ความคิดเห็นที่ 1 เขามีคนอื่นครับ ขอโทษที่พูดตรงๆ จากคุณ : คนผ่านมา (ผมมีแค่ร้อยทิป) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:03:22

ความคิดเห็นที่ 2 เข้ามาให้กำลังใจนะคะ คนจะไป มีร้อยเหตุผลที่ต้องการจะไป ทำไงได้ ก็คงต้องปล่อยให้ไป เข้มแข็งไว้นะคะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปค่ะ จากคุณ : ผู้หญิงร้าย เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:08:06

ความคิดเห็นที่ 3 เดี๋ยวเค้าก็กลับเอง มั้งครับ ฮี่ๆ มาปอบจัย จากคุณ : ปอบหยิบ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:09:04 A:101.108.222.85 X: TicketID:368375

ความคิดเห็นที่ 4 ให้กำลังใจค่ะ คิดว่าเค้ามีคนอื่น เหมือนกัน จากคุณ : พาไล เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:10:05

ความคิดเห็นที่ 5 สามีคุณกำลังมีคนใหม่เหมือน คห. 1 กล่าวครับ ถ้าคุณยังไม่อยากเลิกกับเค้าก็ปล่อยเค้าไปไหนตามใจชอบสักระยะ เดียวไปเรียนรู้อะไรจบแล้วได้สติก็กลับมาเองครับ หลายคู่แตกหักกันแล้วพอได้สติจะกลับมาก็กลับไม่ได้แล้ว เพราะดันไปตีทะเบียนกับคนใหม่ซะแล้ว แต่ถ้าปล่อยไปเราเจ็บช้ำแต่อาจจะได้เค้าคืนครับ การได้สติของแต่ละคนนี่ระยะเวลาไม่เท่ากันนะครับ บางคนปีเดียว บางคนห้าปี ก็มีครับ และก็มีไม่น้อนครับที่ไปแล้วไปเลยครับ แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 55 13:11:11 จากคุณ : เมฆวายุ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:10:09

ความคิดเห็นที่ 6 ร้อยเหตุผลมากมายที่เขาพูดมา สรุปก็คือจะไปจากคุณ ก็ไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง เขาอาจมีคนอื่น ซึ่งความจริงข้อนี้มันเจ็บปวดเกินกว่าที่จะยอมรับ "คนหมดใจรั้งยังไงก็ไม่อยู่" นะ .. ตั้งสติ ค่อยๆคิด เป็นกำลังใจให้ เธออาจมีร้อยเหตุผลที่เธอจะไป แต่ฉันมีเพียงเหตุผลเดียวจะให้เธออยู่ ฟังเสียงหัวใจของฉัน แล้วเธออาจจะรู้ เหตุผลเดียวมีอยู่ก็คือรักเธอ http://youtu.be/NCZhQH7RVpk จากคุณ : สวยสะพรึง เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:11:23

ความคิดเห็นที่ 7 ปีที่ 22 นานมากๆ แต่ถ้าเค้าอยู่แต่ตัว ใจไม่อยู่ คงทำใจลำบาก จากคุณ : www3www เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:14:22

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่มีอะไรเจ็บปวดเท่านี้อีกแล้ว ตั้งสติให้ดีๆครับ.  แล้วค่อยวางแผนต่อไป จากคุณ : samr เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:15:20

ความคิดเห็นที่ 9 สุดมือสอยก็ต้องปล่อยไปค่ะ จากคุณ : jazzzero เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:17:35

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้ามีทะเบียนสมรส อย่ายอมเซ็นหย่าให้ง่ายๆ ค่ะ  คุณแต่งงานมาตั้ง 22 ปี คุณมีสิทธิในครึ่งหนึ่งของสินสมรส และถ้าคุณเป็นแม่บ้าน ไม่ได้ทำงาน สามีต้องจ่ายค่าเลี้ยงดูให้...... เขาอยากหย่า ให้เขาฟ้องเอาค่ะ จากคุณ : Lawanwadee เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:18:09

ความคิดเห็นที่ 11 คิดเหมือนคห.1 คับ เขามีคนอื่นที่เขาคิดว่าดีกว่าคุณ ไม่มีประโยชน์ที่จะรั้ง เพราะคนจะไป รั้งยังไงก็ไม่อยู่ คนที่แพ้ก็ต้องดูแลดัวเองคับ เข้มแข็งนะคับ จากคุณ : Batman76 เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:18:14

ความคิดเห็นที่ 12 เหตุผลร้อยแปดพันเก้าของเขา เพื่อจะรองรับสิ่งเดียวคือ "เลิกกับคุณ" ไม่ต้องฟังอะไรแล้วค่ะ ตัดไปเลยและตั้งสติให้ดี ทำใจให้สบาย คิดถึงอนาคตของคุณเองโดยที่ไม่มีเขาซะ แล้วจะอยู่ได้ค่ะ จากคุณ : โจรดอกบ๊วย เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:19:09

ความคิดเห็นที่ 13 ตัดใจค่ะ แล้วไปหาความสุขใหม่ๆของเรา เอาตามตรงนะ ถ้าเค้าอยู่กับเราไม่มีความสุข ตัวเราเองก็คงไม่มีความสุข เพราะฉะนั้น ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ แต่ถ้าวันไหนเค้ากลับมาขอคืนดี ขอให้ จขกท. ไล่ไปเลยค่ะ แล้วบอกว่า ตอนนี้ชั้นอยู่คนเดียวก็มีความสุขเหมือนกัน จากคุณ : jubjibja เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:29:15

ความคิดเห็นที่ 14 สู้ๆ นะคะ จากคุณ : ฉันหลงทาง..อยู่บนโลกสีคราม เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:29:41

ความคิดเห็นที่ 15 เขามีคนอื่นชัวร์ สายป่านขาดแล้วต้องปล่อยตามลม จากคุณ : หย่งเจิ้น เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:31:38 A:58.137.81.212 X: TicketID:355146

ความคิดเห็นที่ 16 ทำบอกดี ทำชมเรา ที่ไหนได้ใจเค้าอยากออกไปหาคนใหม่เต็มทนแล้ว คิดว่างแผนได้แล้วครับว่าจะอยู่อย่างไร อะไรที่เอาได้ต้องเอาให้หมดครับ รู้ว่าเจ็บสุดๆต้องตั้งสติดีๆครับ คนอายุมากแล้วมีแต่ตัว ผญไม่เอาหรอกครับ บอกไปเลยถ้าไปไปแต่ตัว ดูสิจะไปได้กี่น้ำ จากคุณ : mgat เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:32:37

ความคิดเห็นที่ 17 เคยได้รับคำตอบจากสามีว่า ต้องการ"อิสระ"เช่นกันค่ะ ใหม่ๆก็ทำใจไม่ได้ ยื้อเค้าไว้ แต่....ยิ่งยื้อก็มีแต่ยิ่งเจ็บช้ำ สุดท้าย เราตัดเค้าออกไปจากชีวิตค่ะ แยกกันอยู่ (ต้องใจแข็งนะคะ หน้าก็ไม่ให้เจอ ) เกือบ 1 ปี ที่เราก็อิสระ ขอบอกว่า มีความสุขมาก อยากเที่ยวเราเที่ยว อยากไปไหนๆเราก็ไป เรายังทำอะไร อะไร ที่อยากทำไม่ครบเลย เค้าปรับปรุงตัวกลับมาเสียก่อน YYY อย่าให้เค้าเห็นว่าเราเป็นของตาย เราต้องเข็มแข็ง ให้กำลังใจนะคะ . จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:39:46

ความคิดเห็นที่ 18 เราว่าเขาไม่ได้มีคนอื่นหรอก เพียงแต่เขาหมดรักคุณแล้ว นั่นคือเหตุผล จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:42:05

ความคิดเห็นที่ 19 สู้ๆ ต่อหน้าต่อไป จากคุณ : mak2010 เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:48:42

ความคิดเห็นที่ 20 พูดตรงๆครับ ผมเป็นผู้ ชายถ้ามาอาการนี้ มีคนอื่นแน่นอน ใจเย็นๆครับอยู่กันมาตั้ง22ปีเดี๋ยวก็กลับมาตายรังเชื่อผมครับ แต่ผมไม่ชอบเลยที่ผู้ชายพูดว่า"เขามองไม่เห็นอนาคตที่เราและเขาจะมีร่วมกัน" แล้วไอ22ปีนี้อะไร เง้อออ จากคุณ : ninnat31 เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:52:45

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่ไหว  อย่าไปยื้อเลยค่ะ ปล่อยเขาไปเถอะ    ทำใจให้เข้มแข็ง.. จากคุณ : กึมซุน (คนยองกึมชุน) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 13:57:25

ความคิดเห็นที่ 22 เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : แม่ดิน (pumpeem) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:05:41

ความคิดเห็นที่ 23        คนมันจะไป พูดดี..หรือไม่ดีคุณก็ผิด...อย่ารั้งไว้เลย...แม่ผมนะมีลูกกับพ่อ ตั้งเจ็ดคน ยังเลิกได้ และแม่ก็ตัวคนเดียวที่เลี้ยงลูกมาจนโต... จากคุณ : ฮัมซา (hamzabahrain) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:12:45

ความคิดเห็นที่ 24 ดีเนอะอยู่จนแก่แล้ว มาทิ้งกันเฉยๆ ผู้ชายไปจีบหาใหม่ได้ง่าย ผู้หญิงไปจีบใครได้ล่ะทีนี้ จากคุณ : chahlam เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:13:02 A:58.11.243.133 X: TicketID:324462

ความคิดเห็นที่ 25 เขาบอกเขาจะไป. แล้วจะ้อาไว้ทำไมล่ะครับ ก็ให้เขาไปซิ ยื้อไปมันมีแต่เสีย แต่มีข้อแม้. ต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยน เรื่องทรัพย์สินเงินทอง เขา้ป็นฝ่ายขอไป เขาต้องยอมเรา คนเรารักได้ มันก็หมดรักได้ เชื่อผมเถอะ ทำกันขนาดนี้ ถ้ายังรักลง ก็เสียทีที่เกิดมา้ป็นคน แหมอยากให้ เรื่องการฟ้องเรียกค่าเลี้ยงดูนี่มัน้หมือนต่างประเทศจริง เอาให้เอียงไปเลย จากคุณ : เราชื่อ มารบูรพา เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:16:05

ความคิดเห็นที่ 26 ทำใจนะคะ  เราเข้าใจความรู้สึกนี้มาก ๆ เวลาจะทำให้คุณดีขึ้น เป็นกำลังใจให้ ทำดีไปก็เท่านั้น คงไม่เข้าตาแล้วคะ จากคุณ : จิตพลู เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:21:34

ความคิดเห็นที่ 27 อายุเท่าไรกันแล้วครับ จากคุณ : เมาฟรีออริจินั่ล เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:33:05

ความคิดเห็นที่ 28 เพราะผู้หญิงหลายๆ คน  คิดแบบ คห.10   ทำให้ผู้ชายส่วนใหญ่ไม่ชอบการจดทะเบียนสมรส เขารู้สึกเหมือนถูกล่ามโซ่ ตีตรวน โดยเฉพาะ สามีดิฉัน เขาบอกว่า ผู้หญิงที่ต้องการจดทะเบียนสมรส  ไม่ใช่เพราะรัก แต่เพราะต้องการจะใช้เป็นอาวุธ ต่อสู้กับฝ่ายชาย สร้างเงื่อนไขต่อรอง สร้างปัญหา ความจริงในเรื่องของ ความรักระหว่าง ชาย-หญิง มันไม่มีอมตะนิรันดร์กาลหรอก การแต่งงานเพื่อใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน  ก็เพื่อความสุขของทั้ง 2 ฝ่าย ถ้าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด  ไม่มีความสุขในการอยู่ร่วมกันแล้ว  จะยื้ออีกฝ่ายหนึ่งไว้ทำไม มีความสุขหรือ กับการยื้อคนหมดใจให้อยู่กับตัวเอง อยู่ด้วยกันมา 10 ปี 20 ปี  แล้วไง   เป็นสัญญาว่าต้องอยู่ด้วยกันไปจนตายอย่างนั้นหรือ ฉันกับสามี เมื่อตัดสินใจแต่งงาน เราสัญญากันว่า เราจะอยู่ด้วยกันตราบที่เราทั้งสองมีความสุขในการอยู่ร่วมกัน วันใดที่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดหมดความสุข  ไม่ว่าจะอยู่กันมานานแค่ไหน  เราจะเปิดใจพูดคุยกันตรงๆ ถึงเราจะหยุดความสัมพันธ์ฉันท์สามี-ภรรยา  แต่มิตรภาพสามารถมีให้กันและกันได้ตลอดชีวิต รักแท้ คือการให้  ไม่ใช่การครอบครอง จากคุณ : successfully เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:33:14

ความคิดเห็นที่ 29 เข้ามาให้กำลังใจ สู้ๆ นะครับ จากคุณ : เลือดผมสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:34:15

ความคิดเห็นที่ 30 เข้ามาเกลียดผู้ชายแบบนี้คะ 22 ปี นานมาก ยังจะมาขอมีชีวิตอิสระ จากคุณ : jeeban_2 เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 14:53:02

ความคิดเห็นที่ 31 อยู่กัน22ปี ละมีลูกป่ะค่ะ จากคุณ : บัวลอยน้ำใส เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 15:07:58

ความคิดเห็นที่ 32 มีคนใหม่อยู่แล้วค่ะ เราเจอมาแล้ว 16 ปีนะมาบอกหมดรักก่อน แล้วพฤติกรรม เปลี่ยนไปทุกอย่างแบบรวดเร็วมาก ไม่ยอมรับว่ามีคนใหม่ จะเลิกๆมันอย่างเดียว สุดท้ายแล้วในเมื่อใจไม่มีให้กันแล้ว ถึงตัวเราจะเจ็บเสียใจแค่ไหน ก็เท่านั้นค่ะ อย่ายื้อค่ะ ไม่มีประโยชน์ ปล่อยเค้าไป เป็นกำลังให้ค่ะ จากคุณ : Arrowsplashz~ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 15:11:28

ความคิดเห็นที่ 33 ส่งกำลังใจมาให้ค่ะ เข้มแข็งไว้นะคะ จากคุณ : Kawachi เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 15:13:18

ความคิดเห็นที่ 34 อยู่กันยิ่งนานมันต้องยิ่งรักกันมากขึ้นไม่ใช่เหรอ. ยิ่งนานยิ่งต้องรักและผูกพันกันมากขึ้น. พวกนี้ต้องให้ไปแต่ตัว. จริงๆแล้วสามีภรรยาอยู่ด้วยกันนานๆ ควรที่จะต้องให้ภรรยาเป็นคนดูแลเงินทองทรัพย์สินทั้งหมด. ถ้าหมดรักจะได้หมดตัวด้วยเลย. จากคุณ : amnuaysilpa 63 เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 15:17:15

ความคิดเห็นที่ 35 คิดเหมือน1.ครับ จากคุณ : พิงค์วู เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 15:23:31

ความคิดเห็นที่ 36 ผมว่า ขึ้นอยู่กับพฤติกรรมหลายๆ อย่าง ของสองฝ่ายครับ ชีวิตของ จขกท ผมไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร เพราะไม่ได้เล่ารายละเอียดมากพอ ต้องดูพฤติกรรมชีวิตคู่ด้วย อย่างผมอยู่ด้วยกันกับภรรยามาสิบกว่าปี ไปไหนมาไหน ต้องไปด้วยกัน อิสระหายไปหมด ขอถือวิสาสะ ระบายชีวิตคู่คราวๆ ของผมบางน๊ะครับ ไปเตะบอล ฉันต้องไปด้วย ไปตีกอล์ฟ ฉันต้องไปด้วย ไปกินข้าวกับเพื่อนๆ สมัยเรียน ฉันก็ต้องไปด้วย อยากไปดูหนัง ฉันก็ต้องไปด้วย ถ้าฉันไปไม่ได้เธอห้ามไป เสาร์ อาิทิตย์ เราหยุด เค้าไม่หยุด พาลูกๆ ไปเที่ยวก็ไม่ได้ เพราะแม่ของลูกๆ ทำงาน ต้องหยุดและไปพร้อมๆ กัน เช้าต้องไปส่งฉัน เย็นต้องมารับ เสาร์อาทิตย์ต้องอยู่บ้าน ต้องเลี้ยงลูก ห้ามไปไหน เธอไปไหน ฉันต้องไปด้วย ทุกที่ ทุกเวลา ยกเว้นชีวิตทำงาน จะได้อิสระ เพราะมานั่งเฝ้าเราไม่ได้ โลกนี้มีเราเพียงสองคน มนุษย์ต้องมีสังคม แต่ต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ทุกวันนี้ผมอยากจะแยกทางกันอยู่จะตายอยู่ ติดตรงที่ว่ามีลูกนี่แหละ เป็นแบบนี้มาสิบกว่าปี และคิดว่าน่าจะเป็นแบบนี้ตลอดไป หากว่าคู่ชีวิตของผมยังคิดไม่ได้ว่า ชีวิตต้องมีอิสระกันบ้าง เพราะโลกนี้ไม่ได้มีเรา เพียงแค่สองคน จากคุณ : k i b k e y เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 15:26:30

ความคิดเห็นที่ 37 ตั้ง 22 ปี พึ่งรู้ตัวเหรอคะ ว่าไม่มีอิสระ   เหตุผลห่วยๆ ... ให้เค้าไปเถอะค่ะ ..อย่าได้แคร์ เจอคนใหม่ก้อคบไปเลย ไม่เจอก็ออยู่คนเดียวชิวๆได้ ถ้ารู้สึกตัวกลับมาก็บอกไปเลยว่า..ชั้นมีความสุขดีอยู่แล้ว ไม่ต้องกลับมา ประสบการณ์ตรงของเรา  เค้าหาว่าเราเป็นตัวฉุดรั้งไม่ให้เค้าก้าวหน้าในอาชีพการงาน เราก็เลยปล่อยให้เค้าก้าวหน้าตามใจปรารถนา  3 ปีผ่านไปเราเปลี่ยนรถคันใหม่แล้ว แต่เค้ายังใช้รถคันเดิม กลับมาหาเราเพื่อ.... ยืมเงิน... จากคุณ : nekopepe เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 15:33:04

ความคิดเห็นที่ 38 เอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้ฝ่าฟันมรสุมชีวิตไปให้ได้ค่ะ ถ้ายังรักเค้ามากและไม่พร้อมสำหรับการหย่า ก็แค่แยกกันอยู่ชั่วคราวก็ได้ ยังไม่ต้องอย่า เสาร์-อาทิตย์ไปกินข้าวด้วยกันบ้างหรือทำกิจกรรมร่วมกันบ้าง เพื่อให้เริ่มชินกับชีวิตที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันสัก 3เดือน 6เดือนพอเริ่มเข้าที่ ก็คงจะตอบปัญหาตัวเองได้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป ... อ่านแล้วเริ่มเก็บไปคิด เพราะชีวิตคู่จะเข้า20ปีแล้ว แต่คู่ของเราตรงข้ามกับคห.36 แบบหน้ามือหลังมือเลย เพราะเราไม่ค่อยไปไหนด้วยกัน มีกิจกรรมและความชอบไปคนละแบบ เราไม่รู้แม้กระทั่งเบอร์โทรเพื่อนร่วมงานของสามีซักคน เช้าเค้าตื่นไปทำงานก่อน กลับมาก็หลังสี่ทุ่มบางวันแทบไม่ได้คุยกัน อย่างมากจะโทรหาวันละครั้ง คุยกันไม่เกิน 2นาทีเพื่อจะถามว่าวันนี้กินอะไรดี หรือจะกลับมากินข้าวที่บ้านหรือเปล่า มานั่งคิดๆดูเราเองแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของสามีเลยนะเนี่ยะ ยิ่งระยะหลังๆไม่ค่อยได้กินข้าวพร้อมกันเท่าไหร่เลยทำให้ไม่ค่อยได้คุยกัน หรือว่าเราจะปล่อยเค้ามากไปล่ะนี่ เฮ้อ แต่ถ้าวันนึงเค้ามาขอเราแบบสามีของเจ้าของกระทู้เราจะให้ไป เพราะเราเชื่อว่าผู้ชายอย่างสามีเราถึงไปเจอคนใหม่ไม่เกิน 6 เดือน ต้องย้อนกลับมาแน่เพราะผู้หญิงอย่างเราหายาก 555 (ปลอบใจตัวเอง) จากคุณ : kaws เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 15:49:17

ความคิดเห็นที่ 39 "สุดท้ายเขาบอกเราว่าเขารู้ว่าในชิวิตนี้มีเรานี่แหละที่รักเขามากที่สุด  ซึ่งไม่รู้ว่าจะมีใครรักเขาได้มากกว่านี้อีก  แต่ ณ.เวลานี้ยังไงเขาก็ต้องการไปอยู่ดี " ประโยคเดียวกันเลยค่ะพี่ คุณอดีตของหนูพูดแบบนี้เลย.....แต่ของหนู 8 ปี เค้าเคยบอกว่า มันเป็นเพราะเค้า "หมดใจ" ค่ะพี่ เป็นกำลังใจให้นะคะ เราจะผ่านมันไปได้ด้วยกันนะคะ //กอด //กอด จากคุณ : Molajung เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 15:49:46

ความคิดเห็นที่ 40 ตั้ง 22 ปี พึ่งค้นพบตัวเองว่าไม่มีอนาคตร่วมกัน บร๊ะเจ้าโจ๊ก   คงไปเจอคนใหม่ ก็ต้องปล่อยเค้าไปเหอะ คาดว่า อีกไม่นาน ก็จะคลานกลับมา จากคุณ : หนุ่ม ป6 เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 15:50:51

ความคิดเห็นที่ 41 ข้อความซ้ำกันค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 55 15:52:59 จากคุณ : Molajung เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 15:52:24

ความคิดเห็นที่ 42 แต่ว่าเรายังอยู่ที่บ้านใช่ไหมคะ มีลูกไม๊คะ เลี้ยงตัวเองได้ใช่ไหมคะ ให้เค้าไปแล้วไม่ต้องรออย่างมีความหวังหรอกค่ะ กลับก็กลับ ไม่กลับก็อย่าได้แคร์ ใจหมดรั้งไว้ก็เท่านั้น เค้าออกปากแล้วนี่ พูดกันดีดี ไม่ต้องทะเลาะกันนะคะ อาจมีประโยชน์ในอนาคตค่ะ รักษาสัมพันธภาพไว้ จากคุณ : ตัวบุสก้า เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 16:20:56

ความคิดเห็นที่ 43 ก็แค่พูดให้ตัวเองดูดีขึ้น จากคุณ : [Radio Edit] เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 16:25:35

ความคิดเห็นที่ 44 ให้อิสระเขาไปเถอะค่ะ แยกกันอยู่ไปเลย แต่อย่าเซ็นใบหย่า!! หลายๆความเห็นพูดถูกค่ะว่าถ้าเขาจะไปยังไงก็รั้งไม่อยู่ แต่ 22 ปีที่ผ่านมา ความรักน่ะมันกลายเป็นสิ่งที่มีเงื่อนไขอย่างอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องแล้วนะคะ อย่างเช่นทรัพย์สินที่ได้มา ที่อยู่อาศัย เรื่องของสิทธิประโยชน์อื่นๆที่เราควรจะได้ ถ้าคุณไม่ได้ทำงาน ถ้าเลิกกันไป คุณจะทำยังไง? ไม่ใช่แค่เรื่องผูกพันและความรักค่ะ มันมีอย่างอื่นที่ควรคิดและพิจารณาอยู่ด้วย จากคุณ : หมาฉันมันเป็นตุ๊ด เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 17:02:51

ความคิดเห็นที่ 45 บางทีเขาอาจคิดเหมือนผมก็ได้ ภรรยายุ่งว่นวายกับชีวิตของสามีมากไป จนรู้สึกไม่มีอิสระ อยากไปไหนก็ต้องคอยตอบคำถาม คอยรายงาน อยากกินอะไรก็ไม่ได้กิน ต้องกินอย่างที่ภรรยาเตรียมให้ อยากดูทีวีช่องที่ต้องการก็ไม่ได้ดูต้องดูช่องที่ภรรยาอยากดู อยากนอนดึกๆทำอะไรที่อยากทำก็ไม่ได้ ต้องเข้านอนพร้อมกัน อะไรอีกหลายๆอย่าง สามีคุณเป็นแบบนี้หรือเปล่า ถ้าเป็น เขาก็อาจอยากมีอิสระอย่างที่เขาบอกจริงๆก็ได้ ผมเขียนจากประสบการณ์จริงนะครับ จากคุณ : kamo-s (kamo-s) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 17:05:42

ความคิดเห็นที่ 46 ไม่รู้จะพูดยังงัย แต่ สามีคุณมัน อืม.. มากเลยครับ เอาใจช่วยครับ ให้เวลาเค้าหน่อย และให้เวลาตัวเองด้วยครับ จากคุณ : Nai Mar เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 17:11:00

ความคิดเห็นที่ 47 จขกท.หาย จากคุณ : อุ่นรัก ณ ปลายฟ้า เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 17:29:11

ความคิดเห็นที่ 48 คุณเดือดร้อนเรื่องเงินหรือเปล่าคะ สามีเป็นคนหาเลี้ยงหรือเปล่า ถ้าใช่อย่ายอมจนกว่าจะจัดการทรัพย์สินเรียบร้อย แบบที่คุณไม่ลำบากถ้าเลิกกัน แต่หากเขาไม่มีสมบัติอะไร อยุ่ไปก็ปลิงเกาะคุณเปล่าๆ ก็เลิกไปเลยคะ คิดว่าเค้ามีคนอื่นแน่นอน แต่ก็อย่ายอมให้คนที่ไม่ได้สร้างอะไรรวมกันมาชุบมือเปิปไปนะคะ ไปแต่ตัวคะ เห็นญาติพี่ที่รู้จักกันทำแบบนี้มาแล้ว ตอนแรกลูกสะใภ้พี่เค้าเจอมารู้ตอนสามีเข้ารพ. เรียกหาแต่เมียน้อย สุดท้ายเมียน้อยมาเฝ้าได้ 3 วัน ก็หาย แล้วก็ตายอันนี้จบ แต่ของแม่สามี ฐานะร่ำรวยค้าขาย สามีมาขอแยกเพื่อไปอยุ่กับเมียน้อยเหมือนกัน พี่เค้าให้ไปแต่ตัวคะ ทุกอย่างเซ็นโอนให้แม่หมด ทุกวันนี้กอดเงินไปเที่ยวไปทำสวย และรอดูเมียน้อยกับสามีจะทนลำบากกันได้สักกี่น้ำ จากบ้านสบายๆ มีรถขับ ไม่เหลืออะไรตอนแก่และไปอยู่กระต๊อบ ตอนนี้มีเงินจากเกษียณมาบ้าง รอดูตอนเงินหมดเมียน้อยจะทำยังไง จากคุณ : sherykik เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 17:39:49 A:118.174.157.142 X: TicketID:186948

ความคิดเห็นที่ 49 สวัสดีค่ะ   จขกท. ค่ะ ขอขอบคุณทุกๆ ความคิดเห็นค่ะ บางทีการใช้ชิวิตคู่นี่มันก็ยากเหมือนกันนะ เรากับสามีผ่านเหตุการณ์ต่างๆ มาก็เยอะ  ทนหิว  กินอิ่มมาด้วยกันมากมาย บทจะไป ก็ช่างง่ายดายจริงๆ ชิวิตคู่ของเรา  เราค่อนข้างให้อิสระกับสามี พยายามเข้าใจตัวตนของเขา   และไม่เคยบังคับให้เขาต้องทำอะไรในสิ่งที่เขาไม่เต็มใจทำ ถ้าถามว่าที่ผ่านมา  เขามีชิวิตที่อิสระมั๊ย  เราว่ามีมากนะ เพราะเราเป็นคนใจกว้าง  มีเหตุผลและปรับตัวเข้าหาเขาตลอด แต่วันนี้ทั้งหมดที่เกิดขึ้น  คงเป็นเพราะเขาไม่ได้รักเรามากพอ เขายอมทิ้งทุกอย่างเพื่อความต้องการของตัวเอง วันที่เขาบอกเรา  เราเสียใจมาก บอกเขาไปว่า  "ทำไมพี่ถึงรักหนูให้มากกว่านี้ไม่ได้  ถ้าพี่รักหนูมากกว่านี้พี่จะไม่ทำอย่างนี้กับหนู" จากคุณ : มังกรพันโอ่ง เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 18:23:04

ความคิดเห็นที่ 50 เศร้าใจจัง ผมไม่มีรัยจะให้นอกจากกำลังใจให้ คุณ จขกท ผ่านไปให้ได้นะครับ จากคุณ : mumtheone เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 19:21:10

ความคิดเห็นที่ 51 ให้กำลังใจครับ ?เขาไปมีชายอื่นหรือเปล่า จากคุณ : scorpion454 เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 19:24:14

ความคิดเห็นที่ 52 ถ้ามีทะเบียนสมรส อย่ายอมเซ็นหย่าให้ง่ายๆ ค่ะ  คุณแต่งงานมาตั้ง 22 ปี คุณมีสิทธิในครึ่งหนึ่งของสินสมรส และถ้าคุณเป็นแม่บ้าน ไม่ได้ทำงาน สามีต้องจ่ายค่าเลี้ยงดูให้...... เขาอยากหย่า ให้เขาฟ้องเอาค่ะ จากคุณ : Lawanwadee   คู่ของเราไม่ได้จดทะเบียนสมรสกันค่ะ อยู่กันด้วยใจจริงๆ  อยู่กันมาตั้งแต่อายุยังน้อย ประคับประคองกันมาเรื่อยๆ สุขบ้างทุกข์บ้างตามประสา จากคุณ : มังกรพันโอ่ง เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 19:33:53

ความคิดเห็นที่ 53 22 ปี มันนานน่ะ ถ้าคิดว่าที่ผ่านตัวเองทำดีที่สุดแล้ว เค้าไม่เห็นคุณค่า ก็ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ กลับมารักตัวเองให้มากดีกว่า จากคุณ : รักด้วยใจ ไม่ใช่สมอง เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 19:36:05

ความคิดเห็นที่ 54 อายุเท่าไรกันแล้วครับ จากคุณ : เมาฟรีออริจินั่ล   เรากับสามีอายุ 43 ปีเท่ากัน แต่เราเรียกเขาว่า  พี่....... ตลอดนะ จากคุณ : มังกรพันโอ่ง เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 19:38:30

ความคิดเห็นที่ 55 ทะเบียนสมรสไม่ใช่สิ่งผูกพัน ใจต่างหากละค่ะ ถ้าหมดก็อย่ายึดเหนี่ยว เดินหน้าเชิด เริ่ด ๆ ผ่านเค้าไปดีกว่า แล้วอยู่ให้ผู้ชายเสียดายเล่นค่ะ จากคุณ : รักด้วยใจ ไม่ใช่สมอง เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 19:40:59

ความคิดเห็นที่ 56 เพราะผู้หญิงหลายๆ คน  คิดแบบ คห.10   ทำให้ผู้ชายส่วนใหญ่ไม่ชอบการจดทะเบียนสมรส เขารู้สึกเหมือนถูกล่ามโซ่ ตีตรวน โดยเฉพาะ สามีดิฉัน เขาบอกว่า ผู้หญิงที่ต้องการจดทะเบียนสมรส  ไม่ใช่เพราะรัก แต่เพราะต้องการจะใช้เป็นอาวุธ ต่อสู้กับฝ่ายชาย สร้างเงื่อนไขต่อรอง สร้างปัญหา ความจริงในเรื่องของ ความรักระหว่าง ชาย-หญิง มันไม่มีอมตะนิรันดร์กาลหรอก การแต่งงานเพื่อใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน  ก็เพื่อความสุขของทั้ง 2 ฝ่าย ถ้าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด  ไม่มีความสุขในการอยู่ร่วมกันแล้ว  จะยื้ออีกฝ่ายหนึ่งไว้ทำไม มีความสุขหรือ กับการยื้อคนหมดใจให้อยู่กับตัวเอง อยู่ด้วยกันมา 10 ปี 20 ปี  แล้วไง   เป็นสัญญาว่าต้องอยู่ด้วยกันไปจนตายอย่างนั้นหรือ ฉันกับสามี เมื่อตัดสินใจแต่งงาน เราสัญญากันว่า เราจะอยู่ด้วยกันตราบที่เราทั้งสองมีความสุขในการอยู่ร่วมกัน วันใดที่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดหมดความสุข  ไม่ว่าจะอยู่กันมานานแค่ไหน  เราจะเปิดใจพูดคุยกันตรงๆ ถึงเราจะหยุดความสัมพันธ์ฉันท์สามี-ภรรยา  แต่มิตรภาพสามารถมีให้กันและกันได้ตลอดชีวิต รักแท้ คือการให้  ไม่ใช่การครอบครอง จากคุณ : successfully   เรามีความคิดเห็นเหมือนกับคุณค่ะ คนเรารักกันไม่ได้ขึ้นอยู่กับทะเบียนสมรสหรือทรัพย์สินเงินทอง การได้มีชีวิตอยู่กับคนที่เรารัก  เป็นความสุขที่ไม่สามารถประเมินค่าได้ค่ะ จากคุณ : มังกรพันโอ่ง เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 19:42:41

ความคิดเห็นที่ 57 เป็นคำพูดที่ประดิษฐ์ให้ตัวเองดูดี คนเราจะไป ทำไมต้องอ้างเหตุผลไรมากมาย ไม่เข้าใจ จากคุณ : กุหลาบขาวในทะเลทราย เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 20:30:10

ความคิดเห็นที่ 58 เศร้าใจจังค่ะ เข้าใจว่ารู่สึกยังไงนะคะ ทำได้แค่ให้กำลังใจ จากคุณ : เรื่องของเรา เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 20:48:10

ความคิดเห็นที่ 59 คุณช่างตรงข้ามกับภรรยาของผมโดยสิ้นเชิงเลย ผมเป็นกำลังใจให้คุณน๊ะครับ ยังไงผมก็ขอให้เหตุการณ์ในครั้งนี้ผ่านพ้นโดยที่บทสรุปทำให้จิตใจสงบและปราศจากความทุกข์น๊ะครับ จากคุณ : k i b k e y เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 21:29:16

ความคิดเห็นที่ 60 ผมขอตอบแบบพื้น ๆ นะครับ คือเค้ามีเมียใหม่ และรู้สึกว่าเมียใหม่น่าสนใจกว่า จึงแกล้งพูดให้ดูดีก่อนจากไป เท่านั้นเองหล่ะครับ อดีตสามีคุณเข้าใจหาคำพูดเนาะผมว่า ไม่ธรรมดาทีเดียว ฉลาดพูด เข้าข้างตัวเองได้ดีจริง ๆ พูดง่าย ๆ ดีกว่ามั้งครับ "ตรูเจอเมียใหม่ ตรูจะไป ตรูชอบของใหม่" แค่นั้นก็พอแล้วมั้ง พูดซะเกือบเหมือนพระเอกเลย จริง ๆ เป็นผู้ร้ายเต็มตัวครับ คนจะไปคงฉุดไม่อยู่แน่นอน ปล่อยเค้าไปเลยครับ เราต้องมีชีวิตอยู่ให้ได้ ขอให้กำลังใจครับ จากคุณ : เต่าน้อย/taonoi_@hotmail.com (เต่าน้อย) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 21:31:09

ความคิดเห็นที่ 61 22 ปี มันคงเหมือนฟ้าผ่านะ ปล่อยให้เขาไปเหอะค่ะ วันที่เขาใกล้จะตาย เขาคงจะรู้สึกว่าคนที่ควรอยู่ข้างๆ เขาคือใคร? จากคุณ : Alex on the rock เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 21:40:10

ความคิดเห็นที่ 62 ประโยคเดียวกันเป๊ะ หมดรัก ต้องการอิสระ เค้าไม่เหมือนเดิมแล้ว มองไม่เห็นอนาคตร่วมกันของเรา ไม่อยากเอาเปรียบเรา อยากให้เราเจอคนที่ดีกว่า คิดว่าไม่ได้มีใหม่หรอกครับ. แต่เรื่องของคุณกับเค้ามันน่าจะมีอะไรบางอย่างที่ไม่ยอมคุยกัน แล้วมันก็ค้าง ๆ คา ๆ สะสมมานาน จนทำให้ความรักที่เขามีต่อคุณมันลดน้อยลงเรื่อย ๆ จนวันนึงมันก็เหลือศูนย์ ลองทบทวนดูครับ เมื่อไหร่ที่เขาไม่ค่อยอยากกอดคุณ ไม่ดีใจหรือเฉย ๆ เวลาที่เจอคุณหลังเลิกงาน เริ่มหงุดหงิดในสิ่งที่คุณเป็นหรือทำ ทั้ง ๆ ที่คุณก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรไปเลย ลองค้นหาดูครับ. จากคุณ : หล่อน้อย แต่น่ารัก เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 22:42:00

ความคิดเห็นที่ 63 ทะเบียนสมรสไม่ใช่ว่าเป็นเครื่องมือผูกมัดอีกฝ่ายอย่างที่ผู้ชายบางคนคิดนะ แต่เป็นเครื่องหมายของคำว่าคู่ชีวิต และเป็นหลักประกันความยุติธรรมให้กับ ทั้งสองฝ่ายโดยเฉพาะฝ่ายหญิง ว่าถ้าวันดีคืนดีคุณสามีลุกขึ้นมาบอกว่า อยากเป็นอิสระ อยากมีเมียใหม่ บลาๆๆๆๆ มันไม่ใช่ง่ายๆนะ เขาต้องคิดหน้า คิดหลัง และถ้าจะไปก็ช่วยจ่ายค่าเสียเวลาให้เราด้วย 20 กว่าปีที่เราเสียไป ความสาวความสวยจะเอาคืนจากไหน จะไปเริ่มต้นกับใครได้ อายุก็มากยิ่งถ้ามีลูกด้วยกันจะยิ่งลำบากแค่ไหน ผู้ชายพอเลิกกันไปเดี๋ยวก็หาใหม่ได้แล้ว แต่ผู้หญิงล่ะลูกติดอีกล่ะ หมายถึง ในรายที่อาจจะมีปัญหาเรื่องการเงินตามมาหลังเลิกกัน โอเค ในกรณีของจขกท.ถึงแม้ว่าตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันนั้น สามีจะดีกับคุณมาตลอด แต่คุณแน่ใจนะว่าที่แล้วมาเขาไม่ได้เสแสร้งว่ามีความสุข ไม่งั้นคงไม่มาขอเลิก อย่างง่ายดายเช่นนี้ และที่เขามาบอกเลิกง่ายๆเหตุผลหนึ่งก็เพราะว่าไม่ได้จดทะเบียน สมรสด้วยกันนี่แหละมั้ง แต่ก็เอาเถอะถ้าคุณจขกท.คิดว่าเรื่องเงินทองไม่จำเป็น ก็ไม่แปลก ต่างคนต่างใจ เราว่าคนเราถ้าจะไปก็ต้องปล่อยเขาไป ทำใจค่ะ ให้คิดเสียว่าคุณไม่ใช่ผู้หญิงคนเดียวในโลกที่ถูกสามีบอกเลิก ร้องไห้หนักๆ เมื่อไหร่ที่รู้สึกดีขึ้น แพ็คกระเป๋าไปเที่ยวรอบโลกหรือรอบเมืองไทยค่ะ ฉลอง ชีวิตอิสระของเราบ้าง แล้วทำตัวให้สวยปิ๊งผู้หญิงอายุ 43 ถ้าดูแลตัวเองดีๆ ก็ยังดูดีนะคะ เอาใจช่วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 04:50:32 แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 55 23:19:03 จากคุณ : Fly away home เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 23:16:02

ความคิดเห็นที่ 64 ใจเย็นๆ คิดซะว่าคุณได้ใช้เวลากับเค้ามาตั้ง 22 ปีแน่ะ คุณได้อะไรจากเค้ามามากแล้ว มากพอที่จะไม่มีอะไรต้องเสียดาย ทำใจให้สบายเถอะค่ะ มันอาจจะเป็นโอกาสให้อะไรดีๆ อย่างอื่นเข้ามาก็ได้ ไม่ต้องคิดจินตนาการโน่นนี่ อยู่กับความจริงก็พอค่ะ มันอยู่ที่ตัวเราว่าจะเลือกที่จะทุกข์หรือเลือกที่จะสุข อ้อ ยิ่งเราทุกข์เท่าไหร่เค้าก็ยิ่งไม่อยากกลับมาหานะคะ กลับมาทำไมให้อารมณ์อึมครึม ในทางกลับกัน คุณลองทำตัวตามสบาย แฮปปี้ๆ ดูสิ ดีไม่ดีเค้าอาจจะนึกเสียดายคุณก็ได้ ยิ่งเค้าเห็นคุณเข้มแข็งเท่าไหร่ เค้าจะยิ่งรู้สึกอ่อนแอค่ะ บางคนถึงขั้นเป็นฝ่ายกลับมาง้อเลยก็มี แต่คุณต้องแฮปปี้มาจากข้างในนะคะ ไม่ใช่แกล้งทำ จากคุณ : RabuRetta เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 23:19:24

ความคิดเห็นที่ 65 หายเศร้าแล้วไปหาหนังเรื่องนี้มาดูค่ะ หึหึ มาโพสสองหนแล้วนี่เพราะเราแต่งงานมา 22 ปีเหมือนกัน สู้ๆนะคะ จากคุณ : Fly away home เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 23:29:04

ความคิดเห็นที่ 66 คุณอายุ43 อายุน้อยกว่าเราสามปี  ถ้าสามีพูดกับเราอย่างนี้ ถึงเราจะอายุ46 เราก็จะปล่อยเขาไป เรามีงานทำมีอาชีพที่มั่นคงเราจึงไม่กลัวที่จะอยู่คนเดียว การอยู่กับคนที่หมดใจบั่นทอนสุขภาพจิตค่ะ ปล่อยเขาจากไปแล้วเอาหัวใจของเรากลับมาค่ะ  อาจจะมองว่าถูกทิ้งตอนแก่ แต่อายุ43ถ้าดูแลตัวเองดียังสนุกสนานกับชีวิตได้อีก ถ้ามีเงินทองไม่เดือดร้อน และพอมีเวลาก็ท่องเที่ยวไปเรื่อยๆ เดี๋ยวนี้เราก็เที่ยวทั้งในและต่างประเทศ ผู้หญิงพออายุเกินสี่สิบปีมักจะอ้วนเพราะโฮโมนเริ่มเปลี่ยนแปลง พยายามออกกำลังกายและบำรุงผิวพรรณ ใช้โลชั่นทาตัวจะช่วยให้ผิวเนียนมากขึ้น (ผู้ชายที่มีภรรยาน้อยบางทีก็เพราะไปเจอเด็กกว่าสาวกว่านี่แหล่ะ) สมัยนี้วิทยาการทางการแพทย์ก้าวหน้าและปลอดภัยที่เขาว่าสวยด้วยมือแพทย์มันเป็นเรื่องจริง ลองรักษาผิวหน้าโดยพบแพทย์ผิวหนังทำไอพีแอลบ้าง จะช่วยชะลอวัย บางทีไม่ต้องลงทุนสวยเพื่อสามีแต่ลงทุนสวยเพื่อสร้างความมั่นใจให้ตัวเองค่ะ ผู้หญิงสวยในสายตาของเราคือคุณต่ายเพ็ญพักตร์ค่ะหุ่นดี หน้าสวยแบบผู้ใหญ่ที่ดูดี สวยสง่าน่าเอาเป็นเยี่ยงอย่าง มันมีประโยคหนึ่งที่เป็นคำชมซึ่งเราคิดว่ามันเป็นคำพูดที่ฟังดูดีกว่าคำว่าเธอเป็นคนสวย ฉลาดหรือน่ารัก คือคำว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ผู้ชายสามารถรักได้ไม่ยากนัก   ผู้หญิงบางคนเลิกกับสามีแล้วตั้งใจที่จะไม่แต่งงานใหม่กลับได้แต่งงานเพราะเข้าข่ายประเภทนั้น.( ในขณะที่คนโสดก็โสดแล้วโสดอีกทั้งๆที่สวยสดกว่าเป็นไหนๆ ) หมั่นทำบุญทำทานรักษาศีลเข้าวัดฟังธรรมค่ะจะช่วยให้จิตใจสงบสุขมากขึ้น   ขอให้คุณก้าวเดินไปข้างหน้าและพบกับสิ่งที่ดีๆค่ะ บางเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้อาจทำให้คุณได้ค้นพบอนาคตที่ดีกว่า22 ปีที่ผ่านไป จากคุณ : ทั้งสวยทั้งฮากล้าๆหน่อยนะ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 23:37:02

ความคิดเห็นที่ 67 เห็นด้วยกับ @63 นะ ผู้ชายต่อให้อายุ 50,60,70 ก็ยังหาสาวๆ ได้ ในขณะที่ผู้หญิงวัยเท่านั้น มันยากกว่านะ ที่จะหาคนมาเป็นเพื่อนคู่ใจได้ ยิ่งถ้ามีลูก ยิ่งควรต้องรับผิดชอบร่วมกัน ไม่งั้นอีกฝ่ายลอยตัวได้ง่าย ๆ เวลาที่สูญเสียไป สุดท้ายคือความว่างเปล่า ทะเบียนสมรสจึงมีความสำคัญแน่นอน เรื่องของ จขกท. ทุกสิ่งอยู่ที่ใจค่ะ วันนี้มันอาจจะยาก เพราะเราเป็นฝ่ายถูกกระทำ แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไปได้อยางแน่นอน จากคุณ : love2loveU เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 23:48:48

ความคิดเห็นที่ 68 มาส่งกำลังใจให้ค่ะ..... จากคุณ : ono เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 00:37:33

ความคิดเห็นที่ 69 อยู่กัน22ปี ละมีลูกป่ะค่ะ จากคุณ : บัวลอยน้ำใส   เรามีลูกชาย 1 คนค่ะ   อายุ 15 ปีค่ะ ตอนนี้ลูกยังไม่รู้ว่าเกิดความเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้น และเราก็กำลังหาจังหวะที่จะพูดทำความเข้าใจกับลูกอยู่ เพราะไม่อยากให้ลูกคิดมากค่ะ จากคุณ : มังกรพันโอ่ง เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 08:41:29

ความคิดเห็นที่ 70 ผมว่า ขึ้นอยู่กับพฤติกรรมหลายๆ อย่าง ของสองฝ่ายครับ ชีวิตของ จขกท ผมไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร เพราะไม่ได้เล่ารายละเอียดมากพอ ต้องดูพฤติกรรมชีวิตคู่ด้วย อย่างผมอยู่ด้วยกันกับภรรยามาสิบกว่าปี ไปไหนมาไหน ต้องไปด้วยกัน อิสระหายไปหมด ขอถือวิสาสะ ระบายชีวิตคู่คราวๆ ของผมบางน๊ะครับ ไปเตะบอล ฉันต้องไปด้วย ไปตีกอล์ฟ ฉันต้องไปด้วย ไปกินข้าวกับเพื่อนๆ สมัยเรียน ฉันก็ต้องไปด้วย อยากไปดูหนัง ฉันก็ต้องไปด้วย ถ้าฉันไปไม่ได้เธอห้ามไป เสาร์ อาิทิตย์ เราหยุด เค้าไม่หยุด พาลูกๆ ไปเที่ยวก็ไม่ได้ เพราะแม่ของลูกๆ ทำงาน ต้องหยุดและไปพร้อมๆ กัน เช้าต้องไปส่งฉัน เย็นต้องมารับ เสาร์อาทิตย์ต้องอยู่บ้าน ต้องเลี้ยงลูก ห้ามไปไหน เธอไปไหน ฉันต้องไปด้วย ทุกที่ ทุกเวลา ยกเว้นชีวิตทำงาน จะได้อิสระ เพราะมานั่งเฝ้าเราไม่ได้ โลกนี้มีเราเพียงสองคน มนุษย์ต้องมีสังคม แต่ต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ทุกวันนี้ผมอยากจะแยกทางกันอยู่จะตายอยู่ ติดตรงที่ว่ามีลูกนี่แหละ เป็นแบบนี้มาสิบกว่าปี และคิดว่าน่าจะเป็นแบบนี้ตลอดไป หากว่าคู่ชีวิตของผมยังคิดไม่ได้ว่า ชีวิตต้องมีอิสระกันบ้าง เพราะโลกนี้ไม่ได้มีเรา เพียงแค่สองคน จากคุณ : k i b k e y ชีวิตคู่ของเราไม่เหมือนคู่คุณค่ะ เราว่าถ้าเราเป็นเหมือนภรรยาคุณ มันก็มีเหตุผลมากพอที่เขาจะมาขอเลิกเพื่อต้องการอิสระ แต่คงเป็นเหตุผลที่หลายๆ คนบอกนะแหละ คือถ้าไม่มีคนใหม่  ก็คงหมดใจ ทุกวันนี้เราก็พยายามบอกตัวเองนะว่าที่ผ่านมาเราทำดีที่สุดแล้ว แม้ว่าผลลัทธ์ที่ออกมาจะเป็นอย่างนี้ เราก็ต้องยอมรับมันและผ่านพ้นช่วงเวลาเหล่านี้ไปให้ได้ เหนื่อยนัก.....ก็พักหน่อย เจ็บบ่อยๆ .....ก็ปล่อยวาง หมดหนทาง...ก็ปล่อยมือ จากคุณ : มังกรพันโอ่ง เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 08:51:34

ความคิดเห็นที่ 71 ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดีน๊ะครับ คุณมังกรพันโอ่ง จากคุณ : k i b k e y เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 09:10:15

ความคิดเห็นที่ 72 เอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้ฝ่าฟันมรสุมชีวิตไปให้ได้ค่ะ ถ้ายังรักเค้ามากและไม่พร้อมสำหรับการหย่า ก็แค่แยกกันอยู่ชั่วคราวก็ได้ ยังไม่ต้องอย่า เสาร์-อาทิตย์ไปกินข้าวด้วยกันบ้างหรือทำกิจกรรมร่วมกันบ้าง เพื่อให้เริ่มชินกับชีวิตที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันสัก 3เดือน 6เดือนพอเริ่มเข้าที่ ก็คงจะตอบปัญหาตัวเองได้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป ... อ่านแล้วเริ่มเก็บไปคิด เพราะชีวิตคู่จะเข้า20ปีแล้ว แต่คู่ของเราตรงข้ามกับคห.36 แบบหน้ามือหลังมือเลย เพราะเราไม่ค่อยไปไหนด้วยกัน มีกิจกรรมและความชอบไปคนละแบบ เราไม่รู้แม้กระทั่งเบอร์โทรเพื่อนร่วมงานของสามีซักคน เช้าเค้าตื่นไปทำงานก่อน กลับมาก็หลังสี่ทุ่มบางวันแทบไม่ได้คุยกัน อย่างมากจะโทรหาวันละครั้ง คุยกันไม่เกิน 2นาทีเพื่อจะถามว่าวันนี้กินอะไรดี หรือจะกลับมากินข้าวที่บ้านหรือเปล่า มานั่งคิดๆดูเราเองแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของสามีเลยนะเนี่ยะ ยิ่งระยะหลังๆไม่ค่อยได้กินข้าวพร้อมกันเท่าไหร่เลยทำให้ไม่ค่อยได้คุยกัน หรือว่าเราจะปล่อยเค้ามากไปล่ะนี่ เฮ้อ แต่ถ้าวันนึงเค้ามาขอเราแบบสามีของเจ้าของกระทู้เราจะให้ไป เพราะเราเชื่อว่าผู้ชายอย่างสามีเราถึงไปเจอคนใหม่ไม่เกิน 6 เดือน ต้องย้อนกลับมาแน่เพราะผู้หญิงอย่างเราหายาก 555 (ปลอบใจตัวเอง) จากคุณ : kaws   ถ้าถามว่า ณ.เวลานี้ยังรักเขาไหม   ตอบได้เลยว่ามากค่ะและมันจะยังคงเป็นเช่นนี้ตลอดไป ตอนนี้เราไม่อยากพูดกับเขา  ไม่อยากรับโทรศัพท์เขา เราบอกเขาว่าเราขอเวลาทำใจสักนิด  ถ้าเรารู้สึกดีขึ้น เราคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ เราว่าชีวิตคู่มันเหมือนอะไรที่เกิดมาเพื่อกันและกันจริงๆ เป็นความลงตัวเฉพาะคู่  ถ้าจะมีใครบอกว่าคู่นี้มากไป คู่นี้น้อยไป แต่มันอาจจะพอดีสำหรับคู่เขาแล้ว เราไม่ควรตามหาคนดีที่สุด แต่เราควรตามหาคนที่พอดีกับเรามากที่สุดต่างหาก สามีเราบอกว่า ผู้หญิงนิสัยอย่างเราหายากค่ะ  เขาใช้คำว่า "ครบเครื่อง" ค่ะ เป็นที่ต้องการของผู้ชายทั่วไป   ถ้าเขาจะหาผู้หญิงสักคนที่มีคุณสมบัติเช่นเรา ก็ไม่รู้ว่าชาตินี้จะหาอย่างนี้ได้หรือไม่ แต่ ณ.วันนี้เขาก็ไปแล้วค่ะ ขอให้ทุกครอบครัวดูแลรักษาความรักไว้นะคะ อย่าให้ชิวิตคู่ต้องลงเอยอย่างเราเลย จากคุณ : มังกรพันโอ่ง เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 09:15:16

ความคิดเห็นที่ 73 ถ้าคุณมีงานทำ พึ่งพาตัวเองได้ และสามารถตกลงเรื่องทรัพย์สินกันได้ก็นับเป็นเรื่องดีค่ะ เพราะชีวิตต่อไปที่คุณและลูกต้องเผชิญมันเพียงลำพังจะได้ไม่ต้องลำบากมากนัก เพราะผู้ชายส่วนใหญ่ที่เลิกกับเมียแล้วมักจะไม่กลับมาเหลียวแลลูกเก่า ยิ่งบางรายที่ไปมีครอบครัวใหม่มีลูกใหม่ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะ คุณกับเราอายุพอๆกัน เราแต่งงานมาแล้ว 14 ปี แบบวิวาห์เหาะ สามีชวนจดทะเบียนสมรสทุกปีเราไม่จดเพราะคิดแบบคุณ จนเมื่อย่างเข้าปีที่ 10 ของชีวิตคู่สามีเราไปมีเมียน้อย เรารู้เราจึงบอกเขาให้พาเราไปจดทะเบียนสมรส เขารีบจูงมือเราไปจดทะเบียนสมรสเลย ที่เราทำอย่างนั้นไม่ใช่เพราะเรื่องทรัพย์สิน เพราะเราและสามีมีกิจการเล็กๆที่ทำด้วยกันเป็นชื่อของเรา ทรัพย์สินทุกอย่างเป็นชื่อของเรา ถ้าเขาจะไปเราบอกแล้วว่าเขาต้องไปแต่ตัว แต่เราจดทะเบียนเพราะต้องการจัดลำดับในสังคมให้ถูกต้อง เขาขอมีมีเมียน้อยแบบเปิดเผย เราบอกได้ แต่คุณต้องกลับมานอนบ้านทุกคืน ทุกวันหยุด ทุกเทศกาล วันเกิดเรา วันเกิดสามี วันเกิดเมียน้อย คุณต้องอยู่กับเราเท่านั้น ( ตอนนั้นตัวเด็กผู้หญิงพยายามติดต่อเรา เพื่อประกาศตัวว่าฉันมีตัวตน เราก็เลยหลอกถามข้อมูล เพื่อเก็บเอาไว้หากต้องใช้ ซึ่งก็ได้มาเยอะพอสมควร ) และเราก็แอบสืบข้อมูลอีก ซึ่งก็ได้มาเกือบทุกอย่างที่ต้องการ แรกๆที่โดนแบบนี้เราเองก็เสียศูนย์เหมือนกัน เสียใจ เสียน้ำตา ไปแบบนับไม่ได้เลย ยังดีที่สามีเราทำตามเงื่อนไขเราๆเองก็ทำใจได้ ถ้าเขาจะไปจริงๆเราก็จะให้ไป แต่เด็กผู้หญิงหมดความอดทนเพราะเห็นส่งเมลมาหาสามีเราว่า น้อยใจ ให้มาหาได้แต่ไม่ให้ค้างคืนด้วย เห็นเขาเป็นผู้หญิงอย่างว่าหรอ และอีกสารพัดที่เด็กตัดพ้อต่อว่าสามีเรา ( เราบังเอิญมีพาสเวิร์ดอีเมลของผู้หญิงและสามีแบบฟลุ๊คๆ ) พอเรารู้อย่างนั้นเราเลยเล่นสงครามเฟสบุคด้วย เรากระหน่ำลงรูปคู่ และอีกหลายๆอย่าง ( เพราะเรื่องนี้แหละเราถึงเล่นเฟสบุค ) ซึ่งได้ผลมากทีเดียว แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นตอนนั้นเราคิดว่าตัวเองอยู่ได้โดยไม่มีสามีได้แล้ว จึงลุกขึ้นมาทำอะไรเอง โดยไม่ต้องรอให้สามีจัดการให้ นั่นอาจเป็นเหตุผลอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้สามีเราเริ่มลังเลเรื่องการมีเมียน้อย เพราะไหนจะต้องทนฟังฝ่ายโน้นเรียกร้อง ไหนจะต้องมาเจอการเปลี่ยนแปลงของเราที่บ่งชี้ว่าถ้าเธอจะไป ชั้นก็อยู่ได้ และไหนจะถูกจำกัดเรื่องเงินทอง เพราะเราเป็นคนดูแลเรื่องเงินทองทั้งหมด แต่ที่ผ่านมาเราไม่เข้มงวด พอเกิดเรื่องเราเริ่มเข้มงวดขึ้น และที่สำคัญทุกคนรอบข้างสามีทั้งเพื่อนเก่าสมัยเรียน เพื่อนเก่าสมัยทำงาน เพื่อนปัจจุบัน พ่อแม่พี่น้องสามี รักเราและลงความเห็นว่าที่สามีเรามีทุกอย่างในวันนี้ได้เพราะมีเราเป็นเพื่อนคู่คิด เราจึงบอกเขาด้วยว่าให้หาเหตุผลไปอธิบายกับทุกคนด้วยนะว่าทำไมถึงเลิกกัน ซึ่งเขาเองก็หวั่นๆอยู่ว่าจะบอกพ่อแม่พี่น้องเขาอย่างไร คู่ของเราไม่มีลูก เราเองมีหนี้สินอยู่พอประมาณ แต่ก็มีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สิน กิจการที่ทำอยู่เราสามารถทำคนเดียวได้อาจจะไม่ค่อยราบรื่นแต่คิดว่าไปได้ หรือจะกลับไปทำไร่ที่บ้านเกิดตัวเองก็ได้ ตอนนั้นพอเราคิดอย่างนี้ได้ เราโล่ง เราเริ่มมีสติ และคิดวางแผนอนาคตของตัวเอง ปัจจุบันนี้สามียังอยู่กับเรา และคิดว่าคงไม่ไปหาเด็กคนนั้นอีกแล้วเพราะเราอยู่ด้วยกันแทบจะ 24 ชั่วโมง ( เป็นอย่างนี้ตั้งแต่เริ่มต้นชีวิตคู่ ) เราเคยแอบเช็คเมลลับของสามี เราเห็นเด็กพยายามติดต่อกลับมาอีกเมื่อประมาณต้นปี แต่ไม่เห็นสามีเราตอบกลับ แต่อย่างว่าทุกวันนี้การติดต่อสื่อสารกันมันมี 108 วิธี เราก็เลยเฉยๆไม่คาดคั้นไม่ถามถึง คุณเองเท่าที่อ่านดูก็มีสติครบถ้วน ไม่ฟูมฟาย คุณตั้งสติได้เร็วและดีกว่าเราอีก เราว่าคุณจะผ่านเรื่องนี้ไปได้แน่นอน แต่อย่างไรก็ตามขอให้คุณคิดเรื่องอนาคตให้มากๆ เพราะคุณมีลูกที่ต้องดูแล เป็นกำลังใจให้จริงๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 55 11:04:33 จากคุณ : ดอกดาวเรือง เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 10:46:18

ความคิดเห็นที่ 74 เข้ามาให้กำลังใจ จขกท นะคะ ไม่เคยมีประสบการณ์ชีวิตคู่ แต่อ่่านเเล้วเห็นใจจริงๆค่ะ จากคุณ : มธุปายาส เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 11:05:10

ความคิดเห็นที่ 75 บางทีเขาอาจคิดเหมือนผมก็ได้ ภรรยายุ่งว่นวายกับชีวิตของสามีมากไป จนรู้สึกไม่มีอิสระ อยากไปไหนก็ต้องคอยตอบคำถาม คอยรายงาน อยากกินอะไรก็ไม่ได้กิน ต้องกินอย่างที่ภรรยาเตรียมให้ อยากดูทีวีช่องที่ต้องการก็ไม่ได้ดูต้องดูช่องที่ภรรยาอยากดู อยากนอนดึกๆทำอะไรที่อยากทำก็ไม่ได้ ต้องเข้านอนพร้อมกัน อะไรอีกหลายๆอย่าง สามีคุณเป็นแบบนี้หรือเปล่า ถ้าเป็น เขาก็อาจอยากมีอิสระอย่างที่เขาบอกจริงๆก็ได้ ผมเขียนจากประสบการณ์จริงนะครับ จากคุณ : kamo-s (kamo-s) เราคิดว่าเราไม่ได้เป็นภรรยาในแบบที่คุณว่าเลยสักนิดเดียว ที่จริงน่าจะเป็นเราเสียอีกที่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์นั้น การใช้ชีวิตคู่ไม่ใช่เราจะทำอะไรได้ทั้งหมด บางครั้งการยอมรับในข้อบกพร่องของอีกคน   สามารถประคับประคองชีวิตคู่ให้ยาวนานขึ้นได้ ความรัก ความเข้าใจ การให้อภัยและการยอมรับในตัวตนของเขา เป็นสิ่งที่เรายึดถือมาตลอดของการใช้ชีวิตคู่มา 22 ปี จากคุณ : มังกรพันโอ่ง เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 12:14:28

ความคิดเห็นที่ 76 คุณเดือดร้อนเรื่องเงินหรือเปล่าคะ สามีเป็นคนหาเลี้ยงหรือเปล่า ถ้าใช่อย่ายอมจนกว่าจะจัดการทรัพย์สินเรียบร้อย แบบที่คุณไม่ลำบากถ้าเลิกกัน แต่หากเขาไม่มีสมบัติอะไร อยุ่ไปก็ปลิงเกาะคุณเปล่าๆ ก็เลิกไปเลยคะ คิดว่าเค้ามีคนอื่นแน่นอน แต่ก็อย่ายอมให้คนที่ไม่ได้สร้างอะไรรวมกันมาชุบมือเปิปไปนะคะ จากคุณ : sherykik   เรื่องเงินทองเราไม่ค่อยเดือดร้อนเท่าไหร่  เพราะเราไม่มีหนี้สิน เงินสำหรับลูกก็จัดสรรไว้แล้ว สามีเราไม่ได้หาเลี้ยงค่ะ   เราต่างคนต่างทำงาน   เรามีรายได้น้อยกว่าสามี หลังจากที่เขามาขอเลิกเขาบอกว่าเขาจะจ่ายเงินช่วยเหลือเราเป็นรายเดือน ชดเชยกับความรู้สึกผิดที่อยู่ในใจเขา จากคุณ : มังกรพันโอ่ง เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 12:28:02

ความคิดเห็นที่ 77 22 ปี มันคงเหมือนฟ้าผ่านะ ปล่อยให้เขาไปเหอะค่ะ วันที่เขาใกล้จะตาย เขาคงจะรู้สึกว่าคนที่ควรอยู่ข้างๆ เขาคือใคร? จากคุณ : Alex on the rock   ตอนที่เขามาบอกเลิกเรามันก็คงเหมือนฟ้าผ่ากลางใจนั่นแหละ บอกไม่ถูก  มีความรู้สึกว่าเรื่องที่เรากำลังได้ยินไม่ใช่ความจริง เหมือนเป็นความฝันและเรากำลังหลอกตัวเองว่าทุกอย่างจะต้องดีขึ้น พยายามบอกตัวเองว่าเราต้องผ่านพ้นบทเรียนชีวิตบทนี้ไปให้ได้ เพื่อ "ครอบครัวของเรา" แต่ในที่สุดเราก็ต้องยอมรับความจริงว่า ณ.เวลานี้มันเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว จากคุณ : มังกรพันโอ่ง เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 12:40:43

ความคิดเห็นที่ 78 กลับเข้ามาอ่านอีกรอบ พี่มีสติ และควบคุมใจตัวเองได้ดีมากเลย นับถือมาก ๆ ค่ะ สำหรับเรา ณ ตอนนี้เรายังทำใจแบบพี่ไม่ได้เลย แม้เรื่องนี้จะผ่านไป 4 เดือนแล้วก็ตาม ขอบคุณพี่ที่ตั้งกระทู้ ขอบคุณความเห็นของท่านอื่น ๆ ทำให้เราได้เห็นมุมมอง และแง่คิดในบางอย่างด้วย จากคุณ : Molajung เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 15:12:47

ความคิดเห็นที่ 79 เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผ่านมาประมาณไม่ถึง 10 วัน แต่ใน 10 วันนี้เราได้คิดอะไรๆ ที่ผ่านมามากมายในชีวิตเรา ถ้าถามว่าเสียดายชีวิตที่ผ่านมาไหม  ขอตอบว่าไม่นะ ถ้าถามว่าถ้าเลือกได้จะใช้ชีวิตกับผู้ชายคนนี้ไหม  ก็คงตอบว่าเลือกเขาอยู่ดี เขาอาจจะไม่ใช่ผู้ชายที่ดีที่สุดในสายตาของเราและของใครๆ แต่การที่เรารักใครสักคน  มันไม่ไช่เรื่องของเหตุผลแต่มันเป็นเรื่องของความรู้สึก ที่บางครั้งเราไม่สามารถค้นหาคำตอบได้ คนที่รักเราจริง......ไม่ใช่คนที่คิดว่าเราดีที่สุด แต่เป็นคนที่ถึงแม้จะเจอใครคนอื่นที่ดีกว่าเรา เขาก็จะยังคงเลือกเราอยู่!!!! ณ.เวลานี้เรายอมรับว่าเราเสียใจ  ร้องให้  อ่อนแอ  หมดกำลังใจ แต่ยังไงชีวิตเราก็คงต้องก้าวต่อไป กำลังใจส่วนหนึ่งก็ได้จากความเห็นของทุกๆท่านที่เข้ามาตอบกระทู้นี่แหละค่ะ ขอบพระคุณมากๆ ค่ะ จากคุณ : มังกรพันโอ่ง เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 18:52:43

ความคิดเห็นที่ 80 เหตุการณ์เพิ่งเกิดสดๆร้อนๆ ถ้าเปรียบเป็นบาดแผลก็ยังคงเป็นแผลเปิดอยู่ เผลอๆอาจกำลังอักเสบกลัดหนอง เป็นธรรมดาที่คุณจะสับสน เสียใจและร้องไห้ แต่คุณเป็นคนมีสติ ให้เวลาตัวเองสักพักแล้วมันจะดีขึ้นเองค่ะ 22 ปีมันยาวนานมาก จู่ๆก็เดินจากไปเลย มันต้องเศร้าเสียใจ ปล่อยให้เขาไปมีอิสระ ตัวคุณเองก็จะได้มีเวลาคิดทบทวน เราเชื่อว่าถ้าเป็นคู้แท้กันจริงๆสักวันจะต้องกลับมาเจอกันอีก ส่วนจะกลับมาในรูปแบบใดหรือสถานะใดนั้นสุดแท้แต่วาสนาที่เคยทำร่วมกันมา มันเป็นบทพิสูจน์ชีวิตน่ะค่ะ คนที่มีสติ และเข้มแข็งเท่านั้นที่จะเดินผ่านมันไปได้อย่างสง่างาม  ตอนนี้ที่คุณต้องคิดก่อนก็คือคุณจะอธิบายให้ลูกเข้าใจได้อย่างไร อายุ 15 เป็นวัยรุ่นแล้วอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ ต้องระมัดระวังว่าเรื่องนี้จะไปทำร้ายจิตใจเขาหรือเปล่า ถ้ายังงัยเสาร์อาทิตย์ชวนลูกไปเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศดีไหมคะ คุณเองก็จะได้พักสมองไปด้วย เป็นกำลังใจให้จริงๆค่ะ จากคุณ : น้องพุงค่ะ (ดอกดาวเรือง) เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 19:59:51

ความคิดเห็นที่ 81 เข้ามาให้กำลังใจคะ จากคุณ : moonfever เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 09:22:27

ความคิดเห็นที่ 82 อ่านมานานแล้ว ถึงคิวเราบ้าง "เมื่อเขาอยากไป ปล่อยให้เขาไป อย่าเอาชีวิตเราไปผูกติดกับปลายเท้าเขา ร้องไห้เสียให้พอ แล้วสัญญากับตัวเองว่า พรุ่งนี้เราจะไม่ร้องไห้เสียใจ กับมันอีก" เกิด แก่ เจ็บ ตาย เจอ จาก พลัดพลาด เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมาคู่โลก...ให้มองแล้วคิดว่า มันก็เป็นเช่นนั้น....เสียใจได้...แต่อย่าให้นาน..เพราะคุณ จะเสียโอกาส ดี ๆ หลาย ๆอย่างในชีวิต.... เมื่อ 8 ปีก่อนเราก็อยู่ในสภาพเดียว กับจขกท. เราร้องไห้...เสียใจ...รู้สึกว่าเวลาแต่ละนาทีที่จะผ่านแต่ละค่ำคืนไปได้มันช่างยาว...นานเหลือเกิน...ไม่รู้ว่าตัวเองจมปลักอยู่ในนรกขุมไหน......ทั้ง ๆที่ แค่ทำใจ คิดได้ คลิ๊กเดียว ก็จะหลุดพ้นจากความทุกข์นั้นได้" มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งบอกเราว่า "ถ้าเราอยู่ในท่อที่มืดมิด อย่าหมดหวังแล้วจมปลักนอนฟูมฟายอยู่ตรงนั้น.....เราต้องลุกเดิน....การเดินทางอาจจะลำบากเพราะมืดมิด...ให้ค่อย ๆเดินไปข้างหน้า....จะเจอแสงสว่างที่ส่องลอดเข้ามา...นั่นคือทางที่จะออกจากความมืดนั้น... จากคุณ : พิมพ์แพรวา (พิมพ์แพรวา) เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 23:19:07