ส้มจุก

    “พระเอกเรื่องนี้ชื่อไอ้จุก”

    ไอ้จุก เป็น เชา เชา อายุหลายเดือนอยู่เหมือนกัน เจ้าของไม่หวงเท่าไหร่ ปล่อยปะละเลยเพราะเป็นหมาบ้านนอก อยากแถ่ดๆ ไหนก็ไปไม่ว่ากัน จะไปนอนค้างอ้างแรมที่ไหนไม่กลับบ้านสี่ซ้าห้าวันเจ้าของก็ไม่ห่วงเพราะเจ้าของหมากับหมาก็ไม่ค่อยกับบ้านเหมือนกัน (ฮา) ไอ้จุกเป็นหมาพันธุ์ดี แต่มันทำเสียหมาและขายหน้าจนทำให้เจ้าของมองค้อนและพาลจะถีบมันกระเด็นจากบ้านหลายครั้งแล้วเพราะวีรกรรมของไอ้จุกเกินบรรยายจริงๆ  
    ครั้งที่ทำให้เจ้าของอึ้งสนิทก็ตอนที่มีหมาเด็กๆ เดินตามก้นไอ้จุกเข้าบ้านต้อยๆ จนเจ้าของ ของไอ้จุกงงใหญ่ว่าหมาบ้านนี้ไปรักเด็กเข้าตั้งแต่เมื่อไหร่ถึงได้มีหมาเด็กเดินตามหลังมาถึงสองตัว เจ้าของหมาก้มหน้าพิศดูหมาเด็กอายุระหว่างอนุบาลแล้วก็ต้องสะดุ้งโหยง "เว้ย! ทำไมหน้าเหมือน:-)เลยวะไอ้จุก" แต่แค่นั้นไม่พอ  หน้าเหมือนกันมันไม่เจ็บใจเท่าอีกครึ่งหนึ่งดันไปเหมือนหมาข้างบ้านนี่สิ....หึ..ก็คนข้างบ้านน่ะมันถูกกันซะที่ไหน  บ้านนี้กับบ้านโน้นก็เหมือน "ชะอมกับนกขุนทอง" นั่นแหละ... เจอกันเป็นไม่ได้...
              เถอะ... ก็ยังดีที่บ้านโน้นรับเลี้ยงไอ้หมาเด็กหน้าตลกนี่... เพราะเขาคงรู้ว่าบ้านนี้เลี้ยงหมาให้เหมือนหมาจรจัด  ไอ้จุกมันเป็นหมาฉลาด หัวไว  เลือกที่จะไม่อดตายด้วยการแถ่ดๆ ไปบ้านโน้นที บ้านนี้ที ปะเหลาะจนอิ่มหมีพีมัน  บางวันกลับมาบ้านยังตกใจ "เฮ้ย ใครจับ:-)ขัดตัววะ หอมฟุ้งเชียว..." แล้วก็ดมมันอยู่นั่น ฟัดเหวี่ยงเสียจนขนหลุดเป็นหย่อมๆ แต่บางวันไอ้จุกก็มอมเป็นหมาตกท่อกรุงเทพฯ มาเลย (ทั้งๆ ที่มันเป็นหมาบ้านนอก)  วันนั้นไอ้จุกจะไม่มีโอกาสได้เดินเหยียบเข้าบ้านเลย แต่เจ้าของก็จะหลอกมันไปยืนตรงสนามหญ้าจากนั้นก็ฉีดน้ำจากสายยางใส่ตัวมันให้มันวิ่งหางจุกตูดไปไหนก็ไม่รู้  แล้วเจ้าของหมาก็มานั่งหัวร่องอหาย...ไอ้จุกหายไปสองวัน (อาจจะไปนอนค้างที่บ้านข้างๆ ก็ได้) แล้วก็กลับมาอีกในสภาพที่ดีขึ้น  ไม่รู้ใครไปจับมันขัดตัวอีก...
               อ้อ ลืมบอกไป ที่มันชื่อ "ไอ้จุก" จริงๆ แล้วมาจากคำว่า "ส้มจุก"  ซึ่งเป็นชื่อผู้หญิงที่เจ้าของไอ้จุกแอบหลงใหลได้ปลื้ม แต่ก็ได้แค่ปลื้มเพราะเธอไม่มีใจให้...และที่ไอ้จุกได้กลายมาเป็นหมาคู่ทุกข์คู่ยากนี่ก็เพราะพี่สาวอยากเลี้ยงหมา ก็เลยพาพี่ไปที่ฟาร์มหมา หน้าตาไอ้จุกตอนนั้นน่าเอ็นดูจริงๆ เพราะมันตัวเล็ก ขนปุย พี่ก็ชี้เอา "จะเอาไอ้ตัวเนี้ย" หกพันครับพ่อแม่พี่น้อง...จ่ายเงินเสร็จก็ขึ้นรถ  นั่งหน้าเริ่ดทั้งหมาทั้งคน ตอนที่มันอยู่กับพี่สาวเขาตั้งชื่อมันว่า ศรราม... โคตรเชยเลย... แต่ไอ้ศรรามก็อยู่กับพี่สาวได้แค่เดือนเดียว เจ๊แกแต่งงานกับอีตามาร์คแล้วชิ่งเลย ไปอยู่แคนาดากับสามี ทีนี้ ทั้งไอ้จุกและบ้านนี้ก็เลยตกทอดมาสู่เจ้าของหมาคนปัจจุบันซึ่งเป็นน้องชายหัวเดียวอันเดียวคลานตามกันมา... (ป๊ากับม๊าอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง...บ้านนอกกว่านี้อีก นี่ยังดี ใกล้กรุงเทพฯ)  พอมาอยู่ด้วยกัน ก็เจริญเติบโตอวบน้ำทั้งคนทั้งหมา... พอเรียก "ศรราม...มากินข้าวได้แล้วลูก" ไอ้ข้างบ้านก็ก๊ากกกกกกกก  แหม... คงอยากจะอวดว่าหมาตัวน่ะอินเตอร์ เพราะนังนั่น (หมา) ชื่อ ซอนย่า 5555 มาเจอกับศรรามเข้า...ซอนย่าก็ซอนย่าเถอะวะ ไอ้ศรรามเสกหมาเด็กเข้าท้องเลย 5555 แล้วนังซอนย่าก็ก๋ากั่นซะไม่มี  ตะกุยรั้วไม้จนแหว่งแล้วมาวิ่งเล่นไล่จับกับไอ้จุก (ตอนนั้นชื่อศรราม) เจ้าของทนไม่ได้ก็เลยไล่ตะเพิดนังซอนย่าออกไปพร้อมกับปิดรั้วไม้ระแนงติดป้าย "ห้ามหมาผ่าน" จากนั้นมาคนทั้งสองบ้านก็ไม่มองหน้ากันอีกเลย แต่ไอ้หมาสองตัวมันไม่ได้ดังใจเลย... มันยังประชดประชันโดยการไปมาหาสู่กันประจำสม่ำเสมอ (เข้าข้างบ้านไม่ได้ มันเข้าหน้าบ้านเย้ยเลย... )  ช่วงนั้นก็เป็นช่วงที่เจ้าของหมาไปหลงรักน้องส้มจุกเข้าพอดี คราวนี้ชื่อหมากับชื่อคนเลยสลับกันอย่างไม่ตั้งใจ...เช่น "ไอ้ส้มจุกโว้ย...มากินข้าว" จริงๆ จะเรียก "ไอ้ศรราม  มากินข้าวโว้ย" แต่ตอนนั้นหัวใจมันอยู่ที่น้องส้มจุก...แต่ไอ้ศรรามก็เป็นใจ มันวิ่งหางแกว่งมาแต่ไกล...เออ ว่ะ เลยลองเรียกมันอีกที "ส้มจุก" เฮ้ย... มันยิ้มให้ และตั้งแต่นั้นมามันก็ชื่อไอ้ส้มจุกและหดสั้นลงเป็นไอ้จุก ยามที่เจ้าของมันเมา และสุดท้ายก็กลายเป็นไอ้จุกโดยปริยายจนวันนี้...

    จากคุณ : โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ - [ 19 ก.ย. 45 19:46:15 A:203.148.178.53 X: ]