ขนมจีนไร้น้ำยา (บทเรียนราคาแพง ของนักเดินทางราคาถูก) บทเรียนที่ 3 : รู้สึกสบายดี

สถานที่ ด่านตรวจคนเข้าเมืองห้วยทราย ประเทศลาว

บนเรือเที่ยวสุดท้าย ที่กำลังค่อยๆ ลอยจากประเทศหนึ่งไปสู่อีกประเทศหนึ่ง

ผู้โดยสารบนเรือข้ามฟากลำสุดท้ายนี้มีไม่มากเท่าไร

ฟังจากเสียงสนทนาของทุกคนแล้ว พอจะเข้าใจได้ว่าผู้โดยสารจากบ้านพี่
เมืองน้องของเราเอง

ในบรรดาผู้โดยสารเหล่านี้ จะมีสิ่งหนึ่งที่คล้ายๆ กัน นั่นคือการหอบหิ้วเอาถุง
พลาสติกใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยของกินของใช้ที่ขนมาจากฝั่งไทยคนละหลาย
ถุง

เราเองก็ไม่ต่างอะไรจากคนอื่นเขา เพียงแต่วิธีการหอบของเราแตกต่างกัน

คนอื่นหอบหิ้วถุงใบใหญ่ใส่มือ

แต่เราหอบกระเป๋าเป้ใบใหญ่ใส่หลัง

...

ออกเดินทางข้ามประเทศวันแรก

วันที่ 1 มกราคมพอดี

พอดีอะไร ?

พอดีกับวันปีใหม่

ตรงฝั่งไทย ใกล้ๆ กับด่านตรวจคนเข้าเมือง มีเวทีการแสดงเกี่ยวกับงานปี
ใหม่ดูใหญ่โตเชียว

บริเวณรอบๆ มีเครื่องเล่นม้าหมุน ชิงช้าสวรรค์ มีซุ้มเกมส์อารมณ์บ้านๆ
อย่างปาลูกโป่ง โยนห่วง ยิงหนังสติ๊ก ฯลฯ

ให้อารมณ์งานวัดแบบไทยๆ

ก่อนจะนั่งเรือข้ามมา แอบเดินไปโฉบมานิดนึง

ดูเผินๆ เหมือนงานเทศกาลธรรมดาที่เห็นบ่อยๆ ตามต่างจังหวัด

แต่ที่ต้องเขียนถึงสักหน่อย เพราะความน่าสนใจของงานปีใหม่ที่นี่ ที่เราเห็น
ว่าน่าสนใจมาก เขาเขียนไว้บนเวทีว่า

“งานประกวดมิสม้งประจำปี”

ใช่ ! มิสม้ง

เกิดมาก็เพิ่งจะรู้ว่ามีการประกวดมิสอะไรแบบนี้ด้วยในประเทศเรา

มิสม้ง เค้าแต่งตัวประกวดกันยังไง จะมีการโชว์ความสามารถกันแบบไหน
กรรมการจะถามคำถามอะไร

แล้วจะมีเดินชุดว่ายน้ำด้วยไหม

ฟังดูน่าสนใจกว่างานประกวดมิสสวยหล่อที่ขยันจัดกันตามหน้าจอทีวีเยอะ

ถึงว่า เห็นมีแต่กลุ่มเด็กวัยรุ่นพูดจาภาษาแปลกหูเดินผ่านไปผ่านมา

ไทยก็ไม่ใช่ ลาวก็ไม่เชิง

...

กว่าจะมีรถออกจากห้วยทรายไปหลวงน้ำทา ก็ต้องรอตอนเช้า

สำหรับคืนนี้ ยังไงก็ต้องค้าง

แต่จะค้างที่ฝั่งไหนดี

ได้รู้ว่ามีงานประกวดมิสม้งแบบนี้ เลยช่างใจนิดนึงก่อนจะข้ามฝั่งมา

หรือว่าเราควรจะค้างคืนที่ฝั่งไทยคืนนี้ดี

แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าอีกฝั่งจะมีอะไรน่าสนใจมากกว่านี้ไหมหนอ

จะมีงานอีเวนท์ปีใหม่แบบลาวๆ ที่ฝั่งห้วยทรายหรือเปล่า

จะมีงานประกวดมิสห้วยทรายไหม

จะว่าไป ลองไปดูบรรยากาศปีใหม่แบบลาวๆ บ้างก็ดีเหมือนกัน

วันนี้เป็นวันปีใหม่ ยังไงก็ต้องมีงานอะไรมั่งแหละ

ถ้างั้นคืนนี้ ข้ามไปค้างฝั่งเพื่อนบ้านแล้วกัน

เสียดายมิสม้งนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไร ไปหาดูมิสห้วยทรายแทนเอา

...

“สี่สิบพันกีบด้วยเด้อ”

คุณพี่เจ้าหน้าที่สาวที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองห้วยทราย บอกเงื่อนไขการผ่าน
เข้าประเทศของเธอแบบง่ายๆ ผ่านหน่วยเงินตราที่เรายังประเมินราคาไม่ถูก
ในขณะที่เธอก็เปิดหนังสือเดินทางของเราดูไปด้วย

“เอ่อ สี่สิบพันกีบนี่มันกี่บาทไทยเหรอครับ”

“สี่สิบบาทเด้อ”

จ่ายเงินเสร็จ คุณพี่คนเดิมก็ยื่นหนังสือเดินทางกลับคืนให้ แบบไม่ถามอะไร
เราสักคำ พร้อมๆ กับประโยคปิดท้ายพิธีกรรมเข้าประเทศ

“สบายดี”

...

ปกติแล้วคำๆ นี้ มันควรจะเป็นคำทักทายแบบลาวๆ

แต่ในกรณีนี้ เรารู้สึกตามนั้นจริงๆ

สบายดีจริงๆ ด้วย

สำหรับคนไทย จะมีประเทศไหนที่เข้าง่ายออกสบายได้มากกว่านี้อีกเหรอ

เผลอๆ เข้าผับยังยุ่งยากกว่านี้อีก

...

จะเข้าจะออกก็ง่าย

จ่ายเงินบาทก็ได้

พูดไทยก็ได้อีก

...

มาลาวทีไร ก็รู้สึกอย่างนี้ทุกที

คือรู้สึก

“สบายดี”

แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 55 14:03:34

จากคุณ	: standupplease
เขียนเมื่อ	: 25 ก.พ. 55 13:40:45