นิทานจระเข้

คิดถึงสำนวนที่ว่า สอนจระเข้ว่ายน้ำ เลยเอามาเขียนเล่นค่ะ

พอดีคิดได้ว่าจระเข้บางตัวอาจยังอยากเรียนรู้วิธีว่ายน้ำแบบใหม่ๆ เช่นตีกรรเชียง ท่ากบ หรือผีเสื้อ อะไรทำนองนี้ (ชักไปกันใหญ่ละ =w=;)


นิทานจระเข้

กาลครั้งหนึ่ง

จระเข้เด็กน้อยดีใจมากที่ตนเองว่ายน้ำได้แล้ว มันวาดฝันไว้ว่าจะท่องโลกอันกว้างใหญ่ด้วยตัวเอง
...
หลายเดือนผ่านไป จระเข้น้อยได้กลายเป็นจระเข้วัยรุ่น ขณะที่มันกำลังว่ายผ่านลำธารสายหนึ่ง มันก็เห็นจระเข้ชรานอนฟังเรื่องเล่าจากเป็ดตัวหนึ่ง

ด้วยความสงสัย จระเข้วัยรุ่นได้เข้าไปถาม "ทำไมท่านจึงฟังเป็ดร้องเล่า"

จระเข้ชราตอบว่า "เพราะเป็ดรู้ ในสิ่งที่จระเข้อย่างเราอาจไม่รู้"

"เหลวไหล มันเป็นแค่เป็ด มันจะไปรู้อะไร เป็ดลอยได้แค่ผิวน้ำ แต่เราที่เป็นจระเข้ สามารถดำลึกลงไปถึงใต้น้ำ เห็นในสิ่งที่เป็ดไม่เคยเห็นมากกว่าเยอะ" จระเข้วัยรุ่นบอก

ได้ยินดังนั้น จระเข้ชราก็บอก "เด็กน้อยเอ๋ย การที่จระเข้ทำในสิ่งที่เป็ดทำได้ ใช่ว่าจระเข้จะเห็นอะไรมากกว่าเป็ดเสมอไป และการที่เป็ดไม่สามารถดำลงไปอยู่ใต้น้ำได้ ไม่ได้แปลว่าจระเข้เก่งกว่าเป็ด เพราะสิ่งที่อยู่เหนือน้ำ เป็ดย่อมเชี่ยวชาญกว่าจระเข้"

"ท่านคงแก่จนหลงลืมไปว่า จระเข้อย่างพวกเราก็เดินบนบกได้" จระเข้วัยรุ่นพูด และมันก็เห็นว่าสิ่งที่จระเข้ชราบอกนั้นเป็นเรื่องไร้สาระ มันจึงว่ายน้ำผ่านไป

ห่างจากจุดที่จระเข้วัยรุ่นพบจระเข้ชราไม่ไกลมากนักเป็นแหล่งน้ำตื้น และมีชาวประมงจำนวนมากกำลังลากอวนดักปลาอยู่ จระเข้วัยรุ่นผู้ไม่รู้อีโหน่อีเหน่จึงได้หลงเข้าไปติดในอวนปลา

ถึงแม้มันจะตัวค่อนข้างใหญ่ แต่ลำพังมันตัวเดียวไม่อาจต่อสู้กับชาวประมงจำนวนมากกว่าได้ มันจึงถูกแหลนแทงจนตาย ชาวประมงได้แจกจ่ายเนื้อของมันไปทำอาหาร

ย้อนกลับไปที่จระเข้ชรา เขารับฟังเรื่องเล่าของเป็ดจนจบและกล่าว

"ขอบใจเจ้ามาก เรื่องเล่าของเจ้าทำให้เรารู้ว่าไม่ควรว่ายน้ำไปข้างหน้าอีกต่อไป เราจะลองหาเส้นทางอื่นอีกครั้ง เพื่อตอบแทนความมีน้ำใจ เราจะไม่กินเจ้า ขอให้เจ้าเดินทางกลับโดยปลอดภัยเถิด เพื่อนรัก"

แล้วจระเข้ชราก็ลงน้ำ ว่ายไปยังทิศทางตรงกันข้ามที่จระเข้วัยรุ่นว่ายไปดูเพิ่มเติม

จากคุณ	: g_maru
เขียนเมื่อ	: 24 ก.ค. 55 01:24:00