เจ้าขวัญอ่อนของแม่เอยแม่จะเล่านิทานให้ฟัง
ครั้งเมื่อลูกหมูสามตัวยังไม่เติบโตแลเติบกล้า
ครั้งนั้นแม่หมูต้องออกไปทำไร่ไถนา
พ่อหมูจ๋าทำสวนแลพรวนดิน
พี่หมูเงินแม่หมูทองน้องหมูออมสิน
เล่นปั้นดินอยู่ใกล้แม่จนเลิกงาน
เย็นย่ำแล้วหมูๆจึงกลับบ้าน
ได้พบพานเหล่าหมูจ๋าต่างสบายใจ
วันหนึ่งพ่อหมูจ๋ากลับดึกแลตื่นเช้าไม่ได้
แม่หมูจากไปไม่ร้องเรียกลูกหมูตาม
ปล่อยให้พี่หมูน้องหมูงงงันทั้งสาม
เล่นงุ่มง่ามตามประสาลูกหมูนา
ใกล้เที่ยงพี่หมูทองยังรอพ่อหมูจ๋า
แม่หมูนาก็ไม่เยี่ยมตามาสอดส่อง
หมูๆหิวหมูๆเล่นจนท้องร้อง
พี่หมูเงินหมูทองไปตักน้ำให้น้องกิน
พอตอนบ่ายพ่อจ๋าตื่นแลได้ยิน
หมูออมสินร้องไห้จ้าเรียกหาแม่
หมูเงินหมูทองต่างนอนนิ่งแน่
พอบ่ายแก่พ่อก็ร่ำเพลงเศร้าโศก
แม่หมูจ๋าลูกหมูลาโลกไปแล้ว
ลูกหมูแก้วสองเกลี้ยงเราเลี้ยงมา
อันใดก่อให้จากในเสี้ยวเพลา
เพียงสุราหรืออารมณ์ที่คร่าเอย
จากคุณ :
แม่ละม่อม - [23 เม.ย. 45 12:38:59]
ห มู ห้ า ตั ว
