ความคิดเห็นที่ 1 กระทู้ก่อนหน้านี้ อาศรมชาวโคลง ๒๑๘.สีสันวันชื่นคืนสุข http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9289856/W9289856.html เชิญมาถกเกี่ยวกับโคลงและกลบทกันครับ อยากให้ซือเฮียซือเจ๊มาร่วมวงสนทนาด้วยจัง จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 15:40:39

ความคิดเห็นที่ 2 นอกจากนี้ในนิราศสุพรรณ ท่านสุนทรภู่ยังแทรกกลบทไว้ โดยระบุในตอนท้ายว่า ๏ โคลงไว้ใช้ชื่ออ้าง ........ต่างนาม   นากคปริพันตาม .............กบเต้น   สรล้วนส่วนอักษรสาม ......สกัดแคร่ แม่นา   ซ้อนดอกบอกบ่อเว้น .......ว่าไว้ให้ฟัง  ๚ กลบที่เอ่ยถึงคือ นาคปริพัน กบเต้น สระล้วน อักษรสาม สกัดแคร่ และซ้อนดอก เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับตำรากุเกิ้ลดู (?) ก็ค่อนข้างจะลำบาก พบว่า นาคปริพัน+กบเต้น ตรงกับ กลบทกบเต้นสามตอน           สระล้วน ตรงกับ กลบทอักษรล้วน           อักษรสาม ตรงกับ กลบทอักษรสามหมู่           สกัดแคร่ ตรงกับ กลบทครอบจักรวาฬ           ส่วน ซ้อนดอก ไม่รู้ตรงกับกลบทอะไร ? กบเต้นสามตอน ๏ สาวเอยเคยอ่อนหนุ้ม .........อุ้มสนอม ออมสนิทชิดกลิ่นหอม ..........กล่อมให้ ไกลห่างว่างอกตรอม ............ออมตรึก  รฦกเอย เลยอื่นขึ้นครองไว้ ...............ใคร่หว้าน่าสรวล ๚ ๏ เคราะกำจำห่างน้อง .........ห้องนอน   หวนนึกดึกเคยวอน .............ค่อนหว้า   คิดไว้ไม่ห่างจร .................ห่อนจาก   หากจิตรมิศหลายหน้า .........ล่าน้องหมองหมาง  ๚ ลักษณะคือ ซ้ำเสียงพยัญชนะ ๓ ชุด ชุดละ ๒ เสียง ช่วงต่อของวรรค แต่ช่วงสุดท้ายมีแค่ ๒ ชุด หรือหากมีสร้อยในบาทที่ ๓ จะมี ๓ ช่วง ที่ใช้แค่ ๒ ชุด ไม่รู้ถูกหรือเปล่า? เดี๋ยวคงมีผู้เชี่ยวชาญกลบทมาบอกเพิ่มเติม จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 15:48:00

ความคิดเห็นที่ 3 ... มาลัยเจ้า ........................ ประพนธ์ฉัตรประพัทธ์ใช้............ประไพฉันท์ ประวิงเจตประเวศจันทร์..............ประหวั่นเจ้า ประกายวาดประกาศวัน..............ประกันว่า มะลิใฝ่มาลัยเฝ้า.......................มลักเฝ้าเมลืองฝัน .......................................................................................... ... งามเนื้อเย็น เด่นค่า ในตาพี่ งามวาที ล้ำเลิศ โฉมเฉิดเฉลา งามสีสัน มั่นสถิตย์ ลิขิตเรา งามสมเจ้า ใจถวิล พี่ยินยอม ... ... งามการุณย์ คุณธรรม นำเฉกเช่น- งามโดดเด่น สรวงฟ้า โปรยยาหอม งามนอกใน ใสแท้ แม่รอมชอม งามถนอม พร้อมภักดิ์ จักยืนยัน- ... .... ด้วยมาลัย น้ำใจรัก พี่ถัก-ร้อย บุหงาสร้อย - บรรเลง เพลงบุหงัน ทรงหลากหลาย ปลายพริ้ว - เผยสัมพันธ์ แด่จอมขวัญ เพียงหนึ่ง ที่พึงเชย ... ... เสร็จสรรพ-สรวง พวงสด ประณตนอบ ในเกณฑ์กรอบ ของพี่ ที่เปิดเผย ก่อนนำส่ง ตรงไป ให้ทรามเชย วอนเจ้าเอย รับมอบ ... ตอบน้ำใจ ... .......................................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 16:03:09

ความคิดเห็นที่ 4 กลบทจากนิราศสุพรรณ อักษรล้วน ๏ แจ้วแจ้วจักจั่นจ้า ...............จับใจ หริ่งหริ่งเรื่อยเรไร ..................ร่ำร้อง แซงแซวส่งเสียงใส ...............ทราบโสต แหนงนิ่งนึกนุชน้อง ................แนบเนื้อนวลนาง ๚ ๏ เขาเขียวโขดคุ่มขึ้น ............เคียงเคียง   ร่มรื่นรุกขรังเรียง ..................เรียบร้อย   โหมหัดหิ่งหายเหียง ...............หัดหาด แฮ่วแฮ   ย่างใหญ่ยอดยื่นย้อย .............โยกโย้โยนเยน ๚ ลักษณะคือ บังคับเสียงพยัญชนะเดียวกันตลอดวรรค อักษรสามหมู่ ๏ เสียงซออ๋ออ่ออ้อ ..................เอื่อยเพลง จับปี่เตร๋งเต้งเตง ......................เต่งต้อง ตรุยตรุ๋ยตรุ่ยตรุ้ย เหนง ...............เหน่งเน่ง ระนาดแฮ ฆ้องหน่อง หนอง หน่อง หน้อง ... ผรึ่งพรึ้งพรึ่งตะโพน ๚ ๏ รวังไพรร่ายร้องกร่อ ................กร๋อกรอ   แอ้แอ่แอ้แอ๊อุลอ  ......................เลียบร้อง   พญาลอล่อล้อคลอ  ...................เคล้าคู่ อยู่แฮ   กะหรอดกรอดกร๊อดกร๋อกร้อง ........กะรอกเต้นเล่นกระแต ๚ ลักษณะคือ บังคับให้มีคำผันวรรณยุกต์ ๓ เสียงเรียงกันอยู่ทุกวรรค เสียงวรรณยุกต์ ทีมาเรียงกัน อาจเป็นเสียงสามัญ เอก โท, เอก โท ตรี, โท ตรี จัตวา ฯลฯ ตำแหน่ง ของคำที่ผันในวรรคไม่ตายตัว ครอบจักรวาฬ ๏ หนาวลมห่มผ้าห่อน .............หายหนาว ฟ้าพร่ำน้ำค้างพราว ................พร่างฟ้า เด่นเดือนเกลื่อนสาดดาว .........ดวงเด่น ใจเปล่าเศร้าซบหน้า ...............นึกน้องหมองใจ ๚ ลักษณะคือ ซ้ำคำต้นบาท กับคำต้นบาท ๑ คำ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 53 16:40:53 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 16:03:38

ความคิดเห็นที่ 5 ... มาลัยพี่ ... ..................... มาลัยกานต์ สมานรัก พี่ถักถ้อย บรรจงร้อย เรียงมณี หลากสีใส พ้องสัมผัส หัตถา พี่ยาใจ สร้อยสายใย มัดคล้อง จองแจ่มจันทร์ ... ... เปี่ยมไมตรี รุจีฉาย แย้มพรายเฝ้า แอบอิงเว้า วอนเพริศ งามเฉิดฉัน กำจายฟุ้ง จรุงหอม กล่อมชีวัน สืบสานห้วง หฤหรรษ์ สู่ขวัญตา ... ... มาลัยฉัตร จรัสรัก พี่ถัก-ร้อย ยิ่งชดช้อย หากน้อง ปองใฝ่หา พี่ทุ่มแรง แฝงสิ้น ทั้งวิญญา น้องหรือกล้า ดื้อต้าน ค้านพี่ลง ... ... ดอมดอกรัก ตระหนักแล้ แลขานไข จัดดวงใจ ใส่พาน ตามประสงค์ วจีจาร สานกระทำ เจตจำนง ที่สูงส่ง ... ว่าจัก ... รักพี่เอย .......................................................................................... *** กลับมาแก้ไขเป็นดังนี้ค่ะ *** ประเดิมทิศประดิษฐ์ท้น...........ประดนทาง สวรรค์ไกล่ไสวกลาง...............สว่างเกล้า นภาผลัดณภัทรพลาง..............นภางค์ผลิต นพิศแล แมลงรี่มาลีเร้า.......................มะลิเร้ามาลัยเรียมเอย .......................................................................................... *** ความเดิมก่อนแก้ไข *** ประเดิมทิศประดิษฐ์ท้น...........ประดนทาง ไสวนั่นสวรรค์นาง..................สว่างน้อม นภาจรัสณภัทรจราง................นภางค์,จิต นพิศแล มะรุมรักมลักล้อม...................มะลิล้อมมาลัยเรียมเอย .......................................................................................... . . . แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 19:16:42 แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 23:02:45 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 16:03:58

ความคิดเห็นที่ 6 กลบทจากนิราศสุพรรณ ซ้อนดอก กลบทนี้ค้นไม่พบในกุเกิ้ล (?) (เห็นหลายแห่งระบุเป็นกลบทก้านต่อดอก แต่ตรวจดูแล้วไม่ใช่) ไม่แน่ใจว่าจะใช่บทนี้หรือเปล่า?  รอผู้รู้มาช่วยตอบ ๏ เกือบรุ่งฝูงช้างแซ่...............แปร๋นแปร๋น กรวดป่ามาแกร๋นแกร๋น.............เกริ่นหย้าน ฮูมฮูมอู่มอึงแสน ...................สนั่นรอบ ขอบแฮ คึกคึกทึกสะเทือนสะท้าน..........ถิ่นไม้ไพรพนม๚ ลักษณะคือซ้ำคำ ๒ คำ ในทุกบาท บาทละ ๑ แห่ง ตำแหน่งไม่แน่นอน นอกจากนี้ยังมีกลบทที่ไม่เอ่ยชื่อไว้ในโคลง แต่ก็ถูกอ้างอิงในตำราเขียนโคลงหายแห่ง อักษรสลับ ๏ ยนโศกยามเศร้ายิ่ง .............ทรวงเยน   คิดสุดขัดแสนเขน  ................โศกไข้   หวนหนาวหากนึกเหน  .............หน้าแห่ง น้องแฮ   ดวงจิตเด็จจากได้  .................จึ่งดิ้นจำโดย ๚ ลักษณะคือ บังคับเสียงพยัญชนะ ๑ เสียง สลับกันตลอดบาท ตะเข็บไต่ขอน ๏ เสลาสลอดสลับสล้าง ......... สลัดได   สอึกสอะสอมสไอ ................. สอาดสอ้าน   มแฝ่มฟาบมเฟืองมไฟ ............ มแฟบมฝ่อ พ่อเอย   ตขบตขาบตเคียนตคร้าน ........ ตคร้อตไคร้ตเคราตครอง  ๚ ลักษณะคือ บังคับใช้เสียงสั้น-ยาว หรือ หนัก-เบา สลับกันตลอดวรรค ---------------------------------------------------- กลบทมีไว้ฝึกฝีมือ และไม่มีเหตุผลอันใดที่จะห้ามฝึก ตั้งกระทูเสร็จก็รีบเผ่น ชะแว้บ!!!!! จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 16:10:00

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามากราบสวัสดีพี่ๆ ชาวอาศรมค่ะ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 16:24:06

ความคิดเห็นที่ 8 คคห.ตกหล่นจาก กระทู้ก่อนหน้า ขอแปะไว้ก่อน ครับ ความคิดเห็นที่ 177     อ้าว ครูพจน์ไปทำงานแล้ว งั้นมี่ยกมาวางให้พี่ศาลายาดู แบบใส่จัตวามากๆตามที่พี่นิยมนะคะ5555 วิจารณ์ได้อีกค่ะ ~ คำวอนขย่อนไว้ ........ ขยายหวาน คำขาดขยาดขาน ........ ขยดข้าง คำคมขย่มคาน ............ ขยับเคลื่อน คำโขกโขยกคว้าง ....... ค่าแล้งแขยงเหลือ ~ คำถึกคะมึกท้น ........... คะมำทาง คำคล่องคะนองคาง ........ คะไขว่เคี้ยว คำพล่านคะคานพลาง ..... คะเนพลาด คำทะลึ่งคะนึงเลี้ยว ......... ลากเก้อคะเยอเกา ~ คำคิดสนิทเค้า .......... สนุกความ คำปริสติปราม ............... สกัดป้อง คำว่อนสลอนหวาม ........ สลับวูบ คำเพราะเสนาะพร้อง ...... เพรียบเร้าสราญรมย์ พจน์รำพัน     จากคุณ : ญามี่ (y@mie)     เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 14:40:40   ถูกใจ : Little Red จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 16:57:40

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นว่า กลบท "ซ้อนดอก" คล้ายกับ กลบท "บุษบารักร้อย" ที่ครูหนอนสุราเคยนำมาลงไว้ ขอนำมาลงให้ที่ด้านล่างอีกครั้งนะครับ ซึ่งจะเห็นว่า ต่างกันแค่ตำแหน่งคำซ้ำเท่านั้น กลบทแบบที่ ๑๐ บุษบารักร้อย ทั่วถ้วนครบครบครื้น............เคร่งครัน ทุกเครื่องทุกทุกอัน...............เอกเอื้อน พริ้งพร้อมพรั่งพรั่งพัน.........ไพเราะ เพชรร่วงร่วงรินสะเทื้อน.......สะทกน้ำเพชรไหวฯ ครรไลเร่งเร่งเร้า...................รัวเสียง ฉิ่งฉับรับรับเรียง...................หริ่งร้อย ซอสอดฉอดฉอดเคียง............จะเข้ขลุ่ย ลูกหมดหมดฉับช้อย...............ชื่นน้ำใจถวิลฯ บทนี้เท่าที่ดูน่าจะง่ายกว่าอีกหลายกลที่ผ่านมา ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมพี่เนาว์เอามาไว้เป็นแบบสุดท้าย ลักษณะของกลคือการใช้คำซ้ำทุกบาท บาทที่ 1-3 ใช้คำซ้ำคำที่ 3 และ 4 บาทที่ 4 ใช้คำซ้ำคำที่ 2 และ 3 อาทิตย์หน้าหน้าที่...............งานตรึม รับผิดชอบชอบอึ๋ม...............อดเว้น รองานเสร็จเสร็จสะบึม........คลายสะบัก สะบอมแฮ น้องนุ่มนุ่มนวดเคล้น...........อ่อนเส้นเอ็นสบายฯ จากคุณ : หนอนสุรา  - [25 ส.ค. 11:09:23] ขอเอาโคลงกลบทอักษรสามหมู่ที่เคยแต่งไว้มาส่งเป็นการบ้านนะครับ (ดูความอุจจาระเกียจของนักเรียนโข่ง เอาการบ้านเก่ามาส่งก็ได้ด้วย) เดินชมชะนีนี่นี้                  กู่ขาน บางบ่างบ้างโจนทะยาน       เกาะไม้ ชนคางค่างค้างนาน            คงเจ็บ ปวดแล เสื้อเสื่อเสือคาบไว้             กระโดดแจ้นกระโจนหนี แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 53 17:10:06 จากคุณ : แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 17:08:50

ความคิดเห็นที่ 10 แคเมอรูนแน่แท้......................ฟาดแชมป์ อังกฤษหรือจะแหยม................เบียดเข้า บราซิลก็อย่าแหลม...................มาเจือก ฝรั่งเศสหรือจะเคล้า...................ไขว่คว้าแชมป์เจอ เยอรมันนั่นด้วย........................ทีมนึง อย่าสะเออะมาคลึง....................นะโว้ย อาร์เจนติน่าถึง..........................จะเก่ง ก็อย่าหวังได้โซ้ย.......................เสียบคว้าแชมป์มา อิตาลีเก่าแล้ว...........................แชมป์เมิน โปรตุเกสก็เกิน..........................ยากใกล้ ฮอลล์แลนด์ก็ยังเขิน...................อดตะครุบ แชมป์จะต้องยกให้.....................เผ่าโพ้นหมอผี แคเมอรูน ชัวร์ เหอๆ ---------------------------------------------------- เขียนมาร่วมสนุกเฉยๆนะท่านศาลายา   ถือว่าเป็นค่าศึกษา ได้เรียนรู้กับผู้สันทัดหลายๆท่านก็ได้เป็นบุญตาแล้วขอรับ ได้แต่ดู ได้แต่เรียนรู้  แต่เวลาเขียนออกมา เป็นหยังจังเป็นจังซี่หนอ บักเสกเอ้ย! ปล.เสกคาถาบ่แม่นครู บ่แม่นนักเรียน บ่แม่นหัวหน้าห้อง บ่แม่นคนเก่ง     แต่เสกคาถาคือภารโรง ขอรับ   แหะๆ  (อีหลีเด้อ บ่แม่นถ่อมตน) จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 17:25:05

ความคิดเห็นที่ 11 ขอเสนอความคิดที่ว่า ท่านสุนทรภู่เป็นนักกลอนหรือเป็นกวี? สวัสดีครับพี่ศาลายา นอกจากกลบทแล้ว ขอเสนอเรื่องกวีด้วย เชิญ      พวกเราหมดนี้                       นักเขียน คิด       สว่างจึงมาเรียน                      เร่งรู้ แบบ    ฉบับกระจ่างใจเทียน            ใจตื่น กวี       มุ่งมาร่วมกระทู้                       ทุกถ้อยคำงาม นัก      โคลงรังสฤษฏ์เนื้อ                    วรรณวิจิตร กลอน   ทุกบทเหมือนมิตร                ส่งยิ้ม นอน     เต็มตื่นลงลิขิต                      วรรณฉ่ำ สบาย    ดั่งหมีป่าลิ้ม                        รสน้ำผึ้งหวาน ในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน ๒๕๒๕ และวิกีพีเดีย บอกว่า คำว่า กวี เป็นคำนามหมายถึงผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญในการประพันธ์บทกลอน ในทางวรรณคดี มักจะแบ่งเป็นกวีเป็น 4 ประเภท ตามลักษณะการแต่ง คือ จินตกวี หมายถึง กวีที่แต่งโดยความคิดของตนได้แก่ วรรณคดีประเภทที่เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งหรือกวีเอง เช่น เรื่องพระอภัยมณี ของสุนทรภู่ เรื่องมัทนะพาธา ของรัชกาลที่ 6 เรื่องเห็นแก่ลูกของ "พระขรรค์เพชร" เป็นต้น สุตกวี หมายถึง กวีที่แต่งโดยได้ฟังมา ได้แก่ เรื่องที่แต่งตามที่เล่าสืบกันมา อาทิ เสือโคคำฉันท์ และ สมุทรโฆษคำฉันท์ เป็นต้น อรรถกวี คือ กวีที่แต่งตามความจริง ได้แก่ เรื่องที่แต่งตามเหตุการณ์หรือหลักความเป็นจริง เช่น เรื่อง ลิลิตยวนพ่ายและลิลิตตะเลงพ่าย เป็นต้น ปฏิภาณกวี คือ กวีที่แต่งบทกวีได้สดๆ ทันทีโดยไม่ต้องเตรียมมาก่อนได้แก่ เรื่องที่แต่งด้วยไหวพริบที่คิดขึ้นเองโดยทันทีทันใด เช่น โคลงที่ศรีปราชญ์พูดกับนายประตู เป็นต้น แต่หากสรุปรวบรัดสำหรับกวีหนุ่มสาวในปัจจุบัน กวีคือพวกมีตาที่สาม กล่าวกันว่าคนทั่วไปสัมผัสโลกได้สามมิติ แต่กวีสัมผัสได้สี่มิติ พระอรหันต์สัมผัสได้สิบมิติ พระพุทธเจ้าสัมผัสได้ทุกมิติ คนบางคนแค่คิดก็เป็นกวี เช่น คำสั้นสั้นของโสตถิเทพ แสวงประเทืองที่ว่า อคติ “ เมื่อความงามถูกรุกรานด้วยความเป็นจริง ดิรัจฉานพิราบจึงมิใช่ใดอื่นนอกจากศัตรูของหน้าบันอุโบสถ ความดีจึงถูกพันธนาการไว้กับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยฝ่ายเดียว ” สมณะหนุ่มรำพึงท่ามเพรียกปะทุประทัด หรือเวลาโสตถิเทพ แสวงประเทืองนั่งเรือข้ามฟากระหว่างธรรมศาตร์กับโรงพยาบาลศิริราช เห็นคนป่วย กวียังเห็นถึงความป่วยของคน ระหว่างท่า ฝั่งนั้นคือมหาวิทยาลัย อันขึ้นชื่อลือไขในศึกษา ฝั่งโน้นอภิมุขสุขศาลา อันเยียวยาป่วยไข้ให้หายครัน คือเรือข้ามมหาชลาลัย ระหว่างท่าเทียบใหญ่หว่างใจฝัน ระหว่างหวังแปลกแยกแตกต่างกัน แห่งเธอแห่งฉันผู้ข้ามเรือ คือคลื่นปรบรบรุกทุกระลอก ตะวันตก ตะวันออก ใต้ เหนือ คือบางหมอกบอกสางพรางคลุมเครือ แนบน้ำนาบเนื้อเหน็บใน คือฉันผู้เริ่มต้นบนฝั่งนี้ ท่ามลุกลี้ลุกลนคนขวักไขว่ คือเธอผู้หอบวิญญาณสะท้านใจ แรมร้างห่างไกลจากไหนมา คือคล้ายเขาก็ด้วยคนป่วยไข้ คงหวังข้ามชลาศัยไปรักษา คือเราทั้งผองล่องนาวา หากไม่แม้มองหน้าสักวูบเดียว จึงเราเหมือนคนป่วยไข้สมัยนี้ มาลงล่องวารีดิถีเปลี่ยว แดดสายฉายบางทาบร่างเซียว ทุกคู่ตาโดดเดี่ยวนั้นเดียวดาย เหมือนมีม่านหมอกหนากั้นตาอยู่ เหมือนอับแดดแสดสู้มิรู้สาย เหมือนกรำไข้ไม่สร่างแทบปางตาย ไข้ใจไข้กายแห่งผองเรา ปิดปากมากเกลื่อนเหมือนไม่มี   ร้างแล้งไมตรีกระไรเล่า กระทบเรือเนื้อน้ำซ่อนงำเงา ฉาบความว่างเปล่าไว้เบาบาง แฝงบางสงสัยซ่อนในตา เธอเขาหวังว่าสู่ไหนบ้าง ร่วมเรือวังเวงอยู่เคว้งคว้าง ฤาเรางงหลงทางอยู่หว่างท่า.....??? เชิญแต่งโคลงกระทู้ เชิญ คิด แบบ กวี นัก กลอน นอน สบาย นำเสนอหลายเรื่องในกระทู้นี้ ตามประสา นักเลงกลอน หากนอนเปล่าก็เศร้าใจ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 53 18:05:38 จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 18:00:54

ความคิดเห็นที่ 12 06.14 น. ๏ เชิญ-กระดกแก้ว จิบน้ำ ............ กระสายยา คิด-กระบวนใหม่ หา .................... กระบอกน้ำ แบบ-กระบองไม่เอา หนา ............. กระโหลกแบะ กวี-กระหวัดปากกา ปล้ำ ............... กรอกน้ำกระจายฝัน ๏ นัก-พนันป๊อกเด้ง ไพ่ ................ ละลายทรัพย์ กลอน-พยัคฆา ฆ่ายับ .................. ละเลิกบ้าง นอน-พยุงคู่ขา ปรับ ..................... ละครบท สบาย-พยับฝนฉ่ำ ล้าง .................. ปากร้ายละเล่นหลง ๚ะ๛ 06.43 น. แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 53 06:47:07 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 06:42:58

ความคิดเห็นที่ 13 เชิญ ประชันกลั่นคั้น....................ระบำโคลง คิด ประโคมโหมโรง ....................ระเลียดล้ำ แบบ ประเจิดเปิดโปง ..................ระรานยั่ว บ่มี กวี ประคองกานท์ค้ำ ...................คู่ห้องระเริงโคลง นัก สะสมศาสตร์ซึ้ง ....................ตะบึงมา กลอน สะบัดลมพัดพา .................ตะเพิ่นคว้าง นอน สะดวกสบายนา ...................ตะแคงคว่ำ ฝันดี สบาย สะสางชำระล้าง .................โศกเศร้าตะกายลา  บารนี ๚ะ๛ สวัสดีขอรับ ท่านอาจารย์นก และเหล่าเกจิอาจารย์ฺทุกท่าน โดยเฉพาะท่านศาลายา  ผู้เปิดอาศรม   คุณแสงแรกประดับดิน ผู้วางคำบังคับ จะค่อยๆเรียนรู้ และฝึกตามกฎเกณฑ์       ต่อไป ขอบพระคุณ ทุกๆคำชี้แจงของทุกๆท่าน ผู้น้อย....เปลวอัคคี จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 08:19:18

ความคิดเห็นที่ 14 ตะเพิ่น   ตะเพิ่น จาก แปล ภาษา ไทย-อังกฤษ NECTEC's Lexitron Dictionary ตะเพิ่น จาก พจนานุกรม ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน ตะเพิ่น จาก พจนานุกรม ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร   แปลภาษา ไทย-อังกฤษ NECTEC's Lexitron Dictionary ตะเพิ่น คำแปล [adv.] in a flurried manner [syn.] พล่านไป,เจิ่นไป   พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ตะเพิ่น ตะเพิ่น ความหมาย ว. พล่านไป, เจิ่นไป. พจนานุกรม ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร ตะเพิ่น คำแปล ว. พล่านไป, เจิ่นไป. .................................................................................................. มีข้อความทางหลังไมค์ถามมา เลยเข้ามาตอบทางหน้าไมค์  คงไม่ว่ากันนะขอรับ ขอบพระคุณ  สำหรับคำชมขอรับ แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 53 09:29:15 แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 53 09:28:17 จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 09:26:41

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีค่ะพี่ศาลายา พี่แสง พี่ๆทุกคน เมื่อคืนดันมี "งานเข้า" กว่าจะเรียบร้อยเล่นเอา เกือบตี1 วันนี้ยังไม่แล้วเสร็จ โพสสักหน่อย เสร็จงานแล้วมาใหม่นะคะ กลบทจากนิราศสุพรรณ ซ้อนดอก กลบทนี้ค้นไม่พบในกุเกิ้ล (?) (เห็นหลายแห่งระบุเป็นกลบทก้านต่อดอก แต่ตรวจดูแล้วไม่ใช่) ไม่แน่ใจว่าจะใช่บทนี้หรือเปล่า?  รอผู้รู้มาช่วยตอบ ๏ เกือบรุ่งฝูงช้างแซ่...............แปร๋นแปร๋น กรวดป่ามาแกร๋นแกร๋น.............เกริ่นหย้าน ฮูมฮูมอู่มอึงแสน ...................สนั่นรอบ ขอบแฮ คึกคึกทึกสะเทือนสะท้าน..........ถิ่นไม้ไพรพนม๚ ลักษณะคือซ้ำคำ ๒ คำ ในทุกบาท บาทละ ๑ แห่ง ตำแหน่งไม่แน่นอน ศาลายา เห็นว่า กลบท "ซ้อนดอก" คล้ายกับ กลบท "บุษบารักร้อย" ที่ครูหนอนสุราเคยนำมาลงไว้ ขอนำมาลงให้ที่ด้านล่างอีกครั้งนะครับ ซึ่งจะเห็นว่า ต่างกันแค่ตำแหน่งคำซ้ำเท่านั้น กลบทแบบที่ ๑๐ บุษบารักร้อย ทั่วถ้วนครบครบครื้น............เคร่งครัน ทุกเครื่องทุกทุกอัน...............เอกเอื้อน พริ้งพร้อมพรั่งพรั่งพัน.........ไพเราะ เพชรร่วงร่วงรินสะเทื้อน.......สะทกน้ำเพชรไหวฯ (Little Red) เท่าที่มี่หัดมากลบทก้านต่อดอกไม่ใช่แน่ค่ะพี่ศาลายา จะให้แน่ถามพี่ท่านอื่นๆดูนะคะ ส่วนที่พี่แดงน้อยสันนิษฐานมามีเค้าค่ะ แต่ที่มี่ดูจากตัวอย่างที่พี่ศาลายายกยกมา น่าจะเป็นแบบเขียน "คล้าย" บุษบารักร้อย มากกว่ากลบทนี้เท่าที่มี่สังเกตดู มันเข้าหลักกวีแต่งไปตามความคิดขณะนั้น และเล่นกลบทตามความรู้สึกของสิ่งที่จะสื่อ(คล้ายๆพี่เสกนึกแต่งบทที่มี่ยกมาให้ดู ในทู้ที่แล้ว นั่นแหละค่ะ ) อาการจากการแต่งแบบนี้ เรียกว่า ..... ปฏิภาณกวี คือ กวีที่แต่งบทกวีได้สดๆ ทันทีโดยไม่ต้องเตรียมมาก่อนได้แก่ เรื่องที่แต่งด้วยไหวพริบที่คิดขึ้นเองโดยทันทีทันใด เช่น โคลงที่ศรีปราชญ์พูดกับนายประตู เป็นต้น แสงแรก ประดับดิน มี่เดาจากข้อความนี้ค่ะ สัทพจน์ หรือการเลียนเสียงธรรมชาติ กวีใช้การเปรียบเทียบโดยการ ใช้คำเลียนเสียงธรรมชาติ ทำให้เสียงไพเราะเกิดจินตภาพได้ชัดเจน เกิดความรู้สึกคล้อยตาม ตัวอย่างเช่น เกือบรุ่งฝูงช้างแซ่ แปร๋นแปร๋น กรวดป่ามาแกร๋นแกร๋น เกริ่นหย้าน ฮูมฮูมอู่มอึงแสน สนั่นรอบ ขอบแฮ คึกคึกทึกเสทือนสะท้าน ถิ่นไม้ไพรพรม ( โคลงนิราศสุพรรณ : สุนทรภู่ ) กลบทสไตล์นี้ มี่ว่าพี่เสกฯ พี่นก พี่เปลว น่าจะถนัดมาก อิอิ ท่านอื่นมี่ยังไม่เคยเห็นผลงานแนวนี้น่ะค่ะ เป็นกลบทว่าง่ายก็ง่าย ว่ายากก็เหงื่อตกเหมือนกัน (ตกที่นึกเสียงสัตว์ร้องแบบต่างๆเสียงธรรมชาติไม่ออกไงค่ะ) สรุปว่า เป็นกลบทเลียนเสียงสัตว์ร้อง เสียงที่เราได้ยินโดยรอบ โดยแต่งเน้นสองคำติดกันค่ะ เช่น ฮูมฮูม แปร๋นแปร๋น คึกคึก ปล. ว่างเมื่อไรมี่มาหัดด้วยค่ะ ขอ "ย้ำ" ค่ะความคิดนี้เป็นความคิด "ญามี่"เอง ถูกผิดขออภัยด้วยค่ะ ........กลัวกำกวมเหมือนสไตล์คนบางคนชอบใช้ล่อคนไปตกหลุมค่ะ 55555 จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 10:32:19

ความคิดเห็นที่ 16 ตะเข็บไต่ขอน ๏ เสลาสลอดสลับสล้าง ......... สลัดได   สอึกสอะสอมสไอ ................. สอาดสอ้าน   มแฝ่มฟาบมเฟืองมไฟ ............ มแฟบมฝ่อ พ่อเอย   ตขบตขาบตเคียนตคร้าน ........ ตคร้อตไคร้ตเคราตครอง  ๚ ลักษณะคือ บังคับใช้เสียงสั้น-ยาว หรือ หนัก-เบา สลับกันตลอดวรรค กลบทนี้มี่เคยเล่นแต่แบบไม่ใช้ลหุคำล้วนเหมือนบรมครูสุนทรภู่ค่ะ ไว้คิดผูกเรื่องได้โดยตลอดจะลองแนวนี้บ้างค่ะ มี่เคยแต่เล่นแนวนี้ค่ะ สละสลดระทดระทวยระหวยระหาย จะย่างจะกรายจะยืนจะหยุดก็สุดจะหมาง จะแลจะเหลียวก็เปลี่ยวก็มืดก็จืดก็จาง จะแวะจะวางให้หวาดให้หวั่นให้พรั่นให้พรึง (ศิริวิบุลกิตติ์) ระทวยระทดสลดสละขนิษฐ์ชนาง ระเหระหนกระวนกระวายระคายระคาง จะแรมจะร้างอนงค์อนาถนิราศนิรา (พระราชนิพนธ์:ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ) เมื่อแปลงมาเป็นโคลง มี่แต่งออกมาแบบนี้ค่ะ ผิดขออภัยค่ะ มี่เพิ่งหัดมา "แช่"สายโคลงจริงๆตอน "ต้นปี"ที่ผ่านมาเองนะคะ ขอเวลาให้นักเรียนใหม่หน่อยนะคะ ครูประจำชั้น! กลบทตะเข็บไต่ขอน จิตคนปะเบื่อสะท้อน................เสมือนทุกข์ พบผ่านประสาปลุก..................ประดับร้อน ยามหลับตระหนกสนุก..............สลายซบ จะว่าวิเวกป้อน........................ปรับละม้ายเสกเหงา วิถีรับแต่ระย้า.........................หยอดระกำ สวยสดคือระบำ.......................บทเศร้า จักจองกระชับคำ......................คัดขื่น กลับตื่นกระตุกเฝ้า...................โศกสร้อยแจกฝืน บางทบขนาดขับข้อง..................หลอกจริต ทีละคืบยังคิด...........................ประเคราะห์ห้วง คะนึงซัดซ่านหลอกสนิท.............ผสมเจ็บ จะไม่แลกทักท้วง......................กับต้นถนัดขม เวียนผลักขับเร้นลึก....................หลุดคอย จิตบั่นกดเรียบรอย......................ขยักห้อย คืนมืดลบประดิษฐ์ประดอย...........ประเด็นจาก ดาวพริบกระซิบลองร้อย..............ตักเคลิ้มกระพัดฝัน ญามี่ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 10:44:18

ความคิดเห็นที่ 17 ... ใจพี่ ... .............. ทรวงสมรจรจรดฟุ้ง...............จรุงฝัน จรึงฝากหากลืมวัน.................หลั่นไว้ รอยหวานผ่านเผยพลัน...........ผันพี่ ผินภาพสาปสรวงให้...............ใส่ห้วงดวงขวัญ .......................................................................................... ... ฟ้องแดนสรวง ท้วงถาม ความพี่ด้วย- ใจน้องป่วย ปรวนคะเน หยั่งเวหา แสงลิบลับ ขลับเรื้อง เยื้องนัยน์ตา จนเคือง-พร่า มัวหทัย ในทันที ... ... ฝากถ้อยถาม ข้ามฟ้า คุณค่ารัก ควรปกปักษ์ รักษา หรือว่าหนี ใจดวงน้อย พลอยช้ำ ใครย่ำยี ให้ศักดิ์ศรี ตกต่ำ ในกำมือ ... ... เอื้อมคว้าไขว่ ไม่ถึง คะนึงยิ่ง แกล้งทอดทิ้ง ห่างไกล ทำไขสือ พี่เอ่ยลา ฟ้าล่วง สุดทรวงยื้อ แม้นสาสน์สื่อ ยังเลือดเย็น ร้อง-เห็นใจ ... ... ห้วงเมฆา ขาวสะอาด บาดตาน้อง ด้วยขุ่นข้อง หมองจิต ปิดไม่ไหว ยิ่งระวัง  ระแวง-พราก พี่จากไกล กี่หยดใส ไห้-สะอื้น จักรื้นพอ  ... .......................................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 10:55:45

ความคิดเห็นที่ 18 ... แด่เจ้า ... ................ โอ้พุ่มพวง ดวงรพี ของพี่แก้ว เคยเพริศแพร้ว ผ่องสกาว ข่มดาวหนอ มาบัดนี้ ฤดีเจ้า ควรเฝ้ารอ นำฤกษ์คลอ คล้องนภา อย่าร้างไร้-... แล้วขมขื่น สะอื้นหา พาปวดร้าว พสุธา กร่อน-กร้าว สั่นกราวใหญ่ พายุซ้ำ กระหน่ำซัด วิบัติภัย ด้วยดวงใจ ของพี่ ที่แหลกราน ... ... ทั้งมุ่งมาด ปรารถนา ใฝ่หาเจ้า พลีกายเฝ้า เสี่ยงผจญ ด้นเพลิงผลาญ มิให้เหตุ เภทภัย ใดแผ้วพาน เร่งรัดสู่ เรือนสถาน วิมานแมน  ... ... หวังบรรเทา เศร้า-สร่าง แด่นางแก้ว ยอมสิ้นแล้ว เจ็บช้ำ ระกำแสน ส่งความรัก สลักความ ข้ามพรมแดน เชื่อมขอบฟ้า แน่นแฟ้น แทนตัวตน  ... .......................................................................................... หวงแหนแสนห่วงคว้า..........หาขวัญ หอมไขว่ไหวรอยฝัน...........หลั่นฟ้อง เรืองฟากฝากจำนรรจ์.........จันทร์เนตร เทวษฤา ใจนอบตอบเพรียกน้อง.......ผ่องน้อมถนอมนวล .......................................................................................... . . . แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 53 13:29:46 แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 53 13:02:43 แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 53 11:35:30 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 10:58:32

ความคิดเห็นที่ 19 เชิญ-วาดเสือกลับด้าน..............ถลกหนัง คิด--เยี่ยงมือฉมัง   .................ฝันย่อมได้ แบบ-เลยถ่วงหันหลัง................นักกลบเกลื่อน กวี-ขับเคลื่อนให้ .....................ผุดผ่องไร้มารยา นัก-แสดงเห็นหน้า ...................เขาบอดใจ กลอน-เกริ่นผลงานใด ..............หนอไป่ซึ้ง นอน-หงายเล่นกลบใน ..............ถือคันฉ่อง สบาย-กิเลสทึ้ง .......................หน่อมแน้มแย้มขบวน จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 11:22:09

ความคิดเห็นที่ 20 เชิญช่วยประชันรู้..................เชิงชี้ ลายไทย คิดใช่คิดเรื่องต่อตี................มาสู้ แบบแผนเป็นสักขี................เชิญร่วม ลงโรง กวีใดได้ร่วมรู้......................ขีดได้ เทียมกัน นักกลอนใดเล่าบ้า...............โคลงกลอน กลอนฝังจึ่งยามนอน.............ฝันบ้า นอนหลับบ่สนิดหลอน..........วาบแว่ว วนเวียน สบายก่อนเกือบเป็นบ้า..........เขียนได้ ฮาเฮ จากคุณ : ดูธรรม เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 13:16:45

ความคิดเห็นที่ 21 . " ตะเข็บไต่ขอน " ~ ตะเกียกตะกายกระหายฉะนี้ ...... ประสีประสา กระวีกระวาดขนาดขมา ............... ขมักเขม้น ตะเข็บตุปัดตุป่องถลา ................. ขมุบขมิบ กระมังกระว่าทะลึ่งทะเล้น ............ กระแทกกระทั้นกระทรวงไฉน พจน์รำพัน . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 14:01:00

ความคิดเห็นที่ 22 กลบทซ้อนดอก โอยโอยไหวว้างหว่าง.......ในใจ เสียงลั่นครืนครืนไป.........ทั่วฟ้า ฝนซัดซ่าซ่าไฉน.............แอบเหม่อ ลมพัดใจเจอว้า...............วิ่งอ้อนฮือฮือ โฮโฮเหมือนแอบไห้.........เร็วพลัน ใจขุ่นฮึฮึตัน....................ตีบสิ้น เสียงยุงหวี่หวี่พัน..............เกาะกัด เจ็บเอย เพียะเพียะตบจนดิ้น..........กระแด่วแล้วหลายตัว ญามี่ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 20:46:44

ความคิดเห็นที่ 23 ตะเข็บไต่ขอน บทนี้ชื่อว่า "ตบจนได้" 55555 เมากว่ากินยาดองเนอะพี่นก กระซิบกระซาบกระซิกกระเซ้า ...........กระแซะกระเซ็น กระดอนกระดากกระดกกระเด็น ..........กระเดื่องกระเด้ง กระโตกกระตากกระแตกระเต็น ...........กระเตงกระตุก สะอางสะโอดสะองสะเอ้ง ............ .....สะอาดสะอิ้งสะอ้านสะเอว ขยับขยายขยิบขยุ้ม..........................ขยิกขยำ ประจักษ์ประจุประจวบประจำ...............ประเจิดประเจ้อ ประกันประกาศประกบประกำ..............ประกายประกิต ประพันธ์ประพฤติประพิณประเพ้อ.........ประพาตปะพร้อมประพิมพ์ประพาย ญามี่ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 22:48:42

ความคิดเห็นที่ 24 ญามี่ ครับ น่ากลัวมาก ในหนังหนะสนุกดี ยัยตัวร้ายกับนายเจี๋ยมเจี๊ยม เห็นแล้ว คงเป็นโสดตลอดปาย ดูวิว ให้เย็นลง จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 22:55:01

ความคิดเห็นที่ 25 เห็นว่า กลบท "ซ้อนดอก" คล้ายกับ กลบท "บุษบารักร้อย" ที่ครูหนอนสุราเคยนำมาลงไว้ ขอนำมาลงให้ที่ด้านล่างอีกครั้งนะครับ ซึ่งจะเห็นว่า ต่างกันแค่ตำแหน่งคำซ้ำเท่านั้น กลบทแบบที่ ๑๐ บุษบารักร้อย ทั่วถ้วนครบครบครื้น............เคร่งครัน ทุกเครื่องทุกทุกอัน...............เอกเอื้อน พริ้งพร้อมพรั่งพรั่งพัน.........ไพเราะ เพชรร่วงร่วงรินสะเทื้อน.......สะทกน้ำเพชรไหวฯ ครรไลเร่งเร่งเร้า...................รัวเสียง ฉิ่งฉับรับรับเรียง...................หริ่งร้อย ซอสอดฉอดฉอดเคียง............จะเข้ขลุ่ย ลูกหมดหมดฉับช้อย...............ชื่นน้ำใจถวิลฯ บทนี้เท่าที่ดูน่าจะง่ายกว่าอีกหลายกลที่ผ่านมา ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมพี่เนาว์เอามาไว้เป็นแบบสุดท้าย ลักษณะของกลคือการใช้คำซ้ำทุกบาท บาทที่ 1-3 ใช้คำซ้ำคำที่ 3 และ 4 บาทที่ 4 ใช้คำซ้ำคำที่ 2 และ 3 (Little Red) บทนี้มี่ขอเล่นผสมบุษบารักร้อยตามแบบนี้นะคะ อิอิ บุษบารักร้อย+โตเล่นหางแบบ๑ เมืองไทยตลกตลกต้อน.........เตรียมตึง สีหลากพรรคพรรคดึง............ด่วนกู้ รักชาติหมดหมดขึง................ขังขุ่น พาหลับหลับรอสู้...................เสกสร้างสบายเมือง ไทยรักมิตรมิตรพร้อม.............พลันภักดิ์ อุปสรรคเลือนเลือนหลัก...........ล่วงแล้ว มุงขยันปรับปรับชัก.................ชวนเชื่อ มีพิศพิศเพียงแผ้ว....................ผ่านร้อนมาไสว ไทยเยือนยักยักยิ้ม..................ยังรอ ไทยมั่นคัดคัดคลอ...................เคลื่อนพร้อม รักกันรักรักทอ.........................ทางสุข หยุดปลุกปลุกแอบอ้อม..............อาบอ้างคราบขม ไทยดีเงียบเงียบแง้ม..................เงยสูง จินต์จิตโยงโยงจูง......................จับพริ้ม รักพรรคพวกพวกฝูง...................ฝากซื่อ และเกลียดเกลียดเลาะลิ้ม............เล่ห์ร้ายมายา ญามี่ แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 02:04:59 จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 00:50:10

ความคิดเห็นที่ 26 . " บุษบารักร้อย " ลักษณะของกลคือการใช้คำซ้ำทุกบาท บาทที่ 1-3 ใช้คำซ้ำคำที่ 3 และ 4 บาทที่ 4 ใช้คำซ้ำคำที่ 2 และ 3 ____________________________ ผมขอแสดงความคิดเห็น ตรงบาทที่ ๔ ว่าน่าจะซ้ำในคำที่ ๓-๔ เหมือนสามบาทแรก ด้วยเหตุผลดังนี้ครับ ๑. มองว่า  บังคับของกลบท ดูแปลกไป ถ้าบาทใดบาทหนึ่ง ต่างจากอีกสามบาท ๒. เทียบกับ "รักร้อย" ในกลอน เมื่อมองจังหวะกลอนซึ่งเป็น ๓ ช่วง คำซ้ำจะเชื่อมระหว่างช่วงแรกกับช่วงที่สอง ดังนี้ ยังมีเมือง - เมืองใหญ่ - หนึ่งไพบูลย์ พร้อมสกูล - สกูลวงษ์ - ทั้งพงษา อันจอมท้าว - ท้าวไท - นามใจกล้า เธอเตรียมการ - การมหา - โยธายศ เที่ยวปราบหมู่ - หมู่มหา - ประชาราษฎร์ ใจฉกาจ - ฉกาจล้ำ - เกินกำหนด อันนามท้าว - ท้าวก็ไม่ - ได้ปรากฏ โดยจะจด - จดนาม - ตามนคร (ศิริวิบุลกิตติ์) ซึ่งจะเห็นว่า เจตนาของการซ้ำ มีตำแหน่งที่แน่นอน ๓. พิจารณา "บุษบารักร้อย" จากบทโคลง ที่กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ทรงประพันธ์ มีรูปเหยี่ยวเหยี่ยวตั้ง ............. ตามไตร มุขนา ทกที่มุมมุมของ .................... เขตต์นั้น ป้านลมจับจับไสว ................. แสวงเหยื่อ เยี่ยงเฮย กระเบื้องประดับดับถ้วยไสร้ ..... สบสรรพ์ บาทที่ ๔ กระเบื้องประดับดับถ้วยไสร้   ( ซ้ำคำ ๒ - ๓ ) กระเบื้องประดับถ้วยถ้วยไสร้  ( ซ้ำคำ ๓ - ๔ ) ผมคิดว่าท่านจำเป็นต้องเลือกแบบแรกตามความของรูปประโยค อีกแง่หนึ่งที่ว่า กระเบื้องประดับดับถ้วยไสร้   ( ซ้ำคำ ๒ - ๓ ) จะว่าซ้ำคับที่ ๒ - ๓ ก็ไม่ตรงนัก เพราะคำที่ ๒ คือ ประดับ แต่ซ้ำเพียง ดับ เท่านั้น คงด้วยเหตุว่า กระเบื้องประดับ ยาวมากแล้ว ข้อปัญหาตรงบาทสี่นี้ รวมกับเหตุผลข้างต้น ๒ ข้อ ทำให้อยากคิดว่า จริงๆแล้วเจตนาบังคับของ "บุษบารักร้อย" น่าอยู่ในตำแหน่งคำ ๓ - ๔ เหมือนกันทุกบาท หากแต่ความจำเป็นในการประพันธ์ทำให้คลาดเคลื่อนไป ~ บุษบารักรักร้อย ......... เรียงโคลง หยาดเยื่อใยใยโยง ........ เยี่ยงย้ำ ใช่ร้อยชั่วชั่วโมง ........... เหมือนชั่ว คราวเอย ร้อยรูปคำคำซ้ำ ............. สี่ซ้ำคำสาม พจน์รำพัน . แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 05:40:26 จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 05:31:37

ความคิดเห็นที่ 27 ..สวัสดีครับ ง่า.... ศาลายาเป็นผู้เฝ้ากระทู้ที่เหลวไหลซะแร้ว ตั้งกระทู้แล้วเผ่นไปเล่น กลับมาอีกที ..โอ้โฮ.. ทำไมโคลงมานเยอะอย่างนี้ อิอิ แต่ก็อ่านไม่เบื่อครับ คคห. #3, #5 ploythana น้องพลอยมาพร้อมกับกลอนห่อโคลง (?) 2 ชุด แหม ผู้คนสมัยนี้ชอบทำอะไรท้าทายจัง ชุดแรกเป็นโคลง ๑ บทตามด้วยกลอน ๔ บท ประพนธ์-ฉัตร-ประ-พัทธ์-ใช้............ประไพ-ฉันท์ ประวิง-เจต-ประ-เวศ-จันทร์..............ประหวั่น-เจ้า ประกาย-วาด-ประ-กาศ-วัน..............ประกัน-ว่า มะลิ-ใฝ่-มา-ลัย-เฝ้า.......................มลัก-เฝ้า-เมลือง-ฝัน มีลักษณะเป็นกลบท คล้ายๆ กลบทระลอกแก้วกระทบฝั่ง นั่นเขามีอักษรแค่สองชุด แต่นี่เล่นซะ 3 ชุด แถมพก ลูกเก็บคำแรกของชุดอีก ช่างกล้าเล่นจริงๆ อิอิ ชุดสองเป็นกลอน ๔ บท ปิดด้วยโคลง ๑ บท ประเดิม-ทิศ-ประ-ดิษฐ์-ท้น...........ประดน-ทาง ไสว-นั่น-ส-วรรค์-นาง..................สว่าง-น้อม นภา-จรัส-ณ-ภัทร-ราง................นภางค์,-จิต  นพิศ-แล มะรุม-รัก-ม-ลัก-ล้อม...................มะลิ-ล้อม-มาลัย-เรียม ลักษณะคล้ายกับโคลงบทแรก จะแปลกพวกหน่อย ก็บาทสุดท้าย กลุ่มคำไม่คงเส้นคงวา ม-ร-ร  ม-ล-ล  ม-ล-ล ม-ล-ร อันที่จริง ล กับ ร ถือว่าคนละเสียง นะครับ จุดที่เหมือนกันทั้งสองบท คือ เน้นคำว่า "มาลัย" ความหมายดี แต่ "มาลัย" ไม่มีลหุ หรือจะเขียนเป็น "มลัย" แทน? แต่มันจะดูแปลกนะซี แหะ ๆ คงไม่ว่านะ ศาลายาคงโรคจิต ชอบแคะแต่ส่วนที่คนไม่ชอบออกมาดู ...ขออภัย อิอิ ส่วนกลอนไหลลื่น ความหมายดีมาก ครับ ๏ ประเดิมคิดประดิษฐ์ค้น.........ประดนคัด สว่างจิตสวิตซ์จัด....................สวัสดิ์แจ้ง กระจะห่างกระจ่างหัด...............กระจัดหู่ ทมก ละ ทมะแล้ง...................ทะllม่jลิ้นทมิฬเลือน ๚ะ๛ ------------ คคห.#7 รวยระรินกลิ่นชา - สวัสดีครับ ------------ คคห.#8 ขออนุญาตแกะโคลงครูพจน์ครับ (โคลงที่วางในอาศรมฯ มักถูกลูบแคะแกะเกาเสมอๆ อิอิ) ไม่กล้าเรียกว่าวิจารณ์เพราะไม่มีหลักวิชาการ หุๆ ยิ่งของดียิ่งต้องแกะ อิอิ ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยในความด้วยภูมิของผู้แกะครับ ~ คำ-วอน-ข-ย่อน-ไว้ ........ ขยาย-หวาน คำ-ขาด-ข-ยาด-ขาน ........ ขยด-ข้าง คำ-คม-ข-ย่ม-คาน ............ ขยับ-เคลื่อน คำ-โขก-ข-โหยก (โขยก)-คว้าง ....... ค่า-แล้ง-แขยง-เหลือ แยกช่องอ่านเพื่อให้เห็นจังหวะอ่านชัดๆ ฉันทลักษณ์ถูกต้องตามโคลงสี่สุภาพ เป็นกลบทที่แทรกลหุ ๑ คำทุกวรรค ลักษณะคำ ลงท้ายบาทแรกด้วยเสียงจัตวา (หวาน) และส่งด้วยเสียงจัตวา(เหลือ) เสียงขึ้นสูง-ลงสูง .... เป็นโคลงหวาน (เน้นด้วยคำว่าหวานเสียด้วย อิอิ) มีคำยากๆ เยอะแฮะ ต้องเปิดดิก เอ๊ย พจนานุกรม... แปลความหมายได้ประมาณว่า .... คำวอน...(วาง)ไว้ใกล้ๆ (เพื่อ)ขยายความหวาน กล่าวกันว่า คำขาด(นั้น)น่ากลัว จนต้องถอยไปข้างๆ คำคม(ย่อม)ขย่มคาน(ที่แข็งแรง)จนขยับ(เขยื้อน)เคลื่อน(ไหว) คำโขก(สับ)(เคลื่อน)โขยก(เขยกไป)อย่างไร้จุดหมาย(ดูช่าง)ไร้ค่าและน่ารังเกียจ อิอิ อย่าพึ่งขำนะ กลบทมันบังคับ คนแต่งได้ขนาดนี้ต้องเก่งมากๆ ครับ คนแกะก็แกะอย่างโง่ๆ ผิดถูกอย่างไร ก็ขออภัยด้วยครับ ~ คำ-ถึก-คะ-มึก-ท้น ........... คะมำ-ทาง คำ-คล่อง-คะ-นอง-คาง ........ คะไขว่-เคี้ยว คำ-พล่าน-คะ-คาน-พลาง ..... คะเน-พลาด คำ-ทะลึ่ง-คะ-นึง-เลี้ยว ......... ลาก-เก้อ-คะเยอ-เกา ฉันทลักษณ์ถูกต้องตามโคลงสี่สุภาพ บทนี้ไม่มีเสียงจัตวาเลย เป็นโคลงเรียบๆ ที่เนื้อหาไม่เรียบๆ บาทสี่วรรคหน้า มีลูกเก็บเพิ่มเข้ามาอีกตัว(ทะลึ่ง) ทำให้ จังหวะแน่นขึ้น (ยังกะวิจารณ์เพลงแน่ะ อิอิ) ให้กุเกิ้ลแปลความได้ประมาณว่า... คำ(หยาบแบบ)ควาย(ที่)ล่ำสัน เอ่อล้น(จนกระทั่ง)ล้มคะมำไปกับ(ถนน)ทาง คำ(ที่)คล่องแคล่ว(คึก)คะนอง(ทำให้คาง)สับสน(เวลา)เคี้ยว(...) คำ(ที่เดือด)พล่าน(หวังเอาชนะ)คะคาน(ไป)พลางๆ (ก็คาด)คะเน(ผิด)พลาด(ได้) คำทะลึ่ง(ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง) (ควร)คิดทบทวน(ให้รู้ว่า)เลี้ยว(ไม่ตรง) (ก็)ลาก(ไปจน)เก้อ (และคัน)คะเยอ(จนต้อง)เกา แร้งส์ ... อิอิ ~ คำ-คิด-ส-นิท-เค้า .......... สนุก-ความ คำ-ปริ-ส-ติ-ปราม ............... สกัด-ป้อง คำ-ว่อน-ส-ลอน-หวาม ........ สลับ-วูบ คำ-เพราะ-ส-เหนาะ(เสนาะ)-พร้อง ...... เพรียบ-เร้า-สราญ-รมย์ ฉันทลักษณ์ถูกต้องตามโคลงสี่สุภาพ เสียงท้ายบาทแรกเป็นเสียงสามัญ ท้ายบาทสี่ก็สามัญ ขึ้นต่ำ - ลงต่ำ มีเสียงจัตวาเพียงแห่งเดียว(หวาม) ไม่ใช่โคลงหวาน แปลความตามกุเกิ้ลได้ประมาณหว้า... คำ(ที่)คิด(ออกมา)แนบชิด(สร้าง)เค้า(ของ)ความสนุก คำ(ที่)ปริ(แย้มออกมา)มีสติ(คอย)ปราม(คอย)สกัด ป้องกัน คำ(มากมายที่ปลิว)ว่อน(เห็น)สลอน(ทั้ง)วาบหวาม สลับกับวูบ(ดับไป) คำ(ที่)ไพเราะ เมื่อร้องด้วยทำนองเสนาะ จะเร่งเร้าความสำราญและ(รื่น)รมย์เต็มแปล้ แจ่ม...  แหะๆ โดยรวมจะเห็นการเลือกถ้อยคำอย่างตั้งใจ สร้างให้เกิดความหมาย เข้าใจได้ง่าย ถึงแม้คนอ่านจะตีความหมายได้ไม่ครบถ้วน (ด้วยด้อยภูมิปัญญา) แต่ก็รับรู้ถึง "ความงาม" ของฉันทลักษณ์แห่งโคลง และเก็บเกี่ยวสารที่สื่อได้ไม่ยาก สารที่มีเนื้อหาเชิงสอนสั่ง หวังว่าลูกศิษย์จะได้เข้าใจและใช้ประโยชน์ได้บ้าง ขอบคุณที่สร้างงานให้อ่านครับ อ่านแล้วก็เกิดแรงบันดาลใจ ขอเลียนแบบบ้าง ~ ๏ คำหวานสะท้านว่า................สะสมหวาน คำขื่นสะอื้นขาน.....................สะดุดข้อง คำปราชญ์สะอาดปราณ............สกนธ์ปริ่ม..สกาวเอย คำเพราะเสนาะพร้อง...............เพรียบแจ้งสมานใจ ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 08:16:50 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 08:09:38

ความคิดเห็นที่ 28 ขอลองเล่นกระทู้คำกลโคลง " บุษบารักร้อย " ด้วยถ้อยคำคู่ถ้อยทีถ้อยอาศัย (ผิดบ้างพลั้งไป อภัยนกผีกวีบ้านนอกด้วยเด๊อคร่าาา) 07.49 น. ๏ เชิญ-ร่วมร้อยร้อยรัก ............. บุษบา คิด-บทกลกลตา ..................... ตื่นเต้น แบบ-คำคู่คู่พา ........................ พลั้งพลาด กวี-เก่าใหม่ใหม่เน้น ................. แนบเนื้อนัยนวล ๏ นัก-ผวนผกผกแผ้ว ................ ถางถาก   กลอน-ใส่โคลงโคลงมาก ........... หมากไม้ นอน-จุกจิกจิกกาก ................... กลอนก่อน สบาย-หนักแล้วแล้วไร้ .............. รักร้าวรานหรือ ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 06.21 น. แห่ะแห่ะ ... มาแก้ไขเวลาจบโคลง ... 08.21 น. คร้าบบบผ๊ม แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 08:31:29 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 08:24:42

ความคิดเห็นที่ 29 คคห.#9 แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) ขอบคุณที่ยก "กลบทบุษบารักร้อย" มาให้ดูครับ คล้ายมากครับ แต่ต่างตำแหน่งกันนิดๆ แถม "กลบทอักษรสามหมู่" แจ่มครับ! บุษบารักร้อย ๏ ขอเงินแม่แม่ให้........ห้าพัน ลงอ่างหนึ่งหนึ่งวัน........แม่จ้าว ถูกตบหน้าหน้าหัน........ดาวส่อง...ระยิบแม่ มองอ่างอ่างกะปิอ้าว.....มิดเท้าเลยตู ๚ะ๛ อักษรสามหมู่ ๏ เทียวป้อนมาม่าม้า....ไม่กิน ป้าป่าปาลงดิน.............อดเคี้ยว กะละแมแม่แม้ชิน........ยังหวั่น แกแก่แก้ยากเลี้ยว.......ช่างม้ากระไรเธอว์ ๚ะ๛ ---------- คคห. #10 เสกคาถา แต่งโคลง, กลอนได้สนุกเสมอ ชอบๆ ๏ ฮอลแลนด์อังกฤษแพ้....ทุกที ฝรั่งเศสอิตาลี.................ล่องจุ้น อาร์เจนตินาหนี................กลับก่อน เหลือแต่เกาหลีลุ้น............ศึกใต้ศึกเหนือ ๚ะ๛ อ่าว..บอลหรือสงครามเนี่ย อิอิ -------------------- คคห.#11 แสงแรก ประดับดิน โอ้...แจ่มมาก ขอบคุณครับ เขียนมาอีกๆ ชอบๆ ๏ เชิญ ครูมาอยู่เกล้า..........กล่อมเศียร คิด อ่านอันใดเพียร.............พบถ้วน แบบ บทจดลอกเลียน..........เลบงเก่า กวี ท่านที่เลิศล้วน...............อย่าม้วยจากสยาม ๚ะ ๏ นัก  ลอกบอกคลิกเม้า......ซ้ายขวา กลอน แปะแยะจริงมา.........หมกไว้ นอน หลับทับภาษา.............เสียวแสบ สบาย อยู่สูแค่ใช้................กระดิกนิ้วตะคริวหาย ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 08:26:04

ความคิดเห็นที่ 30 จากกระทู้ "เขาใหญ่....เจ้าเอย แล โลก ใน ฝัน มา ปัน ความ สุข " ของคุณ แสงแรก ฯ ภาพ : มหัศจรรย์ รุ้งกินน้ำ น้ำตกทีลอซู จังหวัด ตาก เริงสรวงสายโสตสร้าง..............มายา ไหลหล่อเลี้ยงอาณา................เขตชื้น กระเซ็นสายหลั่งรินชลา-...........ลัยพิสุทธิ์ พิศาลเฮย แพรม่านธารหลากรื้น................ลุ่มห้วงหทัยหวาม เพลินงามตาต่างพริ้ว................ฟองไหว ราวธาตุหมอกละไม..................ม่านรุ้ง ละอองเย็นปลอบดวงใจ............เจียนด่ำ ดื่มแฮ โอบอุ่นเอมครบคุ้ง...................ขลับล้อมเรืองขาว ไพรหนาวยามแนบเนื้อ..............โนมพรรณ เฉยนิ่งฤาโรมรัน.......................ลึกเจ้า กระแสปรับแปรผัน....................หนักหน่วง จรจากฤารุกเข้า.......................ดับร้อนรวนฝาย ดังฉายเรือนกระจกแก้ว..............กรองกานต์ ชวนชอุ่มเชิงสำราญ.................สรรพล้ำ ศิราเฉกบริวาร.........................บริบท สสารเอย เพียรสยบความบอบช้ำ..............กลบแล้งลวงกาล ..................... .. ..................... .. ...อาณาสรวง ดวงแด กระแสสินธุ์ ลุ่มดอนดิน ฉ่ำชื้น ฟื้นผากผา รวยรินไหล ไถ่ท้วง ห้วงมายา พลิกอ่อนล้า หลากรื้น คืนอุ่นไอ .... ... เผยพริ้วผ่าน ม่านหมอก ดังฟอกฝุ่น เกื้อการุณย์ คลุมครอบ กรอบความใส เลื่อมลายรุ้ง มุ่งสะท้อน ย้อนน้ำใจ โขดไศล ขานสดับ ซับละออง ... ... อยู่ชั่วนา ตาปี ที่พฤกษ์หนาว นิ่งลึกราว เฉยชัง ตอบทั้งผอง ยามกระแส แปรสลับ กลับเจิ่งนอง บ้างประคอง บ้างสุ่ม รุมทำลาย ... ...ในอ้อมเขื่อน เรือนศิรา พาสรรพสิ่ง ต่างพึ่งพิง ซึ่งกัน ปันทรวงฉาย ดังธาตุฉ่ำ น้ำเลี้ยง เที่ยงจำราย เกลี่ยแล้งร้าย เย็นร้อน ผ่อนปรนกาล .... ..................... .. ..................... .. . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 08:46:10

ความคิดเห็นที่ 31 ภาพ : ความยิ่งใหญ่อลังการ น้ำตก ทีลอซู จังหวัด ตาก ภูผาสูงตระหง่านตั้ง..................ตระการงาม เสริมสลับเรียงรายตาม..............ตลอดขั้น โขดเขาครอบเขตคาม..............คลุมประดับ ผองพนัสแนบฉากชั้น...............เฉกเบื้องบนสวรรค์ สำเนียงสรวลสนั่นซ้อง..............กังวานใส ลดหลั่นโกยแรงไหล.................หลากล้อม ขาวสดเฉียดหินไกล.................ฤาแกร่ง หลามผับเพลินภพน้อม.............เหนี่ยวโน้มแนมเหลิง ชลชาติเชิงเชี่ยวล้ำ..................ลือชา กัดกร่อนหินปูนผา....................ผาดปั้น เกริกไกลกอบอาณา-................จักรศิ- ขรินทร์เฮย โถมเรี่ยวรุกกระทั้น...................ทุ่มเคล้าครองไฉน พรหมไพรพลอยสุขสร้าง...........สราญสม ดุลภาคธารารมย์.....................หล่อเลี้ยง สัญญานเอกอุดม. .........อุบัติชีพ- จรแล อุกฤษฎ์โอฬารเพี้ยง.................หยาดฟ้าชโลมดิน .................................................................................... .................................................................................... ...ภูสูงล้ำ ง้ำตระหง่าน ธารน้ำหลาก โขดเขาบาก แก่งเกาะ เซาะสัณฐาน กลางไอหมอก ระลอกกว้าง ปางวิมาน เผยพิศาล ม่านผา จรดฟ้าไกล ... ... ดังเสียงสรวล ชวนสดับ รับกึกก้อง สมครรลอง กระแสสินธุ์ ตราบรินไหล ผาเจ้าแกร่ง แรงต้าน ค้านอยู่ใย ฤาทนไหว มิกร่อนแผก หวิดแตกตาม ... ... แรงเชี่ยวท้า บ่าประดัง ตระพังเผ่า เป็นหลุมเว้า อ่าวถ้ำ อ่างน้ำหลาม ผาหินสึก ผลึกตัว ทุกชั่วยาม มิอาจห้าม ขวางเชี่ยว เรี่ยวแรงชล ... ... ยังลมปราณ ผสานชื่น ฟื้นชีวิต เมรมิต สมดุล หนุนแห่งหน สายหล่อเลี้ยง เคียงทิศา ธราดล ผ่านไพรสณฑ์ หินผา ชลาลัย ... .................................................................................... .................................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 08:46:43

ความคิดเห็นที่ 32 ภาพ : ความยาวไกล เสมอต้นเสมอปลาย น้ำตก แม่สุริน จังหวัด แม่ฮ่องสอน เขียวทิวทุมอิ่มชื้น....................โดยธรรม- ชาติเฮย เนาผนวกภาคอารัม-.................ภบทเน้น พาเสริมส่งอุปถัมภ์...................อันสถิต พิภพแล เผยหุบผาลึกเร้น......................ผงาดล้ำเลอสรวง ปวงเทือกเขาผ่านโพ้น..............เพลินสาย เหวห่างเหินเดียวดาย................ดั่งด้อย สูงสุดลิ่วเรียงราย.....................รินร่วง โรยฤา พลัดห่มเทียมต่ำต้อย................ต่างพร้อมเติมพลัง ภูมิรังสรรค์ภาคพื้น...................ปฐพี กราวเกลื่อนโดยดุษฏี................ดับกระด้าง มิตรภาพเยี่ยงวารี.....................เย็นฉ่ำ เกิดก่อทำลายล้าง....................เร่งเร้าโรมรัน ถวัลย์แววหว่านซึ้ง....................ซอกซอน สวยเฉียบดุจอาภรณ์.................พร่างพริ้ว เริงรุกดั่งสิงขร.........................ครวญสดับ หลากรสเพลงไพร,กริ้ว-.............โศก,กล้ำฟังสนาน ปานสรวงแดนเทพไท้................เทวัญ สุขเปี่ยมชมหฤหรรษ์.................แห่สร้าง หยาดทิพย์ผ่านแพรวพรรณ.........พรมผาด งามเฉิดเฉียดเมฆคว้าง..............หล่นฟุ้งเริงฝัน .................................................................................... .................................................................................... ...เผ่าพงศา วนาลัย ไศลสิขร ชุ่มดงดอน ธรรมชาติ พิลาสไสว ไร้เส้นคั่น กั้นขวาง ทิศทางใด ซ่อนขุนเขา ลำเนาไพร ให้ลับตา ... ...สูงลิบลิ่ว พริ้วถลา พาตกต่ำ โถมสายน้ำ ล้ำหลาก จากห้วงผา สู่เหวลึก ผนึกแน่น แฟ้นอาณา ร่วมอุรา เขตแคว้น เป็นแดนเดียว ... ...หลากลีลา วารี วิถีแกร่ง เพิ่มพูนแหล่ง สมบูรณ์ พูนไพรเขียว มิตรภาพ ฉาบพลัง สั่งกลมเกลียว แม้นคดเคี้ยว เชี่ยวกราก จรดฟากไกล ... ... เริงร่ายริ้ว พริ้วตระการ ผ่านแสงสรรค์ เรื่อหิรัญ ถวัลย์ซ้อง ผ่องแขไข ล้วนสิงขร อ้อนสำเหนียก เพรียกพงไพร ทั้งซ่านไหว, โหยหา, พาเพลิดเพลิน ... ...ปานแดนสรวง ห้วงมหรรณพ์ กำนัลสร้าง เทียมเมฆา สูงสล้าง พรางโขดเขิน ล้ำอาณัต อัศจรรย์ มั่นจำเริญ มุ่งสรรเสริญ เกินนิมิต ทิพธาตรี ... .................................................................................... .................................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 08:47:50

ความคิดเห็นที่ 33 ภาพ : สีสันวันไม้เปลี่ยนสี น้ำตก ขุนพอง จังหวัด เลย พรรณรุกขชาติซ้อง.....................สราญรมย์ ราวผลัดใจชวนชม......................ช่อเจ้า ธาราพร่างพรายพรม....................เผดิมผ่าน ฝนเปลี่ยนแปรหนาวเข้า................คืบพร้อมพะนอแฝง แตกแขนงดังเริ่มก้าว....................ฤดูกาล ภูเชี่ยวหับละหาร.........................หลากล้อม พงไพรเร่งผลิบาน.......................บรรณเผ่า พฤกษ์แฮ เผยเปล่งสีจรัสน้อม.....................แจ่มพะเน้าพะนึงขาน ถึงวารเวียนลุ่มทั้ง.......................เริงหทัย ดลเสกราศีไศล..........................ซุ่มสร้าง สมบูรณ์เพิ่มเพียรไป....................ประโลมสุข ปันปลอบขวัญยามคว้าง...............ขุ่นเคว้งคืนหวน กระสวนดอยปรกด้าว...................ดำรง ซึมซับดับผุยผง..........................พ่ายแพ้ ดงดิบยิ่งยืนยง...........................หยั่งราก ลึกนา นานชั่วกัปกัลป์แล้......................เลิศหล้าเรืองสกล .................................................................................... .................................................................................... .... ปลายวสันต์ พรรณไหว ผลัดใบเจ้า ราวหยอกเย้า เซ้าแสร้ง แฝงหลากสี รับเหมันต์ วันหนาว คราวจรลี เข้าแทนที่ ผันสู่ ฤดูกาล ... ... ทั้งเหลืองแดง แข่งอวด ประกวดช่อ ผลิแตกหน่อ ไพรพรม ผสมผสาน งามสะกด รดหทัย ให้เบ่งบาน เสกประทาน ตระการฉัน บรรณเผ่าพงศ์ ... ... วารดิถี ฤดีน้อย พลอยรวยรื่น ราศีชื่น เชยแนบ แอบใหลหลง งามผุดผาด ปราศราคี ที่ปลิดปลง ดังประสงค์ ปลอบขวัญ อันร้าวราน ... ... ปักษ์แดนด้าว ยาวไกล ในเขตขัณฑ์ อย่างสร้างสรรค์ ปันเปรม เกษมศานต์ หยั่งรากลึก ผนึกมอบ ตอบวงศ์วาน บนแดนดิน ถิ่นสถาน นานนิรันดร์... .................................................................................... .................................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 08:48:20

ความคิดเห็นที่ 34 สวัสดีพี่นกโก๊ก (#28) ตอบทีละ คคห.เห็นทีจะไม่ทันกิน เลยต้องใช้วิชาอุจจาระเกียจ ตอบเร็ว ๆ อิอิ คคห.#12, #28 นกโก๊ก นานๆ เห็นพี่นกเขียนแบบไม่ใช่โคลงผวนที เป็นบุญ ตาครับ แต่งได้ดีครับ โดยเฉพาะ บุษบารักร้อย (#28) ตามแบบท่านพจน์รำพันวิเคราะห์ (?) คงเป็นเพราะรักกลบทเป็นชีวิตจิตใจ จนสร้างทางโคลง แบบกลโคลงผวนได้สนั่น ถนนหนังสือ ------------------ คคห.#13, #14 เปลวอัคคี พึ่งรู้นะเนี่ยว่ามีคำ "ตะเพิ่น" เนี่ย อิอิ แต่งโคลงได้ดีครับ แต่งมาบ่อย ๆครับ ----------------- คคห.#15,  #22, #23, #25 ญามี่ (y@mie) ขยันแต่งจริงๆ - ซ้อนดอก จะเป็นกลบท หรือ ปฏิภาณกวี เชิง สัทพจน์ เป็นความเห็นที่ดี แต่ขอยกไว้ก่อน ขอเวลาหาตำรา หาครูบามาอ้างอิงก่อนนะครับ - ตะเข็บไต่ขอน ดูตามกลอนตัวอย่างที่ยกมา เขาก็เล่นสลับเสียง เบา-หนัก หรือ ลหุ-ครู ตลอดวรรค เพียงแต่กลอนจะเล่น วรรคละ ๒ ชุดอักษร แต่ในนิราศสุพรรณ ท่านสุนทรภู่เล่นชุดอักษรเดียว ตลอดวรรคครับ (จริง ๆ กลบทแต่ละอย่างมีชื่อหลายชื่อ คงเป็นเพราะกวีแต่ละท่านสร้างมาเอง แต่มาตรงกัน โดยบังเอิญ ศิษย์สหอาจารย์แบบเราก็เลยต้องรับไว้ หลายชื่อด้วย อิอิ) - เล่น กลบทซ้อนดอก (#22) กับ ตะเข็บไต่ขอน(#23)  และบุษบารักร้อย (#25) ได้น่าสนใจดีครับ ----------------- คคห.#17-18 ploythana มาด้วยกลอนห่อโคลง(?) อีกแล้ว คราวนี้ปรับโคลงเป็นโคลงแบบนิราศสุพรรณ จริงๆ โคลงแบบนี้ก็น่าจะนับเป็นกลบทนะครับ เพียงแต่ไม่เห็นตำราไหนอ้างอิงไว้เท่านั้น (หรือศาลายาไม่เคยอ่านเองหว่า? ..อิอิ) ----------------- คคห.#19 ท่าราชวงศ์ มาด้วยท่างท่าเฉพาะตัว ด้วยโคลงกระทู้ "เชิญ-คิด-แบบ-กวี" "นัก-กลอน-นอน-สบาย" แต่งสบาย ๆ ตามสไตล์คนแต่ง เน้นเนื้อหา อาจจะตกเอกหลายจุด และวรรคหลังคำยังเกินไปนิดๆ บ้าง ปรับปรุงหน่อย จะเป็นโคลงที่ดีมากครับ ----------------- คคห.#20 - ดูธรรม สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับสู่อาศรมโคลง (ศิษย์หนอนสุรา) ครับ มาบ่อย ๆ นะครับ ----------------- คคห.#20, #26 - หนึ่ง [ ๑ ] " ตะเข็บไต่ขอน " ~ ตะเกียกตะกายกระหายฉะนี้ ...... ประสีประสา กระวีกระวาดขนาดขมา ............... ขมักเขม้น ตะเข็บตุปัดตุป่องถลา ................. ขมุบขมิบ กระมังกระว่าทะลึ่งทะเล้น ............ กระแทกกระทั้นกระทรวงไฉน พจน์รำพัน จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ]     เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 14:01:00   เล่นกลบทตะเข็บไต่ขอนได้แจ่มมากขอบอก #26 กลบท "บุษบารักร้อย" นี่ครูหนอนฯ ยกมาจาก กลบท ๑๐ แบบ ใน "ชักม้าชมเมือง" ของครูเนาวรัตน์ฯ คิดว่าครูเนาว์ฯ คงไม่ตีความผิดกระมัง? ----------------- คคห.#24 แสงแรก ประดับดิน เป็นกวีที่มีความลึกซึ้งในตัวเองมาก ชอบเอ่ยสั้น  ๆ แบบ "ไฮกุ" บ่อยๆ ภาพสวยครับ แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 08:58:27 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 08:56:59

ความคิดเห็นที่ 35 แปะเสร็จ เห็น้องพลอย (#30-33) เข้ามาวางโคลงพอดี สวัสดีครับน้องพลอย ขยันแต่งโคลง กลอน จริงๆ ฝีมือจะล้ำหน้าศาลายาแล้วนะ ภาพสวยมากครับ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 09:01:31

ความคิดเห็นที่ 37 เชิญ  ชวนจดจดจ้อง ................ มองเมียง คิด  แต่พอพอเพียง .................. เพลี่ยงพล้ำ แบบ  พอเลียบเลียบเคียง .......... พอเสี่ยง ลองดู กวี  ท่านอื่นอื่นย้ำ ..................... หยาดเยิ้มยวนยี นัก  กวีดุ่มดุ่มดั้น ....................... ด้นมา   กลอน  ส่งตรงตรงมา ................. หลากล้น นอน  หลับตื่นตื่นตา .................. ตามต่อ ลำนำ สบาย  แต่ท่อมท่อมค้น .............. ขาดปลื้มประสบการณ์ ๚ะ๛ สวัสดีทุกๆท่านขอรับ ผู้น้อย.....เปลวอัคคี จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 10:56:24

ความคิดเห็นที่ 38 คคห.#15,  #22, #23, #25 ญามี่ (y@mie) ขยันแต่งจริงๆ - ซ้อนดอก จะเป็นกลบท หรือ ปฏิภาณกวี เชิง สัทพจน์ เป็นความเห็นที่ดี แต่ขอยกไว้ก่อน ขอเวลาหาตำรา หาครูบามาอ้างอิงก่อนนะครับ - ตะเข็บไต่ขอน ดูตามกลอนตัวอย่างที่ยกมา เขาก็เล่นสลับเสียง เบา-หนัก หรือ ลหุ-ครู ตลอดวรรค เพียงแต่กลอนจะเล่น วรรคละ ๒ ชุดอักษร แต่ในนิราศสุพรรณ ท่านสุนทรภู่เล่นชุดอักษรเดียว ตลอดวรรคครับ (จริง ๆ กลบทแต่ละอย่างมีชื่อหลายชื่อ คงเป็นเพราะกวีแต่ละท่านสร้างมาเอง แต่มาตรงกัน โดยบังเอิญ ศิษย์สหอาจารย์แบบเราก็เลยต้องรับไว้ หลายชื่อด้วย อิอิ) - เล่น กลบทซ้อนดอก (#22) กับ ตะเข็บไต่ขอน(#23)  และบุษบารักร้อย (#25) ได้น่าสนใจดีครับ ศาลายา ขอบคุณที่ครูมาตรวจการบ้านให้ด้วยค่ะ เพราะทั้งหมดที่เขียนมานั้น มี่เจียด เวลาพอว่างมาเขียนใหม่หมด และเป็นบทแรกทั้ง4แบบเลย ใน3-4ชั่วโมงที่ คิดและเขียนนั้น เพียงแค่คิดว่าให้ "ถูกแบบก่อน" ส่วนความหมายการเรียง ยังคงเหมือน นักเรียนไปโรงเรียน "วันแรก"อีก ที่จริงก็ไม่ง่ายกลับการ "ย้ายอารมณ์ที่ ชินกลอน มาเป็นโคลง ยังวางจุดลงตัว ไม่ค่อยดี แต่สิ่งที่มี่คิดก่อนทุกที คือ "ควรมีเป็นอย่างแรกคือถูกต้องตามฉันทลักษณ์ของครูที่แต่งแบบมา" แล้วเมื่อคล่องค่อยมาวาดลีลา ตามชอบของแต่ละคนเลยอาจระคายตา "คน เป็นแล้วไปบ้าง" แต่ก็ยังดีกว่า ครูมาบอก "เอ่อ เพราะดี?" คำมารยาทในสังคมคำนี้มี่ยอมรับ "เอือม"ค่ะ เหมือนดูถูกทั้งคนเขียนและคน มาอ่านด้วย...ในกรณีที่เขา "เป็นงานในแบบนั้นๆนะคะ" ดังนั้นเมื่อ "แกะ" ก็อยากให้แกะให้คนอ่านเข้าใจความคิดจริงของคน "อ่าน แบบรู้ด้วย" สำหรับมี่มักเจอบ่อยคือ มี่มักเขียนกลอน,โคลง, กลบท ,ผวนด้วย "คำโดด" เกือบหมด ทำให้สร้างความเข้าใจยาก ถ้าอ่านเพียง "ผ่านๆหรือลากความไป" จะมึนเมา และรำคาญ ทว่า นั่นคือ ส่วนหนึ่งของบุคคลิกคนเขียน ที่เป็น เอกลักษณ์...ไม่ต้องตามใครไงคะ จึงต้องขออภัย ถ้าครูหรือพี่ๆคนไหนอ่านงานเขียนมี่แล้ว...รำคาญใจมากนะ คะ55555555 อีกอย่างขณะที่แต่งไปมี่มักเน้น "ไม่รก เอก โท ด้วย" จึงทำ ให้งานออกมา "ดูแข็งๆ" แต่นั่นเป็นวิธีช่วยให้มี่จำหลักฉันทลักษณ์ "แม่น"เหมือนท่องจำค่ะ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 11:51:30

ความคิดเห็นที่ 39 ... ริมฝั่งครวญ - ริมฝั่งรัก - ริมฝั่งกาล ............................................ ............................................ ริมฝั่งครวญ ... เคียงจังหวะ จะโคนเย้า สลับเศร้า กระเซ้าเห่ ฮาเสสรวล ครบดนตรี ที่สนุก ปลุกนางนวล คลื่นลมหวน ระลอกผ่าน กังวาลพริ้ว - ... ... - พริ้วประเลง เพลงชโลม ประโคมขวัญ ประโคนธรรพ์ ประคัลภ์หล้า ยามหน้าสิ่ว- - พ้นพิพาท พลาด-ผิด จงปลิดปลิว ผสานริ้ว ลูกคอ เคล้าออเซาะ - ... - ออเซาะล้ำ – คร่ำครวญ - ชวนสะทก เสียงวิหค - เหินฟ้า – จ๊ะจ๋าเสนาะ หลงเพลิด - เพลินไหว - ช่างไพเราะ ใจเสาะ - เจียนพ่าย ... คำชายแล้ว - ... ... – แล้วพลันตื่น ... คืนนี้ ... ฝันดี ,นึก คลายรู้สึก หม่นหมอง กลับผ่องแผ้ว ธรรมชาติ วาดสวรรค์ อันเพริศแพร้ว ฤาจะแคล้ว - คลาดภวังค์ ... ริ่มฝั่งรัก !?! ... ... ริมฝั่งรัก ... ผักหวาน ... ปานทิพรส ยามกำสรด เสื่อมขม ระบมหนัก โรคระบาด อาจรักษา เยียวยาพัก ยากปกปักษ์ รักแท้ แม้ใกล้ชิด-  ... ...- ชิดเชยเจ้า เคล้าคลอ ช่างฉอเลาะ แค่พอเหมาะ พอควร รัญจวนจิต หากว่าใช่ ไกลห่าง ทุกทางทิศ ดังลิขิต จากสวรรค์ ดลบันดาล - ... ...- บันดาลบุญ หนุนพลัง เธอทั้งสอง ร่วมครอบครอง คู่ชื่น วันคืนหวาน แม้นไกลแสน สุดหล้า ฟ้าประทาน จงพบพาน รักนิรันดร์ มิผันแปร -... ...- แปรปรวนมาก หากมิมั่น คงฝันเก้อ ด้วยพร่ำเพ้อ พ่ายพิษ ติดร่างแห วจีกรรม ย้ำส่ง ตรงดวงแด ย่อมแน่วแน่ แท้จริง นิ่งในคำ -... ... - คำว่ารัก ศักดิ์ยศ ใช่กฎครอบ ไร้เกณฑ์กรอบ กักค่า อัตราต่ำ หทัยสอง ทรวงรับ ทรัพย์ลำนำ เปี่ยมบุญทำ กำหนด กฎบุคคล ... ... เนื้อคู่แล้ว มิแคล้วน้อง เป็นของพี่ ร่วมชีวี พลีสดับ รับกุศล พรหมลิขิต ขีดเส้นล้อม พร้อมเสกดล สวมมงคล ณ ภวังค์ ริมฝั่ง-กาล... ......................................................... ......................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 12:15:41

ความคิดเห็นที่ 40 ... ฟากธารธารลุ่มล้ำ............รวมบาง บางพี่เผยโพรงพราง.........เพรียกพร้อง บางรักรักเปราะบาง..........บอนจาก จรฤา บางพลัดพรากนวลน้อง.....น่วมเนื้อบางปะหัน บางกอกกลับกลอกหน้า....กลอกตา กรรมหนักบางพระพา.......ผ่องแผ้ว บัวทองบ่อบุญญา............ยอแต่ง ขวางบกบาดาลแคล้ว.......ซ่อนคล้าแสนระกำ พบพานนางพูดแจ้ว..........จอมทอง บางยี่เรือเลยครอง-..........คู่น้ำ บางพลีท่าฉลอง..............เชิญแขก บางแวกหลวงลางย้ำ.........สยบคล้องคนสนาน บางขุนศรีใหญ่น้อย..........ละเมอมุง เขนครอบพิมานจรุง..........จรดฟ้า กกกอดพลอดอำรุง..........อวยฤกษ์ หวานซื่อลำพูหว้า.............แวดล้อมไพรสวรรค์ ......................................................... ......................................................... . . . แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 13:33:00 แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 12:21:19 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 12:16:38

ความคิดเห็นที่ 41 เชิญ  ชวนจดจดจ้อง ................ มองเมียง คิด  แต่พอพอเพียง .................. เพลี่ยงพล้ำ แบบ  พอเลียบเลียบเคียง .......... พอเสี่ยง ลองดู กวี  ท่านอื่นอื่นย้ำ ..................... หยาดเยิ้มยวนยี นัก  กวีดุ่มดุ่มดั้น ....................... ด้นมา   กลอน  ส่งตรงตรงมา ................. หลากล้น นอน  หลับตื่นตื่นตา .................. ตามต่อ ลำนำ สบาย  แต่ท่อมท่อมค้น .............. ขาดปลื้มประสบการณ์ ๚ะ๛ สวัสดีทุกๆท่านขอรับ ผู้น้อย.....เปลวอัคคี มี่ขอเล่นด้วยค่ะ พี่เปลว พี่เล่นบุษบารักร้อยใช่มะ 555ง่ายสิ ชักรักกลบทบ้าง แล้วสิ เชิญ  ชวนหัดหัดด้วย .............ดูจินต์ คิด  ร่ายไปไปถวิล ................หว่างห้วง แบบ นัยนัดนัดบิน..................บนใฝ่ ฝันนา กวี เก่งฉุกฉุกท้วง ..................ท่องถ้วนขณะขยาย นัก  กวีวาดวาดเวิ้ง .................วางความ กลอน ก่อติดติดตาม ..............ต่อเนื้อ นอน นึกตรึกตรึกถาม ..............ไถพิศ สบาย สู่โลกโลกเอื้อ ................อ่านเอื้อนอนันต์ผล จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 12:27:29

ความคิดเห็นที่ 42 เชิญ  ประดิษฐ์ประดับด้น................ประดอยงาม   คิด  ประสิทธิ์ประสาทความ.............ประคบถ้อย แบบ ประนอมประณีตนาม...............ประนมนอบ กวี  ประพฤติประไพพร้อย...............ประภาสแพร้วเพลินแสวง นัก  แสวงสวัสดิ์ไหว้......................สวรรค์เวียง กลอน  สวาทไสวเพียง...................สว่างเศร้า นอน  สวิงสวาบเอียง......................สว้านวูบ สบาย  สะบักบิดเบ้า.......................สะบัดร้อนสบายหรือ จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 13:45:23

ความคิดเห็นที่ 43 แง่มแง่ม ... อักษรสามหมู่ ... รู้เล่นเสียงป่วนปั่นผันวรรณยุกต์ ... ลูกเล่นพลาดเสียงเพี้ยน เขียนอ่านฉันทลักษณ์โคลงสี่สุภาพ - 'ภาพ เอกเจ็ด โทสี่' - บทกวีเน้นรูปหรือเสียงกันนะ ความคิดเห็นที่ 36 ... ต้องห้ามด้วยคำใด ... วัคซีนหวัดนกเข็มที่ 89 ต้านไวรัสนรกไม่ได้จริงหรือ   ลองปรุงวัคซีนชุดใหม่ ... สู้ไวรัสนรกไม่ได้ก็เลิกกัน ... คริคริ 13.25 น. ๏ ร้อยเรื่อง-ยำย่ำย้ำ ............ ทำทาน กูกู่กู้ ซมซาน ..................... เปล่าปลี้ คู่ค้ำ ค่ำ คำหวาน ................. สนานเสนาะ ใช่ชะนี นี่นี้ ........................ พร่ำเพ้อผัวผัว ๏ หัวหางชู ชู่ว์ ชู้ ................. ดี๊ด๊า ลมล่มล้ม พาลพา ................ กราดเกรี้ยว เพลินพลังพลั่งพลั้ง ขา ......... หัก-ห่ม ไห้-เฮย มือมั่นเคียว เคี่ยวเคี้ยว .......... นิ่วหน้าหน่ายแหนง ๏ เรี่ยวแรงเชาวน์ เช่าเช้า ....... ยันเย็น จอยจ่อยจ้อย แมนเม็น .......... สะอึกสะอื้น บานบู บู่บู้ เห็น ..................... ช้ำชอก ปล้ำปลูกชำ ช่ำช้ำ ................. ผิดเพี้ยนพลั้งเผลอ ๚ะ๛ (แฮ่แฮ่) 14.19 น. ----------------------------------------------------------------------------------- มาชี้แจงเพิ่มเติม ... # 36 ... เป็น โคลงนำวัคซีนหวัดนกเข็มที่ 89 ยามเช้าวันนี้ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=noggoge&month=04-2010&group=1&date=10&gblog=43 ----------------------------------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 16:41:03 แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 14:31:13 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 14:26:09

ความคิดเห็นที่ 44   ขยำดินนำปั้นแต่ง          ตามใจ คงแต่คนหรือใคร           ต่างนั้น แปลงรูปเปลี่ยนร่างไป     ตามช่ำ  ชองเฮย ดินย่อมยาวหรือสั้น         บิดเบี้ยวบางทรง ฯ ดังคำนำร้อยเรื่อง            รจนา คำอาจเช่นศาตรา-          วุธได้ คำอาจทื่อเกิน ครา         เฉือนเชือด   เป็นแต่คนแต่งไซร้         ต่างชั้นชาญเชาวน์ ฯ สวัสดีทุกท่านข้างบนครับ ไม่มานาน  เห็นมีการเขียน " กลบท " กันด้วย เขียนกันแบบสนุกสนานกันจริง  น่าตื่นตาตื่นใจมิใช่น้อยเลยครับ ไว้มีโอกาส  ต้องมาขอคำชี้แนะจากทุกท่าน  บ้างแล้ว แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 21:27:07 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 21:24:10

ความคิดเห็นที่ 45 แฮ้... สวัสดีกลางดึกครับ #26 ท่านหนึ่ง [ ๑ ] เสนอว่า บาทที่ ๔ กระเบื้องประดับดับถ้วยไสร้   ( ซ้ำคำ ๒ - ๓ ) กระเบื้องประดับถ้วยถ้วยไสร้  ( ซ้ำคำ ๓ - ๔ ) ผมคิดว่าท่านจำเป็นต้องเลือกแบบแรกตามความของรูปประโยค ... พอดีผมมีโคลงปฎิสังขรณ์ฯ ที่กรมสมเด็จพระปรมานุชิต ทรงแต่งเป็นโคลงดั้นวิธีมาลีไว้ ยกมา ๒ บท จะได้เห็นชัดครับ กลบทบุษบารักร้อย ๏ มีรูปเหญี่ยว ๆ ตั้ง........................ตามไตร  มุขนา ทกที่มุก ๆ ของ.............................เขตต์นั้น ป้านลมจับ ๆ ไสว...........................แสวงเหยื่อ  เยี่ยงเฮย กระเบื้องประดับ ๆ ถ้วยไสร้..............สบสรรพ์ ๚ะ ๏ กระแพงพนักใส่ ๆ พื้น.................ภาคสอง  ฟากนา กระเบื้องตรุเคลือบ ๆ พรรณ.............พ่างกี้ กระบาลเคลือบเหลื่อม ๆ มอง...........มุงมาศ  แม้นแฮ มุงทั่ว ๆ ด้าวนี้...............................เนกสถาน ๚ะ ต้นฉบับเขียนด้วยไม้ยมก (ๆ) คนที่แปลงเป็นคำเต็มคงเผลอครับ "ประดับ ๆ" เมื่อเขียนเต็มควรเป็น "ประดับประดับ" ไม่ใช่ "ประดับดับ" พอบทที่สองจะเห็นได้ชัดว่าซ้ำคำที่ ๒-๓ คิดว่า คงทำเพื่อหลีก คำที่ ๔ ที่ต้องเป็นโทคู่ ตามแบบโคลงดั้น คงจะพอสนับสนุนได้หว้า กลบทบุษบารักร้อย  ในบาท ๑-๓ ซ้ำคำที่ ๓-๔ ส่วน บาท ๔ ซ้ำคำที่ ๒-๓ . แถมภาพบางส่วนจาก "ชักม้าชมเมือง" ของ "เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์" ครับ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 02:32:24

ความคิดเห็นที่ 46 อ่านตาแฉะเลย สวัสดีทุกท่าน เปลวอัคคี (#37) - เล่นกระทู้หน้าบาท พร้อมกลบทบุษบารักร้อยแบบใหม่ ... ขอบคุณที่มาร่วมสนุกครับ ญามี่ (y@mie) (#38, #41 )   - ต้องออกตัวก่อนครับว่า "ศาลายไม่ไช่ครู"  ครับ  เป็นนักเรียนโคลงมาหลายปี ก็ยังได้แค่งูๆ ปลาๆ ครับ น้องคิดถูกแล้วครับที่พยายามเขียนให้ถูกแบบเสียก่อน ดีกว่าเขียนเพี้ยนๆ แบบศาลายาครับ การใช้คำโดดเป็นลักษณะเด่นของโคลงอยู่แล้ว ไม่ใช่ข้อด้อยอันใด  เพียงแต่กวีปัจจุบันเขานิยมแทรกลูกเก็บเพื่อให้จังหวะสละสลวยขึ้น ไม่เทิ่ง ๆ เกินไป แต่ลูกเก็บก็ต้องยู่ในจังหวะที่พอดีไม่ให้โคลงเยิ่นเย้อเกินไป การสอดแทรกเสียงจัตวาก็เป็นการเพิ่มความไพเราะใส่เสียงสูงต่ำให้กับโคลง (เดี๋ยวจะยกเรื่องกับดักโคลงมาให้อ่านครับ)  การเขียนกลบทก็เป็นแบบฝึกหัดให้แม่นฉันทลักษณ์และแสดงลูกเล่นลีลาโคลง ซึ่งมีหลากหลาย แต่ละคนก็แสวงหาลีลาเฉพาะตัวครับ  ศิษย์อาศรมโคลงฯ จะมีไม้บรรทัดวัด ๕ ประการครับ (แล้วจะหามาแปะให้อ่านครับ-ถ้าเคยอ่านแล้วก็ไม่เป็นไรครับ) การเขียนกลบทก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้น ploythana (#39-40 ) - ขยันแต่งโคลง กลอน จริงๆ ครับ เป็นลักษณะโคลง กลอนประกอบภาพ แสดงจินตนาการ และแรงจูงใจจากภาพ แต่เนื้อหารู้สึกว่าจะมากกว่าภาพนะ อิอิ เสกคาถา (#42) - แต่งโดยใส่ลูกเก็บวรรคหน้าสองตำแหน่ง วรรคหลังหนึ่งตำแหน่ง อ่านแล้วก็ให้จังหวะสนุกอีกแบบ โคลงทั้งสองบทส่งด้วยเสียงจัตวา (คงไม่ใช่เพราะผมเอ่ยถึงเรื่องเสียงจัตวานะครับ) นกโก๊ก (#43 ) - ถามได้ดีครับ "เขียนอ่านฉันทลักษณ์โคลงสี่สุภาพ - 'ภาพ เอกเจ็ด โทสี่' - บทกวีเน้นรูปหรือเสียงกันนะ " ผมคิดว่า คงขึ้นอยู่กับยุคสมัย นะครับ สมัยก่อน จะมีการอ่านทำนองเสนาะ แต่สมัยนี้ไม่ค่อยมีแล้ว มีแต่อ่านแบบธรรมดา และคนบางส่วนก็มองแต่ "รูป"  คนที่เขียนโคลงได้ทั้งรสคำและรสความจึงหายากขึ้น (แล้วจะหาเรื่องรสคำรสความมาแปะให้อ่านครับ) นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) (#44 )  - คนนี้อยากให้กิ๊ฟมากเลย แต่ไม่มีที่ให้ ได้แต่เสียดาย จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 03:29:37

ความคิดเห็นที่ 47 แต่งโคลงเป็นตามตำรับประมวญมารค ท่านจันทร์ผู้เป็นปรมาจารย์บอกว่าแต่งโคลงได้ไม่ยาก หัดอย่างเอาจริงเอาจัง ๓ วันก็แต่งได้ แค่แต่งให้ตรงตามฉันทลักษณ์ทุกประการก็ถือว่าแต่งโคลงได้แล้ว แต่แต่งโคลงให้เป็นนั้นยากมาก ที่สำคัญหาไม้บรรทัดมาวัดยากว่าแต่งได้แค่ไหนถึงเรียกว่าเป็น ไม้บรรทัดอันที่ ๑ โคลงอำแทนเอก โคลงเก่ายอมอำให้.......................แทนเอก แต่สำนวนโหยกเหยก...................จำไว้ ค่อยค่อยคลำค่อยเสก....................จักขำ กว่านา จะลำบากอย่าได้............................ทำโก้โวหารฯ สูตรตำรับประมวญมารคออกจะพิศดารไปหน่อยเมื่อเทียบกับตำราปกติ อย่างอันนี้ให้ใช้คำสระอำแทนคำเอก ทั้ง 7 แห่ง ที่ว่าพิศดารเพราะตำราส่วนใหญ่นั้น คำเอกแทนที่ได้เฉพาะคำตาย หาได้ยอมให้ใช้สระอำแทนไม่ หนอนสุราวิเคราะห์แล้ว สระอำน่าจะใช้แทนเอกได้ เพราะเป็นคำเสียงเบา ซึ่งแปลง่ายๆ ว่าคือคำที่ตะโกนไม่ได้ เช่นเดียวกับคำว่า เป็น จึง แล ฯลฯ คำพวกนี้โบราณยอมให้ใช้แทนเอกได้เหมือนกัน และเอาไปใช้แทนตำแหน่งลหุ ในฉันท์ก็ได้เช่นกัน บทนี้มีสิ่งพิเศษอีกอย่างคือท่านจันทร์แต่ง แล้วท่านอังคารตามมาแจม บทข้างบนเป็นของท่านจันทร์ ลีลาง่ายๆ ถูกต้องตามบังคับทุกประการ บทข้างล่างต่อไปนี้ของท่านอังคาร จินตนาการหวือหวากว่าเยอะ ยายกะตาตำข้าว........................กลางจันทร์ หอมรำมาพาขวัญ.........................งำฟ้า ดึกดึกดำบรรพ์ฝัน.......................ขำขำ ลำนำโลมใจหล้า.........................ทำให้หฤหรรษ์ ประโยชน์ของแบบฝึกหัดนี้ คือทำให้จำตำแหน่งคำเอกได้อย่างแม่นยำ คำเอกในโคลงมีอยู่มากถึง 7 แห่ง เวลาแต่ง มักจะผิดกันบ่อย จำตำแหน่งไม่ค่อยได้ ถ้าแต่งโคลงบทนี้ได้ก็จะจำตำแหน่งคำเอกได้อย่างไม่รู้ลืม ข้อควรระวังคืออย่าเลียนแบบท่านอังคาร เพราะท่านเป็นหนึ่งในนักเลงโคลงแห่งยุค ส่วนพวกเรามือใหม่ให้เลียนแบบท่านจันทร์ดีกว่า คำไหนที่ไม่ใช่ตำแหน่งเอก อย่าไปใช้คำสระอำ จะได้จำแม่น กลเม็ดเคล็ดลับของแบบฝึกหัดบทนี้ คือจดคำที่มีสระอำ (ห้ามคำที่มีวรรณยุกต์ เช่น น้ำ, ซ้ำ, ย้ำ ฯลฯ) ลงบนกระดาษให้ได้หลายๆ คำ จากนั้นลองผูกเนื้อความด้วยคำที่หามาได้ จุดที่ยากที่สุดคือคำบาทที่สองที่อยู่คู่กับคำโท ต้องคิดสองชั้นคือหาคำที่ได้ความหมายด้วย และต้องคิดว่าจะส่งสัมผัสไปให้รับแล้วได้เนื้อความทั้งบทด้วย อโหสิกรรมใดทำไว้.......................ไม่เหมาะ อย่าสำคัญผิดเพราะ......................คำพ้อง อย่าเก็บงำมันเจาะ........................ใจจำ เจ็บแล แซวอำฉันพี่น้อง...........................ขำให้ใจสบายฯ จากคุณ : หนอนสุรา  - [29 ต.ค. 44 19:28:11] ไม้บรรทัดอันที่ ๒ โคลงรกโท เลี้ยงช้างให้เก็บขี้................ช้างกิน ต้องหมั่นซ้อมให้ชิน.............ปากได้ กล้วยอ้อยมะพร้าวติณ..........ช้างชอบ ขี้ใส่หม้อต้มให้.....................กลิ่นร้ายสิ้นสูญฯ แบบฝึกหัดนี้เริ่มยากขึ้นเยอะ ปกติเวลาแต่งโคลง แค่หาโท ๔ ตัวมาผูกกันให้ได้ความหมายก็ยากมากแล้ว แต่นี่ต้องใช้โทถึง ๑๙ ตัว คือทุกคำที่ไม่ใช่คำเอก (๗ ตำแหน่ง) บวกคู่สัมผัสคู่แรก ๓ คำ (คำสุดท้ายบาทที่ ๑, คำที่ ๕ ของบาทที่ ๒ และ ๓) กับคำส่งท้ายบทอีก ๑ คำ นอกนั้นให้ใช้คำโททั้งหมด ถึงบทนี้จะค่อนข้างยาก แต่ฝึกแล้ววิชาโคลงจะรุดหน้าอย่างรวดเร็ว และโคลงที่แต่งได้จะได้คำไทยแท้ๆ เป็นส่วนใหญ่ ต่อไปจะทำให้แต่งโคลงได้สวย โดยไม่ต้องประดิดประดอย ประดิษฐ์ด้วยคำวิลิศมาหรา กลเม็ดเคล็ดลับอยู่ที่คิดเนื้อความที่จะแต่งให้ได้ทั้งบทก่อน โดยคิดเรื่องที่เอื้อต่อการใช้คำโทเยอะ อย่างเลี้ยงช้าง ตามตัวอย่าง หรือเลี้ยงน้องๆ แบบใครบางคน อิอิ คำโทที่สำคัญที่สุดคือคู่ที่รับสัมผัสกัน พยายามผูกเนื้อความคู่นี้ให้เข้ากันให้ได้ก่อน ตรงนี้เป็นเคล็ดของการเขียนโคลงสี่เลยก็ว่าได้ ท้องฟ้ากว้างห่างกั้น...............เวิ้งไกล ร้อยรักข้ามฟ้าไป...................ปลอบเจ้า ท้อแท้อย่าแพ้ใจ....................สู้ต่อ บ้านแห่งนี้เฝ้าเย้า..................หยอกให้ยิ้มหัวฯ จากคุณ : หนอนสุรา  - [29 ต.ค. 44 19:33:53] ไม้บรรทัดอันที่ ๓ โคลงเอกโทษ โทโทษ เชิญดูตูค่าเหล้น.......................................โคลงโลด โผนเทอญ (ข้า, เล่น) ยกค่อยอประโยชน์....................................เค่าเหยี้ยง (ข้อ, เข้า, เยี่ยง) เอกโทษท่อยโทโทษ.................................เทียบใฮ่ เห็นฮา (ถ้อย, ให้) แปรแซร่งแปลงถูกเถี้ยง...........................ท่วนถี้ดีแสดงฯ (แสร้ง, เที่ยง, ถ้วน, ที่) ข้างบนนี้เป็นบทนิพนธ์ของน.ม.ส. จากเรื่องสามกรุง ตอนพระเจ้าเอกทัศน์ทรงโคลงให้นางสนมฟัง จุดประสงค์ของน.ม.ส. เอาไว้อำพวกยึดติดกับรูปแบบโคลงพระลอชนิดไม่ยอมปล่อยยอมวาง บทนี้เหมือนโคลงแบบพระลอทุกประการ แต่ล้อโดยแปลงให้เป็นเอกโทษโทโทษทุกแห่ง วงเล็บ หนอนสุราวงไว้ให้อ่านความหมายง่ายขึ้น ส่วนข้างล่างนี้ท่านจันทร์ โอรสน.ม.ส. นิพนธ์ อุทกไพรไหลเค่าถ้วม...............................ถึงธา นีเอย (เข้า, ท่วม) ไหลคึ่นเขตเคหา......................................ฮ่องถั้ว (ขึ้น, ห้อง, ทั่ว) พันธุ์ผักค่าวในนา.....................................ตายซิ่น สูญแฮ (ข้าว, สิ้น) นึกเซ่าเนานาฉั้ว......................................ญ่าเหน้าเฉาโฉมฯ (เศร้า, ชั่ว, หญ้า, เน่า) ข้างล่างอีกที หนอนสุรา ประพันธ์ กวีวายหายแฮ่งถั้ว...................................จากสยาม ยอมฤา (แห้ง, ทั่ว) ยอมซู่ลิขิตความ......................................ท่อยถื้อ (สู้, ถ้อย, ทื่อ) สืบสานซร่างโคลงตาม..............................เทียบคึ่น ต่อเทอญ (สร้าง, ขึ้น) สูญซิ่นเอกกวินทร์ฉื้อ...............................ซิ่นฉื้อชาติกวีฯ (สิ้น, ชื่อ, สิ้น, ชื่อ) จากคุณ : หนอนสุรา  - [29 ต.ค. 44 19:37:50] ไม้บรรทัด ๓ อันนี้ เอามาจากกระทู้เก่าตอนเล่นอยู่ที่กลุ่มมองอดีต ก่อนหน้านี้ ตอนเข้ามาที่ถนนนักเขียนช่วงแรกก็เคยเอามาเล่นแล้ว แปลว่าใครเคยผ่านมาตรวัดนี้แล้ว จะข้ามเลยก็ได้ แต่ใครยังไม่เคยลอง ควรลองอย่างยิ่ง เพราะจะทำให้วิชาโคลงรุดหน้าอย่างรวดเร็ว คำเตือน อย่าผสมข้ามสายพันธุ์ เช่น เอาอำแทนเอกบวกรกโท เพราะจะทำให้แต่งยากมาก จนผลสุดท้ายเนื้อความเละ ลมปราณปั่วป่วน ทางที่ถูกคือทำตามแบบให้ได้เป๊ะๆ พยายามแต่งให้ได้เนื้อความชัดที่สุดเท่าที่ทำได้ และถ้าได้เสียงดีด้วยก็จะยอดเยี่ยม จากคุณ : หนอนสุรา  - [29 ต.ค. 44 19:53:51] ไม้บรรทัดอันที่ ๔ โคลงกลบทสองชนิด ท่านจันทร์กำหนดให้แต่งโคลงกลบทสองชนิดๆ ละ ๒ บท เลือกได้จากกลบทสิบแบบตามความถนัด แต่ตัวอย่างอันนี้ขอข้าม เพราะเล่นแบบครบชุดไปหลายครั้งแล้ว ตอนแรกว่าจะเขียนลิ้งค์ไปให้ แต่หากระทู้บ่เจอ จากคุณ : หนอนสุรา  - [1 พ.ย. 44 18:31:07] ไม้บรรทัดอันที่ ๕ โคลงเล่นความสลับ "กวีไทยแต่ไหนแต่ไรชอบเล่นคำ นอกจากนั้นบางกวีชอบเล่นความ คือใช้คำๆ เดียวหรือความประโยคเดียวให้ได้สองอย่างสามอย่าง ส่วนเล่นความสลับ คือใช้คำหนึ่งหรือประโยคหนึ่ง สองหรือสามหน ให้อ่านได้สองสามอย่าง แล้วแต่จะให้ความไหนอยู่ที่ไหน สลับกันได้ทุกแห่ง ตัวอย่างเล่นคำ ขานางคิดคู่คู้         ขาสมร รักดั่งรักนุชพาง     พี่ม้วยฯ (เตลงพ่าย) ตัวอย่างเล่นความ ปิดปากไม่อยากต้อง แตะต้นขานางฯ (สามกรุง) ตัวอย่างเล่นความสลับ ถ้าเปลี่ยนตัวอย่างข้างบนจาก ขานางคิดคู่คู้ ขาสมร เป็น ขานางคิดคู่คู้ ขานาง ก็จะเป็นเล่นความสลับ เพราะขานางจะแปลว่าต้นไม้ก็ได้ แปลให้สลับกันได้ด้วย" อรรถาธิบายข้างต้นเป็นของท่านจันทร์ ลอกมาให้ดูเกือบทุกคำ เพราะไม่แน่ใจว่าจะสรุปเก็บความได้ชัดเจนหรือเปล่า โคลงอันนี้ยังไม่เคยเอามาเล่นอย่างจริงจัง เลยยังไม่เข้าใจกลเม็ดเคล็ดลับการผูกโคลงแบบนี้ดีนัก ฉะนั้นตามมาฟังท่านจันทร์ต่อก่อน "ตัวอย่างเล่นคำ เล่นความ แลเล่นความสลับมีอยู่ในโคลงบทหนึ่งในหนังสือนี้ขึ้นต้นว่า บอกบททศพักตร์ซ้ำ          อีกที สิบพักตร์ยักขลิงค์ศรี        สิบพักตร์ ทศพักตร์-สิบพักตร์ เล่นคำ ยักขลิงค์ล้อเสียงลิงยักษ์อย่างที่ฝรั่งเรียกว่า pun สิบพักตร์เล่นความ  สิบพักตร์สองหนเล่นความสลับ...." ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้แล้วไม่เข้าใจก็บ่ต้องแปลกใจ หนอนสุราวนอ่านอยู่หลายเที่ยวเช่นกัน ดูตัวอย่างเต็มๆ สักหนึ่งบทพร้อมคำอธิบายแลวิจารณ์ของท่านจันทร์เอง "ลองอีกบทหนึ่งที่พิสดารยิ่งอีก มีความสลับแลสลับเสียง ลมหนาวหนาวห่มผ้า              ฤๅหาย พระท่านทายว่าตาย               แน่แล้ว สายยาแม่ยาสาย                   เซ้าสวาท พี่รา ผี้ว่าพี่กอดแก้ว                    กลับเช้าชุ่มกชวยฯ ในบาท ๓ สายยาแปลว่าหญิง ว่าประเภทยา ว่าน้ำกระสาย สลับความกันได้ ในบาท ๔ ผี้แลพี่สลับเสียงกันได้ คือผี้ว่าพี่ (ถ้าว่าพี่กอดแก้ว) หรือพี่ว่าผี้ (พี่ว่าถ้ากอดแก้ว) pun อย่างนี้เล่นนอกตำราฝรั่งไปหน่อย จากคุณ : หนอนสุรา  - [1 พ.ย. 44 18:32:31] จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 03:35:36

ความคิดเห็นที่ 48 รศแห่งโคลงอาจจำแนกได้เป็นสองอย่าง คือ รศคำ แล  รศความ ... โคลงที่เรียกว่าไพเราะโดย รศคำ คือโคลงที่ผจงร้อยกรองถ้อยคำอย่างเสนาะเพราะพริ้ง เป็นเครื่องเพลินใจแก่ผู้อ่านผู้ยิน ทำให้เกิดปรีดาปราโมทย์...โคลงใดไม่มีรศชนิดนี้ (รศคำ) ก็มักทำให้เกิดเบื่อหน่าย... โคลงที่เรียกว่าดีโดย รศความ คือโคลงที่ยกเอาใจความน่าฟังมาแต่ง อาจเป็นใจความดีทั้งเรื่อง ทั้งตอน ทั้งบท หรือแต่เพียงบาทเดียวก็ได้ รศความดีอาจสกิดใจให้ผู้อ่านคิด ให้นึกชม ให้เห็นจริง...โคลงใดที่ไม่มีรศชนิดนี้ (รศความ) ก็มักจะขึ้นไม่พ้นยอดหญ้า มีใจความดาดๆ ... ที่จำแนกรศแห่งโคลงออกเป็นรศคำแลความนี้ ถ้ายกตัวอย่างให้ฟังก็คงจะทำให้แจ่มแจ้งขึ้น... แก้วเกาะกิ่งแก้วก่อง             กานน เสียงพูดภาษาคน                 คล่องแจ้ว โผผินโบกบินบน                 ไปบอก หน่อยรา ข่าวส่งตรงสู่แก้ว                 เนตรผู้ตูถวิล ฯ โคลงบทนี้ข้าพเจ้าเห็นไพเราะ เรียกได้ว่ารศคำดี ไม่มีเฝื่อนฝาดตรงไหนที่ข้าพเจ้านึกเห็นในขณะนี้. แต่ถ้าพูดโดยขบวนความ โคลงบทนี้กระเดียดไปข้างจืด มีใหม่อยู่แต่เพียงที่ใช้คำว่า "แก้ว" สามครั้งแปลได้สามอย่าง คือนกแก้ว ต้นแก้ว แลแก้วตา นิราศชมดงท่านเขียนกันมามากแล้วว่า นกชนิดไหนจับไม้ชนิดไหน แลใช้นกชนิดที่พูดได้ให้เป็นฑูต ไปส่งข่าวแก่เมีย โคลงข้างบนนี้ก็เลียนแบบเก่ามาว่าเช่นเดียวกัน ไม่มีความคิดอันใดที่แสดงภูมิปัญญาของผู้แต่งเอง ต้องนับว่าแบนๆ จืดๆ ไม่ดีโดยรศความ. บันทึก เพื่อช่วยไม่ให้ผู้อ่านบางคนหลงเที่ยวค้นโคลงเก่าๆ ว่าข้าพเจ้าเจาะจงเอาโคลงของใครมากล่าวตำหนิ ขอบอกเสียในที่นี้ว่าโคลงข้างบนนี้ข้าพเจ้าแต่งขึ้นเอง... หมายเหตุหนอนสุรา คัดจากภาคผนวกสามกรุง สะกดแลเว้นวรรคตามต้นฉบับ เครื่องหมาย...คือการตัดทอนต้นฉบับให้สั้นลง หวังว่าสมาชิกชมรมจะอ่านโดยไม่ข้ามด้วยความขี้เกียจ โฮ่โฮ่ จากคุณ : หนอนสุรา   - [3 ต.ค. 44 12:59:36]   จับความตอนที่แล้ว หากน.ม.ส.ทรงยกตัวอย่างโคลงดีด้วยรสความแต่ด้อยด้านรสคำมาด้วย หนอนสุราก็แค่ลอกอย่างเดียวสบายแฮ แต่เมื่อขาดตัวอย่างก็เลยลำบาก ฮือๆ เกิดมาตัวเปล่าแท้               แค่ไหน ตายก็ตัวเปล่าไป                แค่นั้น คนดีจะมีอะไร                    เหลืออยู่ ชีวิตนี้แสนสั้น                    ชื่อนั้นแสนยาวฯ โคลงตัวอย่างข้างบนเป็นของ พ. ณ ประมวญมารค หรือท่านจันทร์ ผู้เป็นโอรสน.ม.ส. ที่ยกมาเป็นตัวอย่างเพราะชัดเจนมาก แลท่านผู้นิพนธ์ก็ทรงสังกัดสำนักประมวญมารค แต่ในกระทู้นี้หนอนสุรามิอาจวิจารณ์ สมาชิกชมรมผู้ใดยังไม่เห็น ตามมาดูตัวอย่างข้างล่างต่อ ส่วนใครเห็นแล้วข้ามได้เลย โก    ฮับต้นตำรับเจ้า              ก๋วยเตี๋ยว เรือเอย วา    ระหนึ่งขายเจ้าเดียว         หนึ่งร้าน ปา    ริสุทธิ์รสชาติเพียว          อร่อยสุด เปิด  หมดตามทั้งย่าน           หมดทั้งตระกูลโกฯ บทนี้หนอนสุราแต่งเมื่อ ๓ ปีที่แล้ว แก้ไขที่เดียวโดยใส่สร้อยบาทแรกลงไป บทนี้เป็นอีกบทหนึ่งที่ใช้ฝึกเรื่องรสความ (ทั้งชุดมี ๕ บท) คำบังคับคือคำกระทู้หน้าบาท ซึ่งแต่งให้เนื้อความกลมกลืนกันทั้งบทยากมาก ฮิฮิ โคลงบทนี้รสคำอ่อนอย่างเห็นได้ชัด ใครเห็นไม่ชัดตามมาดูแจงสี่เบี้ยสี่บาทได้ดังนี้ บาทแรก คำสร้อยทำให้เสียงเยิ่นไปนิด แลเสียงสามัญของสร้อยก็ทำให้เปิดไม่เร้าใจ แต่ที่แก้โดยใส่สร้อยลงไป เพราะความชัดขึ้นเยอะมาก แลจะได้เห็นตัวอย่างรสคำที่ด้อยเรื่องเสียง หมายเหตุ บาทแรกถ้าเปิดด้วยเสียงสูงหรือคำตายจัดเป็นเสียงที่ดีมากๆ ถ้าใส่สร้อยไปแล้วไม่ได้เนื้อความเพิ่มอย่างชัดเจน ควรรีบถอดสร้อยออกโดยด่วน แต่ถ้าใส่แล้วเนื้อความชัดขึ้นมากควรเก็บสร้อยไว้ หมายเหตุ ๒ ตอนแต่งครั้งแรกลังเลอยู่นานเลยแทงกั๊ก ซึ่งยิ่งไม่ดีไปกันใหญ่ ทางที่ดีต้องเลือกให้ได้ว่าจะเอาความหรือคำ (ตัวอย่างนี้ควรเอาความ) บาท ๒ วาระ เป็นคำที่โดดกับเนื้อความทั้งหมด เพราะเป็นคำแขกบ่เข้ากับโกฮับผู้เป็นจีน สรุปสั้นๆ ว่าถูกกระทู้พาไปหรือถือได้ว่าคนแต่งจนคำ บาท ๓ บาทนี้ผิดเหมือนบาท ๒ แต่หนักกว่า เพราะมาทั้งแขกแลฝาหรั่ง (ปาริสุทธิ์, เพียว) บาทจบ ผิดโทซึ่งถือเป็นอุกฤษณ์โทษ ตอนแรกแต่งไม่ผิด แต่ไปผิดตอนเกลา แปลกจริงหนอ ฮ่าฮ่า เดิมแต่งว่า เปิดหมดตามทุกบ้าน พออ่านทวนแล้วเนื้อความไม่ชัด เลยแก้ใหม่จนผิดโท แถมตอนนั้นยังไม่รู้อีกด้วยว่าโคลงสี่ห้ามโทหาย กลับบอกอย่างหน้าชื่นตาบานว่าจงใจตกโท โฮ่โฮ่ ตามมาแจกแจงพร้อมชำแหละตัวเอง (แบบยั้งมือ) เพื่อจะบอกว่า โคลงดีควรได้ครบ               สองรส เอารสความกำหนด              เปรียบเนื้อ รสคำเปรียบน้ำซด              สะดวกคล่อง คอนอ สองสัดส่วนควรเอื้อ            อิ่มด้วยอร่อยดีฯ จากคุณ : หนอนสุรา   - [3 ต.ค. 44 18:02:44] จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 03:37:26

ความคิดเห็นที่ 49 ลูกเก็บ อีกเรื่องที่อยากคุยคือช่วงหลังมานี้ไม่ค่อยได้คุยทักทายกับใครเลย เพราะไม่ได้ตอบแบบออนไลน์ (วันนี้เพิ่งมีโอกาส) อย่างตอนที่เห็นสัมมนาเรื่องโคลงนิราศนรินทร์ก็อยากเข้ามาคุยด้วย แต่พอว่างอีกทีก็เปลี่ยนเรื่องไปอัศจรรย์ซะแล้ว (เรื่องนี้ก็อยากคุย อิอิอิ) แต่ก่อนจะว่าถึง ๒ เรื่องนี้ เอาเรื่องลูกเก็บก่อนดีกว่า เพราะเป็นเรื่องที่ติดค้างมานานมากแล้ว ว่าจะว่าจะอยู่หลายที แต่ไม่เอาจริงซักกะที อ้า...ประโยคหลังนี้แหละ ตัวอย่างของลูกเก็บที่เจอกันบ่อย เวลาเขียนเราเขียนว่า สักที แต่อ่าน ซัก(กะ)ที นอกจากนี้ยังมีคำอื่นๆ แบบนี้อีกเยอะ เป็นธรรมชาติอย่างหนึ่งของการพูดภาษาไทยก็ว่าได้ ธรรมชาติของโคลงก็เช่นกัน ถ้านั่งไล่โคลงจากวรรณคดีเก่า มีบทที่ใช้ลูกเก็บมากเกินกว่าครึ่งหนึ่งของทั้งหมด เพียงแต่ลูกเก็บในโคลงไม่เหมือนลูกเก็บแบบภาษาพูด เพราะลูกเก็บในโคลงเกือบทั้งหมดเป็นภาษาแขก ฮ่าฮ่า อธิบายไปอธิบายมาชักยาว แถมไม่ตรงเข้าเป้าซักกะที ฮ่าฮ่า กลเม็ดการใช้ลูกเก็บให้เสียงดี อันดับแรกต้องเข้าใจจังหวะโคลงก่อน วรรคท้ายนั้นแบ่งง่ายเพราะแบ่งอ่านจังหวะละ ๒ คำเสมอ ไม่ว่าจะเป็นบาทใด แต่วรรคต้นแบ่งจังหวะการอ่านยากกว่า เพราะแบ่งเป็นช่วงละ ๒ คำ กับ ๓ คำ โดยมากแบ่งเป็นจังหวะ ๒-๓ แต่ก็มีอยู่บางบทหรือบางบาทที่แบ่งจังหวะเป็น ๓-๒ สลับที่กัน ภูมีมือง่าง้าว                   ของอน ฟันฟาดขาดคอบร           บั่นเกล้า อินทรีย์ซรบกุญชร           เมือชีพ แลเฮย เผยพระเกียรติผ่านเผ้า     พี่น้องสองไทฯ ตัวอย่างข้างบนคือโคลงที่ไม่มีลูกเก็บเลย ทั้งที่เป็นโคลงจากเตลงพ่าย ซึ่งผู้นิพนธ์ทรงโปรดการใช้ลูกเก็บ เรื่องนี้เดี๋ยวอธิบายอีกที ตอนนี้ดูจังหวะบาทสี่ก่อน จะเห็นว่าจังหวะเป็น ๓-๒ ต่างกับสามบาทแรก เมื่อจะเอาลูกเก็บมาแทรก เกณฑ์ในการใช้ระหว่างวรรคต้นกับวรรคท้ายบ่เหมือนกัน ป.ล.เดี๋ยวมาต่อ จากคุณ : หนอนสุรา   - [4 ต.ค. 44 15:26:14]   ลูกเก็บหมายถึงการเอาพยางค์ที่เป็นลหุมาประสมกับครุ เพื่อแก้เสียงตรงๆ ทื่อๆ ให้มีลีลาพลิ้วขึ้น เปรียบเหมือนการตรีระนาดดัง เตรง ก็ตีแบบมีลูกเก็บเป็น ตะเรง การแทรกลูกเก็บในจังหวะที่เป็น ๒ คำ ถ้าเป็นวรรคท้ายแทรกเข้ามาได้อีก ๑-๒ พยางค์ เรียกว่า ๑ ลูกเก็บ แล ๒ ลูกเก็บ แต่ถ้าเป็นวรรคต้นควรใช้ลูกเก็บลูกเดียว ถ้าใช้ ๒ ลูกเสียงมักเยิ่น ส่วนจังหวะที่เป็น ๓ คำในวรรคต้นแทรกได้แค่ ๑ ลูกเก็บเช่นกัน หรือสรุปอีกแบบได้ว่าวรรคต้นแทรกลูกเก็บได้ช่วงละ ๑ ลูก ส่วนวรรคท้ายแทรกได้ถึง ๒ ลูก หวือวิเวก-การะเวกร้อง             ระงมสวรรค์ เสนาะมิเหมือน-เสนาะฉันท์          เสนาะซึ้ง ประกายฟ้า-สุริยาจันทร์             แจร่มโลก ไฉนฤๅ เมฆพยับ-อับแสงสะอึ้ง             อร่ามแพ้-ประพนธ์เฉลยฯ ลองดูโคลงตัวอย่าง ขีดแบ่งเครื่องหมาย - เพื่อให้เข้าใจจังหวะโคลงแลการใช้ลูกเก็บดีขึ้น แจงสี่บาทได้ดังนี้ บาทแรก วรรคต้นจังหวะเป็น ๒-๓ แทรกช่วงละ ๑ ลูกเก็บคือ วิ, ระ วรรคท้ายแทรก ๒ ลูกเก็บคือ ระ, ส(ะ) บาทสอง วรรคต้นจังหวะเป็น ๓-๒ แทรกช่วงละ ๑ ลูกเก็บ วรรคท้ายก็มี ๑ ลูกเก็บเช่นกัน แถมเป็นคำเดียวกันหมดคือ ส(ะ) คำที่ต้องอธิบายคือ มิ ดูด้วยตาแล้วเป็นลหุ แต่อ่านออกเสียงแบบโคลงเป็นครุ คำนี้ถือเป็นหนึ่งเสียงเต็ม ขยายความให้ชัดขึ้นว่า การอ่านลหุในโคลงใช้วิธีเทียบเสียงกับคำอื่นๆ ในวรรค ไม่ได้ใช้วิธีดูรูปสระ เช่น คำว่า เสนาะ ทั้ง ๓ คำในบาทนี้ไม่ถือเป็น ๒ ลหุ แต่เป็น ๑ ลหุ ๑ ครุ พยางค์ เหนาะ แม้ดูด้วยตาเหมือนเป็นคำเบา แต่อ่านออกเสียงแล้วหนัก คำว่า มิ ก็เข้าข่ายนี้ บาทสาม บาทนี้อธิบายยากมาก ถ้าใครอ่านแล้วงงไม่ต้องตกใจ วรรคต้นจังหวะเป็น ๒-๓ ช่วงแรกแทรก ๑ ลูกเก็บคือ ประ ซึ่งเป็นเสียงควบกล้ำอ่านให้เป็นเสียงเบาค่อนข้างยาก บวกับอีกช่วงแทรกลูกเก็บด้วยวิธีพิสดารคือเอา ๒ ลหุ สุริ นำมาก่อน ไม่ได้ใช้วิธีแทรก ฉะนั้นถ้าอ่านบาทนี้แค่วรรคต้นวรรคเดียวจะรู้สึกเสียงเยิ่น อ่านรวบจังหวะค่อนข้างยาก แต่ได้จังหวะวรรคท้าย เข้ามาช่วยทำให้จังหวะโดยรวมดีขึ้น คำว่า โลก เป็นคำเสียงหนักทำให้จังหวะกระชับขึ้น คำว่า ไฉน เป็นการตวัดเสียงขึ้นสูง ทำให้ทอดเสียงลงได้ดี วรรคท้ายนี้ถ้าตัดสร้อยออกเสียงโคลงจะแข็งเกินไป แต่ถ้าใช้สร้อยไม่ดี เสียงจะเยิ่นสุดเยิ่นแสนเยิ่น บาทจบ วรรคต้นจังหวะเป็น ๒-๓ แทรกช่วงละ ๑ ลูกเก็บคือ พ(ะ), สะ วรรคนี้ดูเผินๆ เหมือนไม่มีอะไร แต่คำที่ต้องใส่ใจเป็นพิเศษคือ ยับ, อับ คำรับสัมผัสในคู่นี้ศัพท์เทคนิคเรียกว่าทำให้เกิดจังหวะกลับ อีกคำที่สำคัญคือคำรับโท อึ้ง ก็สำคัญเพราะเสียงหนัก ซึ่งจำเป็นมาก สำหรับจังหวะของวรรคนี้ที่ต้องใช้เสียงหนักหน่วง ไม่งั้นโคลงทั้งบทเสียงจะลอยด้วยความเบาโหวง แลที่สำคัญลูกเก็บวรรคท้าย จะพลิ้วหวานขึ้นอีกเยอะ จากคุณ : หนอนสุรา   - [4 ต.ค. 44 17:00:01]   ท่านเอยเผยเดชได้              ดลฉัตร เฉิดเทอญ ส่อตระศักศักดิ์กษัตริย์        สืบเชื้อ                  (ตระศักแปลว่างาม) ทะนุล้อมถนอมรัฐ              ถนิมโลก เปล่งประคุณบุญเกื้อ          เกียรติ์ซร้องฉลองเฉลิมฯ โคลงสามกรุงตอนอะแซหวุ่นกี้ดูตัวเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก บทนี้ทัศนะหนอนสุราถือว่าเป็นสุดยอดโคลงสี่อีกบทหนึ่ง ด้านรสความเคยวิเคราะห์ไปนานแล้ว ใครยังไม่เคยอ่านหรืออ่านแล้วจำบ่ได้ ลองวิเคราะห์ดู กับอีกเรื่องคือรสคำบทนี้เด่นมาก ควรศึกษาไว้เป็นตัวอย่าง แต่วันนี้ต้องกลับบ้านแล้ว เลยทิ้งไว้เป็นการบ้านสัมมนาอีกตามเคย แห้ (เอามั่ง อิอิ) จากคุณ : หนอนสุรา   - [4 ต.ค. 44 20:00:53] จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 03:41:04

ความคิดเห็นที่ 50 กับดักโคลง หลังจากเล่นโคลงกันมายืดยาวหลายกระทู้ น่าจะแทรกภาคทฤษฎีเข้ามาสักนิด ทฤษฎีบทต่างๆ ที่ผ่านมา เป็นการบอกว่าแต่งโคลงอย่างไรให้ได้ดีทั้งรสความแลรสคำ ตอนนี้เลยอยากแทรกว่า แล้วโคลงที่ไม่ดี มีสาเหตุมาจากอะไรบ้าง แต่ก่อนแจกแจงขอบอกก่อนว่าต่อไปนี้เป็นเพียงข้อสังเกตของหนอนสุราบ่ใช้ตำรา ฉะนั้นอย่ายึดติด ไม่งั้นจะกลายเป็นยึดติดว่าจะไม่ยึดติด งงมั้ยเนี่ย ฮ่าฮ่า ๑.ติดเสียงจัตวา อันนี้ไม่รู้ได้คติมาจากที่ใดว่าโคลงที่ส่งด้วยเสียงจัตวาดีกว่าส่งด้วยเสียงสามัญ เดาเอาว่าน่าจะมาจากโคลงตัวอย่าง ในจินดามณีที่คัดมาจากลิลิตพระลอ           เสียงลือเสียงเล่าอ้าง         อันใด พี่เอย เสียงย่อมยอยศใคร           ทั่วหล้า สองเขือพี่หลับใหล            ลืมตื่น ฤาพี่ สองพี่คิดเองอ้า                อย่าได้ถามเผือฯ หลายต่อหลายคนยึดติดการส่งด้วยเสียงจัตวามาก หลายต่อหลายครั้งถึงกับยอมเสียรสความ ตัวอย่างมีให้เห็นอยู่เพียบ แต่ไม่ยกมาชำแหละให้ดู ยกให้เป็นหน้าที่ พู่ฉ้วยครู แห้... ย้อนกลับเข้าภาคทฤษฎีตามแบบหนอนสุราต่อ เวลาพิเคราะห์โคลงต้องดูตัวอย่างหลายๆ บทก่อนเขียนทฤษฎี แต่ถ้าขี้เกียจหรือไม่มีเวลาก็ต้องดูทั้งบท อย่าดูแค่บาทเดียว เพราะจะทำให้เข้าใจผิดเป็นตุเป็นตะ เสียงส่งบาทจบมีความสัมพันธ์กับเสียงขึ้น (คำท้ายบาทแรก - ไม่นับสร้อย) กับเสียงรับสัมผัสบาทสองและสาม (คำที่ ๕) จากตัวอย่างบทนี้วิเคราะห์ได้ว่ากวีมองทีละคู่ คู่แรกในบาท ๑ และ ๒ ใช้เสียงสามัญ (ใด-ใคร) คู่หลังในบาท ๓ และ ๔ ใช้เสียงจัตวา (ใหล-เผือ) ลองดูตัวอย่างอีกบทที่ใช้สูตรเสียงทั้งสี่บาทด้วยสูตรเดียวกันกับตัวอย่าง แต่สลับขึ้นจัตวาส่งสามัญ ที่เหลือทิ้งไว้ให้วิเคราะห์เอง จะได้จับปลาเป็น ฮิฮิ สายหยุดหยุดกลิ่นฟุ้ง      ยามสาย สายบ่หยุดเสน่ห์หาย        ห่างเศร้า กี่คืนกี่วันวาย                 วางเทวศ ราแม่ ถวิลทุกขวบค่ำเช้า           หยุดได้ฉันใดฯ ไหนๆ ก็พูดถึงเรื่องเสียงแล้ว เอาให้ครบถ้วนจบกระบวนความทีเดียวดีกว่า เว้นวรรคยาวเดี๋ยวหลับหมด มีอีกสูตรที่นิยมใช้กันมาก คือใช้เสียงสลับทีละบาท คัดตัวอย่างมาให้ดู เช่น ลมหนาวหนาวห่มผ้า       ฤๅหาย พระท่านทายว่าตาย        แน่แล้ว สายยาแม่ยาสาย           เซ้าสวาท พี่รา ผี้ว่าพี่กอดแก้ว            กลับเช้าชุ่มกชวยฯ อีกบท จำใจจำจากเจ้า           จำจร จำนิราศแรมสมร         แม่ร้าง จำเรียมจักไปรอญ      อรินราช นาแม่ จำทุกข์จำเทวศว้าง      สวาสดิว้าหวั่นถวิลฯ บทหลัง บาทสามทุกตำราคัดว่า (หนอนสุราก็เคยลอกตาม) เพราะเพื่อจักไปรอญ อริราช แลแม่ หนอนสุราเพิ่งมาอ่านทวนคำวิจารณ์ของท่านจันทร์ พิเคราะห์แล้วน่าเชื่อกว่าเลยเปลี่ยนใจลอกตามท่านจันทร์ทั้งหมด หมายเหตุ ๑. สูตรเสียงโคลงบ่ได้มีเท่านี้ แต่โคลงเสียงดีมักเดินตาม ๒ สูตรนี้ มือใหม่ควรลอกตามให้คล่องมือ ส่วนมือเก่าควรพินิจพิเคราะห์ ๒. การคิดแบบตรรกะ เฉลยได้ว่าที่เราเรียก อังคาร กัลยาณพงศ์ ว่า ท่านอังคาร เป็นการเรียกตาม ท่านจันทร์ หรือ มจ.จันทร์จิรายุวัฒน์ รัชนี ทั้ง ๒ ท่านต่างเคยเล่นโคลงสดที่บ่อนท่าช้าง ณ มิ่งหลี มาด้วยกัน ท่านจันทร์ : จันทร์จิรายุเจ้า เหนือดาว อื่นเฮย ท่านอังคาร : ดาวก็ดาวใช่ยาว กว่าข้า ฮ่าฮ่าโฮ่โฮ่ หลักการคิดแบบตรรกะบอกนสร.ว่า ท่านจันทร์ทรงประสูติวันจันทร์ ส่วนท่านอังคารเกิดวันอังคารชัวร์ป้าบ ปรากฎว่าผิดหมด ฮ่าฮ่าโฮ่โฮ่ จากคุณ : หนอนสุรา  - [25 ธ.ค. 44 09:36:41] ย้อนกลับเข้าภาคทฤษฎีต่อ เว้นวรรคมาข้ามปี เพราะเขียนยาก กลัวคนอ่านจะยึดติดว่าจะไม่ยึดติด กับดักโคลง ๒ - ติดสัมผัส กับดักข้อนี้แบ่งได้เป็น ๒ ข้อย่อย แจกแจงให้เห็นทีละข้อเลยน่าจะทำให้เข้าใจง่ายขึ้น ก.ติดสัมผัสสระ ตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดคือโคลงนิราศสุพรรณ เรียกว่าเกือบทุกบทมีลักษณะเช่นนี้ หรือจงใจให้เป็นเช่นนี้ กาเหยี่ยว-เที่ยวว้าว่อน                   เวหา ร่อนร่าย-หมายมัจฉา                     โฉบได้ ขุนนาง-อย่างเหยี่ยวกา                   กินสัตว์ สูเอย โจมจับ-ปรับไหมใช้                       เช่นข้า-ด่าตีฯ จากตัวอย่างจะเห็นว่าสุนทรภู่ใช้สัมผัสในเป็นตัวจัดจังหวะโคลง ข้อดีคือทำให้คนอ่านจับจังหวะโคลงได้ง่ายตามที่ขีด - แบ่งไว้ แต่ข้อเสียคือขาดความหลากหลาย โคลงเหลือจังหวะเดียว ตรงเป๊ะเหมือนกันหมดทุกบาททุกบท อ่านติดต่อกันหลายๆ บทลำบาก ข.ติดสัมผัสอักษร โคลงที่ติดสัมผัสอักษรส่วนใหญ่เนื้อความจะเดินช้า บางครั้งถึงกับทำให้ความไม่ชัด ถ้าใช้กับบทชมนกชมไม้ที่เน้นรสคำมากกว่ารสความ ก็บ่มีปัญหา แต่ถ้าใช้กับบทที่ต้องการเบ่ง บางครั้งอาจถึงขั้นสร้างปัญหา เพราะเมื่อเนื้อความไม่ชัด รสคำจะดีเพียงใด โคลงบทนั้นก็ยังถือว่าไม่ดี เอียงอกเทออกอ้าง                อวดองค์  อรเอย เมรุชุบสมุทรดินลง                เลขแต้ม อากาศจักจานผจง                จารึก  พอฤา โฉมแม่หยาดฟ้าแย้ม               อยู่ร้อนฤาเห็นฯ โคลงบทนี้ รสความยอดเยี่ยมที่บาท ๒ แล ๓ จนกลายมาเป็นต้นแบบเพลง ใครหนอ ท่อนที่ว่า จะเอาโลกมาทำปากกา แล้วเอานภามาแทนกระดาษ เอาน้ำหมดมหาสมุทรแทนหมึกวาด ประกาศพระคุณไม่พอ แต่บาท ๑ กับ ๔ ตามทัศนะหนอนสุราคิดว่าโคลงพาไป บาทแรกเห็นชัดว่าติดสัมผัสอักษร อ.อ่าง ในเมื่อไม่ได้สัมผัสอักษรล้วนอยู่แล้ว น่าจะทิ้งรสคำไปเน้นรสความอย่างเดียว เหมือนบาทสาม โคลงบทนี้จะเด่นขึ้นอีกมาก บาทจบ วนอ่านวนคิดอยู่หลายตลบ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะติดสัมผัสรับส่งอักษรระหว่างวรรคต้นไปวรรคท้ายหรือเปล่า ที่ทำให้เนื้อความไม่ชัด พยายามแกะเท่าไรก็แกะไม่ออกว่าเนื้อความที่ต้องการจะสื่อคืออะไรกันแน่ และข้อสังเกตของหนอนสุรา ก็ดูเหมือนจะสรุปว่าปลาใหญ่ตายน้ำตื้น ดูแล้วยังไม่อยากเชื่อความเห็นตัวเอง เพราะฉะนั้นขอเตือนอีกครั้งว่าภาคทฤษฎีทั้งหมดที่หนอนสุราเขียนมาเป็นเพียงข้อสังเกต บ่ใช้ข้อสรุป ตั้งข้อสังเกตไว้ให้ช่วยกันคิดต่อ (ประโยชน์ของอินเตอร์เน็ตอยู่ตรงนี้) วิชาโคลงจะได้แตกฉาน จากคุณ : หนอนสุรา  - [9 ม.ค. 45 18:36:02] จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 03:44:44

ความคิดเห็นที่ 51 ไม่ลอง ไม่รู้  คู่คำโคลงกล ... อักษรสามหมู่ ... ดูมันลื่นไหลตามคำโคลงพาไปมั่ว ... ชันหัวมั่ง*ชั่งหัวมัน ... คริคริ ... แค่มั่ว'คำผวน' 07.03 น. ๏ เล่นโคลง โลงเค้น เข่น ........... เข็นคำ จอ จ่อ จ้อ คล่องนำ .................. ค่ำน้อง ดีดซึง ซึ่ง ซึ้งทำ ...................... ซ้ำทึ่ง ใหม่สดปอง ป่อง ป้อง ............... หมดไส้หมดพุง ๏ พยุง ยุ่ง ยุ้งปู่ ........................ อยู่ปรุง ขาว ข่าว ข้าวจ้าว หุง ................. จุ่ง-ห้าว หาญ-เลียง เลี่ยง เลี้ยงกรุง ......... ลุงเกี่ยง คำ ค่ำ ค้ำกล้องข้าว ................... กล่าวข้องใจไข ๏ แต้มไฝ ไขว่ ไขว้จิต ............... ขวิดใจ พอ พ่อ พ้อ แม่ไป ..................... ไม่แปร้ ทำนอง น่อง น้องไผ .................. ไหนผ่อง คู คู่ คู้ คำแก้ ............................ แค่กล้ำกลืนฝัน ๏ ตะกรัน กลั่น กลั้นต่อ .............. ก้อตัน ไหม ใหม่ ไหม้สร้างควัน .............. สั่นคว้าง เลี้ยงกวาง กว่าง กว้างสวรรค์ ......... ฝันสว่าง ล้น หล่น ลนลานค้าง ................... ล่างค้านสูงเข็น ๚ะ๛ (แฮ่แฮ่) 07.46 น. ขอมาแก้ไขปรับปรุงคำโคลงคู่ต่าง ... ล่างค้านสูงเข็น ... เป็น ...ล่างค้านบนเข็น ... น่าจะมั่วให้ดูดีขึ้นมังคร้าบบ แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 09:15:38 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 07:54:15

ความคิดเห็นที่ 52 [ 45  ] สวัสดีครับ คุณศาลายา ขอบคุณครับที่ยกโคลงตัวอย่างมาแสดงสองบท [ พอดีผมมีโคลงปฎิสังขรณ์ฯ ที่กรมสมเด็จพระปรมานุชิต ทรง แต่งเป็นโคลงดั้นวิธีมาลีไว้ ยกมา ๒ บท จะได้เห็นชัดครับ กลบท บุษบารักร้อย ๏ มีรูปเหญี่ยว ๆ ตั้ง........................ตามไตร  มุขนา ทกที่มุก ๆ ของ.............................เขตต์นั้น ป้านลมจับ ๆ ไสว...........................แสวงเหยื่อ  เยี่ยงเฮย กระเบื้องประดับ ๆ ถ้วยไสร้..............สบสรรพ์ ๚ะ ๏ กระแพงพนักใส่ ๆ พื้น.................ภาคสอง  ฟากนา กระเบื้องตรุเคลือบ ๆ พรรณ.............พ่างกี้ กระบาลเคลือบเหลื่อม ๆ มอง...........มุงมาศ  แม้นแฮ มุงทั่ว ๆ ด้าวนี้...............................เนกสถาน ๚ะ ต้น ฉบับเขียนด้วยไม้ยมก (ๆ) คนที่แปลงเป็นคำเต็มคงเผลอครับ "ประดับ ๆ" เมื่อเขียนเต็มควรเป็น "ประดับประดับ" ไม่ใช่ "ประดับดับ" พอบทที่สองจะ เห็นได้ชัดว่าซ้ำคำที่ ๒-๓ คิดว่า คงทำเพื่อหลีก คำที่ ๔ ที่ต้องเป็นโทคู่ ตามแบบโคลงดั้น ] _______________________________________________ เมื่อเห็นตัวอย่างของท่าน ๒ บทนี้ ความสงสัยหลายทางที่เคยคิด ก็มีที่ลงได้อย่างมั่นใจว่า การที่บาท ๔ มาซ้ำคำในตำแหน่ง ๒ - ๓ ก็ด้วยเหตุที่ว่าเป็น"โคลงดั้น" ซึ่งคำที่ ๔ - ๕ บังคับรูปโททั้งคู่ ถ้าถือบังคับตามสามบาทแรก ก็มีปัญหาว่า คำที่ ๓ ต้องเป็นรูปโทด้วย ทำให้โคลงดั้นบาทที่ ๔ วรรคหน้ามีลักษณะ "  _  _  โท  โท  โท " ซึ่งดูแล้วก็เห็นชัดว่า "ล้นโท" เสียรูปโคลงหลายทาง สรุปว่า ชัดเจนครับ โคลงดั้น ควรซ้ำคำในตำแหน่ง ๒ - ๓ คราวนี้มาพิจารณาโคลงสี่สุภาพ บาทที่ ๔  วรรคหน้ามีฉันทลักษณ์ว่า  " _  เอก  _  _  โท " หากถือบังคับ ๒ - ๓ จะกลายเป็น  " _  เอก  เอก  _  โท " ซึ่งปัญหากลายมาเป็น "ล้นเอก" ดังนั้น สำหรับกลบท บุษบารักร้อย ผมยังคงขอเสนอให้ซ้ำคำในตำแหน่ง ๓ - ๔ ในโคลงสี่สุภาพ ซึ่งจะได้โคลงมีลักษณะคงความงามตามฉันทลักษณ์  " _  เอก  _  _  โท " รวมทั้งมีรูปแบบบังคับเหมือนกันทั้ง ๔ บาท ขอบคุณครับ พจน์รำพัน . แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 08:36:36 จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 08:24:47

ความคิดเห็นที่ 53 ......             ๏ ปลัก      ควายควายซุกเร้น         ประสาควาย             ตม           เคลือบเย็นสบาย          คุดคู้             น้ำ           ตาตกจนตาย               ยอมตก             เน่า          สนิททุกคนรู้                ไม่รู้แต่ควายฯ   ....... สวัสดี ขอรับ เพื่อนพ้องน้องพี่อาศรมชาวโคลง คึกคักจริง ๆ ขอรับ ขออนุญาตตามอ่านด้วยความปรีดาและชื่นชม วางโคลงเคลงไว้หนึ่งบท ไม่ใช่โคลงกระทู้หน้าบาทตามภาคของอาศรมฯ และไม่ใช่กลบท เพราะไม่สู้ถนัดนัก เป็นแต่เพียงโคลงเคลง ไม่ว่ากันนะ ขอรับ แหะ แหะ สวัสดี ขอรับ จากคุณ : นายทิวา เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 09:55:03

ความคิดเห็นที่ 54   ผมได้ตามอ่านการตอบของทั่นพี่ "ศาลายา "  ขุนพลนักโคลง  แห่ง อาศรม ฯ และนับเป็นเกียรติยิ่ง  เมื่อได้ทราบว่า  ทั่นพี่ผู้นี้เขียนความถึง  ด้วย ได้อ่านเนื้อหาสาระมากมาย  ที่สำมะคัน คือรายละเอียดที่เป็นประโยชน์ต่อการเขียนโคลง ยิ่งคราครั้งนี้  เจาะจง " กลบท " ได้มีการยกตัวอย่างผู้ชำนาญการด้านโคลง  ที่เขียนคำจำกัดความง่าย ๆ เพื่อเป็นแนวทางแก่ผู้สนใจโคลงรุ่นใหม่ไฟแรง  เช่นผม  ไว้ด้วย   มีโคลงหลายบทที่ชอบเป็นการส่วนตัว  ครับ หนึ่งในนั้น  คือ  คห.  53   ความคิดเห็นที่ 53     ......            ๏ ปลัก      ควายควายซุกเร้น         ประสาควาย            ตม           เคลือบเย็นสบาย          คุดคู้            น้ำ           ตาตกจนตาย               ยอมตก            เน่า          สนิททุกคนรู้                ไม่รู้แต่ควายฯ จากคุณ : นายทิวา     เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 09:55:03   เขียนได้เด็ดขาดจริงครับ นี่กระมัง  ที่มักมีคนกล่าวว่า " โคลงดีดั่งได้ครองกระบี่คม "   ในเมื่อท่านพี่ " นายทิวา "  เขียนไว้เช่นนั้น  ผมขอมองต่างมุมบ้าง  นะขอรับ วางโคลงไว้สักบท เดือนฉายดาวโชติด้วย             ใดกัน ฤาเทพเรืองฤทธิ์สรร                เสกสร้าง ราศรีแห่งดาวจันทร์                 จรัศแต่  ตนฤา ยามผ่านคืนแรมร้าง                 ย่อมรู้ตามจริง ฯ แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 12:34:52 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 12:31:02

ความคิดเห็นที่ 55 ... วอนขอ ... ....................... เพียงธนิตพิศธาตุนี้...............พลีธนา ความสถิตย์คิดศรัทธา...........ค่าสะท้อน รวิเวกเรขวิวาห์......................ราวิวาท กานต์ชอุ่มกุมชะอ้อน............ก่อนชะเอิ้นเกินชะเอม .. ... ลำน้ำเชี่ยว เปลี่ยว-ช้ำ แพ้น้ำนิ่ง ลุ่มลึกจริง ดิ่งไหล ไคล้สัณฐาน ดังน้ำหนาว ก้าวย่าง  พรางสายธาร ใจชายชาญ ซ่านประวิง ยิ่งปรวนแปร... ... ยามข้าวใหม่ ได้กลิ่น - กรุ่นหอมนัก เกรงเก่าจัก - จากจร ย้อนกระแส ชักแม่น้ำ คร้ามส่อ พ่อรังแก ปมเงื่อนแพ้ ... ใจคน ...ใช่จนเจียม... ... การพนัน ขันต่อ..รอ"ถูก" นั้น หวังรางวัล ยากกว่า หา-ออม-เขียม เน้นเนื้อแท้ – เนื้อทอง – ผ่องใจเรียม คำสุขเปี่ยม ความหมาย ง่าย-นำพา... ...วันสดสวย รวยฉลอง ทองพันชั่ง ใช่กรงขัง บังคับ จับซ้ายขวา หากเจตพี่ มี “พอ” ที่ขอมา รับเงื่อนไข พิจารณา หนาคนดี .... .. . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 13:05:22

ความคิดเห็นที่ 56 เกินพอ ... .................... ... แม้นพี่รับ – ไหว้เจ้า เข้าข้อแม้ จักดูแล แขศรัณย์ มั่นดิถี นับเป็นโชค  - วาสนา บารมี อุ้มสม-ครอง – น้องพี่ ที่ห่วงใย... ...ทรัพย์สมบัติ พัสถาน วิมานน้อย พร้อมติดสอย - ห้อยตาม ร่วมนาม-ขัย สกุลพี่ มีเจ้า - แจ้งฝากใจ หุ้นส่วนใหญ่ เริ่มปลูก รักผูกเรือน.. ... เคียงประคอง สองวิญญาน สาน-ชีวิต - สุจริต อุทิศกาย – ใจเสมือน- "คนเดียวกัน"  มั่นจริง ยิ่งย้ำเตือน- แรงขับเคลื่อน สร้างฝัน อันยาวไกล ... ...เพียงเปลือกนอก บอกว่า ฐานะด้อย หากเกี่ยวก้อย ทะยอยสร้าง ทางสดใส เปี่ยมสุขล้น จากก้นบึ้ง ซึ้ง-สองใจ “รัก” ที่ให้ เกินพอ หนอคนดี ... .. เจียมไฉนใจฉะนั้น.................จันทร์ฉนำ พรสถิตย์พิศเสริมทำ..............พร่ำสะท้าน เคียงพธูคู่พระธรรม................คำพิทักษ์ พรหมสลักพรักสินล้าน............ผ่านสล้างพลางเสลา .. เพราะชนักภักดิ์ฉะนี้..............พลีฉนำ พรสถิตย์พิศเสริมทำ.............พร่ำสะท้าน เคียงพธูคู่พระธรรม...............คำพิทักษ์ พรหมสลักพรักสินล้าน..........ผ่านสล้างพลางเสลา .. . . . *** พี่ศาลายาขา ... พลอยไม่ทราบว่าเลือกแบบไหนดีกว่ากันค่ะ เลยมาแปะเพิ่มค่ะ ... ลองแนะนำดูนะคะ ... เขียนไปเขียนมาชักตาลายค่ะ 55..*** แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 15:13:41 แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 15:10:53 แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 15:05:54 แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 14:27:56 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 13:06:14

ความคิดเห็นที่ 57 บทนี้มีสิ่งพิเศษอีกอย่างคือท่านจันทร์แต่ง แล้วท่านอังคารตามมาแจม บทข้างบนเป็นของท่านจันทร์ ลีลาง่ายๆ ถูกต้องตามบังคับทุกประการ บทข้างล่างต่อไปนี้ของท่านอังคาร จินตนาการหวือหวากว่าเยอะ ยายกะตาตำข้าว........................กลางจันทร์ หอมรำมาพาขวัญ.........................งำฟ้า ดึกดึกดำบรรพ์ฝัน.......................ขำขำ ลำนำโลมใจหล้า.........................ทำให้หฤหรรษ์ ประโยชน์ของแบบฝึกหัดนี้ คือทำให้จำตำแหน่งคำเอกได้อย่างแม่นยำ คำเอกในโคลงมีอยู่มากถึง 7 แห่ง เวลาแต่ง มักจะผิดกันบ่อย จำตำแหน่งไม่ค่อยได้ ถ้าแต่งโคลงบทนี้ได้ก็จะจำตำแหน่งคำเอกได้อย่างไม่รู้ลืม (ความโดย พี่ศาลายา โพส) มี่ขอถามว่า ภาษามีคำขั้น.....................สอนเรียง หัดกำกับรูปเสียง.................ทำถ้วน คุณมีนำสรรค์เถียง...............ถึงขำ หากจำจะทราบล้วน............. งำซ้อนกลไฉน อยากถามว่า ถ้าเป็นในรูป คำกล้ำ "นับ" ด้วยไหมคะ เช่น กรำ ควำ ขยำ เช่นนี้น่ะค่ะ ปล. ถามดู เขียนเพื่อรู้ไว้ ค่ะ...อยากรู้ เพราะคนบอกว่า เป็นโคลงแบบ "กำพร้าเสียง" (เอ ต้นตระกูลกำพร้าเหมียนกัลเยย555) จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 13:43:16

ความคิดเห็นที่ 58 เขียนได้เด็ดขาดจริงครับ นี่กระมัง  ที่มักมีคนกล่าวว่า " โคลงดีดั่งได้ครองกระบี่คม "   ในเมื่อท่านพี่ " นายทิวา "  เขียนไว้เช่นนั้น  ผมขอมองต่างมุมบ้าง  นะขอรับ วางโคลงไว้สักบท เดือนฉายดาวโชติด้วย             ใดกัน ฤาเทพเรืองฤทธิ์สรร                เสกสร้าง ราศรีแห่งดาวจันทร์                 จรัศแต่  ตนฤา ยามผ่านคืนแรมร้าง                 ย่อมรู้ตามจริง ฯ (the darkknight) ขอบังอาจ "แจม"ด้วยค่ะพี่ค้างคาว เด็กใหม่เพิ่งเรียนมาถึง คอ ควายค่ะ คมคำสอนซึ่งล้วน.............หลักงาม เด็กใหม่บูชาตาม................ติดซึ้ง เขียนดังนั่งถกถาม..............หนามอก สอนตอกตระหนักอึ้ง...........อ่านรู้คำคน จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 13:56:53

ความคิดเห็นที่ 59   คห.58 คุณ    ญามี่ (y@mie) คมคำสอนซึ่งล้วน.............หลักงาม เด็กใหม่บูชาตาม................ติดซึ้ง เขียนดังนั่งถกถาม..............หนามอก สอนตอกตระหนักอึ้ง...........อ่านรู้คำคน เขียนโคลง  ได้น่ารักจริง ๆ ผมเองก็ได้ติดตามอ่าน โคลงของคุณน้อง ( มาเรียกเราพี่  อิอิ )  เสมอ ๆ ครับ เป็นขุนโคลงรุ่นใหม่วัยอินเทรน น่าดีใจมาก  หากมีคนรุ่นใหม่  ที่มีความสามารถและพัฒนาการได้รวดเร็วปานนี้   อ้อ  แถมยังมีความคล่องแคล่มด้านปฏิภาณเป็นเยี่ยม เข้าใจว่า  คุณน้อง ฯ คงเขียนโคลงถึง  ฮ.นกฮูกแน่นอน ขอรับ ผมจะขอตามอ่าน  จนกว่าจะถึงเวลานั้น   ฝากโคลงแปะอาศรม ฯไว้  อีกสักบท โคลงใครเขียนคล่องครั้น                  คำควร ความครบ คราใคร่ครวญ                  ครั่นคร้าม     คราวครุ่นคิดคงขวน                        ขวายคล่อง- แคล่ว ควบคุม" โคลง " ข้าม              ขุ่นข้องเคืองคน ฯ เกือบลืมไป สวัสดีทุกท่าน  ด้วยนะครับ แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 15:36:34 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 15:34:23

ความคิดเห็นที่ 60 คห.58 คุณ    ญามี่ (y@mie) คมคำสอนซึ่งล้วน.............หลักงาม เด็กใหม่บูชาตาม................ติดซึ้ง เขียนดังนั่งถกถาม..............หนามอก สอนตอกตระหนักอึ้ง...........อ่านรู้คำคน เขียนโคลง  ได้น่ารักจริง ๆ ผมเองก็ได้ติดตามอ่าน โคลงของคุณน้อง ( มาเรียกเราพี่  อิอิ )  เสมอ ๆ ครับ เป็นขุนโคลงรุ่นใหม่วัยอินเทรน น่าดีใจมาก  หากมีคนรุ่นใหม่  ที่มีความสามารถและพัฒนาการได้รวดเร็วปานนี้   อ้อ  แถมยังมีความคล่องแคล่มด้านปฏิภาณเป็นเยี่ยม เข้าใจว่า  คุณน้อง ฯ คงเขียนโคลงถึง  ฮ.นกฮูกแน่นอน ขอรับ ผมจะขอตามอ่าน  จนกว่าจะถึงเวลานั้น   ฝากโคลงแปะอาศรม ฯไว้  อีกสักบท โคลงใครเขียนคล่องครั้น                  คำควร ความครบ คราใคร่ครวญ                  ครั่นคร้าม     คราวครุ่นคิดคงขวน                        ขวายคล่อง- แคล่ว ควบคุม" โคลง " ข้าม              ขุ่นข้องเคืองคน ฯ เกือบลืมไป สวัสดีทุกท่าน  ด้วยนะครับ .the darkknight. จ๊ากกกกวัยเบญจเพสเหมือนมี่นิ5555 ขออภัยค่ะ ถ้าไม่ชอบให้เรียกพี่ สมัยก่อนตอนมี่ยังไม่รู้จักโคลง ก็ "ควายจริงๆค่ะ เพราะมีคนสอนกลอน เขาบอก มี่เอ้ย อย่าบ้าไปเล่นโคลงเลย มันวิชาสำหรับคนวัย30ขึ้นไป อายุน้อยสู้เหลี่ยมโคลงเขาไม่ได้หรอก ....กลายเป็นลูกไล่เขาเปล่าๆ มี่ก็หลงเชื่อต่อมาจนเริ่ม25 ก็คิดว่า ควรเริ่มเรียนได้แล้ว แต่เมื่อมาเรียน ฮือๆๆๆมี่ยังอยู่แค่............คอควาย..ค่ะคุงค้างคาว คอควายความควบค้อน...............ครอบคาน คืนคว่ำควันคุมคลาน...................เคร่งค้อย เคืองครวญเครียดครองควาน........แคลงคร่าว คอยคิดคัดคึกคล้อย....................คล่องคุ้มคอควาย เอาควายมาฝากด้วยค่ะ ว่าจะไปเลี้ยงควายบ้าง อาจฉลาดขึ้น สอบผ่าน คอ ควาย ได้มั้ง5555 จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:39:53

ความคิดเห็นที่ 61 โคลงใครเขียนคล่องครั้น                  คำควร ความครบ คราใคร่ครวญ                  ครั่นคร้าม     คราวครุ่นคิดคงขวน                        ขวายคล่อง- แคล่ว ควบคุม" โคลง " ข้าม              ขุ่นข้องเคืองคน ฯ...the darkknight. คอควายความควบค้อน...............ครอบคาน คืนคว่ำควันคุมคลาน...................เคร่งค้อย เคืองครวญเครียดครองควาน........แคลงคร่าว คอยคิดคัดคึกคล้อย....................คล่องคุ้มคอควาย ........ญามี่ คง คิดคำค่าคล้อง                  ครองคน คิด ครบ คราคุคล                  คัดค้าน     โคลง แคบครุ่นคำคณ             คราเคร่ง คุย  คึกคัก แค่คร้าน             คั่งค้างโคลงคา.............แสงแรกจ้า งานนี้ขาดแสงแรกได้ยังไง จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:36:50

ความคิดเห็นที่ 62 เอา ความหลังเมื่อครั้งเรียนกอไก่ ในอาศรมที่ผ่านมา มาทบทวนครับ การกินแกงไก่กุ้ง.................กินกัน กลัวกู่กรรมเกลากัณฑ์............กุ่ยแก้ม แกงกับกิ่งกอกกันต์............. กรุบกรับ เกรงกริ่งกลางกับแกล้ม...........กินก้อยกุมกาม ฯ แสงแรก ประดับดิน การกินกับก็กล้วย...........กวดกราย กองไก่กวาดกักกาย.......เกลื่อนก้ำ กะแกงเก่งกลับกลาย......กลวงกรอบ กลืนกลิ่นเกรงกลัวกล้ำ....กัดกุ้งกำกวม ญามี่ ~ กินแกงก็กึ่งกล้า ........ กึ่งกลัว แกงไก่ก็กลั๊วกลัว .......... กลิ่นกลั้ว กรุ้มกริ่มก็กลับกลัว ........ เกรงไก่ ก็ไก่ก๊งแก้วกลั้ว ............ กรึบเกลี้ยงเกินกลม พจน์รำพัน 23.27 น. ๏ ไก่กินแกลบก็กลุ้ม ......... ไก่กู แกงไก่แก่เกลือกู๋ .............. กู่ก้อง กึ๊นไก่เกี่ยวก้อยกรู ............. กินก่อน ก๋งกล่อมกู๋กอดกล้อง ......... เกลือกกลิ้งก่อนกรน ๚ะ๛ 23.41 น. จากคุณ : นกโก๊ก จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:45:03

ความคิดเห็นที่ 63 5555555ก่อนไปนอนอีกสักบท เอ เราลืม ขอ ไข่ ไปใช่ไหมพี่แสง ........................... โคลงใครเขียนคล่องครั้น                  คำควร ความครบ คราใคร่ครวญ                  ครั่นคร้าม     คราวครุ่นคิดคงขวน                        ขวายคล่อง- แคล่ว ควบคุม" โคลง " ข้าม              ขุ่นข้องเคืองคน ฯ...the darkknight. คอควายความควบค้อน...............ครอบคาน คืนคว่ำควันคุมคลาน...................เคร่งค้อย เคืองครวญเครียดครองควาน........แคลงคร่าว คอยคิดคัดคึกคล้อย....................คล่องคุ้มคอควาย ........ญามี่ คง คิดคำค่าคล้อง                  ครองคน คิด ครบ คราคุคล                  คัดค้าน     โคลง แคบครุ่นคำคณ             คราเคร่ง คุย  คึกคัก แค่คร้าน             คั่งค้างโคลงคา.............แสงแรกจ้า งานนี้ขาดแสงแรกได้ยังไง คนคันคัดคลับคล้าย              คลายคำ ใครครุ่นคอยเคียงคลำ           ครอบครั้น คละคืบคร่าวคมครำ              ควรคิด ควายคร่ำครวญครางคั้น         คับคล้องคดเคือง.........ญามี่ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 20:07:26

ความคิดเห็นที่ 64 ข ไข่ เป็นพยัญชนะเสียงนุ่ม ถ้าจะว่า ก็ต้องมาพร้อม ย ยักษ์หรือตัวอื่น เช่น ขณะ ขยะ ขยัก ขยุก ขยิก ขย้ำ ขยับ ใครแต่งได้ลองแต่งมาดูก่อนสิ ใครแต่งก่อน ยกให้เป็นมือหนึ่งของอักษรตัวนั้น คนแต่งทีหลัง แม้จะแต่งได้เพราะกว่า ก็ต้องนอบน้อมผู้บุกเบิกนะจ๊ะ เพราะผู้บุกเบิกคือผู้มีพระคุณ ถ้าเราแต่งแบบนี้ไว้ นักกลอนรุ่นหลังจะมีคำเก็บไว้มากมาย เช่นกอไก่พลิกได้ สองพันคำเป็นต้น ลองทำให้ถึงฮอนกฮูก ชื่อ โคลงพาไป กอไก่ ถึง ฮอนกฮูก จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 20:35:43

ความคิดเห็นที่ 65   อ้าว  มีสองข้อความครับ  ขอลบข้อความนี้   แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 20:48:00 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 20:46:13

ความคิดเห็นที่ 66   ในส่วนตัว  เคยมีความชอบ " กลบท "  มากเหมือนกัน  และแม้ปัจจุบันก็ยังมากอยู่ ถึงแม้ " กลบท "  จะทำให้เกิดความโกลาหลยุ่งยาก  ในการคิดเขียน " โคลง " ได้ แต่ก็ทำให้เกิดความสนุกและกระตือรือร้นในการเขียนโคลง  ครับ การที่ได้มีโอกาสเขียน  อ่าน  กลบท  โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอาศรม ฯ  จึงเสมือนหนึ่งได้เห็นความตื่นตาตื่นใจ  อีกครั้ง น่าชื่นชมนะครับ  ทั้งผู้ตั้งกระทู้  คือ " คุณพี่ศาลายา "  และทุกท่านที่เข้ามาอ่านและฝากผลงานไว้ ผมเองนาน ๆ เข้ามาที  แต่ก็ได้รับสิ่งต่าง ๆ กลับไปมิใช่น้อย มองขึ้นไปข้างบน  เจอความเห็นที่เอา  โคลง ค.ควาย ( ผมพยายามไม่ค่อยอยากจะเขียนโคลงพยัญชนะอักษรล้วน  ที่เป็น  พยัญชนะ นี้นัก ) และได้เห็นโคลง  ตามมาติด ๆ ในแนวใสวัยอินเทรน  อีก ดีจริง  เขียนได้รื่นเริงบันเทิงใจดีครับ ผมเอง  ก็ชอบกลบทในรูปแบบต่าง ๆ แต่เคยมีปรมาจารย์  ได้เมตตาสั่งสอนมาเหมือนกัน  สงสัยท่าน ฯ จะกลัวผมไปติดใจใน  กลบท  จนทำให้  รสคำรสความด้อยไป ยิ่งเวลาต้องเขียนโคลงบรรยายที่เอาจริงเอาจัง เป็นจริงเป็นจัง  เป็นงานเป็นการ  จำทำให้สับสน  จนทำให้  " โคลงเสื่อมสมรรถภาพ " แต่ทำไงได้  ใจมันชอบ เลยช่วงนี้  ต้องชลอ ๆ ความคึกครื้นสนุกสนานในโคลงแนวนี้ไป ( บ้าง ) เขียนมายืดยาว  สรุปว่า  อาศรม ฯ กลบท  ครั้งนี้  ได้รับการตอบรับดีเหมือนกันครับ ผมเองคงได้แต่นั่งอ่านนั่งจ้องนั่งมอง  พ่อแม่พี่น้องไปพลาง ๆ ก่อน  ดีกว่า   เลยขอมอบ กลอน  ไว้เป็นที่ระลึกไว้สักบท  ส่วนโคลงนั้น  ไว้โอกาสหน้า  นะขอรับ อ้อ  ขอบคุณ  คุณน้อง  ยามี่  คุณพี่  แสงแรก  ที่มาเขียนโคลงดีกวีไพเราะ  ด้วยนะครับ ฝากกลอนไว้บทนึงก่อน  เขียนแม๊บ ๆ นี้เอง จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 20:46:46