ต้นสนทรายขาว # 1 ( เรื่องนี้เคยตีพิมพ์เป็นการ์ตูนเมื่อปี 2545 แต่ผมผู้เขียนอยากลองดัดแปลงเป็นนิยายดู ขอฝากด้วยครับ

    ว่าจะฝึกเขียนนิยายอยู่ครับ ก็เอาเรื่องที่เคยเขียนเป็นการ์ตูนลองมาดัดแปลงดู ฝากวิจารณ์ติแนะนำด้วยนะครับ


    -----------------------------------------------------------




                                                  นักจิตวิทยาวิเคราะห์ ได้ทำการศึกษาค้นคว้า เกี่ยวกับความรู้สึกอยากตาย

                                                  ของมนุษย์ พบว่ามีอยู่ด้วยกัน 3 อันดับต้นๆ คือ

                                                  1. ประสาทหลอน

                                                  2. ซึมเศร้า

                                                  3. อารมณ์ชั่ววูบ

                                             ( ทั้งทางตรงและทางอ้อม )

               

    1


                จากกรุงเทพ 3 ชั่วโมงโดยประมาณ จากสายใต้เอกมัยด้วยราคาตั๋ว 140 บาท และอีก ครึ่งชั่วโมงบนเรือข้ามเกาะ

    จากบ้านเพ ในราคา 50 บาท คุณก็สามารถเดินทางมาถึง เกาะสวรรค์แห่งนี้ได้  เกาะ เสม็ด จ. ระยอง

                ท้องฟ้าสีคราม เมฆสีขาวละเอียด ที่ลอยเล่นลมอยู่บนท้องฟ้านั้น ดูช่างงดงาม ตัดกับสีเขียวมรกตผืนน้ำของ

    ท้องทะเลยิ่งนัก  เสียงคลื่นที่ม้วนตัวเข้ากระทบกับโขดหินที่วางเรียงรายอยู่ชายฝั่งดังมาเป็นระยะๆ ช่างฟังแล้วรื่นหูจนไม่สามารถ

    หาอะไรมาบรรยายทะเลฤดูร้อนในยามนี้ได้   หนุ่มสาวชาวกรุงใหญ่น้อยหลายคน ต่างทิ้งภาระกิจหน้าที่การงานอันหนักอึ้ง

    ไว้เบื้องหลัง แสวงหน้าบ่ายชีวิตเพื่อมาหาความสำราญความสดชื่นจากเกาะแห่งนี้

                 ในขณะที่ทุกคนกำลังมีความสุขดื่มด่ำกับบรรยากาศของธรรมชาติอยู่นั้น  ถ้ามีใครสักคนแหงนหน้ามองไปทาง

    หน้าผาสูงชันที่นึง ทางด้านตะวันตก จะพบว่าที่หน้าผานั้นมีเด็กหนุ่มคนหนึ่งวัย 19 ปี กำลังปีนป่ายหน้าผาอย่างตั้งอกตั้งใจ

    ซึ่งมองดูแล้ว คล้ายๆว่ากำลังปีนเขาเล่นยังไงยังงั้น แต่....ใคร  จะรู้ถึงการมาของเขา

                                                         

               ต้นสน  เป็นชื่อของเด็กหนุ่มคนนี้ เขากำลังคิดอยู่ว่าต้องปีนให้สูงขึ้นกว่านี้อีกหน่อยแล้วจะโดดลงมา ทำทีเหมือนว่า

    มาปีนเขาเล่นแล้วพลาดตกลงมาตาย หัวสมองเขาคิดเอาไว้ว่าร่างกายที่ร่วงหล่นลงมากระทบแหง่งหินด้านล่าง เลือดสาดกระจาย

    ไส้ทะลัก กระดูกหักเป็นชิ้นๆ คงเป็นภาพที่ดูงดงามยิ่งนักสำหรับเขา   ใช่แล้วครับ  เขากำลังจะฆ่าตัวตาย !! ในหัวของเขากำลัง

    คิดถึงเรื่องราวต่างๆที่เป็นสาเหตุให้เขาต้องมาที่นี่และจบชีวิต ของตัวเอง แต่ทันใด เสียงๆหนึ่งก็ดังเข้ามากระชากหยุดความคิดของเขา

                         " โฮ่ง ๆ ๆ "  เสียงเห่าของสุนัขตัวหนึ่ง ที่ดังมาจากพื้นด้านล่าง เขามองไปตามเสียง พบสุนัขตัวหนึ่งอยู่ไม่ไกล

    จากจุดหน้าผาที่เขาปีนอยู่  ซึ่งมันกำลังเห่าบางสิ่งบางอย่างที่เคลื่อนไหวอยู่ในทะเล

                        " ตายล่ะ !! มีคนเล่นน้ำแถวนี้ด้วย ทำไงดีล่ะเนี่ย ว่าจะตายแบบเงียบๆซะหน่อย  " ต้นสนบ่นอย่างอึดอัด เมื่อสิ่ง

    ที่เคลื่อนไหวนั้น ปรากฎเป็นร่างของมนุษย์คนหนึ่ง ที่กำลังเล่นน้ำอยู่ โดยที่เจ้าสุนัขตัวนี้เห่าอยู่ตรงขอบหิน  แต่เสียงของสุนัขตัวนั้น

    น้ำเสียงที่เห่าออกมานั้น ต้นสนรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ  เขามองออกไปยังคนๆนั้นอย่างเพ่งพินิจ แล้วเขาก็ต้อง

    ตกใจ กับสิ่งที่เขาเพิ่งจะเข้าใจความหมายของน้ำเสียงนั้น   คนๆนั้น กำลังจะจมน้ำ !!   ไม่รอช้า สติของเขาสั่งการให้

    พาตัวเองลงมาจากหน้าผานั้นโดยไว  วิ่งไปยังที่หมายอย่างรวดเร็ว และกระโดดลงสู่ทะเล เพื่อช่วยเหลือ  

                                      ...........เธอคนนั้น......

                      ไกลออกไปจากผู้คนที่กำลังเล่นน้ำชมความงามของธรรมชาติอย่างสนุกสนาน  ร่าง 2 ร่าง เกยหาดอยู่อย่าง

    เหนื่อยล้า โดยมีสุนัขสีขาวตัวเดิมเห่าอยู่ข้างๆ แสงแดดอ่อนๆยามเช้า ส่องกระทบไปบนร่างของคนทั้ง 2 ที่เปียกชุ่มไปด้วย

    น้ำทะเล

                        "  ปะ....เป็นไงบ้าง ครับ ? " ต้นสนพูดออกมาอย่างเหนื่อยหอบ

                   เด็กสาวคนนั้น ค่อยๆ พยุงเอนกายลุกขึ้นนั่งอย่างช้าๆ  ยกมือเสยผมที่เปียกชุ่มให้พ้นจากใบหน้า เผยให้เห็น หน้าตา

    อันจิ้มลิ้ม น่ารัก ดูแล้วอายุน่าจะประมาณ 16- 17 ปี แต่สีหน้าของเธอ กลับบึ้งตึง แสดงความไม่พอใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด

                     " บ้าที่สุด "  เธอสบถออกมาดังลั่น ในขณะที่ฝ่ามือน้อยๆ ของเธอกดทับไปบนใบหน้าของต้นสนอย่างจัง

           เผียะ !! เสียงกระทบของเนื้อกับเนื้อ ระหว่างฝ่ามือกับใบหน้า ดังสะท้านจนเจ้าสุนัขตัวน้อย สะดุ้งโหยง  สร้างความ

    งุนงง ให้กับต้นสนอย่างมาก ในขณะที่สาวน้อยคนนั้น วิ่งห่างออกไปยังที่พักอย่างไม่ใยดี  

                      " อะไรว่ะ? " ต้นสนนั่งทำตาปริบๆ พึมพัมออกมาด้วยอาการงงงัน มือของเขาก็ลูบไปบนใบหน้าที่เจ็บชาและมองดูร่างของ

    สาวน้อยที่เขาเพิ่งช่วยชีวิตเอาไว้ที่ค่อยๆหายลับตาไป












    จากคุณ : kafae - [ 8 ต.ค. 46 02:50:21 ]