ความคิดเห็นที่ 1 อ่านแล้วเศร้าตามค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : หนอนทอดกระเทียม เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 00:53:39

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าตัดสินใจแน่วแน่แล้วก็ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆต่อไปน่ะค่ะ ทุกวันนี้ก็คิดอยู่แบบนี้เหมือนกันว่าจะอยุ่กับผุ้ชายคนนี้ไปตลอดชีวิตเหรอ แต่ก็ยังไม่ได้ตัดสินใจอะไรเด็ดขาด ยังหวังว่าอะไรๆจะดีขึ้น แต่  ขออวยพรให้คุณโชคดีค่ะ จากคุณ : แม่น้องออกัส (ช่วงหน้า) เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 00:53:56

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านแล้วเหนื่อยใจแทน.. ไปไม่ถูกเลยค่ะ... ขออนุญาต ย้อนไปนิดนึงได้มั๊ยคะ... ก่อนที่คุณจะลาออกจากงานประจำ ทำไม ตอนนั้น ไม่จ้างแม่บ้านซักคนล่ะคะ ถ้ามีคนมาช่วยแบ่งเบา "ภาระ" ปัญหา มันก็คงไม่สะสมเรื้อรังขนาดนี้ เท่าที่อ่านดู ก็น่าจะมีกำลังทรัพย์จ้างได้สบายๆ เลย ส่วนตัวแล้ว เท่าที่เห็นมาตลอดชีวิต เกือบทุกคู่ ถ้าตกลงกันเรื่องงานบ้านไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นแบบ ช่วยกันทำ, ทำคนเดียว หรือ จ้างแม่บ้าน ตราบใด ที่ไม่มีบทสรุป... ปัญหางานบ้าน ก็เป็น ปัจจัยนึง ที่ทำให้ชีวิตคู่ มีปัญหาได้ แม้ตอนนี้ ของคุณ มันจะเลยเถิดไปแล้ว อาจจะกลับตัวกันยากหน่อย ก็ต้องถามอีกว่า เคยคุยกันดีๆ มั๊ยคะ เคยเปิดใจกันมั๊ยคะ ว่าเค้าคิดอะไรอยู่... คุณคิดอะไรอยู่... อีกปัญหานึง ของชีวิตคู่ คือ การไม่ยอมพูด หรือ รับฟัง ซึ่งกันและกัน กรณีของคุณตอนนี้ ส่วนตัวแล้ว (ย้ำว่า ส่วนตัวนะคะ) มันอาจจะเริ่มแก้ไข ยากขึ้นเรื่อยๆ อะค่ะ ยังอยากประคับประคองมั๊ยคะ ถ้าอยาก ลองคุยกับสามีดูมั๊ยคะ ว่า คุณอยากหางานประจำทำ.. ส่วนเรื่องลูก กับ งานบ้าน ให้จ้างคนที่ไว้ใจได้ มาช่วยเลี้ยง มาช่วยทำ พอจะเป็นไปได้มั๊ยอะคะ เผื่อวันหนึ่งวันใด คุณกับสามี มีปัญหากันขึ้นมาอีก อย่างน้อยที่สุด คุณ ยัง หาเงินได้เอง... ไม่ใช่เพิ่งเริ่มต้นชีวิตใหม่... และ ระหว่างนี้ ก็ลองมองหาวิธีจัดการกับทรัพย์สินไว้ด้วยก็ดีค่ะ แม้สุดท้าย อาจจะไม่ได้เลิกกัน เพราะตกลงกันแล้ว เข้าใจกันได้ดี อย่างน้อยที่สุด มันก็เป็นการจัดระบบระเบียบทรัพย์สินที่มีอยู่... อย่างน้อย ก็เพื่อ ลูก... และอย่างแย่ที่สุด เกิดสมมติว่า ต้องเลิกกันจริงๆ มันจะได้จบลงแบบไม่คาราคาซังอะค่ะ ทั้งหมดที่พิมพ์มา อาจจะดูวกวน แต่ทั้งหมด ทั้งมวล แค่อยากบอกคุณว่า... เตรียมตัวเตรียมใจ สำหรับ การจากเป็น หรือ จากตาย ก็ตาม... เตรียมไว้ ดีกว่าสายเกินไปอะค่ะ ยังไงแล้ว ก็ขอให้ได้ทางออกที่ดีที่สุดนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^.^ จากคุณ : ~~ LucKy_RiN ลัล..ล้า..~~ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 00:54:50

ความคิดเห็นที่ 4 เข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ในเมื่อตัดสินใจแล้ว ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ เชิดหน้าขึ้น แล้วเดินไปข้างหน้าเลยค่ะ สู้ๆ จากคุณ : ~เพลงกระบี่ต้นหลิว~ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 01:22:05

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนที่เป็นแฟนกัน 10 ปี เขาเป็นอย่างไรบ้างครับ ให้ทุกอย่าง เทคแคร์ ทุกอย่าง รึเปล่าครับ ขอให้กำลังใจ ผ่านเรื่อง เลวร้ายครับ จากคุณ : Gundum GX เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 01:27:23

ความคิดเห็นที่ 6 สู้สู้ค่ะ จขกท. อ่านแล้วรู้สึกเศร้าจัง จากคุณ : พิมพ์ณยิ่ง เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 01:56:45

ความคิดเห็นที่ 7 อยากเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ ชีวิตคู่ ไม่ง่ายเลย เวลาเปลี่ยน ใจคนเปลี่ยน จากคุณ : you're so into her เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 02:46:35

ความคิดเห็นที่ 8 วิเคราะห์ดูแล้วเห็นว่าเขาไม่มีคุณสมบัติสำคัญของความเป็นสามีและพ่อ การตัดสินใจของ จขกท.จึงถูกต้องแล้วครับ ที่เหลือก็ประคับประคองความรู้สึกของตนเองและลูกๆ ซึ่งใหม่ๆก็ต้องใช้เวลาปรับตัวปรับความรู้สึก และในที่สุดก็เชื่ออย่างยิ่งว่าจะเป็นชีวิตฟ้าหลังฝนที่สดใสอย่างแน่นอนครับ จากคุณ : ผู้ศึกษา เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 03:21:44

ความคิดเห็นที่ 9 มาให้กำลังใจค่ะ อ่านแล้วไม่อยากแต่งงานแล้วอ่ะ จากคุณ : เตยงาม เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 04:43:05

ความคิดเห็นที่ 10 คิดถูกแล้วครับเศร้าใจด้วยอีกคน ออกมาเถิดครับ เกิดมาไม่นานก็ตายอย่าอยู่กับความทุกข์อีกเลยครับ ความสุขหาได้ง่ายๆก็แค่อย่าเอาความทุกข์ใส่ไว้ในใจเรา คนเราตัดสินใจผิดได้ครับจะอยู่มากี่ปีก็เลิกไปเถิดครับ จากคุณ : mgat เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 05:22:36

ความคิดเห็นที่ 11 ดีค่ะ   ผู้ชายคนนี้เห็นแก่ตัว เอาตัวเองเป็นหลัก  โดยไม่คิดถึงจิตใจคนอืน  ลองวางแผนดีๆก่อนนะคะ เรื่องค่าใช้จ่าย  สำหรับลูกๆ   ตัวคุณเองจะสามารถกลับไปทำงานประจำได้อีกมั้ย  หลักคือ  ตกลงเรื่องทรัพย์ สิน ค่าเลี้ยงดูน่ะ จากคุณ : กึมซุน (คนยองกึมชุน) เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 05:25:37

ความคิดเห็นที่ 12 ทำไมชีวิตผู้หญิงหลายๆคนช่างน่าเศร้าอะไรเช่นนี้ เป็นกำลังใจนะคะ จากคุณ : LONGBridge เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 05:26:23

ความคิดเห็นที่ 13 ตามรินทร์เลย จากคุณ : แก้ไขข้อความ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 06:08:07

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นกำลังใจให้อีกแรงค่ะ อย่าท้อนะคะ คนบางคนก็ชอบทำตัวเป็น วานรได้แก้ว ไม่รู้ว่าของที่มีอยู่นั้นมีค่า และ ดีแค่ไหน มารู้ตัวอีกทีก็เมื่อสิ่งนั้นหลุดมือไปแล้ว มองอีกมุมนึง คุณทนมาได้ตั้งเป็นยี่สิบปี ทำไมไม่ลองคุยกันดีๆซักครั้งก่อนที่จะลาจากกันล่ะค่ะ ยังไงก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว บางทีคุยกันครั้งนี้เค้าอาจจะสำนึกได้จริงๆก็เป็นได้ ขอให้คุณมีสติ เอาตัวรอดจากเหตุการณ์ร้ายๆทั้งหมดนี้ได้นะคะ :) จากคุณ : น้องพี/pattaya เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 06:33:59

ความคิดเห็นที่ 15 ตัดสินใจถูกต้องแล้วครับ ชีวิตเราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอไม่มีคำว่่าสาย ผมมีคำเตือนใจอยู่คำหนึ่งที่คิดอยู่เสมอ "ชีวิต เป็นเรื่องของการมองไปข้างหน้า.  ไม่ใช่มองย้อนไปข้างหลัง" จากคุณ : เราชื่อ มารบูรพา เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 07:29:59

ความคิดเห็นที่ 16 ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้ผ่านพ้นเรื่องต่างๆไปได้ด้วยดีค่ะ จากคุณ : NIR.L เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 08:05:31

ความคิดเห็นที่ 17 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : richly @ money เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 08:07:15

ความคิดเห็นที่ 18 ขอให้คุณเข้มแข็งนะคะ ... หากอยู่ด้วยกันแล้วมันทุกข์มากกว่าสุข ก็จากมาเพื่อมีความสุขกับวันที่เหลืออยู่ดีกว่า ... เป็นกำลังใจคะ จากคุณ : แมงมุมดำ (สาวน้อยริมบึง) เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 08:35:41

ความคิดเห็นที่ 19 ผมว่า ใจเย็น ๆ ก่อนครับ คิดทบทวนอีกซักครั้ง คุณต้องมีสติมากกว่านี้นะครับ  คิดให้ดี ๆ ก่อนครับ เพราะฝ่ายชายเองก็ไม่ได้ทำผิดอะไร ไม่มีเรื่องชู้สาว เค้าก็ยังรับผิดชอบเรื่องเงินให้อยู่ แม้จะดูห่างเหิน แต่คงเป็นตามวัย อีกซักพักเค้าจะกลับมาครับ แต่ถ้าคุณไม่เชื่อคำผม ก็ตามนั้นครับ  โชคดี จากคุณ : หนุ่ม ป6 เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 08:51:43

ความคิดเห็นที่ 20 20 ปีเพียงพอที่จะพิสูจน์ทุกสิ่งแล้วค่ะ....^^ ให้กำลังใจ จากคุณ : alya เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 08:55:28

ความคิดเห็นที่ 21 .. ดิฉันคิดว่าจขกท. เป็นคน romantic นะคะ ต้องการการดูแลเอาใจใส่แม้แต่เพียงคำพูดเล็กๆ น้อยๆ จากสามี เพียงดอกหญ้าข้างทางก็สามารถทำให้ผู้หญิงอย่างเราๆ ชุ่มชื่นหัวใจได้แล้ว อยากให้ จขกท. มองสามีในแง่ดีบ้าง เงินทองถึงแม้จะไม่มาก เขาก็ไม่เคยขาดตกบกพร่อง เอาเถอะ.. แม้พฤติกรรมไม่น่ารักแต่ถามว่าพอจะแก้ไขได้ไหม? จูนกันหน่อยเถอะค่ะ.. ถ้าเขาไม่ได้นอกใจอย่าถึงกับต้องเลิกรากันเลยสงสารลูก หาอะไรทำจะได้มีเงินส่วนตัวใช้.. สามีจะได้ไม่ข่มเราได้ ว่างๆ ชวนกันไปที่ๆ เคยจีบกันระลึกวันวานยังหวานอยู่ดีกว่านะคะ ใจเย็นๆ ค่ะ.. .. จากคุณ : อาไน่ใจดี เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 09:20:56

ความคิดเห็นที่ 22 การออกจากงานมาดูแลบ้านอย่างเดียวมันน่าจะเหนื่อยและเครียดกว่าเดิมนะ ตอนที่ลูกยังเล็กๆ เราก็เจอลักษณะคล้ายๆ แบบนี้แหละ แต่อาจจะน้อยกว่านิดหนึ่ง จำได้ว่ามีอยู่วันหนึ่ง ทั้งลูกทั้งพ่อหลับกันหมดแล้วแต่เรายังมานั่งล้างชามล้างแก้วอยู่ เรารู้สึกแย่มากๆ แล้วก็ร้องไห้ด้วย แต่มันก็ผ่านพ้นมาได้เรื่อยๆ จนเมื่อทุกอย่างดูมั่น คงขึ้น เขากลับเป็นฝ่ายเอาผ้าเข้าเครื่อง ตากผ้าเก็บผ้า (ตอนที่ลูกโตไม่ต้องเลี้ยงแล้ว) คือคนเรานิสัยไม่เหมือนกัน บางคนเขาไม่เคยคิดเรื่องของขวัญอะไรหรอกไม่มีอยู่ในหัว ลองทำใจนิ่งๆ ค่อยๆ คิดนะ คะ จากคุณ : เรนโบว์สายรุ้ง เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 09:39:36

ความคิดเห็นที่ 23 ถ้าไตร่ตรองดูแล้ว ด้วยเหตุและผล จากสิ่งที่คุณได้รับ และหากได้ลองพยายามที่จะอยู่ร่วมกันแล้ว แต่ยิ่งอยู่ไปกับแย่ลง หากมีเขาอยู่ก็ไม่ต่างอะไรกับไม่มีเขาอยู่ และหากคุณดูแลลูกและครอบครัวได้ ก็ไม่จำเป็นต้องทนอีกต่อไป เพราะว่าได้ทนมามากพอแล้ว ก็เดินออกมาจากตรงนั้นเถอะค่ะ เดี๋ยวนี้ single mom มีเยอะเลย นะคะ  สมัยนี้คนที่แต่งงานกันไป อยู่กันไม่ทนจนแก่เฒ่ามากมายหลายคู่ ดูจะไม่แปลกอะไรแล้วสำหรับยุคสมัยนี้ จากคุณ : mam28 เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 09:49:57

ความคิดเห็นที่ 24 จะว่าไปเราก็ไม่เคยได้รับดอกไม้ หรือการ์ดจากสามีเหมือนกันค่ะ แบบว่าเราไม่โรแมนติคไง เรารู้สึกเสียดายเงินที่จะต้องมาซื้อช่อดอกไม้ทีละตั้งหลายร้อย สู้เอาเงินมากินข้าวร่วมกันแบบพร้อมหน้าพร้อมตาดีกว่า งานบ้านเป็นงานที่เหนื่อยจริง ๆ ค่ะ แถมทำแล้วไม่รู้จักเสร็จจักสิ้นด้วยนะ ทำมุมนี้เสร็จ ก็ยังเหลือตรงโน้น อันนี้ในกรณีที่ต้องการความเนี้ยบนะคะ ดังนั้นบ้านเราจึงไม่เรียบร้อยเหมือนคนอื่นหรอกค่ะ เวลาจะทำความสะอาดครั้งใหญ่ คือเวลาที่ญาติ ๆ มาพักที่บ้าน เราสองคนผัวเมียจะช่วยกันทำค่ะ ซึ่งสามีเขาก็เต็มใจช่วย เพราะคนที่มาพักเป็นญาติเขาทั้งนั้น ส่วนมากจะช่วยเช็ดฝุ่นตามซอก ล้างห้องน้ำ เตรียมถ้วยชามให้พร้อม (ญาติ ๆ มาพักที20คนน่ะ) แต่สามีคุณคงทำงานหนักและเครียดด้วย เห็นว่าต้องเอางานมาทำที่บ้านด้วยไม่ใช่เหรอคะ เป็นไปได้มั้ย ที่คุณจะทำงานบ้านทุกอย่างให้เสร็จก่อนสามีกลับ เรียบร้อยมั่งไม่เรียบร้อยมั่งก็ช่างมัน เสร็จแล้วอาบน้ำแต่งตัวให้สวยงามรอทานข้าวพร้อมสามี ถึงเวลานอนก็นอน เรื่องรีดผ้าเอาไว้ทีหลัง ปรนนิบัติสามีก่อน เอาใจเขาหน่อย นวดให้มั่ง สามีจะได้สบายตัว ลดบรรยากาศตึงเครียดในบ้านด้วย พอสามีออกจากบ้านไปทำงาน ค่อยสวมวิญญาณแจ๋ว ทำงานบ้านเลี้ยงลูกไป ตกเย็นก็รีบแปลงร่างก่อนสามีกลับ ลองทำดูนะคะ อย่าเพิ่งหย่าเลย สงสารตัวเล็กแค่ 6 เดือนเองง่ะ ส่วนคุณจขกท.เคยทำงาน มีรายได้ พอต้องมาเป็นแม่บ้านคอยรับแต่เงินที่สามีให้ทุกเดือน คงอึดอัดใจไม่น้อย อยากใช้อะไรก็ต้องคอยเกรงใจเขาใช่มั้ย รออีกนิดนะคะ อย่าเพิ่งตัดสินใจ รอให้ตัวเล็กเข้าเนิร์สเซอรี่ได้ แล้วกลับไปทำงานเหมือนเดิม ความรู้สึกภูมิใจในตัวเองก็จะกลับมาค่ะ อีกอย่างถึงแม้งานบ้านจะยุ่งแค่ไหน ก็อย่าปล่อยตัวเป็นยายเพิ้งหน้ามัน แล้วคอยบอกตัวเองว่าฉันทำงานบ้าน ฉันเลี้ยงลูกฉันเหนื่อย ลองคิดกลับกัน สามีคุณทำงานนอกบ้าน เจอคนเยอะแยะ เราไม่รู้หรอกว่าแต่ละวันเขาเจออะไรมาบ้าง แบกรับอารมณ์คนมาแค่ไหน ถ้าทั้งสองฝ่ายหมั่นเอาใจเขามาใส่ใจเรา บรรยากาศน่าจะดีขึ้นนะคะ ทนอีกนิดค่ะ คิดถึงลูกให้มาก ๆ แล้วคุณจะผ่านวันนี้ไปได้เองค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงเอาแต่ใจ (เด็ดชายวุ่นวายเด็กหญิงเอาแต่ใจ) เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 10:08:59

ความคิดเห็นที่ 25 ส่วนตัวถือเรื่องการรักษาใจตนเองเป็นสำคัญ ถ้า จขกท. รู้สึกว่า เขาคุกคามหยาบคายกับคุณ อยู่กับเขาแล้วไม่สงบสุข แยกกันอยู่ก็ดีนะคะ ต่อไปพอชินแล้ว น่าจะมีความสุขกว่า เวลาทั้งหมดก็เป็นของคุณ จะได้เริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ ต่อไปหากจะลองใจใคร ต้องสำรองทางออกให้ตัวเองไว้ก่อน การลาออกจากงาน พออายุมากจะหางานอีกอาจจะใช้เวลา ประวัติการทำงานขาดช่วง บางทีเขาก็พิจารณาเรื่องนี้นะคะ เพราะประสบการ์สำคัญ เขามองว่า ขาดประสบการณ์ช่วงหลัง เอาประสบการณ์เก่ามาสมัคร ก็ต้องหาข้อมูล update ก่อนไปสัมภาษณ์ ให้เห็นว่าไม่ตก trend   search ดูจาก Google สาขางานที่คุณต้องการสมัคร ไม่ก็ทำธุรกิจส่วนตัว เริ่มต้นจากเล็กๆก่อน เอาสมาธิไปอยู่กับงาน ไม่หมกมุ่นเรื่องเดิมๆ สุขภาพจิตจะฟื้นคืนมา ต่อให้ชีวิตคู่สุขสมหวัง วันหนึ่งก็ตายจาก เราจากเขา หรือเขาจากเราไปก่อน ยิ่งดีมากรักมาก ก็จะอาลัยและทุกข์มาก เมื่อเขาเป็นอย่างที่เห็น คุณคงไม่เสียใจเมื่อถึงตอนนั้น ทุกอย่างมีข้อดีข้อเสียของมัน รักตัวเองมากๆ รักษาใจเป็นสำคัญ จากคุณ : Tigerprog เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 10:14:15

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่เคยตอบกะทู้ปัญหาชีวิตเลย อ่านเคสคุณแล้วเป็นห่วง ชีวิตคู่เป็นเรื่องละเอียดอ่อนไม่มีใครรู้ดีเท่าคุณและคู่ของคูณ ดิฉันเองอายุมากกว่าคุณ น่าจะหลายปีด้วย อยากบอกว่าผ่านจุดเลิกไม่เลิกมาหลายครั้งสำหรับชีวิตคู่ของตัวเอง  เราต้องมองตัวเองให้ขาด แล้วค่อยย้อนมาดูคนอื่น ถามว่า เราเปลี่ยนคนอื่นได้มั้ย ไม่ได้แน่นอนค่ะ แต่ว่าเราสามารถจะเปลี่ยนตัวเราเองได้ ถ้าคุณมองเค้าแล้ว แล้วยังรู้สึกเหมือนเดิม ต่อไปก็ขอให้คุณมองหน้าลูกน้อยของคุณ มองเข้าไปให้ถึงใจของลูก มองว่าสักวันหนึ่งลูกต้องเติบโต ยาวนานและแสนนาน ยังไม่รู้ว่าชีวิตข้างหน้าของลูกจะป็นอย่างไร เราจะต้องดูแลเค้าไปอีกนาน ไม่อยากให้คุณเป็นคุณแม่ที่จะต้องไปสู้ไปเหนื่อยคนเดียวเลย เพราะมันจะเหนื่อยมาก เหนื่อยกว่าที่เป็นอยู่ด้วย อดทนอีกนิดนะคะ ตอนนี้คุณเป็นแม่ลูกอ่อน อาจจะเหนื่อยและซึมเศร้ามากในช่วงนี้ รอให้ลูกคุณโตพ้นอกเราเข้าโรงเรียนคุณจะรู้สึกดี เริ่มมีอิสระขึ้นบ้าง คุณพลาดตรงยอมเลิกทำงานมาอยู่จุดนี้แล้ว คงต้องให้ชีวิตเดินต่อไป ขอให้คุณลองอยู่กับตัวเองให้มากที่สุด หากพอมีเวลาบ้าง นั่งสวดมนต์เพื่อให้จิตใจได้ผ่อนคลาย มีสติและสมาธิ ให้อภัยและนึกถึงความดีในตัวเค้าบ้าง คงต้องมีไม่งั้นคุณจะรักและเลือกเค้ามาทำไม นึกถึงลูกให้มากๆลูกคุณยังเล็กยังไม่รู้เรื่องราวของผู้ใหญ่ใดๆทั้งสิ้น เริ่มต้นใหม่ อย่าให้ผ้าขาวผืนนี้เปื้อนเพราะเราเลย ดิฉันเชื่อว่าคุณจะผ่านจุดนี้ไปได้ ขอให้จิตคุณเข้มแข็ง ขอให้คุณพระคุ้มครองคุณ จากคุณ : ของเขาดีจริงจริงนะ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 10:23:26

ความคิดเห็นที่ 27 เคยเจอเหมือนกัน คนงี่เง่าแบบนี้ เรื่องอื่นดีทุกอย่าง เว้นเรื่องนิสัยงี่เง่าสุดๆ เราก็ไม่ยอมคน ถ้าอยู่แล้วทุกข์มากกว่าสุข อย่าอยู่เลย ชีวิตเป็นของเรา เราต้องเลือกเอง จากคุณ : พาดกลอนนอนกิน เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 10:25:13

ความคิดเห็นที่ 28 ตอบผิดกระทู้ขอโทษด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้จขกท.นะคะ แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 55 10:41:23 จากคุณ : หมูเหมียว (หมูเหมียว) เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 10:40:27

ความคิดเห็นที่ 29 แม่ผมก็เคยเจอเรื่องแบบนี้ เมื่อ 27 ปีก่อน ตอนแต่งงานกับพ่อ สุดท้ายแม่หอบผ้า ออกมาจากบ้านและพาผมออกมาด้วย ตอนผมอายุ 7 ขวบ มาอยู่กันเองแค่สองคน แม่บอกว่าเหมือนได้เกิดใหม่ ซึ่งผมก็ดีใจกับแม่ด้วยจริงๆ เพราะตอนเด็ก ผมเห็น ป๊ากับแม่ ทะเลาะกันบ่อยมาก เสียงดัง โวยวาย ถึงกับเอามีดอีโต้มาขู่ เอาขวดเบียร์ขว้างใส่ประตูห้อง เศษแก้วแตกกระจาย เมื่อผ่านวันนั้นมาได้ ผมกับแม่ก็อยู่กันมาแค่สองคนจนถึงวันนี้ แต่แม่ก็ไม่เคยสอนให้ผมเกลียด ป๊านะ แม่บอกว่า พ่อก็คือพ่อ แม้เค้าจะไม่ดียังไง แต่เค้าก็เป็นคนให้กำเนิดผมมา แม้วันนี้เราแยกกันอยู่ แต่ถ้าผมพอมีเงินเหลือบ้าง ผมก็ส่งให้เค้าใช้ 1000-2000 ก็ว่าไป แต่ไม่ได้ทำประจำ นานๆจะทำซักที (ถ้ามีเงินมากกว่านี้ ผมก็จะให้เค้าเพิ่ม) ยินดีกับคุณพี่ด้วยนะครับ ที่จะได้ชีวิตใหม่ จากคุณ : passkiss เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 11:01:05

ความคิดเห็นที่ 30 เข้าใจคุณดีค่ะ บางอารมณ์ดิฉันก็รู้สึกเหมือนคุณ การออกจากงานมาทำงานบ้านเลี้ยงลูกโดยไม่มีใครช่วย สำหรับดิฉันแล้วคิดว่าเป็นงานหนักและโหดร้ายที่สุดในโลกยิ่งกว่าเป็นแรงงานทาสในโรงงานนรกเสียอีก เรื่องสามีดิฉันไม่ทราบเหมือนกันว่าจะบอกยังไงดีแต่เรื่องลูก อยากให้คุณอดทนเหนื่อยไปอีกสักแค่ห้าปี พอลูกโต คุณจะสบายขึ้น อีกไม่นานชีวิตคุณจะดีขึ้นค่ะ เชื่อดิฉัน จากคุณ : อ่าวโตเกียว เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 11:05:52 A:125.203.97.48 X: TicketID:299625

ความคิดเห็นที่ 31 มาให้กำลังใจค่ะ ข้อดีคือ  เค้ายังกลับบ้าน   และ  ให้เงินใช้อย่างสม่ำเสมอถือว่า มีความรับผิดชอบตรงนี้  และ  ไม่มีบ้านเล็กบ้านน้อย รู้ว่า  เวลาคุณอยู่ในปัญหามันหนัก  มันเหนื่อย มันล้า  น้อยใจสารพัด   และไม่อยากจะทน   แต่....ลูกต้องการพ่อนะคะ   พูดจากใจเด็ก   เราจะทำได้มั๊ย   เลี้ยงเด็กโข่งคนนึง  ให้ทำหน้าที่พ่อ   เลี้ยงหมา  ยังเลี้ยงได้เลย   เลี้ยงคนไร้สาระสักคน   มองผ่านไป ตอนนี้   ตัดสินใจเลิก   พ่อคุณคงสะดุ้งที่เมียขอเลิก   อาจจะโกรธ  อาจจะทะเลาะ  อาจจะทิฐิ   เพราะไม่ยอมเข้าใจ   แต่เชื่อแน่ว่า   เค้าคงเสียใจไม่แพ้คุณ     ในมุมของเค้า  เค้าก็คงเหนื่อย   หาเงินรับผิดชอบครอบครัว  ทำงานหนัก  กลับมาเห็นลูกเมียหน้าบูด  ลูกๆ  งอแง   กลายเป็นส่วนเกินไป    เพราะไม่ได้รับผิดชอบอะไรในบ้าน  ความเหนื่อยล้าของเมีย  คือความห่างเหิน   ไม่ได้นอนกอดกันเป็นความไร้ตัวตน  ผู้ชายต้องการแบบนั้นจริงๆ นะคะ เบื้องต้น  ลองให้เค้ารับผิดชอบบ้านและลูกๆ ดูสักวันสองวัน  คุณไปบ้านญาติบ้างไปบ้านแม่บ้าง   ปล่อยให้เค้าลองทำดู  จะรู้ว่า  มันหนักขนาดไหน หากแก้ไขได้  อยากให้ลองแก้ไขที่ต้นเหตุ   คุณออกทำงานนอกบ้านอีกครั้ง  สร้างความเคารพในตัวสามี   หาแม่บ้านช่วยงานบ้านและเด็กๆ  ด้วยจะได้มีเวลาพักเวลาสวย เอาใจใส่กันและกันมากขึ้น   อีกหน่อยน้องคนเล็กไปรร.ได้   เวลาให้กันและกันก็จะมากขึ้น    คุณก็จะเหนื่อยน้อยลง ที่เล่ามา  เข้าใจคุณมากๆ   รู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไร    ไม่ได้ยื้อ  ว่าให้ทน   แต่อยากเสนอวิธีแก้ปัญหาก่อน   ถ้าเกิด   คิดว่าลองอีกเฮือกนึง   เพื่อลูก    มันก็ไม่เสียหายที่จะลองดู หลวงพ่อจรัญท่านสอนไว้ว่า    บ้านจะดีหรือไม่  อยู่ที่แม่สร้างให้ลูก   แม่สร้างได้  แม่ปั้นพ่อ  ปั้นลูกได้  โลกของลูกก็จะสดใส   พ่อชั่วแม่ดียังสร้างโลกดีๆ ให้ลูกได้ จากคุณ : น้องหญิงอนัตตา เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 11:13:44

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นกำลังใจให้นะคะ ค่อย ๆ คุยกันอีกรอบดีไหม อยู่กันมานาน บางทีเป้นความเคยชิน ที่เค้าอาจลืมเติมความหวานให้เรา ถ้าพูดอะไรผิดนิดหน่อย อย่าถือสามากเลยค่ะ ลองปรับตัวปรับใจอีกครั้งดีไหมคะ อยู่กันมา 20 ปี ไม่ใช่น้อย ๆ จากคุณ : โกโก้เย็นหวานน้อย เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 11:18:55

ความคิดเห็นที่ 33 ผมอยากหยิบยื่นผ้าเช็ดน้ำตาให้คุณ ทางออกที่จะช่วยให้ผ่านพ้นความทุกข์ใจได้ มีแต่ธรรมะของพระพุทธเจ้าเท่านั้น จากคุณ : preepa11 เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 14:15:45

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านแล้วเศร้าจัง... เข้าใจอารมณ์เลยล่ะค่ะ แค่ดอกหญ้าข้างทางก็แสนจะมีค่า ถ้าได้มาจากคนที่เรารัก.... ไม่บังอาจแนะนำอะไรได้ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ณัฏฏะ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 14:20:42 A:119.46.122.84 X: TicketID:214969

ความคิดเห็นที่ 35 ผมว่าคุณมีความต้องการมากเกินไปครับ.....นึกถึงสามีคุณต้องทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวด้วยซิครับ และก็ลูก ๆ ด้วย ปล.อีกอย่าง เลิกกันไปแล้ว คิดหรือครับว่ามันจะดีกว่าเดิมหรือครับ..เอิ๊ก ๆ ๆ จากคุณ : อดีตหัวหน้าเผ่า เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 14:35:24

ความคิดเห็นที่ 36 ส่วนหนึ่งของปัญหาคือ ฝ่ายหญิงทิ้งชีวิตของตัวเอง มารับใช้ครอบครัว ไม่มีรายได้ของตัวเอง ทำให้ถูกโจมตีจากฝ่ายชาย ฝากไว้เลยสำหรับผู้หญิง อย่าทิ้งชีวิตตัวเอง ไปเป็นทาสรับใช้สามี รับใช้ลูก จนหมดตัวหมดใจ ผู้หญิงต้องพึ่งตัวเองให้ได้ ยืนได้ด้วยลำแข้งตัวเอง สามีอย่างไร ก็คือ คนอื่น เมื่อความรักจืดจางลงไปตามกาลเวลา คนดีๆเขาก็ยังรักยังเป็นห่วงเมีย ยิ่งแก่ยิ่งต้องดูแลกัน แต่คนจิตหยาบ ก็คงจะได้แต่เหยียบย่ำจิตใจเมีย นี่ถ้า จขกท ยังมีงานมีรายได้ มีทรัพย์สินของตัวเอง สามีคงเกรงใจบ้าง ที่ผ่านมาอย่าได้ท้อ ชีวิตเริ่มต้นได้เสมอ จากคุณ : กะลาน้อย เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 15:28:34

ความคิดเห็นที่ 37 เขาเรีัยกว่าหมดโปรรึเปล่าค่ะ จากคุณ : บัวลอยน้ำใส เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 15:54:36

ความคิดเห็นที่ 38 หางานทำก่อน  จ้างเค้าเลี้ยงลูก .. จะได้ไม่เครียด เริ่มต้นใหม่ ไม่มีคำว่าสายสำหรับการเริ่มต้นใหม่ที่ดี สู้ๆๆๆ ...... จากคุณ : รวมการเฉพาะกิจ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 16:18:12

ความคิดเห็นที่ 39 เราว่าถ้าไม่มีความสุขก้อเลิกกันไปดีกว่า ลองเปิดโอกาสให้ตัวเอง..เราว่าจขกท.ทำถูกแล้วนะคะ..เราเองอ่านแค่สองบรรทัดแรกก้อน้ำตาไหลละ แฟนเราไม่เคยโรแมนติก ไม่บอกรัก ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ แต่ชอบคุยmsnกะคนอื่น ของเรายังไม่ได้แต่งค่ะ ยังเสิกสบายๆ จากคุณ : plavix เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 16:30:57

ความคิดเห็นที่ 40 คิดเสียว่า ... เป็นกรรมเคยสร้างร่วมกันมา จากคุณ : เห็นใจ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 21:17:48 A:182.53.209.112 X: TicketID:174263

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านไม่จบ อ่านได้ครึ่งเดียว ทนไม่ไหว ขอเม้นท์ก่อน แบบนี้จบไปเหอะ แล้วอย่าหันหลังกลับ จากคุณ : Alex on the rock เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 21:18:32

ความคิดเห็นที่ 42 จขกท ค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำแนะนำของทุกคน รู้สึกอบอุ่นและซึ้งใจมาก เพราะในโลกแห่งความจริง เรื่องนี้ดิฉันคุยได้กับคนเพียงไม่กี่คน ขอบคุณมากมายที่เป็นห่วงว่าดิฉันจะก้าวเดินต่อไปอย่างไร ส่วนตัวแล้วดิฉันมีเงินเก็บก้อนหนึ่ง มีลงทุนในหุ้นบ้าง และมีสวนอยู่ที่ต่างจังหวัด หากไม่ได้ทำงานอะไรก็คงพออยู่ได้จนเจ้าตัวเล็กเข้าโรงเรียน เพราะจะไม่กลับไปทำงานประจำอีกแล้ว เนื่องจากติดทั้งเรื่องอายุและความต้องการอิสระในเรื่องเวลา ดิฉันคงจะหากิจการส่วนตัวทำ กับสามีดิฉันได้เขียนบอกเขาไปแล้วว่า ระหว่างเรามันเกิดอะไรขึ้นและดิฉันได้ตัดสินใจอย่างไร ผ่านไปหนึ่งเดือนก็ยังไม่เห็นเขามาพูดคุยว่าตกลงจะยังไง แต่ได้ยินเขาโทรคุยกับพี่ที่สนิทกัน จับใจความได้ว่า เขายืนยันว่าตัวเองทำทุกอย่างได้ถูกต้องและสมควรแล้ว ดิฉันเรื่องมากเอง ดิฉันมั่นใจว่าเขารักลูกและไม่อยากให้ลูกต้องลำบาก เรื่องค่าใช้จ่ายลูกเขาคงยินดีจ่ายทุกอย่าง ดังนั้นจึงบอกเขาว่าระหว่างนี้เราจะยังอยู่บ้านเดียวกัน และทำหน้าที่พ่อแม่ต่อไป จนคนเล็กเข้าโรงเรียน หากเขาอยากคบหาคนใหม่ก็ได้ ดิฉันไม่ว่าอะไร ดิฉันไม่เคยว่าเขาไม่ดี เขาผิด เราถูก ไม่ใช่อย่างนั้น เราคงเป็นคู่ที่ไม่ลงตัว เหมือนจิ๊กซอว์ที่มันต่อกันไม่ได้ และวันนี้ก็ไม่ได้โกรธอะไรเขาแล้ว มันว่างเปล่า ดิฉันยอมรับแล้วว่าเขาก็เป็นเขาแบบนั้น ที่ผ่านมาดิฉันอยู่ได้ด้วยความหวัง และรอคอยว่าวันหนึ่งเขาจะมองเห็นว่าดิฉันอยู่ตรงนี้ ได้ยินว่าดิฉันกำลังพูดอะไร และปฎิบััติต่อดิฉันเหมือนสามีที่ควรปฎิบัติต่อภรรยา สามีทำกิจการส่วนตัวค่ะ เวลาเขาจะยืดหยุ่นกว่าคนทำงานประจำ งานก็เครียดบ้างไม่เครียดบ้าง เพราะระบบต่างๆ ค่อนข้างลงตัวแล้ว ส่วนดิฉันก็จะช่วยงานทางด้านเอกสาร และค้นหาข้อมูลต่างๆ บางครั้งเขาได้โปรเจ็คใหญ่ มีกำไร แต่เขาก็ไม่เคยหยิบยื่นเงินพิเศษหรือซื้อของต่างๆ ที่ดิฉันอยากได้ให้ ความจริงเราเป็นคู่ที่รู้ใจกันมาก รู้ว่าอีกฝ่ายชอบหรือไม่ชอบอะไร เพียงแต่เขาไม่เอาใจใส่ความต้องการของดิฉัน ดิฉันเคยพูดกับเพื่อนว่า เขาคิดจะให้ดิฉันเมื่อไหร่ หรือจะซื้อของที่ชอบไปเซ่นไหว้เวลาตายไปแล้ว หรือจะให้ตอนแก่งั่ก แล้วตอนนั้นมันจะมีประโยชน์อะไรคะ จากคุณ : จะไม่รออีกต่อไป เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 22:12:50 A:124.120.230.184 X: TicketID:368813

ความคิดเห็นที่ 43 แอบสงสัยนิดนึงว่า แล้วตอนคบเป็นแฟนมา 10 ปี เค้าเป็นแบบนี้หรือเปล่าคะ หรือ ตอนเป็นแฟนเค้าเคยเอาใจใส่มากกว่านี้ ถ้าเป็นแบบหลัง ผู้ชายคนนี้ไม่สม่ำเสมอเอาเสียเลยค่ะ แต่ถ้าเค้าเป็นแบบนี้ หมายถึง ไม่เคยเอาใจใส่มากมายแบบนี้ตั้งแต่ตอนคบเป็นแฟนแล้ว จขกท.ก็คงต้องโทษตัวเองที่คิดไม่รอบคอบเอง แอบตำหนินิดหน่อยเรื่องที่จขกท.ยอมลาออกจากงาน มาเลี้ยงลูกและทำงานบ้าน จนเป็นเหตุให้สามีนำมาข่มได้ในภายหลังนะคะ ภรรยาที่ทำงาน หาเงินได้ จะได้รับการเคารพ เกรงใจ นับถือจากสามีมากกว่าภรรยาที่หาเิงินเองไม่ได้ค่ะ อ่านแล้วดูเหมือนจขกท.ยังรักสามี แต่แค่แอบน้อยใจว่าทำไมสามีไม่ดูแล เอาใจใส่ ให้มากกว่านี้ในทุกเรื่อง มากกว่าจะหมดรักนะคะ ขอให้จขกท.คิดให้รอบคอบ มีสติ ในการตัดสินใจเรื่องนี้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : wer เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 23:34:57 A:110.49.240.217 X: TicketID:324116

ความคิดเห็นที่ 44 ไม่ห้ามเลยถ้าจะเลิก...เลิกแล้วต้องหนักแน่นด้วยนะคะ คนแบบนี้ต้องใจเด็ดเข้าไว้ แต่เชื่อเหอะว่าไม่เกิน 3 เดือน สามีึุคุณจะต้องสำนึกผิด เพราะสิบปี ที่คุณทำเพื่อเขามันมากเขาจะต้องสำนึกได้สักวัน ว่าชีวิตมันไม่เหมือนเดิม ซึ่งวันนั้นมันจะเป็นวันที่เขาไม่เหลือใครเลยด้วย อันนี้ไม่ได้แช่งนะ...ลองดูได้เลย พวกสามีทำกับภรรยาแบบนี้ มีกรรม จากคุณ : Rasika เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 16:16:19

ความคิดเห็นที่ 45 วันนี้ดิฉันเห็นคนขายส้มตำเด็ดดอกไม้จากในป่าข้างทางมาฝากเมียที่คอยอยู่ที่รถ รู้สึกสะเทือนใจจนน้ำตาซึม เพราะตัวเองไม่เคยได้รับสิ่งนี้เลย....... ........... ดิฉันเคยรักเขามาก แต่วันนี้ความรู้สึกนั้นมันเบาบางจนแทบสัมผัสไม่ได้ ดิฉันถามตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าว่าชีวิตคู่แบบนี้หรือที่เราตัองการ......... .............. หากหาคนๆ นั้นไม่เจอ ดิฉันก็ยินดีที่จะอยู่คนเดียวลำพัง......... ............ ที่ผ่านมาดิฉันอยู่ได้ด้วยความหวัง และรอคอยว่าวันหนึ่งเขาจะมองเห็นว่าดิฉันอยู่ตรงนี้ คุณเจ้าของกระทู้คะ อ่านทุกถ้อยคำของคุณ   อ่านทุกถ้อยคำที่สะท้อนอารมณ์ อ่านทุกถ้อยคำที่สั่นสะเทือนความรู้สึกของคุณ มันช่างนำมาซึ่งความเจ็บปวด  เสมือนหนึ่งได้เจอะเจอด้วยตนเองก็ไม่ปาน ในฐานะลูกผู้หญิงด้วยกัน  อ่านแล้วซึมซับความรู้สึกที่คุณเป็นอยู่ได้ไม่ยากเลย อยากบอกว่าหลายๆ คนก็เจอเหมือนคุณ  แต่ระดับความอดทนของคนไม่เท่ากันค่ะ สภาวะจิตใจ  และสภาวะทางสังคมก็ต่างกันด้วย  จึงมีทั้งตัดสินใจอยู่และหย่า จะมองบวกๆ  เค้าก็ยังมีดีที่ยังรับผิดชอบค่าใช้จ่าย  ไม่นอกใจ จะมองลบๆ  เค้าก็ไม่ใส่ใจใยดีสมกับเป็นคู่ชีวิตกันมานาน   ห่างเหิน  รักแต่สังคมของตัวเอง ทิ้งคู่ชีวิตให้กลายเป็นดอกไม้เหี่ยวๆ ที่ไร้ค่า ทั้งๆ ที่ยังมีค่า.... ในระหว่างที่ยังอยู่ด้วยกันแบบมีเงื่อนไข   ลองเอาทุกสิ่งที่ว่ามาๆ ขึ้นตาชั่งดูอีกที  ว่าควรอยู่  หรือควรจาก   เมื่อมีลูกด้วยกัน  การตัดสินใจทำให้ต้องคิดให้หนัก  คิดให้มาก หลายคนก็อยู่เืพื่อลูก  เพราะกลัวว่าลูกจะลำบาก  จะมีปมด้อย แต่หลายคนก็มั่นใจว่าจะเลี้ยงลูกตามลำพังได้ดีกว่าตอนอยู่ด้วยกันซะอีก ทุกๆ ความทุกข์  มันคือเราเอาจิตไปจับ  ไปยึด  ไปติดอยู่ตรงนั้นนะคะ หากเพียงแต่เราปล่อยและวางบ้าง  ลดความสำคัญและสนใจลง เหมือนความทุกข์นั้นมันไม่มีอยู่  เหมือนมันเบาลง เหมือนความทุกข์นั้นมันไม่หนักหนาอีกต่อไป   ทำยากค่ะ  แต่ควรฝึกทำ  เพื่อใคร  เพื่อใจเราเองไงคะ เราว่า  คุณโหยหาความรักจากเค้าค่ะ  แต่มันไม่เคยได้  มันไม่เคยมี  นานแล้ว.... มันจึงสะสมเป็นความรู้สึกแตกหักขึ้นมาแบบนี้นะคะ ถ้าเราฝากความรัก  ความหวังไว้กับคนอื่น  ก็เป็นธรรมดาที่มีทั้งสุขและทุกข์ เพราะมันขึ้นอยู่กับเค้าไงคะ  แล้วถ้าไม่ฝากใจไว้กับเค้าล่ะ  จะดีกว่ามั้ยคะ อยู่กันไปแบบเพื่อน  อยู่ไปตามหน้าที่ของแม่คนหนึ่ง  เป็นไปได้มั้ยคะ ตัดความรัก  ความหวังทิ้งไป  เพราะอะไรๆ มันก็ไม่เที่ยงแท้แน่นอนอยู่แล้วนี่คะ จากคุณ : ดอกหญ้าสีม่วง เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 11:42:14

ความคิดเห็นที่ 46 มีเจ้านายที่ทำงานเยอะมาก และได้เงินเยอะมาก แต่จะเข้าข่ายบ้างาน ทำแต่งาน เรื่องลูกๆ ไม่ทราบว่าอยู่บ้านแล้วช่วยอะไรยังไงรึป่าว ที่เห็นก็คือมีไปรับบ้าง เวลาที่คุณแม่ของน้องๆ ไม่สบาย หรือไม่อยู่จริงๆ ส่วนงานบ้านก็ไม่ทราบ คิดว่าไม่ได้ทำอะไร เพราะเวลาจะอยู่บ้านแทบไม่มี ถ้าอยู่นายน่าจะคุยเล่นกับลูกมากกว่ามาใช้เวลาทำงานบ้าน (เจ้านายเป็นคนออสเตรเลีย ที่อยู่เมืองไทยมาเกิน 10 ปีแล้ว) เจ้านายไม่มีผู้หญิงที่ไหนแน่ๆ แต่จะเป็นคนที่ทำงานเยอะซะจนเหมือนไม่สนใจภรรยา ไม่ได้ให้เงินเยอะแยะ ถ้าเทียบกับรายได้ของเจ้านาย ไม่ได้ซื้อของแพงๆ ให้ตลอด แต่ก็มีบ้าง วันหนึ่งภรรยาเจ้านายมาบอกว่าอยากจะหย่า ไม่ค่อยมีเวลาได้คุยกัน เงินก็ไม่เคยให้เพิ่มจากที่เคยให้ ไม่รู้จะทำงานไปทำไมนักหนา เอาเงินไปไหน (หารู้ไม่เจ้านายมีบ้านไว้ให้ลุกๆ ทั้ง 2 คนที่ออสเตรเลียเรียบร้อยแล้ว มรดกล้นสำหรับลูกๆ) ในมุมของเจ้านาย คงคิดแต่ว่าทำงานเยอะแล้ว และไม่ได้ไปมีใครที่ไหน มีแต่สังสรรค์กับเพื่อน ตีกอล์ฟทุกอาทิตย์ และที่เห็นอยู่กับโทรศัพท์เยอะๆ จะรู้ว่านายอ่านอีเมล ทำงานตลอดๆ (เยอะเกิน เห็นด้วย) นี่เป็นแค่บางส่วนที่เราเห็นในชีวิตเจ้านาย เราไม่เคยเห็นเวลาเค้าอยู่กับครอบครัวในวันพักผ่อนจริงๆ แต่สะเทือนใจที่ภรรยาเจ้านายเอ่ยปากแบบนั้น หวังว่าเค้าคงจะไม่ได้หมายความตามนั้นจริงๆ   ส่วนในกรณีจขกท. คงต้องบอกว่า ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าคุณทั้งสอง มันเป้นเรื่องละเอียดอ่อนที่จะต้องนั่งคุยกันจริงๆ จังๆ คิดว่าตราบใดที่เค้าไม่ได้ไปมีใครที่ไหนนอกจากคุณ ก็ยังคงเป้นเรื่องที่น่าจะให้อภัยกันได้อยู่ ชอบความเห็นที่ 24 ค่ะ ลองทำดูคงไม่เสียหาย คุณคงจะเครียดพอสมควรที่ต้องทำงานบ้าน เลี้ยงลูกคนเดียว โดยไม่ได้รับกำลังใจจากสามี หากแต่มีให้แต่คำว่า "อยู่บ้านเฉยๆ" มันเป็นอะไรที่เจ็บปวด โดยเฉพาะเราเคยทำงานหาเงินได้ แล้วต้องมาใช้เงินของเค้า (นิสัยส่วนตัวไม่ชอบขอเงินจากผู้ชายเลย บางคนจะบอกว่าเค้าเป็นสามี เป็นแฟน ต้องรับผิดชอบเรา แต่ทำใจไม่ได้จริงๆ ค่ะ นอกจากว่าถ้าเค้ามีมากกว่าเราจริงๆ) จริงๆ งานบ้านเป็นอะไรที่หนัก คงทำคนเดียวทั้งหมดไม่ไหว คุณคงต้องการกำลังใจ และคำพูดดีๆ จากสามีบ้าง ลองคุยกันดูนะคะ แต่สุดท้ายถ้ามั่นใจว่าต่างหมดรักกันแล้ว เลิกกันก็ไม่ผิดหรอกค่ะ สถานะความเป็นพ่อ-แม่ยังคงอยู่ตลอดกาล โชคดีค่ะ จากคุณ : theoiy (theoiy) เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 55 11:26:16

ความคิดเห็นที่ 47 อารมณ์เสียกับตัวเอง ไม่ได้ตั้งใจพิมผิด แต่ไม่ได้ตรวจทานก่อนกดโพสต์ ขอโทษด้วยนะคะ ไม่ชอบเลย 'เป้น' แทนที่จะเป็น 'เป็น' ผิดเยอะมาก ไม่รู้รีบไปไหนนะเรา เหอๆๆ จากคุณ : theoiy เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 55 11:28:33

ความคิดเห็นที่ 48 บางทีการถอยหลังมาหนึ่งก้าว อาจจะทำให้อะไรๆดีขึ้น แต่ตกลงกันเรื่องค่าเลี้ยงดูลูกให้เรียบร้อยก่อนแยกทางกัน มีผู้ชายญี่ปุ่นที่รู้จักคนนึง ทำแต่งาน ไม่ได้เล่นกับลูก ไม่ได้ช่วยภรรยาเลย แต่ในมุมมองของเขา เขาบอกว่า เขาทำไปเพื่อ set up family แต่ภรรยาดูเหมือนจะไม่เข้าใจ จากคุณ : padme' amidala เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 21:27:56

ความคิดเห็นที่ 49 48 ^ ก็เพราะมันผิดน่ะสิคะ  ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจ แต่จะทำแบบนั้นไม่ได้ จากคุณ : นู๋นัน เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 08:17:18