.............เมื่อเช้าไปตลาดครับ ขณะที่กำลังเลือกซื้อขนมบังเบเกอรี่อยู่ เห็นหมาแม่ลูกอ่อนตัวหนึ่ง นมงี้เต่งเลยครับ เดินเข้ามามองหาของกิน
เห็นหัวมันเล็ก ๆ ดี ผมยื่นหลังมือให้มันดมเป็นการทักทาย ตาใสแป๋ว ผมลูบหัว ลูบแก้ม จับปากมันเล่น
แม่ค้ายื่นถุงขนมปังร้อน ๆ ทั้งใส้สังขยา แซนวิสใส้แฮม โชยกลิ่นหอม
มันจ้องผม ป้วนเปี้ยน ป้วนเปี้ยนไม่ไปไหน เหมือนรอว่าผมจะมีอะไรให้มันบ้าง
มันรออยู่เป็นนานสองนานจนแน่ใจแล้วว่ามันจะไม่ได้อะไรจากผมแล้ว มันก็เดินเอื่อย ๆ ดมนู่นดมนี่ต่อไป
ถ้าผมให้อะไรมันกินวันนี้ คราวหน้าเจอมันผมก็ต้องให้มันกินอีก แล้วที่ตลาดนี้หมาเกือบ 10 ตัวที่ผมเคยให้กิน เดินตามผมเป็นพรวนทุกครั้งที่เห็นผมกับแม่เดินมา
ผมได้แต่หวังว่า มันคงจะมีเจ้าของ เพราะดูจากเนื้อตัวที่สะอาดสะอ้านของมัน
........................ช่วยไม่ได้จริง ๆ ครับ
..............ตอนเดินกลับไปที่จอดรถ ผมกางร่มให้แม่ ฝนลงปรอย ๆ
มองเห็นไอ้ท่อกแท่กเดินแกว่งไข่ยาน จะเลี้ยวไปทางที่จอดรถอีกทาง ขณะที่รถคันหนึ่งแล่นผ่านมันไป มันหันหลังแว่บมานิดนึง เห็นผมกับแม่เข้าอย่างจัง.........
(ตอนที่เจอมันครั้งแรกเมื่อผมออกจากงานใหม่ ๆ สภาพมันเหมือนจะต้องตายวันตายพรุ่ง ขี้เรื้อนกินทั้งตัว ไข่ยานลงมาเกือบถึงครึ่งขา หนังที่ตูดมันกองยับย่นเหมือนกางเกงยีนส์เก่า ๆ เวลาที่มันโก่งคอไอ เสียงของมันเหมือนรถตุ๊ก ๆ ที่สต๊าร์ทไม่ติด
แต่นัยตาของมันสวยงาม ชะอ้อนอย่างที่สุด ตาสวยเหมือนตาของน้านิลหมาของผมที่ตายไปแล้ว
มันดักคอยผมกับแม่อยู่ใต้ท้องรถ เห็นผมกับแม่ออกมามันจะยิ้มกริ่มเดินเริ่งร่าเข้ามาหา และผมก็จะบอกกับมันว่า :-)รออยู่ตรงนี้แหละ แล้วขากลับผมจะมาพร้อมน่องไก่ย่างเลือกเอาอันที่ไม่ร้อน พามันไปหามุมสงบหลังรถแล้วยัดใส่ปากมัน
จนเมื่อไม่นานมานี้ไอ้ท่อกแท่กเริ่มมีขนอ่อนขึ้น หน้าตาเริ่มหล่อเหลามีสีสรรขึ้นเป็นลำดับ มีอยู่วันหนึ่งผมนั่งลงดูมัน นึกยังไงไม่ทราบผมแบมือบอก ขอมือ ไม่น่าเชื่อครับมันยกเท้าหน้ามาแปะที่มือผมอย่างชำนาญ ขอมือขวามันก็ยกเท้าขวา ขอมือซ้าย มันก็ยกเท้าซ้าย
พอดีผมเห็นเด็กสาวนักเรียนมัธยมกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา ผมรีบขอมือไอ้ท่อกแท่กมันทันที ครับโดยไม่ทำให้ผมผิดหวัง เด็กกลุ่มนั้นหยุดยืนดูโชว์ละครสัตว์เล็ก ๆ ของผมด้วยความประหลาดใจ ก็สภาพของไอ้ท่อกแท่กมันไม่น่าจะทำอะไรอย่างนั้นได้นี่ครับ)
.........วันนี้ผมไม่คิดว่าจะเจอมัน เลยไม่ได้ซื้ออะไรไว้เลย มันเดินกระดิกหางไข่แกว่งป๊าป ๆ ไปมาด้วยความดีใจ แลบลิ้นเลียปากแผล่บ ๆ อย่างกระตือรือร้น
ไม่รู้ทำไงครับ ผมล้วงไปแกะห่อหยิบขนมปังสังขยามาสองชิ้น มันมองอย่างผิดหวังเล็กน้อย แต่ผมก็ยัดเข้าปากมันได้ชิ้นนึง เห็นมันคาบแต้ไปหาที่ส่วนตัวกินอย่างสบายอารมณ์
สงสัยอยู่เหมือนกันนะครับ เวลาที่มันแหวกเนื้อขนมปังออกเห็นใส้ในว่าเป็นสังขยามันจะรู้สึกยังไง คงเซ็งแต่ก็คงต้องกินละครับ
...................................ครับ! ช่วยไม่ได้จริง ๆ
...........ระหว่างทางขับรถกลับบ้าน รถคันหน้าหลบหลีกอะไรบางอย่าง เป็นลูกสุนัขครับ ตัวสีน้ำตาลแดง นอนตายอยู่กลางถนน คงดดนชนตาย แต่ยังไม่โดนทับ ร่างกายยังไม่เละใส้ยังไม่ทะลักออกมา หัวมันพับอยู่ข้างลำตัว อายุไม่น่าจะเกินเดือน เห็นสภาพที่นอนตายเปียกดชกอยู่กลางถนน ขณะที่ฝนตกพรำ ๆ อย่างนี้ รู้สึกหดหู่อย่างบอกไม่ถูกครับ
ผมค่อย ๆ เบี่ยงรถหลบมัน ดูมันอีกทีจากกระจกข้างเวลาที่รถผ่านไป
.....................................ช่วยอะไรมันไม่ได้จริง ๆ
.........กลับบ้านเร็วดีครับวันนี้ รถไม่ค่อยติดเท่าไร
เปิดประตูบ้านปุ๊ปอีฮ้องดีใจรีบออกจากในบ้านมาต้อนรับ มันส่ายหัวซ้ายทีขวาทีเดินขาหลังสั่น ๆ โงนไปเงนมา
มันเป็นหมาตัวโปรดของผม ทั้ง ๆ ที่ร่างเล็ก ๆ ปราดเปรียว นิสัยที่ห้าวแก่นสุดซ่าส์เหมือนหมาตัวผู้ ผมฝึกให้มันปีนโอ่ง ปีนกองอิฐ เดินบนแผ่นไม้ ปีนกำแพงสอดแนมหมาข้างบ้าน
ตอนนี้อายุมันปาเข้าไป 13 ปีแล้ว ช่องหูด้านในอักเสบจนขึ้นสมองจนมีอาการชักลูกตากระตุกตลอดเวลา หมอที่ไดร์ฟอินบอกมันไม่น่ารอด แต่มันก็รอดตายมาได้ครับ! เพียงแต่การทรงตัวของมันจะเสียศูนย์ไปเลย
พอผมเดินเข้าบ้าน อีฮ้องจะเข้ามาด้วย แต่มันทำไม่ได้ ขั้นบันไดเพียงขั้นเดียว มันมองเป็นอะไรก็ไม่รู้ เขี่ยพื้นอยู่แกร่ก ๆ จะเข้ามาก็ไม่ได้
ผมบอก อีฮ้อง.......เร็ว!
มันทำท่าจะขึ้นแต่ไม่กล้า
ผมตะโกนสั่งเหมือนฝึกทหารจนคอแหบมันก็ยังเข้าไม่ได้
ผมเอาผ้านวมมาปูที่ขั้นบันไดเผื่อมันจะมองเห็นดีขึ้นแต่ก็ไม่ได้ผล
ผมบอก อีฮ๊อง!.......โดด!!
มันกระโจนพุ่งเข้ามาสุดตัว ชนข้างประตูเหล็กดังกึ๊ง! ขาทั้งสี่ข้างแกว่งแย๊ก ๆ เป็นระวิง ตัวมันล้มฟาดพื้นดังพลั่ก!แล้วดิ้นพลิกตัวลุกขึ้นมา หัวส่ายซ้ายทีขวาทีทำหน้าตื่น ๆ หอบแฮ่ก ๆ ด้วยอาการตกอกตกใจ
ผมยืนหัวร่องอหาย ทั้ง ๆ ที่อีกใจก็เป็นห่วงว่ามันเป็นอะไรรึเปล่า ......หมามันแก่ขนาดเนี๊ย
..................................ครับ! ช่วยห่าอะไรไม่ได้จริง ๆ
จบ ..
.." เฮ๊ย! เฮ๊ย!"
อันนี้กรูเอง พระเจ้า กร๊ากกกกกกกกส์!! เห็นชื่อนี้แม่งกำลังดังเลยเอาเรื่องตัวเองมาโปรโมทมั่งท่าจะดี ..
แต่นะ อ้ายยากุซ่า มันลอกจริง ๆ
อยากดูหลักฐานใช่ม๊ะ เชิญที่นี่เลย
http://www.geocities.com/o7a7k7/index.html
เข้าไปนะ แล้วคลิกไปที่รูปหมา
รอโหลดแป๊ป ล่าง ๆ เลยจะเห็น "เรื่องเล่าจากหลุดโลก"
คลิกเข้าไปนะ แล้วดูที่กระทู้ที่มีชื่อ นิดหน่อยต้องมี. เป็นคนเขียน
ทีนี้ก็จะรู้ล่ะว่าโดนลอกมาจริง ๆ (ของไอ้พิ๊งค์ด้วย)
เย้! ได้โปรโมทเวปอีกแล้ว
โชคดี ไปล่ะ!
จากคุณ :
ยากุซ่ามาเอง
- [
26 ธ.ค. 45 08:59:40
A:203.148.217.63 X:
]
ช่ ว ย ไ ม่ ไ ด้ จ ริ ง ๆ
