ความคิดเห็นที่ 1 แต่พอปล่อยให้อยู่กันนานๆ เข้า จากทะเลาะก็กลายเป็นเข้ากันได้ “คุณคาเรนกับแด๊ดดี้ต้องรักกันนานๆ นะคะ อย่าให้น้องแพมต้องบ้านแตกเหมือนแพมนะ” หญิงสาวสำทับ ทั้งคู่คบกันมาสองปีก่อนจะตัดสินใจแต่งงาน เธอหวังให้ทั้งสองไปด้วยกัน น้องที่เกิดมาจะได้มีครอบครัวอบอุ่นมีครบทั้งพ่อและแม่ต้องขาดใครคนใดคนหนึ่งเหมือนที่เธอขาด “คาเรนสัญญาค่ะ ว่าแต่คุณแพมกับทัตจังล่ะค่ะเป็นยังไงบ้าง คาเรนได้ยินแว่วๆ ว่าทะเลาะกันเหรอคะ” หญิงสาวเปรย ไอ้ได้ยินแว่วๆ ของคุณหนูคาเรนน่ะได้ยินแบบข้ามทวีปทีเดียว ผู้หญิงคนนี้หูตายิ่งกว่าสับปะรด เธอเป็นหนึ่งในผู้บริหารมัตสึมิยะกรุ๊ป คาเรนเข้ามาทำงานในเครือตั้งแต่เป็นวัยรุ่น รู้ตื้นลึกหนาบางดีพอๆ กับธัญธารา หากไม่มีธัญธาราและอากิระแล้วคนที่จะขึ้นสู่บัลลังก์จักรพรรดินีแห่งยามากุมิก็คือคาเรนอย่างไม่ต้องสงสัย   “สายคุณคาเรนรายงานมาเหรอคะ” คาเรนไม่ตอบคำถามทำเพียงแต่ยิ้มหวานเหมือนที่เคยทำเท่านั้น “ทัตจังน่ะงี่เง่า ห่วงนั่นห่วงนี้ตลอด คุณแพมอย่าถือสาเลยนะคะ ทัตจังทำไปทั้งหมดเพราะรักคุณมากก็เลยไม่อยากให้คุณไปเสี่ยงด้วย” “อันนี้แพมก็เข้าใจนะคะ แต่บางทีมันก็อดน้อยใจไม่ได้ ทัตจังไม่ยอมบอกอะไรแพมเลย” ภาวิกรระบายออกมา กับคาเรนแล้วภาวิกรคิดเหมือนกับเป็นพี่สาวที่คอยให้คำปรึกษา มีอะไรก็เล่าออกมาให้ฟังเกือบหมด คุยบ่อยเข้าภาวิกรเลยติดเรียกธัญธารว่าทัตจังไปด้วย “คาเรนเข้าใจค่ะ แต่คนโง่อย่างทัตจังน่ะไม่รู้หรอกค่ะว่าเราจะน้อยใจแค่ไหน เขาห่วงแต่ว่าจะปกป้องคุณแพมเท่านั้น นี่แหละค่ะทัตจัง ปิดหูปิดตาคนที่รักทุกอย่าง ยอมเหนื่อยยอมเสี่ยงคนเดียว” ดวงตาของภาวิกรเริ่มมีน้ำตา คู่นี้ดูจะเข้าอกเข้าใจกันมาก เธออิจฉาที่คาเรนรู้เรื่องของธัญธาราทุกอย่าง เข้าใจชายหนุ่มไปหมด “แพมกับทัตจังของคุณคาเรนคงไม่เหมาะกันหรอกค่ะ แพมไม่เคยเข้าใจเขาเลย คุณคาเรนยังจะเหมาะกว่าเขามากกว่าแพมอีก” หญิงสาวว่าพลางกลั้นสะอื้น “โธ่! คุณแพมอย่าคิดมากสิคะ มันไม่เกี่ยวหรอกค่ะว่าใครจะเหมาะกับใคร มันขึ้นอยู่กับความรักต่างหาก ทัตจังรักคุณส่วนคุณก็รักทัตจัง สองคนรักกันด้วยใจจริง คุณแพมยังจะกลัวอุปสรรคอะไรอีกล่ะคะ” หญิงสาวว่าพลางดึงตัวภาวิกรมากอดไว้ ‘อบอุ่นเหมือนอ้อมกอดแม่’ นั่นคือความรู้สึกของภาวิกร หญิงสาวคลายกังวลลงได้อย่างง่ายดาย เธอเช็ดหน้าตาแล้วเงยหน้าขึ้นมาขอบคุณคาเรน พึ่งเห็นชัดๆ ตอนนี้เองว่าคาเรนดูสวยและอ่อนโยนขึ้นมาก ผู้หญิงที่กำลังจะเป็นแม่คนนี่เปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เชียว “คุณแพมอย่าคิดมากเลยค่ะ ทัตจังไม่ยอมบอกอะไรก็ไม่เป็นไร คาเรนจะบอกเอง” เพื่อเป็นการปลอบใจคาเรนจึงสัญญาจะบอกเรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับองค์กรที่หญิงสาวอยากรู้ ภาวิกรนั่งคิดอยู่นานว่าอยากจะฟังเรื่องไหน เธออยากรู้เกี่ยวกับธัญธาราแต่อยากให้เขาเป็นฝ่ายเริ่มเปิดใจเล่าเองมากกว่าจึงไม่ถาม แล้วเธอก็นึกถึงคุณตาคนที่เจอเมื่อวันก่อนขึ้นมาได้ “แพมอยากรู้เรื่องท่านประธานยามาดะค่ะ เขาเป็นใครค่ะแล้วเกี่ยวข้องยังไงกับทัตจัง แล้วทำไมเขาถึงสั่งห้ามนักห้ามหนาว่าไม่ให้แพมไปยุ่งด้วย” “อืม...เรื่องมันค่อยข้างยุ่ง เอาอย่างนี้นะคะ คาเรนจะอธิบายเรื่องหลักๆ ให้ฟังก่อน” แก๊งยากูซ่าใหญ่ๆ ในญี่ปุ่นนั้นแบ่งเป็นสามแก๊งใหญ่คือ ยามากุมิ อินาซาว่าและซามิโมชิ มีสัญลักษ์ประจำแก๊งคือ มังกร เสือขาวและพญาเหยี่ยว ขณะนี้ยามากุมิเป็นแก๊งใหญ่ที่สุดเพราะว่าพึ่งมีการเทคโอเวอร์แก๊งงูขาวเข้าไปด้วยทำให้มีอำนาจมากขึ้น การปกครองของยามากุมิแบ่งอำนาจเป็นสองส่วน ให้ตระกูลมัตสึมิยะดูแลด้านธุรกิจ ส่วนตระกูลมานาเบะดูแลด้านกำลังพลเพื่อถ่วงดุลอำนาจกัน อินาซาว่านั้นเคยเข้มแข็งที่สุด แก๊งนี้มีส่วนแบ่งเรื่องอาวุธสงครามในตลาดมืดถึง 60 เปอร์เซ็นต์ แต่พักหลังอ่อนกำลังลงเพราะว่าผู้นำเริ่มแก่ตัวลง ส่วนผู้นำคนใหม่ก็ยังหาที่เหมาะสมไม่ได้ ในแก๊งจะค่อนข้างระส่ำระสาย คุณตาที่ภาวิกรได้เจอก็คือผู้นำของอินาซ่าว่า ด้านซามิโมชิแม้จะเล็กที่สุดในสามแก๊งแต่เป็นเลิศด้านการหาข่าว สมฉายาพญาเหี่ยว ซามิโมชิมีนักการเมืองใหญ่เป็นผู้หนุนหลัง ผลประโยชน์ที่ได้จากการเมือง คือผลกำไรส่วนใหญ่ของแก๊ง ซามิโมชิสถาปนาผู้นำคนใหม่เมื่อ 7 ปีก่อน ตั้งแต่นั้นก็เก็บตัวเงียบ ไม่เคยข้องเกี่ยวกับใครจะโผล่มาให้เห็นเฉพาะในงานชุมนุมประจำปีเท่านั้น สามแก๊งใหญ่ต่างคนต่างอยู่มาตลอด จะมีเรื่องกระทบกันบ้างก็ในหมู่แก๊งย่อย ไม่เคยส่งผลขัดแย้งกันระหว่างแก๊งใหญ่ การที่จิ้งเฒ่าแห่งอินาซาว่าลงทุนมาหาธัญธาราก็เพราะต้องการให้ธัญธาราย้ายฐานกำลังมาอยู่กับอินาซาว่า ถ้าชายหนุ่มยอมมากำลังกว่าครึ่งของยามากุมิจะกลายเป็นของอินาซาว่า และอินาซาว่าจะกลายเป็นแก๊งใหญ่ที่ทรงอิทธิพลที่สุด “แล้วถ้าทัตจังไม่ยอมล่ะคะจะเกิดอะไรขึ้น” “ทัตจังจะถูกกดดันทุกวิธีทางจนกว่าจะยอมค่ะ หากยังยืนกรานไม่ยอม สงครามระหว่างแก๊งต้องปะทุแน่ การนองเลือดธรรมดาก็เลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว คงต้องมาดูกันว่าบทสรุปจะเป็นยังไง แต่สุดท้ายผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้นจะเป็นผู้ชนะ” สายตาคาเรนจริงจังจนหน้ากลัว ต้องมีคนจำนวนมากล้มตายอย่างไม่ต้องสงสัย อยู่ๆ คาเรนก็แกะที่คาดเอวของชุดกิโมโนออก หญิงสาวเปลื้องผ้าออกทีละชั้นเผยให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียด แผ่นหลังที่ควรจะเป็นผิวเนื้อเนียนสวย กลับกลายเป็นที่สถิตของมังกรแดงตัวโตดวงตาเป็นประกายน่าเกรงขาม “มังกรแดงเป็นสัญลักษณ์ของทายาทตระกูลมัตสึมิยะค่ะ   ตอนนี้คาเรนไม่รู้หรอกนะคะว่าทัตจังจะตัดสินใจยังไง แต่ถ้าทัตจังคิดทรยศเมื่อไหร่ในฐานะของผู้นำตระกูล คาเรนจะเป็นคนปลิดลมหายใจของทัตจังด้วยมือคู่นี้เอง” หญิงสาวพูดอย่างมาดมั่น รอยสักกลางหลังของคาเรนบ่งบอกความห้าวหาญและความจงรักภักดีต่อตระกูลได้เป็นอย่างดี เธอคือนายหญิงแห่งมัตสึมิยะ ภาระหน้าที่ที่หญิงสาวต้องรับมันหนักอึ้งกว่าที่ภาวิกรเคยคิดนัก มันไม่ใช่เรื่องเล็กเสียแล้ว ไม่ว่าจะเป็นธัญธารา อากิระหรือคาเรน ทั้งสามต่างย่ำอยู่ในแดนอันตราย ทุกย่างก้าวที่เหยียบลงไปล้วนมีชีวิตเป็นเครื่องเดิมพันทั้งสิ้น คาเรนใส่เสื้อกลับเข้าอย่างเดิม หญิงสาวเปลี่ยนสีหน้าเป็นคาเรนคนที่ช่างคุยอ่อนหวานน่ารักดังเดิม “คุณแพมคงกลัว” เธอเอื้อมมือมาจับมือภาวิกรไว้ หญิงสาวส่ายหน้า เธอไม่ได้กลัวแต่ห่วงต่างหาก ห่วงคนที่รักว่าจะเป็นอันตราย แม้จะไม่เข้าใจเขาเสียทีเดียวแต่เธอก็รู้แล้วล่ะว่า เพราะความรักและความห่วงใยที่เขามีให้เธอทำให้เขาไม่เคยปริปากบอกอะไรเลย ในห้องทำงานของธัญธารา ชายหนุ่มยังคงหมกมุ่นอยู่กับการทำงานด้วยความคร่ำเคร่ง จิ้งจอกเฒ่าเริ่มทำสงครามแล้ว คืนเดียวหุ้นของมัตสึมิยะตกฮวบ สาขาย่อยหลายสาขากำลังประสบภาวะขาดทุนโดยไม่ทราบสาเหตุ เขาต้องรีบแกสถานการณ์โดยเร่งด่วน คนมีเท่าไหร่ครึ่งหนึ่งสั่งให้ส่งไปคุ้มครองบริษัทในเครือ หนึ่งในสี่ให้อยู่ที่นี่เผื่อว่าต้องใช้งาน ที่เหลือส่งเข้าตลาดมืดหาข่าวกับกว๊านซื้ออาวุธมาให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ซื้อมาไม่ได้เพื่อเตรียมเข่นฆ่าแต่ซื้อเพื่อแย่งส่วนแบ่งตลาดมาให้ได้มากที่สุด ทางนั้นคิดจะท้าทายมัตสึมิยะทางด้านธุรกิจ เขาก็จะเอาคืนด้วยวิธีการแบบเดียวกันบ้าง “บอสครับพวกนั้นพร้อมรับคำสั่งแล้วครับ” มาซาโนะเดินเข้ามารายงาน เจ้าพวกนั้นคือหน่วยปฏิบัติการลับที่จัดตั้งขึ้นเพื่อทำงานให้กับทางบริษัท ไม่มีใครรู้ตัวตนของคนเหล่านี้แม้แต่ฝ่ายตระกูลมานาเบะเองก็ไม่เคยรู้ตัวตน “บอกพวกมันจัดการทำลายตึกเอโอทาวเวอร์ซะ อย่าให้เหลือซาก” “ครับบอส” สมเป็นบอสโต้กลับได้เร็วทันใจ ทำลายตึกบัญชาการหลักของอินาซาว่าทิ้งทั้งหลัง อยากรู้นักว่าตาเฒ่าเจ้าเล่ห์จะทำหน้ายังไง พวกมันโง่ที่คิดจะเล่นกับเจ้าแห่งความตาย หลังมาซาโนะออกไปชายหนุ่มก็จัดการงานทั้งหมดจนเสร็จ เหลือก็แค่รอผล พรุ่งนี้อากิระจะไปรับของจากอเมริกาตัดหน้าลูกค้ารายใหญ่อย่างอินาซาว่า ลึกๆ เขาหวังให้ตาเฒ่าลามือซะ เขาไม่อยากทำอะไรรุนแรงไปกว่านี้ ไม่อยากให้มือมันเปื้อนเลือดไปมากกว่านี้อีกแล้ว ชายหนุ่มเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ รู้สึกเหนื่อยล้าอย่างที่ไม่เคยเป็น ที่ผ่านมาเขาสู้ตามลำพังมาตลอดจะมีเหนื่อยมีล้าบ้างก็เห็นเป็นเพียงแค่บททดสอบ แต่พอมีผู้หญิงคนหนึ่งก้าวเข้ามาในชีวิต คนที่เป็นเหมือนที่พักใจเขาจึงเคยชินกับการเวลามีเธออยู่ข้างๆ ยามท้อแท้ ตลอดสองปีมานี้ไม่เคยมีครั้งไหนที่เขารู้สึกอ่อนล้าแล้วเธอจะไม่อยู่เคียงข้าง เขายึดเด็กสาวอย่างภาวิกรเป็นที่พักพิง แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าคนอย่างเขาไม่ควรมีคนรัก รู้อยู่ตลอดเวลาว่าการเอาเธอมาเคียงข้างคือการเอาเธอเข้ามาเสี่ยงด้วย แต่เขาก็ยังเห็นแก่ตัวเกินกว่าจะทำใจปล่อยเธอไปได้ ตอนนี้เธอโกรธเขา เคืองที่เขาไม่ยอมบอกอะไรเลย หากเขาบอกเธอออกภาวิกรคงไม่ยอมให้เขาสู้คนเดียว เธอจะต้องอยู่เคียงข้างเขาสุดท้ายหากเกิดอะไรขึ้นก็จะได้รับอันตรายไปด้วย แต่ถ้าเขายืนกรานไม่ยอมบอกอะไรเธอต่อไป เขาก็ต้องเสียเธอไปอยู่ดี จะให้เห็นแก่ตัวเก็บเธอไว้หรือปล่อยเธอไปให้ได้พบคนที่ดีกว่า เขาเองก็ยากที่จะตัดสินใจ ปล่อยให้มันค้างคาอย่างนี้เรื่อยมา ชายหนุ่มหลับตาลงอีกครั้ง เลิกใช้ความคิด พยายามนึกถึงหน้าของคนรัก นึกถึงรอยยิ้มและความสดใสของแม่หนูจอมซน เด็กดื้อจอมวายร้าย ที่อยู่ๆ ก็กลายเป็นเจ้าของหัวใจโดยที่เขาไม่ทันรู้ตัว ตอนนี้เขาอยากพบเธอใจแทบขาด แต่เพราะสถานการณ์ทำให้ไม่สามารถทิ้งบริษัทไปได้ จะโทรหาเธอก็ยังเคืองไม่ยอมรับสาย จากคุณ : ตารกา - [ 4 พ.ค. 49 20:03:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ธัญธาราหยิบโทรศัพท์ที่ตั้งโทรอัตโนมัติไว้มาดู เพ่งมองมันภาวนาขอให้เธอรับสายเขาเสียที ยัยเด็กดื้อทำไมไม่ยอมรับสักทีนะ คอยดูเถอะถ้าเจอตัวเมื่อไหร่จะฟาดให้ก้นลาย “ตู๊ดดด...ตู๊ดดด..กริ๊ก สวัสดีค่ะ” เสียงหวานใสของโหยหาดังกังวานตามคำขอ “แพมผมขอโทษ อย่าโกรธนะ” ชายหนุ่มยอมอ่อนให้ อยากได้ยินเสียงเธอเหลือเกิน อยากฟังเสียงใสๆ เจื้อแจ้วเล่าเรื่องราวต่างๆ ไม่อยากทะเลาะอีกแล้ว “ไม่ยกโทษให้จนกว่าคุณจะบอกรักแพมร้อยครั้งก่อน” “ร้อยครั้งเชียว” ชายหนุ่มแอบโวยเล็กๆ สมเป็นเด็กแสบได้ทีเอาใหญ่เชียว แต่ก็ดีเล่นได้อย่างนี้คงหายโกรธแล้ว “ใช่ค่ะร้อยครั้ง แล้วก็ต้องพูดต่อหน้าด้วยไม่อย่างนั้นแพมไม่ยอม” วินาทีที่หญิงสาวพูดประโยคนี้ เสียงที่เคยดังมาจากโทรศัพท์กลับดังมาจากข้างตัวแทน ภาวิกรยืนอยู่ตรงหน้าเขา กำลังฉีกยิ้มหวาน ด้วยแววตาซุกซนเหมือนทุกครั้งที่กำลังคิดเรื่องแสบๆ เอาไว้แกล้งเขา “คิดถึงจัง” ชายหนุ่มผละออกจากโต๊ะแล้วดึงตัวหญิงสาวมากอดไว้อย่างโหยหา “ขี้โกงนี่บอกรักแพมก่อน” หญิงสาวขืนตัวไว้ นานๆ ที่จะได้เปรียบบ้าง ยังไงก็ขอฟังคำบอกรักให้ชุ่มปอดเสียทีเถอะ “บอกแล้ว” “ไหนไม่เห็นจะได้ยินเลย” แม่หนูจอมวีนเริ่มโวย คบกันมาชาติใหญ่ตาบ้านี่บอกรักเธอครั้งเดียวเลยขาดตัว ไม่รู้ไม่ชี้ล่ะวันนี้ยังไงก็ต้องได้ยิน เค้าจะเอาบอกรักอ่ะ จะเอา...จะเอา ดิ้นๆ กลิ้งๆ แง้ๆ จะเอา แม่หนูน้อยชักเริ่มดื้อแถมดิ้นใหญ่ ธัญธาราเลยเอนตัวเธอมาแนบกับอกเพื่อฟังเสียงหัวใจเต้น “บอกอยู่ทุกวัน บอกอยู่ตลอดเวลา นี่ไงได้ยินมั้ย ทุกจังหวะที่หัวใจผมเต้นคือคำว่าผมรักคุณ” เจอมุขนี้แม่หนูแพมเลยยอมหยุดแผลงฤทธิ์ หญิงสาวซุกตัวไปกับอกอีกฝ่ายเพื่อฟังเสียงเต้นของหัวใจแต่โดยดี นานๆ เขาจะยอมหวานกับเธอเสียที ไม่อยากจะงอแงทำลายบรรยากาศ อยากให้เขากับเธอเป็นอย่างนี้ตลอดไป ทะเลาะกับบ้าง นานๆ หวานที แต่ยังไงก็ยังรักและมั่นคงต่อกันเสมอ หลังจากปรับความเข้าใจธัญธาราก็สั่งคนจัดโต๊ะอาหารที่ห้องชุดชั้นบนของออฟฟิศ ชายหนุ่มมักจะพักที่บริษัทเสมอจนห้องนี้กลายเป็นบ้าน ข้าวของจำเป็นที่ใช้ประจำจึงมีอยู่ในห้องพร้อมสรรพ ภาวิกรมาทีไรก็มักจะพักที่นี่ ห้องของภาวิกรเดิมที่เป็นห้องว่าง พอเธอมาหาบ่อยๆ ธัญธาราจึงให้คนจัดห้องให้ เขาสั่งนักตกแต่งภายในให้แต่งห้องให้น่ารักอย่างที่หญิงสาวชอบ แต่ภาวิกรแทบจะไม่เคยได้นอนในนั้น ดึกๆ มักจะแอบย่องมานอนข้างๆ เขาทุกที เขาตื่นมาทีไรจะเห็นแม่หนูจอมซนขดตัวอยู่ข้างๆ ประจำ ขู่ก็แล้วดุก็แล้วแต่หญิงสาวกลับหัวเราะชอบใจ เด็กดื้อคนนี้ไม่เข้าใจเสียเลยว่าเขาต้องอดทนอดกลั้นแค่ไหนไม่ให้แตะต้องตัวเธอ แต่ท่าทางคืนนี้เขาคงต้องนอนคนเดียว เพราะแม่หนูแพมหลับปุ๋ยไปแทบจะทันทีหลังมื้ออาหาร เธอคงเหนื่อยกับการเดินทาง ชายหนุ่มเดินไปห่มผ้าให้คนรักพลางลูบไล้เรือนผมสีอ่อนเล่นด้วยความรัก เขางานยุ่งเธอเลยต้องเป็นฝ่ายมาหาเสมอ นึกๆ ก็เอาเปรียบเธอไม่น้อย เรื่องแสดงความรักก็เหมือนกัน เขาเป็นผู้ใหญ่แต่เธอยังเด็ก ความต่างของอายุบวกกับนิสัยของเขา ทำให้รู้สึกขัดเขินเกินกว่าจะแสดงความรักออกมา ทำให้เธอน้อยใจบ่อยๆ “ขอโทษนะที่ไม่ค่อยใส่ใจเลย แต่รู้ไว้นะว่าผมรักคุณมาก ฝันดีครับเด็กน้อย” ชายหนุ่มก้มลงไปจูบแก้มอีกฝ่าย กลิ่นแก้มกรุ่นหอมฟุ้งติดจมูกจนยากจะถอนริมฝีปากออก ถึงเสียดายแต่ก็ต้องทำ สัญญาแล้วว่าจะไม่แตะยังไงเสียก็คือไม่แตะ ได้ฟังคำเขาคนที่นอนหลับตาพริ้มเมื่อครู่กลับลุกขึ้นมายิ้มหวาน แยกเขี้ยวแบบลูกแกะจอมวายร้าย “แพมรักคุณจัง” เด็กเจ้าเล่ห์โผเข้าซบอกหมาป่าขี้เก็ก “ไม่ต้องมาอ้อน” ชายหนุ่มกัดฟันอย่างหมันเขี้ยว ปล้ำซะดีมั้ยนะ “ไม่หลับแล้วจะได้ยินคุณบอกรักเหรอ คืนนี้ให้แพมนอนกอดนะ นะคะ...นะๆ” ออเซาะแบบแมวน้อย เหมียวๆ เอาคางถูๆ ดูซิจะใจอ่อนกับแมวน้อยน่ารักได้ลงคอรึเปล่า แต่แล้วแมวน้อยก็ต้องผิดหวังเพราะถูกหมาป่าใจร้ายเมิน แถมยังโดนคาดโทษว่าจะตีก้นถ้าซนย่องออกจากเตียงอีก “แพมเหงานี่นา ไม่อยากนอนด้วยกันจริงๆ เหรอ” ทำตาแป๋วแหวว ยังไม่ละความพยายามง่ายๆ แต่หมาป่าหนุ่มไม่ยักสนใจแมวน้อยตาแป๋ว ชายหนุ่มปิดประตูโครมทำไม่รู้ไม่ชี้เดินออกมา สงสัยแผนอ้อนจะไม่ได้ผล ดูท่าเธอคงต้องแปลงร่างเป็นแม่เสือสาวแล้วเป็นฝ่ายขย้ำหมาป่ากินเองสัยกระมัง ยังไม่ทันได้คล้อยหลับเสียงพูดคุยภาษาญี่ปุ่นก็ดังรอดผ่านประตูมา เสียงผู้หญิงแต่ไม่ใช่เสียงของคาเรน ใครกันที่พบธัญธาราดึกดื่นแบบนี้ จะเป็นบรรดากิ๊กเก่าก็คงไม่ใช่เพราะชายหนุ่มโละทิ้งไปหมดแล้ว จะมีมายุ่งย่ามบ้างก็โดนภาวิกรจัดการจนเปิดแน่บไปหมด ความสงสัยทำให้หญิงสาวผลักประตูห้องนอนออกไปแอบดูแขกยามวิกาล ภาพที่เห็นคือหญิงวัยกลางคนชาวญี่ปุ่น สวมชุดกิโมโนเต็มยศ ท่าทางสวยสง่า ภาวิกรรู้สึกว่าคุ้นเคยเหมือนเคยเห็นใบหน้านี้มาก่อน คนคนนี้เหมือนภาพจำลองของคาเรนตอนเข้าสู่วัยกลางคนไม่มีผิด หรือจะเป็นญาติของคาเรน “จะแอบดูอยู่ทำไม เข้ามานั่งสิ” ดวงตาคมปราดมามองภาวิกรอย่างไม่เป็นมิตรนัก เสียงดุๆ เป็นภาษาอังกฤษทำภาวิกรสะดุ้งเฮือก หญิงสาวเปิดประตูออกมาจากห้องนอนมาขอโทษ เธอบอกว่าได้ยินเสียงดังเลยเปิดประตูออกมา ไม่คิดที่จะเสียมารยาท “นี่รึว่าที่นายหญิงของมัตสึมิยะ ดูไม่จืด” หญิงสาวปรายตามองเด็กสาวตรงหน้าด้วยความดูแคลน ภาวิกรหน้าร้อนซู่ยอมรับว่าดูกระเซอะกระเซิงไปบ้างเพราะพึ่งลุกมาจากเตียง ไอ้ชุดนอนกระโปรงลายหมีน้อยมันก็ดูไม่จืดจริงๆ แต่ไม่เห็นจะต้องมาว่ากันขนาดนี้เลย “แล้วคุณล่ะค่ะเป็นใคร เสียมารยาทมาหากลางค่ำกลางคืน แล้วยังมาเสียมารยาทกับเจ้าของสถานที่อีก” หญิงสาวโต้กลับ “ฮึ! ขาดการอบรมจริงๆ เห็นทีต้องอบรมกันหนักหน่อยแล้วนะทัตสึระ ไม่อย่างนั้นงานชุมนุมปลายปีนี้คงขายหน้าแย่ พรุ่งนี้พาหล่อนไปที่บ้านใหญ่ด้วย” เจ้าหล่อนออกคำสั่ง “เห็นทีคงไม่จำเป็นหรอกครับคุณโทโมโกะ เธอเป็นอย่างนี้ก็ดีแล้วและผมไม่คิดจะให้เธอร่วมงานชุมนุมด้วย” ชายหนุ่มขัด “ถ้าไม่มาฉันจะไม่มีวันยอมรับให้เด็กนี่เข้าตระกูลเด็ดขาด การแต่งงานเป็นอันยกเลิก” เจ้าหล่อนออกคำสั่งในทำนองข่มขู่ ภาวิกรนั่งนิ่งฟังการสนทนา เธอเคยได้ยินเรื่องการประชุมประจำปีมาเหมือนกัน มันเหมือนงานประกาศศักดาของแก๊ง ผู้ที่ไปล้วนแต่เป็นผู้มีอำนาจ แต่ในกรณีของผู้หญิงจะเป็นการเปิดตัวสู่องค์กร ผู้ที่ไปได้คือผู้ที่ได้รับการรับรองจากแก๊งแล้ว หรือไม่ก็บรรดาคุณหนูและภรรยาของผู้นำ พอได้ยินว่าธัญธาราจะไม่ให้เธอไป แถมยัยป้าคนนี้ยังไม่ยอมรับการแต่งงานของเธอกับเขา ภาวิกรเลยฉุนกึก เขาคงเห็นเธอเป็นเด็กอีกเช่นเคยก็เลยไม่อยากพาไปให้ขายหน้า “พรุ่งนี้ฉันจะไปคุณรอพบได้เลย” ภาวิกรพูดสวนออกมา อีกฝ่ายทำเพียงเหยียดยิ้ม แล้วหันมาคุยกับธัญธาราแทน “หมดธุระแล้ว พรุ่งนี้พบกัน” ว่าพลางหันหลังกลับออกไปด้วยท่วงท่าที่สง่างามของนางพญา คล้อยหลังแขก ธัญธาราได้แต่ดุเด็กดื้อด้วยความอ่อนใจ ภาวิกรดึงดันจะไปพบคุณโทโมโกะที่บ้านใหญ่ให้ได้ ยิ่งพอรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครหญิงสาวยิ่งอยากจะไปเพื่อพิสูจน์ให้เธอยอมรับ โทโมโกะมีศิกดิ์เป็นน้องสาวของพ่อบุญธรรมของธัญธารา พูดให้เรียกง่ายคือเป็นอาหญิงบุญธรรม เธอเป็นอดีตนายหญิงของมัตสึมิยะ ก่อนแต่งงานและไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ เธอให้คาเรนเข้ามารับตำแหน่งแทน แม้จะเปลี่ยนนามสกุลเป็นฮานาชิมะ ซึ่งตามกฎถือว่ากลายเป็นคนของตระกูลอื่นไปแล้ว แต่ด้วยอิทธิพลทำให้ยังมีคนยำเกรงเธออยู่ไม่น้อย การที่กลับมาครั้งนี้เหตุผลหลักเพราะธัญธาราประกาศว่าจะแต่งงาน และคนที่จะมานั่งแท่นตำแหน่งแทนคาเรนก็คือภาวิกร สาวน้อยลูกครึ่งที่แทบไม่รู้เรื่องอะไรเลย เธอกลับมาญี่ปุ่นเพื่อต้องการทดสอบหญิงสาว หากไม่ผ่านการทดสอบ การแต่งงานที่ถูกต้องและได้รับการยอมรับจากบรรดาหัวหน้าสาขาจะไม่เกิด ภาวิกรจะไม่มีสิทธิ์ใช้นามสกุลมัตสึมิยะ และไม่มีสิทธิ์ข้องเกี่ยวกับกิจการใดๆ ก็ตามที่เป็นของแก๊ง ร่วมถึงลูกของทั้งคู่จะไม่มีสิทธิ์สืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูลด้วย “คุณโทโมโกะไม่ใช่คนธรรมดา เธอเก่งศิลปะการต่อสู้แทบทุกรูปแบบ ร้ายกาจยิ่งกว่าคาเรนไม่รู้กี่เท่า ฉันไม่ให้เธอไปหรอก มันอันตราย จะถูกเขาแกล้งเอาเปล่าๆ ” ธัญธาราชี้แจง “ไม่...แพมจะไป” แม่หนูจอมดื้อยังคงดึงดัน “เฮ้อ...ตามใจ” ชายหนุ่มยอมจำนน ให้ไปให้รู้รสบ้างจะได้เข็ดและไม่งอแงอีก ภาวิกรคงถูกแกล้งถูกทดสอบสารพัด การทดสอบไม่ง่ายเลย เขาเชื่อว่าภาวิกรไม่มีทางผ่านการทดสอบไปได้ ซึ่งนั่นก็ดีแล้ว หากเธอได้รับการยอมรับจากคุณโทโยโกะ นั่นก็หมายความว่าทันทีที่แต่งงานกับเขาเธอจะกลายเป็นนายหญิงแห่งมัตสึมิยะโดนสมบูรณ์ เธอจะถูกดึงเข้ามาสู่การนองเลือดอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง และเขาจะไม่มีวันยอมให้มันเกิดขึ้น #<:>#<:>#<:>#<:>#To  be  continue#<:>#<:>#<:>#<:># ตอนนี้มาอย่างรวดเร็วเพราะเขียนค้างไว้แล้วเจ้าค่ะ อิๆ แต่ตอนต่อไปเอ่อ...T0T สงสัยจะได้รอยาวเพราะตารกายังเขียนได้ไม่ถึงไหนเลยอ่ะค่ะ ลิงค์ตอนที่ผ่านมาเจ้าค่ะ ตอนที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4337797/W4337797.html ตอบกระทู้ค่า พี่ยุ้ย มาคนแรกเลยนะคะพี่สาว ว่องไวจริงๆ เลย   คุณ fong-pandy ยินดีที่ได้รู้จักค่า ตอนนี้ทดลองรักพนันใจออกเป็นหนังสือแล้วค่ะ . สามารถหาได้ตามแผงหนังสือทั่วไปและร้านเช่าค่า   คุณ  ธาราฝัน  ทดลองรักพนันใจถูกลบไปจากที่นี่นานแสนนานแล้วค่ะ เพราะว่ากลายเป็นหนังสือแล้ว อิๆ โห!  นักอ่านตัวยง ทำได้ยังไงคะเนี่ย สุดยอดดดด คุณ  Z_Satsuki  ถึงบื้อก็ยังน่ารักนะคะคุณขา และไอ้บื้อๆ แบบนี้แหละเขียนยากจริงเฟ้ย แง่มๆ (อากาศร้อนคนเขียนคลั่ง)   คุณ  โอเลี้ยงแก่ๆ  สวัสดีค่ะ ได้ยินเสียงหัวเราะแล้วเหมือนได้กลับบ้าน แบบว่าคุ้นชื่ออ่ะค่ะ ไม่ได้มานานแต่ยังมีคนรู้จักเหลืออยู่ ดีใจจัง คุณ  i_tua_yung  อิๆๆ ขอบคุณที่ชมค่า ลองอ่านดูนะคะ ยินดีรับคำติชม   พี่Bralee   ขอบพระคุณหลายๆ เจ้าค่ะ สำหรับการโฆษณา พี่สาวเราน่ารักคิกๆ แต่เจ๊ขา หนูไม่มีเครื่องเซ่นอะไรให้นะ ตอนสองโผล่มาได้นี่ก็เต็มที่แล้วพี่   คุณ  nongwin ขอบคุณที่จะไปหาอ่านค่า เพื่อนชาวถนนน่าร้ากกกกกก คิกๆ   คุณ  กลิ่นแก้ว เจ้าขา ภาคนี้อาจะไม่ฮาเท่าเราเน้นโหด อากาศร้อนค่ะ คนเขียนคลั่ง คุณ  sharine อิๆ ตารกาเป็นเจ้าแม่ขาหายเลย ไม่รู้จะรอดได้สักกี่น้ำ แต่สู้ๆ ค่ะ จะพยายามปั่น   น้องลี่ พี่หมอกตอนต่อไปคาดว่าจะรอไม่ได้ แต่ตอนสามนี่สิพี่กลุ้ม ออกมาได้หน้าเดียวขาดตัวเลยอ่ะ แง้ๆ คุณพี่ควรจะทำยังไงดีคะ หัวพี่มันตัน แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 49 20:05:36 จากคุณ : ตารกา - [ 4 พ.ค. 49 20:04:21 ]

ความคิดเห็นที่ 3 555555 Are you ok ,if i will laugh every katoo coz maybe make you happyได้ยินเสียงหัวเราะแล้วเหมือนได้กลับบ้าน for you i can do ka ei ei ei don't forget next chapter if i laugh 55555555555 i will wait na ka จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 4 พ.ค. 49 21:33:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หนุกมากค่ะ ปกติไม่ค่อยชอบอ่านแบบพวกญี่ปุ่นเท่าไร แต่อ่านเรื่องนี้แล้วชอบมากเลยะนะคะ นางเอกพระเอกน่ารักเหมือนเดิมอ่ะ อิอิ หนูแพมขแงเราจะรอดผ่านการทดสอบไหมเนี่ย จากคุณ : กลิ่นแก้ว (มัสณา) - [ 4 พ.ค. 49 22:25:58 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลุ้นๆให้หนูแพมผ่านบททดสอบ เป็นแฟนยากุซ่านี่มันลำบากจริงหนอ จากคุณ : nongwin - [ วันฉัตรมงคล 00:18:40 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่คิดนะเนี่ยว่า ป๊ะป๋าของแพมจะเสร็จคาเรนได้เนี่ย ท่าทางว่าจะตอนนี้จะเริ่มมันส์แล้วละสิ   ตอนที่แล้วไม่ค่อยมีบทมันส์ๆ นักเลย (หวานกันซะ) จากคุณ : Z_Satsuki - [ วันฉัตรมงคล 00:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สมกับที่บอกว่าเน้นโหดมากกว่าฮาค่ะ โหดสะใจดี แล้วพี่จะไปมองหา ทดลองรักพนันใจตามแผงนะคะ ที่จริงก็กวาดนิยายเล่มมาเยอะมากจากงานหนังสือน่ะค่ะ แต่คงหลงๆไปบ้าง ตามประสา หน้าใหม่ หัดอ่าน อ่านซะอาน แต่สามารถค่ะ เพราะไม่ได้อยู่'อาจ'สามารถ จากคุณ : ธาราฝัน - [ วันฉัตรมงคล 01:06:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตารกา น่ารักที่ซูดดดดดด..... ในที่สุดก็ลงนิยายให้เจ๊ได้อ่านต่อ ว่าแต่ รีบๆเขียนตอนต่อไปมาลงอีก ไวไวนะจ๊ะ...เจ๊จะคอย จิกๆๆๆ จากคุณ : Bralee - [ วันฉัตรมงคล 02:38:46 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาเร็วทันใจคนอ่านจังเลยค่ะ แต่ตอนหน้าต้องรอนานเลยหรอ แย่จัง...ไม่เป็นไรค่ะ รอได้^^ จากคุณ : sharine (sharine) - [ วันฉัตรมงคล 07:22:47 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่เป็นไรค่ะพี่โน้ม ลี่เข้าใจว่าพี่คงยังนึกไม่ออก เขียนไม่ถูก เดี๋ยวนอนฝันไปเดี๋ยวก็คิดได้เองแหละค่ะ ทำใจสบายๆ ไว้นะคะ ใจเย็นๆ ค่ะ อย่าไปกังวลอะไรมากมายเลยนะคะ เอาใจสู้เขียนต่อให้ได้นะคะ ถึงใช้เวลานานหน่อยก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่มันคุ้มค่ากับการที่มีผลงานดีๆ ออกมาไงคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่ ช่วงนี้อากาศยิ่งไม่ค่อยดี เข้าใกล้หน้าฝนแล้วค่ะ รอตอนต่อไปอย่างมีความหวังค่ะ จากคุณ : lovekalo - [ วันฉัตรมงคล 12:26:27 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สนุกดีค่ะ จะตามอ่านต่อค่ะ จากคุณ : เอ็นจัง - [ 6 พ.ค. 49 05:00:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ดีใจจังค่ะ ชอบเรื่องที่พี่ตารกาเขียนจัง  เนี่ยอ่านมาตั้งแต่เรื่งที่แล้ว คิดแล้วเชียวว่าพี่จะอดที่จะเขียนถึงนู๋แพมได้ไง  เอาล่ะ ค่ะ  แล้วจะติดตามและรอจนวันรวมเล่มตีพิมพ์ด้วยนะคะ จากคุณ : aim_j - [ 6 พ.ค. 49 16:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โหะๆๆ งานนี้ใครจะเละกันหนอ จากคุณ : รียา-อารียา - [ 7 พ.ค. 49 16:26:30 ]

ความคิดเห็นที่ 14 รีบ ๆ อัพน้าคร่า เคยอ่านทดลองรักพนันใจมาแล้ว ชอบ ๆ ติดตามอยู่นะคร่า จากคุณ : Meiying (none name) - [ 10 พ.ค. 49 18:30:41 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แพมรับบทหนักเลยแฮะ... อยากรู้จังว่าจะเป็นยังไงต่อ จากคุณ : eM_Li - [ 29 พ.ค. 49 19:52:07 ]