นั่งจิบน้ำเก๊กฮวยอย่างเชื่องช้า
คอยสบตากับความเหว่ว้าเงียบเหงา
ที่ร้านกาแฟร้านเดิมร้านของเรา
แต่วันนี้ที่ร้านเก่าที่ร้านเก่าไม่มีเธอ
สั่งน้ำเก๊กฮวยที่เธอชอบ
ฝากสายลมช่วยหอบความคิดถึงถึงเธอเสมอ
รู้ดีว่าควรลืม
เลิกพร่ำคำละเมอ
แต่ยังเผลอคิดถึงเธอทุกที
ฉันไม่เคยชอบน้ำเก๊กฮวย
ทั้งทั้งที่จะหันมาชอบมันง่ายง่ายกล้วยกล้วยแค่นี้
แต่ฉัน
ก็ทำไม่ได้ไม่ชอบน้ำเก๊กฮวยอยู่ดี
เหมือนเธอที่ไม่เคยคิดชอบฉันเลย
บังเอิญกำลังกินน้ำเก๊กฮวยอยู่ อยากเขียนกลอนเกี่ยวกับน้ำเก๊กฮวยดูบ้าง ก็เลยแต่งมาเป็นแบบเนี้ยะ
อ่านแล้วได้อะไรกันบ้าง อยากให้บอกกันหน่อยนะ ^ _ ^
จากคุณ :
ริเศรษฐ์
- [
21 ธ.ค. 45 19:52:57
]