ความคิดเห็นที่ 1 มาตรา ๑๕  ภายใต้บังคับมาตรา ๙ มาตรา ๑๐ และมาตรา ๑๔ เจ้าของลิขสิทธิ์ย่อมมีสิทธิแต่ผู้เดียวดังต่อไปนี้ (๑)  ทำซ้ำหรือดัดแปลง (๒)  เผยแพร่ต่อสาธารณชน (๓)  ให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานโปรแกรมคอมพิวเตอร์ โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ และสิ่งบันทึกเสียง (๔)  ให้ประโยชน์อันเกิดจากลิขสิทธิ์แก่ผู้อื่น (๕)  อนุญาตให้ผู้อื่นใช้สิทธิตาม (๑) (๒) หรือ (๓) โดยจะกำหนดเงื่อนไขอย่างใดหรือไม่ก็ได้ แต่เงื่อนไขดังกล่าวจะกำหนดในลักษณะที่เป็นการจำกัดการแข่งขันโดยไม่เป็นธรรมไม่ได้ การพิจารณาว่าเงื่อนไขตามวรรคหนึ่ง (๕) จะเป็นการจำกัดการแข่งขันโดยไม่เป็นธรรมหรือไม่ ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขที่กำหนดในกฎกระทรวง มาตรา ๒๗  การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ โดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๕) ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้ (๑)  ทำซ้ำหรือดัดแปลง (๒)  เผยแพร่ต่อสาธารณชน มาตรา ๒๘  การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ หรือสิ่งบันทึกเสียงอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้โดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๑๕ (๕) ทั้งนี้ ไม่ว่าในส่วนที่เป็นเสียงและหรือภาพ ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้ (๑)  ทำซ้ำหรือดัดแปลง (๒)  เผยแพร่ต่อสาธารณชน (๓)  ให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานดังกล่าว งานวรรณกรรม ตาม ม.๑๕ ไม่ได้ระบุไว้ ดังนั้นการให้เช่างานวรรณกรรมแม้ว่าจะไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิ์ สามารถทำได้ไม่ถือว่าละเมิดตาม ม.๒๗ ส่วนมาตรา ๒๘ ก็ไม่ได้บัญญัติเอาผิดงานวรรณกรรม เพราะใช้กับงานโสตฯ อย่างเดียว อีกอย่างเจตนารมณ์ที่ไม่เอาผิดในงานวรรณกรรม โดยมีการเช่ากันได้นั้น เพราะต้องการส่งเสริมการอ่าน และเป็นการเพิ่มความรู้ของผู้อ่าน ดังนั้นการเช่าจึงไม่ถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์ครับ จากคุณ : น้าออด เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 16:08:27

ความคิดเห็นที่ 2 มาตรา 27 ของ พรบ.ลิขสิทธิ์ รวมถึงงานวรรณกรรมด้วยครับ เพราะเป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ฉบับนี้ ที่อ่านเจอว่า ร้านให้เช่าหนังสือถูกลิขสิทธิ์ไม่ต้องขออนุญาตเจ้าของ และไม่ถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์ จขกท.น่าจะอ่านผิด หรือไม่ก็ผู้ให้ข้อมูลอาจจะเข้าใจผิด แต่ถึงแม้ว่าการเช่าหนังสือจะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ แต่ที่ไม่มีการตั้งตัวแทนไปไล่จับร้านหนังสือเช่า เพราะในปัจจุบัน ร้านหนังสือเช่าเป็นลูกค้ารายใหญ่ของผู้จำหน่ายหนังสือ ถ้าไปไล่จับร้านหนังสือเช่า ผู้จำหน่ายหนังสือก็ต้องเจ๊งในไม่ช้า แต่ร้านให้เช่าวีซีดี ไม่ใช่ลูกค้ารายใหญ่ของผู้ผลิต ถึงมันจะเจ๊งไป ผู้ผลิตก็ไม่มีผลกระทบอะไร แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 55 16:59:27 จากคุณ : นอนดูดาว (นอนดูดาว) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 16:58:45

ความคิดเห็นที่ 3 ผมคงอธิบายไม่หมดในมาตรา ๒๗ ที่บอกว่าไม่ใช้กับงานวรรณกรรมนั้น หมายถึง กรณีการใช้เช่างานวรรณกรรม เท่านั้น ส่วนใครที่บอกว่าการให้เช่าหนังสือ ผิดกฎหมายลิขสิทธิ์ นั้น โปรดกลับไปศึกษาใหม่ โดยด่วน เพราะท่านได้เข้าใจผิดอย่างแรง โปรดระวังไก่ในเล้าด้วย... ก็เข้าใจนะว่าอยากแนะนำ แต่ขอเถอะ.. ศึกษาให้ละเอียดด้วย แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 55 17:20:58 จากคุณ : น้าออด เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 17:17:30

ความคิดเห็นที่ 4 การเผยแพร่งานที่เป็นสิทธิแต่ผู้เดียวของเจ้าของลิขสิทธิ์นั้น จะต้องเป็นการเผยแพร่ตัวเนื้องานโดยแท้ เช่น การเปิดเพลง เป็นการทำให้ทำนองปรากฎรับรู้ได้ทันที หรือการอ่านหนังสือออกอากาศทางวิทยุโทรทัศน์ เป็นการทำให้งานวรรณกรรมได้รับรู้สู้ผู้ฟังทันที แต่การเช่าหนังสือ ไม่ได้ทำให้งานวรรณกรรม ปรากฎรับรู้ทันที ผู้เช่าต้องไปเปิดอ่าน ถึงจะรับรู้ได้ จึงไม่อยู่ในความหมาย "ทำให้ปรากฏต่อสาธารณชน" โดยการบรรยาย....การทำให้ปรากฏด้วยเสียงหรือโดยวิธีอื่นใดซึ่งงานที่ได้จัดทำขึ้น ในความหมายของนิยามคำว่า เผยแพร่ต่อสาธารณชน อีกทั้ง มาตรา ๑๕ มิได้บัญญัติให้สิทธิในการเช่าหนังสือ(งานวรรณกรรม)เป็นสิทธิแต่ผู้เดียวเหมือนกับร้านเช่าวีดีโอ (๓)  ให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานโปรแกรมคอมพิวเตอร์ โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ และสิ่งบันทึกเสียง การให้เช่าวีดีโอ จึงเป็นความผิดกฎหมายลิขสิทธิ์ แม้จะเป็นของแท้ก็ตาม สำหรับเหตุผล ทำไมไม่ไล่จับร้านหนังสือ เพราะเป็นลูกค้ารายใหญ่ของผู้จำหน่าย  คำตอบ คือ เพราะร้านให้เช่าหนังสือ ไม่ได้ทำผิดกฎหมายลิขสิทธิ์ จะไปไล่จับได้อย่างไร ไม่ได้เกี่ยวกับเป็นลูกค้ารายใหญ่หรือไม่ ส่วนร้านให้เช่าวีดีโอ นอกจากจะมีกฎหมายลิขสิทธิ์บังคับแล้ว ยังมีกฎหมาย พ.ร.บ.ภาพยนต์ ฯ บังคับอีกชั้นหนึ่ง ซึ่งมีโทษปรับร้ายแรงกว่า กฎหมายลิขสิทธิ์ จากคุณ : boxxcatt เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 17:50:04

ความคิดเห็นที่ 5 คำว่า เผยแพร่ต่อสาธารณชน ในมาตรา 27 ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ถ้าดูจากนิยามตาม มาตรา4 ของ พรบ.ลิขสิทธิ์ แล้ว ก็จะรวมถึงการเช่าด้วยน่ะครับ ที่บางท่านคิดว่า เช่าหนังสือไม่ละเมิดลิขสิทธิ์ ก็คงเกิดจากไปอ่าน มาตรา 28(3) แล้วเห็นว่า มีระบุเรื่อง ให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานของงานโสตทัศนวัสดุเอาไว้ แต่มาตรา 27 ไม่มีระบุเรื่องให้เช่าเอาไว้ สาเหตุที่มาตรา 28(3) ต้องระบุเอาไว้นั้น เพื่อป้องกันคนหาทางเลี่ยงว่า ที่ให้เช่า ให้เช่าแผ่นวีซีดีไม่ได้ให้เช่าภาพยนตร์ จากคุณ : นอนดูดาว (นอนดูดาว) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 17:56:50

ความคิดเห็นที่ 6 เมื่อการจำหน่ายเป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณชน แล้ว การเช่าจะไม่ใช่การเผยแพร่ต่อสาธารณชนได้ยังไงล่ะครับ จากคุณ : นอนดูดาว (นอนดูดาว) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 18:00:45

ความคิดเห็นที่ 7 จขกท นะครับ ก่อนอื่นขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาตอบก่อนนะครับ คุณ นอนดูดาวครับ ผมอ่านใน ม.4 ของ พรบ นี้แล้ว เรื่องการเผยแพร่ต่อสาธารณชนนั้นมีบอกเรื่องการจำหน่าย แต่ไม่มีระบุเรื่องการให้เช่าด้วยน่ะครับ เลยงงๆ ว่าตกลงร้านเช่าหนังสือละเมิดลิขสิทธิ์หรือเปล่า จากคุณ : SAM เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 18:26:51 A:124.120.193.161 X: TicketID:083105

ความคิดเห็นที่ 8 การให้เช่าอันจะถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537จำกัดเฉพาะการให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานโปรแกรมคอมพิวเตอร์ งานโสตทัศนวัสดุ งานสิ่งบันทึกเสียง และงานแพร่เสียงแพร่ภาพเท่านั้น ไม่รวมถึงงานวรรณกรรมด้วย แต่การให้เช่าดังกล่าวจะต้องเป็นการให้เช่าในต้นฉบับตัวจริงเท่านั้น จะทำสำเนาจากต้นฉบับมาเพื่อให้เช่าอีกไม่ได้เพราะการกระทำดังกล่าวถือเป็นการทำซ้ำงานอันมีลิขสิทธิ์ของผู้อื่น หากต้องการทำสำเนาเพิ่มเติมเพื่อใช้ในการให้เช่าท่านจะต้องขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน มิฉะนั้นจะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์ เพราะฉะนั้นการเปิดร้านให้เช่าหนังสือให้ถือว่า ไม่ผิดพรบ. แต่ต้องใช้หนังสือที่เป็นของสำนักพิมพ์ที่เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น   แต่ถ้าไปนำหนังสือที่ไปก็อบปี้เขามาให้เช่า เช่น คุณไปถ่ายสำเนามาให้คนอื่นเช่าอ่าน ให้ถือว่า  ผิดกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์ แก้ไขเมื่อ 26 ส.ค. 48 21:55:45 จากคุณ : ฉะฉาน   - [ 26 ส.ค. 48 19:27:14 ] จากคุณ : ก้อปมาแปะ (bigcy) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 18:41:48

ความคิดเห็นที่ 9 พระราชบัญญัติ ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 32 การกระทำแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ของบุคคลอื่นตามพระราชบัญญัตินี้ หากไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์และ ไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควร มิให้ถือว่า เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ผมว่าที่ไม่ผิดเพราะข้อนี้มากกว่าครับ ซึ่งเจ้าของบทประพันธ์เอง หรือสำนักพิมพ์เอง ไม่ได้มีผลประโยชน์ในส่วนนี้ครับ มันเลยไม่ละเมิด ก็เลยไม่ผิดครับ ซึ่งตรงตามที่คห.8ว่าครับ ว่าถ้าถึงแม้จะเป็นการให้เช่า ซึ่งไม่กระทบกับการแสวงหาผลประโยชน์ของเจ้าของลิขสิทธิ์แล้ว แต่มันก้เป้นการดัดแปลงซึ่งก้กลับมาผิดอีกแบบหนึ่งแทนครับ จากคุณ : I am not Y (I_am_y) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 19:07:09

ความคิดเห็นที่ 10 การพิจารณาต้องพิจารณาจากสิทธิก่อน คือ มาตรา ๑๕ ให้สิทธิแต่ผู้เดียวของเจ้าของลิขสิทธิ์มีอะไรบ้าง มาตรา ๑๕ ให้สิทธิเฉพาะ (๓)  ให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานโปรแกรมคอมพิวเตอร์ โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์(วีซีดี ดีวีดี) และสิ่งบันทึกเสียง(ซีดี) ๔ งาน จาก ๙ งาน ของงานอันเป็นลิขสิทธิ์ การใช่เช่าหนังสือ(วรรณกรรม) กฎหมายมิได้บัญญัติไว้ ส่วนมาตรา ๔ คำว่า ทำให้ปรากฏด้วยการ "จำหน่าย" นั้น หมายถึง การจำหน่ายสำเนางานอันมีลิขสิทธิ์ของเจ้าของลิขสิทธิ์ มิใช่ การจำหน่าย อีกทอดหนึ่งของผู้อื่นที่ไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิ์ ด้วยเหตุตามหลักทั่วไปของกฎหมายลิขสิทธิ์ในเรื่องการจำหน่ายครั้งแรก เมื่อเจ้าของลิขสิทธิ์จำหน่ายงานของตนไปแล้ว ย่อมสิ้นสิทธิ์ในการติดตามหรือบังคับสิทธิอีกต่อไป ซึ่งสอดคล้องกับกฎหมายว่าด้วยกรรมสิทธิ์ เมื่อซื้อจากเจ้าของลิขสิทธิ์มาแล้วผู้ซื้อย่อมได้กรรมสิทธิ์ มีสิทธิที่จะกระทำอะไรก็ได้กับงานดังกล่าว ไม่ว่าจะเผาทำลาย ขาย หรือ ให้เช่า เว้นแต่กฎหมายลิขสิทธิ์จะห้ามไว้ซึ่งเป็นข้อยกเว้นกฎหมายแห่งกรรมสิทธิ์ จึงมีการบัญญัติห้ามไว้ในมาตรา ๑๕(๓) เฉพาะงาน ๔ ประเภทเท่านั้น เมื่อการใช้เช่าหนังสือ ไม่อยู่ในข้อยกเว้น(ข้อห้าม) จึงไม่ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์   สาเหตุที่มาตรา 28(3) ต้องระบุเอาไว้นั้น เพื่อป้องกันคนหาทางเลี่ยงว่า ที่ให้เช่า ให้เช่าแผ่นวีซีดีไม่ได้ให้เช่าภาพยนตร์ ตอบ คงต้องกลับไปอ่านเจตนารมณ์ในการบัญญัติกฎหมายเสียใหม่ ถ้าให้เหตุผลเพียงแค่นี้ คงไม่บัญญัติห้ามไว้แค่ ๔ งานหรอกครับ ทั้ง ๆ มีถึง ๙ งาน และถ้าไม่เข้าใจว่า วีซีดี คือ ภาพยนตร์ เป็นเหตุผลที่ตลกมาก ที่บัญญัติขึ้นไว้เพื่อป้องกันเช่นนั้น ซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นผลเลย เมื่อการจำหน่ายเป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณชน แล้ว การเช่าจะไม่ใช่การเผยแพร่ต่อสาธารณชนได้ยังไงล่ะครับ ตอบ อย่างที่กล่าวไว้ข้างต้น การจำหน่ายที่เป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณชนตามมาตรา ๔ นั้น หมายถึงการจำหน่ายสำเนางานครั้งแรกของเจ้าของลิขสิทธิ์ ตามหลักการระงับสิ้นไปซึ่งสิทธิ ซึ่งเป็นหลักกฎหมายทั่วไปของกฎหมายลิขสิทธิ์ และการเผยแพร่ต่อสาธารณชนต้องเป็นการทำให้ปรากฎแก่สาธารณชน โดยการแสดง การบรรยาย การสวด การบรรเลง การทำให้ปรากฏด้วยเสียงและหรือภาพ การก่อสร้าง การจำหน่าย หรือโดยวิธีอื่นใดซึ่งงานที่ได้จัดทำขึ้น ซึ่งหมายถึงทำให้ปรากฏโดยเนื้องานนั้น ๆ โดยตรง อีกทั้งมาตรา ๔ มิได้ระบุถึงการ ให้เช่าไว้ด้วย ดังนั้น จะตีความขยายไปถึงเรื่องดังกล่าวด้วยไม่ได้ จากคุณ : boxxcatt เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 19:12:04

ความคิดเห็นที่ 11 งั้นคงสรุปได้ว่าให้เช่าหนังสือถือว่าไม่ละเมิดลิขสิทธิ์ ขอบคุณทุกคำตอบมากเลยครับ โดยเฉพาะคุณ boxxcatt ที่อธิบายได้อย่างละเอียดเลย ขอขอบคุณทุกคนอีกครั้งครับ จากคุณ : SAM เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 19:18:38 A:124.120.193.161 X: TicketID:083105

ความคิดเห็นที่ 12 กรณีนี้ ไม่ใช่มาตรา ๓๒ วรรคหนึ่ง เพราะ ไม่ใช่เรื่องผิดกฎหมายลิขสิทธิ์ แล้วเข้าข้อยกเว้นที่ไม่ถือว่าเป็นเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์ แต่เป็นเรื่องที่ไม่ผิดกฎหมายลิขสิทธิ์เลย จึงนำมาตรา ๓๒ วรรคหนึ่งมาใช้บังคับไม่ได้ จากคุณ : boxxcatt เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 19:19:14

ความคิดเห็นที่ 14 แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 55 19:21:09 จากคุณ : boxxcatt เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 19:20:15

ความคิดเห็นที่ 15 ผมจึงบอกไง ให้ศึกษาเยอะๆ จากคุณ : น้าออด เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 19:22:39

ความคิดเห็นที่ 16 ผมรู้ว่าการเช่าหนังสือ ไม่เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ตอนเรียนใหม่ๆ เคยสงสัยว่าทำไม แต่ก็ไม่ได้ไปหาคำตอบจนล่วงมาถึงตอนนี้ ขอบคุณน้าออดมากครับ ที่ให้คำตอบ ^^ จากคุณ : bonamtarn เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 19:47:15

ความคิดเห็นที่ 17 สิทธิให้เช่างานมันเพิ่งมีใน พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537  และจำกัดเฉพาะสิทธิในงาน 4 ประเภทเท่านั้น  ตามมาตรา 15(3)  หมายความว่า  กฎหมายก่อตั้งสิิทธิแต่เพียงผู้เดียวของเจ้าของลิขสิทธิ์ในการให้เช่างานเฉพาะงาน 4 งานนี้เท่านั้น   แสดงว่า  การนำงานประเภทวรรณกรรมออกให้เช่าย่อมไม่เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ตั้งแต่ต้นเพราะกฎหมายไม่ได้ก่อตั้งสิทธิให้เช่างานแก่งานวรรณกรรมไว้  จึงไม่มีความจำเป็นต้องไปพิจารณาถึงข้อยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์อีก จะพิจารณาว่าละเมิดลิขสิทธิ์หรือไม่  โปรดพิจารณาเสียก่อนว่า  เจ้าของงานมีสิทธิอะไรบ้างที่กฎหมายคุ้มครอง  มิใช่ตีความมั่วไปหมด  ลองไปศึกษาตำรากฎหมายลิขสิทธิ์ดูก่อนครับ จากคุณ : เจไอ เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 20:40:32

ความคิดเห็นที่ 18 ต้องสรุปให้ได้ก่อนครับ  การให้เช่าหนังสือเป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณชนหรือไม่  คุณboxcatt ก็ยังสรุปไม่ได้ว่าเป็นหรือไม่เป็น งานอันมีลิขสิทธิ์มีหลายประเภทก็จริง แต่งานประเภทที่อยู่ในแผ่นวีซีดี เป็นงานที่ไม่ได้เปิดเผยโดยตรงน่ะครับ คนเช่าต้องมีเครื่องเปิดถึงจะเปิดดูได้  ไม่ใช่เรื่องตลกหรอกครับที่เขาจะนำมาระบุบัญญัติเป็นข้อใหม่แยกออกมาต่างหากเพื่อความรัดกุมของกฎหมาย เอางี้ดีกว่า คุณ boxcatt ฟันธงมาก่อนเลยครับว่า 1.การให้เช่าหนังสือเป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณชนใช่หรือไม่ 2. การให้เช่าวีซีดีภาพยนตร์เป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณชนหรือไม่ จากคุณ : นอนดูดาว (นอนดูดาว) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 21:53:31

ความคิดเห็นที่ 19 ต้องสรุปให้ได้ก่อนครับ  การให้เช่าหนังสือเป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณชนหรือไม่  คุณboxcatt ก็ยังสรุปไม่ได้ว่าเป็นหรือไม่เป็น ตอบ สรุปไปตั้งนานแล้ว ถ้าอ่านเอาความข้างต้น การให้เช่าหนังสือไม่ถือเป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณชน ด้วยเหตุผลตามที่กล่าวไว้ข้างต้น การให้เช่าวีซีดีภาพยนตร์เป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณชนหรือไม่ ตอบ ไม่ใช่การเผยแพร่ต่อสาธารณชนเช่นกัน แต่ที่ผิดเพราะว่า กฎหมายห้าม "ให้เช่า" งานอันมีลิขสิทธิ์มีหลายประเภทก็จริง แต่งานประเภทที่อยู่ในแผ่นวีซีดี เป็นงานที่ไม่ได้เปิดเผยโดยตรงน่ะครับ คนเช่าต้องมีเครื่องเปิดถึงจะเปิดดูได้  ไม่ใช่เรื่องตลกหรอกครับที่เขาจะนำมาระบุบัญญัติเป็นข้อใหม่แยกออกมาต่างหากเพื่อความรัดกุมของกฎหมาย ตอบ นี่ไงครับ เป็นเรื่องที่เข้าใจผิด ที่ผิด เพราะกฏหมายห้ามเช่า จากคุณ : boxxcatt เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 22:35:07

ความคิดเห็นที่ 20 อย่าสับสน เรื่อง เผยแพร่ต่อสาธารณชน กับ ให้เช่า ถ้าไม่เข้าใจ สองคำนี้ ก็ตีความมั่วไปหมด อย่างที่คุณเข้าใจผิดข้างต้น จากคุณ : boxxcatt เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 22:43:36

ความคิดเห็นที่ 21 "ปัญหาความคาบเกี่ยวของความหมายการให้เช่ากับการเผยแพร่ต่อสาธารณชน" จะถือว่าการให้เช่างานลิขสิทธิ์ถือเป็นการโฆษณา(ตาม พ.ร.บ.๒๕๒๑)หรือการเผยแพร่ต่อสาธารณชน(ตาม พ.ร.บ.๒๕๓๗)ซึ่งจะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์หรือไม่ ในเรื่องนี้เคยมีผู้แสดงความคิดเห็นในทำนองว่า ความหมายของการโฆษณาหรือการเผยแพร่ต่อสาธารณชนตามกฎหมายเก่าและกฎหมายใหม่น่าจะคลุมถึงการนำออกให้เช่าด้วยเพราะเป็นการทำให้ปรากฎต่อสาธารณชนวิธีหนึ่งนั่นเอง (มาตรา ๔ วรรค ๑๕) แต่ในปัญหานี้ผู้เขียน(อ.ธัชชัย ศุภผลศิริ)เห็นว่า การนำงานลิขสิทธิ์ออกให้เช่าไม่น่าจะถือว่าเป็นการโฆษณาหรือการเผยแพร่ต่อสาธารณชนตามความมุ่งหมายของกฎหมายเพราะการกระทำที่พึงเป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณชนอันเป็นสิทธิแต่ผู้เดียวของเจ้าของลิขสิทธิ์และเป็นการกระทำละเมิดลิขสิทธิ์นั้นก็คือการเผยแพร่เนื้อหาสาระของงานโดยวิธีการต่าง ๆ เพราะย่อมเป็นทางก่อให้เกิดความเสียหายแก่เจ้าของลิขสิทธิ์โดยชัดแจ้งเนื่องจากเป็นการใช้ประโยชน์จากงานลิขสิทธิ์สู่ผู้รับในวงกว้าง(สาธารณชน) ตัวอย่างเช่น การอ่านหนังสือออกอากาศทางวิทยุ การแสดงดนตรีในที่สาธารณ เป็นต้น แต่การให้เช่าตัวทรัพย์ที่บันทึกงานลิขสิทธิ์ไม่ใช่เป็นการทำให้เนื้อหาสาระของงานเผยแพร่ต่อสาธารณชนได้ด้วยการเช่านั้น การจะรับรู้ถึงเนื้อหาสาระของงานได้ผู้เช่าจะต้องนำไปใช้ตามสภาพของงานนั้น ๆ ไม่ว่าจะต้องใช้เครื่องมืออื่นด้วยหรือไม่ก็ตาม เช่น การเช่าหนังสือไปอ่าน เช่าวิดีโอเทปไปชม เป็นต้น การที่โดยปกติการให้เช่าทรัพย์ที่บันทึกงานลิขสิทธิ์ไม่เป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณชนอันเป็นสิทธิแต่ผู้เดียวของเจ้าของลิขสิทธิ์และเป็นการกระทำละเมิดลิขสิทธิ์ จึงทำให้เกิดแรงผลักดันให้อำนาจแห่งลิขสิทธิ์ขยายไปถึงสิทธิแต่ผู้เดียวในการให้เช่าต้นฉบับและสำเนางานลิขสิทธิบางประเภท ดังจะเห็นได้จากข้อตกลง TRIPs อันเป็นผลมาจากการเจรจาต่อรองของประเทศที่มีส่วนได้เสียในเรื่องนี้เป็นพิเศษนั่นเอง มาจาก หนังสือกฎหมายลิขสิทธิ์ หน้า ๑๗๔ โดยรองศาสตราจารย์ธัชชัย ศุภผลศิริ คณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย   ขอยืมจากคห คุณ Boxxcatt มาอีกครั้ง ถ้ายังไม่เข้าใจอีกก็ไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้ว จากคุณ : et009 เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 22:47:18

ความคิดเห็นที่ 22 ตาม คห.21 รศ.ธัชชัย ได้ออกตัวไว้แล้ว จากคำว่า "ไม่น่าจะถือว่า" คือ ยังถือว่าเป็นแค่ความเห็นส่วนตัวอยู่ไม่สามารถผูกพันคำตัดสินของศาล เมื่อปี พ.ศ.2548 มีการร่าง พรบ.ลิขสิทธิ ฉบับใหม่ เพื่อให้สอดคล้องกับข้อตกลง Trips โดยนิยาม คำว่า "เผยแพร่ต่อสาธารณชน" ใหม่ โดยตัดคำว่า จำหน่าย หรือโดยวิธีอื่นใดซึ่งงานได้จัดทำขึ้น ออกจากนิยามเดิม และมีการนิยาม คำว่า "จำหน่ายครั้งแรก" เข้าไปใน พรบ.ลิขสิทธิ์ ฉบับใหม่ ซึ่งใน พรบ.ฉบับใหม่ การให้เช่าจะถูกจำกัดแค่ 4 อย่าง และจะมีการนำหลักการจำหน่ายครั้งแรกมาใช้จริง แต่ ร่างพรบ.ดังกล่าว ไม่สามารถนำมาใช้ได้จนทุกวันนี้ ที่คุณ boxcatt อธิบายเป็นเรื่องที่ตรงกับ ร่างพรบ.ลิขสิทธิ ฉบับใหม่ ที่ตกไปยังไม่ได้นำมาใช้ครับ นั่นคือ ปัจจุบันนี้ประเทศไทยยังไม่ได้ปฎิบัติตามข้อตกลง Trips ในเรื่อง การจำกัดสิทธิการให้เช่า และการจำหน่ายครั้งแรก เพราะยังไม่ได้แก้ไข พรบ.ลิขสิทธิ 2537 คห.21 ก็บอกไว้แล้วว่า ยังมีผู้แสดงความคิดเห็นในทำนองว่า ความหมายของการโฆษณาหรือการเผยแพร่ต่อสาธารณชนตามกฎหมายเก่าและกฎหมายใหม่น่าจะคลุมถึงการนำออกให้เช่าด้วยเพราะเป็นการทำให้ปรากฎต่อสาธารณชนวิธีหนึ่งนั่นเอง ดังนั้นการให้เช่าหนังสือ ก็ยังสามารถตีความตามนิยามได้ว่า เป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณชน ตราบใดที่เรายังใช้ พรบ.ลิขสิทธิ 2537 อยู่ จะไปฟันธงว่า ไม่ใช่การเผยแพร่ต่อสาธารณชนในขณะนี้ คงจะยังไม่ได้ จากคุณ : นอนดูดาว (นอนดูดาว) เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 00:00:24

ความคิดเห็นที่ 23 ขออนุญาตเสริมจากท่านอื่นๆ แล้วกันนะครับ สำหรับประเด็นนี้ผมก็เพิ่งจะเรียนเมื่ออังคารที่แล้วนี่เองจาก อ.ดร.จุณวิทย์ ชลิดาพงศ์ คณะนิติศาสตร์ มธ. ซึ่งได้บรรยายในส่วนนี้ว่า การให้เช่าหนังสือ (วรรณกรรม) ไม่เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ เพราะกฎหมายระบุให้เฉพาะการให้เช่า 4 งานเท่านั้นที่เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ขอร่วมแสดงความเห็นเพียงเท่านี้ครับ จากคุณ : wert8157 (wert8157) เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 00:47:21

ความคิดเห็นที่ 24 5555555555+ บอกแล้วว่าเหนื่อยป่าวๆ.. จากคุณ : น้าออด เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 08:21:11

ความคิดเห็นที่ 25 สรุป ง่ายๆว่า เค้า ยังไม่เขียนกฏหมาย ว่า เช่า หนังสือ ผิดกฏหมาย นั่นแหละ ถ้าเขียนขึ้นมาเมื่อไหร่ ก็ผิดเมื่อนั้น เพราะ วงการหนังสือ กับ หนังเคลื่อนไหว เงินทุน มันต่างกันเยอะ หนังเคลื่อนไหว ต้นทุนเป็นร้อยล้าน พันล้าน ใครจะไม่รักษากำไรของตัวเองเอาไว้ ? แต่หนังสือ ต้นทุนต่ำกว่ามาก ไม่มี power จะไปกดดันให้ออกกฏหมายห้ามเช่าหนังสือ ไม่ได้หรอก.... แต่ ตปท. เค้ามีกฏหมาย หามเผยแพร่ หนังสือ ภาพ หรือ ส่วนต่างๆของหนังสือเพื่อการแจกฟรี อนุญาตให้แต่ ถ่ายภาพหน้าปก หรือ บางส่วนของหนังสือ เพื่อการค้าขายได้ โดยเฉพาะ ญี่ปุ่น เค้าจะเข้มงวดเรื่อง หนังสือของเค้ามาก จึงไม่มีคนเช่า มีแต่คนซื้ออ่าน จากคุณ : กบกินกะลา เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 11:44:45

ความคิดเห็นที่ 26 ข้อตกลงใน Trips จะให้ชาติสมาชิกยอมรับในหลักการสิ้นสิทธิไปในการจำหน่ายครั้งแรกของทรัพย์สินทางปัญญา ซึ่งเป็นเหตุผลให้ การเช่า ไม่ใช่การละเมิดลิขสิทธิ์ เพราะผ่านการจำหน่ายครั้งแรกมาแล้ว แต่ยกเว้นหลักการสิ้นสิทธิในการจำหน่ายครั้งแรกเฉพาะโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ภาพยนตร์ สื่อบันทึกเสียง แต่ปัญหาของ พรบ.ลิขสิทธิ์ 2537 คือ คำว่า "จำหน่าย" ในตอนเริ่มร่างไม่ได้ระบุว่า หมายถึง การจำหน่ายครั้งแรก และเมื่อแปล พรบ.ลิขสิทธิ ไทยเป็นภาษาอังกฤษ ก็ไม่ปรากฎคำใดที่มีความหมายว่า จำหน่ายคร้งแรก เลย เมื่อไม่ปรากฎหลักการสิ้นสิทธิไปในการจำหน่ายครั้งแรกในทรัพย์สินทางปัญญาใน พรบ.ลิขสิทธิ 2537 จึงทำให้การเช่า ยังถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิอยู่ เพราะการให้เช่า ก็คือ การจำหน่ายแบบหนึ่ง นั่นเอง น้องๆที่เรียนเรื่องนี้อยู่ ฝากนำเรื่องนี้ไปบอกอาจารย์ทีสอนกันด้วยน่ะครับ แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 55 21:54:28 จากคุณ : นอนดูดาว (นอนดูดาว) เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 21:53:25

ความคิดเห็นที่ 27 หลักการสิ้นสิทธิ เป็นหลักการสากล แม้ พ.ร.บ.๓๗ ไม่ได้บัญญัติเป็นลายลักอักษร แต่การนำกฎหมายมาบังคับใช้ ต้องคำนึงถึงหลักการสากล ซึ่งทุกประเทศยอมรับ แม้แต่กฎหมายไทย ปี ๓๗ ยังยอมรับในหลักการดังกล่าว เพียงแต่ยกเว้นให้แค่ ๔ ประเภทเท่านั้น เหตุที่(จะ)แก้ไข เป็น จำหน่ายครั้งแรก เพื่อให้ตรงกับหลักสากลเท่านั้น แต่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงหลักการใน พ.ร.บ.ปี ๓๗ เลย เป็นการกำหนดถ้อยคำให้ชัดเจนเท่านั้น แต่ไม่ได้เปลี่ยนหลักการ ตอบคำถามง่าย ๆ ทำไม พ.รบ.๓๗ ถึงกำหนดงานแค่ ๔ จาก ๙ งาน นั้นแหละ คือคำตอบ ทำไม การให้เช่า วีซีดี ถึงไปอยู่ใน (๓) ถ้าทั้ง ๆ ที่ แปลความตาม (๒) ก็ได้ หรืองานใน ๙ ประเภท จัดอยู่ใน (๒) แล้วมีข้อห้าม ตาม (๓) ทำไม จากคุณ : boxxcatt เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 23:27:19

ความคิดเห็นที่ 28 จะมาบัญญัติ (๓) ทำไม ถ้างานทั้ง ๙ ประเภท ให้เช่า อยู่ใน (๒) เผยแพร่ต่อสาธารณชน อยู่แล้ว แล้วทำไม (๓) ถึงกำหนดงานแค่ ๔ ประเภท จากคุณ : boxxcatt เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 55 23:57:01

ความคิดเห็นที่ 29 มั่วกันต่อได้อีก... 555+ นั่งเทียนจนเป็นเทพไปแล้ว คุยกับชาวบ้านไม่รู้เรื่องแล้ว กฎหมายไม่ต้องสนใจแล้ว เอากฎกูแล้วกัน ตำราเทวดาทั้งนั้น..555+ จากคุณ : น้าออด เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 10:22:46

ความคิดเห็นที่ 30 เหตุผลในการบัญญัติ มาตรา ๑๕(๓) ในเรื่องการเช่าให้เป็นสิทธิแต่ผู้เดียวของเจ้าของลิขสิทธิ์นั้น สืบเนื่องมาจากอนุสัญญากรุงเบอร์ มิได้รวมสิทธิในการเช่าเอาไว้ในสิทธิในการเผยแพร่งานต่อสาธารณชน จึงทำให้เกิดปัญหาแก่เจ้าของลิขสิทธิ์ในการบังคับสิทธิของตน ประเทศเหล่านั้นจึงผลักดันจนเป็นผลสำเร็จถูกบรรจุไว้ในความตกลงทริปส์ ข้อ ๑๑ และ ๑๔(๔) กำหนดให้สิทธิในการเช่าเชิงพาณิชย์ โปรแกรมคอมพิวเตอร์ ภาพยนตร์ สิ่งบันทึกเสียง เป็นสิทธิแต่ผู้เดียวของเจ้าของลิขสิทธิ์ เพิ่มเติม โดยสิทธิในการเช่าจะไม่อยู่ใต้บังคับของหลักการระงับสิ้นไปซึ่งสิทธิ กล่าวคือ สิทธิเด็ดขาดในการเผยแพร่ต่อสาธารณชนจะระงับสิ้นไปโดยผลของกฎหมายภายใต้หลักการระงับสิ้นไปซึ่งสิทธิ (จำหน่ายครั้งแรก) แต่สิทธิในการเช่าก็ยังคงมีอยู่ มิได้ระงับสิ้นไปด้วยเฉพาะแต่โปรแกรมคอมพิวเตอร์ ภาพยนตร์และสิ่งบันทึกเสียง มาตรา ๑๕ จึงนำเรื่องดังกล่าวมาบัญญัติไว้ใน (๒) และ (๓) ซึ่งจะเห็นได้ว่า สิทธิในการให้เช่าไม่รวมอยู่ในสิทธิการเผยแพร่ต่อสาธารณชน จึงเป็นคำตอบได้ว่า การให้เช่า ไม่ใช่ การจำหน่ายแบบหนึ่ง ตามที่เข้าใจ จากคุณ : boxxcatt เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 14:25:11