หนอนชา....เขียว

    เรื่องหนอนชา...เขียว

     
    แดดอุ่นๆ..สะท้อนบนใบชาสีเขียวเป็นสีเหลืองเหลือบชวนมอง..หยาดน้ำค้างหยดน้อยกลิ้งหล่นลงมาจากก้านชาอ่อนบนยอดสูง ปลุกผมและพ่อให้ตื่นขึ้นจากการหลับใหลในเช้าวันนั้น..

    “ทาเคชิ..สายแล้ว อย่ามัวขี้เกียจ รีบไปหาอาหารกันเถอะ”

    พ่อผมบิดตัวเบาๆ2-3ที..ขยับหางสะบัดลงบนลำตัวอ้วนป้อมของผมที่ยังม้วนขดอยู่ให้คลายออก..

    “เร็วๆเข้า”

    พ่อของผมเร่ง..เช้าวันนี้ก็เหมือนทุกวันๆที่ผ่านมา..เราสองคน..หนอนน้อยพ่อลูกอ่อนจะต้องปีนกระดื๊บๆๆไปตามลำต้นชาเขียว เพื่อหาใบอ่อนกินเป็นอาหารประทังชีวิตอัน
    รัดทดในไร่ชาบนภูเขาสูงแห่งนี้

    ยังกะนิยายวงเวียนชีวิต...

    แม่ทิ้งผมกับพ่อหนีไปกับไอ้หนอนหนุ่มอื่นตั้งแต่ผมยังเป็นดักแด้..ผมยังจำได้วันนั้นพ่อร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือดจนแทบอยากจะเปลี่ยนจากหนอนชาเขียวเป็นหนอนใบบัวบกในทันที.

     .เพราะช้ำอกช้ำใจที่เมียรักมาหนีไปกะไอ้หนุ่มหนอนลูกผู้ดีมีการศึกษานักเรียนนอก...เจ้าหนอนหนังสือ..

    “ไม่มีแม่ก็ช่างปะไรพ่อจะเลี้ยงเจ้าเอง..ทาเคชิ”

    ..สิ้นทุดกันที..โมรากากีใจสอง..

    แล้วพ่อก็อดทนลำบากลำบนพาผมกระเตงๆๆไปหากินในไร่ชา..แม้อดมื้อกินเมื้อบ้าง..แต่เราก็ยังมีความสุขตามประสาพ่อลูกหนอนน้อยๆในไร่ชาเขียว

    “มัวทำอะไรอยู่...ตามพ่อมาสิ..ทาเคชิ”
    “ครับๆๆๆ” แล้วผมก็รีบกระดื๊บๆๆตามพ่อไป

    .........

    “พ่อ...ผมหิวแล้ว..เอาใบนี้ล่ะ”

    ผมทิ้งตัวนุ่มๆลงบนในชาแก่ๆใบหนึ่ง..การคลานปีนไปบนลำต้นลื่นๆมันช่างยากเย็นสำหรับหนอนน้อยๆอย่างผม..

    “ทาเคชิ...เจ้าลูกโง่”

    เสียงพ่อร้องด่ามาจากด้านบนพร้อมกับบรรจงส่งท่าไม้ตาย หนอนฟาดหางลงบนลำตัวอ่อนนุ่มของผมทีหนึ่ง

    “ใบชาที่ดี..มันต้องอยู่บนยอดโน่น....”
    “แต่ผมปีนต่อไปไม่ไหวแล้วนะ..”

    หนอนน้อยโอดครวญเบาๆอย่างน่าสงสารหวังให้พ่อของมันเห็นใจ...ว่าตอนนี้ลูกของพ่อเหนื่อยก็เหนื่อยแถมยังหิวไส้จะขาด..

    “อ่ะ..งั้นขึ้นมาบนหลังพ่อสิ..จะพาไป”

    แล้วผมก็ตะกายๆๆไปบนลำตัวของพ่อ..ซุกหน้าลงบนแผงขนอันยุบยับแต่อบอุ่นนั้น..

    .....ยอดชาอ่อน....ลัลลัลล่า...ๆๆๆ
    พ่อผมฮัมเพลงเบาๆอย่างอารมณ์ดี...ขณะพาผมขึ้นไต่ไปบนยอดต้นชา...

    ..นานแล้วสินะที่พ่อไม่ได้แบกผมอย่างนี้..อบอุ่นจัง..

    “นั่นไง..ทาเคชิ..สุดยอดอาหารเช้าของเรา”

    พ่อผมมองขึ้นไปบนยอดสุดของต้นชา...กิ่งอ่อนสดที่มีใบสีเขียวน้อยๆน่ากินอยู่บนนั้น

    “ยอดชาอ่อนๆๆๆๆๆๆ”
    ผมร้องอย่างดีใจ..ในที่สุดผมก็มาถึงแล้ว......ไชโย..
    “ผมรักพ่อที่สุดเลยครับ”

    แต่แล้ว..ความดีใจของเราก็พังทลายลงตรงนั้นทันทีที่เสียง..ฉับ..ดังขึ้น

    พร้อมกับใบหน้าของหนุ่มบ้านชาวเขาคนหนึ่งกำลังประคองตระกร้าใบชาในอ้อมแขน..ดวงตาของเขาใส่ซื่อบริสุทธิ์ ท่าทางเป็นคนใจดี

    “แง๊ๆๆๆๆ.....จะเอายอดชาอ่อนๆๆ”
    ผมแหกปากร้องไห้...เสียงดัง..น้ารูปหล่อครับคืนยอดชาให้ผมเหอะ..ถือว่าเห็นแก่ลูกหนอนตาดำๆๆกำพร้าแม่ก็แล้วกัน

    ดูเหมือนจะได้ผล..หนุ่มคนั้นมีสีหน้าสลดลงเล็กน้อย..เค้าคงรู้การแย่งใบชาจากหนอนผู้น่าสงสารมันจะเป็นบาปหนักแค่ไหน

    ทว่า....
    “แง.....จะเอายอดชาเหมือนกัน....”

    พ่อหนุ่มชาวเขาก็เต้นเร่าๆๆเหมือนผม..จนคนอื่นๆในไร่ชาหันมามองเขาเป็นตาเดียว.

    “เป็นอะไร..โนบิตะ”
    เสียงใครคนหนึ่งเอ่ยถาม..

    เมื่อไม่ได้ผล...เอาล่ะผมคงต้องใช้เคล็ดวิชาขั้นสุดยอด..ที่พ่อของผมสอนมาตั้งแต่ยังเป็นดักแด้สืบทอดแต่เฉพาะในตระกูลหนอนชาของเราเท่านั้น

    ...สายตาทะลวงใจ...

    “เอายอดชามา...เอายอดชามา...เอายอดชามา...........”

    ผมจ้องเข้าไปในดวงตาของหนุ่มชาวเขา..รังสีคลื่นละกดจิตแผ่ไปรอบๆๆบริเวณจนแมงหวี่แมงเม่าแถวนั้นตายเรียบด้วยมิอาจทนทานต่อพลังอำมหิตในคลื่นรังสีของผมได้

    ดวงตาใสซื่อของเขา..นิ่งงั้นราวถูกสะกด...มือที่กำยอดชาสั่นระริกค่อยๆโน้มลงมาหาผม

    โอ มิคาด..แม้จะเสียสติควบคุมไปแล้วถึงเจ็ดในแปดส่วน..บุรุษหนุ่มคนนั้นก็ยังทัดทานคลื่นรังสีของผมได้...

    โดยสะบัดตาจากผมแล้วเอายอดชาใบนั้นใส่ลงไปใสตระกร้าอย่างรวดเร็ว....ก่อนที่จะพูดกับผมและพ่อเบาๆ

    คลื่นทะลวงใจมิเคยพลาดเป้า...ไฉนรอด

    “เอาล่ะ...ชั้นจะช่วยพวกแกให้พ้นจากความหิวโหย..”

    ว่าแล้วก็หยิบอะไรเขียวๆออกมาจากย่ามเก่าๆๆ

    “เจอกันชาติหน้า...บ๊ายบายเบบี๋”

    ฟึ้ดๆๆๆ................ฟื้ด......

    ไอพิษจากกระป๋องสีเขียวแผ่ซ่านไปรอบๆตัวผมและพ่อ...ในภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือฉลากแปะข้างกระบอก
    “อัศวินกระป๋องเขียว....”

    ...ยุงเยาะทั้งตบทั้งเกา...ทำร้ายตัวเราเป็นจ้ำเป็นผื่นแมลงสาปน่าเกลี๊ยดน่าเกลียดไต่กันยั้วเยี้ยทำลายข้าวของ..วันนี้เราใช้อัศวินแมลงร้ายดาวดิ้นทั้งยุงไม่มีเหลือถูกใจๆจริงๆ 2 รางวัลๆๆๆเป็นประกัน...อัศวิน!!

    ..ซื้ออัศวินกระป๋องเขียววันนี้แถมชาเขียวยูนิส...ฟรี....

    คำเตือน...โปรดอ่านคำเตือนบนฉลากก่อนดื่มทุกครั้ง ระวังหยิบผิด..

    *****

    โฆษณายูนิฟนี่ชอบมาก...ประทับใจหนอนพ่อลูกอ่อนนี่ล่ะ
    เลยเอามาทำเป็นเรื่องสั้นๆๆๆ
    ขอบคุณเหล่าครีเอทีฟที่คิดผลงานดีๆมาให้เราชม
    เเละคนอ่านทุกคนด้วยค่ะ..ที่เข้ามาอ่าน

    (วันนี้ว่างสองช.มเลยหาเรื่องมาเเปะ อิอิ)

    จากคุณ : อชันฏา - [ 17 ก.ย. 46 09:55:15 A:202.28.75.226 X:unknown ]