เจ้าโฉมยงนงนุชพิสุทธิ์แสง.....โพยมแปลงฉายโฉมดั่งเดือนใส
ผ่องเพียงสรวงฟ้าบรรเจิดงามเกริกไกล.....เฝ้าแต่มองตามเจ้าไซ้ให้หวังปอง
เอวเจ้าอ่อนแขนกลึงประหนึ่งนุช.....เพ็ญพิสุทธิ์เฝ้าสะดุดเอวสมร
อกเจ้าตูมตึงตั้งดั่งปฏิกรณ์.....เข้ามาช้อนคลึงปั้นให้ตันตรึง
ทั้งแขนขากลมกลึงเหมือนดั่งแกล้ง.....เหมือนอัปสรเฝ้าแปลงให้พี่หลง
ปากเจ้าน้อยน่าลิ้มชวนชิมชม.....นัยตากลมคู่คมแทบบาดใจ
สองพวงแก้มแกมแดงประหนึ่งชาด.....จิตกรเขามาวาดมาแต่งไว้
หวานน้ำคำน้ำเสียงร่วมน้ำใจ.....อีกน้ำมือแม่ไซ้ให้ระบือ
อยากประคองน้องยาเอามากอด.....อยากเค้นเคล้าเขาลอดให้กอดได้
อยากอุ้มเจ้าเข้าห้องให้ห่างใคร.....พี่อยากเก็บเจ้าไว้ครองคนเดียว
จากคุณ :
เศร้า
- [
14 ธ.ค. 45 17:23:28
A:203.146.127.174 X:
]