ความคิดเห็นที่ 1 หลายๆคนก็เป็นแบบนี้ค่ะ ให้ไปสังสรรค์ ก็ไปได้ แต่ไม่ได้ชอบมาก ^__^ แต่ก็ติดต่อเพื่อนๆไว้บ้างนะคะ มีปฏิสัมพันธ์ไว้บ้าง ถ้าเราเงียบหายไป เพื่อนๆก็อาจจะหายไปจากเราได้นะคะ ^__^ จากคุณ : เขียนบน 3310 (ซ้อแปด) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 03:22:06

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นเหมือนกันคะ เมื่อก่อนทำงานตั้งแต่ 8.30 น.  เลิกงาน 23.00 น. กลับบ้านมาก็เล่นเกมส์ในhi5 เล่นเกมส์ออนไลน์ทุกชนิดแต่เล่นแบบตัวละครคนเดียวไม่คุยกับใคร ดูหนัง ฟังเพลง ไปไหนมาไหนคนเดียว มีเพื่อนแต่ไม่เคยโทรหา นานๆเพื่อนจะโทรมาหาสักที ไม่ชอบออกไปไหนเวลามีเทศกาลเช่น ลอยกระทง สงกรานต์ เป็นแบบนี้มาสักระยะ จนทำให้นิสัยเหล่านี้ติดมา ตอนนี้มีแฟน ไปไหนมาไหนก็ไปแต่กับแฟนสองคน บังคับแฟนไม่ให้มีเพื่อนหรือไปไหนมาไหนกับเพื่อนเลย หรือแม้กระทั่งเวลาที่น้องชายของแฟนหรือญาติพี่น้องของแฟนมาชวนไปทานข้าวด้วยก็พยายามหลีกเลี่ยง เพราะเคยมีความรู้สึกว่าอึดอัดไม่เป็นตัวของตัวเอง คอยโดนจ้องโดนมองและเพ่งเล็งมองมาที่เรา เลยปฏิเสธมาตลอดระยะหลังว่าติดงาน มีเพื่อนบ้างแต่นานปีจะเจอกันสักสองสามครั้งต่อปี ชอบอยู่บ้านดูหนังเล่นเกมส์อ่านหนังสือ คล้่ยกับจขกท.ละคะ ไม่ใช่เราเข้ากับใครไม่ได้หรอกคะ เพียงแต่ว่าต้นทุนชีวิตของแต่ละคนมาแบบไหน เราก็โดนเหมือนกัน แฟนว่าเราหลายต่อหลายครั้งเหมือนกันเรื่องเข้าสังคมกับที่บ้านเค้า แต่เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะคะ เราก็รู้สึกแย่เหมือนกัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเองนี่ละคะ ว่าจะทนความรู้สึกกดดันแบบนี้ได้ถึงไหน บางครั้งเราก็นึกอดแปลกใจไม่ได้ว่า ผิดด้วยหรือที่ฉันชอบมีโลกส่วนตัวของฉัน และโลกส่วนตัวนั้นก็ขอแค่มีฉันกับเธอแค่บางเวลา เราก็ไม่ดื่ม ไม่สูบ ไม่เที่ยว อยู่ติดกับบ้่าน ไม่มีเพื่อน ไม่ชอบออกไปไหนคนเดียวถ้าไม่มีแฟนไปด้วย และที่สำคัญครอบครัวเรากลับชื่นชมในความเป็นเราแบบนี้เสมอมา จนเราอดคิดไม่ได้เลยว่า ตกลงแล้วเค้ารักเราเพราะในแบบที่เราเป็นหรือรักเราในแบบที่เค้าอยากจะให้เราเป็น ไม่ต้องรู้สึกอย่างนั้นแล้วนะคะว่าผิดปกติหรือเปล่า เพราะอาจจะมีอีกหลายๆคนที่เป็นแบบเรา เพียงแต่เค้าไม่ได้เข้ามาโพสหรือมาบอกเรื่องราวต่างๆของเค้าให้เราฟัง ลองเปลี่ยนแปลงตัวเองดูคะ ถ้าพยายามแล้วอะไรแล้วยังคงชอบแบบเดิมก็บอกเจตนารมณ์ของตัวเองให้แฟนฟังเลยคะว่าชอบแบบนี้ ยังงี้และพยายามที่สุดแล้ว ลองทำให้เค้าเห็นดีกว่าไม่ทำ้ลย อย่างน้อยเราก็จะได้รู้ว่าเคยลองแล้วนะ พยายามแล้วนะ ทำดีที่สุดแล้วนะ ที่เหลือก็แล้วแต่เค้าจะคิกกันเอง ดีใจจังที่ได้เจอคนนิสัยเหมือนกัน ไม่กล้าโพสถามใคร กลัวเค้าหาว่าบ้า กลัวเค้าจะมาว่าต้องไปหาจิตแพทย์ เราลืมบอกนิสัยแย่ๆของเรา เราขี้หึงขี้หวงแฟนเรามาก จนทำให้คนรอบๆข้างตัวเค้ามองเราว่าเป็นนางตัวร้าย แต่คนที่รู้จักเราจริงๆจะไม่มีคำนี้ออกจากปากคนที่รู้จักเราจริงๆเลย เฮ้อ ขอโทษที่เพ้อยาว อยากระบายเหมือนกัน นีละนิสัยผู้หญิง จากคุณ : SilverFace เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 03:27:39

ความคิดเห็นที่ 3 นิสัยเหมือนเราเลย เราไม่ชอบทักทายเพื่อนบ้านด้วยนะ อยากอยู่บ้านแบบไม่มีเพื่อนบ้านเลยในรัศมีสองกิโลเมตรทุกทิศทาง รำคาญคนอื่นเสียงดัง จากคุณ : หนูหมีน้อย เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 03:34:28

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบพระคุณทุกๆท่านมากๆเลยค่ะ รู้สึกดีใจจังเลยค่ะ คิดว่าจะไม่มีใครเข้ามาตอบซะแล้วค่ะ ^^ เรื่องเพื่อน จริงๆแล้วยังพอมีอยู่ 2 คนค่ะ แต่นานๆจะคุยกันเจอกันที (นั่นก็โลกส่วนตัวสูงเช่นกันค่ะ 55) เรื่องแฟน..เราเองก็มีแล้วค่ะ แฟนเราต่างกับเราเลยค่ะ ชอบสังคม เพื่อนฝูงเยอะ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาเลยค่ะ เพราะเราปล่อยเค้าเลยค่ะ ดีเสียอีกเค้าไม่อยู่เราก็สบาย..อิอิ เรื่องเพื่อนบ้าน นี่ขอบอกเลยว่า ถูกต้องเลยค่ะ เราไม่สุงสิงใครค่ะ แต่คุยกับเราได้นะคะ แต่ไม่เข้าไปสุงสิงค่ะ (เมื่อก่อนเรากลับมาจากทำงาน เข้าบ้านปิดประตูเงียบ. ..วันหยุดก็กินอยู่ในบ้านไม่เปิดประตู จนเพื่อนบ้านมาเรียก เค้านึกว่าเราเป็นอะไรค่ะ 55) แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 55 03:54:25 จากคุณ : peaceable_pim เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 03:52:43

ความคิดเห็นที่ 5 เราหนักกว่าอีก ใครมาเคาะประตู ไม่เปิดด้วยนะ อยากเอาป้ายติดไว้หน้าบ้านว่า ห้ามเคาะประตู "appointment only" สามีส่ายหัวเลย จากคุณ : หนูหมีน้อย เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 04:15:08

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่แปลกนะคะ ไม่ผิดปกตินะคะ เราก็เป็น วันๆ หลังทำงานก็ไปฟิสเนตบ้าง ปาเข้า สองสามทุ่มกลับบ้าน ..เข้าเน็ต  นอน บางวันไม่มีงานก็ไปช้อปคนเดียว ดีกว่าไปกับเพื่อน เพราะเราจะวน ร้านนั้น ร้านนี้ บางทีกลับมาร้านเดิม วนๆเวียนๆ .. ถ้ามีเพื่อนมาด้วย เราคงไม่กล้า ไปวิ่งออกกำลังคนเดียว ฮึดกว่าไปกับเพื่อน คุยเยอะ วิ่งช้า .. เราคิดว่าเวลาทุกวัน(ของเรา) มีค่านะคะ มีเพื่อนๆมาแจมทีไร เสียเวลา บางทีเสียเงิน เพราะต้องดื่ม บ้างกินบ้าง สังสรรค์ จ่ายเพราะเพื่อนก็จ่ายเราจะตืดก็ไม่ดี ทุกวันนี้ก็มีความสุขดี กับการใช้ชีวิตคนเดียว วันๆหมดไปเร็ว ทำนั่น นี่ อยู่กับครอบครัว ทำกับข้าวให้ที่บ้านกินอร่อยๆ ดีกว่าเพื่อน เอาแต่ชวนเฮฮา ปาร์ตี้ สังสรรค์(เสียเงิน) บางที มีนินทาคนนั้น คนนี่ ปวดหัว จากคุณ : Pedantin เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 04:37:23

ความคิดเห็นที่ 7 เราก็เป็น  สบายใจดี เมื่อบ้านมีทุกอย่าง ไยเราจะต้องไปหาของอย่างอื่นภายนอกด้วย จากคุณ : เงาสายลม เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 06:58:30

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่แปลกหรอกค่ะ เราเชื่อว่าอาจจะไม่ทุกคนที่เป็นแบบคุณ แต่ก็มีอีกหลายคนเลยค่ะ ที่มีมุมแบบนี้ บางอารมณ์เราก็เป็นเหมือนกัน ^^ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 07:19:41

ความคิดเห็นที่ 9 ท่าจะบ้า จากคุณ : ชอบเลี้ยงปลา เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 07:19:58

ความคิดเห็นที่ 10 น่าจะออกแนวรักสันโดษ รักความเงียบสงบ แบบนี้ดีครับ สามารถอยู่คนเดียวไม่ต้องมีใครได้เลยสบาย ๆ จะแตกต่างกับอีกแบบหนึ่งคือ ต้องมีเพื่อนไปไหนมาไหนด้วยกัน  ขาดเพื่อนตายทันที ดีกันไปคนละอย่าง เรื่องแฟน ปล่อยให้เค้าไปไหน ๆ คนเดียวระวังนะครับ เหมือนข้อดี แต่อาจจะเกิดปัญหาช่องว่าง ระหว่างแฟนได้นะครับ หลายคนต้องการให้แฟนไปด้วยกันนะจ๊ะ ไปบ้างไม่ไปบ้าง ยังดีเสียกว่าไม่ไปเลยนะครับ แฟนกินเหล้า สูบบุหรี่หรือเปล่าครับ ถ้าใช่ก็ระวังไว้หน่อย แฟนคุณอาจจะต่างจากคุณเกินไป อยู่ด้วยกันจริง ๆ ถ้าไม่เข้าใจกัน จะลำบาก และเกิดปัญหาได้ครับ ส่วนเพื่อน ถึงมีเพื่อนน้อย แต่ขอให้มีไว้บ้างครับ ฝืนใจติดต่อไว้บ้าง บางทีจำเป็นนะครับ อย่างเช่น เราเจ็บป่วย เราอกหัก เราไปไหนไกล ๆ บางทีพาเพื่อนไปด้วย ก็อุ่นใจกว่า ไปคนเดียวนะครับท่าน ขอให้โชคดีมีชัย จากคุณ : เต่าน้อย/taonoi_@hotmail.com (เต่าน้อย) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 07:26:17

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นอีกคนที่เหมือน จขกท ค่ะ เราก็ชอบใช้ชีวิตสันโดษค่ะ  ไม่เอาใครเหมือนกัน  ตอนนี้มีแฟนแล้ว ในโลกของเราก็มีกัน 2 คนค่ะ  โชคดีของเราได้แฟนที่ชีวิตสันโดษเหมือนกัน  เลยหนักค่ะ ทีนี้ไม่เอาใครเลย ชีวิตมีกัน 2 คน กับแมว 3 ตัว 555 จากคุณ : หว่าหวาจัง เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 07:43:06

ความคิดเห็นที่ 12 จริงๆ มันก็ดีนะผมว่า ช่วยเหลือตัวเองได้ ไม่ต้องพึ่งพาใคร ไม่ทำให้ใครเดิอดร้อนก็ทำได้ครับ แต่ติงไว้นิดหนึ่ง มีเพื่อนไว้บ้าง มีน้ำใจช่วยเหลือคนอื่นบ้าง โดยเฉพาะคนที่อยู่ใกล้ๆ รอบๆ ตัวเรา ไม่ใช่ไม่ยุ่งไม่เกี่ยว ไม่เอาเลย เผื่อนะครับ เผื่อวันข้างหน้า เราเดือดร้อน ฉุกเฉินอะไร เราไม่มีทางรู้นะครับ เดียวนี้เราไม่ไปหาภัย ภัยก็มาหาเรา สร้างเกราะป้องกันไว้ก็ดีครับ เห็นคุณดีใจ เวลามีคนมาตอบ จริงๆ ผมว่าคุณก็ชอบมีเพื่อนนะ เพียงแต่ชอบมีแบบไม่ต้องยุ่งยากมากมั้ง จากคุณ : SDI 0500 เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 08:01:07 A:169.252.4.21 X: TicketID:299803

ความคิดเห็นที่ 13 เคยตั้งกระทู้ถามแบบนี้เหมือนกัน ว่าเรานิสัยผิดปกติไหม 555+ เราก็คนนึงที่นิสัยสันโดษ เพื่อนแบบเฮฮาไปเที่ยวไปกินเราแทบไม่มีเลย วันๆ ทำงานเสร็จก็กลับบ้านใช้เวลาว่างส่วนตัวทำอะไรง่ายๆ แต่เราก็พอมีเพื่อนที่ปรึกษาหารือได้นะ เราว่าถ้าไม่ใช่คนติดสังคมอะ ไม่ต้องมีเพื่อนมากก็ได้ มากคนก็มากความ เลือกคบเพื่อนที่คุณภาพดีกว่า วันหลังกลุ่มคนสันโดษทั้งหลายน่าจะมารวมกลุ่มกันเนอะ ท่าทางจะมีเยอะ เป็นเพื่อนทาง e-mail ก็ได้ จะได้ไม่รู้สึกว่าเหงาเกินไป แล้วก็ไม่เข้าใกล้โลกส่วนตัวมากเกินไป อิอิ จากคุณ : สายไหมสีส้ม เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 08:14:56

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบอยู่คนเดียวค่ะ แต่ถ้าจำเป็น ก็ไปออกงานสังคมได้ (แสดงท่าทางว่าเป็นคนปกติได้ค่ะ) มาทำงานแต่เช้าาาาาา กลางวันกินอาหารในห้องอาหารของที่ทำงาน (ไม่จำเป็นก็ไม่ออกไปข้างนอก) กลับบ้านเย็นนนนนนน วันหยุด ถ้าไม่มีอะไรพิเศษ ก็จะอยู่บ้าน รึออกไปช้อบปิ้งคนเดียวค่ะ (เว้นแต่แม่อยากออกไปนอกบ้าน ก็ต้องพาไปค่ะ) แต่ถึงอย่างนี้ ก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองผิดปกตินะคะ จากคุณ : ปุยปุย เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 08:33:08

ความคิดเห็นที่ 15 อะไรก็พอว่าแต่ไม่ชอบมีเพื่อนนี่วันนึงจะเห็นความลำบากครับ ขนาดเพื่อนในเฟซบุ๊คที่ดูว่าไม่มีประโยชน์อะไร แต่เวลาเรามีปัญหา ที่ต้องการให้มีคนรับรู้ ต้องการตีแผ่ เอามาแชร์แป๊บเดียว เรื่องไปถึงไหนๆ ถ้าไม่มีเฟซบุ๊คก็แอบเจ็บคนเดียวไป จากคุณ : Natural29 เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 08:33:10

ความคิดเห็นที่ 16 ผมก็เป็นบางช่วงเวลาครับ ไม่อยากออกไปไหน เจอใคร อยู่แต่ในห้องคนเดียว ใครมาเรียกก็ไม่สนใจ นั่งขลุกมันอยู่แบบนั้น -*- จากคุณ : silverstein เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 08:39:09

ความคิดเห็นที่ 17 ผิดปกติ เพราะแม้ว่าจะไม่ชอบสังสรรค์เป็นกลุ่มใหญ่ คนปกติก็ยังมักมีเพื่อนสนิท 1-2 คน ที่เอาไว้พบปะกินเที่ยวพูดคุยถามไถ่ทุกข์สุข เพราะเพื่อนย่อมรู้สึกคิดถึงนึกถึงกันเป็นระยะๆ จากคุณ : เฮ้อ เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 08:45:05 A:110.169.165.209 X: TicketID:140846

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่ผิดปกติค่ะ สิ่งใดที่เราทำแล้วมีความสุข นั่นคือสิ่งดีแล้ว แต่ต้องไม่แสร้งทำนะ "อยากอยู่คนเดียว กับถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว ผลออกมาเหมือนกัน แต่ความเหงาต่างกัน" จากคุณ : Apple So Good เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 08:55:32

ความคิดเห็นที่ 19 เราเองถ้าเลือกได้ก็ไม่ไปสังสรรค์นอกบ้านกับสามีนะ ชอบอยู่บ้านดูทีวี กับหมาเหมือนกัน จากคุณ : ป้าด้วงค่ะ (ดอกดาวเรือง) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 08:58:09

ความคิดเห็นที่ 20 ก็ไม่แปลกนะคะ  แต่ว่าเพื่อนบ้านคบไว้ก็ไม่เสียหายนะ เคยอ่านข่าวอยู่ข่าวนึง  มีผู้หญิงสาวตายในบ้าน (ทาวเฮ้าส์)   โดยที่ไม่มีญาติพี่น้องหรือเพื่อนบ้านสังเกตุเลย  จนกระทั่งแห้งอ่ะ เราฟังข่าวแล้วก็รู้สึกสะเทือนใจหน่ะ  คนนะ   หายไปแต่ไม่มีสักคนที่สังเกตุเห็นเลยเหรอ จากคุณ : piccyblue เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 09:17:36

ความคิดเห็นที่ 21 น่าอิจฉาจัง ชีวิตแบบนี้ จากคุณ : eager2be1 (eager2be1) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 09:30:44

ความคิดเห็นที่ 22 เหมือนกันอีกเสียงค่ะ แต่ได้มาใช้ชีวิต ที่ตจว. มันขัดแย้งกับตัวตนเลย คือ บ้านเราอยู่ท้ายซอย เวลาเดินออกไปปากซอย ไม่ยิ้มให้เค้ากันนินทาว่า เชิด หยิ่ง คนงานที่บ้านบอก คนแถวนี้เวลาไปไหนมาไหน เค้าจะต้องทักทายกัน  ไม่รู้จักยังต้องทักเลย  เหอะ ๆ ตอนนี้ก็ประมาณนางงามอ่ะค่ะ  ยิ้มตั้งแต่หน้าประตูยันปากซอยเลย  ก็หนุกไปอีกแบบนะค่ะ สรุป มันก็ต้องยืดหยุ่นไปตามสถานการณ์ จากคุณ : จิตพลู เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 09:35:29

ความคิดเห็นที่ 23 ผมเคยไปงานรุ่น สิ่งที่ผมเจอในงานเลี้ยงรุ่นคือ 1. การคุยโอ้อวดว่าลูกของตนจบนั่น จบนี่ ได้เกียรตินิยมกันทั้งนั้น 2. แต่ละคนดาหน้ากันขึ้นไปร้องเพลงโชว์บนเวทีโดยลืมไปว่าแค่พูดยังลำบากเลย นี่ดันทะลึ่งร้องเพลงอีก แถมไมค์ดูดบ่นต่ออีกหลายเพลงไม่ยอมลงจากเวที นึกภาพดูละกัน 3. ไม่มีใครพูดถึงเรื่องวันวารในสมัยเรียนมาด้วยกัน แล้วจะมาสังสรรค์กันหาหอกอะไร 4. กิจกรรมในงานเลี้ยงรุ่นไม่ได้มีอะไรมากไปกว่า กินเหล้า ร้องเพลง และจับกลุ่มนั่งโต๊ะเดียวกันเฉพาะเพื่อนในห้องเดียวกัน คนอื่นๆเลยกลายเป็นคนแปลกหน้า และในปีต่อๆมาผมก็ไม่ได้ไปปรากฏตัวในงานเลี้ยงรุ่นอีกเลย เพราะผมอยากเก็บภาพความทรงจำของเพื่อนในสมัยเรียนมาด้วยกันมากกว่าภาพของเพื่อนปัจจุบัน แล้วผมก็มีความสุขกับการดำรงชีวิตได้โดยไม่ต้องมีเพื่อนมากมายนัก ไม่ผิดปกติตรงไหนเลย !! จากคุณ : moonalica เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 09:40:57

ความคิดเห็นที่ 24 พี่สาวคนโตก็นิสัยแบบนี้ค่ะ แต่ดีอย่างนึงที่เค้ายังคุยกับพี่น้องอยู่ เค้าเป็นคนโลกส่วนตัวสูง แถมเจ้าทฤษฏีอีกต่างหาก และด้วยความที่เป็นพี่คนโตเค้ามักทำตัวว่า ตัวเองเป็นพี่ต้องถูกเสมอ ขนาดแม่ยังจับหัวเค้าไม่ได้เลยนะคะ เค้าบอกว่าไม่เคยให้ใครจับทุกคนห้ามจับ -"- สุดท้ายเลยกลายเป็นคนโลกแคบ มนุษยสัมพันธ์ค่อนข้างต่ำ คุยด้วยหลักการเท่านั้น เวลามีอะไร เค้าจะมองแต่มุมมองที่เค้าเคยเห็นเท่านั้น ก็เพราะเค้าเห็นและรับรู้แค่นี้ สุดท้ายตัวเองก็ทุกข์ เพราะรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิด ต้องจมอยู่กับเรื่องไร้สาระ หลังๆนี่เริ่มเพลาๆลงบ้างเพราะด้วยโรคประจำตัว แล้วก็แก่ค่ะ อิอิ จากคุณ : โจรดอกบ๊วย เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 09:49:39

ความคิดเห็นที่ 25 ตัวเองมีความสุข คนอื่นไม่เดือนร้อน เท่านี้ก็โอเคแล้วครับ (แต่ผมคนเพื่อนเยอะ) จากคุณ : ขอให้ได้กับวนกร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 09:52:24

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่ผิดปกติหรอกค่ะ เราก็เป็น แต่เราไม่ได้อยู่กับหมาแมว เราอยู่กับครอบครัว จากคุณ : พาไล เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 10:17:57

ความคิดเห็นที่ 27 ผมว่ามีอาการอยากแยกตัวออกจากสังคมนะครับ ผิดไหมผมว่าก็ทำได้เพราะเป็นตัวคุณเอง แต่ไม่ว่าอย่างไร คุณยังต้องพึ่งพาสังคมอยู่ คุณควรหาทางแก้ไขให้ตัวเองสามารถมีสังคมได้บ้างนะครับ ไม่ใช่จะปลีกวิเวกอย่างเดียวครับ จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 10:25:04

ความคิดเห็นที่ 28 ไม่หรอกค่ะ จขกท บางครั้งเราก็เป็นแบบนี้ค่ะ แบบว่าอยู่คนเดียวบางทีก็เหงา แต่บางครั้งก็ทนไม่ได้กับความมากมายของผุ้คน จากคุณ : ปลาทูสีชมพู เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 10:29:35

ความคิดเห็นที่ 29 ผมเองก็เองก็เกือบคล้ายคุณนะ ไม่แปลกอะไรเลยอะไรเราสุข ไม่รบกวน ทำให้คน อื่นลำบาก ก็อย่าได้แคร์เสียงคนอื่น เว้นเสียแต่ว่าคนอื่นมาก้าวก่ายชีวิตเรามันไม่ถูกต้องแน่ อันนี้ผมก็ต้องบอกละครับ ผมเองก็ไม่ชอบเที่ยว และไม่สูบบุหรี่ไม่ดื่มเลิกมานานแล้ว อยู่กับ หมา แมว เพื่อนๆก็คือเพื่อนสมัย ทำงานเจอกันบ้างเป็นครั้งคราว สถานะภาพโสด และไม่ต้องการแต่งงานอีกเลย มีคติประจำใจ มีเพื่อนเป็นหมา ดีกว่ามีเพื่อนหมาหมา ไม่ได้คิดว่าตัเองเป็นพระเอก แต่ผมสุขกับการใช้ชีวิตของผมแบบนี้ครับ จากคุณ : บอกตรงไปไหม ? เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 10:55:28 A:171.4.53.190 X: TicketID:310127

ความคิดเห็นที่ 30 จขกท. นี่ ถอดวิณญาณตัวเราเลยหรือเปล่าเนี่ย เราก็เป็นแบบนี้เลยค่ะ และไม่คิดว่าตัวเองแปลก หรือถ้าจะแปลก เราก็แปลกเป็นเพื่อนกันเนาะ ^^ จากคุณ : ชะมะเฟือง เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 11:16:58

ความคิดเห็นที่ 31 ไม่ผิดปกติหรอก คุณยังอยากมีเพื่อนอยู่ เพียงแต่คุณยังหาเพื่อนที่มีนิสัยเหมือนหมาเหมือนแมวไม่ได้เท่าน้ัน ส่วนเรื่องอื่นๆ มันอบายมุขและเรื่องสมมติทั้งน้ัน  กิเลสใครกิเลสมันนะ จากคุณ : Exonomist (Exonomist) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 11:25:33

ความคิดเห็นที่ 32 อย่าลืมเขียนป้ายตัวโตๆ ติดไว้หน้าบ้านด้วย             .............มีหมาเป็นเพื่อน ดีกว่ามีเพื่อน:-).................. *****อ้าว...แค่เขียนว่า...เพื่อนปากม๋าแค่เนี้ย เซนเซอร์ซะแล้ว เอาใหม่ก็ได้........    ......................มีหมาเป็นเพื่อน ดีกว่ามีเพื่อนใจหมา................... แบบนี้ได้ป่ะ...!! แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 55 11:27:43 จากคุณ : ~นายเฉิ่มศักดิ์~ เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 11:25:55

ความคิดเห็นที่ 33 ไม่ผิดปกติอะไรเลยค่ะ มันแล้วแต่นิสัยส่วนตัวของคน คนเยอะก็เรื่องเยอะ เราก็ชอบชีวิตเรียบง่ายสบายๆ จากคุณ : ความรักมาทักทายแล้วหายไป เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 11:28:45

ความคิดเห็นที่ 34 ก็เหมือนผมนั่นแหละครับ ชอบอยู่บ้าน ดูหนัง เล่นเกม เลิกงานปุ๊บ ก็ตรงเข้าบ้านทันที ไม่ชอบเดินห้าง ไม่ไปเที่ยวไหน ไม่ไปกินข้าวกับใครทั้งสิ้น รู้สึกว่าอยู่บ้านแล้วมีความสุขดี จากคุณ : Darksiders เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 12:07:00

ความคิดเห็นที่ 35 ว่ากันตามความเป็นจริงแล้ว มนุษย์หรือคนเราเนี่ย เป็นสัตว์สังคม ต้องใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นๆในสังคม ไม่ว่าจะไปไหน จะมีความคิดเช่นไร ก็หลีกหนีความเป็นจริงนี้ไปไม่ได้ ผมเชื่อว่าถ้าใครสักคนไม่เคยมีเพื่อนเลย พอเจอปัญหาได้มีมืดแปดด้านแน่ เพราะมันปรึกษาเฉพาะหน้า แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ยาก ลำพังจะให้คนที่มีปัญหาแก้ไขทุกอย่างอย่างมีสติเป็นไปได้แต่ยากพอสมควร และการที่คนเราไม่เคยโผล่หน้า หรือกระชับความสัมพันธ์ ความสนิทสนมกันไว้ ครั้นจะไปหาแค่เวลามีปัญหา ลองถามตัวเองว่าเคอะเขินไหม ลองถามตัวเองว่าถ้าเจอคนแบบนี้มาหาจะคิดยังไง จะมีปฏิสัมพันธ์กับไปเช่นไร ผมจึงสามารถพูดได้เลยว่าเป็นไปไม่ได้ที่ความคิดของคนที่ไม่ต้องการเพื่อน คนรู้จัก ญาติสนิทมิตรสหายเลย จะอยู่ได้อย่างดีไปตลอดรอดฝั่งครับ เหมือนช่วงที่เรายังคงแข็งแรงอยู่ บ้างครั้งการทำประกันชีวิต การตรวจสุขภาพ หลายคนอาจมองเป็นเรื่องไม่มีประโยชนื หรือมีความสำคัญในลำดับท้ายๆ ก็เป็นไปได้ แต่พอถึงจุดที่เจอกับโรคภัย ถ้าไม่มีความพร้อมที่จะต่อสู้ รักษากับโรคภัย ก้จะนึกเสียดายโอกาสที่เคยละเลยไป เช่นเดียวกับการมีเพื่อน มีคนรู้จัก มีญาติสนิทที่ดีไว้ ก็เป็นประโยชน์ต่อตนเอง และเป็นการพึ่งพากันตามธรรมชาตของคนเรา ที่เป็นสัตว์สังคมด้วยครับ ข้อแนะนำของผมก็คือ จขกท.อย่าละเลยเพื่อน คนรู้จัก ญาติที่ดีครับ หมั่นที่จะติดต่อ เอาใจใส่ ให้ความช่วยเหลือ ให้ความรู้สึกที่ดี เพื่อให้ความสัมพันธ์เป็นไปด้วยดี เพื่อให้จขกท.ได้รู้สึกดีที่ได้ช่วยเขา และรับสิ่งที่ดีเมื่อเขาช่วยจขกท.ครับ ซึ่งไม่จำเป็นเลยที่มันจะต้องมากเกินไปจนทำให้จขกท.อึดอัด แต่ควรมีความพอดีเพื่อให้สุขใจที่ได้ทำครับ ก็หวังว่าจขกท.จะมีคบคนที่ดี ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน ญาติ คนรู้จักไว้ เพื่อให้ครบถ้วนและพรั่งพร้อมเพื่อโอกาสที่อาจจะมีมา และมีความสุขจากสิ่งเหล่านี้อย่างดี จากความมีสติปัญญาครับ ปล.ผมว่าไม่แปลกที่จขกท.หรือใครจะมีมุมมองแบบนี้ จากความรู้สึกที่เป็นส่วนตัว มีอิสระเสรี ไม่ยึดติดกับใคร แต่มันก็ไม่ใช่มุมมองที่ถูกต้องอย่างที่บอกไว้ด้านบนครับ จากคุณ : I am not old Y (I_am_y) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 12:08:19

ความคิดเห็นที่ 36 หลายๆคนก็เป็นแบบนี้ เราก็เป็นแต่ไม่มากเท่า จขกท เราแค่มีเพื่อนน้อย แต่สนิทมากๆ ไม่รับโทรศัพท์เบอร์แปลกๆเด็ดขาด ไม่คุยกับคนแปลกหน้า ยอมนั่งเงียบคนเดียวถ้าไม่รู้จัก โลกส่วนตัวสูง แต่ไม่ถึงขั้นแปลกแยก  จากคุณ : cielo (puitong1) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 12:19:35

ความคิดเห็นที่ 37 ไม่ผิดปกติ แต่อาจทำให้คนที่รักคุณเป็นทุกข์ จากคุณ : หล่อน้อย แต่น่ารัก เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 12:35:41

ความคิดเห็นที่ 38 เราก็เป็นนะคะ แต่อาจไม่มากเท่า จขกท. มั้งคะ เราว่ามากคน มากความ ไปซื้อของ ไรงี้ ก็ชอบไปคนเดียวมากกว่าค่ะ ถ้าอยากได้อะไรจริงๆแล้วนะ แต่ถ้าอยากไปเดินเล่น น๊านนนนนนๆๆๆๆ นานๆที ถึงจะไปกะเพื่อน คือ เราขี้รำคาญอ่ะ เดี๋ยวไปนู่น เดี๋ยวแกรอก่อน ไรประมาณนี้ เราแบบยังไงก็ได้ นานๆทีจริงๆ เราเคยมีเพื่อนสนิท แบบผู้ชายคนนึง มีความลับไรเล่าให้ฟังหมด แบความในใจไรงีั้ มันก็เล่าให้เราฟังนะ แต่เราก็ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง แบบมันเกลียดอีนู่น อีนี่ ไรประมาณนั้น แต่สุดท้าย มันไปเล่าใ้ห้คนอื่นฟัง ว่าเราอ่ะ ไปเล่าอะไรแบบนี้ให้ มันฟัง ยังมีหน้ามาบอกอีกว่า ไม่อยากเป็นนกสองหัว ซึ่งเพื่อนอีกคนบอกว่า แกๆ อย่าไปเล่าอะไรให้มันฟังมาก ตอนนั้นเราแบบว่า อยากเข้าสังคมไง แล้วอีนี่มันเพื่อนเยอะ เราก็แบบ เฮ้ย มันคงไม่เป็นแบบนั้นมั้ง มันเพื่อนเยอะ น่าจะนิสัยดี อะไรประมาณนั้น แล้วเพื่อนคนนี้ไม่ค่อยคบใครเยอะไง เราก็คบกะเค้านะ แต่เราคิดว่า คนนี้คงคิดมากไปอ่ะ เพื่อนก็เพื่อนสิ ไม่ทำไม่ดีหรอก สรุป เราเสียเื่พื่อนเกือบเป็นสิบ เพราะมันใส่ไข่เยอะ แล้วเราก็ขี้เกียจถามว่ามันไปพูดอะไรบ้าง แต่เพื่อนอีกคนหวังดีไง บอกว่าเราไม่ใช่คนแบบนั้น เลยมาเล่าให้ฟัง เพราะไอ้นั่่นคนเดียว แต่สุดท้ายกรรมตามสนองนะ มันก็ถูกเพื่อนหลายคนเลิกคบ แต่มันอาอาศัยหน้าด้านมั้ง ก็ยังทู่ซี้ คบต่อไป แต่คนอื่นไม่อยากคบ เราผิดที่ไว้ใจคนมากไป เลยกลัวๆเลย ไม่คุย ไม่บอกความในใจ ไม่เล่าแบบเปิดใจอะไรกะใครอีก นอกจากเืพื่อนคนนั้น ที่เตือนเรา จากคุณ : หมูหวานน้ำกะทิ เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 13:40:55

ความคิดเห็นที่ 39 ไม่ผิดปกติ แต่...... เราจะเล่าในมุมของเราบ้างนะคะ - ชอบทำอาหาร - ชอบท่องเวปไซต์ ชอบท่องเที่ยว - ชอบมีเพื่อน สังสรรค์บ้าง แต่อย่าบ่อย - ชอบมีโลกส่วนตัว แต่ไม่สุดโต่ง ไม่ได้ฉีกตัวเอง ออกไปจากสังคมเท่าไหร่ จะมีบ้างนาน ๆ ครั้ง - ชอบฟังเพลง ร้องเพลง เล่นกีฬาบ้าง - ชอบอ่านหนังสือ ชอบแบบสงบเงียบ - โทรคุยกับเพื่อนบ้าง หรือ FB บ้าง - ชอบทักทายเพื่อนบ้าง ตามโอกาส ทำหารแบ่งปัน เสมอ ๆ - ชอบปลูกต้นไม้ ดอกไม้ นอนสบาย ๆ - ชอบที่จะมีเพื่อนสนิท ไม่เกิน 2 คน -ไม่ชอบ และเบื่อการขับรถ - ไม่ชอบสังสรรค์ กันกับเพื่อนผู้หญิงกลุ่มใหญ่ เพราะ เบื่อการนินทา ว่าร้าย เจ๊าะแจ๊ะ .... - ไม่ชอบการทำอะไรที่มันฝืนความรู้สึก - ไม่ชอบเสียงเอะอะ โวยวาย - ไม่ชอบเลี้ยงสัตว์ - ไม่ชอบเดินทางไกล ๆ ยกเว้น ไปเมืองนอก จะชอบมากถ้าไปเที่ยว ถ้าไปทำงาน ก็ยังชอบอยู่ดี                 สรุป เราเป็นคนยืดหยุ่นกับชีวิต ไม่สุดโต่ง ไม่ฝืน ไม่หย่อน ไม่ตึงเกินไป ไม่เฉื่อยชา และ ไม่ซื้อบื้อ ไม่โวยวาย แค่ตื่นเช้ามา เปิดเพลงที่ชอบฟัง ก็ยิ้มได้ทั้งวันแล้วค่ะ ..... จากคุณ : ฟ้าสางที่เชียงดาว เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 13:47:57

ความคิดเห็นที่ 40 ทำไมต้องเอาความสุขของตัวเองไปผูกไว้กับเพื่อนด้วยค่ะ จากคุณ : meawtha เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 14:18:45

ความคิดเห็นที่ 41 เราเคยเป็นแบบนั้นน่ะค่ะ เพื่อนของเราในช่วงม.ปลาย คบกันแบบห่างเหิน เนื่องจากไม่ใช่เพื่อนที่คบกันด้วยใจเท่าไหร่ ออกจะต่างคนต่างเห็นแก่ตัวทั้งเราและเขา เพราะทุกคนค่อนข้างลำบากเรื่องเงินๆทองๆ (อยู่ต่างประเทศ เงินทองต้องประหยัด) ไม่ค่อยไปไหนด้วย อยู่แต่บ้าน ไม่ชอบเที่ยว ไม่ชอบช้อปปิ้ง ไม่ชอบเลือกเสื้อผ้า ถ้าออกจากบ้านคือไปร้านหนังสือ ตอนนั้นไม่มีเพื่อนเราก็อยู่ได้ รู้สึกว่ามีความสุขมากที่ได้อยู่บ้าน ต่อให้ไม่มีเพื่อนไปไหนด้วยตลอดชีวิตก็ทำได้ แต่พอเข้ามหาลัย เริ่มได้พบเพื่อนที่จริงใจจริงๆ กลุ่มใหญ่มาก ทำให้เราเริ่มชอบการไปสังสรรค์ ชอบอยู่กับคนกลุ่มใหญ่ๆ เป็นคนติดเพื่อนไปเลย ใครชวนไปไหนก็ไป ค่อยๆสนุกกับการเที่ยวขึ้นเรื่อยๆ พอเรียนจบ เริ่มมีการนัดมีทติ้งเพื่อนม.ต้น ม.ปลาย บ้าง พบว่า เพื่อนม.ปลายที่เห็นแก่ตัว กลับเป็นกลุ่มที่ผูกพันที่สุด เพราะตอนนั้นอยู่ในจุดลำบากด้วยกันทั้งสองฝ่าย อะไรแย่ๆ เอาแต่ใจ ก็โชว์กันออกมาหมดแล้ว ซึ่งหลังเรียนจบทุกคนก็โตกันหมด นิสัยเสียๆแก้กันไปบ้างแล้ว เพื่อนประถม-ม.ต้น พอไปเจอ ทั้งที่เรารู้สึกสนิท แต่กลับเข้าหายาก เรื่องที่คุยด้วยรู้เรื่องก็ไม่ตรงกัน งานอดิเรกไม่มีอะไรเหมือนกันสักอย่าง เขาค่อนข้างปิดตัวเองจากคนภายนอก แบบว่าเขาจะมีเพื่อนไว้หลายระดับ ระดับสนิทมาก จะทำโน่นทำนี่ได้ขนาดนี้ ระดับสนิทปานกลาง ได้แค่นี้  ระดับสนิทน้อย ได้แค่นั้น ทั้งที่เขาจัดเราอยู่ในระดับสนิทมาก แต่เรากลับเข้าหาเขาไม่ได้ ไม่มีความสุขตอนเที่ยวด้วยกัน แค่ไปเพื่อรักษาระดับมิตรภาพ (แต่ใจจริงอยากกลับบ้านแล้ว) ทุกครั้งที่เขาหัวเราะ เราไม่มีอารมณ์ร่วมตาม ได้แต่เออออตามน้ำไป คือเราอยู่กับเขาไม่มีความสุขก็จริง แต่เราก็เห็นเขาเป็นเพื่อน ตอนที่ไม่เจอก็รู้สึกอยากเจอ แต่เจอทีไร ไม่เคยสนุกเลยสักกะที มีแต่อยากกลับบ้าน เขาไม่ใช่เพื่อนไม่ดี แต่นิสัยเรากับเขามันจูนหากันไม่ได้ เราคิดว่าบางที จขกทอาจจะยังไม่เจอเพื่อนที่ตรงเสปคจริงๆ หรืออาจจะไม่เจอตลอดไป เพราะถ้ายังไม่เคยเจอ มันก็จะอยู่คนเดียวได้ค่ะ แต่ถ้าเคยเจอเพื่อนที่ตรงเสปคแล้วเมื่อไหร่ จะกลับไปอยู่คนเดียวก็ยากมากแล้ว เราคงกลับไปอยู่ในช่วงที่ไม่มีเพื่อน ชอบอยู่บ้านคนเดียวไม่ได้อีกแล้วน่ะค่ะ ที่จริง เราคิดว่าคนที่เล่นเวปบอร์ด ก็เป็นคนที่ชอบสังคมแล้วระดับนึงค่ะ เพียงแต่เวปบอร์ดมันไม่ทำให้เราอึดอัด ไม่ต้องแสดงสีหน้า หรือคอยดูสีหน้าของคนอื่น เป็นการเข้าสังคมอีกรูปแบบนึงที่ทำให้เรารู้สึกว่ามัน private น่ะค่ะ ปล. เราสลับกับจขกทน่ะค่ะ เราอยากมีเพื่อน แต่ไม่อยากมีแฟน ไม่อยากแต่งงาน อยากโสด เพราะเรารู้สึกว่าการแต่งงานนำปัญหามาก อาจจะเป็นคนตายด้านเรื่องหัวใจ 555+ เพราะเราไม่เคยมีความรู้สึกเกินเพื่อนอะไรๆให้กับผู้ชายหรือผู้หญิงเลย แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 55 15:33:37 จากคุณ : คานเหล็กกล้าทาแล็กเกอร์ เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 15:28:08

ความคิดเห็นที่ 42 แปลกตรงไหนผมก็เป็น เคยอยู่แต่ในบ้านสองวันไม่คุยกะใครไม่ออกไปไหน เป็นโรคเบื่อคน   ความสุขอยู่ที่ใจครับ อยู่ที่ไหนก็มีความสุขได้ (แต่ต้องเป็นความสุขโดยที่ไม่เบียดเบียนคนอื่นด้วยนะ) จากคุณ : นักฆ่าดาบเดียว เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 15:35:29

ความคิดเห็นที่ 43 เราก็เป็นเหมือนกัน ไม่ชอบเข้าสังคม รู้สึกวุ่นวาย แต่ถ้าเป็นเพื่อนสมัยมหาลัย คุยได้ทุกเมื่อ  ทุกเรื่อง  ไม่มีเฟค คงเพราะคบกันตั้งแต่ยังไม่มีตังค์  ขอเงินพ่อแม่ใช้ ตอนนี้  บางคนมีธุรกิจเป็นล้าน  บางคนไม่ได้ทำงาน  บางคนเงินเดือนหลักหมื่น ยังเตะตูดกันได้อยู่เลย จากคุณ : จอมมารดำขาว เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 15:42:38

ความคิดเห็นที่ 44 เราเป็น อย่าง จขกท บ้าง เราเป็นช่วง ๆ ของชีวิตอะ บางครั้ง เราก็อยากอยู่คนเดียว บางครั้ง เราก็อยากมีสังคม แต่สังคมในแบบเรียบง่าย จากคุณ : น้องจี๊ดจ๊าด.. (จี๊ดจ๊าด-jamp) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 16:01:46

ความคิดเห็นที่ 45 เป็นช่วงๆมากกว่าครับ แบบกินข้าวโต๊ะใหญ่ไม่ต้องสังคมไรมากแค่กะญาติๆเนี่ยแย่งกันพูดครับน่าเบื่อ อยากคุยก็คุยส่วนตัว1-1 1-3 ถ้าเยอะเกิน ตั้งแต่เด็กคนเค้าปาตี้ฉลองกันจังก็ไม่รู้สึกสนุกอะไรด้วยซักเท่าไหร่แบบมันไม่ได้อินน่ะ เพื่อนสนิทซักคน2คนก็พอแล้ว ถ้ามากกว่านั้นมากคนก็มากความ จากคุณ : F-MISSILE เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 16:48:34

ความคิดเห็นที่ 46 ถ้าไม่ค่อยมีเรื่องเดือนร้อนเล็กๆน้อยอาจอยู่คนเดียวในบ้านได้ แต่ถ้านานๆไปอายุมากอาจต้องพึ่งคนรอบข้างและสังคมครับ เช่นอยากไปวัดวันพระก็อาจจะต้องมีเพื่อนบ้าง ถ้าเราปลูกบ้านใหม่ ถ้ามีเพื่อนบ้านมาดูมาชมเราก็ชื่นใจ จากคุณ : 123 (เทพบุตรสายฟ้า) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 18:12:51

ความคิดเห็นที่ 47 พอกับผมเลยครับ ตอนนี้ผมทำวิจัยเกี่ยวกับนกอยู่ในป่า (งานผมเริ่มตั้งแต่ตีห้ายันห้าโมงเย็น) อยู่คนเดียวเหมือนกันครับ ขนาดงานที่ต้องทำต่อวันก็ต้องทำคนเดียวเลยครับ ที่ๆผมอยู่เงียบมาก มีแค่สวนยาง สวนปาล์ม ร้านค้าอะไรไม่ค่อยมี อาหารต้องทำกินเอง บ้านที่เช่าก็เป็นบ้านในป่าสวนยาง ยังดีที่มีไฟฟ้า และสัญญาณมือถือเข้าถึงเลยพอเล่นเนตได้ ตอนแรกๆผมชอบสังสรรกับเพื่อนๆนะ แต่พอมาทำงานนี้ผมรู้สึกชอบวิถีชีวิตแบบนี้แล้ว ไม่วุ่นวายดี ไม่ต้องมีเรื่องให้ปวดหัว รอบๆตัวมีแต่ต้นไม้กับสัตว์ป่า รู้สึกมีความสุขดีครับ จากคุณ : Wildlife Researcher เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 20:04:59 A:1.46.169.158 X: TicketID:351111

ความคิดเห็นที่ 48 ก็ยังปกติดีนี่ ตราบใดยังไม่ได้จับหมาแมวมาต้มกิน แต่ก็อีกนะไปอยู่ในสังคมบางสังคม การจับหมาแมวมากินเขาก็ว่าปกติดี ไม่ผิดวิสัยอะไร ... อย่าคิดมาก เด๋วแก่ก่อนวัยอันควร แล้วไม่สวยนา จากคุณ : internetsmile เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 20:13:01

ความคิดเห็นที่ 49 เป็นเหมือนกันค่ะ เบื่อคน แต่เดี๋ยวนี้พออายุมาก รู้สึกเหงา ก็มีโทรหาเพื่อนบ้างพี่สาวบ้าง เพราะดูหนังบางทีก็ไม่มีอะไรให้ดู. เล่นเกมมากๆตาปวดอีก. เฮ้อ มีคนคุยก็ปวดหัว ไม่มีก็เบื่ออีก. เอาไงดีน้อ.  ชีวิตนี้. แต่สุดท้ายแล้วพอเราแก่มากๆ ก็ไม่มีเพื่อนแล้วค่ะ เดินกันไม่ไหวล่ะ. ฝึกอยู่กับตัวเองให้เป็นก็ดีค่ะ จากคุณ : Bigtoto (bigtoto) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 20:26:26

ความคิดเห็นที่ 50 เราก็โลกส่วนตัวสูงค่ะ ชอบอยู่บ้านอ่านหนังสือ เล่นคอมพ์ แต่เราก็ใช้ชีวิตข้างนอกด้วยนะ เช่นตกปลา ปีนเขา เดินป่า แต่ก็ไปกับสามีรึเพื่อนสามีแค่3-4คน   ถ้าเป็นสิ่งที่เราชอบเราถึงไป แต่ถ้าแบบไปนั่งเล่นนั่งคุยที่บาร์ ไปดื่มไปเต้นไปนอนอาบแดด เราไม่ไป วันๆก็คุยแค่กับสามี ไม่ก็แชทกับเพื่อนที่ไทย คนที่นี่เขาก็มองว่าเราแปลกนะ เราเองก็รู้สึกว่าตัวเองมารยาทแย่และอัธยาศัยไม่ค่อยดี เราชินกับชีวิตตัวใครตัวมันที่กทม. แต่พอมาอยู่ที่นี่ เขาจะทักกันตลอดพวกบ้านใกล้เรือนเคียงถึงแม้ไม่รู้จักกัน แรกๆเราก็คอแข็งปากหนักไม่สนใจใคร  จนสามีบอกว่าทำแบบนี้ไม่ดีนะ อย่าทำกับคนอื่นเหมือนเขาเป็นอากาศ ถึงจะไม่รู้จักก็เถอะ แต่เราก็ควรยิ้มควรทักทายพูดคุย  มันก็แปลกๆนะต้องทักคนไม่รู้จักเนี่ย แต่ก็พยายามทำ สมัยวัยรุ่นเราเพื่อนเยอะ สังคมจัด เฮไหนเฮนั่นตลอด ไม่ไปกับเพื่อนก็ไปกับแฟน เวลาให้กับตัวเองไม่ค่อยมี พอโตขึ้นก็เบื่อๆกลายเป็นเก็บตัวและชอบอยู่คนเดียว จากคุณ : จะเอาอะไรกับลมปาก เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 22:16:42

ความคิดเห็นที่ 51 ผมก็รักสันโดษนะ ชอบกินเหล้าสูบบุหรี่แต่กินเองคนเดียวได้ ชอบอยู่บ้านนั้งเล่นเนตดูหนังดูการ์ตูนไปด้วย เวลาทำงานพักกลางวันก็เอาข้าวที่ซื้อแต่เช้ามานั่งกินที่โต๊ะทำงาน คนที่ทำงานชวนเราปฎิเสธจนเลิกชวนละ มีแฟนก็นั่งกินเหล้ากะแฟนที่ห้องสองคน ชอบเลี้ยงสัตว์ที่ไม่เสียงดัง ก็เคยเลี้ยงทั้งไก่ เต่า ปลา จิ้งจกน้ำ ตอนนี้เลี้ยงหนูแฮมสเตอร์กับกระต่ายหูตกอย่างละ 2 ตัว ชอบนั่งลูบหัวกระต่ายและก็ดูหนูทำโน่นทำนี่ 55555 เพื่อนสนิทมีนะ แต่พอโตขึ้นก็เริ่มมีแฟนกัน ส่วนคนอื่นในกลุ่มที่ไม่ได้สนิทด้วยมากก็ห่างๆออกมาเอง ใครโทรมาก็ไม่ค่อยรับโทรศัพท์เลย ยกเว้นเพื่อนสนิท 2-3 คนกับญาติผู้ใหญ่ อาจเป็นเพราะผมพูดไม่เก่งด้วยมั้ง บางทีไปไหนกับเพื่อนที่ไม่สนิทที่จะคุยด้วยแล้วมันอึดอัดทำตัวไม่ถูก แต่ถ้าสนิทนะ ไปไหนไปกันทั้งวันทั้งคืนได้สบาย ไม่ต้องคุยก็รู้ใจกันอะ ไม่ได้หมายถึงเราไม่อยากคุยกะมันแต่คือเราไม่รุ้คุยไร มันไม่รุ้คุยไร เงียบกันไปคิดไรคุยได้ค่อยคุย ไม่ต้องหาเรื่องคุยเลอะเทอะ รู้สึกแฮปปี้กับชีวิตแบบนี้มาก ได้อยู่กับตัวเองและความคิดอะไรหลายๆอย่างแต่มันก็ขาดการออกไปจากโลกภายนอกเหมือนกัน หลายเรื่องที่เรามองคนละแบบกับสังคม หลายครั้งที่รู้สึกว่าสังคมข้างนอกมันไม่ได้น่าอยู่เท่าไหร่ เคยไปเที่ยวกลุ่มใหญ่ๆกับเพื่อนตั้งแต่มัธยม อยากไปโน่น อยากดูของนี่ ไม่ได้ทำซักกะอย่างทำไรต้องรีบๆ เพื่อนไม่ค่อยรอ พอเพื่อนอยากดูเสื้อผ้าแบรนเนม เราก็ไม่ได้ชอบแถมดูกันนานขี้เกียจรอ หลังๆเวลาไปไหนมาไหนถ้ามีใครชวน เพื่อนมักจะถามถึงเพื่อนคนอื่นในกลุ่มว่าไปไหม ถ้าไปน้อยไม่ไปเราเองก็เบื่อที่จะต้องมาตัดสินใจด้วยปริมาณเพื่อนที่ไป หลังๆก็ไม่ไปเองซะเลย เจอกันเฉพาะงานบวช แต่งงาน ศพ พอละ จากคุณ : โดราลิบ เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 07:47:17

ความคิดเห็นที่ 52 ผมว่าทุกอย่างดีหมด ยกเว้นเวลาเพื่อนชวนไปไหนแล้วไม่ไป งั้นคุณจะมีเพื่อนไว้ทำไม ละครับ ถึงจะมีน้อยแต่ก็ควรไปไหนกะเพื่อนบ้าง ไม่อย่างนั้นก็ต้องไปบวชแล้วครับ จากคุณ : anaconda_l เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 10:18:08

ความคิดเห็นที่ 53 คุณ เป็น คน ที่ ปรกติ ที่ สุด แล้ว ค่ะ ..... คนอื่นสิ อาจไม่ปรกติ มากกว่านะ   จากคุณ : before the wind เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 11:16:19

ความคิดเห็นที่ 54 ผมก็เป็นครับชีวิตนี้ชอบสันโดษ มีความสุขกับการอยู่คนเดียว แต่มีแฟนนะครับแฟนเป็นเด็กเที่ยวแต่งตัวปกติ ผมคุยได้กะทุกคนเฮฮาไอ้เราดันมีโลกส่วนตัว เพื่อนก็มีแต่ชอบอยู่คนเดียว ไอดอลผมคือคุณ หนิง นิรุต ชอบอยู่กับธรรมชาติ+สัตว์เลี้ยง ชีวิตนึงผมอยากมีตังซื้อที่สร้างธรรมชาติวิมานในแบบที่ตัวเองชอบ อยู่แบบที่ชอบมีความสุขที่สุดอย่าไปฝืน เชื่อปะผมอยู่ในโลกส่วนตัวก็จริงแต่ถ้ามีเพื่อนถูกใจแล้วคุยสบายใจก็เว้นใว้สักคนละกันอิๆ ผมหวาดกลัวกับการแข่งขันโอ้อวดกับสังคมสมัยนี้ เบื่อพวกเบ่งรวย เบ่งอำนาจ เบ่งอะไรก็แล้วแต่เบื่อหมด ไม่ชอบยึดติดใครแค่มีความสุขก็โอแล้ว.............................. แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 55 15:27:17 จากคุณ : เช (ผู้ทรงคุณวุฒิตลาดนัด) เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 15:26:18

ความคิดเห็นที่ 55 จากคุณ : แมวมาหาที่ฝนเล็บให้แหลมคม เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 21:33:50

ความคิดเห็นที่ 56 ไม่ผิด อาจแค่เป็นคนกลุ่มน้อยน่ะ เราก็เป็น ไม่คิดว่าต้องมีเพื่อนเยอะ มีน้อยแต่มีคุณภาพดีกว่า เืพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายากมาก ไม่ต้องทำอะไรไปตามกระแส เป็นตัวเองดีที่สุด เราสนใจเรื่องสุขภาพ ล้างผัก อยากกินข้าวกล้อง พ่อก็บอกเราผิดปกติ คนอื่นเค้าไม่มาสนใจเรื่องพวกนี้หรอก เราก็ไม่เข้าใจ ว่าผิดปกติเหรอนี่ เราบอกพ่อว่า เืรื่องพวกนี้เป็นเรื่องที่เคยเรียนสมัยเด็ก วิชาสุขศึกษา แต่เราไม่เคยนำมาปฏิบัติกันต่างหาก พอคนส่วนใหญ่ไม่ทำ แล้วเรากลับมาทำ มันเลยดูเป็นเรื่องผิดปกติ ทั้งที่เป็นสิ่งทีู่ถูก ที่ควรทำ อะไรที่คนส่วนใหญ่ทำ กลับมองว่าเป็นสิ่งที่ถูก เรื่องปกติไป จากคุณ : iRepenter เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 22:48:17

ความคิดเห็นที่ 57 เป็นเหมือนกัน  เคยเห็น ยาย มีลูกหลานมากมายแต่พึ่งพาไม่ได้เลยซักคน  มีแต่คนจะมาเอาเงิน      เลยไม่ค่อยศรัทธาชีวิตครอบครัวใหญ่ๆ  เพื่อนเยอะๆ จากคุณ : Ninjax เขียนเมื่อ : 17 มี.ค. 55 00:15:09

ความคิดเห็นที่ 58 ทำไมเหมือนกันจังละคะ เราก็มีเพื่อนสนิทนะคะ แต่จะมีช่องว่างระหว่างกัน รู้จักช่วงที่เหมาะสมในการเจอ ตอนเรียนมัธยม เคยเจอเพื่อนร่วมห้อง ไม่สนิทกัน แต่โทรมารบกวนเรื่องไร้สาระตอน ตี 2 โทรเข้าบ้านด้วย คุณพ่อก็บ่นๆ แต่เราไม่พอใจมาก พูดเหน็บไปเลย ไม่แคร์ว่าเขาจะเกลียดเรามั้ย เราก็เกลียดคนไร้มารยาท เราเป็นคนดื้อมาก ตั้งแต่เด็ก ที่บ้านพูดอะไรต้องสงสัย ต้องถาม ต้องเถียง แต่พอย้อนกลับไป เป็นแบบนี้ดีแล้ว ถ้าเราหัวอ่อน เชื่อคนง่าย เราคงเสียคนหรือคงถูกหลอกไปฆ่า ปล้น ตั้งแต่เด็ก ไม่อยู่มาถึงป่านนี้ และสิ่งสำคัญที่สุด  ก็คือ เราหวงในของส่วนตัวเรามาก เคยทะเลาะกับเพื่อนแค่เพราะเขามาหยิบปากกาในกระเป๋าเราโดยไม่ขออนุุญาต เรายินดีให้แต่ต้องบอกก่อน เราเคารพในความเป็นส่วนตัว เวลาจดหมายใครมาถึงบ้าน ถ้าชื่อจ่าหน้าไม่ใช่ชื่อเรา ไม่ว่าจะเป็นชื่อคุณพ่อคุณแม่ก็ตาม เราไม่เคยเปิดอ่าน   มันเป็นเองตามธรรมชาติ   ที่สำคัญ เรามองโลกในแง่ร้ายค่อนข้างมาก เราไม่ไว้ใจคนแปลกหน้าโดยเฉพาะผู้ชายค่ะ มีคราวนึง ไปเที่ยวอัมพวากับที่บ้าน คุณพ่อคุณแม่ไปซื้อของ เรานั่งรอที่ร้านอาหาร มีผู้ชาย เดินเข้ามาทักเรา ถามว่า น้องมากับใครครับ สายตาแปลกๆ ไม่น่าไว้ใจ เราบอกว่า มากับคุณพ่อ และก็คุณแม่ค่ะ ไม่พอยังแกล้งคุยโทรศัพท์ ทั้งที่ไม่ได้ต่อสาย เขาเลยรีบเดินไป เพื่อนบางคน บอกเราระแวงเกินไป แต่เราไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้าค่ะ หมายถึงต่อหน้านะคะ ถ้าผ่านตัวอักษรพอได้ แต่จะไม่บอกเรื่องส่วนตัวเลย ประเภทเบอร์ พินบีบี เมลนี่ไม่มีวันบอก  เรื่องน้องหมาก็เหมือนกัน เรารักเขามากค่ะ ถ้าคนไหนมีท่าทีรังเกียจน้องหมาเรา ทั้งที่ยังไม่ได้ถูกเห่า กัด หรือเลีย เราจะไม่คุยด้วยเลย       ไม่แคร์ใครค่ะ อยากคบกับคนที่เข้ากับเราได้มากที่สุด จากคุณ : น้องหมาของฉันน่ารักกว่าหลินปิง เขียนเมื่อ : 17 มี.ค. 55 14:02:59

ความคิดเห็นที่ 59 เหมือนเราทุกอย่างเลย  มีคนเหมือนเราด้วยหรือนี่ จากคุณ : ขอบฟ้า ริมเล เขียนเมื่อ : 17 มี.ค. 55 20:20:30

ความคิดเห็นที่ 60 เราก็ชอบอยู่คนเดียว....บ่อย ๆ ที่เสาร์-อาทิตย์ ไม่ได้เจอใครเลย อยู่แต่ในบ้านโดยไม่ได้ออกไปไหนด้วยล่ะ ปิดประตูบ้านเช่าเงียบเชียบเลยค่ะ แต่ก็เล่นเน็ต ดูทีวี ซักผ้า นอนหลับตอนบ่าย ก็แป๊บ ๆ หมดวันแล้วค่ะ จากคุณ : mnk เขียนเมื่อ : 17 มี.ค. 55 22:24:01

ความคิดเห็นที่ 61 ดีใจจัง ที่ยังมีคนเหมือนเรา 55 บายจัย... จากคุณ : Epoxy เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 55 09:10:53 A:202.149.29.81 X: TicketID:320586

ความคิดเห็นที่ 62 โลกส่วนตัวสูงเช่นกัน :) จากคุณ : A Long Way to Go เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 55 23:30:24