ความคิดเห็นที่ 1 เราชอบคิดถ็งเรื่องเก่าๆ แบบว่าขี้น้อยใจมาก. คิดแล้วก็ร้องไห้ เราเคยหายใจไม่ออก (ก่อนหน้านี้ทำยาที่หมอให้หายค่ะ โ.ง่เนอะ) เลยไปบอกแม่ว่าพาไปหาหมอหน่อย แม่ด่ากลับมาว่า ไม่ต้องไป จะไปทำไม ไปหาหมอเทวดาที่ไหนก็ไม่หาย เรารู้ว่าเราไม่มีความรับผิดชอบเอง แต่ความรู้สึกตอนนั้นมันทรมานอ่ะ แล้วแม่ยังมาพูดแบบนี้อีก แต่เวลาคุยกับพี่นะ อย่าลืมกินยานะ ไปหาหมอไปเอายาให้พี่เองเลย ตอนนี้เครียดนอนไม่หลับเลย ถ้ากลับบ้านไปควรจะไปคุยเปิดใจกับแม่มั้ยคะ กลัวก็แต่เค้าจะไม่ฟังเรา จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 22:27:47 A:115.67.134.101 X: TicketID:324682

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่รู้จะช่วยยังไงคะ อยู่นิ่งๆเงียบๆ ห่างหายกันไปนานๆดีกว่ามั้ยค่ะ บางทีการทีคนๆนึง หายไปอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงก็ได้คะ สบายใจอาจคิดอะไรได้มากกว่ามีคนมากดดันก็ได้คะ   ค่อยมาคุยกันใหม่เมื่อเปิดใจรับฟังดีกว่า ทะเลาะกันไปเหนื่อยป่าวคะ  ทะเลาะกันไม่ต้องออกสื่อก็ได้คะ เราก็เคยทำนะ ไม่พอใจไรก็โพสๆๆ หลังๆเลิกดีกว่าคนอื่นเข้าใจว่าดราม่าเกิน ไว้สุดๆจริงๆ ค่อยโพสก็ได้คะ คนนึงเงียบ แต่อีกคนขยันโพส โพทนา feedback มันต่างกันนะคะ เรื่องเก่าช้ำใจ พยามลืมไปดีกว่าคะ ;) แก้ไขเมื่อ 17 ต.ค. 55 22:35:37 แก้ไขเมื่อ 17 ต.ค. 55 22:30:59 จากคุณ : mac (Macdorita) เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 22:28:41

ความคิดเห็นที่ 3 เชื่อมั้ยว่าเราอ่านแล้วไม่รู้เรื่องเลยอ้ะ ว่าทะเลาะกันเรื่องอะไร จากคุณ : ต๊อตโตะจัง เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 22:42:32

ความคิดเห็นที่ 4 เอ่อ ขออนุญาตพาดพิงนะคะ ทำไมแม่คุณแปลกๆอ่ะ ลำเอียงเว่อร์ไปมั๊ย เหมือนรักพี่จนหน้ามืดตามัว หรือโกรธเกลียดคุณเลย แล้วเรื่องแค่นี้ไม่น่าจะเป็นเรื่องราวใหญ่โตได้ เราว่าบ้านแฟนเราลำเอียงแล้วนะ แต่แม่แฟนเราเค้าก็ยังรักและเป็นห่วงแฟนเรานะคะ เพียงแต่เค้ารักน้องมากกว่าแล้วก็ให้น้องทุกอย่าง แต่แฟนเราไม่เคยได้อะไรเลยแค่นั้น 555+ จากคุณ : -0- เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 22:47:21 A:180.180.71.87 X: TicketID:172388

ความคิดเห็นที่ 5 พี่สาวคุณเอาแต่ใจเพราะแม่ให้ท้ายค่ะ ขอโทษนะเหมือนจะยิ่งยุให้แตกกัน แต่เราว่าคุณก็รุ้สึกอยู่แล้วแหละ เราว่าเรากะน้องสาวทะเลาะฟึดฟัดงี่เง่ากันแล้วนะ เรายังไม่เคยเหน็บออกสื่อเลย แต่น้องเรามีบ้าง  แต่ไม่บ่อย บางทีพี่น้องกันก็ไม่ควรแอดเฟรนด์ในเฟซบุ้คอะค่ะ มีช่องว่างบ้างก็ดี  ตอนนี้เรายังอยากลบน้องๆญาติๆออกให้หมดเลย คาดว่าคุณทั้งคุ่อายุยังไม่เท่าไหร่ โตไปอีกหน่อย เจอปัญหาเข้ามา จะรุ้ว่าไอ้คนที่ทะเลาะงี่เง่ากันมาแต่เด็กนี่แหละที่อยู่ข้างเราไม่ไปไหน เรากับน้องสาวเป็นแบบนั้นนะ แต่ทุกวันนี้ก็ใกล้กันมากๆไม่ได้นะ เดี๋ยวบ้านแตก ห่างๆกันหน่อยกลับคิดถึง โคตรรักกันเลย มีอะไรก็คิดถึงกัน อาจจะเพราะบ้านนี้แม่รักลูกชายมากกว่า ลูกสาวเลยค่อนข้างรวมตัวกันเหนียวแน่น 55 เวลาคนนึงโดนแม่ด่า อีกคนจะช่วยแก้ตัวให้ แบบนั้น ยังไงก็พี่น้องอะค่ะ  ถึงอีกคนจะงี่เง่านิสัยไม่ดี ก็มองข้าม ปิดหูปิดตาบ้าง  อย่าไปเอามาเป็นอารมณ์มากนัก มันแก้ยากน่ะ เพราะปัจจัยแวดล้อมและนิสัย ความเคยชินด้วย เรื่องไปพูดกับแม่กับพี่  อาจจะยิ่งทำให้ไปกันใหญ่ เพราะมีแววว่าเค้าจะจับคู่รุมคุณว่างี่เง่าซะอีก บางทีตัวหนังสือก็อธิบายอะไรๆได้ดีกว่าคำพูดอะ เพราะมันไม่ต้องเผชิญหน้า แล้วคนอ่านก็ใช้อารมณ์ได้น้อยกว่า สู้ๆนะ  อย่าคิดมาก จากคุณ : ยืมแม่มาเล่น เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 22:57:10

ความคิดเห็นที่ 6 ใครอ่านไม่รู้เรื่องขอโทดด้วยนะคะ เรานึกถึงอะไรก็พิมพ์ๆไป ปกติไม่เคยทะลาะใครออกสื่อเลยค่ะ อาย กลัวคนว่าดราม่า แต่ครั้งนี้มันอดไม่ได้ค่ะ เราแอบเก็บกดมั้งคะ ไม่รู้จะไปเล่าให้ใครฟัง จะเล่าให้เพื่อนฟังก็อาย ระบายกับแม่ก็คงเครียดกว่าเดิม กับพ่อ เค้าคงรำคาญ แต่มีครั้งนึงพ่อก็ไม่พูดกับแม่เลยค่ะ เรื่องที่ไม่ยอมพาเราไปหาหมอ เพราะเราร้องไห้ พ่อก็ไปพูดกับแม่ว่า ทำไมต้องไปว่ามันแบบนั้น บางทีมันเปราะบาง แต่สุดท้ายเราก็เข้าไปกอดแม่ค่ะ บอกว่าหนูขอโทษแล้วร้องไห้ แม่ก็ร้องไห้แล้วบอกเราว่าต่อไปนี้เราจะพูดกันดีๆ แต่มันก้เปนเหมือนเดิม หรือเราต้องทำใจเพราะแม่เราวัยทองคะ เคยคิดว่าทนๆให้รีบเรียนจบมหาลัย ทำงาน ไปเรียนต่อ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 23:11:47 A:115.67.134.101 X: TicketID:324682

ความคิดเห็นที่ 7 ถามแม่คำเดียวค่ะ "แม่รักหนูมั้ย?" แล้วก็จับเข่าคุยถึงต้นตอปัญหาต่างๆ และทุกอย่างที่ทำให้คุณรู้สึกว่าแม่ลำเอียง ให้ต่อหน้าทั้งพ่อแม่พี่น้องให้หมดนะคะ (เฉพาะครอบครัวคุณ) และก็อย่าลืมถามท่านนะคะว่า "หนูบกพร่องตรงไหนขอให้บอก แม่กับพี่ทำแบบนี้หนูเสียใจและอึดอัดมาก หนูไม่เคยรักใครมากกว่าครอบครัวของเรา แต่ทำไมดูเหมือนหนูไม่ได้รับความรักตรงนั้นเลย" ไม่ได้ยุแหย่นะคะ แต่ในเมื่อมันเป็นปัญหามาถึงขั้นนี้แล้วก็คงต้องปรับตัวกันบ้าง ไม่อย่างนั้นอนาคตคุณคงจะถึงขั้นเกลียดแม่และพี่คุณไปเลย ป.ล. อย่าลืมลองสังเกตตัวเองก่อนนะคะว่าตัวคุณมีข้อเสียอะไรที่ไปทำให้พี่และแม่ไม่พอใจบ้างน่ะ! สู้ๆ นะคะ จากคุณ : Botoon-Slapgirl เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 55 23:31:33

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณทุก คห มากนะคะ k. Botoon-Slapgirl เราจะลองเอาไปทำค่ะ เราเคยถามแม่แล้ว แต่ตอนนั้นท่านไม่ตอบค่ะ เงียบ เราจะถามเค้าอีกนะคะ และเราจะปรับปรุงตัวสิ่งที่เค้าไม่พอใจ แต่ตอนนี้ยังไม่ได้พูดกับแม่เลยคะ ตอนนี้พูดกับคุณอาอย่างเดียว อาบอกว่าเดี๋ยวก็หาย เฮ้อเราล่ะเหนื่อย กับพี่เราเค้าเวลาเค้าดีก็ดีใจหาย แต่บางทีหยอกนิดๆหน่อยๆก็โกรธค่ะ เช่นบอกว่า กวน.. และหัวเราะขำๆมันก็โกรธละ บอกว่าเราไม่ได้เรื่อง เค่าเคยให้เราไปดูกระเป๋าให้ที่สยาม แต่เราไปช้า กระเป๋าหมด เค้าก็ว่าใช้ให้ทำอะไรไม่ใด้ซักอย่าง เฮ้อคนเราก็ต้องมีธุระของตัวเองบ้างหนิ ก็กระเป๋ามันหมดแล้ว แต่ก็ซื้อลิปสติปให้เค้าแทน เราก็ช่วยพี่ทำการบ้านนะคะถ้าเค้าสั่ง ก็ไม่รู้ว่าเค้าไม่พอใจอะไรเราอีก บอกว่าเราไม่เคยมีน้ำใจให้ เหนื่อยอ่ะบางทีไม่รู้ต้องทำดีแค่ไหน ถ้าเราทำให้ได้เราก็ทำค่ะ ไม่เคยงกกับพี่เลย อยากแบ่งปันนู่นนี่ให้เค้า เค้าก็ไม่งกกับเรานะ เค้าชอบมาระบายเรื่องเพื่อนกับเราซึ่งเราก็รับฟัง แต่ถ้าทะเลาะกับเรา เค้าก้เอาไปเล่าให้เพื่อนให้ญาติเราฟังแบบไม่แคร์เลย ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยอ่ะ เรายังไม่เคยทำแบบนี้กะเค้าT_T เหมือนจะรักกันเนอะ แต่ตกม้าตายทะเลาะกันไร้สาระมาก จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 00:01:17 A:115.67.134.101 X: TicketID:324682

ความคิดเห็นที่ 9 เอาลิงค์กระทู้นี้ ไปโพสบนวอลเฟสบุคเลยครับ รอให้ความเห็นคนมากกว่านี้ก่อนนะ จากคุณ : Baritone เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 00:13:36

ความคิดเห็นที่ 10 เรามองว่าคุณยอมจนแม่กับพี่สาวชินกับการที่คุณต้องยอมเค้า ซึ่งการจะไปแข็งขืนตอนนี้ ก็มีแต่โดนมองว่าคุณผิด เป็นเราคงทำตัวเฉยๆ ค่อยๆ ห่าง   แล้วเชื่อไหม เวลาที่แม่กับพี่สาวคุณทะเลาะกัน เค้าจะบ่นให้คุณฟัง แต่คุณห้ามแตะ หรือเสนอความเห็นเชียว  2 คนนั้นเค้าจะแท็คทีมว่าคุณแทน ทำตัวให้มั่นคงทางอารมณ์ด้วยค่ะ พี่คงชอบเหวี่ยงใส่คุณ ห่างได้ก็หาเรื่องห่างๆ ซะ ส่วนกับแม่ คุณก็วางตัวในฐานะลูกไป เรามองว่า พี่สาวน่ะลูกแม่   ส่วนคุณน่ะลูกพ่อ เฉยๆ นิ่งๆ อธิบายด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ทีเดียวจบ แล้วไม่ต้องพูดอะไรต่อ . แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 55 02:37:26 จากคุณ : moonface เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 02:34:02

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นใจนะ  พี่สาวทำผิดบ้าง แม่เคยโมโหใส่บ้างไหม หรือว่าเป็นแค่ จกขท จากคุณ : บราวนี่ชีสเค้กท็อปปิ้งวิคครีม เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 06:49:19

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่เห็นน่าสนใจครับ ผมกับพี่ตอนอยู่ด้วยกันก็ไม่ค่อยถูกกัน ตอนนี้ต่างคนต่างทำงานนานๆเจอกันที ก็คุยกันดี บางครั้งใกล้กันมากไปก็ไม่ดีครับ จากคุณ : Erryday เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 09:47:15

ความคิดเห็นที่ 13 เราก็เป็นพี่นะ มีน้องสาวเหมือนกัน อารมณ์ก็ประมาณเนี้ย ทะเลาะกันเรื่องงี่เง่า เราว่าเราเหมือนพี่ จขกทนะ อารมณ์ขึ้นๆลงๆตลอด พอน้องทำไรไม่ถูกใจเรา เราก็หน้าบึ้ง หงุดหงิด ว่ามันไปแรงเหมือนกัน เรารู้สึกว่าเราโตกว่า ก็จะสั่งมาก จู้จี้จุกจิกไปเรื่อย น้องแหย่ไรมา เราก็ไม่ขำเหมือนกัน เหมือนพี่ จขกทเลยเนอะ แต่เราก็ไม่เคยไประบายในเฟสบุ๊คนะ แต่กับเพื่อนยอมรับ ระบายกับมันไปเยอะ 55 แต่ถึงจะทะเลาะกันยังไง สุดท้ายแล้ว คนที่เราไปเที่ยวด้วยแล้วสบายใจที่สุด กลับไม่ใช่ เพื่อน แต่เป็นน้องเราเอง สายใยครอบครัวยังไงก็ตัดไม่ขาดเนอะ PS.เราเคยทะเลาะกับน้องรุนแรงหลายครั้ง ไม่พูดกัน แต่สุดท้ายไม่รู้เพราะอะไร ก็กลับมาคุยกันปกติอยู่ดี เราว่ามันอยู่ทีคนสองคนต้องยอมอ่อนให้อีกคนหนึ่งบ้าง แต่ไม่ใช่จขกท ยอมให้พี่ตลอดนะ ถ้าเป็นอย่างนั้นเราว่ามันจะเป็นการทนเกินไป บางครั้งพี่เค้าก็ต้องยอม จขกทบ้าง ลองพูดคุยกันนะ PS.ยังไงพี่เค้าก็ต้องกลับมาหาเราแหละ แต่อาจจะนานหน่อย คนเป็นพี่มันมีอีโก้เยอะ จากคุณ : chiot เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 10:21:46

ความคิดเห็นที่ 14 พอจขกท.โตกว่านี้อีกหน่อย ก็คงรู้สึกเหมือนเราแหละมังคะ พอโตขึ้นทำมาหากิน ทำอะไรๆได้ ด้วยตัวเองแล้ว เราก็จะตัดความรู้สึกพวกนี้ออกไป มอง คิดแต่เรื่องที่น่าจำซะมากกว่า แต่ส่วนลึกทุกวันนี้ มันก็ยังเป็นปมอยู่นะ อย่าต้องไปนึกเชียว บ่อน้ำตาแตก ทะลักเลย ทุกวันนี้พ่อกะแม่เราก็ยังรักลูกไม่เท่ากันอยู่ดี บางทีความรู้สึกเสน่หา(ไม่รู้จะใช้คำว่าอะไร) ที่พ่อ แม่มีให้ลูกมันก็ไม่เท่ากันจริงๆแหละ มันก็อยู่ที่ลูกด้วย ทำอะไรให้ถูกใจแค่ไหนเนาะ อย่าน้อยใจไปค่ะ เสียใจป่าวๆ จากคุณ : เบรานิ่ง เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 10:37:55

ความคิดเห็นที่ 15 อย่าไปตามใจพี่ครับเคยตัว แต่อย่าเกลียดแม่กับพี่สุงสิงให้น้อยที่สุด ชาติหน้าก็ไม่รู้จักกันแล้ว จากคุณ : mgat เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 10:39:08

ความคิดเห็นที่ 16 ความคิดเข้าทีครับ คุณ คห.15 จากคุณ : ร่อนเร่พเนจร เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 11:15:55

ความคิดเห็นที่ 17 เราก็เคยน้อยใจเตี่ยกับแม่แบบนี้แหละ รู้สึกมาตลอดสี่สิบกว่าปี เพิ่งมาบอกความในใจเอาปีนี้แหละ เล่นเอาเตี่ยกับแม่อึ้งไปเลย พูดไม่ได้ซักคำ ตอนที่เราพูดเรื่องนี้ แม่เรานอนหันหลังให้(รู้นะ ว่ายังไม่หลับ) ส่วนเตี่ยเราตาบอด นั่งอยู่ตรงขอบเตียง คอตกเลยทีเดียวค่ะ บางทีเขาก็ไม่รู้หรอกค่ะ ว่าสิ่งที่เขาคิดว่าเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่มันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนเป็นลูกน่ะ หลาย ๆ ครั้งเข้า มันก็เลยกลายเป็นปมสำหรับลูกไปแล้วน่ะ บอกเขาไปเลยค่ะว่า สิ่งที่แม่ทำกับคุณ คุณรู้สึกอย่างไร น้อยใจแค่ไหน มีทางไหนที่เราพอจะปรับตัวเข้าหากันได้มั่งมั้ย ตั้งสติให้ดี คุมน้ำเสียงให้ได้ อย่าเอาแต่โวยวาย ร้องไห้ล่ะ เสียเปรียบเขาเปล่า ๆ ถ้าคิดว่าใจไม่เย็นพอ ก็อย่าเพิ่งพูดอะไรออกไป อยู่มันไปอย่างงี้แหละ เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : เด็กหญิงเอาแต่ใจ (เด็ดชายวุ่นวายเด็กหญิงเอาแต่ใจ) เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 12:15:47

ความคิดเห็นที่ 18 เราต้องอยู่ด้วยตัวเองคะ หาความสุขด้วยตัวเอง และใช้ชีวิตอย่างถูดต้อง เรื่องแม่ กับ พี่ เราแก้อะไรไม่ได้เพราะเป็นเรื่องที่ฝังใจ แต่อย่างไงสายใยตัดกันไม่ขา เราแนะนำให้ถอยความรู้สึกออกมาอย่าไปคาดหวังอะไรมาก แต่ก็ต้องไปมาสู่ กัน เหมือนเดิม แต่ใจเราต้องมองหาความสุขจากทางอื่นมาทดแทนคะ พ่อแม่เป็นผู้มีพระ คุณเราต้องทดแทนก็ทำให้เต็มที่ ยามที่ท่านเดือดร้อนแก่ชราให้ดูแลท่านให้เต็มที่ เมื่อไหร่ที่ท่านต้องการเราเราค่อยเข้าหาคะ ตอนนี้อยากให้เข้มแข็งอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง คะ ส่วนพี่สาวเป็นพี่น้องร่วมสายเดือดตัดกันไม่ขาดแต่ก็อย่าไปหวังอะไรจากเขาเหมือน แม่เมื่อไหร่ที่เขาต้องการเรา เราค่อยให้ จากคุณ : งามหลาย เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 13:15:21

ความคิดเห็นที่ 19 เคยผ่านวันนั้นมาเหมือนกันค่ะ กลับกันนะเราเป็นพี่สาว มีน้องสาวคนนึงห่างกัน 2 ปี แล้วเราเป็นเด็กเรียนเก่ง ส่วนน้องเก่งแต่ไม่ค่อยขยันเลยสอบได้ที่ไม่ค่อยดี พออยู่มัธยมเราก็ได้เข้าโรงเรียนดีๆ ส่วนน้องเราอยากอยู่เอกชนเลยแกล้งสอบไม่ติด (มันมาแอบบอกทีหลัง 555+) พ่อก็จะรักเรามากค่ะ เพราะสั่งอะไรก็ทำตามหมด ไม่เถียง ไม่งอแง ไม่ต่อต้าน ส่วนน้องเราจะชอบสวยๆงามๆ รักสนุก เรื่องเรียนเป็นเรื่องรอง เรื่องเพื่อนเป็นเรื่องหลัก หลังๆน้องเลยออกนอกลู่นอกทางไปเยอะ พ่อกับน้องทะเลาะกันแล้วก็ไม่คุยกัน ส่วนแม่ก็ทำอะไรไม่ได้มากเพราะพ่อใหญ่สุดในบ้าน น้องเลยดูแอบเก็บกดไว้ลึกๆอ่ะ จนมีอยู่วันนึงแอบไปเห็นไดอารี่น้องเปิดค้างอยู่ เขียนระบายว่าไม่มีใครฟังเลยเวลาน้องพูด ฟังแต่พี่ตลอด พี่อยากได้อะไรก็ได้ตลอด น้องอยากได้อะไรก็อ้างนู่นอ้างนี่ไม่เคยให้เลย ซักพักน้องเรามีแฟน โดดเรียน มีปัญหา กินยาฆ่าตัวตาย ฯลฯ กลายเป็นเด็กมีปัญหาไปเลย ส่วนเราพอรู้เรื่องว่าน้องน้อยใจเห็นว่าพ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน เราก็ไม่กล้าไปบอกพ่อแม่ กลัวโดนดุ กลัวน้องโดนว่าด้วย สุดท้าย..."น้องหนีออกจากบ้าน" วันนั้นแหละที่บ้านถึงได้รู้ว่าน้องเรามีปัญหาขนาดไหน ตามกลับมาเท่าไหร่ก็ไม่กลับ เลยปล่อยให้ไปอยู่กับเพื่อนกับแฟนอยู่ 3 ปี แต่ยังส่งเงินให้เรียนอยู่ ช่วงที่ห่างกันนี่แหละ คิดถึงน้อง แม่ก็คิดถึง (แต่พ่อไม่แสดงออก ดูจะโกรธด้วยซ้ำ - -*) มีอะไรส่งเมล hi5 คุยกัน ไม่เคยโทรหาเพราะไม่รู้จะพูดอะไรพูดไม่ถูก แต่แม่โทรนะ แล้วก็ปรับความเข้าใจกัน ช่วงนั้นเราเรียนมหาลัยพอดีเลยห่างจากครอบครัวด้วย ตอนนี้น้องเรากลับมาอยู่กับแม่แล้ว พ่อแม่เราก็หย่ากันตอนน้องไม่อยู่นี่แหละ แม่ก็มอบความรักให้น้อง ดูแลน้องอย่างดี เรามาทำงานในกรุงเทพไม่ค่อยได้กลับบ้าน แม่กับน้องก็เลยสนิทกันมากขึ้น ก็ดีนะกลายเป็นเราถอยมาก้าวนึง อยากให้น้องได้รับความรักเยอะๆ ซึ่งตอนนี้น้องเราเปลี่ยนไปมากเลยแหละ จะบอกว่าพี่น้องยังไงก็ตัดกันไม่ขาดนะ ทะเลาะกันให้ตายยังไงก็เป็นพี่น้องกัน ตอนน้องหนีออกจากบ้านเราโกรธและเกลียดน้องมาก แต่พอต้องอยู่คนเดียวก็คิดถึงน้อง เห็นน้องลำบากก็สงสาร แอบส่งเงินให้น้องอีก เจ้าของกระทู้ก็สู้ๆนะคะ เราว่าบางทีถอยออกมาอยู่กับตัวเองบ้าง พอเราเงียบๆไปเดี๋ยวคนในบ้านก็ตะหงิดๆเองแหละ แต่อย่าปล่อยเลยเถิดแบบครอบครัวเราเลยนะ ตอนนี้แยกกันไปคนละทางหมดแล้ว สายเกินแก้ จากคุณ : ~เด็กหญิงฟันหน้าสามซี่~ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 55 15:04:20

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นนะคะ หวังว่าแม่จะรับฟังเราบ้าง:) จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 55 20:04:27 A:115.67.7.213 X: TicketID:324682

ความคิดเห็นที่ 21 ลูกบางคน รู้ว่าควรทำอย่างไร พูดอย่างไร ให้ถูกใจพ่อแม่ แม้บางเรื่องไม่ถูกต้อง ลูกบางคนทำอะไรเพราะมันเป็นสิ่งที่สมควรทำ เป็นสิ่งที่ถูกต้องแต่ไม่ได้ดั่งใจพ่อแม่ พ่อแม่จึงรักลูกไม่เท่ากัน เพราะพ่อแม่แบบนี้ทำอะไรตามใจความต้องการของตัวเองเป็นหลัก แทนที่จะทำหน้าที่ผู้ใหญ่ที่มีคุณธรรม เชื่อมั้ยคะว่า คุณกับพี่สาวยังต้องมีเรื่องทะเลาะกันอีกมาก เพราะคนกลางของคุณลำเอียง ไม่ต้องน้อยใจนะคะ เพราะธรรมชาติความเป็นตัวเรา ไม่ถูกใจเขา พูดอะไรก็ผิด ทำอะไรก็ผิดไปหมด ไม่ได้หมายความว่าเราจะเป็น "ตัวเรา" ไม่ได้ อย่าพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้ถูกใจเขาค่ะ ไม่ต้องยินดีมากเวลาที่เขาแสดงอาการรักเรา(ของปลอม) และไม่ต้องเสียใจมากเวลาที่เขาบึ้งตึง(ของปลอมอีก) เพราะอาการของเขาทำตามอารมณ์ของเขา ไม่ใช่เกิดจากเรา บางครั้งหงุดหงิดเรื่องอื่น แต่ก็มาลงกับเรา เพราะเราแสดงให้เห็นว่าเราอ่อนแอกว่า และ "ยอมเขา" มาตลอดไงล่ะคะ เป็นเรื่องน่าเศร้า ที่มนุษย์บนโลก ระบายความอัดอั้น ปัญหาของตัวเองกับคนที่อ่อนแอกว่า ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม การยอมเป็นเรื่องดีนะคะ แต่ต้องไม่ทำร้ายตัวเอง ต้องซื่อสัตย์และรักตัวเองเป็นจขกท. ไม่ผิดที่จะโกรธ แต่ถ้าเราใช้ความโกรธ เป็นพลังในการตอบโต้ (เหน็บแนม) เราก็ไม่ต่างจากเขา และไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาเลย ยิ่งทำให้เขาเห็นว่า "ถูกจุด" "โดนใจ" เข้าแล้ว และยิ่งเราแสดงความอ่อนแอมากเท่าไหร่ เขายิ่งทำมากเท่านั้นค่ะ ทางแก้เบื้องต้น เมื่อเริ่มรู้ตัวว่าเจ็บจากการกระทำของเขา ให้บอกเขาตรงๆ ค่ะ ไม่ต้องเหน็บกลับ แต่ถ้าเขายังทำอยู่ (เพราะเป็นสันดานของเขา) เราก็ต้องยอมรับตัวเองให้ได้ว่า เราไม่เหมาะที่จะรับรู้เรื่องของเขา เพราะเราใจอ่อนทุกที เจ็บทุกที ไม่ยอมจำ อาจเป็นเพราะเราติดอารมณ์อุ่นๆที่เรียกว่า "ครอบครัว" แต่ทำไมพอเข้าไปใกล้แล้วเจ็บทุกที ทนไหวก็ทน ทนไม่ไหวก็เดินหนีออกมา อยู่ห่างๆ ผิดที่เราเองค่ะที่ "เจ็บแล้วไม่จำ" จากคุณ : ทุเรียนกวน (DurianToffee) เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 55 19:08:37

ความคิดเห็นที่ 22 จริงแล้วเราว่าพ่อแม่รักลูกนะ แต่แสดงออกไม่เหมือนกัน ส่วนจะรักเท่ากันหรือเปล่าบอกยาก เรื่องนี้ดูเหมือนพี่สาวคุณเค้าจะมีปมอะไรในใจอยู่นะ เขาถึงได้ขี้งอนแล้วต้องการคนเข้าข้าง(คือแม่คุณ)อยู่เสมอ เหมือนเขาจะไม่มีความมั่นใจอะไรสักอย่าง ถ้าเกิดเรื่องทำนองนี้ เราว่าคุณควรจะเคลียร์กับพี่ให้รู้เรื่องไปก่อน ก่อนที่เรื่องจะถึงหูแม่เพราะถึงตอนนั้น พอแม่ด่า คุณก็นอย พี่ก็ใส่ไฟ มันเลยไม่มีจุดเคลียร์ ถามเลยพี่โกรธน้องเรื่องอะไร แล้วน้องพูดอย่างนั้นทำไม สุดท้ายเราดีกันแล้วทำธุระต่อเถอะ เท่านี้เรื่องก็จะไม่ไปถึงแม่ ไม่มากความ แม่ที่คอยเช็คเตตัสนี่ก็แปลกนะ วัยรุ่นเสียด้วย มองแง่ดีๆนะ คือแม่คุณเขาพอจะจับจุดได้ว่าพี่สาวคุณเขาเป็นแบบนี้ มีปมหรือเปล่าไม่รู้ รู้แต่เมื่อไรห่ที่พี่สาวมาโวยวายเขาก็แก้ด้วยการให้คนที่ยอมอ่อนข้อกว่าลงให้ เรื่องจะได้จบๆ มันเป็นวิธีที่ผิดแต่แม่คุณก็พยายามจะแก้ปัญหาล่ะนะแม้ว่ามันจะกลายเป็นเพิ่มปัญหาให้อีกคนนึงแทน ต่อมา เคยได้ยินที่เขาว่า "ไฟในอย่านำออก ไฟนอกอย่านำเข้า" ไหม นั่นแหละมีอะไรคับข้องใจอยากระบาย ก็เลือกคนที่สนิทรู้ใจมาเสียคนนึงแล้วระบายกับเขา อย่าเอาไปโพสในเฟส มันไม่ช่วยให้ใครเข้าใจแถมยังสร้างปัญหาจากการตีความตัวอักษรอีก ทำให้เรื่องยุ่งเข้าไปใหญ่ พูดง่ายๆคือ เมื่อรู้ว่าพี่สาวคือเหตุที่นำไปสู่ความขัดแย้ง ก็ต้องพยายามอย่ายุ่งกับเขานัก ถ้าเขามายุ่งเราก็ต้องเอาใจเขาหน่อย รู้ว่าเขาชอบอะไรยังไงก็ทำแบบที่เขาชอบให้มันจบๆไป ถ้าฝืนใจนักก็บอกเขาตรงๆว่าอย่างนี้เราไม่ทำ เพราะอะไร สู้ๆ จากคุณ : cupid_jib เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 10:52:12