สนามบิน...

ร่างบางสมส่วนในชุดกระโปรงสีหวาน ผมยาวเลยบ่าเกือบถึงกลางหลัง ตากลมโต หากแต่ดวงหน้ากลับมีแววเคร่งเครียด ด้วยปัญหาที่เจ้าตัวก็ยังไม่รู้แน่ อรอาภาไม่รู้ว่าที่บ้านเกิดเรื่องอะไร หลังจากได้รับโทรศัพท์จากทางบ้านว่าให้รีบกลับด่วนที่สุด ทั้งๆที่เธอเคยตกลงกันพ่อเอาไว้แล้วว่าเมื่อเรียนจบจะขอทำงานอยู่ที่ฝรั่งเศสสักพักนึงก่อน หลังจากจบปริญญาตรีด้านการโรงแรมที่เมืองไทย อรภาภาขอบิดาไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศส เธอตัดสินใจเรียนทางด้านการครัว โดยไม่สนใจคำทัดทานของบิดาที่ต้องการให้เธอมาสานต่อธุรกิจของครอบครัว ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่สาวของเธอ บิดาของอรอาภาทำธุรกิจทางด้านการโรงแรม ในช่วงหลายปีมานี้โรงแรมของบิดาเธอเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว หากเมื่อต้นปีที่ผ่านมาเกิดภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ แต่ว่าพ่อของเธอบอกว่าไม่มีผลกระทบอะไรกับโรงแรม ถ้าอย่างนั้น เหตุผลที่เรียกเธอกลับมามันคืออะไร

หญิงสาวเดินมองหาผู้ที่จะมารับเธอก่อนจะได้ยินเสียงเรียก

"คุณแพมครับ คุณแพม" เสียงชายวัยกลางคนร้องเรียกเมื่อเห็นอรอาภาเดินออกมา

"อ้าว สวัสดีค่ะ ลุงพร้อม แล้วคนอื่นๆล่ะ" อรอาภาถามอย่างแปลกใจที่ไม่เห็นมีคนมารับเธอ

"เอ่อ..กำลังยุ่งน่ะครับ เลยให้ผมมารับคุณแพม"

"งั้น รีบรีบกลับบ้านกันเถอะค่ะ แพมเองก็สงสัยเต็มทีแล้วว่าที่บ้านมีเรื่องอะไร"

สิ้นคำพูดของหญิงสาวลุงพร้อมมองหน้านายของตัวเองด้วยความรู้สึกสงสารแต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา..

อรอาภาไม่มีวันรู้เลยว่าการกลับมาของเธอวันนี้ถูกรายงานไปยังใครคนหนึ่งเรียบร้อยแล้ว

"คุณอรอาภา ลูกสารคนเล็กของนายสุชาติ มาถึงแล้วครับ"

"ดีมากันให้พร้อมหน้าพร้อมตา ฉันจะได้คิดบัญชีที่เดียว"

.................................................................................

ทันทีที่รถจอดที่บ้านหลังงาม อรอาภาก็รีบเข้าไปในบ้านทันทีก่อนจะพบบิดาที่ลุกขึ้นยืนด้วยความดีใจ

"แพม" เสียงของนายสุชาติร้องขึ้นอย่างดีใจที่เห็นลูกสาวคนเล็ก

"สวัสดีค่ะ พ่อ แล้ว พี่พิมล่ะคะ"หญิงสาวถามถึงพัชรนิดาเมื่อไม่เห็นว่าพี่สาวของเธออยู่ด้วย

"แล้วพ่อเรียกแพมกลับมาทำไมคะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ"

"แพม เอ่อ..คือที่โรงแรมเรามีปัญหานิดหน่อยน่ะลูก"

"นิดหน่อยเหรอคะพ่อ ถ้าเรื่องเล็กจริง พ่อคงไม่เรียกแพมกลับมาใช่มั๊ยคะ" อรอาภาถามบิดาด้วยน้ำเสียงจริงจัง ยิ่งเห็นใบหน้าของบิดาด้วยแล้วเธอคิดว่าเธอคิดไม่ผิด

"พ่อว่าพรุ่งนี้ ลูกเข้าไปดูเองดีกว่าวันนี้ลูกกลับมาคงเหนื่อย"

"แล้วพี่พิมล่ะคะ"

"เขาออกไปข้างนอกน่ะลูก อย่าไปสนใจเลย พิมเขาอยู่ไม่ติดบ้านอย่างนี้แหละ แล้วเดี๋ยววันนี้พ่อไปค้างที่โรงแรมนะ" อรอาภามองใบหน้าที่ซีดของบิดาแล้วจึงเลิกถามด้วยเห็นว่าพ่อของเธอคงไม่อยากตอบเท่าไหร่

รุ่งขึ้นอรอาภาอาบน้ำแต่เช้าก่อนจะลงมาทานอาหารข้างล่าง

"พี่พิม"

"อ้าว ยัยแพมกลับมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนี่"พัชรนิดาทักผู้เป็นน้องสาว

"ค่ะ แล้วนี่พี่พิมเพิ่งกลับเหรอคะ"

"ใช่ แล้วก็กำลังจะออกไป"

"พี่พิมจะไปไหนคะ เห็นพ่อบอกว่าโรงแรมมีปัญหา"

"แล้วเธอจะให้พี่ทำยังไงล่ะ อันที่จริงพ่อน่ะคิดมากไปเอง รู้มั๊ยว่าคนที่จะมาเทคโอเวอร์โรงแรมน่ะเป็นใคร ก็คุณภัทรดล สุรกานต์ไงล่ะ เธอคงไม่เคยได้ยินสินะ แต่เอาเถอะ เดี๋ยวเธอคงได้เจอ เพราะว่าเขาน่ะกำลังหลงพี่จะเป้นจะตายเลยหล่ะ" พัชรนิดาพูดด้วยแววตาเป็นประกายมั่นใจในความสวยของตนเอง

"เทคโอเวอร์ หมายความว่าไงคะ!" อรอาภาร้องถามด้วยน้ำเสียงตกใจด้วยไม่คิดว่าปัญหาจะหนักถึงขนาดนี้

"อย่ามาถามมากเรื่องได้มั๊ย ก็บอกแล้วไงว่าไม่มีอะไร ก็เพราะว่าเขาแต่งงานกับฉันโรงแรมก็กลับมาเองนั่นแหละ!" พูดจบพัชรนิดาก็เดินขึ้นห้องทันทีปล่อยให้อรอาภายืนนิ่งด้วยความตกใจเพียงลำพัง

.....................................................................................

อรอาภาไปถึงที่ดรงแรมราว 9โมงเช้า และตรงไปยังห้องทำงานของบิดาทันที เมื่อไปถึงประตูก็เปิดออกพอดี พร้อมกับร่างสูงก็ก้าวออกมาพอดี เจ้าของร่างเป็นชายหนุ่มหน้าคมเข้ม ในสูทสีดำสนิท หากดวงตาแปล่งประกายเย็นชา และมองเธออย่างประเมินค่า ก่อนที่จะมีใครพูดอะไร พ่อของเธอก็เอ่ยขึ้น

"คุณภัทรดลครับนี่อรอาภาลูกสาวของผมครับ แพมนี่คุณภัทรดล"

อ้อ..คนนี้เองสินะพี่พี่พิมพูดถึง

"ยินดีที่ได้รู้จัก" ปากบอกว่ายินดี แต่แววตาบอกให้อรอาภารู้ว่าเขาไม่ได้ยินดีด้วยสักนิด

อันที่จริงภัทรดลเองก็ตกใจเหมือนกันที่เห็นตัวจริงของอรอาภาหญิงสาวยังดูเด็ก และไม่น่าร้ายกาจ เหมือนพัชรนิดา แต่นั่นแหละคนเราจะดูที่หน้าตาได้อย่างไร ยิ่งหน้าสวยๆแบบนี้แหละที่ฆ่าคนมานักต่อนักแล้ว ดูแววตาของเธอสิ นี่คงจะรู้อะไรมาบ้างเมื่อได้ยินชื่อเขา แววตาก็เปล่งประกายแข็งกร้าวขึ้นมาทันที ก็ดีบางทีเกมส์นี้อาจจะสนุกกว่าที่เขาคิด

"ดิฉันอยากของคุยกับคุณป็นการส่วนตัว"

"แพม!" เยงของนายสุชาติร้องขึ้นอย่างตกใจเมื่อได้ยินคำพูดของลูกสาว

"ไม่เป็นไรหรอกครับ เห็นทีผมคงต้องรบกวนห้องทำงานของคุณหน่อย"

เมื่อพูดจบภัทรดลก็เดินนำหน้าหญิงสาวเข้าไปในห้อง

"มีอะไรก็ว่ามา"

"ฉันได้ยินว่าคุณจะเข้ามาเทคโอเวอร์โรงแรมนี้"

"ใช่"

"และถ้าฉันไม่ยอมล่ะ"พูดจบอรอาภาก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆมาจากฝ่ายตรงข้าม

"ฉันต้องการรู้ว่าพ่อเป็นหนี้คุณอยู่เท่าไหร่ เราจะค่อยๆใช้คืนให้คุณ"

"นี่คุณคิดว่าเราเล่นขายของกันอยู่รึไง เงินทุนที่คุณใช้อยู่ตอนนี้คือเงินของผม โรงแรมนี้ใช้เงินของผมบริหาร เพราะฉะนั้นกำไรก็จึงต้องเป็นของผมแล้วคุณจะไปเอาเงินที่ไหนมาคืนผมไม่ทราบ เอาอัฐยายมาซื้อขนมยายมันไม่ตลกไปหน่อยหรือไง"

"หมายความว่าไง ทำไมเป็นเงินทุนของคุณล่ะ ในเมื่อมันเป็นของพ่อฉัน"

"พ่อคุณกู้เงินจากบริษัทผม ทั้งหมด2พันกว่าล้าน เกินมูลค่าโรงแรมนี้ด้วยซ้ำ"

"ไม่จริง ทำไมมันมากมายขนาดนั้น "หญิงสาวพูดอย่างไม่เชื่อหู 2พันล้านเธอหาทั้งชีวิตไม่รู้ว่าจะได้หรือเปล่า

"เรื่องนั้นคุณคงต้องไปถามพ่อกับพี่สาวคุณเอาเอง ผมมีเพียงหน้าที่ให้กู้เท่านั้น" เมื่อมองเห็นสีหน้าหญิงสาวตรงหน้าดวงตาของชายหนุ่มเปล่งประกายสงสารชั่วแวบก่อนจะหายไปอย่างรวดเร็ว

"คุณก็รู้ว่ามันเกินมูลค่าโรงแรม แล้วคุณปล่อยกู้ทำไม นอกจากคุณจงใจ"

"คุณนี่ก็ฉลาดเหมือนกันนี่ สาวน้อย"

"ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าสาวน้อย คุณมันน่าเกลียดที่สุด ตั้งใจจะยึดโรงแรมพ่อฉัน!"

"ระวังปากไว้บ้างก็ดีนะ ไม่อย่างนั้น ไม่เพียงแต่โรงแรม บ้านก็จะไม่มีอยู่" คำพูดนั้นทำให้หญิงสาวรู้ทันทีว่า บ้านก็ตกเป็นของเขาด้วยเช่นกัน

"คุณทำอย่างนี้ทำไม"

"เรื่องนั้นเป็นเรื่องของผม ทางที่ดี คุณอยู่เฉยๆดีกว่า สงบปากสงบคำเอาไว้ เผื่อผมจะเมตตาสงสารบ้าง"

"คุณมันน่าเกลียดที่สุด!"

"งั้นคุณก็รู้ไว้เถอะว่า คนน่าเกลียดคนนี้ กำลังจะเป็นเจ้าของทุกอย่างที่นี่ เตรียมตัวไว้ให้ดีแล้วกัน" ภัทรดลปรายตามองหญิงสาวชั่งแวบก่อนจะเดินออกจากห้องไป ทำเอาอรอาภาแทบทรุดลงกับความจริงที่ได้รู้กับปัญหาของทางบ้าน

..........................................................................................

ภัทรดลนึกถึงหน้าใสใสนั้นก่อนจะส่ายหัวอย่างอ่อนใจ อะไรบางอย่างบอกให้รู้ว่าอรอาภาต่างจากพัชรนิดามากนัก แต่ว่าคนอย่างเขาจะต้องไม่ใจอ่อนเด็ดขาด ความแค้นทีสะสมไว้จะต้องได้รับการชดใช้ ชายหนุ่มหยิบรูปใบหนึ่งขึ้นมา เป็นรูปของชายหนุ่มที่ดูอ่อนวัยกว่าเขา หากดวงหน้ามีอะไรบางอย่างที่เหมือนกัน ต่างกันแต่เพียงแววตาที่ดูอ่อนโยนกว่า ใครจะรุ้ว่า ชายหนุ่มหน้าใสในรูปคือต้นเหตุของการชำระแค้นครั้งนี้ พวกนรเทพจะต้องชดใช้ พวกมันจะต้องพบกับคำเสียใจยิ่งกว่าที่เขาเคยพบ....

............................................................................................



สวัสดีค่ะ

ช่อชมพูฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ เรื่องหัวใจ...ใกล้ๆตัวนั้นกลางอาทิตย์จะมาลงให้ค่ะ คู่นี้จะรุนแรงกว่าคู่นั้นนะคะ คิดว่าแนวโหดๆคงชอบกัน(ช่อชมพูชอบผู้ชายโหดๆค่ะ)นะคะ