ความคิดเห็นที่ 1 อาศรมครั้งที่แล้ว อาศรมชาวโคลง ๒๑๖ : บริจาคคำช่วยเหลือเฮติ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8793902/W8793902.html จากคุณ : xers เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 53 12:40:05

ความคิดเห็นที่ 2 ประ ชา พิ จารณ์ เรา ควร รัก กัน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 53 13:39:48

ความคิดเห็นที่ 3 นิ่ง นิ่ง อยู่ เงียบ เงียบ จิต ใจ ก็ เย็น ได้ และ อ่อน โยน ใคร ร้อน ก็ ปล่อย ไป เพราะ ใจ เขา เรา ไม่ ได้ เลี้ยง จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 53 15:09:34

ความคิดเห็นที่ 4 กลบทโคลงผวน “รีรีข้าวสาร” .............................. ........... ลมโหม โลมห่ม  กร้าว................กางหวน กวนห่าง เหิมเกินควร..................กร่อนเคี้ยว เกลียวคลอน หลุดหลวมจวน........จมปลัก เปียกเวย จักบ่ม อคติเฮี้ยว.......................แห่คล้อง โคลงรำ คำโหลง-เหลงส่องเหง้า...............ไทยแลนด์ แทนไหล่ โอบดินแดน................เดือด,ร้อน ดอน,เลือด หลั่งไหลแทน............ฐานไถ่ ทองนา ไท,ถ่าน ไฟสุมซ้อน...................สละ,สร้าง สดุดี ส-ตรี,ดุ – เหว่าห้าว....................ดวงเหิน เดินห่วง  หาสรรเสริญ.................เชื่อครั้ง ชังเครือ ญาติปางเมิน.................เมืองป่วน มวลเปรื่อง - ปราดชนชั้น.............รากหญ้า เจียม,ทน จนเทียม จาบจ่อมเชื้อ .. ...... ใจธรรม จำไถ่ ถอนเวรกรรม....................ถ่วงท้อง ถอง,ทวง ถากเทียมลำ-...............บากทั่ว ถึงเวย บัว,ทาก  เรือนชานข้อง...............ชาติคล้อย เทียมหนำ ธรรมเนียม  ถือสอดคล้อง............ทางลม ถมร่าง เงาคลายปม....................ป่ายอ้าง ปางอาย หากเหินลม...................รอบต่ำ รำตอบ ทำลายล้าง.....................รุ่มร้อน หลาว,หนาม ลาม,หนาว ตกต่ำทั้ง...................ไทยตะลอน ถอนตะไล หลักคลอน.................คลาดครั้ง คลังขาด ทรัพย์,ธรรม,พร............ภัยพิบัติ  ดลฤา ผลัดไปล่ พลาดผิดพลั้ง...............ภพพ้อง สามัคคี ......................... ......................... ...คำว่า "คน"  ล้วนผสม  อารมณ์เข้า ทั้งหนัก – เบา , ดี – ชั่ว , ตัวตนเห็น "สถิติ" บอกความ "น่าจะเป็น..." แสนยากเย็น "เหลื่อมล้ำ" ธรรมเนียมกัน... ...ความ "แตกต่าง"  ทางเชื้อชาติ ศาสนา หลากภาษา ภูมิลำเนา เคล้าผกผัน ล้วนวิถี ชีวิต ชิด "สัมพันธ์" ร่วมผลักดัน "เอกลักษณ์"  ภาคหลัก "รวม" ... ...ใน "สังคม"  ... "สม" เหตุ ... เพศ-ชนชั้น "เท่าเทียม" กัน ... "สิทธิ์-เสรี" ... มี "ส่วนร่วม"- -ใช้ "กฏหลัก – ศักดิ์ศรี"  มิ "กำกวม" เพื่อ "ส่วนรวม" ... "ส่วนใหญ่" ... ในผืนแดน... ...ใจของเขา  ใจของเรา - ก็เท่านี้ ต่างแยบยล กลวิธี มีแบบแผน วัฒนธรรม ทางสังคม "ล่ม - ขาดแคลน" รัก,แน่นแฟ้น ... สูญสลาย ... "พ่าย - พังภินท์" ... ...จะภาคไหน ส่วนไหน ใช่ปัญหา เงื่อนเวลา อย่าอ้าง “อำพราง” ถิ่น หากมุ่งหวัง สรรค์สร้าง "ล้างมลทิน" ไม่มีวัน ... "อับ - แดดิ้น" ...สิ้นชาติเรา !! ...   ......................... ......................... แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 53 15:50:00 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 53 15:29:01

ความคิดเห็นที่ 5 16.40 น ๏ ประ-ดุจฟ้า .......... ลงทัณฑ์ ชา-ดกวัน .............. ก่อนนี้ พิ-สูจน์ฝัน .............. วิบัติ จารณ์-ใช่ชี้ ............. จดจาร ๏ เรา-ท่านล้วน ....... ลืมเลือน ควร-คิดเหมือน ....... พ่อฟ้า รัก-ร่วมเรือน .......... ร่วมชาติ กัน-ก่อนบ้า ............ ฆ่าฟัน ๏ เหมือน-หวั่นกลุ้ม .. กลัวตาย ตะวัน-รุ่งฉาย .......... จากฟ้า จ่าย-ทุกชาย ........... หญิงชื่น แจก-ทั่วหล้า ........... ฤ เห็น ๏ แสง-เด่นรุ้ง .......... หลากสี แรก-เกิดดี .............. กลับร้าย ประดับ-ดับมี ............ เกิดใหม่ ดิน-ปักป้าย .............. ประดับหลุม-ศพนั้นชนชั้นใด แลนาบารนี ๚ะ๛ 17.05 น. แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 53 17:09:25 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 53 17:07:33

ความคิดเห็นที่ 6   สวัสดีครับทุกท่าน นำภาพที่ไปแอบวางไว้ในกระทู้แนะนำ  " ภาพเขียนพู่กันจีน " อาจไม่ใช่  ไม่ตรงกับ  โคลงกระทู้ของอาศรม ฯ  แต่พอขัดตาม้าตาเรือ  ได้ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 53 21:50:33

ความคิดเห็นที่ 7 นานๆ ผ่านมาแวะ ขอฝากไว้สักนิด มาอ่านให้...............เห็นชัด ประเทศวิบัติ...........บอดใบ้ ดินแยกผลัด...........คนเปลี่ยน เพราะสิ่งไซร้..........ใคร่รู้ใครนำ จะย่ำห้าง................ห้างหาย ถนนกลาย..............เลือดกลั้ว ทหารจู่กรจาย..........จอดเจิ่ง ใครเล่ายั่ว...............เยือกย้อนเย็นใจ จากคุณ : mere เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 09:56:48

ความคิดเห็นที่ 8 มาเถิดไทยส่งยิ้ม...............กันนิด นานเนิ่นเราคือมิตร.............ทั่วเเคว้น ปัญหาเกิดสานคิด..............หนอช่วย หากเเตกหากเเยกเเค้น.........หมดสิ้นคนไทย เราคือไทยท่านล้วน............ชาวไทย แยกฝักเเบ่งฝ่ายไย.............เหยียดข้าง แดง-เหลืองก่อเกรียงไกร.....เสียงเล่า ขานชื่อขานนามสร้าง...........เกริกก้องปฐพี รวมตนรวมหมู่ต้าน...............ศัตรู รานรุกผองไทยชู................ชาติไว้ ใครผลาญชาติเรากรู............เตรียมก่อ ขับศึกออกแดนไร้...............เหล่ากล้าประหาร ขอเถิดนะพี่น้อง..................รวมใจ เป็นดั่งกาลเก่าไง.................พวกพ้อง รักชาติดุจชีพไกล................แตกเหล่า ประหนึ่งเพลงเคยร้อง............เลือดเนื้อชนไทย ....................... จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 11:56:11

ความคิดเห็นที่ 9 ..สวัสดีครับ..ทุกท่าน ท่าน xers เปิดอาศรมด้วย โคลง ๕ พัฒนา มาลองแต่งกันดู จะเหมือนครูหรือเหมือนใคร อิอิ ๏ ประ  สาทเส้น ........ สั่นสาย ชา  ทั่วกาย .............. เกลื่อนกลุ้ม พิ  ษอบาย .............. บานบ่า จารณ์  มืดคลุ้ม ......... คลั่งมาน  ๚ ๏ เรา  ผ่านบ้า .......... บางบท ควร  จารจด............. จากบึ้ง รัก  คือลด................ กำหนัด กัน เคียดขึ้ง ............. ศึกษา ๚ ๏ ประ พฤติพร้อม ......ศีลธรรม ชา  ตะฉนำ ..............หน่ายฉ้อ พิ  นิจกรรม ............. ดีก่อ จารณ์ บ่ ท้อ ............. เทิดเทียร ๚ ๏ เรา เปลี่ยนอั้น ....... อคติ ควร  สิทธิ ................ทั่วถ้วน รัก  ควรผลิ .............. ผลสละ กัน สิ้งล้วน ...............แปลกปลอม  ๚ะ ความมันยังบ่จบ แต่เคารพทุกสิทธิ์ พินิจก่อนพิจารณ์ ใจประสานส่วนรวม คำนึ่งร่วมสิ่งดี ละลิ่งที่โมหันต์ จะพลันพบทางออก ละความหลอกลวงกัน คิดสร้างสรรค์สิ่งงาม ปฏิบัติตามสิ่งน้อม ปรับอารมณ์ให้พร้อม พิจารณ์ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 53 10:33:21

ความคิดเห็นที่ 10 ประ ชิดรั้ว                 จับมือ                                                     ชา ติเราถือ                สมัครหมั้น                 ผิ ใครหือ                   เราเหยียบ รวมเหยียบ   จาน จิ้มปั้น                 แจ่วเหนียว แจมเหนียว ฯ คนไทยรักกัน เหนือ กลาง อีสาน ใต้ หัวใจเดียวกัน จากคุณ : พิราบเงิน เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 53 21:46:50

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีครับ คุณแสงแรกประดับดิน 2 ๐ ประชาชนล้วนเป็นไทย หัวใจแม้ต่างมีสี แดงเหลืงขาวเขียวก็ดี ล้วนมี สิทธิ์คิดและวิจารณ์... สวัสดีครับ คุณtiki 3 ๐ นิ่งเงียบอยู่เนิ่นนาน การรุกรานก็ไม่จบ อีกกี่สีกี่่คำรบ จึงจะพบความเข้าใจ... สวัสดีครับ คุณploythana 4 เมื่อความร่วมมือมีทั้งหมด จะปรากฎอำนาจอันไพศาล อำนาจแฝงดำมืดทุกประการ ไม่อาจหาญลุกฮือขึ้นต่อกร ๐ เฉกเช่นพฤษชาติห้วย   ละหาน เพียงหย่อมยากทนทาน    พยุกล้า หลากไม้หมื่นสายธาร       รวมแหล่ง ผนึกแดนเป็นแผ่นหล้า      ผงาดท้าแรงลม ฯ สวัสดีครับ พี่นกฯ 5 ๐ ศพหนึ่งนั้น     ขอทาน ยินว่าทหาร        ชีพด้วน นายธนาคาร       สู่สุข  คติเอย ร่างสิ้นล้วน         เท่ากัน เทียมกัน ฯ สวัสดีครับ คุณthe darkknight 6 อาศรมไม่จำกัดประเภทการเขียนอยู่แล้วขอรับ ยินดีเสมอ ๐ บุปผายามไร้ สิ้น..     แดนสวรรค์ สืบจิตวิญญานปัน          แก่หล้า ฝากสู่เมล็ดพันธุ์            เงยงอก บานเบ่งทักทายฟ้า         ดุจสร้างแดนสรวง ฯ ------------------------------------------------------------ เอาที่เขียนตอบไว้แล้วเมื่อวันก่อนมาลงก่อนนะครับ จากคุณ : xers เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 08:11:19

ความคิดเห็นที่ 12 อารมณ์เคืองขุ่นข้อง..........หมองหมาง คิดเเตกหาเป็นกลาง..........จึ่งไหม้ ชอบธรรมส่วนตนคลาง.......ใจหม่น จึงยากประสานให้..............ร่วมพ้องคลายพาล ............. ผิดถูกประการใดโปรดชี้เเนะ.. แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 53 16:02:25 จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 12:38:53

ความคิดเห็นที่ 13 ... ... กลบทโคลงผวน ... “พยัคฆ์ย่องยามสาม” ... ............................................................ ธรรมไหล ไทยร่ำ ถ้อง...........ลองทำ เหลาฉีก หลีกเฉา ลำ..............ช่ำเร้า ทุนขาด ทาสคุณ - ธรรม.........คลำทุ่น ระเบิดเวย ตายหมู่ ดูหมาย เค้า...............เม่าคล้าย มวลคลอน ทนหลอน ทอนหล่น  บั้ง..........หลังบน บานฤา ชำแหละ แฉะลำ ชน............ ร่น,ช้ำ ปมเภท เปรตพรม คน.............ผลข่ม ขืนนา หลายขยัก ลักขยาย  ย้ำ.........ย่ำย้าย  ยังเผยอ ................................................................................ ................................................................................. ... "ธรรม" กำหนด ... บทบาท ... ปราศ "อคติ" "สถิติ"  ... อ้างอิง ... วิ่งแซงเขา "กรรม"  กระทำ ... ต่ำ-สูง ... ชักจูงเรา "ผล" รวมเอา ... มาประสม ... ประสานกัน ... ... เป็น "ความจริง" ... อิงได้ ... ใช่อ้างส่ง "ความเที่ยงตรง" ... แนวเส้น  ... มิเอนผัน จังหวะ -ได้ ...ร้าย - เสีย ... เบี้ย "เดิมพัน" ฝืนด้นดั้น .. รั้น,ดื้อ ... คือ " ห ม ด ตั ว " ... ................................................................................ ................................................................................. . . . แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 53 13:31:39 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 13:30:04

ความคิดเห็นที่ 14 โอ้ว่าอำนาจล้วน...หอมหวาน เป็นสิ่งล่อลวงมาร...ไขว่คว้า จิตจมลุ่มหลงวาร...กาลเปลี่ยน หากแต่ยังตั้งหน้า...ยึดเก้าอี้เหวย หิหิหิ แวะมาเยี่ยมเจ้าค่ะ ยังนึกไม่ออก จากคุณ : sugarhut เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 10:23:12

ความคิดเห็นที่ 15 ...                  ๏ คน      กับคนเล่นรื้อ            ประเทศไทย                  บน         ล่างสลับเปลี่ยนไป     แย่งยื้อ                  หลัง       คนถากหลังไถ           แล้วถีบ                  เสือ        ซุ่มรอไล่รื้อ              ไล่แล้วสวมตอฯ ...                        ๏ คน    เล่นรื้อ         ประเทศไทย                        บน       ล่างไป         แย่งยื้อ                        หลัง      คนไถ         แล้วถีบ                        เสือ     ร้องรื้อ      ไล่สวมฯ ... สวัสดี ขอรับทุกท่าน แหะ แหะ กระป๋ม เรื่อยเปื่อยแบนนี้แหละ ขอรับ แหะ แหะ สวัสดี ขอรับ ปล. โคลงห้าพัฒนา บาทจบวรรคแรก ใช้ โทคู่ นะขอรับ อ่า... วานท่าน xers ช่วยแปะผังแล้วกันนะ ขอรับ แหะ แหะ ไปล่ะ ชะแวบ จากคุณ : นายทิวา เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 11:46:53

ความคิดเห็นที่ 16 .....หลายจิตหลายใจได้     ธรรมดา คนปั่นหัวรำคาญตา     อย่ายื้อ .....อารมณ์พุ่งจงเย็น    เหมือนธาร  ธารา เราจึ่งสงบได้     แลพึ่งใจตัว..... จากคุณ : ปานสายน้ำไหล เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 17:39:32

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณ คคห.#15 ท่านนายทิวา ที่กรุณามาบอก ศาลายาหน้าแตกหมอไม่รับเย็บ เขียนโคลงห้าพัฒนาแบบมั่ว ๆ ลืมไปว่า เขาใช้โทคู่ เหอๆ ตัวอย่างจากโคลง"คาวกลางคืน" ของ "ทีปกร"(จิตร ภูมิศักดิ์) ๐กรุงเทพคลุ้ง..................คาวหืน ควันกามกลืน.................กลบไหม้ คาวกลางคืน..................คลุมทาบ เมืองร้องไห้....................เหือดขวัญ ๐น้ำฟ้าฟาด....................ฟองหาว คือกามฉาว.....................ชุ่มฟ้า กลิ่นสาบสาว..................กำซาบ กามย้อนหล้า..................แหล่งสยาม ฯ ขอบคุณอีกครั้งครับ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 18:04:54

ความคิดเห็นที่ 18   " จากคุณ : ฮกกงจื้อ (the darkknight) เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 53 20:10:14

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีครับ คุณอาลีอา 8, 12 ๐ ไทยเรายังยิ้มอยู่        ทุกยาม  พี่เอย เพียงกลุ่มยังหลงตาม     จิตขึ้ง ชั่วขณะที่เห็นงาม          เพียงฝ่าย อาจก็เพียงแค่บึ้ง           ชั่วครั้งบ่นานนอ ฯ สวัสดีครับ พี่ศาลายา 9, 17 แหม มาเรียกกันเองว่าท่าน เรียกน้องหรือชื่อเฉยๆก็ได้ครับ เรื่องโคลง 5 ของ จิตร ภูมิศักดิ์ ต้องให้เครดิต พี่ชายนายทิวา ที่ค้นคว้ามาเผยแพร่ ตามอ่านได้จากบทความในเว็บอาศรมครับ http://arsomklong.com รูปแบบของโคลง 5 แบบจิตร คือ เอก 4 โท 4 สำหรับคำเอกวรรคแรก บาท2-3 ใส่ก็ว่าดีนะ เพราะผมมองโคลง 5 คล้ายโคลง 4 ลดรูปครับ ผมทำผังโคลงไว้ที่อาศรมแล้วครับ ที่นำมาเขียนเพราะเห็นว่าคำน้อย และดุเหมาะกับองศาการเมืองตอนนี้เลยครับ ๐ เป็นความกระจ่างแม้    เงางำ ปลดแอกสิ่งจองจำ         เมื่อกระโน้น ต่อต้านพวกใจดำ           อำมหิต กินทรัพย์แผ่นดินโล้น      เศษเกลี้ยงพุงกาง ฯ ----------------------------------------------------------------- พันทิพย์ปิด เมื่อวานพึ่งเปิด ท่านอื่นค่อยตามมาตอบขอรับ ผังโคลง ๕ จากคุณ : xers เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 53 22:07:27

ความคิดเห็นที่ 20 09.08 น. ๏ ใช่รอด ฉอดไล่ผู้ ............ แสวงหา ทางรอด ทอดรางมา ........... เรียกร้อง ให้ช่วย ห่วยใช้-อา ............. รมณ์-บูด บึ้งฆ่า บ้าขึ้ง-ข้อง ............... คับ-เเหน้นในเมือง --->(แหน้น โทโทษเอก แน่น) ๏ แล่นเคือง เรืองแค่นด้วย ... อคติ คิดต่าง ข้างติดอริ .............. ไล่ล้าง บ้ายุ บุหญ้าชิ .................... ชะยัด ใครอยู่ ขู่ไยสร้าง .............. มิตรแท้สมานฉันท์ ๏ พิจารณ์ พาลจิจี้ ............. จุกจิก ทุกข์เต่า เฒ่าตุกติก ........... ต่างด้าน ต่างสิทธิ์ ติดสร้างพริก ........ เกลือสาป แช่งฤๅ ต่างศักดิ์ ตักสร้างบ้าน ........ เปิดรั้วรับใคร ๏ ต่างใบ้ ใต้บ่าง-บ้า .......... ยุ-เวย แยกรุ ยุแหลกเลย ............ เริ่มบ้า ต่างแหลก แตกร่างเผย ...... ทาส,ไพร่ ภัยเฒ่า เผ่าไทยฟ้า ........... วิบัติด้วย'ภัยพิจารณ์'-มันเป็นเช่นนี้แลนา บารนี ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 09.29 น. แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 53 09:34:51 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 53 09:29:44

ความคิดเห็นที่ 21 จากกระทู้ " + +...ลูกเทวดา...+ + " ของคุณ ลำน้ำ C http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9068380/W9068380.html#5 ความคิดเห็นที่ 5     กลบทโคลงผวน นางสิงห์ย่องยามเผลอ มวลแล ลูก แม่ล้วน............รักปลูก ลูกพ่อ คง รอผูก...............เผื่อแล้ว ฟูก,ยา พร่อง พาหยูก-.......ยาหยอด แววกร่าง ปล่อย วางแก้ว.... กลั่นน้ำใจเขา เบารส ลวง บดเร้า................อารมณ์ ขมเจ่า ผลัก เขาจม...............หม่นไหม้ พรหม,ปูม สืบ ภูมิ,ปม...........ลูกพ่อ แม่ฤา ภัยห่อ หาย พอให้................ห่วงเจ้าจึงถนอม เกลาจอม ขวัญ กล่อมเจ้า......ใจดวง ปวง,ท่าม กลาง ปราม,ทวง.....ปกป้อง กลวง,ลน กร่อน  กลลวง........ไกลหลบ หลีกนา ลองจัก แจง รักจ้อง..............แรกเจ้าเกิดมา เราจูบ กอด ลูบเจ้า................รับขวัญ รันสั่ง เสริม รังสรรค์..............สู่บ้าน ครรภ์ของ -แม่ ครองขันธ์.......กำเนิด ลูกเอย คลานกราบ ลอก-คราบกร้าน...กลับรู้แทนคุณ การุณย์ คลาย กรุ่นหล้า.........กรองแสง แรงทุ่ม คง รุมแทง...............เหล่าร้าย แผลงควร ห่าง ผวนแคลง.......เคืองขุ่น ฉายคู่  เชิด- ชูคล้าย.............เชื่อมคล้องดวงตะวัน ขวัญมา เหมือน ค่าหมั้น..........ควรมี พลี,ดิษฐ์ ทัน ผิด , ดี.............ดิบพลั้ง ศรีดล กุ- ศลดี.....................โดยตลอด รอดเอย ฟังเถิด เพลิน - เพลิดทั้ง.........สวัสดิ์ถ้วนมงคลเทอญ .......................................................................... .......................................................................... ...วันที่แม่ เจ็บเหลือ เจือ "ยิ้ม" ได้ ลูก"ร้องไห้" ฟูมฟาย สืบสายศักดิ์ แม่เจ็บปวด เปลืองกาย เพื่อทายทัก "ลูกที่รัก" ... แสนประเสริฐ ... เจ้า "เกิด" มา... ... ท่านถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงพวกหนู คอยอุ้มชู เหนื่อยแสน ทั้งแขนขา ทั้งเช็ดอึ เช็ดฉี่ เช็ดขี้ตา คอยลูบหน้า กอด-หอม "จอมราวี"... ...วันที่เจ้า -วายร้าย ร่ายแผลงฤทธิ์ แม่ใช้สิทธิ์  "อบรม" ข่มวิถี บางครั้งหือ ดื้อด้าน แม่ค้าน-ตี เจ้าถือดี เถียงแม่ เพียงแถ-ลาม ... ...แต่เยาว์วัย ใครเหมา เฝ้าฟูมฟัก ด้วยความรัก หวง-ห่วง มิทวงถาม ทั้งปกป้อง ผองภัย ไม่คุกคาม เฝ้าสอดส่อง มองตาม มิย่ามใจ... ...แม้นเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า มิว่า - บ่น ยิ่งอับจน ยิ่งรัก มิผลักไส เทพธิดา เทพบุตร สุดดวงใจ ส่องอำไพ ไออุ่น การุณย์-ปัน.. ...เมื่อกระจอ งอแง แม่กล่อมใกล้ เริ่ม "ตั้งไข่" ประคองข้าง อย่างแข็งขัน ในอ้อมอก อิ่ม-สุข ซน - ทุกวัน บาดเจ็บพลัน ... ป่วยไข้  ... ได้ป้อนยา... ...ถึง "วัยเรียน" ... วาดรู้ แม่สู้เสริม ทุนประเดิม - ขนมหวาน - การศึกษา ตารางสอน ใส่กระเป๋า เคล้าตำรา ลูกก้าวหน้า ก้าวเด่น เป็นสำคัญ... ...ถึง "วัยเรียน โลก-สลด" ... รับบทหนัก เหมือนยิ่งรัก อาดูร พูนเสกสรรค์ สอนให้ "สู้"  "ดู" โลก "โศก" รายวัน เปี่ยม "สุข" คั่น ... "ฝันค้าง" ... บ้าง "ทุกข์ทน".... ...ถึง "วัยรัก" ... เริ่มสร้าง แนวทางให้ ยามเติบใหญ่ เหมาะควร ถ้วนเหตุผล เลี้ยงทั้งตัว หัวใจ ไม่ร้อนรน แม้นเจ้า "ด้น" ... ถกเถียง ... "อย่าเลี้ยงใจ" !!... ...ด้วย "ทุ่มเท" ชีวิน ไม่สิ้นสุด จึงมิหยุด ที่จะ  "รัก" ...  และจะ "ให้" แม้ลูกน้อย ด้อย - ชรา  ล้าเพียงใด ยังอ่อนวัย ... อยู่อย่างนั้น ... เหมือนวันวาน... ...รักล้นทรวง ห่วงตลอด  ปลอดข้อแม้ พร้อมเหลียวแล  มิหยุดยั้ง แพ้สังขาร จาก "ลูกน้อย" ... พลอยประสบ ... ได้พบพาน น้อม "กราบกราน" ... "แทบเท้าแม่"  ..."ทดแทนคุณ"... .......................................................................... .......................................................................... . . . . . *** มาเพิ่ม "บทกลอน" ค่ะ *** . . . แด่ "ดวงใจพ่อ-แม่" ทุก ๆ ท่านค่ะ ... ... แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 53 14:30:02 แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 53 14:53:37 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 09:44:12

ความคิดเห็นที่ 22   " แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 53 14:32:47 จากคุณ : ฮกกงจื้อ (the darkknight) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 14:06:04

ความคิดเห็นที่ 23   " จากคุณ : ฮกกงจื้อ (the darkknight) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 14:33:39

ความคิดเห็นที่ 24 วันคืนเดินผ่านพ้น...กรูกราย อะหนึ่งกาลบางชาย...แก่ไซร้ ครบรอบเมื่อวานหมาย...จักแหย่ พี่นา กลัวเล่นจนคนใกล้...พี่อ้ายโมโห เวลาลวงล่วงแล้ว...จึงจาร เขียนขีดโคลงกลอนกานท์...บ่นบ้า ขอเทพช่วยบันดาล...สุขแก่ พี่เฮย วัยย่างเกินสามห้า...รีบเข้าเถิดหอ อิอิอิ เมื่อวานจะแซวก็กลัวเอพริลฟูลเดย์ สุขสันต์วันแก่แด่สองชายในอาศรมนะเจ้าค่ะ อวยพรย้อนหลังวันแก่ไปหน่อยคงสร่างเมากันแล้ว ขอให้สุโขสโมสรทั้งสองท่านค่ะ จากคุณ : สีน้ำน้อย (sugarhut) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 23:03:34

ความคิดเห็นที่ 25  ... ดวงใจรักเริ่มห้วง.....................หอมหวาน จรุงกลิ่นสุมนมาลย์..................มอบให้ เหมือนมนต์สะกดกาล..............เกรงนาฎ นวลห่างอาจยากใร้..................ย่อมร้าวรานสลาย แอบเดียวดายดั่งช้ำ.................เชิงเผย ชมชอบขวัญคนเคย.................คบคุ้น ขานครวญไฉนเลย..................รวนแลก หมายกว่าสหายหุ้น-.................ส่วนพ้องพานกัน โศกศัลย์ทรวงแทรกขึ้ง............ควรหาย หวาดหวั่นเพียงละลาย..............เริ่มล้าง วานวันจักกลับกลาย................กลมกล่อม ถนอมเอย อาบแทรกซึมสรรค์สร้าง...........สืบซ้องสหายขวัญ ลำแสงผันฟากฟ้า....................ฝันครอง แสนเฉิดฉายเรืองรอง...............ฉาบหล้า สายทิพย์สาดตระกอง..............ผองเพื่อน กลบเกลื่อนคืนวันล้า................รุ่มร้อนโรยรา นิศากรผ่อนเย้า.......................หยามใจ ผุดผ่องเป็นยองใย...................เพริศแพร้ว ปนประหม่าสงสัย....................โสตประสาท ปลดบ่วงเบือนบาดแคล้ว...........บอดครั้งคราวถวิล กระแสสินธุ์หว่านล้อม..............เย็นสบาย ไหลล่องมาสลาย....................ฝ่ายข้าง เลอเลิศฝากพระพาย................ผาดตะล่อม เคียงคู่คอยสรรค์สร้าง..............สลัดไคล้สาปสาง คคนางค์ฉกาจกล้า..................เกรียงไกร ปัดเป่ารักษาใจ.......................ด่างพร้อย จรรโลงโลกผลิใบ....................บานห่อ สุขเอย ขับกล่อมลำนำร้อย..................ปลดแค้นเคืองปลง .............................................................................. .............................................................................. วันฟ้าหลัว มัวทึม แทรกซึมจิต จนหลงทิศ หลงทาง พลาง – ค้นหา ลองเพ่งมอง จ้องผ่าน ม่านมายา ริ้วแสงจ้า เริ่มกระจาย ฉายเรืองไร ... ... รับเลื่อมรุ้ง คุ้งน้ำ ข้ามขอบฟ้า วาบผ่านตา โดยตลอด ปลอดสงสัย ค่อยเจิดแจ่ม – จรัสล้ำ  ช่วงอำไพ สว่างไสว  สวยงาม  มิลาม – ลวง ... ...  เอื้อมไขว่คว้า หาใคร ที่ไกลแสน มิคลอนแคลน  พลิกผัน ผูกพัน –หวง หากเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า   โถมถาทรวง ฝากความพ่วง ห่วงใย จากใจเดิม ... ใช่เสแสร้ง แฝงกาย มาทายทัก หรือเหิมหัก ยื้อยุด  ห้ามรุด - เริ่ม หยอดโอสถ หยด – อุทัย หยาดใสเติม หวังส่งเสริม ส่งเสียง สำเนียงไกล ... ...แสงประหลาด  สาดตระกอง  คุ้มครอง “เขา” หลั่นแรเงา  วาดเวียน ดั่งเทียนไข แล้วเคลื่อนคลาย ขยายช่อง เป็นปล่องไฟ ห้อมอุไร  ไล้บรรพต  จรดธารา  ... ... อย่างุนงง  พะวงนัก จักเคืองขุ่น อยากเกื้อหนุน ... “ยื่นมือ” ... เพื่อสื่อว่า ยามทุกข์ร้อน ... อาวรณ์นี้ ... มิเฉยชา เธอยังอยู่ ในสายตา ทุกครา – ครัน   ... ... อาจห่างหาย กลายบ้าง ใช่ร้าง-แกล้ง อย่าเคลือบแคลง ระแวงกร้าว  กะทันหัน แค่หนึ่งคำ  “ขอบใจ"  ที่ให้กัน ย่อม “ยืนยัน” .... ให้เห็น ... “เป็น-อยู่-คือ”... ... เพียงปล่อยบ้าง วางลง อย่าหลงติด ขอท้วงติง สักนิด อย่าคิดถือ ลองหยุดคว้า อากาศ – ธาตุ,ในมือ ใจที่ยื้อ อาจลุ-โล่ง ... โปร่งสบาย... ...  ความอ่อนแอ แพ้ทาง เผยบางสิ่ง ทั้งเท็จจริง หัวร่อ จนงอหาย พาลเคร่งขรึม ซึมเซา เศร้าเดียวดาย เพียงละลาย - พฤติกรรม เลี่ยงซ้ำเติม ... ... สูดหายใจ ให้ลึก และเต็มปอด เพื่ออยู่รอด ปลอดภัย ได้ริเริ่ม หลับเต็มตา กว่าทุกวัน ผันจิตเดิม ได้ขับเคลื่อน พลังเพิ่ม เสริมภายใน ... ... ทานอิ่มหมี - พีมัน ครบครนแท้   ทุกปัญหา มีทางแก้ แม้หวั่นไหว ปัญหายาก ย่อมง่าย คล้ายเปิดใจ ทุกเส้นทาง กว้างไกล ไร้พรมแดน ... ... ใช้ชีวิต หวิดพลั้ง – เพลิน,ประมาท ธรรมชาติ ขุ่นเครียด จนเคียดแค้น ระหว่างเรา ... เข้าใจ ... ได้ทดแทน ส่งอ้อมแขน ... โอบเข้า ... เฝ้าระวัง ... ...แค่แฝงตัว ตามมา  คราเธอเหงา กลมกลืนเข้า  คิดถึง คำนึง,หยั่ง- -รู้วิถี ชีวิตนี้ ไม่จีรัง แต่ยังหวัง สงบสุข ทุกวัน – มี... ...แค่แกว่งไกว ไหวเคลื่อน เหมือนชิงช้า เพียงอ่อนล้า พักก่อน ซ่อนตัว – หนี แล้วโล้ไหว  ให้สัมผัส ลมพัดวี รับท่วงที อาทร  แสนอ่อนโยน... ... เพียงปล่อยบ้าง วางลง  ตรงมาหา หยุดทายท้า เหน็ดเหนื่อย เนือยหัวโขน จะปันส่วน เสริม “ขาด”  คาดการณ์โอน และโยก-โยน ส่วน “เกิน” ... ก่อนเดินไป... ...เมื่อส่งเธอ ถึงที่ตั้ง  ดังใจแล้ว มิคลาดแคล้ว จรลี หนีไปไหน หากเธอเหนื่อย หนักหนา สาหัสใด จะโล้ไหว เวลา มาแบ่งเบา... ... ฉันแค่ขอ อิงแอบ อยู่แนบข้าง แม้นเหินห่าง เคียงเสมอ ยามเกลอเศร้า แต่หายเหนื่อย – หรือยัง ? ... สุดหยั่งเดา แค่หายเหงา เป็นใช้ได้ ไม่ค้างคา... ...แค่มาย้ำ สำรอง คำกรองให้ ไกลเหมือนใกล้ ได้ระยะ ขันอาสา มอบสีแสง แห่งพลุศิลป์ จินตนา ยามอ่อนล้า ... เรียกหาฉัน ...นะคนดี... .............................................................................. .............................................................................. . แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 53 16:20:21 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 15:38:00

ความคิดเห็นที่ 26 19.32 น. ๏ เสียงคนประกาศก้อง ........ กลางถนน เสียงประชาชนคน ............... ต่างชั้น เป็นโจทย์พิสูจน์ผล .............. เหตุเปลี่ยน บทวิจารณ์สรุปขั้น ................ ปรับแก้ชนชั้นใด ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 19.51 น จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 19:56:33

ความคิดเห็นที่ 27 ๏ เมืองสยามฤๅขาดยิ้ม ...........ยวนหวาน เพียงอาจขาดน้ำตาล ..............ติดตู้ หมดสิ้นทรัพย์ศฤงคาร ............ คำเหือด ตาโศกโอษฐ์ยิ้มสู้ ................. แสยะแย้มยิ้มสยาม ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : วันจักรี 53 12:17:53

ความคิดเห็นที่ 28 09.26 น. โคลงผวนกลบท 'ตลบนกกลางหาว' ๏ เย็นร้อน ย้อนเล่น ชี้ ............ ที่นก เล่นฮา ต่างวก ตกว่าง ยก ................. ป่นปี้ ปี้ ป่นยก ว่างตก .................... วกต่าง ฮาเล่น นกที่ชี้ ....................... เล่นย้อนร้อนเย็น ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 09.33 น. ----------------------------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) เมื่อสยามขาดยิ้ม...(ด้วยกลบท ๔ กบ) ... ๏ ... ของ คุณ: y@mie http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9083654/W9083654.html#88 ----------------------------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 82     คารวะสวัสดีท่าน หนึ่ง [ ๑ ] และ ญามี่ (y@mie) ... ยอดกวีกลบท นกผีขอลองเล่นด้วย ... โคลงผวนกลบท 'ตลบนกกลางหาว' ... ครับผม 21.43 น. ๏ หลายบ้า ล้าบ่าย ร้อน ........... สุดอัด อึดแล เล่นขัด รัฐเข่น หมัด ................ ศอกย้อน ย้อนศอกหมัด เข่นรัฐ .............. ขัดเล่น แลอึดอัด สุดร้อน ................... บ่ายล้าบ้าหลาย ๏ คลายร้อน ค้อนร่าย ย้อน ....... นายก ยับนา ซากยก ศกยากตก .................. โลกร้อน ร้อนโลกตกยาก ศก ................. ยกซาก นายับ ยกนาย้อน ..................... ร่ายค้อนร้อนคลาย ๏ หมองป้าย หม้ายป่อง ท้อง ....... ทนทุกข์ ลูกแม่ แน่นคุก หนุกแค่น จุก ............... พ่อจ้อง จ้องพ่อจุก แค่นหนุก .................. คุกแน่น แม่ลูกทุกข์ทน ท้อง ................... ป่องหม้ายป้ายหมอง ๏ มาร์ค์จ้อง หม้องจาก ม้า ........... นั่งยก ใหญ่แหล ->( หม้อง โทโทษเอก ม่อง) แม่ยก หมกแหย่ ครก ................. สากบ้า บ้าสากครก แหย่หมก ................. ยกแม่ แหลใหญ่ ยกนั่งม้า ..................... จากหม้องจ้องมาร์ค ๚ะ๛ (งุงิ) 22.56 น. จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : วันจักรี 53 23:45:23      ความคิดเห็นที่ 83     . ผวนสวัสดิ์ท่านนกบ้านสวน กวนวะคำผี กวีคำผวน ลูกศิษย์ท่านเก่งเน้อ _____________________________________ กลบท  เลวงวางตรวจ  ( ความคิดเห็นที่ 69 ) _____________________________________ ~ เช้าเช้าช่วงตื่นเฝ้า .......ใฝ่ฝัน สายสุขสดชื่นครัน ........... ครุ่นเคลิ้ม บ่ายบ่ายบ่อยทุกวัน ......... ว้าวุ่น เย็นย่ำยิ่งวาดเยิ้ม ............ หยาดให้โหยหา . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ]     เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 01:46:02     *** ความคิดเห็นที่ 88     นกผี มีแต่น้องพี่ผู้รู้ใจกัน ฝันร่วมกันว่าเป็นลูกหลาน 'นกรู้' วิหคครูผู้บินผันผวนทวนลมคร้าบท่าน หนึ่ง [ ๑ ] 08.35 น. โคลงผวนกลบท 'ตลบนกกลางหาว' ๏ นกผี หนี้พก น้อง .............. มี่นับ หนึ่งนา สิทธิ์รับ ศัพท์ ฤทธิ์สับ ........... คับข้อง ข้องคับสับ ฤทธิ์ศัพท์ ............ รับสิทธิ์ นาหนึ่ง นับมี่น้อง ................. พกหนี้ผีนก ๏ ชกคู่ ชู้วว์! ครก หิ้ว ........... หนักสาก หอบแล จุกมาก จากมุก ปาก ............ เฉดชิ้วว์! ชิ้วว์!เฉดปากมุก จาก ........... มากจุก แลหอบสากหนัก หิ้ว ............ ครกชู้วว์!คู่ชก ๏ โจ๊กเล่า เจ้าโลก ร้าย ........ ฤๅนก เล่นน้อง พี่นก พกหนี้ ยก ................. นี่อ้าย อ้ายหนี้ยก นี่พก ................. นกพี่ น้องเล่นนก ฤๅร้าย .............. โลกเจ้าเล่าโจ๊ก ๚ะ๛ (คริคริ) 09.08 น. จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 09:14:50   ----------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 09:47:51

ความคิดเห็นที่ 29 ... ... แด่ขวัญหล้า ... ด้วยดวงใจ .................................... เมฆาภักดิ์ฟ่องสร้าง..............สรวงสวรรค์ ครามขลับประกายพลัน ....พลอดหล้า สูรย์เรืองส่องสบวัน...............เวียนวาด วานแดดตอบเพรียกฟ้า..........ฟากโพ้นประพันธ์ผอง เรืองรองฉายทาบต้อง............ตระการใส ทรวงอุ่นอาบอำไพ................ผ่านเอื้อ ฉันเธอเกี่ยวกุมใจ.................ประจงกอด กลมกล่อมตราบรอบเรื้อ.........รุ่มร้อนคลายเสมอ บำเรอเชอภักดิ์ห้อม..............อุราหาญ เทียมจรัสทิวากาล................สว่าง,แกล้ว เหมือนคันฉ่องพบพาน...........ทันท่าม- -กลางหมอกควันคลาดแคล้ว...ค่ำเช้าจรลี วิถีธรรมชาติล้วน...................รังสรรค์ สรวงแห่งดวงตะวัน................ส่องหล้า งามผุดผ่องนวลจันทร์.............จรกระจ่าง จงรับขวัญฝากฟ้า..................พี่ด้วยดวงใจ ... . .. .. ยามฟ้าโชติ – ช่วงคราม งดงามพร้อง- -เพรียกเมฆา ฟูฟ่อง  ซ้องสรรพแสง ทิวากาล หวานละมุน อบอุ่นแจง ภาคจำแลง ละไมซ้อน ผ่อนดวงมาน ... ... ด้วยสูงกว่า กว้างใหญ่  ไม่จบสิ้น คุ้มขวัญแก้ว ขวัญกวิน ปรกถิ่นฐาน สาดแสงงาม อร่ามเรื้อง เฟื่องตระการ ฟ้าประทาน ฉานประกาย ฉายเกรียงไกร ... ความแจ่มชัด จรัสล้ำ นำทางจิต ที่หลงทิศ ผิดทาง ..."สว่างไสว"... คราบตะกอน ขุ่นตะกรัน กลั่นกรองใจ ทุกขังไคล้ ขัดออก นอก-ใน-เงา ... ... ด้วยวิถี ธรรมชาติ มิคาดคั้น กำแพงพรั่น – พรึงทลาย คลายขลาดเขลา ด้วยตะวัน จันทร์กระจ่าง ต่างเชื่อม “เรา” ร่วมเป็น “เงา” ... ของกัน ... มั่นมิคลาย ... ... . .. .. . . . แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 53 14:57:10 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 53 14:03:01

ความคิดเห็นที่ 30 ... ... ฟ้าหลังฝน ............... ภาพคำเผยแรกฟ้า.............หลังฝน เมฆหม่นหมางระคน...........ขุ่นต้อง- -รอเพียงผ่านเวียนวน.........วารเก่า กาลสร่างคลายคับข้อง.......ข่มบ้างบรรเทา แสงเงาตามติดทั้ง.............เธอสอง ใครหนึ่งขาดครรลอง..........ล่วงล้ำ อีกใจจักสมปอง................ฤาเปลี่ยน แปรปรับยอมเปียกช้ำ-........ชอกร้าวรานฝน ยามยลแสงสาดหล้า..........เรืองไสว คามเขตพรรณพฤกษ์ไพร....พร่างพริ้ว เพียงพอผลิแตกใบ............บรรณต่าง คือฤกษ์วิเศษริ้ว................เลิศหล้ารวมสหาย แพรวพรายวับวาบห้วง........มหาศาล แรหลั่นสริยกานต์..............เกริกกล้า วางวันวาดวิมาน................เมืองเทพ เทียมเจิดจำรัสคว้า............ครอบแก้วเกศขวัญ ... . .. .. แสงพวยพุ่ง จรุงหล้า ฟ้าหลังฝน กลางเมฆหม่น ระคนครื้น พลิกฟื้นฉาย กาลเวลา ล่วงแล้ว จงแคล้วคลาย ริ้วหลากสาย กำจายเจิด เปิดเวียงดิน ...  ตราบแสงส่อง ... ต้อง "เรา" ... รูป “เงา” ชัด ดังบัญญัติ  ฝนฟ้า  มาเยือนถิ่น สร้างสมดุล หมุนวน ล้างมลทิน ทุกหยาดหยด หลั่งริน  ประทินไพร ...  หลังม่านรุ้ง เรืองรอง  อย่าหมองหม่น จงเริ่มต้น  สมกำลัง ความหวังใหม่ เผยสรรพสิ่ง สวยงาม สื่อความนัย ทุกหัวใจ ได้แลก  ... หลอมรวมกัน ... คือลำแสง แกร่งกล้า มหาศาล สริยกานต์  สูรย์พ้อง  ครองเขตขัณฑ์ คืนแว่นแคว้น แดนวิมาน  ผ่านวารวัน ทุกดวงขวัญ ... เคียงข้าง ... ร่วมทางเดิน... ... . .. .. . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 01:31:50

ความคิดเห็นที่ 31 ...  ... จุดหมายที่ปลายฝัน .......................... โครมครามรับคลื่นท้อง-......ทะเลไหว เกลียวหลากกระจายไกว.....กระจกแก้ว ผันเกินหยั่งลึกใน...............โลมนอก ไกลลิบลับหายแล้ว............เร่คว้างหันเห เวลานับเริ่มถ้า...................ถอนสมอ ปลายสุดจุดหมายรอ...........ร่นเข้า สางวันสู่พลบพอ................เพลินค่ำ ใจพี่กล่อมฝันเจ้า...............จวบน้องนิทรา อาณาจักรน่านน้ำ...............ปฐพี คามเขตขอบคีรี.................ร่วมต้อน- -รับผูกมิตรไมตรี...............ตามสภาพ สายอุทกปราศย้อน............ยอกพลั้งอภัยหนอ ยอแสงอาบวาดเวิ้ง.............ความหวัง กลางคลื่นถาโถมบัง-..........คับสู้ ขวัญเอยช่วยประทัง...........ยังชีพ สืบมุ่งหมายยอดชู้.............เชิดหน้าชูตา ... . .. ..  ยามคลื่นลม  ข่ม-เกเร ทะเลไหว จนแกว่งไกว กระเพื่อมซ้ำ กระหน่ำเหิม ลึกสุดหยั่ง ชั่งใจ ให้เหมือนเดิม เสียงลด-เพิ่ม จังหวะเต้น บีบเค้นตาม ...   ยิ่งห่างไกล  ให้คนึง คิดถึงเจ้า รอบตัวเรา อุปสรรค ซ้อนขวากหนาม วนเวียนทุกข์ สุขอยู่ ทุกครู่ยาม แฝงงอกงาม ตามฤดู รอคู่เคียง ...  ยิ่งรอคอย คล้อยค่ำ ย่ำรุ่งล่วง ทุกสิ่งปวง  ติดปีก หลีกความเสี่ยง ต่างระนาบ สภาพการณ์  ผ่านลำเลียง ลามลำเอียง รักใคร่ ในจิตตน ... ... ณ วันนี้  ยังมีกัน สำคัญแท้ หรือพ่ายแพ้ ระยะทาง ต่างเหตุผล แต่ขวัญเอย เชยชิด ลิขิตดล จึงเริ่มต้น ... ทดเวลา ... ค้นหากัน ... ... . .. .. . . . แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 21:59:28 แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 22:48:42 แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 53 22:56:17 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 53 21:58:27

ความคิดเห็นที่ 32 ...  ... ใต้อาณัติแห่งศรัทธา ........................... ธาราลึกนิ่งต้อง................ตามกระแส ลมผาดระลอกแพร...........กระเพื่อมกว้าง แสงวันประดับแด.............เดือนวาด องค์ประกอบคืบคว้าง........เคลื่อนคล้อยคืนฝัน ยามแปรผันหลากขึ้น-........ลงเสมอ ลมกวัดไกวยอดเฌอ.........โยกพริ้ว เผยพราวเรื่อเรืองเออ-.......อออุ่น ฟากฝั่งดังพรหมริ้ว............ร่วมสร้างสวยเสมือน มาเยือนลานแหล่งหล้า......ชมไถง ชะลอจิตประวิงไหว..........วุ่นรั้ง ทุกหยาดหยดอวลไอ........ซึมซาบ เอมอวดกระสายครั้ง.........ค่อนเว้าวอนถาม ลำดับความหล่อเลี้ยง.........รวมสาย ดาวแห่งศรัทธาฉาย-.........เฉิดพ้อง อาทิตย์อัสดงพราย...........พรึงเพริด เพียงพี่รอรับน้อง..............แลกน้ำใจเยือน ... . .. .. หลากนิยาม ความเปิด ช่างเพริดพริ้ง สายน้ำนิ่ง สบรู้สึก ไหลลึกแน่ แสงเป็นใจ จึ่งระบาย ฉายดวงแด ตามกระแส  กฏเกณฑ์ ไม่เอนเอียง ...  จากถ้อยคำ กำซาบ ภาพนิมิต แกว่งไกวขวัญ สะกดจิต ริดรอน - เหวี่ยง มีขึ้นลง ปลง-เสื่อม กระเพื่อมเพียง- -รู้สุ่มเสี่ยง เลี่ยง – ข่ม  สร้างสมดุล ... ... เสียงหัวใจ จักนำพา ค้นหาพบ สุข – สงบ  บางเวลา อันว้าวุ่น พลิกบทบาท ขาดเหลือ เกื้อการุณย์ มอบแด่ “คุณ”  คนดี  ที่ห่วงใย ...  เพียงน้ำใจ ใสสะอาด อย่าขาดช่วง ดาวทุกดวง ฤาจะลี้ หนีไปไหน ขลับมืดฟ้า มัวดิน สูญสิ้นไป งามสุกใส  ใต้อาณัติ  แห่งศรัทธา... ... . .. .. . . . แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 53 01:00:49 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 53 00:30:39

ความคิดเห็นที่ 33 09.06 น. กะตื่นเช้าโล้โคลงเคลง<>กะเตงเช้าโล้โคลงขื่น ๏ กี่ทาง กลางที่เจ้า .............. แสวงหา บางกอก บอกกลางนา .......... ก่อนนั้น กลางบ่อน กร่อนบางตา ......... หรือเบียด แน่นแน กลางอยู่ กู่ยางปั้น ................ แต่งไร้ยางอาย ๏ นายใจ ไหนจ่ายให้ ............ บ่าวกาย จ่ายพิษ จิตไพร่หมาย ............ จิตเจ้า บ่าวนาย บ่ายหนาวคลาย ........ ร้อน ฤ จี้เผ่า เจ้าพี่เฝ้า ..................... กราบเท้าเจ้านาง ๏ กลางร้าย กลายล้างไล่ ........ ซ้ายขวา ใช่อยู่ ชู้วว์ใหญ่มา ................. ไล่เจ้า หวังรอด วอดหลังหา .............. รู้ไม่ ใช่เด่น เช่นได้เท้า ................. ตบไม้ตบมือ ๏ กระสือด่า กระสาดื้อเลือก .... เป็นนาย กบเอย เจ้ากบ จบเกล้าวาย ............... วอดสิ้น นำจิต นิดจำสาย ................... บ่ายคิด คำปู่ ครูปล้ำดิ้น ..................... คิดด้วยคำใด- ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว จิตเป็นเจ้าต้องนำใจ บารนี ๚ะ๛ 09.31 น. *** 09.31 น. กะนอนลงกลอนค่ำ<>กระหน่ำลงกลอนคลอน ๏ กาย มรณะ มะระ-นอนะแรด บ่าว แก่แดด glad แด-ดิ้นแค่ไหน กาย เนื้อเรา เน่าเหลือ-เลือดเนื้อเชื้อไข บ่าว ไพร่ทาส พลาดไท้-เลิกให้ฤๅ ๏ ใจ ไหวสั่น หวั่นใส-ขุ่นใจจับ นาย สนศัพท์ สับสน-จนใจหรือ ใจ คิดรอด คลอดฤทธิ์-ใจ kid ดื้อ นาย หลงอื้อ รื้อองก์-หลงรูปนาม ๏ นามธรรม ใจ ไทยจำ-คำอมตะ มรณะ ไหมไหนมะ-อาถรรพ์ห้าม รูปธรรม เน่า เฒ่านำ-บ่าวย่ำตาม ใจ กายนำ กรรมนาย-ตายแน่นอน ๏ จิต เป็นเจ้า เป้าเจน-จัดเห็นพระ จิต อมตะ อ๊ะ! มะตำ-อำพระสอน นามธรรม จิต ทิดจำ-คำร้อยกลอน นำ สอนใจ ใสจร-ก่อนเลือกข้าง-กลางวุ่นวาย<>กลายวุ่นวาง บารนี ๚ะ๛ 09.55 น. ------------------------------------------------------------------------------- บ่าว นาย เจ้า ... เจ้าเป็นใคร ... เจ้าเป็นบ่าว เจ้าเป็นนาย ใช่หรือ เจ้าเป็นเจ้า กาย ใจ จิต ... วลีกลาง-วางกาลี ... ใจน้องพี่คิดอะไรอยู่ ... ดูใจกันมันสับสนจริง กาย ... คราบสังขารของคนเรา เราไม่อาจจะควบคุมได้ ต้องแตกดับไปตามกาลลเวลา ใจ ... จิตวิญญาณของคนเรา เราควบคุมได้ จะให้สุขใจ หรือ ทุกข์ใจ อยู่ที่ใจเราเอง พระพุทธเจ้า - เผ่าพุทธจ้ะ ทรงตรัสรู้ ---- สูตัดซะหลง ความจริงใน -- ไฟจริงนาม ใจนำกาย ---- กายนำใจ ใช่ ----------- ใช่ ธรรมชาติ ---- ทาสมะช้ำ ควบคุมกายไม่ได้ต้องแตกดับตายไป กายเนื้อจับต้องได้ เป็นรูปธรรม ล้วนต้องมรณะ ควบคุมจิตวิญญาณให้ไปเกิดใหม่ได้  จิตวิญญาณจับต้องไม่ได้ เป็นนามธรรม ล้วนต้องอมตะ ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว จิตเป็นเจ้าต้องนำใจ ใจ เป็นรูปธรรม หรือ นามธรรม มีกาย ต้อง มีใจ ... คือ หัวใจ ที่เป็นรูปธรรม ต้องมรณะตามกาย นายต้องตายตามบ่าว มีจิต ต้องมีใจ ... คือ ใจคิด ที่เป็นนามธรรมตามจิตวิญญาณ เจ้าต้องไม่ตายตามนาย ใจเป็นกลาง ... ใจเราสับสนวุ่นวาย จะรักษาใจให้เป็นอมตะได้หรือไม่ ใจกาย กายใจ ... เป็นคู่คำภาษาไทยที่มีใช้ในชีวิตประจำวัน ... นายต้องเดินนำหน้าบ่าว ใจกาย ใจเป็นนายนำบ่าวไปทางไหน ทาง อมตะหรือมรณะ กายใจ ไยจึงให้บ่าวนำหน้าไปในทางที่บ่าวอยากเป็นอมตะ จิตใจ ... เป็นคู่คำไทยเพียงคู่เดียว ที่ไม่มีคำว่า ใจจิต ใช้ในภาษาไทยเรา ไม่น่ามีข้องกังขาใจใดเลยสำหรับท่านผู้มีดวงตาเห็นธรรม จิต เป็นอมตะ ต้องนำใจไปสู่ความเป็นอมตะ คือ ตายแล้วเกิดไปใหม่ ควบคุมจิตบริสุทธิ์ของท่านไว้ให้ดี แล้วท่านจะได้เกิดใหม่ในศาสนาของศาสดาพระองค์นั้น เมื่อคำสอนของเราสิ้นสุดลงในห้าพันปี ยังมีคนสมัยนี้เข้าใจจำคำบอกใบ้ทางของพุทธองค์ที่เราเคารพบูชากันบ้าง ควบคุมจิตบริสุทธิ์ไว้ให้มั่น แล้วท่านจะได้เกิดเป็นสัตว์ประเสริฐ หากปล่อยวาง ขว้างจิตบริสุทธิ์ทิ้งไป จิตบริสุทธิ์ที่สัตว์ประเสริฐไม่ควบคุมไว้ จะดับสลายไปเกิดเป็นจิตในภพที่สูงหรือต่ำกว่าสัตว์ประเสริฐกันนะ ท่านผู้เฒ่าที่ควบคุมจิตบริสุทธิ์ไว้ไม่ได้ จะไปเกิดใหม่เป็นอะไรนะนี่ กาย ใจ จิต --------------- ใจเป็นกลาง วุ่นวายสับสนที่สุด วัยเด็ก วัยรุ่น วัยผู้ใหญ่ --- วัยรุ่นเป็นกลาง ท่ามกลางความสับสนเพราะเป็นเด็ก หรือเป็นผู้ใหญ่ ชาย เกย์/กระเทย หญิง ---- เกย์/กระเทย เป็นเพศที่เป็นกลางจริงหรือ เป็นเพศที่สับสนวุ่นวายจริงหรือไม่ ถามใจท่านเอง ...  ท่านเร่งให้คนกลางมาเป็นนายกปกครองประเทศ ท่านแน่ใจแล้วหรือว่า ท่านจะอยู่รอดปลอดภัย ถามใจท่านเอง ... ท่านเลือกข้างอยู่เป็นอมตะด้วยวิถีใด-วิถีให้ตัวท่านอยู่รอดตลอดไป หรือ จะให้เลือดเนื้อเชื้อไขท่าน ก็คือลูกหลานท่านอยู่รอดตลอดไป วายวุ่นใจกลาง-วางวุ่นใจกาย ... ท่านจะไม่ปล่อยวางกันบ้างเลยหรือ สวัสดีประเทศไทย ------------------------------------------------------------------------------- จารึกไว้ด้วยขวัญจินตกวี-วิบัติภัยประเทศท่าน<>วิบัติผ่านประเทศไทย-ในวันนี้ <<< นกผี ---> กวีคำผวน*กวนวะคำผี*กวนหวีคำพระ <--- หนีผก >>> ------------------------------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 53 22:48:21 แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 53 11:13:37 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 53 11:08:11

ความคิดเห็นที่ 34 ...                 ๏ เลือด       ต่อเลือดหลั่งสิ้น       เพื่ออะไร               นอง            ท่วมแผ่นดินไหน     ใคร่รู้               แผ่น           ดินทาสหรือไท        เราท่าน               ดิน             กลบหน้าไม่สู้          ไม่สู้หน้าคนฯ   ... สวัสดี ขอรับทุกท่าน ขอไว้อาลัยแด่ผู้เสียชีวิต ขอไว้อาลัยต่อการเมืองไทย และ ขออโหสิกรรม แหะ แหะ สวัสดี ขอรับ จากคุณ : นายทิวา เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 53 12:54:58

ความคิดเห็นที่ 35 ... ... วารวางพิภาคเปลื้อง.............ปรารถนา ดินต่ำทะเลผา....................เพื่อน,เหย้า สายลมห่มอาณา.................แนวคลื่น คลายขุ่นคละขรมเคล้า.........คั่งค้างหลากหลาย ผืนทรายราบเรียบไร้............รอยหลุม แดดส่องใสปกคลุม.............แปดเปื้อน แถนทิพวิมานชุม-................นุมแห่ง ภพฤา ดวงจิตวิญญานเยื้อน............ย่างก้าวเสรี เพียงพลีปลดปล่อยบ้าง........บางวัน คลายวิโยคโศกศัลย์............แทรกซ้อน ฝากจินต์พ่วงจำนรรจ์...........จำแนก เพลิงรุ่มลุกลามร้อน.............เรื่องร้ายเลือนลาง กรุยทางถมทุกข์ทิ้ง.............ทะเลหาย เค็มปร่าแปลกปลอมกลาย....แกร่งครั้ง สำนึกหยั่งใจกาย................กรองกลั่น กาลเอย ยลภาพยินรอบตั้ง-..............รับด้วยทนทาน ... . .. .. ... วันฟ้าเปิด ปล่อยใจ ไปตามคลื่น เพื่อพลิกฟื้น อารมณ์ เพาะบ่มฝัน หาดทรายสวย สายลม ประสมกัน วาดสีสัน  วางสลับ ประดับประดา ... ... เพียงผ่อนปรน กังวลนี้ ที่รุ่มร้อน หากเหนื่อยอ่อน พักบ้าง วางปัญหา ท้องทะเล เห่คลื่นลม ห่มอุรา กลางแดดจ้า ร้อนแรง แห่งตะวัน ... ... เริ่มระบาย ร่ายระเบง บรรเลงเรื่อง เพื่อปลดเปลื้อง  การวิโยค ที่โศกศัลย์ อาจอับเฉา เหงาใจ ไม่สำคัญ ฝากจำนรรจ์ แนบความ ตามห้วงจินต์ ... ... เห็นภาพไหม ไร้มัวหมอง หลากฟองคลื่น ซัดขมขื่น  จากทรวง  ทิ้งถ่วงสินธุ์ ถ้อยรำพัน ผันกระแส แปรมลทิน ให้ยลยิน นิ่งตั้งรับ ไม่อับจน ... ... . .. .. . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 53 13:58:07

ความคิดเห็นที่ 36 อาลัยผู้เสียชีวิตในเหตุการณ์ ๑๐ เม.ย.๕๓ ๏ ไย...ปืนหันปากเปรี้ยง .........ปราบไทย ไทย...หลั่งเลือดลามไหล .......หล่มหล้า ฆ่า...ราษฎร์ฆ่ารัฐใจ ..............อำมหิต...ไทยเอย ไทย...หม่นแหงนมองฟ้า .........ฝากฟ้าคลายเข็ญ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 09:53:59

ความคิดเห็นที่ 37 ... ... นักฝัน ... นักเดินทาง ............................... หนทางเดินดุ่มก้าว..............เกินฝัน ตีกรอบมิติพลัน.................ไขว่คว้า ฉายภาพผ่านคืนวัน.............หวังรูป – ธรรมฤๅ ยามนักเดินทางล้า..............เริ่มแจ้งเจตนารมย์ พรพรหมเพรียกฟากฟ้า.......ไพรแฝง จำอวดดลสีแสง.................ซ่อนหล้า รอยไถกลบจำแลง.............หลังหว่าน นาเอย รองอกเงยพันธุ์กล้า............เกี่ยวข้าวกราบดิน สายวารินหล่อเลี้ยง............รากฐาน แทรกผ่านวงเวียนกาล.........กีดกั้น มิตรจิตมิตรใจจาร..............จรจาก ดลจริตริดรอนครั้น..............เริ่มคว้าคมเคียว คิมหันต์เดียวแดดอ้าว.........อดสู แปรเปลี่ยนปรับฤดู.............ครู่ครั้ง ลีลาศหลั่งฝนพรู................เย็นยิ่ง ลืมสิ่งเคยผิดพลั้ง..............อย่าแพ้ภัยตน เมืองวังวนหม่นไหม้............ดวงแด ตามโห่ใจปรวนแปร............แห่ให้ ผองมิตรหมั่นดูแล.............สอดส่อง เดินย่องบนผืนไม้..............ย่างเท้าทันการณ์ ... . .. .. ... “กรอบแห่งฝัน” วันใหม่ ในโลกกว้าง “นักเดินทาง” ปรารถนา เอื้อมคว้าไขว่ เมื่อภาพฝัน นั้นขยับ  แปรปรับไกล จากหัวใจ  ผ่านสายตา เจตนารมย์ ... ... ประสบการณ์ วารเก่า เหลาคมคิด ลองถูกผิด  ดี –  ร้าย พ่าย – สั่งสม คือความหวัง หว่านไป ไม่จ่อมจม เพื่อเพาะบ่ม  เมล็ดพันธุ์  งอกฝันงาม ... ... แปรความฝัน ผันปรับ เพื่อจับต้อง อย่างสอดคล้อง  วันคืน  รู้ตื่น-ข้าม กาลเวลา ท้าทาย  ขยายความ ทุกคำถาม ปริศนา ค้างคาใจ ... ...  ทุกรอยเท้า ... เงา – ร่าง ... ช่างกร้าวกร้าน ดังทางผ่าน สู่บทเรียน  เพียรแก้ไข เมื่อนักฝัน นั้นเดินทาง ก้าวย่างไป แปร “สงสัย” ... ให้ “เป็นจริง” ... เปลี่ยนสิ่งเดิม  ... ... ด้วยรอยยิ้ม มิตรภาพ อาบผองเพื่อน มิแชเชือน เอาใจเขา ใส่เราเสริม เสียงสะท้อน  วอนสมาน วารเดิมเดิม แค่ได้เริ่ม  ให้ประจักษ์ อีกสักครั้ง ... ... เพียงสักครั้ง ครุ่นประวิง ให้จริงแจ้ง ไม่เสแสร้ง สร้างภาพ สาปความหลัง ทุกเรื่องราว ขาวสะอาด ปราศชิงชัง ขานรับความ ไม่จีรัง อย่างยั่งยืน ... ... . .. .. . . . แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 53 16:30:47 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 14:57:15

ความคิดเห็นที่ 38   " จากคุณ : ฮกกงจื้อ (the darkknight) เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 22:25:45

ความคิดเห็นที่ 39   " จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 22:57:40

ความคิดเห็นที่ 40   นั่งเปิดเพลงเบา ๆ คนเดียว ฟังคนเดียว  รำพึงในใจอย่างหดหู่และวิงวอน  คนเดียว อีกรูปแบบหนึ่งของเพลงนี้  โดยนางฟ้าน่ารักตัวน้อย ๆ http://www.youtube.com/watch?v=GPeB6kGxWY0&feature=PlayList&p=4BD7BEE6836E9549&playnext_from=PL&index=0&playnext=1 แก้ไขเมื่อ 13 เม.ย. 53 10:53:22 แก้ไขเมื่อ 13 เม.ย. 53 10:53:43 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 23:51:56

ความคิดเห็นที่ 41 09.48 น.. ๏ เมืองไทยเพียงแยกข้าง ... อย่างแขก ต้อนรับขับสู้แหลก ............. แทรกรู้ ระวังแขกหลอกแดก ........... แหลกดอก เบี้ยเบิกบานแม่กู้ ............... หมู่แก้กลหลง ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 09.55 น. ---------------------------------------------------------------------------- ใช่หรือเมื่อ ... ๏ ไทยที่ทำให้อาเชี่ยนมั่นคง>>> คงเป็นภัย<<< แก่ความมั่นคงของประเทศใดหรือ ๏ เชื่อหรือไม่ ...     07.29 น. ๏ ทีม 'นักฆ่าแห่งลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา' ทีมนักล่า สังหาร ต้านแดง-ค้อน เคียว-คอมมูน ทุนดี ซีไอเอป้อน ทุนกลุ่มก้อน ค้อนกระจาย ไปทั่วโลก ๏ ทีมสร้างฝัน มั่นคง ธงที่เห็น ธงใดเด่น เป็นภัย ต้องไป-โยก โย้-ให้แตก แยกข้าง สร้างหัวโจก ต่างธงโบก โขกกันเอง เจ๊งกันไป ๏ โลกผี-บุญ คุณ-สร้าง หวังวันหน้า เป็นเจ้าใหญ่ ในโลกา หากิน-ได้ ทรัพยากร ถอนทุน มาหมุนใช้ สร้างทัพใหญ่ ไว้ขู่ ทุกผู้คน ๏ วิบัติไทย ซีไอ-เอไทยหลง เปรมประสงค์ ธงสนั่น พัลลภ-ด้น ดั้น-ตะแบง แรงม้า ขโมย-ปล้น เมือง-ดันก้น ซ่นติงมาร์ค ปากน้ำนม ๏  ก่อการดี ที่อยู่ สุวรรณภูมิ ก่อการกลุ้ม รุมสภา ประชาธิปไตยล้ม ธงฟ้าเหลือง เมืองฟ้า บ้าติดลม ทุนนิยม นมหนู กู้มาแดก ๏ ทีม 'นักฆ่าแห่งลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา' แดงรากหญ้า คาแฝก หอบแฮ่กแฮ่ก ไพร่เดือดแช่ง แดงเชือด เลือดร้าย-แปลก ปลอม-เป็นแขก แบกปืน ยืนยิงเรา ๏ ไทยฆ่าไทย ใครเชื่อ เกลือเป็นหนอน ก่อการร้าย ใครร้อน รนก่อนเล่า คู่ต่างขั้ว ตัวค่าง บ่างยุเจ้า สายลับเฒ่า เหล่าทัพ ไม่รับรู้ฤๅ ๚ะ๛ 08.44 น. ------------------------------------------------------------------------------- จารึกไว้ด้วยขวัญจินตกวี-วิบัติภัยไทยเทศด้าน<>วิบัติผลาญไทยเทศได้-อะไรแล <<< นกผี ---> กวีคำผวน*กวนวะคำผี*กวนหวีคำพระ <--- หนีผก >>> ------------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 53 09:57:04

ความคิดเห็นที่ 42 ๏ วัน ต่อวันต่อต้าน       อีกวัน ร้าย  ว่าดีกลับผัน          พลิกได้ คืน  อีกค่อนคืนดัน        เดาสุ่ม ร้อน  อกร้อนลุกไหม้      กว่าร้อนตาวัน ๚ แวะมาทักทายมิตรสหายอาศรมฯ ทุกท่าน หลังจากที่หายหน้าหายตา (หัวยังไม่หาย) ไปนานโข เฮ้อ... บ้านเมืองไทยที่เคยสงบสุขเมื่อไหร่จะกลับมา จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 53 20:28:05

ความคิดเห็นที่ 43 ประ..ลองฤทธิ์ต่างต้อง...ตายสยอง ฌา..ปนกิจ ผอง......ทแกล้ว พิ...ภพแยกเป็นสอง...ก๊กเหล่า จาร..ประวัติศาสตร์ แม้ว..มุ่งใช้เลือดเขียน *แม้ว=แม้+ว่า เรา..เคยอยู่อย่างเอื้อ...อาทร ควร..บ่ ควร ราญรอน...ฆ่าล้าง รัก..นักมักหลง ถอน-... จิตยาก กัลป์.กัป นี้ เลิกสร้าง....สิ่งเศร้าอกุศล แก้ไขเมื่อ 15 เม.ย. 53 21:26:07 แก้ไขเมื่อ 15 เม.ย. 53 21:46:49 จากคุณ : กวินทรากร เขียนเมื่อ : วันเนา 53 15:06:46

ความคิดเห็นที่ 44 สวัสดีครับหนูเซอร์  ว่างก็แวะมาเยี่ยม มาพบเจ๊ศาลาฯ โดยมิได้นัดหมายด้วย จากคุณ : คัมภีร์โบราณ เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 01:02:56

ความคิดเห็นที่ 45 ... ... ปาฏิหาริย์ ............. อาทรพรรคพวกต้อง.........เตือนใจ วิกฤติการณ์อันใด............เด่น,ด้อย หลอมรวมฤกษ์เบิกชัย.......ชมชื่น ฉันญาติมิตรฝากถ้อย........เพื่อนแท้พึงประสงค์ ความทรงจำจักเกื้อ..........การุณย์ วันเก่าคานสมดุล............ครุ่นค้าง ใครรอรับขอบคุณ...........ควรสลับ คืนมอบตอบเธอบ้าง........เพียบพร้อมรังสรรค์ สัมพันธ์ภพธาตุแล้ว.........รวมไฉน ดินด่ำลำธารใส...............ซ่อมสร้าง สายลมหยั่งเปลวไฟ-.......ฟืนมอด ปาฏิหาริย์สูงสล้าง...........ทุกข์ร้อนเลือนสลาย วารกลายพิพากษ์หล้า......รอยเหลือ วันเก่าเหน็บหนาวเจือ.......จับไข้ เหมือนคลำสิ่งคลุมเคลือ...คลายเงื่อน ปมเอย คืนสู่แดนเทพไท้............ทั่วทั้งเมืองสวรรค์ ................................................................................ ................................................................................ ... "ความทรงจำ" ล้ำค่า คราเหน็บหนาว กี่เรื่องราว พลิกผัน ชวนหวั่นไหว คือวันวาน ผ่านมา แล้วผ่านไป ฝากร่องรอย ตราไว้ ให้ตรึกตรอง ... . ผ่านไปแล้ว ... ริเริ่ม ... รู้ - เพิ่ม – ลด ทุกหยาดหยด น้ำใจ ในชนผอง ล้วนเปิดเผย พฤติกรรม ท่วงทำนอง ที่สอดคล้อง เอกลักษณ์ ประจักษ์ – การณ์ ... ... หากหนักหนา - อนาทร - วอนก้อนเมฆ - - ฟ้าครามเสก สรวงสวรรค์ อันไพศาล ช่วยเพิ่มพูน ศูนย์รวม ร่วมวงศ์วาน ปาฎิหาริย์ ... ผสานรัก ... สักขีใจ อุ่นไอดิน รินถ่าย - ถึงสายน้ำ ลมจองจำ จบเพลิง ลามเหลิงใส่ ธาตุทั้งสี่ พลี - สดับ ปรับดุลย์ใด ริเริ่ม "ให้" ...เหลียวแล ...มิแชเชือน ... "ความห่วงใย" เป็นของขวัญ วันฟ้าเปิด แสนประเสริฐ ตอบสนอง แด่ผองเพื่อน ทั้งชิวิต จิตใจ ไม่ลืมเลือน เติมเต็มเขื่อน ... กักสัมพันธ์ ... หล่อฝันเรา ... ... ฤดูกาล วานวัน ที่ผันผ่าน ภูมิต้านทาน แกร่งดี ไม่มีเหงา แม้นวิวาท บาดหมาง ต่างบรรเทา ยังมีเหย้า กำลังใจ พร้อมให้เยือน ... แปรความเห็น เป็นรู้สึก - สำนึกว่า "กาลเวลา" ที่เลวร้าย คลี่คลายเหมือน- - ได้ปลดปล่อย มิเสแสร้ง แย้ง - บิดเบือน หมั่นย้ำเตือน ... มิเฉยนิ่ง ... มิชิงชัง ... ... เหนือเวิ้งน้ำ กรำแดด แผดระยับ ไขความลับ มหาสมุทร ลึกสุดหยั่ง ลมเย้าหยอก ระลอกคลื่น ครื้นประดัง ปะการัง ... งามพิลาส ... ยันหาดทราย ... ...ทรายจุลป่น จนละมุน อุ่นโอนอ่อน เอื้ออาทร ซึมซาบ คราบ,รอย,หาย ยินยอมรับ.. ซับน้ำ น้อมผ่อนคลาย เปรียบความหมาย .. "ผู้ให้" .. ได้เจือจุน ... ... เป็นตัวอย่าง อ้างอิง ถึงมิ่งมิตร หนัก-เบา-ผิด อภัยหนา อย่าเคืองขุ่น เปลี่ยนฐานะ... จะคอยรับ ... และ “ขอบคุณ” เป็น “เกื้อหนุน” ... แต่นี้ไป ... ฉัน "ให้" เธอ ... ................................................................................ ................................................................................ . . . แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 53 09:11:51 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 53 00:20:51

ความคิดเห็นที่ 46 ๏ คน หนึ่งเสียงเท่าถ้วน     ทั่วกัน เสื้อ ใส่ถอดซักพลัน          เปลี่ยนได้ หลาก ความคิดแบ่งปัน     ใจเปิด สี แปดเปื้อนกลายไหม้       ลุกร้อนผลาญไทย ๚ ชอบภาพที่เห็นคนมารวมกัน เสื้อสีอะไรก็ได้ แต่ถือธงชาติไทยเหมือนกัน ปล.1 ขอบคุณภาพจาก http://www.oknation.net ปล.2 เฮียคัมฯ เจ้าขา สวัสดีงามๆ ขอรดน้ำขอพระสงกรานต์ด้วยนะเจ้าคะ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 53 11:42:38

ความคิดเห็นที่ 47 วัคซีนหวัดนกเข็มที่. 18     13.01 น. กะตื่นเช้าโล้โคลงเคลง<>กะเตงเช้าโล้โคลงขื่น ๏ แม่นะ มะแน่ ต้อง ............. หลั่งเลือด เลือนแพร่ แลเพื่อน เดือด ...... คลั่งล้วน ม้าเร่ง เหม่งล้า เชือด ............ เลือดไพร่ ฟ้าดับ ควับด่า ถ้วน ............... ถี่ไร้ใคร่ครวญ ๚ะ๛ 13.06 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ห้องราชฯ (กวีการเมือง) ..........พลังเงียบ......เงียบจริงๆ....... ... ของ คุณ: เสกคาถา http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P9141868/P9141868.html#17 ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 17 12.21 น. ๏ น้องพี่ นี้ผ่องแผ้ว ........... ผันผก น้องพี่ หนี้พ้อง บก ............. พร่องแล้ว น้องพี่ นี่พร่อง ยก .............. หนี้อัด กันฤๅ น้องพี่ หนี้พร่อง แห้ว .......... ห่อนรู้ชั่วดี ๏ วันนี้ we นั้น มั่น ............... V ชัย-ชนะเอย ชำนะ ชะนำ ภัย ................... พ่ายแพ้ vagina ว่าใจ ....................... นะนี่ อ่านเล่น เอ็นร่าน แท้ ............ นกเจ้าโลกเตือน ๏ โทษเพื่อน เถื่อนโพสต์ ข้อ ... ความเห็น ใกล้เพื่อน เกลื่อนไพร่ เข็น ...... อยู่ได้ ไกลเพื่อน เกลื่อนไพร เป็น ...... ตายดับ แท้เพื่อน เถื่อนแพ้ ไร้ ............ สติตั้งใจตรอง-น้องพี่ห่ากินฤๅ แลนาบารนี ๚ะ๛ 12.53 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 53 12:52:40 A:119.31.121.72 X: โดย: นกโก๊ก  วันที่: 19 เมษายน 2553 เวลา:13:06:35 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 53 15:54:40

ความคิดเห็นที่ 48 แวะมาส่งข่าวเพิ่มเติมท่ามกลางอากาศร้อน และกระแสการเมืองร้อนระอุไม่แพ้กัน “วารสารวิทยาจารย์” เปิดรับต้นฉบับ บทความ เรื่องสั้น และบทกวี “วารสารวิทยาจารย์” วารสารเพื่อการพัฒนาวิชาชีพครู ซึ่งมีอายุยาวนานกว่า 109 ปี เป็นวารสารรายเดือน ที่มีเนื้อหาครอบคลุมเรื่องราวต่างๆ ด้านการศึกษาของประเทศ ขอเชิญชวนสมาชิก ผู้อ่าน และผู้สนใจทั่วไป ส่งต้นฉบับ บทความ เรื่องสั้น และบทกวี เพื่อคัดเลือกตีพิมพ์ ล่าสุดได้เปิดคอลัมน์ใหม่ “ครูในดวงใจ” มีเนื้อหาเกี่ยวกับประสบการณ์ความประทับใจเกี่ยวกับ “ครู” ประเดิมด้วย “ครูคนแรก” ของ “ประภัสสร เสวิกุล” ในฉบับรับสงกรานต์ เดือนเมษายน 2553 ที่ผ่านมา พร้อมกันนี้ได้เชิญชวนให้ผู้อ่าน ช่วยกันส่งข้อเขียน “ครูในดวงใจ” เพื่อคัดเลือกตีพิมพ์ในคอลัมน์ดังกล่าว เจ้าของผลงานที่ได้ตีพิมพ์ จะได้รับของที่ระลึกจากกองบรรณาธิการฯ อีกด้วย สนใจส่งต้นฉบับได้ที่  วารสารวิทยาจารย์ สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา เลขที่ 128/1 ถนนนครราชสีมา เขตดุสิต กรุงเทพฯ 10230 หรือ e-mail: withayajarn@gmail.com สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม 086 9888011 หรือ 086 6180011 www.withayajarn.com แก้ไขเมื่อ 20 เม.ย. 53 16:56:56 จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 53 16:55:53

ความคิดเห็นที่ 47   วาระ  จิตสงบด้วย                คุณธรรม   สาระ  พัดกุศลกรรม             บถเอื้อ วิทยา  เกิดแต่นำ                 ตรองตระหนัก จาร ( ย์ )  วัตรสุจริตเกื้อ       ก่อให้เจริญผล ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 53 20:21:34

ความคิดเห็นที่ 48 ๏ พลีเลือดเนื้อเพื่อพ้อง..........ชาวสยาม เพื่อแผ่นดินงดงาม...................อยู่พร้อม หลายภพหลายชาติตาม............ปรากฎ มาบัดนี้ใจล้อม........................ทุกข์ล้นเทวษใจฯ จากคุณ : กรวี เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 53 22:09:46

ความคิดเห็นที่ 49 แก้ไขเมื่อ 24 เม.ย. 53 22:13:59 จากคุณ : กรวี เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 53 22:10:15

ความคิดเห็นที่ 50 ๏ พลีเลือดเนื้อเพื่อพ้อง..........ชาวสยาม เพื่อแผ่นดินงดงาม...................อยู่พร้อม หลายภพชาติลือนาม............ปรากฎ มาบัดนี้ใจล้อม........................ทุกข์ล้นเทวษใจฯ จากคุณ : กรวี เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 53 22:12:15

ความคิดเห็นที่ 51 ๏ คนไทยถูกบ่วงร้าย.....ล่อลวง เห็นผิดเป็นชอบกลวง.....หมดไซร้ เข่นฆ่าปลิดชีพปวง........เพื่อนร่วม  ชาติเฮย เพียงศัตรูใส่ไคร้............จึ่งได้ทำสนอง ฯ จากคุณ : กรวี เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 53 19:54:30

ความคิดเห็นที่ 52 ๏  ครองสติเถิดน้อมคิด.......ไตร่ตรอง อย่ามืดบอดจนมอง...........อื่นร้าย โมหะ-โทสะลอง...............ว่างเถิด ค่อยคิดหาทางด้าย(ได้)......หากใช้สติครอง ฯ แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 53 20:21:42 จากคุณ : กรวี เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 53 20:04:58

ความคิดเห็นที่ 53 ๏ ศัตรูใช่จักร้าย.............ธรรมดา แทรกซึมชาติไทยมา...เนิ่นแล้ ยุแยงแตกแยกพา...........แบ่งฝ่าย หากไม่ใช้สติแก้..........จักแพ้ภัยพาล ฯ แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 53 23:20:27 แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 53 23:16:16 แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 53 20:19:38 จากคุณ : กรวี เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 53 20:17:55

ความคิดเห็นที่ 54 อีทิสังฉันท์ ๒๐ O แล้ว-ลุหิตะคลุ้งและพุ่งก็ล้วน- ละหล่นคละคำระส่ำกระบวน- คะครวญเสียง O ควันระเบิดกระจายละม้ายจะเพียง- ณรงคะเมาห์และเขลาจะเมียง- จะมองเห็น- O การณะฉละเขานะเร้าประเด็น จะเพื่อจะพาประชานะเต้น- มุตามหมาย O หลังนรกะภาษ, ชิวาตม์ก็วาย เพราะคำแนะทางระหว่างภิปราย- ละม้ายมนต์ O โอ เพราะเมาหะชาติมิอาจจะทน กระทบกระเทียบเลาะเลียบกระวน- กระวายชี้ O จึง-กระเสือกกระสนทุรนจะบี- ฑะสัป(ะ)ยุทธประทุษะตี บ รีรอ O จึง-กระสุนนะพุ่งและรุ้งลออ- สุรียะภาสพิลาสะทอ พะนอกาล O ร่วง-สรีระร่าง ณ กลางสถาน- ประชุมพลังประดังจะผลาญ ทะยานรบ O ไม้กระบองก็คอยทะยอยประจบ- กะโล่และร่างระหว่างประภพ- กระทบกัน ! O คำยุแยงประดุจจะฉุดประจัน และเสียงวะแว่ว ฤ แผ่ว ฤ ผัน- ละสัญญา O ใจกระเหิมกระหายก็ผ้ายก็พา- คระไลลุล่วง บ ห่วงชิวา- จะพร่าผลาญ O นิ้วกระดิกกระเดื่องเพราะเคืองประสาน กมละขุ่น, กระสุนทะยาน สะท้านเสียง O ลิ่วกระทบกะร่างก็ร่างนะเอียง- ลุหิตะนองก็กองและเคียง กะศพคน O โอ รึชีพะนี้จะพลีเพราะมน- ตะเป่าระรวย..ก็ฉวยกมล- ทุรนตาม ? O โอ อุบละช่อ บ รอลุยาม บ พุ่ง บ แทงปะแสงพิราม นิรันดร จากคุณ : สดายุ... เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 53 19:47:18

ความคิดเห็นที่ 55   ไตร่ตรองมวลวจนกวี          ฤนี่กระไรหนอ ครั้นร้อยเรียงสกลมิพอ-      ผิว์ก่อและเกิดการย์ ตามเบื้องบทบุรพอนนต์       นิพนธ์คณาจารย์ ควรนำตรองและสินิรมาน      ผสานฤทัยน้อม- นำตนถึงคติปฏิภาณ           พิธานพิศาลพร้อม ผองคุณแห่ง สุ จิ ปุ ลิ ย่อม  ประนอมและหนุนนำ ควรแท้ที่คณะอนุชน          นิพนธ์กวีย้ำ อย่างโบราณและพิริยะทำ   ประจำประจักษ์ใจ ฯ แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 53 17:43:29 แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 53 22:41:02 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 53 22:39:44

ความคิดเห็นที่ 56 .        คิดถึงคิดถึงเนื้อ  นางทะเล  ครวญระเหหวนเท      ท่าวซ้ำ  คิดถึงคิดถึงเสนห์      หาอก  อกสะทกอยู่ย้ำ         เรียกร้องหาองค์        องค์มาแม้เกลื่อนทิ้ง  รอยทราย  พิมพ์ประทับอรกาย         กิ่งเนื้อ  หาดเหวยประหวั่นอาย      เพียงกลิ่น  ขอคลื่นเขินคลายเสื้อ      โอ่ให้เห็นสม        ปรนประทับแทนดาวห้วง  ฝันคืน  นี่นอ  คงแต่เสียงคลื่นกลืน             หาดทั้ง  ทีละเมอมายืน                     เงาอยู่  นี่ฤๅ  ดังกระต่ายตื่นรั้ง                  ดาวไว้เป็นเพียง  ปรนประทับรอยรางไห้           ทีคืน        ปรนปะทะทัพเทวษน้ำ  ตาปน  แล้วนอ  เพลิงพยศใจชน                พรั่นฟ้า  เมืองมืดดับอับจน              ขวัญยิ่ง  เกรงอริล้วนไทยหน้า          เข่นกลิ้งเกลือกติณ        ธรณีนาถแม้นแม่    พยุงเมือง  นี้นา  คงรับเอาเลือดเนือง       ย่านน้ำ  พระเสื้อทรงเมืองเปลือง  สังเวช  คงแต่สายเนตรช้ำ         ข่มกลั้นอกปลง        เดือนหมองเมืองสะอื้น  อกเหลว  แหลนค่ายคูหอเหว            คลั่งค้น  ปลุกเพื่อนจุดไฟเปลว        เพลิงแผด  ผลาญฤๅ  ปิดเพื่อนมัดเมืองปล้น        แปร่งปั้งดั่งคะนองฯ จากคุณ : สุปศกาล เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 53 22:43:33

ความคิดเห็นที่ 57     .....สีใด ๆ ในหล้า     รวมกัน .....ผสมส่วนนานาสีสัน     ร่วมใช้     .....กำเนิดก่อหลายหลาก     ทุกโทน  ทุกเฉด .....ไฉนเล่าจึงแยก     สีสู้อย่าเลย ........................................... แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 53 14:09:29 จากคุณ : ปานสายน้ำไหล เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 53 12:05:40

ความคิดเห็นที่ 58   อวดศรีอวดศักดิ์สร้าง        สรพัน อวยยศอวยยอ- หยัน        ยิ่งย้ำ อาจหาญอาจเหิมมหันต์     มหาภาค  พิบัติเฮย เอาชีพเอาชาติ  ช้ำ          ชอบอ้างชมตน ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 53 17:50:01

ความคิดเห็นที่ 59   ขอขอบคุณภาพประกอบ  โดยศิลปินแห่งชาติ  " ถวัลย์  ดัชนี "  ยิ่ง  ครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 53 21:50:08

ความคิดเห็นที่ 60   ขอขอบคุณภาพประกอบ  โดยศิลปินแห่งชาติ  " ถวัลย์  ดัชนี "  ยิ่ง  ครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 53 21:50:46

ความคิดเห็นที่ 61 เมื่อฝนตกพร่ำ เสียงฝนตกกระทบต้อง           หลังคา เปาะแปะแล้วซู่มา                  เจิ่งพื้น บ้างบอกเหมาะหนักหนา          ฟ้าเปลี่ยน บ้างตระหนักว่าฟ้าสะอื้น          ร่ำไห้ห่วงดิน ดินเอยไยแตกร้าว                  แตกระแหง แบ่งฝักฝ่ายเหลืองแดง            แยกพ้อง บรรพบุรุษหน่ายแหนง             ซ้ำประวัติ- ศาสตร์นอ ข้าศีกเสี้ยมจนต้อง                  แตกผ้ายเสียกรุง ฟ้าปกป้องแผ่นพื้น                  ดินไทย ทั้งรักทั้งห่วงใย                      ทุกผู้ ยามนี้แผ่นดินไหว                   เลื่อนลั่น ฝนตกเพราะฟ้ารู้-                   สึกร้าวทรวงใน แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 53 18:19:49 จากคุณ : แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 16:29:17

ความคิดเห็นที่ 62 หลบไฟที่ร้อนเร่า              รุมทรวง มาพักอาศรมสรวง            สุดซึ้ง หลบโลกที่หลอกลวง        ฤทธิ์ระห่ำ หลบพักสุดอัดอึ้ง             เบื่อบ้าทรชน แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 53 06:27:55 จากคุณ : ดีบุก (ดีบุก) เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 53 06:25:48

ความคิดเห็นที่ 63 06.37 น. ๏ สีบอดตา ถวัลย์ ดัชนี ภาพเขียนมี สีขาว แวววาวใส ป้ายสีดำ คล้ำเด่น เน้นความนัย ความในใจ ใสสว่าง มืดบางกาล ๏ สีร้อนแรง แดงเด่น เช่นสุริยัน เหลืองทองจันทร์ ฝันค้าง คู่ต่างด้าน นกมีหู หนูมี-ปีกพิจารณ์ จิตเทพมาร สานดัน ฝันดีชั่ว ๏ อาถรรพ์เจ็ด เฉดสี ที่ต่ำสูง ทางสายรุ้ง ทุ่งสาย-ร้างไร้-หัว หาง-กลางโค้ง โกงข้าง อ้างใจตัว คนชี้มั่ว ชั่วมี ที่พิจารณ์ ๚ะ๛ 07.12 น. แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 53 07:15:35 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 53 07:13:26

ความคิดเห็นที่ 64 คห 61         ควันหลงคงฝากฟ้า............หลงเรียม ฟังว่าทำฝนเทียม.......................ที่แท้ เขตเหนือเผื่อฝากเสียม...............สยามเทพ..เมืองแฮ หวังเผื่อเชือดตกแถ...................หยุดกระทุ้งผดุงแดน ฯ อะ ล้อเล่ง จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 53 13:20:44

ความคิดเห็นที่ 65 22.24 น. ๏ พิจารณ์กัน จันท์กานท์ กลอนด้านต่าง กลใครสร้าง ข้างใส ใครแจ่มแจ้ง ใครกาลี กีฬา ปลาหมอแห้ง หมากกลแร้ง แกล้งรน คนกลัวตาย ๚ะ๛ 22.33 น. ---------------------------------------------------------------------------- วัคซีนหวัดนกเข็มที่. 37     22.04 น. กะนอนลงกลอนค่ำ<>กระหน่ำลงกลอนคลอน ๏ ๏ ศาลาเจ้า เล่าจ๋า จ๊ะกันใหญ่ สุดทนได้ ไทยด้น ก่นด่าดิ้น แดกดันฟ้า ด่าฟัน หล้าดานดิน กลหมากปลิ้น หมิ่นปาก ปลาหมอฤๅ ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 22.18 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ***** ศาลาคนสวย หลังที่ ๘๘ ยินดีต้อนรับค่ะ ***** ... ของ คุณ: auntiesai http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9161308/W9161308.html#128 ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 128 21.20 น. ๏ ไม่รู้ หมู่ไร้ ทรัพย์ ............. รักษา โรคจิต ฤทธิ์โจ๊ก ยา ............. ฆ่าเชื้อ โรคสิ ริโศก-พา .................. ราเช็ต ติม่อล-ต้อนมิ เกื้อ ................ กลั่นแกล้งกรรมใคร ๏ ใช่เมื่อ เชื่อไม่รู้ ............... เหตุผล ใช่เกิด เชิดไก่ชน ................ ชั่วค้น ดูเหตุ เดชหูคน ................... เสพข่าว ครบฤๅ ใช่เหตุ เฉดให้พ้น ................ เพราะรู้หลอกกัน ๚ะ๛ (แฮ่แฮ่) 21.52 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน [ ๒๙ ] ... รอ ... ๏ ... ของ คุณ: นกโก๊ก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9151717/W9151717.html#16 ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 16 20.31 น. ๏ แพทย์รอ พอแรด ร้อง ........ ฉีดยา เพลินเหงื่อ เพื่อเงิน มา ........... เมื่อยล้า หมอรู้ หมู่รอ หา ................... กินง่าย เงินหมด งดเมิน ข้า ............... ก็ใช้บัตรทอง ๏ ม่องรอ หมอร้อง ลั่น ........... งานหนัก รัฐจ่าย ร้ายจัด ชัก ................. รอกตั้ง คลีนิค คลิกหนี-รัก.................. ษา-โรค จ่ายสด จดส่าย ครั้ง ............... หนึ่งตั้งหลายตังค์ ๏ นั่งรอ หนอ หลั่งน้ำ ............. ตาหยด รอบ่าย ร่าย บริบท ................ บ่นบ้าง รอเม้นท์ เล่นหมอ หมด .......... มุกเล่น รอจอด รอด จ. จ้าง ............... จ่ายให้หมอดู ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 21.11 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 53 21:14:18 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 53 21:55:26 ----------------------------------------------------------- โดย: นกโก๊ก  วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:19:48 น. แก้ไขเมื่อ 01 พ.ค. 53 22:47:46 แก้ไขเมื่อ 01 พ.ค. 53 22:38:39 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 53 22:33:56

ความคิดเห็นที่ 66 ... ... หนาวรอ ............ โรยราลับล่วงหล้า....................รอสลาย ใบแกว่งกวัดปลิวปราย..............ปลดเปลื้อง หวนมาหมอกกระจาย...............จนทั่ว ลมโบกบัดแยบเยื้อง.................ยากพ้นภวังค์หนาว กาลคราวครบรอบถ้วน..............ถาโถม พรำหยาดหยดรันโรม...............ล่วงหน้า ฉายแววประกายโนม-...............ไพรพร่าง พราวเก็จกะรัตฟ้า.....................ร่วมฟ้องมรสุม มุมเหงาซึมสั่นเทิ้ม...................ทรวงเผย บางบทตอนยากเปรย...............ง่ายปั้น แปรความคิดถึงเคย.................เคียงคู่ ครวญผ่านมวลหมอกครั้น..........เคลื่อนคล้อยคือรอ นวลขอเพียงอย่าแล้ง...............ลืมเลือน พันธะสัญญาเตือน...................ต่างป้อง ยังสมัครสมานเหมือน-..............เดิมอยู่ เสมอเอย คำพี่ตอบตรึงน้อง....................แนบเนื้อคลายหนาว ...................................................................................... ...................................................................................... ... บรรยากาศ กาลแห้ง – แล้งเด่นชัด ก้านสะบัด สั่นไหว ใบไม้ร่วง ท่ามหมอกบาง พรางตา กว่าแสงลวง ลมชิงช่วง หน่วงเหนี่ยว ปีนเกลียวซ้ำ ... ... ความแห้งกร้าน ด้านชา มาแทนที่ ด้วยหนาวนี้  มรสุม รุมกระหน่ำ น้ำค้างแข็ง ขลับประกาย ฉายแววนำ รู้สึก-ย้ำ เย็นเยียบ หากเปรียบเปรย ... ... หัวใจเหงา เทาหม่น จนสะท้อน บางบทตอน ยากแพร่งพราย ง่ายเปิดเผย ตัวสั่นเทิ้ม ทบทวี กว่าที่เคย มิอาจเส -แสร้งละเลย – เมินเฉยนาน ... ... เมื่อพันธะ – สัญญา – ยังมีอยู่ จึงมีจิต อุ้มชู รู้ขับขาน- -ว่า “คิดถึง” เธอมาก จากวันวาน แอบครวญผ่าน  ม่านหมอก  ... บอกหนาว-รอ ... ยิ่งหนาวเหน็บ เหน็บใจ ให้เปราะง่าย บอบบางคล้าย กิ่งก้าน  กรอบ-ร่อยหรอ โสตสัมผัส ชัดเจน เค้นความคลอ ฉวยตัดพ้อ ...  “แผ่วเบา” ... ให้เขาซึ้ง ... ... จากแห้งกร้าน ด้านชา ก่อนหน้านี้ กลายอบอุ่น ทันที ที่ส่งถึง เสียงตามสาย ขยายความ ตามรำพึง เธอตอบตรึง ... “เสียงดัง” ... “ยังเหมือนเดิม !” ... ...................................................................................... ...................................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 02:43:52

ความคิดเห็นที่ 67 11.26 น. ๏ โคลงเล่น เข็นโล่ง ให้ ............ พิจารณ์ ต่างคิด ติดข้าง มาร ................. เทพชี้ ดีปรับ ดับ ปีขาล ..................... 'พยัคฆ์-บูรพา' เวย ยันแกว่ง แย่งฝันขี้ ................... แตกเย้'วงศ์เทวัญ' ๚ะ๛ 11.32 น. ---------------------------------------------------------------------------- วัคซีนหวัดนกเข็มที่. 38     10.59 น. ๏ โคลงหมื่น ครืน โหม่งเข้า .... ศาลา ไล่เข่น เล่นไข้ตา ................. แหกนี้ ละพ่อ ล่อ-พยา .................... บาล-บ่น อยู่นอก หยอกหนู ชี้ .............. ที่รู้ฤๅเห็น ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 11.05 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ***** ศาลาคนสวย หลังที่ ๘๘ ยินดีต้อนรับค่ะ ***** ... ของ คุณ: auntiesai http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9161308/W9161308.html ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 138 10.36 น. ๏ อย่าลวงหลอกบอกใครว่าเรียกร้อง ใช่มองเจ้า เม้า 'จอง-ลำ' พองพ่น ประชาธิปไตยกึกก้องเปี่ยมเหตุผล จำลองก้น หล่นกอง ร้องตามเพลง ๏ เท่าที่ทำก็รู้ เพราะ " หนึ่งคน" เรือพายวน พลวาย วอดหลาย'เหวง' ว่ายเวียนวนในความชั่วไม่กลัวเกรง นั่งเทียนเก่ง เท่งเกรียน 'ไขเทียน*เขียนไทย' see ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 10.47 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน [ ๒๙ ] ... รอ ... ๏ ... ของ คุณ: นกโก๊ก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9151717/W9151717.html#17 ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 17 09.36 น. ๏ เหม่งรอ หมอ เร่งเร้า ............ จริยธรรม หมอเล่า เม้า ลอลำ ............... บากแล้ว หมอป่วน ม่วน ป. ปรำ ............. ปล้ำ-ปรัก ปรำเวย รอหมัก รักหมอ แม้ว .............. ม่องด้วยหัวหมอ ๏ ไพร่รอ พอไร่ สร้าง ............. สมุนไพร หมอเลือก เมือก ล. ไหล ......... กลั่นใช้ กล่องรอ ก่อรอง ไข ............... กรองใส่ คูณแสบ แค็บซูล ได้ ............... ค่าน้ำใจแพง ๏ รอแจ้ง แรงจ้อ จิก ............... ไพร่แดง เลือดไพร่ ไล่เผือด แหนง ......... หน่ายหนี้ รอปลิด ฤทธิ์ ป. แปลง ............. เงิน'ดอก-เบี้ยแหล ทอง'เพชร เท็จผอง พี้ ............... ผ่าบ้ายาเมา ๏ รอเต่า เราต่อล้อ .................. ต่อเถียง รอพ่าย ร่าย พอเพียง ............... ทุกผู้ พร่ำรอ พ่อ ลำเลียง .................. เรือล่อง ลอยต่อ รอต่อย รู้ .................... แต่ล้วงกระเป๋าแหล ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 10.28 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 10:34:25 ---------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 53 10:50:49 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 10:49:40 -------------------------------------------------------- โดย: นกโก๊ก  วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:06:44 น.   ----------------------------------------------------------------------------- ต้องกลับมาเน้นตัวเอียง ที่ลอกคำกลอบบทหนึ่ง ที่พยาบาลเมืองผู้ดีวางไว้ใน ห้องกวีการเมืองมางับ ตามกรอบความคิดเห็นที่  25 ตามลิ้งค์กระทู้ข้างล่างนี้ http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P9197030/P9197030.html แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 53 11:40:43 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 11:33:03

ความคิดเห็นที่ 68   ทำไมภาพเล็กจริง  มองไม่ชัดเลย ยกจอกหมายหยอกเย้ย    จันทรา เปรยทักทายดาริกา         ใหญ่น้อย ตรึงจิตรสกลิ่นชา            หอมกรุ่น เกรงว่าซดเกินร้อย-         กว่าปั้นจึงพอ หอมดินปานเสพถ้อย       คำกวี ธารเดือดแต่อัคคี            เร่าร้อน รินสู่จอกงามดี               บางเฉียบ ดังสดับเพลง  ชมฟ้อน     แห่งน้องโฉมสะคราญ  ฯ แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 53 21:59:07 จากคุณ : ฮกกงจื้อ (the darkknight) เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 21:54:15

ความคิดเห็นที่ 69   ได้อ่านความเห็น  พี่นกโก๊ก   ความคิดเห็นที่ 63     06.37 น. ๏ สีบอดตา ถวัลย์ ดัชนี ภาพเขียนมี สีขาว แวววาวใส ป้ายสีดำ คล้ำเด่น เน้นความนัย ความในใจ ใสสว่าง มืดบางกาล ๏ สีร้อนแรง แดงเด่น เช่นสุริยัน เหลืองทองจันทร์ ฝันค้าง คู่ต่างด้าน นกมีหู หนูมี-ปีกพิจารณ์ จิตเทพมาร สานดัน ฝันดีชั่ว ๏ อาถรรพ์เจ็ด เฉดสี ที่ต่ำสูง ทางสายรุ้ง ทุ่งสาย-ร้างไร้-หัว หาง-กลางโค้ง โกงข้าง อ้างใจตัว คนชี้มั่ว ชั่วมี ที่พิจารณ์ ๚ะ๛ 07.12 น. ซึ่งเข้าใจว่า  เกี่ยวข้องกับผู้น้อย ( กระมัง ) ขอบคุณครับ  ถือว่าได้เปิดหูเปิดตา  กับบทกวีของท่านพี่ผู้นี้  อีกคราว จึงได้แต่เขียนกลอนฝาก  ท่านพี่  ไว้สักบท  ดังนี้ จากคุณ : ฮกกงจื้อ (the darkknight) เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 22:23:30

ความคิดเห็นที่ 70 ...... อุ่นไอ.. ............ สุริยาพิภาคคล้อง...........คุณอนันต์ บรรเจิดรับคิมหันต์..........แต่งห้วง หวนคลายสร่างชีวัน........วางอุ่น แสงแดดสาดสายท้วง.....ทุ่นล้ำละลายหนาว วารยาววัดช่วงเช้า..........ชนคืน ความมั่นคงยังยืน...........ย่อมย้ำ สายใยจากวานซืน..........ทรวงมอบ ไออุ่นอาบลึกล้ำ............รักล้นนัยเฉลย ลมรำเพยแผ่วพริ้ว..........เพลินกาย ใบระบัดเบาสบาย...........ผลิพร้อม สองเราสบมาดหมาย.......เสมือนร่ม เงาเอย หนักแน่นและโอบอ้อม....แอบเกื้อการุณย์ แดดละมุนละม่อมห้อม.....ดวงหทัย ผันผ่านหมุนเวียนไป.........ล่วงแล้ว ราตรีขลับขวัญไพร..........เคียงพลอด เพียงหลับยินกานท์แก้ว.....กล่อมให้ฝันดี ................................................................................ ................................................................................ ... ยามแดดอุ่น อาบเอื้อ – เฟื้อความร้อน ร่มสะท้อน  ริ้วสว่าง  เริ่มสร่างหนาว แสงสาดสาย ละลายทุกข์  - ทุรนคราว- -พฤกษ์ไพรกร้าว กรอบแห้ง – แล้งโปรยปราย... ... เริ่มช่วงวัน อันยาว อีกคราวครั้ง ผลัดใบ-บัง เบื้องบาท พาท-ผึ่งผาย องคาพยพ สบอุรา ภาษากาย สื่อความหมาย  สิ่งดีดี กว่าที่เคย ... ... ร่ายเรื่องราว เรียงอดีต ขีด-บันทึก ร่วมรู้สึก รู้สา ทิวาเผย ผ่านวันแล้ว วันเล่า ค่ำเช้าเอย ไม่จำเป็น ต้องเอ่ย เลยว่า “รัก” - ... ... ต้องสงสัย ซึ่งกัน และกันไหม ? หากจริงใจ จริงจัง ยังประจักษ์ รู้คุณค่า ตราตรึง พึงพร้อมภักดิ์ เพื่อเป็นหลัก หนักแน่น  และยืนยง ... ... คือร่มไม้ – ชายคา อุ่น-อาศัย แผ่กิ่งก้าน  เติบใหญ่  ไพรระหง ปรกร่มเงา เหย้า-เรือน-รักษ์ดำรง อย่างมั่นคง ร่วมสุขทุกข์  ทุกช่วงตอน ... ... แต่แรกผลิ พฤกษ์พรรณ ตะวันฉาย แต้มสีสัน วันสบาย  คลายเหนื่อยอ่อน ช่วงเวลา ราตรีกาล หวาน-อวยพร หลับพักผ่อน ทุกวัน จงฝันดี ...   ................................................................................ ................................................................................ . . . แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 53 10:41:56 แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 53 00:50:48 แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 53 23:44:54 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 23:43:07