ความคิดเห็นที่ 1 ต่อมาแกก็ได้เช่าแบ่งหน้าร้านบริเวณถนนธรรมนูญวิถี ใกล้กับหัวมุมถนนสุคนธหงษ์ (สายสี่) ที่ตอนนี้เป็นศูนย์การค้าโอเดิยน (ใกล้ ๆ กับบริเวณที่มีการระเบิดกลางเมืองหาดใหญ่ แล้วมีคนที่ขับจักรยานยนต์ตายคาที่หนึ่งคน) โดยในช่วงกลางคืนก็จะขายผัดราดหน้า (ประเภทเส้นหมี่ เส้นใหญ่(ก้วยเตี๋ยว)) ช่วงแรกช่วงเช้ากับช่วงเย็นก็ยังขายน้ำอยู่ แต่ต่อมาก็เลิกไปเลยเพราะคงจะเหนื่อยมาก แกเลยขายผัดราดหน้าแต่เพียงอย่างเดียว ส่วนอีกร้านที่เช่าร่วมกับร้านแกขายแต่น้ำดื่มอย่างเดียว สำหรับศิษย์เก่าแสงทองแล้ว ก็เป็นลูกค้าขาประจำกลุ่มใหญ่ของแกส่วนหนึ่ง และมักจะชักชวนเพื่อนฝูงและญาติพี่น้องมาอุดหนุนแกส่วนหนึ่ง รวมทั้งมีลูกค้าขาจรกับขาประจำที่ไม่เคยผ่านการเรียนที่แสงทอง แต่ส่วนหนึ่งแกก็มีฝีมือดีพอตัวในการขายสินค้าด้วย โดยก็ยังเรียกแกที่ชื่อฉายาเดิมว่า ร้านยี่สิบเจ็ด หรือ ยีบเจ็ด แม้ว่าไม่มีป้ายชื่อร้านแต่ส่วนมากคนจะรู้จักว่าหมายถึงร้านไหน เด็กแสงทองกลุ่มที่เคยเล่นพนันหรือที่สนิทกับแก ถ้ามากันห้าหรือหกคนมักจะแกล้งแก โดยไปกันแล้วมักจะสั่งคนละอย่างไม่เหมือนกัน แกก็จะรับออร์เดอร์ (Order) ตามสั่ง หรือบางครั้งแฟนแกมารับออร์เดอร์ แกก็จะหันไปมองดูกลุ่มทีสั่งอาหาร ถ้าใช่กลุ่มเด็กแสงทองที่แกรู้จักดีแล้ว แกมักจะผัดประเภทเดียวกันมาทั้งหมด แล้วแต่ว่าช่วงนั้นกำลังเตรียมผัดอะไรอยู่ (ผัดราดหน้าที่หาดใหญ่ จะไม่มีการผัดวางเตรียมไว้ จะผัดแบบเป็นชุด ๆ แล้วค่อยราดหน้าพวกผักกับเนิ้อที่ผัดตามหลัง หรือบางครั้งก็มีผัดแห้ง ผัดไข่ เช่น ผัดก้วยเตี๋ยวราดหน้า ผัดหมี่เหลืองราดหน้า ผัดเส็นเล็กราดหน้า เส้นใหญ่ผัดแห้ง หมีเหลืองผัดแห้ง  เส้นเล็กผัดแห้ง เฉพาะผัก+เนื้อราดหน้า หรือผัก+เนื้อผัดแห้ง เป็นต้น) แล้วมาเสริฟพร้อมกับถือตะหลิวมา บอกจะกินหรือไม่กิน แกล้งกันใช่ไหม ก็มักหัวเราะกันในกลุ่มเด็กแสงทองพร้อมกับแก เพราะรู้อยู่แล้วว่าจะเป็นอย่างนี้ทุกครั้ง และไม่ค่อยจะถือสาหาความกันในเรื่องนี้ (อย่างที่ทราบถ้าทำตามออร์เดอร์ กว่าจะเสร็จห้าจานก็ประมาณอย่างเร็ว จานละสามนาทีหรือสิบห้านาทีจึงจะครบตามออร์เดอร์ ถ้าไม่มีคิวรอรวมทั้งมีผลกระทบกับคิวรายอื่นด้วยเช่นกัน) นิสัยส่วนหนึ่งของยีบเจ็ด คือ แกชอบผัดไปจิบเหล้าไป แม้ว่าจะได้รับไอร้อนจากเตาที่ผัดส่วนหนึ่ง และจากสุราที่แกจิบไปผัดไป พร้อมกับกลิ่นแก๊สกลิ่นอาหารน้ำมันที่ผัดราดหน้า ทำให้ช่วงหลัง ๆ บางครั้ง แกจะต้องไปเอาน้ำราดตัวเอง ให้หายร้อนจากการผัดราดหน้า ข่วงหลัง ๆ พอร้อนจัด ๆ แกก็จะเดินมานั่งหน้าร้าน แล้วมีอาการกระตุกบ้างเล็กน้อย พอเอาน้ำเช็ดหรือราดก็บรรเทาลง แต่ต่อมาก็มีอาการหนักขึ้น คือ ไปนอนชักดิ้นชักงอหน้าร้าน แฟนแกก็มักจะเอาน้ำไปเช็ดตามเนื้อตามตัว ก็จะอาการดีขึ้นกลับมาทำงานได้อีก แต่หลัง ๆ ก็ชักรำคาญเอาตะหลิวไปเคาะหัวเลย แกก็จะฟื้นกลับมาทำงานต่อได้ สำหรับคนเดินผ่านไปมาก็อาจจะมุงดู แต่คนที่เข้าใจหรืออุดหนุนร้านแกมาตลอด ก็พูดกันว่า แกกำลังจัด Event เรียกลูกค้า ก็ต่างคนต่างพูดต่างคนต่างคิด เพราะการเข้าใจชีวิตเป็นเรื่องต่างจิตต่างใจ ถึงวันพรากก็มาเดินทางมาถึง วันนั้นแกไปนอนชักดิ้นชักงอหน้าร้าน แฟนแกก็เอาตะหลิวไปเคาะหัวอีก แต่ตอนนี้แกไม่ลุกขึ้นมาอีกแล้ว นอนนิ่งอยู่ที่หน้าร้านจนผิดสังเกต ไปตรวจอีกทีแกนอนนิ่งเสียแล้ว เลยต้องพาส่งไปโรงพยาบาล ก็ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น (เท่าที่ฟังมา ถ้าจำไม่ผิดหมอลงความเห็นว่า ตายเพราะเส้นเลือดในสมองแตก) ร้านรวงที่ในอดีตที่แกเคยขายอยู่ก็ค่อย  ๆ เงียบเหงา แม้ว่าแฟนแกกับลูก ๆ จะเข้ามารับช่วงเป็นทายาทธุรกิจ แต่คนเข้ามาอุดหนุนก็เริ่มลดน้อยถอยลง กอปรกับฝีมือในการทำอาหารก็ยังด้อยกว่า เจ้าของตำนานฉายา ยีบเจ็ด (หรือ ยี่สิบเจ็ด) เพราะความสนุกสนานกับเจ้าของตำนานยุติไปแล้ว สุดท้ายก็ปิดตำนานด้วยการบอกเลิกสัญญาเช่าจากเจ้าของที่ดิน แล้วรื้อทิ้งหมดก่อนจะทำการก่อสร้างใหม่ เป็นศูนย์การค้าโอเดียนในปัจจุบัน เป็นการปิดตำนาน ยี่สิบเจ็ด หรือ ยีบเจ็ด เขียนขึ้นจากความทรงจำที่เลือนลาง ก่อนที่จะลืมหายไปกับกาลเวลาที่กลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 53 15:12:44 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 53 09:28:32

ความคิดเห็นที่ 2 TK...มากๆ จากคุณ : หิวข้าว (samacap) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 53 10:15:37

ความคิดเห็นที่ 3 ภาพสังเขปร้านยีบเจ็ด (27) จาก แผนที่อากู๋ (google map) จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 53 15:34:11

ความคิดเห็นที่ 4 โอ น่าสงสาร จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 53 20:05:12