แก้มป่องลูกรัก.
ที่สุดก็มาถึงสัปดาห์สุดท้ายจนได้... จำได้ว่า ครั้งแรกที่เห็น หนูเหมือนหนังสืออ่านยาก
ที่ต้องค่อยๆค้นหา แต่เมื่อเปิดอ่านไปๆ หลายครั้งก็ต้องประหลาดใจกับสิ่งที่หนูตัดสินใจ
แต่ทุกครั้งแม่ไม่เคยผิดหวังกับหนูเลยนะจ๊ะ. เพราะแม่เชื่อในตัวของหนูว่า ลึกๆในใจนั้น
หนูมีคำตอบสำหรับทุกสิ่งอยู่แล้ว เพียงแต่หนูจะรู้เท่าทันมันหรือไม่ ก็เท่านั้นเอง.
อีก 4วันเองนะ ที่แม่จะได้เห็นลูกตลอด 24 ชม.แบบนี้ ลูกเองก็คงจะรู้สึกได้เช่นเดียวกัน
เก็บภาพความทรงจำอันงดงามเหล่านี้ไว้นะคะ. แม้เราจะไม่เคยเจอกันในชีวิตจริงเลยก็ตาม
เมื่อใดที่หนูทุกข์ใจ สิ่งที่หนูกำลังจะทำในวีคนี้ จะเป็นกำลังใจให้หนูพร้อมที่จะสู้ และก้าวต่อไป
แม่เชื่ออย่างนั้น. หลับตาลงนะคนดี พรุ่งนี้... ทุกอย่างจะดีขึ้นกว่าเดิม