ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าเป็นเรานะค่ะ เราเอาไว้ค่ะ ถ้าผู้ชายพร้อมที่จะรับผิดชอบและตัวเองคิดว่าจะเอาไว้ เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อ เป็นแม่นะคะ ตอนนี้พูดไปเค้าอาจจะโกรธแต่วันนึงที่ลูกคลอดออกมาเค้าเห็นหน้าหลานเค้าก็ใจอ่อนแล้วค่ะ คำว่าวุฒิภาวะบางทีไม่ได้พิสูจน์ด้วยอายุค่ะ ลองไปตั้งกระทู้แบบนี้ในห้องชานเรือนนะค่ะ คุณจะได้คำปรึกษาที่ดีและหลาย ๆ คนที่ยังเรียนอยู่แถมผู้ชายไม่รับผิดชอบ เค้าก็เอาไว้ค่ะ ตอนนี้คลอดแล้ว ก็กลับไปเรียนต่อ ตอนแรกพ่อกับแม่ก็รับไม่ได้ ตอนนี้เห็นหลานลืมไปหมดแล้วค่ะ แต่ยังไงคำปรึกษาทั้งหมดก็ไม่ได้ช่วยอะไร อยู่ที่ตัวน้องตัดสินใจค่ะ ขอให้ตัดสินใจให้ถูกนะค่ะ มีแค่ครั้งเดียวตัดสินใจแล้วกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว เป็นกำลังใจให้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 08:23:04 จากคุณ : คิตตี้คิด เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 08:21:57

ความคิดเห็นที่ 2 ...ผมคิดว่าเหตุผลที่คุณควรคิด มีหลายอย่างนะครับ... ...เดี๋ยวคงมีคนมาช่วยให้คำแนะนำเยอะ... ...แต่ผมอยากฝากถามคุณว่า... ...ระหว่างพ่อของคุณหัวใจสลาย...กับลูกของคุณตาย(ด้วยความตั้งใจของคุณเอง) ...คุณจะเลือกอะไรครับ?..... .................................................................... จากคุณ : ครู ข้างวังฯ เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 08:23:55

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าเป็นเรา เราไม่อยากให้เอาออกค่ะ เพราะว่าเค้าคงตั้งใจมาเป็นลูกเรา ไม่ทราบว่าป๊ามีโรคภัยอะไรที่ไม่สามารถเจอเรื่องกระทบกระเทือนใจหรือเปล่าคะ ถ้าหากว่ามีคงต้องลำบากหน่อย แต่ถ้าหากว่าแข็งแรงดี เพียงแต่แม่ไม่อยากให้บอกเพราะว่ากลัวป๊าเสียใจ เราว่าควรบอกนะคะ แต่ต้องค่อยๆบอก เราคิดว่าป๊าคุณคงจะเสียใจมากทีเดียว แต่ว่า ณ ตอนนี้ปัญหามันเกิดขึ้นมาแล้วก็ต้องทำใจยอมรับ และแก้ไขค่ะ คุณอาจจะดรอปซักปีแล้วค่อยมาเรียนต่อน่ะค่ะ การทำแท้งมันบาปนะคะ เราไม่อยากให้คุณคิดถึงเรื่องนี้เลย  เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ลิเลียน เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 08:28:12

ความคิดเห็นที่ 4 แต่ละคนมีเหตุผลแตกต่างกันไป แต่ถ้าเป็นพี่ พี่จะเลือกที่จะเอาลูกไว้สำหรับการที่มีลูกไม่ได้ทำให้อนาคตจบซะหน่อย อาจจะพักการเรียนไว้และกลับมาเรียนต่อได้ แต่ปัญหาที่จะเจอคือแน่ๆ คือการเรียนมีอุปสรรคแน่ๆ แต่ในเมื่อเราเดินมาถึงตรงนี้เราทำให้เกิดขึ้นมาแล้วก็ต้องแก้ปัญหาและทำให้ดีที่สุด ดีกว่าวันนึงเรามาเสียที่เราทำบาปไปโดยที่เรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ พี่เคยมีเพื่อนคนนึงสมัยเรียนมหาลัย ในรุ่นเดียวกันเป็นเขาสองคนแฟนกันพอปี 4 เพื่อนพี่ผู้หญิงเกิดท้อง เขาเลือกที่จะดร็อปเรียนก่อน ส่วนผู้ชายก็เรียนต่อจนจบ ผู้หญิงก็พอคลอดลูกก็กลับมาเรียนต่อจนจบ แล้วก็แต่งงานกัน ตอนนี้เขาก็มีความสุขกันดี อยากให้น้องค่อยๆคิดทุกๆอย่างมีทางออกเสมอนะจ๊ะเอาใจช่วย จากคุณ : คนชอบนอน เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 08:40:31

ความคิดเห็นที่ 5 แนะนำให้ตั้งที่ห้องชานเรือนด้วยนะคะ ในความเห็นเราว่าบอกไปเลยค่ะ บอกท่านด้วยว่าเราทั้งสองคนยินดีจะเลี้ยงลูกและแต่งงานกัน ขอให้อภัยในความผิดพลาดด้วยค่ะ ยังไงท่านอาจจะโกรธในช่วงแรกแต่สุดท้ายต้องยอมรับแน่นอนค่ะ เรื่องชีวิตคนทั้งคนเราไม่มีสิทธิจะไปตัดสินให้เขาอยู่หรือไปได้นะคะ คุณคิดถูกแล้วที่จะเก็บเขาไว้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เราเคยมีประสบการณ์คล้ายกัน แต่คนละบริบทจะเล่าให้ฟังเผื่อมีประโยชน์นะคะ เมื่อ 2 ที่แล้วเราท้องไปอัตราซาวด์ใหญ่ตอน 5 เดือนพบว่าลูกมีความผิดปกติหลายอย่าง พูดง่าย ๆ ว่าพิการแบบชัดเจนค่ะ แล้วก็อาจจะเสียตั้งแต่ในท้อง หรืออาจจะอยู่ได้ไม่นาน หมอแนะนำให้ทำแท้งค่ะ เรากับสามีคิดหนัก หาข้อมูลเยอะทั้งในห้องศาสนาแล้วก็ที่อื่นเกี่ยวกับการทำแท้ง พบว่าบาปมากมาย ไม่ต้องบอกก็รู้กันอยู่แล้ว เราจึงตัดสินใจไม่ทำค่ะ พอหมอนัดอีกครั้งเราก็บอกว่าไม่ทำค่ะ เราจะดูแลเขาจนถึงที่สุดค่ะ หมอก็ขอตรวจอีกครั้ง ปรากฏว่าลูกเราเสียไปแล้วในท้องค่ะ เรานะเสียใจแต่ก็โล่งใจเช่นกันที่เขาตัดสินใจไปเอง เราก็คิดว่าถึงเราเป็นพ่อแม่ก็ไม่มีสิทธิจะตัดสินใจแทนเขาได้ค่ะ ถ้าเราตัดสินใจทำแท้งเราก็คงเสียใจตลอดชีวิตแน่ค่ะ จากคุณ : osaru no monkichi เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 08:41:20

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณทุกความเห็นมากนะคะ คุณพ่อไม่ได้เป็นอะไรค่ะ แต่เค้ารักหนูมากนะค่ะ กลัวว่าจะทำใจไม่ได้ จากคุณ : beauty@cupcake เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 08:45:04

ความคิดเห็นที่ 7 ฆ่าคนมันเป็นปาบนะครับ ยิ่งเป็นลูกของเราเองด้วย เวรกรรมมีจริงนะครับ ดรอปเรียนสักปี พอคลอดแล้วก็กลับไปเรียนใหม่ ผู้ชายก็ดี พร้อมที่จะรับผิดชอบทุกอย่าง เรียนจบก็แต่งงานเลยก็ได้ ส่วนเรื่องคุณพ่อ บอกไปเลยครับ ถ้าท่านรักเราจริง ก็ต้องพร้อมที่จะยอมรับความจริง ว่าลูกสาวตัวเองท้อง ดีกว่า ลูกสาวตัวเองฆ่าหลานตัวเองนะครับ จากคุณ : Mr.Collagen เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 08:50:10

ความคิดเห็นที่ 8 คุยกะพ่อดีกว่า  ความจริงก็คือความจริง ถ้าวันนี้ตัดสินใจไปทำแท้งแล้วคิดว่าอนาคตพ่อจะรู้เรื่องนี้หรือเปล่า ถ้ารู้  แล้วต่างอะไรกับบอกตอนนี้ น้องลองคุยกะแม่ให้เข้าใจก่อน  บอกเค้าว่าเรากำลังจะเป็นแม่คนเหมือนกัน ถ้ามีใครบอกให้แม่เอาหนูออกตั้งแต่ในท้อง แม่ยอมหรือเปล่า  เราว่าแม่น่าจะเข้าใจง่ายกว่าคนเป็นพ่อนะ แล้วค่อยไปคุยกะพ่อ  ค่อยๆ คุย  สารภาพแล้วบอกเค้าว่าหนูเสียใจมากๆ เราว่าพ่อน้องน่าจะภูมิใจจที่ลูกสาวที่เค้ารักกับว่าที่ลูกเขยมีความรับผิดชอบ แต่อนาคตต่อไปต้องลำบากมากๆ เตรียมใจ  และขอให้น้องสู้ไปด้วยกันจนแก่เฒ่านะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : panaleememo เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 08:54:08

ความคิดเห็นที่ 9 เราคิดว่าความรักของพ่อแม่ เป็นรักแบบไม่มีเงื่อนไขนะคะ จะผิดจะถูกยังไงท่านก็พร้อมอยู่ข้างลูกนะคะ ตอนนี้ท่านอาจจะโกรธและเสียใจ แต่เวลาผ่านไปท่านคงดีขึ้นค่ะ เราไม่อยากให้คุณทำแท้งเลยค่ะ หนึ่งชีวิตที่บริสุทธิ์ที่กำลังจะเกิดมา คิดดีๆนะคะก่อนตัดสินใจ จากคุณ : ราตริมณิ เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 08:54:18

ความคิดเห็นที่ 10 เข้าใจและเห็นใจนะคะ ลองหาทางคุยกับคุณพ่อดูนะคะ ยังไงท่านต้องเข้าใจแน่นอนค่ะ ตอนแรกอาจจะยังทำใจไม่ได้ ต้องให้เวลาท่านสักพักนะคะ ส่วนเรื่องเรียน คลอดแล้วค่อยกลับไปเรียนต่อก็ได้ค่ะ เอาใจช่วยนะคะ ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี จากคุณ : pornsiri1987 เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 08:55:31

ความคิดเห็นที่ 11 อย่าเอาออกเลยค่ะ แล้วคุณจะเสียใจไปตลอดชีวิต เรื่องนี้จะตามมาหลอกหลอนคุณทุกครั้งจะรู้สึกผิดนะคะ อย่าเอาออกเลยค่ะ จากคุณ : ไม่หยุดฝัน เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 08:55:56

ความคิดเห็นที่ 12 แนะนำให้เก็บลูกไว้ค่ะ ฝ่ายชายก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร ขนาดจะรับผิดชอบทุกอย่าง อย่าทำร้ายเค้าเลยค่ะ พ่อแม่ต้องเสียใจเป็นธรรมดาค่ะ แต่เค้าคงจะไม่ถึงกับทำใจไม่ได้แน่นอน เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น จากคุณ : บล๊อกนี้___ไม่มีชื่อ เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:00:33

ความคิดเห็นที่ 13 อย่าเอาออกเลยค่ะ มันบาปมาก เคยอ่านหนังสือธรรมะ และเคยเข้าไปดูคลิปของแม่ชีทศพร มันบาปมากและเด็กเค้าจะตามอาคาตเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเราอีกไม่สิ้นสุด ไม่ใช่เฉพาะหนูเท่านั้นแต่คนที่มีส่วนรู้เห็นก็บาปทั้งหมด ทำอะไรก็ไม่ขึ้น ที่สำคัญมันจะเป็นแผลติดอยู่ในใจไปตลอดชีวิตนะค่ะ ลองคุยกับคุณแม่ดีๆนะค่ะ จากคุณ : ไปรษณีย์ดาว เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:02:40

ความคิดเห็นที่ 14 จะทำอะไรก็คิดดูดีๆ นะคะ คุณต้องนึกถึงเรื่องของบาปกรรมด้วย เด็กเข้าไม่ได้มีส่วนผิด จะไปตัดสินชีวิตเค้าไม่ได้ ตอนนี้คุณก็ถือได้ว่าเป็นแม่คนแล้ว ต้องปกป้องลูกของคุณเอง ส่วนเรื่องของพ่อของคุณ ถ้าพ่อทราบเรื่องต้องเสียใจอยู่แล้ว เพราะคงไม่คิดว่าลูกสาวจะเป็นแบบนี้ แต่ด้วยความรักพ่อย่อมต้องให้อภัย แม้อาจไม่ใช่ตอนนี้ ก็ต้องเป็นสักวันที่ท่านต้องให้อภัย และถ้าคุณบอกว่าคุณรักลูกที่กำลังจะเกิดขึ้นมา ไม่ต่างจากพ่อรักคุณ ดิฉันว่าคุณพ่อคุณต้องเข้าใจ พ่อคุณรักคุณมากแค่ใหนยิ่งถ้าเป็นลูกของลูกดิฉันว่ายิ่งทวีคุณ คิดดีนะคะ จากคุณ : เพรียวจัง เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:03:36

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าคุณเอาออก ..... คุณจะมีความผิดติดตัวไปตลอดชีวิตเลยค่ะ อย่าเลยนะคะ สงสารเด็กที่เค้าไม่ได้รู้อะไรด้วยเลย แต่ต้องถูกตัดสินให้ไม่ได้เกิดมาลืมตาดูโลกน่ะค่ะ ถ้าคุณสองคนยืนยันที่จะให้เค้าอยู่ และรักเค้า ก็ต้องพยายามทำทุกวิถีทางให้เค้าได้อยู่นะคะ คงต้องค่อยๆพูดให้คุณแม่คุณเปลี่ยนใจให้ได้ค่ะ ส่วนคุณพ่อของคุณ ถ้าไม่ใช่มีโรคร้ายอะไร ก็ค่อยๆพูดให้ท่านเข้าใจนะคะ อาจไม่ถึงกับพูดตรงๆ แต่อ้อมๆพูดกับท่านว่าคุณสองคนรักกันคบหากัน แล้วตอนนี้พลาด!.... ท่านก็น่าจะเข้าใจโดยที่คุณไม่ต้องใช้คำพูดที่ทำให้ท่านตกใจมากได้น่ะค่ะ   เอาใจช่วยคุณมากๆเลยค่ะ นึกยินดีในใจอยู่อย่างว่าคุณสองคนน่ารักมากๆ ที่คิดดี คิดได้ และคิดเป็น ค่อยๆแก้ปัญหานะคะ แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีค่ะ จากคุณ : nadtha เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:23:09

ความคิดเห็นที่ 16 อย่าเอาออกนะคะ บาปกรรมมากๆ หากทำแล้วเราจะแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้วนะคะ จากคุณ : mabowkung เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:23:19

ความคิดเห็นที่ 17 เปนเราก้อจะไม่เอาออกค่ะ อธิบายให้พ่อแม่เข้าใจ คุยกันดีๆนะคะ ว่าผลดีผลเสียอะไรมากกว่ากัน เอาใจช่วยค่ะ+_+ จากคุณ : cutey_sweet เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:25:06

ความคิดเห็นที่ 18 คุณบอกว่าพ่อคุณเป็นพ่อที่ดีมากกกกก งั้นก็ไม่เห็นต้องกลัวว่าจะรับไม่ได้ ตอนแรกท่านอาจจะช๊อก    แต่เราว่าท่านต้องมีเหตุผลกว่าแม่ของคุณค่ะ คุณโชคดีกว่าผู้หญิงคนอื่นที่ประสบปัญหาเดียวกันนะ เพราะคนอื่นน่ะ  น้อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ที่ผู้ชายบอกให้เก็บไว้และจะรับผิดชอบ   เราว่าพ่อคุณอาจจะยอมรับง่ายๆเลยด้วยนะ แต่แม่คุณ เราแนะนำให้เค้าทำบุญเยอะๆนะคะ แค่บอกให้ไปทำแท้งก็บาปมากแล้วอ่ะ  เป็นห่วงค่ะ จากคุณ : โมจิไส้หนำเลี๊ยบ เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:26:47

ความคิดเห็นที่ 19 อายุประมาณเท่าไหร่ค่ะ แล้วแฟนเป็นคนยังไง  มีภาระอะไรบ้าง ถ้าอยู่มหาลัย แล้วบ้านแฟนไม่มีฐานะ ถ้าเป็นเราจะเก็บไว้ค่ะ แต่ ถ้า ยังอยู่มัธยม อะไรก็ไม่พร้อม ดูนิสัยแฟนด้วย ฟัง พ่อแม่เราเอง ที่สำคัญ ฟังพ่อแม่ แฟนด้วย คิดเยอะๆ ถ้ามันไม่เวิร์ค เอาออกดีกว่า เคยมีเพื่อนทำแท้งเหมือนกัน ตอนแรกเราก็รับไม่ได้ แต่เพื่อนบอกว่า "ถ้าปล่อยเค้าออกมา แล้วถ้ากรูเลี้ยงไม่ดี ไม่ไหว จะบาปกว่ามั้ย หรือว่า จะให้ กรูโยนเป็นปัญหาสังคมดี" จากคุณ : The_198x เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:28:47

ความคิดเห็นที่ 20 พยามเข้านะคะ เวลาจะช่วยค่ะ จากคุณ : skins fever เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:28:47

ความคิดเห็นที่ 21 การฆ่าคนเป็นบาปและบาปนั้นจะตามติดเราไปทั้งชีวิต เคยช่วยน้องคนนึงอายุแค่ 15 เอง แถมผู้ชายไม่รับผิดชอบอะไรเลย เค้าท้องแล้วพ่อรับไม่ได้พาไปทำแท้งมา 1 ครั้งแล้ว ครั้งนี้จะพาไปทำอีก (น้องคนนั้นก็ช่างขยันท้องจริงๆ ไม่รู้จักป้องกัน)  ดีหน่อยที่แม่ของน้องเค้าก็ไม่อยากให้ทำเพราะสงสารเด็กและกลัวบาปเช่นกัน พวกเราเลยพาเค้าหลบให้พ้นหน้าพ่อไปก่อน เวลาผ่านไปแป๊ปเดียว พ่อยังไม่ทันตั้งสติเลย น้องก็คลอดละ เป็นเด็กผู้หญิง น่ารักมาก ตอนนี้ขวบกว่าละ ตายายทั้งรักทั้งหลง เราเองยังหลงเลย ครอบครัวน้องเค้าไม่พร้อมทั้งฐานะ ความเป็นอยู่และทุก ๆ อย่าง แต่ชีวิตเค้าก็ดำเนินต่อไป มีปัญหาบ้างอะไรบ้าง แต่มีความสุข จริง ๆ อยากให้คิดให้ดีก่อนนะคะ ทำลายชีวิตเค้าปัญหาทุกอย่างจบ แต่เราเชื่อว่าเวรกรรมไม่ยอมจบแน่นอนค่ะ...ขอโทษที่เน้นแต่เรื่องนี้ เพราะมันมีจริง ทุกวันนี้เราเองก็รับกรรมอยู่ แต่ไม่ใช่เรื่องทำแท้งนะคะ จากคุณ : กีกี้ที่รัก เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:31:28

ความคิดเห็นที่ 22 อย่าเอาออกนะคะ  ที่คุณแม่คุณบอกว่าถ้าพ่อคุณรู้พ่อคุณจะรับไม่ได้จนต้องตาย  แล้วคิดถึงเด็กมั้ยคะ  เด็กในท้องคุณทำผิดอะไร  เค้าต้องตายด้วยเหรอ  อย่าทำเด็ดขาดเลยนะคะ  มันเป็นบาปติดตัวคุณมากๆ  เลี้ยงเค้าเถอะค่ะ  เชื่อว่าคุณพ่อคุณต้องทำใจยอมรับได้ค่ะ  คนที่บอกให้ไปทำแท้งใจร้ายมากๆเลยค่ะ  เราเป็นคนพลาดเองแล้วจะโยนให้เด็กในท้องต้องรับกรรมแทนเหรอคะ  อย่าทำแท้งนะคะ  เราขอร้องเลยจริงๆ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 09:39:21 จากคุณ : green kitty เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:38:47

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นแม่ที่จิตใจเลวร้ายมากอ่ะ (ความเห็นส่วนตัว) หมายถึงคุณแม่ที่คิดจะเอาลูกของคุณออกอ่ะ .. อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ทำไงได้อ่ะครับ ก็ต้องทำให้เค้าออกมา ถ้าพ่อแม่คุณรักคุณจริง เค้าก็ต้องยอมรับได้ ...  ว่าแต่คุณไม่ป้องกันเลยเหรอ ยังเด็กอยู่เลย .. อย่าบอกนะว่าไม่รู้ว่ามีอะไรกันแล้วจะท้อง ... ก็งี้แหละปัญหาสังคม ... ขอโทษนะครับที่ด่า มันก็จริง ... คนที่ควรถูกตำหนิที่สุดก็คือคุณนั่นแหละ เพราะฉะนั้นคุณควรรับผลที่คุณก่อ ... ไม่ใช่พ่อแม่ของคุณ .. ถ้ายังเรียนอยู่ ลาออกมาทำงานซะ ...  รับผิดชอบผลที่เกิด ...  มาโพสที่นี่คงไม่มีใครช่วยอะไรคุณได้หรอก นอกจากคุณต้องทำตามตรรกกะชีวิตคุณเอง ... ร่วมกันรับผิดชอบหน่อยไม่ใช่ให้ฝ่ายชายมารับผิดชอบอยู่ฝ่ายเดียว  ... แฟนคุณไม่ได้ข่มขืนคุณ  การกระทำแบบนี้มันต้องร่วมกันทั้งสองฝ่ายเพราะฉะนั้นต้องรับผิดชอบทั้งคู่ ...  ยอมรับชะตาชีวิตเถอะครับ   บางคนพิการ ตาบอด แขนขาดเค้ายังใช้ชีวิตอยู่ได้ ทำไมคุณมีมือมีเท้าครบจะสู้ชีวิตไม่ได้ ขอโทษที่ไม่ตามน้ำ ... ขอบคุณครับ จากคุณ : Eddieshop เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:47:13

ความคิดเห็นที่ 24 ถ้าบอกคุณพ่อในวันนี้ และเลือกที่จะเอาเจ้าตัวน้อยที่เกิดจากความรักของคุณทั้งคู่ บางทีคุณอาจจะเห็นภาพของคุณตาขี้เห่อคนนึง กำลังนั่งหลับบนเก้าอี้ไม้เก่าๆ ในสวนหลังบ้าน บนตักของคุณตาคนนั้น ............. มีเด็กน้อยคนนึง น่าตาหน้ารัก หลับปุ๋ยกันอยู่ 2 คน ........................เป็นภาพที่น่ารักใช่มั้ยค่ะ แล้วคุณจะต้องยิ้มด้วยความอิ่มใจ มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก และคงภูมิใจกับความคิดในวันนั้นว่า "ขอบคุณกำลังใจในวันนั้น ที่ทำให้ฉั้นเลือกที่จะไม่ฆ่าลูกตัวเอง" จากคุณ : ne ne' club เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:47:58

ความคิดเห็นที่ 25 ไม่ควรจะเอาออกเลยนะค่ะ ทุกปัญหามีทางออกเสมอ ถ้ามีสติค่ะ ค่อยๆ คิดนะคะ อย่ารีบร้อนทำอะไรไป เป็นกำลังใจให้หาทางออก ได้นะคะ จากคุณ : เหม่งของอ้วน เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:48:57

ความคิดเห็นที่ 26 แนะนำกันไปหมดแล้ว พี่เสริมอีกนิดค่ะ  การทำแท้งเด็กที่เราไม่พร้อมออกไปจากมดลูก เมื่อไหร่ที่น้องพร้อมจริงๆและอยากมีลูก  แต่มดลูกมันพิการจากการ ทำแท้งไปแล้วก็ได้  แถมด้วย ทุกๆคืนคุณจะหลับไม่สนิท ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ มีอะไรปรึกษาผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ทำ  เมื่อลูกคลอดออกมาผู้ใหญ่บางคนที่รับไม่ได้ในขณะที่เกิดเรื่องใหม่ เมื่อเห็นหน้าเด็กใจอ่อนทุกคนล่ะค่ะ จากคุณ : ผักบุ้งตาสวย เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:50:12

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบอกก่อนค่ะว่าเข้ามาดูกระทู้ในหมวดนี้เล็กๆ แล้วเจอกระทู้คุณพอดี สำหรับเรา เราว่าอย่าเอาออกเลยนะค่ะ วาเคยอ่านหนังสือพวกที่เค้าเล่าประสบการณ์ชีวิตอะค่ะ เคยอ่านเล่มไหนไร้เค้าบอกว่าเค้าทำแท้ง แล้วประมาณว่า เกเค้าไม่ไปไหนอะ อยู่กับเรา เกาะติดเรา มีแบบเค้าแค้นเราด้วยอะ พยายามขัดขวางเราทุกอย่าง พอเราพร้อมที่จะมีลูกจริงๆ เค้าก็ขัดขวาง ง่า T^T เราไม่ได้พูดให้กลัวนะค่ะ แค่อยากจะเล่าสู่กันฟัง ไม่อยากให้คุณเป็นแบบนั้นอะ คุณโชคดีค่ะที่ฝั่งผู้ชายเค้ายอมรับผิดชอบนะค่ะ เราว่าก็ตามที่เพื่อนๆพูดมานั้นแหละค่ะ  พอคุณพ่อคุณแม่คุณเห็นหน้าหลานตัวน้อยๆ เค้าก็จะมีความสุขนะค่ะ อาจจะรับไม่ได้ในช่วงแรก แต่ไม่นานท่านจะจะรับได้ค่ะ คุณบอกว่าคุณพ่อกะคุณแม่รักคุณมาก ยังไงซะเค้าก็ยังรักคุณอยู่แล้วค่ะ เพราะยังไงคุณก็เป็นลูกของท่าน คุณยังมีพ่อกับแม่ให้ช่วยดูแลหลาน สำหรับเรา เราว่าคุณคงไม่มีปัญหาเรื่องเลี้ยงลูกหรอกใช่มั๊ยค่ะ ?? เพราะฉะนั้นเก็บไว้เถอะ แต่ก็มีสำหรับบางที่มีปัญหาในการที่จะเลี้ยง ตามที่ คห.19 ว่า "ถ้าปล่อยเค้าออกมา แล้วถ้าเลี้ยงไม่ดี ไม่ไหว จะบาปกว่ามั้ย หรือว่า จะให้ โยนเป็นปัญหาสังคมดี" อันนี้ก็คงต้องคิดหนักนะค่ะ สุดท้ายก็สู้ๆ อย่าหมดหวังนะค่ะ จากคุณ : agape_wa เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:51:54

ความคิดเห็นที่ 28 ทุกอย่างต้องใช้เวลา ค่อยๆคิดว่าจะแก้ปัญหายังไง อย่าเอาเด็กออก เพราะนั่นคือลูกของคุณ จากคุณ : ม้านั่งสีเทา เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:54:37

ความคิดเห็นที่ 29 แนะนำปรึกษาพี่ๆ ห้องชานเรือนค่ะ จากคุณ : KinkyVans เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:56:21

ความคิดเห็นที่ 30 คนอื่นตอบไปหมดแล้วค่ะ เข้ามาเป็นกำลังใจนะคะ เข้าใจว่าตอนนี้คงว้าวุ่นใจน่าดูเลย ลองมองว่าปัญหาคืออะไรก่อน ปัญหาคือท้อง ตอบโจทย์นี้ได้แล้วว่า ท้องแล้วจะทำยังไงต่อไป ก็มีคำตอบว่า ก็ต้องเลี้ยงซิ เท่านั้นหล่ะค่ะ เรื่องอื่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่ อย่างเรื่องบอกป๊า แต่งงาน ดร็อปเรียน เรื่องนี้ถือว่าเป็นปัญหาหลังๆ ที่ต้องมาแก้ไขไปทีละจุด ปัญหาจริงๆ คือท้องนะคะ อย่าลืมว่า เราแก้ปัญหาได้แล้ว อย่างอื่นไม่ใช่ปัญหาค่ะ จากคุณ : ~KyoKo~ เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:57:10

ความคิดเห็นที่ 31 ค่อยๆ บอกคุณพ่อไปเถอะค่ะ เราเชื่อว่าคุณพ่อคุณต้องรับได้ เพราะว่าเค้ารักคุณมาก อย่าเพิ่งคิดอะไรไปล่วงหน้าเลยค่ะ ถ้าคุณตัดสินใจโดยที่ยังไม่ได้ลองหารือคุณพ่อก่อน เกิดอะไรขึ้นมาคนที่เสียใจมากที่สุดก็คือคุณพ่อของคุณนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : สวยใสวัยทำงาน เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 09:57:14

ความคิดเห็นที่ 32 เด๋วพอคลอดลูกมา ขี้คร้านจะหลงกันทั้งบ้าน ...จิงๆ... จากคุณ : เเตง (tangmo3) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:00:18

ความคิดเห็นที่ 33 ลองดูอันนี้คะ http://www.youtube.com/watch?v=k_ufqno7NaE จากคุณ : โซดา (โซดาสามช่า) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:04:06

ความคิดเห็นที่ 34 ลองใหม่คะ จะแชร์คลิป จากคุณ : โซดา (โซดาสามช่า) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:06:49

ความคิดเห็นที่ 35 สู้ๆ นะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ หวังว่าคุณคงจะผ่านพ้นไปได้นะคะ จากคุณ : lovestory99 เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:09:18

ความคิดเห็นที่ 36 หุๆ คุณโซดาสามช่า ใจตรงกันเลย อิอิ จากคุณ : lovestory99 เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:10:14

ความคิดเห็นที่ 37 คุยกับคุณพ่อเถอะค่ะ...พี่เป็นแม่คนแล้วเหมือนกัน...พ่อแม่ถึงจะเจ็บช้ำเจียนตาย..แต่จะให้ไปทำร้ายเด็กคนนึงคงรับไม่ได้... ถ้าเกิดน้องทำแท้งตามคำแม่...แล้วทั้งน้องและลูกเป็นอะไรไปทั้งคู่ ...น้องคิดว่าพ่อจะรับได้ไหมค่ะ..ถึงพ่อจะดุจะด่าจะเฆี่ยนจะตีน้อง..ลูกก็คือลูกวันยังค่ำ... ความผิดพลาดเรื่องนี้ก็คือบทเรียนนึงของชีวิต...ไม่ใช่ว่าน้องท้องขึ้นมาอนาคตข้างหน้าจะพังพินาศไปหมด...แค่น้องมีความคิดรับผิดชอบชั่วดีในเรื่องไม่ทำลายลูก...ก็ถือว่าน้องเริ่มทำสิ่งดีแล้ว... ไม่ให้เค้าลืมตาดูโลก...วันข้างหน้าคิดว่าจะลืมเรื่องวันนี้ได้ไหมคะ... จากคุณ : nakawin เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:11:11

ความคิดเห็นที่ 38 ขอแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ เราว่า คนเราถ้าพลาดไปแล้วเราก็ต้องยอมรับผลที่จะเกิดให้ได้ค่ะ ยังไงก็อยากให้รักษาลูกไว้ ทำลายชีวิตนึงเนี่ยมันบาปมากเลยนะคะ คุณพ่อคุณอาจจะเสียใจมาก แต่เราเชื่อว่าเรื่องมันเกิดไปแล้ว วันนึงท่านก็จะทำใจได้ค่ะ เราว่าพ่อทุกคนรักลูกนะคะ ลองเทียบกันดูนะคะ พ่อเสียใจ แต่วันนึงท่านก็หายและยอมรับได้ กับทำลายชีวิตคนๆนึง แล้วเราเรียกชีวิตเค้ากลับมาไม่ได้นะคะ อีกอย่างแฟนจขกท ก็พร้อมที่จะรับผิดชอบอยู่แล้วด้วย คุณพ่อน่าจะรู้สึกโอเคกว่าถ้าจขกท ไปคบกับคนที่ไม่มีความรับผิดชอบนะคะ สู้ๆค่ะ สุดท้าย อย่าทำร้ายลูกตัวเองเลยค่ะมันบาปมาก เคยได้ยินว่าคนที่ทำแท้ง ต่อไป อนาคตชีวิตก็จะไม่มีวันเจริญค่ะ เราก็ไม่รู้ว่าจริงเปล่านะ แต่เรากลัวแทน แต่แบบ ทำไมคุณแม่ใจร้ายจัง ชีวิตคนทั้งคนเลยนะเนี่ย เฮ้อออ จากคุณ : Reflected On THE MiRRoR เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:12:55

ความคิดเห็นที่ 39 เราอยากบอกคุณ จขกท. ว่า เก็บเด็กไว้เถอะค่ะ เพราะเค้าไม่รู้เรื่องอะไร สงสารเด็กอ่ะค่ะ คุณจขกท ต้องค่อยๆๆอธิบายให้ป๊าเข้าใจน่ะค่ะ เราว่าพ่อแม่ทุกคนพร้อมรับฟังลูก และพร้อมให้อภัยเมื่อทำผิดพลาดค่ะ ยังดีกว่าคุณไปเอาเด็กออก นั่นคือการทำบาปเลยน่ะค่ะ ส่วนตัวเราและแฟนตอนนี้อยากมีลูกมากเลย แต่เค้าก้อยังไม่มาเกิดสักที ถ้าสักวันหนึ่งที่เค้าพร้อมจะมาเกิด เราก้อจะบอกพ่อกับแม่เราค่ะ ถึงแม้ว่าเค้าอาจะไม่ยอมรับในตอนแรก แต่ถ้าวันหนึ่งเห็นหน้าหลาน ก้อใจอ่อนหมดหล่ะค่ะ เปนกำลังใจให้คุณจขกท น่ะค่ะ จากคุณ : Lukmoo_HardCore เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:13:03

ความคิดเห็นที่ 40 อย่างน้อยคุณก็ยังโชคดี ที่แฟนคุณมีความรับผิดชอบนะคะ ตรงส่วนคุณพ่อ ขอให้ทำใจไว้เลยค่ะ ท่านต้องโกธร ต้องเสียใจมาก มันเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ แต่ลูกก็คือลูก ยังไงพ่อแม่ก็ไม่มีทางที่จะโกธรจะเกลียดลูกตัวเองไปตลอดชีวิตหรอก >>ตรงนี้เป็นคำพูดของพ่อเราเอง ที่ท่านจับได้ว่าเราไปอยู่กับแฟน เค้าเสียใจมากนะคะ เพราะเค้ารักและไว้ใจเรามากเหมือน จขกท เลย เป็นกำลังใจให้ผ่านช่วงนี้ไปได้ด้วยดีนะคะ  อดทนค่ะ จากคุณ : รักนะ..พ่อพยูนน้อย เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:13:44

ความคิดเห็นที่ 41 กลัวป๊าใจสลาย หมิวว่าเค้าจะใจสลายมากกว่าถ้ารู้ว่าเราไปทำแท้งมา ทุกอย่างมีทางแก้เสมอค่ะ ให้ป๊าช่วยตัดสินใจดีกว่าเรามาทำอะไรเองแล้วให้เค้ารู้ทีหลังดีกว่าไหมคะ สภาพแวดล้อมของบ้านทุกบ้านไม่เหมือนกัน ยังไงต้องให้น้องเป็ฯคนตัดสินใจเองอยู่แล้ว จากคุณ : pojako เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:13:51

ความคิดเห็นที่ 42 แล้วถ้าไปทำแท้ง ติดเชื้อ... ตกเลือด... มดลูกทะลุ... คุณตาย... พ่อคุณจะเสียใจกว่าไม๊ ไม่ได้ขู่นะคะ มันเกิดขึ้นได้ ในการทำแท้งเถื่อน ในคลีนิกเถื่อน คุณคิดว่าเค้าจะฆ่าเชื้อเครื่องมือได้ดีแค่ไหน... เครื่องมือผ่านใครมาบ้าง... แล้วคนที่ทำ มีความรู้แค่ไหน... คิดให้เยอะๆค่ะ คุณมีมือมีเท้า เชื่อว่าคุณสามารถทำมาหากินเลี้ยงเค้าได้ค่ะ จากคุณ : Katiya เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:15:11

ความคิดเห็นที่ 43 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ขอให้เรื่องทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ คุณ beauty@cupcake คงได้อ่านความคิดเห็นของเพื่อนๆแล้ว คงตัดสินใจได้แล้วว่าต้องทำอะไรในขั้นต่อไปใช่ป่าวคะ งั้นเราขอเป็นกำลังใจให้คุณเข้มแข็ง ทำในสิ่งที่คิดไว้ให้ได้นะคะ ขอคุณพระคุ้มครองเจ้าเด็กน้อยด้วยนะคะ สู้สู้ จากคุณ : ทรายล้อมมุข เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:24:41

ความคิดเห็นที่ 44 เรื่องเป็นแบบนี้  คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็คงอดเสียใจ  น้อยใจ  ผิดหวังไม่ได้  คุณต้องพยายามอดทนและเข้าใจท่านนะคะ แต่เชื่อเถอะ  พอหลานออกมา  ลืม...หมด  ขี้คร้านจะเห่อหลานซะอีก เก็บเค้าไว้เถอะค่ะ... ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Yuki Yanagi เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:28:58

ความคิดเห็นที่ 45 น้องเรียนมัธยม หรือว่ามหาลัยอ่ะคะ ถ้าเรียนมหาลัย ยังดรอปได้ อะไรได้ ถ้าเรียนมัธยมนี่ อาจต้องเลิกเรียนไปเลย ไว้คลอดแล้วค่อยไปเรียนการศึกษาผู้ใหญ่ ต่อมหาลัยเอา พี่ก็ไม่เคยมีประสบการณ์นะ แต่ถ้าเป็นพี่ พี่ก็คงเก็บไว้ ลูกของเราถ้าเราไม่รักเค้า แล้วใครจะรักเค้า แล้วพ่อแม่แฟนล่ะ เค้าจะรับผิดชอบเหมือนแฟนรึป่าว ถ้าใช่ ก็คงไม่เปนไร จากคุณ : ladymay เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:29:15

ความคิดเห็นที่ 46 อยากให้น้องชั่งใจถึงข้อดี ข้อเสีย ของการเอาเด็กออกนะคะ ถ้าเก็บเด็กไว้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แล้วน้องรู้สึกอย่างไรบ้าง ถ้าเอาเด็กออกจะเป็นอย่างไร แล้วน้องรู้สึกอย่างไรบ้าง ถ้าน้องคิดว่าป๊ามีสิทธิที่จะรู้ ลองบอกดีมั้ยคะ บอกแล้วป๊าน่าจะมีเหตุผลที่สามารถช่วยให้น้องตัดสินใจได้มากขึ้น ขอให้น้องโชคดีและมีสติในการตัดสินใจค่ะ จากคุณ : Pimya_P เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:39:37

ความคิดเห็นที่ 47 หนูเรียนมหาลัยแล้วค่ะ คิดว่าไว้ว่าจะดรอปปีนึงอ่ะค่ะ ถ้าคลอดลูกแล้ว จะกลับไปเรียนต่อ ตอนนี้กำลังคุยกับคุณแม่ค่ะ บอกว่าจะเก็บลูกไว้ ให้ช่วยบอกป๊าให้หน่อย จากคุณ : beauty@cupcake เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:57:05

ความคิดเห็นที่ 48 ดูโฆษณาที่เราเอามาแปะไว้หรือยังคะ เราว่าเรื่องมันคล้ายๆกับ เรื่องของ จขกท. แล้วเราคิดว่าพ่อของ จขกท ก็คงรัก จขกท ไม่น้อยไปกว่าพ่อในโฆษณานี้หรอกคะ เราเข้าใจนะคะ การที่เราจะไปสารภาพผิดกับคนที่รัก ทั้งๆที่รู็ว่าเค้าจะเจ็บปวดแค่ไหน มันทำยาก แต่ทำเถอะคะ ฟ้าหลังฝนมันสดใสเสมอ จากคุณ : โซดา (โซดาสามช่า) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 10:59:50

ความคิดเห็นที่ 49 ไหนๆๆก็บอกไปแล้ว เอาไว้ดีกว่าค่ะ อย่าทำเลยมันบาป เลี้ยงไปเถอะ หลานออกมาญาติทั้งหลายก็รับเอง เด็กหน้าตาใสซื้อ บริสุทธิ์ ใครเห็นก็รักค่ะ จากคุณ : หมูอ้วนอยากไปเที่ยว เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:01:23

ความคิดเห็นที่ 50 อยากให้เก็บลูกไว้ค่ะ  ถึงยังไม่ได้บอกพ่อ คุณท้องโดยมีแฟนยินยอมทุกอย่างพร้อมจะแต่งงานและรับผิดชอบ เราไม่อยากให้คุณทำปาบนะ มันจะติดตัวคุณไปตลอด   ตัวเราเองตอนแรกๆก็ท้องโดยไม่ตั้งใจตอนอายุยังน้อย  เราอยากทำแท้งเหมือนกันเพระเรายังไม่พร้อมแต่แฟนเราบอกเป็ฯลูกคนแรกเขาจะเอาไว้  พอเราบอกทางญาติทางญาติก็ต้องให้เอาไว้อยู่แล้ว พร้อมกับจัดงานแต่งงานเป็นพิธี  พอเราคลอดเสร็จ2เดือนเราท้องต่ออีก ทั้งที่เราคลอดได้2เดือน  เราว่าเร็วไปหรือเปล่าเด็กจะเป็นไรไหมเพราะเพิ่งคลอดได้2เดือน  ในใจคิดร้ายกับลูก..... วันศุกร์ตั้งใจจะไปหาหมอเพื่อปรึกษาไปในทางร้าย..+ไม่แน่ใจจะเอายังไงกับลูก  ไปหาหมอแต่หมอไม่อยู่บอกให้มาวันจันทร์อีกที....วันจันทร์ก็วันจันทร์พอคืนวันอาทิตย์ก่อนนอนเราก็บอกลูกในท้องว่า จริงๆแม่ยังไม่พร้อม แต่.....ถ้าลูกอยากมาเกิดมาเข้าฝันแม่นะ   ตกประมาณตี2เราฝันว่าลูกคนโตโกรธเรามากที่เราคิดเอาน้องออก พร้อมกับเข้ามากัดมือเราอย่างแรง เราถึงกับสด้งตื่น  แล้วเราปลุกแฟนตื่นเราบอกว่าคงเอาลูกออกไม่ได้ และแฟนบอกว่าไม่เชื่อขอให้มาเข้าฝันพ่อด้วย .......... เหลือเชื่อค่ะ มาจริงๆตอนตี4  ลูกผู้หญิงมาขผ่มที่หลังแฟนแล้วก็ร้องไห้(ขนลุก) จนแฟนสดุงตื่น  บอกว่าห้ามเอาออกเหมือนกัน แรงมากๆ แต่ยังจะไปวันจันทร์ในใจยังมีความคิดร้ายๆอยู่...+จะปรึกษาหมอ พอไปทานข้าวประมาณ9โมง   เราออกมาจากทานข้าวกำลังจะขึ้นรถเพื่อไปหาหมอ   มีพระธุดงเข้ามาเราอยู่ที่นั่นเกือบ6ปีเราไม่เคยเห็นพระธุดงเลย พระธุดง :   โยมจะไปไหนถามเราทั้งสองคน เรา+แฟน: ไปทำ ธุระค่ะน้ำตาเราจุกๆอยู่เป้าตาแต่ก็ไม่ออกมา พระธุดง :  อัตมาขอบิพิบาตน้ำสักขวดได้ไหม แฟนจึงรีบไปซื้อน้ำที่ร้านอาหารมาให้พระ แล้วพระก็ให้พร  แล้วก็เดินจากไป  ไม่ใช่เรื่องบัญเอิญแล้วค่ะ เพระมีหลายๆอย่างมาห้ามเรา เรากับแฟนปรึกษากันในรถและคิดว่าจะเปลี่ยนใจไป โรงบาลรับฝากครรภ์ที่เดิม พอไปโรงบาลหมอก็จับอันตราซานว์ มาถึงบ้านก็ร้องไห้กับแฟนกันใหญ่เลย  เพราะกลัวจะไม่มีปัญญาเลี้ยงการงานก็ไม่มั่นคง ลูกคนเล็กก็ยังต้องจ้างพี่เลี้ยงแล้วยังต้องท้องอีกค่าคลอดอีก เพระเราเลือกโรงบาลที่คิดว่าปลอดภัยและการดูแลดีที่สุด เราเป้นคนขี้กลัว 4-5เดือนก้ฝันเกี่ยวกับลูกค่อนข้างดี  ฝันช้างเผืกบ้าง  จี้เพรชสวยบ้าง เราก็ดูแลตัวเองพอสมควร  จนครบ 9 เดือน คลอดผ่านพ้นไปด้วยดี พอจะออกจากโรงบาล ก็ยังมีพระเดินผ่านหน้าห้องคลอดออีกเหลือเชื่อจริงๆ พอได้ลูกครบทั้ง2คนก็เลี้ยงกันมาเรื่อยๆ  ไม่มีอะไรขัดสนแถมยังสบาย อาจจะเรียกได้ว่นั่งกินนอนกินได้เลย   ตอนแรกเราอยู่กัน2คนกับแฟนยังไม่คิดจะดูแลตัวเองได้ ตอนนี้มีลูก2+หมาอีก4 แมวอีก2 ญาติทางฝ่ายแม่อีก 1 ก็ยังเลี้ยงได้สบายๆ  เราคิดว่าเป็นเพราะลูกเกิดมาทำให้เราโชดดี(แต่ไม่ใช่ถูกหวยนะ) ปล . ยังไงพ่อคุณต้องรับได้อยู่แล้ว  ตอนแรกอาจจะทำใจยากหน่อย แต่เมื่อเทียบกับพ่อคุณต้องเห็นคุณเศร้าดูแล้วไม่มีความสุข พ่อคุณก็มีความทุกข์เหมือนกัน  แต่พ่อเห็นลูกมีความสุขพ่อย่อมมีความสุขค่ะ เราเห็ฯมามากต่อมากแล้ว ที่บอกให้ทำแท้ง แต่ลูกไม่ทำสุดท้ายรักหลานยิ่งกว่าชีวิต รักยิ่งกว่าลูกอีก ไม่ใช่ใครที่เห็นแม่ของเพื่อนเราเอง เล่ามาซะยาวยืดเลย ปริกติเราไม่ชอบเขียนให้ใครยาวๆ แต่ถ้าชีวิตคนๆหนึ่งเสียไปมันเรียกกลับคืนมาไม่ได้\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ โชดดีค่ะ จากคุณ : แม่ลูกสอง (จี้เพชร) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:05:37

ความคิดเห็นที่ 51 ชีวิตคุณพลาดไปครั้งหนึ่งแล้ว อย่าพลาดเป็นครั้งที่สองอีกเลยน่ะค่ะ รักษาเค้าไว้ให้ดีดีค่ะ....เป็นกำลังใจให้ด้วย...สู้ สู้ ค่ะ จากคุณ : may-mos เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:06:39

ความคิดเห็นที่ 52 beauty@cupcake   พี่ไม่โทษคุณแม่นะค่ะ...อารมณ์นั่นคุณแม่อาจเสียใจสุด ๆ และรับไม่ได้ในการกระทำของน้อง...แม่อาจคาดหวังในตัวลูกเมื่อลูกทำให้ผิดหวังเป็นธรรมดาที่ท่านต้องโกรธ....ให้เวลาท่านนึดนึงนะค่ะ ค่อยๆ คุยใช้เหตุผลท่านต้องรับฟัง....ขอให้ทุกอย่างราบรื่น คงไม่มีใครอยากให้ชีวิตตัวเองต้องเป็นแบบนี้หรอกค่ะ... เมื่อผ่านพ้นมันไปได้...ต่อไปเราทำอะไรต้องใช้สติให้มาก...เมื่อน้องเป็นแม่คนแล้วน้องจะรู้ว่าความรักของพ่อแม่นั้นยิ่งใหญ่ขนาดไหน.... เป็นกำลังใจฝ่าฟันมันไปให้ได้จ๊ะ.... จากคุณ : nakawin เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:09:20

ความคิดเห็นที่ 53 ป้าคิดต่างนี๊ดหนึงนะ  ป้าห่วงว่าถ้าหนูเอาลูกไว้ ป๊ารู้แล้วเสียใจนั้นส่วนหนึง  แต่ห่วงเรื่องลูกหนู ถ้าคลอดออกมาแล้ว  ใครจะเป็นคนเลี้ยง แล้วค่าใช้จ่ายมากมายใครจะเป็นคนจ่าย ครอบครัวแฟนหนูเค้ายอมรับด้วยมั๊ย  แล้วหนู กะแฟนจะแต่งงานกันมั๊ย  จะสร้างครอบครัว กันยังไง  แฟนหนูใช้เวลาอีกกี่ปีจะเรียนจบ และทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวได้  แล้วหนูจะ มีโอกาสกลับไปเรียนได้เหรอ  ถ้าไม่สามารถจะ เลี้ยงลูกได้  ลูกเราจะเป็นปัญหาของสังคมรึเปล่า ทำไมปัญหามันเยอะจังเนอะ กลุ้ม มมมม... บางครั้งสุภาษิตบทนี้ก็น่าคิดนะคะ "ตัดไฟแต่ต้นลม"  บางครั้งมันโหดร้าย และรู้สึก เป็นบาปติดตัว  แต่เพื่ออนาคต  ต้องคิดมาก ๆ และสัญญากับตัวเองด้วยว่าจะไม่ทำอีก... ตอนนี้เป็นหน้าที่ของหนูที่ต้องตัดสินใจเองนะคะ ป้าขอให้หนูโชคดี  และตัดสินใจได้ถูกทางและ เหมาะสมกับสภาพความเป็นจริงของชีวิตหนูค่ะ จากคุณ : banne เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:11:50

ความคิดเห็นที่ 54 โดยส่วนตัวเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว มีญาติที่ตั้งท้องตอนเรียนมหา'ลัยเหมือนกันค่ะ เขาเรียนมหา'ลัยแถวสามย่าน ตั้งท้องตั้งแต่ปีหนึ่ง แถมรุ่นพี่ที่ท้องด้วยไม่สนใจ แต่เขาก็เลือกที่จะเก็บเด็กไว้ทั้งที่สังคมสมัยนั้นแอนตี้เรื่องพวกนี้ยิ่งกว่าสมัยนี้ โดยเขาดรอปเรียนไว้ รอจนคลอดเส็จกลับไปเรียนต่อ ปัจจุบันพี่คนนั้นทำงานบริษัทน้ำมันเงินเดือนหลายแสน ส่วนลูกจบมหา'ลัยแถวสามย่านเช่นเดียวกันและทำงานในบริษัทน้ำมัมที่ใหญ่ที่สุดแต่ตนละที่กับแม่ สรุป คือการตั้งท้องไม่ได้หมายความว่าเราจะหมดอนาคต แต่จะหมดอนาคตหรือไม่ขึ้นอยู่กับการทำตัวมากกว่า คลอดเสร็จเลับมาตั้งใจเรียนนะคะ แถมแฟนน้องมีความรับผิดชอบดีกว่าเคสของญาติพี่เยอะ ยังไงก็สู้ๆนะคะ anyway ขอยินดีด้วยนะคะถึงแม้เขาจะอยากมาอยู่กับเราเร็วไปหน่อย แต่อยากให้มองว่าเขาเป็นสิ่งดีๆที่จะเกิดขึ้น ไม่ใช่ส่วนเกินทำให้อนาคตเราล่มสลายนะคะ จะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวเรา ปล. ทั้งนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัว แต่อยากให้น้องลองวางแผนว่าเรื่องการเลี้ยงดู ค่าใช้จ่ายต่างๆแล้วหาทางแก้ปัญหาดู เพื่อจะได้ตัดสินใจให้ดีทีสุด แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 11:25:00 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 11:21:47 จากคุณ : all about poupee เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:20:17

ความคิดเห็นที่ 55 เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้เรื่องผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ไม่ว่าจะตัดสินใจยังไง ก็ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดี จากคุณ : noopau เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:23:15

ความคิดเห็นที่ 56 รู้สึกว่าสะเทือนใจ...เพราะอยากมีลูกมาก ในเมื่อน้องได้ตัดสินใจแล้ว  ขอให้โชคดีค่ะ แล้วเลี้ยงเค๊าให้ดีที่สุดนะคะ..เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : ap aquarium เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:28:00

ความคิดเห็นที่ 57 งืม ไม่รู้จะแนะนำอะไรดีแต่คิดเยอะ ๆ นะคะ พี่ชายเรา (ตอนนั้นอายุ 28 แล้วนะ ยังไม่ได้ทำงานอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน) กับพี่สะใภ้ที่เงินเดือน 20000 กว่า ๆ (อายุ 33 ปี) ขนาดแก่แล้วนะ อยู่ๆแฟนพี่เราท้องค่ะ มาบอกเรากะแม่ตอน  5 เดือนแล้ว เรากับแม่ค่อนข้างช็อค เพราะรู้ว่าลำบากแน่นอน และเค้าสองคนก็ไม่มีอะไรเลยแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ หลังจากมีลูกคนแรก อีกสองปีพี่ชายกับพี่สะใภ้เรามีลูกอีกคน (สงสัยคิดว่าแก่แล้วต้องรีบมี) เวลาเห็นหลานชื่นใจก็จริง แต่บอกตามตรงว่าเรากับแม่เหนื่อยใจกับครอบครัวพี่ชายเรามาก คือ เงินก็น้อย จะเอาลูกไปฉีดยาตังค์ก็แทบจะไม่พอ ไหนจะค่านม ค่าฝากเลี้ยง ค่าลูกเข้าโรงเรียน ค่านู่นนี่จิปาถะ พี่เราไม่เคยมีเงินพอใช้ ขนาดตัวเองป่วยเข้าโรงพยาบาล ต้องโทรหาแม่เรามาจ่ายเงินให้หน่อยเพราะไม่มีเงิน เรากับแม่รู้สึกแบบ เฮ้อออ ชีวิตมันนี่หยำเปได้ขนาดนี้เลยนะเนี่ย ทำอะไรเกินตัว เงินก็มีน้อย มีลูกคนนึงยังไม่พอยังจะหาอีกคนอีก แล้วเลี้ยงก็ไม่ไหว เป็นภาระพ่อแม่ญาติพี่น้องทั้งฝ่ายเราและฝ่ายผู้หญิง อยากให้น้องคิดถึงวันข้างหน้าเยอะ ๆ นะคะ drop ปีนึงกลับไปเรียนได้ไหม แล้วกับฝ่ายชายจะแต่งงานกันหรือยังไง? แต่งแล้วจะไปอยู่บ้านใคร หากลูกออกมาพ่อแม่เราเป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่าย หรือว่าพ่อแม่เค้าจะช่วยเหลือด้วยไหม? เรียนจบมาแล้วหางานทำได้ ต่อไปวางแผนยังไง ใครเป็นคนเลี้ยงลูกให้เวลาไปเรียน-ไปทำงาน หากทำงานเงินเดือนนิดนึงแล้วไปจ้างเค้าเลี้ยงเดือนละ 5000 เงี้ย พอจะมีเงินจ่ายไหม? หรือหากรบกวนพ่อแม่พวกท่าน ok หรือป่าว? พยายามคิดและคุยเรื่องรายละเอียดเยอะ ๆ นะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : SnOwY~SeAsOn เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:31:05

ความคิดเห็นที่ 58 สวัสดีค่ะ ... หนูบิวตี้คัพเค้ก ^___^ ป้าเป็นผู้มีประสบการณ์ตรงในเรื่องนี้ 55555 รู้จักแฟนไม่นาน ท้องก่อน แถมยังไม่ได้แต่งด้วย ,, รันทดกว่าหนูเยอะ !! ย้อนหลังไปกี่ปีไม่บอก ... เดี๋ยวรู้อายุ (( เข้าเรื่องตอนท้องเลย ))  ป้าท้อง ... คำพูดแรกที่รู้ผลตรวจฉี่คือ " ชิ หายแล้ววว !! " จะทำยังไงดี จะทำยังไงดี จะทำยังไงดี ป้าจำใส่กบาลตัวเองเสมอว่า  " ถ้ารักสนุกก็ต้องรู้จักรับผิดชอบ " ดังนั้น การเอาเด็กออกจึงเป็นทางเลือกสุดท้ายที่ป้าจะทำ ป้าไม่กล้าบอกแม่ ไม่กล้าบอกใคร ... อายค่ะ (( ตอนสาวๆป้าหน้าบาง )) เชื่อมั้ยตลอด 9 เดือนที่ป้าท้อง ป้าอยู่บ้านปกติ ที่บ้านไม่รู้คิดว่าป้าอ้วนขึ้น !! พยายามถามว่า " ท้องรึป่าว ๆๆๆ ?? " ป้าก็ปฎิเสธ จนถึงวันที่คลอดน้อง ... ป้าหายไปจากบ้านสี่วัน ที่บ้านก็ตามหากันยกใหญ่ นึกว่าป้าตายห่านไปแล้ว 55555 วันที่ห้าป้าโทรกลับบ้าน ... แม่ : หายไปไหนมา ?? ป้า : ไปคลอดลูก แม่ : ห๊ะ ... อะไรนะ ?? ป้า : ได้ยินถูกแล้วล่ะแม่ !! แม่ : ญ หรือ ช ป้า : ญ แม่ : ปกติมั้ย ?? ,, แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน ?? ป้า : ปกติ ,, อยู่บ้านแฟน แม่ : อือ ... กลับมาอยู่บ้านเรา เดี๋ยวให้รถไปรับ .............................................................................................. ป้าอุ้มลูกเข้าบ้านแม่มาเปิดประตูให้ แม่เข้ามาอุ้มน้องขึ้นบ้าน ... แล้วเราก็นั่งคุยกัน แม่ป้าร้องไห้ !! ป้ากราบขอโทษแม่ไปหนึ่งครั้ง แล้วทุกอย่างก็จบลงด้วยดี (( แม่ป้าเสียใจมากแต่ก็เข้าใจและดีใจที่ป้าไม่ปัญญาอ่อนเอาเด็กออก )) ทุกวันนี้ลูกสาวป้าห้าขวบครึ่ง หน้าตาน่ารัก เป็นที่รักใคร่ของทุกๆคน (( ถึงบางวันมันจะดื้อน่าถีบไปหน่อยก็เถอะ 55555 )) ตอนนี้ป้าเป็นแม่คนแล้ว ... ป้าเข้าใจความรู้สึกแม่ป้าตอนนั้นได้อย่างดีเยี่ยมเลยล่ะ  หึ หึ ส่วนเรื่องของหนูนั้น ... ก่อนอื่นต้อง ใจเย็นๆ อย่าเครียด ,, มันเป็นผลเสียต่อน้องในท้อง ถ้าฝ่ายชายรับผิดชอบ และ พร้อมแต่งงาน ก็จัดการให้ทางบ้านเค้ามาสู่ขอให้เป็นเรื่องเป็นราวซะ ทำให้แม่เห็นว่าเราต้องการรับผิดชอบ และ คบหากันอย่างจริงจัง เรื่องเรียนนั้นไม่ยาก ... ถ้ายังใฝ่รู้และอยากจะเรียนต่อก็ได้ ถ้าหนูเรียนม.ปลายอยู่ ก็ไปเรียน กศน. เอา ถ้าหนูเรียนมหาวิทยาลัย ดร๊อปเรียนไปคลอดลูก แล้วกลับมาเรียนต่อ หรือจะไปเรียนมหาวิทยาลัยเปิดก็ได้ จะเริ่มเรียนใหม่ หรือ จะโอนหน่วยกิตอะไรก็ว่าไป ... เลือกเอา เรื่องแม่จะให้เอาออกนั้น ป้าว่ามันเป็นประเด็นรอง ... ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของหนู เรื่องป๊านั้น ... ไม่ตายหรอกค่ะ   แม่ป้าก็เป็นแม่ที่ดี ...รับไม่ได้ และ หัวใจแตกสลาย เสียใจไม่แพ้แม่ๆทุกคนที่ลูกเป็นแบบนี้หรอกค่ะ ทุกวันนี้แม่ป้ายังไม่ตาย !! ส่วนเรื่องเลี้ยงลูกนั้นป้ายอมรับว่า ยาก ลำบาก แล้วก็ เหนื่อย แต่ก็ไม่เกินความสามารถของเราหรอกค่ะ ... ลูกคนเดียวเลี้ยงไม่ได้ ... อายหมามัน !! คุยกับป๊าซะ ... หาที่เงียบๆสงบๆ เข้าไปกราบท่าน แล้วเล่าทุกอย่างให้หมด ลองดูค่ะ ... แล้วทุกอย่างอาจจะดีขึ้น เป็นธรรมดาที่แม่ทุกคนคาดหวังในตัวลูก ... ผิดหวัง ,, เสียใจ เมื่อลูกทำผิด และด้วยความเป็น  " แม่ " ถึงลูกชะดีจะชั่วแค่ไหน แม่พร้อมจะ " ให้อภัย " เสมอ ... เชื่อป้าสิ !! ปล. เมื่อถึงวันที่หนูคลอดน้องตัวเล็กๆที่น่ารักออกมา หนูจะคิดได้ว่า " คิดถูกแล้วที่เก็บเด็กคนนี้ไว้ " เห็นหน้ามันแล้ว่ชื่นใจจัง !! จากคุณ : แม่หม้ายป้ายแดง (แม่หม้ายป้ายแดง) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:32:28

ความคิดเห็นที่ 59 มีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนเรียนมหาวิทยาลัยก็เป็นแบบน้องนี่ล่ะค่ะ  หาพ่อมารับผิดชอบไม่ได้ด้วย  แต่เค้าตัดสินใจเอาลูกไว้  ตอนบอกพ่อแม่ทุกคนช็อคไปหมด แต่สักพักทุกคนก็ตั้งสติได้  เธอหยุดเรียนไปปีนึงแล้วก็กลับมาเรียนต่อจนจบ    เจอกันอีกทีลูกเรียนชั้นอนุบาล  ฉลาดน่ารักสุด ๆ  ตอนหลังก็ไปเรียนต่อโทที่ต่างประเทศ  ตอนนี้ก็หน้าที่การงานเจริญก้าวหน้า  ตอนลูกสาวก็โตเป็นสาวแล้ว   พลาดไปแล้ว แก้ไขไม่ได้ก็จริง แต่เราต้องเข้มแข็ง และยืนหยัดรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้นให้ดีที่สุด  เวลาที่ผ่านไปจะเป็นเครื่องพิสูจน์เองว่า  ถึงแม้เราจะผิดพลาดไป แต่เราก็แก้ไขให้มันกลับมาดีได้ จากคุณ : Golden Wattle เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:37:37

ความคิดเห็นที่ 60 เข้าไปอ่านบล๊อคของ คุณแม่หม้ายป้ายแดง บ่อยๆค่ะ ยายหนูน่ารักมากจริงๆ   พี่อยากให้น้องเก็บไว้น่ะ ไปคุยกับป๊าดีๆ เชื่อว่าเค้าเข้าใจและยอมให้อภัย การทำลายชีวิตหนึ่งเนี่ย มันบาปมากและมันจะติดอยู่ในใจไปชั่วชีวิต จากคุณ : กล่องของขวัญ เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:43:53

ความคิดเห็นที่ 61 ขอบคุณค่ะ ... ที่ชื่นชอบผลงานของป้า 55555555555 แอด facebook ของป้าได้ที่ Ladyfirst Naka เอาไว้เมนท์เล่นกันขำๆ ^____^ จากคุณ : แม่หม้ายป้ายแดง (แม่หม้ายป้ายแดง) เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:54:08

ความคิดเห็นที่ 62 ลองคุยกับป๊าดีๆนะคะ ลูกสาวที่เค้ารักที่สุดทั้งคน กับหลานของเค้าเอง เค้าคงให้อภัยได้ค่ะ หนึ่งชีวิตตาดำๆที่ไม่มีความผิด เรื่องเรียนดรอปไว้ก็ได้ค่ะ แล้วค่อยเรียนต่อ ไม่ก็หา ม.เปิด เทียบโอนเอาค่ะ อาจจะลำบากหน่อยต้องอดทนนะคะ สู้ๆค่ะเป็นกำลังใจให้ จากคุณ : jazz_monami เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 11:57:10

ความคิดเห็นที่ 63 พูดในหัวอกของคนเป็นแม่นะคะ ดิฉันก็มีลูกสาว (ตอนนี้ 4 ขวบ) เคยคิดเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ ถ้าเกิดอนาคตข้างหน้าเกิดเหตุการณ์นี้กับลูก แล้วตัวเองจะทำยังไง จะทำใจได้ยังไง ปกติเป็นคนชอบวางแผนอะไรล่วงหน้าไว้เผื่อหลายๆ แผน จะได้ทำใจได้ง่ายขึ้น เรื่องนี้... เป็นดิฉันรู้ว่าลูกตั้งท้องด้วยความผิดพลาด ก็ต้องช๊อคค่ะ คงมีหลายอารมณ์ในเวลาเดียวกัน อาจสับสน อันนี้คงเป็นปกติค่ะ และพ่อแม่ทุกคนก็ต้องเสียใจอยู่แล้วล่ะค่ะ บางครั้งอาจโทษตัวเองว่า เลี้ยงลูกยังไงให้ลูกเป็นแบบนี้ แต่ดิฉันก็คิดต่อไปว่า.. ยังไงลูกก็คือลูกวันยังค่ำค่ะ ต่อให้ลูกเป็นอะไร ลูกก็คือลูกค่ะ ความรักที่มีให้ลูกไม่มีวันน้อยลงหรอกค่ะ เมื่อลูกทำอะไรผิดพลาด ไม่ว่าเรื่องนั้นจะร้ายแรงยังไง พ่อแม่ให้อภัยได้ค่ะ และพร้อมจะช่วยเหลือลูกตลอดเวลา เมื่อลูกเจ็บปวด รู้มั๊ยว่าแม่เจ็บปวดมากกว่า เมื่อลูกเสียใจร้องไห้ รู้มั๊ยว่าแม่ก็เสียใจและร้องไห้ไม่ต่างจากลูกเลย เมื่อลูกมีความสุข รู้มั๊ยว่า แม่ก็มีความสุขไปด้วย แม่หัวเราะทั้งน้ำตาเลยล่ะ เมื่อลูกมีปัญหา หาทางออกไม่ได้ รู้มั๊ยว่า แม่นี่แหล่ะ จะอยู่เคียงข้างลูกเสมอ อารมณ์ชั่ววูบของความโกรธของคนเป็นแม่บางครั้งก็กลัวขายหน้า กลัวสามีด่าว่า เลี้ยงลูกยังไงลูกถึงเป็นแบบนี้ แต่ลึกๆ แล้ว ความรักของแม่ ยิ่งใหญ่มากกว่าใครในโลกค่ะ ดิฉันเชื่อว่า... พ่อแม่รักลูกเสมอค่ะ แต่เชื่อมากกว่าว่า พ่อกับแม่รักหลานมากกว่าลูกค่ะ ดิฉันคิดว่า คุณควรบอกคุณพ่อค่ะ และจงยอมรับผลที่ตามมาจากการกระทำของตัวเองไว้ให้ขึ้นใจ และอย่าได้ทำพลาดอีกเป็นครั้งที่สอง เมื่อคุณพ่อทราบเรื่องแล้ว เวลาต่อจากนี้ไปคือ คุณต้องดูแลตัวเองดีๆ บำรุงร่างกายตัวเองให้มากๆ จัดระเบียบชีวิตของตัวเองให้เรียบร้อย เตรียมตัวที่จะเป็นคุณแม่ และเมื่อคุณเป็นแม่แล้ว คุณจะรู้ถึงหัวอกของคนเป็นแม่มากขึ้นค่ะ จากคุณ : AiArmTu เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 12:09:46

ความคิดเห็นที่ 64 พี่ขอชื่นชมน้องเจ้าของกระทู้นะคะ ที่น้องมีความรับผิดชอบ ให้กับสิ่งที่เกิดขึ้นค่ะ พี่ขอยกเรื่องของพี่เอง มาเป็นกำลังใจให้น้องนะคะ พี่กับสามีคบกันไม่ถึง 6เดือนค่ะ แล้วเกิดพลาด พี่ตั้งท้องเหมือนกัน ตอนนั้นพี่กำลังจะจบป.ตรีนะคะ ก็คือ กำลังเรียนอยู่เหมือนกันค่ะ ตัวพี่เอง อยู่กับคุณพ่อค่ะ ไม่มีคุณแม่อยู่ข้างๆ (ท่านเลิกกันตั้งแต่พี่ยังเด็ก) ความหวังทั้งหมดของคุณพ่อ อยู่ที่พี่... แต่พี่และสามีตัดสินใจที่จะเอาเด็กไว้ และนัดวัน ที่จะพบคุณพ่อของพี่(พี่หนีออกจากบ้าน ไปอยู่อพาร์ทเม้นท์ของแฟน โดยโกหกทางบ้าน ว่าไปทำงานที่บ้านเพื่อน) วันที่ไปพบคุณพ่อ สามีพี่ก็บอกว่าจะให้ผู้ใหญ่ของเค้ามาสู่ขอ พ่อของพี่ก็แอบตกใจอ่ะค่ะ เพราะเค้าก็คิดว่าทำไมถึงเร็วขนาดนี้ สุดท้ายพอเค้ารู้ว่าพี่ตั้งท้อง เค้าร้องไห้ออกมากลางร้านอาหารเลยค่ะ ตั้งแต่วันนั้น ทางบ้านพี่ทุกคนก็รู้เรื่อง แต่ไม่มีใครต่อว่าพี่เลย กลับดีใจที่จะได้สมาชิกใหม่กันทุกคน ยกเว้นคุณพ่อของพี่ค่ะ คือ เวลาที่พี่ไปเยี่ยมบ้าน พี่จะพบว่า คุณพ่อของพี่จะหมกตัวอยู่แต่ในห้องนอน ไม่คุย ไม่เล่นกับใคร(ปกติคุณพ่อพี่จะคุยเก่ง ชอบพูดเล่น ติดตลกอ่ะค่ะ) ข้าวก็ไม่ค่อยกิน กลับจากทำงานก็เข้าห้องนอน เก็บตัวเงียบอยู่คนเดียว เวลาพี่กลับไปที่บ้าน พี่รู้สึกเสียใจมากๆ เลยค่ะ ที่ทำให้คุณพ่อผิดหวัง(จะใช้คำว่าใจสลาย แบบที่น้องใช้ก็ได้) สรุป เวลาก็ผ่านไป คุณพ่อพี่หมกตัวอยู่คนเดียวนาน 3-4เดือน จนถึงวันที่พี่แต่งงานค่ะ(พี่แต่งงานตอนท้อง 7เดือนนะคะ พุงใหญ่มาก ใครจะมองไงก็ไม่สนค่ะ ขอทำให้ถูกต้องก็พอ เราทำผิดมามากแล้ว) คุณพ่อ เริ่มร่าเริงขึ้น เริ่มพูดคุย ทานอาหารเยอะขึ้น และที่สำคัญวันงาน ท่านดูตื่นเต้นกว่าใครเลยค่ะ หลังจากนั้นอีกไม่กี่เดือน พี่ก็คลอดลูกสาว หลานคนแรกให้ท่าน จนตอนนี้ พี่มีหลานชายให้ท่านอีก 1คน และชีวิตครอบครัว พี่ค่อนข้างดีค่ะ สมบูรณ์ สำหรับพี่แล้วค่ะ พี่อยากบอกว่า คุณพ่อของพี่หลงหลานสาวคนโตมากที่สุดเลยค่ะ ตอนนี้น้อง 6ขวบแล้วค่ะ ................................................... พี่หวังว่าเรื่อง(ส่วนตัวสุดๆ) ของพี่ ที่ไม่เคยเล่าให้ใครฟังละเอียดขนาดนี้ จะเป็นสิ่งที่ให้ความหวัง และกำลังใจให้น้องนะคะ ขอให้น้องมีกำลัง ที่จะก้าวต่อไป มันอาจจะไม่เลวร้ายอย่างที่เราคิด จินตนาการ เราไม่รู้หรอกค่ะว่าอะไรจะเกิดขึ้น แต่สำหรับพี่ ลูกคือของขวัญจากพระเจ้าค่ะ ถึงเวลาที่น้องคลอดเค้าออกมาแล้ว เรื่องทุกเรื่อง จะกลายเป็นเรื่องเล็กทันที เพราะลูกน้อย จะนำความสุขมาให้น้อง จนน้องไม่ต้องการอะไรอีกเลยค่ะ เชื่อพี่นะคะ อย่าทำร้ายเค้านะ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 12:16:46 จากคุณ : baby snow white เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 12:15:01

ความคิดเห็นที่ 65 เราเข้ามาให้กำลังใจนะคะ เข้าใจว่าคงรู้สึกแย่ที่สุด และคงสับสนว่าจะหาทางออกยังไงดี แต่ในเมื่อปัญหามันเกิดขึ้นมาแล้ว เราต้องเดินหน้าแก้ไขสิ่งที่เราสร้างมันขึ้นมาด้วยวิธีที่ดีที่สุด เราแนะนำว่าอย่าเอาเด็กออกเลยนะคะ มันบาปมหันต์ไม่พอ ซ้ำยังทำให้เราไม่เจริญรุ่งเรืองด้วย พระเคยเทศก์ให้ฟัง เราเองไม่มีประสบการเรื่องเพศหรอก แต่ฟังแล้วก็คิดว่าคงเป็นเรื่องจริง หัวอกพ่อแม่คงเจ็บช้าน้ำใจแน่นอนที่ได้รู้ แต่ซักวันนึงยอมทน และระหว่างนั้นพยามปรับปรุง ทำอะไรให้มันดีขึ้นด้วยนะคะในความสัมพันธ์ระหว่างคุณพ่อคุณแม่ เวลา 9 เดือน ทุกอย่างหลังจากนั้นอาจเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังมือก็ได้ ตั้งใจเป็นแม่ให้ดี เป็นตัวอย่างที่ดีของลูกดีกว่า แล้วก็มาเรียนต่อยังไม่สาย เจ้าของกระทู้คงรู้สึกอายอยู่ เราเข้าใจ ไหนจะเพื่อน ญาติพี่น้อง แต่ว่าถ้าเราเข้มแข็ง และทำหน้าที่ใหม่นี้ได้ดี ก็จะไม่มีคนว่าเราได้ค่ะ เพราะเรามีความรับผิดชอบต่อสิ่งที่เราทำลงไปได้ดีแล้ว เราขอให้เจ้าของกระทู้หาทางออกและสบายใจขึ้นในเร็ววันนะคะ บำรุงตัวเอง เตรียมตัวกับความเปลี่ยนแปลงในสิ่งต่างๆไม่ว่าจะเป็นภาระหน้าที่ อุปนิสัย หรืออะไรก้แล้วแต่ ไม่นานเกินรอนัก เราก็จะได้เป็นแม่คนและเป็นแม่ที่ดีของลูกเราแล้วค่ะ ยินดีด้วยที่มีแฟนรู้จักรับผิดชอบ ขอให้มีแต่เรื่องที่ดีๆเข้ามานะคะ เอาใจช่วยนะๆ จากคุณ : อ้วนซาอุ เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:00:12

ความคิดเห็นที่ 66 เป็นกำลังใจให้น้องbeauty@cupcake นะคะ ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีค่ะ จากคุณ : mywishmylove เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 13:34:12

ความคิดเห็นที่ 67 งะ มาตอนตลาดวาย เราไม่รู้จะบอกจขกท.ยังไงนะคะ แต่มีคลิปๆนึง และข้อความในคลิป เป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำแท้ง ในคลิปจะเป็นขั้นตอนการทำแท้งอะคะ ไม่เฉพาะจขกท. แต่ อยากให้ ผู้หญิง (ที่พอทำใจดูได้ ) ได้ดูกันอะคะ อาจจะทำให้คิดอะไรบางอย่าง ได้ดีขึ้นคะ http://www.jabchai.com/main/view_joke.php?id=5664 ส่วนเรื่องการท้องก่อนวัย คือเพื่อนสนิทเรา มีประสบการณ์ตรงๆ 2 คนเลยคะในกลุ่ม เหอๆ คนแรก ผู้ชายมันเลวคะ พูดถึงความเลวแล้ว ก็เฮ้อออออ มันเลวจริงๆนั่นแหละ เพื่อนเราท้อง แต่ตัดสินใจเก็บลูกไว้ มันก็ยัง มีหญิงอื่น ทิ้งเพื่อนเราไปตอนเพื่อนเราท้อง 5 เดือน แต่เพื่อนเราก็ยังเก็บลูกไว้คะ เพื่อนเราท้องตอนเรียนด้วยคะ ตอนนี้ คลอดลูกแล้วกลับมาเรียนต่อแล้วคะ อีกคน ท้องก่อนแต่งเหมือนกัน ผู้ชายรับผิดชอบคะ สรุป ก็ แต่งอะ เซลล์ซะอย่าง ลูกชั้น ชั้นทำเขาเกิด เขาก็ต้องเกิด ส่วนเรื่องพ่อแม่นะคะ พ่อแม่ เพื่อนเรา ถ้าให้นับเรื่อง หน้าตา นี่ เขาใหญ่ในราชการมากอะคะ ระดับนายพล และดุมากคะ ลูกสาวก็มีกะเขาคนเดียว เพื่อนเราตอนแรกๆ ก็กลัวคะ แต่ก็ นะ พอบอกจริงๆ เรื่องมันก็ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดหรอก คนเรามักจะชอบคิดอะไรไปก่อนอยู่เรื่อย  ว่ามันจะเลวร้าย ก็แค่มีลูกอะ ยังไง ผู้หญิงเรา จะช้าหรือเร็วก็ต้งอมีลูกสักวัน ถ้าเจอผู้ชายที่เขารักเราจริง รับผิดชอบเรา มีตอนไหน จะเป็นไรอะ ปล. และที่สำคัญเราไม่อยากให้จขกท. ทำแท้ง เพราะมันจะเป็นภาพหลอนติดตาเราไปชั่วชีวิต ไม่อยากให้ชีวิตจขกท.ต้องพังทลายไปตลอดเพราะความผิดบาปในใจนะคะ อย่าทำแท้งเลยนะคะ ขอร้องหล่ะ ลูกน่ารักนะคะ เก็บเขาไว้เถอะ มันไม่ได้เลวร้าย แบบที่เราคิดขนาดนั้นหรอกคะ พอเราผ่านไปได้ หันกลับไปมอง เราจะรู้สึกว่า เอ้อออ มันก็เรื่องแค่นี้เองนี่หว่า ไม่ได้ ต้องซีเรียสแบบที่เราคิดทีแรกเลย ปล. 2 การที่แคร์ความรู้สึกคนอื่นมากกว่า ความถูกต้อง มันไม่ใช่เรื่องนะคะ แค่กลัวเขาเสียใจ แต่ลูกเราทั้งคน จะให้เสียเขาไป มันแลกกันไม่ได้เลยนะคะ ถ้าพ่อแม่จะเสียใจ เสียความรู้สึก มันก็ต้งอยอมแลกอะ ถ้าบางอย่างมันแลกแล้วคุ้ม เสียใจ แต่เวลา มันจะทำให้อะไรดีขึ้น แต่เสียลูกไปทั้งคน มันจะเจ็บปวดไปตลอดชีวิต และ เรียกอะไรกลับคืนมาไม่ได้เลยนะคะ คิดดีๆนะคะ จากคุณ : chosen เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 22:50:49

ความคิดเห็นที่ 68 ก่อนอื่นอยากให้มองสถานการณ์ก่อนว่าการท้องไม่ใช่ความผิด (ไม่อย่างนั้นแล้วมนุษย์ที่เดินๆกันอยู่นี่ก็เป็นผลงานของ"ความผิด"ทั้งหมดสิคะ) อาจจะเกิดขึ้นในเวลาที่ควรบ้าง ไม่ควรบ้าง แต่ยังไงมันเป็นเรื่องธรรมชาติค่ะ การตั้งครรภ์มีมาก่อนประเพณีแต่งงานและการรับปริญญาแน่นอน ส่วนเรื่องทำแท้งนั้น ถ้าไม่พร้อมจริงๆ มั่นใจ 100% ว่าลูกออกมาลำบากและไม่ได้รับความรักแน่นอน จะพิจารณาทำแท้งก็แล้วแต่คุณกับแฟนจะตัดสินใจ แต่ถ้าพ่อและแม่ของเด็กแท้ๆอยากให้เด็กเกิดออกมา คนอื่นไม่ควรจะมีอำนาจในการตัดสินแทนคุณนะคะ ถ้าเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าจะบาดแผลทางร่างกายหรือจิตใจ ตัวคุณเองที่ต้องเป็นคนแบกรับไว้คะ คนอื่นไม่ได้มามีส่วนร่วมด้วยเลย คำว่าชีวิตเริ่มตั้งแต่วินาทีที่ปฏิสนธิค่ะ อย่าทำร้ายชีวิตน้อยๆของเด็กในท้องคุณเลยนะคะ จากคุณ : M-M-C-L เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 21:24:42