ความคิดเห็นที่ 1 กลบทอักษรบริพันธ์ ผังคือ ซ้ำเสียงพยัญชนะ๓คำสุดท้ายของวรรคแรกกับ๓คำวรรคถัดไปทุกวรรค จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 54 15:47:26

ความคิดเห็นที่ 2 ผ่านมาแล้วผ่านไปให้ไปสุด ให้ปวดสุดหทัยอย่าไปห้าม ยอมเปลี่ยนห้วงลำนำในบทความ หน่วงบนคอยคำถามที่ใจเตือน ทางจิตตรึกนึกได้ต้องอย่าแพ้ ต้องยอมเพียงลดแผลให้คลายเหมือน หายคมหม่นไร้รอยยามดูเดือน ยากด่าวเดินดังเยือนวันรู้ใจ เวียนรอยเจ็บอีกครั้งในอีกหน นึกอุ่นห้วงยังทนไม่ไปไหน หมดแปลบนี้รอใหม่ยังร่ำไร ยังร่ำรอให้ใครมาดูแล จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 54 16:43:39

ความคิดเห็นที่ 3 แต่ละครั้งละคราวยามใจเห็น ยอมเจ็บห้วงลำเค็ญคราเดือนหงาย ใครได้งำความนัยคล้ายวางพราย เคืองเวียนพ้นมลายยากจริงล้า ยามจับหลอนอาลัยใจแทบบ้า จำทวนบทพาจริงใครรู้ท่า ความร้อยท่วงเรียบเรียงผ่านเวลา ผลวันท้อล้ำหน้ามาเดินเคียง หมองด่าวคล้ายร่วมรู้ใครทนสู้ ครางท่ามสร่างยามดูช่างไร้เสียง ช้ำรอยเสริมใครกันมาแวะเมียง หมองวุ่นเมื่อพบเพียงใครผ่านไป จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 54 19:38:13

ความคิดเห็นที่ 4 ๐๐ กลบทอักษรบริพันธ์ ๐๐ .... หนาวแสงจันทร์ .... ๏  ห น า ว เ ห น็ บ เ นื้ อ    ห่ อ ห่ ม    ค ล้ า ย จ ม จ่ อ ม ค ง เ จ็ บ เ จี ย น    จำ ย อ ม    พ ร้ อ ม เ ส ม อ เ พ ร า ะ เ ส มื อ น    เ พี ย ง ใ ห้    ไ ด้ พ บ เ จ อ ด้ ว ย เ พ ร า ะ ใ จ    ไ ห ว เ พ้ อ    ห ม อ ง เ ห ม่ อ ค อ ย ๏  ห ม่ น ห ม า ง ค ร า ว    ห น า ว เ นื้ อ    เ ถื อ ผิ ว แ ผ่ ว ถ า ม ผ่ า น ผื น    ห ม อ ก แ พ ร ว    แ ว่ ว ห วิ ว ห ง อ ย ว อ น ไ ห ว้ เ ง า    เ ดื อ น แ ร ม    แ ย้ ม แ ส ง พ ล อ ย ยิ น เ สี ย ง เ พ ล ง    ก ร ะ ซิ บ ค่ อ ย    ผ ล็ อ ย นิ ท ร า   ๚ะ๛ สองบทข้างบนนี้ ต้องผสมผสานกับเพลงนี้นะน้องมี่   จึงจะลงตัว จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 54 19:50:30

ความคิดเห็นที่ 5 แต่ละวันแต่ละคืนที่ยืนหยัด ท่วงยามยากใจจัดบันดาลฝัน บนด้านฝากมากมีค่านับพัน คอยหนาวพ้อต่อวันช่างเดียวดาย ชอบด้านเดี่ยวใจเปลี่ยวรวมในเหงา รู้นึกเงียบความเศร้าน่าใจหาย นึกเจ็บห้วงหาเหตุถึงบั้นปลาย ถามบทแปลบสุดท้ายคล้ายเรากลัว คำร่ำไกลอาลัยใจร้าวลึก เจอรอยหลอนพาบังให้เต็มทั่ว หนตรึกทางรู้มืดช่างมืดมัว ช้ำไหม้หม่นเกินตัวจะอำพราง จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 54 22:26:27

ความคิดเห็นที่ 6 อยู่ในช่วงพักฟื้นค่ะคุณมี่ นั่งนานไม่ได้ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแวะมาทักทายและเสพอรรถรสของคุณมี่และเพื่อนๆค่ะ จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 10:36:15

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีค่ะพี่,เพื่อนทุกคน อากาศเย็นๆน่านอนจัง อิอิ ~กลบทอักษรบริพันธ์~ หนาวรัตติกาลพัดค่อยเอื่อยเข้าหา อวลขับหอมทั่วหล้าแผ่วพรมไหว ผ่านพานเวิ้งรำบายเคล้าร่ำไร เคลิ้มรอยร่ำกล่อมไปในปฐพี นานปานพลัดนัดหาโลกความฝัน เลื่อนคำฝากฉับพลันคล้ายร่นหนี คอยเรียบนานรำพันหาวที่มี ให้ทาบเหมือนลึกฤดีหวนครวญคราง หอมเคลื่อนคลุมทั่วทางตามไม้โยก ตรึกหมองยามวิปโยคไม่ตรวนต่าง มองตรมติดพินิจทั่วทุกทาง ทอดทาบเทียบเคียงพรางยะเยือกใจ ยามหยาดจินต์โบยบินท่ามเหว่ว้า ทอดเวียนหวามเอกาช่างแปลกไฉน ช่วงปลายหนาวล่วงกาลสัญจรไกล สุมจิตกล่อมกลใดใครวาดการณ์ เคียงวาบกรุ่นละเมอนำพาหวัง นึกเพลินวกคืนนั่งมองประสาน เหมือนปรายสุขคราเคลิ้มเสริมสำราญ สู่สรวงร่ายสะพานคืนฝันเวียน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 14:51:35

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อได้พาบพบคนที่ว่าใช่ ท่ามหวานชิดดวงใจรู้เสนอ จิตรู้เนื่องให้ฝันจะได้เจอ จำด่ำจิตไม่ลืมวันพบพาน แววเพลินพาดวาดเว้นให้คิดถึง ให้คอยถามรำพึงถึงวันหวาน ถึงหวามเวียนผ่านไปตามในกาล ตรึงนั้นก่อสำราญทุกวันคืน ความเวียนคิดพินิจได้ไม่สุด ดอมแม้นสร้างบริสุทธิ์ใจคงชื่น จิตคิดชมวันนั้นวันที่ยืน หวานท่วมเยือนยากกลืนลืมเวลา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 15:05:22

ความคิดเห็นที่ 9 เมื่อใจคิดหลับใหลในทุกสิ่ง นึกทุกข์เสริมแอบอิงใจนึกหนาว จิตเหนื่อยหน่ายคืนเดือนกล่อมดาว ด้วยไกลด้านเพริศพราวดังใจเธอ โดยเจ็บถึงวันนั้นที่เธอหวาน ทุกข์ท่วมวานเกินข่มให้คิดเสมอ หวงคำหมองที่เธอวางให้พบเจอ ให้เพ้อจิตละเมอยามจากกัน ยอกจิตแกล้งคำนึงไม่อาจฝืน หมดไอฝันคืนชอบลอบสุขสันต์ แลสรวงสมเปลี่ยนตาไปตามวัน ปวดติดเวียนตามพลันไม่อยากดู จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 15:29:30

ความคิดเห็นที่ 10 ยอมรับว่าหัวใจช่างคิดถึง ชอบคำถามคำหนึ่งที่คุณว่า ถ้าคิดหวานลืมนะเรื่องเวลา รอยวาบแลอุราเราเข้าใจกัน คอยจำกรุ่นเฝ้าหอมที่ใจหา ทาบจารห้วงเสน่หาที่เคยฝัน ท่องเคลิ้มฝ่ายรัญจวนอย่างทุกวัน อย่าทนวุ่นมาสรรค์วันฝันพา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 15:46:44

ความคิดเห็นที่ 11 รักไม่ใช่ความฝันในคืนตื่น นึกเคียงตรึงคราชื่นให้ใจสม หอมจำสู่ในใจคราภิรมย์ คอยพร้อมร่ายอารมณ์ฉันรักเธอ ฉ่ำรู้ทางวันวานที่เฝ้าฝาก ที่ใฝ่ฝันมากมายจนใจเก้อ จำจรดกาลความรักที่ได้เจอ ท่องด้วยจิตละเมอลืมคืนวัน แลคอยหวานยามรักที่รักษา ท่ามรอยสุขนำมาในคืนฝัน นานคร่ำฝากจุดหมายอย่างท่วมครัน ยอกทุกข์ข้ามลืมพลันวันชื่นชม เวียนโชคช้ำระอาในใจเกิด นึกเจิดกล่อมผลเลิศให้ลืมขม ห้วงหลอนขับความภักดิ์คราวติดตรม เคืองแต่งแต้มระทมเจ็บแทบตาย จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 16:18:57

ความคิดเห็นที่ 12 15.25 น. ๏ สามธันวา ทหารเสือ ถวายสัตย์ เทวัญสิง-หราช องครักษ์ เอ่ยคำรวม ร่วมธง ผู้ทรงจักร์ เผยสัจจะ หน้าพระพักตร์ พิทักษ์องค์ ๏ พระทัยอิ่ม เอิบขวัญ วันเก่าก่อน วันกึกก้อง กำจร มังกรหงส์ มาไกลห่าง ว่างวัน ประทานธง ประทานถ้อย ธ ประสงค์ คงต้องรอ       ๏ คอยตามรับ ราชดำริห์ หวังที่สุด วันที่สี่ ข้าพระพุท-ธเจ้าขอ ธ จักไข คำใด ให้เพียงพอ เห็นพระพ่อ ผ่านทีวี ดีใจแล ๚ะ๛ 16.17 น. ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 54 16:33:23 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 16:27:18

ความคิดเห็นที่ 13 แม้นชีวิตเคยล้มสักกี่หน สู้ก่อให้หลุดพ้นจากวิบาก จำวันบทบาทได้ไม่มีพราก เมื่อหมองพ้นจะฝากความชื่นชม ความโชคใช่มานะไร้อุปสรรค รออื่นสร้างให้หลักจะหายขม จำห่มขับหัดพรางคราบังลม คล้ายบทแลความตรมต้องระวัง ติดรอยหวานระวังไว้บ้างนะ หวังบทนานควรผละอย่าได้นั่ง ยอมดับนัยในฝันก่อนจะพัง การจะเพลินย่อมพลั้งหากไม่ดู อิอิ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 16:38:58

ความคิดเห็นที่ 14 บางคนบอกเธอนั้นเข้าใจยาก ข่มจิตย้ำลำบากไม่เข้าท่า เหมือนขับทุกข์ยินยอมทุกเวลา ท่วงเวียนหลอนหรรษาแกล้งทำเป็น ก่อทุกข์แปลบแล้วหวนบ่นไม่หยุด บทไม่ยอกบริสุทธิ์เกินใจเข็ญ กรรมจารขับใช่รู้จะดูเย็น ใจด่าวยอมเช่นเห็นเขาหลอกมา คอยรับไหม้ส่งใจไปทั่วถึง ป่วยทุกข์ถ่วงไม่รำพึงใครจะหา คอยจากห้วงทรมานทุกเวลา ทุกข์เวียนแล้วถึงพาจะเข้าใจ จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 16:54:13

ความคิดเห็นที่ 15 ฉันมองนกแล้วลองเทียบฝัน หลายทางฝากคงมั่นมาสู่สรวง เหมือนเสริมสรรค์อนันต์สิ่งทั้งปวง สู่ทอดโปรยหมื่นดวงให้ฟ้าเชย หอมฟากช้อยนิ่มนวลชวนให้ปลื้ม ชิดห้วงแปรคราลืมวันฟ้าเฉย วุ่นเฟ้นฉากหาหลบเพื่อละเลย พรหลอนลาความเคยมาบอกกัน หมายบ่ายไกลเกินหน้าให้สาสม ห้วงสงบเสริมอารมณ์ให้เลือนฝัน ห่างแหล่งใฝ่นิทรามาหลายวัน เหมือนหลับเวียนสวรรค์ให้นึกนาน จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 19:08:06

ความคิดเห็นที่ 16 รักหาเป็นเช่นดาวที่พราวแสง ท่ามพัดส่ายลมแบ่งยากรู้ไฉน ยามรักนั้นใครบ้างมัวร่ำไร ไม่ร่ายร้อยหัวใจรีบให้ไป รักหวงปลื้มใครหนาอาลัยฝัน อายแหล่งฝากรำพันกลัวหมองไหม้ การเมียงมาดเจรจาจะว่าใด จำวุ่นด้านคิดไกลสายสัมพันธ์ สุขสุดเพ้อเช่นบุปผายามต้องน้ำ หยาดตรึงนำล่วงล้ำให้ลืมกลั้น ห้ามแล้วไกลความรอแค่เท่านั้น ความทอดนึกสรวงสวรรค์เดินตามใจ จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 19:36:42

ความคิดเห็นที่ 17 วาดทางเดินเพลินใสด้วยความฝัน ดาวเคลิ้มใฝ่สำคัญแนบอกฉัน นึกไอฉ่ำยามเหงาคล้ายเปลี่ยวพัน คอยแปรพัดอนันต์ให้แจ้งตา หอมจิตตรึงยามครวญรัญจวนแพ้ ร้อยเจียนเพ้อยามแลให้รู้หา ห่างเรียงห้วงอารมณ์ให้รู้พา ห่อร่ายพร้อมใกล้มายามใครคอย ยอกความเคืองคราวนั้นมาสรรค์เจ็บ เหมือนสื่อจิตคราวเหน็บให้เศร้าสร้อย ห้วงโศกสร้างอาวรณ์ใครรู้รอย คล้ายรสร่ำวุ่นพลอยมาเปลี่ยนใจ จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 20:34:59

ความคิดเห็นที่ 18 แผ่วพลิ้วลมเข้าหาอย่างบ่งชี้ ยามบทเชิญถึงที่ให้รู้หนาว ห่างเรียบนึกสัมผัสใจลึกราว จิตลี้รอนถึงก้าวล่วงล้ำไป เหลือหลอนปวดให้ใจนึกสงสาร เหนื่อยเสริมสรรค์ขับเคลื่อนจะเคลื่อนไหว ใจคอยเวียนแต่วุ่นจนเลื่อนไกล จวนแลกลุ้มในใจมาร้อยเรียง เหมือนเรื่อยร่ายสุดตามาบอกเล่า หมายบทลับบรรเทาจนสื่อเสียง จับสุมสอนให้ใจรู้ใครเมียง รอยคร่ำหมายคล้ายเลี่ยงจนลับตา จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 20:59:01

ความคิดเห็นที่ 19 จิตรอนรอนในรักภักดีมั่น ภาพดาวหมายคืนฝันต้องหวานยิ่ง ตรึงวาบยามวิญญาณจะแอบอิง จะเอ่ยอ้างพาดพิงใจต้องการ จรติดไกลไปฝันคราวคืนหนึ่ง คอยคร่ำนัยรำพึงทุกสถาน ทางสื่อถึงสำราญในตำนาน โน้มตรึงนั้นใจหวานด้วยเต็มใจ ดาวติดจองกับฟ้าให้ภาพเด่น ให้พรดีหลากเช่นสวยสุกใส เสริมสู่สร้างความคิดให้วาวไว หอมเวียนวาบในใจยามเมียงมอง จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 21:19:02

ความคิดเห็นที่ 20 เมื่อหนาวมาร้อยร่ำกับสายฝน ก่อเส้นฝากทุรนไปถึงฝัน โปรยถามฝ่ายบริบทในคืนวัน นึกคร่ำวายคราวนั้นใจระทม จวนร้อยเที่ยวกับช้ำในคราวก่อน นึกเคียงกรรมยามอ้อนช่างลึกขม ช่วงแลขับขานเลี่ยงตามรอยลม ติดเร้นหลับเกลียวกลมยากถอนตัว ยามทุกข์ต่อใครนะจะช่วยฉัน จะเชิญฉายฉับพลันให้ลืมทั่ว ห่างแลทางมืดมนมืดน่ากลัว แม้นึกไกลใจรัวแต่เกรงการณ์ จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 21:34:11

ความคิดเห็นที่ 21 ดื่มน้ำค้างต่างทิพย์หยาดหยดฝัน ยามย้ำเฝ้าคืนวันที่หรรษา ทางห้วงสู่รอยยิ้มเต็มอุรา ตรึงอวลร้อยปัญญาให้รื่นรมณ์ หอมรับรู้ใครคอยเฝ้ารอหา ใฝ่รีบหวนเดินมาให้ดื่นสม ห้วงดาวเสริมพริ้งพรายยามเชยชม หยัดช่วงเช้าเพื่อพรมดลหมายมนต์ ด้านหม่นหมองหมดไปตามใจเพรียก ตรึงจมพลันรอยเปียกยามข้ามถนน ยุคข้ามนึกคิดฝึกความคิดค้น คล้ายค้ำเคียงสับสนอย่าถอยทาง จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 21:50:12

ความคิดเห็นที่ 22 เมื่อหนาวมาใจร้าวระทมทุกข์ ร่ำท่ามทวนชวนปลุกไฉนไหว เปลี่ยวฉาบเวียนเข้าไปลึกในใจ แลเนืองจิตหาใครมาดูแล เหมือนด่าวหลอนก่อตนให้รู้แพ้ ห้วงร่ำเพียรหากแก้รู้ร่ำแค่ รอยเรียบคอยเรียกหาแม้ท้อแท้ หมองท่วมทางรู้แน่แย่ชีวี ยามช้ำวาดวิญญาณ์เลิกหมายฝัน หลับหมองฝากทุกวันให้คิดหนี ห่วงคืนหนึ่งคืนนั้นที่รอรี ทางเรียบเรียงหากชี้ที่ทางตรม จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 21:42:32

ความคิดเห็นที่ 23 สวัสดีวันทำงานค่ะ เริ่มเย็นๆแล้ว อย่าลืมระวังสุขภาพนะคะพี่,เพื่อนทุกคน ~กลบทอักษรบริพันธ์~ อรุณสวัสดิ์ลมหนาวที่ก้าวผ่าน ท่ามกาลผันความเย็นที่เห็นก่อ ท่องห้วงไกลยะเยียบที่เลียบคลอ ทางแหล่งเคียงชะลอละออตา ละไอตามแผ่วโรยระโหยล้า เรียงห้อมลับศรัทธาปรารถนาหน้า ปลื้มนำน้อมบันดาลวิมานฟ้า หวานเมียงฟากลมพาดอกหญ้าจร ดื่มญาณจินต์รินไหลอ่อนไหวกล่อม อกเวียนกลางทะเลเฝ้าเห่สอน ใฝ่ให้เสริมลีลาจินตนาพร ใจนึกเพลินอาทรแรมรอนพราง ร้อยเรื่อยพรายเชื่อมสีบทกวีหวาน บนแวดวาวสำราญสนุกสนานสร้าง นึกนึกสู่ลีลาเสน่หาบาง น้าวห้วงบทกวีกว้างให้ต่างตรึง ห้วงตามติดสวาทราววาดฝัน รุ้งแวดฝากกลุ่มวรรณมาสรรค์ทึ่ง มองสื่อท่ามสายลมที่กลมกลึง ท่วงใกล้กรายตะลึงเกิดซึ้งพาย จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 13:19:29

ความคิดเห็นที่ 24 ความเหงาเงียบเลียบมาให้หวั่นไหว ห่วงวนเวียนแต่ใจไปสุดสาย เปลี่ยวสุมสู่ทาบทอความเดียวดาย คอยดักได้ความหมายแค่รั้งรอ คืนร่ำเรียกไม่หลับคอยจับจ้อง คิดจำใจทำนองติดยาวต่อ ตรองยอกตามเหน็บหนาวยังสู้รอ ยามเสียงเรียกเกิดท้อกับเวลา ไกลวันเหลียวเกรียวกราวปลอบใจนิ่ง ปรับจิตเหนื่อยแอบอิงยืนข้างป่า ยามขานปลื้มยินเสียงใครเรียกมา คอยรอเหมือนเวลาเดินผ่านไป จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 14:26:59

ความคิดเห็นที่ 25 จากหัวใจอัปมาณปรารถนา ปลื้มถามนั้นอุรารู้แค่ไหน ร่ำคำนึกทิ้งลาแยกรับไว้ ยามรู้วกหายไปไม่กลับมา เหมือนไกลเมืองไม่เห็นคนบังคับ คอยบทคร่ำหันหน้ามาให้หา ไม่ห้อมหันหม่นมัวให้อำลา หวนไอแล้วน้ำตาชุ่มราตรี ช้ำรอยตรมลึกลึกให้นึกเศร้า แห่งนั้นโศกไม่เท่าที่ใจหนี ทุกข์จับน้ำตาชุ่มไม่มีดี หมดหมายชี้ทางสุขทุกข์ตลอดไป จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 16:30:35

ความคิดเห็นที่ 26 ถึงเธอเป็นใครบนพื้นโลก บทพัดโบกในใจยังคือฉัน ยามคืนฉ่ำผูกผลความสำคัญ คือเสริมครันด้วยรักจะภักดี จำภาพดูดดื่มในคืนฝาก นัยครุ่นเฝ้าเหมือนมากมาหลากที่ มนต์หลับท่วมเต็มใจเต็มในฤดี ตรึงเนืองด้วยวจีที่ไพเราะ ทางพลัดร้อยแวววาวในคืนสว่าง หนาวคล้ายสวรรค์มาวางความมั่นเหมาะ คืนมาดหมายไร้เอะอะมาเย้ยเยาะ มองยามเยือนชื่นเพราะใจเบิกบาน จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 14:52:55

ความคิดเห็นที่ 27 ปรารถนาประสงค์นัยที่ใหญ่หลวง ท่ามยามเหลือทั้งปวงเป็นเจ้าของ แปรใจขานทุกทางหวังในปอง วาดเนิ่นปรายทำนองเคว้งคว้างวาง คอยคืนหวานห่างตาเกินประสงค์ ไกลแปรเสริมดำรงในวาดสร้าง นึกเวียนส่งอาลัยไปเป็นทาง แปรเปลี่ยนท่ามอ้างว้างมาคลุมรอ เหมือนเคืองรับคำประจักษ์ที่ได้เห็น ทวนดาวห้วงคืนเพ็ญในห้องหอ นึกห่วงห้อมอาลัยคนเคียงคลอ ค่ำคืนพอทักทายก็หายพลัน เก็บห่วงพักประสงค์วาดภาษา ไหวภาพสื่อราคาคุณค่าสวรรค์ คืนคำสว่างต้องกลัวแสงดวงจันทร์ สุขด้วยจากคืนนั้นยังป่วยใจ จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 16:03:28

ความคิดเห็นที่ 28 น้ำท่วมคราวนี้สอนใจเราคิด จำเรื่องเคียงสนิทที่ใหญ่หลวง ท่ามยังหลับน้ำนองมาร่ำทวง เหมือนรู้ช่วงไหนคนไม่รับรู้ เหมือนร้าวเรืองสู่สอนส่งภาษา เสริมภาพซ่าซาบทรวงยากอุดหู ยากอวดห้วงหดหู่มายืนดู เหมือนอยากด่าวชั่วครู่ระงับใจ รอเหงาจิตร่ำลาใจสะอึก จำสอนอายใจนึกเสียใจไหม้ สุดจำหมายทลายที่ลอยไกล ทุกข์แลใกล้เหงามายิ้มละไม จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 12:13:55

ความคิดเห็นที่ 29 ภาพยิ้มแย้มงดงามดูหมดจด ด้วยเหมือนจิตอรรถรสในภาษา นึกภาพสอนกลอนกานท์ผ่านเวลา เผลอวุ่นหล้ารู้ซึ้งกับชีวิต กาลช่วงวันลอยผ่านในหน้าหนาว นึกหนักเหนือแสงดาวที่ส่องจิต ท่ามส่งจำไร้ทางจะเนรมิต จ่อมเนินเหมือนมีสิทธิ์คิดทำลาย คอยท่วงแลเหมือนวันได้พานพบ ดาวเพลินพอให้สบไม่มีหาย เมืองเหมือนห่างเกินกล้าเข้าดูพราย ขับดาวเพียงกระจายในค่ำคืน จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 14:39:12

ความคิดเห็นที่ 30 สวัสดีค่ะคืนนี้จะหนาวค่ะพี่,เพื่อนทุกคน คงเหลือราว9-10องศา อิอิ ~กลบทอักษรบริพันธ์~ แทนมธุรพจน์งดงามแห่งอักษร หากอวลษมาสัญจรเห่ลิขิต ห้วงลับเขียนแรมรอนของชีวิต ขับโชนหวิวความพิศแห่งสายลม ห่างสร้างแหล่งพจนาศรัทธาหาย ศีลธรรมห่วงกำจายแห่งความขม ให้คิดขณะเหตุนั้นจ่อมระทม จำรอยทุกข์คร่ำคมบาดลวงใจ บทเหลือจิตให้ชีวิตผิดแผก ไหวผันผ่านทางแยกหวนรู้ไข้ หาวร่ายเขียนลำนำความเป็นไป ครุ่นโปรยปรายทรวงไสวฉายภาพพจน์ ฉากภาคย์พ้นปลุกภวังค์รู้คำตอบ ร้อยครางตรึกหมองมอบราวถูกปลด รับถึงปร่ามาประดิษฐ์เวียนฝืดรส ไหวฝากรอยกบฏสะท้อนเงา สื่อท่ามเงียบสัญจรดุจกล่อมร้าง ด่าวใกล้เร่มาข้างให้หงอยเหงา ห้อมเงาเงียบระบายจางกลับรู้เร้า เกิดรานเรียงผะเผา ณ ขอบนภา จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 15:23:15

ความคิดเห็นที่ 31 เมฆชอุ่มลอยหนาคราวแดดมิด คล้ายเดือนหมองตาปิดดูหาวห้วง ดาวห่างหายแห่งกาลห่างจากทรวง หายจากทรุดในสรวงที่ชื่นชม ท้อโชคช้ำประกอบในคืนร้าง นึกแค้นรอยอาลัยที่ขื่นขม ทุกข์ขับขานห่มห้วงจากสายลม จิตสู่หลับตามพรหมเคยสร้างมา คร่ำสอนหมองรู้เจ็บรู้ประสา เรียนป่วยโศกน้ำตากับภาษา กฏภาพซึ้งสอนสั่งตามเวลา ติดเวียนท่ารอรั้งในกรรมดี จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 54 14:50:48

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดีค่ะทานข้าวให้อร่อยนะคะพี่,เพื่อนทุกคน ~กลบทอักษรบริพันธ์~ กับความรักคล้ายชายมาหลอกหน้า เหมือนลักนึกเย้ยตาสุดตามเห็น สายตรมเหินกรุ่นเศร้าจักเตร่เป็น จมตรึงปวดลำเค็ญต้องรอนรอน แต่รักเรียบมารอไม่อาจรู้ มีอื่นร้อยใจสู่ไม่อาจสอน เหมือนอวลสิ่งความสุขฤๅยอมจร ฤๅยังเจียนจะอ้อนรักรอที รสรักทุกข์ยังแคว้งคอยจะเฝ้า ใคร่จำใฝ่บรรเทาไม่รู้ที่ เหมือนรักทอดคอยรอด้วยวจี ด่ำหวานจ่อชวนชี้เราหลงทาง รอยหลับทวนหรรษาในทรวงเคลิ้ม นึกแทรกเคียงสอนเสริมเติมหวานหว่าง ตามหวามวาบรำพันอย่างเลือนราง ยามแลรักทุกทางฉ่ำแช่มช้อย ฉากเชิญชวนอัศจรรย์น่าค้นหา นึกครุ่นหวงศรัทธาอยู่เบื้องบ่อย ยามบ่ายเบี่ยงความรักก็อ้อนคอย เกิดอ้างเคลื่อนใจพลอยด้วยรักเรือง ดื่มรสรักสนุกทรวงให้หวิวหวิว หอมวับวับพาปลิวสู่บนเบื้อง เสริมเบิกบานสำราญเริงร่าเนือง รักรานั้นนึกเคืองใครกันนะ? แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 54 21:04:28 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 54 21:27:00

ความคิดเห็นที่ 33 สายลมพัดโชยโปรยมาเรื่อยเรื่อย เหมือนรอยรับแสนเหนื่อยมาเข้าหา มีขับหันเวียนวนในสายตา นึกสู่ตามอ่อนล้าบรรเลงกลอน บทเหลือใกล้ห้วงกาลอันเลื่อนผ่าน ไอลอยผันสะท้านซึ้งอักษร ซ่อนอุ่นเสริมอวลไอเห็นรอยย้อน ห้วงร่ำยามอาทรไหวรำพึง วันรับพานดวงดาวมาลอยเคลื่อน มากแลเคลิ้มเห็นเดือนลอยมาถึง ลาหมองถามถึงวันที่ตรมตรึง ท่ามตรึกตรองขาดซึ้งอยู่ในใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 54 22:10:57

ความคิดเห็นที่ 34 หนาวลมพาจำใจต้องห่มผ้า ตื่นให้เผลอวิ่งถลาด้วยเกิดสาย ด้วยเกินสรรต้องการผู้เป็นนาย เผลอเป็นนึกวุ่นวายเลยช้ำใจ หลับชั้นจิตขึ้นสวรรค์หาเทพเจ้า ให้ทุกข์จับบรรเทาไม่หนีไหว เหมือนนึกวนไปมาไม่อาจไกล เหมือนแอบใกล้ตื่นมาเลยตื่นตูม หลับติดตัวไม่หายไปถึงเช้า เป็นถึงช้ำนายเข้าไม่เจอหลุม หมายแจกหลักเริ่มใหม่อาจเลยมุม แอบลักไม้ได้กลุ้มนายดีดเอา จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 54 07:52:54

ความคิดเห็นที่ 35 แต่ละคืนแต่ละวันในรู้สึก นึกร่ำสู่บันทึกเคยสุขหวาน คอยสิ่งเวียนสอนใจอย่างสำราญ ยามสิ้นไร้รำคาญมารบกวน เหมือนรู้กล่อมคราใกล้ผ่านผิวไฉน ผ่านผลฉ่ำเมื่อไรยามใจสรวล ย้ำจำเสริมในกาลเวลาคราวครวญ ลึกความเคืองหันหวนร้อยบรรเลง ร่ำบทลึกต่ำต้อยในกาลขับ นึกเกลื่อนขานรอยรับที่รีบเร่ง ทันร้อยเรียงเพลิดเพลินในคำเพลง นึกครื้นเพียงขาดเกรงในอารมณ์ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 12:39:59

ความคิดเห็นที่ 36 ชีวิตเขียนถึงค่าคราวปรากฏ คอยปลื้มใกล้ในรสครื้นเครงหอม คำเคืองหายจากพลันราวยินยอม รสเย้ยหยันเคยถนอมเลือนลับตา หลับแล้วตามมโนในรู้ซึ้ง นานรอยซ่อนรำพึงได้ห่างหา ดับโหยหวงลับเลือนด้วยลมพา ดาวลึกพราวศรัทธาวันเหลือบแล หวานเลื่อนหลอนเหว่ว้าวันอ้างว้าง เวียนไอวุ่นที่วางยามใจแย่ เยียบจารหยดอารมณ์ยามเชือนแช ย้ำช้ำโชคพ่ายแพ้รังแกเรา จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 13:15:59

ความคิดเห็นที่ 37 นึกหนาวลมเย็นเยียบที่เลียบทั่ว ทางหลอนท่ามมืดมัวให้เกรงใกล้ ห่อกลุ้มก้อนอำพรางมวลแมกไม้ หมายมาดไหม้จงไกลอย่ามาพาน ยามมีพบลมแรงให้เกรงหวั่น ห้วงกุมเวียนยากฝันให้ได้ขาน ห้ามดับขมในใจยามจดจาร ยอกเจ็บจำวันวานจะช่วยครวญ ใจช้ำคร่ำยามหนาวรวดร้าวนัก รอยรสนัดประจักษ์ไห้หันหวน หากห้ามไห้ภายในรู้จักทวน รสเจ็บทุกข์ไม่กวนยามรู้ทัน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 13:46:18

ความคิดเห็นที่ 38 ในปรารถนามืดมนที่กลางห้วง ทุกข์กุมห้ามทั้งปวงที่ในฝัน ท้นนึกฝากขมขานยามฉับพลัน ยากฉายเพลินดันดาวพริบร่ำรอ เพียงรสรักหักเปลี่ยนยากเดินเลี่ยง ยุคดาวเลื่อนดูเพียงใจเวียนหอ จำวัจน์ให้อุรารู้การคลอ รสก่อเคียงนึกพะนอเกิดในใจ กฏนานกาลให้ข่มความอยากได้ คำยุคใดจะไร้การหวั่นไหว เกาะหวิวหวิวนึกรับอยู่ภายใน ยามภาพนั้นเกิดใหม่เริ่มต้องการ จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 14:03:53

ความคิดเห็นที่ 39 แสงตะวันทอทาบกวีหวั่นไหว กฏเวียนวางในใจให้รู้เหงา หากรสเงียบมาบอกรู้บรรเทา รอยบททุกข์ของเก่าเคยผ่านตา คำผ่านติดตามใจเกินเหลือรับ เกิดเลื่อนรสทางกลับไร้หรรษา รสหอมสรวลอาสาจะนำพา ใจนึกเพลินอำลาเกินอยากเยือน กรรมหยามหยาบไม่นึกศรัทธาผล โศกทิ้งผันในกมลหมดรอยเคลื่อน มีรสเคืองมาปรุงกับแสงเดือน เกิดแสร้งด่าวมาเตือนใจอับอาย จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 14:18:21

ความคิดเห็นที่ 40 ท่ามกลางโลกเหว่ว้าสับสนหวัง เสริมสู่วันเฝ้าฟังดูชวนถาม ดาวเชิญถึงจันทราใหญ่ในนาม ย่ำนัดนานทุกความยามตื่นดู หยดติดดาวพริบพราวอยู่ในหาว ยามเหนื่อยห้อมทั่วทรวงเกิดไม่สู้ ก่อหมองสานรันทดเริ่มพร่างพรู รอยพิษเพียบยากกู้กับโลกา กลมโลกเก่าดูเบี้ยวไม่สดใส หมองสุมใส่หมดทางรับอาสา รสไอสุดหนทางยากเจรจา ยามเจอเจตจินตนาไร้ความจริง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 14:36:09

ความคิดเห็นที่ 41 หลับฝันดีกับสรรพสิ่งที่เปลี่ยนแปลงนะคะพี่,เพื่อนทุกคน ~กลบทอักษรบริพันธ์~ ข่าวคนดังยุคสมัยมาลาลับ เหมือนโลกเลือนการนับในกระแส นับเกิด,สอบ,ลึกลับใครฤๅแปร ใครเล่าปลอบก่อแน่ให้รู้ทัน ห้วงรสทุกข์เปลี่ยนแปร ณ ชีวิต ณรงค์โชควกแพร่พิศใครกล้าสรรค์ คอยกล่อมสุขสู่กายปลอบ,ปราย,ปัน เปลี่ยนแปลงเปลือยรำพันใครซึ้งทรวง ครอบซ่อนแทรกย้อนยุคไม่อาจรู้ เหม่ออวลรสท่ามดูฤๅรู้ช่วง ฤๅรสโชค,ความตายเลื่อนกับดวง หลับก็ได้ความลวงยามทอดคอย ใหญ่เท่าใครก็ดับไร้รสหวัง รอยร้าววางยากนั่งให้ยิ้มบ่อย หอมยามบทชีวิตรินรสร้อย ร่วงร้าวเรียงตาปรอยบอกเปลี่ยนแปร บทป่วยเป็นหนึ่งทางแห่งเหว่ว้า ห้ามเวียนวกปดท่าใช่รื่นแผ่ โชคเรียงแผลติดตัวมอบดวงแด หมายดื่มด่ำกลับแพ้ชีวิตตน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 22:33:23

ความคิดเห็นที่ 42 ทุ่งหญ้าเบิกบานหัวใจกลับเหงา จรดไกลเงียบคืนเคล้าความหวั่นไหว คืนเวียนวกคอยถามความในใจ ใคร่นึกจำคล้ายใฝ่ใครเวียนตาม คืนหวานตรึงหัวใจใครคนหนึ่ง คืนค่ำนึกรำพึงด้วยคำถาม เดือนคล้ายถลาตามลมท่ามฟ้าคราม ท่องฟ้าเคียงนิยามฉันกับเธอ ฉ่ำเกาะทั่วคืนฝันในครานั้น ในค่ำนึกสารพันมาเสนอ เหมือนสู่นัดในใจยามพบเจอ ยอกเพ้อจริงคราเก้อใครห่างไกล จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 14:26:27