มีเรื่องอะไรแบบนี้ พอดีบ้านเราขาดแคลนผู้ชายน่ะค่ะ ลูกหลานมักเป็นผู้หญิงกันทั้งนั้น อาโกวกับป๊าเราก็ได้เรียนเท่ากันนะ ส่วนโกวคนเล็กได้เรียนสูงกว่าพี่ด้วยซ้ำ แถมพวกอาโกวยังไม่เคยเห็น ต้องทำงานบ้านอะไร (สมัยก่อนบ้านเรามีคนงาน) ป๊าเราเป็นลูกชายคนเดียวก็จริงแต่อากงอาม่าไม่ได้ลำเอียงอะไรมากมายเลย มีบ้างนิดหน่อยกับอากง แต่อาม่าเราน่ะ ออกจะรักอาโกวที่เป็นลูกสาวคนโตแบบเต็มขั้น ก็นะเฉลี่ยๆกันไป แถมพี่น้องเราก็มีแต่ผู้หญิงขนาดนี้เราก็ว่าอากงก็รัก พวกเราพี่น้องผู้หญิงมากนะคะ ตามใจหลานมากด้วย โชคดีจริงๆที่อากงไม่เคยมีความคิดว่าอะไรก็ต้องผู้ชาย อาม่าก็ จะรักหลานชายคนเดียวลูกอาโกวมากกว่าหน่อย เพราะนอกจากเป็นผู้ชายคนเดียวยังเป็นลูกของลูกสาวคนโปรดอีก แต่ก็ไม่ถึงกับรู้สึกอะไรมากค่ะ โดยเฉพาะกับพี่น้องเราที่อากงค่อนข้างจะให้ท้าย คือไม่ได้สนใจว่างั้นเหอะ ตอนเด็กๆเราได้แต๊ะเอียสองรอบด้วยซ้ำ รอบแรกได้พร้อมลูกพี่ลูกน้องลูกอาโกว พอเค้ากลับกันไปแล้วอากงจะเรียก พวกเราพี่น้องไปแจกอีกรอบ  555+ คิดถึงอากงอาม่าจังค่ะ จากไปกันหลายปีแล้ว อ่านคห.คนอื่นแล้วก็รู้สึกรักมากขึ้นไปอีก แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 55 20:27:38 จากคุณ : vilandra เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 20:25:17

ความคิดเห็นที่ 86 คิดว่าอากงคุณ ใช้คำว่าหลานนอกก็เพราะว่าแปลตรงตัวมาจากภาษาจีนอะค่ะ 外孙 ส่วนเรื่องอื่นขอไม่ออกความคิดเห็นค่ะ มันสะเทือนใจ จากคุณ : ชิเล่น (นิกะชิ) เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 22:42:55

ความคิดเห็นที่ 87 แม่ผมรักพี่น้องมี หลายคนจึงหมดไปหลายล้าน ผมช่วยทำงานแต่แทบไม่ได้ใช้เงิน น้องแม่มาถึงขอได้เป็นหมื่นเป็นแสน น้องคนนึงแม่ให้ช่วยส่งประกันเดือนละหกสิบกว่าบาท เขายังบ่นว่าต้องลำบากหาเงินเพิ่มขึ้นอีก ทั้งๆที่เขาเอาที่แม่ไปมากกว่านั้น เงินหลายแสนทองแปดบาท แม่ก็บอกว่าจะหักหนี้ให้ปีละหนึ่งพัน เขาก็ว่าแค่นั้นเมื่อไรจะหลุดกัน.  จนใจ จากคุณ : ขอบคุณที่ตอบ เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 55 00:29:24

ความคิดเห็นที่ 88 ตอนเด็กๆมีเพื่อนคนจีนเหมือนกัน เพื่อนเราเค้าเล่าให้ฟังเรื่องหลานนอกหลานใน ซึ่งตอนนั้นเราไม่เข้าใจ ตอนนี้เราเข้าใจละ จากคุณ : mollxa เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 55 05:05:14

ความคิดเห็นที่ 89 อ่านจบอีกรอบ ทำให้เรารู้สึกรักแม่เรามากๆเลย เพิ่งนึกได้ว่า เมื่อก่อน ตอนที่แม่พาไปซื้อโทรศัพท์มือถือที่มาบุญครอง แม่บอกว่าแม่รักลูกมากนะ ลูกแม่อยากได้อ่ะไร ต้องได้ และต้องมี เพื่อให้คนอื่นจะได้ไม่ดูถูก ทั้งๆที่ แม่เราทำงานหาเงินเพื่อซื้อของพวกนี้ให้เรา ทั้งที่มันแพ๊งแพง แถมจ่ายรายเดือนอีกเป็นพันๆ (คือพ่อไม่ชอบให้ลูกซื้อของฟุ่มเฟือย) และเมื่อสองปีที่แล้ว แม่ซื้อรถยนต์ให้ใหม่ แม่ก็ยังพูดคำเดิมว่า "แม่รักลูกมากนะ ลูกแม่อยากได้อ่ะไร ต้องได้ และต้องมี เพื่อให้คนอื่นจะได้ไม่ดูถูก"  ตอนนี้เราเข้าใจแล้ว จากคุณ : mollxa เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 55 05:30:27

ความคิดเห็นที่ 90 อ่านไปน้ำตาซึมไป ที่บ้านไม่ใช่คนจีน แต่ก็ยังถูกรักน้อยกว่าลูกชาย ดีแต่ว่าย่าเข้าใจ จึงโตมาอย่างไม่ลำบากเท่าคุณ จขกท. เป็นกำลังให้คุณแม่ และคุณ จขกท.นะคะ จากคุณ : ขนมหวานสร้างไขมัน เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 55 13:03:43

ความคิดเห็นที่ 91 อ่านแล้ว เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ เป็นลูกสาวคนโตครอบครัวคนจีน มีน้องชายคนเดียว พ่อแม่โอ๋น้องตลอด จนโต จนถึงตอนนี้ เราเคยมีน้อยใจบ้าง แต่ก็พยายามทำตัวดี ๆ ให้ท่านภูมิใจ ตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงาน ดูแลบ้าน ทำทุกอย่างเพื่อท่านให้ดีที่สุด แต่พี่น้องของพ่อ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง (จีน) ชอบว่าร้ายพ่อ ชอบนินทาลับหลัง หาว่าพ่อเราเห็นแก่ตัว ทั้งๆที่พ่อเราไม่เคยทำอะไรให้ ดีด้วยทุกอย่าง แถมยังแอนตี้แม่เราซึ่งเป็นคนไทยอีก แต่พอเดือดร้อนก็หันมาหาครอบครัวเราตลอด เราเคยโมโหจนร้องไห้หลายๆครั้ง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้  ทุกวันนี้เวลารวมญาติ เรายอมรับเลยว่าแทบไม่อยากจะไปเห็นหน้าคนพวกนั้นด้วยซ้ำ บางครั้งฝืนยิ้มไม่ออกจริง ๆ เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี และพบเจอแต่คนดีๆค่ะ จากคุณ : หมวยเฉาก๊วย เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 55 17:38:16

ความคิดเห็นที่ 92 เราก็ลูกสาวเหมือนกัน แม่เคยเล่าให้ฟังว่าตอนอาม่าสาวๆ ก็โดนกดขี่ข่มเหงมาเยอะจากแม่ผัว แต่เนื่องจากฐานะยากจนมาก ลูกๆ ของอาม่าทุกคนจึงมีชีวิตที่ลำบากตั้งแต่เด็กจนโต คนพี่ลำบากมากหน่อย คนน้องลำบางรองๆ ลงมา แต่ก็ลำบากถ้วนหน้ากัน ความรักไม่ค่อยจะได้รับ เพราะต้องลำบากปากกัดตีบถีบเอาชีวิตให้รอด เพราะค่านิยมคนจีนโบราณอีกละมัง ทำให้ก๋งเรามีเมียถึง 4 คน ไม่เคยมีเวลามาเลี้ยงดูลูกๆ เกลียดค่านิยมเฮงซวยนี่จริงๆ เกิดเป็นผู้หญิงมันผิดตรงไหน? จากคุณ : ปฏิจจสมุปบาท (ปฏิจจสมุปบาท) เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 55 17:47:00

ความคิดเห็นที่ 93 ... ครั้งนะครับว่า ช่วยๆๆ กันกด VOTE ก็ดีนะครับ เพี่อที่ กระทู้จะได้อยู่ได้นานๆ นะครับ จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 55 10:30:29

ความคิดเห็นที่ 94 ถ้าเป็นผม ผมไม่คุยกะแม่หรอก สายตรงหากู๋เลย แตกเป็นแตกวะ จากคุณ : la..la..means เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 55 16:07:07

ความคิดเห็นที่ 95 เรื่องจริงมั้ยไม่รู้ แต่ทุกอย่างที่เขียนเกิดขึ้นกับเราที่เป็นครอบครัวคนจีนแท้ๆจริงๆค่ะ จากคุณ : polarpang เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 55 16:46:27

ความคิดเห็นที่ 96 เป็นครอบครัวคนจีนเหมือนกัน แต่ต่างกับจขกทเลย เพราะแม่(มาจากเมืองจีนเลย) รักลูกสาว ถ้าได้ข่าวว่าใครคลอดลูกเป็นผู้หญิงจะดีใจกับเขาทุกคน ส่วนตัวมีแต่ลูกชายล้วน รอลูกสาวไม่ไหว หนุ่มๆที่บ้านบอกว่าถ้าม่าม้ามีลูกสาว สงสัยพวกเขาจะตกกระป๋องกันหมด (จริงๆก็คิดว่าอย่างงั้นเหมือนกันเพราะอยากได้ลูกสาวมาก) จากคุณ : jiri เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 55 21:27:18

ความคิดเห็นที่ 97 กว่าจะอ่านจบทุกความเห็น 3 ชั่วโมง ได้สาระและความรู้ดีมากๆ ผมไทยแท้ ภรรยามีเชื้อจีนเหลือ25% โตมาแบบสมัยใหม่ เลยไม่มีไรจะเล่าอ่ะ เป็นกำลังใจให้ จขกท นะครับ สู้ๆ ดีใจด้วยที่เงินเดือนขึ้น หุหุ จากคุณ : thaiMBA เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 21:04:30

ความคิดเห็นที่ 98 คนจีนไม่ว่าสมัยไหนก็นิยมลูกชาย เราโชคดีมาก มีปัญหาแบบนี้น้อยจริงๆ เราเคยเห็นแค่อาม่า(ยาย) แต่อาม่าก็รักเรานะ ตอนท่านยังอยู่ ท่านยังละเมอชื่อเราหลายรอบ จนเรารู้สึกอกตัญญูที่ไม่เคยไปพูดคุยกับท่านจนท่านสิ้นไป เพราะเราสื่อสารกับท่านไม่ได้ ท่านพูดแต่แต้จิ๋วค่ะ และญาติๆไม่มีการแบ่งแยก อย่างน้อยก็ต่อหน้า ว่านี่หลานนอก นั่นหลานใน เพราะแม่เรามีเงินค่อนข้างมากในบรรดาพี่น้องด้วยกัน ยังมีน้าเราอีก ฝ่ายแม่เราเป็นคนจีนที่มีลูกสาวเป็นใหญ่ จะทำอะไรต้องถามคนนี้ น้าเราคนนี้เป็นลูกคนที่7 จากลูก10คนของอาม่า แต่ทุกคนเชื่อฟังมากมาย ว่าอะไรทุกคนที่เหลือจะยอมเกือบหมด รวมถึงพี่ชายและน้องชายด้วย จริงๆพ่อเราก็ลำเอียง แต่ก็โชคดีอีกนั่นแหละ เราเป็นลูกคนเดียว ถึงอยากรักลูกชายมากกว่าแต่ก็ไม่มีลูกชายให้รัก ซ้ำแม่เราเป็นหัวหน้าครอบครัวที่แท้จริง เป็นคนหาเงินเข้าบ้าน เราเลยกลายเป็นผู้หญิงเชื้อสายจีนที่มั่นใจเต็มเปี่ยม บางครั้งดูเหมือนจะเยอะไปด้วยซ้ำ รุ่นพ่อแม่เราทุกบ้านยังให้ความสำคัญกับลูกชายมากกว่า สรุป เราลูกสาวคนเดียว โชคดีสุดๆ คนจีนสมัยก่อนฆ่าทารกหญิงเป็นว่าเล่น เอาไปทิ้งก็มี จีนแผ่นดินใหญ่สมัยปัจจุบันก็เช่นกัน ถ้าให้เราคิดแบบหยาบๆ จำนวนทารกหญิงที่ถูกฆ่าเพราะความลำเอียงในประเทศจีนตั้งแต่มีนโยบายควบคุมประชากรของเติ้งเสี่ยวผิงมีมากกว่าประชากรไทยทั้งประเทศรวมกันเสียอีก คิดว่าไม่ต่ำกว่า260ล้าน เพราะถึงแม้อัตรการเกิดทารกชายจะสูงกว่า แต่อัตราการรอดของทารกหญิงจะมากกว่า แต่ตอนนี้ผู้ชายจีนจำนวน1ใน5หาคู่ไม่ได้ ประชากรจีนตอนนี้มี1300ล้านคน 5 ก็ได้ 260ล้านพอดี ยังเกิดขึ้นจริง ต่อเนื่องในปัจจุบันด้วย เหอะๆ เราใช้ภาษาจีนค่อนข้างดี เวลาแชทกับคนจีนก็จะคอยจิก ประชดพวกมันด้วยเรื่องนี้แหละ ชนะทุกครั้ง เพราะจำนวนมีประชากรจีนที่ประกาศปาวๆเป็นหลักฐาน ฮ่าๆ จะว่าอะไรพวกมันก็เถียงไม่ออก เพราะพวกมันกดหัวผู้หญิงมาเยอะ บ่นเรื่องหญิงๆชายๆได้เป็นว่าเล่นเพราะอยู่ฝ่ายเสียเปรียบ นั่งบ่น นอนบ่นยังไงก็ชนะทั้งๆที่ไม่ค่อยเดือดร้อนอะไร อย่างที่บอกเราเป็นผู้หญิงเชื้อสายจีนที่ถือว่าโชคดีมาก ผู้ชายจีนแผ่นดินใหญ่คนไหนมาเจอเรานี่ซวย ประชดไปอย่างจัดเต็มระบายความอัดอั้นทั้งๆที่ได้รับผลกระทบน้อยนี่แหละ (ตอนนี้เลิกแล้วค่ะ เดี๋ยวจะเพลินจนสติแตกไปเสียก่อน แต่ยังมีผ่านบล็อคเป็นครั้งคราว) ส่วนในไทยก็ประชดผ่านพันทิป บล็อค อะไรก็ว่าไป ก็เข้าแบบเดิม เราอยู่ฝ่ายเสียเปรียบ เอาอะไรมายกก็ชนะไปเกินครึ่ง เวลาคนจีนแผ่นดินใหญ่มาบอกว่า ‘เธอน่าจะแต่งงานนะ’ เราจะถามกลับไปว่า‘แต่งไปทำไม ในเมื่อตูแต่งไปก็ไม่ได้สืบสกุลตัวเอง แต่งไปให้เป็นทาสรับใช้บ้านผู้ชายให้โง่ดิ ไม่แต่งหรอก อยู่เป็นลูกสาวคนเดียวสบายกว่าเยอะ จะบอกให้’ อะไรแนวๆนี้ แล้วอีกฝ่ายก็จะนึกคำพูดไม่ออกอีกเลย จริงๆเราก็อยากมีลูกนะ แต่ลูกเราต้องเป็นลูกสาวและใช้นามสกุลเราเท่านั้น ฮ่าๆ ทำให้เรามีทางเลือกทางเดียวคือ รับลูกบุญธรรม ให้เราไปแอบทำเด็กหลอดแก้วพอพบว่าเป็นลูกชายแล้วฆ่าทิ้งก็ทำไม่ลงหรอก ถึงเกลียดเพศมัน แต่ยังไงก็ยังเป็นลูกเรา อีกอย่าง ทำแบบนั้นก็เหมือนคนจีนที่เราด่าทุกครั้งที่มีโอกาสไม่มีผิด เหอะๆ เออ เราเกิดมาเป็นผู้หญิงในครอบครัวจีนโคตรจ๋า แต่ดูเหมือนจะโชคดีกว่าจขกท.เยอะนะ เพิ่งรู้เหมือนกันว่ามีเรื่องแบบนี้ด้วย ยังไงคุณก็ต้องสู้ๆนะคะ จากคุณ : นางสาวคานทอง เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 22:09:28

ความคิดเห็นที่ 99 เห็นใจเจ้าของกระทู้ แบะเข้าใจ หัวอก ลูกสาวจีนทุกคน แต่ว่า ธรรมเนียมบางอย่าง จขกท.และเพื่อนสมาชิกน่าจะเข้าใจผิดไปใกล้เลย เอาเรื่อง ลูกสาวคนโตก่อน ลูกสาวคนโตของครอบครัวจีน นั้น มีความสำคัญมากๆ คือ ต้องเป็นหลัก เป็นคนช่วยแม่ในการปกครองบ้านเรือน เพราะครอบครัวคนจีน จะถือว่า เรื่องในบ้าน ผู้หญิงดูแล เรื่องนอกบ้าน ผุ้ชายดูแล ลูกชายคนโต ต้องสืบทอดกิจการ จึงต้องไปช่วย ป๊า ดูกิจการ ลูกสาว จึงต้องอยู่ช่วย ม้า ดูแลบ้านเรือน แต่ เมื่อก็มีบังคับในธรรมเนียมว่า เมื่อถึงเวลา ผู้ใหญ่จะต้องหา คู่ครองให้ ลูกสาวได้ออกเรือนไปเป็นสะใภ้ บ้านอื่น ซึ่งเท่ากับยกฐานะลูกสาวไปในตัว  ซึ่งโดยมากผู้ใหญ่ก็จะดูที่ฐานะ ชาติตระกูล และรวมไปถึง สถานะหลักจากแต่งงานไปแล้วด้วย เช่น ไปเป็นสะใภ้คนใหญ่หรือเปล่า หรือว่าไม่ได้เป็นเมียน้อยใคร  ซึ่งเท่ากับส่งเสริมให้ลูกสาวของตนได้ขึ้นไปสู่ฐานะเดียวกับแม่ตนเอง แต่ในบ้านอื่น ตระกูลอื่น ซึ่งภายหลังพี่สาวแต่งงาน หน้าที่ก็จะตกไปที่ น้องสาวคนต่อไป และจะเป็นวงจรอย่างนี้ไปเรื่อยๆ แต่ธรรมเนียมอีกอย่างที่ต้องคู่กันมา คือ ลูกสะใภ้ สำคัญกว่าลูกสาว  คือ ถือว่า ลูกสะใภ้ แต่งเข้ามา จะเป็นเหมือนลูกตัว แต่ ลูกตัว แต่งออกไปเป็นลูกคนอื่น  ฉะนั้น จะต้องให้ความสำคัญกับลูกสะใภ้มากๆ ซึ่ง จากธรรมเนียมสองประการนี้ จึงทำให้ดูว่า คนจีนไม่ให้ความสำคัญกับลูกสาว ยิ่งพอมาอยู่เมืองไทย ธรรมเนียมนี้กลับเหลือเพียง 1 เพราะธรรมเนียมเรื่องลูกสะใภ้ กับหายไปกับวัฒนธรรมไทย ลูกสาวที่ถูกกดมาตั้งแต่เด็ก จึงไม่ได้ลืมตาอ้าปากตอนเป็นสะใภ้  เพราะธรรมเนียมไทย ยังไงๆ รักลูกตัวมากกว่าลูกสะใภ้ (นี่คืออีกหนึ่งสาเหตุที่ คนจีนเวลาดูตัวกันชอบที่จะเลือกให้ครอบครัวอีกฝ่าย เป็นคนจีนเหมือนกัน เพื่อที่จะได้รักษาธรรมเนียมและไม่ทำให้ลูกสาวลำบาก) สิ่งหนึ่งที่ลูกสะใภ้จะให้กับครอบครัวสามีคือ หลานชายที่จะสืบสกุล ตรงนี้ คนจีนจะเรียกว่า "ไหล่ซุน" หรือ "หลานใน" คือหลานในตระกูล ส่วนลูกสาว เมื่อแต่งงานออกไปมีลูก จะเป็นหลานในตระกูลอื่น หรือ นอกตระกูล คนจีนจะเรียก "วั่วซุน" หรือ "หลานนอก" ซึ่งที่ จขกท. ถูก อาก๋ง (เข้าใจว่า จขกท เรียก ก๋ง เพราะเลี้ยงมาในครอบครัวคนไทย) เรียกว่า หลานนอก เพราะเหตุนี้แหละ แต่คำว่าหลานนอกหลานใน ส่วนใหญ่ ไม่มีอิทธิพล ต่อความรักของ วั่วกง วั่วม่า (ตา ยาย) เลยครับ และคำว่า หลานนอก ก็ไม่ใช่คำแสดงการเหยียดหยามแต่อย่างใด เพราะในคามเป็นจริง เมื่อเป็นหลานนอก บ้านหนึ่ง ก็ย่อมเป็นหลานในของอีกบ้านหนึ่งอยู่ดี นอกจากนี้ ยังมีที่เพื่อนสมาชิก มาบ่นเรื่องเซ่นไหว้ ว่าดดนห้ามไหว้ข้าวตอนเชงเม้ง  จริงๆแล้วตามธรรมเนียมจริงๆ ลูกสาวจะไม่ได้ไหว้เลยต่างหาก เพราะตามธรรมเนียม ลูกสาวแต่งเข้าตระกูลอื่นแล้ว มีหน้าที่ต้องไปไหว้ บรรพบุรุษตระกูลที่แต่งเข้าไป  ขณะเดียวกัน ลูกสะใภ้ก็มีหน้าที่ ที่จะต้องเซ่นไหว้บรรพบุรุษตระกูลสามีเหมือนกัน ประกอบกับสะใภ้มีหย้าที่ต้องดูแลความเรียบร้อยภายในบ้าน จึงต้องเป็นผู้เตรียมข้าวของเซ่นไหว้ด้วย เรื่องเหล่านี้จะเห็นได้ชัดในธรรมเนียมงานศพคนจีน มากกว่างานมงคล เช่น คนที่จะเช็ดตัวให้ ศพ จะต้องเป็นสะใภ้เท่านั้น (สะใภ้มีหน้าที่ปรนนิบัติพ่อ-แม่สามี) คนที่จะยกข้าว-ยกน้ำ (คั่งปึ่ง) เซ่นไหว้ ศพ ทุกเช้าเย็น คือ สะใภ้คนโต เท่านั้น (สะใภ้คนโตต้องเลี้ยงดู พ่อ-แม่สามี) (ตอนพิธีกงเต๊ก) ลูกสาวที่ออกเรือนไปแล้วมาร่วมงานศพ จะต้องนั่งอยุ่หลังลูกสะใภ้ และลูกสาวที่ยังไม่ออกเรือน (เป็นลูกคนอื่นแล้ว) ลูกเขยที่มางาน จะได้รับเกียรติให้สวมชุดที่มีหมวก และใส่รองเท้า (ลูกๆ ใส่ชุดกระสอบไว้ทุก และ เท้าเปล่า) เพราะถือว่าเป็นลูกคนอื่น ให้เกียรติมาร่วมพิธี หลาน เหลน โหลน ลื้อ นอก จะต้องมีการแต้มสีแดงบนผ้าโพกหัว เพื่อแสดงให้รู้ว่า ไม่ได้ไว้ทุกข์ให้ อากงอาม่าสายตรง(ปุ่ กับ ย่า) ของตนเอง และสุดท้าย กระถางธูป หรือ ป้ายวิญญาณ ของผู้ตาย จะต้องเชิญไปบ้านของลูกชายเท่านั้น  ห้ามนำไปตั้งที่บ้านลูกสาวเด็ดขาด เพราะหากแขกไปใครมา จะเข้าใจว่าเป็นกระถางเซ่นไหว้ พ่อ-แม่สามี (เอาเข้าบ้านเท่ากับแช่ง) นี้คือธรรมเนียม แต่หากสภาพสังคมเปลี่ยน วัฒนธรรมเปลี่ยม ไม่ได้คงกฎเกณฑ์แบบเดิม ก็สมควรปรับสภาพตนเอง แบบที่ จขกท. เตือนแม่นั้น ถึงว่าถูกต้อง เพราะว่า แม่ของ จขกท. ก็แต่งออกมาเป็นสะใภ้ จึงไม่ต้องแบบฐานะลูกสาวของบ้านไว้แล้ว ตามธรรมเนียมจีน จากคุณ : <<First>> เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 22:57:51

ความคิดเห็นที่ 100 เราก็ลูกสาวคะ ใครๆก็รู้ว่าแม่เรารักพี่ชายกว่าเราแบบรู้สึกได้ เราก็รู้แต่ตอนนี้เฉยๆแล้ว ยังไงเราก็เป็นคนที่จะดูแลพ่อแม่ตอนแก่เอง พี่ชายเลิกหวังได้เลยคะ พึ่งไม่ได้เลยสักนิด ^^ สู้ๆนะคะพี่จขกท. จากคุณ : Miniaa32 เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 23:22:34

ความคิดเห็นที่ 101 ครอบครัวคนจีนทั้งฝั่งพ่อและแม่ แม่เป็นลูกสาวคนโต ก็ถูกให้ออกจากโรงเรียน มาช่วยเลี้ยงน้อง ๆ อาม่าก็รักลูกชายมากกว่าลูกสาว  เห็นอาอี๊กับแม่บ่นกัน ....เวลามีงานอะไรก็เรียกใช้แต่ลูกสาวตลอด แม่มาแต่งเข้าครอบครัวของพ่อ ก็ไม่ได้ใช้ชีวิตที่สบายนัก มาเป็นลูกสะใภ้คนจีน ก็ต้องถูกใช้แรงงานเยี่ยงทาส แต่ก่อนเวลาตรุษจีน อาม่าไปซื้อไก่ตัวเป็น ๆ มา ให้แม่เราถอนขนจัดการเชือด ต้มทั้งอย่างนั้น แล้วก็ถูกใช้งานสาระพัด แต่ก่อนยังเป็นโรงสีอยู่ ก็ต้องทำกับข้าวเลี้ยงบรรดาอาแปะ สะใภ้ หลายครอบครัว รวมทั้งลูกจ้างด้วย ทำงานเสร็จก็ต้องรีบมุดเข้าห้อง ไม่ได้ไปไหน ต้องคอยหลบ ๆ อยู่ในห้อง เดินออกมา ก็จะมีบรรดาอาแปะ อาซิ่มไม่พอใจ ทำท่ายักษ์เข้าใส่ ในภายหลังแม่ถึงมาเข้าใจว่าที่เขาไม่ชอบแม่เพราะ ตอนแม่แต่งเข้าบ้าน เป็นสะใภ้คนเดียวที่มีการจัดงานเลี้ยงโต๊ะจีน ซึ่งแต่ก่อนก็ไำม่ได้มีฐานะดี ...ก็เลยมีบางคนไม่พอใจ ต่อมาแบ่งสมบัติ แล้วก็แยกบ้านกัน อากง อาม่ามาอยู่บ้านพ่อ แม่ต้องดูแลทุกคนในบ้าน ตั้งแต่คนแก่ ลูก ๆ  รวมทั้งยังต้องมาช่วยงานค้าขายด้วย แม่เป็นคนชอบค้าขายมาก กลายเป็นว่าพ่อก็ได้แม่เป็นผู้ช่วยที่ดี ทำได้หมดทั้งงานในบ้านและงานนอกบ้าน แม่เหมาหมด แม่เป็นคนขยันมาก พ่อเป็นลูกชายที่อาม่ารัก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอาม่าจะมารักแม่ ซึ่งเป็นสะใภ้ แม่บอกให้ฉันฟังแบบน้อยใจว่า อาม่าคงเลือกแม่ (ใช้แม่สื่อแนะนำ) เพราะเห็นว่าแม่เป็นคนตัวสูงมีร่างกายแข็งแรง ก็เลยอยากให้แม่มาดูแลพ่อ ซึ่งมีร่างกายอ่อนแอ ขณะที่สะใภ้คนอื่น ๆ ก็ไม่เห็นมีใครทำงานหนักเท่าแม่เลย มาถึงรุ่นลูก พ่อแม่เรามีลูกสาว 3 คน เป็นลูกสาวเรียงกันหนึ่ง สอง สาม พ่ออยากได้ลูกชายมาก จนในที่สุด ก็ประสบความสำเร็จได้น้องชายคนเล็ก คนเดียวในบ้าน ตอนเด็ก ๆ ลูกผู้หญิงไม่ค่อยมีของเล่นอะไรหรอก แม่เป็นคนประหยัดมาก ๆ  แม่ไม่ค่อยจะซื้อของให้ ส่วนพ่อเราเขาก็ไม่ค่อยสนใจ แต่พอน้องชายเกิดมา พ่อซื้อของเล่นดี ๆ ทั้งรถบังคับวิทยุ ของเล่นแพง ๆ ให้น้องชายเราคนเดียว เรากับพี่ ๆ ก็ได้่แต่มอง แม่ไม่เคยใช้น้องชายทำงานบ้านอะไร บ่นแต่ให้ผู้หญิงช่วยกันทำงานบ้าน น้องก็เอาแต่เล่นเกมทั้งวัน เหมือนการที่แม่เราได้น้องชายคนนี้มา ทำให้สถานภาพของแม่ในบ้านดีขึ้น เพราะว่าอาม่า อากงก็พอใจแม่มากขึ้น อากงก็รักน้องชายเรา ชอบอุ้ม ชอบคุยด้วย แต่กับหลานสาวก็ไม่ได้สนใจอะไรแบบนี้เลย เราก็อยู่เงียบ ๆ ของเรามา เวลามีหลานชายของอาแปะ อาเจ็กมาที่บ้าน อากง อาม่าก็จะชอบแจกตังค์ เราก็ีเคยหลงดีใจ นึกว่าเราจะได้ด้วย แต่ก็ไม่ให้ ชอบแจกแต่หลานชาย ....เราก็เซ็งจนเคยชิน.... แม่ชอบเล่าเรื่องในอดีตให้ฟังหลา่ยเรื่อง เราก็ชอบฟัง ฟังแล้วก็ให้เข้าใจอะไรหลายอย่างบางเรื่องก็เจ็บจี๊ดเลย ครั้งหนึ่งแม่เล่าว่าตอนคลอดน้องสาวเราที่โรงพยาบาล พ่อมาถึง พอรูว่าเป็นลูกสาว เขาก็ไม่มองหน้าเลย...รีบกลับบ้าน.. แล้วพอออกจากโรงพยาบาลก็พาไปส่งโรงเลีียงเด็กเลย จนสี่ห้าเดือนก็ไปรับกลับมา แล้วก็ยังเคยจะยกน้องสาวให้ไปเป็นลูกบ้านอื่นด้วย ที่เป็นญาติกัน เขามีแต่ลูกชาย แต่ยังดีที่อาม่าไม่ให้ ไม่รู้ว่าเขามีเรื่องอะไรกัน ก็เลยไม่ได้ยกให้ ไม่อย่างนั้น เราคงลืมไปแล้วว่ามีน้องอีกคนด้วย เพราะเราก็ยังเด็ก จำอะไรไม่ค่อยได้   เราว่าแม่เป็นทาสประเพณี แม้ว่าอากงอาม่าของพ่อเราจะไม่อยู่แล้ว แต่แม่ก็ไม่เคยบกพร่องในงานพิธีกรรมต่าง ๆ ลงเลย จัดไหว้ทุกเทศกาล ทำอย่างเหน็ดเหนื่อย เรากับพี่ ๆ ก็เลยต้องแบ่งเวลากันมาช่วยงานแม่     แม่เราไม่ลำำเอียง รักลูกเท่า ๆ กัน คงเป็นเพราะ น้องชายคนเล็กก็ไม่ได้ดีเท่าที่ควร ในขณะที่ลูกสาวสามารถพึ่งพาได้มากกว่า   ส่วนพ่อเรา ก็หันมาชอบพี่สาวมากกว่าน้องชายแล้ว ตั้งแต่พี่สาวสอบเป็นหมอได้ เป็นที่เชิดหน้าชูตาของตระกูล ส่วนน้องชายก็ติดแต่เล่นเกม เรียนหนังสือไม่จบ โชคดีที่ในภายหลัง พ่อแม่ก็เปลี่ยนความคิดจากเดิมไป เรื่องของคนรุ่นก่อน ๆ คงไม่เกิดขึ้นในรุ่นหลัง ....ถึงน้องชายจะเกเร ไม่ตั้งใจเรียน ขี้เกียจ แต่ก็ดูออกว่าเขาก็เป็นคนดี คนในบ้านก็เข้าใจกัน ...ความคิดของคนเราเปลี่ยนแปลงกันได้ค่ะ เรื่องพวกนี้ จากคุณ : arigatoo เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 23:59:13

ความคิดเห็นที่ 102 คนจีนสมัยก่อนก็รักลูกชายมากเป็นธรรมดา ถ้าเป็นคนสุดท้าย ยิ่งรักใหญ่เลย ยายเรามีลูก 5 คน แม่เราเป็นคนที่ 2 (ยายก็รักนะ เวลาเจ็บป่วยก็ดูแลอยู่ แต่น้อยกว่าทุกคนในพี่น้อง) แต่เมื่อเกิดเรื่องขึ้น แม่เราจะผิดเสมอ....(ช่างเถอะ ขี้เกียจพูด ใครทำไรไว้ ก็รับกรรมนั้นไป) สำหรับรุ่นของเรา มีพี่น้องกัน 5 คน เราคนโต เป็นผู้หญิงด้วย (24ปี) แม่เราเคยบอกกับเราตอนเด็กๆเสมอว่า ต้องดูแลน้องดีๆ และบอกกับน้องๆว่า ให้เชื่อฟังพี่สาวด้วย..... เรารุ้สึกว่า พ่อ แม่เราจะรักทุกคนเท่ากันนะ พ่อแม่เรายังบอกเลยว่า ถ้าเราแต่่งงาน จะให้ฝ่ายชายย้ายมาอยู่บ้านเรา ไม่ให้เราแต่งออกไป กลัวเราลำบาก คริๆ สำหรับคุณ จขกท สู้ๆนะคะ ถ้าคุณจะมีครอบครัว เราก็ขอให้คุณ มีภรรยาที่คุณนับถือ ให้เกียติกัน เป็นช้างเท้าหน้าด้วยกันทั้งสองคน และที่สำคัญ มีลูกที่คุณรักพวกเขาเท่าๆกันนะคะ จากคุณ : taochiu เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 55 21:31:07

ความคิดเห็นที่ 103 อ่านแล้วอินมากค่ะกระทู้นี้ แม่เรายังโชคดีค่ะที่ทางบ้านพอมีฐานะเลยได้เรียนหนังสือ แต่ก็ต้องทำงานหนักตั้งแต่สาวๆเหมือนกัน เรื่องรักลูกชายมากกว่านี่ก็ใช่เลย รุ่นพ่อแม่เรายังเป็นอยู่ค่ะ แต่รุ่นหลานแบบเราไม่ค่อยมีปัญหานี้แล้ว ตอนเด็กๆก็มีบ้างว่าบ้านเรามีแต่ลูกผู้หญิง ด้อยกว่าบ้านญาติๆที่มีลูกชายเยอะ แต่พอโตแล้วพ่อแม่เราบอกว่ามีลูกสาวแหละดีแล้วเพราะลูกสาวช่วยงานบ้าน ไหว้เจ้า ทำนู่นนี่ดูแลพ่อแม่ แต่ลูกชายไม่ทำ (จริงๆพี่ชายก็โดนให้ช่วยดูแลกิจการที่บ้านต่อ) เราซะอีกที่ยินดีที่เกิดเป็นลูกสาว เลยค่อนข้างมีอิสระไม่ต้องทำงานที่บ้านก็ได้ อยากเรียนอยากทำอะไรก็ยังมีสิทธิ์เลือก ในขณะที่ลูกชายจะถูกคาดหวังให้เรียนบัญชี บริหารอะไรแบบนี้ เราเองก็เป็นหลานนอกนะคะ แต่อากงอาม่ารักเหมือนกัน เรื่องเปรียบเทียบกันระหว่างญาตินี่เราว่าคนไทยก็เป็นเหมือนกันค่ะ ตอนเด็กๆเราก็โดนบ่อยว่าลูกพีลูกน้องเราเก่งยังงู้นยังงี้ สอบได้ที่หนึ่งงี้ (จริงๆเราก็จัดอยู่ในระดับเรียนดีนะคะ แต่ไม่ถึงกับที่หนึ่ง) ตอนเราเลือกเรียนสายศิลป์แทบจะทะเลาะกับแม่เพราะคนจีนมองว่าต้องเรียนสายวิทย์นะถึงจะเป็นเด็กเรียนเก่ง สายศิลป์เรียนแล้วจะทำงานอะไร แต่เราก็ดื้อค่ะบอกแม่ไปว่าถ้าเรียนวิทย์จะมีแต่ตัวแดงในสมุดพก เอนท์ไม่ติด ตอนนั้นแม่จะโดนญาติๆค่อนขอดและเปรียบเทียบกับลุกพี่ลูกน้องคนอื่นที่เรียนสายวิทย์กันเสมอ ตอนเอนท์เลยตั้งใจจะเข้าจุฬา มธ ให้ได้แม่จะได้ไม่อายคนอื่น (ไม่ได้ดูถูกมหาลัยเอกชนนะคะ แต่เราอยากประหยัด) พอเอนท์ติดแม่เลยไปเม้าท์ได้ทั้งซอยเลย 555+ ณ จุดนี้เราสงสารพี่ชายมากกว่าที่โดนบังคับเรียน บังคับทำงาน ต้องไปอยู่ต่างถิ่น ไม่ค่อยได้เจอเพื่อนในขณะที่เราเลือกชีวิตของเราได้เอง เอาใจช่วยอาหมวยอาตี๋ทุกท่านนะคะ จากคุณ : eltshan เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 55 16:21:18

ความคิดเห็นที่ 104 บ้านเราจีนทั้งฝั่งพ่อฝั่งแม่เลย ทางพ่อเรา พ่อเราเรียนจบม.ปลายออกมาทำงาน ป้า พี่สาวพ่อเรียนต่อจบมหาวิทยาลัย ปู่กับย่าให้การศึกษาเป็นสมบัติติดตัว ของพ่อได้บ้านที่อยู่ ปู่รักป้ามากๆ พอๆ กับที่รักพ่อเรา ส่วนย่าไม่ทราบ ต้องไปถามพ่ออีกที ทางตากับยายแต่ก่อนไม่รู้ว่ายังไง แต่ตอนนี้รักลูกสาวมากกว่าลูกชาย แม่เราเป็นลูกรักของตา ยายเราก็เชื่อฟังแม่ บ้านเราลูกสาวหมด แม่ชอบ พ่ออาจจะเครียดเล็กน้อยเพราะกิจการที่บ้านถ้าได้ลูกชายจะสบายกว่านี้ เรามีความรู้สึกแค่ว่า ถ้ามีงานประเพณีเราอาจจะลำบากเพราะต้องเอาลูกชายเป็นหลัก แต่ถ้าปกติ เรากับน้องสาวคนรองคุมหมด 555 เราลูกสาวคนโตนะ สบายกว่าลูกชายคนเล็กบ้านญาติคนอื่นอีก จากคุณ : pocha_t เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 55 15:07:06

ความคิดเห็นที่ 105 อ่านแล้วเข้าใจมากๆ เลย เราก็ลูกคนจีน พ่อนี่แบบโคตรรักลุงมาก ลุงมีลูกเยอะ ทำกงสีพ่อเก็บได้เท่าไหร่เหลือไว้ให้ลุง ให้หลาน แต่ไม่เคยคิดจะเหลืออะไรไว้ให้ลูกเลย พอเรากัดฟันออกมาเปิดร้านกับพี่ ตอนนี้ได้ดิบได้ดีจะให้ลูกลุงมาเครดิต ไม่เข้าใจว่าจะให้ลูกตัวเองถูกเอาเปรียบไปถึงไหน ชีวิตก็มีแค่นี้ชาติหน้าจะมีรึเปล่าก็ไม่รู้ ไม่ได้ต้องการมีความสุขมากมายนะ แค่ไม่อยากทุกข์เหมือนทุกวันนี้ ตั้งใจเรียนตั้งใจทำงานแทบไม่เคยได้ไปเที่ยวกับชาวบ้านเขาเลย แค่จะเอาตัวเองให้ดีก็เหนื่อยมากแล้ว ยังจะมายัดเยียดให้เราต้องไปรับผิดชอบชีวิตของคนที่เอาแต่อยู่ไปวันๆ ไม่มีความขยัน เราก็ไม่ไหวจริงๆ สุดท้ายโดนหาว่าแล้งน้ำใจ แต่คือทุกวันนี้ก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว น้ำหนักลด ดำ ตากแดด...ทำได้แค่ไม่คิดมาก คิดแต่ว่าความสามารถและประสบการณ์ที่ได้มาติดอยู่กับตัวเรา สักวันเราต้องได้ดี จากคุณ : อาหมวย เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 11:15:52 A:125.27.115.77 X: TicketID:136812